«Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα»
του Ματέι Βίζνιεκ
Σκηνοθεσία: Αικατερίνη Παπαγεωργίου
EARLY BIRD: 9€
Από 19 Νοεμβρίου
Κάθε Τετάρτη, στις 20:00
Μέσα από ένα υπερρεαλιστικό πλαίσιο που όλα μοιάζουν να είναι φάλτσα, διαδραματίζεται μια απόλυτα ρεαλιστική ιστορία ενός οποιουδήποτε πολέμου του τώρα, του τότε ή του μετά. Ο συγγραφέας εμπνέεται από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και μέσα από το έργο του, δίνει χώρο στην ανθρώπινη ψυχή να πενθήσει την ύπαρξη της που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να χαθεί, αν «ο ισχυρός» το θελήσει.
Στο έργο, ο Βίγκαν και η Γιάσμινσκα επαναπατρίζονται στο χωριό τους μετά τη λήξη του εμφυλίου αναζητώντας τη σορό του Βίμπκο, του χαμένου τους γιού που πολεμούσε. Η τοπική κοινωνία τους αντιμετωπίζει με καχυποψία αναζητώντας τρόπους να εκμεταλλευτεί οικονομικά το πένθος τους. Οι άνθρωποι, ζωντανοί ή νεκροί, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μέσα εκμετάλλευσης για την παραγωγή κέρδους. Η μοναδική πηγή εσόδων του ζευγαριού είναι η κόρη τους, Ίντα, η οποία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου μπλέχτηκε σε κύκλωμα σωματεμπορίας και πλέον εκπορνεύεται στην κεντρική Ιταλία. Η Ίντα βιώνει μια παράλληλη ιστορία εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ξεχασμένοι απ’ όλους -από το κράτος, τους διεθνείς φορείς, τους φίλους, τους συγγενείς ακόμα και από την ίδια τη ζωή- το ζευγάρι αποφασίζει να ανακαλύψει μόνο του το νήμα της οικογενειακής του ιστορίας. Μέσα από την προσωπική τους διαδρομή, προκύπτει η ιστορία της πολεμικής φρίκης ολόκληρου του 20ου αιώνα.
Η ομάδα The Young Quill καταπιάνεται με το έργο αυτό είκοσι χρόνια αφότου γράφτηκε, επικαιροποιεί το ερώτημα και αναρωτιέται αν η «πρόοδος» είναι τελικά η αξία που πρέπει να καθορίζει την πολιτική, την κοινωνία, την οικονομία, ακόμα και τον ίδιο τον άνθρωπο.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
«Αυτό που συναντάμε στην Πλάκα είναι πάνω απ’ όλα ένα έργο σπαρακτικό, μια κραυγή-αντίλαλος εκείνης του Μουνκ, που φανερώνει για μία ακόμη φορά ότι μπορεί κάποιος να φτάσει στο τραγικό κι από τον πιο πλάγιο δρόμο, το «αντι-τραγικό».Εφημερίδα των Συντακτών
«Αυτά τα στοιχεία εκμεταλλεύτηκε και τόνισε ακόμη περισσότερο η ευφάνταστη σκηνοθεσία της Αικατερίνης Παπαγεωργίου. Οι συμβολισμοί, ο λυρισμός, το παραμυθικό στοιχείο, ο υπερρεαλισμός παντρεύονται σε ένα θέαμα που αιωρείται μεταξύ της αγαλλίασης που προκαλεί η τέχνη και της βαθιάς φρίκης που φέρνει το αντίκρισμα των σκοτεινότερων πτυχών της ανθρώπινης εμπειρίας. Η απόφαση της σκηνοθέτριας να αποδώσει τους συμπληρωματικούς χαρακτήρες του έργου (τον Νέο Γείτονα, την Τρελή Γριά κ.ά.) σαν καρικατούρες που βγήκαν από κάποιο παράδοξο γκροτέσκο παραμύθι, τη δικαιώνει απόλυτα.» Τώνια Καράογλου, αθηνόραμα
«Η Αικατερίνη Παπαγεωργίου εναρμόνισε την ομάδα The Young Quill κομίζοντας ένα σκηνικό δημιούργημα ακέριο, ισόρροπο, αισθητικά άρτιο, μετρημένο όσο και εμφατικό».Γιώργος Παπαγιαννάκης, culturenow
«Ένα εξαιρετικό σύγχρονο πολιτικό θεατρικό έργο που περπάτησε με γνώση, ευαισθησία, πικρό σαρκασμό, σουρεαλισμό και την ποίηση του μαγικού ρεαλισμού στην πυκνή ιστορία των Βαλκανίων».Ολγα Σελλά, oanagnostis
«Μία ώριμη, σύγχρονη και θαρραλέα σκηνοθετική προσέγγιση του έργου του Βίζνιεκ από την Αικατερίνη Παπαγεωργίου που δείχνει να αποκτά τη δική της ιδιοσυγκρασιακή θέση στο ελληνικό θέατρο, μία καταβύθιση στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης και ένα αναδυόμενο ερώτημα για το αν η «πρόοδος» είναι τελικά η αξία που πρέπει να καθορίζει την πολιτική, την κοινωνία, την οικονομία, ακόμα και τον ίδιο τον άνθρωπο. Συστήνεται για όλους και τους καιρούς αυτούς επιβάλλεται να τη δείτε…». Γεωργία Οικονόμου, News 247
Το κοινοβούλιο της Λετονίας υπερψήφισε χθες Πέμπτη την αποχώρηση της χώρας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, κάτι πρωτόγνωρο στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η συνθήκη-σταθμός για το Συμβούλιο της Ευρώπης, με στόχο να θέσει τέλος στη βία κατά των γυναικών και στην ενδοοικογενειακή βία, είχε επικυρωθεί από τη Λετονία τον Νοέμβριο του 2024.
Ένα από τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, η Ένωση Πρασίνων και Αγροτών (ZSS), τάχθηκε στο πλευρό της αντιπολίτευσης για να προωθήσει την αποχώρηση της Λετονίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που τελικά υπερψηφίστηκε από 56 εκ των 100 βουλευτών.
«Αυτό δεν θα έχει τον παραμικρό αντίκτυπο στην ενδοοικογενειακή βία», υποστήριξε ο βουλευτής της ZSS Γκούναρς Γκούτρις στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters. «Η προστασία κατά της ενδοοικογενειακής βίας υπήρχε στη λετονική νομοθεσία ακόμη και πριν από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης», συμπλήρωσε.
Εφόσον εγκριθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η Λετονία θα γίνει η πρώτη χώρα-μέλος της ΕΕ που εγκαταλείπει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Το 2020 η Πολωνία είχε ξεκινήσει τη διαδικασία για την αποχώρησή της από τη σύμβαση, αλλά πέρυσι η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Τουσκ ακύρωσε το σχέδιο.
Το Θέατρο «Μεταξουργείο», ιδρύθηκε το 1999 από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και την Άννα Βαγενά. Συνεχίζει για 26 χρόνια την παρουσία του στην θεατρική ζωή του τόπου μας και παρουσιάζει το πρόγραμμα του για την χειμερινή θεατρική περίοδο 2025-2026.
«ΜΝΗΜΗ ΘΟΛΗ»
Από τις 18 Οκτωβρίου έως 16 Νοεμβρίου, Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 19:00, για δεύτερη χρονιά, η παράσταση «Μνήμη Θολή», με την Άννα Βαγενά, τον Νίκο Χατζηπαπά, τη Μαριάννα Μαυριανού και τον Βασέφ Μπατ.
Η παράσταση γνώρισε μεγάλη επιτυχία τον Μάιο που πρωτοανέβηκε. Έχει σαν θέμα της την ασθένεια μάστιγα της εποχής μας, την άνοια και το Αλτσχάιμερ. Ένα έργο για την απώλεια της μνήμης και την δύναμη της αγάπης.
«ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΡΙΡΙΚΑΣ»
Από τις 9 Νοεμβρίου, για τρίτη συνεχή χρονιά, η μεγάλη μας επιτυχία «Τα γενέθλια της Ριρίκας», κάθε Κυριακή πρωί στις 12:00. Μια μουσικοθεατρική παράσταση για παιδιά, με τη Μαρία Κηλαηδόνη.
«Η ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΙΚΙΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ»
Από τις 12 Δεκεμβρίου έως τις 30 Ιανουαρίου 2026, κάθε Παρασκευή στις 20:30, επίσης για τρίτη συνεχή χρονιά, «Η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» της Άλκη Ζέη. Ένας συγκλονιστικός μονόλογος με την Γιασεμί Κηλαηδόνη, σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή.
Παράλληλα με τις παραστάσεις στο θέατρο «Μεταξουργείο» και οι τρεις αυτές παραγωγές θα πραγματοποιήσουν περιοδείες σε όλη την Ελλάδα.
ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ «ΤΟ ΠΑΤΑΡΙ»
Από τις 6 Δεκεμβρίου και κάθε Σάββατο στις 22:00, στη Μουσική Σκηνή του θεάτρου μας, «το Πατάρι», που είναι ο χώρος όπου για χρόνια εμφανιζόταν ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, θα γίνονται μουσικές βραδιές με την επιμέλεια και την παρουσία της Μαρίας Κηλαηδόνη και καλεσμένων.
Το «Πατάρι» ξαναλειτούργησε πέρσι μετά από πολλά χρόνια και γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία, ήταν γεμάτο κάθε Σάββατο, προσφέροντας στον κόσμο και σε όλους εμάς υπέροχες βραδιές.
«Η ΠΛΕΞΟΥΔΑ»
Στις 17 Ιανουαρίου 2026, θα κάνει πρεμιέρα η νέα μας παραγωγή «Η πλεξούδα», θεατρική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της Λετισιά Κολομπανί.
Το βιβλίο-φαινόμενο που έχει μεταφραστεί σε 40 γλώσσες με πάνω από 10 εκατομμύρια αναγνώστες, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ύμνος στην γυναικεία δύναμη.
Ένας φόρος τιμής στο θάρρος των γυναικών.
Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα «Η πλεξούδα» θα ανέβει για πρώτη φορά σε μορφή παράστασης.
Σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού με την Γιασεμί Κηλαηδόνη, την Παναγιώτα Βλαντή και τη Χρύσα Βακάλη.
Σε έκτακτες ημερομηνίες που σύντομα θα ανακοινωθούν:
«ΑΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ» του Γιώργη Παπάζογλου
Ένας συγκλονιστικός μονόλογος με την Άννα Βαγενά για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Μια παράσταση σταθμός. Η μακροβιότερη παράσταση στο ελληνικό θέατρο, παίζεται 26 χρόνια. Για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
«ΛΟΥΛΟΥ»
Για δεύτερη χρονιά η παράσταση «Λουλού», μία θεατρική αφήγηση του ομώνυμου βιβλίου της Άννας Βαγενά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Στη «Λουλού» η Άννα Βαγενά αυτοβιογραφείται μέσω της σκυλίτσας της, της Λουλούς. Η Λουλού αφηγείται τη ζωή της και συγχρόνως τη ζωή της Άννας.
ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ
Η Άννα Βαγενά θα πραγματοποιήσει σεμινάριο πάνω στο Αρχαίο Δράμα με τίτλο : «Εκάβη, η εκδίκηση ως ιερό χρέος!».
ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΕΣΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
«DANNY AND THE DEEP BLUE SEA»
Από τις 3 Νοεμβρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη τις 21:00, η sold-out επιτυχία του Off-Broadway με τις διθυραμβικές κριτικές. Η Λένα Δροσάκη, στην πρώτη της σκηνοθεσία, καταπιάνεται με ένα από τα πιο τολμηρά αμερικανικά έργα του 20ού αιώνα του βραβευμένου με Όσκαρ John Patrick Shanley.
Σ’ ένα άδειο μπαρ στο Μπρονξ, δύο μόνοι άνθρωποι συναντιούνται τυχαία: ο Ντάννυ (Ντένης Μακρρής), βίαιος και απρόβλεπτος, με αυτοκαταστροφικές τάσεις, και η Ρόμπερτα (Αλεξάνδρα Μήνου), στοιχειωμένη από ενοχές και βαθιές πληγές. Ανάμεσά τους ξεκινά μια αναμέτρηση που ακροβατεί ανάμεσα στην επιθετικότητα και την τρυφερότητα, τον φόβο και τη λαχτάρα για επαφή.
«ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ»
Από τις 12 Νοεμβρίου 2025 και κάθε Τετάρτη στις 21:00,
«Γλώσσα και πατρίδα είναι το ίδιο. Να πολεμά κανείς για την πατρίδα του ή για την εθνική τη γλώσσα, ένας είναι ο αγώνας. Πάντα αμύνεται περί πάτρης.» Ψυχάρης, 1888
Μια παράσταση φόρος τιμής στον πρωτοπόρο θεμελιωτή της δημοτικής γλώσσας τον Γιάννη Ψυχάρη, από την ομάδα του Γιώργου Πετρούνια.
Για όλες τις παραστάσεις έχει ανοίξει η προπώληση EarlyBird στο www.more.com.
Το Ιραν σχεδιάζει να μεταφέρει αλλού την πρωτεύουσα του και ο λόγος κρύβεται πίσω από τον συνήθη ύποπτο.
Το 1786, ο Αγά Μοχάμεντ Χαν Κατζάρ μετέφερε την πρωτεύουσα του Ιράν στον μικρό τότε οικισμό της Τεχεράνης. Περισσότερο από δύο αιώνες αργότερα, ο πρόεδρος του Ιράν, Μασούντ Πεζεσκιάν, εξετάζει και πάλι το ενδεχόμενο να αλλάξει η χώρα πρωτεύουσα.
Όπως αναφέρουν οι Financial Times, ο Πεζεσκιάν ζήτησε από την κυβέρνησή του να μελετήσει τη μεταφορά της πρωτεύουσας από την Τεχεράνη, επισημαίνοντας ότι τα σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα έχουν καταστήσει τη μεγαλούπολη των 10 εκατομμυρίων κατοίκων σχεδόν μη βιώσιμη. Σύμφωνα με τον ίδιο, η μετεγκατάσταση «δεν είναι πια επιλογή, αλλά αναγκαιότητα».
Ο πρόεδρος δήλωσε πρόσφατα ότι η Τεχεράνη έχει «επεκταθεί υπερβολικά και έχει φτάσει στα όριά της». Όπως εξήγησε, τα υπόγεια ύδατα έχουν εξαντληθεί, η πόλη εξαρτάται από υδάτινους πόρους άλλων περιοχών, και παρ’ όλα αυτά αντιμετωπίζει ελλείψεις. «Πώς μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη όταν αγνοούμε τη βιωσιμότητα του περιβάλλοντος;» διερωτήθηκε.
Ο Πεζεσκιάν πρότεινε η νέα πρωτεύουσα να χτιστεί στη νότια, αραιοκατοικημένη παράκτια περιοχή του Μακράν, στον Κόλπο του Ομάν. Οι υποστηρικτές της ιδέας υποστηρίζουν ότι η περιοχή διαθέτει μεγάλο αναπτυξιακό δυναμικό και στρατηγική θέση κοντά σε σημαντικούς θαλάσσιους εμπορικούς δρόμους.
Ωστόσο, πολλοί ειδικοί απορρίπτουν την πρόταση -που βρίσκεται ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο- υποστηρίζοντας ότι το Ιράν δεν διαθέτει τους πόρους και τις δυνατότητες για ένα τόσο φιλόδοξο έργο. Στο παρελθόν, παρόμοια σχέδια είχαν επανειλημμένα προταθεί αλλά εγκαταλείφθηκαν λόγω του κόστους και των εμποδίων. Με την ιρανική οικονομία να πιέζεται από τις αμερικανικές κυρώσεις και την περιφερειακή αστάθεια, οι επικριτές θεωρούν ότι η δημιουργία μιας νέας πρωτεύουσας θα απαιτούσε τεράστιες επενδύσεις.
