Eπικοινωνιακό τέχνασμα φαίνεται να είναι η διπλωματική οδός που επέλεξε ο Ντόναλντ Τραμπ όσον αφορά στις τελευταίες του δηλώσεις για τη Βενεζουέλα, καθώς σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει το Reuters, οι ΗΠΑ ετοιμάζονται για νέα φάση επιχειρήσεων στη χώρα της Λατινικής Αμερικής, μέσα στις επόμενες ημέρες.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Αμερικανός πρόεδρος είχε δηλώσει πως «ίσως οι ΗΠΑ να κάνουν κάποιες συζητήσεις με τον Μαδούρο». Λεπτομέρειες δεν έδωσε, αλλά πρόσθεσε ότι «η Βενεζουέλα θα ήθελε να συνομιλήσει». «Θα μιλήσω με οποιονδήποτε. Θα δούμε τι θα γίνει», είχε πει στο τέλος.

Η πίεση ωστόσο στην κυβέρνηση Μαδούρο αυξάνεται και υπάρχουν ανησυχίες μπροστά στους σχεδόν 100 νεκρούς των αμερικανικών επιχειρήσεων στην Καραϊβική και τον Ειρηνικό το τελευταίο διάστημα με πρόσχημα τα «καρτέλ ναρκωτικών», παρόλο που δεν υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις.

Το Reuters επικαλείται τέσσερις Αμερικανούς αξιωματούχους, αναφέροντας πως δεν έχει αποσαφηνιστεί ο ακριβής χρόνος ή το εύρος των επιχειρήσεων, ούτε αν ο Ντόναλντ Τραμπ έχει λάβει την τελική απόφαση. Οι πληροφορίες για επικείμενη δράση πληθαίνουν, καθώς αμερικανικές δυνάμεις έχουν αναπτυχθεί στην Καραϊβική, εν μέσω επιδείνωσης των σχέσεων Ουάσιγκτον – Καράκας.

Δύο από τους αξιωματούχους δήλωσαν ότι το πρώτο στάδιο των επιχειρήσεων κατά του Μαδούρο πιθανότατα θα περιλαμβάνει μυστικές αποστολές. Οι πηγές του Reuters τόνισαν ότι μίλησαν ανώνυμα λόγω της ευαισθησίας της υπόθεσης.

«Ο Πρόεδρος Τραμπ είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει κάθε στοιχείο αμερικανικής ισχύος για να σταματήσει την εισροή ναρκωτικών στη χώρα μας και να οδηγήσει τους υπεύθυνους στη δικαιοσύνη», δήλωσε ο αξιωματούχος, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας.

Το Πεντάγωνο παρέπεμψε τα ερωτήματα στον Λευκό Οίκο, ενώ η CIA αρνήθηκε να σχολιάσει. Ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης Τραμπ δεν απέκλεισε κανένα ενδεχόμενο σχετικά με τη Βενεζουέλα.

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, που κυβερνά από το 2013, υποστηρίζει ότι ο Τραμπ επιδιώκει την ανατροπή του και δηλώνει πως ο λαός και ο στρατός της χώρας θα αντισταθούν σε κάθε τέτοια προσπάθεια.

Κλιμάκωση στρατιωτικών κινήσεων στην Καραϊβική

Τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη μια πρωτοφανής αμερικανική στρατιωτική συγκέντρωση στην Καραϊβική. Ο Τραμπ έχει εγκρίνει μυστικές επιχειρήσεις της CIA στη Βενεζουέλα, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές.

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας των ΗΠΑ προειδοποίησε πρόσφατα τις αεροπορικές εταιρείες για μια «πιθανώς επικίνδυνη κατάσταση» κατά τις πτήσεις πάνω από τη Βενεζουέλα, καλώντας τες να επιδείξουν αυξημένη προσοχή.

Παράλληλα, οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να χαρακτηρίσουν το Καρτέλ ντε λος Σόλες ως ξένη τρομοκρατική οργάνωση, λόγω του φερόμενου ρόλου του στη διακίνηση ναρκωτικών. Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Πιτ Χέγκσεθ, ανέφερε ότι ο χαρακτηρισμός αυτός θα ανοίξει νέες επιλογές για την Ουάσιγκτον.

Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι η απόφαση αυτή θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να πλήξουν τα περιουσιακά στοιχεία και τις υποδομές του Μαδούρο.

Δύο Αμερικανοί αξιωματούχοι παραδέχθηκαν ότι έχουν πραγματοποιηθεί συνομιλίες μεταξύ Καράκας και Ουάσιγκτον, χωρίς να είναι σαφές αν θα επηρεάσουν το χρονοδιάγραμμα ή την έκταση των επιχειρήσεων.

Αμερικανική ναυτική παρουσία και αντιδράσεις

Το μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ, το Gerald R. Ford, κατέπλευσε στην Καραϊβική στις 16 Νοεμβρίου, συνοδευόμενο από τουλάχιστον επτά πολεμικά πλοία, ένα πυρηνικό υποβρύχιο και αεροσκάφη F-35.

Οι αμερικανικές δυνάμεις επικεντρώνονται επισήμως σε επιχειρήσεις κατά λαθρεμπόρων ναρκωτικών, ωστόσο η συγκεντρωμένη ισχύς πυρός υπερβαίνει κατά πολύ τις ανάγκες τέτοιων αποστολών. Από τον Σεπτέμβριο, έχουν πραγματοποιηθεί 21 επιθέσεις σε φερόμενα σκάφη διακίνησης ναρκωτικών στην Καραϊβική και τον Ειρηνικό, με τουλάχιστον 83 νεκρούς.

Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταδικάζουν τις επιχειρήσεις αυτές ως παράνομες εξωδικαστικές εκτελέσεις, ενώ σύμμαχοι των ΗΠΑ εκφράζουν ανησυχία για πιθανή παραβίαση του διεθνούς δικαίου.

Η ΜΟΝΙΚ ΔΡΑΠΕΤΕΥΕΙ

Βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο

του Εντουάρντ Λουί

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Γιώργος Σουλεϊμάν

Παίζουν: Θέμις Μπαζάκα, Δημήτρης Φουρλής

Μουσικός επί σκηνής: Capétte 

από 23 Οκτωβρίου 2025

Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας

Προπώληση εισιτηρίων:

https://www.ticketservices.gr/event/i-monik-drapetevei/?lang=el

Ο Πολιτιστικός Οργανισμός Λυκόφως συνεχίζει για δεύτερη χρονιά την επιτυχημένη συνεργασία του με το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας και παρουσιάζει για πρώτη φορά σε θεατρική απόδοση το ομότιτλο βιβλίο του αγαπητού στο ελληνικό κοινό Γάλλου συγγραφέα Εντουάρ Λουί («Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου», «Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ») σε σκηνοθεσία του ταλαντούχου σκηνοθέτη Γιώργου Σουλεϊμάν (“Βlue train”, “Μαμά”, “Ουρανία” κ.α).

