Γράφει η Μαρία Δεναξά, δημοσιογράφος

Είχα καιρό να πάρω το τρένο από το Παρίσι για την επαρχία. Στο πρόσφατο παρελθόν έφτανα στο χώρο αναχώρησης, επικύρωνα το εισιτήριο στα μηχανήματα –δυο το πολύ σε κάθε αποβάθρα- κι έμπαινα στο τρένο, όπου κατά τη διαδρομή περνούσε ο ελεγκτής. Τα πράγματα όμως φαίνεται πως άλλαξαν. Ο σιδηροδρομικός σταθμός με τα τρένα που αναχωρούν για την περιφέρεια και την επαρχία, δίνει την εντύπωση πως μετατράπηκε σε συνοριοφυλάκιο. Έχει χωριστεί σε τμήματα, που για να μπει κάποιος μέσα πρέπει να περάσει από σιδερένιους φράχτες, αφού πρώτα δείξει τον QR κωδικό του εισιτηρίου στον ανιχνευτή του φράχτη.

Δεν θα με πείραζε η όλη διαδικασία, αν δεν γνώριζα πως οι παραπάνω εγκαταστάσεις είναι μέρος ανησυχητικών προθέσεων:

• Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό πως τo Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πρόκειται να επιτρέψει τη χρήση των τεχνολογιών βιομετρικής ταυτοποίησης εξ αποστάσεως, σε πραγματικό χρόνο (αρχικά) σε ορισμένες πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις…
• Την ίδια ώρα, δοκιμάστηκε η βιομετρική αναγνώριση προσώπου σε πολλά αεροδρόμια της χώρας και σύντομα στο δεύτερο μεγαλύτερο αεροδρόμιο του Παρισιού, στο Ορλί. Αρχικά κι εδώ με φόβητρο την τρομοκρατία και δικαιολογία την ασφάλεια, η οποία είναι κατά περίσταση.
• Παράλληλα και την ώρα που η προσοχή της κοινής γνώμης είναι στραμμένη στην ισραηλοπαλαιστινιακή σύρραξη, με ύπουλο τρόπο καταργούνται τα μετρητά και περιορίζεται ολοένα και περισσότερο η χρήση τους…
• Μέσα στην παγκόσμια αναμπουμπούλα, ανακοινώθηκε προχθές, από τον Επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς και Ψηφιακής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Τιερί Μπρετόν, χωρίς σχεδόν κανείς να το πάρει είδηση, πως επιτεύχθηκε τελική συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιου και του Συμβουλίου της ΕΕ, για το πορτοφόλι ψηφιακής ταυτότητας…

Το ψηφιακό πορτοφόλι δεν είναι τίποτα άλλο από τον ακρογωνιαίο λίθο του ευρωπαϊκού συστήματος κοινωνικής πίστωσης, το οποίο θα είναι το κοινό μας μέλλον.  Προβάλλοντας επιχειρήματα για άνεση και ασφάλεια (που άνετα μπορούν να καταρριφθούν) ώστε να το καθιερώσουν, το ψηφιακό πορτοφόλι μας καθιστά απόλυτα εξαρτημένους από ένα τεχνολογικό σύστημα που δεν είναι αλάνθαστο και που υπόκειται σε μια αυθαίρετη εξουσία.

Με τα πάντα συγκεντρωμένα και ψηφιοποιημένα, πρόκειται για ένα εργαλείο μαζικής επιτήρησης και επομένως μαζικού ελέγχου και μελλοντικά τιμωρίας, με αυταρχικού χαρακτήρα κριτήρια ενεργοποίησης και απενεργοποίησης της συμμετοχής μας, σε όλους τους τομείς και τις δραστηριότητες της κοινωνίας.  

Ένα παράδειγμα για το πως θα λειτουργήσει το ψηφιακό πορτοφόλι, είναι η μεγάλη δοκιμή που έγινε κατά τη διάρκεια του κορωνοϊού με το τσαρλατάνικο «σωτήριο πάσο» που κοκκίνιζε και πρασίνιζε – απαγόρευε ή επέτρεπε- ανάλογα με το πόσο υπάκουος ήταν κάποιος στον παραλογισμό που διατηρούσαν με όπλο τον φόβο, τα αμέτρητα ψέματα και τις ιστορίες για αγρίους.

Πρόκειται για ένα εργαλείο το οποίο, μεταξύ άλλων, θα επιτρέψει την εισαγωγή κριτηρίων σχετικά με το ατομικό αποτύπωμα διοξειδίου του άνθρακα ώστε να μπορούν να επιβληθούν αλλαγές (προς το χειρότερο) ή περιορισμοί στις διατροφικές μας συνήθειες ακόμα και στην υγιεινή μας. Θα επιτρέψει επίσης να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε θέματα που αφορούν την υγεία μας, βλέπε εμβολιασμούς.  

Εν ολίγοις όλα τα παραπάνω (βιομετρική παρακολούθηση, ψηφιακό νόμισμα, ψηφιακό πορτοφόλι κλπ.) είναι άυλα δεσμά υποχρεώσεων άνευ δικαιωμάτων, υπό την ομηρία μιας «ηγεσίας» στο τιμόνι της ΕΕ, η οποία δεν είναι εκλεγμένη από τους ευρωπαϊκούς λαούς που ουδέποτε ρωτήθηκαν, ούτε έδωσαν με οποιονδήποτε τρόπο την συγκατάθεση τους, για την υιοθέτηση τους.  

Οι νόμοι και οι εφαρμογές που σιγά-σιγά υιοθετούνται και ενεργοποιούνται με πρόσχημα την τεχνολογική εξέλιξη και κατεύθυνση έναν ψηφιακό-εικονικό κόσμο, αποτελούν μέρος μιας δυναμικής μετάβασης από ένα καθεστώς ελευθερίας, σε ένα σκληροπυρηνικό καθεστώς ανελευθερίας, ακραίου αυταρχισμού και καχυποψίας.

Πηγή: enromiosini.gr/

ΠΑΙΔΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ: Φαντάζεστε τα παιδιά σας να παίζουν στην «Τρικυμία» του Σαίξπηρ με μουσικές της Disney; Στο INDAK art lab, γίνεται! Τι κοινό μπορεί να έχουν το “Frozen”, «Η μικρή γοργόνα», ο «Αλαντίν», το “Toy Story” και «Ο βασιλιάς των Λιονταριών» με την “Τρικυμία” του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ; Μα φυσικά τους Mini Performers του INDAK art lab! Παιδιά από 5 έως και 7 ετών, οι Mini Performers δηλαδή, μια φορά την εβδομάδα, έχουν πρόβα! Ακονίζουν τη φαντασία τους και ετοιμάζονται πυρετωδώς για την παράσταση «Η Τρικυμία: Ο Μαγικός Κόσμος του Σαίξπηρ σε Disney Νότες» που θα την παρουσιάσουν το καλοκαίρι του 2024. Το ραντεβού κλείνεται στο πιο δημιουργικά ανήσυχο στούντιο παραστατικών τεχνών της Αθήνας, στο INDAK στο Παγκράτι. Με οδηγό τη φαντασία Η παράσταση δεν αποτελεί απλώς μια διασκευή ενός κλασικού θεατρικού έργου για τους μικρούς ηθοποιούς. Είναι ένα ταξίδι στη φανταστική ένωση δύο κόσμων που, παρόλο που τους χωρίζουν πολλά, συναντώνται με τρόπο αναπάντεχα αρμονικό. Καθώς οι μικροί πρωταγωνιστές χορεύουν στους ρυθμούς αγαπημένων Disney τραγουδιών, δημιουργείται ένας ασύλληπτος συνδυασμός ποιητικού θεάτρου και μαγευτικής αφήγησης που καταλήγει σε ένα εντυπωσιακό θέαμα. Είναι μια ευκαιρία για τους μικρούς ηθοποιούς να γνωρίσουν τον μεγάλο ποιητή μέσα από την ατελείωτη φαντασία της Disney, δημιουργώντας μια συναισθηματική εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη σε μικρούς και μεγάλους. Γιατί, αυτό συμβαίνει όταν μπλέκεις με την παιδική φαντασία: τα πάντα μπορούν να συμβούν! Οι Mini Performers περιμένουν και άλλους συνοδοιπόρους. Αν θέλετε το παιδί σας να περνά μια φορά την εβδομάδα χρόνο ποιοτικό αλλά και να διασκεδάζει με την ψυχή του, δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή. Το συγκεκριμένο εργαστήρι είναι αφιερωμένο στην εξερεύνηση της δημιουργικότητας και της φαντασίας. Οι Mini Performers ανακαλύπτουν τον κόσμο του χορού και του θεάτρου. Και την ίδια στιγμή, χτίζουν την αυτοπεποίθησή τους, βρίσκουν τη φωνή τους και αναπτύσσουν βασικές δεξιότητες ζωής, όπως την ομαδικότητα και την ενσυναίσθηση. Μαθήματα για όλους Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το εργαστήρι Mini Performers εδώ: https://t.ly/DsNV- Στο INDAK* art lab, πιστεύουν ότι οι παραστατικές τέχνες δεν είναι απλώς μια μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, αλλά κυρίως ένα όχημα για θετική αλλαγή που ξεκινά από μέσα μας και επεκτείνεται σ’ όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό και έχουν εργαστήρια για ΟΛΟΥΣ: για πολύ μικρούς και μικρούς, για εφήβους, για ηθοποιούς και για εκείνους που θέλουν να ξεκλειδώσουν την καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους μέσα από την τέχνη. Βλέπετε όλα τα μαθήματά τους εδώ: https://t.ly/rBB78 *INDAK στην Ταγκαλόγκ- την επίσημη γλώσσα των Φιλιππίνων- σημαίνει να κινείσαι αρμονικά και ρυθμικά. WHO IS WHO Η ομάδα του INDAK art lab αποτελείται από έμπειρους καθηγητές χορού και υποκριτικής, μουσικοκινητικής αγωγής, καθώς και θεατροπαιδαγωγούς. Εμπνευστές και ιδιοκτήτες του κέντρου, δύο νέες, δυναμικές γυναίκες, η Εύα Σταυρογιάννη (χορογράφος, καθηγήτρια αυτοσχεδιασμού και κίνησης, απόφοιτη της κρατικής ακαδημίας χορού της Μόσχας) και η Ήρα Παπακωνσταντίνου (ηθοποιός και καθηγήτρια υποκριτικής-αυτοσχεδιασμού). Όραμά τους, να κάνουν τον κόσμο καλύτερο, μέσα από την τέχνη.

Στο βιβλίο του Γ. Κάτρη «Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα, 1960-1970» εκδ. Παπαζήση, στις σελίδες 142-167 υπάρχει το γράμμα της αντιδικτατορικής αγωνίστριας που έμεινε γνωστή με το ψευδώνυμο Ηλέκτρα Παππά. Το έστειλε στον Γιάννη Κάτρη εν μέσω της Χούντας. 

Προειδοποίηση περιεχομένου: Αστυνομικά βασανιστήρια, έμφυλη βία.

Με γνώμονα την ιστορική μνήμη δημοσιεύουμε μέρη το γράμμα μιας αντιδικτατορικής αγωνίστριας, που έμεινε γνωστή με το ψευδώνυμο «Ηλέκτρα Παππά» στον Γιάννη Κάτρη.

Σκοπός να αναδείξουμε το απάνθρωπο πρόσωπο της Χούντας, τα βασανιστήρια και την παντελή έλλειψη οποιουδήποτε δικαιώματος.

Αποτελεί ένα μικρό ευχαριστώ προς τους αγωνιστές για την ελεύθερη χώρα που μας παρέδωσαν.

Αναδημοσιεύοντας ένα μέρος του 3ου κεφαλαίου σας ζητάμε να αναζητήσετε το βιβλίο αυτό στα βιβλιοπωλεία, καθώς αξίζει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη.

Ποιος ήταν ο αγωνιστής-δημοσιογράφος Γιάννης Κάτρης

Ο Γιάννης Κάτρης, κορυφαίο στέλεχος της ελληνικής δημοσιογραφίας, γεννήθηκε στο Άργος, μεγάλωσε στην Πάτρα και από το 1940 έμεινε στην Αθήνα. Στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-41 πήρε μέρος σαν απλός στρατιώτης, τραυματίστηκε και παρασημοφορήθηκε, ζώντας από κοντά την έξαρση της νίκης, αλλά και την προδοσία της συνθηκολόγησης. Στην Κατοχή πήρε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση και δούλεψε στον παράνομο Τύπο. Για τις αταλάντευτες δημοκρατικές αντιφασιστικές αρχές του υπέστη πολλές διώξεις, ενώ στον Εμφύλιο Πόλεμο για πέντε χρόνια δοκίμασε τις πιο απάνθρωπες εμπειρίες από το κολαστήριο της Μακρονήσου και τις "πειθαρχημένες διαβιώσεις" της Ικαρίας και του Αϊ-Στράτη.

 

Μόλις έγινε το απριλιανό πραξικόπημα, διέφυγε στο εξωτερικό και έζησε τέσσερα χρόνια στις ΗΠΑ και τρία στην Αγγλία. Στην περίοδο της αναγκαστικής αυτοεξορίας του έγραψε το βιβλίο "Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα, 1960-1970", τη σημαντικότερη ίσως μελέτη για τα πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα που οδήγησαν στη γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα και στην εκδήλωση της απριλιανής χούντας.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1971 στα ελληνικά (Δυτική Ευρώπη) και στα αγγλικά (Αμερική, Καναδάς). Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε το 1974. Στις 2 Φεβρουαρίου 1976, κι ενώ έχει επέλθει η Μεταπολίτευση, ο Γιάννης Κάτρης και ο εκδότης του Βίκτωρ Παπαζήσης θα δικαστούν στο Α΄Τριμελές Πλημμελειοδικείο για "περιύβριση Αρχής", επειδή στο βιβλίο καταγγέλλονται τα βασανιστήρια και οι βασανιστές της Γενικής Ασφάλειας στη διάρκεια της δικτατορίας. Η σχετική διαδικασία ανακινήθηκε από τον υπουργό Δημοσίας Τάξεως Σόλωνα Γκίκα. Μαζί με τη δίωξη των υπευθύνων, συγγραφέα και εκδότη, θα ζητηθεί και η κατάσχεση του βιβλίου διότι υπάρχει "κίνδυνος" να δημιουργηθούν για το Αστυνομικό Σώμα "εσφαλμέναι και βλαπτικαί εντυπώσεις"! Μάρτυρες κατηγορίας θα καταθέσουν οι βασανιστές και φύλακες της Χούντας Καραπαναγιώτης, Μπάμπαλης, Λάμπρου και άλλοι γνωστοί χαμαιλέοντες του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη. Ο τίτλος του επόμενου δίτομου έργου του, "Ο προδομένος λαός - Το χρονικό μιας πενταετίας (1975-1980)", που εκδόθηκε το 1979, αποδίδει απόλυτα το πνεύμα της εποχής.

 

(Από το επίσημο βιογραφικό του σημείωμα)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ  Η ΜΠΑΛΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΦΡΙΚΗΣ

—«Εσείς που μέσα μπαίνετε αφήστε κάθε ελπίδα».
(Από την «Κόλαση» του Ντάντε)

Κατά το τέλος Ιουνίου 1969 πήρα από την Ελλάδα το παρακάτω γράμμα, χωρίς υπογραφή:
«Θέλω να ελπίζω ότι ένα άλλο γράμμα μου με πολλές πυκνογραμμένες σελίδες, που έστειλα μέσω Γενεύης σήμερα, θα φθάσει τελικά στα χέρια σας. Δεν ετόλμησα να το εμπιστευτώ στο ταχυδρομείο. Ένας φίλος που έφευγε για την Ελβετία δέχτηκε να το πάρει. Ξηλώσαμε μαζί τον πάτο της βαλίτσας του, απλώσαμε τα χαρτιά με συμμετρία για να μην εξέχει τίποτε και τον ξαναράψαμε με προσοχή. Στο αεροδρόμιο, από μακρυά, παρακολουθούσα τον έλεγχο του τελωνείου. Όταν η βαλίτσα πέρασε — χωρίς να την ανοίξουν — άφησα να βγει βαθειά η κρατημένη μου ανάσα. Και από την εξέδρα του αεροδρομίου, την εξέδρα με τα δακρυσμένα μάτια, είδα σε λίγο το ατσαλένιο πουλί να ξεκολλάει από την ελληνική γη και μουγκρίζοντας ν' αφήνει τον αέρα της σκλαβιάς. Εγώ γύριζα πίσω στη μοίρα μου. Αλλά το γράμμα τώρα θα περνάει τα σύνορα και θα πετάει μακρυά από το κλουβί του φόβου, σε χώρες ελεύθερες.

Δεν έχει καμιά λογοτεχνική αξίωση το φτωχό μου γράμμα. Λέει όμως την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Και απευθύνεται στις ζεστές καρδιές όλου του κόσμου με την πονεμένη κραυγή: Κάνετε ό,τι μπορείτε σεις οι ελεύθεροι για μας τους σκλάβους. Κάντε κάτι...».

Το γράμμα με τις πολλές πυκνογραμμένες σελίδες ήρθε από τη Γενεύη λίγες ημέρες αργότερα. Και διαβάζοντάς το ανατρίχιαζα σε κάθε σελίδα, σε κάθε γραμμή. Οι λιτές φράσεις, οι απλές σκέψεις, έκαιγαν σαν πυρωμένο σίδερο. Αισθάνομαι το ιερό χρέος να το παραθέσω ακέραιο — χωρίς καμιά αφαίρεση ή προσθήκη — σ' αυτό το βιβλίο. 

Οι μόνες διορθώσεις που έκρινα ότι έπρεπε να κάνω — και έκανα — είναι ένα ονοματεπώνυμο και μια διεύθυνση. Μη έχοντας το δικαίωμα να εκθέσω σε κίνδυνο μια ξένη ζωή άλλαξα το όνομα και (μια διεύθυνση κατοικίας) του προσώπου που έγραψε το γράμμα. Τίποτ' άλλο.

22 Νοέμβρη 1967

Δεν μένω πια σπίτι μου, στο όμορφο διαμέρισμα της οδού Χάρητος. Μια νύχτα, τον περασμένο μήνα χτύπησε δυνατά η πόρτα μου. Κατάλαβα… Από καιρό είχα καταστρώσει το σχέδιο διαφυγής. Έτσι, ενώ αγωνίζονταν να σπάσουν την πόρτα εγώ κατέβηκα από την είσοδο της υπηρεσίας στο ισόγειο και πηδώντας ένα τοίχο δυόμιση μέτρα ύψος βρέθηκα στη νυχτερινή ερημιά του πίσω δρόμου. Είχα μια διεύθυνση για καταφύγιο σε ώρα μεγάλης ανάγκης.

