Οι επιστήμονες ανακάλυψαν στον πλανήτη μας την «υπογραφή» μιας έκρηξης υπερκαινοφανούς αστέρα (σούπερ-νόβα), η οποία συνέβη πριν από τουλάχιστον 2,2 εκατομμύρια χρόνια. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι η υπογραφή αυτή είναι «ζωντανή», καθώς οφείλεται σε ζωντανούς οργανισμούς, που είχαν αξιοποιήσει δεόντως τα εξωγήινα χημικά στοιχεία.


Όταν ένα γιγάντιο άστρο ολοκληρώνει τον κύκλο της ζωής του με την μορφή μιας κατακλυσμικής έκρηξης σούπερ-νόβα, διάφορα υλικά εκτοξεύονται στον διαστρικό χώρο, όπως ισότοπα σιδήρου-60.

Το συγκεκριμένο ραδιοϊσότοπο δεν παράγεται με φυσικό τρόπο στη Γη, συνεπώς η παρουσία του παραπέμπει σε κάποια έκρηξη σούπερ-νόβα, το «αποτύπωμα» της οποίας έφθασε έως εδώ.



Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σον Μπίσοπ του Τμήματος Φυσικής του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), εντόπισαν άτομα σιδήρου-60 μέσα σε απολιθωμένους νανοκρυστάλλους μαγνητίτη, που είχαν παραχθεί από μικροοργανισμούς (τα λεγόμενα «μαγνητοτακτικά» βακτήρια).

Τα δείγματα ελήφθησαν από δύο ιζήματα κάτω από τον βυθό του Ειρηνικού ωκεανού.

Με τη χρήση εξελιγμένων μεθόδων ανάλυσης, οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι τα εν λόγω ραδιοϊσότοπα, αφού ταξίδεψαν στο σύμπαν, έφθασαν στη Γη πριν από 2,2 έως 2,6 εκατ. χρόνια.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η χρονολόγηση αυτή συμπίπτει με μια περίοδο μαζικής εξαφάνισης πολλών ειδών, καθώς και με μια ψύχρανση του κλίματος, ενδείξεις ότι πιθανώς η Γη υπέστη τις συνέπειες της έκρηξης σούπερ-νόβα, η απόσταση της οποίας παραμένει άγνωστη.


πηγή tvxs

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην κινητοποίηση για τα 71 χρόνια από τις ρίψεις των ατομικών βομβών από τις ΗΠΑ στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, απευθύνει η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ). Η κινητοποίηση θα πραγματοποιηθεί σήμερα Τρίτη στις 08.00 μ.μ. στον βράχο της Ακρόπολης, με κεντρικά συνθήματα «Να καταδικάσουμε το έγκλημα των ΗΠΑ σε Χιροσίμα - Ναγκασάκι» και «Να καταδικάσουμε τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και εμεμβάσεις».

Στο κάλεσμά της η ΕΕΔΥΕ σημειώνει: «Εβδομήντα ένα χρόνια συμπληρώνονται από το ιμπεριαλιστικό έγκλημα των ΗΠΑ κατά του λαού της Ιαπωνίας, κατά των λαών, που το πυρηνικό μανιτάρι εξαφάνισε από προσώπου γης χιλιάδες ανθρώπους στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου του 1945). Τεράστιες οι υλικές καταστροφές με ισοπεδωμένες τις δύο πόλεις - στόχους των ΗΠΑ. Πραγματικός στόχος οι λαοί, η ΕΣΣΔ, το ανερχόμενο επαναστατικό και εργατικό κίνημα. Ακόμα και σήμερα η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, προσπαθεί να συγκαλύψει τους πραγματικούς στόχους, χρησιμοποιώντας το ψέμα της "στρατιωτικής αναγκαιότητας" των πληγμάτων κι ενώ ο Β' Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος είχε τελειώσει!!!

Διανύουμε μια περίοδο εξαιρετικά επικίνδυνη για τον ελληνικό λαό, για όλους τους λαούς του κόσμου. Οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και αντιθέσεις σε όλο τον πλανήτη. Παραμένουν οι πολεμικές εστίες στη Συρία, τη Λιβύη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, η σύγκρουση στην Ουκρανία, και προστίθενται νέες. Στην πράξη αποδεικνύεται ο πολύ επικίνδυνος ρόλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, οι στοχεύσεις τους για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και αγορών, σε ανταγωνισμό με τη Ρωσία και την Κίνα.

Οι αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία (8 και 9 Ιουλίου) επιβεβαιώνουν τον εγκληματικό χαρακτήρα της ιμπεριαλιστικής οργάνωσης, και αποκαλύπτεται ότι ο κίνδυνος γενικευμένης αναμέτρησης έρχεται πιο κοντά. Αποφάσισαν -με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρούσα- την παραπέρα συγκέντρωση δυνάμεων στα σύνορα των χωρών - μελών με τη Ρωσία, την ολοκλήρωση της εγκατάστασης της "Πυραυλικής Ασπίδας", τη μονιμοποίηση και ενίσχυση της ΝΑΤΟϊκής παρουσίας σε Μαύρη Θάλασσα, Αιγαίο, Μεσόγειο, Βαλτική, και τη συνέχιση της στρατιωτικής παρουσίας σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Δ. Βαλκάνια, Καύκασο και Β. Αφρική. Στην ανακοίνωση των συμπερασμάτων ΝΑΤΟ και ΕΕ, σε συνεργασία και στρατιωτικό συντονισμό, δηλώνουν ετοιμότητα να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα.

Οι ευθύνες της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ (και των άλλων αστικών κομμάτων) είναι μεγάλες γιατί με την πολιτική της βαθαίνει παραπέρα η εμπλοκή της χώρας μας σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, βάζοντας τον λαό μας σε μεγάλες περιπέτειες. Ενώ την ίδια στιγμή, σε περίοδο ανέχειας για τον λαό μας, δαπανά τεράστια ποσά για στρατιωτικές δαπάνες στo πλαίσιo των ΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών. Η ΕΕΔΥΕ καλεί σε μαζική συμμετοχή, στην εκδήλωση στις 9 Αυγούστου στην Ακρόπολη. Με τη συμμετοχή μας να καταδικάσουμε αποφασιστικά το ιμπεριαλιστικό έγκλημα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, και να τιμήσουμε τα θύματα της θηριωδίας.

• Καμιά εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.
• Να καταργηθούν ΟΛΑ τα πυρηνικά όπλα. Να απαγορευθούν οι πυρηνικές δοκιμές.
• Να κλείσουν όλες οι ευρωτλαντικές βάσεις και τα στρατηγεία που υπάρχουν στην Ελλάδα.
• Να γυρίσουν πίσω όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις που συμμετέχουν σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
• Να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του».
• πηγή 902.gr

Οι βέλτιστες πολιτικές απασχόλησης στον «αστερισμό» της ευελιξίας για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της περαιτέρω εξαθλίωσης των εργαζομένων και του λαού.

