«Τα παραμύθια του Χόφμαν» παρουσιάζονται σε σκηνοθεσία Κρύστοφ Βαρλικόφσκι στην Εθνική Λυρική Σκηνή από τις 18 Δεκεμβρίου έως τις 8 Ιανουαρίου.

Πρόκειται για τη νέα συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με την Όπερα Λα Μονναί των Βρυξελλών. Ο Κρύστοφ Βαρλικόφσκι αναλαμβάνει να αποκαλύψει την ουσία ενός έργου όπου τόπος και χρόνος είναι τα κατάλοιπα ενός κατεστραμμένου ψηφιδωτού.

«Τα παραμύθια του Χόφμαν» θα παρουσιαστούν για οκτώ παραστάσεις σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού. Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της ΕΛΣ.

«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» του Ζακ Όφενμπαχ είναι μια από τις δημοφιλέστερες γαλλικές όπερες, πλάι στην Κάρμεν, τον Φάουστ και τη Μανόν. Πρόκειται για μια δραματική όπερα γεμάτη μελωδίες, ανάμεσα στις οποίες και η διάσημη «βαρκαρόλα». Στα Παραμύθια, ο Όφενμπαχ δεν ξεχνά ούτε την πνευματώδη ούτε την περιπαικτική πλευρά του, ενώ, όπως και στα άλλα έργα του, είναι μελωδικός και γεμάτος αστείρευτη έμπνευση.

Στο έργο αυτό, ο συνθέτης βάζει δίπλα δίπλα τη χαρούμενη διάθεση του ποιητή Χόφμαν με τη ρωγμή εκείνη που αφήνει να φανεί ότι ο χαρακτήρας του ποιητή δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Και παρά το γεγονός ότι ο συνθέτης δίνει πάντα προτεραιότητα στη μελωδία, εντούτοις η αρμονική του γραφή μοιάζει να σκιαγραφεί με ακρίβεια τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις.

Το λιμπρέτο του Ζυλ Μπαρμπιέ βασίζεται σε ιστορίες του Γερμανού συγγραφέα και συνθέτη Ε.Τ.Α. Χόφμαν. Τρεις γυναικείες μορφές, η άψυχη κούκλα Ολυμπία, η σοβαρά ασθενής τραγουδίστρια Αντωνία και η εταίρα Τζουλιέττα, διαθέτουν η καθεμιά ορισμένα από τα στοιχεία που συνθέτουν την πριμαντόνα Στέλλα, τη γυναίκα με την οποία είναι ερωτευμένος ο Χόφμαν.

Τον έρωτα που αισθάνεται για καθεμιά δυναμιτίζει κάθε φορά ένας ώριμος άνδρας, τρεις διαφορετικές προσωπικότητες, ο Κοππελιύς, ο Δρ Μιράκλ και ο Νταπερτούττο, τα χαρακτηριστικά των οποίων συγκεντρώνει ο εύπορος Λιντόρφ, πλάι στον οποίο φεύγει στο τέλος της όπερας η Στέλλα, αφήνοντας τον Χόφμαν σε απόγνωση.

«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» είναι η τελευταία όπερα του Ζακ Όφενμπαχ, την οποία ο συνθέτης δεν κατάφερε να ολοκληρώσει πριν τον θάνατό του, το 1880. Το έργο, που συμπλήρωσε ο συνθέτης Ερνέστ Γκιρώ, γνώρισε τεράστια επιτυχία στην παγκόσμια πρεμιέρα του τον Φεβρουάριο του 1881 στην Οπερά Κομίκ του Παρισιού.

Από την πρώτη παρουσίαση του έργου στα τέλη του 19ου αιώνα έως και το 2010 που ανακαλύφθηκε στα αρχεία της Οπερά Κομίκ υλικό που θεωρούνταν κατεστραμμένο, πραγματοποιήθηκαν επίπονες και μακρόχρονες εργασίες αποκατάστασης της παρτιτούρας, άλλοτε για να μελοποιηθούν επιπλέον διάλογοι, άλλοτε για να προστεθούν νέα μέρη στο έργο, ακόμα και για την αλλαγή της σειράς των πράξεων του έργου.

Σε ό,τι αφορά τον επίλογο του έργου, καθώς από τον Όφενμπαχ σώζονται μόνο προσχέδια και σκέψεις, στην ουσία κάθε λυρικό θέατρο αποφασίζει το φινάλε του έργου, βασιζόμενο σε μια από τις πολλές διαφορετικές εκδοχές.

Η ΕΛΣ παρουσιάζει την όπερα στην πιο πρόσφατη κριτική της έκδοση από τους Μάικλ Κέυ και Ζαν-Κριστόφ Κεκ, όπου ο Πρόλογος και ο Επίλογος εμφανίζονται ως πράξεις και ως εκ τούτου το έργο έχει πεντάπρακτη μορφή. H τελική μορφή του έργου διαμορφώθηκε κατά την προετοιμασία της παραγωγής το 2019 στις Βρυξέλλες από τον Κρύστοφ Βαρλικόφσκι και τον μαέστρο της παρουσίασης στο Λα Μονναί Αλαίν Αλτινογκλού.

Παράλληλα με τη σταδιοδρομία του στο θέατρο, όπου έχει υπογράψει παραστάσεις πάνω σε έργα Σαίξπηρ, αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, αλλά και σύγχρονους συγγραφείς όπως η Σάρα Κέιν, ο Βαρλικόφσκι έχει αναγνωριστεί και ως ένας από τους ανανεωτές της σκηνοθεσίας της όπερας.

Οι παραγωγές που έχει υπογράψει σε λυρικά θέατρα της Ευρώπης –Εθνική Όπερα Παρισιού, Λα Μονναί Βρυξελλών, Ρεάλ Μαδρίτης, Βαυαρική Όπερα Μονάχου, Βασιλική Όπερα Λονδίνου, αλλά και στα κορυφαία φεστιβάλ της Αιξ-αν-Προβάνς και του Ζάλτσμπουργκ– αναγνωρίζονται από κοινό και κριτικούς ως καλλιτεχνικά γεγονότα, λόγω της συστηματικής έρευνάς του πάνω στην ιδέα της επαναθεατρικοποίησης της όπερας.

Στα «Παραμύθια του Χόφμαν» η σκηνοθεσία του Βαρλικόφσκι ελκύεται από το γεγονός ότι το έργο του Όφενμπαχ έχει μια ιδιαίτερα πολύπλοκη αφήγηση, καθώς και από τη διαπίστωση ότι παρτιτούρα και λιμπρέτο δεν έχουν σταθερή δομή. Τα στοιχεία αυτά δίνουν στον σκηνοθέτη αλλά και στον θεατή την αίσθηση ότι το έργο είναι ανοιχτό σε νέες ερμηνείες και επαναπροσδιορισμό.