Βαδίζοντας με μεγάλη προφύλαξη από τους πιο σκοτεινούς δρόμους μπόρεσα να φτάσω…
Τώρα είμαι παράνομη. Μένω στο υπόγειο μιας φτωχής γειτονιάς. Με κομμένα και αλλαγμένα στο χρώμα μαλλιά, φορώντας γυαλιά, έχω αλλάξει μορφή και δουλεύω στον μυστικό, τον αλογόκριτο τύπο. Εκτελώ καθήκοντα «συνδέσμου» για την εφημερίδα του Πατριωτικού Μετώπου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πηγαίνω, με ακρίβεια δευτερολέπτου, σε πολλά σημεία της Αθήνας και να μαζεύω χειρόγραφα. Χρησιμοποιώ ένα ποδήλατο που στο τιμόνι έχει ένα καλαθάκι. Στο σημείο της συναντήσεως αφήνω το ποδήλατο στο πεζοδρόμιο και κυττάζω κάποια βιτρίνα. Ο άνθρωπος με τα χειρόγραφα περνάει ξυστά από το πεζοδρόμιο, αφήνει το φάκελο στο καλαθάκι του ποδηλάτου και φεύγει. Όταν τελειώσω τη συγκέντρωση των χειρογράφων συναντώ σε κάποιο σημείο ενός δρόμου, που κάθε φορά αλλάζει, το βοηθό του αρχισυντάκτη και με αστραπιαία ταχύτητα παραδίνω το πολύτιμο υλικό. Ο κίνδυνος παραμονεύει κάθε στιγμή. Αλλά όταν καμαρώνεις την τυπωμένη παράνομη εφημερίδα και ξέρεις ότι θα πάει σε δέκα χιλιάδες σπίτια και θα διαβαστεί από πολύ περισσότερο κόσμο η ικανοποίηση που αισθάνεσαι δεν διώχνει, βέβαια, τον κίνδυνο, αλλά διώχνει το φόβο του
κινδύνου. Ας είναι…

Εδώ και λίγες μέρες ένας που δούλευε στα «μαγνητόφωνα» πιάστηκε. Και με ειδοποίησαν να τον αντικαταστήσω. Να πώς γινόταν η δουλειά με τα μαγνητόφωνα: Νοικιάζαμε ένα τρίκυκλο για μεταφορές και το σταθμεύαμε σ’ ένα πολυσύχναστο μέρος. Μέσα στο τρίκυκλο υπήρχε ένα κιβώτιο με το μαγνητόφωνο και το μεγάφωνο. Όταν ο οδηγός απομακρυνθεί σε απόσταση ασφαλείας, το ρυθμισμένο μαγνητόφωνο αρχίζει να
λειτουργεί. Ώσπου να ειδοποιηθεί και να καταφθάσει η αστυνομία τα συνθήματα της αντιστάσεως τα έχουν ακούσει χιλιάδες άνθρωποι.

Αισθάνθηκα υπερήφανη που το ντεπούτο μου στην καινούργια δουλειά σημείωσε επιτυχία. Ήταν γύρω στις οκτώ το βράδυ στην πλατεία Συντάγματος. Πήχτρα ο κόσμος. Ξαφνικά άρχισε να ξεχύνεται η απαγορευμένη θεία μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Το τραγούδι της Φαραντούρη έλεγε:
«Σώπα, όπου νάναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Αυτό το χώμα κανείς δεν μπορεί να μας το πάρει».
Ο κόσμος ανατριχιάζει. Εγώ κλαίω. Η μουσική και το τραγούδι σταματάνε.

Και μια ζεστή φωνή, παλλόμενη από συγκίνηση, ακούγεται: «Σας μιλάει το Πατριωτικό Μέτωπο. Ο φασισμός θα συντριβεί. Η Δημοκρατία θ’ αναστηθεί…». Η φωνή είναι γνωστή. Είναι του Μίκη, γραμμένη σε
μαγνητοταινία. Ο Θεοδωράκης βρίσκεται στα νύχια της Χούντας, αλλά η φωνή του είναι ελεύθερη.
Από τον κρυψώνα μου είδα τα λεφούσια της αστυνομίας νάρχονται. Καιρός να φύγω…

Οσμίζομαι ότι πλησιάζει και η δική μου ώρα. Δεν μπορώ να διατηρηθώ περισσότερο στην παρανομία. Ένα ρίγος στη σπονδυλική στήλη με παραλύει. Το πρωί, ενώ από το παραθυράκι του υπόγειου έκανα την καθημερινή κατόπτευση του δρόμου, είδα στο απέναντι πεζοδρόμιο μια φάτσα που το ένστικτο μου λέει
ότι είναι ύποπτη. Κοιτούσε δήθεν χαζά τη βιτρίνα στο αντικρυνό μαγαζάκι.

Από καιρό σε καιρό βημάτιζε στο πεζοδρόμιο και περιεργαζότανε τα διάφορα σπιτάκια της γειτονιάς. Έπειτα από μια ώρα εξακολουθούσε να είναι στο ίδιο μέρος. Δεν έχω πια καμιά αμφιβολία. Έχουν φαίνεται επισημάνει την ακτίνα του σπιτιού, αλλά όχι το ίδιο το σπίτι. Δεν πήγα στη «δουλειά» μου εκείνη την ημέρα. Μπόρεσα όμως να ειδοποιήσω την οργάνωση. Στις δυο το μεσημέρι διαπίστωσα από το παρατηρητήριό μου αλλαγή φρουράς. Μια καινούργια φάτσα κατέφθασε, αντάλλαξε ένα νεύμα με τον πρωινό και πήρε τη θέση του. Αυτός κοιτάζει επίμονα το σπίτι μου. Ο κλοιός σφίγγεται. Ξέρω ότι η ώρα μου πλησιάζει και όμως δεν μπορώ να
κάνω τίποτε. Τώρα οι πολιορκητές είναι τρεις και καλύπτουν εκ περιτροπής ολόκληρο το εικοσιτετράωρο. Είμαι σαν το ανήμπορο ζώο που το έχουν ζώσει τα άγρια σκυλιά…

Οι προμήθειές μου σε τρόφιμα έχουν τελειώσει…

22 Νοεμβρίου:
Σήμερα ξύπνησα πεινασμένη. Από την κλειδαρότρυπα βλέπω ότι έξω από την πόρτα μου είναι δυο μπουκάλια γάλα. Δεν ανοίγω όμως να τα πάρω. Η τακτική μου είναι να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι λείπω από το σπίτι. Η πείνα είναι προτιμότερη από… Στη σκέψη αυτή αισθάνομαι να κουλουριάζεται πάνω μου ένα φίδι και να με σφίγγει, να με σφίγγει… Τη νύχτα, στις ελάχιστες ώρες που κοιμήθηκα ονειρεύτηκα το Μανώλη. Είμαστε μαζί, αγαπημένοι, σε κάποιο άγνωστο κάτασπρο νησί. Τον φιλούσα, με χάιδευε. Ξύπνησα τη στιγμή που ένα γλυκό σύννεφο τύλιγε την ψυχή μου. Ήταν το τελευταίο χαρούμενο όνειρο της ζωής μου. Από δω και πέρα θα ζω συντροφευμένη με τους αχώριστους εφιάλτες μου.

23 Νοεμβρίου 1967

Αποφάσισα να φύγω και ό,τι θέλει ας γίνει. Τα προβλήματα ήσαν δυο: πώς θα διαφύγω και πού θα πάω. Να βγω από την κεντρική πόρτα αποκλείεται. Θάπεφτα στο στόμα του λύκου. Θα επιχειρήσω να βρω διέξοδο από πίσω. Όπως στην οδό Χάρητος. Ως προς το πού να πάω, αν ξέφευγα, η οργάνωση μου είχε πει από καιρό ότι δεν υπήρχε διαθέσιμη στέγη. Δεν έμενε παρά το πατρικό μου σπίτι. Αλλά δεν θα με αναζητούσαν πρώτα απ’ όλα εκεί; Δεν είχα όμως άλλη εκλογή. Ετοιμάσθηκα, έθαψα τις σημειώσεις μου στον κρυψώνα και στις τέσσαρες το πρωί ξεκίνησα. Το σκοτάδι έξω ήταν πηχτό. Πέρασα από το πλυσταριό και ανέβηκα στο διάδρομο του ισόγειου, που συνδέεται με τον πίσω δρόμο μ’ ένα παραθυράκι. Το άνοιξα και πέρασα τα πόδια μου.
Γλιστρώντας πέρασε και το κεφάλι μου. Όταν τα πόδια ακούμπησαν στο πεζοδρόμιο κι έκανα να σηκωθώ το αριστερό μου αυτί αισθάνθηκε την κρύα επαφή με την κάννη ενός περιστρόφου. Τέσσερα χέρια με άρπαξαν.

Κάποιος μου έχωσε στο στόμα ένα μαντήλι. Ο άλλος πειθάρχησε τα χέρια μου σε σιδερένια βραχιόλια. Ακούστηκε το κλικ της χειροπέδης. Σηκωτή με κουβάλησαν στο τζιπ που ήταν κρυμμένο στη γωνία του δρόμου. Ξεκίνησε.

Ήμουνα, στα νύχια των θηρίων. Η σκέψη μου, με μια πυρετική υπερένταση, δούλευε στο ίδιο μοτίβο: «Ήρθε η ώρα σου. Πρέπει ν’ αντέξεις. Ξέχασε τα ονόματα που ξέρεις. Το πολύ να πεθάνεις. Πρέπει, πρέπει, πρέπει..».
Να την η Μπουμπουλίνας. Φτάσαμε. Το καφετί κτίριο. Άλλοτε υπουργείο Εργασίας. Σήμερα η έδρα της Γενικής Ασφαλείας Αθηνών. Το τζιπ σταματάει μπροστά στην κεντρική είσοδο. Με σπρώχνουν μέσα. Η ώρα κοντεύει τέσσαρες και μισή, αλλά η κίνηση μέσα στο κτίριο δείχνει σα νάναι μέρα. Η Μπουμπουλίνας δουλεύει ασταμάτητα ολόκληρο το 24ωρο. Ένα σωρό κόσμος ανεβαίνει και κατεβαίνει τις σκάλες… Όλοι νέοι, οι περισσότεροι αρτίστικα ντυμένοι, κρατάνε στα χέρια βιβλία. Ο αέρας που έχουνε, η άνεση που κινούνται, δείχνουν ότι βρίσκονται στο σπίτι τους. Δεν είναι κρατούμενοι. Είναι χαφιέδες της Ασφάλειας, που προσπαθούνε να μοιάζουνε με φοιτητές. Το καθεστώς των συνταγματαρχών τους προσέλαβε κατά χιλιάδες. Είναι έκτακτοι υπάλληλοι και πληρώνονται όχι με μισθό, αλλά με το «κεφάλι». Κάθε επιτυχής κατάδοση που θα οδηγήσει στη σύλληψη ενός «εχθρού» πληρώνεται με 500 δραχμές. Για τα ελληνικά μέτρα είναι ένα γερό μεροκάματο. Καθώς με ανέβαζαν στο τέταρτο η κίνηση δυναμώνει. Πόρτες ανοίγουν και κλείνουν βιαστικά, ένα σωρό γραφιάδες, ανακριτές, δήμιοι.

Τα τηλέφωνα κουδουνίζουν, οι γραφομηχανές δουλεύουν, τα ραδιόφωνα στη διαπασών, μοτοσικλέτες με τις μηχανές αναμμένες. Ένα πανδαιμόνιο. Ο μηχανισμός του εγκλήματος δουλεύει σκληρά.
Στο τέταρτο, δυο μεγάλα χολ και συνέχεια τα κελιά. Τα ξεχωρίζεις από μια τρύπα που έχει το καθένα στο ύψος κανονικού άντρα, του φρουρού. Με πέταξαν μέσα σ’ ένα απ’ αυτά. Έπειτα από τα εκτυφλωτικά φώτα των διαδρόμων το πηχτό σκοτάδι του κελιού ηρέμησε τα τεντωμένα νεύρα μου. Οι χειροπέδες με τα χέρια στριμμένα στην πλάτη με πονούσαν. Το μαντήλι στο στόμα μ’ έπνιγε.

Κουλουριάστηκα στο τσιμεντένιο πάτωμα κι έκλεισα τα μάτια. Από το χολ έφταναν στο κελί μου παράξενοι θόρυβοι. Ανασηκώθηκα και πλησίασα στην τρύπα του φρουρού. Είχε γυρισμένες τις πλάτες του. Μπόρεσα και είδα την πρώτη φρικτή εικόνα της Μπουμπουλίνας. Δυο – δυο οι βασανιστές κουβαλούσαν μέσα σε κουβέρτες σακατεμένα παλικάρια. Από την εσωτερική σκάλα τους ανέβαζαν στην ταράτσα. Ένας πήγαινε μόνος του. Περπατούσε δύσκολα με τα τέσσερα. Οι συνοδοί τον κλωτσούσαν για να βιαστεί. Κάποια στιγμή γύρισε το πρόσωπο προς τη μεριά του. Θεέ μου, αυτός είναι ο Γληνός, τον ξέρω. Είχε πιαστεί πριν από ένα μήνα. Κι ακόμη τον βασανίζουν.

Αυτοί που ανέβαιναν το Γολγοθά της ταράτσας διασταυρώθηκαν στη σκάλα μ’ έναν άλλον που τον κατέβαζαν. Το κεφάλι του εξέχει από την κουβέρτα κι είναι πεσμένο, δείχνει άψυχο. Προλαβαίνω να τον δω. Είναι ο Παπαζής, ένας λεβέντης ως εκεί πάνω. Μοιάζει με πληγωμένο περήφανο αετό που τα γεράκια έχουν πέσει πάνω του και τον κατασπαράζουν. Όχι, δεν μπορώ ν’ αντέξω εγώ η φτωχιά, αδύναμη γυναίκα.

Και όμως πρέπει… Ξαναγύρισα στη γωνιά μου. Έτρεμα ολόκληρη. Κάποια στιγμή με πήρε ο ύπνος. Ήταν μέρα όταν ανοίγοντας τα μάτια μου αντίκρισα μπροστά μου το ψυχρό κι αγέλαστο πρόσωπο του Καραπαναγιώτη. Στεκότανε ορθός, ακίνητος, με γυάλινα πράσινα μάτια, και με κοιτούσε: «Εγώ είμαι ο Καραπαναγιώτης», είπε με ήρεμη φωνή, ζυγιάζοντας κάθε λέξη. «Μ’ έχεις ακουστά;» Κράτησα την αναπνοή μου για να μην φαίνεται η ταραχή μου κι έδειξα ότι το μαντήλι στο στόμα μ’ εμπόδιζε ν’ απαντήσω. Άπλωσε το χέρι του και το τράβηξε. «Ναι», είπα.

—Τι άλλο έχεις ακούσει για μένα;
—Ότι είσαι βασανιστής.
—Ποιος στο είπε αυτό;
—Το ξέρει όλη η Αθήνα.
—Ποιος συγκεκριμένος άνθρωπος στο είπε;

Πολύ γρήγορα είχαμε φθάσει στο κρίσιμο σημείο. Ονόματα λοιπόν ήθελε. Και άρχιζε το παιγνίδι με ανοιχτά χαρτιά. Αν ήθελα να πολεμήσω έπρεπε να κάνω κι εγώ το ίδιο. Συγκέντρωσα όση αυτοκυριαρχία μπορούσα να δείξω ότι έχω, στύλωσα τα μάτια μου περιφρονητικά απάνω του και είπα: «Άκουσε, Καραπαναγιώτη, είμαι έτοιμη για όλα. Δεν σε φοβάμαι».
Στα ψυχρά πράσινα μάτια άστραψε μια κόκκινη φλογίτσα.
Το θηρίο ήταν έτοιμο να χιμήξει. Είδα το χέρι του να χουφτώνει το περίστροφο που κρεμότανε από τη ζώνη του. Τον άκουσα να λέει: «Αυτό που είπες τώρα δεν θα το λες αύριο».

Από το στόμα μου βγήκε η κοφτή απάντηση:
«Οι άντρες που απειλούν δεμένες γυναίκες δεν είναι άντρες». Τον προκαλούσα με την κρυφή ελπίδα να χάσει την αυτοκυριαρχία του και να με πυροβολήσει. Ήταν το μικρότερο κακό που μπορούσε να μου συμβεί.
Έχασε την αυτοκυριαρχία του, αλλά δεν πυροβόλησε. «Θα τα ξαναπούμε», μου σφύριξε φεύγοντας. Και πρόσθεσε: «Και πολύ σύντομα».
Έτρεμα ολόκληρη. Ήξερα όμως ότι τον πρώτο γύρο της πρώτης μέρας μου στη Μπουμπουλίνα δεν τον είχε κερδίσει ο Καραπαναγιώτης.

25 Νοεμβρίου

Χθες βράδυ στις οκτώ με ανέβασαν στην ταράτσα. Ήρθαν δυο στο κελί μου και μου είπαν να τους ακολουθήσω. Περάσαμε στο διάδρομο, το χολ, και μπροστά ο ένας, στη μέση εγώ και από πίσω ο άλλος, ανεβήκαμε την εσωτερική σκάλα. Ο ένας έφυγε. Ρούφηξα με ηδονή τον καθαρό αέρα και αγωνιζόμουνα να συγκρατήσω την καρδιά μου που πήγαινε να σπάσει. Ο φρουρός μου αμίλητος. Περιεργάστηκα την ταράτσα. Μια συνηθισμένη μεγάλη ταράτσα. Στο βάθος το συνηθισμένο επίσης πλυσταριό. Στη μέση του πλυσταριού ένας πάγκος με σκοινιά λυμένα στις δυο άκρες του. Στη γωνιά πεταμένα δυο – τρία ρόπαλα σπασμένα. Ένα ντουλάπι ανοιχτό και μέσα κρεμασμένοι βούρδουλες από σύρμα. Δυο σιδερένιοι σωλήνες λυγισμένοι. Πιο κει ένα βαρέλι άδειο. Τότε δεν ήξερα ακόμη τον προορισμό του. Τώρα τον ξέρω.

Καθώς το χτυπάει κάποιος αλλοιώνεται και πολλαπλασιάζεται και η πιο σπαρακτική κραυγή. Η μοτοσικλέτα είναι για να σκεπάζει τις φωνές. Το βαρέλι για να δυναμώνει τον τρόμο. Στη σειρά 3-4 ντους για τους λιποθυμισμένους. Στη συνέχεια του πλυσταριού υπάρχει ένα πολύ μικρό δωμάτιο. Στον τοίχο το άνοιγμα μιας τρύπας. Ίσα – ίσα για να χωράει ένα ανθρώπινο σώμα. Αυτή η τρύπα φτάνει ως το υπόγειο. Δεν την χρησιμοποιούν συχνά αυτήν την τρύπα. Είναι ένα είδος χαριστικής βολής. Πότε – πότε, όταν το θύμα δεν δίνει τα ονόματα που του ζητάνε και έχουν εξαντλήσει όλα τα μαρτύρια, τότε το τοποθετούν μέσα στην τρύπα, με το κεφάλι προς τα μέσα. Δεν το σπρώχνουν όμως. Γιατί, όπως είπαν και σε μένα, «εμείς δεν είμαστε φονιάδες σαν και σας». Αλλά τι συμβαίνει; Το παλικάρι ή το κορίτσι που βάζουν στην τρύπα, χάνει τις αισθήσεις του και το βάρος του σώματος κάνει μόνο του τη βουτιά του θανάτου. Καμιά φορά μένει σφηνωμένο ως την άλλη μέρα. Αλλά είναι άψυχο. Τότε κάποιος το σπρώχνει και πέφτει σα βολίδα στο υπόγειο. Μεταφέρεται στο νεκροτομείο με την ένδειξη:

«Αυτόχειρ αγνώστων στοιχείων». Η τρύπα είναι πάλι ελεύθερη…
Βήματα ακούστηκαν στη σκάλα. Η καρδιά μου χτύπησε δυνατά. Μπροστά μου πάλι τα γυάλινα μάτια του Καραπαναγιώτη.

Έδιωξε το φρουρό, με άρπαξε από το λαιμό και αμίλητος μ’ εκσφενδόνισε στον τοίχο. Το κεφάλι μου χτύπησε, κλονίστηκα κι έπεσα μπρούμυτα με τα χέρια δεμένα πίσω. Αγωνιζόμουνα να κρατήσω τις αισθήσεις μου. Μερικές σταγόνες αίμα κύλησαν από το μέτωπο στα μάτια. Έβλεπα θαμπά κόκκινα τα πόδια του Καραπαναγιώτη, το τσιμεντένιο πάτωμα πιτσιλισμένο από το αίμα του κεφαλιού μου, τα σπασμένα μπαμπού. Στο βάθος η ανταύγεια από τα φώτα της νυχτερινής Αθήνας… Ήθελα να σηκωθώ, αλλά δεν τα κατάφερα. Ο Καραπαναγιώτης έσκυψε και με σήκωσε τραβώντας με από τα δεμένα χέρια.