Η ανάδειξη της ατζέντας των εργασιακών σχέσεων ως το μείζον θέμα των επικείμενων διαπραγματεύσεων με τους εκπροσώπους των θεσμών τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, καθώς και η αναμονή της καθοριστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το θέμα των ομαδικών απολύσεων (σ.σ.: ΑΓΕΤ Ηρακλής), με αφορμή την προσφυγή της εταιρείας Lafarge, αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον για τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» στον τομέα της οργάνωσης και της ρύθμισης της αγοράς εργασίας.

Συνεπώς, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η καταγραφή των πρωτοβουλιών που ελήφθησαν τα τελευταία χρόνια στο ευρωπαϊκό εργατικό δίκαιο και η ανάδειξη των σημαντικότερων αλλαγών που συντελέστηκαν στην οργάνωση της εργασίας των μισθωτών, όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί από τοΕυρωπαϊκό Παρατηρητήριο Εργασιακών σχέσεων.

Την κωδικοποίηση ορισμένων από τις σημαντικότερες αλλαγές που κατέγραψε «Ναυτεμπορική», θεσμοθετήθηκαν μέχρι το 2012, με κύριο χαρακτηριστικό την ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια τωνευέλικτων μορφών απασχόλησης, με σκοπό την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και των θέσεων «εργασίας». Η δικαιολογία αυτή, ωστόσο, αποτελεί το «τυρί στη φάκα» του κεφαλαίου και των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων, όπως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που θέλουν ουσιαστικά να κρατούν υπό ομηρία τον εργαζόμενο, που «ματώνει» και πληρώνει ακριβά τα… πρωτογενή πλεονάσματα, τις αντιλαϊκές – μνημονιακές πολιτικές και την κερδοφορία των «ολίγων».

Οι βασικοί άξονες των αλλαγών

Η ενίσχυση της παρουσίας των μορφών ευέλικτης εργασίας, που διαφοροποιούνται από τις συμβάσεις σταθερής και πλήρους απασχόλησης, εκδηλώθηκαν τα τελευταία χρόνια με ρυθμίσεις που αναφέρονται στις εξής θεματικές ενότητες της ευέλικτης εργασίας:

1 Ως προς τις προσωρινές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, καταγράφονται τα εξής: η επέκταση της ανώτατης διάρκειας των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της προστασίας των εργαζομένων, εφόσον διευρύνεται η χρονική διάρκεια της έννοιας της προσωρινής απασχόλησης. Η περίπτωση αυτή συναντάται στη Ρουμανία, όπου επεκτείνεται το σχετικό ανώτατο όριο από τους 24 στους 36 μήνες. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται σχετικές ρυθμίσεις και στηΣλοβακία.

2 Ως προς το καθεστώς ενοικίασης των εργαζομένων μέσω γραφείων προσωρινής απασχόλησης, έχουμε την επέκταση του ανώτατου χρονικού ορίου δανεισμού των εργαζομένων από τα 2 στα 3 έτη.

3 Η αναγνώριση του συνδικαλιστικού δικαιώματος στους εργαζόμενους με καθεστώς δανεισμούαπό την πρώτη ημέρα του δανεισμού τους (π.χ., Ηνωμένο Βασίλειο). Καθιερώνεται η ίση μεταχείριση μεταξύ ενοικιαζόμενου προσωπικού μέσω γραφείου προσωρινής απασχόλησης και εργαζόμενων της δανειζόμενης εταιρείας, υπό τον όρο της παρέλευσης 12 συνολικά εβδομάδων, ως προς τις αποδοχές, τον χρόνο εργασίας και ανάπαυσης, τις άδειες και τη νυκτερινή εργασία. Επίσης, έχουμε την καθιέρωση της συνευθύνης της δανειζόμενης επιχείρησης στην περίπτωση δυσμενούς διάκρισης σε βάρος των ενοικιαζόμενων εργαζομένων από μέρους της δανείζουσας εταιρείας με τη συνακόλουθη επιβολή ποινής αποζημίωσης προς τους θιγόμενους (π.χ. Ηνωμένο Βασίλειο).

4 Σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της τυπικής μερικής απασχόλησης, επισημαίνονται οι ακόλουθες ρυθμίσεις: α) Η καθιέρωση της δυνατότητας μετατροπής της εργασίας πλήρους απασχόλησης σε μερική, λόγω οικονομικών δυσχερειών της επιχείρησης (π.χ. Πορτογαλία). β) Η καθιέρωση της δυνατότητας μετατροπής της πλήρους απασχόλησης σε προαιρετική μερική απασχόληση με εφαρμογή στο σύνολο του δημόσιου τομέα, που συνεπάγεται τη μείωση εργάσιμου χρόνου καιαποδοχών μέχρι 50% για χρονικό διάστημα μέχρι 5 ετών. γ) Η καθιέρωση της έγγραφης ατομικής σύμβασης για εργασία μέχρι τις 150 ώρες ετησίως με απαλλαγή της υποχρέωσης του εργοδότη για πληρωμή κοινωνικών εισφορών και παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (π.χ. Τσεχία).

5 Ως προς τη λειτουργία της εκ περιτροπής εργασίας, η οποία ουσιαστικά είναι μία ακόμη εκδοχή της μερικής απασχόλησης, καταγράφεται η δυνατότητα μετατροπής της πλήρους απασχόλησης σε εκ περιτροπής εργασία, γεγονός που μεταφράζεται σε μειωμένο αριθμό ημερών εβδομαδιαίας εργασίας, λόγω δυσμενών οικονομικών αποτελεσμάτων της επιχείρησης (π.χ. Πορτογαλία).

6 Ειδικό καθεστώς συμβάσεων για νεαρές ηλικίες με περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα. Σε αρκετές χώρες, όπως και στην Ελλάδα, καθιερώνεται αμοιβή χαμηλότερη από τον κατώτατο μισθό για τους νεοπροσλαμβανόμενους νέους. Σε αυτό το πλαίσιο υπάγεται το ελληνικό παράδειγμα με δύο νομοθετικές παρεμβάσεις. Με την πρώτη, οι νέοι ηλικίας 18-25 ετών αμείβονται με μισθούς που αντιστοιχούν στο 80% των κατώτατων μισθών ανά επίπεδο συλλογικής σύμβασης (εθνικής γενικής, κλαδικής, επιχειρησιακής, ομοιοεπαγγελματικής). Με τη δεύτερη, οι αμοιβές για τους νέους μέχρι 25 ετών που προσλαμβάνονται ή των ήδη απασχολουμένων υποχωρούν κατά 32% έναντι του γενικού κατώτατου μισθού και ανεξάρτητα από το επίπεδο της προηγούμενης αμοιβής τους.

7 Συμβάσεις εργασίας με καθεστώς δοκιμαστικής περιόδου: Οι συμβάσεις δοκιμής, προκειμένου να ακολουθήσει πρόσληψη με καθεστώς τυπικής εργασίας, συνδέονται με το φαινόμενο της επέκτασης της διάρκειάς τους, ώστε να περιορίζεται το δικαίωμα στην αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται το ουγγρικό παράδειγμα με την επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου από τους 3 στους 6 μήνες.