Ο Βαρλικόφσκι, εξελίσσοντας την προσωπική του σκηνοθετική ταυτότητα, βλέπει την ιστορία της όπερας μέσα από το πρίσμα της έβδομης τέχνης, με επιρροές από κινηματογραφικά έργα όπως τα A Star Is Born, The Shining και Inland Empire. Η χειραφέτηση μιας αινιγματικής και πολύπλοκης γυναίκας, οι απογοητεύσεις ενός σκηνοθέτη σε κρίση, οι εξαρτήσεις του, τα υποκειμενικά του παραληρήματα, τα πάντα προσφέρονται για μια μετακειμενική εξερεύνηση του μυστηριώδους διαλόγου μεταξύ της ιστορίας και του αφηγητή, του καλλιτέχνη και του έργου του.

Τα σκηνικά και τα κοστούμια της παραγωγής υπογράφει η μόνιμη συνεργάτιδα του Βαρλικόφσκι Μαλγκορζάτα Στσέσνιακ. Η χορογραφία είναι του Κλωντ Μπαρντούιγ, οι φωτισμοί της Φελίς Ρος και το βίντεο του Ντενί Γκεγκέν. Ο Κριστιάν Λονσάν υπογράφει τη δραματουργία.

Διευθύνει ο αρχιμουσικός και καλλιτεχνικός διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών Λουκάς Καρυτινός. Τη Χορωδία της ΕΛΣ διευθύνει ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος. Στη νέα παραγωγή των Παραμυθιών, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει και να ακούσει τραγουδιστές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο Άνταμ Σμιθ θα ερμηνεύσει τον ρόλο του τίτλου στην πρώτη διανομή. Έκανε το ντεμπούτο του στον ρόλο του Χόφμαν στην Όπερα του Μπορντώ, ενώ έχει εμφανιστεί στην Εθνική Όπερα της Αγγλίας, στο Φεστιβάλ του Γκλάιντμπορν, στα BBC Proms, στις όπερες των Βρυξελλών, της Αμβέρσας, του Σιάτλ κ.α. Στη δεύτερη διανομή τον ρόλο του τίτλου θα ερμηνεύσει ο τενόρος της ΕΛΣ Γιάννης Χριστόπουλος.

Η  σοπράνο Νικόλ Σεβαλιέ, που θα ερμηνεύσει Στέλλα, Ολυμπία, Αντωνία και Τζουλιέττα στην πρώτη διανομή, έχει βραβευτεί για την ερμηνεία της στους τέσσερις γυναικείους ρόλους του Χόφμαν με το γερμανικό βραβείο Der Faust το 2016, για την παραγωγή της Κόμισε Όπερας του Βερολίνου, της οποίας υπήρξε μέλος για πέντε χρόνια.

Το καλοκαίρι του 2019 συμμετείχε στον Ιδομενέα του Μότσαρτ στο Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ σε σκηνοθεσία Πήτερ Σέλλαρς και διεύθυνση Θεόδωρου Κουρεντζή Έκτοτε, τραγουδά στα κορυφαία ευρωπαϊκά θέατρα, όπως Βασιλική Όπερα του Λονδίνου, Λα Μονναί Βρυξελλών –όπου ερμήνευσε τους τέσσερις ρόλους στον Χόφμαν στην πρεμιέρα της παραγωγής Βαρλικόφσκι το 2019–, Βιέννη, Αμβούργο κ.α.

Τους τέσσερις γυναικείους ρόλους του έργου θα ερμηνεύσει στη δεύτερη διανομή η υψίφωνος της ΕΛΣ Βασιλική Καραγιάννη. Οι μεσόφωνοι Μαίρη-Έλεν Νέζη και Μαρισία Παπαλεξίου θα ερμηνεύσουν τους ρόλους της Μούσας και του Νικλάους. Οι βαθύφωνοι Τάσος Αποστόλου και Πέτρος Μαγουλάς θα ερμηνεύσουν τους Λιντόρφ, Κοππελιύς, Μιράκλ και Νταπερτούττο. Ο βαθύφωνος Χριστόφορος Σταμπόγλης και ο μπασοβαρύτονος Γιάννης Γιαννίσης θα ερμηνεύσουν τους ρόλους των Κρεσπέλ και Λούθηρου.

Μαζί τους οι μονωδοί της ΕΛΣ Μαργαρίτα Συγγενιώτου, Άννα Τσελίκα, Διονύσης Μελογιαννίδης, Ανδρέας Καραούλης, Γιώργος Ματθαιακάκης, Γιώργος Παπαδημητρίου, Χρήστος Κεχρής, Γιάννης Καλύβας, Παναγιώτης Πρίφτης, Νίκος Κατσιγιάννης, Μαρίνος Ταρνανάς και Χρήστος Ραμμόπουλος.

Cover photo ©Bernd Uhlig

Διοικητικό πρόστιμο ύψους 300.000 ευρώ καλείται να πληρώσει η Hellenic Train από τη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων, με αφορμή τη μεγάλη ταλαιπωρία 820 επιβατών σε ακραίες καιρικές συνθήκες στις 24 Ιανουαρίου 2022.

Η ΡΑΣ, στην έρευνά της, καταγράφει σοβαρές παραβιάσεις για το τεράστιο φιάσκο εκείνης της ημέρας που είδε πέντε αμαξοστοιχίες να ακινητοποιούνται σε διαφορετικά σημεία της χώρας, με τους επιβάτες να βιώνουν έναν πραγματικό πολύωρο Γολγοθά μέσα στην κακοκαιρία.

Όπως επισημαίνει η πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων Ιωάννα Τσιαπαρίκου, η «Hellenic Train AE δεν προέβη σε άμεσες ενέργειες ώστε να οργανώσει εναλλακτικές υπηρεσίες μεταφοράς για τους επιβάτες, οι οποίοι, όχι μόνο δεν έφτασαν σε εναλλακτικό τόπο αναχώρησης ή στον τελικό προορισμό τους εγκαίρως, αλλά έμειναν εκτεθειμένοι για ώρες σε πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες. Οι επιβάτες ταλαιπωρήθηκαν σωματικά και ψυχικά μένοντας εγκλωβισμένοι εντός των συρμών και εντός ή εκτός σταθμών, δίχως να έχουν έγκαιρη, πλήρη και σαφή ενημέρωση για την εκτέλεση των δρομολογίων τους».

Με την απόφασή της, πέραν του προστίμου, η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων υποχρεώνει την εταιρεία σε μία σειρά δεσμεύσεων έναντι των επιβατών, οι οποίες δεν τηρήθηκαν στο συγκεκριμένο συμβάν, παρά τους ισχυρισμούς της ελεγχόμενης αυτεπαγγέλτως εταιρείας.

Ειδικότερα και μετά την ολοκλήρωση της αυτεπάγγελτης έρευνας η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων αποφάσισε τα ακόλουθα:

Α. Διαπιστώνει τις παραβάσεις των άρθρων 8 §2, 18 §§1, 2γ, 3 και 28 §1 του Ευρωπαϊκού Κανονισμού (ΕΚ) 1371/2007 «σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών σιδηροδρομικών γραμμών» από τη σιδηροδρομική εταιρεία με την επωνυμία Hellenic Train AE, κατά την ακινητοποίηση των αμαξοστοιχιών: 885/Καλαμπάκα-Αθήνα, IC54/Αθήνα-Θεσσαλονίκη, IC55/Θεσσαλονίκη-Αθήνα) IC56/Αθήνα-Θεσσαλονίκη και IC57/Θεσσαλονίκη-Αθήνα, η οποία έλαβε χώρα στις 24.1.2022. 