Τότε ένοιωσα τον πρώτο δυνατό πόνο. Δάγκωσα τα χείλια μου για να μη φωνάξω. Έτσι κρεμασμένη με πήγε κάτω από ένα ντους και άνοιξε τη βρύση.
Το νερό ξέπλυνε το αίμα και ξεκαθάρισε τα μάτια μου. Με κάθησε στον πάγκο. Εκείνη την ώρα μπήκαν στο πλυσταριό άλλοι τρεις. Από περιγραφές γνώρισα τον Μπάμπαλη και το Σπανό. Ο τρίτος ήταν καινούργιος. Με έριξαν ανάσκελα και μ’ έδεσαν στον πάγκο. Τα χέρια με τις χειροπέδες στην πλάτη πονούσαν. Τα μάτια ξανακοκκίνισαν από το αίμα του κεφαλιού. Χτυπούσαν με λύσσα και οι τρεις. Από το λαιμό και κάτω οι βουρδουλιές έπεφταν με ρυθμό. Όταν ο ένας βούρδουλας υψωνότανε ο άλλος έπεφτε. Ανάπνεα δύσκολα.

Αυτό κράτησε σχεδόν μισή ώρα. Κάθε δέκα λεπτά περίπου ο καθένας σταματούσε εκ περιτροπής για να ξεκουραστεί. Τώρα όλα χόρευαν μπροστά μου. Οι βούρδουλες που ανεβοκατέβαιναν, τα γυάλινα μάτια του Καραπαναγιώτη, πιο κει αυτός που ανανέωνε τις δυνάμεις του παίρνοντας βαθιές εισπνοές για να ξαναρχίσει, στο βάθος η φωτισμένη Αθήνα, όλα τώρα μπερδεύονταν σ’ ένα πυρρίχιο χορό του μυαλού. Ας έχανα τουλάχιστον για λίγο τις αισθήσεις μου. Ακόμη κι ο Χριστός είπε: «παρελθέτω…». Θεέ μου παντοδύναμε, βοήθησέ με ν’ ανθέξω. Βοήθησέ με να πεθάνω.

Τώρα ξεκουραζόταν ο Καραπαναγιώτης. Άναψε ένα τσιγάρο. Τράβηξε δυο – τρεις ρουφηξιές και πλησίασε. Με το τσιγάρο στο στόμα σήκωσε τα μανίκια του πουκάμισού του. Οι άλλοι σταμάτησαν. Ο Καραπαναγιώτης έλυσε τα σκοινιά των ποδιών. Έπειτα με αργές κινήσεις σήκωσε τη φούστα μου ψηλά. Τράβηξε ακόμη μια δυνατή ρουφηξιά από το τσιγάρο του, τίναξε τη στάχτη του και το έσβησε στο μηρό μου, πάνω από την κάλτσα. Έβγαλα ένα ουρλιαχτό πόνου και ένοιωσα να βυθίζομαι στο χάος. Τότε χτύπησε κάποιος το βαρέλι και ο ήχος της κολάσεως με ξαναγύρισε στον κόσμο των ανθρώπων. Ο Καραπαναγιώτης πίεζε ακόμη το τσιγάρο πάνω στην καμένη σάρκα για να σβήσει και την τελευταία μικρή κάφτρα. Όταν τέλειωσε είπε: «Δεν προτιμάς
να πάμε στο γραφείο;». Η φωνή μου δεν έβγαινε. Με πολλή προσπάθεια ψιθύρισα: «Κτήνος».
Με ξανάδεσαν και άρχισαν να με χτυπάνε πάλι.

Κάθε φορά που έβλεπα τον βούρδουλα υψωμένο παρακαλούσα το Θεό να μην πιέσει πάνω στο καμένο σημείο του ποδιού. Οι παρακλήσεις μου δεν εισακούονταν όλες τις φορές. Ο πόνος με βύθιζε ξανά στο χάος. Ίσως να πέθαινα και να λυτρωνόμουνα από τα χέρια τους. Ναι, σίγουρα πέθαινα…

Μανώλη, μάνα, πατέρα, συγχωρείστε με. Σας αγαπάω όλους. Αγαπάω τον κόσμο όλο…

26 Νοεμβρίου

Δεν είμαι σίγουρη αν είναι 26 ή 27 ή και 25 Νοεμβρίου. Είμαι σίγουρη ότι είναι νύχτα. Το καταλαβαίνω από το πηχτό σκοτάδι του κελιού. Αναπνέω δύσκολα. Και σε κάθε εισπνοή πονάω σα να με σουβλίζουνε και να με καίνε μαζί. Είμαι όμως ζωντανή. Ακούω στους διαδρόμους και στη σκάλα το πήγαινε-έλα. Η ταράτσα δεν σταματάει ποτέ.

Το κλειδί στριφογύρισε στην κλειδαριά. Στο άνοιγμα της πόρτας φάνηκε η σωματώδης σκιά. Ο Καραπαναγιώτης. «Έχεις να πεις τίποτα;» ρώτησε. «Ναι, είπα. Ότι είσαι ένας φονιάς». Χύμηξε. Το πληγιασμένο κορμί δεν αισθανότανε τα χτυπήματα, τις κλωτσιές. Ευχαριστώ, Παναγιά μου, θ’ αντέξω… Μανιασμένος με τράβηξε από τις χειροπέδες.
Δυο με τύλιξαν σε κουβέρτα και μ’ ανέβασαν. Κατ’ ευθείαν μ’ έδεσαν στον πάγκο. Ο Καραπαναγιώτης είπε: «Φωνάξτε το γιατρό της υπηρεσίας». Σε λίγα λεπτά ο γιατρός ανέβηκε. Ένα ήρεμο πρόσωπο εξοικειωμένο με την ταράτσα. «Για κύτταξε, κύριε Κιούπη, αντέχει ακόμη; Μας κάνει πολύ τη δύσκολη». Ο γιατρός κύριος Νικόλαος Κιούπης έβγαλε το στηθοσκόπιο και με εξέτασε. Ευσυνείδητα γνωμάτευσε: «Αντέχει ακόμη. Αλλά όχι για πολύ». Ο Καραπαναγιώτης είπε: «Καλά, γιατρέ. Αλλά μη φεύγεις, σε παρακαλώ».

Μ’ έλυσαν από τον πάγκο. Μήπως φοβήθηκαν ότι θα πεθάνω; Δεν ήταν αυτό. Ο Καραπαναγιώτης με σήκωσε από τις χειροπέδες και πλησιάζοντας τον τοίχο με κρέμασε από έναν γάντζο. Ο πόνος τρύπησε το μυαλό. Έγειρα το κεφάλι και με το κάψιμο της πρώτης βουρδουλιάς ο κόσμος μέσα μου έσβησε.
Συνήλθα εισπνέοντας ένα μπαμπάκι με κάτι σαν αιθέρα, που είχε βάλει στη μύτη του ο γιατρός. «Ένα όνομα και πας σπίτι σου», είπε ο Καραπαναγιώτης. Το ψιθύρισμά μου είχε τον τόνο της άγριας ικεσίας:
«Σκοτώστε με».

—Για αφήστε μένα, είπε μια φωνή. Το μόνο που πρόσεξα καθώς πλησίαζε ήταν ότι είχε βλογιοκομμένο πρόσωπο. Έκανε μια κίνηση και μούσκισε το μπούστο. Έπιασε τον αριστερό μαστό και τον έστυψε με όλη του τη δύναμη. Η σιχασιά ήταν δυνατότερη από τον πόνο.
Άφησε το μαστό και άναψε ένα σπίρτο. Η φλογίτσα έδειξε μερικές σταγόνες ιδρώτα γύρω στα σημάδια της βλογιάς. Αλλά η φλογίτσα πλησίαζε. Το κτήνος είχε καρφώσει τα μάτια του στα δικά μου, ηδονιζόμενο προκαταβολικά με τις αντιδράσεις μου. Η φλογίτσα άγγιξε τη ρόγα. Τσίριξε η καμένη σάρκα.
Το σπίρτο πήγαινε γύρω – γύρω στη ρόγα ώσπου έσβησε.
Βογγητά σφαγμένου ζώου έβγαιναν από μέσα μου. Ο θάνατος δεν έρχεται όταν τον αποζητάς. Ευτυχώς που έρχεται πότε – πότε το λιποθύμισμα και μαζί και η φευγαλέα λησμονιά της φρίκης.

Γρήγορα με ξαναζωντάνεψαν. Τώρα οπόνος, ένας άγνωστος πόνος, έρχεται από τα νύχια. Θεέ μου, θα πω ονόματα, δεν έχω άλλη δύναμη μέσα μου. Ο τρίτος βασανιστής, ενώ είχα χάσει τις αισθήσεις μου, θέλοντας να με ξυπνήσει είχε πάρει μια καρφίτσα, κατέβασε τις κάλτσες μου και έμπηξε την καρφίτσα στη σάρκα κάτω από τα νύχια. Η καρφίτσα έμπαινε όλο και πιο βαθιά. Τα μάτια μου θάμπωναν ξανά. Κύριε γιατρέ, κύριε Κιούπη, δεν θα πεις το «όχι άλλο»;
Αλλά ο κύριος Κιούπης είχε φύγει. Ο Καραπαναγιώτης, πιο έμπειρος και από γιατρός, σταμάτησε τον άνθρωπο με την καρφίτσα. «Φτάνει, του είπε. Έχει έγκαυμα δευτέρου βαθμού. Δεν της κάνω το χατήρι να πεθάνει. Η δουλειά πρέπει να γίνεται όμορφα και πολιτισμένα, χωρίς ζοριλίκια»…

8 Δεκεμβρίου

Είμαι στο κελί μου δυο μέρες τώρα χωρίς να μ’ αγγίξει κανείς, χωρίς να με πάνε στην ταράτσα. Πονάω παντού και καίω από τον πυρετό. Αλλά το κελλί είναι η βάση της Μπουμπουλίνας. Συντροφευμένη από τον πόνο και τον πυρετό — θα πιστέψετε; — αισθάνομαι όμορφα. Άντεξα ως τώρα. Έχω κι άλλη συντροφιά. Το φρουρό μου από το έξω μέρος της πόρτας. Αλλάζει κάθε τέσσερες ώρες. Έχω δει μόνον αυτόν που έχει βάρδια 10-2 την ημέρα. Χτες μου έδωσε από την τρύπα ένα κομμάτι ψωμί και ένα πλαστικό δοχείο με νερό. Συμπαθητική ουδέτερη φυσιογνωμία. Την ώρα που μούδινε ψωμί και νερό ξεθάρρεψα και τον ρώτησα: «Ανεβαίνεις και συ στην ταράτσα;». «Όχι», είπε. «Δεν έχω υπηρεσία στις ανακρίσεις». Και αφού κοίταξε δεξιά –
αριστερά πρόσθεσε σιγά μ’ έναν αταίριαστο στη Μπουμπουλίνας ανθρώπινο τόνο: «Όλοι μιλάνε για σας. Έχετε ψυχή». Μου γύρισε την πλάτη και ξαναπήρε το απρόσωπο ύφος.

9 Δεκεμβρίου

Ούτε τη νύχτα που πέρασε με θυμήθηκαν. Είναι άραγε καλό σημάδι; Ή προετοιμάζουν κάτι; Και τι;

10 Δεκεμβρίου

Στις 9 το πρωί σήμερα με πήγαν χωρίς χειροπέδες, κρατώντας με από τις μασχάλες, στο γραφείο του κυρίου Λάμπρου. Είναι διευθυντής, αρχηγός των «ανακριτικών» ομάδων της Μπουμπουλίνας. Αργότερα έμαθα ότι έχει σπουδάσει στην Αμερική σε σχολή ψυχολογικού πολέμου. Μου φέρθηκε ευγενικά. Μου πρόσφερε καρέκλα. Έπειτα μου μίλησε για τον πατέρα μου, έναν αξιοσέβαστο, όπως τον χαρακτήρισε, παράγοντα της οικονομικής ζωής της χώρας. Πώς έμπλεξα με τους εχθρούς της πατρίδος; Αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Και προσφέρεται, ο ίδιος, για να προστατεύσει την εθνική υπόληψη της οικογένειάς μου, να με βοηθήσει, παραβιάζοντας ακόμη και το καθήκον του, ώστε να επαναφερθώ στους κόλπους της υγιούς κοινωνίας. Βέβαια,
μερικοί υπάλληλοι της Γενικής Ασφαλείας, από υπερβάλλοντα ζήλο, συμπεριφέρονται καμιά φορά με ανάρμοστον τρόπον προς τους κρατουμένους, αλλά το κάνουν για να τους επαναφέρουν εις την εθνικήν οδόν, δηλαδή για το καλό τους! «Εγώ όμως δεν τα εγκρίνω αυτά».

Τα λόγια του μου προκαλούσαν ναυτία.

«Εγώ δεν θα σας ζητήσω ονόματα, συνέχισε. Μόνο μια απλή δήλωση. Έτσι για να υπάρχει στο φάκελό σας και να μην σας ξαναενοχλήσει ποτέ κανένας».
Άνοιξε ένα συρτάρι, πήρε ένα τυπωμένο χαρτί και μου το έδωσε.
«Διάβασέ το με την ησυχία σου, είπε. Και μόλις το υπογράψεις είσαι ελεύθερη».

Το χαρτί έγραφε: «Βαθύτατα συγκεκινημένη από την στοργικήν μεταχείρισιν της οποίας έτυχον κατά την κράτησίν μου και από το πατρικόν ενδιαφέρον των Αρχών Ασφαλείας προς εμέ την παραπλανηθείσαν εκφράζω την βαθυτάτην μου ευγνωμοσύνην και δηλώ ότι εφεξής θέλω προσφέρει και την τελευταίαν ρανίδα του αίματός μου υπέρ της Εθνικής Στρατιωτικής Κυβερνήσεως, η οποία αγωνίζεται διά την πραγματικήν Δημοκρατίαν».

12 Δεκεμβρίου

Από χθες τη νύχτα είμαι ένας χαμένος άνθρωπος. Θυμάμαι αυτή τη φράση της Νέλλης και τώρα τη νοιώθω να τυλίγει εμένα την ίδια. Όχι, δεν υπέγραψα την δήλωση του Λάμπρου. Ούτε έδωσα ονόματα. Αλλά ωστόσο είμαι ένας χαμένος άνθρωπος. Άμα σας διηγηθώ τι μου συνέβη θα με καταλάβετε. Πιο καλά θα με νοιώσουν όσες γυναίκες διαβάσουν το γράμμα μου.

Από το απόγευμα διαισθανόμουνα ότι η νύχτα αυτή θα ήταν κρίσιμη για όλη μου τη ζωή. Χωρίς να έχω καμιά ένδειξη, ήξερα από μια νευρική υπερευαισθησία ότι στις οκτώ θα ξανάβλεπα την ταράτσα. Στις οκτώ παρά τέταρτο η αγωνία μου είχε φθάσει στο ζενίθ. Ακόμη κι ο μόνιμος πόνος του κορμιού είχε παραμεριστεί από το τέντωμα των νεύρων. Μυριζόμουνα έναν απροσδιόριστο κίνδυνο, που μπροστά του ο φυσικός πόνος έσβηνε. Στις 8 παρά ένα λεπτό μούρθε να βάλω τις φωνές ή να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο. Μετά τις οκτώ κατέρρευσα. Φαντάζομαι ότι κάτι ανάλογο θα αισθάνεται ο κατάδικος που οδηγείται στην ηλεκτρική καρέκλα και τη στιγμή που ο δήμιος πάει να πατήσει το κουμπί ειδοποιείται ότι η εκτέλεση αναβάλλεται. Γιατί κι εγώ
ήξερα ότι για αναβολή επρόκειτο. Το αργότερο ως αύριο.

Στις εννέα άνοιξε η πόρτα. Ο Καραπαναγιώτης. «Τι έκανες με το χαρτί που σούδωσε ο κύριος διοικητής;» ρώτησε. Από τη σιωπή μου κατάλαβε. Ανεβήκαμε. Με υποβάσταζε ο Κραβαρίτης. Άλλοι δυο, φρεσκοξυρισμένοι, προχωρούσαν μπροστά. Ο Καραπαναγιώτης από πίσω. Ένας από τους αγνώστους βλαστημούσε γιατί είχε εισιτήριο για το θέατρο και δεν προλάβαινε. Η ταράτσα η ίδια, όπως την είχα αφήσει πριν έξη μέρες. Ωραία η θέα του Λυκαβητού. Και η Ακρόπολη φωτισμένη. Όλη η Αθήνα είναι όμορφη και φαντάζει ακόμη πιο όμορφη όταν την ατενίζεις ψηλά από το κολαστήριο της ταράτσας. Σπίτια φωτισμένα και μέσα ζούνε άνθρωποι. Άντρες που γυρίζουν από τις δουλειές τους, γυναίκες που μαγειρεύουν, ζευγάρια που καυγαδίζουν γι’ ασήμαντες εγωιστικές αφορμές. Παιδιά που διαβάζουν για το αυριανό σχολείο.

Κάποια κοπελίτσα παίζει πιάνο. Τη φαντάζομαι να τεντώνει τα χεράκια της να πιάσει τις οκτάβες. Κοντά στο κολαστήριο μια μαιευτική κλινική. Κάποια ξεγεννάει δύσκολα. Ακούγονται οι δυνατές φωνές της. Καινούργιες ζωές έρχονται στον κόσμο. Και δεν ξέρουν ότι γεννιούνται πλάι στη ζούγκλα, ότι ο κόσμος όλο και πάει να ξαναγίνει μια απέραντη ζούγκλα… Ήσυχοι, καλοί άνθρωποι, που σας λένε η σπονδυλική στήλη της κοινωνίας, δεν είμαι παρά μια ανήμπορη γυναίκα και τα θεριά γύρω ακονίζουν τα δόντια τους έτοιμα να χυμήξουν. Αν δεν ξυπνήσετε θα χιμήξουν και στις δικές σας γυναίκες και στα δικά σας παιδιά…

Χίμηξαν και οι τέσσερες μαζί.

Αυτός που ήταν πίσω μου, έτσι όπως είχαν σχηματίσει κύκλο γύρω μου, μούδωσε μια δυνατή κλωτσιά στο κάτω μέρος της πλάτης. Έχασα την ισορροπία μου και κλονίστηκα. Προτού πέσω ο μπροστινός με κλώτσησε στο πρόσωπο. Καθώς ταλαντευόμουνα ο πλαϊνός με χτύπησε με γροθιά στο στομάχι και ενώ έβγαινε από μέσα μου ακατάσχετος εμετός εξακολουθούσε το κυκλικό παιγνίδι της μπάλας. Κάποιος αστόχησε και κυλίστηκα χάμω. Τότε το παιγνίδι άλλαξε. Ο Καραπαναγιώτης πήδησε στην κοιλιά μου. Ο Κραβαρίτης έκανε το ίδιο πάνω στο καμένο στήθος. Ένας τρίτος έβαλε το πόδι του στο λαιμό μου και τον πίεζε. Η αναπνοή μου σταμάτησε. Να, ο θάνατος επί τέλους έρχεται να με λυτρώσει. Όχι. Το πόδι τραβήχτηκε από το λαιμό. Τέσσερα χέρια με σήκωσαν και με πέταξαν στον πάγκο. Μου έβγαλαν όλα τα ρούχα. Θεόγυμνη, μ’ έδεσαν σφιχτά. Ο Καραπαναγιώτης έσκυψε και έφερε τα σκοινιά στα σημεία που να πιέζουν τις πληγές της καμένης ρόγας του αριστερού στήθους και του δεξιού μηρού. «Θα πάθεις κι άλλα χειρότερα», είπε. Στο χέρι σου είναι να γλυτώσεις». Δεν είχα δύναμη να μιλήσω. Η φωνή δεν έβγαινε. Με υπεράνθρωπη προσπάθεια έδωσα στο
στόμα το σχήμα που παίρνει όταν θέλει να φτύσει. Αλλά δεν βγήκε παρά ένα μικρό κομματάκι ματωμένο σάλιο που κόλλησε στο δεξί του μάγουλο. Ένα γερό χαστούκι με επανέφερε στην τάξη.

