Το τελευταίο 24ωρο εκδηλώθηκαν τουλάχιστον 42 αγροτοδασικές και 23 αστικές πυρκαγιές.

Σε εξέλιξη βρίσκονται οι πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν χτες στο Πόρτο Λάφια και στον Αργυρό Αλμυροποτάμου, του δήμου Αλιβερίου στην Εύβοια, καθώς και στην περιοχή Αστράς στην Κέα.

Σύμφωνα με την Πυροσβεστική και οι τρεις πυρκαγιές παρουσιάζουν καλύτερη εικόνα απόο χτες, δεν έχουν επικίνδυνα μέτωπα και δεν απειλούνται αυτήν τη στιγμή κατοικημένες περιοχές, (αν και η φωτιά στο Πόρτο Λάφια πέρασε χτες μέσα από τον οικισμό που εκκενώθηκε), αλλά πνέουν ισχυροί άνεμοι που δυσχεραίνουν το έργο των πυροσβεστών και δημιουργούν αναζωπυρώσεις.

Καλάβρυτα- Δίστομο- Κομμένο. Να αναγνωρισθεί η σφαγή και να δοθούν αποζημιώσεις», έγραφε σε γερμανικά και ελληνικά το πανό, που Γερμανοί ακτιβιστές άπλωσαν, το 2003, μέσα στο Μουσείο Περγάμου που βρίσκεται στο τέως Ανατολικό Βερολίνο.

Κι αν ίσως οι αναφορές στα Καλάβρυτα και το Δίστομο είναι πιο συχνές, η ναζιστική θηριωδία και στο Κομμένο, ένα μικρό χωριό στην άκρη του Αμβρακικού, στις εκβολές του ποταμού Αράχθου, ήταν η ίδια. Ένα χωριό, ισοπεδωμένο, 20 οικογένειες ξεκληρίστηκαν, 317 νεκροί κάθε φύλου και ηλικίας -ανάμεσά τους 97 νήπια και παιδιά ηλικίας έως 15 ετών και 119 γυναίκες- κι ένας αιματοβαμμένος γάμος, με τη νύφη, τον γαμπρό και όλους τους καλεσμένους (περίπου 30 άτομα) να τυλίγονται στις στάχτες μίσους, άλλοι 20 πνίγηκαν στον ποταμό Άραχθο, προσπαθώντας να ξεφύγουν.

Τη μνήμη των 317 θυμάτων της σφαγής από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής τιμούν κάθε χρόνο με εκδηλώσεις στο μαρτυρικό Κομμένο.

Στις φετινές εκδηλώσεις, στις 16 Αυγούστου, που διοργανώνουν ο Μορφωτικός Σύλλογος Κομμένου, ο δήμος Νικολάου Σκουφά και η τοπική κοινότητα Κομμένου, θα παραστεί και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, «πρώτη φορά πρωθυπουργός της χώρας τιμά με την παρουσία του έναν από τους μαρτυρικότερους τόπους της Ελλάδας και του κόσμου», όπως επισημαίνεται στην ιστοσελίδα «Αη Κομμένο» (martiriko-kommeno.gr). Οι εκδηλώσεις έχουν σύνθημα «Δεν τους ξεχνάμε» και αίτημα να καταβληθούν στην Ελλάδα οι οφειλές του γερμανικού κράτους και να αποδοθεί δικαιοσύνη στους μαρτυρικούς τόπους.

Στο Κομμένο, στις 15 Αυγούστου του 1943, ημέρα της Κοίμησης της Παναγίας Θεοτόκου, γιόρταζαν το πανηγύρι τους. Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 12 Αυγούστου, ο διοικητής του 98ου Συντάγματος Γιόζεφ Ζάλμινγκερ ενημέρωνε ψευδώς με σήμα του τις προϊστάμενες Aρχές ότι το Κομμένο βρίσκεται στα χέρια συμμοριτών. Το Σάββατο 14 Αυγούστου ήρθε η διαταγή για μια αιφνιδιαστική επιχείρηση θανάτου στο χωριό, που ανατέθηκε στον υπολοχαγό Ρέζερ, που ήταν στέλεχος της νεολαίας του Χίτλερ, φανατικός Ναζί και αποκαλούμενος «Νέρων».

Χαράματα της 16 Αυγούστου εκατό άντρες, κατά τον Άγγλο ιστορικό Μαρκ Μαάουερ, 400 κατά τον Κομμενιώτη γυμνασιάρχη Στέφανο Παππά, του 12 λόχου του 98 γερμανικού συντάγματος, το οποίο έδρευε στην περιοχή της Φιλιππιάδας, μια μικρή κωμόπολη 10 περίπου χιλιόμετρα Βόρεια της Άρτας, σταθμεύουν έξω από το Κομμένο. Αποστολή τους, με το πρόσχημα ότι Γερμανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στο Κομμένο, η εξόντωση των ανταρτών που δρούσαν στην περιοχή και η εξαφάνιση του χωριού που τους υποστήριζε και τους προμήθευε με τρόφιμα και άλλα απαραίτητα για την αντίστασή τους εναντίον των Γερμανών.

Διαβάζουμε στον ιστότοπο «Αη Κομμένο»:

«Με την ανατολή του ήλιου, αφού πρώτα πήραν το πρωινό τους και κύκλωσαν το χωριό, οι μονάδες εφόδου έλαβαν με δύο φωτοβολίδες το σύνθημα και άρχισαν να βάλλουν με όπλα, με πολυβόλα, χειροβομβίδες και όλμους. Δεν άφηναν τίποτε όρθιο. Έκαιγαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους και σκότωναν με μιαν απερίγραπτη αγριότητα άντρες, γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Ακόμη και μωρά. Ολόκληρες οικογένειες κάηκαν ζωντανές μέσα στα σπίτια τους, πριν ακόμη ξυπνήσουν και καταλάβουν τι γίνεται γύρω τους. Άλλοι έτρεχαν στους δρόμους να σωθούν και έπεφταν από τις σφαίρες που θέριζαν το χωριό. Ανθρώπινα σώματα κόπηκαν στα δυο ή διαλύθηκαν και δε βρέθηκαν ποτέ. Φαίνεται πως η διαταγή ήταν σαφής: να μη μείνει τίποτε ζωντανό σ' ένα χωριό που αποτελούσε φωλιά των ανταρτών.

Έξι ώρες κράτησε η σφαγή. Δρόμοι, αυλές, καμένα σπίτια, κήποι, χαντάκια, η πλατεία, ολόκληρο το χωριό γέμισε πτώματα, που μερικά έμεναν άθαφτα για αρκετές μέρες, αφού δεν απέμεινε κανείς ζωντανός απ' τους συγγενείς για να τους θάψει. Πρόχειρα και στον τόπο ακριβώς της σφαγής άνοιξαν λάκκους κι έριξαν τους νεκρούς μέσα, για να μην τους φάνε τα σκυλιά και τα όρνια και να μην πέσουν αρρώστιες αγιάτρευτες στο χωριό. Όσοι σώθηκαν έπρεπε ν' αντέξουν και ν' αφήσουν γι' αργότερα τα δάκρυα και τον πόνο.