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους

η Θέμις Μπαζάκα και ο Δημήτρης Φουρλής.

Επί σκηνής ο Capétte, ένας ιδιαίτερα επιδραστικός νέος μουσικός

Λίγα λόγια για το έργο:

Ένα μεταμεσονύκτιο τηλεφώνημα από το Παρίσι βρίσκει τον συγγραφέα Εντουάρ Λουί, στην Αθήνα. Η μητέρα του βρίσκεται σε κίνδυνο. Εγκλωβισμένη στο σπίτι του νέου της συντρόφου, ομολογεί πως δέχεται βία. Ο Λουί, ως γιος σωτήρας, ενορχηστρώνει την απόδραση της  από την καταπίεση, καθοδηγώντας την στο προνόμιο της προσωπικής της ελευθερίας. Τι σημαίνει όμως η πραγματική ελευθερία αν δεν είναι συνειδητή επιλογή; Και πόσο κινδυνεύει ο «σωτήρας» να μετατραπεί σε «εξουσιαστή»;

Η παράσταση “Η Μονίκ Δραπετεύει” βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Εντουάρ Λουί εξετάζει με ευαισθησία  και ειλικρίνεια την σύνθετη και οικουμενική  σχέση μητέρας και γιου. Μια αμφίσημη σχέση που περικλείει  τρυφερότητα, μα και τραύμα, αγάπη, μα και οργή, μπορεί όμως να αποτελέσει και πεδίο για ένα ουσιαστικό ταξίδι σύνδεσης και αυτογνωσίας.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Η αληθινή ιστορία του Εντουάρ Λουί στο βιβλίο του “Η Μονίκ δραπετεύει” στέκεται ως αφορμή για να συναντηθούν μητέρα και γιος σ’ ένα εικοσιτετράωρο φαστφουντάδικο κάποια χαράματα μιας Κυριακής μπορεί και Δευτέρας και να προσπαθήσουν να μιλήσουν για όλα τα μικρά και μεγάλα τραύματα μιας ζωής που δεν ειπώθηκαν ποτέ.

Είναι ένα “πριν χαθούμε, προσωρινά ή οριστικά, θέλω κάτι να σου πω, για να μην το κουβαλάω μέσα μου αιώνες”.

Είναι αυτή η κουβέντα που οφείλουμε να κάνουμε με τους γονείς μας.

Οφείλουμε;

Και αν την κάνουμε τι θα λυθεί;

Γιώργος Σουλεϊμάν

Συντελεστές

Μετάφραση: Στέλλα Ζουμπουλάκη

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Γιώργος Σουλεϊμάν

Σκηνογραφία: Θάλεια Μέλισσα

Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη

Μουσική (και live on stage): Capétte

Ενδυματολόγος: Αλέξανδρος Γαρνάβος

Κινησιολόγος: Αγγελική Τρομπούκη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Κώτης

Κομμώσεις: Κωνσταντίνος Κολλιούσης

Make up: Olga Faleichyk

Ηθοποιοί: Θέμις Μπαζάκα, Δημήτρης Φουρλής

Φωτογραφίες & Trailer: Χρήστος Συμεωνίδης

Γραφιστικά: Δημήτρης Γκέλμπουρας forbidden.designs

Επικοινωνία Παράστασης: Χρύσα Ματσαγκάνη

Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου

Οργάνωση Παραγωγής: Ξένια Καλαντζή

Βοηθός Παραγωγής: Πανούτσι Μαργέλος

Παραγωγή: Λυκόφως – Γιώργος Λυκιαρδόπουλος 

Η φωτογράφιση έγινε στο Joshua Tree Cafe

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις: Από Πέμπτη 23 Οκτωβρίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Πέμπτη-Παρασκευή: 20:30

Σάββατο: 21:00, Κυριακή: 19:00

Διάρκεια παράστασης : 75 λεπτά χωρίς διάλειμμα

Τιμές εισιτηρίων

Α ΖΩΝΗ: 23€

B ΖΩΝΗ: 20€ κανονικό, 17€ μειωμένο

Προπώληση εισιτηρίων:

https://www.ticketservices.gr/event/i-monik-drapetevei/?lang=el

και στο ταμείο του θεάτρου

ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

Κεφαλληνίας 18, Κυψέλη

Τηλέφωνο: 21 0883 8727

https://lykofos.org/

ΙΩΑΝΝΑ ΚΟΥΜΠΑΡΕΛΗ

Νέα έρευνα δείχνει ότι τα μοτίβα θερμοκρασίας στην Ευρώπη μοιάζουν πλέον με εκείνα πριν από 6.000 χρόνια, με τους επιστήμονες να προειδοποιούν ότι το καλοκαίρι θα γίνεται όχι μόνο θερμότερο με τα χρόνια, αλλά και μακρύτερο σε διάρκεια.

Η ερευνητική ομάδα επικεντρώθηκε σε μια σημαντική καταγραφή της κλιματικής ιστορίας: τη λάσπη

Ειδικότερα, τονίζουν ότι αν συνεχιστεί η υπερθέρμανση και κυρίως η ραγδαία άνοδος της θερμοκρασίας στην Αρκτική, το καλοκαίρι στη Γηραιά Ήπειρος μέχρι το 2100 μπορεί να επιμηκυνθεί έως και 42 επιπλέον ημέρες. Σε επίπεδο έτους, μπορεί να βιώνουμε θερμές συνθήκες επί οκτώ μήνες.

Η ήπειρός μας φαίνεται ότι αποκτά ολοένα και μεγαλύτερης διάρκειας θερμές περιόδους, ωστόσο δεν υπήρχαν έως τώρα σαφή στοιχεία σχετικά με το πώς και το γιατί ακριβώς συμβαίνει αυτό, όπως εξηγεί η δρ Σέλια Μάρτιν-Πουέρτας, επικεφαλής ερευνήτρια από το Τμήμα Γεωγραφίας του Royal Holloway.

Τα ευρήματα της νέας έρευνας, ωστόσο, έδειξαν ότι τα σημερινά μοτίβα θερμοκρασίας προσομοιάζουν με εκείνα πριν από 6.000 χρόνια και μπορεί να αποτελούν ένδειξη για ακόμα περισσότερες θερμές ημέρες στο μέλλον.

Έρευνα: Αναζητώντας στοιχεία στη λάσπη

Στο πλαίσιο της μελέτης, η οποία δημοσιεύτηκε στο Nature Communications, η ερευνητική ομάδα επικεντρώθηκε σε μια σημαντική καταγραφή της κλιματικής ιστορίας: τη λάσπη. Συγκεκριμένα, στα ιζήματα που βρίσκονται στον πυθμένα ευρωπαϊκών λιμνών αποτυπώνονται οι αλλαγές των εποχών τα τελευταία 10.000 χρόνια.