Β. Επιβάλλει στη σιδηροδρομική εταιρεία «Hellenic Train A.E.» για τις προαναφερθείσες παραβάσεις το πρόστιμο των τριακοσίων χιλιάδων ευρώ (300.000,00 ευρώ).

Γ. Υποχρεώνει τη σιδηροδρομική εταιρεία «Hellenic Train AE» να παραλείπει την παράβαση του συνόλου των διατάξεων του Κανονισμού (ΕΚ) 1371/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2007 «σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών σιδηροδρομικών γραμμών» στο μέλλον.

Δ. Καλεί τη σιδηροδρομική εταιρεία«Hellenic Train AE» εντός ενός μηνός από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης:

Δ1. Να παρέχει στους επιβάτες κατάλληλες πληροφορίες για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους σε πραγματικό χρόνο ώστε, κατά τη σύναψη της σύμβασης μεταφοράς, οι επιβάτες να έχουν λάβει πληροφορίες σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους βάσει αυτής της σύμβασης. Οι πληροφορίες είναι δυνατόν να παρέχονται σε εναλλακτική μορφή, πρέπει όμως να έχουν πρόσβαση σε αυτές τα άτομα με αναπηρία και να είναι απευθείας προσβάσιμες στους επιβάτες, ώστε, εάν μπορούν να κάνουν κρατήσεις ή να πληρώνουν εισιτήρια στον σταθμό, να ενημερώνονται στον σταθμό και να μην παραπέμπονται μόνο στο διαδίκτυο για την πληροφόρησή τους.

Δ2. Να προβεί στις απαιτούμενες και αναγκαίες τροποποιήσεις (α) των Γενικών Όρων Μεταφοράς των Επιβατών (ΓΟΜΕ) της, (β) της διαδικασίας GEN/PRO/0081 «Έλεγχος και Διαχείριση Κυκλοφορίας» και (γ) της διαδικασίας GEN/PRO/0087 «Ταξιδιωτική Πληροφόρηση» ώστε, το περιεχόμενό τους, αφενός μεν, να ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις του συνόλου των διατάξεων του Κανονισμού (ΕΚ) 1371/2007 και των Παραρτημάτων του, και αφετέρου, να τεκμηριώνεται ο τρόπος εφαρμογής και υλοποίησης αυτών των διαδικασιών, ώστε να καθίσταται εφικτός ο σχετικός από την Αρχή έλεγχος.

Δ3. Να προβεί σε ενημέρωση των επιβατών των προαναφερθεισών αμαξοστοιχιών, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη αποζημιωθεί, με σχετική πληροφόρηση την οποία θα παράσχει όχι μόνο στον επίσημο ιστότοπό της αλλά και με σχετικά δελτία τύπου, ώστε να λάβουν γνώση των σχετικών δικαιωμάτων τους.

Ε. Απειλεί τη σιδηροδρομική εταιρεία με την επιβολή προστίμου ή άλλων μέτρων, αν με απόφαση της ΡΑΣ βεβαιώνεται η συνέχιση ή η παράλειψη των διαπιστωθέντων με την παρούσα παραβάσεων.

Tόσο η Ευρώπη, όσο και η Αμερική έχουν πολλές διαφορετικές και ενδιαφέρουσες παραδόσεις για τα Χριστούγεννα. Από ιδιαίτερες συνταγές μέχρι μύθους που έχουν περάσει μέσα από την παράδοση, το χριστουγεννιάτικο πνεύμα παραμένει με τον τρόπο αυτό ζωντανό από γενιά σε γενιά. 

Το BBC συγκέντρωσε τις πιο ιδιαίτερες παραδόσεις από διάφορες χώρες της Ευρώπης. Ανάμεσα σε αυτές και η Ελλάδα με τον μύθο των καλικάντζαρων που βγαίνουν από τη γη για να… δυσκολέψουν τις ζωές των ανθρώπων.

Νορβηγία

Τα παιδιά στη Νορβηγία ψάχνουν για δύο πλάσματα κάθε Χριστούγεννα.

Το πρώτο μοιάζει με κατσίκα, ονομάζεται Julebukk και μεταφέρει δώρα και το δεύτερο είναι ο Jul Nisse, ο οποίος φυλάει τα ζώα της φάρμας και κάνει φάρσες στα παιδιά αν δεν του αφήσουν ένα μπολ με κουάκερ. 

Για τον λόγο αυτό τα παιδιά κάθε χρόνο αφήνουν ένα πιάτο με κουάκερ στο τραπέζι, ώστε να λάβουν τα δώρα τους. 

Ιταλία

Στα Θεοφάνια, τα παιδιά παίρνουν μία κάλτσα με γλυκά από την… Ιταλίδα μάγισσα, Λα Μπεφάνα. 

Σύμφωνα με την παράδοση, η Λα Μπεφάνα έδειξε στους Μάγους τον δρόμο για τη φάτνη.

Η παράδοση τη θέλει γριά, άσχημη, να φοράει παλια ρούχα κι αυτό γιατί συμβολίζει το έτος που ολοκληρώνεται. 

Ισπανία

Τα Χριστούγεννα ξεκινούν στις 8 Δεκεμβρίου στην Ισπανία με τη γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Στην Καταλονία, την ίδια ημέρα, διοργανώνεται μια ειδική γιορτή που ονομάζεται «χτύπημα του χριστουγεννιάτικου κορμού».

Συγκεκριμένα από τις 8 Δεκεμβρίου και κάθε βράδυ μέχρι τις 24 Δεκεμβρίου, τα παιδιά «ταΐζουν» το χαρούμενο κούτσουρο με αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς. Επίσης το σκεπάζουν με μια κουβέρτα ώστε να παραμένει ζεστό.

Στη συνέχεια, την παραμονή των Χριστουγέννων τα παιδιά χτυπούν το κούτσουρο τραγουδώντας ένα παραδοσιακό τραγούδι. 

Στη συνέχεια, τα παιδιά κοιτάζουν κάτω από την κουβέρτα για να διαπιστώσουν ότι ο Tió de Nadal έχει «κουτσουρέψει» πολλές λιχουδιές.

Πολωνία

Η παραμονή των Χριστουγέννων είναι μεγάλη υπόθεση στην Πολωνία, όπου οι οικογένειες συγκεντρώνονται παραδοσιακά για ένα γεύμα γνωστό ως Βιγκίλια. Το φαγητό ξεκινά όταν δουν το πρώτο αστέρι στον νυχτερινό ουρανό.

Το γεύμα έχει 12 πιάτα, τα οποία παραδοσιακά περιλαμβάνουν ψάρια.

Επίσης μοιράζεται μια ειδική γκοφρέτα ψωμιού που ονομάζεται «Οπλατεκ», η οποία συμβολίζει τη συγχώρεση.