Στο σπίτι του Θόδωρου Μάλλιου γινόταν ο γάμος τη κόρης του Αλεξάνδρας με το Θεοχάρη Καρίνο από τον Παχυκάλαμο, χωριό κοντά στο Κομμένο. Χάθηκαν όλοι. Τους έκαψαν και τους σκότωσαν. Τριάντα με τριάντα πέντε άτομα. Από τα 12 μέλη της οικογένειας του οικοδεσπότη Θόδωρου Μάλλιου σώθηκαν εκείνο το πρωινό μόνο δύο, ο Αλέξανδρος και η Μαρία, που είχαν φύγει μόλις πριν λίγα λεπτά για να φροντίσουν στο χωράφι τα ζώα. Οι ναζί δεν σεβάστηκαν και δεν λογάριασαν τίποτε και κανέναν. Σκότωσαν και τη νύφη την Αλεξάνδρα και το γαμπρό τον Θεοχάρη.

Όσοι πρόλαβαν και πετάχτηκαν έξω απ' τα σπίτια τους, έτρεχαν να σωθούν στα χωράφια ή να κρυφτούν χωμένοι στα βαθιά χαντάκια. Μόνη σωτηρία απέμεινε για πολλούς το ποτάμι. Πλήθος κόσμου έτρεχε κατά εκεί. Άλλοι ρίχνονταν στα νερά του για να περάσουν απέναντι και να σωθούν. Άλλοι κρέμονταν απ' τις βάρκες και τρέμοντας πάλευαν να γλιτώσουν απ' τον εφιάλτη. Κι εκεί πνίγηκαν σχεδόν όλοι όσοι μπήκαν στη βάρκα του Σπύρου Βλαχοπάνου, σχεδόν είκοσι άτομα. Κι ο θρήνος κι οι κραυγές του πνιγμού έσμιγαν με τη βουή της φωτιάς και των όπλων που αφάνιζαν το Κομμένο».


πηγή ΑΠΕ

Προβλήματα στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες έχουν προκαλέσει οι ισχυροί άνεμοι που πνέουν σε πολλές θαλάσσιες περιοχές.
Εξαιτίας των ισχυρών ανέμων απαγορευτικό απόπλου τέθηκε σε ισχύ από τα λιμάνια του Πειραιά, της Ραφήνας και του Λαυρίου.

Αυτή την ώρα, κυκλοφοριακό κομφούζιο επικρατεί στους δρόμους γύρω από τα λιμάνια σε Πειραιά και Ραφήνα από τους εκδρομείς που ήταν προγραμματισμένο να ταξιδέψουν σήμερα παραμονή του Δεκαπενταύγουστου.


Σύμφωνα με το Λιμενικό Σώμα- Ελληνική Ακτοφυλακή, από τον Πειραιά θα εκτελεστεί μόνο το δρομολόγιο του «Speedrunner» για Σέριφο, Σίφνο, Μήλο και πιθανότατα του επιβατηγού- οχηματαγωγού πλοίου «ΚΥΔΩΝ» για Χανιά στις 10:00 το πρωί.

Για τον Αργοσαρωνικό τα δρομολόγια των πλοίων εκτελούνται κανονικά.

Από το λιμάνι της Ραφήνας δεν εκτελούνται τα δρομολόγια των πλοίων, αλλά παραμένει ανοικτή η γραμμή για το Μαρμάρι.

Από το Λαύριο δεν εκτελούνται τα δρομολόγια των πλοίων για Κέα και Κύθνο.

Η ΕΜΥ εξέδωσε έκτακτο δελτίο πρόγνωσης θυελλωδών ανέμων για το στενό Καφηρέα, το κεντρικό και νοτιανατολικό Αιγαίο και το Ικάριο πέλαγος.


πηγή ΑΠΕ

Την Άννα Κορακάκη δεν την γνωρίζαμε. Η βιομηχανία του θεάματος δεν την είχε προσέξει μέχρι τώρα, κι εμείς δεν είμαστε λιγότερο θύματα αυτής της βιομηχανίας.

Την μάθαμε μόλις τώρα μετά την διπλή επιτυχία της στους Ολυμπιακούς. Ακούσαμε και διαβάσαμε για τους αγώνες τους δικούς της και της οικογένειάς της. Για τις θυσίες που έκαναν αβοήθητοι για να πετύχουν τον στόχο τους. Για την αδιαφορία της πολιτικής και αθλητικής ηγεσίας που σήμερα συνωστίζονται για μια φωτογραφία μαζί της. Για την αθλιότητα του δημάρχου Δράμας να κατεδαφίσει τον χώρο προπόνησής της.

Δεν ξέρουμε πoια θα είναι η εξέλιξη της Κορακάκη.  Όμως αυτό που βλέπουμε είναι ότι η κοπέλα αυτή «κάτι έχει». Και βγαίνει. Από την λεβεντιά με την οποία αντιμετωπίζει όσους την «θυμήθηκαν» αίφνης, από την αξιοπρέπεια με την οποία πανηγυρίζει την επιτυχία της κι από το πώς μοιράζεται τη χαρά της με εκείνους που επιλέγει να την μοιραστεί.

Μια τέτοια επιλογή της μας προκάλεσε το ενδιαφέρον. Από εκεί και η φωτογραφία, όταν η Κορακάκη δέχτηκε την επίσκεψη των προσφύγων που έχουν καταλύσει στη Δράμα, δέχτηκε τα συγχαρητήριά τους, μίλησε και φωτογραφήθηκε μαζί τους.

Και είναι αυτή η φωτογραφία που αξίζει όσο όλα τα μετάλλια των  Ολυμπιακών. Μπράβο κορίτσι μου!

Ο ηγέτης της Κουβανέζικης Επανάστασης συμπληρώνει σήμερα τα 90 του χρόνια. Η ζωή και το όνομα τουΦιντέλ Κάστρο είναι συνδεδεμένα με την Κούβα. Με την Επανάσταση. Με την αξιοπρέπεια.

    Αν κάποιοι το είχαν «ξεχάσει» φρόντισε να τους το υπενθυμίσει ο ίδιος με το περίφημο άρθρο του τον περασμένο Μάρτη στην «Γκράνμα», την επομένη της επίσκεψης του προέδρου των ΗΠΑ στο νησί.

    Είναι εκεί, υπό τον τίτλο «Αδελφέ Ομπάμα», που ο Κάστρο σχολιάζοντας και απαντώντας στις «σοροπιασμένες λέξεις» – όπως αναφέρει – του Μπάρακ Ομπάμα, καταλήγει: 

    «Ας μην έχει κανείς ψευδαισθήσεις ότι ο λαός αυτής της αξιοπρεπούς και ανιδιοτελούς χώρας θα απαρνηθεί τη δόξα, τα δικαιώματα ή τον πνευματικό πλούτο που έχει κερδίσει με την ανάπτυξη της εκπαίδευσης, της επιστήμης και του πολιτισμού. Επίσης, προειδοποιώ ότι με τις προσπάθειες και την ευφυΐα του λαού μας είμαστε ικανοί να παράγουμε την τροφή και τα υλικά αγαθά που χρειαζόμαστε. Δεν χρειαζόμαστε δώρα από την αυτοκρατορία. Οι προσπάθειές μας θα είναι μέσα στα νόμιμα πλαίσια και ειρηνικές, γιατί η αφοσίωσή μας βρίσκεται στην ειρήνη και την αδελφοσύνη ανάμεσα σε όλα τα ανθρώπινα όντα που ζουν πάνω σε αυτόν τον πλανήτη».