Όπως αναφέρει το Euronews, οι ερευνητές αξιολόγησαν τη διαβάθμιση θερμοκρασίας ανά γεωγραφικό πλάτος, δηλαδή τη διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στην Αρκτική και στον Ισημερινό. Αυτή η διαβάθμιση «καθοδηγεί» τον καιρό στην Ευρώπη, κατευθύνοντας τα ατμοσφαιρικά ρεύματα από τον Ατλαντικό προς την Ευρώπη.

Όσο όμως η Αρκτική θερμαίνεται, τόσο η διαφορά θερμοκρασίας με τον Ισημερινό μειώνεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα ατμοσφαιρικά ρεύματα να επιβραδύνονται, εντείνοντας και παρατείνοντας φαινόμενα όπως οι καύσωνες, ενώ η ίδια η καλοκαιρινή περίοδος διαρκεί περισσότερο.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για κάθε μείωση κατά 1°C στη θερμοκρασιακή διαβάθμιση ανά γεωγραφικό πλάτος, η καλοκαιρινή περίοδος επιμηκύνεται κατά περίπου έξι ημέρες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε 42 επιπλέον ημέρες καλοκαιριού μέχρι το 2100, αν η υπερθέρμανση συνεχιστεί με τον σημερινό ρυθμό.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ενόψει της COP30, ο ΟΗΕ είχε προειδοποιήσει ότι η ανθρωπότητα έχει ουσιαστικά χάσει τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού, σύμφωνα με τον οποίο η άνοδος της θερμοκρασίας μέχρι τα τέλη του αιώνα δεν πρέπει να ξεπεράσει τους 1,5 βαθμούς, ή το πολύ τους 2,0 βαθμούς, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Ήδη έχει ήδη φτάσει τους 1,4 βαθμούς και αναμένεται να ξεπεράσει το κρίσιμο όριο εντός της επόμενης δεκαετίας.

Πάντως, όπως τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης, βάσει της τρέχουσας ανόδου θερμοκρασίας στην Αρκτική, η Ευρώπη θα μπορούσε να βιώνει ακόμα και οκτώ μήνες καλοκαίρι μέχρι το τέλος του αιώνα. Ακριβώς αυτό το στοιχείο αντανακλά τις συνθήκες της Ευρώπης πριν από περίπου 6.000 χρόνια, όταν η περίοδος της ζέστης διαρκούσε σχεδόν 200 ημέρες.

Γιατί συμβαίνει τώρα;

Αν και ανέκαθεν υπήρχε η διαβάθμιση που προαναφέρθηκε ανάμεσα στον Ισημερινό και στην Αρκτική, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου επιταχύνουν την άνοδο της θερμοκρασίας στην Αρκτική, η οποία αυτή την περίοδο θερμαίνεται έως και τέσσερις φορές ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο.

«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι αυτό δεν αποτελεί αποκλειστικά σύγχρονο φαινόμενο, αλλά ένα επαναλαμβανόμενο χαρακτηριστικό του κλιματικού συστήματος της Γης», δήλωσε η δρ Λόρα Μπόιαλ, συγγραφέας της μελέτης και πρώην διδακτορική ερευνήτρια στο Royal Holloway. «Αυτό που αλλάζει σήμερα είναι η ταχύτητα, η αιτία που το προκαλεί και η ένταση της μεταβολής».

Οι ερευνητές σημειώνουν επίσης ότι την αλλαγή επηρεάζουν και επιπρόσθετοι παράγοντες, όπως οι θετικοί και αρνητικοί μηχανισμοί ανατροφοδότησης (όταν αλλαγές ενισχύουν ή μειώνουν άλλες αλλαγές) που προκαλούνται από ανθρώπινες δραστηριότητες.

Πώς έχει θερμανθεί η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια;

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Ευρώπη υπερθερμαίνεται πιο γρήγορα από τις υπόλοιπες ηπείρους. Οι πόλεις πλήττονται ιδιαίτερα λόγω του φαινομένου της αστικής θερμικής νησίδας, όπου η θερμότητα παγιδεύεται από τα κτίρια και απορροφάται από την άσφαλτο και το τσιμέντο.

Σύμφωνα με ανάλυση που δημοσιεύτηκε φέτος το καλοκαίρι από τον οργανισμό Climate Resilience for All και εξέτασε δεδομένα θερμοκρασίας από 85 πόλεις παγκοσμίως, την περίοδο 2019-2023, η ζέστη δεν περιορίζεται πλέον μόνο στους θερινούς μήνες.

Ειδική αναφορά έγινε στην ελληνική πρωτεύουσα, όπου οι υψηλές θερμοκρασίες διήρκεσαν από τα μέσα Μαΐου έως τις αρχές Οκτωβρίου, ενώ ακραία ζέστη καταγράφηκε επίσης στα Τίρανα (143 ημέρες), στη Λισαβόνα (136) και στη Μαδρίτη (119).

Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι πέρυσι, η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή πρόσθεσε κατά μέσο όρο έναν επιπλέον μήνα ακραίας ζέστης σε περιοχές όπου συγκεντρώνεται το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού.

Πηγή: in.gr

«Εκείνος που έκλεψε τη μέρα και πλήρωσε τη νύχτα»
[Von morgens bis mitternachts]

του Γκέοργκ Κάιζερ

Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου

από 17 Δεκεμβρίου

Διασκευή – Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος

Πρωταγωνιστούν: Ορφέας Αυγουστίδης & Ευγενία Σαμαρά

Μαζί τους (αλφαβητικά): Βαλεντίνος Κόκκινος, Άλκης Μπακογιάννης,
Κωνσταντίνος Πλεμμένος, Γιάννης Σαμψαλάκης

Η ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ! Κάντε κλικ ΕΔΩ

Το έργο «Εκείνος που έκλεψε τη μέρα και πλήρωσε τη νύχτα», η νέα διασκευή του Θωμά Μοσχόπουλου, πάνω στο αριστουργήμα του εξπρεσιονιστικού θεάτρου “Von morgens bis mitternachts” του Γκέοργκ Κάιζερ, κάνει πρεμιέρα στις 17 Δεκεμβρίου στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου. Ο Θωμάς Μοσχόπουλος, ένας από τους πιο ευρηματικούς και στοχαστικούς σκηνοθέτες του ελληνικού θεάτρου διασκευάζει και σκηνοθετεί το έργο-σταθμό του 20ού αιώνα, που μέσα από έντονους συμβολισμούς και μαύρο χιούμορ, σχολιάζει την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου, μέσα σε έναν κόσμο που παραπαίει ανάμεσα σε πολέμους, οικονομικές και ιδεολογικές κρίσεις. Η νέα αυτή ανάγνωση αξιοποιεί τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην εφιαλτική κωμωδία και το υπαρξιακό δράμα και δημιουργεί ένα σύμπαν όπου ο σαρκασμός λειτουργεί ως αντίδοτο στη συλλογική παράνοια της εποχής.

Στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Ορφέας Αυγουστίδης δίνει σάρκα και οστά στον αβέβαιο (αντι)ήρωα, ενώ στο πλάι του η Ευγενία Σαμαρά ενσαρκώνει πολλαπλές γυναικείες φιγούρες-σύμβολα, λειτουργώντας ως καθρέφτης και πρόκληση για εκείνον. Μαζί τους επί σκηνής (αλφαβητικά) οι: Βαλεντίνος Κόκκινος, Άλκης Μπακογιάννης, Κωνσταντίνος Πλεμμένος και Γιάννης Σαμψαλάκης.

Λίγα λόγια για το Έργο:

Ένας ταμίας τράπεζας, βλέπει τη ζωή του να ανατρέπεται όταν μια μυστηριώδης γυναίκα τον κάνει να συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο της καθημερινότητάς του. Παρασυρμένος από μια ξαφνική παρόρμηση, κλέβει ένα τεράστιο ποσό και εγκαταλείπει τη δουλειά και την οικογένειά του, αποφασισμένος να «ζήσει» επιτέλους. Ξεκινά ένα ξέφρενο ταξίδι αναζητώντας μέσα από το χρήμα, τον έρωτα και τη θρησκεία κάποιο ίχνος αλήθειας ή λύτρωσης. Όμως, η μέρα που «έκλεψε» μετατρέπεται σε μια σκοτεινή νύχτα εσωτερικής απογύμνωσης, καθώς ο ίδιος συνειδητοποιεί πως τίποτα δεν μπορεί να τον σώσει από την ίδια του την κενότητα.

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος, σε αυτό το σύγχρονο και τολμηρό ανέβασμα, συμπράττει με μια αξιόλογη ομάδα συντελεστών. Ο Βασίλης Παπατσαρούχας υπογράφει την καλλιτεχνική επιμέλεια, τα σκηνικά, τα κοστούμια και τα videos, συνθέτοντας ένα οπτικό σύμπαν όπου το ρεαλιστικό και το φαντασιακό συνυπάρχουν με μαεστρία. Η εικαστική του ματιά λειτουργεί ως οργανικό μέρος της αφήγησης, μεταμορφώνοντας τη σκηνή σε ένα ζωντανό πεδίο συνειρμών και συμβολισμών. Ο Δήμος Βρύζας συνθέτει το μουσικό σύμπαν της παράστασης, η Ζωή Χατζηαντωνίου επιμελείται την κίνηση και ο Νίκος Βλασόπουλος υπογράφει τον σχεδιασμό των φωτισμών, ολοκληρώνοντας με ευαισθησία και ευρηματικότητα το πολυδιάστατο σκηνικό περιβάλλον.

Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 17/12, μετά και την ολοκλήρωση των παραστάσεων της παραγωγής «Η Μηχανή του Τούρινγκ».

«Εκείνος που έκλεψε τη μέρα και πλήρωσε τη νύχτα»
[Von morgens bis mitternachts]

Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου

από 17 Δεκεμβρίου

ΔΙΑΝΟΜΗ

Ορφέας Αυγουστίδης (Ταμίας)

Ευγενία Σαμαρά (Κυρία, Σύζυγος, Κορίτσι του Στρατού́ Σωτηρίας, Γυναίκα Καμπαρέ - Σαλώμη)

Βαλεντίνος Κόκκινος (Κύριος στην Τράπεζα, Μητέρα, Κύριος σε Ποδηλατοδρόμιο, Γυναίκα Καμπαρέ, Κύριος Καμπαρέ, Οικογενειάρχης Σ.Σ)

Άλκης Μπακογιάννης (Παιδί στην Τράπεζα, Γιος, Πρώτη Κόρη, Ποδηλάτης, Γυναίκα Καμπαρέ – Τατιάνα, Αθλητής Στρατού Σωτηρίας)

Κωνσταντίνος Πλεμμένος (Βοηθός στην Τράπεζα, Δεύτερη Κόρη, Σερβιτόρος ξενοδοχείου, Κύριος σε Ποδηλατοδρόμιο, Σερβιτόρος Καμπαρέ, Αξιωματικός του Στρατού́ Σωτηρίας)

Γιάννης Σαμψαλάκης (Διευθυντής τράπεζας, Κύριος σε Ποδηλατοδρόμιο, Γυναίκα Καμπαρέ, Κύριος Καμπαρέ, Πρώην κατάδικος Στρατού Σωτηρίας)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Γκέορκ Κάιζερ

Διασκευή – Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος

Καλλιτεχνική Επιμέλεια – Σκηνικά – Κοστούμια – Videos: Βασίλης Παπατσαρούχας

Μουσική: Δήμος Βρύζας

Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου

Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Μάριος Κακουλλής

Φωτογραφίες & Trailers: Πάτροκλος Σκαφίδας

Γραφιστικές προσαρμογές: Indigo Design

Διεύθυνση Επικοινωνίας & Δημοσίων Σχέσεων: Όλγα Παυλάτου

Social Media: POP Communications – Κάλλη Μαυρογένη

Παραγωγή: Prime Entertainment

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Τετάρτη & Κυριακή στις 20:00

Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

ηλεκτρονικά στο

more.com

Κάντε κλικ ΕΔΩ

τηλεφωνικά στο
211 800 5 141

Ο κολοσσός της μόδας, Inditex, στον οποίο ανήκουν τα Zara, Massimo Dutti, Stradivarius και Oysho, προχωρά σε μία ριζική αναδιάρθρωση του παγκόσμιου δικτύου του, κλείνοντας 136 καταστήματα μόνο κατά το πρώτο τρίμηνο του 2025.

Η απόφαση δεν αποτελεί κίνηση πανικού, αλλά στρατηγική αναδιάρθρωση, που σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τη βιομηχανία της μόδας: λιγότερα καταστήματα, μεγαλύτερη τεχνολογική επένδυση, ενίσχυση του e-commerce και επανασχεδιασμός της εμπειρίας αγορών.

Η Zara στην αιχμή των αλλαγών

Σύμφωνα με τα επίσημα οικονομικά στοιχεία, η Zara έχει ήδη διακόψει τη λειτουργία 52 καταστημάτων στην Ισπανία μέσα σε μόλις τρεις μήνες. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το δίκτυο της Inditex μειώθηκε από 5.698 σε 5.562 σημεία, μια υποχώρηση 2,39%.

Ωστόσο, η εικόνα απέχει πολύ από συρρίκνωση: η εταιρεία δεν εγκαταλείπει τη φυσική παρουσία – την αναβαθμίζει.

