Η Βρετανίδα χορεύτρια, χορογράφος και ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα Τζόαν Χάρα (Joan Jara), χήρα του Χιλιανού τραγουδιστή, συνθέτη, σκηνοθέτη και ποιητή, ήρωα του χιλιάνικου λαού, Βίκτορ Χάρα, πέθανε στο Σαντιάγο, την Κυριακή, σε ηλικία 96 ετών, δύο εβδομάδες πριν ο δολοφόνος του συζύγου της εκδοθεί από τις ΗΠΑ στη Χιλή.

Η Τζόαν έγινε σύμβολο της αντιδικτατορικής πάλης στη Χιλή, για την αδιάκοπο αγώνα της να λάμψει η αλήθεια και η δικαιοσύνη για τον σύζυγό της, ο οποίος βασανίστηκε φρικτά και δολοφονήθηκε κατά το πραξικόπημα του Πινοσέτ.

Όπως τονίζει ο Guardian, κατά την εξορία της στην Βρετανία, η Τζόαν έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας για τη φρίκη που εκτυλίσσονταν στη Χιλή υπό το αιματηρό καθεστώς του Πινοσέτ.

Το 2016, ήταν βασική μάρτυρας στην πολιτική δίκη εναντίον του πρώην αξιωματικού του Χιλιανού στρατού Πέδρο Μπαριέντος, ο οποίος τελικά κρίθηκε υπεύθυνος για τον φρικτό θάνατο του Βίκτορ Χάρα.

Τη Δευτέρα, εκατοντάδες πενθούντες συγκεντρώθηκαν στο Centro de Danza Espiral, μια σχολή χορού που ίδρυσε η Τζόαν με τον πρώτο της σύζυγο, τον Χιλιανό χορογράφο Patricio Bunster, όπου το σώμα της τέθηκε σε δημόσιο προσκύνημα πριν από την ταφή την Τετάρτη.

Ο πρόεδρος της Χιλής, Γκάμπριελ Μπόριτς, την επαίνεσε ως «μια γυναίκα που αγωνίστηκε μισό αιώνα για τη δικαιοσύνη και μας αφήνει μια άφθαρτη κληρονομιά στις τέχνες και την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Η Camila Vallejo, εκπρόσωπος της κυβέρνησης είπε: «Ο αγώνας και η αντίστασή σας για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την αποκατάσταση θα μείνουν για πάντα στις μνήμες μας».

Η Joan Alison Turner γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 20 Ιουλίου 1927 και μετακόμισε στη Χιλή στα μέσα της δεκαετίας του 1950 για να εμφανιστεί ως σολίστ στο Εθνικό Μπαλέτο της Χιλής.

Παρέμεινε για να διδάξει χορό στο Πανεπιστήμιο της Χιλής, όπου γνώρισε τον Βίκτορ το 1960.

Το ζευγάρι παντρεύτηκε και, με τον Βίκτωρ έναν αφοσιωμένο κομμουνιστή στενά συνδεδεμένο με τη λαϊκή κυβέρνηση Unidad του σοσιαλιστή προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε, μεγάλωσε δύο μικρές κόρες.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 1973, το πραξικόπημα που ο Χάρα είχε προβλέψει καιρό πριν, εκτελέστηκε με την υποστήριξη των ΗΠΑ και το ζευγάρι άκουσε τα τελευταία λόγια του Αλιέντε που μεταδίδονταν από το προεδρικό μέγαρο της Χιλής.

Ο Βίκτορ έφυγε για το πανεπιστήμιο με άλλους υποστηρικτές του Αλιέντε όπου συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο Estadio Chile, ένα μικρό σκεπασμένο στάδιο στο κέντρο του Σαντιάγο.

Εκεί βασανίστηκε, ξυλοκοπήθηκε και τελικά δολοφονήθηκε στα αποδυτήρια κάτω από το στάδιο στις 16 Σεπτεμβρίου.

Πυροβολήθηκε 44 φορές πριν το σώμα του πεταχτεί στο δρόμο.

Η Τζόαν ειδοποιήθηκε από περαστικούς και χρειάστηκε να ανασύρει το σώμα του συζύγου της ανάμεσα από ένα σωρό πτωμάτων που είχαν πεταχτεί σε ένα νεκροτομείο του Σαντιάγο.

Έφυγε στο Ηνωμένο Βασίλειο με τις δύο μικρές κόρες της, άλλαξε το επώνυμο της σε Χάρα και ξεκίνησε τον αγώνα για την διεθνή ευαισθητοποίηση σχετικά με την τραγωδία που είχε πέσει στη Χιλή.

Η Τζόαν τελικά επέστρεψε στη Χιλή στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και μετά την επιστροφή της Χιλής στη δημοκρατία το 1990, δημιούργησε το Fundación Víctor Jara για να αγωνιστεί για δικαιοσύνη.

Της απονεμήθηκε η χιλιανή υπηκοότητα το 2009 από την κυβέρνηση της Michelle Bachelet για το έργο της για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον ρόλο της στην ανοικοδόμηση της χιλιανής δημοκρατίας.

Το 2021, η Joan τιμήθηκε με το εθνικό βραβείο τεχνών της Χιλής.

Ενώ συνέχιζε το εξέχον έργο της στις τέχνες στη Χιλή, η Χάρα μπόρεσε να έρθει σε επαφή με μάρτυρες που ήταν παρόντες στο στάδιο, το οποίο μετονομάστηκε σε Estadio Víctor Jara, και να συγκεντρώσει μαρτυρίες από τη δολοφονία του συζύγου της.

Η έρευνα για τον θάνατο του Βίκτορ άνοιξε ξανά το 1999 και το 2016, ένα δικαστήριο στην πολιτεία Ορλάντο των ΗΠΑ έκρινε τον Μπαριέντος υπεύθυνο για τα βασανιστήρια και την εδολοφονία του Βίκτορ Χάρα, υποχρεώνοντάς τον να πληρώσει 28 εκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση στην οικογένεια.

Το 2018, οκτώ ακόμη πρώην αξιωματικοί καταδικάστηκαν σε 15 χρόνια φυλάκιση σε σχέση με τη δολοφονία του Χάρα.

Ο Barrientos, ο οποίος έφυγε από τη Χιλή το 1989 και έγινε πολίτης των ΗΠΑ μέσω γάμου, συνελήφθη στην Deltona τον Οκτώβριο και πρόκειται να εκδοθεί στο Σαντιάγο στις 28 Νοεμβρίου για να αντιμετωπίσει νέα ποινική δίκη.

Η αμερικανική υπηκοότητα του ανακλήθηκε νωρίτερα αυτό το έτος επειδή δεν αποκάλυψε τους δεσμούς του με τη δικτατορία Πινοσέτ.

Δεσποινίς Τζούλια
του Α. Στριντμπεργκ

σε σκηνοθεσία Βάσιας Βασιλείου

Πρεμιέρα 6 Δεκεμβρίου στις 21:00

Υπόθεση έργου :

Η δεσποινίς Τζούλια περνά ένα βράδυ μαζί με τον υπηρέτη της, ο οποίος είναι αρραβωνιασμένος με την μαγείρισσα της. Η ελεύθερη πτώση στο κενό φαντάζει δελεαστική χωρίς να μαρτυρά πως στάζει αίμα. Η απόσταση από το πριν, το τώρα και το μετά εκμηδενίζεται μέσα στον πυρετό της στιγμής η οποία δεν συγχωρεί και δεν υπόσχεται ομαλή επαναφορά.


Σκηνοθεσία | Επιμέλεια Κίνησης | Σχεδιασμός Φωτισμών: Βάσια Βασιλείου
Μετάφραση: Πέλος Κατσέλης, εκδόσεις Δωδώνη
Πρωτότυπη Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης
Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκος Κουρβισιάνος
Φωτογραφίες: Αρχοντία Μαρία Μαδώνη

Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού 

Ερμηνεύουν: Βάσια Βασιλείου | Γιάννης Τσούκας | Εύστα Σαχλά

Από 6 Δεκεμβρίου και κάθε Τετάρτη στις 21:00.

Εισιτήρια: 15€ (κανονικό) | 12€ (μειωμένο) | 6€ (ατέλεια)
Προπώληση εισιτηρίων: more.com και στο ταμείο του θεάτρου.
Πληροφορίες – Κρατήσεις: 210 7233702

Σχόλιο της σκηνοθέτιδας:
          Το βρώμικο μυστικό της ανθρώπινης φύσης είναι ότι βρίσκεται υποδουλωμένη στις έμφυτες επιθυμίες της, που συνήθως είναι ανεπιθύμητες, και δε χωράνε στην πραγματικότητα της. Αν υποθέσουμε για μια στιγμή ότι ο άνθρωπος υποκύπτει σε κάποιες από αυτές, ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι μεγάλος. Η τολμηρή ή απλώς επιπόλαιη επιλογή της απαλλαγής από τον ίδιο τον εαυτό με αφορμή τη στεγνή ικανοποίηση κάποιου νεογέννητου ονείρου ,είναι η γέφυρα που οδηγεί την ύπαρξη στην πιο σκοτεινή της πλευρά. Η ελεύθερη πτώση στο κενό φαντάζει δελεαστική χωρίς να μαρτυράει πως στάζει αίμα. Η απόσταση από το πριν, το τώρα και το μετά εκμηδενίζεται μέσα στον πυρετό της στιγμής η οποία δεν συγχαρεί και δεν υπόσχεται ομαλή επαναφορά.
          Ευλόγως μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος/α, για ποιο λόγο να παρακολουθήσει ένα έργο το οποίο έχει ανέβει στις θεατρικές σκηνές πολλές φορές. Η απάντηση είναι απλή μα διόλου απλοϊκή. Όταν έχει κανείς την τύχη να καταπιαστεί με ένα μεγαλοφυή συγγραφέα σαν τον Α. Στρίντμπεργκ ώστε να χτίσει ένα θεατρικό σύμπαν, το υλικό είναι ανεξάντλητο και ο λόγος είναι ότι οι μεγάλοι συγγραφείς  έγραψαν, παρατήρησαν και παθιάστηκαν με το ίδιο το ανεξάντλητο, την ανθρώπινη φύση.

