Τουρκία πραγματοποίησε δοκιμαστική εκτόξευση ενός βαλλιστικού πυραύλου μικρού βεληνεκούς πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα την Τρίτη, σύμφωνα με δύο πηγές που γνωρίζουν το θέμα και τις οποίες επικαλείται το Bloomberg.

Η δοκιμαστική εκτόξευση πραγματοποιήθηκε πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα την Τρίτη. Ο πύραυλος εκτοξεύθηκε από κινητή πλατφόρμα σε ένα αεροδρόμιο κοντά στο λιμάνι της Ριζούντας γύρω στις 7 π.μ. τοπική ώρα, σύμφωνα με τα άτομα που επικαλείται το πρακτορείο. Κατά τη δοκιμαστική βολή ο πύραυλος κάλυψε 561 χιλιόμετρα και έπεσε στην ακτή του λιμανιού της Σινώπης.

Το έργο  Tayfun

Σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα, η εταιρεία Roketsan πραγματοποίησε την πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση του βαλλιστικού πυραύλου μικρής εμβέλειας (SRBM).

Το μυστικό έργο ανάπτυξης πυρομαχικών ακριβείας που ονομάζεται Tayfun, ή Typhoon στα τουρκικά, βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και αρκετά χρόνια, σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν οι πηγές του Bloomberg.

The Weather In Europe
Μια υπαρξιακή κωμωδία για το μέλλον.

Σκηνοθεσία: Γιώργος Βαλαής

θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ
από  26 Οκτωβρίου για 20 παραστάσεις 
κάθε Τετάρτη με Κυριακή στις 21.00

"... You don't need a weatherman / To know which way the wind blows’’
Subterranean Homesick Blues - Bob Dylan

Έξι άτομα αποκλεισμένα στο gate ενός αεροδρομίου λόγω κλιματικής κρίσης. Ένα χορικό ανθρώπων που περιμένει, συζητά, διαφωνεί, θυμάται, χορεύει, ονειρεύεται. Ο φόβος τους για τον καιρό είναι ο φόβος τους για το μέλλον. Η συνάντησή τους αποκαλύπτει ταυτόχρονα μια έξαρση ανασφάλειας που επικρατεί σε όλη την Ευρώπη, ανασφάλεια κλιματική, ενεργειακή, γεωπολιτική και προσωπική.

Οι έξι ήρωες, μέσα στην κατάσταση αναμονής και ακινητοποίησης που βρίσκονται, χάνουν κάθε δυνατότητα ελέγχου πάνω στον χρόνο, καθώς ο χρόνος δεν “περνά” μάλλον αλλά πάλλεται σαν “χρόνος μηδέν”, σαν “μεσοδιάστημα”, όπου κάτι έχει ολοκληρωθεί και το καινούργιο δεν έχει ξεκινήσει. Οι ήρωες ζουν μέσα σε αυτή την αναμονή, ένα χώρο άκαρπων σκέψεων, μάταιων συγκρούσεων, νέων ελπίδων, βραδύτητας και αβεβαιότητας για το παρόν καθώς βιώνουν μια συλλογική και υπαρξιακή κατάσταση που μοιάζει με εφιάλτη.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Γιώργος Βαλαής
Δραματουργία: Γιώργος Βαλαής, Γεωργία Κανελλοπούλου
Σύμβουλος Δραματουργίας: Πρόδρομος Τσινικόρης
Σκηνικά, κοστούμια: Ελένη Στρούλια
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Επιμέλεια κίνησης, Χορογραφία: Γιάννης Νικολαΐδης
Σχεδιασμός-σύνθεση ήχου: Μανώλης Μανουσάκης
Video editing: Μιλτιάδης Χρηστίδης
Καλλιτεχνικοί Συνεργάτες: Φρόσω Μαστρόκαλου, Voltnoi Brege
Βοηθός σκηνοθεσίας: Γεωργία Κανελλοπούλου
Συνεργάτες σκηνογράφοι: Ζαΐρα Φαληρέα, Τζάνος Μάζης
Κατασκευές ενδυμάτων: Δημήτριος Παρασκευόπουλος
Φωτογραφίες: Karol Jarek
Εκτέλεση παραγωγής:  One Plant Production
Οργάνωση Επικοινωνίας & Διαφήμιση: CONSTANTLY PRODUCTIONS - Ευάγγελος Κώνστας
Γραφείο Τύπου & Επικοινωνία: Ευαγγελία Σκρομπόλα (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. / 697 2547075)

Ηθοποιοί: Μάνος Βαβαδάκης, Ρωμανός Καλοκύρης, Μάγδα Καυκούλα, Άλκηστη Πολυχρόνη, Θοδωρής Πεντίδης, Χριστιάνα Τόκα

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Παραστάσεις :από 26 Οκτωβρίου για 20 παραστάσεις κάθε Τετάρτη με Κυριακή στις 21.00
 Διάρκεια:100 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 15€, 12€
Προπώληση: viva.gr
Κρατήσεις θέσεων:  210 32 55 444 (2 ώρες πριν την έναρξη της παράστασης)

Της Γεωργίας Γιαμπουράνη

Με αυτήν την ανοικτή μου επιστολή εκφράζω δημόσια ένα μεγάλο  «ευχαριστώ» στους  «Επιστήμονες   για την  Υγεία και  την  Ελευθερία», οι οποίοι αξιολογώντας την πρότασή μου «Ανοσοποιητικό Σύστημα και Διατροφικές Ανεπάρκειες» με τίμησαν με το ειδικό αφιέρωμά τους: «Γιατί  το  πιο  ΔΥΝΑΤΟ  ΟΠΛΟ  του  ανθρώπου, το  ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ,  έμεινε έξω  από  όλη την   διαχείριση»;  https://www.eyewideopen.org/?p=4274  