    Ο Φιντέλ είναι ταυτισμένος με το μεγαλείο της Επανάστασης. Ήταν Πρωτοχρονιά του 1959 όταν οι δυνάμεις των επαναστατών μπαίνουν θριαμβευτικά στην Αβάνα με επικεφαλής τον Τσε Γκεβάρα.

    Λίγες μέρες αργότερα, στις 8 του μήνα, φτάνει στην Αβάνα και ο Φιντέλ Κάστρο. Ο Κάστρο δηλώνει:

«Ζούμε μια αποφασιστική στιγμή της ιστορίας μας. Η τυραννία έπεσε. Απέραντη είναι η λαϊκή χαρά. Έχουμε όμως ακόμα πολλά να κάνουμε. Δεν έχουμε την αυταπάτη να πιστεύουμε ότι από δω και μπρος όλα θα είναι εύκολα. Ισως στο μέλλον όλα θα ‘ναι ακόμα πιο δύσκολα»…

    Τα λόγια του Κάστρο αποδεικνύονται προφητικά όταν δυο χρόνια αργότερα, τον Απρίλη του 1961, εκδηλώνεται η ανοιχτή επέμβαση των ΗΠΑ εναντίον της Κούβας στον Κόλπο των Χοίρων.

    Οι Κουβανοί τσακίζουν τους εισβολείς και υπό τις επευφημίες μιας τεράστιας διαδήλωσης ο Κάστρο ανακοινώνει την εθνικοποίηση όλων των Αμερικάνικων πολυεθνικών, ανακηρύσσει τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης και τονίζει:

«Πόσο βοήθησαν αυτά τα γεγονότα το λαό μας να διδαχθεί! Αυτά τα μαθήματα είναι πολύτιμα, είναι οδυνηρά, είναι αιματηρά, αλλά πόσα ο λαός δεν απεκόμισε ως γνώση. Οι ιμπεριαλιστές – ήταν τα λόγια του Κάστρο – δεν μπορούν να μας συγχωρέσουν που είμαστε εδώ κάτω από τη μύτη τους ή να βλέπουν να οικοδομούμε την επανάστασή μας, μία σοσιαλιστική επανάσταση, ακριβώς στο υπογάστριο των Ηνωμένων Πολιτειών»…

   Το εμπάργκο

    Μετά το φιάσκο των ΗΠΑ στον Κόλπο των Χοίρων, ο εμπνευστής της εισβολής Αμερικανός Πρόεδρος Κένεντι θέτει σε πλήρη εφαρμογή (Φεβρουάριος 1962) το εγκληματικό οικονομικό, εμπορικού και χρηματοπιστωτικό εμπάργκο των ΗΠΑ εναντίον της Κούβας. Το εμπάργκο μέχρι το 2013  υπολογιζόταν ότι οι ζημιές που έχει προκαλέσει στην κουβανέζικη οικονομία ξεπερνούν το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.

    Το εμπάργκο διαρκεί πάνω από 50 χρόνια με ένα και μόνο στόχο: Την καταστροφή του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού συστήματος που έχει επιλέξει ο κουβανικός λαός ασκώντας το δικαίωμά του για αυτοδιάθεση και κυριαρχία.

    Ο χαρακτήρας του εμπάργκο είναι δολοφονικός. Φτάνει μέχρι την απαγόρευση εισαγωγής στην Κούβα ιατρικών αναλώσιμων και υλικών, φαρμάκων που χρησιμοποιούνται σε καρδιολογικές παθήσεις, σε ειδική διατροφή με θρεπτικές ουσίες για τα πρόωρα νεογέννητα βρέφη, σε σκευάσματα για τη θεραπεία παιδιών που έχουν υποστεί σοβαρά εγκαύματα, σε φάρμακα για το Αλτσχάιμερ, σε τρόφιμα, σε υλικοτεχική υποδομή για την Παιδεία και φυσικά εξαπλώθηκε σε όλους τομείς της οικονομίας, από την κατασκευαστική βιομηχανία και το εμπόριο μέχρι τις διεθνείς χρηματοοικονομικές συναλλαγές της Κούβας.

    Ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του εμπάργκο είναι πρόδηλος. Οι ΗΠΑ – και επί προεδρίας Ομπάμα – συνέχιζαν να εφαρμόζουν τους «νόμους Τοριτσέλι και Χελμς Μπάρτον» μέσω των οποίων η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει αναλάβει παράνομα το δικαίωμα να νομοθετεί εξ ονόματος άλλων χωρών σε ό,τι αφορά τις σχέσεις τους με την Κούβα! Στο πλαίσιο αυτών των νόμων οποιοδήποτε εμπορικό πλοίο από οποιαδήποτε χώρα αράξει σε κουβανικό λιμάνι, οποιαδήποτε εταιρεία ή τράπεζα άλλης χώρας έρθει σε συναλλαγή με την Κούβα, υφίσταται τον αποκλεισμό ή την επιβολή προστίμων από τις ΗΠΑ!

    Πώς, όμως, λειτούργησε αυτή η πολιτική στη συνείδηση του ίδιου του Αμερικάνικου λαού; Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη το Φλεβάρη του 2012 από την «Angus Reid Public Opinion» το 62% των Αμερικανών τάσσονταν υπέρ της ανασύστασης διπλωματικών σχέσεων με την Κούβα, το 57% τάσσετο υπέρ της άρσης των ταξιδιωτικών περιορισμών και το 51% αντιτίθετο στον αποκλεισμό.

    Πώς λειτούργησε αυτό το εμπάργκο στη συνείδηση όλων των λαών του κόσμου; Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, για 20 και πλέον φορές έχει υπερψηφιστεί το σχέδιο ψηφίσματος της Κούβας για την άρση του αμερικανικού αποκλεισμού του νησιού. Συνολικά 187 χώρες ψηφίζουν συνεχώς υπέρ της πρότασης της Κούβας, και δυο – τρεις εναντίον: Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και τα Νησιά Μάρσαλ…



    Η διαρκής επίθεση κατά της Κούβας δεν ήταν μόνο οικονομική. Τα σαμποτάζ, οι προβοκάτσιες και οι «κρυφές» επεμβάσεις εναντίον της Κούβας όλα αυτά τα χρόνια έχουν επιφέρει το θάνατο σε πάνω από 3.000 Κουβανούς.

    Το χρήμα για αντικουβανική προπαγάνδα ρέει άφθονο: Μόνο τη δεκαετία 1997 – 2007 οι ΗΠΑ διέθεσαν στον ραδιοτηλεοπτικό τους πόλεμο ενάντια στην Κούβα πάνω από 257 εκατομμύρια δολάρια.