Φινλανδία

Στη Φιλανδία, ο Άγιος Βασίλης είναι γνωστός ως Joulupukki, που σημαίνει «Χριστουγεννιάτικη κατσίκα». Εξαιτίας αυτού, οι άνθρωποι φορούν μάσκες κατσίκας για να παραδώσουν τα δώρα στα παιδιά.

Ελλάδα

Σε πολλά μέρη της Ελλάδας, το Πάσχα γιορτάζεται περισσότερο από τα Χριστούγεννα.

Ωστόσο, τα Χριστούγεννα εξακολουθούν να είναι σημαντικά. Τα παιδιά πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι την παραμονή των Χριστουγέννων, παίζοντας μουσική και τραγουδώντας τα κάλαντα με αντάλλαγμα λιχουδιές ή λεφτά.

Πριν από τα Χριστούγεννα, ο φρέσκος βασιλικός τυλίγεται γύρω από έναν ξύλινο σταυρό, τον οποίο χρησιμοποιούν για να ραντίσουν με νερό γύρω από το σπίτι ώστε να κρατήσουν μακριά τα άτακτα ξωτικά που ονομάζονται καλικάντζαροi.

Κάποια επίσης ανάβουν φωτιά στο τζάκι καθώς πιστεύουν ότι θα σταματήσει τους καλικάντζαρους από το να φέρουν το χάος.

Σουηδία

Στη Σουηδία, υπάρχει ένας ειδικός εορτασμός την Ημέρα της Αγίας Λουκίας, την 13η Δεκεμβρίου.

Δεν είναι απολύτως σαφές από πού προήλθε η παράδοση της Αγίας Λουκίας. Μια ιστορία λέει ότι η Αγία Λουκία ήταν μια νεαρή χριστιανή κοπέλα που σκοτώθηκε τον 4ο αιώνα εξαιτίας αυτών που πίστευε.

Οι Σουηδοί την γιορτάζουν με πομπές όπου επικεφαλής είναι ένα κορίτσι με λευκό φόρεμα και ένα στεφάνι από κεριά.

Τα παιδιά ανοίγουν τα δώρα τους την παραμονή των Χριστουγέννων. Το προηγούμενο βράδυ αφήνουν ένα μπολ με χυλό για τον Tomten – το όνομά τους για τον Άγιο Βασίλη – ώστε να τους αφήσει δώρα.

Ισλανδία

Στην Ισλανδία υπάρχει μια παράδοση που λέει ότι όλοι πρέπει να λάβουν ένα καινούργιο ρούχο για τα Χριστούγεννα. Μάλιστα αν δεν πάρουν, τότε «θα τους φάει μια γιγαντιαία χριστουγεννιάτικη γάτα που ονομάζεται Grýla».

Πέννυ Μπουλούτζα

Την προηγούμενη εβδομάδα ορκίστηκαν στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία» τρεις νέοι αναισθησιολόγοι, όσοι δηλαδή πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν από το νοσοκομείο εντός του 2023. Οι προσλήψεις έγιναν μετά τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των γιατρών για τις σοβαρές ελλείψεις στη συγκεκριμένη ειδικότητα, που είχαν ως αποτέλεσμα να μείνουν πίσω τα χειρουργεία.

«Οι ελλείψεις σε αναισθησιολόγους είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου», σημειώνει στην «Κ» η Αγγελική Κρικρή, επιμελήτρια Α΄, παιδοχειρουργός στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία». Σύμφωνα με την ίδια, κενά υπάρχουν σε όλες τις ιατρικές ειδικότητες, καθώς και σε προσωπικό άλλων κλάδων, όπως νοσηλευτές και τεχνολόγοι. Για την κάλυψή τους γίνονται κινήσεις «μπαλώματα», αντί για παρεμβάσεις ουσιαστικής επίλυσης του ζητήματος. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «γιατρός της Μονάδας Μεταμοσχεύσεων Μυελού των Οστών, με πολύ υψηλή εξειδίκευση στο αντικείμενό του, είναι με απόσπαση σε παιδιατρικό τμήμα και εξετάζει παιδιά με γρίπη».

Από τις δέκα χειρουργικές αίθουσες του νοσοκομείου λειτουργούν για τις προγραμματισμένες επεμβάσεις οι δύο, αφού δεν επαρκεί το προσωπικό για να ανοίξουν περισσότερες. Πριν από την πανδημία, οι δύο χειρουργικές κλινικές –τώρα έχουν συγχωνευθεί σε μία– χειρουργούσαν περίπου 25-30 τακτικά περιστατικά τον μήνα. Τώρα χειρουργούν 15 παιδιά τον μήνα. «Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, αυτή τη στιγμή περιμένουν 160 παιδιά να χειρουργηθούν από εμένα. Κάνω ένα χειρουργείο την εβδομάδα, δηλαδή τέσσερα τον μήνα και περίπου 40 τον χρόνο. Το παιδί που είναι στην 160ή θέση θα χειρουργηθεί σε τέσσερα χρόνια», επισημαίνει η κ. Κρικρή.

Η ίδια τονίζει: «Χρειαζόμαστε γιατρούς σε όλα τα τμήματα και κυρίως σε κάποια που κινδυνεύουν να κλείσουν. Ενα από αυτά είναι το τμήμα Ανοσολογίας – Ιστοσυμβατότητας του νοσοκομείου, το οποίο διενεργεί μοναδικές εξετάσεις σε πανελλήνιο επίπεδο, καλύπτει τον ανοσογενετικό έλεγχο των νοσημάτων και κάνει τον προμεταμοσχευτικό έλεγχο συμβατότητας δοτών – ληπτών για τις μεταμοσχεύσεις αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Δεν έχουμε ακτινολόγους.

Ενας υπέρηχος κοιλίας με πιθανή σκωληκοειδίτιδα έχει τρεις ώρες αναμονή. Στην εφημερία είναι μόνο ένας ακτινολόγος ειδικευμένος. Αξονική τομογραφία γίνεται άμεσα μόνο όταν είναι κάτι πολύ πολύ επείγον, όπως μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Σε άλλα περιστατικά σού λένε ανέβασε το παιδί στην κλινική και θα το δούμε μετά. Το μετά μπορεί να είναι σε πέντε ώρες», σημειώνει η κ. Κρικρή, που επισημαίνει και τα προβλήματα σε επίπεδο εξοπλισμού. «Στο παθολογοανατομικό, για να βγάλει ταχεία βιοψία, πρέπει το μηχάνημα να έχει ανάψει τρεις ώρες πριν. Και δεν μπορούν να γίνουν πάνω από δύο βιοψίες την ημέρα, γιατί μετά ανάβουν κόκκινα λαμπάκια», επισημαίνει.

Η κ. Κρικρή τονίζει: «Είναι ένα “ξήλωμα του πουλόβερ” εάν θα μπορούσαμε να χαρακτηρίζουμε έτσι την κατάσταση στο νοσοκομείο, η οποία γίνεται εδώ και χρόνια σιγά σιγά. Για να συνηθίζουμε… Για να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι είναι φυσιολογικό. Δεν είναι. Από τα μνημόνια και μετά, μας πήρε η μπάλα. Ομως πρέπει να δούμε πώς θα αναστηλώσουμε το σύστημα. Οχι με “μπαλώματα”. Να πάρουμε μια ανάσα βαθιά και να πούμε ότι πάμε να το φτιάξουμε».

