Μετά τον επιτυχημένο πρώτο κύκλο παραστάσεων, το διήγημα της Μαρίας Τσιμά σε διασκευή και σκηνοθεσία της Ομάδας ΠΡΟΖΑc, επιστρέφει στη σκηνή του Θεάτρου 104, κάθε Δευτέρα και Τρίτη για 8 μόνο παραστάσεις (από τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2024 έως την Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2024).
Λίγα λόγια για το έργο
Μέσα από την αφήγηση της Κριστέλλα ξεδιπλώνεται μια ιστορία ενηλικίωσης σε έναν τόπο πιο ξένο απ’ όσο ξένο σε βλέπουν οι άλλοι. Η Κριστέλλα μεγαλώνει στην Αθήνα. Στο Παγκράτι. Η μητέρα της, τις περισσότερες ώρες λείπει. Φροντίζει έναν ηλικιωμένο. Φροντίζει για την κόρη της. Δε θέλει να της λείψει τίποτα. Μόνες τους. Όπως όταν έφυγαν από την Αλβανία για ένα καλύτερο μέλλον. Η Κριστέλλα μεγαλώνει, σπουδάζει, διασκεδάζει, ερωτεύεται, ζει. Δεν είναι πια μόνη. Μόνος γίνεσαι κανένας.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Πώς κοιμάται ο χρόνος;
Ίσως με ένα νανούρισμα.
Ίσως με τον ήχο της θάλασσας.
Ίσως επιπλέει σαν μιασακούλα στο νερό.
Ίσως ξεβράζεται σε μια στεριά γεμάτη μπουκάλια με λέξεις όπως ρίζα, μετανάστευση, μνήμη, απώλεια, περιθώριο, έρωτας, στερεότυπα, μόχθος, μοναξιά, ασφυξία, έμφυλη βία, γυναικοκτονία.
Ή ίσως δεν κοιμάται ποτέ.
Η Κριστέλλα μπαίνει στο δωμάτιο. Ακουμπάει την πλάτη της στον τοίχο, λύνει την αλογοουρά. Αν υπήρχε δε θα άνοιγε ποτέ αυτή την κάμαρα.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή….
Ομάδα ΠΡΟΖΑc
Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία*: Ομάδα ΠΡΟΖΑc
*Στην παράσταση χρησιμοποιούνται αποσπάσματα από το έργο «Η χώρα που ποτέ δεν πεθαίνεις» της Ornela Vorpsi καθώς και πρωτότυπα κείμενα των ηθοποιών.
Το βραβευμένο διήγημα «Κριστέλλα» της Μαρίας Τσιμά περιλαμβάνεται στη συλλογή θεατρικών μονολόγων «Ίσια δικαιώματα» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Στερέωμα.
Λίγα λόγια για την ομάδα ΠΡΟΖΑc
Οι ΠΡΟΖΑc Theater Group δημιουργήθηκαν το 2023 στην Αθήνα. Αποτελούνται από τους: Μαρία Καμπούρη, Παναγιώτη Κοντάρη, Νίκο Παλιούρα, Παύλος Παπαχρήστου, Νεφέλη Τζεβελέκη, Νατάσα Τσαμπά και Αλίκη Χολέβα. Σκοπός της ομάδας είναι να επικοινωνήσει θεατρικά και μη θεατρικά κείμενα ως νέες καλλιτεχνικές προτάσεις μετουσιώνοντας τη σκηνική πράξη σε έναν σύγχρονο διάλογο με το κοινό. Βασικός πυλώνας της ομάδας είναι η συνδιαμόρφωση ενός αισθητικού αποτελέσματος που επιτρέπει στα μέλη της να φέρουν κοινή καλλιτεχνική σφραγίδα.
Σημείωμα της Μαρίας Τσιμά
Υπάρχουν πολλά νέα παιδιά που συναντάς στη διαδικασία της διδασκαλίας. Υπάρχουν και κάποια που το ταλέντο, η ενέργεια, το ήθος και η φαντασία τους σε καθηλώνουν γιατί αφοσιώνονται στην τέχνη με τρόπο ειλικρινή, βαθύ και ανθρώπινο. Πνεύματα ανήσυχα και ποιητικά. Είναι μεγάλη τιμή και ευθύνη για μένα που επέλεξαν την Κριστέλλα γιατί οι νέοι ψάχνουν την αλήθεια με λύσσα. Μαρία, Παναγιώτη, Νίκο, Παύλο, Νεφέλη, Νατάσα και Αλίκη δίνετε στην Κριστέλλα τη δυνατότητα να μιλήσει για τη βία, τον ρατσισμό και την κακοποίηση και να μας κοιτάξει στα μάτια. Σας ευχαριστώ από καρδιάς και εύχομαι καλή αρχή στην ομάδα ΠΡΟΖΑc.
Πληροφορίες παράστασης
Xώρος: Θέατρο 104 (Ευμολπιδών 41, Αθήνα | Σταθμός Μετρό: Κεραμεικός)
Μία διαδραστική χοροθεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους με θέμα τη διαφορετικότητα, από την ομάδα A(r)CT.
για 10 παραστάσεις,
κάθε Σάββατο στις 14.00
από 26 Οκτωβρίου εώς και 28 Δεκεμβρίου
στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός |Ευμολπιδών 13, Αθήνα
Με έμπνευση το βιβλίο του Mark Haddon "Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα" και έχοντας ως αφετηρία την ιστορία του Κρίστοφερ, ενός παιδιού στο φάσμα του αυτισμού, το έργο μας καλεί μικρούς και μεγάλους να προβληματιστούν σχετικά με τη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου, θέτοντας ερωτήματα όπως :
Πως αντιλαμβανόμαστε το διαφορετικό και το ξένο;
Από που ξεκινάει ο ρατσισμός και τι τον θρέφει;
Πως μπορούμε να συνυπάρξουμε;
Ποια είναι η δυναμική μιας ομάδας που αποτελείται από άτομα με διαφορετικά χαρακτηριστικά, ταλέντα και δεξιότητες;
Πως μπορούμε να μετατρέψουμε αυτό που θεωρείται μειονέκτημα σε…υπερδύναμη;
Δύο παράλληλες ιστορίες για όσα δεν είναι όπως φαίνονται και όσα δεν φαίνονται όπως είναι. Ιστορίες διαφορετικές όπως οι χαρακτήρες που τις διηγούνται αλλά και όμοιες όπως ο φόβος που μοιράζονται. Ιστορίες που μπλέκονται με τα σχήματα και γίνονται γραμμές. Γραμμές που οδηγούν στην αποδοχή του εαυτού μας και του άλλου. Γραμμές που οδηγούν σε έναν κόσμο όπου ο καθένας έχει δικαίωμα να ζει περιτριγυρισμένος από αγάπη!
Οι “Παράλληλες Κίτρινες Γραμμές” είναι ένα διαδραστικό έργο σωματικού θεάτρου και χορού που μας προτρέπει να αντιληφθούμε τη σημασία της διαφορετικότητας, να οξύνουμε την ενσυναίσθηση, τη συσχέτιση και την αντίληψη μας ως προς τον συνάνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο αλλά και να αναπτύξουμε μία υγιή σχέση με το “εγώ“.