Όπως σημειώνει ο Αλί Μπεϊτολάχι, επικεφαλής του Κέντρου Έρευνας Οδοποιίας, Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης, «η ιδέα αυτή στηρίζεται σε μια απλοϊκή και λανθασμένη υπόθεση: ότι η αλλαγή τοποθεσίας της πρωτεύουσας θα οδηγήσει αυτόματα και σε μετακίνηση μεγάλων πληθυσμών».
Παρόλο που πολλές χώρες, από τη Βραζιλία έως το Καζακστάν, έχουν μεταφέρει τις πρωτεύουσές τους τις τελευταίες δεκαετίες, τέτοια έργα συνοδεύονται πάντα από τεράστιο οικονομικό και οργανωτικό κόστος.
bijoux de kant HOOD art space
Πολυκλείτου 21, Μοναστηράκι
Η bijoux de kant και ο σκηνοθέτης Γιάννης Σκουρλέτης ανακοινώνουν τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό για τη χειμερινή σεζόν 2025-2026 στο bijoux de kant HOOD art space, έναν χώρο που από την έναρξη της λειτουργίας του έχει παρουσιάσει παραστάσεις που ξεχώρισαν και αγαπήθηκαν, δημιουργώντας ένα σημείο καλλιτεχνικής αναφοράς στο κέντρο της πόλης.
Το HOOD art space εγκαινιάστηκε τον Μάιο του 2024 με την παράσταση «Μάθε με να φεύγω» και από τότε αποτελεί τη θεατρική στέγη της bijoux de kant στο κέντρο της Αθήνας. Ο χώρος φιλοξενεί πρωτότυπα νεοελληνικά θεατρικά έργα, μουσικές παραστάσεις και προβολές, δίνοντας έμφαση σε καινοτόμες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης. Με το HOOD art space, η bijoux de kant επιδιώκει να εμβαθύνει στη σχέση της με το κοινό και να διαμορφώσει έναν νέο τόπο συνάντησης με τη σύγχρονη δημιουργία.
Μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη πρώτη παρουσίαση του έργου του Μιχάλη Βιρβιδάκη «Η Γυναίκα και ο Ακροβάτης», σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη, ερμηνεία Αμαλίας Μουτούση και Θανάση Δόβρη τον περασμένο Μάιο, η ιστορία της Ουρανίας και του Θόδωρα επιστρέφει, από τις 4 Οκτωβρίου ανοίγοντας το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, για να μας θυμίσει τη μεγάλη σπουδαιότητα των μικρών καθημερινών θαυμάτων.
Στις 24 Νοεμβρίου η bijoux de kant υποδέχεται στο HOOD τον Βασίλη Βηλαρά και την Εκδίκηση του Φώτη, μια σόλο παράσταση όπου, με ευαισθησία, ειρωνεία και προσωπικό χιούμορ, αφηγείται την ιστορία ενός παιδιού που έζησε τη ζωή του μέσα από μια οθόνη, ενός εφήβου που διαμορφώθηκε από τον κόσμο της τηλεόρασης. Που αποστήθισε σκηνές, ρεπορτάζ και στιγμές που τον καθόρισαν. Που ένιωσε, σκέφτηκε και αγάπησε μόνο μέσα στα λίγα τετραγωνικά του παιδικού δωματίου του. Για 14 παραστάσεις.
Στη συνέχεια του Νοεμβρίου δύο ιδιαίτερης ατμόσφαιρας παραστάσεις, με την σκηνοθετική υπογραφή του Γιάννη Σκουρλέτη, ανεβαίνουν στη σκηνή του HOOD:
«Ο Μαγεμένος βοσκός» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι στο πλαίσιο του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» έρχεται, από τις 26 Νοεμβρίου για 4 μόνο Τετάρτες ενώ από τις 29 Νοεμβρίου η ποίηση του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη μελοποιημένη από τον Χρίστο Θεοδώρου και ερμηνευμένη από τον Ody Icons θα ξαναγεμίσει το HOOD μέσα από τη μοναδική μουσική παράσταση «Κάπου περνούσε μια φωνή».
Τη σεζόν θα κλείσει η νέα παραγωγή της bijoux de kant «Πανδοχείον η Φιλόξενη Ερημία», μια παράσταση βασισμένη στο έργο του Επαμεινώνδα Γονατά, που θα κάνει πρεμιέρα τον Μάρτιο του 2026, σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη και ερμηνεία των Θανάση Δήμου και Χάρη Χαραλάμπους Καζέπη.
Κάθε παράσταση φιλοξενεί guest καλεσμένο σε ρόλο-έκπληξη
Λίγα λόγια για την παράσταση
Ο Φώτης γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Από την εφηβεία του και έπειτα, κλείνεται στο παιδικό του δωμάτιο και δεν βγαίνει ποτέ ξανά. Δεν αντέχει τον κόσμο, είναι πολύ διαφορετικός από εκείνον. Η τηλεόραση γίνεται η μόνη του παρέα. Το παράθυρό του στον κόσμο.
Μεγαλώνει παρακολουθώντας ελληνικές σειρές — κλασικές και σύγχρονες —, μεσημεριανές εκπομπές, ειδήσεις, video clips, μεταγλωττισμένα, τα πρώτα ριάλιτι. Καταπίνει εικόνες, ατάκες και πρότυπα. Μαθαίνει τι είναι “κανονικό”, τι είναι “επιτρεπτό”, τι είναι “σωστό” και κυρίως τι είναι “λάθος”. Μπερδεύεται, εκπαιδεύεται, τραυματίζεται, μαθαίνει να κάνει χιούμορ, να κρίνει, να ελπίζει και μας αφηγείται πως και πόσο η ελληνική τηλεόραση της δεκαετίας του 90 τον έφτιαξε όσο τον κατέστρεψε.
Μετά το «Σε φιλώ, Πέτρος», ο Βασίλης Βηλαράς επιστρέφει με την «Εκδίκηση του Φώτη», μια σόλο παράσταση όπου, με ευαισθησία, ειρωνεία και προσωπικό χιούμορ, αφηγείται την ιστορία ενός παιδιού που έζησε τη ζωή του μέσα από μια οθόνη, ενός εφήβου που διαμορφώθηκε από τον κόσμο της τηλεόρασης. Που αποστήθισε σκηνές, ρεπορτάζ και στιγμές που τον καθόρισαν. Που ένιωσε, σκέφτηκε και αγάπησε μόνο μέσα στα λίγα τετραγωνικά του παιδικού δωματίου του.
«Ο Μαγεμένος βοσκός» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη
Για 4 παραστάσεις
26 Νοεμβρίου έως 17 Δεκεμβρίου 2025 κάθε Τετάρτη στις 21:00
Θερμές ευχαριστίες στον Ανδρέα Λινό για τη συμμετοχή του στην ηχογράφηση μουσικής με μπαρόκ μουσικά όργανα.
Λίγα λόγια για την παράσταση:
«Ο Μαγεμένος βοσκός» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού, έρχεται για τέσσερις συλλεκτικές παραστάσεις στο bijoux de kant HOOD art spaceστο κέντρο της Αθήνας.
Το δραματικό ειδύλλιο του Σπυρίδωνος Περεσιάδη ζωντανεύει μέσα από μια σύγχρονη, λυρική ανάγνωση που αντλεί έμπνευση από τη μνήμη και την προφορική παράδοση. Ένα δραματικό ειδύλλιο που αγγίζει έννοιες βαθιά οικίες: την αγάπη, την απώλεια, το θαύμα. Ένα λαϊκό παραμύθι που ξεπερνά τις αφηγήσεις για το παρελθόν και προτείνει έναν άλλο τρόπο να βλέπουμε το παρόν. Το έργο λειτουργεί ως όχημα για την επιστροφή στην τελετουργία· σε έναν παρελθόντα κόσμο όπου η φύση έχει φωνή και η μαγεία δοκιμάζει την αγάπη. Μέσα από μουσικά μοτίβα, γκροτέσκ μεταμορφώσεις και λαϊκούς ήχους, η παράσταση γίνεται ένας ύμνος στην καταλυτική δύναμη του έρωτα, o οποίος γίνεται εργαλείο για την επανεφεύρεση της σημερινής ερωτικής μας ταυτότητας.