Σήμερα στον προαύλιο χώρο του «Αγία Σοφία», γιατροί και λοιποί υγειονομικοί του νοσοκομείου καθώς και του «Αγλαΐα Κυριακού», με τη στήριξη της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος, πραγματοποιούν συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τις ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό.

Επιπλέον, οι γιατροί αντιδρούν και στην πρόθεση του υπουργείου Υγείας για μετατροπή των Παιδοογκολογικών Τμημάτων του «Αγία Σοφία» σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, κάνοντας λόγο για ιδιωτικοποίηση. «Μπορούμε να απλώσουμε την επιχειρηματική μας δραστηριότητα αλλού. Οχι στα παιδιά με καρκίνο», σχολιάζει η κ. Κρικρή.

Πηγή: kathimerini.gr

19 Δεκεμβρίου - 31 Ιανουαρίου, 2023

Τι γίνεται όταν σε ένα κλασικό σαιξπηρικό έργο εισβάλλει το graffiti, ρούχα sportswear και φωτόσπαθα; Αυτό θα πει Ρωμαίος και Ιουλιέτα: Straight outta Verona. Η ιστορία των δύο νέων ερωτευμένων που θα την διηγηθεί το υπηρετικό προσωπικό των Καπουλέτων, ο Πέτρος και η Παραμάνα. Το έργο δυστυχώς δεν ανεβαίνει στην Βερόνα, αλλά στον Βοτανικό. Θέατρο «Χώρος» Ορφέως και Πραβίου 6-8. Βάλτε και κανένα GPS καλού κακού.

Και τώρα λίγα λόγια για το έργο.

Ρωμαίος και Ιουλιέτα, η γνωστή ιστορία αγάπης. Η ανεξήγητη βεντέτα των Μοντέκων και των Καπουλέτων φέρνει τον θάνατο στη Βερόνα-Βοτανικό. Ξεχωρίζει το υπερβολικό πάθος, το πεπρωμένο, η αγάπη, η ανατροπή. Η Ιουλιέτα Καπουλέτου ερωτεύεται και είμαστε μάρτυρες του μυστικού της. Οι ατυχείς συγκυρίες θα οδηγήσουν σε ένα τραγικό τέλος της αγνής αγάπης. Η ιστορία τους μάλιστα με τη συνοδεία του βιολιού και της λύρας μας εντάσσει στο ποιητικό τους σύμπαν. Η Ιουλιέτα μας έχει για γονείς μια μητέρα βάρκα γιαλό και έναν πατέρα υπόδειγμα ωμής πατριαρχίας.

Θέλουν, λοιπόν, να την παντρέψουν με τον Πάρη, ο οποίος είναι ένα χαϊβάνι και μισό, ενώ αυτή θέλει τον Ρωμαίο. Ωραίο παιδί σαν τα κρύα τα νερά. Στο πλάι του Ρωμαίου, ο πάτερ Λαυρέντιος ασχολείται με κάτι χορτάρια, ο Τυβάλδος πουλάει μαγκιά, ο Μερκούτης σίγουρα κάτι έχει πάρει, ο Μπεμβόλιο είναι ψυχούλα. Το τέλειο κάστινγκ: Η Δήμητρα, ο Γιάννης, ο Στέργιος και ο Πέτρος χορεύουν, παλεύουν, ιδρώνουν και συνθλίβουν το εσωτερικό εγώ του ηθοποιού για να γίνει χαμός στη σκηνή αλλά τζάμπα κόπος. Spoiler alert: Δεν ήταν της μοίρας τους γραφτό να σμίξουν.

Ο Δημήτρης και η Χριστίνα «πεθαίνουν» κάθε Δευτέρα και Τρίτη από 19 Δεκεμβρίου μόνο για εσάς. Rest in peace και τα λοιπά. Ο Ουίλλιαμ μας εμπιστεύτηκε προσωπικά για την πιο πιστή απόδοση του έργου του. Όλα τα υπόλοιπα από κοντά.

Η παράσταση με τη χρήση της μάσκας δίνει ζωή στους χαρακτήρες και κυριαρχεί• αυτή άλλωστε είναι και η φιλοσοφία της σκηνοθέτιδας και του θεάτρου Χώρος, με μια μακρά εργασία και έρευνα πάνω στην υποκριτική με τη χρήση της μάσκας.

Τα ζητήματα που στοχεύει να θίξει η σκηνοθέτης είναι ταξικά. Η κοινωνία μας σήμερα βρίσκεται κατακερματισμένη σε αντιμαχόμενα πεδία εξουσίας και πλούτου, όπως η κοινωνία των Καπουλέτων και των Μοντέκων. Ακόμη και ο έρωτας είναι ζήτημα πολιτικό. Η πραγματικότητα των δύο οικογενειών της Βερόνας δεν είναι μακριά από τη δική μας. Τα αθώα συναισθήματα θυσιάζονται στο βωμό των μεγαλύτερων και σκοτεινότερων δυνάμεων. Οι νέες φωνές καταπνίγονται με σκληρότητα για μάταιους σκοπούς.

Η παράσταση με τους νέους της ηθοποιούς προσκαλεί τον θεατή να στοχαστεί πάνω σε αυτά τα ζητήματα και να προτείνει μια διαφορετική αισθητική ανεβάσματος ενός κλασικού – διαχρονικού – έργου, εκείνου του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας.

Απεργία πείνας και δίψας ξεκίνησε χθες το μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση Θάνος Χατζηαγγέλου, ο οποίος καταγγέλλει εκδικητική μεταγωγή του στις φυλακές Νιγρίτας και ζητά να γνωστοποιηθεί ο πραγματικός λόγος αυτής της απόφασης αλλά και να επιστρέψει στις φυλακές Κορυδαλλού.

Με κείμενό του στο Indymedia ο κρατούμενος αποδίδει τη μεταγωγή του στη θέση, που έχει επιλέξει σχετικά με την κινητοποίηση ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα, και στον φόβο που «επιχειρούν να σκορπίσουν σε όποιον αντιστέκεται στη σιδερόφραχτη αυτή ασφυξία. Τόσο έξω όσο και μέσα στα τείχη, θα στέκομαι πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Η ματαιοδοξία της Τυραννίας θέλει να υψώσει φράγματα στα επαναστατικά ρεύματα. Τίποτα όμως δεν μας λυγίζει, τίποτα δεν τελειώνει το πάθος για την ελευθερία». 