Από Κοινού Θέατρο
Ευπατριδών 4, Αθήνα
Τ.Κ. 11854

(μετρό ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ)

Νέο ράπισμα στην Ελλάδα από την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου (LIBE), αναφορικά με την προστασία των δημοσιογράφων στη χώρα. 

Στη συζήτηση για την τελευταία έκθεση σχετικά με την αξιολόγηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ΕΕ, η ευρωβουλεύτρια και εισηγήτρια της PEGA, Σόφι ιν'τ Βελντ, είπε ότι υπάρχουν τρεις, πολύ υψηλού προφίλ, υποθέσεις δημοσιογράφων που δολοφονήθηκαν στην Ευρώπη, ανάμεσα στις οποίες είναι και εκείνη του Γιώργου Καραϊβάζ το 2021.

«Πρέπει να πω ότι στην περίπτωση του Γιώργου Καραϊβάζ δεν έχει υπάρξει σοβαρή έρευνα. Υπάρχει λοιπόν τεράστια κάλυψη της κατάστασης δύο χρόνια μετά τον θάνατό του» είπε χαρακτηριστικά η Σόφι ιν'τ Βελντ.

«Όσο οι υποθέσεις αυτές δεν έχουν ληφθεί σοβαρά υπόψη και δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη, η κατάσταση συνεχίζει να είναι προβληματική» πρόσθεσε σημειώνοντας ότι ακούγονται μεγάλα λόγια και ευχολόγια για την δράση που θα αναλάβουν Κομισιόν και εθνικές αρχές, ωστόσο η κατάσταση «τελικώς υποβαθμίζεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια». 

«Ακούσαμε για τα SLAPPs. Βλέπουμε δημοσιογράφους να έχουν να αντιμετωπίσουν καταχρηστικές αγωγές, δημοσιογράφους που τους κατασκοπεύουν, δημοσιογράφους που τους συλλαμβάνουν. Και δεν μιλάμε για δημοκρατίες μπανανίες αλλά για την Γαλλία, για την Ελλάδα και άλλες αντίστοιχες χώρες» τόνισε η ευρωβουλεύτρια.

«Πρέπει λοιπόν να είμαστε σοβαροί όταν θέλουμε να προστατέψουμε και να υποστηρίξουμε τη δημοσιογραφία» συμπλήρωσε ζητώντας από την Κομισιόν να δώσει τα απαραίτητα κονδύλια για διερευνητική και ποιοτική δημοσιογραφία στα κράτη-μέλη. 

Αναφερόμενη στα κατασκοπευτικά λογισμικά είπε ότι «βλέπω ότι τα κράτη-μέλη προσπαθούν να νομιμοποιήσουν ματαίως τις παράνομες δραστηριότητες κατασκοπείας και είναι πραγματικά αξιοσημείωτο ότι να βλέπει κανείς ότι κανένα από τα κράτη-μέλη δεν θέλει να εφαρμόσει τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».

Σημειώνεται ότι τη Δευτέρα, η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών ψήφισε το σχέδιο έκθεσης για την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ΕΕ το 2022 και το 2023. Το κείμενο εγκρίθηκε με 35 ψήφους υπέρ, έξι κατά και μία αποχή.

Αναφορικά με το κράτος δικαίου και τη πρόσβαση στη δικαιοσύνη οι ευρωβουλευτές ζητούν δικαιοσύνη σχετικά με τη δολοφονία δημοσιογράφων και ταχεία συμφωνία με την οδηγία κατά των SLAPPs  καθώς και άλλες νομοθετικές και πολιτικές πρωτοβουλίες για την προστασία της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης. 

Μεταξύ άλλων επαναλαμβάνουν και την ανησυχία τους σχετικά με τη χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού ζητώντας αυστηρή ρύθμιση του κλάδου και καλώντας τις χώρες της ΕΕ, ιδίως την Ελλάδα, την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Ισπανία και την Κύπρο, να ακολουθήσουν τις συστάσεις του Κοινοβουλίου.

Η συλλογικότητα Λεσβίες στα Πρόθυρα διοργανώνουν το 2ο Λεσβιακό Φεμινιστικό Φεστιβάλ το Σαββατοκύριακο, 18 και 19 Νοεμβρίου, στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, με συζητήσεις, περφόρμανς, σταντ απ κόμεντι, πάρτι, σπιντ ντέιτινγκ, δρώμενα, ταινίες κ.α.

Σάββατο 18/11

• 14.00-16.00: Δημογραφικό "πρόβλημα", σεξουαλική πολιτειότητα και ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα.

Δήμητρα Τζανάκη, Έλενα-Όλγα Χρηστίδη, Μπέσυ Πολυκάρπου
Συντονίζει η Ανδρομάχη Κουτσουλέντη (από την ομάδα Dissensus Gender)

• 17.00-19.00: Λεσβίες*, τρανς γυναίκες και μη δυαδικά υποκείμενα στο καλλιτεχνικό χώρο. Αορατότητες και αποκλεισμοί.

Kassandra El Najjar, Χριστίνα Βούλγαρη, Μαριλένα Ορφανού, Ειρήνη Γαντερί

• 19.00-20.00: Photoshooting
• 20.00-22.00: Speed-dating, με την υποστήριξη του Queer Space
• 19.00-22.00: Πάρτι με τις Disco Lesbiana

Κυριακή 19/11

• 15.00-17.00: Διαγενεαλογικό κους-κους με το Μυρτώ Τσιλ, τη Σοφία Ντώνα και την Τζέλη Χατζηδημητρίου με αφορμή τη ταινία της Τζέλης Χατζηδημητρίου «Λεσβία»
• 17.00-17.30: Γυναίκα. Τρανς. Λεσβία. Εισήγηση/Περφόρμανς από την Εκάτη Διακουμάκου.
• 18.00-19.00: SNAP - Athens Queer Comedy Club / Stand up comedy
• 19.00-20.00: 1st Athens Lesbian* Catwalk.
• 20.00-21.00: Live με τις Κονκάρδες
• 21.00- 22.00: Προβολή της ταινίας «Narcissism» (Toni Karat, 2022).
• Την ταινία προλογίζουν τα Νιόνια Φιλμς.

Ακολουθεί το κάλεσμα για το φεστιβάλ:

Για δεύτερη χρόνια έρχεται το Λεσβιακό Φεμινιστικό Φεστιβάλ

«Φέτος ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να βρούμε έναν χώρο δημόσιο, ασφαλή και κυρίως οικονομικά βιώσιμο για να φιλοξενήσει το Λεσβιακό Φεμινιστικό Φεστιβάλ. Συναντήσαμε ατέρμονες δυσκολίες στην εύρεση διαθέσιμου χώρου που να είναι και σε οικονομικά προσιτή τιμή. Οι λόγοι για αυτό είναι λίγο εώς πολύ γνωστοί: αστικός εξευγενισμός σε όλο το κέντρο της πόλης, άκρατη τουριστικοποίηση και ανάπτυξη μιας κουλτούρας συμπεριληπτικής ομοιομορφίας με νεοφιλελεύθερο πρόσημο που παραγνωρίζει την σημασία της ύπαρξης χώρων όπου κουήρ λεσβιακές* φεμινιστικές ζωές και δράσεις θα μπορούσαν να υπάρξουν.

Μέσα στο γενικευμένο κλίμα κοινωνικού εκφασισμού και συντηρητικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, η έννοια του δημοσίου χώρου δέχεται και αυτή πολλαπλά χτυπήματα. Η πρόσφαση τιμωρητική ανάκληση της άδειας του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, έναν από τους λίγους χώρους που έχει φιλοξενήσει φεμινιστικές δράσεις στο παρελθόν, έρχεται να επιβεβαιώσει τους φόβους και τις ανησυχίες μας για μια πόλη ολοένα και πιο αποξενωτική και αφιλόξενη για λεσβίες*, γυναίκες*, τρανς άτομα, άτομα που αποκλίνουν από την έμφυλη νόρμα, ανάπηρα άτομα, μεταναστά και κάθε είδους μειονοτική ομάδα.

Μετά από μια δύσκολη χρονιά, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά, έχουμε ανάγκη να συναντηθούμε σε ένα χώρο που θα μπορούμε να είμαστε "εμείς". Παρά τις δυσκολίες και τα λίγα ψυχικά αποθέματα (ή μάλλον ακριβώς εξαιτίας αυτών) θα συναντηθούμε και πάλι φέτος για να συζητήσουμε διάφορα πολιτικά/κοινωνικά θέματα από λεσβιακή* φεμινιστική μάτια, να ανταλλάξουμε γνώσεις και εμπειρίες, να χτίσουμε γέφυρες επικοινωνίας και αλληλεγγύης, και πάνω από όλα να περάσουμε όμορφα σε ένα διήμερο πάρα πολύ λεσβιακό* και φεμινιστικό»

Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την οικονομική και συναισθηματική σας στήριξη. Είναι πολύτιμη!