Μουσική Σύνθεση & Sound Design: Πάνος Χουντουλίδης
Επιμέλεια Κοστουμιών: Μελισσάνθη Σπέη
Σκηνογραφία & Κατασκευή Σκηνικών: Μαρκέλλα Μουσσού
Βίντεο & Φωτογραφίες: Klaus Shehaj
Mental Health Promoter: Στέλιος Γαβριηλίδης
Υπεύθυνη επικοινωνία: Νταίζη Λεμπέση
Λίγα λόγια για την ομάδα A(r)CT
Η ομάδα A(r)CT: Art can ACT γεννήθηκε το 2014 στην Αγγλία από τη χορογράφο και performer Ελένη Παπαϊωάννου, με κεντρική ιδέα πώς η τέχνη ανήκει σε όλους και πρέπει να βρίσκεται παντού. Έχει πραγματοποιήσει εώς τώρα διαδραστικές site-specific παραστάσεις σε ασυνήθιστους χώρους (μετρό, πλατείες, βιβλιοπωλεία, γκαλερί, πάρκα κ.ά.), εργαστήρια που απευθύνονται σε ομάδες ποικίλων ηλικιών και σωματικών δυνατοτήτων και παραστάσεις με στόχο την καλλιτεχνική διαπαιδαγώγηση και ενεργή συμμετοχή του κοινού στην τέχνη.
Μερικά από τα φεστιβάλ που έχουμε συμμετάσχει σε Ελλάδα και εξωτερικό είναι: ARTMill Festival Μύκονος 2024, Refugee Week Greece 2023, Bobos Arts Festival 2023, Διεθνές Φεστιβάλ Κέρκυρας 2022, Istanbul Fringe Festival 2022, ImproDance Festival 2022, Culture is Athens 2021, Arc for Dance Festival 2021, Our Festival 2021 & 2022 & 2023, Εκπαιδευτικό-Καλλιτεχνικό Πρόγραμμα Σίφνου “Το Μικρό και το Μεγάλο”, International Contemporary Dance Festival of Mexico City 2018, Rabbitlab 2.0, Κυριακές στην Τεχνόπολη, In Progress Feedback Festival 2017, Αthens Video Dance Project Festival 2016, 1η και 2η Πλατφόρμα σύχρονου χορού του θεάτρου ΠΚ , 1ο Φεστιβάλ Χορού του Χοροχρόνου, Resolution 2016 και Fringe Shorts 2015 στο The Place, Summer Streets 2015 στη Regents Street, Friday League στο Theatre Delicatessen, Motus Festival στο Milton Keynes, 2ο Scratch Festival, Emerging Choreographers Platform 2015 στο Broadway Theatre.
Η ομάδα μας έλαβε κρατικές επιχορηγήσεις από το Υπουργείο Πολιτισμού κατά την περίοδο 2019-2023 για τις παραγωγές “Κοίτα, Ανθρωπάκο", "Μία ασπίδα όνειρα”, “Παράλληλες Κίτρινες Γραμμές” και τις εκπαιδευτικές δια-καλλιτεχνικές δράσεις “Το Μουσείο Αλλιώς” και “Μία εικόνα…χίλιες κινήσεις”.
Η ομάδα A(r)CT έχει στόχο να δημιουργεί προσιτά και διαδραστικά έργα συνδυάζοντας το θέατρο, τον χορό και τη μουσική όπως και άλλες εικαστικές τέχνες. Μέσα από τις δράσεις μας επιθυμούμε να εντείνουμε την αξία της δημιουργικότητας σε κάθε ηλικία και να μεταφέρουμε μηνύματα άμεσα συνδεδεμένα με την καθημερινότητά μας, την κοινωνική και ανθρωπιστική μας ύπαρξη καθώς και τον σύγχρονο κόσμο. Μας ενδιαφέρει οι θεατές, μικροί και μεγάλοι να νιώθουν ενεργοί και όχι να στέκονται απαθείς σε ό,τι συμβαίνει μπροστά τους.
Άδειο κουφάρι έχει μείνει το πρώην Στρατιωτικό Νοσοκομείο «409», στην Πάτρα, που καθημερινά γίνεται στόχος πλιάτσικου για τις σιδερένιες εγκαταστάσεις του ή ό,τι έχει απομείνει από αυτές. Την ίδια ώρα αυξάνονται οι φωνές που ζητούν να αξιοποιηθεί και να μετατραπεί σε Κέντρο Υγείας ώστε να ενισχυθεί το υποστελεχωμένο και υποβαθμισμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Και μπορεί η πινακίδα του Ταμείου Εθνικής Άμυνας (ΤΕΘΑ) να απαγορεύει αυστηρά την είσοδο με την βαρύγδουπη επισήμανση ότι πρόκειται για στρατιωτικό χώρο, αλλά όπως αναφέρει το pelop.gr που έκανε αυτοψία στον χώρο μέσω drone το 3.800 τ.μ. τριώροφο κληροδότημα του αείμνηστου ευεργέτη των Πατρών, Βασιλείου Μαραγκοπούλου, έχει γίνει «σουρωτήρι».
Σύμφωνα με το τοπικό μέσο που επικαλείται στρατιωτικές πηγές, ο χώρος δεν φυλάσσεται με μόνιμες σκοπιές στρατιωτών του ΚΕΤΧ, απλώς επιτηρείται περιοδικά από περιπόλους.
«Δεν μπορούν να μπουν στρατιώτες, διότι ο χώρος δεν διαθέτει υποδομές εγκατάστασης και παραμονής προσωπικού. Δεν είναι στρατόπεδο, οπότε για λόγους ασφαλείας δεν μπορεί να υπάρχει σκοπιά», λένε οι πηγές.
«Δεν υπάρχουν σχετικές διαταγές για 24ωρη σκοπιά – Ειδοποιείται η Αστυνομία όταν διαπιστωθούν από τις περιπόλους εισβολές διαρρηκτών»
Εικόνα του πρώην Στρατιωτικού Νοσοκομείου «409» από drone (Πηγή: pelop.gr)
Και προσθέτουν: «Γίνονται φιλότιμες προσπάθειες αλλά δεν υπάρχουν σχετικές διαταγές για 24ωρη σκοπιά. Καλλωπίζεται ο χώρος από τον στρατό, κλαδεύονται τα δένδρα, επιδιορθώνονται τα παραβιασμένα συρματοπλέγματα, αλλά μέχρι εκεί. Δεν υπάρχει δυνατότητα για κάτι περισσότερο. Ειδοποιείται η Αστυνομία όταν διαπιστωθούν από τις περιπόλους εισβολές διαρρηκτών. Μάλιστα κάποια στιγμή είχαν συλληφθεί κάποιοι εξ αυτών και κλήθηκε εκπρόσωπος του ΚΕΤΧ για τα σχετικά στο Αστυνομικό Τμήμα».