«Σχεδόν δύο μήνες τώρα εντός των τειχών λαμβάνει χώρα μία κινητοποίηση ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα που θέλει να μετατρέψει τα κάτεργα της δημοκρατίας σε ένα νεκροταφείο ζωντανών νεκρών και ενώ το Υπουργείο επιδεικνύει παγερή αδιαφορία και υποτίμηση του αγώνα μας, αναγγέλλει νέα ταπεινωτικά μέτρα εναντίον μας όπως, οι πρόσφατες εξαγγελίες του Θεοδωρικάκου για διακοπή των μεταγωγών και παρουσία των κατηγορουμένων σε δίκες μέσω τηλεδιάσκεψης» προσθέτει ο Χατζηαγγέλου και σημειώνει πως «τις τελευταίες μέρες ενόψει της φιέστας που ετοιμάζει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον Κορυδαλλό, μία αόρατη επιτροπή εξουσίας διευθύνει τη φυλακή σκορπώντας άρτον και θέαμα».

«Έχω δηλώσει από τις πρώτες κι όλας μέρες της σύλληψής μου πως θα υπερασπιστώ μέχρι τέλους την περήφανη αιχμαλωσία μου ενάντια σε κάθε νεκρή ελευθερία. Τα επαναστατικά καθήκοντα, οι δεσμεύσεις στον αγώνα και η στράτευση στις αντιστάσεις δεν είναι υπερφίαλες φιλοσοφικές κορόνες αλλά η απεικόνιση μιας ζωής ταγμένης στη μάχη. Τίποτα λιγότερο δεν αξίζει όσο αυτό» αναφέρει μεταξύ άλλων. 

Πέθανε στα 63 του χρόνια ο Τέρι Χολ, τραγουδιστής των Specials, που υπήρξε επίσης μέλος συγκροτημάτων όπως οι Fun Boy Three και οι Colourfield.

Την είδηση του θανάτου του μουσικού έκανε γνωστή η ίδια η μπάντα του, γράφοντας: «Με μεγάλη μας λύπη ανακοινώνουμε τον θάνατο, μετά από σύντομη ασθένεια, του Τέρι, του καλού μας φίλου, αδερφού και ενός από τους καταπληκτικότερους τραγουδιστές, συνθέτες και στιχουργούς που έχει βγάλει ποτέ αυτή η χώρα». 

Ο Τέρι Χολ γεννήθηκε το 1959 στο Κόβεντρι της Αγγλίας. Η παιδική του ηλικία ήταν ταραχώδης μιας και στα 12 του χρόνια κακοποιήθηκε από έναν δάσκαλο, κάτι που τον οδήγησε σε χρόνια κατάθλιψη αλλά και να εγκαταλείψει το σχολείο και να εθιστεί στο Valium στα 14 του. 

Ο Χολ μπήκε στις τάξεις των Specials το 1977, όταν η μπάντα λεγόταν ακόμη Automatics. Το 1979 οι Specials κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, με τη φήμη τους να βοηθάει το γεγονός ότι είχαν βρεθεί να ανοίγουν για τους Clash αλλά και να ακούγονται στο BBC Radio 1 από τον Τζον Πιλ. 

Το 1981 βρέθηκαν στο απόγειο της δόξας τους, όταν το «Ghost Town» και πιο αναγνωρίσιμο κομμάτι τους μέχρι και σήμερα έφτασε στην κορυφή των τσαρτ στη Βρετανία. Ένα χρόνο νωρίτερα, μία ακόμα επιτυχία τους, το κομμάτι «Too Much Too Young» σκαρφάλωσε επίσης στο νο 1 των τσαρτ. 

Με πληροφορίες από τον Guardian και το BBC.

Θοδωρής Γεωργακόπουλος

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και μέχρι σήμερα, μια τραγική επιδημία έχει σκοτώσει περίπου μισό εκατομμύριο αμερικανούς, έχει διαλύσει οικογένειες, έχει καταστρέψει νοικοκυριά και έχει αφήσει πίσω της πληγές τεράστιες σε κοινότητες κυρίως φτωχών και ταλαιπωρημένων ανθρώπων. Είναι η επιδημία των αναλγητικών οπιοιειδών φαρμάκων, τα οποία πλημμύρισαν την αγορά (νόμιμη και παράνομη) και προκάλεσαν τον εθισμό εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρη τη χώρα. Πρόκειται για φάρμακα με ονόματα όπως Fentanyl, Vicodin και OxyContin, τα οποία χορηγούνταν με συνταγή γιατρού. Ο τρόπος που λειτουργεί η αμερικανική αγορά φαρμάκου και η απληστία ανήθικων, αχαλίνωτων κερδοσκόπων οδήγησε στην ακραία και ανεξέλεγκτη κατάχρηση αυτών των φαρμάκων και, τελικά, σε μια τεράστια εθνική τραγωδία.

Γιατί συνέβη όμως αυτή η τραγωδία; Και γιατί συνέβη ειδικά στις ΗΠΑ και όχι, ας πούμε, στην Ευρώπη; Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά ένα από τα καταλυτικά συμβάντα ήταν η κυκλοφορία ενός από τα παραπάνω φάρμακα το 1995: του OxyContin της φαρμακοβιομηχανίας Purdue Pharma. Εκείνη την εποχή το πιο γνωστό αποτελεσματικό αναλγητικό οπιοειδές ήταν η μορφίνη. Οι γιατροί τη χρησιμοποιούσαν όμως σπάνια, μόνο σε ακραίες περιπτώσεις και κυρίως σε καρκινοπαθείς στα τελευταία, εξαιρετικά επίπονα στάδια της ασθένειάς τους, καθώς ήταν μια ουσία πάρα πολύ ισχυρή και πολύ εθιστική. Τότε είχε εμφανιστεί και μια έντονη τάση στους ιατρικούς κύκλους για την αναγνώριση του πόνου -κάθε είδους πόνου- ως ένα σοβαρό, αυθύπαρκτο ιατρικό και κοινωνικό πρόβλημα. Σχεδόν ένας στους τρεις αμερικανούς υπέφεραν από κάποιας μορφής χρόνιο πόνο, και σε αυτό το πρόβλημα οι ιδιοκτήτες της Purdue διέγνωσαν μια επιχειρηματική ευκαιρία. Η ιδέα τους ήταν να εισάγουν στην αγορά ένα νέο αναλγητικό οπιοειδές, διαφορετικό από την μορφίνη, το οποίο θα διαφήμιζαν πολύ επιθετικά στους γιατρούς ως ασφαλές, ηπιότερο, λιγότερο επικίνδυνο, πρακτικά μη-εθιστικό και κατάλληλο για συνταγογράφηση ακόμα και για μέτριους πόνους. Το πρόβλημα ήταν ότι η δραστική ουσία αυτού του φαρμάκου δεν ήταν ηπιότερη από τη μορφίνη -ήταν δύο φορές πιο δραστική. Και, βεβαίως, ώς ένα κανονικό οπιοειδές, ήταν εξαιρετικά εθιστική. Η Purdue Pharma υποστήριξε ότι το περίβλημα του χαπιού ανάγκαζε τη δραστική ουσία να περνά στον οργανισμό σταδιακά, ούτως ώστε να μην νιώθει ο χρήστης την εθιστική ευφορική αντίδραση που προκαλούν τα άλλα παρόμοια ναρκωτικά, και έσπευσε να πάρει τη σχετική άδεια από την FDA (τον εκεί ΕΟΦ) για την κυκλοφορία του στην αγορά.