Αφορμή  αποτέλεσαν οι επιστολές, που είχα στείλει στις αρχές της εμφάνισης του  κορωνοϊoύ  προς   στον  ΕΟΔΥ  (υπόψη κ. Τσιόδρα ) και  το  Υπουργείο  Υγείας, όπου ήθελα να αναδειχτεί  το πολύ  σημαντικό   αυτό  θέμα,  το οποίο  κατά  την γνώμη μου έπρεπε να τονιστεί. Παρόλο  που μέχρι  σήμερα, έχουν περάσει 2,5  χρόνια από  τότε, εκτός  της  τυπικής απάντησης που έλαβα  από το   Υπουργείο   Υγείας, και  η οποία  επιβεβαίωνε, τον πολύ σημαντικό ρόλο που   διαδραματίζει   η  διατροφή    στην  υγεία μας,  τα   συγκεκριμένα  ερωτήματα  της  επιστολής   δεν απαντήθηκαν.  Από τις εφημερίδες  της  χώρας  μας, εκτός  της εφημερίδας  «Αμαρυσίας»  και τα δύο site, bonsaistories και eyewideopen.org , καμία  άλλη  δεν  δημοσιοποίησε   τις  επιστολές. Παρόλο μάλιστα, που  κάποιοι από τους δημοσιογράφους, βρήκαν  το θέμα    εξαιρετικά  ενδιαφέρον και ήθελαν να κάνουν  ειδική αναφορά,  εν τέλει  δεν   το προχώρησαν.  Και ένας  από  τους λόγους  που  δεν  δημοσιοποίησαν   τις  επιστολές  σύμφωνα με την απάντηση,  που έλαβα   από  δημοσιογράφο  μεγάλης  εφημερίδας, ήταν  το γεγονός ότι  δεν ήμουν  «ειδική».  Χαρακτηριστικά ειπώθηκε: «Όλα  τέλεια, πολύ  ενδιαφέροντα τα όσα έχετε γράψει,    αλλά  ξέρετε   δεν μπορούμε να   δημοσιοποιήσουμε  τίποτα,   γιατί  εσείς  που τα λέτε αυτά  δεν  είστε ειδικός,  ούτε καθιερωμένη».  Επίσης   κατά   την  άποψη  άλλων   δημοσιογράφων  το  μόνο   όπλο  κατά  του  κορωνοϊoύ ήταν  τα  εμβόλια,  καθώς  αυτά   θα  έχτιζαν  το  πολυπόθητο  «τείχος ανοσίας»   και μονάχα  μέσα  από αυτά  θα προστατευόταν αποτελεσματικά   ο   πληθυσμός. Ο   κόσμος,  εν μέσω αύξησης των κρουσμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο,  έπρεπε να πειστεί  για  την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των νέων σκευασμάτων και κατά   συνέπεια   οποιαδήποτε άλλη άποψη  θα τον  αποπροσανατόλιζε,   θα  τον προβλημάτιζε και  αυτό θα έπρεπε  να  αποφευχθεί, γιατί ό  ιός  ήταν  πολύ  επικίνδυνος  και  θα  τους σκότωνε  όλους!  Επιπρόσθετα κατά  την άποψη άλλων δημοσιογράφων αλλά και γιατρών , δεν  ήταν  καλή  ιδέα  να  μιλήσουμε  για  τέτοιου είδους  πρόληψη,  γιατί  δεν θα  προλαβαίναμε έτσι και αλλιώς να χτίσουμε ένα  καλό  ανοσοποιητικό σύστημα!   

Κρίμα! Γιατί  μέχρι  να έρθουν τα  εμβόλια χάθηκαν  πολλοί μήνες, χωρίς να   δοθεί   αυτή η  πολύτιμη  γνώση. Κρίμα, γιατί ακόμα και για   τον   εμβολιασμό   χρειάζεται   ένα   καλό  αμυντικό σύστημα. Αλλά  δυστυχώς αυτό   δεν  ειπώθηκε από  κανέναν. Η  μόνη καμπάνια και όλες οι  οδηγίες  ήταν   για  την  κοινωνική  αποστασιοποίηση,  τα  απολυμαντικά,  το καλό πλύσιμο  των  χεριών, τις   μάσκες και  τα εμβόλια.

Νιώθω αφελής, που  όταν έστελνα τις  επιστολές, πίστευα  ότι  ήθελαν να κάνουν τα πάντα, προς πάσα  κατεύθυνση, προκειμένου  να   αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο  δυνατόν  τρόπο  την  ασθένεια  Covid 19. Λυπάμαι  για ο,τι  ζούμε. Λυπάμαι  που εμείς  οι ίδιοι  με την   δική μας στάση, ανοχή  και συμπεριφορά  διαιωνίζουμε αυτόν τον κόσμο.  Λυπάμαι,  που την  κάθε  διαφορετική τοποθέτηση  την φίμωσαν, την  απέκλεισαν  από  όλα  τα μέσα  μαζικής ενημέρωσης  και  την  χαρακτήρισαν  ως αναληθή, ακόμα και όταν   αυτή   η άποψη ήταν  επιστημονικά  τεκμηριωμένη από  εξαιρετικούς  και  διαπρεπείς  επιστήμονες  από  όλο τον κόσμο!  Άλλωστε  όπως  γνωρίζουμε  η  επιστήμη προοδεύει μέσα  από την  αμφισβήτηση και δεν είναι λίγες οι  φορές που  νέα  δεδομένα   ανατρέπουν   τις ήδη καθιερωμένες  επιστημονικές απόψεις.

Βασικός   σκοπός   των  επιστολών  μου  είναι,   οι άνθρωποι να παραμένουν  υγιείς, με ενέργεια και  ζωτικότητα, ικανοί να  αντιμετωπίζουν κάθε νόσο, όσο  βέβαια  αυτό μπορεί να  γίνει  εφικτό, σε περίπτωση  που  συνυπάρχουν  υποκείμενα  νοσήματα. Mε αφορμή τις σπουδές μου  στην  Τεχνολογία  Τροφίμων και  Διατροφής,  μου άνοιξε ένας τεράστιος  ορίζοντας  για  την   αλληλεπίδραση που έχει  η  χημεία της τροφής  με  τη  βιοχημεία  του  ανθρώπινου  οργανισμού. Το  Ανοσοποιητικό  Σύστημα, η  Υγεία  και   Θεραπευτική  Διατροφολογία αποτελούν αντικείμενα  μελέτης   για πολλά  χρόνια  στη   ζωή μου. Πιστεύω ότι δεν   ήταν  καθόλου τυχαίο,  που  ο  Ιπποκράτης  θεράπευε πλήθος ασθενειών με  τη  διατροφή, την  φυσική άσκηση, την ψυχολογία και τα βότανα, γιατί  η  φύση  μας  έχει  δώσει  τα πάντα. Και  όχι μόνο δεν είναι  «ξεπερασμένος»  ο  Πατέρας    της  Ιατρικής, όπως τολμούν να  λένε  κάποιοι   γιατροί, αλλά  αντιθέτως  η   επιστημονική  έρευνα  τον επιβεβαιώνει   διαρκώς! Λάβετε  υπόψη μονάχα  τα όσα ανακαλύπτουμε   για  το  εντερικό μικροβίωμα και για  τα   θρεπτικά συστατικά   των  τροφίμων.  Ο άνθρωπος  είναι  προικισμένος  με αυτοθεραπευτική ικανότητα και είναι σημαντικό  όλοι  να    γνωρίζουμε  τι πρέπει να  κάνουμε    για  να   προφυλαχτούμε  από  έναν   τρόπο   ζωής  τόσο  λανθασμένο,  που   απομακρύνεται    όλο και  πιο πολύ  από  τη  φύση και  τους   κιρκάδιους  ρυθμούς της.  

Δεν είμαι κατά των φαρμάκων όταν αυτά κρίνονται απαραίτητα.  Τα  φάρμακα  όμως τα  παίρνουν οι άρρωστοι  άνθρωποι και  όχι  οι υγιείς και ποτέ  αδιάκριτα και οριζόντια  σε όλο τον κόσμο!  Για  αυτό και  είμαι  κατά της χορήγησης  φαρμακευτικών σκευασμάτων σε άκρως υγιείς ανθρώπους, όταν δεν έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες και   χωρίς μάλιστα να λαμβάνεται   υπόψη η ιδιοσυστασία και η παθολογία του κάθε ανθρώπου.  Είμαι αντίθετη,  στο να αντιμετωπίζεται  ένας  υγιής  άνθρωπος   ως μολυσματικός  και επικίνδυνος  μέσα στην  κοινότητα και με το πρόσχημα της Κοινωνικής  Ευθύνης να  διχάζεται  μια ολόκληρη κοινωνία  για  φαρμακευτικά σκευάσματα   τα οποία  δεν  προστατεύουν  από τη μόλυνση, τη νόσηση και τη μετάδοση. Πιστεύω πως  η πρωταρχική μέριμνα των επιστημόνων πρέπει να είναι ο σεβασμός στην πολυπλοκότητα του ανθρώπινου οργανισμού αλλά και του ανοσοποιητικού συστήματος, ενός  συστήματος , τόσο διεσπαρμένου στον οργανισμό και με τόση άρρηκτα  συνδεδεμένη σχέση και με το νευρικό σύστημα! Για  αυτό και κάθε παρενέργεια  μετά  από  μια  ιατρική πράξη, θα πρέπει να λαμβάνεται  πολύ  σοβαρά  υπόψη και να καταγράφεται για  περαιτέρω  διερεύνηση. Αντιθέτως η εκ των προτέρων βεβαιότητα μη συσχετισμού  της   παρενέργειας  που προκύπτει  από  μια  ιατρική πράξη, που έχει προηγηθεί σε άκρως υγιείς ανθρώπους, κλονίζει  συθέμελα την εμπιστοσύνη του πολίτη απέναντι στο  Σύστημα Υγείας και  σίγουρα  εγείρει  πολλά  ερωτήματα.