Τραγική εικόνα
Στο ρημαγμένο «409» όλα τα παράθυρα είναι παραβιασμένα και σπασμένα, ενώ τα συρματοπλέγματα σε πολλά σημεία είναι ξηλωμένα και επισκευασμένα. Ο εσωτερικός χώρος, φαίνεται και με γυμνό μάτι ότι είναι λεηλατημένος και βανδαλισμένος.
O πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων ΥΕΘΑ/ ΓΕΣ Ν. Αχαΐας, Απόστολος Κόγκας, επιβεβαιώνει τη θλιβερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο χώρος αναφέροντας στο ίδιο τοπικό μέσο: «Αν το παρατήσουν, σε λίγα χρόνια θα πέσει. Και είναι κρίμα, γιατί είναι ένα στολίδι για την Πάτρα και μπορεί η πόλη να το αξιοποιήσει και να το αναβαθμίσει, ώστε να δημιουργηθεί ένα πολύ καλό κτίριο, που θα διατεθεί για τις ανάγκες της Υγείας.
Και προσθέτει: «Μην ξεχνάμε ότι το κτίριο είναι συνυφασμένο με την ιστορία της πόλης. Είναι σημείο αναφοράς για την Πάτρα, είναι προέκτασή της».
Ο περιβάλλων χώρος του «409» από ψηλά (Πηγή: pelop.gr)
«Απουσία πολιτικής βούλησης»
Όπως εξηγεί ο ίδιος, από το 2017 που έφυγαν οι κλινικές και σταμάτησε η λειτουργία του, το νοσοκομείο έχει ρημάξει. Έχουν μπει μέσα, το έχουν ‘γδύσει’. Έχουν κλέψει καλώδια, μηχανήματα, εξοπλισμό, τα πάντα».
Όσο για το αν υπάρχει πολιτική βούληση να αποδοθεί ο χώρος στην πόλη ώστε να ανακουφίσει τις τοπικές δομές του ΕΣΥ, ο κ. Κόγκας λέει ότι από το 2017 ο Σύλλογος έχει αποστείλει στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης και στο ΓΕΣ περίπου 150 υπομνήματα: «Αυτή τη στιγμή δεν μας έχουν δείξει ότι υπάρχει πολιτική βούληση για το ‘409’. Πριν από δύο μήνες στείλαμε σχετικό υπόμνημα σε όλους τους βουλευτές του νομού μας και στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Δεν υπήρξε ανταπόκριση».
Ο ίδιος σημειώνει ότι ο Σύλλογός του έχει προτείνει στο ΓΕΣ να δημιουργηθεί στο ισόγειο μία Τοπική Ομάδα Υγείας (ΤΟΜΥ), με παροχή Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης/Παροχής Πρώτων Βοηθειών και Εξωτερικών Ιατρείων, σε συνεργασία των Ενόπλων Δυνάμεων και του ΕΣΥ.
Η ανθρώπινη δραστηριότητα συνεχίζει να οδηγεί σε αυτό που η WWF αποκαλεί «ολέθρια» απώλεια ζωικών ειδών.
Από τους ελέφαντες στα τροπικά δάση μέχρι τις χελώνες καρέτα-καρέτα στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, οι πληθυσμοί μειώνονται ραγδαία, σύμφωνα με μια απογραφή της παγκόσμιας άγριας ζωής.
Η έκθεση Ζωντανός Πλανήτης 202
Η έκθεση Ζωντανός Πλανήτης 2024 (Living Planet Report), μια ολοκληρωμένη επισκόπηση της κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος, αποκαλύπτει ότι οι παγκόσμιοι πληθυσμοί της άγριας ζωής έχουν συρρικνωθεί σε μέσο όρο κατά 73% τα τελευταία 50 χρόνια.
Η απώλεια των φυσικών χώρων «φέρνει πολλά οικοσυστήματα στο χείλος του γκρεμού», δήλωσε η επικεφαλής του WWF UK, Τάνια Στιλ, και πολλοί βιότοποι, από τον Αμαζόνιο μέχρι τους κοραλλιογενείς υφάλους, βρίσκονται «σε πολύ επικίνδυνα σημεία καμπής».
Η έκθεση βασίζεται στον δείκτη Living Planet Index που περιλαμβάνει πάνω από 5.000 μετρήσεις πληθυσμών πουλιών, θηλαστικών, αμφίβιων, ερπετών και ψαριών σε βάθος πέντε δεκαετιών.
Μεταξύ πολλών ενδεικτικών στιγμιότυπων της ανθρωπογενούς απώλειας της άγριας ζωής, αποκαλύπτει ότι το 60% των ροζ ποταμοδέλφινων του Αμαζονίου παγκοσμίως έχουν εξαφανιστεί από τη ρύπανση και άλλες απειλές, συμπεριλαμβανομένων των εξορύξεων και των εμφύλιων ταραχών.
Μεμονωμένες επιτυχίες
Καταγράφει επίσης ελπιδοφόρα σημάδια επιτυχίας της διατήρησης.
Για παράδειγμα, ένας υποπληθυσμός ορεινών γοριλών στα όρη Βιρούνγκα της Ανατολικής Αφρικής σημείωσε αύξηση κατά περίπου 3% ετησίως μεταξύ 2010 και 2016.
Αλλά η WWF δήλωσε ότι αυτές οι «μεμονωμένες επιτυχίες δεν είναι αρκετές, μέσα σε ένα σκηνικό εκτεταμένης καταστροφής των οικοτόπων».
Κατάρρευση της βιοποικιλότητας
Ο Τομ Όλιβερ, καθηγητής οικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ, δήλωσε ότι όταν οι πληροφορίες αυτές συνδυάζονται με άλλα σύνολα δεδομένων, όπως για παράδειγμα η μείωση των εντόμων, «μπορούμε να συνθέσουμε μια ισχυρή -και ανησυχητική- εικόνα της παγκόσμιας κατάρρευσης της βιοποικιλότητας».
Η έκθεση διαπίστωσε ότι η υποβάθμιση και η απώλεια βιοτόπων είναι η μεγαλύτερη απειλή για την άγρια ζωή, ακολουθούμενη από την υπερεκμετάλλευση, τα εισβάλλοντα είδη, τις ασθένειες, την κλιματική αλλαγή και τη ρύπανση.
Ο κύριος συγγραφέας της έκθεσης και επικεφαλής επιστημονικός σύμβουλος της WWF Μάικ Μπάρετ δήλωσε ότι εξαιτίας της ανθρώπινης δράσης, «ιδίως του τρόπου με τον οποίο παράγουμε και καταναλώνουμε τα τρόφιμά μας, χάνουμε όλο και περισσότερο τους φυσικούς βιότοπους».