«Κάπου περνούσε μια φωνή» μια μουσική παράσταση της bijoux de kant για την αισθητική της ερωτικής επιθυμίας
Η bijoux de kant συναντά ξανά την ποίηση του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, ογδόντα χρόνια μετά την αυτοχειρία του, σε μια παράσταση ωδή στη νοσταλγική αναπόληση και την έκσταση που οδηγεί ο ακραίος ερωτισμός. Ο κύκλος τραγουδιών για φωνή και πιάνο του συνθέτη Χρίστου Θεοδώρουπαρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτηγια δώδεκα μόνο παραστάσεις. Τα μελοποιημένα ποιήματα του «καταραμένου», φλανέρ ποιητή ερμηνεύει ο Ody Iconsμε τη συνοδεία του Αλέξανδρου Αβδελιώδη στο πιάνο. μια μουσική παράσταση για την αισθητική της ερωτικής επιθυμίας. Μια αισθητική η οποία είναι γεμάτη αντιφάσεις και προσεγγίζει το ωραίο -όχι ως κάτι απόλυτο- αλλά ως προσωπικό, υποκειμενικό και βαθιά σπαρακτικό.
Μάρτιος 2026
«Πανδοχείον η Φιλόξενη Ερημία» του Επαμεινώνδα Γονατά
Για 16 παραστάσεις
Πρεμιέρα: Πέμπτη 12 Μαρτίου 2026στις 21:00
Παραστάσεις: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21:00
Η bijoux de kant πιστή στην ελληνική λογοτεχνία παρουσιάζει την παραγωγή «Πανδοχείον η Φιλόξενη Ερημία», μια παράσταση βασισμένη στο έργο του ανατρεπτικού συγγραφέα της μεταπολεμικής γενιάς Επαμεινώνδα Γονατά.
Σε ένα μικρό, απομονωμένο πανδοχείο, ένας μοναχικός επισκέπτης ταράζεται από παράξενους ήχους που ακούγονται από το διπλανό δωμάτιο μέσα στη νύχτα. Φτερουγίσματα και κελαηδίσματα δημιουργούν ένα μυστήριο που αρχίζει να τον στοιχειώνει. Προσπαθώντας να εξηγήσει την προέλευσή τους, εμπλέκεται σε μια σειρά παρανοήσεων και κωμικών συμβάντων μέχρι που ανακαλύπτει κάτι τελείως απροσδόκητο: στο διπλανό δωμάτιο διαμένει ένα σημαντικό πρόσωπο από το παρελθόν του.
Η παράσταση «Πανδοχείον η Φιλόξενη Ερημία» πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού
Την «σκυτάλη» των αγροτικών κινητοποιήσεων από την Κρήτη και την Πάτρα παραλαμβάνουν οι αγρότες της Θράκης, καθώς σήμερα θα πραγματοποιεί πανθρακική κινητοποίηση στην Κομοτηνή.
Ο αγροτικός κόσμος βρίσκεται σε αναμμένα κάρβουνα και ζεσταίνει τις μηχανές του στον απόηχο του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, όπου οι γαλάζιες ακρίδες ναίμονταν τις επιδοτήσεις του αγροτικού οργανισμού, των καθυστερήσεων στις πληρωμές αλλά και των νέων ελέγχων του ΟΠΕΚΕΠΕ μέσω monitoring, οι οποίες αφήνουν εκτός ενισχύσεων χιλιάδες στρέμματα.
Όπως καταγγέλουν οι αγρότες, οι πρόσφατοι έλεγχοι μέσω του συστήματος monitoring, του ψηφιακού μηχανισμού που ελέγχει από δορυφόρο αν οι δηλωμένες εκτάσεις καλλιεργούνται όπως προβλέπεται, έχουν οδηγήσει σε μαζικούς αποκλεισμούς αγροτεμαχίων από τις ενισχύσεις, με αποτέλεσμα εκατοντάδες παραγωγοί να βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται, παρά το ότι όπως λένε, οι καλλιέργειες είναι υπαρκτές και ενεργές.
Μετά από έκτακτη συνέλευση, οι Αγροτικοί Σύλλογοι της Θράκης αποφάσισαν πανθρακική διαμαρτυρία την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου, στις 10:00 το πρωί.
Το κάλεσμα υπογράφει ο Αγροτικός Σύλλογος Δήμου Κομοτηνής “Σπάρτακος”, με συμμετοχή από Ορεστιάδα, Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή και Ξάνθη.
«Ζητάμε δικαιοσύνη και ουσιαστική στήριξη, όχι αποφάσεις πίσω από οθόνες και δορυφόρους», λένε χαρακτηριστικά οι αγρότες, τονίζοντας πως το monitoring «απειλεί την επιβίωσή μας».
Οι αγρότες έχουν δώσει ραντεβού σήμερα στις 10:00 στο πάρκινγκ του ραδιοφωνικού σταθμού Κομοτηνής και θα ακολουθήσει μηχανοκίνητη πορεία στα γραφεία του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Μια φανταστική μουσικοχορευτική συνάντηση δύο κόσμων
Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός
Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2025 | 20:30
Η ιστορία του χορού είναι γεμάτη στιγμές όπου οι παραδόσεις συναντούν το καινούριο, οι ρυθμοί μπλέκονται και γεννιούνται νέες μορφές έκφρασης.
Ανάμεσα στις πιο γοητευτικές φανταστικές συναντήσεις ξεχωρίζει εκείνη του Waltz, με την αιθέρια ευγένειά του, και του Tango, με το πάθος και την εκρηκτική δύναμη του.
Δεν είναι απλώς χοροί. Είναι φιλοσοφίες ζωής, πολιτισμικές αφηγήσεις∙ δύο διαφορετικοί τρόποι να νιώσεις τον χρόνο, την αγάπη και την ανθρώπινη επαφή.
Με 35ετή πορεία στα μουσικοχορευτικά δρώμενα, ο διακεκριμένος βιολιστής Μιχάλης Παπαδόπουλος και ο χορογράφος Κωνσταντίνος Χασιαπέτης, μαζί με μια πλειάδα καλλιτεχνών, υφαίνουν ένα μουσικό και χορευτικό ταξίδι που ενώνει τον κόσμο του Astor Piazzolla και του Carlos Gardel με τις ονειρικές μελωδίες του Kurt Weill και του Shostakovich.
Η παράσταση είναι μια ωδή στη δύναμη της διαφορετικότητας.
Το Waltz και το Tango δεν ανταγωνίζονται – συνομιλούν.
Κι έτσι, κάθε φορά που αντηχούν οι νότες τους, θυμίζουν πως οι διαφορές μας μπορούν να μας φέρουν πιο κοντά, δημιουργώντας έναν κόσμο πιο πλούσιο και όμορφο.
Τα ασυμβίβαστα και τα παράλογα της διαδρομής του επικεφαλής της γαλάζιας συνδικαλιστικής παράταξης ΔΑΚΕ, στον ΟΣΕ.
Ήταν «δεξί χέρι» του Παναγιώτη Τερεζάκη με γραφείο μεσοτοιχία και διορίστηκε μέλος της Επιτροπής Τερεζάκη για το πόρισμα του εγκλήματος των Τεμπών.
Πριν συμβούν τα Τέμπη, περισσότερες φορές συναντούσε εκείνος τον υπουργό Κ. Αχ. Καραμανλή παρά η τότε διοίκηση του ΟΣΕ.
Είναι Προϊστάμενος Επιθεώρησης Περιφέρειας Αθηνών, Σιδηροδρομικού Κέντρου Αχαρνών (ΣΚΑ) και Κορίνθου.