 Οραματίζομαι ένα Σύστημα  Υγείας που δεν θα  θεσπίζει  «ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΑ»,  αλλά με πλήρη   ευθύνη  θα  σέβεται  την  αμφισβήτηση,  θα  την  ερευνά και   θα στέκεται  δίπλα    στον κάθε  πολίτη, που  θα  υφίσταται βλάβη μετά   από ένα  φαρμακευτικό σκεύασμα. Θα εφαρμόζει  δηλαδή  την φαρμακοεπαγρύπνηση,  που θεσπίστηκε   τόσο  σοφά  για την  πρόληψη των ανεπιθύμητων ενεργειών και  την προστασία  της Δημόσιας Υγείας. Οραματίζομαι   ένα   Σύστημα  Υγείας,  που    θα  προλαμβάνει  τις  ασθένειες και  θα  ψάχνει τις  ΑΙΤΙΕΣ  που  τις   προκαλούν! Ένα Σύστημα Υγείας, που  θα  προστατεύει  την  ΥΓΕΙΑ  των ανθρώπων  και   θα εντάξει   τον παράγοντα Διατροφή και  την  ενδυνάμωση του Ανοσοποιητικού Συστήματος, μόλις από τα σχολικά μας  χρόνια. Η  Φυσική  Άμυνα είναι πάντα ένα Ισχυρό  Όπλο!  Πέρα   από κάθε   κερδοσκοπικό   συμφέρον  και πολιτική σκοπιμότητα,  με  απόλυτη   διαφάνεια     και  ύψιστο  σεβασμό  στην  ανθρώπινη   ζωή,  εύχομαι    η  Ιατρική  Επιστήμη   να  πάρει  το δρόμο  που οφείλει και να  δίνει   την  πολύτιμη  γνώση  της  σε  όλους  τους  ανθρώπους χωρίς  να κρύβει  καμμία  αλήθεια.  Γιατί η Ιατρική Επιστήμη  δεν είναι μονάχα θεραπεία. Είναι και Πρόληψη! Εύχομαι  όλοι μαζί, με  ύψιστο   σεβασμό  απέναντι στον   ίδιο μας   τον  εαυτό,   τη  ζωή και   τη φύση , να συμβάλλουμε  σε έναν  πιο   υγιή, αξιοπρεπή και  δίκαιο  κόσμο. 

Η στήλη «Ιστορίες Χωρίς Φωνή» του Πέτρου Κατσάκου στην εφημερίδα «Αυγή» δίνει βήμα στα πλάσματα που δεν μπορούν να μιλήσουν. Πρώτη φορά τα ζώα αποκτούν βήμα και ουρλιάζουν για τα δικαιώματά τους. Με τρόπο που μόνο ένας αφηγητής με ενσυναίσθηση μπορεί να κάνει.

Του Πέτρου Κατσάκου*

Τα γουρούνια θεωρούνται το πέμπτο πιο έξυπνο ζώο στον κόσμο. Πολύπλοκα και ευαίσθητα, αυτά τα απίστευτα πλάσματα τραγουδούν στα μωρά τους, μπορούν να αναγνωρίσουν τις μοναδικές εκκλήσεις των μητέρων τους και απολαμβάνουν μια αγκαλιά με τους φίλους τους. Ταυτόχρονα τα γουρούνια είναι το τρίτο πιο συχνά σφαγμένο ζώο για φαγητό στον κόσμο μετά τα κοτόπουλα και τα ψάρια.

Τον περασμένο χρόνο και σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων σφαγιάστηκαν περίπου 1,3 δισεκατομμύρια γουρούνια παγκοσμίως. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 3,5 εκατομμύρια γουρούνια σφάζονται κάθε ημέρα. Και αυτοί οι αριθμοί ισχύουν με δεδομένο πως σχεδόν το ένα τρίτο του ανθρώπινου πληθυσμού της γης δεν τρώει το κρέας του γουρουνιού για αυστηρά θρησκευτικούς λόγους, μειώνοντας έστω και με τον τρόπο αυτό τα σφαγμένα ζώα.

Ζώα που αποτελούν ίσως τα μεγαλύτερα θύματα του ανθρώπου, με την χοιροτροφία να θεωρείται ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της σύγχρονης βιομηχανίας τροφίμων. Αυτό που ο Πολ Μακάρτνι πριν χρόνια είπε πως «αν τα σφαγεία είχαν γυάλινους τοίχους, όλοι θα γίνονταν χορτοφάγοι» έχουν φροντίσει κάποιοι ακτιβιστές φωτογράφοι να το καταγράψουν, να το κάνουν εικόνα και να το μεταφέρουν σε έναν κόσμο που συνήθως τρέφεται πρώτα με την άγνοια και στην συνέχεια με τις σάρκες κάποιων ζώων -και κυρίως των γουρουνιών- που περνούν μια σύντομη και μαρτυρική ζωή προτού καταλήξουν στο ανθρώπινο πιάτο. Τα γουρούνια είναι ζώα όπου η βιομηχανική κτηνοτροφία κρατά φυλακισμένα υπό άθλιες -αλλά κυρίως μακριά από τα ανθρώπινα μάτια- συνθήκες προτού οδηγηθούν στη σφαγή.

Τα 10 μυστικά που δεν πρέπει να ξέρεις για να φας

1. Τεχνητή γονιμοποίηση

Τα θηλυκά γουρούνια θεωρούνται έτοιμα για αναπαραγωγή σε ηλικία μόλις επτά μηνών και στην πλειοψηφία τους γονιμοποιούνται τεχνητά με το ανθρώπινο χέρι ή μια μεταλλική ράβδο να εισάγεται στον τράχηλό τους.

2. Κιβώτια κύησης

Μετά την γονιμοποίηση, οι γουρούνες τοποθετούνται σε κιβώτια κύησης. Αυτά τα μεταλλικά κλουβιά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα ίδια τα ζώα και αποτρέπουν τις έγκυες από το να γυρίσουν, να περπατήσουν ή ακόμα και να ξαπλώσουν άνετα.

3. Κιβώτια τοκετού

Οι έγκυες μεταφέρονται σε ειδικά κιβώτια περίπου μία εβδομάδα πριν από τον τοκετό. Ζουν σε αυτά τα κιβώτια κατά τη γέννηση των γουρουνιών τους και παραμένουν εκεί για άλλες 21 έως 28 ημέρες καθώς θηλάζουν τα μωρά τους. Όπως τα κιβώτια κύησης, τα κλουβιά τοκετού είναι τόσο μικρά που οι μητέρες δεν μπορούν να γυρίσουν και μετά βίας μπορούν να κάνουν ούτε ένα βήμα μπροστά ή πίσω προκαλώντας ανοιχτές πληγές στα σώματά τους.