Η έκθεση προειδοποιεί επίσης ότι η απώλεια της φύσης και η κλιματική αλλαγή ωθούν γρήγορα τον κόσμο προς ολισθηρά μονοπάτια, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής «κατάρρευσης» του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί πλέον να δεσμεύσει τον άνθρακα που θερμαίνει τον πλανήτη και να αμβλύνει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Μην αισθάνεστε μόνο θλίψη. Να έχετε επίγνωση ότι αυτή είναι πλέον μια πραγματική απειλή για την ανθρωπότητα και ότι πρέπει να κάνουμε κάτι άμεσα.
«Σας παρακαλούμε να μην αισθάνεστε μόνο θλίψη για την απώλεια της φύσης», δήλωσε ο κ. Barrett.
«Να έχετε επίγνωση ότι αυτή είναι πλέον μια πραγματική απειλή για την ανθρωπότητα και ότι πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε κάτι άμεσα».
Η θέση των παγκόσμιων ηγετών
Η Βαλεντίνα Μαρκόνι, από το Ινστιτούτο Ζωολογίας της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου, δήλωσε στο BBC News ότι ο φυσικός κόσμος βρίσκεται σε «επισφαλή θέση», αλλά με επείγουσα, συλλογική δράση από τους παγκόσμιους ηγέτες «έχουμε ακόμη την ελπίδα να το ανατρέψουμε την κατάσταση».
Αυτή η προειδοποιητική έκκληση για την άγρια ζωή του πλανήτη έρχεται καθώς οι παγκόσμιοι ηγέτες ετοιμάζονται να συγκεντρωθούν για τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιοποικιλότητα, στην Κολομβία, για να συζητήσουν πώς θα αποκατασταθεί η φύση.
Σχεδόν 200 χώρες έχουν δεσμευτεί σε μια συμφωνία-ορόσημο του 2022 των Ηνωμένων Εθνών για την αντιμετώπιση της καταστροφής της φύσης, συμπεριλαμβανομένης της παραχώρησης του 30% του πλανήτη για τη φύση μέχρι το 2030.
Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει υπογράψει τη συγκεκριμένη δέσμευση, με τον υπουργό Εξωτερικών να ανακοινώνει ότι το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και της υποβάθμισης της σημασίας της φύσης θα είναι «κεντρικό» στην κυβερνητική πολιτική.
Η γη στέλνει SOS
Η κ. Steele δήλωσε ότι η έκθεση ήταν ένα «απίστευτο καμπανάκι αφύπνισης».
«Τα υγιή οικοσυστήματα στηρίζουν την υγεία μας, την ευμάρεια και την ευημερία μας», δήλωσε στο BBC News.
Δεν πιστεύουμε ότι αυτό είναι ευθύνη του μέσου πολίτη αλλά των επιχειρήσεων και της κυβέρνησης
«Δεν πιστεύουμε ότι αυτό είναι ευθύνη του μέσου πολίτη αλλά των επιχειρήσεων και της κυβέρνησης».
«Πρέπει να φροντίσουμε τη γη μας και τα πιο πολύτιμα άγρια τοπία μας για τις μελλοντικές γενιές».
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα παρουσιάζεται το σπουδαίο έργο του πολυγραφότατου
Γάλλου μυθοπλάστη Ονορέ Ντε Μπαλζάκ «ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ»
(πρωτότυπος τίτλος «Ο Συνταγματάρχης Σαμπέρ») από 28 Οκτωβρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής. Τη διασκευή και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, ενώ τους κεντρικούς ρόλους ενσαρκώνουν οι ηθοποιοί Θανάσης Κουρλαμπάς, Ορέστης Τρίκας, Έρρικα Μπίγιου και Τάσος Τυρογαλάς.
Διαχρονικό το ερώτημα που θέτει ο συγγραφέας σε πρώτη γραμμή σ’ αυτή την αριστουργηματική του νουβέλα. Τι κάνει ένας έντιμος άνθρωπος όταν περιβάλλεται από την ατιμία; Όταν το ήθος του βάλλεται από τη διαφθορά, την αγριότητα, το ψέμα και την αδικία; Όπως απαντάει ο ίδιος «Η δυστυχία έχει τη δύναμη να ενθαρρύνει την
ουσία της ύπαρξής μας. Αυξάνει την κακία των μοχθηρών, ενώ μεγεθύνει την καλοσύνη των ενάρετων.»
Υπόθεση
Ο συνταγματάρχης Σαμπέρ, ήρωας της μάχης του Εϊλό και μέγας ταξιάρχης της εγεώνας της Τιμής, επιστρέφει κυριολεκτικά από τον τάφο στο αγαπημένο του Παρίσι το 1817, ύστερα από μια οδύσσεια δέκα ετών. Όμως, αυτός ο Οδυσσέας δεν βρίσκει την πιστή Πηνελόπη επιστρέφοντας. Δεν βρίσκει ούτε την Ιθάκη του. Από τους πάντες θεωρείται νεκρός. Κανείς δεν τον αναγνωρίζει και κανείς δεν πιστεύει ότι
αυτός ο ξερακιανός, γερασμένος, γεμάτος πληγές άντρας είναι ο περίφημος συνταγματάρχης Σαμπέρ. Μες στην απόγνωσή του στρέφεται στον περίφημο δικηγόρο Ντερβίλ, ο οποίος με αυξημένο το αίσθημα του δικαίου προσπαθεί να τον βοηθήσει να κερδίσει τη χαμένη του ζωή. Ο Σαμπέρ βαδίζοντας σ’ αυτό το
πρωτόγνωρο μονοπάτι, όπου οι ρόλοι πλέον έχουν αντιστραφεί κι έχει χάσει την πολύτιμη ταυτότητά του, ανακαλύπτει τελικά την ουσία της ύπαρξής του.
Λίγα λόγια για το έργο και τον συγγραφέα
Η νουβέλα «Ο Συνταγματάρχης Σαμπέρ» γράφτηκε το 1832 και αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Μπαλζάκ. Συγκαταλέγεται στο μνημειώδες έργο του «Ανθρώπινη κωμωδία» το οποίο εστιάζει στα κακώς κείμενα της κοινωνίας, στην υποκριτική δικαιοσύνη, στην παντοδυναμία του συμφέροντος, αλλά και στην απρόβλεπτη φύση και δύναμη της ανθρώπινης ψυχής. Το έργο έχει διασκευαστεί πολλές φορές για το θέατρο και τον κινηματογράφο (η ταινία του 1994 “Le Colonel Chabert” χάρισε βραβείο σκηνοθεσίας στο Cairo Film Festival στον Yves Angelo και πολλές υποψηφιότητες των Cesar Awards μεταξύ των οποίων πρώτο ανδρικό για τον Gerard Depardieu και δεύτερο ανδρικό για τον Fabrice Luchini).