Τον Δεκέμβριο του 2024 εκλέχθηκε εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΣΕ.
Είναι πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΟΣΕ (ΣΕΟ) και από τις 22 Σεπτεμβρίου 2025, εκλεγμένος Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ)…
…αλλά καταδικάστηκε το 2021 από το Εφετείο Αθηνών σε φυλάκιση τριών ετών με αναστολή για απάτη και ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία εις βάρος του Οργανισμού!
Τα αδικήματα είχαν διαπραχθεί μεταξύ των ετών 2004 και 2007 και είχαν ως αποτέλεσμα να κάνουν φτερά 220.000 ευρώ.
Η αριστεία στο απόγειό της. Καταδίκη φυλάκισης τριών ετών με αναστολή για απάτη και ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία με απόφαση του Εφετείου Αθηνών, βαραίνει εδώ και τέσσερα χρόνια ένα πρόσωπο κλειδί του ελληνικού σιδηροδρόμου.
Πρόκειται για τον επικεφαλής της γαλάζιας συνδικαλιστικής παράταξης ΔΑΚΕ στον ΟΣΕ, Βασίλη Βελαώρα, ο οποίος, παρά την βαριά καταδίκη για πράξεις εις βάρος του Οργανισμού η οποία του επιβλήθηκε το 2021, κατάφερε στα χρόνια που ακολούθησαν να συσσωρεύσει στο πρόσωπό του τις εξής ιδιότητες:
Είναι Προϊστάμενος Επιθεώρησης Περιφέρειας Αθηνών, Σιδηροδρομικού Κέντρου Αχαρνών (ΣΚΑ) και Κορίνθου. Δηλαδή διευθύνει την πιο μεγάλη Επιθεώρηση της χώρας με την περισσότερη επιβατική κίνηση, εποπτεύει εκατοντάδες υπαλλήλους σε κρίσιμες ειδικότητες (σταθμάρχες, τεχνικοί, κλειδούχοι κλπ) και διαχειρίζεται τα αντίστοιχα κονδύλια.
Υπήρξε μέλος της πενταμελούς Επιτροπής που ορίστηκε στον ΟΣΕ τον Νοέμβριο του 2023, από τον τότε Διευθύνοντα Σύμβουλο Παναγιώτη Τερεζάκη προκειμένου να συντάξει πόρισμα για το έγκλημα των Τεμπών. Το πόρισμα εκδόθηκε τον Αύγουστο του 2024 και αποδίδει το δυστύχημα αποκλειστικά στα λάθη του σταθμάρχη της Λάρισας και των νεκρών μηχανοδηγών της αμαξοστοιχίας Ιντερσίτι 62. Πρόεδρος εκείνης της Επιτροπής ήταν ο Ευάγγελος Χριστογιάννης που ανέλαβε πρόσφατα Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος του νέου ΟΣΕ μετά την απομάκρυνση Τερεζάκη.
Τον Δεκέμβριο του 2024 έδωσε μάχη και εξελέγη εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΣΕ. Παραιτήθηκε μετά από λίγες ημέρες χωρίς να δώσει πειστική εξήγηση, με την δικαιολογία ότι τότε ψηφίστηκε ο νόμος για τον νέο ΟΣΕ και θα άλλαζε η διοίκηση. Όμως το ΔΣ του νέου ΟΣΕ ορίστηκε μετά από εννέα ολόκληρους μήνες και στο διάστημα αυτό, απλώς λαμβάνονταν αποφάσεις ερήμην των εργαζομένων.
Ήταν «δεξί χέρι» του τέως Διευθύνοντος Συμβούλου Παναγιώτη Τερεζάκη που ανέλαβε μετά τα Τέμπη, έχοντας και γραφείο δίπλα ακριβώς στο δικό του.
Τακτικός συνομιλητής με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών. Πριν συμβεί το δυστύχημα στα Τέμπη, περισσότερες φορές συναντούσε εκείνος τον υπουργό Κ. Αχ. Καραμανλή παρά η τότε διοίκηση του ΟΣΕ. Για το σωματείο των μηχανοδηγών που έστελνε εξώδικα προειδοποιώντας για δυστύχημα, δεν βρέθηκε ποτέ χρόνος για συνάντηση.
Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΟΣΕ (ΣΕΟ), του πολυπληθέστερου στον σιδηρόδρομο.
Εδώ και λίγες ημέρες, από τις 22 Σεπτεμβρίου 2025, εξελέγη και Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ) η οποία πλέον εκπροσωπεί σε δεύτερο βαθμό και τα σωματεία των εργαζομένων στο Μετρό Αθηνών και Θεσσαλονίκης και εκείνων του τραμ.
Οι Data Journalists αποκαλύπτουν σήμερα την απόφαση 777/2021 του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών που επικύρωσε την ενοχή του Β. Βελαώρα. Πρωτόδικα η υπόθεση είχε κριθεί το 2019 ενώ τα αδικήματα εις βάρος του ΟΣΕ είχαν διαπραχθεί πολλά χρόνια νωρίτερα, μεταξύ των ετών 2004 και 2007. Είναι εντυπωσιακή η άγνοια που δήλωσαν στον υπογράφοντα σχετικά με την ύπαρξη της απόφασης, δεκάδες υπάλληλοι του ΟΣΕ ακόμη και υψηλόβαθμα στελέχη που υπηρέτησαν τον οργανισμό.
Μοιάζει προφανές ότι η δικαστική απόφαση καταχωνιάστηκε σε κάποιο συρτάρι και ουδέποτε αποτέλεσε αντικείμενο αξιολόγησης από μια διοίκηση και κυρίως, μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι είναι αναφανδόν υπέρ της αξιολόγησης των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα. Το ίδιο προφανές είναι ότι σε υψηλότατο επίπεδο, η καταδίκη του αρχισυνδικαλιστή της γαλάζιας ΔΑΚΕ όχι μόνον ήταν γνωστή αλλά μετατράπηκε σε χρήσιμο εργαλείο. Θεωρητικά, ένας συνδικαλιστής εκλέγεται για να εκπροσωπεί τους συναδέλφους του και να διαπραγματεύεται με την διοίκηση και την κυβέρνηση, χωρίς να αποφεύγει τις συγκρούσεις. Πώς, όμως, κάποιος να συγκρουστεί και πώς να πιέσει όταν η «αντίπαλη πλευρά» γνωρίζει ότι έχει απέναντί της έναν καταδικασμένο για απάτη και ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία, αδικήματα βαρύτατα που στο Δημόσιο μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε οριστική παύση;
Από την άλλη πλευρά, είναι προφανές ότι η θέση του Β. Βελαώρα ισχυροποιήθηκε περαιτέρω μετά το δυστύχημα των Τεμπών. Το αποδεικνύει και μόνο του το γεγονός ότι επελέγη να είναι ένας από τους συντάκτες του εσωτερικού πορίσματος του ΟΣΕ για το δυστύχημα. Το πόρισμα ακολούθησε πιστά το κυβερνητικό αφήγημα περί ανθρώπινου λάθους, περιορισμένο μάλιστα στους πιο εύκολους στόχους, τον σταθμάρχη της Λάρισας και τους μηχανοδηγούς που είχαν ήδη χάσει την ζωή τους, χωρίς να εμπλέκουν άλλα πρόσωπα που θα μπορούσαν να έχουν εικόνα για την κατάσταση που επικρατούσε το μοιραίο βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023. Το πόρισμα αυτό θα συζητηθεί και στην επικείμενη δίκη για τα Τέμπη όπου θα κονταροχτυπηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης αντικρουόμενες απόψεις και συμφέροντα. Ποιος θα διαφυλάξει εκεί, άραγε, το κύρος του ΟΣΕ όταν βγει κάποιος και πει ότι συντάκτης του πορίσματος βαρύνεται με ποινικά αδικήματα;
Όποτε η κυβέρνηση μιλάει για τα Τέμπη, είτε περιορίζεται εντελώς στο ανθρώπινο λάθος, είτε παραδέχεται απλώς ότι ευθύνονται και οι «παθογένειες του Δημοσίου». Τι είναι, όμως, αυτές οι «παθογένειες»; Πού γεννήθηκαν, πώς καλλιεργήθηκαν και ποιος επιτρέπει ακόμη να υπάρχουν; Φταίει η έλλειψη αξιολόγησης; Η ατιμωρησία; Οι ελεγχόμενοι που είναι ταυτόχρονα και ελεγκτές; Τα «προνόμια των συνδικαλιστών», όπως έλεγε η Νέα Δημοκρατία, τις εποχές που η γαλάζια ΔΑΚΕ δεν κυριαρχούσε; Η περίπτωση του Β. Βελαώρα μοιάζει με πραγματική προσωποποίηση των παθογενειών του Δημοσίου. Και η Νέα Δημοκρατία έχει την πλήρη ευθύνη για αυτό.