Για το τι έγινε στη συνέχεια έχουν γραφτεί πολλά άρθρα, μερικά εξαιρετικά βιβλία, ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ και τουλάχιστον μία εξαιρετική τηλεοπτική σειρά (λέγεται “Dopesick”, υπάρχει στο Disney+). Για να μη σας τα πολυλογώ, η έγκριση από την FDA δόθηκε σε χρόνο-ρεκόρ, οι πωλητές της Purdue ξαμολύθηκαν στις ΗΠΑ προσπαθώντας να πείσουν τους γιατρούς να συνταγογραφούν όσο περισσότερο OxyContin μπορούσαν, για οποιονδήποτε πόνο, με πλουσιοπάροχα κίνητρα και τεράστια μπόνους από την εταιρεία. Οι γιατροί άρχισαν να συνταγογραφούν για ψήλου πήδημα, η Purdue Pharma τους επιβράβευε με ταξίδια και δώρα ώστε να συνταγογραφούν ακόμα περισσότερα και, φυσικά, οι ασθενείς άρχισαν να εθίζονται. Φτιάχτηκαν ειδικές κλινικές που συνταγογραφούσαν μαζικά χαπάκια για χιλιάδες εθισμένους, ποσότητες περνούσαν στη μαύρη αγορά και, βεβαίως, οι ασθενείς βρήκαν τρόπους να σπάνε το περίβλημα για να καταναλώνουν το OxyContin σαν κανονικό ναρκωτικό και, όταν πια άρχισα να δυσκολεύονταν να το βρουν, πάρα πολλοί πέρασαν σε κάτι ευκολότερα διαθέσιμο, πολύ παρόμοιο χημικά, και φτηνότερο: την ηρωίνη. Πολύ γρήγορα, κόσμος άρχισε να πεθαίνει.

Δύο είναι τα βασικά διδάγματα αυτής της ιστορίας: η απερίγραπτη τρωτότητα και η αδιανόητη διαφθορά στην καρδιά ενός οικονομικού και κανονιστικού συστήματος που κατά τα άλλα θεωρείται επιτυχημένο (του αμερικανικού) και το περιθώριο που έχει μια συμμορία αδίστακτων, αληθινά μοχθηρών ανθρώπων να κάνει τρομερό κακό στην κοινωνία χωρίς να αντιμετωπίζει καμία σοβαρή συνέπεια μέσα σε αυτό το σύστημα.

Στο βιβλίο “The Empire of Pain” ο αμερικανός δημοσιογράφος Πάτρικ Ράντεν Κιφ περιγράφει γλαφυρά την ιστορία αυτής της συμμορίας που, στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μια οικογένεια: η οικογένεια Σάκλερ. Την έχετε ακουστά; Πιθανότατα όχι, παρ’ όλο που είναι μια από τις πλουσιότερες οικογένειες στον κόσμο. Είναι, επίσης και κάτι άλλο: ένα από τα πιο γνωστά ονόματα στο χώρο της φιλανθρωπίας. Οι Σάκλερ έχουν βάλει το όνομά τους σε πτέρυγες των μεγαλύτερων μουσείων (στο Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης, στο Γκούγκενχαϊμ, στο Λούβρο) και σχολές των μεγαλύτερων πανεπιστημίων (στο Κολούμπια, την Οξφόρδη, το Χάρβαρντ, το Γέιλ) του κόσμου, αλλά για δεκαετίες, από τότε που τα τρία αδέρφια που ξεκίνησαν τη δυναστεία άρχισαν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα στο χώρο του ιατρικού μάρκετινγκ, απέφευγαν συστηματικά να το βάζουν οπουδήποτε αλλού. Ούτε σε συνεντεύξεις, ούτε σε νομικά έγγραφα, ούτε καν σε πολλές θέσεις ευθύνης των επιχειρήσεών τους. Μια οικογένεια τυλιγμένη στη μυστικοπάθεια που κάποια στιγμή άρχισε να βγάζει πάρα, πάρα πολλά λεφτά (υπολογίζεται ότι, ως αποκλειστικοί μέτοχοι, τράβηξαν από την Purdue Pharma πάνω από $10 δισ.) ως, πρακτικά, “νόμιμοι” έμποροι ναρκωτικών.

Η ανάγνωση του βιβλίου προκαλεί απόγνωση σε όποια ή όποιον εξακολουθεί να πιστεύει ακόμα στην αξιοπιστία και την εγκυρότητα των θεσμών στις ΗΠΑ. Ο Ράντεν Κιφ, μέσα από εκτενή έρευνα στα στοιχεία που ήρθαν στη δημοσιότητα μετά την (πολύ καθυστερημένη) επέμβαση της δικαιοσύνης γράφει για το πώς η FDA έδωσε τόσο γρήγορα την έγκριση στην κυκλοφορία του φαρμάκου με την ένδειξη “λιγότερο εθιστικό”, για το πώς το υπεύθυνο στέλεχος της FDA που ενέκρινε το φάρμακο στη συνέχεια παραιτήθηκε από την υπηρεσία και έπιασε δουλειά στην Purdue Pharma (!) για το πώς εισαγγελείς, πολιτικοί και δικαστές συντάσσονταν ανερυθρίαστα και ξεδιάντροπα με το πλευρό της εταιρείας σε κάθε βήμα, για το πώς στρατιές δικηγόρων χρησιμοποιούσαν κάθε διαθέσιμο κόλπο, παραθυράκι και στρατηγική καθυστέρησης για να μην αποκαλυφθεί ή τελεσιδικήσει τίποτε, για το πώς ασκούνταν πολιτικές πιέσεις σε όποιους εισαγγελείς προσπαθούσαν να κινηθούν εναντίον της εταιρείας, και για το πώς σε όλες τις περιπτώσεις τα μέλη της οικογένειας εξασφάλιζαν με τα λεφτά και την επιρροή τους ότι δεν θα βρεθούν ποτέ κατηγορούμενοι για τίποτε. 

Στις ελεύθερες οικονομίες ο ρόλος του κράτους είναι να βάζει τους κανόνες και να επιβλέπει την τήρησή τους για να διαφυλάξει το δημόσιο συμφέρον, ειδικά στις περιπτώσεις που το “αόρατο χέρι” της αγοράς είναι ανίκανο να προβλέψει ή να περιορίσει φαινόμενα σαν της Purdue Pharma. Τελικά, δεκαετίες μετά, κι αφού τεκμηριώθηκαν τα εγκλήματά της πέραν πάσης αμφιβολίας, η Purdue Pharma πέρασε σε καθεστώς χρεοκοπίας και πλήρωσε ένα πρόστιμο δισεκατομμυρίων (ένα πολύ μικρό ποσοστό του τζίρου της όλα αυτά τα χρόνια). Η οικογένεια εξευτελίστηκε δημόσια, τα μουσεία και τα πανεπιστήμια (με πολύ μεγάλη καθυστέρηση) κατέβασαν το όνομά τους από τις πτέρυγές τους. Αλλά οι Σάκλερ κράτησαν τα δισεκατομμύριά τους, και τα απολαμβάνουν σήμερα στις επαύλεις τους ανά τον κόσμο. Η τραγωδία των οπιοειδών είναι μια τρανταχτή ήττα του αμερικανικού συστήματος, μια καθολική αποτυχία των ελεγκτικών μηχανισμών, της δικαιοσύνης, της επιστημονικής κοινότητας, της κοινωνίας των πολιτών, της δημοσιογραφίας, των πάντων. Είναι λίγο ανακουφιστικό να διαπιστώνει κανείς ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση μια τέτοια καθολική ήττα όλων των μηχανισμών ελέγχου της αγοράς θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να συμβεί, αλλά είναι και απελπιστικό να διαπιστώνει κανείς ότι στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου, εκεί όπου οι φυλακές είναι γεμάτες με χρήστες ναρκωτικών ουσιών, ούτε ένας από τους δισεκατομμυριούχους Σάκλερ δεν θα περάσει ούτε μία μέρα στη φυλακή.