Ο πολυγραφότατος συγγραφέας σε διάστημα 25 χρόνων, έγραψε 91 μυθιστορήματα, 30 νουβέλες και 5 θεατρικά έργα, δίνοντας ζωή σε 2.504 ήρωες. Οι υπέροχοι χαρακτήρες του Μπαλζάκ είναι το πιο δυνατό στοιχείο του, σε συνδυασμό με τον φιλοσοφικό προσανατολισμό των ιστοριών του και ο ίδιος θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Το συγκεκριμένο έργο του Μπαλζάκ «τριβελίζει» το κεφάλι μου εδώ και πέντε χρόνια. Διαβάζοντάς το κάθισα απευθείας να κάνω τη θεατρική διασκευή. Οι ήρωες που με τόση μαεστρία γέννησε αυτός ο υπέροχος συγγραφέας είναι τόσο ζωντανοί που ήδη από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου με έκαναν να θέλω να τους δω επί σκηνής. Κεντρικός πυρήνας του Μπαλζάκ και σ’ αυτό το έργο του είναι ο άνθρωπος
και τα δεινά που καλείται να περάσει για να κατορθώσει να επιζήσει μέσα στην σκληρή κοινωνία. Η αδικία και η αναλγησία είναι ο νέος εχθρός του κεντρικού χαρακτήρα, του συνταγματάρχη Σαμπέρ, και αυτός ο εχθρός είναι πολύ πιο δυνατός απ’ όσους συνάντησε στις ένδοξες μάχες του. Αυτός ο εχθρός απαιτεί τον θάνατό
του, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. Δεν συγκινείται από την δεκάχρονη οδύσσεια του ήρωα και δεν του χαρίζει τα πολυπόθητα δώρα. Γιατί αυτός ο Οδυσσέας δεν βρίσκει την Πηνελόπη επιστρέφοντας. Δεν βρίσκει καν την Ιθάκη του.
Το υπαρξιακό καμπαρέ 'Κ and the travelling doll' επιστρέφει ανανεωμένο τον Οκτώβριο στο Red Jasper Cabaret Theatre από την ομάδα Sunny&Blue (Γρηγορία Μεθενίτη, Αντώνης Αντωνιάδης).
Το καλοκαίρι πέρασε και η αγαπημένη μας κούκλα ανυπομονεί να σας συναντήσει και να σας πει τις περιπέτειές της.
Λίγα λόγια για την παράσταση:
Σε ένα από τα ταξίδια του ο Κάφκα συναντά ένα ταραγμένο κοριτσάκι.
-Προς τί τόσα δάκρυα; ρώτησε ο Κ.
-Έχασα την κούκλα μου, είπε το κορίτσι.
-Κατάλαβα, είπε ο Κ. Πώς τη λένε;
-Σούπσι.
-Κι εσένα;
-Ίρμα.
-Η κούκλα σου δε χάθηκε αλλά ταξιδεύει. Οι κούκλες αγαπούν τα ταξίδια. Μου είπε πως θα σου γράφει. Αύριο κιόλας θα σου φέρω το πρώτο γράμμα. Κι έτσι ο Κ ξεκίνησε να γράφει τα ταξίδια της κούκλας.
Οι Sunny&Blue αφού ανακάλυψαν τα γράμματα και συνάντησαν την κούκλα στην Κυψέλη έρχονται να σας διηγηθούν τις ιστορίες της μέσα από τραγούδια, χορό και βίντεο όσο εσείς απολαμβάνετε το ποτό σας.
Οι πόρτες του θεάτρου ανοίγουν μισή ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.
Στο χώρο του θεάτρου λειτουργεί μπαρ, που λειτουργεί κατά τη διάρκεια της παράστασης και μετά. Η τιμή του εισιτηρίου δεν περιλαμβάνει την κατανάλωση ποτού/ αναψυκτικού.
Ξεκίνησε χτες η αποστολή SMS για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, ενώ από προχθες ξεκίνησε η αποστολή των υπόλοιπων 2,5 εκατ. sms στις δικαιούχους του προγράμματος για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Δικαιούχοι του προγράμματος είναι περίπου 2,8 εκατ. άτομα, ηλικίας από 50 έως 69 ετών οι οποίοι σε πρώτη φάση θα λάβουν ειδοποίηση, διάρκειας τεσσάρων μηνών, για την δωρεάν προμήθεια του self-test από συνεργαζόμενα φαρμακεία.
Το συγκεκριμένο self test είναι εύκολο στη χρήση του και δίνει γρήγορο αποτέλεσμα. Μπορεί να το κάνει ο καθένας στο σπίτι του. Πρόκειται για ένα ειδικό τεστ το οποίο ανιχνεύει την παρουσία αίματος στα κόπρανα, που αποτελεί μια ένδειξη καρκίνου του παχέους εντέρου. Το αποτέλεσμα αυτού του αυτοδιαγνωστικού τεστ θα δείξει την ανάγκη ή όχι διενέργειας κολονοσκόπησης, που θα γίνεται δωρεάν.
Τα συνεργαζόμενα φαρμακεία του προγράμματος βρίσκονται στο σημείο «Συνεργαζόμενα Φαρμακεία και Κέντρα Διενέργειας Εξετάσεων» στην ιστοσελίδα colon.gov.gr.
Στην περίπτωση που οι δικαιούχοι δεν έχουν ενεργοποιημένη την άυλη συνταγογράφηση, μπορούν να απευθυνθούν σε οποιοδήποτε συνεργαζόμενο φαρμακείο της περιοχής τους και να προμηθευτούν το self-test, μόνο με τη χρήση του ΑΜΚΑ, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση.
Το πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου περιλαμβάνει:
* δωρεάν εξέταση με ειδικά τεστ αυτοδιαγνωστικού ελέγχου (self-test) που θα μπορούν οι πολίτες να προμηθεύονται από τα συνεργαζόμενα φαρμακεία
* δωρεάν επίσκεψη σε συνεργαζόμενο γαστρεντερολόγο/ενδοσκόπο για κλινική αξιολόγηση σε περίπτωση κατά την οποία προκύψει θετικό αποτέλεσμα από την αυτοδιαγνωστική δοκιμασία (self-test)
* ανάλογα με την κλινική αξιολόγηση, περιλαμβάνει δωρεάν διενέργεια διαγνωστικής κολονοσκόπησης
* δωρεάν εξέταση βιοψίας σε περίπτωση ευρημάτων, σύμφωνα πάντα με τις συστάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Δημόσιας Υγείας (ΕΕΔΥ).
Κατά τη διάρκεια της νύχτας οι Γερμανοί ανασυγκροτούνται και τα ξημερώματα αρχίζουν να αποχωρούν. Όσοι ελάχιστοι έχουν μείνει πίσω συγκεντρώνονται στο Σύνταγμα και με επικεφαλής τον στρατηγό Φέλμι καταθέτουν βιαστικά στεφάνι στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Χωρίς επισημότητες στις 9.15 ένας στρατιώτης τους υποστέλλει τη σημαία με τη σβάστικα από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, σημαίνοντας τη λήξη της Κατοχής, που διήρκεσε 1.625 μέρες.
Θα είναι μια απελευθέρωση γλυκιά που θα σκορπίσει τη χαρά, με τους Αθηναίους να βγαίνουν στους δρόμους να πανηγυρίσουν, φωνάζοντας «Χριστός Ανέστη».