Μπορείτε να ενισχύσετε το fundraising εδώ

*Οι όροι «λεσβία» και «γυναίκα» χρησιμοποιούνται συμπεριληπτικά και αναφέρονται σε όποιο άτομο ταυτίζεται με αυτές τις εμπειρίες βιωματικά ανεξαρτήτως ταυτότητας και έκφρασης φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού.

Στην Πάντοβα Ιταλίας δικάζονται 33 ζευγάρια λεσβιών και τα 37 παιδιά τους. Σήμερα, μαμάδες και παιδιά, αντί να βρεθούν σε σχολεία και παιδικές χαρές, θα πάνε σε μία δικαστική αίθουσα υπό τον φόβο να «μην αναγνωριστεί» η οικογένεια τους. 

Κατηγορούνται επειδή έβγαλαν πιστοποιητικά γέννησης στα ανήλικα, στα οποία καταγράφονται και οι δύο μητέρες. Η εγκύκλιος Piantedosi της ακροδεξιάς κυβέρνησης Μελόνι θέτει εμπόδια σε οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ+ και γυρνάει πίσω την Ιταλία, καταπατώντας δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων. 

Τώρα, είναι ορατός ο κίνδυνος τα παιδιά να μείνουν ορφανά, με «γονείς φαντάσματα». Τα παιδιά αναγνωρίστηκαν κατά τη γέννηση από το 2017 έως σήμερα, από τον δήμαρχο Sergio Giordani.

Τον περασμένο Ιούνιο, μετά από εγκύκλιο του υπουργού Matteo Piantedosi, η εισαγγελία αμφισβήτησε όλα τα πιστοποιητικά των παιδιών που γεννήθηκαν από ΛΟΑΤΚΙ+ οικογένειες.

Η κυβέρνηση διέταξε τα δημοτικά συμβούλια να σταματήσουν την εγγραφή νέων πιστοποιητικών γέννησης παιδιών ομόφυλων γονέων τον Μάρτιο. Το Μιλάνο σταμάτησε να εγγράφει μη βιολογικούς γονείς ομόφυλων ζευγαριών στα πιστοποιητικά γέννησης.

Τον Απρίλιο, το πιστοποιητικό γέννησης ενός παιδιού που γεννήθηκε από δύο μητέρες ακυρώθηκε στο Μπέργκαμο. Αλλά η Πάντοβα φαίνεται να είναι η πρώτη πόλη που αφαιρεί αναδρομικά το όνομα ενός γονέα.

«Η εισαγγελία δεν περιορίστηκε, όπως στο Μιλάνο, στην αμφισβήτηση των τελευταίων εγγραφών, αλλά γύρισε τον χρόνο πίσω, μέχρι το 2017, αποφασίζοντας να ακυρώσει τα πιστοποιητικά ακόμη και παιδιών που είναι τώρα 7 ετών», εξηγεί ο δικηγόρος Michele Giarratano, εκπροσωπώντας 15 από τα 33 ζευγάρια.

«Η Δικαιοσύνη καλείται να αποφασίσει αν από αύριο πρέπει να ακυρωθεί με διάταγμα από αυτά τα παιδιά η μία από τις δύο μητέρες, αυτή που δεν τις γέννησε. Η δικαιοσύνη, ωστόσο, είναι υπέρτατο συμφέρον του ανηλίκου που πρέπει να φροντίζεται και αναρωτιέμαι αν η αφαίρεση μιας μητέρας από ένα παιδί, χωρίς να διατηρεί δεσμούς ή στοργές, καθιστώντας τον έτσι ουσιαστικά ορφανό του ενός από τους δύο γονείς, είναι πραγματικά μια ενέργεια προς το συμφέρον της. Θα είναι μια μακρά μάχη».

Οι μη βιολογικές μητέρες κινδυνεύουν να χάσουν κάθε δικαίωμα και κάθε υποχρέωση έναντι των παιδιών τους. Απλώς θα γίνουν «γονείς-φαντάσματα».

Οι γονείς οργανώνουν συγκεντρώσεις κάθε Τρίτη έως την παραμονή των Χριστουγέννων, για να υπερασπιστούν τα παιδιά τους. Με σημαίες ουράνιου τόξου και την αλληλεγγύη μιας ολόκληρης πόλης. Τριάντα τρία ζευγάρια μητέρων και 37 παιδιά, ηλικίας από 8 ετών έως 40 ημερών, για τα οποία το δικαστήριο της Πάντοβα θα πρέπει να αποφασίσει αν θα μεγαλώσουν με τις δύο μαμάδες τους ή αν θα μείνουν....ορφανά. 

Ακροδεξιά πολιτική καταπατήσεων ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων

Τον περασμένο Ιανουάριο, ο Matteo Piantedosi, υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, εξέδωσε απόφαση και διέταξε όλους τους Ιταλούς δημάρχους να σταματήσουν να καταγράφουν αυτόματα τις γεννήσεις παιδιών που γεννήθηκαν στο εξωτερικό χρησιμοποιώντας τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι το πιστοποιητικό γέννησης ενός παιδιού ενός ζευγαριού ομοφυλόφιλων που χρησιμοποίησε παρένθετη μητέρα στο εξωτερικό δεν πρέπει να αναγνωρίζεται και να καταγράφεται αυτόματα στην Ιταλία.

Τον Ιούνιο, η εισαγγελέας της Πάντοβας Valeria Sanzari ακολούθησε αυτή τη δικαστική απόφαση και την οδηγία που εισήγαγε η υπουργός Οικογένειας Eugenia Roccella πως μόνο ο βιολογικός γονέας ενός παιδιού μπορούσε να αναφέρεται στο πιστοποιητικό γέννησης.

Η ομοφοβική αυτή πολιτική είναι μια από τις πρώτες υποσχέσεις της εκστρατείας της ακροδεξιάς Τζόρτζια Μελόνι.

Σύμφωνα με αυτή την οπισθοδρομική πολιτική, υποχρεώνεται ο μη βιολογικός  γονέας να λάβει γραπτή άδεια από τον βιολογικό γονέα για να πάρει το παιδί από το σχολείο. Εάν ο βιολογικός γονέας πεθάνει, ο δεύτερος γονέας θα πρέπει να υποβληθεί σε μια μακρά και δαπανηρή διαδικασία υιοθεσίας για να πάρει πίσω την κηδεμονία του παιδιού. 

Η Ιταλία είναι μια από τις τελευταίες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν αναγνωρίζει νομικά τους γάμους ομοφύλων. Το 2016, η χώρα πέρασε τα πολιτικά συνδικάτα. Οι γονείς του ίδιου φύλου δεν μπορούν νόμιμα να υιοθετήσουν παιδιά. Ωστόσο, υπήρχε ένα κενό στον νόμο και τα Ιταλικά ζευγάρια του ίδιου φύλου μπορούσαν να πάνε στο εξωτερικό για υπηρεσίες παρένθετης μητρότητας.

Η κυβέρνηση του Μελόνι ήθελε να κλείσει αυτό το κενό για να περιορίσει τα δικαιώματα του μη βιολογικού δεύτερου γονέα των ΛΟΑΤΚΙ+ οικογενειών και ενέκρινε νομοθεσία που επεκτείνει την εθνική απαγόρευση της παρένθετης μητρότητας διεθνώς. Όσοι παραβιάσουν το νόμο θα αντιμετωπίσουν τουλάχιστον δύο χρόνια φυλάκιση και πρόστιμα που κυμαίνονται από 651.000 δολάρια έως και πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια.

Το ακροδεξιό νομοσχέδιο επηρεάζει επίσης τα ετερόφυλα ζευγάρια που αναζητούν υπηρεσίες αναπαραγωγής στην Ιταλία και στο εξωτερικό.

Κωστούλα Τωμαδάκη 

 

Η Μητέρα του σταθμού

 

στο 7ο Φεστιβάλ WIFT GR 50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο

 

Σάββατο 25 Νοεμβρίου στις 18:00 

Ταινιοθήκη της Ελλάδος

 

«Η Μητέρα του σταθμού», το βραβευμένο ντοκιμαντέρ της Κωστούλας Τωμαδάκη, θα προβληθεί το Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2023 στις 18:00 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, στο πλαίσιο του 7ου Φεστιβάλ WIFT GR 50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο. 

Το Φεστιβάλ, που φέτος τιμά τις Γυναίκες Χωρίς Σύνορα, τις Ελληνίδες δημιουργούς που διαπρέπουν και έχουν ξεχωρίσει με το έργο τους στην Ελλάδα και το εξωτερικό την τελευταία πενταετία, συμπίπτει ημερολογιακά και τιμά την 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Το Σάββατο 25 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί επίσης η κεντρική συζήτηση με θέμα «Γυναίκες Δημιουργοί στον Ελληνικό Κινηματογράφο», με συζητήσεις Ελληνίδων δημιουργών από όλες τις ειδικότητες. 

Οι «αόρατες», γυναίκες που δεν κατέγραψε ποτέ η Ιστορία, πρωταγωνιστούν στο ντοκιμαντέρ της Κωστούλας Τωμαδάκη «Η Μητέρα του σταθμού», που συγκινεί Φεστιβάλ και θεατές, και εκτός Ευρώπης. 