Το νέο μοντέλο λιανικής με λιγότερα καταστήματα, αλλά «ναυαρχίδες»

Ο όμιλος επενδύει σε μεγάλα, premium, υπερσύγχρονα καταστήματα-ορόσημα, με αυτοματοποιημένα ταμεία, υπηρεσίες click-and-collect, ψηφιακή υποστήριξη και χώρους αναψυχής.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η Σαραγόσα και η Αθήνα, όπου ήδη λειτουργούν concept stores με καφέ, διαδραστικά fitting rooms και προηγμένα logistics.

Παράλληλα, στη βιομηχανική περιοχή Malpica ετοιμάζεται νέο logistics hub 286.000 τ.μ., ένα από τα μεγαλύτερα της Inditex παγκοσμίως.

Ποια brands δέχονται το μεγαλύτερο πλήγμα

Η στρατηγική εξορθολογισμού δεν αφορά μόνο τη Zara:

• Oysho: -34 καταστήματα
• Zara Home: -21
• Massimo Dutti: -20
• Stradivarius: -10
• Bershka: -1

Η Pull&Bear αποτελεί εξαίρεση, ανοίγοντας δύο νέα καταστήματα και δείχνοντας σταθερή ανάπτυξη.

Κινητοποιήσεις σχεδιάζουν οι εργαζόμενοι

Οι εργαζόμενοι στον όμιλο Zara σχεδιάζουν να διαδηλώσουν έξω από τα καταστήματα της αλυσίδας σε επτά ευρωπαϊκές χώρες την Black Friday.

Διεκδικούν την επαναφορά του προγράμματος συμμετοχής στα κέρδη, όπως ανακοίνωσε σήμερα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εργαζομένων για τη μητρική εταιρεία Inditex.

Η ισπανική συνδικαλιστική ένωση CCOO συντονίζει τις σχεδιαζόμενες κινητοποιήσεις της 28ης Νοεμβρίου με τα συνδικάτα εργαζομένων στο Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο και την Πορτογαλία, συγκεντρώσεις που αναμένεται να πραγματοποιηθούν μπροστά από καταστήματα Zara σε μεγάλες πόλεις.

Η Ρόσα Θαλάν, εκπρόσωπος της CCOO στην Inditex, είπε στο Ρόιτερς πως η Inditex εφάρμοζε κατά το παρελθόν ένα πρόγραμμα συμμετοχής στα κέρδη, όμως αυτό διακόπηκε μετά την πανδημία.

«Ζητάμε για μία ακόμη φορά μία εταιρεία που έχει τεράστια κέρδη, τα οποία είναι το αποτέλεσμα της εργασίας του προσωπικού της, να διανέμει αυτά κέρδη δίκαια», υπογράμμισε η Θαλάν.

«Άσπρο Μαύρο»
(The Sunset Limited)
του Cormac McCarthy 

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Αντώνης Καφετζόπουλος 

Ερμηνεύουν: Αντώνης Καφετζόπουλος, Ζερόμ Καλούτα 

Ηλεκτρονική Προπώληση:
https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/aspro-mauro 

Από τον Οκτώβριο, το θέατρο Επί Κολωνώ παρουσιάζει την παράσταση

«Άσπρο Μαύρο» (“The Sunset Limited”) του σπουδαίου Αμερικανού συγγραφέα Cormac McCarthy.

Τη μετάφραση και σκηνοθεσία υπογράφει ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο οποίος συμπρωταγωνιστεί με τον Ζερόμ Καλούτα σε μια σπαρακτική σύγκρουση δύο αντιδιαμετρικών κόσμων — πίστης και απόγνωσης, φωτός και σκότους. Ένα έργο λόγου και εσωτερικής έντασης, μια υπαρξιακή μονομαχία για το τι αξίζει να κρατήσει έναν άνθρωπο στη ζωή.

Λίγα λόγια για το έργο: 

Με επίκεντρο τη φορτισμένη συνομιλία ανάμεσα σε δύο άνδρες -έναν βαθιά πιστό πρώην κατάδικο και έναν καθηγητή πανεπιστημίου που βρίσκεται στο χείλος της αυτοκτονίας- το «Άσπρο-Μαύρο» είναι ένα έργο-πρόκληση για τον ηθοποιό και τον θεατή. Με χαρακτηριστικό υποδόριο χιούμορ, πυκνό λόγο και διανοητική ένταση, το έργο ξεδιπλώνει τον υπαρξιακό διάλογο δύο σχολών σκέψης που αναμετρώνται με το απόλυτο.

Η σκηνοθετική ματιά του Αντώνη Καφετζόπουλου και η συμπρωταγωνιστική παρουσία του Ζερόμ Καλούτα προσφέρουν μια νέα ανάγνωση σε αυτό το σπάνιο θεατρικό κείμενο, γεφυρώνοντας την αμερικανική υπαρξιακή λογοτεχνία με τη σύγχρονη ελληνική θεατρική σκηνή. 

Λίγα λόγια για τoν συγγραφέα: 

Ο Cormac McCarthy (1933–2023) θεωρείται ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους Αμερικανούς λογοτέχνες, γνωστός για το λιτό, δωρικό ύφος του και τα έργα του που εξερευνούν την ανθρώπινη βία, την ερημιά και την ύπαρξη. Έχει τιμηθεί με το Pulitzer Prize for Fiction (2007) για το μυθιστόρημα The Road, ενώ η διασκευή του No Country for Old Men (Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους) σε σενάριο για τον κινηματογράφο από τους αδελφούς Κοέν, απέσπασε τέσσερα Όσκαρ (2008), μεταξύ αυτών και Καλύτερης Ταινίας και Διασκευασμένου Σεναρίου.

Πρόσφατα, οι New York Times κατέταξαν το No Country for Old Men στην 6η θέση της λίστας με τις 100 σπουδαιότερες ταινίες των τελευταίων 25 ετών (Ιούνιος 2025).

Η συγγραφική δεινότητα του ΜακΚάρθι έχει διαχρονικά εξυμνηθεί από τα μεγαλύτερα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης:

 Esquire

“Η πεζογραφία του ΜακΚάρθι είναι η πιο αξιέπαινη, οι χαρακτήρες του οι πιο ολοκληρωμένοι, η αίσθηση του τόπου η πιο έντονη και απόλυτα βιωμένη από οποιονδήποτε σύγχρονο συγγραφέα.”