«Ρε σεις, είπε ο Καραπαναγιώτης στρεφόμενος στους άλλους, θέλει κανείς να τη γλεντήσει; Παίρνω γω την ευθύνη».
Το βλέμμα μου πήγε διαδοχικά και στους τέσσαρες. Περιεργάζονταν το γυμνό μου κορμί, όχι όμως σαν πραγματικοί αρσενικοί. Ο Καραπαναγιώτης απομακρύνθηκε προς το κεφαλόσκαλο κι έμπηξε μια φωνή: «Ρε Φώτη, τσακίσου κι έλα απάνω». Πέρασαν ένα-δυο λεπτά νεκρικής σιγής. Ακούγονταν οι φωνές της γυναίκας που γεννούσε στο διπλανό μαιευτήριο. Κάποιο κοντινό ραδιόφωνο μετέδιδε ότι «ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός εύρεν ικανοποιητικάς τας συνθήκας διαβιώσεως των κρατουμένων εν Ελλάδι». Ο Κραβαρίτης γελούσε δυνατά…

Από το κεφαλόσκαλο πρόβαλε η ζωώδης μορφή του Φώτη. Κοντός και πλατύς σαν παλαιστής με γαμψή μύτη. Το μισό χείλος ήταν κομμένο και άφηνε να φαίνονται δυο χρυσά δόντια. Η έκφρασή του δεν είχε τίποτα το ανθρώπινο. Το βλέμμα του έπεσε λαίμαργο πάνω στο γυμνό γυναικείο κορμί.

«Κοίτα, ρε Φώτη, τι μεζέ έχω για σένα. Φύτεψέ της ένα Φωτάκι να θυμάται την ταράτσα σ’ όλη της τη ζωή».
Ένας μορφασμός που πρέπει να σήμαινε γέλιο και χαρά διέστειλε την απαίσια μορφή. Χωρίς να πει τίποτε πέταξε το σακάκι του και ξεκουμπώθηκε μπροστά. Μισοπεθαμένη από φόβο και πόνο μπόρεσα να φωνάξω: «κτηνάνθρωποι, δεν φοβάστε το Θεό;». Ο Φώτης ξαναγέλασε. Ο Κραβαρίτης πήρε ένα κομμάτι σφουγγαρόπανο και μου τόχωσε στο στόμα. Τώρα οι τέσσερεις θεατές ήταν πολύ κοντά. Ο Φώτης έπεσε πάνω μου. Είδε όμως ότι τα πόδια μου ήταν δεμένα και δεν μπορούσε να τ’ ανοίξει. Μουγκρίζοντας για το εμπόδιο ανασηκώθηκε και μισόγυμνος έλυσε τα σχοινιά. Έκλεισα τα μάτια μου τη στιγμή που μου σήκωσε τα πόδια, αλλά τα ξανάνοιξα από τον οξύ πόνο καθώς με ξέσκιζε εισορμώντας μέσα μου. Ένας δεύτερος οξύτερος πόνος ήρθε όταν τα χρυσά δόντια του μπήχτηκαν βαθιά στο πληγωμένο αριστερό στήθος. Με παίδεψε πολλή ώρα. Κάθε φορά που τελείωνε το μουγκρητό ικανοποιήσεως του γουρουνιού σκέπαζε τις κραυγές από το μαιευτήριο. Ο χορός των βασανιστών σκυμμένος πάνω μου φώναζε: «Μπράβο, Φώτη… Κι άλλο…».

Όταν αποκαμωμένος τραβήχτηκε τα ελεύθερα πόδια μου σε μια υπέρτατη προσπάθεια εκτινάξεως του έδωσαν μια τρομερή κλωτσιά στο πρόσωπο. Κλονίστηκε για μια στιγμή, το μάτι του θόλωσε και είδα στα τεράστια χέρια του, καθώς τα άπλωνε προς το λαιμό μου, την έκφραση του στραγγαλιστή. Οι άλλοι πάλεψαν σκληρά για να τον συγκρατήσουν. Σηκωτό τον πέταξαν από τη σκάλα…

23 Ιανουαρίου 1968
 
Είμαι πάλι στο δικό μου σπίτι της οδού Χάρητος. Με άφησαν ελεύθερη την άλλη μέρα των Χριστουγέννων. Τη φοβερή εκείνη νύχτα της 12 Δεκεμβρίου με κουβάλησαν με μια κουβέρτα από την ταράτσα όχι στο κελί μου, αλλά σ’ ένα από τα απομονωτήρια του υπογείου. Εκεί που καταλήγει η τρύπα του θανάτου από το πλυσταριό. Εδώ ο αέρας είναι λίγος, η ατμόσφαιρα πνιγερή.

Το πάτωμα δεν έχει τσιμέντο.
Όταν με άδειασαν από την κουβέρτα στο κελί το γυμνό πληγιασμένο κορμί μου ανακατεύθηκε με τη γλύτσα και τα πεταμένα ρούχα μου. Ήταν λάσπη που μύριζε αίμα και ακαθαρσίες. Το μάκρος του κελιού μόλις έπαιρνε το σώμα μου αν είχα διπλωμένα τα πόδια.

Ήμουνα όμως χωρίς χειροπέδες κι έτσι μπόρεσα να ντυθώ, να κρατάω τη μύτη μου και ν’ αναπνέω με το στόμα. Στα πρώτα δέκα λεφτά, παρά τους πόνους, την αιμορραγία και την εξάντληση, στεκόμουνα ορθή. Αυτή η βρώμικη λάσπη μου έφερνε εμετό. Και ο εμετός γινότανε το επίστρωμα της λάσπης. Δεν άντεξα για πολύ. Έπεσα κάτω και παραδόθηκα άνευ όρων στη λάσπη και στους εμετούς. Έζησα εκεί ως τις 26 Δεκεμβρίου. Αλλά δεν με βασάνισαν άλλο.

Και δεν ξαναείδα ούτε τον Καραπαναγιώτη, ούτε τους άλλους, ούτε το βιαστή μου.
Στις 26 το μεσημέρι ένας αστυφύλακας με στολή με πήγε στο γραφείο του Λάμπρου. Μέσα στο γραφείο αντίκρισα τον πατέρα μου.

Κράτησα τους λυγμούς μου. Δεν ήθελα να δώσω ικανοποίηση στον κύριο διοικητή που στεκότανε όρθιος. Ο πατέρας μπροστά στο φάντασμα που έβλεπε είχε καταρρεύσει.

«Είσαι ελεύθερη», είπε ψυχρά ο Λάμπρου.
Και νάμαι πάλι από τη φρίκη της Μπουμπουλίνας στη θαλπωρή και στις ανέσεις του πατρικού σπιτιού.
Η μητέρα ήταν ακόμη στην κλινική. Είχε πάθει καρδιακή προσβολή την ημέρα που έμαθε ότι μ’ έπιασαν. Ο πατέρας είπε ότι ήταν θαύμα που σώθηκε. Σε τρεις μέρες γύρισε σπίτι. Εμένα με εξέτασε συμβούλιο γιατρών και με υπέβαλε σε πολύπλευρη συστηματική θεραπεία. Το κάψιμο του μηρού έχει αφήσει μια βαθειά ούλη. Πιο αποκρουστική είναι η πληγή του στήθους. Είχε αρχίσει μόλυνση και χρειάστηκε να εγχειριστώ. Μου κόψανε το μισό στήθος. Ο αριστερός ώμος είχε υποστεί εξάρθρωση από το κρέμασμα. Ένα σπασμένο πλευρό μπήκε σε νάρθηκα. Έχω συνεχείς ιλίγγους και μου κάνουν ηλεκτροθεραπεία.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη πιο φοβερό και αγιάτρευτο. Σήμερα το πρωί βεβαιώθηκα οριστικά ότι είμαι έγκυος. Έχω μέσα στα σπλάχνα μου το σπόρο της απαίσιας εκείνης νύχτας.

Πηγή: 2020mag.gr

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

 

ΤΡΕΙΣ ΨΗΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
του Edward Albee
Σκηνοθεσία: Robert Wilson

 

Πρεμιέρα 24 Νοεμβρίου 2023 

 

Ο διεθνούς φήμης Αμερικανός σκηνοθέτης Robert Wilson σκηνοθετεί το έργο Τρεις Ψηλές Γυναίκες  του Edward Albee  στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, με πρωταγωνίστριες τρεις εξέχουσες Ελληνίδες ηθοποιούς, τη Ρένη Πιττακή, την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και τη Λουκία Μιχαλοπούλου.

Δομημένο γύρω από τα θεμελικά ζητήματα του εαυτού και της θνητότητας, το σαρκαστικό έργο του Albee εμπνέεται από τον χαρακτήρα της δικής του μητέρας. Αντιμέτωπη πια με το τέλος του βίου της, περιβάλλεται από δύο νοσηλεύτριες, οι οποίες παίρνουν τη μορφή του νεότερου εαυτού της.

Με τη γνωστή του ολιστική διαχείριση του χώρου και του χρόνου, ο Robert Wilson εξιστορεί με μαεστρία το αποτύπωμα του χρόνου, αναδεικνύοντας τις πολλαπλές αντανακλάσεις που γεννά ο καθρέφτης της ζωής.

Σκηνοθεσία, Σκηνικά, Σχεδιασμός φωτισμού: Robert Wilson
Συνεργάτης σκηνοθέτης: Charles Chemin
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Συνεργάτης σχεδιασμού φωτισμού: Marcello Lumaca
Συνεργάτης σκηνογράφος: Flavio Pezzotti
Κοστούμια: Flavia Ruggeri
Σχεδιασμός ήχου: Thorsten Hoppe
Σχεδιασμός μακιγιάζ- περούκες: Manu Halligan
Επιμέλεια φωτισμού: Cristian Simon Petru
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Δερμιτζάκη
Επιμέλεια κίνησης: Μαριάννα Καβαλλιεράτου
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Διασκευή: Charles Chemin
Υπεύθυνη παραγωγής: Αιμιλία Σιαφαρίκα

 

Ηθοποιοί:
Ρένη Πιττακή
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Λουκία Μιχαλοπούλου
Αλέξης Φουσέκης

 

Προπώληση εισιτηρίων:
https://www.more.com/theater/treis-psiles-gynaikes/

 

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ 

Πέμπτη και Παρασκευή στις 21:00

Σάββατο στις 18:00 & 21:00
Τετάρτη και Κυριακή στις 19:00

 

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Λεωφ. Ηρώων Πολυτεχνείου 32,
Πειραιάς, τηλέφωνο  ταμείου  2104143310

Εντείνονται οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί και επεκτείνονται στα νότια της Λωρίδας της Γάζας που ήδη έχουν καταφύγει εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι από τον βορρά.

Τα χτυπήματα σε νοσοκομεία όπως και σε καταφύγια συνεχίζονται ενώ το Ισραήλ χτύπησε και γραφεία της Φατάχ στη Δυτική Όχθη.

Οι IDF βομβάρδισαν θέσεις της Χεζμπολάχ στον νότιο Λίβανο

Άκαρπες παραμένουν οι συζητήσεις για τους ομήρους, καθώς δεν έχει υπάρξει ακόμα συμφωνία.

Οι ανθρωπιστικοί οργανισμοί προειδοποιούν ότι η εξάπλωση επιδημιών αλλά και της πείνας είναι προ των πυλών.

Δείτε live

Δείτε live στο in

17:54 20.000 άνθρωποι στον δρόμο για τους ομήρους – Πιέζουν το Ισραήλ για απαντήσεις

Μέλη των οικογενειών των ομήρων και χιλιάδες από τους υποστηρικτές τους έφτασαν σήμερα στην Ιερουσαλήμ στο τέλος μιας πενθήμερης πορείας τους για να βρεθούν αντιμέτωποι με την κυβέρνηση του Ισραήλ, αναφορικά με το αίτημα τους, για την απελευθέρωση και την επιστροφή των αιχμαλώτων που κρατούνται από τη Χαμάς.

Διαβάστε περισσότερα εδώ

17:48 «Ο πόλεμος δεν έχει νικητές»: Εκατοντάδες στο Τελ Αβίβ – Άραβες και Εβραίοι – ζητούν κατάπαυση του πυρός

Εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο πάρκο Charles Clore του Τελ Αβίβ στο κεντρικό Ισραήλ σε κοινή διαδήλωση Αράβων και Εβραίων μετά από πρωτοβουλία του ισραηλινού κόμματος Hadash.

Οι διαδηλωτές ζήτησαν την άμεση κατάπαυση του πυρός και τον τερματισμό του πολέμου.

Επίσης, υποστηρίζουν μια συμφωνία «όλοι για όλους» για τους ομήρους, όπου όλοι οι Ισραηλινοί όμηροι θα επιστρέψουν με αντάλλαγμα «τους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους που κρατούνται παράνομα στο Ισραήλ».

Η βουλευτής του Hadash, Άιντα Τούμα Σουλεϊμάν που μίλησε στη διαδήλωση, τόνισε: «Δεν θα μας φιμώσουν. Δεν θα αφήσουμε την ανθρώπινη φωνή ενάντια στον πόλεμο να μην ακουστεί, γι’ αυτό εδώ λέμε: είμαστε ενάντια στον πόλεμο. Από την πρώτη μέρα είπαμε ότι είμαστε αντίθετοι στις θηριωδίες και τα εγκλήματα που διαπράττονται κατά των αμάχων και όταν οι πολίτες στη Γάζα πεθαίνουν από τους βομβαρδισμούς, θα καταδικάζουμε και αυτά τα εγκλήματα. Δεν θα επικρατήσετε, γιατί υπάρχει και φωνή στη Γάζα και υπάρχουν και πολίτες και παιδιά στη Γάζα».

Η Ντάνα Μιλς, πρώην διευθύντρια του Peace Now, δήλωσε: «Αρκετά με τον πόλεμο, αρκετά με τις δολοφονίες και τις σφαγές στη Γάζα. Δεν θα παραμείνουμε σιωπηλοί ή ήρεμοι μέχρι όλοι οι κρατούμενοι να επιστρέψουν στα σπίτια τους με ασφάλεια».

Μια ομάδα δεξιών διαδηλωτών έπαιζε θρησκευτική μουσική στα εβραϊκά κοντά στη διαδήλωση.

Δείτε φωτογραφίες:

 

17:38 Επικεφαλής της UNRWA: Οι επιθέσεις σε σχολεία του ΟΗΕ είναι «τρομακτικές» και πρέπει να σταματήσουν

Ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (UNRWA) δήλωσε ότι έλαβε «τρομακτικές» εικόνες και πλάνα από πολλούς ανθρώπους που σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν σε επίθεση εναντίον «κι άλλου» σχολείου της UNRWA στα βόρεια της Γάζας.

«Αυτές οι επιθέσεις δεν μπορούν να γίνουν καθημερινότητα, πρέπει να σταματήσουν. Μια ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός δεν μπορεί να περιμένει άλλο», δήλωσε ο γενικός επίτροπος της UNRWA, Φιλίπ Λαζαρινί σε ανάρτησή του στο Χ.

 

17:32 Ερυθρά Ημισέληνος: Κι άλλα ασθενοφόρα εκτός λειτουργίας

Η Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος αναφέρει σε ανάρτησή της ότι έξι ακόμη ασθενοφόρα της στη Λωρίδα της Γάζας δεν λειτουργούν πλέον λόγω έλλειψης καυσίμων.

Το Ισραήλ δεν έχει επιτρέψει την εισαγωγή καυσίμων στον πολιορκημένο παράκτιο θύλακα παρά μόνο σε μικρές ποσότητες αποκλειστικά για την UNRWA για τη διεξαγωγή των ανθρωπιστικών της επιχειρήσεων.

Δείτε τη σχετική ανάρτηση:

 

17:29 Διαδήλωση υπέρ της Παλαιστίνης στη Βαρσοβία

Παρά τον άσχημο καιρό, διαδήλωση υπέρ της Παλαιστίνης που ζητούσε άμεση κατάπαυση του πυρός έγινε στη Βαρσοβία, πρωτεύουσα της Πολωνίας.

 

17:24 Σειρήνες ακούγονται στο κεντρικό και νότιο Ισραήλ

Σύμφωνα με τη Haaretz, σειρήνες ακούγονται στο κεντρικό και νότιο Ισραήλ.

17:20 Πολύ σκληρές εικόνες μετά από χτύπημα του Ισραήλ στη Χαν Γιουνίς

Ιδιαίτερα σκληρές είναι οι εικόνες που μεταδίδουν παλαιστινιακά ΜΜΕ μετά από το νέο χτύπημα του Ισραήλ στη Χαν Γιουνίς.

Σύμφωνα με Quds News Network, το Ισραήλ χτύπησε δύο σπίτια οικογενειών, ενώ υπάρχουν νεκροί και τραυματίες.

 

Ανάμεσα στους νεκρούς είναι και παιδιά. Προσοχή, πολύ σκληρές εικόνες:

 

17:11 Χαμάς: «Το Ισραήλ δεν ξεχωρίζει ανάμεσα σε βόρεια και νότια Γάζα»

Ο ηγέτης της Χαμάς στον Λίβανο, Οσάμα Χαμντάν δηλώνει ότι η σημερινή επίθεση στο σχολείο al-Fakhoora αποδεικνύει ότι κανένα μέρος της Γάζας δεν είναι ασφαλές.

Το Ισραήλ έχει ισχυριστεί ότι οι νότιες περιοχές της Λωρίδας της Γάζας είναι ασφαλείς από τους βομβαρδισμούς, σημειώνει ο Χαμντάν, αλλά είναι σαφές ότι ο στρατός του δεν κάνει διάκριση μεταξύ των όποιων τμημάτων του πολιορκημένου παράκτιου θύλακα.

«Σήμερα, άλλη μια σφαγή, αυτή τη φορά στο σχολείο al-Fakhoora της UNRWA, το οποίο βομβαρδίστηκε από ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη. Για άλλη μια φορά, το σχολείο βρίσκεται επίσης μέσα στην περιοχή της Χαν Γιουνίς, μια περιοχή που οι [ισραηλινές] δυνάμεις κατοχής ισχυρίζονται ότι είναι ασφαλής. Συνεχίζουν να διαδίδουν ψευδείς αναφορές με την ελπίδα να εκκενώσουν ολόκληρο το βόρειο τμήμα της Γάζας», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο Χαμντάν.

 

17:01 «Αποτρόπαιο έγκλημα πολέμου» το χτύπημα στο σχολείο της Τζαμπάλια λέει το ΥΠΕΞ της Ιορδανίας

Για «αποτρόπαιο έγκλημα πολέμου» κάνει λόγο το ιορδανικό υπουργείο Εξωτερικών αναφορικά με το χτύπημα στο σχολείο του ΟΗΕ, al-Fakhoora της Τζαμπάλια.

Το ιορδανικό ΥΠΕΞ σημειώνει ότι «πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, ελλείψει διεθνούς στάσης για να σταματήσει να μαίνεται ο πόλεμος, τα δεινά και η ανθρωπιστική καταστροφή που προκαλεί».