4. Ακρωτηριασμοί

Τα γουρουνάκια -που αφαιρούνται από τις μητέρες τους μετά από μόλις τρεις εβδομάδες- υπομένουν επώδυνους ακρωτηριασμούς. Αυτά περιλαμβάνουν ευνουχισμό, βγάλσιμο των δοντιών τους, κόψιμο της ουράς τους και τρύπες στα αυτιά τους - όλα γενικά γίνονται χωρίς αναισθητικό ή κτηνιατρική φροντίδα.

5. «Ευθανασία»

Όταν τα χοιρίδια είναι άρρωστα ή δεν μεγαλώνουν αρκετά γρήγορα, οι αγρότες μερικές φορές τα σκοτώνουν χτυπώντας τα με το κεφάλι πάνω σε τσιμεντένια δάπεδα ή τοίχους. Αυτό είναι η μόνη μορφή «ευθανασίας» που γνωρίζει η βιομηχανική χοιροτροφία.

6. Ζωή στο σκοτάδι

Αφού αποχωριστούν από τις μητέρες τους, τα χοιρίδια μεταφέρονται σε ξεχωριστές εγκαταστάσεις όπου θα ζήσουν μέχρι να φτάσουν στο «βάρος της αγοράς». Τα γουρούνια που είναι παγιδευμένα σε αυτές τις σκοτεινές, άγονες εγκαταστάσεις δεν θα δουν ποτέ τον ήλιο και δεν θα νιώσουν την αίσθηση του χώματος ή οτιδήποτε έχει να κάνει με το φυσικό περιβάλλον.

7. Αφύσικη Ανάπτυξη

Μαζί με την εκτροφή τους για αυξημένο μέγεθος και ρυθμό ανάπτυξης, τα γουρούνια τρέφονται με ειδικές δίαιτες για να φτάσουν γρήγορα σε ένα τεράστιο βάρος από 250 έως 275 κιλά. Τα γουρούνια που δεν μεγαλώνουν αρκετά γρήγορα, αρρωσταίνουν ή τραυματίζονται σκοτώνονται.

8. Βάρβαρες Μεταφορές

Ενώ ένας χοίρος μπορεί φυσικά να ζήσει πάνω από 20 χρόνια, η βιομηχανία κρέατος στέλνει τα γουρούνια για σφαγή όταν είναι μόλις έξι μηνών. Κατά την μεταφορά τους στα σφαγεία περνούν πολλές ώρες σε ασφυκτικά γεμάτα φορτηγά χωρίς τροφή ή νερό κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες με πολλά συχνά να πεθαίνουν είτε από το κρύο είτε από θερμοπληξία.

9. Αφαίμαξη

Στην σύγχρονη χοιροτροφία συχνά τα γουρούνια αφαιμάσσονται ζωντανά προτού την σφαγή ώστε το αίμα τους να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή της «μαύρης πουτίγκας», ενός λουκάνικου ιδιαίτερα διαδεδομένου στην δυτική Ευρώπη που παρασκευάζεται από αίμα χοίρου και καρυκεύματα.

10. Τρομακτική Σφαγή

Στα σφαγεία τα τρομοκρατημένα γουρούνια στην καλύτερη περίπτωση αναισθητοποιούνται μέσω ηλεκτροπληξίας. Συνήθως όμως σφάζονται έχοντας τις αισθήσεις τους καθώς τα κρεμούν ανάποδα και τους κόβουν τον λαιμό. Έρευνες φιλοζωικών οργανώσεων και ακτιβιστών φωτογράφων έχουν αποκαλύψει μια σειρά από φρικαλεότητες σε σφαγεία, συμπεριλαμβανομένων γουρουνιών που χτυπιούνται με μεταλλικούς σωλήνες και ρόπαλα μέχρι θανάτου.

INFO:

Ανάμεσα στους φωτογράφους αυτούς, ξεχωρίζει η Jo-Anne McArthur, η Καναδή φωτορεπόρτερ, ανθρωπίστρια παιδαγωγός, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ζώων και συγγραφέας, γνωστή για τα έργα της We Animals και Hidden, φωτογραφικά έργα που καταγράφουν την κακοποιητική σχέση των ανθρώπων με τα ζώα. «Τα γουρούνια γεννιούνται για να δολοφονηθούν και να γίνουν τροφή και οι άνθρωποι δεν θεωρούν ότι οι ανάγκες τους ή τα δικαιώματά τους πρέπει να γίνονται σεβαστά» επισημαίνει η Καναδή φωτογράφος και ακτιβίστρια, έργα της οποίας παρουσιάζονται απο την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, σε έκθεση που φιλοξενείται στον «Φάρο» του Κέντρου Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος σε μια εκδήλωση που παρουσιασε η οργάνωση A Promise to Animals.

*Πηγή: Η Αυγή

Ζόφος. Πνιγηρή κατάσταση και ανάσα από πουθενά. Ενας βάλτος όπου μόνο να βουλιάξεις μπορείς. Οσο βουλιάζεις στη λάσπη γίνεσαι ένα με τα λύματα. Η βρόμα και η δυσωδία γίνονται το φυσικό περιβάλλον. Δεν έχει σημασία αν κάπου υπάρχουν θάλασσα, ποτάμια, καθαρό νερό, εσύ είσαι στον βάλτο που γίνεται βάλτος σου. Οσο ζεις και συναναστρέφεσαι με το τέρας τού μοιάζεις. Οταν κάποιος το απειλήσει το αισθάνεσαι δικό σου, το τέρας σου. Το τέρας γίνεσαι εσύ.

Ενα τέρας βίαζε μια δωδεκάχρονη. Φώναζε κι άλλα τέρατα να τη βιάσουν. Και όταν κουραζόταν να βιάζει πήγαινε να προσκυνήσει στον Αγιο Αρσένιο, να σηκώσει την ελληνική σημαία, να φωτογραφηθεί με τους επώνυμους φίλους του.

Ηλίας Μίχος: καλός οικογενειάρχης, καλός άνθρωπος, καλός χριστιανός, καλός γενικώς, που έλεγε και ο φίλος του Γιώργος Πατούλης.

Και τι έκανε η κοινωνία μπροστά στο τέρας; Στην αρχή σήκωσε τα χέρια όλο απόγνωση. Χάζεψε τις φωτογραφίες του με τους επώνυμους όλο υποψία, σχολίασε τις διασυνδέσεις του, σταυροκοπήθηκε ίσως που τα δικά της παιδιά κοιμούνταν ήσυχα στο υπνοδωμάτιο και έβγαλε έναν αναστεναγμό γιατί για μια ακόμη φορά «υπάρχουν και χειρότερα».

Τα μέσα ενημέρωσης ανακάλυψαν αρχικώς τους «πελάτες της δωδεκάχρονης», κάνοντας έτσι την παραδοχή ότι υπάρχει πιθανότητα να υπάρχει συναινετική σεξουαλική πράξη με ένα παιδί. Η κάμερα στράφηκε στην κλειδαρότρυπα για να καταδείξει την ευθύνη της οικογένειας και της μάνας. Επρεπε να δειχτεί ότι πρόκειται για μια οικογένεια σε παρακμή (ίσως και να ήταν), μόνο και μόνο για να μη γίνει η παραδοχή ότι πρόκειται για κοινωνία σε παρακμή. Η κοινή γνώμη εκπαιδεύεται επί μέρες να μην αναζητά ούτε τους βιαστές ούτε τις ευθύνες τους, αλλά να στρέφει το βλέμμα στη μάνα, στον πατέρα, στους οικείους.