Ο Κωστής Χατζηδάκης και τα «δικά τους παιδιά»
Παραδόξως, την ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας για τον καταδικασμένο που παραμένει «πρόσωπο-κλειδί» για τον ελληνικό σιδηρόδρομο, αναδεικνύει με τον τρόπο του ο αντιπρόεδρος του κόμματος-αντιπρόεδρος και της κυβέρνησης, Κωστής Χατζηδάκης. Στον προσωπικό του ιστότοπο (https://khatzidakis.gr/), ο κ.Χατζηδάκης διατηρεί αναρτημένη μια συνέντευξη που έδωσε λίγο μετά τα Τέμπη, στις 2 Απριλίου 2023. Ο κ. Χατζηδάκης επικαλείται εκεί την εμπειρία του από την εποχή που διορίστηκε υπουργός Μεταφορών, τον Σεπτέμβριο του 2007 μιλώντας για τις αμαρτίες, τα σκάνδαλα ακόμα και «τα δικά τους παιδιά» που βρήκε μπροστά του στον ΟΣΕ. Τονίζει, μάλιστα, ότι τον σόκαραν «τα σκάνδαλα διαφθοράς συνδυαστικά και με την ασφάλεια του σιδηροδρόμου».
(ΦΩΤΟ/EUROKINISSI)
Την εποχή εκείνη, ο ελληνικός σιδηρόδρομος συγκλονιζόταν από δύο σκάνδαλα στα οποία πρωταγωνιστούσαν στελέχη της ΔΑΚΕ. Το ένα αφορούσε τα «μαύρα βαγόνια» με αδήλωτα φορτία και το άλλο την πώληση σκραπ (παλιοσίδερα) του ΟΣΕ. Βασικός χειριστής στο σκάνδαλο με τα παλιοσίδερα, σύμφωνα με την δικαστική απόφαση που αποκαλύπτουμε σήμερα, ήταν ο Β. Βελαώρας. Η απόφαση είχε βγει από το 2021 αλλά στην συνέντευξη που παραχωρεί ο Κ. Χατζηδάκης τον Απρίλιο του 2023 αναφέρει:
“Πριν παρουσιάσω το πρόγραμμα της εξυγίανσης την άνοιξη του 2008 προέκυψε το σκάνδαλο του σκραπ. Το Σκραπ είναι τα παλιοσίδερα του ΟΣΕ και η σύμβαση αφορούσε το πώς, σε ποιους και με ποιους όρους διατίθενται τα παλιοσίδερα του ΟΣΕ. Μόλις λοιπόν υπεγράφη η σύμβαση, κάποιοι επιτήδειοι άφησαν την τελευταία σελίδα όπως ήταν μεταξύ του ΟΣΕ και του αντισυμβαλλομένου και για δικούς τους λόγους- προφανώς για να κερδίσουν οι ίδιοι λεφτά- άλλαξαν το περιεχόμενο των πρώτων σελίδων. Πήραν την σύμβαση από κάποιο ντουλάπι, κράτησαν την τελευταία σελίδα και επενέβησαν στις άλλες. Έγινε ΕΔΕ, έστειλα το θέμα στη δικαιοσύνη και μεταξύ των εμπλεκομένων ήταν και ένας συνδικαλιστής προσκείμενος στη Νέα Δημοκρατία. Δεν έκανα πίσω προφανώς, γιατί όπως είπα αργότερα και στη Βουλή, δεν μπήκα στην πολιτική για να καλύπτω κλέφτες».
Άραγε, δεν ήξερε ο κ. Χατζηδάκης ότι ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής παρέμενε στον ΟΣΕ και είχε πλέον βρεθεί σε θέσεις-κλειδιά; Θεωρεί άραγε ότι οι ενέργειές του δικαιώθηκαν από την στιγμή που τα πρόσωπα που εκείνος έστειλε στην Δικαιοσύνη, έφτασαν να συντάσσουν το πόρισμα για τα Τέμπη;
Η απόφαση 777/2021 του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών – Πώς έκαναν φτερά 220.000 ευρώ
Ας δούμε όμως πώς περιγράφει το σκάνδαλο με το σκραπ του ΟΣΕ, η δικαστική απόφαση, με βάση το περιεχόμενό της που αποκαλύπτουν οι Data Journalists:
– Η απόφαση του Εφετείου εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2021, ενώ η πρωτόδικη είχε εκδοθεί δύο χρόνια νωρίτερα.
– Οι πράξεις που εξετάστηκαν ήταν «απάτη από κοινού και κατ’ εξακολούθηση άνω των 150.000 ευρώ» και «ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία άνω των 150.000 ευρώ» εις βάρος του ΟΣΕ.
– Στην δίκη εκπροσωπήθηκε και ο ΟΣΕ με δικηγόρο τον Βασίλη Κατσαφάδο, «όπως και πρωτοδίκως», αφού δικαιούταν κατά τον αστικό κώδικα «σε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη από τον αντίκτυπο που είχαν στην αξιοπιστία και το κύρος των οργάνων του, οι εκδικαζόμενες αξιόποινες πράξεις».
– Τόπος του εγκλήματος ήταν η ΕΔΙΣΥ (Εθνικός Διαχειριστής Σιδηροδρομικής Υποδομής) που λειτούργησε στο διάστημα 2004-2007 ως θυγατρική του ΟΣΕ, αρμόδια για την λειτουργία, διαχείριση και εκμετάλλευση της σιδηροδρομικής υποδομής. Η ΕΔΙΣΥ προέβαινε και στην εκποίηση του άχρηστου υλικού των σιδηροδρόμων (ΣΚΡΑΠ), όπως παλιά βαγόνια, και γενικότερα υλικό από σίδερο που δεν ήταν πλέον σε χρήση και παρέμενε εγκατελειμμένο σε διάφορα σημεία (σσ όπως συμβαίνει και σήμερα). Η εκποίηση γινόταν με πλειοδοτικό διαγωνισμό, ανοικτό και δημόσιο για μεγάλες ποσότητες, πρόχειρο για μικρότερες.
– Οι κατά τόπους υπηρεσίες στην περιφέρεια των οποίων βρισκόταν το άχρηστο υλικό, εξέδιδαν Πρακτικό, προσδιόριζαν την ποσότητα και το είδος του σκραπ, και το έστελναν στο Τμήμα Ελέγχου Διακίνησης Υλικού (ΕΛΔΥ) που υπαγόταν στην Διεύθυνση Εφοδιασμού (ΔΕΦ)/Υπηρεσία Αποθηκών (ΥΑΠ) της ΕΔΙΣΥ. Ο Βασίλης Βελαώρας το 2007 ήταν προϊστάμενος του Τμήματος ΕΛΔΥ και Διεύθυνσης Εφοδιασμού/Υπηρεσίας Αποθηκών.