Το υπουργείο Υγείας στη Γάζα λέει ότι «υπάρχουν τουλάχιστον 50 νεκροί», ενώ δημοσιογράφος του Al Jazeera έκανε λόγο για «200 νεκρούς».

«Πτώματα διάσπαρτα παντού», αναφέρει το Middle East Eye, ενώ μεταδίδει το βίντεο με τις πολύ σκληρές εικόνες που έδωσε στη δημοσιότητα το Al Jazeera Arabic.

 

16:53 IDF: Μάχη με το βασικό τάγμα της Χαμάς στη συνοικία Ζεϊτούν στην πόλη της Γάζας

Οι IDF, σε νέα ενημέρωσή τους, σημειώνουν ότι «απλώνουν» τις χερσαίες επιχειρήσεις στη βόρεια Γάζα, ενώ ανακοίνωσαν ότι δόθηκε μάχη με το βασικό τάγμα της Χαμάς στη συνοικία Ζεϊτούν στην πόλη της Γάζας.

Σύμφωνα με τις IDF, «κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, πολλοί τρομοκράτες σκοτώθηκαν και τα στρατεύματα έπληξαν μεγάλο αριθμό τρομοκρατικών υποδομών, συμπεριλαμβανομένων υπόγειων υποδομών και σημαντικών στόχων της τρομοκρατικής οργάνωσης».

Δείτε τα σχετικά βίντεο που έδωσαν στη δημοσιότητα οι IDF:

 

 

16:44 Τουλάχιστον 15 νεκροί Παλαιστίνιοι από αεροπορική επιδρομή στα δυτικά της Χαν Γιουνίς

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, τουλάχιστον 15 άνθρωποι σκοτώθηκαν σήμερα μετά από αεροπορική επιδρομή που έπληξε ένα σπίτι στην Χαν Γιουνίς, όπως δήλωσαν μέλη του υγειονομικού προσωπικού από το νοσοκομείο Νάσερ της Γάζας.

Οι υγειονομικές αρχές της Γάζας αύξησαν τον αριθμό των νεκρών χθες, σε περισσότερους από 12.000 νεκρούς, με τους 5.000 από αυτούς να είναι παιδιά.

Ο ΟΗΕ θεωρεί αξιόπιστους τους αριθμούς αυτούς, παρά το γεγονός ότι τώρα αναθεωρούνται συνεχώς προς τα επάνω εξαιτίας των δυσκολιών συλλογής πληροφοριών.

16:34 Οι IDF βομβάρδισαν θέσεις της Χεζμπολάχ στον νότιο Λίβανο

Οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF) επιβεβαιώνουν ότι πλήττουν αρκετές θέσεις της Χεζμπολάχ στον νότιο Λίβανο, σημειώνοντας ότι αυτό είναι απάντηση στις επανειλημμένες επιθέσεις της λιβανέζικης οργάνωσης στο βόρειο Ισραήλ.

Οι IDF λένε ότι τα σημεία περιλαμβάνουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις και παρατηρητήρια που ανήκουν στη Χεζμπολάχ.

Δείτε τη σχετική ανάρτηση:

 

16:28 «Οι ισραηλινές δυνάμεις πήραν πάνω από 100 πτώματα από τον ομαδικό τάφο του νοσοκομείου Αλ Σίφα»

Ο Ισμαήλ Θαουάμπτα, υπεύθυνος επικοινωνίας της παλαιστινιακής κυβέρνησης στη Γάζα, δήλωσε στο Al Jazeera ότι:

«Οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής χθες ανέσκαψαν τους τάφους που φτιάξαμε μέσα στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου – πήραν περισσότερα από 100 πτώματα που ήταν ήδη θαμμένα.

Επιπλέον, όλα εκείνα τα θύματα που πέθαναν πρόσφατα, δεν κηδεύτηκαν καθώς οι ισραηλινές δυνάμεις αρνήθηκαν να τους θάψουν μέσα στο νοσοκομείο».

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι: «Πριν από μέρες, καθώς τα πτώματα συσσωρεύονταν μέσα στο νοσοκομείο, η διοίκηση του νοσοκομείου αναγκάστηκε να σκάψει έναν ομαδικό τάφο και να θάψει όλους τους νεκρούς. Σήμερα το πρωί, οι ισραηλινές μπουλντόζες ανέσκαψαν τους τάφους και πήραν τα πτώματα».

16:20 Σε νέα επίθεση, 32 νεκροί μόνο από μία οικογένεια, ανάμεσά τους 19 παιδιά, στην Τζαμπάλια

Το υπουργείο Υγείας της Γάζας αναφέρει ότι 32 άτομα από μία οικογένεια σκοτώθηκαν σε επίθεση του ισραηλινού στρατού σε κτίριο στη βόρεια πλευρά της Λωρίδας, με 19 παιδιά μεταξύ των νεκρών, όπως αναφέρει το AFP.

Το υπουργείο έδωσε στη δημοσιότητα κατάλογο με τα ονόματα των 32 μελών της οικογένειας Αμπού Χαμπάλ, που σκοτώθηκαν στην Τζαμπάλια, τον μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό στον πολιορκημένο θύλακα.

 

16:11 Εκπρόσωπος της UNRWA: Κανένα μέρος δεν είναι ασφαλές στη Γάζα

Η εκπρόσωπος της UNRWA, Ταμάρα ελ-Ριφάι δήλωσε στο Al Jazeera ότι η παλαιστινιακή υπηρεσία προσφύγων δεν ήταν πλέον σε θέση να παρέχει προστασία στους ανθρώπους που προσέρχονταν στα καταφύγια και τα σχολεία της εν μέσω των συνεχιζόμενων βομβαρδισμών του Ισραήλ κατά του θύλακα.

Μιλώντας από την Αμμάν της Ιορδανίας, η ελ-Ριφάι δήλωσε ότι 70 κτίρια της UNRWA έχουν πληγεί μέχρι στιγμής.

«Εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε πλέον προστατευμένοι», είπε η ελ-Ριφάι, λέγοντας ότι 66 άνθρωποι στα καταφύγια της UNRWA έχουν πεθάνει μέχρι σήμερα, εξαιρουμένης της σημερινής επίθεσης στο al-Fakhoora. «Κανένα μέρος στη Γάζα δεν είναι ασφαλές», τόνισε.

Η εκπρόσωπος της UNRWA δήλωσε ότι παρά τις επιθέσεις στα κτίριά της, δεν έχουν καμία πρόθεση να εγκαταλείψουν τη Γάζα.

«Είμαστε πραγματικά μια σανίδα σωτηρίας (σ.σ. για τους κατοίκους της Γάζας). Δεν πρόκειται να πάμε πουθενά και μένουμε με τους κατοίκους της Γάζας», σημείωσε.

Μέχρι σήμερα, 103 υπάλληλοι της UNRWA στη Γάζα έχουν σκοτωθεί από την έναρξη του πολέμου στις 7 Οκτωβρίου.

16:01 Το Ισραήλ επιτρέπει στην Ιορδανία να στήσει νοσοκομείο εκστρατείας στη Ναμπλούς

Η ισραηλινή κυβέρνηση επέτρεψε στον ιορδανικό στρατό να κατασκευάσει ένα νοσοκομείο στη Ναμπλούς, η κατασκευή του οποίου ολοκληρώνεται αυτές τις ημέρες.

Σύμφωνα με αραβικές πηγές που επικαλείται το ynet, ο βασιλιάς της Ιορδανίας σκοπεύει να προωθήσει τη δημιουργία παρόμοιων συγκροτημάτων και σε άλλες παλαιστινιακές πόλεις.

Η ισραηλινή πλευρά έχει επιβεβαιώσει τα παραπάνω.

15:46 Χαμάς: «Θα θέσουμε το Ισραήλ προ των ευθυνών του»

Σχολιάζοντας τον βομβαρδισμό του σχολείου al-Fakhoora, η Χαμάς αναφέρει, σε ανακοίνωσή της, ότι θα θέσει το Ισραήλ προ των ευθυνών του για την επίθεση και τα εγκλήματά του εναντίον παιδιών και αμάχων.

15:40 Ο ισραηλινός στρατός ισχυρίζεται ότι παρέδωσε τρόφιμα και νερό σε όσους εκκένωναν το Αλ Σίφα

Οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας ισχυρίζονται ότι παρέδωσαν ένα «σημαντικό πακέτο βοήθειας» στο νοσοκομείο Αλ Σίφα, εν μέσω αναφορών για μαζική έξοδο ασθενών, ιατρικού προσωπικού και άλλων εκτοπισμένων ανθρώπων.

Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι παρέδωσε 6.000 λίτρα νερού και πάνω από 2.300 κιλά τροφίμων  στο νοσοκομείο.

15:34 Ερντογάν: Η Τουρκία θα αποκαταστήσει υποδομές στη Γάζα αν επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός

Η Τουρκία θα καταβάλλει προσπάθειες για την αποκατάσταση των καταστραμμένων υποδομών, των νοσοκομείων και των σχολείων στη Γάζα αν επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός, φέρεται να δήλωσε σήμερα, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ.

Μιλώντας στο αεροσκάφος του, κατά την πτήση της επιστροφής από την Γερμανία, ο Ερντογάν δήλωσε επίσης, ότι η Τουρκία απευθύνει ένα κάλεσμα για την πραγματοποίηση επιθεωρήσεων πυρηνικών όπλων στο Ισραήλ, ώστε να μην υπάρχουν αμφιβολίες για το ζήτημα αυτό, σύμφωνα με μία δημοσιογραφική αναφορά της ηλεκτρονικής σελίδας του τηλεοπτικού δικτύου A Haber.

15:27 Πορεία για τους ομήρους έφτασε στην Ιερουσαλήμ – «Να γυρίσουν όλοι στα σπίτια τους»

Η πορεία των οικογενειών των ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς στη Γάζα έφτασε στην Ιερουσαλήμ.

Ο Γιουβάλ Χαράν, μέλη της οικογένειας του οποίου απήχθησαν και ο οποίος πήρε την πρωτοβουλία για την πορεία, τόνισε ότι «τίποτα δεν έχει τελειώσει. Οι 43 ημέρες είναι πολλές. Θα συνεχίσουμε με κάθε δυνατό τρόπο μέχρι ο καθένας από αυτούς να επιστρέψει στο σπίτι του».

Πορεία για τους ομήρους

15:20 Σειρήνες στη Σντερότ

15:15 Al Jazeera: Ανάγκασαν γυναίκες που εκκένωναν το Αλ Σίφα να βγάλουν τα ρούχα τους

Ο δημοσιογράφος Jihad Abu Shanab λέει στο Al Jazeera ότι αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν ότι άνθρωποι που εκκένωναν το νοσοκομείο Αλ Σίφα, υποβλήθηκαν σε αυστηρή ανάκριση για ώρες από Ισραηλινούς στρατιώτες.

«Επιπλέον, σε πολλούς έγινε σωματική έρευνα με εξευτελιστικό τρόπο. Πολλές γυναίκες αναγκάστηκαν να … βγάλουν τα ρούχα τους και να υποβληθούν σε σωματική έρευνα. Αυτά ήταν πολύ εξευτελιστικά περιστατικά. Σε πολίτες που κράτησαν ομήρους στον πάνω όροφο του νοσοκομείου, αρνούνταν να τους δώσουν φαγητό και νερό και τους ταπείνωναν».

15:10 Υπουργείο Υγείας στη Γάζα: Τουλάχιστον 50 οι νεκροί από τον βομβαρδισμό στο σχολείο al-Fakhoora

Τουλάχιστον 50 άνθρωποι σκοτώθηκαν όταν οι ισραηλινές δυνάμεις χτύπησαν το σχολείο al-Fakhoora, δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων AFP αξιωματούχος του υπουργείου Υγείας στη Γάζα.

Το χτύπημα στο σχολείο που διαχειρίζεται η UNRWA έγινε «τα ξημερώματα», πρόσθεσε ο αξιωματούχος.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με δημοσιογράφο του Al Jazeera, στον βομβαρδισμό σκοτώθηκαν περίπου 200 άτομα.

15:00 Το πρώτο αεροπλάνο με τραυματισμένους Παλαιστίνιους φτάνει στα ΗΑΕ

Μια ομάδα 15 Παλαιστινίων, παιδιά και οι οικογένειές τους, κατάφεραν να φύγουν από τη Γάζα από το πέρασμα της Ράφα την Παρασκευή και στη συνέχεια πήραν την πτήση για το Άμπου Ντάμπι, αναφέρει το Reuters.

Ορισμένα από τα παιδιά είχαν επιδέσμους σε χέρια και σε πόδια. Κάποιοι κάθονταν ήσυχα δίπλα στους γονείς ή τους συγγενείς τους, ενώ άλλοι ταξίδευαν μόνοι τους.

Μεταξύ αυτών ήταν και ο Μοχάμεντ Αμπού Ταμπίχ, 14 ετών, ένα από τα πιο σοβαρά τραυματισμένα παιδιά στο αεροπλάνο. Υπέστη τραυματισμούς στον αυχένα και τη σπονδυλική στήλη όταν χτυπήθηκε το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε.

«Όταν τραυματίστηκα, ένιωσα σοκ. Και τότε σταμάτησα να κινούμαι», δήλωσε στο Reuters.

14:56 Μέλη της Ερυθράς Ημισελήνου παγιδευμένα στο νοσοκομείο Αλ Άχλι

Η Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος δήλωσε ότι οι ιατρικές ομάδες της εξακολουθούν να είναι παγιδευμένες στο νοσοκομείο al-Ahli στη Γάζα εν μέσω σφοδρών πυρών του ισραηλινού στρατού.

«Απαιτούμε άμεση παρέμβαση για την προστασία των ομάδων μας που βρίσκονται τώρα σε κίνδυνο», ανέφερε η οργάνωση σε ανάρτησή της στο Χ.

 

14:45 Περίπου 200 άνθρωποι σκοτώθηκαν στον ισραηλινό βομβαρδισμό του σχολείου al-Fakhoora

Ο Imad Zaqout από το Al Jazeera λέει ότι περίπου 200 άνθρωποι σκοτώθηκαν στον ισραηλινό βομβαρδισμό του σχολείου al-Fakhoora στη βόρεια Γάζα που λειτουργούσε ως καταφύγιο του ΟΗΕ.

Βίντεο που κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν δεκάδες σορούς να κείτονται στους χώρους του σχολείου.

 

Το σχολείο βρίσκεται στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζαμπάλια που έχει γίνει πολλές φορές στόχος των ισραηλινών βομβαρδισμών.

14:31 Αντιφάσεις εντοπίζει το CNΝ στα βίντεο του ισραηλινού στρατού για τα όπλα στο Αλ Σίφα

Το CNN μετά το BBC εγείρει και αυτό ερωτήματα για την αξιοπιστία των ισχυρισμών του ισραηλινού στρατού αναφορικά με τα όπλα της Χαμάς στο νοσοκομείο Αλ Σίφα.

Όπως αναφέρει το αμερικανικό δίκτυο στο βίντεο που δημοσίευσαν οι IDF στις 15 Νοεμβρίου φαίνονται λιγότερα όπλα από αυτά που έδειξε το τηλεοπτικό κανάλι FOX που επισκέφθηκε αργότερα το Αλ Σίφα με την άδεια του ισραηλινού στρατού.

Ανάμεσα στην κινηματογράφηση των δύο βίντεο μεσολάβησαν αρκετές ώρες. Στο βίντεο του FOX που τραβήχτηκε αργότερα εμφανίζονται δύο όπλα AK-47 σε μία τσάντα πίσω από το μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας, ενώ στο βίντεο των IDF που τραβήχτηκε το μεσημέρι εμφανίζεται ένα όπλο.

Η εμφάνιση ενός ακόμα όπλου από ότι στο αρχικό βίντεο δεν εξηγείται και οι IDF δεν έχουν απαντήσει στο ερώτημα του CNN.

14:13 Δεκάδες οι νεκροί από το χτύπημα σε σχολείο καταφύγιο του ΟΗΕ

Για σφαγή κάνουν λόγο παλαιστινιακά ΜΜΕ αναφορικά με τον βομβαρδισμό στο σχολείο Al-Fakhoora στα βόρεια της Γάζας, που λειτουργεί ως καταφύγιο του ΟΗΕ. Σύμφωνα με πληροφορίες δεκάδες είναι οι νεκροί και ακόμα περισσότεροι οι τραυματίες.

Ο αναλυτής Marwan Bishara, σχολιάζοντας την είδηση στο Al Jazeera αναφέρει ότι δεν υπάρχει τίποτα διαφορετικό σε αυτή την τελευταία πράξη του Ισραήλ από τις προηγούμενες. Το σχολείο Al-Fakhoora είναι το Αλ Σίφα των σχολείων, και η επίθεση σε ένα σημείο όπου μαζεύεται τόσος κόσμος για να προστατευθεί μόνο στόχο έχει να στείλει το μήνυμα ότι οι άνθρωποι πρέπει να φύγουν από τη γη τους γιατί αλλιώς θα πεθάνουν.

Σε βίντεο που κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φαίνονται δεκάδες νεκροί και τραυματίες [Σκληρές εικόνες]

 

13:58 «Το Αλ Σίφα είναι πλέον εγκαταλελειμμένο – Νεογέννητα και νεφροπαθείς κινδυνεύουν», λέει ο διευθυντής του νοσοκομείου

Μιλώντας στο Al Jazeera από το Αλ Σίφα, ο διευθυντής Mohammed Abu Salmiya λέει ότι μόνο ο ίδιος και μερικοί άλλοι, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού και των ασθενών, έχουν απομείνει στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της Γάζας.

Ακολουθούν τα όσα είπε:

• Το νοσοκομείο είναι εντελώς έρημο. Κάποιοι από τους εναπομείναντες ασθενείς και τα θύματα βρίσκονται στο διάδρομο.
• Το κέντρο του νοσοκομείου είναι περικυκλωμένο από ισραηλινούς στρατιώτες. Έχουν τον απόλυτο έλεγχο. Ακόμα κι εμείς, το ελάχιστο ιατρικό προσωπικό που έχει απομείνει, δεν μπορούμε να κινηθούμε ελεύθερα.
• Πολλοί από αυτούς που βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση, συμπεριλαμβανομένων των νεογέννητων και των νεφροπαθών, θα πεθάνουν άμεσα αν δεν απομακρυνθούν.
• Τα τρόφιμα στα νοσοκομεία έχουν επίσης εξαντληθεί.

13:51 Χτύπημα σε σχολείο-καταφύγιο του ΟΗΕ

Οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές έπληξαν το σχολείο Al-Fakhoora, το οποίο λειτουργεί από την υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (UNRWA) στον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπάλια στη βόρεια Γάζα.

 

13:41 Έλεγχοι σε όσους φεύγουν από το Αλ Σίφα – Δεν αφήνουν τους άνδρες να περάσουν για νότια Γάζα

Μιλώντας στο Al Jazeera, ο δημοσιογράφος Jihad Abu Shanab είπε ότι οι ισραηλινές δυνάμεις έδωσαν οδηγίες σε όσους έφευγαν από το νοσοκομείο Αλ Σίφα να φύγουν από την οδό Salah al-Din.

«Ωστόσο, αυτόπτες μάρτυρες μας λένε ότι ισραηλινοί στρατιώτες έχουν αναπτυχθεί κατά μήκος της οδού Salah al-Din. Αυτός είναι ο δρόμος που χωρίζει το βόρειο τμήμα της Γάζας από το νότιο. Οι ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις εγκατέστησαν ένα σημείο ελέγχου όπου απαγορεύεται η πρόσβαση των ανδρών στο νότιο τμήμα, ενώ επιτρέπεται η έξοδος στις γυναίκες».