 The New Republic

“Ο ΜακΚάρθι στοχάζεται τη δημιουργία, την κοιτάζει επίμονα. Με παρομοιώσεις και μεταφορές, τα πάντα αποκτούν μια βαθιά ζωντάνια… Ο ΜακΚάρθι γράφει εντελώς αντίθετα από το πνεύμα της εποχής μας, ενάντια στη βιασύνη, την απόσπαση της προσοχής και τη περιρρέουσα ηθική… Καθώς αναδύεται ένας παλιός, πιο ευρύχωρος κόσμος, βιώνουμε μια

πιο ζωντανή και ουσιαστική αίσθηση του ανθρώπινου πεπρωμένου, του καλού και του κακού και των πνευματικών ζητημάτων.”

 The Washington Post Book World

“Όπως οι συγγραφείς που θαυμάζει - ο Μέλβιλ, ο Ντοστογιέφσκι, ο Φόκνερ - ο Κόρμακ ΜακΚάρθι έχει δημιουργήσει ένα φανταστικό έργο μεγαλύτερο και βαθύτερο από οποιοδήποτε μεμονωμένο βιβλίο. Συγγραφείς σαν κι αυτόν παλεύουν με τους ίδιους τους θεούς.”

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Η γνωριμία μου με τον Κόρμακ ΜακΚάρθι είναι σχετικά πρόσφατη και έχει όλα τα χαρακτηριστικά του κεραυνοβόλου έρωτα. Σαν να ξαναείδα τον Μέλβιλ και το Φόκνερ στον εικοστό πρώτο αιώνα. Και ταυτόχρονα ένοιωσα μεγάλη ιδεολογική, θα έλεγα, φιλοσοφική ταύτιση. Ακόμα, η θεματολογία, η ελλειπτικότητα του λόγου και λυρικός κυνισμός που τον διακρίνει κάνει το ύφος του συναρπαστικό. Τόσο από άποψη περιεχόμενου όσο και ως προς τη μορφή. Όταν ανακάλυψα ότι έχει γράψει και δύο θεατρικά έργα, αποφάσισα ότι θα με ευχαριστούσε πολύ να ασχοληθώ.

Το sunset limited είναι μια ιστορία -τραγική όπως και να το κάνεις- όπου συγκρούονται δύο διαμετρικά αντίθετες προσεγγίσεις για την ανθρώπινη ιδιότητα. Η μία υποστηρίζει μέσω του καθηγητή White ότι εμείς, η ανθρωπότητα, ως είδος γεννημένο απο την πολυπλοκότητα της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη, έχουμε τελειώσει. Ο Θεός που επινοήσαμε είναι αδιάφορος για την οδύνη και τη δυστυχία που βιώνουμε ατομικά και ομαδικά. Ή ίσως, ακόμα και να είναι η ίδια η ενσάρκωση του Κακού. Η άλλη άποψη εκφράζεται από τον κ.Black, ο οποίος πιστεύει ακράδαντα, ειλικρινά, αγνά και αδιαπραγμάτευτα στην καλοσύνη που εκπορεύεται από το Θείο.

Η σύγκρουση είναι μετωπική και η πόλωση απόλυτη. Άσπρο-Μαύρο. Όπως είναι τα χρώματα του δέρματος των δύο πρωταγωνιστών. Και το διακύβευμα ύψιστης σημασίας: η ζωή του καθηγητή.

Όμως η φιλοσοφημένη ιδιοσυγκρασία και η φυσική ευφυΐα του κ.Black, κάνει τη διαμάχη απολαυστική για το θεατή και παρασύρει τον ψυχρό, ορθολογιστή και καταθλιπτικό καθηγητή White σε διαλόγους που λάμπουν από πνευματικότητα και βάθος.

Το εγχείρημα έχει αναμενόμενα δυσκολίες. Κατ’ αρχήν μεταφραστικές. Είναι αδύνατο δυστυχώς να αποδοθεί η προφορικότητα του αφροαμερικάνου Black. Δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο στις παραλλαγές της δικής μας γλώσσας. Η διάλεκτος που μιλάει, είναι τα αγγλικά που αναγκάστηκαν να μάθουν οι σκλάβοι πρόγονοί του όταν έφτασαν δια της βίας από την Αφρική στα βαμβακοχώραφα του αμερικανικού Νότου. Επέλεξα μια ελαφρά πιο «λαϊκή» εκφραστικότητα για τον Μαύρο σε αντίθεση με την συγκρατημένα περίτεχνη γλώσσα του Λευκού καθηγητή.

Η μεγαλύτερη πρόκληση φυσικά, είναι η “υλοποίηση” ενός απόλυτα διαλογικού θεατρικού κειμένου σε κάτι ελκυστικό στη θεατρική σκηνή. Το Έβερεστ του σκηνοθέτη. Όμως, το υποδόριο χιούμορ και ο σαρκασμός που κυριαρχούν σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της αναμέτρησης των δυο χαρακτήρων, τα πειράγματα και η ειρωνεία οδηγούν πιστεύω σε υψηλή απόλαυση. Μέσα στην αμείλικτη σκληρότητα που αποπνέει το θέμα. Και πάντα, η δυσκολότερη αναμέτρηση στη θεατρική πράξη είναι η προσπάθεια που κάνουμε ‘εμείς’ επάνω στη σκηνή, με την ενδόμυχη προσδοκία του θεατή να ‘εξαπατηθεί’ ώστε να πιστέψει -έστω για κλάσματα δευτερολέπτου- ότι σε ένα παράλληλο σύμπαν τα πρόσωπα και οι καταστάσεις που παρακολουθεί είναι όντως ‘πραγματικά’. 

Λευκός: «Ο δυτικός πολιτισμός έγινε καπνός στις καμινάδες στο Νταχάου, αλλά ήμουν

πολύ κολλημένος για να το δω. Τώρα το βλέπω.»

Μαύρος: «Είσαι μεγάλη πρόκληση, Καθηγητά. Το ξέρεις;» 

Συντελεστές:

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Αντώνης Καφετζόπουλος

Σκηνικά: Γιώργος Χατζηνικολάου

Κοστούμια: Μαρία Αναματερού

Φωτιστής: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Εβελίνα Μαντή

Οπτική επικοινωνία και ταυτότητα: Λουκάς Ζιάρας, LOOX

Social Media: LOOX MEDIA
Υπεύθυνοι επικοινωνίας παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρία Φιλοπούλου

Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρία Αναματερού

Παίζουν: Αντώνης Καφετζόπουλος, Ζερόμ Καλούτα

Tips / Ήξερες ότι… ; 

 Το Sunset Limited αποτελεί ένα πραγµατικό επιβατικό τρένο της Amtrak που εκτελεί δροµολόγια στις νότιες Ηνωµένες Πολιτείες από το 1894, αλλά στο έργο του Cormac McCarthy, ο τίτλος αποκτά συµβολική σηµασία. 

 Το 2011, μεταφέρθηκε στην τηλεόραση από το HBO,

με πρωταγωνιστές τον Tommy Lee Jones (που σκηνοθέτησε επίσης) και τον Samuel L. Jackson. 