    Όσο για τις προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια εξόντωσης του Φιντέλ Κάστρο (υπολογίζονται σε πάνω από 600 οι απόπειρες δολοφονίας του!) κατάντησαν ανέκδοτο, σε σημείο που ο ίδιος ο Φιντέλ πριν μερικά χρόνια δήλωσε: Οι Αμερικάνοι με έχουν «σκοτώσει» τόσες φορές που όταν κάποια στιγμή πεθάνω δεν θα το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι!

    Ας δούμε συμπυκνωμένα τα αίτια της έχθρας των Αμερικανών ενάντια στην Κούβα; Τα περιγράφει ο Κάστρο στην εισήγησή του στο 1ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας:

• «Ένα από τα πρώτα μέτρα της Επανάστασης υπήρξε η παραδειγματική τιμωρία των βασικών ενόχων για τα εγκλήματα που έγιναν από τη δικτατορία του Μπατίστα».
• «Δημεύτηκαν χωρίς καθυστέρηση όλα τα παράνομα αποκτημένα υλικά αγαθά που βρίσκονταν στα χέρια των αξιωματούχων του αιματοβαμμένου καθεστώτος».
• «Ο παλιός στρατός που είχε καταπιέσει σκληρά το λαό, διαλύθηκε και οι αρμοδιότητες που αντιστοιχούν στις ένοπλες δυνάμεις, μεταβιβάστηκαν στον ένδοξο Επαναστατικό Στρατό, που, όπως έλεγε ο Καμίλιο Σιενφουέγκος: «Ηταν ο λαός, ντυμένος τ’ αμπέχονο»».
• «Η δημόσια διοίκηση ξεκαθαρίστηκε από τα στοιχεία που είχαν συνεργαστεί με την τυραννία».
• «Η διεφθαρμένη και πουλημένη ηγεσία των συνδικάτων απομακρύνθηκε και τα δικαιώματα των εργαζομένων αποκαταστάθηκαν».
• «Οι εργάτες που είχαν απολυθεί από τις επιχειρήσεις στην περίοδο της δικτατορίας γύρισαν στις εργασίες τους. Σταμάτησε αμέσως το διώξιμο αγροτών από τη γη».
• «Στις 3 Μάρτη 1959 η Κουβανική Εταιρεία Τηλεφώνων – αμερικάνικο μονοπώλιο – που είχε αναμειχθεί στις βρώμικες υποθέσεις της τυραννίας σε βάρος των συμφερόντων του λαού, μπήκε κάτω από κρατικό έλεγχο».
• «Στις 6 Μάρτη ψηφίστηκε νόμος που μείωσε κατά 50% τα υψηλά ενοίκια που πλήρωνε ο λαός, μέτρο που ξεσήκωσε μεγάλο ενθουσιασμό στον πληθυσμό των πόλεων και δημιούργησε πραγματική αναταραχή στους αστικούς κύκλους».
• «Στις 21 Απρίλη όλες οι πλαζ της χώρας κηρύχτηκαν ελεύθερες για τη χρήση του λαού και καταργήθηκαν έτσι τα προνόμια και οι μισητές διακρίσεις που είχε επιβάλει η αστική τάξη σε πολλούς από αυτούς τους τόπους αναψυχής».
• «Στις 17 Μάη ψηφίστηκε η πρώτη Αγροτική Μεταρρύθμιση. Αυτό το αποφασιστικό, αναγκαίο και δίκαιο μέτρο, μας έβαλε άμεσα αντιμέτωπους όχι μόνο με την ντόπια ολιγαρχία, αλλά και με τον ιμπεριαλισμό, γιατί πολλές αμερικάνικες επιχειρήσεις είχαν στην ιδιοκτησία τους πελώριες εκτάσεις με τα πιο γόνιμα εδάφη της χώρας, κυρίως φυτεμένες με ζαχαροκάλαμο».
• «Στις 20 Αυγούστου 1959 μειώθηκε η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και μπήκε έτσι τέρμα στην ασυδοσία ενός αλλού τεράστιου αμερικανικού μονοπωλίου».
• «… η επανάσταση από τις πρώτες κιόλας μέρες καταπιάστηκε με τη φοβερή μάστιγα της ανεργίας κι έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στον αγώνα για βελτίωση των αθλίων συνθηκών που επικρατούσαν, στην Παιδεία και στη λαϊκή Υγεία. Χιλιάδες δάσκαλοι στάλθηκαν στην ύπαιθρο, ενώ στις πιο απόμακρες γωνιές της χώρας μας άρχισαν να χτίζονται πολυάριθμα νοσοκομεία».
• «Σε σύντομο χρονικό διάστημα άρχισε με επιτυχία το έργο της εξάλειψης των τενεκεδοσυνοικιών που τόσο πλατιά διάδοση έχουν στις μεγάλες πόλεις της Λατινικής Αμερικής».
• «…οι ΗΠΑ σταμάτησαν τις εμπορικές τους πιστώσεις. Αυτό είχε σημαντική αρνητική επίδραση στις απαραίτητες για τη χώρα εισαγωγές. Έτσι, η Επανάσταση αναγκάστηκε να πάρει αυστηρά μέτρα οικονομίας. Αυτό όμως δεν το έκανε σε βάρος των φτωχών στρωμάτων του πληθυσμού, όπως γίνεται στον καπιταλιστικό κόσμο. Σταμάτησαν οι εισαγωγές των περιττών ειδών και καθιερώθηκε ισότιμη κατανομή των βασικών προϊόντων. Αυτό ήταν ένα από τα πιο δίκαια, ριζικά και αναγκαία μέτρα που πήρε η Επανάσταση, η οποία είχε μπροστά της έναν απελπισμένο αγώνα επιβίωσης». (Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», 1976).

Η Κούβα τα κατάφερε! 

    Οι ΗΠΑ, είναι ευεξήγητο, είχαν κάθε λόγω να εξαπολύσουν αυτόν τον – με όλα τα μέσα – υπερπεντηκονταετή τους πόλεμο εναντίον της Κούβας.

    Πριν την Επανάσταση η Κούβα ήταν η «παιδική χαρά» των ΗΠΑ.

    Ήταν ο χώρος στον οποίο έκαναν τα πάρτι τους από τις φαμίλιες της Μαφίας υπό τον Λάκι Λουτσιάνο μέχρι τις αμερικάνικες πολυεθνικές. Από την ITT και την United Fruit που ήλεγχε 110.000 στρέμματα στο νησί μέχρι την Francisco Sugar Company που ανήκε στο διευθυντή της CIA Αλεν Ντάλες και την Bethlehem Steel Corporation που εξουσίαζε το 80% του εξαγόμενου ορυκτού πλούτου της χώρας (πλήθος στοιχείων για τον ρόλο των ΗΠΑ στην Κούβα περιέχονται στο βιβλίο του Κώστα Λουλουδάκη, «Ασπρα Μαντήλια στην Plaza de Mayo», εκδόσεις ΚΨΜ).

    Αλλά η Κούβα τα κατάφερε. Και στάθηκε στα πόδια παρά την τεράστια δοκιμασία που υπέστη μετά τις εξελίξεις του 1990 με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.       