Θα είναι όμως παράλληλα και μια απελευθέρωση πικρή. Οι τελευταίοι μήνες της Κατοχής έχουν βαφτεί με αίμα. Οι Γερμανοί, σίγουροι πλέον για την ήττα τους έχουν εκδικηθεί. Κομμένο, Καλάβρυτα, Δίστομο, Χορτιάτης, Γιαννιτσά. Τα σπέρματα ενός νέου εθνικού διχασμού έχουν πέσει και σύντομα θα έρθει ο Δεκέμβρης.
Το σπάνιο βίντεο – ντοκουμέντο που ακολουθεί είναι ένα απόσπασμα από την «χαμένη» ταινία επικαίρων της Φίνος Φιλμ για το τέλος της ναζιστικής Κατοχής στην Αθήνα, η οποία δεν προβλήθηκε τότε στην Ελλάδα.
Τα ιστορικής σημασίας επίκαιρα ανακαλύφθηκαν από το Ροβήρο Μανθούλη σε κινηματογραφικά αρχεία στις ΗΠΑ και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην αρχική τους μορφή ενσωματωμένα στο ντοκιμαντέρ του «Βίοι παράλληλοι του Εμφυλίου»
Τα πλάνα αλλά και η περιγραφή είναι συγκλονιστικά:
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλιου του ιστορικού Μενέλαου Χαραλαμπίδη, «Η Εμπειρία της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα», όπου περιγράφει τη μεγάλη αυτή μέρα.
Το πρωινό της 12ης Οκτωβρίου 1944, ένα άγημα Γερμανών στρατιωτών κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, παρουσία του Δημάρχου Αθηναίων και λίγων επισήμων. Μετά από τρεισήμισι χρόνια Κατοχής, οι Γερμανοί έφευγαν από την Αθήνα, αφήνοντας πίσω τους μια κατεστραμμένη πόλη: 40 – 45.000 νεκροί από πείνα, τουλάχιστον 1.800 εκτελεσμένοι και 2.000 περίπου νεκροί από τις εμφύλιες συγκρούσεις που συστηματικά οι κατακτητές υποδαύλιζαν.
Αρκετές εβδομάδες πριν την Απελευθέρωση, επικρατούσε στην Αθήνα ένα εντελώς παράδοξο κλίμα: το κέντρο της πόλης βρίσκονταν υπό κατοχή, ενώ οι γύρω συνοικίες είχαν «απελευθερωθεί». Οι κάτοικοι του κέντρου μετέβαιναν καθημερινά στις προσφυγικές κυρίως συνοικίες για να συμμετέχουν στους πανηγυρισμούς των κατοίκων τους και να παρακολουθήσουν τις παρελάσεις του ΕΛΑΣ και τις γιορτές της ΕΠΟΝ στους κεντρικούς δρόμους και τις πλατείες.
Το πανηγυρικό κλίμα κορυφώθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1944, ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας. Λίγο μετά την υποστολή της ναζιστικής σημαίας από τον βράχο της Ακρόπολης και ενώ γερμανικά στρατιωτικά φορτηγά διέσχιζαν ακόμη την Πανεπιστημίου με προορισμό την Λιοσίων και την Αχαρνών, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου συνέρρευσαν στο κέντρο της πόλης, γιορτάζοντας το τέλος της πιο σκληρής δοκιμασίας που έζησαν οι κάτοικοί της από τότε που η Αθήνα ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους. Όμως, το ξέφρενο πανηγύρι των Αθηναίων δεν επισκίασε το μεγάλο ερώτημα εκείνης της ημέρας: ποια στάση θα κρατούσε το ΕΑΜ τις πρώτες ώρες μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων; Με ποιο τρόπο θα αξιοποιούσε το γεγονός ότι η πρωτεύουσα του κράτους βρίσκονταν σε κενό εξουσίας; Με άλλα λόγια, τι θα γινόταν τις κρίσιμες ώρες που ο ΕΛΑΣ θα μπορούσε να καταλάβει τα κτίρια και τους στρατώνες των Σωμάτων και Ταγμάτων Ασφαλείας και τέλος τα Παλαιά Ανάκτορα, με τις δυνάμεις που είχε ήδη στην Αθήνα, χωρίς να χρειαστεί η επέμβαση του εμπειροπόλεμου ΕΛΑΣ του βουνού;
Ήδη από το καλοκαίρι του 1944, η ανησυχία για τη στάση που θα τηρούσε το ΕΑΜ, οδήγησε την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου σε εγρήγορση. Γνωρίζοντας ότι οι βρετανικές δυνάμεις θα μπορούσαν να εισέλθουν στην Αθήνα μετά την αποχώρηση των Γερμανών, προσπάθησε να καλύψει το κρίσιμο χρονικό κενό με τη δημιουργία του Εθνικού Στρατού Αθηνών.
Στις αρχές Αυγούστου του 1944 ο υποστράτηγος Παναγιώτης Σπηλιωτόπουλος, διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής Αττικής, από τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου. Μια από τις πρώτες εντολές που έλαβε ήταν να θέσει όλες τις εθνικές οργανώσεις, εκτός των εαμικών, υπό ενιαία διοίκηση στο νέο σώμα που θα ονομαζόταν Εθνικός Στρατός Αθηνών. Ο Σπηλιωτόπουλος εφαρμόζοντας ουσιαστικά ένα σχέδιο αμύνης απέναντι στον ΕΛΑΣ, διένειμε τους άνδρες των μη εαμικών αντιστασιακών οργανώσεων, αλλά και της αμιγώς αντικομμουνιστικής οργάνωσης «Χ» σε κεντρικά ξενοδοχεία και κτίρια της Αθήνας:
«…Ουσιαστικά η όλη επιχείρηση αντανακλούσε την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τις παραμονές της απελευθέρωσης. Η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση αναζητούσε ένα στρατιωτικό στήριγμα που θα της έδινε την ευκαιρία να μεταφέρει την πολιτική της εξουσία στην Αθήνα και στη συνέχεια να την εδραιώσει με την πολιτικοστρατιωτική συμβολή των Βρετανών. Η δημιουργία του Εθνικού Στρατού Αθηνών αποκλειστικά από ένοπλα τμήματα των εθνικών οργανώσεων, καταδείκνυε τη βαθιά καχυποψία της κυβέρνησης απέναντι στο ΕΑΜ. Η στρατιωτική αυτή δύναμη […] δεν απέκλειε απλώς τις εαμικές δυνάμεις, αλλά ενέτασσε στον Εθνικό Στρατό οργανώσεις όπως η “Χ” και ο ΕΔΕΣ, μέλη των οποίων συγκρούονταν την περίοδο εκείνη με τον ΕΛΑΣ στους δρόμους της Αθήνας.»