Η αντίδραση αυτή πιθανόν να έχει μια ψυχολογική βάση. Αν η οικογένεια βρεθεί προβληματική, τότε αυτομάτως τα δικά μας παιδιά δεν κινδυνεύουν γιατί η δική μας οικογένεια δεν είναι. Αρα φταίνε οι άλλοι για ό,τι έπαθαν και όχι αυτοί που πραγματικά το προξένησαν. Ο βιαστής γίνεται περιπτωσιολογία και αποδεκτή

Είναι μεγαλειώδες ακόμη και μπροστά στον θάνατο που γνωρίζεις ότι πλησιάζει να μπορείς να περιγράφεις την αξία της ζωής χωρίς τον φόβο του τέλους. Ο Αλέξανδρος ακόμη και με το αποχαιρετιστήριο γράμμα του ήταν η έκφραση της διαλεκτικής. Δεν μίλησε για τον θάνατο ως μεταφυσικό φαινόμενο αλλά ως συνέχεια και φυσική κατάληξη της ζωής πραγματικότητα. Το δάχτυλο δεν δείχνει τους βιαστές, επειδή τα δάχτυλα πρέπει να δείξουν προς την πλευρά όπου λουφάζει η αυταπάτη της προσωπικής και οικογενειακής μας ασφάλειας. Η κοινωνία όμως που λειτουργεί με τέτοια ένστικτα είναι άρρωστη. Εχει λίγη σημασία αν την αρρώστια τη σπέρνουν τα κανάλια ή οι νοικοκυραίοι που θέλουν να πιστεύουν ότι οι βιαστές παραμονεύουν στις σκοτεινές γωνιές των δρόμων και δεν απειλούν τα δικά τους προστατευμένα παιδιά.

Ενας άθλιος αστυνομικός συνδικαλιστής παρουσίασε στην τηλεόραση τους παιδοβιαστές ως δεδομένο κακό και απέδωσε την ευθύνη στην οικογένεια. Ζόφος. Αν ντύνεσαι σεμνά, δεν σε βιάζουν· αν η η οικογένεια ανταποκρίνεται σε κοινωνικές νόρμες και στερεότυπα, δεν κινδυνεύουν ούτε τα παιδιά ούτε οι μεγάλοι. Ο εμετός της συντήρησης που εμφανίζεται ως τροφή της κανονικότητας.

Κανένας δημοσιογράφος δεν ρώτησε τον Πατούλη και τους άλλους πολιτικούς τι δουλειά είχαν με έναν παιδοβιαστή. Κανένας δεν ρώτησε τον Ανδρέα Λοβέρδο γιατί του έδινε δεκάδες χιλιάδες ευρώ με αναθέσεις από το υπουργείο Υγείας. Κανένας δεν ζήτησε εξηγήσεις από την εκκλησία γιατί ευλογούσε το τέρας και του έδινε πιστοποίηση «καλού ανθρώπου και χριστιανού» για να μπορεί να αποπλανά και να βιάζει. Γιατί να ανησυχήσει η μάνα όταν ο Μίχος έχει πιστοποίηση δεσπότη;

Δεν βρέθηκε ένας από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης να αναρωτηθεί για τη διεισδυτικότητα ενός βιαστή στα σαλόνια και τα πολιτικά γραφεία; Δεν αναρωτήθηκε αν αυτό ήταν αποτέλεσμα συνενοχής και δράσης ενός κυκλώματος, όπως συνέβη με τον Μαρκ Ντιτρού, τον παιδοβιαστή του Βελγίου; Δεν απάντησε έστω ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο για να ησυχάσουν όσοι ανησυχούν και να διαψευστούν όσοι κατηγορούν. Αντιθέτως, κάθε μέρα δημοσιεύονται και αναπαράγονται εικασίες και πληροφορίες για την οικογένεια. Αλήθεια, αν αποδειχτεί ότι μια οικογένεια κατεστραμμένη και άθλια είχε συμμετοχή στο έγκλημα, μπορούν να υπάρχουν παιδοβιαστές; Την Παρασκευή τη ζοφερή επικαιρότητα ανέτρεψε ο θάνατος του ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαΐδη. Ο Αλέξανδρος ύστερα από μάχη με μια σπάνια μορφή καρκίνου έφυγε από τη ζωή. Κατάφερε για λίγο να σύρει όλη τη χώρα σε ένα άλλο πεδίο, σε μια άλλη προσωπική του διάσταση, έξω από τον ζόφο. Στη δική του διάσταση η ζωή είναι η απόφαση του ανθρώπου να υπάρχει με αξιοπρέπεια, να παλεύει, να μπορεί να την ορίζει και να δημιουργεί το αποτύπωμα από το οποίο θα αναγνωρίζεται το μεγαλείο της. Με μια συγκλονιστική ανάρτηση, την οποία είχε ετοιμάσει και ανέβηκε στα social media όταν ο ίδιος αποχωρούσε, έκανε το θαύμα. Μας ανάγκασε να σκύψουμε πάνω από τα πράγματα που έχουν αξία και γι’ αυτό διαιωνίζουν τη ζωή ακόμη και όταν σταματήσει από την εισβολή του θανάτου.

Ο κόσμος του Αλέξανδρου έχει ό,τι και ο κόσμος όλων μας, τις ίδιες δυσκολίες, τις ίδιες ανάγκες για επιβίωση, αλλά ταυτόχρονα έχει την αξιοπρέπεια, το νοιάξιμο για τον άνθρωπο, την αλληλεγγύη, τη σεμνότητα με την οποία κινούνται οι άνθρωποι που ξέρουν και μπορούν.

Ο Αλέξανδρος τίμησε τις σημαίες στις οποίες πίστεψε αλλά δεν κούνησε υποκριτικά ή επιδεικτικά λάβαρα. Ακόμη και όταν γνώριζε ότι η πολιτική του άποψη για τη συμφωνία των Πρεσπών θα τον έφερνε απέναντι σε αυτούς που κάποτε τον χειροκρότησαν, υποστήριξε αυτό που πίστευε όχι από εγωισμό αλλά επειδή πίστευε ότι έτσι θα πείσει και άλλους για το καλό της χώρας.

Τα μεγαλύτερα βάθρα του Αλέξανδρου δεν ήταν αυτά στο οποία φόρεσε μετάλλια. Ηταν αυτά από τα οποία φώτιζε ως προσωπικό παράδειγμα.

Είναι μεγαλειώδες ακόμη και μπροστά στον θάνατο που γνωρίζεις ότι πλησιάζει να μπορείς να περιγράφεις την αξία της ζωής χωρίς τον φόβο του τέλους. Ο Αλέξανδρος ακόμη και με το αποχαιρετιστήριο γράμμα του ήταν η έκφραση της διαλεκτικής. Δεν μίλησε για τον θάνατο ως μεταφυσικό φαινόμενο αλλά ως συνέχεια και φυσική κατάληξη της ζωής.