    Σήμερα, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η Κούβα έχει 

«ένα από τα πιο αποτελεσματικά εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο, όπως αυτά της Φινλανδίας, της Σιγκαπούρης, της Σαγκάης, της Δημοκρατίας της Κορέας, της Ελβετίας, της Ολλανδίας και του Καναδά».

    Η Κούβα διαθέτει ένα από τα πιο ολοκληρωμένα συστήματα Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας. Η Παγκόσμια Τράπεζα, αναφέρει:

 «Η Κούβα είναι διεθνώς αναγνωρισμένη για τα επιτεύγματά της στους τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας (…) Από την Κουβανική Επανάσταση το 1959 και μέχρι σήμερα, η χώρα έχει δημιουργήσει ένα σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που εγγυάται την δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών της στην εκπαίδευση και στην υγειονομική περίθαλψη (…). Άλλο επίτευγμα του νησιού είναι η εξάλειψη ορισμένων ασθενειών, η προσφορά ασφαλούς νερού και διάφορα άλλα βασικά για τη δημόσια υγεία. Η Κούβα έχει έναν από τους χαμηλότερους δείκτες σε ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας στην περιοχή και έναν από τους μεγαλύτερους σε προσδόκιμο ζωής» («Καθημερινή», 16/11/2014).

Πριν από την Επανάσταση

    Πριν από την Επανάσταση στην Κούβα, στο καπιταλιστικό κράτος υπό την φασιστική δεσποτεία του δικτάτορα Μπατίστα, η εικόνα ήταν η εξής:         

• Πληθυσμός:  6,5 εκατομμύρια. Προσδόκιμο ζωής 54 χρόνια. Παιδική θνησιμότητα στο 66  τοις χιλίοις, δηλαδή 66 παιδιά στα χίλια μέχρι δώδεκα ετών.
• Οικονομία: Το 100/% της γης ανήκε σε φεουδάρχες. Το 90/% της παραγωγής ζαχαροκάλαμου στην εταιρεία «Μπακάρντι». Το 90% της παραγωγής,φρούτων και λαχανικών στην «Γιουνάιτεντ Φρούιτ Κόμπανι».
• Το πετρέλαιο, η ενέργεια, το ηλεκτρικό και το χρωμονικέλιο στις «ΕΣΣΟ», «ΙΤΤ», «ΕΛΚΕΥ» και Αμερικάνικες εταιρείες.
• Τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τα μέσα μεταφοράς και οι τράπεζες επίσης ανήκαν σε αμερικάνικες εταιρείες.
• Οι άνεργοι πάνω από 1 εκατομμύριο, οι άστεγοι ή οι στεγασμένοι σε απάνθρωπες συνθήκες χωρίς νερό, ρεύμα και αποχέτευση ήταν το 70% του πληθυσμού, τόσο στις πόλεις όσο  και στην ύπαιθρο. Η χώρα ήταν μια τεράστια τενεκεδούπολη.
• Οι ασθένειες, όπως φυματίωση, δάγκειος πυρετός, μηνιγγίτιδα, πολιομυελίτιδα, θέριζαν κυρίως τις μικρές ηλικίες. Πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν υπήρχε παρά μόνο σε αυτούς  που μπορούσαν να πληρώσουν.
• Ένας μόνο εργάτης στους 10 μπορούσε να αγοράσει γάλα, μόνο το 4% μπορούσε να αγοράσει κρέας, τα 3/5 όσων εργάζονταν αμείβονταν με μισθούς 4 φορές κάτω από το κόστος διαβίωσης.

    Την εικόνα στην προεπαναστατική Κούβα είχε περιγράψει ο Φιντέλ Κάστρο στην απολογία του μετά την αποτυχημένη επίθεση των επαναστατών το 1953 στο στρατόπεδο Μονκάδα:

«Αδιανόητο είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε ενώ υπάρχει γη να σπείρουν. Αδιανόητο είναι ότι υπάρχουν παιδιά που πεθαίνουν χωρίς ιατρική περίθαλψη. Αδιανόητο είναι ότι το 30% των αγροτών μας δεν ξέρουν να βάλουν ούτε την υπογραφή τους και το 99% δεν ξέρουν την ιστορία της Κούβας. Αδιανόητο είναι ότι οι οικογένειες στην ύπαιθρο ζουν σε χειρότερες συνθήκες από ότι οι Ινδιάνοι που συνάντησε ο Κολόμβος (…). Το 90% των παιδιών στην ύπαιθρο υποφέρει από παράσιτα της γης που εισχωρούν από τα νύχια των ποδιών τους γιατί περιπατάνε ξυπόλυτα» (Κώστας Λουλουδάκης ο.π.)


   
 Η Επανάσταση

    Μετά την Επανάσταση η καπιταλιστική και φεουδαρχική ιδιοκτησία οργανώθηκε σε συνεταιρισμούς σοσιαλιστικής βάσης. Οργανώθηκε ένας τεράστιος έρανος σε όλη τη χώρα όπου συνεισέφεραν όσοι είχαν, για την εξαφάνιση των παραγκουπόλεωνκαι το κτίσιμο νέων σύγχρονων για την εποχή πολυκατοικιών για να μην μείνει κανείς άστεγος. Έτσι εξάλειψαν μια για πάντα τις παράγκες από την  χώρα.

    Το ίδιο διάστημα επιτεύχθηκε ο στόχος για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού. Μέσα σε αντίξοες συνθήκες οι νέοι σπουδαστές, φοιτητές και δάσκαλοι δίδαξαν γραφή και ανάγνωση σε πάνω από 2.000.000 αναλφάβητους.

    Παρότι οι εξελίξεις του ’90 επέφεραν μια δεκαετία μεγάλων θυσιών για τον λαό της, σήμερα η Κούβα, σε σύγκριση με την προ Επανάστασης περίοδο έχει καταφέρει:

• Να διπλασιάσει τον πληθυσμό της. Το προσδόκιμο ζωής έχει ανέλθει στα 78 χρόνια. Η παιδική θνησιμότητα έχε κατρακυλήσει στο 4,3 τοις χιλίοις, κάτω ακόμη και από τα όρια της ΕΕ.
• Το 90% των αναγκών τους σε φάρμακα και εμβόλια οι Κουβανοί τα παράγουν οι ίδιοι. Παιδικές ασθένειες και ασθένειες που στοιχειώνουν ακόμη τον Τρίτο Κόσμο, έχουν εξαφανιστεί.
• Το αγαθό της υγείας με υπερσύγχρονες υποδομές και  διαγνωστικά μηχανήματα προσφέρεται εντελώς δωρεάν στους Κουβανούς πολίτες. Η Κούβα είναι στις πρώτες θέσεις στον κόσμο στην αντιμετώπιση του καρκίνου, της καρδιολογίας, των μεταμοσχεύσεων οργάνων και της νεφρολογίας.
• Η Παιδεία είναι  έτσι οργανωμένη σε όλες τις βαθμίδες όπου ο γονιός δεν σπαταλάει ούτε ένα σεντς για την μόρφωση των παιδιών του. Η κατώτερη και η μέση βαθμίδα είναι ολοήμερη στην Κούβα, στο σχολείο τα παιδιά θα πάρουν το πρωί το γάλα που πρέπει, το δεκατιανό τους και το μεσημεριανό τους. Στο ολοήμερο σχολείο θα ασχοληθούν με τον αθλητισμό, την μουσική τον χορό, τις ξένες γλώσσες. Η μεταφορά τους γίνεται δωρεάν με τα σχολικά λεωφορεία. Η Κούβα είναι η χώρα της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής με τον υψηλότερο δείκτη στην Ανάπτυξη της Εκπαίδευσης (IDE).
• Σύμφωνα με την παγκόσμια έκθεση της UNESCO «Εκπαίδευση για όλους», ο δείκτης της Κούβας ήταν 0,983, ανώτερος ακόμα και από τον αντίστοιχο των ΗΠΑ. Η έκθεση της Unesco αναγνώρισε το 2011 ότι η Κούβα κατέχει το πιο υψηλό μορφωτικό επίπεδο της Καραϊβικής και την κατατάσσει 14η στον κόσμο.