Πηγή: kathimerini.gr

ο επόμενο έτος προβλέπεται να είναι το δέκατο συνεχόμενο κατά το οποίο οι παγκόσμιες θερμοκρασίες θα είναι τουλάχιστον 1 C πάνω από ό,τι ήταν στην προβιομηχανική εποχή, σύμφωνα με τη μετεωρολογική υπηρεσία της Βρετανίας.

Ειδικότερα, εκτιμά πως οι μέσες θερμοκρασίες το 2023 θα είναι αυξημένες κατά  περίπου 1,2 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τις θερμοκρασίες που διαμορφώνονταν πριν οι άνθρωποι αρχίσουν να προκαλούν την κλιματική αλλαγή, με αποτέλεσμα να πρέπει να περιμένουμε πως θα ζήσουμε ένα από τα πιο ζεστά έτη.

Η πιο καυτή χρονιά, με βάσει τα αρχεία που κρατούνται από το 1850, είναι το 2016, όταν το φαινόμενο «El Nino» στον Ειρηνικό, αύξησε τις παγκόσμιες θερμοκρασίες.

Ο καθηγητής Άνταμ Σκέιφ από την μετεωρολογική υπηρεσία σχολιάζει πως ακόμα και χωρίς ένα «El Ninο», η επόμενη χρονιά μπορεί να σημειώσει ρεκόρ. Άλλος καθηγητής πρόσθεσε πως «η παγκόσμια θερμοκρασία τα τελευταία τρία χρόνια έχει επηρεαστεί από την επίδραση της παρατεταμένης La Nina στην επιφάνεια της θάλασσας στον τροπικό Ειρηνικό» εξηγώντας πως το φαινόμενο έχει μια προσωρινή επίδραση ψύξης στην μέση θερμοκρασία.

Ωστόσο, το κλιματικό μοντέλο της υπηρεσίας υποδεικνύει ότι το φαινόμενο θα τελειώσει με αποτέλεσμα μέρη του ειρηνικού να επιστρέψουν σε σχετικά θερμότερες συνθήκες. «Αυτή η μετατόπιση είναι πιθανό να οδηγήσει σε θερμότερη θερμοκρασία του πλανήτη το 2023 από ό,τι το 2022». 

«Ορισμένες τοποθεσίες όπως η Αρκτική έχουν θερμανθεί κατά αρκετούς βαθμούς από την προβιομηχανική εποχή» τόνισε o Νταγκ Σμιτ, κορυφαίος εμπειρογνώμονας της υπηρεσίας σχολιάζοντας τα δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας.

ΘΕΑΤΡΟ OLVIO

Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7 Βοτανικός

(Σταθμός μετρό Κεραμεικός, Γκάζι)

«ΑΠΙΘΑΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ ΚΙΛΟΒΑΤ ΓΑΛΛΙΑΣ!»

Τελευταίες παραστάσεις

Κάθε  Τετάρτη και Πέμπτη

Μέχρι την Πέμπτη 5 Ιανουαρίου

Το Man`s Theater ολοκληρώνει, όπως ήταν προγραμματισμένο, την Πέμπτη 5 Ιανουαρίου στο Θέατρο Olvio τις παραστάσεις της ξεκαρδιστικής κωμωδίας «ΑΠΙΘΑΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ ΚΙΛΟΒΑΤ ΓΑΛΛΙΑΣ!».

Παρίσι, παραμονή Χριστουγέννων. Μία ανερχόμενη θεατρική συγγραφέας δέχεται ένα τηλεφώνημα από τον παραγωγό της , που της δίνει μόνο δύο ημέρες προθεσμίας για να του στείλει το θεατρικό έργο που έχει υποσχεθεί. Η συγγραφέας δεν έχει καν αρχίσει την πρώτη σελίδα! Πρέπει να βρει άμεσα μία ιστορία ώστε να μην χάσει τη συμφωνία και να πληρωθεί για να μπορέσει να πληρώσει με τη σειρά της τον πολύ υψηλό λογαριασμό ρεύματος!

Τότε έρχεται στη μνήμη της η γνωριμία της με μία θεότρελη οικογένεια Ελλήνων που είχε γνωρίσει πριν λίγα χρόνια και αποφασίζει να διακωμωδήσει τις σχέσεις τους.

Φέρνει λοιπόν στον χώρο της, ένα διαμέρισμα airbnb, τα τέσσερα ζευγάρια της οικογένειας αυτής και αρχίζει να ξετυλίγει τις σχέσεις τους με τρόπο ξεκαρδιστικό: ένα ζευγάρι που δεν θα παντρευτεί ποτέ, ένα άλλο που θα παντρευτεί σύντομα, ένα που παντρεύτηκε από οικονομικό συμφέρον κι ένα ακόμη σε διάσταση, σκιαγραφούν την ελληνική οικογένεια του σήμερα, ειδικά όταν εμπλέκονται, θείοι, μωρά, εγκυμοσύνες, γραφεία συνοικεσίων, φίλαθλοι, δικηγόροι και ηθοποιοί! Η συνέχεια επί σκηνής…

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

ΚΕΙΜΕΝΟ –ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Θανάσης Χλιάρας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ John D:Carnessiotis

ΦΩΤΑ – ΗΧΟΣ: Χρήστος Αντωνακόπουλος

ΜΟΥΣΙΚΗ- ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Clepsydra Team

ΜΑΚΙΓΙΑΖ: Δέσποινα Παπαϊωάννου

ΑΦΙΣΑ: Χρήστος Βόντας

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: Αντώνιος Κοκολάκης

Παραγωγή Man`s Theater 2022

 ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:

Μαρία Παπαδοπούλου

Παναγιώτης Μαρίνος

Στέλλα Κωνσταντάτου

Γιάννης Ντάσιος

Γεωργία Κακαρίνου

Δήμητρα Δερζέκου

Θανάσης Χλιάρας

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη και Πέμπτη στις 18:15 ,μέχρι την Πέμπτη 5 Ιανουαρίου

Τιμές Εισιτηρίων:

Ταμείο θεάτρου 14 ευρώ

ΑΜΕΑ- Ανέργων 7 ευρώ

Τηλ κρατήσεων 210 3414118

Διάρκεια 85 λεπτά χωρίς διάλειμμα.