13:29 Έποικοι και στρατός εκτοπίζουν Παλαιστίνιους ελαιοπαραγωγούς από τη γη τους στη Δυτική Όχθη

Ισραηλινές δυνάμεις και έποικοι επιτέθηκαν σε Παλαιστίνιους ελαιοπαραγωγούς την ώρα της συγκομιδής σε διάφορα χωριά της Δυτικής Όχθης, αναγκάζοντάς τους να εγκαταλείψουν τα εδάφη τους, αναφέρει το παλαιστινιακό πρακτορείο ειδήσεων WAFA.

Τοπικές πηγές ανέφεραν ότι Ισραηλινοί έποικοι, υποστηριζόμενοι από στρατιώτες, επιτέθηκαν σε ελαιοπαραγωγούς στο χωριό Μπουρίν, νότια της Ναμπλούς, και έκλεψαν τις σοδειές τους και τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν στη συγκομιδή.

Οι στρατιώτες ανάγκασαν επίσης τους ελαιοπαραγωγούς στο χωριό al-Sawiyeh, νότια της Ναμπλούς, να σταματήσουν τη συγκομιδή και να εγκαταλείψουν τα εδάφη τους, δήλωσε ο επικεφαλής του συμβουλίου του χωριού Mahmoud Hasan.

Ο ίδιος είπε στο WAFA ότι οι στρατιώτες έκαναν χρήση δακρυγόνων εναντίον των αγροτών στο ανατολικό τμήμα του χωριού.

Μια παρόμοια σκηνή διαδραματίστηκε στα χωριά Kisan και Nahalin κοντά στη Βηθλεέμ, δήλωσε ο Hasan Breijieh της Επιτροπής Αντίστασης στον Εποικισμό και το Τείχος. Στην περιοχή βόρεια του Nahalin, πυροβολισμοί από στρατιώτες ανάγκασαν τους Παλαιστίνιους αγρότες να φύγουν. Σύμφωνα με πληροφορίες, τους προειδοποίησαν να μην επιστρέψουν.

 

13:15 Τι γνωρίζουμε για την εκκένωση του Αλ Σίφα

Το Al Jazeera συνθέτει μέσα από μαρτυρίες τα πρωτοφανή δραματικά γεγονότα στο νοσοκομείο Αλ Σίφα:

• Ο επικεφαλής των επειγόντων περιστατικών Omar Zaqout δήλωσε στο Al Jazeera ότι ο ισραηλινός στρατός διέταξε όλους στο νοσοκομείο Αλ Σίφα – συμπεριλαμβανομένων των γιατρών, των ασθενών και των εκτοπισμένων – να εκκενώσουν το ιατρικό συγκρότημα σε μία ώρα μέσω του δρόμου al-Wehda.
• Ο ισραηλινός στρατός αρνήθηκε ότι διέταξε την εκκένωση, ισχυριζόμενος αντίθετα ότι ανταποκρίθηκε σε αίτημα του διευθυντή του νοσοκομείου να αφήσει όσους επιθυμούν να ακολουθήσουν μια ασφαλή οδό διαφυγής. Πρόσθεσε ότι ενημέρωσε τους γιατρούς του νοσοκομείου ότι ήταν έτοιμοι να διευκολύνουν τη μεταφορά των ασθενών.
• Οι ισραηλινοί ισχυρισμοί διαψεύστηκαν από τον Mohammed Zaqout, διευθυντή των νοσοκομείων της Γάζας, ο οποίος επέμεινε ότι οι ασθενείς αναγκάστηκαν να φύγουν υπό την απειλή όπλων. Ο Munir al-Barsh, γενικός διευθυντής του υπουργείου Υγείας της Γάζας και ο Adnan al-Barsh, επικεφαλής της ορθοπεδικής του νοσοκομείου, έδωσαν την ίδια εικόνα.
• Οι διασωθέντες διατάχθηκαν στις 9 π.μ να φύγουν ανεμίζοντας ένα λευκό μαντήλι και να σχηματίζοντας μια γραμμή, δήλωσε ο αξιωματούχος της υγείας.

Πόσοι έμειναν πίσω

• Περίπου 450 ασθενείς απομακρύνθηκαν, ενώ περίπου 120 ασθενείς έμειναν πίσω με πέντε γιατρούς, συμπεριλαμβανομένου του διευθυντή και μερικών νοσηλευτών, επειδή δεν μπορούσαν να μετακινηθούν, δήλωσε ο al-Barsh.
• Ο Zaqout δήλωσε ότι ένας κατάλογος με ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση έχει παραδοθεί στον Ερυθρό Σταυρό για να μεταφερθούν στην Αίγυπτο για θεραπεία, αλλά ότι εξακολουθεί να περιμένει ενημέρωση για το θέμα.
• Ο γιατρός al-Barsh πρόσθεσε ότι ισραηλινοί ελεύθεροι σκοπευτές βρίσκονται μέσα και γύρω από το νοσοκομειακό συγκρότημα.
• Ο Ismail al-Thawabta, γενικός διευθυντής του κυβερνητικού γραφείου μέσων ενημέρωσης στη Γάζα, λέει ότι ένας αριθμός ασθενών που αναγκάστηκαν να εκκενώσουν το νοσοκομείο Αλ Σίφα είναι σε τόσο σοβαρή κατάσταση που μπορεί να μην επιβιώσουν από το ταξίδι προς άλλη ιατρική εγκατάσταση.
• Αρκετές μαρτυρίες περιγράφουν τους συγγενείς να σπρώχνουν κυλιόμενα νοσοκομειακά κρεβάτια και αναπηρικά αμαξίδια, ενώ άλλοι περπατώντας με δυσκολία προσπαθούσαν να φτάσουν νοτιότερα.

13:02 Καταδικάζει το Κατάρ τον ισραηλινό βομβαρδισμό ανθρωπιστικού κέντρου

Η Sheikha Alya Ahmed bin Saif Al Thani μόνιμη αντιπρόσωπος του Κατάρ στον ΟΗΕ, δήλωσε ότι ο βομβαρδισμός από τον ισραηλινό στρατό της έδρας της Καταριανής Επιτροπής για την Ανασυγκρότηση της Γάζας δεν θα αποτρέψει το Κατάρ από την παροχή βοήθειας στη Γάζα.

«Το έγκλημα αυτό συνιστά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου», αναφέρει η δήλωσή της στην άτυπη συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη.

Η ίδια ζήτησε επίσης την άμεση εφαρμογή του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που ζητά άμεση ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

12:45 «Σκοπός του Ισραήλ να διώξει τους Παλαιστίνιους» – Πώς βλέπει η Παλαιστινιακή Αρχή την πρόταση ανάληψης εξουσίας στη Γάζα

Ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα δεν θα περιοριστεί σε κάποια περιοχή και θα επεκταθεί και σε άλλα μέρη, δήλωσε ο Άμμαρ Χιτζάζι, βοηθός υπουργός για πολυμερείς υποθέσεις στο παλαιστινιακό υπουργείο Εξωτερικών.

«Πιστεύουμε ότι το κάνουν σταδιακά. Ο βορράς είναι μόνο η αρχή», δήλωσε στο Al Jazeera.

«Θα φροντίσουν να καταστήσουν τη Γάζα, ιδίως το βόρειο και το ανατολικό τμήμα, αβίωτη και θα συμπιέσουν τον πληθυσμό σε μια πολύ περιορισμένη γεωγραφική περιοχή, ωθώντας τον να φύγει και να εκτοπιστεί βίαια από την Παλαιστίνη», πρόσθεσε ο Χιτζάτζι.

Όταν ρωτήθηκε για το αν η Παλαιστινιακή Αρχή θα ήταν πρόθυμη να κυβερνήσει τη Γάζα μετά το τέλος των μαχών, είπε ότι προτεραιότητα είναι πρώτα να τερματιστεί ο πόλεμος στον πολιορκημένο θύλακα.

«Η φύση των πραγμάτων είναι ότι θα πρέπει να έχουμε μόνο μία κυβέρνηση που θα κυβερνά τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Και αυτή η κυβέρνηση θα πρέπει να έρθει σύμφωνα με αυτό που θα επιλέξει ο λαός», είπε.

«Και ο νόμιμος εκπρόσωπος του παλαιστινιακού λαού είναι η Παλαιστινιακή Απελευθερωτική Οργάνωση … επομένως η παλαιστινιακή κυβέρνηση μπορεί να καθοριστεί ως τέτοια», σημείωσε ο Χιτζάζι. «Αλλά τώρα δεν είναι η ώρα να συζητήσουμε αυτά τα πράγματα».

12:30 IDF: Σκοτώσαμε ομάδα της Χαμάς που εκτόξευσε ρουκέτες στο κεντρικό Ισραήλ

Εκπρόσωπος των IDF δήλωσε ότι μέλη της ομάδας της Χαμάς που εκτόξευσε ρουκέτες στο κεντρικό Ισραήλ το βράδυ της Παρασκευής σκοτώθηκαν από ισραηλινή επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος το Σάββατο.

Η ανακοίνωση ανέφερε ακόμη ότι κατά τη διάρκεια του τελευταίου 24ωρου, οι ισραηλινές δυνάμεις εντόπισαν και κατέστρεψαν δεκάδες στόχους της Χαμάς στη Γάζα, συμπεριλαμβανομένων εργαστηρίων πυρομαχικών και θέσεων διοίκησης.

12:24 Περισσότερες πληροφορίες για τους ασθενείς του Αλ Σίφα

Ο δημοσιογράφος του Al Jazeera αναφέρει:

• Πολλοί που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νοσοκομείο Αλ Σίφα δεν μπόρεσαν να βρουν μεταφορικό μέσο και αναγκάστηκαν να φύγουν με τα πόδια
• Οι ασθενείς που έμειναν πίσω στο νοσοκομείο είναι σε πολύ κρίσιμη κατάσταση και δεν μπορούν να μετακινηθούν. Απαιτείται ειδική φροντίδα και η μετακίνησή τους πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένα πρωτόκολλα.
• Υπάρχει μεγάλη αγωνία για το τι πρόκειται να τους συμβεί. Ανάμεσά τους είναι και τα πρόωρα βρέφη.

12:05 Παλαιστινιακή Αρχή: Η εκκένωση του Αλ Σίφα είναι έγκλημα

Το υπουργείο Εξωτερικών της Παλαιστινιακής Αρχής εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καταδικάζει την κατάληψη και την εκκένωση του νοσοκομείου Αλ Σίφα από τον ισραηλινό στρατό.

«Η εκκένωση του Αλ Σίφα βαθαίνει την ανθρωπιστική και περιβαλλοντική καταστροφή που αντιμετωπίζει η Γάζα και αυξάνει τη μεγάλη πίεση στα νοσοκομεία της νότιας Λωρίδας της Γάζας», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Οι ενέργειες του Ισραήλ αντιπροσωπεύουν «άλλη μια αποτρόπαια πτυχή των εγκλημάτων εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας που διαπράττουν οι δυνάμεις κατοχής εναντίον των Παλαιστινίων», συνεχίζει η ανακοίνωση.

11:55 Δεκάδες πτώματα γύρω από το νοσοκομείο Baptist

Μιλώντας στο Al Jazeera, ο δημοσιογράφος Jihad Abu Shanab περιέγραψε την κατάσταση στο νοσοκομείο al-Ahli, γνωστό και ως νοσοκομείο Baptist, ως «ολοκληρωτική καταστροφή».

Ακολουθούν τα σχόλιά του:

• Η περιοχή γύρω από το νοσοκομείο έχει ισοπεδωθεί
• Δεκάδες πτώματα είναι διασκορπισμένα στους δρόμους
• Πολλά από τα πτώματα πλέον δεν μπορούν να αναγνωριστούν
• Οι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν τα πάντα για να θάψουν όσο το δυνατόν περισσότερους

11:45 Οι τραυματίες και οι ασθενείς που εγκατέλειψαν το Αλ Σίφα πρέπει να περπατήσουν 7 χλμ για να βρουν περίθαλψη

Τραυματίες και ασθενείς που έφυγαν από το Αλ Σίφα μετά την εκκένωση που διέταξε ο ισραηλινός στρατός πρέπει να φτάσουν πεζή στο επόμενο νοσοκομείο που βρίσκεται στην κεντρική Γάζα.

Όσοι μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους ή να μεταφερθούν από συγγενείς τους στα χέρια ή σε αμαξίδια πρέπει να διανύσουν 7 χλμ σε αυτή την κατάσταση για να βρουν υγειονομική φροντίδα καθώς ο ισραηλινός στρατός δεν έχει επιτρέψει να έρθουν ασθενοφόρα στο σημείο για την εκκένωση.

 

11:35 Ποτέ δεν ζητήσαμε εμείς εκκένωση λέει ο γενικός διευθυντής των νοσοκομείων της Γάζας

Για ανυπόστατα ψεύδη κάνει λόγο ο Mohammed Zaqout, γενικός διευθυντής των νοσοκομείων της Γάζας, αναφερόμενος στην ανακοίνωση των IDF που αρνείται ότι ο ισραηλινός στρατός διέταξε εκκένωση και ότι απλώς προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει στο αίτημα για εκκένωση που υπέβαλε η διεύθυνση του νοσοκομείου.

Μιλώντας στο Al Jazeera ο κ. Zaqout τόνισε ότι κανένας γιατρός δεν θα έφευγε και ότι εγκατέλειψαν το νοσοκομείο μόνο υπό την απειλή των όπλων. Ακόμα προειδοποίησε ότι πολλοί από τους τραυματίες και τους ασθενείς που έχουν αναγκαστεί να εκκενώσουν κινδυνεύουν να πεθάνουν καθώς χρειάζονται νοσηλεία.

Για τους ασθενείς που έχουν μείνει πίσω καθώς δεν μπορούν να μετακινηθούν είπε ότι δεν έχουν ακόμα επιβεβαίωση από τις ανθρωπιστικές οργανώσεις ότι θα μπορέσουν να προσεγγίσουν το σημείο και να παραλάβουν τους ασθενείς με ασθενοφόρα.

 

11:20 «Με ανάγκασαν να φύγω υπό την απειλή όπλου» – Μαρτυρία γιατρού από το Αλ Σίφα

Ο Adnan al-Barsh, επικεφαλής της ορθοπεδικής κλινικής στο νοσοκομείο Αλ Σίφα, δήλωσε στο Al Jazeera ότι «δεν υπάρχει ούτε ένα νοσοκομείο ή ιατρική εγκατάσταση σε λειτουργία στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας».

«Το νοσοκομείο Baptist είναι πολιορκημένο, το νοσοκομείο της Ινδονησίας είναι ήδη εκτός λειτουργίας χωρίς να έχουν απομείνει πόροι ή ιατρικές προμήθειες. Εμείς ως γιατροί, κάναμε ό,τι μπορούσαμε μέχρι την τελευταία στιγμή για να σώσουμε τα θύματα», είπε.

«Ήμασταν ανένδοτοι να μην φύγουμε χωρίς τους ασθενείς μας… αναγκαστήκαμε να φύγουμε υπό την απειλή όπλων», είπε, προσθέτοντας ότι Ισραηλινοί ελεύθεροι σκοπευτές βρίσκονται μέσα και γύρω από το νοσοκομείο.

11:14 «Φρικτό, πρωτοφανές, ταπεινωτικό» – Συγγενείς μεταφέρουν τους ασθενείς με τα πόδια εν μέσω εξευτελισμών από τις ισραηλινές δυνάμεις

Ο Munir al-Barsh, γιατρός στο νοσοκομείο Αλ Σίφα, περιγράφει την εικόνα από την αναγκαστική εκκένωση του νοσοκομείου Αλ Σίφα.

Ο ισραηλινός στρατός τηλεφώνησε περίπου στις 9 π.μ., προειδοποιώντας ότι όλοι όσοι αποχωρούσαν έπρεπε να κουνήσουν ένα λευκό μαντήλι και να περπατήσουν σε μια γραμμή.

«Τους εξευτέλιζαν οι στρατιώτες σε όλο το μήκος του δρόμου», δήλωσε ο al-Barsh.

Περίπου 450 ασθενείς απομακρύνθηκαν, ενώ περίπου 120 ασθενείς έμειναν πίσω επειδή δεν μπορούν να μετακινηθούν. Για να τους βοηθήσουν, παρέμειναν ο διευθυντής του νοσοκομείου, άλλοι τέσσερις γιατροί και μια μικρή ομάδα νοσηλευτών.

Τους υποσχέθηκαν ότι μια αντιπροσωπεία του ΟΗΕ θα φτάσει περίπου στις 11 το πρωί για να φροντίσει όσους έμειναν πίσω, εξήγησε ο αλ-Μπαρς.

«Πολλοί από τους ασθενείς τοποθετήθηκαν σε αναπηρικά καροτσάκια ή κυλιόμενα κρεβάτια. Τα μέλη των οικογενειών αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τα τραυματισμένα παιδιά τους ή τους γονείς τους οι ίδιοι.

«Πρόκειται για φρικτές, πρωτοφανείς σκηνές», είπε ο γιατρός.

11:06 Βίντεο από το Αλ Σίφα μετά την εντολή εκκένωσης

Το βίντεο δημοσιεύει το κανάλι Quds News Network στο Telegram.

 

10:55 Αρνούνται οι IDF ότι διέταξαν την εκκένωση του Αλ Σίφα – «Προθυμοποιηθήκαμε να βοηθήσουμε»

Αρνούνται οι IDF ότι έδωσαν εντολή εκκένωσης του νοσοκομείου Αλ Σίφα, μετά από αναφορές ότι υγειονομικοί εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εγκαταστάσεις. Ειδικότερα ο ισραηλινός στρατός αναφέρει ότι έκανε δεκτό το αίτημα του διευθυντή του νοσοκομείου για εκκένωση που ωστόσο δεν αφορά, όπως ισχυρίζεται, τους υγειονομικούς και τους ασθενείς.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Σήμερα το πρωί, οι IDF έκαναν δεκτό το αίτημα του διευθυντή του νοσοκομείου Σίφα να δοθεί η δυνατότητα σε επιπλέον κατοίκους της Γάζας που βρίσκονταν στο νοσοκομείο και θα ήθελαν να απομακρυνθούν, να το κάνουν μέσω της ασφαλούς διαδρομής.

Σε κανένα σημείο, οι IDF δεν διέταξαν την εκκένωση ασθενών ή ιατρικών ομάδων και στην πραγματικότητα πρότειναν ότι οποιοδήποτε αίτημα για ιατρική εκκένωση θα διευκολυνθεί από τις IDF.

Το ιατρικό προσωπικό θα παραμείνει στο νοσοκομείο για να υποστηρίξει τους ασθενείς που δεν μπορούν να εκκενώσουν.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας (Παρασκευή), οι IDF παρείχαν πρόσθετα τρόφιμα, νερό και ανθρωπιστική βοήθεια στο νοσοκομείο».

10:48 Εκατοντάδες απομακρύνονται πεζή από το Αλ Σίφα

Εκατοντάδες άνθρωποι απομακρύνονται πεζή από το νοσοκομείο αλ Σίφα της Γάζας, σύμφωνα με δημοσιογράφο του AFP.

Σύμφωνα με δηλώσεις αξιωματούχων στο AFP, 450 ασθενείς εξακολουθούν να βρίσκονται μέσα στο νοσοκομείο, καθώς δεν μπορούν να να μετακινηθούν.

10:37 Μας αναγκάζουν να φύγουμε από το Αλ Σίφα

Σε νεότερη ενημέρωση από όσα συμβαίνουν στο νοσοκομείο Αλ Σίφα μετά το τελεσίγραφο του ισραηλινού στρατού για εκκένωση, ο επικεφαλής εκτάκτων αναγκών μιλώντας στο Al Jazeera, ανέφερε ότι ο ίδιος και το υγειονομικό προσωπικό εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νοσοκομείο.