«Πατρίδα ή θάνατος»!

    Η σοσιαλιστική Κούβα, στα 57 χρόνια της ύπαρξής της, χωρίς ποτέ να κάνει έκπτωση στο διεθνιστικό της χρέος, πορεύτηκε και κέρδισε τη ζωή κάτω από το σύνθημα «Πατρίδα ή θάνατος» («Patria o muerte»). Έδωσε κάτω από ανείπωτες συνθήκες τη μάχη για το συνολικό όφελος και τη βελτίωση των συνθηκών ζωής σε όλους τους τομείς και για κάθε Κουβανό πολίτη. Και την κέρδισε!

    Στα εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο που δεν ξέρουν γράμματα, στα εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο που δεν έχουν εκπαίδευση ή υφίστανται την παιδική εργασιακή εκμετάλλευση, στα εκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, στα εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο που δεν έχουν πρόσβαση σε νερό και υποδομές υγιεινής, στα εκατοντάδες εκατομμύρια άνεργων και ανασφάλιστων στο κόσμο, κανείς δεν ζει στην Κούβα. Τα θύματα φυλετικού ή θρησκευτικού ρατσισμού στην Κούβα είναι μηδέν.



    Πέρσι, μετά την ιστορικής σημασίας ανακοίνωση για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων των ΗΠΑ με την Κούβα, όπως και φέτος μετά την επίσκεψη του Ομπάμα στο νησί, είχαμε σημειώσει ότι το «πως» θα εξελιχθούν τα πράγματα, είναι κάτι που θα το δούμε.

    Όμως, ένα είναι σίγουρο, ένα είναι το μήνυμα του κουβανικού λαού προς όλο τον κόσμο και το επαναλαμβάνουμε:

    Η Κούβα έφτασε ως εδώ όρθια! Στάθηκε στα πόδια της χωρίς να προσκυνήσει! Χωρίς να γονατίσει! Χωρίς να υποταχθεί! Χωρίς να ταπεινωθεί! Με το λαό της (τον εξοπλισμένο λαό της) να μην εγκαταλείπει ούτε μια στιγμή, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες, την αξιοπρέπεια και το δικαίωμά του να αποφασίζει αυτός για τη ζωή του και για τη χώρα του!

    Σύμβολο του πατριωτισμού, του διεθνισμού και της αξιοπρέπειας που πάει χέρι – χέρι με το όραμα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στην αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να περπατάει όρθιος, είναι ο Φιντέλ Κάστρο.

ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ-ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ :

Καταγγέλουμε την θρασύτατη πρόσφατη ανακοίνωση της ΔΕΗ με την οποία αντί να απολογείται για την κατάπτυστη και ανάλγητη συμπεριφορά της, με την οποία έχει αναγκάσει χιλιάδες συνανθρώπους μας να ζουν χωρίς ρεύμα, ζητάει και τα ρέστα από πάνω από τους φτωχοποιημένους και ευάλωτους συμπολίτες μας.

Η ΔΕΗ έχει το απύθμενο θράσος να υπερηφανεύεται για το κοινωνικό της πρόσωπο με ανακοινώσεις και τηλεοπτικά σποτς και να εγκαλεί όλους όσους δεν τακτοποιούν της οφειλές τους παρά την “υπέρμετρα καλή” θέληση της Εταιρίας.

Να υπενθυμίσουμε στους ιθύνοντες της ΔΕΗ ότι διαχειρίζονται ένα δημόσιο, κοινωνικό αγαθό πρώτης ανάγκης το οποίο είναι απαραίτητο για την επιβίωση και την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών και πρέπει να το παρέχουν απρόσκοπτα και χωρίς να αντιμετωπίζουν τους πολίτες ως πελάτες. Αντί αυτού, η ΔΕΗ τα χρόνια της κρίσης έχει κόψει το ρεύμα σε εκατοντάδες χιλιάδες ευάλωτους συμπολίτες μας μεταξύ των οποίων φτωχοί , άνεργοι, ΑΜΕΑ, κατάκοιτοι, υπερήλικες, καρκινοπαθείς, ινσουλινοεξαρτώμενοι, ασθενείς με συσκευές οξυγόνου και άλλες βαριές παθήσεις, πολύτεκνες οικογένειες, οικογένειες με ανήλικα παιδιά και βρέφη και σε πολλές άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις.

Η εγκληματική αναλγησία των διοικήσεων της ΔΕΗ, εκτός των βαρύτατων κοινωνικών συνεπειών που έχει επιφέρει όλα αυτά τα χρόνια, έχει οδηγήσει και στην πλήρη απαξιώση και απωλεια του κοινωνικού προσώπου της εταιρίας, πράγμα το οποίο συντελεί καθοριστικά στο ευκολότερο ξεπούλημά της “απαξιωμένης” πλέον στη συνείδηση των πολιτών ΔΕΗ, στους ιδιώτες κερδοσκόπους. Ήδη, το ξεπούλημα της μεγαλύτερης και πιο στρατηγικής ελληνικής επιχείρησης εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς από την νεομνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την παράδοση των πελατολογίων-φιλέτων στους ιδιώτες και με την συνέχιση της ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ.

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η εγκληματική υποκρισία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που από τη μία εξαγγέλει ότι θα στηρίξει τους ευάλωτους συμπολίτες μας που δεν έχουν ρεύμα ή απειλούνται με διακοπή ηλεκτροδότησης και από την άλλη συνεργεί ευθέως στην βάρβαρη και κοινωνιοκτόνα πολιτική που εξωθεί χιλιάδες συμπολίτες μας στο σκοτάδι, στην απελπισία και στην πλήρη κοινωνική περιθωριοποίηση. Με την ευθυγράμμιση της στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό, η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει πλήρως το δόγμα “ο έχων επιβιώνει, ο μη έχων αποβιώνει” με τους μη έχοντες να αποτελούν πλέον την μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

Στον αντίποδα βρίσκεται το Κίνημα Δεν Πληρώνω-Ενιαίο Μέτωπο, που όλα αυτά τα χρόνια δίνει έναν μαραθώνιο αγώνα για να μη μείνει κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα, επιτυγχάνοντας σημαντικές νίκες. Με τον συνεπή και αδιάκοπο αγώνα μας στο πλευρό των αδύναμων συμπολιτών μας έχουμε καταφέρει να επανασυνδέσουμε χιλιάδες κομμένα ρεύματα σε όλη τη χώρα και να πετύχουμε ευνοϊκούς διακανονισμούς με δυναμικές παρεμβάσεις μας σε υποκαταστήματα και στα κεντρικά της ΔΕΗ.