Μετεμφυλιακή Ελλάδα, φτώχεια, ανεργία, η μετανάστευση μονόδρομος για τις χιλιάδες γυναίκες, κυρίως, από τα χωριά της Βορείου Ελλάδας που ερήμωσαν μέσα σε μια δεκαετία. Με τρένα, καράβια και εισιτήριο χωρίς επιστροφή, νέες γυναίκες, χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα, κάποιες αγράμματες, έφτασαν στις φάμπρικες της Γερμανίας. Οι περισσότερες έχοντας αφήσει πίσω τους την οικογένεια: Τα παιδιά - βαλίτσα που μεγάλωσαν μέσα σε μια συνεχή μετακίνηση, κάποια έμεναν στο χωριό με την γιαγιά, ανάμεσα σε δύο γλώσσες, δύο εκπαιδευτικά συστήματα, δύο πατρίδες. Φτάνοντας στην τρίτη γενιά μεταναστριών, σε εκείνες τις νέες γυναίκες με επαγγελματικά εφόδια που έχουν εξισωθεί πλήρως με την δυναμική των υπόλοιπων Ευρωπαίων γυναικών και επιλέγουν οι ίδιες που και πως θα ζήσουν.

Η κάμερα ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής τις «αόρατες» γυναίκες που κουβάλησαν τις πίκρες και τις χαρές, την ιστορία τους, φωτίζοντας τα κίνητρα της μετανάστευσης, την ανάγκη και το όνειρο για ένα καλύτερο κόσμο.

Οι αναμνήσεις, οι μαρτυρίες, συνδυάζονται με τα επίσημα αρχεία που μέχρι σήμερα δεν έχουν δει το φως, αλλά κυρίως τα προσωπικά αρχεία των γυναικών που από μόνα τους αποτελούν ιστορικό αρχείο ανεκτίμητου πλούτου για την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης.

Η «Μητέρα του Σταθμού» έκανε πρεμιέρα, τέλος Αυγούστου 2022, ως υποψήφια για βραβείο στο Mumbai International Film Festival στη Βομβάη.

Οι «αόρατες» γυναίκες, μετανάστριες του ’60 στις φάμπρικες της Γερμανίας, τρεις φορές αόρατες -αγράμματες, ξένες και γυναίκες- κατάφεραν να συγκινήσουν Φεστιβάλ και θεατές εκτός Ευρώπης.

Έως σήμερα τo ντοκιμαντέρ έχει πάρει μέρος και έχει αποσπάσει βραβεία σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ανάμεσα τους στις πόλεις: Μουμπάι, Μπουένος Άιρες, Μόντρεαλ, Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Χόλυγουντ, Αττάλεια, Χιούστον, Σικάγο, Σίδνεϊ, Τζαϊπούρ, Μπογκοτά, Βοστώνη, Σαν Φρανσίσκο.

 

Συντελεστές

Σενάριο - Σκηνοθεσία: Κωστούλα Τωμαδάκη

Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ, Τζίνα Πετροπούλου

Διεύθυνση φωτογραφίας: Κατερίνα Μαραγκουδάκη

Μουσική: Δημήτρης Μαραμής

Μοντάζ: Στέλιος Τατάκης

Ηχοληψία: Μάνος Ηρακλής- Σωτήρης Λάντας

Διεύθυνση παραγωγής: Θοδωρής Σταμπούλος 

Post Production: AUTHORWAVE

 

Trailer: https://vimeo.com/779197049

 

Πληροφορίες

7ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ WIFT GR «50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο»

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ | 23 - 26 Νοεμβρίου 2023

https://wift.gr/

 

«Η Μητέρα του σταθμού»: Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2023 στις 18:00 

Ταινιοθήκη της Ελλάδας: Ιερά Οδός 48 & Μεγ. Αλεξάνδρου 134-136, Γκάζι

 

Η είσοδος στις προβολές και τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ θα είναι ελεύθερη.

Στάση εργασίας την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου από τις 09.00 έως τις 16.00 και 24ωρη απεργία την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου ανακοίνωσε το Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ) αντιδρώντας στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο για τη φοροδιαφυγή των ελευθέρων επαγγελματιών.

Σημειώνεται πως την Πέμπτη θα πραγματοποιηθεί πορεία διαμαρτυρίας από τη Λεωφόρο Αθηνών προς το Υπουργείο Οικονομικών και στην συνέχεια προς το Υπουργείο Μεταφορών όπου και θα κατατεθεί ψήφισμα διαμαρτυρίας.

Oλόκληρη η ανακοίνωση του ΣΕΤΕ

“Αναρτήθηκε σήμερα το πρωί στην ιστοσελίδα opengov.gr, το Σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών “Μέτρα για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής”.

Η κυβέρνηση αγνόησε προκλητικά όλα τα επιχειρήματα των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων και προχωρά στην υλοποίηση του σχεδίου Πισαρίδη κλείνοντας το μάτι σε πολυεθνικές εταιρίες και μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Αυτό το νομοσχέδιο είναι το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου για κάθε μικρομεσαία επιχείρηση. Δυστυχώς για μια ακόμη φορά το προεδρείο του ΣΑΤΑ δικαιώθηκε. Η κυβέρνηση αυτή έχει προγραμματιστεί για να υπαλληλοποιήσει όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους.

Με οριζόντια μέτρα τσουβαλιάζουν 750.000 εργαζόμενους, θεωρώντας τους εκ προοιμίου φοροφυγάδες. Έχουν το θράσος να κομπάζουν για τα 600 εκατομμύρια που θα κερδίσει το κράτος από αυτά τα μέτρα. Ποιόν κοροϊδεύουν;

Το ΣΑΤΑ απορρίπτει κάθε λέξη από το φορολογικό νομοσχέδιο της ντροπής και καλεί τους ταξιτζήδες σε έναν αγώνα δίχως αύριο.

Τι μας λένε; Ότι από τα 200 δις του ελληνικού ΑΕΠ, η φοροδιαφυγή είναι της τάξεως των 600 εκατομμυρίων και με αυτό το νομοσχέδιο την μηδενίζουμε; ΝΤΡΟΠΗ.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα έχουν εξασφαλισμένη την επιτυχία. Να μην το λέτε επιχειρείν τότε κ. Χατζηδάκη, να το λέτε επιτυχείν…

Αφού απαγορεύεται η ζημιά σε μια ατομική επιχείρηση γιατί δεν εφαρμόζετε την ίδια τακτική με τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις πολυεθνικές τύπου Uber ; Γιατί σε αυτές παρέχετε φορολογική ασυλία κ. Χατζηδάκη; Γιατί τους επιτρέπετε να παράγουν κέρδη στην χώρα μας και να μην πληρώνουν ούτε σεντ; Η απάντηση είναι απλή. Γιατί αυτοί είναι οι εταίροι της κυβέρνησης και όχι ο ελληνικός λαός.

Το ΣΑΤΑ απορρίπτει κάθε λέξη από το νομοσχέδιο-ντροπή και καλεί όλους τους ταξιτζήδες σε έναν αγώνα δίχως αύριο. Στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου την Δευτέρα 13 Νοεμβρίου αποφασίστηκαν κατά πλειοψηφία τα εξής:

Αρχίζουμε με στάση εργασίας την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου από τις 09.00 το πρωί έως τις 16.00 το απόγευμα. Θα ακολουθήσει πορεία διαμαρτυρίας από τη Λεωφόρο Αθηνών προς το Υπουργείο Οικονομικών και στην συνέχεια προς το Υπουργείο Μεταφορών και θα κατατεθεί ψήφισμα διαμαρτυρίας. Η προσυγκέντρωση ορίστηκε για τις 09.30 το πρωί, στην συμβολή των οδών Σπύρου Πάτση και Λεωφόρου Αθηνών.

Συμμετοχή των ταξί στην 24ωρη απεργία που θα κάνουν όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι στις 22 Νοεμβρίου”.

H

παράσταση

 

«Η μάνα αυτουνού…

Έλλη Ζάχου Ταχτσή»

 

 μεταφέρεται 

λόγω επιτυχίας 

στο 

θέατρο 

Eν Αθήναις

 

 

Από το Σάββατο 02 Δεκεμβρίου

κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:15, 

για λίγες μόνο παραστάσεις

 

    Ο μονόλογος της Κικής Μαυρίδου, «Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή», βασισμένος στη ζωή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη, με τη Ράνια Σχίζα στον ομώνυμο ρόλο, μετά την θερμή ανταπόκριση από κοινό και κριτικούς  και τα απανωτά Sold Out στον πολυχώρο VAULT, μεταφέρεται λόγω επιτυχίας στο Θέατρο ‘Εν Αθήναις (Ιάκχου 19 Γκάζι, τηλ 2130356472), από το Σάββατο 02 Δεκεμβρίου, και θα παρουσιάζεται κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:15, για περιορισμένες παραστάσεις. 

Βραβείο Γυναικείας ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης από την Kulturosupa.gr.

Βραβείο κοινού καλύτερης παράστασης στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης

(Υποψηφιότητα και για βραβείο καλύτερου Πρωτότυπου Κειμένου και καλύτερης Μουσικής)

1ο Βραβείο Γυναικείας ερμηνείας στα θεατρικά βραβεία κοινού του All4fun. 

(Υποψηφιότητα και για βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου νεοελληνικού έργου και καλύτερης Μουσικής)

 

    Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο θέατρο VAULT τον Μάρτιο του 2022 καταγράφοντας από την αρχή συνεχόμενα Soldout και παρατάσεις, αλλά και αξιοσημείωτα σχόλια από κοινό και κριτικούς. Ταξίδεψε και παρουσιάστηκε με την ίδια επιτυχία στην Πειραματική Σκηνή του ΘΟΚ στην Κύπρο, στη Θεσσαλονίκη, στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων, στην Πάτρα, τη Δράμα, την Καρδίτσα, το Αγρίνιο και την Κόρινθο. 