8 Θεσμικές αλλαγές στη διευκόλυνση των απολύσεων: Οι νομοθετικές ρυθμίσεις για την καταγγελία των συμβάσεων εργασίας έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό την περαιτέρω διευκόλυνση των απολύσεων για τις επιχειρήσεις με βασική αιτιολογία την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και την αύξηση της απασχόλησης. Τα ειδικότερα μέτρα και οι πρωτοβουλίες που εντάσσονται στο πεδίο των απολύσεων είναι τα ακόλουθα: α ) Η απελευθέρωση των όρων πρόσληψης και απόλυσης από σχετικούς περιορισμούς (π.χ. Τσεχία, Ουγγαρία, Σλοβακία). β) Η επέκταση της διάρκειας τωνσυμβάσεων δοκιμαστικής περιόδου, μετά τη λήξη των οποίων στοιχειοθετείται το δικαίωμα στην αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Ουγγαρίας με τη σχετική επέκταση από τους 3 στους 6 μήνες, και στη Ρουμανία από τις 45 στις 120 ημέρες. γ) Η άρση τηςυποχρέωσης αιτιολόγησης των απολύσεων για τις συμβάσεις αορίστου χρόνου ως προς τους λόγους της ακαταλληλότητας του εργαζόμενου, της εισαγωγής νέων τεχνολογιών και της προώθησης οργανωτικών αλλαγών, σύμφωνα με την περίπτωση της Πορτογαλίας.

9 Η μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης, σύμφωνα με το πορτογαλικό παράδειγμα, με σχετική μείωση από τις 30 στις 10 ημέρες ανά έτος προϋπηρεσίας.

10 Η μετατόπιση του βάρους της απόδειξης από τον εργοδότη στον εργαζόμενο στην περίπτωση της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας (π.χ. Ρουμανία).

11 Η σύσταση διμερούς επιτροπής στη Σουηδία με στόχο τη μελέτη του ζητήματος των απολύσεων και τη σύγκριση του εθνικού θεσμικού πλαισίου με τα αντίστοιχα ισχύοντα στις υπόλοιπες χώρες της Ένωσης. Η εξέλιξη αυτή είναι απόρροια των πιέσεων των σουηδικών εργοδοτικών οργανώσεων για την αναθεώρηση του νόμου για τις απολύσεις, τον οποίο θεωρούν ιδιαίτερα προστατευτικό για τους εργαζόμενους και ανασταλτικό παράγοντα για τις προσλήψεις νέων ανέργων.

12 Στον αντίποδα, τέλος, των παραπάνω εξελίξεων επισημαίνεται η νομολογία του ανώτατουγαλλικού δικαστηρίου για τον περιορισμό της καταχρηστικής συμπεριφοράς των εργοδοτών, με αφορμή τον σχετικά πρόσφατο θεσμό της συμβατικής απόλυσης. Η σχετική δικαστική απόφαση δέχεται τον συνυπολογισμό του αριθμού των συμβατικών απολύσεων, όταν υπάρχουν τουλάχιστον 10 τέτοιου είδους αποχωρήσεις ανά μήνα, στη διαδικασία περί ομαδικών απολύσεων και στην υποχρέωση του εργοδότη να καταθέσει οικονομικό και κοινωνικό σχέδιο. Η απόφαση αυτή επιχείρησε να θέσει περιορισμούς στην πρακτική που ακολουθήθηκε, μετά τη διετή εφαρμογή του σχετικού νόμου, σύμφωνα με την οποία το 11% των επιχειρήσεων είχε κάνει χρήση του θεσμού, απολύοντας 480 χιλιάδες εργαζομένους κυρίως άνω των 50 ετών.


πηγή ergasianet.gr, naftemporiki.gr

Συγκέντρωση έξω από τα Δικαστήρια Καβάλας, όπου εκδικάζονται τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε το Σωματείο Εργαζομένων στα Λιπάσματα Καβάλας (ELFE Ελληνικά Χημικά Λιπάσματα)ενάντια στις αναγκαστικές άδειες και την τρίμηνη διαθεσιμότητα που τους επέβαλε η υπόδικη εργοδοσία Λαυρεντιάδη, πραγματοποιείται σήμερα Τρίτη 9 Αυγούστου, στις 10.30πμ.

Υπενθυμίζεται πως -με την ανοχή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που συνεχίζει να εφαρμόζει όλο το αντεργατικό πλαίσιο αλλά και ετοιμάζεται να φέρει νέο από το φθινόπωρο, πλήττοντας το δικαίωμα για μόνιμη και σταθερή δουλειά αλλά και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα-, η εργοδοσία των Λιπασμάτων Καβάλας έχει προχωρήσει σε 109 απολύσεις αγωνιζόμενων εργατών και έχει εξαπολύσει «τσουνάμι» ποινικών διώξεων, ώστε να κάμψει το αγωνιστικό φρόνιμα των εργαζομένων που αρνούνται να γίνουν σύγχρονοι δούλοι.

Τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη του στους αγωνιζόμενους εργαζομένους των Λιπασμάτων Καβάλας έχει εκφράζει ήδη το ΜΕΤΑ – εδώ.



ergasianet

«Εχρησιμοποιήσαμεν την ατομικήν βόμβαν εναντίον εκείνων, οι οποίοι μας επετέθησαν προδοτικώς στο Περλ Χάρμπορ, οι οποίοι εβασάνισαν τους Αμερικανούς αιχμαλώτους πολέμου, οι οποίοι παρεβίασαν όλους τους νόμους του διεθνούς δικαίου… Εχρησιμοποιήσαμεν την ατομικήν βόμβαν διά να συντομεύσωμεν τον πόλεμον… Θα τη χρησιμοιήσωμεν και πάλιν. Μόνο η συνθηκολόγησις της Ιαπωνίας θα μας σταματήση. Τους ώμους μας βαραίνει τεραστία ευθύνη. Ευχαριστούμεν τον θεόν, διότι είμεθα εμείς, και όχι ο εχθρός, που τη φέρομεν. Και παρακαλούμεν τον θεόν, να μας φωτίση εις τη χρήσιν του οργάνου αυτού συμφώνως προς τας βουλήσεις του»1.

Ηταν 10 Αυγούστου του 1945, ώρα 2 το πρωί, όταν από το αμερικανικό ραδιόφωνο ακούστηκε η φωνή του Προέδρου Χ. Τρούμαν να λέει με απίστευτη κυνικότητα τα παραπάνω ανατριχιαστικά λόγια. Πριν από 4 περίπου ημέρες, στις 6 Αυγούστου, με ατομική βόμβα είχε βομβαρδιστεί η ιαπωνική πόλη Χιροσίμακαι τώρα, στις 9 Αυγούστου, δεκαπέντε ώρες πριν την εκφώνηση του διαγγέλματος, οι ΗΠΑ έπλητταν με μια δεύτερη ατομική βόμβα την ιαπωνική πόλη Ναγκασάκι. Για τον Πρόεδρο Τρούμαν το γεγονός αυτό υπηρετούσε ευγενείς σκοπούς και πάνω απ’ όλα είχε την έγκριση του θεού!!!
Πέρα από το κυνικό της επίκλησης του θεού από τον Πρόεδρο Τρούμαν, η επίκληση αυτή καθ’ αυτή αποτελεί μια πολύ σημαντική ομολογία. Ηταν τέτοιων διαστάσεων έγκλημα κατά της ανθρωπότητας αυτό που συντελέστηκε στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, που η διάπραξή του υπερέβαινε τις ανθρώπινες δυνατότητες.