Αυτό που αντικρύζουν έξω από τις εγκαταστάσεις του Αλ Σίφα είναι τρομακτικό, καθώς οι δρόμοι είναι γεμάτοι πτώματα ενώ πολλοί άνθρωποι που έχουν μείνει άστεγοι και δεν μπορούν να μετακινηθούν βρίσκονται στο ύπαιθρο.

Ο Omar Zaqout δήλωσε ακόμα ότι η παροχή νερού στο Αλ Σίφα έχει διακοπεί για περισσότερο από μία εβδομάδα, με αποτέλεσμα να υπάρχει αυτό που αποκάλεσε «απουσία υγιεινής και καθαριότητας».

«Το ηλεκτρικό ρεύμα έχει διακοπεί για περισσότερες από τρεις εβδομάδες. Τα βρέφη και τα νεογέννητα έχουν μείνει χωρίς οξυγόνο. Δεν είναι παρά μια μεσαιωνική σπηλιά», είπε.

Νωρίτερα αναφέραμε ότι οι ισραηλινές δυνάμεις είχαν δώσει σε όλους στο νοσοκομείο Αλ Σίφα – συμπεριλαμβανομένων των γιατρών, των ασθενών και των εκτοπισμένων ατόμων – μία ώρα για να εγκαταλείψουν τον ιατρικό χώρο.

10:28 Αμφισβητεί τον στόχο για εξάλειψη της Χαμάς η Ιορδανία

Στην ετήσια διάσκεψη για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας «Διάλογος της Μανάμα» που διεξάγεται στο Μπαχρέιν, ο ΥΠΕΞ της Ιορδανίας δήλωσε ότι δεν καταλαβαίνει πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί ο στόχος του Ισραήλ να εξαλείψει την παλαιστινιακή μαχητική οργάνωση Χαμάς.

Ο Αϊμάν Σαφάντι δήλωσε:

Το Ισραήλ λέει ότι θέλει να εξαλείψει τη Χαμάς. Υπάρχουν πολλοί στρατιωτικοί εδώ, απλά δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτός ο στόχος.

Προειδοποίησε ότι η Ιορδανία θα κάνει «ό,τι χρειαστεί για να σταματήσει» τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων, εν μέσω σφοδρών ισραηλινών βομβαρδισμών της Λωρίδας της Γάζας που διοικείται από τη Χαμάς, σε αντίποινα για την επίθεση της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου.

«Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο», δήλωσε ο Σαφάντι στη σύνοδο κορυφής για την ασφάλεια του διαλόγου IISS Manama Dialogue στο Μπαχρέιν.

Εκτός του ότι πρόκειται για έγκλημα πολέμου, θα αποτελούσε άμεση απειλή για την εθνική μας ασφάλεια. Θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να το σταματήσουμε.

10:25 Στους 28 οι νεκροί στη Χαν Γιουνίς

10:15 Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στον νότο της Γάζας

Ανταποκριτής του Al Jazeera αναφέρει ότι το Ισραήλ βομβάρδισε κατοικημένη περιοχή στην πόλη Khuza΄a ανατολικά της περιοχής Χαν Γιουνίς στον νότο της Λωρίδας της Γάζας.

10:03 Μπορέλ: Μόνο η Παλαιστινιακή Αρχή μπορεί να έχει τον έλεγχο της μεταπολεμικής Γάζας

Ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζοζέπ Μπορέλ διαβεβαίωσε ότι «η Χαμάς δεν μπορεί να έχει πλέον τον έλεγχο της Γάζας».

«Ποιος λοιπόν θα έχει τον έλεγχο της Γάζας; Νομίζω ότι μόνο ένας μπορεί να το κάνει αυτό – η Παλαιστινιακή Αρχή», δήλωσε μιλώντας στο Διάλογο της Μανάμα, ένα ετήσιο συνέδριο για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας στο Μπαχρέιν.

09:56 Αιματοχυσία: 63 σοροί έφτασαν στο Ινδονησιακό νοσοκομείο στη Βόρεια Γάζα

Μια ιατρική πηγή δήλωσε στο Al Jazeera ότι 63 Παλαιστίνιοι ήταν νεκροί κατά την άφιξή τους στο νοσοκομείο της Ινδονησίας στη βόρεια Γάζα από τα ξημερώματα.

09:50 ΗΠΑ: Η απελευθέρωση των ομήρων από τη Χαμάς θα οδηγήσει σε αύξηση της ανθρωπιστικής βοήθειας

Ο κορυφαίος σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν για τη Μέση Ανατολή δήλωσε το Σάββατο ότι η απελευθέρωση των ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς θα οδηγήσει σε αύξηση της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας και σε σημαντική παύση των μαχών στη Γάζα.

«Εάν οι όμηροι απελευθερωθούν, θα δείτε μια σημαντική, σημαντική αλλαγή», δήλωσε ο Μπρετ ΜακΓκαρκ.

Το Reuters μεταδίδει επίσης ότι ο πρίγκιπας διάδοχος του Μπαχρέι κάλεσε την Παρασκευή τη Χαμάς να απελευθερώσει τις Ισραηλινές γυναίκες και τα παιδιά που κρατούνται όμηροι και το Ισραήλ σε αντάλλαγμα να απελευθερώσει από τις φυλακές του Παλαιστίνιες γυναίκες και παιδιά που, όπως είπε, δεν είναι μαχητές.

09:40 Θρήνος μετά τα δεκάδες θύματα

Ακόμα μία νύχτα αιματοκυλίσματος δίνει τη θέση της σε ένα πρωινό θρήνου. Για πάνω από 40 ημέρες η φρίκη εναλλάσσεται με την οδύνη για τους Παλαιστίνιους της Γάζας που συνεχίζουν να αγωνίζονται για να επιβιώσουν.

Θρήνος σε νοσοκομείο στη Χαν Γιουνίς

Τουλάχιστον 26 νεκροί από την ισραηλινή επίθεση

09:28 Πανικός στο Αλ Σίφα – Αδύνατη η εκκένωση χωρίς ασθενοφόρα

Πηγές από το Αλ Σίφα μιλούν στο Al Jazeera για την κατάσταση πανικού και φόβου που επικρατεί στο νοσοκομείο μεταξύ των υγειονομικών, των ασθενών και των εκτοπισμένων μετά την εντολή του ισραηλινού στρατού για εκκένωση εντός μίας ώρας.

Θεωρούν ότι αυτή η εντολή είναι αδύνατον να υλοποιηθεί, επειδή δεν έχουν ασθενοφόρα που να λειτουργούν για να μεταφέρουν τον μεγάλο αριθμό ασθενών προς το νότο.

Ο ισραηλινός στρατός δεν τους παρείχε καμία άλλη λύση, κανένα μέσο μεταφοράς, κανένα καύσιμο για τα ασθενοφόρα ή για κανένα αυτοκίνητο για να μεταφέρουν αυτούς τους ασθενείς, τα πρόωρα μωρά, τις εκτοπισμένες οικογένειες στο νότο, όπως διατάχθηκαν να κάνουν.

Όταν συνέβη το ίδιο περιστατικό με το νοσοκομείο al-Quds, ο γιατρός Bashar Murad ζήτησε πολλές φορές από τον ισραηλινό στρατό να παράσχει ασθενοφόρα, μεταφορικά μέσα, να παράσχει τουλάχιστον καύσιμα ώστε να μπορούν να χρησιμοποιήσουν λεωφορεία για τη μεταφορά των ασθενών, αλλά δεν υπήρξε καμία απάντηση από τον ισραηλινό στρατό.

Τους διέταξε να μεταφέρουν τους ασθενείς με τα πόδια. Οι γιατροί στο τέλος, έπρεπε να εκκενώσουν αυτούς τους ασθενείς σε νοσοκομειακά κρεβάτια που τα έσπρωχναν στον δρόμο στην άλλη πλευρά.

Αλλά στο νοσοκομείο Αλ Σίφα, η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική, επειδή υπάρχουν πολύ περισσότεροι ασθενείς – πάνω από 300. Σύμφωνα με τις ιατρικές πηγές, οι περισσότεροι από αυτούς είναι σε κρίσιμη κατάσταση και δεν μπορούν να κάνουν το ταξίδι με τα κρεβάτια προς το νότο.

09:15 «Σκοτώσαμε τρομοκράτες στη Ναμπλούς», λέει το Ισραήλ

Οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας και η υπηρεσία ασφαλείας Σιν Μπετ αναφέρουν σε κοινή ανακοίνωσή τους ότι ορισμένοι τρομοκράτες που σκοτώθηκαν σε ολονύκτια επιχείρηση στη Δυτική Όχθη σχεδίαζαν «επικείμενες» επιθέσεις εναντίον ισραηλινών πολιτών και στρατευμάτων.

Η ανακοίνωση αναφέρει ότι οι δυνάμεις και τα αεροσκάφη έπληξαν ένα κρησφύγετο στον προσφυγικό καταυλισμό Μπαλάτα κοντά στη Ναμπλούς.

Μεταξύ αυτών που σκοτώθηκαν ήταν ο Μοχάμεντ Ζαχάντ, ο οποίος περιγράφεται στην ανακοίνωση ως «ανώτερος τρομοκράτης» στη Ναμπλούς, ο οποίος συμμετείχε σε διάφορες επιθέσεις με πυροβολισμούς, συμπεριλαμβανομένης μιας επίθεσης τον Απρίλιο στην Ιερουσαλήμ, στην οποία τραυματίστηκαν δύο Ισραηλινοί.

Η ανακοίνωση αναφέρει ότι ο Ζαχάντ δημιούργησε και εξόπλισε έναν τρομοκρατικό πυρήνα νέων, τον οποίο χρησιμοποίησε για να πραγματοποιήσει επιθέσεις εναντίον ισραηλινών πολιτών και στρατιωτών.

Η δήλωση αναφέρει ότι οι δυνάμεις ανακάλυψαν επίσης ένα εργαστήριο εκρηκτικών υλών και ότι είχαν τοποθετηθεί μηχανισμοί κατά μήκος και κάτω από τους δρόμους της Μπαλάτα για να στοχεύουν ισραηλινά στρατεύματα.

09:02 Εικόνες από την καταστροφή στον καταυλισμό της Μπαλάτα στη Δυτική Όχθη

Από την επίθεση σκοτώθηκαν πέντε άτομα

Στόχος της επίθεσης και τα γραφεία της Φατάχ

08:53 ΟΗΕ: «Σταματήστε τις μάχες, δώστε μια ανάσα στους ανθρώπους στη Γάζα»

Ο Μάρτιν Γκρίφιθς, επικεφαλής των ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ, λέει ότι το Ισραήλ πρέπει να δώσει στους ανθρώπους στη Γάζα «μια ανάσα», καθώς η ανθρωπιστική κρίση στη λωρίδα έχει γίνει «ανυπόφορη».

«Σταματήστε τις μάχες για να επιτρέψετε στους αμάχους να μετακινηθούν με ασφάλεια, κάντε το για αόριστο χρονικό διάστημα για να διευκολύνετε την απρόσκοπτη ανθρωπιστική ανταπόκριση.

Δώστε στον λαό της Γάζας μια ανάσα από τα τρομερά πράγματα που του έχουν επιβληθεί τις τελευταίες εβδομάδες».

08:44 Αντιδράσεις της ακροδεξιάς του Ισραήλ για την παροχή καυσίμων

Η απόφαση να επιτραπεί η είσοδος καυσίμων στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας, αν και αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό και απέχει πολύ από τις ανάγκες που έχουν οι κάτοικοι, έχει προκαλέσει αντιδράσεις από τα ακροδεξιά στελέχη της κυβέρνησης.

Προβάλλοντας το επιχείρημα ότι τα καύσιμα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως διαπραγματευτικό εργαλείο, αντιδρούν λέγοντας ότι «δίνουμε καύσιμα, αλλά οι όμηροι δεν επιστρέφονται».

Ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν Γκβίρ δήλωσε ότι η κίνηση αυτή οδηγεί το Ισραήλ «σε μια λανθασμένη πολιτική», προσθέτοντας ότι «δεν έχει νόημα να δίνουμε στον εχθρό ανθρωπιστικά δώρα», μέχρι να απελευθερωθούν όλοι οι αιχμάλωτοι.

Ο υπουργός Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς χαρακτήρισε την απόφαση ως «σοβαρό λάθος» που «δίνει οξυγόνο στον εχθρό». Ο Αβίγκντορ Λίμπερμαν, επικεφαλής ενός εθνικιστικού δεξιού κόμματος, κάλεσε το υπουργικό συμβούλιο να «σταματήσει αμέσως αυτή η απερισκεψία».

Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα επιβεβαίωσε το κλείσιμο του μοναδικού εναπομείναντος αρτοποιείου που λειτουργεί στη λωρίδα και τη διακοπή των παραδόσεων βοήθειας λόγω έλλειψης καυσίμων.

08:35 «Αδύνατη η εκκένωση σε μία ώρα» – Τι λέει γιατρός του Αλ Σίφα

Γιατρός του Αλ Σίφα σε επικοινωνία του με το Al Jazeera επιβεβαιώνει ότι ο ισραηλινός στρατός έδωσε διορία μίας ώρας προκειμένου υγειονομικοί, ασθενείς και εκτοπισμένοι να εκκενώσουν το νοσοκομείο μέσω της οδού al-Rasheed.

Δεν είναι ο συνηθισμένος δρόμος ή η διαδρομή που υποτίθεται ότι πρέπει να ακολουθήσουν οι άνθρωποι που εκκενώνουν προς το νότο, συνήθως πηγαίνουν από την οδό Salah al-Din, αλλά τους ζητήθηκε να εκκενώσουν σε μία ώρα.

Ο γιατρός επισημαίνει ότι είναι αδύνατο να εκκενώσουν όλους αυτούς τους ανθρώπους σε μία ώρα, ειδικά από τη στιγμή που δεν έχουν ασθενοφόρα για να μεταφέρουν τους ασθενείς και τα πρόωρα μωρά σε άλλες εγκαταστάσεις στα νότια της Λωρίδας της Γάζας.

08:24 Τελεσίγραφο μιας ώρας για εκκένωση του Αλ Σίφα

Όπως αναφέρουν ιατρικές πηγές στο Al Jazeera, ο ισραηλινός στρατός έδωσε διορία μίας ώρας σε γιατρούς, ασθενείς και εκτοπισμένους να εκκενώσουν το νοσοκομείο που εδώ και μέρες βρίσκεται υπό τον έλεγχο των IDF.

Η επικοινωνία με το πεδίο είναι εξαιρετικά δύσκολη καθώς οι τηλεπικοινωνίες έχουν αποκατασταθεί μερικώς.

08:17  Βομβαρδισμένη συνοικία στη Χαν Γιουνίς

Από τη επίθεση έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 26 άτομα

08:13 Μόντι: Να ενωθούν οι ηγέτες ενάντια στις προκλήσεις του πολέμου Ισραήλ – Χαμάς

Ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι κάλεσε τους ηγέτες των αναπτυσσόμενων χωρών να ενωθούν απέναντι στις προκλήσεις που προκύπτουν από τον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς.

«Αυτή είναι η στιγμή που οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου θα πρέπει να ενωθούν για το σπουδαιότερο παγκόσμιο καλό», είπε ο Μόντι χθες Παρασκευή, σε ομιλία του κατά τη διάρκεια μιας εξ αποστάσεως συνόδου κορυφής περισσοτέρων από 100 χωρών.

Διαβάστε περισσότερα εδώ 

08:00 Σύνοψη των τελευταίων εξελίξεων

• Το Ισραήλ συμφώνησε να επιτρέψει την είσοδο δύο φορτηγών με καύσιμα στη Γάζα κάθε μέρα για να διατηρηθεί σε λειτουργία το σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης του θύλακα. Ανθρωπιστικές οργανώσεις επισημαίνουν ότι η συγκεκριμένη ποσότητα απέχει πολύ από τις πραγματικές και επιτακτικές ανάγκες.
• Το παλαιστινιακό πρακτορείο ειδήσεων Wafa αναφέρει ότι τουλάχιστον 26 Παλαιστίνιοι, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, σκοτώθηκαν σε ισραηλινό βομβαρδισμό της πόλης Χαν Γιουνίς στα νότια της Γάζας.
• Το Μπρουνέι, η Ινδονησία και η Μαλαισία ζήτησαν άμεση και διαρκή ανθρωπιστική εκεχειρία που θα οδηγήσει στην παύση των εχθροπραξιών στη Λωρίδα της Γάζας.
• Η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ παρουσιάζει μια φρικτή εικόνα των ανθρωπιστικών συνθηκών στη Γάζα εν μέσω αυξανόμενου αριθμού νεκρών, ελλείψεων τροφίμων και νερού και φόβων για ξέσπασμα ασθενειών.
• Οι διοικητές του νοσοκομείου Αλ Σίφα λένε ότι 40 ασθενείς, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων πρόωρων μωρών, πέθαναν στην ιατρική εγκατάσταση από το περασμένο Σαββατοκύριακο λόγω διακοπής ρεύματος, αναφέρει ο ΟΗΕ.
• Ο Έλον Μασκ απείλησε να αποβάλει χρήστες από την πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης -πρώην γνωστή ως Twitter- επειδή χρησιμοποίησαν τη φιλοπαλαιστινιακή φράση «από το ποτάμι στη θάλασσα» και τη λέξη «αποαποικιοποίηση» σε σχέση με την ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση.
• Ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια ισραηλινής επιδρομής στην Τούμπας, στη βόρεια κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
• Πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή του από ισραηλινή επίθεση με drone στον προσφυγικό καταυλισμό της Μπαλάτα. Η επίθεση έπληξε τα κεντρικά γραφεία της Φατάχ, του κόμματος του Μαχμούντ Αμπάς.

07:45 Σκοτώθηκε ο διευθυντής του νοσοκομείου Αλ Γουάφα

Ο διευθυντής του νοσοκομείου Αλ Γουάφα στην πόλη της Γάζας σκοτώθηκε και αρκετοί γιατροί τραυματίστηκαν σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή τη νύχτα κατά του νοσοκομείου, σύμφωνα με το παλαιστινιακό πρακτορείο ειδήσεων Wafa.

Το όνομα του ήταν Μιντχάντ Μέισεν, σύμφωνα με αναφορές.

Το παλαιστινιακό πρακτορείο, επικαλούμενο πηγές, ανέφερε ότι ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη εξαπέλυσαν αεροπορική επιδρομή κατά του νοσοκομείου Αλ Γουάφα και του οίκου ευγηρίας στην περιοχή Αλ Ζάχρα.

07:30 Δραματική η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας

Καλημέρα σας. Μαζί θα παρακολουθήσουμε και σήμερα τις εξελίξεις σε Γάζα, Δυτική Όχθη και Ισραήλ. Για να δείτε τι έχει προηγηθεί διαβάστε εδώ

Πηγή: in.gr

«Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ»
Του  Αντουάν  Ντέ Σαιντ-Εξυπερύ

 Θέατρο ΠΕΙΡΑΙΩΣ 131 

Από 26/11/23 κάθε Κυριακή στις 11:30 

Το Τεχνοδρόμιο παρουσιάζει στο θέατρο Πειραιώς 131 το πιο αγαπημένο παραμύθι του πλανήτη μας, το συναρπαστικό έργο του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ  «Ο Μικρός Πρίγκιπας» από την Κυριακή 26 Νοεμβρίου.
Μια υπερπαραγωγή υπερθέαμα με την υπογραφή της δημοφιλούς δημιουργού παιδικών θεαμάτων, Γιούλης Ηλιοπούλου. 