    Είναι μία από τις εννέα παραστάσεις του θεατρικού project «Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ... ». Ένα θεατρικό φεστιβάλ μονολόγων, με εμπνευστή και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Καρατζιά, που φέρνει επί σκηνής μάνες σπουδαίων Ελλήνων ανδρών. Ένα Φεστιβάλ αφιερωμένο στη μνήμη της Χρύσας Σπηλιώτη. 

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ 

    Η Έλλη Ζάχου Ταχτσή, μητέρα του σπουδαίου μεταπολεμικού λογοτέχνη Κώστα Ταχτσή, υπήρξε μια ανυπόταχτη γυναίκα, που το μόνο που ήθελε, ήταν να ζήσει ελεύθερη και να αγαπηθεί. Ατύχησε και στα δύο. Υπέκυψε στη σκληρότητα της εποχής της και έγινε πιο σκληρή από αυτήν.

   «Η μάνα αυτουνού». Προσφώνηση απαξιωτική, ειρωνική, σαρκαστική, μα τόσο οικεία, τόσο γνώριμη. Ειπωμένη υπαινικτικά και πάντοτε χαμηλόφωνα. Σχεδόν ψιθυριστά. Από αυτούς τους ψίθυρους που είναι μαχαιριές στην καρδιά. Που καμιά φορά όμως γίνονται και φονικά. «Ο γιος αυτηνής», ο Κώστας Ταχτσής, δολοφονήθηκε. Όπως «δολοφονείται» σ’ αυτόν τον κόσμο, ότι απειλεί να ξεσκεπάσει την υποκρισία του. 

    «Η μάνα αυτουνού», από τα λιγότερα φωτισμένα πρόσωπα στον κυρίως αυτοβιογραφικό συγγραφικό κόσμο του Κώστα Ταχτσή. Στον οποίο βασίστηκε για να γράψει και το σημαντικότερο έργο του. Το «Τρίτο Στεφάνι». Που αποτελεί, πέρα από μια καταγραφή κι ένα ξεμασκάρεμα της αγίας ελληνικής οικογένειας. Κι αν το «Τρίτο Στεφάνι» ταυτίζεται με την ίδια την Ελλάδα, η ιστορία της μητέρας του, ταυτίζεται με όλα τα κρυμμένα μυστικά, που κρατάμε καλά κλειδωμένα σε σκονισμένα μπαούλα, στοιβαγμένα στα υπόγεια της ψυχής μας.

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ : 

… “Χειμαρρώδες και από σκηνικής άποψης άκρως λειτουργικό, όπως αποδεικνύεται, το έργο της Κικής Μαυρίδου ευτυχεί σε μία εξίσου θερμή απόδοση, που υπογράφει σκηνοθετικά ο Βαγγέλης Λάσκαρης και ερμηνεύει η Ράνια Σχίζα. Η ηθοποιός, σε μία πραγματικά σπουδαία στιγμή, δίνει σάρκα και οστά σε μια γυναίκα που πάλεψε να ξεφύγει από τις νόρμες της εποχής, που ήταν θύμα και θύτης, που διεκδίκησε την ελευθερία και την ανεξαρτησία της με πολύ βαρύ αντίτιμο. Η ερμηνεία της είναι καθηλωτική”… Τώνια Καράογλου (Αθηνόραμα) 

…“Αξιοσημείωτη παράσταση, συνταρακτικό, δυνατό και περιεκτικό κείμενο που ξεχωρίζει για την αλήθεια του, σκηνοθετική προσέγγιση ξεκάθαρα αφαιρετική, που εστίασε στην δύναμη του κειμένου και την ερμηνευτική δεινότητα της ηθοποιού, που το απογείωσε με τη συγκινητική ερμηνεία της. Η Ράνια Σχίζα πήρε στους ώμους της το βάρος όλης της παράστασης και ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μαγνήτισε τα βλέμματα και την προσοχή των θεατών σε όλη την διάρκεια της παράστασης και κέρδισε επάξια ένα θερμότατο χειροκρότημα”…Άννια Κανακάρη ( kulturosupa.gr)

… “Η Ράνια Σχίζα σε μία μοναδική παράσταση. Σκληρή, αδάμαστη, ένα αγρίμι σε έναν μονόλογο ασύλληπτα σύγχρονο. Πραγματικά σπουδαία ηθοποιός, μία τραγική φιγούρα επί σκηνής του θεάτρου Vault”… Νόρα Ράλλη (Εφημερίδα Των Συντακτών)

…«Ο μονόλογος της Κικής Μαυρίδου, κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Βαγγέλη Λάσκαρη, ξεδιπλώνεται συγκλονιστικά επί σκηνής από τη Ράνια Σχίζα»… Βίλλυ Καλλίγα (Athens Voice)

…«Με την αισθητική της σκηνικής λιτότητας ο Λάσκαρης έδωσε χώρο και ανάσα στον λόγο. Η Μαυρίδου έγραψε ένα κείµενο ζωντανό, δυνατό και στο βάθος του αληθινό. Η Ράνια Σχίζα σε ένα καθηλωτικό αποτέλεσµα που διαταράσσει και ξεπερνά τη σκηνική στατικότητα. Ο λόγος αποκτά κίνηση και ζωή, το κλειστό µπαούλο «ανοίγει» και «αδειάζει» σαν ψυχή εξοµολογούµενη, σαν συνείδηση που αναζητά δικαίωση.»… Κώστας Β. Ζήσης (Εφημερίδα Documento)

…«Συγκλονιστική η Σχίζα θριαμβεύει στην παράσταση. Μια ερμηνεία απ’ αυτές που δεν ξεχνάς. Η Μαυρίδου δίνει ένα πολύ δυνατό κείμενο και ο Λάσκαρης με τη Σχίζα το απογειώνουν. Ανήκει στις παραστάσεις της χρονιάς»… Αλέξανδρος Στεργιόπουλος (gazzetta.gr)

    «Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο χειροκρότημα. Είχα χρόνια να δω τέτοια παράσταση»… Δημήτρης Γιαγτζόγλου (parapolitika.gr) 

… “Ένα δυνατό και περιεκτικό κείμενο που κρύβει επίμονη και διεισδυτική έρευνα, ρεαλιστική απεικόνιση γεγονότων, αλλά και μια πλούσια παλέτα ανθρώπινων συναισθημάτων, έντονων, καθημερινών, αναγνωρίσιμων. Η εξαιρετική Ράνια Σχίζα δίνει μια από τις πιο ολοκληρωμένες θεατρικές ερμηνείες των τελευταίων χρόνων”… Γιώργος Χριστόπουλος (Free Press Η Πόλη Ζει)

… “Η Σχίζα με το λεπτό πινέλο της ερμηνείας της ζωγραφίζει, για 80 λεπτά, κάθε συναισθηματική εναλλαγή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή, σε μια παράσταση που αφού σφιχταγκαλιάστηκε από κοινό και κριτικούς, πήρε τη μία παράταση μετά την άλλη”…Γεωργία Καρκάνη (marieclaire.gr)

… “Ένας συναρπαστικός μονόλογος, σκηνοθεσία με μετρό και λιτότητα, εύστοχη μουσική και μια συγκλονιστική ερμηνεία από τη Ράνια Σχίζα δημιούργησαν μια παράσταση που γοητεύει με την απλότητα και συγκινεί με την αλήθεια της”… Σμαρώ Κώτσια (theatrikaprogrammata.gr)

… “Ο Λάσκαρης σκηνοθετεί με απίστευτη δεξιοτεχνία την Ράνια Σχίζα που δίνει μια καθηλωτική ερμηνεία, ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, ένα μάθημα υποκριτικής. Μια ερμηνεία που κανείς θεατής δεν θα ξεχάσει ποτέ. Μια σπουδαία ηθοποιός σε μια σπουδαία παράσταση, με εξαιρετικούς φωτισμούς και εξαίσια μουσική.”… Βίβιαν Μητσάκου (Theatre Project 365)

… “Κείμενο αριστουργηματικό με τη Ράνια Σχίζα να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας”… Μάριαμ Νίκου (koitamagazine.gr)

…“ο σκηνοθέτης εμπιστεύεται το έργο και την Ράνια Σχίζα, βάζοντας στο επίκεντρο της αφαιρετικής του σκηνοθεσίας την ερμηνεία της. Και εκείνη τον δικαιώνει με μια ερμηνεία αληθινή και σπαρακτική”…Ιωάννα Βαρδαλαχάκη  (clickatlife.gr)

… “Η Ράνια Σχίζα, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Λάσκαρη, ερμηνεύει με τρόπο συγκλονιστικό τον μονόλογο της Μαυρίδου. Το παρατεταμένο χειροκρότημα στο τέλος επισφραγίζει με τον καλύτερο τρόπο αυτή την καλοδουλεμένη ομαδική προσπάθεια”… Δέσποινα Δημητριάδου (a8inea.com)

… “Από τους συγκλονιστικότερους γυναικείους μονολόγους που έχω δει μέχρι σήμερα. Συγκλονιστική μουσική - κέντημα από τον Μάνο Αντωνιάδη”…Θοδωρής Κανδύλης (sinwebradio.com)

… “Εξαιρετική η Ράνια Σχίζα, που μαγνητίζει τον θεατή σε κάθε δευτερόλεπτο της ερμηνείας της.”… Δημήτρης Μπαμπούλης (tvxs.gr)