Το πρώτο βράδυ της Απελευθέρωσης πρόσφερε μια μεγάλη ανακούφιση στους άνδρες του Εθνικού Στρατού Αθηνών και τα μέλη της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας όχι μόνο δεν επιχείρησε να καταλάβει την πόλη, αλλά αντίθετα ήταν ο κύριος παράγοντας διατήρησης της τάξης τη νύχτα εκείνη, αλλά και τις επόμενες ημέρες:
«Την απόλυτη τήρηση των υποχρεώσεων που είχε αναλάβει ο ΕΛΑΣ της Αθήνας απέναντι στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας πιστοποιεί και έγγραφο της βρετανικής Force 133, στο οποίο αναφέρεται ότι Βρετανός πληροφοριοδότης, έκανε το γύρο των προαστίων της Αθήνας, συμπεριλαμβανομένων και των εαμικών προπυργίων, τη νύχτα της 12ης Οκτωβρίου: “Απόλυτη ησυχία παντού. Καμία ταραχή και οι δρόμοι σχεδόν άδειοι. Ο ΕΛΑΣ και άλλα όργανα περιπολούν με τάξη”.»
Η στάση αυτή αντανακλούσε την απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ και του ΕΑΜ να «παραμερίσει» την επαναστατική λύση, στρεφόμενη προς τη νομιμότητα. Άλλωστε η μαζικότητα των εαμικών οργανώσεων αποτελούσε εγγύηση για μια άνετη επικράτηση του ΕΑΜ όχι πλέον ως αντιστασιακής οργάνωσης, αλλά ως πολιτικού φορέα. Την κατάσταση, σε ότι είχε να κάνει με την στάση του ΕΛΑΣ κατά την ημέρα της απελευθέρωσης αλλά και σε όλη τη διάρκεια μέχρι την άφιξη της εξόριστης κυβέρνησης, ξεκαθάριζε η ημερήσια διαταγή του 1ου Συντάγματος της 1ης Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ Αθηνών, την παραμονή της απελευθέρωσης:
«Συναγωνιστές. Μπήκαμε στην πιο αποφασιστική φάση του αγώνα μας μετά από την τρίχρονη σκληρή δοκημασία που σ’ αυτήν θα πρέπει να δείξωμεν την επαναστατηκότητά μας πάνω στην εξασφάληση της τάξης και ησυχίας. Σύνθημά μας μπένει μακριά από ανησυχίες (άσκοπους πυροβολισμούς, ατομικός έλεγχος ταυτοτήτων) […] Συναγωνιστές, προσοχή στη βαθειά κατανόηση της νίκης που ζητάμε να επιτύχωμε και η οποία διαφέρει κατά πολύ από τις νίκες της σκληρής δοκημασίας, είνε νίκη που θάχη σαν αποτέλεσμα να κερδήσωμε την μεγάλη έκπληξη στα μάτια των συμμάχων μας και όλης της ανθρωπότητας του να παρουσιασθούμε σαν στρατός επιβολής, με πειθαρχία εμφάνηση και ταχήτητα πρωτοφανή και πρωτότυπο στην εκτέλεση των διαταγών.»
Υπό αυτή την οπτική, της μεταφοράς δηλαδή της αντιπαράθεσης ανάμεσα στο ΕΑΜ και τις αντιεαμικές δυνάμεις από τις ένοπλες συγκρούσεις των προηγούμενων μηνών στον πολιτικό ανταγωνισμό των ημερών μετά την αποχώρηση των κατακτητών, πρέπει να εξεταστούν οι μεγάλες διαδηλώσεις της Απελευθέρωσης. Μετά το αυθόρμητο «ξέσπασμα» των κατοίκων κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών της 12ης Οκτωβρίου 1944, τις επόμενες δύο ημέρες το ΕΑΜ πραγματοποίησε τεράστιες και άρτια οργανωμένες διαδηλώσεις, παρουσιάζοντας την εντυπωσιακή δύναμη που είχε πλέον στην Αθήνα. Σε αυτές «πρώτο λόγο» είχαν οι κάτοικοι των εργατικών συνοικιών της Αθήνας και του Πειραιά, αλλά και ένα σημαντικό τμήμα των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, η ζωή των οποίων εξαθλιώθηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Στις 15 Οκτωβρίου ήρθε η σειρά των εθνικών οργανώσεων, του μη εαμικού χώρου δηλαδή, να κάνουν επίδειξη ισχύος στους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας:
«Η διαδήλωση αυτή πρόβαλε ξεκάθαρα σε επίπεδο εικόνας, συμβολισμών και συνθημάτων, τον ταξικό χαρακτήρα της επερχόμενης σύγκρουσης. Η έκδηλη διαφοροποίηση των δύο στρατοπέδων, έγινε ορατή τις τρεις αυτές πρώτες ημέρες μετά την απελευθέρωση, διότι για πρώτη φορά δινόταν η ευκαιρία δημόσιας και μαζικής έκφρασής της, σε ξεχωριστές εκδηλώσεις. Η διαμάχη του ΕΑΜ με το μη εαμικό χώρο γινόταν πλέον περισσότερο απτή: ο καθένας μπορούσε να δει την απήχηση που είχε η κάθε πλευρά μέσα από τον όγκο και τον παλμό των διαδηλώσεων και να μάθει, κωδικοποιημένα, τις βασικές πολιτικές τους θέσεις μέσα από τη συνθηματολογία τους. Η εικόνα των διαδηλωτών που ζητωκραύγαζαν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, οπτικοποιούσε πτυχές της διαμάχης, αναδεικνύοντας το βαθύ διχασμό της ελληνικής κοινωνίας και πως αυτός καταγραφόταν ακόμη και στις ενδυματολογικές διαφοροποιήσεις τους, όπως παρατήρησε ο Γιώργος Θεοτοκάς παρακολουθώντας τη διαδήλωση των “εθνικών” οργανώσεων:
“Πραγματικά η σημερινή διαδήλωση ήταν πολύ αισθητά πιο καλοντυμένη και ευπαρουσίαστη από τη χτεσινή και περιείχε αρκετές κομψές γυναίκες. Είναι η πρώτη φορά αυτές τις μέρες που ένιωσα στην Ελλάδα τόσο έντονα, τόσο ξεκάθαρα κι απόλυτα τον κοινωνικό διχασμό, την ατμόσφαιρα του ταξικού πολέμου”.»