Ηταν 6 Αυγούστου του 1945 όταν το «little Boy» σαρώνει τη Χιροσίμα

Ωρα οκτώ, δεκαπέντε πρώτα λεπτά και δεκαεφτά δεύτερα. Το «Little boy» εγκαταλείπει το «Ενόλα Γκέι» και 45 δευτερόλεπτα αργότερα μια τρομερή αστραπή τυφλώνει τους αεροπόρους που φοράνε γυαλιά οξυγονοκολλητών. Επειτα, ένα τεράστιο κοκκινωπό μανιτάρι υψώνεται στον ουρανό2.

Τι ήταν αυτό που είχε συμβεί; Τι συνέβαινε εκείνη την ώρα κάτω, στο έδαφος της Χιροσίμα ; Η ανθρωπότητα θα το μάθαινε πολύ αργότερα. Πληροφορήθηκε, όμως, αυθημερόν για τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα από τις ανακοινώσεις που έκανε ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Χ. Τρούμαν. «Ατομική βόμβα – είπε μεταξύ άλλων3 -, βόμβα συνδυασμένη με τη βασικήν δύναμιν του σύμπαντος, τη δύναμιν εκ της οποίας και ο ήλιος αντλεί την ιδικήν του, εξαπελύθη εναντίον εκείνων που έφεραν τον πόλεμον εις την Απω Ανατολήν… Εδαπανήσαμεν 2.000 εκατομμύρια δολάρια διά την πρωτοφανούς μεγέθους εις την ιστορίαν επιστημονικήν αυτήν κερδοσκοπίαν και ενικήσαμεν… Θα προβώ εις περαιτέρω μελέτας και θ’ απευθύνω κι άλλας συστάσεις προς το Κογκρέσον ως προς τον τρόπον καθ’ ον η ατομική δύναμις θα αποβή μέσον πανίσχυρον και αναγκαστικής επιδράσεως προς διατήρησιν της παγκοσμίου ειρήνης».

Οι τελευταίες αυτές φράσεις του Τρούμαν ήταν ένας σαφής απειλητικός υπαινιγμός προς όλη την ανθρωπότητα, προς τους λαούς της Γης και ειδικότερα προς το παγκόσμιο επαναστατικό κίνημα και την ΕΣΣΔ, που σήμαινε πως οι ΗΠΑ είχαν πλέον τον τρόπο να εκβιάσουν υποταγή στη θέλησή τους.

Ο «Fat man» ισοπεδώνει το Ναγκασάκι
Σαν σήμερα, το 1945, η κατά 40% ισχυρότερη από αυτή της Χιροσίμα, βόμβα πλουτωνίου με το παρατσούκλι «Fat Man», έπληξε την πόλη Ναγκασάκι. Η βόμβα έπληξε την πόλη στις 11.02 τοπική ώρα, σκοτώνοντας επιτόπου 73.884 ανθρώπους, τραυματίζοντας 74.909 και μολύνοντας άλλους 120.820 με ραδιενέργεια.

Χιλιάδες φτωχά πλάσματα, ανάμεσά τους και άνθρωποι, αεριοποιήθηκαν σε κλάσματα δευτερολέπτου. Αλλα λαμπάδιασαν αυτοστιγμής και λίγο αργότερα δεν έμεινε τίποτε περισσότερο από το απανθρακωμένο σημάδι τους. Οσοι βρέθηκαν πιο μακριά από το σημείο της έκρηξης, έπαθαν φρικιαστικά εγκαύματα, ή έχασαν το δέρμα τους και κομμάτια από τις σάρκες τους. Πολλοί πέθαναν καταπλακωμένοι από τα κτίρια που γκρεμίστηκαν ή από θραύσματα γυαλιών και μπαμπού που στροβιλίζονταν στον πυρακτωμένο αέρα. Οι νεκροί, σύμφωνα με κάποιες πηγές, υπολογίζονται από 60.000 έως 80.000, ενώ οι Αμερικανοί τους κατέβαζαν αργότερα στις 16.000, υπολογίζοντας μόνο τα θύματα με εξακριβωμένη ταυτότητα9. Αντίθετα, οι Σοβιετικοί μελετητές, παίρνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα του εγκλήματος στη διάρκειά του, υπολογίζοντας δηλαδή τις επιπτώσεις όχι μόνο στο άμεσο χρονικό διάστημα από τη ρίψη της βόμβας, αναφέρουν ότι οι νεκροί και οι τραυματίες στο Ναγκασάκι είναι γύρω στις 200.00010.

Η ατομική βόμβα και η σημασία της χρησιμοποίησής της

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν της εργασίες για την κατασκευή ατομικών όπλων, σε συνεργασία με τη Μεγάλη Βρετανία, το καλοκαίρι του 1940. Η ολοκλήρωση αυτών των εργασιών φάνηκε να φτάνει στο τέρμα της περί τα τέλη Απριλίου του 1945, ενώ στις 16 Ιουλίου του ιδίου έτους σε μια έρημο της πολιτείας Νέο Μεξικό έγινε η πρώτη πετυχημένη δοκιμαστική ατομική έκρηξη. Από εκείνη τη στιγμή, η ατομική βόμβα ήταν ήδη γεγονός.

Την επομένη, τα νέα ταξίδεψαν στο Πότσδαμ, όπου άρχιζε η διάσκεψη των τριών ηγετών της αντιφασιστικής συμμαχίας κι ο Τρούμαν με τον Τσόρτσιλ τα πληροφορήθηκαν με ξεχωριστή ικανοποίηση. Μάλιστα, σε μια προσπάθεια επίδειξης δύναμης, αποφάσισαν να ενημερώσουν και τον Στάλιν, κάτι που, σύμφωνα με όσα γράφει ο Τσόρτσιλ11, έγινε στις 24 Ιουλίου 1945 από τον Πρόεδρο Τρούμαν. Η αντίδραση του Στάλιν έδωσε την εντύπωση στους Δυτικούς συνομιλητές του ότι δεν αντιλαμβανόταν περί τίνος επρόκειτο, αλλά ο Σοβιετικός ηγέτης είχε πλήρη επίγνωση των πραγμάτων και σε μια συζήτησή του, αμέσως μετά, με τον Σοβιετικό υπουργό Εξωτερικών Β. Μ. Μόλοτοφ επισήμανε την ανάγκη να επιταχύνει η ΕΣΣΔ τη δουλιά της σ’ αυτόν τον τομέα, ώστε να έχει γρήγορα κι αυτή στη διάθεσή της το ατομικό όπλο12.