… “Ένας συγκλονιστικός μονόλογος, με μια Σχίζα σε ένα αξέχαστο ρεσιτάλ ερμηνείας που δικαίως σπάει ταμεία”… Πάνος Τουρλής (koukidaki.gr)

…«Ο Λάσκαρης σκηνοθετεί με απίστευτη μαεστρία τη Σχίζα, που δίνει μια ατόφια και αληθινή ερμηνεία. Αξίζει να «αγκαλιάσουμε» τέτοια έργα που αφυπνίζουν συνειδήσεις και αφήνουν τόσο δυνατά συναισθήματα»…Θάνος Ξανθός (tetragwno.gr)

…«H Ράνια Σχίζα μετατρέπεται στη μάνα του Ταχτσή και είναι σα να κάνει το τρίτο στεφάνι μόνη της! Δείτε το!»…  Νίκος Ελευθερίου (kalitheasi.gr, patrinorama.gr)

… «Η Ράνια Σχίζα ίσως στην καλύτερη ερμηνεία της. Παράσταση που έχει μεστό και αληθινό λόγο, ένας μονόλογος που εκτινάσσεται με την αποκαλυπτικότητα του»… Γιάννης Γαβρίλης (reformer.gr)

…«Η σκηνοθεσία του Λάσκαρη, λιτή και διακριτική, καθοδήγησε μια πολύ καλή ηθοποιό να αναδείξει με τον καλύτερο τρόπο ένα εξαιρετικό κείμενο. Η Σχίζα μας χάρισε μια συγκλονιστική ερμηνεία. Η υπέροχη μουσική του Μάνου Αντωνιάδη λειτουργεί καταλυτικά και θεραπευτικά. Πρέπει να τη δουν ΟΛΟΙ αυτή την παράσταση»… Λένα Σάββα (θέατρο.gr)

…«Το κείμενο ξεχειλίζει από αυθεντικό συναίσθημα και μία σπάνια αλήθεια, ρέει ασταμάτητα με διαδοχικές εικόνες μιας αλλοτινής εποχής και συναισθήματα χαρμολύπης. Η Ράνια Σχίζα αφηγείται με βάθος ψυχής, ωριμότητα και συνέπεια, ισορροπώντας αξιέπαινα από τις πιο δραματικές ως τις πιο ανάλαφρες στιγμές του έργου. Έίναι λίγες οι φορές που βιώνει κάποιος μια ερμηνεία τόσο ολοκληρωμένη. Mία δυνατή παράσταση που σε απορροφά από την αρχή έως το τέλος, χάρη στο καλογραμμένο κείμενο, την υποβλητική ατμοσφαιρική και ουσιαστική σκηνοθετική της λιτότητα και την ατόφια ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα”… Ντίνα Καρρά (Only Theatre)

… “Ευφυής σκηνοθεσία και ίσως η πιο σημαντική ερμηνεία που έχω βιώσει όλα αυτά τα χρόνια που παρακολουθώ θέατρο…Η Σχίζα μεταμορφώνει αυτόν τον συγκλονιστικό μονόλογο στον ρόλο της ζωής της.”… Μαριλένα Παππά (Θεατρο.gr)

… “Η Σχίζα ενσαρκώνει την Ταχτσή με τρόπο μοναδικό, ψυχή τε και σώματι. Καθηλωτική. Συγκλονιστική πραγματικά. Ίσως να είναι ο ρόλος της ζωής της. Μία καθόλα άρτια παράσταση που συγκινεί και καθηλώνει. Την προτείνω ανεπιφύλακτα!”… Παναγιώτης Α. Πετρόπουλος (Art Magazino)

 

     «Εξαιρετική παράσταση. Η Σχίζα, κατέθεσε την ψυχή της και απέδειξε πόσο σπουδαία ερμηνεύτρια είναι. Συγκλονιστική σκηνική παρουσία. Μας θύμισε την μαγεία του θεάτρου και της υποκριτικής. Όλα της τα εκφραστικά μέσα ήταν σε απόλυτο συγχρονισμό με τον ρόλο. Μην τη χάσετε!»…Λένια Παλαιολόγου (Pasta Flora Online Magazine)

…«Ένα κείμενο γεμάτο λυρισμό που μας συντάραξε... ο Λάσκαρης έφερε ένα άρτιο αποτέλεσμα επί σκηνής, με το μέτρο και την απλότητα που αρμόζει σε ένα κείμενο με τέτοια δυναμική. Η πηγαία ερμηνεία της χαρισματικής ηθοποιού Ράνιας Σχίζα μας καθήλωσε. Η αισθαντική ατμόσφαιρα της παράστασης ολοκληρωνόταν μέσα από την εξαιρετική μουσική που υπογράφει ο ταλαντούχος Αντωνιάδης. Από τις σπάνιες θεατρικές συγκυρίες»… Έλενα Γαζγαλή (All4Fun)

…«Η ερμηνεία της Σχίζα στο ρόλο της Ταχτσή δεν μπορεί να ξεχαστεί. Δεν γίνεται να ξεχαστεί. Στο Vault συντελείται μία αποκάλυψη, ένας άθλος. Ο μονόλογος που έγραψε η Μαυρίδου θα αφήσει για πάντα το σημάδι του στην καρδιά των θεατών που θα έχουν την τύχη να απολαύσουν τη συγκλονιστική ερμηνεία της Σχίζα που μέχρι το τέλος της παράστασης έχει αναδείξει και μία ακόμη πλευρά της. Αυτή της δασκάλας. Γιατί η ηθοποιός δεν ερμηνεύει απλά, διδάσκει υποκριτική»… Αντώνης Μπούμπας (Urban Life)

… “Μία πραγματικά συναρπαστική παράσταση που αξίζει να  δούμε ξανά και ξανά μέχρι να την εμπεδώσουμε”…Κωνσταντίνος Μπούρας - κριτικός θεάτρου (fractalart.gr)

… “Μια μεγαλειώδης ερμηνεία μονολόγου, από τις καλύτερες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Μια ερμηνεία που αξίζει να παιχτεί πολλές φορές και να γραφτεί με πελώρια γράμματα στη θεατρική μας ιστορία”…Ειρήνη Αϊβαλιώτου (catisart.gr)

..."Μοναδική Ράνια Σχίζα"... Ναταλί Χατζηαντωνίου (Στο Κόκκινο)

… “Ωραία, ζεστή, δυνατή παράσταση!”… Πόπη Αρωνιάδα (Γράφειν /grafei.wordpress.com)

… “Μια παράσταση που ευχαριστηθήκαμε πολύ. Κατ΄ αρχήν με το πολύ ωραίο κείμενο της Μαυρίδου αλλά και με την εξαιρετική ερμηνεία της Σχίζα”…Νίκος Μουρατίδης (nikosonline.gr)

… “Κοφτερό κείμενο, αξιόλογη μουσική, σκηνοθεσία με αδιαφιλονίκητη ποιότητα και σκηνική καλαισθησία, χωρίς υπερβολές και ανούσιες μοντερνιές, καθηλωτική ερμηνεία. Ό,τι και να γράψει κανείς, θα είναι λίγο, μπροστά στη δυναμική της αυθεντικής ερμηνείας της εξαιρετικής Ράνιας Σχίζα. Μια παράσταση που ανήκει σε εκείνες τις θεατρικές στιγμές που αφήνουν αναλλοίωτο το στίγμα τους… Ζωή Τόλη (enetpress.gr)

… “Ένας αξιόλογος μονόλογος για τη διαφορετικότητα. O Βαγγέλης Λάσκαρης, αξιοποιώντας με αφοσίωση το κείμενο της Μαυρίδου, το αφήνει να ακουστεί καθαρά, στήνοντας μια μινιμαλιστική παράσταση. Η Ράνια Σχίζα, επιλογή ιδανική, ξεδιπλώνει έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα και ταυτόχρονα ένα πλήρες υποκριτικό ταλέντο”… Νίκος Ρουμπής (debop.gr) 

… “Κείμενο ολοζώντανο, ουσιαστική σκηνοθεσία, και μια Σχίζα υπέροχη, που τήρησε το μέτρο με θαυμαστή ακρίβεια και δεν γλίστρησε σε υπερβολές, συναισθηματισμούς, ευκολίες. ”…Γιώργος Κομνηνάκης (Θεατρο.gr)

..."Υπέροχη ερμηνεία, συγκλονιστικός μονόλογος"... Μαρία Θανασούλια (Στο Κόκκινο)

…“Ποτέ δεν ξαναείδα τέτοιο χειροκρότημα και ανταπόκριση του κοινού σε μία παράσταση. Ένας μονόλογος από τους καλύτερους που έχω δει μέχρι τώρα, που θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται ως μάθημα στις δραματικές σχολές”…Χρύσα Κατσιματιδου (streetradio.gr)

…“Η μάνα αυτουνού αποτελεί μια από τις σπάνιες θεατρικές συγκυρίες όπου το κείμενο, η σκηνοθεσία, η ερμηνεία (η Ράνια Σχίζα, σε μια από τις κορυφαίες ερμηνείες της θεατρικής Αθήνας), ακόμη και ο ίδιος ο χώρος, συνεργάζονται σε απόλυτη αρμονία προς όφελος της μυσταγωγίας”… Μάνος Θηβαίος (urbanlife.gr)

… “Με μία πραγματικά συγκλονιστική ερμηνεία η Ράνια Σχίζα, ανέδειξε στο μέγιστο βαθμό το εξαιρετικό κείμενο της Κικής Μαυρίδου. Μια από τις καλύτερες παραστάσεις της σεζόν”… Γιάννης Κόκκου (paraliaka.gr) 