– «Αποδείχθηκε ότι ο ανωτέρω κατηγορούμενος, εκμεταλλευόμενος την εργασιακή του θέση, που του παρείχε την δυνατότητα να ρυθμίζει αποκλειστικά τα θέματα εκποίησης των παραπάνω άχρηστων υλικών, προέβη κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, σε διενέργεια πρόχειρων διαγωνισμών αντί των επιβεβλημένων ανοικτών και σε εκποίηση πολύ μεγαλύτερων ποσοτήτων άχρηστων υλικών από τις αναφερόμενες στην εκάστοτε προκήρυξη, με έγγραφα κατακύρωσης και συμβάσεις που νοθεύθηκαν με πολύ επιδέξιο τρόπο».
– Η πλαστογραφία γινόταν ως εξής: Έλεγε στον διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΔΙΣΥ ότι θα εκποιηθεί συγκεκριμένη ποσότητα άχρηστου υλικού και εκείνος συνέτασσε και υπέγραφε Εισηγητικό Σημείωμα Κατακύρωσης και Σύμβαση Εκποίησης υπέρ μιας εταιρείας που είχε τις σχετικές προϋποθέσεις. Τα στοιχεία όμως των υλικών αναγράφονταν στην πρώτη σελίδα των εγγράφων αυτών. Αυτή η πρώτη σελίδα αφαιρούνταν και στη θέση της έμπαινε άλλη πρώτη σελίδα με υλικά πολύ μεγαλύτερης ποσότητας και αξίας. Η πλαστογραφία αυτή γινόταν από άλλο υπάλληλο που ενεργούσε κατόπιν υποδείξεων και εντολών του καταδικασμένου. Η νοθευμένη σύμβαση κατέληγε στις υπηρεσίες για εκτέλεση με την υπογραφή του διευθύνοντος συμβούλου. «Αποτέλεσμα των ενεργειών αυτών ήταν η ψευδώς αναγραφόμενη τελική ποσότητα και αξία του εκποιούμενου υλικού αφενός να υπερβαίνει την δικαιοδοσία έγκρισης του διευθύνοντος συμβούλου (ο οποίος είχε ήδη υπογράψει) και να απαιτεί έγκριση του Διοικητικού Συμβουλίου, η οποία δεν υπήρχε. Ταυτόχρονα, ο πλειοδότης παραλάμβανε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα από την αναγραφόμενη αλλά κατέβαλε στην ΕΔΙΣΥ το τίμημα που αντιστοιχούσε στην αρχική μικρή ποσότητα υλικού». Καταγράφονται 5 τέτοιες περιπτώσεις απάτης με σκοπό το «παράνομο περιουσιακό όφελος», που συνίσταται «στο αντίτιμο της επιπλέον κάθε φορά εκποιούμενης ποσότητας»:
– Σε έγγραφο με ημερομηνία 25/5/2007, για εκποιούμενη ποσότητα σκραπ 200 τόνων με πρόχειρο διαγωνισμό, η ποσότητα άλλαξε στους 1200 τόνους που θα απαιτούσε ανοικτό διαγωνισμό και έγκριση από το Διοικητικό Συμβούλιο. Για την εκποίηση των υλικών, το Εργοστάσιο ΟΣΕ στον Πειραιά, είχε στείλει δυο έγγραφα παράδοσης 133,5 και 687,4 τόνων για την λογιστική τακτοποίηση στη Διεύθυνση Οικονομικών. Όμως, ο κατηγορούμενος έστειλε μόνο το ένα παραστατικό για την μικρή ποσότητα και απέκρυψε το άλλο. Έτσι, ο αγοραστής σκραπ πλήρωσε μόνο 6.676 ευρώ (για τους 133,5 τόνους) και η ΕΔΙΣΥ έχασε τα 34.368 ευρώ από την υπόλοιπη ποσότητα.
– Με έγγραφο της 19/1/2007 για εκποίηση 200 τόνων, εκποιήθηκαν συνολικά 940,82 τόνοι. Το Εργοστάσιο έστειλε πρωτόκολλο παράδοσης για 940,82 τόνους και λογιστική τακτοποίηση αλλά εκείνος το αντικατέστησε με γραμμάτιο είσπραξης που αντιστοιχούσε σε 200 τόνους. Ο πλειοδότης πλήρωσε 11.600 ευρώ για τους 200 τόνους και το ποσό των 42.967,56 ευρώ για τους 740,82 έκανε φτερά.
– Με έγγραφο της 20/4/2005 και έγκριση για εκποίηση 200 τόνων και ενώ δεν έπρεπε να προχωρήσει η εκποίηση στον συγκεκριμένο πλειοδότη καθώς δεν διέθετε άδεια διαχείρισης στερεών αποβλήτων, ο ΟΣΕ εισέπραξε 10.050 ευρώ (αξία των 200 τόνων) αλλά έχασε 30.941 ευρώ αφού είχαν πουληθεί ακόμη 618,82 τόνοι.
– Με έγγραφο κατακύρωσης της 13/11/2004 για 300 τόνους, εκδόθηκε μεν Δελτίο Αποστολής αξίας 16.333,15 ευρώ για 309,3 τόνους αλλά ο πλειοδότης παρέλαβε συνολικά 1.405,66 τόνους, οπότε χάθηκε ποσό 59.712,67 ευρώ που αντιστοιχεί στους υπόλοιπους 1096,32 τόνους.
– Με άλλη σύμβαση (9/5/2005) και ενώ είχε έγκριση για εκποίηση 2.000 τόνων, και εκποιήθηκαν συνολικά 2.193,78 τόνοι, ισχυρίστηκε ψευδώς ότι πουλήθηκαν μόνο 1.107,36 τόνοι με αποτέλεσμα να χαθούν 54.320 ευρώ που αντιστοιχούσαν στους υπόλοιπους 1.086,4 τόνους.
– «Αποτέλεσμα των ανωτέρω ενεργειών του ήταν να προσπορίσει στους ανωτέρω αναφερόμενους εργολάβους-πλειοδότες παράνομο οικονομικό όφελος που ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 220.509,23 ευρώ…». «Το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος τέλεσε τις ως άνω πράξεις προκύπτει αναμφισβήτητα από τα αναγνωσθέντα πορίσματα της Επιτροπής Διερεύνησης Φακέλων Συμβάσεων Εκποίησης Άχρηστου Υλικού της ΕΔΙΣΥ και τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, Γενικού Διευθυντή Υποδομής του ΟΣΕ, Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών, του Προέδρου της ανωτέρω Επιτροπής και Γενικού Διευθυντή του ΟΣΕ από το 2007 έως το 2010, οι οποίες δεν αναιρούνται από άλλο αποδεικτικό στοιχείο».
– Ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων ότι δεν ισχύει η απώλεια των 34.368 ευρώ (περίπτωση 25/5/2007) επειδή ο ΟΣΕ εισέπραξε τον Ιούλιο του 2008 το ποσό των 37.500 ευρώ. Ο ισχυρισμός απερρίφθη διότι αυτό συνέβη πολύ μεταγενέστερα «και αφού είχαν αρχίσει οι έρευνες από τα αρμόδια όργανα για ατασθαλίες σε ζυγολόγια και είχε διαταχθεί η διενέργεια οικονομικών ελέγχων…»
– Με βάση τα παραπάνω, η Εισαγγελέας πρότεινε να επιβληθεί φυλάκιση 3 ετών για απάτη και ακόμη 3 ετών για ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία. Το Εφετείο τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης 2 ετών για απάτη και ποινή φυλάκισης 2 ετών για ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία και στα έξοδα της δίκης 500 ευρώ. Καθόρισε την συνολική ποινή φυλάκισης σε 3 έτη. Έδωσε παράλληλα αναστολή για την εκτέλεση της ποινής φυλάκισης επειδή, βάσει του Ποινικού του Μητρώου, έως τότε δεν είχε καταδικαστεί αμετάκλητα με ποινή άνω του ενός έτους και από «την έρευνα των περιστάσεων», «τον προηγούμενο βίο και χαρακτήρα», «την διαγωγή μετά την τέλεση των πράξεων, την μετάνοια που επέδειξε όπως και την προθυμία του να επανορθώσει τις συνέπειές τους», το δικαστήριο έκρινε ότι «η εκτέλεση της ποινής δεν είναι απαραίτητη για να τον αποτρέψει από την διάπραξη άλλων αξιόποινων πράξεων».