Χωρίς αμφιβολία, η σοβιετική ηγεσία κατανοούσε πλήρως το γεγονός ότι η ατομική βόμβα – πολύ περισσότερο δε, η χρησιμοποίησή της – δεν αφορούσε τόσο στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που έφτανε στο τέλος του, αλλά στο συσχετισμό δυνάμεων στο μεταπολεμικό κόσμο. Ηταν μια δραματική αλλαγή σ’ αυτόν το συσχετισμό προς όφελος του διεθνούς ιμπεριαλισμού και των ΗΠΑ. Το ότι δεν επρόκειτο για ένα όπλο, που, όπως υποκριτικά ισχυρίζονταν οι Αμερικανοί, αποσκοπούσε να επιταχύνει το τέλος του παγκόσμιου πολέμου, αλλά για ένα όπλο που στόχευε στη μεταπολεμική εποχή, το επιβεβαιώνει και ο Τσόρτσιλ ο οποίος γράφει στα απομνημονεύματά του13: «Θα ήταν λάθος να πιστέψωμε ότι η τύχη της Ιαπωνίας ερυθμίσθη από την ατομική βόμβα. Η ήττα της ήταν βεβαία πριν ριφθή η πρώτη βόμβα».


πηγές

alfavita
1 «Η ατομική βόμβα της Χιροσίμα », εκδόσεις «Mondadori – Φυτράκης», σελ. 74

2 Ρεμόν Καρτιέ: «Ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου», Εκδόσεις «Πάπυρος», τόμος β` 564

3 «Καθημερινή» 7/8/1945

4 «Η ατομική βόμβα της Χιροσίμα », εκδόσεις «Mondadori – Φυτράκης», σελ. 71

5 «Τα παιδιά της Χιροσίμα », εκδόσεις «Μπουκουμάνη», σελ. 29-30

6 Ρεμόν Καρτιέ, στο ίδιο, σελ. 565-566

7 Ακαδημία Επιστημών ΕΣΣΔ: «Παγκόσμια ιστορία», εκδόσεις «Μέλισσα», τόμος 11-12, σελ. 709-710

8 Υπουργείο Αμύνης της ΕΣΣΔ – Γ. Α. Ντεμπόριν: «Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος», εκδόσεις «20ός ΑΙΩΝΑΣ», Αθήνα 1959, σελ. 459

9 «Η ατομική βόμβα της Χιροσίμα », εκδόσεις «Mondadori – Φυτράκης», σελ. 72

10 Υπουργείο Αμύνης της ΕΣΣΔ – Γ. Α. Ντεμπόριν: «Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος», εκδόσεις «20ός ΑΙΩΝΑΣ», Αθήνα 1959, σελ. 459

11 Ουίνστον Τσόρτσιλ: «2ος Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις «Ελληνική Μορφωτική Εστία», τόμος ΣΤ’, σελ. 475-475

12 Στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ: «Αναμνήσεις και στοχασμοί», Εκδόσεις ΣΕ, τόμος Β`, σελ. 476-477

13 Ουίνστον Τσόρτσιλ, στο ίδιο, σελ. 464.

Ο Εμιλιάνο Ζαπάτα Σαλαζάρ υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία της Μεξικανικής Επανάστασης των ακτημόνων εναντίον του τότε προέδρου της χώρας Πορφίριο Ντίαζ.

Ο μεγάλος επαναστάτης διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο να βγουν οι Μεξικανοί αγρότες από την εξαθλίωση οργανώνοντας και διοικώντας μια σημαντική επαναστατική δύναμη, με την ονομασία «απελευθερωτικός στρατός του νότου».

Ο Ζαπάτα γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου 1879, στο χωριό Ανενκουίλκο της πολιτείας Μορέλος. Ήταν mediero (επίμορτος καλλιεργητής) και εκπαιδευτής αλόγων.

Υπηρέτησε στο στρατό για επτά μήνες.

Σαν Πρόεδρος του συμβουλίου του χωριού του, έκανε εκστρατεία για την αποκατάσταση των εδαφών του χωριού που δημεύθηκαν από τα hacendados (τσιφλικάδες).

Το σύνθημά του ήταν «Tierra Υ Libertad» (γη κι ελευθερία). Το Νοέμβριο του 1910, η εξαθλίωση των αγροτών οδήγησε σε εξέγερση με αρχηγό τον Μαδέρο και ο Ζαπάτα τάχθηκε στο πλευρό του.

Μεταξύ 1910 και 1919, συνέχισε να παλεύει για τη γη και την ελευθερία των ακτημόνων, επαναστατώντας ενάντια σε οποιονδήποτε αντιτιθόταν στο σχέδιο «Ayala»(αγιάλα) το οποίο προέβλεπε πως τα κλεμμένα εδάφη έπρεπε να επιστραφούν, τα τσιφλίκια να απαλλοτριωθούν στο τρίτο της αξίας τους και η γη των τσιφλικάδων που θα εναντιώνονταν θα κατασχόταν.

Στις 10 Απριλίου 1919, ο Ζαπάτα έπεσε θύμα ενέδρας κατά τη συνάντησή του με έναν στρατηγό που υποτίθεται ότι ήθελε να προσχωρήσει στην επανάσταση και εκτελέστηκε εν ψυχρώ από τις κυβερνητικές δυνάμεις.



Πηγή tvxs

Υπό έλεγχο τέθηκε η φωτιά που ξέσπασε το πρωί, στον παραδοσιακό οικισμό, της παλιάς πόλης της Λευκάδας. Η πύρινη λαίλαπα, κατάφερε στο πέρασμά της να τυλίξει στις φλόγες έξι σπίτια, ξύλινα αντισεισμικά κτίρια, ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής.



Από τις φλόγες δεν γλύτωσε και ο παλιός ιστορικός κινηματογράφος της Λευκάδας, ενώ ο μητροπολίτης Λευκάδας είχε δώσει εντολή να εκκενωθεί ο Ιερός Ναός της Παναγίας των Ξένων.

Στρώμα καπνού έχει καλύψει το νησί του Ιονίου, ενώ μεγάλη δύναμη πυροσβεστών έδωσε μάχη με τις φλόγες προκειμένου η φωτιά να μην επεκταθεί και κινδυνέψουν ανθρώπινες ζωές.




Η περιοχή αναμένεται να μείνει τις επόμενες ώρες αποκλεισμένη, ενώ τις πληγές τους μετρούν οι Λευκαδίτες που είδαν τα σπίτια τους να γίνονται παρανάλωμα του πυρός.











Μέχρι στιγμής, δεν έχει γίνει γνωστή η αιτία της πυρκαγιάς.



πηγές ΑΠΕ , tvxs

Ιλμίκ, δηλαδή "θηλιά". Πώς μια χώρα βάζει θηλιά στο δημοκρατικό πολίτευμα για δεκαετίες ολόκληρες, φιμώνοντας τον τύπο, καταπατώντας συστηματικά τις ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες, φυλακίζοντας και σκοτώνοντας τους δημοσιογράφους. 

Ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ για την Τουρκία, πριν και μετά το πραξικόπημα.