… “Μία παράσταση πέντε αστέρων, από τις καλύτερες της τελευταίας δεκαετίας! Μία κατάθεση ψυχής και μία ανεπανάληπτη ερμηνεία από την Ράνια Σχίζα που θα συζητιέται για χρόνια, ένα κείμενο που σπάει κόκκαλα και μία εμπνευσμένη σκηνοθεσία του άξιου Βαγγέλη Λάσκαρη. Δείτε το!”… Βασίλης Παπαβασιλείου (cosmopoliti.com)

… Συγκλονιστική η ερμηνεία της Ράνια Σχίζα. Μέσα σε 90 λεπτά και καθισμένη σε ένα μπαούλο με μόνο σύμμαχο το φως κατέθεσε την ψυχή της. Ένα συνολικό αποτέλεσμα που υπενθυμίζει την αξία του θεάτρου στη ζωή μας. Μια παράσταση αληθινή όσο και η ίδια η ζωή. Μόνη μας προτροπή να μην την χάσετε!”… Οι συντάκτες του Free Press Εξώστης

... “Αυτός ο μονόλογος, χειμαρρώδης, αποκαλυπτικός και απολαυστικός για το κοινό δίνει την ευκαιρία στη Ράνια Σχίζα, που διαθέτει δεινή υποκριτική ικανότητα, συγκλονιστική σκηνική παρουσία και μέγιστη μεταδοτικότητα, να γράψει άλλη μια επιτυχία στο ενεργητικό της.”…Παύλος Λεμοντζής (kavalawebnews.gr )

… “Η Κική Μαυρίδου έδωσε φωνή στη μάνα του Κώστα Ταχτσή, την Έλλη Ζάχου-Ταχτσή επιτρέποντας τη διερεύνηση της προσωπικότητάς της και την πολυτάραχη σχέση της με τον γιο της. Η ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα έγινε το talk of the town μεταξύ κοινού και κριτικών”… Κάτια Σωτηρίου (mytheatro.gr)

… “Αυτή η πολυβραβευμένη παράσταση έχει κλείσει ήδη θέση στην κατηγορία «θρυλικές παραστάσεις που συμπληρώνουν το παζλ του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου». Και όπως γίνεται πάντα στους μονολόγους που «τα σπάνε» ιδού η ευκαιρία να ανακαλύψετε τι είδους χορταστικό ερμηνευτικό πολυεργαλείο είναι η Ράνια Σχίζα”… Δημήτρης Πάντσος (popaganda.gr) 

… “Η Σχίζα προσφέρει πραγματικά το 100% της ψυχής της κρατώντας καθηλωμένο το κοινό και συγκινώντας το βαθιά, ερμηνεύοντας τον σπουδαίο μονόλογο της Μαυρίδου”…Μαρίνα Αποστόλου (theatrikesapopseis) 

… “Η Σχίζα σε μία σπαρακτική, συγκλονιστική, καθηλωτική, συγκινητική ερμηνεία. Απλή και λιτή σκηνοθεσία , μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, η μουσική υπόκρουση σε αγγίζει από την πρώτη κιόλας νότα και με έναν ασύλληπτα εναρμονισμένο φωτισμό”… Θωμαή Βούλγαρη (Θεατρο.gr) 

… “Σπαρακτικές σκηνές που απέδωσε με αλήθεια και ουσία η καταπληκτική Σχίζα. Η σκηνοθεσία, η πρωτότυπη μουσική σύνθεση και ο φωτισμός απογείωσαν την παράσταση”…Μαρία Μαρή (in2life.gr)

… “Από τις πιο όμορφες αφηγήσεις επί σκηνής. Από τις πιο όμορφες εξιστορήσεις των τελευταίων είκοσι και πλέον ετών”… Κώστας Κουλής (Keysmash.gr) 

… “Ένα εξαιρετικό θεατρικό κείμενο, μια απόλυτα επιτυχημένη σκηνοθετική γραμμή και  μια υπερταλαντούχα ηθοποιός, η οποία δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας που πρέπει να διδάσκεται στις δραματικές σχολές, αποτελούν τη μαγική συνταγή της επιτυχίας”…Μαίρη Γκαζιάνη (now24.gr)

… “Συγκλονιστικό κείμενο, σκηνοθετική μαεστρία, χαρισματική μουσική και μια εκπληκτική Ράνια Σχίζα, που με την ερμηνευτική της δεινότητα και μια αφάνταστη ποικιλία εκφραστικών μέσων, καταφέρνει να αφυπνίσει συνειδήσεις και να ενεργοποιήσει πολύ δυνατά συναισθήματα”…Δανάη Μαρίτσα (Εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ)

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Κική Μαυρίδου

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λάσκαρης

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση : Μάνος Αντωνιάδης

Σκηνικό / Κοστούμι: Γιώργος Λιντζέρης

Κατασκευή κοστουμιού: Ειρήνη Αβζίδου

Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας

Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Αφίσα παράστασης : Γιάννης Κεντρωτάς

Trailer / Κινηματογράφηση: ORKI Productions

Πρόγραμμα παράστασης: Εκδόσεις  Απόπειρα

Επικοινωνία / Προώθηση παράστασης: Νταίζη Λεμπέση 

Παραγωγή: VAULT theatre plus

 

Στο ρόλο της Έλλης Ζάχου Ταχτσή η Ράνια Σχίζα

 

Την φωνή του χαρίζει στο ρόλο του Κώστα Ταχτσή ο Νίκος Καραθάνος

 

ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Από το Σάββατο 02 Δεκεμβρίου. κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:15 

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 80' (χωρίς διάλειμμα)

 

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Προπώληση Viva.gr : https://www.more.com/theater/i-mana-aytounou-elli-zaxou-taxtsi/  

Γενική είσοδος: 13 ευρώ 

Μειωμένο Εισιτήριο: 11 ευρώ (Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ /Άνω των 65 ετών / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας) 

 

* Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού

 

*ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ

Θέατρο Έν Άθήναις

Ιάκχου 19, Γκάζι, 11854 Αθήνα

Σταθμός μετρό: Κεραμεικός 

Πληροφορίες (11:00 - 14:00 & 17:00 - 21:00)  : 213 0356472, 6951832070

Προπώληση more.com 

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.   

 

Χρήστος Κάτσικας

Την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου, η διευθύντρια του 1ου Γενικού Λυκείου Καισαριανής, προχώρησε σε ωμή λογοκρισία της σχολικής γιορτής για το Πολυτεχνείο που προετοίμασαν τρεις εκπαιδευτικοί, μεταξύ των οποίων ο αντιπρόεδρος της τοπικής ΕΛΜΕ.

Και αυτό γιατί οι εκπαιδευτικοί του 1ου ΓΕΛ Καισαριανής έκαναν το αυτονόητο: Θέλησαν πολύ σωστά να συνδέσουν τα μηνύματα του Πολυτεχνείου με το σήμερα, με το δίκιο του λαού της Παλαιστίνης.

Συγκεκριμένα απαίτησε να αφαιρεθεί από τη γιορτή το τραγούδι των «Υπεραστικών» με τίτλο «Η Παλαιστίνη αιμορραγεί» και κάτω από τη σθεναρή στάση των υπεύθυνων καθηγητών «έκοψε» τη γιορτή.

«Μες το χώμα η γη μου, στα χαλάσματα ζω, οι λυγμοί και η κραυγή μου, ρήγματα ανοίγουν στον ουρανό... κάτω από ερπύστριες όλη η ζωή μου, η Παλαιστίνη αιμορραγεί...» είναι κάποιοι από τους στίχους αυτού του υπέροχου τραγουδιού.

Είναι πραγματικά εξοργιστικό. Χιλιάδες Ελλήνων και μαζί οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές από την πρώτη στιγμή οργάνωσαν και πήραν μέρος σε πλήθος εκδηλώσεων αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνη όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο.

Όμως η διευθύντρια του 1ου Γενικού Λυκείου Καισαριανής προσπάθησε να επιβάλλει σιωπητήριο στο σχολείο της.

Επιχειρείται φίμωση, σημειώνει εύστοχα ο Πανεπιστημιακός και πρώην Δήμαρχος Καισαριανής Σπύρος Τζόκας, σε ένα σχολείο που βρίσκεται στο σταυροδρόμι των οδών Ηρώς Κωνσταντοπούλου και Ναπολέοντα Σουκατζίδη.

Και που όλα αυτά; Στην Καισαριανή!  Σε μια περιοχή που ο λαός έχει σοβαρούς λόγους να μη δεχθεί κανέναν εκφοβισμό, καμιά τρομοκρατία, καμιά φίμωση. Έχει γνώση και έχει Ιστορία καθώς σε αυτά τα χώματα έχει χυθεί αίμα εκατοντάδων αγωνιστών που πάλεψαν για τη λευτεριά της πατρίδας μας και για μια κοινωνία στο μπόι των ανθρώπων.

Πάει πολύ, σε αυτό σχολείο, το οποίο σημειώνουμε ότι στεγάζεται δίπλα στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς, να απαγορευτεί η λέξη Παλαιστίνη! 