 Ο Cormac McCarthy, γνωστός κυρίως για τα μυθιστορήματά του όπως The Road και No Country for Old Men, έχει γράψει δύο θεατρικά έργα: The Stonemason (1994) και The Sunset Limited (2006). 

 Ο Cormac McCarthy θεωρείται πως ήταν ιδιόρρυθμος και απέφευγε τη δημοσιότητα. Πέρασε δεκαετίες στο Santa Fe Institute, ένα ερευνητικό κέντρο στο Νέο Μεξικό, συμμετέχοντας ενεργά σε συζητήσεις με επιστήμονες οι οποίοι τον περιέγραφαν ως έναν «συνοδοιπόρο τους στη σκέψη». 

 Τιμήθηκε με πολλά, σημαντικότατα βραβεία, για το έργο του. Συχνά τοποθετείται δίπλα σε λογοτέχνες όπως ο Φόκνερ, ο Μέλβιλ και ο Χέμινγουεϊ. 

 Το Blood Meridian (Ματωμένος Μεσημβρινός) θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αμερικανικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα.

Social media:
epi_kolono
@epikolono.gr

Info

Τοποθεσία: Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Αθήνα

Πρεμιέρα: Τρίτη 21 Οκτωβρίου στις 21.00
Ημέρες-Ώρες Παραστάσεων: Δευτέρα, Τρίτη: 21:00, Τετάρτη: 19.30 & Κυριακή: 21:15

Διάρκεια: 100’

Τιμές εισιτηρίων: Α' ζώνη 25€, Β' ζώνη 22€, Φοιτητικό, ανέργων, 70+, ΑμεΑ 18€

* Για τα εισιτήρια ΑμεΑ είναι απαραίτητη η επικοινωνία με το ταμείο του θεάτρου

** Ισχύουν ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις

Πληροφορίες: Τηλ.: 210 5138067, www.epikolono.gr

Ηλεκτρονική προπώληση: More.com
https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/aspro-mauro

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 22 Νοεμβρίου...

«Η κουκούλα»

του Θανάση Τριαρίδη

Σκηνοθεσία Αθηνά Παππά

Πρεμιέρα 12 Νοεμβρίου

Για 10 παραστάσεις

ΠΛΥΦΑ 

Η Αθηνά Παππά επιστρέφει σκηνοθετικά στο δυστοπικό δράμα του Θανάση Τριαρίδη «Η κουκούλα» – ένα έργο που λειτουργεί σαν δυνατή γροθιά στο στομάχι, γραμμένο με χιούμορ, πικρή ειρωνεία και παραλογισμό. Στη σκηνή του Θεάτρου Πλύφα θα δούμε δύο νέες και ταλαντούχες ηθοποιούς: την Αντιγόνη Σταυροπούλου, τη Χριστίνα Κοροβήλα, μαζί με τον μουσικό Γιάννη Μεταξά.

Σε κάθε παράσταση θα συμμετέχει και ένας ξεχωριστός guest, προερχόμενος από διαφορετικούς χώρους (πολιτική, δημοσιογραφία, τέχνη κ.ά.), ο οποίος θα σχολιάζει τα δρώμενα με τον δικό του τρόπο, σε προκαθορισμένο χρόνο αλλά με απόλυτη ελευθερία έκφρασης.

Η παράσταση

Η σκηνοθετική προσέγγιση αντλεί έμπνευση από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και το μεσοπολεμικό καμπαρέ, εστιάζοντας στο σώμα και στις γκροτέσκ εκφράσεις που δίνουν σχήμα στον λόγο, ενώ διατηρείται το ιδιότυπο χιούμορ του έργου.

Στη σκηνή, μια γυναίκα και ένας άντρας – εδώ ως non binary gender άτομο – αναζητούν τη χαμένη αλήθεια και μνήμη, με στόχο να αφυπνίσουν τον θεατή και να τον καταστήσουν συμμέτοχο και υπεύθυνο για όσα συμβαίνουν, τόσο στο θεατρικό σύμπαν όσο και στην κοινωνία.

Ένα σκηνικό «σώμα», που παράγει μουσική, ένας μουσικός, που λειτουργεί ως ζωντανό αντικείμενο: πάνω του οι ηθοποιοί κάθονται, ερωτοτροπούν, συγκρούονται, άλλοτε σωπαίνει, άλλοτε παράγει ήχους και μουσική, πάντα υπό την εξουσία του αφέντη. Ένα ισχυρό σύμβολο του ανθρώπου-αντικειμένου, του σκλάβου, του μετανάστη, του κατοικίδιου σε έναν κόσμο που ολοένα γίνεται πιο απάνθρωπος. Τα κουστούμια και το σκηνικό περιβάλλον της παράστασης ακολουθούν μια ρετροφουτουριστική γραμμή και στο πίσω μέρος της σκηνής δεσπόζει ένα εικαστικό έργο.

Λίγα λόγια για το έργο:

‘Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας προλογίζει στο βιβλίο του.

Ε,και τι μ’αυτό; Λίμνες από αίμα υπάρχουν για χίλιους λόγους...Το σημαντικό είναι να μην πατάμε εμείς το κουμπί που σκοτώνει..

«Μία γυναίκα πηγαίνει σε ένα Πρατήριο που διανέμει κουκούλες και ζητάει από την υπάλληλο μια κουκούλα για να την χρησιμοποιήσει ,όπως το Έκτακτο Διάταγμα επιβάλλει ,στις Συγκεντρώσεις Άμυνας. Στις Συγκεντρώσεις αυτές, όλοι οι ενήλικοι πολίτες της χώρας είναι υποχρεωμένοι να δολοφονήσουν τελετουργικά κρατούμενους μετανάστες, πατώντας ένα κουμπί που ενεργοποιεί ένα σφυρί το οποίο τους συντρίβει το κεφάλι. Μετά έρχεται μια δεύτερη γυναίκα,απολύτως ίδια με την πρώτη στην μορφή, αλλά εντελώς διαφοροποιημένη στο ύφος και την προσωπική ιστορία που κουβαλά. Κι έπειτα μια τρίτη, μια τέταρτη, μια πέμπτη και ούτω καθεξής. Όλες ολόιδιες στη μορφή και απολύτως διαφοροποιημένες σε όλα τα υπόλοιπα. Η πωλήτρια έχει την υποψία πως είναι διαρκώς η ίδια γυναίκα, που έρχεται εντεταλμένη από το Κράτος να την ελέγξει. Στο τέλος όλες και όλοι φεύγουν από το Πρατήριο έχοντας πάρει την κουκούλα που επιθυμούν»

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Η Κουκούλα του Θανάση Τριαρίδη, είναι αναμφισβήτητα ένα κοινωνικοπολιτικό έργο, στο οποίο θίγονται θέματα για την ίδια την ζωή και την υπόστασή της, τις ανθρώπινες αξίες, και την ελευθερία της βούλησης. Σε μια συντεταγμένη απολυταρχική πολιτεία που κρύβεται ευθαρσώς κάτω από την επίφαση- κουκούλα της δημοκρατίας , σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, ξεδιπλώνεται η κοινωνία και τα προβλήματα που έχουν ενσκήψει.