Λίγα λόγια για το έργο : 
Ο μικρός Πρίγκηπας γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Β´ παγκοσμίου πολέμου ως ένα αντιπολεμικό μήνυμα. Πάντα επίκαιρο, από τότε μέχρι σήμερα έχει μεγαλώσει όλες τις επόμενες γενεές των ανθρώπων και παραμένει στις καρδίες μικρών και μεγάλων, ως το πιο αγαπητό παραμύθι όλων των εποχών.
Κάθε ήρωας του έργου αντιπροσωπεύει και έναν ανθρώπινο χαρακτήρα.
Ο Βασιλιάς, τον τύραννο που διψά για εξουσία, ο Ματαιόδοξος τον εγωιστή, τον αλαζόνα άνθρωπο, ο Γεωγράφος τον άνθρωπο που κατέχει γνώση χωρίς αξία. 
Ο μικρός πρίγκιπας  από την άλλη συμβολίζει τον αγνό, καθαρό άνθρωπο που αντιστέκεται στην πλεονεξία, στη ματαιοδοξία, που αντιλαμβάνεται τα πράγματα με την ψυχή και όχι με τα μάτια και που προσπαθεί να ανακαλύψει το νόημα της ζωής. Και τελικά το βρίσκει. Είναι η φιλία. Η φιλία που χτίζεται με κόπο, καλή διάθεση, κατανόηση, αφοσίωση και εμπιστοσύνη και που δίνει αξία στη ζωή. 
Φιλία, αγάπη, εμπιστοσύνη, προσπάθεια και αγώνας είναι το μήνυμα του Μικρού Πρίγκιπα.

Η Γιούλη Ηλιοπούλου έχει στήσει ένα μαγικό υπερθέαμα, μια μεγάλη υπερπαραγωγή με έναν θίασο καταξιωμένων ηθοποιών και συντελεστών με κοστούμια εποχής, κινηματογραφικά γυρίσματα και ειδικά εφέ, που απογειώνουν την παράσταση με εικόνες που θα ταξιδέψουν τα παιδιά στο απέραντο σύμπαν.

Συντελεστές:
Κείμενο:  Αντουάν  Ντέ Σαιντ-Εξυπερύ
Θεατρική μεταφορά -Σκηνοθεσία: Γιούλη Ηλιοπούλου
Σκηνικά: Μιχάλης Σδούγκος                                                                                                      Κοστούμια εποχής : Τζούλια Μάρκο
Πρωτότυπη Μουσική: Βαγγέλης Μαραζάκης  
Στίχοι τραγουδιών : Γιούλη Ηλιοπούλου                                                                      Μουσική επένδυση : Κρίστελ Καπερώνη                                                                         Χορογραφίες : Φανή Παρλή                                                                                                 Ειδικά εφέ & 3D animation :  Λεωνίδας Φουντούλης                                                      Βοηθός σκηνοθέτη :  Μπαφαλούκου

Φωτισμοί: Λάμπρος Σουνδιάς
Ειδικές κατασκευές: Θοδωρής Τσιμπλάκης
Hair& make up : Νίκος Ζήσης
Δ/νση παραγωγής: Αντώνης Μαρκογιάννης
Παραγωγή: ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΙΟ

Πρωταγωνιστούν :  Άρης Μακρής (Πιλότος )
Ευγενία Αποστολοπούλου & Γλυκερία Χασάπη (Μικρός πρίγκιπας ) Μιχάλης Αναγνώστου, Κώστας Γόνης, Δέσποινα Κασιώτη, Υακίνθη Παράσχη, Παναγιώτης Τσουκάτος , Αναστασία Χατζηθεοδωρίδη

Διάρκεια:  90 λεπτά με διάλειμμα

Ταυτότητα Εκδήλωσης
Ημερομηνίες:
Από:  26/11/2023  Εως: 17 /01/2024  στις 11:30 π. μ 
 Έξτρα παραστάσεις  26/12/23 & 2/1/24

Προπώληση viva.gr :
 https://www.more.com/theater/children/o-mikros-prigkipas-1/

TRΑILER : https://www.youtube.com/watch?v=1uPC6f3psyo

Τοποθεσία:
ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 131, Κεραμικός

Πληροφορίες / Κρατήσεις:
Τηλ.:  210-5248140 ,210-5248144,  6936323587 

Ανάμεσα στα συντρίμμια των βαγονιών εντοπίστηκε το “μαύρο κουτί” της επιβατικής αμαξοστοιχίας Intercity που συγκρούστηκε με την εμπορική αμαξοστοιχία, το μοιραίο βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου, και προκλήθηκε η τραγωδία στα Τέμπη.

Τραγωδία στα Τέμπη: Το καταγραφικό έχει υποστεί μεγάλες φθορές

Σύμφωνα με το larissanet.gr, πληροφορίες αναφέρουν ότι το καταγραφικό έχει υποστεί μεγάλες φθορές και είναι αμφίβολο αν μπορεί να αντληθεί κάποια πληροφορία από αυτό.

Υπενθυμίζεται, πως από το σημείο της σύγκρουσης στα Τέμπη είχε βρεθεί μόνο το καταγραφικό της εμπορικής αμαξοστοιχίας από το οποίο οι τεχνικοί από την Γένοβα και την Αθήνα που το εξέτασαν την περασμένη άνοιξη δεν μπόρεσαν να εξάγουν κάποια στοιχεία καθώς και αυτό είχε υποστεί ζημιά μετά τη σύγκρουση.

eurokinissi

Την ίδια στιγμή οι έρευνες στο σημείο όπου φυλάσσονται τα βαγόνια συνεχίζονται με τις πληροφορίες να αναφέρουν πως βρέθηκε βιολογικό υλικό το οποίο έχει σταλεί για ανάλυση σε μια προσπάθεια που γίνεται προκειμένου να ταυτοποιηθεί το 57ο θύμα.

“ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ…”
του Πιέρο Κιάρα

ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Στον Μικρό Κεραμεικό θα παρουσιαστεί από τις 29 Νοεμβρίου η πολυαναμενόμενη παράσταση «Ελάτε να πιούμε έναν καφέ…», του Πιέρο Κιάρα σε σκηνοθεσία Νίκου Καρδώνη. 

Το έργο είναι μια διασκευή της νουβέλας «La spartizione», που δημοσιεύτηκε το 1964 και γρήγορα απέκτησε ευρεία φήμη. 
Γνώρισε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία με τη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη το 1971 από τον Αλμπέρτο Λατουάντα, με τον τίτλο «Ελάτε σ' εμάς για έναν καφέ», με πρωταγωνιστή τον Ούγκο Τονιάτσι.
Το έργο ασχολείται με  την σχέση ενός Αρχιληξίαρχου με τρεις ανύπαντρες αδελφές, σε μια επαρχιακή πόλη, στην εποχή του Μεσοπολέμου στη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι.
Με αφορμή μια απλή πρόσκληση για έναν καφέ στο «Άβατο» των τριών αυτών αδερφών, απρόβλεπτες εξελίξεις και συνεχείς ανατροπές, με πολύτιμα όπλα το ακραίο, σε όρια φάρσας,  χιούμορ , τη ζωντανή μουσική και τη χορικότητα οδηγούν τους ήρωες σε πραγματικά οριακές καταστάσεις.
Το θέατρο της ζωής με τις αντιθέσεις και τα αιώνια λάθη, καθώς και ο μικροαστικός καθωσπρεπισμός της επαρχίας, σχολιάζονται με σουρεαλιστική διάθεση, με φόντο μια βαθιά σκοτεινή περίοδο της ιστορίας. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 
Σκηνοθεσία : Νίκος Καρδώνης 
Μετάφραση : Αντώνης Γαλέος 
Διασκευή : Marco Filatori
Σκηνικά - κοστούμια - επιμέλεια κίνησης : Σταύρος Λίτινας 
Μουσική : Χάρης Μπότσης 
Στίχοι τραγουδιών : Βασίλης Ανδρέου 
Επιμέλεια Φωτισμών - Φωτογράφιση παράστασης : Χριστίνα Φυλακτοπούλου 
Παραγωγή : RMLIGHT 
Επικοινωνία :  Αντώνης Κοκολάκης  
Γραφίστας : Αναστάσιος Ευαγγελάκος
Βοηθός σκηνοθέτη : Δενδρινός Γιάννης
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης  

ΠΑΙΖΟΥΝ:
Μαίρη Σαουσοπούλου, Άννα Κουτσαφτίκη, Ντόρα Ζαχαροπούλου, Δημήτρης Καλαντζής, Χάρης Φλέουρας, Νάσος Φρίγγης, Ανούς Μπογοσιάν

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ: Χάρης Μπότσης

Παραστάσεις: Από 29 Νοεμβρίου και κάθε Τετάρτη και Σάββατο στις 19.00, Παρασκευή στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ εΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
https://www.ticketservices.gr/event/mikros-kerameikos-ela-na-pioume-enan-kafe/

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
16€ προπώληση
18€ στο ταμείο
10€ ομαδικό (άνω των 10 ατόμων)
ΠΡΟΣΦΟΡΑ EARLY BIRD
Όλα τα εισιτήρια στα 12 ευρώ
για αγορές έως 27/11!

«ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ» Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 
Τηλέφωνο επικοινωνίας 6982121385.

Από yperastikoi.blogspot.com

Την Τετάρτη 8 Νοέμβρη, η διευθύντρια του 1ου Γενικού Λυκείου Καισαριανής απαίτησε να αφαιρεθεί από τη σχολική γιορτή που ετοιμαζόταν για την επέτειο του Πολυτεχνείου το τραγούδι μας με τίτλο “Παλαιστινιακό”. Μπροστά στη σθεναρή στάση και άρνηση των υπεύθυνων καθηγητών να υποκύψουν στην ωμή λογοκρισία, η διευθύντρια “έκοψε” τη γιορτή.

   Το “Παλαιστινιακό”, δημοσιευμένο στην πλατφόρμα YouTube από το 2010, για την αποστολή «Ένα καράβι για τη Γάζα», δεν έρχεται πρώτη φορά αντιμέτωπο με τη λογοκρισία. Η λεγόμενη «ομάδα του YouTube» έχει επιβάλει ηλικιακό φραγμό στη θέαση του πρωτότυπου βίντεο που το συνοδεύει, χαρακτηρίζοντάς το «ακατάλληλο για ανηλίκους». Το ίδιο έχει συμβεί και στο βίντεο με το τραγούδι μας “Σπλάχνο της λευτεριάς”, αφιερωμένο στην αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού, και στον αγώνα του για την Απελευθέρωση και την Επιστροφή. 

   Αμφότερα, περιγράφουν τα βάσανα ενός λαού που παλεύει δεκαετίες τώρα για πατρίδα, για λευτεριά, για δικαιοσύνη, που παλεύει για ζωή απέναντι στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Περιγράφουν τα βάσανα, αλλά και τον ανυποχώρητο αγώνα και την περήφανη αντίστασή του. Αυτός ο αγώνας, αυτή η αντίσταση είναι που τρομάζουν το αστικό κράτος και την κυβέρνηση, που έσπευσαν να στείλουν ελληνική φρεγάτα να ενταχθεί στη ΝΑΤΟϊκή δύναμη στη Ν/Α Μεσόγειο, που παίρνουν θέση δίπλα στο κράτος-δολοφόνο, που αποσιωπούν τη βαρβαρότητα και τα εγκλήματά του, που αποδέχονται την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών, τους παράνομους εποικισμούς, τη δολοφονία αμάχων και παιδιών. Ο αγώνας και η αντίσταση γίνονται κόκκινη ρωγμή στην έρημο της αγοράς που θέλουν να επιβάλουν, στη σήψη, στο φαλιμέντο, στην ξεφτίλα του κόσμου τους, του κόσμου του κεφαλαίου, που βαφτίζει “αυτοάμυνα” τη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού, και “τρομοκρατία” την αντίσταση στον ιμπεριαλισμό.

   Αυταπάτες δεν είχαμε ούτε και έχουμε. Όλα τα τραγούδια που έχουμε δημοσιεύσει στο διαδίκτυο, και αυτά που θα δημοσιεύσουμε στη συνέχεια, είναι υποψήφια να υποστούν λογοκρισία. Πόσο μάλλον στις παρούσες συνθήκες. Η κυβέρνηση κατηγορεί τους εκπαιδευτικούς για αντισημιτισμό, προσάγει διαδηλωτές που υψώνουν την παλαιστινιακή σημαία, τρομοκρατεί, απειλεί, λογοκρίνει. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό γιατί δεν μπορεί να επιβάλει την προπαγάνδα και τη γραμμή της.

   Η απαράδεκτη παρέμβαση της διευθύντριας δεν έκαμψε τους εκπαιδευτικούς στο 1ο ΓΕΛ Καισαριανής. Καμιά λογοκρισία, καμιά απαγόρευση, καμία απειλή δεν θα κάμψει την έκφραση αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης. Στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους δρόμους, στις πλατείες, στα στάδια θα συνεχίσει ο λαός μας να φωνάζει “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”, δίπλα στους λαούς όλου του κόσμου που διαδηλώνουν μαζικά. Θα συνεχίσουν να ανεμίζουν οι παλαιστινιακές σημαίες, σημαίες αντίστασης. Και εκεί που στα χνάρια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου οι αγώνες του σήμερα θα μπολιάζονται με την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό, εκεί θα ριζώνει το μαχόμενο τραγούδι.

          «…Το τραγούδι είναι το αίμα της καρδιάς
          το αλάτι του ψωμιού, το νερό του ματιού.
          Γράφεται με τα νύχια, το λαρύγγι και τα μάτια…
          …Πουλιά μυριάδες πάνω στης καρδιάς μου τα κλαδιά
          πλάθουνε το μαχόμενο τραγούδι».

 Mahmoud Darwish         

   Καμιά λογοκρισία, καμιά απαγόρευση, καμιά απειλή δεν θα κάνει τα μαχόμενα τραγούδια να σιγήσουν.

   Καμιά λογοκρισία, καμιά απαγόρευση, καμιά απειλή δεν θα κάνει να σιγήσει η κραυγή του λαού μας: «Λευτεριά στην Παλαιστίνη»! «Νίκη στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού»!

Υπεραστικοί

14 Νοέμβρη 2023

«ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ  - ΜΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ»
Μια θεατρική-μουσική παράσταση με τον Τάκη Χρυσικάκο

Δεύτερος χρόνος επιτυχίας

ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Κάθε Τετάρτη στις 20:30 για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

 
«ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ – ΜΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ», η παράσταση που παρουσιάστηκε πέρσυ στο θέατρο Τόπος Αλλού και γνώρισε μεγάλη επιτυχία, θα επαναληφθεί από την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
 
Δυο στην κυριολεξία Άγιοι της Ελληνικής μουσικής παράδοσης συνεχίζουν στο θεατρικό σανίδι του Τόπος Αλλού να ξυπνούν μουσικές μνήμες αλλά και ιστορικές μια που αυτοί οι δύο σηματοδοτούν σημαίνουσες στιγμές της Ελληνικής ιστορίας, την οποία και βίωσαν κυριολεκτικά στο πετσί τους αλλά και την τραγούδησαν.
Είναι ο  Μάρκος Βαμβακάρης και ο Μιχάλης Γενίτσαρης σε μία συγκλονιστική ερμηνεία του Τάκη Χρυσικάκου, που υπογράφει και την σκηνοθεσία. Το κείμενο προέκυψε μετά από βαθύτατη ιστορική-μουσικολογική έρευνα, του έγκυρου καθηγητή εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Λάμπρου Λιάβα, που εγγυάται και τη μουσική επιμέλεια. 

ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΜΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Ο Ευαγγελιστής Μάρκος (Βαμβακάρης) συναντά 
τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (Γενίτσαρη) 

Η θεατρική-μουσική παράσταση με τίτλο ΤΑ «ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ»!.. ερευνά και προβάλει τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες που γέννησαν την παράδοση του Ρεμπέτικου και προσδιόρισαν το ύφος και το ήθος του. Αφετηρία αποτελούν οι δραματοποιημένες αφηγήσεις δύο από τους κορυφαίους ρεμπέτες, του Μάρκου Βαμβακάρη και του Μιχάλη Γενίτσαρη, από τις αρχές του 20ου αιώνα έως τη δεκαετία του ’60, καθώς και άλλα αντιπροσωπευτικά κείμενα της περιόδου.

Μέσα από τις μνήμες, τις διηγήσεις και τα τραγούδια τους, ξεκινάμε από την παλιά Σύρα του Μάρκου, για να καταλήξουμε στον Πειραιά της εποχής του Μεσοπολέμου, όπου η σμυρναίικη σχολή παραχωρεί τη θέση της στο πειραιώτικο ρεμπέτικο. Σε μιαν εποχή κρίσιμη και μεταβατική για την Ελλάδα, με τους πρόσφυγες και τους εργάτες του λιμανιού να εξωθούνται στο περιθώριο, παρακολουθούμε τη μύησή τους στον κόσμο της «πιάτσας» και τη γεμάτη πάθος κι ένταση ζωή του ρεμπέτη, με την ιδιαίτερη ιδεολογία, τις αξίες και τα σύμβολά της. Κύριο μέσο έκφρασης, επικοινωνίας και σύμβολο ταυτότητας αυτού του κόσμου αποτελούν το τραγούδι, η μουσική και ο χορός, μέσα από τα οποία γίνεται και η αντίστοιχη «μύηση» του θεατή στο ύφος και το ήθος του κλασικού Ρεμπέτικου.

Στον θεατρικό μονόλογο ξεδιπλώνονται ανάγλυφα η ξεχωριστή θέση και ο ρόλος των μουσικών ανάμεσα στους μάγκες, η τελετουργία του καφενείου και του τεκέ, η βιωματική σχέση με το μπουζούκι, η σημειολογία του ζεϊμπέκικου, το κυνηγητό από την αστυνομία, η λογοκρισία και οι εκτοπισμοί από τη δικτατορία του Μεταξά, ο ρόλος της δισκογραφίας, η διαφοροποίηση στην επιτέλεση του ρεμπέτικου μετά τον Πόλεμο με την αστικοποίηση και το πέρασμα στους επώνυμους δεξιοτέχνες-σταρ του τραγουδιού.

Η όλη θεατρική προσέγγιση αποδίδει ιδιαίτερη έμφαση στον «τελετουργικό» χαρακτήρα της επιτέλεσης του Ρεμπέτικου, με τη δομή της παράστασης και τη διαμόρφωση του σκηνικού χώρου να υποβάλλουν την ατμόσφαιρα μιας «λαϊκής Λειτουργίας», όπου «ο Ευαγγελιστής Μάρκος (Βαμβακάρης) συναντά τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (Γενίτσαρη)»!

Συντελεστές:
Έρευνα-Μουσική επιμέλεια-Κείμενο: ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΙΑΒΑΣ
Σκηνοθεσία-ερμηνεία : Τάκης Χρυσικάκος
Ζωντανά επί σκηνής το μπουζούκι του Αναστάση Μπίτσιου.
Σκηνικό – Κοστούμια: Μίκα Πανάγου
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιάννης Ζέρβας
Στις προβολές οι πίνακες : του Χρήστου Μποκόρου (ευγενική παραχώρηση) 
Επικοινωνία – δημόσιες σχέσεις: Αντώνης  Κοκολάκης
Παραγωγή: Θέατρο Τόπος ΑΛΛΟύ

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Έναρξη παραστάσεων: Τετάρτη 22 Νοεμβρίου
Κάθε Τετάρτη στις 20:30 για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
Τοποθεσία:   Θέατρο Τόπος Αλλού, Κεφαλληνίας 17, Κυψέλη
Εισιτήρια: 10, 12, 15 ευρώ
Προπώληση εισιτηρίων: 
https://www.more.com/theater/topos-allou/ta-kata-markon-mia-rempetiki-leitourgia/

Διάρκεια: 105 λεπτά 
Πληροφορίες / Κρατήσεις:     Τηλ: 210 8656004 | topos-allou.gr