Ο κ. Βελαώρας αρνήθηκε να κάνει δήλωση ή σχολιασμό
Οι Data Journalists απευθύνθηκαν στον Β.Βελαώρα ο οποίος αρνήθηκε να προβεί σε κάποια δήλωση ή σχολιασμό. Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν στάθηκε δυνατό να επιβεβαιωθούν, με την υπόθεση έχει ασχοληθεί και το Πειθαρχικό του ΟΣΕ και επέβαλε ποινή στέρησης μισθού για 4 μήνες. Κατά άλλες πληροφορίες, έχει ασκηθεί αναίρεση με σκοπό να εκδικαστεί η απόφαση στον Άρειο Πάγο, χωρίς να είναι γνωστό εάν έχει οριστεί δικάσιμος αν και έχουν περάσει σχεδόν 4,5 χρόνια.
Δύο ηλικιωμένες κυρίες διασταυρώνονται κατά τύχη με δύο μεσήλικες άντρες, γυμνιστές, στην παραλία όπου σκόπευαν να κάνουν το μπάνιο τους. Αυτοί τις καλούν σε ένα ραντεβού το ίδιο απόγευμα στο κοντινό beach bar.
Η τυχαία αυτή γνωριμία φέρνει τους τέσσερις χαρακτήρες αντιμέτωπους με κρυφές επιθυμίες, τον φόβο του θανάτου και, φυσικά, με την ανάγκη του κάθε ανθρώπου να αγαπηθεί και να μοιραστεί τον κόσμο του με τον Άλλον. Οι τέσσερις ρόλοι ερμηνεύονται από δύο ηθοποιούς, προσδίδοντας περίσσειο χιούμορ στη σκηνική αφήγηση και, ταυτόχρονα, υπογραμμίζοντας την αξία της φιλίας -των φίλων που μας συντροφεύουν- στα εύκολα και στα δύσκολα.
Με όπλα το χιούμορ και την αθωότητα, το νέο έργο τουΓιώργου Σίμωνα“Αι γυμνισταί” είναι ένα έργο για τους ανθρώπους που, ανεξαρτήτως ηλικίας, ψάχνουν τη Μεγάλη Περιπέτεια. Με αναφορές από τις κωμωδίες του Όσκαρ Γουάιλντ έως το σινεμά του Γουες Άντερσον, η παράσταση αναμετριέται με το όνειρο της μη συμβατικής ζωής.
- Ναι. Αλλά θα έχει πάντα καλοκαίρι;
- Δεν έχει σημασία. Χειμώνας καλοκαίρι. Το να είσαι γυμνός είναι στάση ζωής.
Η εξαγορά της ιστορικής αλυσίδας «Παπαγεωργίου» από την Πέντε Α.Ε. – «Γαλαξίας» σήμανε το τέλος μιας εποχής στα Ιωάννινα και την αρχή μιας πολύς σκληρής πραγματικότητας για τους εργαζόμενους. Η νέα εργοδοσία των σούπερ μάρκετ ασκεί αφόρητες πιέσεις για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων και απειλεί με απολύσεις σε όσους εργαζόμενους δεν υποκύψουν.
Παρά τις δεσμεύσεις της εταιρείας ότι «θα διασφαλίσει τη συνέχεια και τη βελτίωση των υπηρεσιών» και ότι «οι εργαζόμενοι θα παραμείνουν σημαντικοί συνεργάτες», οι πρακτικές που καταγγέλλονται είναι το ακριβώς αντίθετο: επιβολή νέων ατομικών συμβάσεων και εκβιασμών για υπογραφές.
Συγκεκριμένα, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι και το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων Ιωαννίνων οι συμβάσεις δεν αναγράφουν ημερομηνία πρόσληψης και δεν αναγνωρίζουν την πολυετή προϋπηρεσία, ρίχνοντας τον μισθό στον κατώτατο. Δεν αναγνωρίζονται οι ειδικότητες (ταμίες, κρεοπώλες, μανάβηδες κ.λπ.), ανοίγοντας δρόμο για μετακινήσεις από πόστο σε πόστο και από κατάστημα σε κατάστημα. «Θέλουν να χαρίσουμε τα δέκα, είκοσι ή τριάντα χρόνια δουλειάς μας», αναφέρουν οι εργαζόμενοι, τονίζοντας ότι πρόκειται για κατάφωρη προσβολή των εργασιακών τους δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς τους.
Εργασιακό κάτεργο
Ταυτόχρονα από την εργοδοσία ζητείται από τους υπαλλήλους να δηλώσουν προβλήματα υγείας με την απειλή απόλυσης για «απόκρυψη στοιχείων». Προβλέπονται ακόμη και σωματικοί έλεγχοι κατά την αποχώρηση!!! Και το πιο προκλητικό: απαιτείται να υπογράψουν αποδοχή κανονισμού εργασίας χωρίς να τους δοθεί καν για ανάγνωση!!
Οι εκπρόσωποι της «Γαλαξίας» φτάνουν στο σημείο να εκβιάζουν τους εργαζόμενους να υπογράψουν, απειλώντας ότι «η μη υπογραφή ισοδυναμεί με παραίτηση». Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν πως σε ορισμένα καταστήματα, όπως αυτό της Ανατολής, οι υπογραφές αποσπώνται «με εκβιαστικό τρόπο» και «με το πιστόλι στον κρόταφο».
«Δεν είμαστε ρομπότ, ούτε εμπόρευμα με ημερομηνία λήξης», δηλώνουν οι εργαζόμενοι. Απαιτούν την άμεση απόσυρση των κατάπτυστων συμβάσεων, τη διατήρηση όλων των υφιστάμενων όρων (μισθοί, ωράρια, τοποθέτηση σε συγκεκριμένα καταστήματα/πόστα) και αυξήσεις που να εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση. «Δεν αγόρασαν κι εμάς μαζί με τα κτίρια», τονίζουν. Απευθύνονται επίσης προς τη διοίκηση του Γαλαξία, ζητώντας να λάβει σοβαρά υπόψη πως «οι εργαζόμενοι δεν είναι μόνοι» και ότι έχουν στο πλευρό τους το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων, τους συναδέλφους τους από άλλα σούπερ μάρκετ και τον γιαννιώτικο λαό
Το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων Ιωαννίνων καλεί σε συσπείρωση και αλληλεγγύη: «Κανένας μόνος – κανένας ανυπεράσπιστος. Αν η νέα εργοδοσία επιμείνει, θα μας βρει όλους απέναντί της». Η «επένδυση βιώσιμης ανάπτυξης» αποδεικνύεται -για άλλη μια φορά- ανάπτυξη πάνω στις πλάτες των εργαζομένων.
Μοιάζει προφανές ότι η δικαστική απόφαση καταχωνιάστηκε σε κάποιο συρτάρι και ουδέποτε αποτέλεσε αντικείμενο αξιολόγησης από μια διοίκηση και κυρίως, μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι είναι αναφανδόν υπέρ της αξιολόγησης των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα. Το ίδιο προφανές είναι ότι σε υψηλότατο επίπεδο, η καταδίκη του αρχισυνδικαλιστή της γαλάζιας ΔΑΚΕ όχι μόνον ήταν γνωστή αλλά μετατράπηκε σε χρήσιμο εργαλείο. Θεωρητικά, ένας συνδικαλιστής εκλέγεται για να εκπροσωπεί τους συναδέλφους του και να διαπραγματεύεται με την διοίκηση και την κυβέρνηση, χωρίς να αποφεύγει τις συγκρούσεις. Πώς, όμως, κάποιος να συγκρουστεί και πώς να πιέσει όταν η «αντίπαλη πλευρά» γνωρίζει ότι έχει απέναντί της έναν καταδικασμένο για απάτη και ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία, αδικήματα βαρύτατα που στο Δημόσιο μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε οριστική παύση;