Ο κόσμος του Αλέξανδρου δεν έχει κραυγές από παιδιά που πονάνε, αλλά είναι μια κραυγή για να μην πονάνε τα παιδιά του κόσμου. Και βέβαια έχει τη συγκλονιστική εκείνη κραυγή από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000, το «μάνα, έσπασε» με το οποίο ανακοίνωνε ότι έσπασε το πόδι του. Ακόμη και τότε δεν νοιάστηκε για την ατυχία του αλλά επειδή δεν μπόρεσε να χαρίσει στους 10.000 Ελληνες που πήγαν να τον παρακολουθήσουν στο Σίδνεϊ το χρυσό μετάλλιο.

Στο τελευταίο του γράμμα, που ξεχειλίζει από αγάπη για τους ανθρώπους και τη ζωή την ώρα που το τέλος είναι μπροστά, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, παρότι στωικός και ήρεμος, βγάζει την τελευταία του κραυγή. Μακάρι στα αυτιά όλων μας να ακουστεί όπως είναι: με το μεγαλείο και το αποτύπωμα της ζωής μας ή με μια ζωή άψυχη; Με τους Μίχους και τη φάρα τους ή με τους Νικολαΐδηδες;

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ

Πηγή: documentonews.gr

Εθνική ντροπή, που διαψεύδει τη μαγική εικόνα που επιχειρεί να φτιάξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αποτελεί η είδηση πως τα υψηλότερα ποσοστά νεανικής ανεργίας στην ευρωπαϊκή ήπειρο καταγράφονται στην Ελλάδα.

Ειδικότερα, και σύμφωνα με έκθεση της Eurostat, Ανατολική Μακεδονία και Θράκη με 45,1% και η Δυτική Μακεδονία με 42,3% βρίσκονται στην κορυφή, στη λίστα με τις περιφέρειες που έχουν νεανική ανεργία άνω του 30% στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Σε ότι αφορά τις υπόλοιπες ελληνικές περιφέρειες τη χαμηλότερη ανεργία είχε η Αττική (20,9%), ενώ ποσοστά έως 30% είχαν το Βόρειο Αιγαίο (24,4%), η Ήπειρος (27,1%), η Πελοπόννησος (28,1%), το Νότιο Αιγαίο (29,9%) και η Κρήτη (30%).

Οι άλλες ευρωπαϊκές περιφέρειες με ανεργία πάνω από 40% ήταν οι ισπανικές Ciudade Autónoma de Ceuta (56%) και Ciudade Autónoma de Melilla (41.9%), η γαλλική Mayotte (43%) και η ιταλική Σικελία (40,1%).

Η είδηση έρχεται στο φόντο παλαιότερων ερευνών της Eurostat που επιβεβαιώνοντας την αίσθηση οικονομικής ασφυξίας για τους έλληνες νέους έχουν καταγράψει επανειλημμένα την χώρα μας θλιβερή πρωταθλήτρια στην ανεργία των νέων, με ποσοστά άνω του 30%.

Οι ανασκαφές στη θέση Μάντρα Δεσποτικού διήρκησαν φέτος έξι εβδομάδες, από 22 Μαΐου έως και 1η Ιουλίου 2022.

Στη θέση που ανασκάπτεται από το 1997 έχει έρθει στο φως μια εκτεταμένη εγκατάσταση και ένα από τα σημαντικότερα λατρευτικά κέντρα στο κεντρικό Αιγαίο. Τα πρωιμότερα δείγματα δραστηριότητας ανάγονται στην Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου, ενώ η περίοδος της ύψιστης ακμής τεκμηριώνεται περίπου στα μέσα του 6ου αι. π.Χ., όταν ιδρύεται το οριοθετημένο με περίβολο τέμενος του Απόλλωνα έκτασης 1600 τ.μ..

Η ανασκαφή έχει ως σήμερα αποκαλύψει 88 θραύσματα μαρμάρινων κούρων και 40 μαρμάρινες βάσεις αγαλμάτων διαφορετικών τύπων που αποτελούν και τα εντυπωσιακότερα αναθήματα στο ιερό συνιστώντας το μεγαλύτερο γνωστό σήμερα σύνολο στις Κυκλάδες. Εκτός τεμένους αναπτύσσεται μία μεγάλη εγκατάσταση με κτίρια και κτιριακά συγκροτήματα ποικίλης χρήσης (κατοικίες, εστιατόρια, αποθήκες, χώροι φύλαξης ζώων κ.ά.). Ενδεικτική του μεγέθους της εγκατάστασης ήταν η αποκάλυψη το 2020 ενός εκτενούς και πολύπλοκου συστήματος συλλογής και διαχείρισης υδάτων αποτελούμενου από δεξαμενές και κτιστό αγωγό, που εκτεινόταν στις υπώρειες του λόφου νότια του ιερού.

Ανασκαφή

Οι φετινές ανασκαφικές εργασίες επικεντρώθηκαν στο σύστημα των δεξαμενών καθώς και στην περιοχή νότια του τεμένους, στο Ανατολικό Συγκρότημα και στο Κτίριο Π. Συγκεκριμένα, συνεχίστηκε η ανασκαφή της κεντρικής (Δεξαμενή 1), αλλά και της νοτιότερης κυκλικής δεξαμενής (Δεξαμενή 3). Με βάση τα σωζόμενα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα μπορούν να διακριθούν τουλάχιστον δύο αρχιτεκτονικές φάσεις της κεντρικής δεξαμενής κατά την αρχαιότητα. Αρχικά, είχε ορθογώνια κάτοψη με εσωτερικές διαστάσεις 5,50 x 7 μ., βάθος περί τα 4 μ. και χωρητικότητα 154 κυβικά μέτρα. Ενώ πέρσι είχαν αποκαλυφθεί πλήρως μόνο ο νότιος και ανατολικός τοίχος, φέτος – μετά από ιδιαίτερα επίπονη και απαιτητική εργασία – αποκαλύφθηκαν σε όλο το μήκος και ύψος τους ο βόρειος και ο δυτικός τοίχος της αρχικής φάσης της. Όλοι οι τοίχοι είναι ιδιαίτερα ισχυροί με πλάτος 0,70-0,80 μ. Για την κατασκευή τους θα πρέπει να αξιοποιήθηκε το φυσικό ανάγλυφο και κάποια υπάρχουσα φυσική κοιλότητα. Η θεμελίωσή τους ύψους 0,40 μ. είναι ιδιαίτερα ισχυρή και εξέχει της ανωδομής περίπου 0,10 μ. αποτελούμενη από μεγάλες πλάκες γνευσίου μήκους 0,50-0,80 μ. Το ανώτερο τμήμα των τοίχων είναι κτισμένο με ορθογωνισμένους λίθους γνευσίου πάχους 0,10-0,15 μ. και μήκους 0,20-0,30 μ. Η δόμησή είναι ιδιαίτερα προσεγμένη με ελάχιστα κενά στους αρμούς μεταξύ των λίθων.