Οι ήρωες του έργου ,οφείλουν απόλυτη υπακοή στην διαταγή της συντεταγμένης πολιτείας. Που οδηγεί όμως αυτό; Στην δολοφονία του πιο πολύτιμου πράγματος που έχει ο άνθρωπος. Την μνήμη του. Έτσι χωρίς μνήμη, χάνεται η συνείδηση, χάνεται κάθε συναίσθημα και ο άνθρωπος λειτουργεί μηχανικά, πατώντας αβίαστα και ανερυθρίαστα- κεκαλυμμένος, το κουμπί της εξολόθρευσής του.Της εξολόθρευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Το κουκούλωμα στην δυτική κοινωνία , είναι χαρακτηριστικό μιας κοινωνικής και πολιτικής αλλοτρίωσης του ανθρώπου που επιφέρει το μοναδικό επιβιώσαν κοινωνικοοικονομικό σύστημα , ο καπιταλισμός .

Η υπεραξία του καπιταλισμού ,η αλλοτρίωση, εμπεριέχει την ασφυξία του ανθρώπινου είδους. Η επιτυχία του είναι ότι ο πνιγμός γίνεται σχεδόν ανώδυνα με μια συμβολική κουκούλα

Η κουκούλα είναι η ασφυξία της κοινωνικής μας ζωής. Και αυτή η ασφυξία προκαλεί εμφανώς και περιέργως μια απόλυτη ηδονή. Την ηδονή του χάους.

Αθηνά Παππά

Συντελεστές:

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης

Σκηνοθεσία- δραματουργική επεξεργασία-διδασκαλία: Αθηνά Παππά

Σκηνογραφική επιμέλεια-Video: Marilisa Rendl

Εικαστικό : Angie Antonakis (Angakis)

Σχεδιασμός φωτισμού-Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ρασσιάς

Κοστούμια: Αθηνά Παππά

Ζωντανό σκηνικό-μουσική : Γιάννης Μεταξάς

 Μουσική παρέμβαση- πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Jamoan

Βοηθός ενδυματολόγου : Marilisa Rendl

Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Παρούτη

Κομμώσεις; Hair&Nails Home

Σχεδιασμός αφίσας: Marilisa Rendl

Εκτέλεση Παραγωγής: ΣΥΝ ΑΘΗΝΑΙΙ ΑΜΚΕ

Παίζουν: Αντιγόνη Σταυροπούλου, Χριστίνα Κοροβήλα, Γιάννης Μεταξάς

Πληροφορίες:

Από τις 12/11 και για 10 παραστάσεις

Τετάρτη στις 21:00

Διάρκεια: 75 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ γενική είσοδος

  12 ευρώ μειωμένο/’άνω 65/ΑΜΕΑ/ατέλειες

Η κουκούλα :: TicketServices.gr

Τρέιλερ: Η ΚΟΥΚΟΥΛΑ_ΤΟΥ_ΘΑΝΑΣΗ_ΤΡΙΑΡΙΔΗ_ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΠΑ_ΠΛΥΦΑ_2025

Θέατρο Πλύφα, Κορυτσάς 39

Τηλέφωνο: 210 347 3642

ΜΙΚΑΕΛΑ ΣΑΒΑ

Σχεδόν τα μισά κλεμμένα οχήματα της Ευρώπης εντοπίστηκαν στην Ελλάδα, σύμφωνα με την πανευρωπαϊκή επιχείρηση «Mombay 8», που πραγματοποιήθηκε με στόχο την καταπολέμηση διεθνών κυκλωμάτων διακίνησης οχημάτων.

Τα ευρήματα της δράσης αυτής ανέδειξαν τον καθοριστικό ρόλο της χώρας μας στον εντοπισμό και την αποκάλυψη τέτοιων δικτύων, αποτυπώνοντας μια εικόνα που απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή από τις αρχές. Κατά τη διάρκεια των ελέγχων εντοπίστηκαν συνολικά 231 αυτοκίνητα με ιστορικό κλοπής ή παραποίησης, αριθμός που αντιστοιχεί σχεδόν στο μισό των 462 οχημάτων που καταγράφηκαν πανευρωπαϊκά.

Εκτεταμένοι έλεγχοι σε όλη την Ελλάδα

Στο πλαίσιο της επιχείρησης πραγματοποιήθηκαν συστηματικοί έλεγχοι σε βασικές περιοχές της Ελλάδας, με τις αρχές να εξετάζουν περισσότερα από έξι χιλιάδες οχήματα σε Αττική, Θεσσαλονίκη, Θράκη, Φθιώτιδα και Σέρρες.

Η Ελλάδα ως κρίσιμος κόμβος

Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν αφενός την αποτελεσματικότητα των ελέγχων που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα, αφετέρου επισημαίνουν τον ρόλο της Ελλάδας ως κομβικού σημείου στη διαδρομή των κλεμμένων οχημάτων. Η χώρα φαίνεται να λειτουργεί είτε ως σημείο διέλευσης είτε ως προσωρινός σταθμός απόκρυψης, γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη για ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης και επιτήρησης.

Προκλήσεις και ανάγκη για ενίσχυση της συνεργασίας

Οι αρχές υπογραμμίζουν ότι η αντιμετώπιση τέτοιου είδους εγκληματικών δικτύων απαιτεί στενή διασυνοριακή συνεργασία και άμεση ανταλλαγή πληροφοριών με ευρωπαϊκούς φορείς.

Παράλληλα, η αξιοποίηση τεχνολογικών εργαλείων για τον εντοπισμό παραποιημένων στοιχείων οχημάτων, αλλά και η ενημέρωση των πολιτών για τους κινδύνους και τα μέτρα προστασίας, κρίνονται καίρια για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του φαινομένου.

Η επόμενη ημέρα

Η επιχείρηση κατέδειξε ότι η Ελλάδα διαθέτει πλέον ισχυρές δυνατότητες εντοπισμού κλεμμένων οχημάτων, ωστόσο η πραγματική πρόκληση βρίσκεται στη διατήρηση και ενίσχυση αυτής της ικανότητας. Η στοχευμένη δράση, η συστηματική επιτήρηση και η διεθνής συνεργασία αποτελούν τους βασικούς άξονες για την περαιτέρω θωράκιση απέναντι σε οργανωμένα κυκλώματα που συνεχίζουν να εξελίσσονται και να λειτουργούν σε διεθνές επίπεδο.

Πηγή: documentonews.gr