Οι περισσότεροι Τούρκοι δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί που μιλούν στο ντοκιμαντέρ βρίσκονται σήμερα στη φυλακή. 

Όμως η έρευνα συνεχίζεται ακόμα...

Πλατφόρμα υποστήριξης:

https://www.indiegogo.com/projects/ilmik-press-unfreedom-in-turkey-democracy/x/14727665#/gallery

Μπλογκ ντοκιμαντέρ:

https://ilmikblog.wordpress.com/

Σελίδα στο Facebook:

https://www.facebook.com/ILMIK-DOC-329918267346508/

Τrailer: 

Ξεκίνησα τα γυρίσματα τον Ιούνιο του 2016. Η κατάσταση στη χώρα μύριζε μπαρούτι. Ο Τούρκος Πρόεδρος κυνηγούσε παντού το φάντασμα του Φετουλάχ Γκιουλέν.

Μπήκα σε γραφεία εφημερίδων και μίλησα με δημοσιογράφους που δούλευαν σε καθεστώς φόβου και περίμεναν από στιγμή σε στιγμή να εισβάλει στο κτίριο η αστυνομία και να τους συλλάβει. Θυμάμαι, σε μία τέτοια εφημερίδα, είχαν βάλει μία ντουλάπα πίσω από την πόρτα εισόδου ώστε να βρουν εμπόδιο οι αστυνομικοί και οι δημοσιογράφοι να προλάβουν να το σκάσουν από την έξοδο κινδύνου.


Θυμάμαι τον Ερκάν, τον δημοσιογράφο της τηλεόρασης Μπουγκιούν, να μου λέει με νόημα “εγώ είμαι μάλλον σοσιαλιστής” και να αναπολεί τα υπέροχα ηλιοβασιλέματα από την προβλήτα της Θεσσαλονίκης παρέα με τους Έλληνες φίλους του. “Πόσο μοιάζει η Θεσσαλονίκη με τη Σμύρνη!” έλεγε και ξανάλεγε.


Θυμάμαι την Αρζού από την εφημερίδα Ταράφ που συνάντησα στην Άγκυρα. Όσο κάναμε τη συνέντευξη, μία γειτόνισσα φρόντιζε το -λίγων μηνών- κοριτσάκι της. Θυμάμαι το χαμόγελό της, το τσιγάρο που καπνίσαμε, τον φόβο της για την εξέλιξη της δίκης. Ο Πρόεδρος της χώρας είχε υποβάλει εναντίον της δεκάδες μηνύσεις για τα ρεπορτάζ της. Υποχέθηκα στην Αρζού να πάω τον Σεπτέμβριο στο δικαστήριο και να την υποστηρίξω. Δεν ξέρω τουρκικά. Θα μιλούσα με τη γλώσσα της αλήθειας. ΔΕΝ ΠΡΌΛΑΒΑ. Η Αρζού είναι ήδη στη φυλακή.


Οι περισσότεροι από τους δημοσιογράφους που μιλούν στο ντοκιμαντέρ μου βρίσκονται στη φυλακή ή έχουν συλληφθεί και περνούν τον χρόνο τους στο υπόγειο κάποιας ανακριτικής ή αστυνομικής αρχής. Κάποιοι πρόλαβαν και έφυγαν στο εξωτερικό: ξεσπιτώθηκαν και άφησαν πίσω τους φίλους και οικογένειες που ανησυζούν για αυτούς.

Η ψυχή μου πονάει. Ξυπνάω και κοιμάμαι και η σκέψη μου είναι διαρκώς κοντά τους. Η “θηλιά” που κρέμεται πάνω από την Τουρκία ακουμπά εμένα, τη χώρα μου, την Ευρώπη, την Ασία, όλον τον κόσμο.


Οι ήρωες του ντοκιμαντέρ “Ιλμίκ” είναι οι δικοί μου ήρωες. Αλλά όχι μόνο αυτοί. Ήρωες είναι όλοι οι δημοσιογράφοι της Τουρκίας που μάχονται για το δίκιο. Μέσα από τον σκοταδισμό και το μαύρο σκοτάδι που έχει επιβάλλει η τουρκική κυβέρνηση στον τύπο, ξεπηδά το αχνό φως της ελεύθερης και ανυπότακτης σκέψης τους. 


Θωμάς Σίδερης

Δημοσιογράφος, Μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων

Μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών

Της Ελευθερίας Κούρταλη

Οι ευρωπαϊκοί τραπεζικοί γίγαντες "λυγίζουν" μπροστά στον Γολιάθ των "κόκκινων" δανείων, της μείωσης της κερδοφορίας και των κεφαλαιακών κενών. Τα αποτελέσματα των stress tests όχι μόνο δεν καθησύχασαν τις αγορές γύρω από την ανθεκτικότητα των ευρωπαϊκών τραπεζών, αλλά, αντίθετα, έβγαλαν στο φως τις επικίνδυνες αδυναμίες τους.

Πλέον, η τραπεζική κρίση δεν αποτελεί μόνο... ιταλική υπόθεση, αλλά έχει αγγίξει τα τραπεζικά συστήματα του πυρήνα της Ευρωζώνης και έχει βάλει τις ρίζες της βαθιά στον κολοσσό που ονομάζεται Γερμανία, με τον κίνδυνο του bail in να στοιχειώνει τις αγορές.

Η αποτυχία των stress tests

Την περασμένη εβδομάδα οι αγορές απέδειξαν στην ΕΚΤ, στον SSM και στην ΕΒΑ ότι, παρά τις προσπάθειες κατευνασμού των ανησυχιών, τα τεστ αντοχής των τραπεζών απέτυχαν.

Απέτυχαν να ενισχύσουν την επεvδυτική ψυχολογία, αλλά απέτυχαν και να αντικατοπτρίσουν την πραγματικότητα του σήμερα και των κινδύνων που περιβάλλουν τις τράπεζες. H J.P. Morgan επισημαίνει ότι τα stress tests, αντί να ηρεμήσουν τις αγορές, έβγαλαν στο φως τις κεφαλαιακές ανάγκες πολλών ευρωπαϊκών τραπεζών, ενώ η Goldman Sachs τονίζει πως μπορεί η Monte dei Paschi να αναδείχθηκε ως η ευρωπαϊκή τράπεζα με τη χειρότερη επίδοση, ωστόσο τονίστηκε η ανάγκη για περαιτέρω κεφαλαιακή ενίσχυση τραπεζών όπως η Barclays, η Deutsche Bank και η Societe Generale.

Σύμφωνα με τη Citigroup, τα τεστ δεν κατόρθωσαν να δώσουν την πραγματική εικόνα των τραπεζών, αφού ήταν πολύ πιο ήπια από ό,τι η κατάσταση της σημερινής οικονομίας προστάζει και, επίσης, είχαν σοβαρές και καθοριστικές ελλείψεις.