Οι όψεις των λίθων δεν είναι λειασμένες, πιθανότατα σκόπιμα, έτσι ώστε να εφαρμόζει καλύτερα ανάμεσα στους αρμούς το παχύ υδραυλικό κονίαμα υπόλευκου χρώματος που κάλυπτε όλη την επιφάνεια των τοίχων. Με το ίδιο κονίαμα είναι επιστρωμένος και ο πυθμένας της δεξαμενής. Τμήμα του σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση κατά μήκος του ανατολικού και νότιου τοίχου. Μετά την απομάκρυνση λίθων και χώματος που είχαν καταρρεύσει πάνω και μπροστά από το βόρειο και το δυτικό τοίχο ήρθε στο φως μία κατασκευή σχήματος Π, τμήμα της οποίας είχε αποκαλυφθεί το 2021 σε επαφή και κατά μήκος του βόρειου και ανατολικού τοίχου της δεξαμενής. Η βόρεια πλευρά της σώζεται σε ύψος 0,80 μ. και έχει πλάτος 0,60 μ. Αποτελείται από τρεις σειρές ορθογώνιων δόμων με επιμελημένες όψεις που μιμούνται ισοδομικό σύστημα τοιχοποιίας. Στο κατώτερο τμήμα τους σώζουν την επένδυση από κονίαμα. Ίδιας κατασκευής είναι και το ανατολικό και δυτικό τμήμα της που σώζονται σε μικρότερο μήκος. Η άνω επιφάνεια των τριών πλευρών της κατασκευής αποτελείται από επίπεδες πλάκες, στοιχείο που πιθανόν παραπέμπει σε χρήση της κατασκευής ως θρανίο. Συνεχίστηκε η διερεύνηση του εσωτερικού της κυκλικής Δεξαμενή 3 που εντοπίστηκε το 2021. Λόγω του όγκου της επίχωσης, αποφασίστηκε να ανοιχθεί δοκιμαστική τομή πλάτους 0,50 μ. σε επαφή με το εσωτερικό της, ώστε να αποκαλυφθεί η εσωτερική όψη της τοιχοποιίας της.

Σε απόσταση σχεδόν 1,5 μ. δυτικά από το νότιο άνοιγμα της και σε ελαφρώς υψηλότερο επίπεδο εντοπίστηκε τμήμα ορθογώνιου, αβαθούς κτίσματος που φαίνεται να διαιρείται σε δύο τμήματα (ανατολικό και δυτικό). Πρόκειται πιθανόν για μικρή δεξαμενή ή προλάκκιο, αλλά χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Στο Ανατολικό Συγκρότημα συνεχίστηκε η διερεύνηση του ΝΔ τμήματος του, όπου είχε ήδη αποκαλυφθεί τμήμα μεγάλου πλακόστρωτου χώρου. Διερευνήθηκε ένα ορθογώνιο δωμάτιο νότια του πλακόστρωτου και κατέστη σαφές ότι οι χώροι του Συγκροτήματος εκτείνονται περαιτέρω νότια και ανατολικά. Σημαντικό βάρος δόθηκε στην ανασκαφή της περιοχής νότια του ναόσχημου Κτιρίου Π. Το κτίριο χρονολογείται στα μέσα του 6ου αι. π.Χ. και λόγω κάτοψης και ευρημάτων μπορεί να συνδεθεί με λατρευτικές πρακτικές.

Νότια του κτιρίου έχει αποκαλυφθεί τμήμα πλακόστρωτου υπαίθριου χώρου, τα όρια του οποίου δεν ήταν σαφή. Φέτος ήρθε στο φως ο περίβολος που όριζε τον χώρο αυτό από ανατολικά, και τμήμα του τοίχου που τον όριζε από νότο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η διαδοχή των φάσεων χρήσης του χώρου και τα ευρήματα από αυτόν. Στο επίπεδο της θεμελίωσης του αρχαϊκού ανατολικού τοίχου του υπαίθριου χώρου, σε απόσταση περί τα 4 μ. νότια του Κτιρίου Π, εντοπίστηκαν 3 μαρμάρινες βάσεις, πιθανότατα από περιρραντήρια, που μπορούν να χρονολογηθούν στην ύστερη αρχαϊκή περίοδο, καθώς και σημαντική ποσότητα αρχαϊκής κεραμικής (ενεπίγραφα όστρακα, σκύφοι, λεκανίδες, όλπες κ.α.) και μεταλλικά αντικείμενα.

Στα υψηλότερα ανασκαφικά στρώματα, πάνω από και νότια του αρχαϊκού τοίχου αποκαλύφθηκαν τέσσερις τοίχοι που ορίζουν τρεις τουλάχιστον χώρους, η κεραμική από το εσωτερικό των οποίων μπορεί να χρονολογηθεί στους ύστερους Κλασικούς χρόνους. Εντοπίστηκαν, επίσης, δύο μαγειρικά σκεύη στην αρχική θέση τους, στο δάπεδο των χώρων.

Η ανασκαφή διεξήχθη υπό τη διεύθυνση του Γ. Κουράγιου (Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων) και τη συνεργασία των αρχαιολόγων Ίλιας Νταϊφά και Αλεξάνδρας Αλεξανδρίδου (Επικ. καθηγ. Πανεπιστημίου Ιωαννίνων). Συμμετείχαν επίσης οι Χριστίνα Κωνσταντακοπούλου (ΕΙΕ, Birkbeck College), Caspar Meyer (Bard Graduate Center), Erica Angliker (ICS London) και Luigi Lafasciano, μεταπτυχιακοί φοιτητές και απόφοιτοι από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (Λουίζα Πανοπούλου, Ιγνάτιος Ασσάτωφ, Μάτα Σαμιώτη, Αναστασία Μαλλικοπουλου, Δέσποινα Καπετανίδου, Χριστίνα Γιαμούζη) και το Bard Graduate Center (New York), καθώς και προπτυχιακοί φοιτητές από το College Year in Athens, το Birkbeck College του Λονδίνου και το Πανεπιστήμιο του Sao Paolo (Βραζιλία).

Αναστήλωση

Μετά την ολοκλήρωση της αναστήλωσης του αρχαϊκού ναού και εστιατορίου του τεμένους, και στο πλαίσιο της ανάγκης προστασίας και αποκατάστασης εν γένει του αρχαϊκού τεμένους του ιερού εκπονήθηκε και η μελέτη αποκατάστασης του Κτιρίου Δ, του τρίτου καλύτερα σωζόμενου οικοδομήματος στο ιερό, μετά το ναό και το εστιατόριο που δεσπόζει στη ΒΑ γωνία του τεμένους και ήταν άρρηκτα συνδεμένο με τις λατρευτικές πρακτικές.

Χρονολογείται στο γ΄ τέταρτο του 6ου αι. π.Χ. και έχει διμερή κάτοψη με διαστάσεις 9.40μ.χ 12.50μ. Η πρόσοψη του κτιρίου αναπαρίσταται με τέσσερις κίονες εν παραστάσι και βάσει της εγκεκριμένης από το ΚΑΣ μελέτης του αρχιτέκτονα Γ. Ορεστίδη, η υπόβαση και ο στυλοβάτης της κύριας όψης του κτιρίου συμπληρώνονται με αρχαίο και νέο υλικό ώστε να τοποθετηθούν στην αρχική τους θέση οι βάσεις και οι κατώτεροι σπόνδυλοι των κιόνων του προστώου.

Πέρα από την κιονοστοιχία προβλέπεται αναστήλωση σε μικρό ύψος της ανατολικής και δυτικής παραστάδας και συμπλήρωση 3 έως 6 σειρών (δόμων) μαρμάρινων λιθόπλινθων στον εσωτερικό (θυραίο) τοίχο του προστώου και περιμετρικά του κτιρίου τοποθέτηση του κατωφλιού της θύρας του σηκού, και δύο θυραίων παραστάδων.