Οι εκπαιδευτικοί με υπόμνημά τους στη Ζ' ΕΛΜΕ, όπου είναι και μέλη του ΔΣ, καταγγέλλουν την ωμή παρέμβαση της διεύθυνσης του σχολείου στο πρόγραμμα της εκδήλωσης για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Συγκεκριμένα γράφουν ότι «η διευθύντρια του Σχολείου, επικαλούμενη διαμαρτυρία 2-3 μαθητών (!) για το προαναφερόμενο τραγούδι που είχε συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα, επιτέθηκε λεκτικά και απαίτησε να αφαιρεθεί το συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι». «Ισχυρίστηκε -όπως οι εκπαιδευτικοί γράφουν- ότι η γιορτή είναι μονοθεματική (!), δεν μας ενδιαφέρουν οι άλλοι (Παλαιστίνιοι) και ότι το τραγούδι αυτό θα φέρει διχασμό στους μαθητές»!!!

Όπως σημειώνει η ανακοίνωση των Εκπαιδευτικών Ανατολικών Συνοικιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ που αποκάλυψε το θέμα για την παρέμβαση της διευθύντριας «ο παιδαγωγικός ρόλος των εκπαιδευτικών είναι να μαθαίνουν στα παιδιά την επιστημονική και ιστορική αλήθεια, για να μπορέσουν αυτά να κατακτήσουν σωστό κριτήριο στη ζωή τους, στάση έντιμη, δημοκρατική, διεκδικητική. Η βουβαμάρα, πόσο μάλλον όταν πεθαίνουν παιδιά, δεν υπηρετεί σκοπούς εκπαιδευτικούς».

Πηγή: efsyn.gr

ΘΕΑΤΡΟ  ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Παιδική/Εφηβική  Σκηνή

                                                                                                                          

 

 

ΟΨΕΙΣ ΘΕΑΤΡΟΥ

                                                   Θεατρική περίοδος 2023-2024

 

Τα Ξύλινα Σπαθιά

                                                     του  Παντελή Καλιότσου

 

Θεατρική διασκευή / σκηνοθεσία Ανδρομάχη Χρυσομάλη 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ  ΓΙΑ ΤΟ  ΚΟΙΝΟ 

ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΙΣ 15:00 

 

Η Ανδρομάχη Χρυσομάλη, σκηνοθέτις και θεατρολόγος μετά την μεγάλη επιτυχία που έκανε με την θρυλική πλέον παράσταση του εμβληματικού έργου της Άλκης Ζέη Το Καπλάνι της Βιτρίνας, γνωρίζοντας τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, με περισσότερους από 100.000 θεατές, συγκινώντας παιδιά, δασκάλους και κοινό, επέστρεψε ξανά στο Θέατρο Βρετάνια με ένα άλλο σημαντικό έργο της Παιδικής Λογοτεχνίας, «Τα Ξύλινα σπαθιά» του Παντελή Καλιότσου, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στο θέατρο και παρουσιάζεται κάθε Κυριακή στις 15:00.

Ένα βαθιά επίκαιρο αντιπολεμικό έργο,  που ανεβαίνει για πρώτη φορά στο θέατρο και αναδεικνύει την αλληλεγγύη, την αγάπη και την ειρήνη.

Λίγα λόγια για το έργο:

Στο χωριό  Μανωλίτσα, λίγο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, όταν ακόμη οι μνήμες  είναι νωπές,  ένας πονηρός έμπορος παιχνιδιών, αποφασίζει να αλλάξει την βιτρίνα του μαγαζιού του και να αντικαταστήσει  τα παραδοσιακά παιχνίδια, με κάθε λογής πολεμικά, γοητεύοντας όχι μόνο τα παιδιά αλλά και τον δάσκαλο, ξεσηκώνοντάς τα και παρασύροντάς τα σε ένα ξέφρενο πολεμικό παιχνίδι με σκοπό την αύξηση του κέρδους του. Οι μαθητές, καταστρώνουν σχέδια στα διαλείμματα του σχολείου, για να κατατροπώσουν τον «εχθρό», χωρίζονται σε ομάδες και αρχίζει η δράση.  Τι θα γίνει όμως, όταν τα παιδιά θα έρθουν αντιμέτωπα με τις συνέπειες του «πολέμου»;

Ο συγγραφέας,  με το ιδιαίτερο χιούμορ του, την αμεσότητα, την ειλικρίνεια και την ευρηματικότητά του, μέσα από ένα ατέλειωτο παιχνίδι, αγγίζει με την τρυφεράδα του, τις καρδιές των παιδιών,  τα συγκινεί και τα εμπνέει απέναντι στο παναθρώπινο πρόβλημα του πολέμου και τα βοηθάει  να αντιληφθούν πως κανένας πόλεμος δεν είναι καλός, ακόμα και αυτός που παίζεται με ξύλινα σπαθιά.

Η παράσταση είναι μία υπερπαραγωγή της Εταιρείας Όψεις Θεάτρου, με 12 ταλαντούχους  ηθοποιούς και καταξιωμένους συντελεστές,  με τις εντυπωσιακές Video προβολές και 3D animation, φιλοτεχνημένες από τον Γιάννη Ντουσιόπουλο, αναπαριστώντας τους πολλαπλούς σκηνικούς χώρους. Με αριστοτεχνικά σκηνικά, κατασκευασμένα από τον  σκηνογράφο Αριστοτέλη Καρανάνο και υπέροχα κοστούμια από την Αλεξάνδρα Σιάφκου,  με τις εξαίσιες μουσικές του Μιχάλη Αβραμίδη, που θα μας μεταφέρουν στη Μανωλίτσα, και κυρίως θα μας ταξιδέψουν στη παιδική μας ηλικία, εκεί που η αθωότητα, το παιχνίδι και το νοιάξιμο για τους γύρω μας, ήταν η μόνη ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο, χωρίς πολέμους. Μία παράσταση με πολλή δράση, παιχνίδι, χιούμορ, συναίσθημα, μουσική, όμορφες εικόνες, σημαντικά νοήματα και κοινωνικά μηνύματα. 

Το σημαντικό αυτό, αντιπολεμικό έργο του Παντελή Καλιότσου, με συνεχείς επανεκδόσεις από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε (1974),  εξυμνεί την παιδική φιλία, την αλληλεγγύη και την αξία της  ειρήνης.

Εξαίρει την δηµιουργική δύναµη  που επιφέρει στην παιδική ψυχή το ελεύθερο παιχνίδι. Ταυτόχρονα, µέσα από τη φιλία και  την ομαδικότητα, τα παιδιά αναπτύσσουν αισθήματα ενσυναίσθησης, µαθαίνουν ν’ αναγνωρίζουν τις ανάγκες και τα αισθήµατα των άλλων, μποϊκοτάρουν τον πόλεμο, καθιστώντας εαυτούς παράδειγμα προς μίμηση για τους ενήλικες.

Το έργο του Τα Ξύλινα σπαθιά  τιμήθηκε με  το βραβείο του Διαγωνισμού Παιδικού Βιβλίου στην Κόστα Ρίκα  (1997).

Ο Παντελής Καλιότσος (1925-2016), βραβευμένος και πολυγραφότατος, τρυφερός και άμεσος,  γράφοντας και ζώντας με Mνήμη και Όνειρο όπως ο ίδιος έχει πει, έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα, νουβέλες και βιβλία για παιδιά και ενήλικες.  Εργάστηκε για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, σε προγράμματα, κυρίως παιδικά.

 

Trailer παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=mA0pDQl_okg

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Θεατρική διασκευή/Σκηνοθεσία :  Ανδρομάχη Χρυσομάλη

Σκηνικά-Κοστούμια:  Αλεξάνδρα Σιάφκου - Αριστοτέλης Καρανάνος

Μουσική, Ενορχηστρώσεις: Μιχάλης Αβραμίδης

Sound Design, Στίχοι: Νατάσα Μποζίνη

Φωτισμοί:  Ζωή Μολυβδά Φαμέλη

Video προβολές /3D animation:  Γιάννης Ντουσιόπουλος

Κίνηση: Κική Μπάκα

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας

Trailer παράστασης: Διαμαντής Τάσσης

Επεξεργασία ήχου, Μοντάζ: Studio Amid

Εικονογράφηση Αφίσας: Κατερίνα Χαδουλού

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Κοκκινίδου

Βοηθός χορογράφου: Ματίνα Κωστιάνη

Κατασκευή σκηνικών: Genti Kushi

Ζωγράφος σκηνικού: Ευγενία Παπαδοπούλου

Οργάνωση παραγωγής:  Θοδωρής Ντουρντουρέκας           

Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης                                                                                        

 

ΠΑΙΖΟΥΝ:

Τάκης Βαμβακίδης, Μάκης Πατέλης, Θωμάς Χαβιανίδης, Παναγιώτης Λέκκας, Γιάννης Τσαλίδης,  Μαρία Κοκκινίδου, Ανούς Μπογοσιάν, Θάνος Δεσποτόπουλος, Σπύρος Σιδέρης, Ηλίας Τσούμπελης, Βασίλης Πέτρου

 

ΠΑΡΑΓΩΓΗ :  ΟΨΕΙΣ ΘΕΑΤΡΟΥ  Εταιρεία Θεάτρου και Πολιτισμού

 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΙΣ 15:00

 

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Τηλέφωνα κρατήσεων 210 – 5325563 / 6986691690 - 6977 063881

 

Προπώληση εισιτηρίων:

https://www.ticketservices.gr/event/theatro-vretania-ta-xylina-spathia/

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ   
Κρατήσεις στα τηλέφωνα: 210 5325563 / 6986691690 -  6977 063881

e-mail:  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.         

facebook : https://www.facebook.com/profile.php?id=100093095303891

instagram: https://www.instagram.com/taxilinaspathia/

youtube : https://www.youtube.com/watch?v=mA0pDQl_okg