Όσο η βάρβαρη και εγκληματική συμπεριφορά ΔΕΗ και κυβέρνησης συνεχίζεται, απειλώντας τη ζωή και την αξιοπρέπεια των συνανθρώπων μας, τόσο εμείς θα χτίζουμε ψηλότερα αναχώματα,  εντείνοντας τη δράση μας και οξύνοντας όλες τις μορφές αγώνα προκειμένου να υπεραμυνθούμε των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων μας.

Θα νικήσουμε!

Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα!

Κανένας μόνος του στην κρίση!

Όπλο μας η αλληλεγγύη!

13-08-16

Θανάσης Καρναούτης, ετών 19. Δεν ξεχνάμε!

“Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για σένα αγόρι μας, είναι να γκρεμίσουμε τον κόσμο των ελεγκτών και του φόβου”
(Γραμμένο μήνυμα στο σημείο της δολοφονίας του 19χρονου Θανάση Καναούτη)

Συμπληρώνονται σήμερα 3 χρόνια από τότε που σκοτώθηκε, κατά τη διάρκεια ελέγχου εισιτηρίων.
19 ετών: η ζωή του κοστολογήθηκε 1,40. Αυτή η «ανάπτυξη» σπέρνει νεκρούς. Και θα θερίσει θύελλες. Δεν ξεχνάμε…

Πηγή: fb Νομικά Ανάλατα

Η πρώτη επιστημονική δημοσίευση -με ελληνική συμμετοχή- του πειράματος MoEDAL που διεξάγεται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN) και αφορά την έρευνα των μαγνητικών μονοπόλων, αποτελεί ένα βήμα προόδου για την ανακάλυψη αυτού του, προς το παρόν, υποθετικού σωματιδίου που αφορά τον μαγνητισμό.

Σε πρώτη φάση, όπως έγινε γνωστό, το πείραμα MoEDAL του CERN κατάφερε να μειώσει το εύρος αναζήτησης του μαγνητικού μονοπόλου. Τρεις ελληνικής καταγωγής επιστήμονες του εξωτερικού αποτελούν μέλη της ερευνητικής κοινοπραξίας MoEDAL, που αναζητά το μαγνητικό μονόπολο: οι καθηγητές Νίκος Μαυρόματος και Μαρία Σακελλαριάδου του Τμήματος Φυσικής του King's College του Λονδίνου και η Βασιλική Μήτσου του Ινστιτούτου Σωματιδιακής Φυσικής του ισπανικού Πανεπιστημίου της Βαλένθια.

Τις τελευταίες δεκαετίες, διάφορα πειράματα προσπαθούν να βρουν ενδείξεις των μαγνητικών μονοπόλων στους επιταχυντές, συμπεριλαμβανομένου και του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERN. Αυτά τα θεωρητικά σωματίδια προβλέφθηκαν αρχικά από τον νομπελίστα φυσικό Πολ Ντιράκ στη δεκαετία του 1930, αλλά ποτέ έως τώρα δεν έχουν παρατηρηθεί.

Όπως στον ηλεκτρισμό υπάρχουν δύο φορτία, ένα θετικό και ένα αρνητικό, στον μαγνητισμό υπάρχουν δύο πόλοι, ο βόρειος και ο νότιος. Ενώ όμως είναι εύκολο να απομονωθεί ένα θετικό ή ένα αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο, κανείς ως τώρα δεν έχει συναντήσει ένα απομονωμένο μαγνητικό φορτίο, δηλαδή ένα μονόπολο.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο μαγνητισμός θα μπορούσε να είναι μια ιδιότητα των στοιχειωδών σωματιδίων. Συνεπώς, όπως τα ηλεκτρόνια μεταφέρουν αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο και τα πρωτόνια μεταφέρουν θετικό φορτίο, έτσι και τα μονόπολα θα μπορούσαν θεωρητικά να έχουν μόνο έναν βόρειο ή μόνο έναν νότιο πόλο.

Αν τα μονόπολα πράγματι υπάρχουν, οι φυσικοί εκτιμούν ότι θα πρέπει να έχουν πολύ μεγάλη μάζα. Καθώς ο επιταχυντής του CERN παράγει συγκρούσεις σωματιδίων σε πρωτόγνωρες ενέργειες, οι φυσικοί ελπίζουν να παρατηρήσουν εκεί τέτοια σωματίδια. Για παράδειγμα, οι συγκρούσεις πρωτονίων υψηλής ενέργειας θα μπορούσαν να παράγουν ζεύγη μόνο βόρειου και αντίστοιχα μόνο νότιου μονoπόλου.

Το πείραμα MoEDAL (moedal.web.cern.ch) στον LHC έχει σχεδιαστεί ειδικά για να ανιχνεύσει αυτά τα μονόπολα. Αποτελείται από έναν μεγάλο παθητικό ανιχνευτή, που έχει εγκατασταθεί κοντά στο πείραμα LHCb. Ένα παγιδευμένο μονόπολο θα εκδήλωνε την παρουσία του κατά τη σάρωση του ανιχνευτή από ένα μαγνητόμετρο που καταγράφει την ύπαρξη μαγνητικού πεδίου.

Η πρώτη δημοσίευση της ερευνητικής κοινοπραξίας MoEDAL στο περιοδικό φυσικής υψηλών ενεργειών «Journal of High Energy Physics», βασίζεται στην ανάλυση των δεδομένων που συλλέχθηκαν κατά την πρώτη περίοδο λειτουργίας του LHC. Αν και ακόμη δεν υπάρχει καμία ένδειξη για παγιδευμένα μονόπολα, τα αποτελέσματα επέτρεψαν στο πείραμα MoEDAL να θέσει νέα όρια στη μάζα τους, υποθέτοντας έναν πιθανό τρόπο παραγωγής αυτών των υποθετικών σωματιδίων.

Το MoEDAL τώρα εργάζεται ενεργά για την ανάλυση των επόμενων δεδομένων που συλλέχθηκαν από το 2015 και μετά, όταν πλέον ο ανιχνευτής είχε τεθεί σε πλήρη λειτουργία, με ορατή, κατά τους επιστήμονες, την πιθανότητα επαναστατικών ανακαλύψεων στο πεδίο της Φυσικής.

Σύνδεσμος: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: link.springer.com



πηγή ΑΠΕ

Σε 17 παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου προχώρησε ένα τουρκικό αεροσκάφος την Παρασκευή, σε βορειοανατολικό, κεντρικό και νοτιοανατολικό Αιγαίο.

Το τουρκικό αεροσκάφος προέβη επίσης σε μία παράβαση των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών.

Το αεροσκάφος δεν ήταν οπλισμένο, ενώ δεν σημειώθηκαν εμπλοκές.