Κατ' αρχάς, δεν αποτιμήθηκε ούτε ο αντίκτυπος του Brexit, αλλά ούτε και αυτός των παρατεταμένα αρνητικών επιτοκίων της ΕΚΤ στα κεφάλαια των τραπεζών, καθώς και στην κερδοφορία τους. Επίσης, τα stress tests δεν έλαβαν υπόψη την πτώση των αποδόσεων των ομολόγων σε ιστορικά χαμηλά και αρνητικά επίπεδα. Επιπλέον, σε αντίθεση με το 2014, τα stress tests δεν συνοδεύονται από αξιολόγηση της ποιότητας του ενεργητικού, η οποία θα μπορούσε να έχει επηρεάσει σημαντικά τις τρέχουσες αποτιμήσεις των περιουσιακών στοιχείων, ιδιαίτερα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, στους ισολογισμούς των τραπεζών.

"Τα stress tests της ΕΒΑ ζωγράφισαν μια πολύ ρόδινη εικόνα της υγείας των τραπεζών της Ευρώπης, ενώ δεν έλαβαν καθόλου υπόψη το σημερινό περιβάλλον των αρνητικών επιτοκίων, ούτε το θέμα της δημοσιονομικής υγείας των πορτογαλικών και των ελληνικών τραπεζών", τονίζει ο Michael Hewson, επικεφαλής αναλυτής της αγοράς στην CMC Markets.

H τραπεζική κρίση ξέφυγε

Αλλά δεν... φταίνε μόνο τα stress tests. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν γίνει μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των Ευρωπαίων επενδυτών και των πολιτικών μετά την απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει από την Ε.Ε. Το Brexitδημιούργησε κλυδωνισμούς στις αγορές και αποκάλυψε τις υφιστάμενες αδυναμίες αρκετών τραπεζών-κολοσσών της Ευρωζώνης, ιδιαίτερα στην Ιταλία, αλλά και σε Γαλλία, Βρετανία, Ισπανία, Πορτογαλία και Γερμανία.

"Το πρόβλημα της Ευρώπης είναι απλό – πάρα πολύ χρέος στους ισολογισμούς των τραπεζών και πολύ χαμηλό περιθώριο κέρδους", σημειώνουν οι αναλυτές της Berenberg. "Εμείς δεν θα επενδύαμε σε καμία τραπεζική μετοχή αν δεν χρειαζόταν", προσθέτουν. "Σε έναν πολύ μοχλευμένο κλάδο, οι αποτιμήσεις των μετοχών μετατρέπονται σε γρίφο εάν δεν υπάρχει ορατότητα για την αξία των στοιχείων ενεργητικού. Μια στρογγυλοποίηση της τάξης του 1% στο ενεργητικό των ευρωπαϊκών τραπεζών θα μπορούσε να εξαλείψει πάνω από το 30% των ιδίων κεφαλαίων τους...".

Ο Ronit Ghose, επικεφαλής των τραπεζικών μετοχών της Citigroup, τονίζει ότι η ανοδική αντίδραση που σημείωσαν οι μετοχές των τραπεζών στο μέσον της περασμένης εβδομάδας δεν θα έχει διάρκεια, καθώς ήταν απλώς μια αντίδραση λόγω του κραχ που προηγήθηκε. Όπως προειδοποιεί, οι ευρωπαϊκές τράπεζες σε καμία περίπτωση δεν έχουν ξεφύγει από τον κίνδυνο."Ο ευρωπαϊκός αλλά και ο παγκόσμιος τραπεζικός κλάδος, σε έναν βαθμό, παραμένουν μια εξαιρετικά δύσκολη περίπτωση. Με τα αρνητικά ή τα πολύ χαμηλά επιτόκια, οι προκλήσεις αναμένεται να είναι τεράστιες", όπως προσθέτει.

Τεράστια "τρύπα" στη UniCredit

Στην Ιταλία, οι ανησυχίες δεν σταματούν στη Monte dei Paschi di Sienna. Η διαπραγμάτευση των μετοχών της ανεστάλη εκ νέου στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, καθώς, παρά το σχέδιο διάσωσης που ανακοινώθηκε, τραπεζίτες και αναλυτές επισημαίνουν ότι θα είναι πολύ δύσκολο για την τράπεζα να βρει αρκετούς επενδυτές για όλα αυτά τα νέα ομόλογα που θα προκύψουν από την πώληση των "κόκκινων" δανείων, καθώς και για να τονώσουν με 5 δισ. ευρώ την τράπεζα μέσω της έκδοσης μετοχών στην οποία θα προχωρήσει.

Η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, η UniCredit, έχει αρχίσει να δημιουργεί μεγαλύτερες ανησυχίες, με τις μετοχές της να οδηγούνται επίσης σε αναστολή διαπραγμάτευσης την περασμένη εβδομάδα. Αν και ανακοίνωσε αύξηση κερδών στο β' τρίμηνο, η πτώση-έκπληξη στον κεφαλαιακό της δείκτηχτύπησε τις μετοχές της, οι οποίες είχαν ήδη σφυροκοπηθεί λόγω και των αδύναμων επιδόσεων που είχε στα stress tests. Η πτώση στον δείκτη Core Tier 1 προσθέτει στις ήδη υπάρχουσες εκτιμήσεις ότι η UniCredit θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε κινήσεις βελτιώσεις της κεφαλαιακής της θέσης. Η τράπεζα εκτιμά ότι η κεφαλαιακή της "τρύπα" αγγίζει τα 7-8 δισ. ευρώ, ενώ σχεδιάζει να προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και σε πώληση assets μέσα στους επόμενους μήνες.

Πανικός λόγω Commerzbank

Η πρόσφατη ισχυρή πτώση στις ευρωπαϊκές τραπεζικές μετοχές έχει βαθύνει τη βουτιά που ξεκίνησε εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, η οποία πυροδοτήθηκε από έναν συνδυασμό εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων, απογοητευτικής κερδοφορίας, αναιμικής οικονομικής ανάπτυξης, κακής ποιότητας ενεργητικού και αυστηρού ρυθμιστικού περιβάλλοντος.

Την περασμένη Τρίτη οι επενδυτές "ταρακουνήθηκαν" από τα πολύ αδύναμα αποτελέσματα της Commerzbank, η οποία προειδοποίησε για το "επιτοκιακό περιβάλλον, με τις μετοχές της να χτυπούν ιστορικά χαμηλά. "Το επιτοκιακό περιβάλλον και η επίμονη επιφυλακτικότητα των πελατών θα συνεχίσει να επηρεάζει τα έσοδα. Επομένως, αναμένουμε ότι τα λειτουργικά κέρδη και τα ενοποιημένα καθαρά κέρδη για τη χρήση 2016 θα είναι χαμηλότερα από το προηγούμενο έτος", τόνισε η Commerzbank.

Παρά την πιο θετική εικόνα κερδοφορίας που ανακοίνωσαν κάποιες τράπεζες, όπως η ING, η Credit Agricole και η Societe Generale, οι ευρύτερες ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα των τραπεζικών επιχειρηματικών μοντέλων παραμένουν. Στα μέσα της εβδομάδας οι μετοχές της Deutsche Bank άγγιξαν νέο ιστορικό χαμηλό.