Η κατάληξη της πορείας αυτής ήταν τραγική και αποτέλεσε μια ακόμη τεράστια δοκιμασία για τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στην Αθήνα. Καθώς ομάδες από τις οργανώσεις του ΕΑΜ Βύρωνα και Καισαριανής κατηφόριζαν την οδό Πανεπιστημίου προς την πλατεία Ομονοίας, δέχτηκαν καταιγισμό πυρών από άνδρες αντικομμουνιστικών οργανώσεων που βρίσκονταν υπό περιορισμό, αλλά ένοπλοι, στο ξενοδοχείο «Ερμής». Από τα πυρά σκοτώθηκαν τουλάχιστον επτά μέλη εαμικών οργανώσεων και τραυματίστηκαν 82. Για τους υποστηρικτές του ΕΑΜ η κατάσταση ήταν ξεκάθαρη: ακόμη και μετά την Απελευθέρωση, οι συνεργάτες των Γερμανών προξενούσαν θύματα. Επιπρόσθετα, η επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου να θέσει υπό περιορισμό τους άνδρες των δωσιλογικών οργανώσεων, όχι στα στρατόπεδα που βρίσκονταν στην περιφέρεια της πόλης, αλλά σε κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας και μάλιστα χωρίς να τους αφοπλίσει, γεννούσε εύλογα ερωτήματα για το ποιοι ήταν αυτοί που επιθυμούσαν τη δημιουργία ενός ομαλού κλίματος και ποιοι το υπονόμευαν:
«Αμέσως μετά το επεισόδιο επενέβησαν επιτόπου ο επιτελάρχης του στρατιωτικού διοικητή Αττικής, Παυσανίας Κατσώτας και ο διευθυντής της Αστυνομίας Άγγελος Έβερτ, με διαταγή των οποίων αφοπλίστηκαν τα μέλη των οργανώσεων αυτών, ενώ για την αποφυγή παρόμοιων επεισοδίων τοποθετήθηκαν ισχυρές βρετανικές φρουρές στις πλατείες Συντάγματος και Ομονοίας. Όμως για τους υποστηρικτές του ΕΑΜ το γεγονός ότι οι συνεργάτες του κατακτητή όχι μόνον παρέμεναν οπλισμένοι αλλά και προκαλούσαν νέα θύματα, αποδείκνυε την πρόθεση της κυβέρνησης Παπανδρέου και των Βρετανών να διατηρήσουν ετοιμοπόλεμα τα στοιχεία αυτά για μια ενδεχόμενη ένοπλη σύγκρουσή τους με τον ΕΛΑΣ. Το ΕΑΜ, στην προσπάθειά του να αποδείξει έμπρακτα την τήρηση των δεσμεύσεών του απέναντι στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, δεν απάντησε ένοπλα στην επίθεση που δέχτηκαν τα μέλη του στις 15 Οκτωβρίου. Έχοντας ως δεδομένη την πολιτική του κυριαρχία σε ολόκληρη την πρωτεύουσα, επεδίωκε τη συμβολή του στο κλίμα ομαλότητας για να μπορέσει να κεφαλαιοποιήσει σε πολιτικό επίπεδο την απόλυτη επικράτησή του σε Αθήνα και Πειραιά:
ΑΘ“Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, εάν ήθελε το ΕΑΜ, μπορούσε στις 15 Οκτωβρίου, με τις βοηθητικές του μόνον δυνάμεις, να προκαλέσει λουτρό αίματος των αντιπάλων του και να ελέγξει την πρωτεύουσα. Απλώς δεν το ήθελε, για τους λόγους που υποδεικνύει το ημερολόγιο του Ζέβγου, η κατευναστική επιρροή του οποίου ομολογείται και από εκπροσώπους της συντηρητικής πλευράς […] Αλλά η εαμική αντίδραση παρέμεινε στο επίπεδο της καταγγελίας, χωρίς αντίποινα”.
Οι λίγες εβδομάδες που ακολούθησαν μέχρι την έναρξη των Δεκεμβριανών, κύλησαν μέσα σε ένα κλίμα αναζήτησης πολιτικών ισορροπιών με την απειλή προσφυγής στην ένοπλη βία και από τις δύο πλευρές που συγκρούστηκαν το Δεκέμβρη. Σε ένα πολωμένο κλίμα το οποίο τροφοδοτούνταν διαρκώς από το διχασμό της βάσης της ελληνικής κοινωνίας, μια οποιαδήποτε αιτία μπορούσε να οδηγήσει στην έναρξη της εμφύλιας σύγκρουσης. Η διαφωνία σχετικά με τη διάλυση των αντιστασιακών οργανώσεων και τη σύνθεση του υπό δημιουργία εθνικού στρατού, ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή αιτία. Οι συσχετισμοί ανάμεσα στις εαμικές και μη δυνάμεις στον υπό δημιουργία εθνικό στρατό, αποτέλεσαν ανυπέρβλητο εμπόδιο για τη βιωσιμότητα της βραχύβιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Στις 3 Δεκεμβρίου 1944, ξέσπασε με σαφώς μεγαλύτερη σφοδρότητα μια σύγκρουση που είχε την αφετηρία της στα διχαστικά γεγονότα του τελευταίου χρόνου της Κατοχής. Η πολιτική ηγεσία της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των υπουργών του ΕΑΜ, είχε χάσει την ευκαιρία για μια ειρηνική μετάβαση στη μεταπολεμική περίοδο».
Η Βασιλική Μιχαλοπούλου μας παρουσιάζει το νέο της τραγούδι με τίτλο «Είναι κρίμα, σε μουσική και στίχους Γιώργου Καψάσκη που συνοδεύεται από το κινηματογραφικής αισθητικής videoclip του Αριστοτέλη Παπακωνσταντίνου.
Η Βασιλική Μιχαλοπούλου επιστρέφει δισκογραφικά με το single «Είναι κρίμα», σε μουσική και στίχους Γιώργου Καψάσκη, με το οποίο μας ανοίγει μια καινούρια πόρτα στο μουσικό της κόσμο.
Το «Είναι Κρίμα» είναι μια ακουστική μπαλάντα, με χαρακτηριστική μελωδία και στίχους με ευαισθησία, που περιγράφει τον αποχωρισμό και τη φύση των ανθρώπινων σχέσεων, γεγονός το οποίο αποτυπώνεται πλήρως στο videoclip του Αριστοτέλη Παπακωνσταντίνου που ντύνει το κομμάτι με ζεστές εικόνες και αισθαντική ατμόσφαιρα, απογειώνοντας το τελικό αποτέλεσμα.
Κυκλοφορεί από την MINOS EMI - A Universal Music Company
Ακούστε το τραγούδι «Είναι Κρίμα» και δείτε το Official Videoclip στο YouTube: ΕΔΩ
Ένα «Ημερολόγιο» τραγουδιών από τον Χρήστο Θηβαίο στο Θέατρο Άλσος.
Για τις παραστάσεις του σημειώνει:
Τόσα χρόνια μες τους χάρτες μου σε ψάχνω... βρήκα στον χάρτη τον χώρο που έπαιζαν θέατρο οι γονείς μου. Επιθεωρήσεις από μεγάλους σκηνοθέτες θυμάμαι. Επιτέλους θα ανέβω κι εγώ στην ίδια σκηνή και θα με σκηνοθετήσουν ο ηχολήπτης, ο φωτιστής και οι μουσικοί μου!
Μια παράσταση με τραγούδια που χρόνια έψαχνα... ο Μάξιμος Δράκος, ο Καλλίστρατος Δρακόπουλος, ο Γιώτης Κιουρτσόγλου και ο Γιώργος Κορρές που όλα αυτά τα χρόνια δημιουργούν δίπλα μου, σκηνοθετούν την παράσταση μας στο Θέατρο Άλσος από την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου και κάθε Παρασκευή στις 21:00.
Σας περιμένουμε!
Πληροφορίες:
Θέατρο ΑΛΣΟΣ: Ευελπίδων 4, Κυψέλη – Πεδίον του Άρεως