Το παραπάνω αεροσκάφος αναγνωρίστηκε και αναχαιτίστηκε σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες.



naftemporiki.gr

Την πρόκριση στα προημιτελικά του Ολυμπιακού τουρνουά εξασφάλισε ήδη από την 4η αγωνιστική η εθνική πόλο. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα επικράτησε 9-4 της Βραζιλίας, «καπάρωσε» θέση στην 8άδα και πλέον κυνηγάει την πρωτιά στον Α' όμιλο, την οποία θα εξασφαλίσει με νίκη επί της Αυστραλίας.

Πρώτος στόχος επιτεύχθηκε λοιπόν, και μάλιστα πανηγυρικά, για την εθνική υδατοσφαίρισης των ανδρών στο Ολυμπιακό τουρνουά του Ρίο. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα επιβλήθηκε με απρόσμενη άνεση 9-4 της οικοδέσποινας (και μέχρι τώρα αήττητης) Βραζιλίας, για την 4η αγωνιστική, εξασφάλισε την πρόκριση στα προημιτελικά της διοργάνωσης και κρατάει πλέον στα χέρια του την πρωτιά του Α΄ ομίλου. Θα την εξασφαλίσει εφόσον νικήσει την Κυριακή (20:10) την Αυστραλία, όμως στην πραγματικότητα αυτό το ματς μικρή σημασία έχει. «Όλα τα λεφτά» για την ελληνική ομάδα είναι ο προημιτελικός της Τρίτης κι εκεί οι παίκτες του Θόδωρου Βλάχου θα προσπαθήσουν να επανάλβουν εμφάνιση ανάλογη της αποψινής (ή εκείνης των ισοπαλιών με Σερβία και Ουγγαρία). Αν το κάνουν, απλά δεν φοβούνται κανέναν...

Το τι ακριβώς συνέβη τα ξημερώματα της Πέμπτης, όταν η Βραζιλία νίκησε 6-5 τη Σερβία και πέτυχε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του πόλο, πιθανόν να αναλυθεί στο μέλλον. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η εθνική «διάβασε» τέλεια την ομάδα του Ράτκο Ρούντιτς και έδειξε τον τρόπο να εξουδετερωθεί, και μάλιστα σχετικά εύκολα. Με συνεχή πίεση στον Φελίπε Περόνε, που είναι ο κινητήριος μοχλός των γηπεδούχων, και κλείσιμο στα 2μ., ώστε να μην πάει η μπάλα στον πολύ επικίνδυνο Βρλιτς, οι διεθνείς «βραχυκύκλωσαν» πλήρως τους Βραζιλιάνους, που δεν βρήκαν τρόπο να αντιδράσουν. Το πρωτοφανές -για τέτοιο επίπεδο- 0/12 στον παίκτη παραπάνω και η σταθερότητα του Φλέγκα σε ακόμη ένα ματς αποτελείωσαν τη «σελεσάο». Στην επίθεση η ελληνική ομάδα δεν έκανε σπουδαίο παιχνίδι, αλλά βρήκε λύσεις, έστω κι αν ο 'Αγγελος Βλαχόπουλος (πρώτος σκόρερ του τουρνουά πριν τα σημερινά παιχνίδια) έμεινε «άσφαιρος». Την αρχή έκανε ο Χρήστος Αφρουδάκης, με μία καταπληκτική ασίστ στον Φουντούλη και ένα δικό του γκολ από την περιφέρεια, τη «σκυτάλη» πήραν στη συνέχεια ο Γούνας και ο Δερβίσης, που σκόραρε δύο φορές από το δοκάρι στον παίκτη παραπάνω, και η ελληνική ομάδα άρχισε να ξεφεύγει στο σκορ: 4-1 στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου, 6-2 στα μέσα της τρίτης και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, καθώς οι Βραζιλιάνοι πέταξαν γρήγορα «λευκή πετσέτα».

Η εθνική πέτυχε λοιπόν τον πρώτο και βασικό της στόχο, όμως τα όνειρά της μόλις αρχίζουν. Οι εμφανίσεις των διεθνών (με εξαίρεση το τράγικο ματς της πρεμιέρας με την Ιαπωνία) αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, αλλά η πορεία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος θα κριθεί στον προημιτελικό της Τρίτης. Υπολογισμοί για πιθανό αντίπαλο δεν μπορούν να γίνουν, αφού και οι δύο όμιλοι είναι άνω-κάτω, αλλά η αλήθεια είναι ότι καμία από τις τέσσερις ομάδες που θα προκριθούν από το Β΄ όμιλο (Κροατία, Ιταλία, Ισπανία και Μαυροβούνιο) δεν τρομάζει την εθνική. Υπολογίσιμοι όλοι, «θηρίο» κανείς...

Η εξέλιξη του σκορ: 1-0 Φουντούλης (φουνταριστός), 1-1 Βρλιτς (φουνταριστός), 2-1 Αφρουδάκης (περιφέρεια), 3-1 Γούνας (περιφέρεια), 4-1 Γεννηδουνιάς (π.π.), 4-2 Ντα Κόστα Ε Σίλβα (περιφέρεια), 5-2 Δερβίσης (π.π.), 6-2 Δελακάς (περιφέρεια), 6-3 Περόνε (περιφέρεια), 7-3 Γούνας (π.π.), 7-4 Ντα Κόστα Ε Σίλβα (περιφέρεια), 8-4 Δερβίσης (π.π.), 9-4 Φουντούλης (πέναλτι).
Τα οκτάλεπτα: 3-1, 1-1, 3-2, 2-1

Η εθνική είχε 4/10 με παίκτη παραπάνω, 1/1 πέναλτι, τρία γκολ από την περιφέρεια και ένα από θέση φουνταριστού. Η Βραζιλία είχε 0/12 με παίκτη παραπάνω, τρία γκολ από την περιφέρεια και ένα από θέση φουνταριστού.

Με τρεις ποινές αποβλήθηκαν ο Ντα Κόστα Ε Σίλβα (5΄55΄΄ πριν τη λήξη της αναμέτρησης), ο Δερβίσης (5΄08΄΄ πριν το τέλος του ματς), ο Δελακάς (3΄12΄΄ πριν τη λήξη του αγώνα) και ο Φουντούλης (13΄΄ πριν τη λήξη).

Διαιτητές: Μαργκέτα (Σλοβενία), Ναούμοφ (Ρωσία)

Οι συνθέσεις:
ΕΛΛΑΔΑ (Θόδωρος Βλάχος): Φλέγκας, Μυλωνάκης, Δερβίσης 2, Γεννηδουνιάς 1, Φουντούλης 2, Ποντικέας, Αφρουδάκης 1, Δελακάς 1, Μουρίκης, Κολόμβος, Γούνας 2, Βλαχόπουλος, Γαλανόπουλος (δεν έπαιξε).

ΒΡΑΖΙΛΙΑ (Ράτκο Ρούντιτς): Σόρο, Κριβέλα, Φράνκο, Αλόνσο, Σαλέμι, Ονέτο Γκόμες, Μπάτσες, Ντα Κόστα Ε Σίλβα 2, Ρότσα, Περόνε 1, Γκιμαράες, Βρλιτς 1, Αντονέλι