Κατάρρευση

Μετά την κατάρρευση της κεφαλαιοποίησής της Deutsche Bank, αποβλήθηκε μαζί με την Credit Suisse από τον δείκτη Stoxx Europe 50, στον οποίο διαπραγματευόταν από το 1998. Οι μετοχές της γερμανικής τράπεζας βρίσκονται πλέον 88% χαμηλότερα από την κορυφή του 2007. Σύμφωνα με τους κανόνες του δείκτη, αν η κεφαλαιοποίηση μιας εταιρείας πέσει κάτω των 75 μεγαλύτερων στην Ευρώπη για δύο συνεχόμενους μήνες, τότε αποβάλλεται.

Η αφαίρεση από τον δείκτη γενικά σημαίνει πως τα ETFs και άλλοι επενδυτές που παρακολουθούν τον δείκτη θα αναγκαστούν να πουλήσουν τις μετοχές αυτές, ενώ αξίζει να σημειώσουμε πως το ΔΝΤ τον Ιούνιο είχε προειδοποιήσει ότι η DB και στη συνέχεια η HSBC και Credit Suisse φαίνεται να αποτελούν από τις σημαντικότερες πηγές συστημικού κινδύνου στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα.

Κεφαλαιακές ανάγκες 900 δισ. ευρώ στις ευρωπαϊκές τράπεζες!

Οι εισηγμένες ευρωπαϊκές τράπεζες που συμμετείχαν στα stress tests της EBA θα πρέπει να αντλήσουν περίπου 900 δισ. ευρώ για να πείσουν τους επενδυτές ότι έχουν επαρκή κεφάλαια για να αντέξουν μια νέα κρίση, σύμφωνα με τα δικά τους stress tests που "έτρεξαν" 3 κορυφαίοι ακαδημαϊκοί.

Ο Sascha Steffen, καθηγητής στο University of Mannheim και οικονομολόγος του ινστιτούτου ZE, και οι οικονομολόγοι Viral Acharya του NYU Stern και Diane Pierret του Πανεπιστημίου της Λωζάνης υποστηρίζουν ότι τα ευρωπαϊκά stress tests είναι μια αποτυχία, γιατί δεν αντικατοπτρίζουν επαρκώς τους πραγματικούς κινδύνους για τις τράπεζες.

Επισημαίνουν ότι οι 34 εισηγμένες τράπεζες έχουν χάσει το 33% της λογιστικής τους αξίας μέσα στα τελευταία δύο χρόνια, ενώ εκτιμούν ότι πρέπει να αντλήσουν 882 δισ. ευρώ για να διατηρήσουν δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας CT1 στο 5,5%. 

Μάλιστα, η Γαλλία έχει τις χειρότερες επιδόσεις, με τις τρεις γαλλικές τράπεζες που συμμετείχαν στα stress tests του 2016 (Societe Generale, Credit Agricole και BNP Paribas) να χρειάζονται την υψηλότερη κεφαλαιακή απαίτηση, σχεδόν 250 δισ. ευρώ, ακολουθούμενες από τις τέσσερις εισηγμένες τράπεζες τηςΒρετανίας με 185 δισ. ευρώ και τις έξι εισηγμένες τράπεζες της Ισπανίας, οι οποίες βρέθηκαν να έχουν έλλειμμα 116,6 δισ. ευρώ.

Οι Deutsche Bank και η Commerzbank παρουσιάζουν κεφαλαιακές ελλείψεις ύψους 114,4 δισ. ευρώ, ενώ οι 5 ιταλικές τράπεζες χρειάζονται 96,6 δισ. ευρώ.

 Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" που κυκλοφορεί.

πηγή capital.gr

Με την αιτιολογία, ότι οι διατάξεις τροπολογίας που αφορούν σε πρόσληψη προσωπικού ιδιωτικού χρόνου στην ΕΑΒ (και εντάχθηκαν στο νόμο πλέον «Ανάθεση και εκτέλεση συμβάσεων παραχώρησης - Εναρμόνιση με την Οδηγία 2014/23/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με την ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης (ΕΕ L 94/1/28.3.2014) και άλλες διατάξεις»), πως «επιτρέπουν στην ΕΑΒ ΑΕ να είναι ευέλικτη στην πρόσληψη προσωπικού χρόνου για την υλοποίηση προγραμμάτων και έργων, τα οποία ανακύπτουν περιοδικά στα πλαίσια της όλης επιχειρηματικής δραστηριότητας και των κανόνων της αγοράς», ηκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, συνεπικουρούμενη από τα άλλα κόμματα του μνημονιακού τόξου, επέφερε ένα άκομα πλήγμα στο δικαίωμα για μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Είναι ξεκάθαρο και σε αυτήν την περίπτωση, πως η σημερινή συγκυβέρνηση υπηρετεί τους συνολικότερους σχεδιασμούς των δανειστών για ένα εργασιακό «Ελ Ντοράντο» στη χώρα μας, με παράλληλο ξεπούλημα της περιουσίας του ελληνικού λαού σε όφελος της κερδοφορίας των «ολίγων».

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πιστέψουν επουδενί πως έτσι θα σωθεί η ΕΑΒ αλλά και οι ίδιοι. Πολλώ δε μάλλον, όταν η γενίκευση της εργολαβικής εργασίας, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, είναι αρνητική εξέλιξη τόσο για τους εργολαβικούς όσο και για τους μόνιμους εργαζομένους, αφού στόχος της κυβέρνησης και των δανειστών είναι η δημιουργία εργαζομένων – ειλώτων, εργαζομένων πολλών ταχυτήτων, χειραγωγημένων εργαζομένων, εργαζομένων σε συνεχή ομηρία, με αδυναμία αντίδρασης και διεκδίκησης μόνιμης και σταθερής δουλειάς. Και η αδυναμία αντίδρασης, έγκεται στα σχέδιά τους για αλλαγή στο συνδικαλιστικό νόμο, με σημείο αιχμής την κατάργηση του δικαιώματος του «απεργείν» και την επαναφορά της ανταπεργίας – απεργοσπασίας (lockout).

Όπως έχει υπογραμμίζει το ΜΕΤΑ, αυτή η επίθεση στο δικαίωμα στην μόνιμη εργασια, στην ασφάλιση, στο δικαίωμα της απεργίας, η νέα επίθεση που ετοιμάζεται από το φθινόπωρο στο εργασιακό, για να αντιμετωπιστεί απαιτεί τον συντονισμό της εργατικής πλευράς με τα άλλα πληττόμενα, από τα μνημόνια κοινωνικά στρώματα, για την οικοδόμηση ενός ευρύτερου κοινωνικού μετώπου για την κατάργηση των μνημονίων και όλων όσοι τα υποστηρίζουν και τα υλοποιούν και τη σύγκρουση και ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως προϋπόθεση για την εφαρμογή ενός φιλολαϊκού προγράμματος για την έξοδο της χώρας μας από την κρίση και την οικονομική της ανάπτυξη σε όφελος του λαού και του τόπου.

• ΕΔΩ ο νόμος, όπως ψηφίστηκε και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Βουλής.
• ΕΔΩ η τροπολογία.

πηγή ergasianet