Οι αναστηλωτικές εργασίες διήρκησαν 3 εβδομάδες και πραγματοποιήθηκαν από τους εξειδεικευμένους μαρμαροτεχνίτες Β. Χατζή. Μ. Αρμάο, Γ. Σκαρή, Γ. Παλαμάρη, Λ. Ιωάννου, Γ. Κοντονικολάου. Σε αυτό το διάστημα ολοκληρώθηκε η υπόβαση του στυλοβάτη και τοποθετήθηκαν οι βάσεις των κιόνων, τοποθετήθηκε το κατώφλι του σηκού και ξεκίνησε η διαμόρφωση της νότιας πρόσοψης του κτιρίου, της βόρειας και νότιας παραστάδας.

Πηγή: newsit.gr

Επιτρέπεται το 2022 ένας κρατικός φορέας να θεωρεί τους τρανς ανθρώπους ψυχικά ασθενείς;

Πάρτε για παράδειγμα την Ελληνική Αστυνομία, η οποία εξακολουθεί να αποκλείει τα τρανς άτομα απο τις αστυνομικές σχολές λόγω της ταυτότητας φύλου τους. Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, ο Συνήγορος του Πολίτη έδωσε στη δημοσιότητα ένα πόρισμα, στο οποίο οι αναφέρει πως η ΕΛ.ΑΣ. δεν αιτιολόγησε επαρκώς τη θέση της που θέλει τα τρανς να μην μπορούν να ασκήσουν τα καθήκοντα του αστυνομικού.

Σύμφωνα με τον Συνήγορο του Πολίτη, στην τελευταία προκήρυξη του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας για την εισαγωγή στις Σχολές Αστυνομικών και Αστυφυλάκων, εξακολουθεί να αναφέρεται ως απαιτούμενο προσόν εισαγωγής, οι υποψήφιοι/ες να έχουν υγεία και άρτια σωματική διάπλαση, διαπιστωμένη από την αρμόδια Υγειονομική Επιτροπή Κατάταξης, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Π.Δ. 11/2014). Όμως, το εν λόγω ΠΔ και παρά τις *επιστημονικές ιατρικές εξελίξεις δεν έχει τροποποιηθεί ως προς τη διάταξή του που ορίζει ότι, η διεμφυλικότητα, αναφερόμενη ως «διαταραχή ταυτότητας φύλου», εντάσσεται στις ψυχικές παθήσεις.

Για την ανεξάρτητη αρχή, ο αποκλεισμός των τρανς ατόμων μόνο λόγω της διεμφυλικότητάς τους αποτελεί «άμεση διάκριση εις βάρος των ατόμων αυτών και παράβαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως ταυτότητας φύλου κατά την πρόσβαση στην απασχόληση και την εργασία».

Θέμα στη Βουλή

Για τον απαράδεκτο αυτόν αποκλεισμό μίλησε στη Βουλή, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Γιώργος Καμίνης.

Ο κ. Καμίνης επισήμανε ότι η ΕΛ.ΑΣ απέκλεισε τα διεμφυλικά άτομα και διατήρησε τον χαρακτηρισμό περί «ψυχικής πάθησης» και στην τελευταία προκήρυξή της στις 11 Φεβρουαρίου 2022 για την εισαγωγή σπουδαστών στις σχολές της μέσω του συστήματος των πανελλαδικών εξετάσεων. Βάσει αυτών ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και πρώην Συνήγορος του Πολίτη την περίοδο 2003-2010 κάλεσε τον παριστάμενο υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη, Λευτέρη Οικονόμου, να ξεκαθαρίσει εάν η κυβέρνηση προτίθεται να συμμορφωθεί με το πνεύμα του πορίσματος. «Θα ήθελα μια απάντηση. Δεσμεύεται το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη στην επόμενη προκήρυξη της ΕΛ.ΑΣ. για την εισαγωγή σπουδαστών στις Σχολές Αστυνομίας, η οποία πιθανότατα θα είναι και η τελευταία της παρούσας κυβέρνησης, να καταργήσει τον αναχρονιστικό και αντιεπιστημονικό χαρακτηρισμό της διαταραχής φύλου ως ψυχιατρικής πάθησης;» ρώτησε ο κ. Καμίνης.

Σ.Υ.Δ: «Δεν μπορεί και δεν επιτρέπετε ένας κρατικός φορέας, να θεωρεί τους τρανς ανθρώπους “ψυχικά ασθενείς”».

Το πόρισμα από τον Συνήγορο του Πολίτη σχολίασε και η πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, Άννα Απέργη, η οποία μίλησε για έναν «θεσμικά εκφρασμένο ρατσιστικό αποκλεισμό, που σε καμία περίπτωση δεν συνάδει ούτε με τις διεθνείς, ούτε με τις ευρωπαϊκές, αλλά ούτε και με τις εθνικές εξελίξεις», ενώ τόνισε πως «ο αποκλεισμός των τρανς ανθρώπων από τις Σχολές της ΕΛ.ΑΣ., βασίζεται στο ότι η χώρα μας εν έτει 2022 – και πάμε για το 2023 – δεν έχει συμμορφωθεί με την Απόφαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) που από το 2018 έχει ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ από τον κατάλογο των ψυχικών διαταραχών κάθε έννοια που σχετίζεται με την ταυτότητα φύλου και δεν έχει ενσωματώσει τον ICD-11, κάτι που έπρεπε να γίνει εδώ και πάρα πολύ καιρό, καθώς επίσης και δεν έχει αλλαχτεί το Προεδρικό Διάταγμα [ΠΔ 11/2014 (ΦΕΚ Α’-17)], στο οποίο υπάρχει η αναφορά περί «διαταραχής ταυτότητας φύλου», ως κριτήριο αποκλεισμού των τρανς ανθρώπων από τις Σχολές της ΕΛ.ΑΣ. Δεν μπορεί και δεν επιτρέπετε ένας κρατικός φορέας, να θεωρεί τους τρανς ανθρώπους “ψυχικά ασθενείς”, ούτε μπορεί και να τους αποκλείει από την οποιαδήποτε εργασία ή την επαγγελματική κατάρτιση».

*Σύμφωνα με τις επικαιροποιημένες, διεθνούς αποδοχής και εφαρμογής
επιστημονικές θέσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και της Αμερικανικής
Ψυχιατρικής Εταιρείας και αντίθετα από τα οριζόμενα στο ΠΔ αρ. 11/2014, η
διεμφυλικότητα δεν αποτελεί διαταραχή ψυχιατρικής φύσεως.

Πηγή: avmag.gr

Σύμφωνα με την efsyn.gr, κλιμάκιο έχει μεταβεί στο συνοριακό σταθμό Κρυσταλλοπηγής και «ξηλώνει» το Τμήμα Ελέγχου Διαβατηρίων.

Σύφωνα με πληροφορίες, έχουν συλληφθεί σχεδόν οι μισοί αστυνομικοί που υπηρετούν εκεί με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα για εγκληματική οργάνωση, διακεκριμένη πλαστογραφία και άλλα ποινικά αδικήματα.

Αυτή την ώρα γίνονται κατ´οίκον έρευνες, στη Φλώρινα, για τη συλλογή επιπλέον αποδεικτικών στοιχείων.

Η υπόθεση φαίνεται πως αφορά μεγάλο κύκλωμα παράνομης μετανάστευσης από τη γειτονική χώρα με σκοπό την εργασία, στο οποίο συμμετείχαν Αλβανοί πολίτες και Έλληνες Αστυνομικοί. Αναμένονται οι επίσημες ανακοινώσεις της ΕΛ.ΑΣ.