ΤΑΣΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ

Είκοσι ελληνικές περιβαλλοντικές οργανώσεις καταγγέλλουν την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την υποβάθμιση του καθεστώτος προστασίας του λύκου που βάζει στο στόχαστρο ένα προστατευόμενο είδος, στέλνοντας λάθος μηνύματα.

Την περασμένη Πέμπτη (26/9) επικυρώθηκε και τυπικά από το Συμβούλιο της Ε.Ε. η απόφαση της πλειοψηφίας των κρατών μελών της Ε.Ε. να υιοθετήσει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την υποβάθμιση του καθεστώτος προστασίας του λύκου στη Σύμβαση της Βέρνης. Η απόφαση αυτή πέρασε, αφού οι περισσότερες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, άλλαξαν τη θέση τους και ψήφισαν υπέρ της πρότασης παρά τις επιφυλάξεις που είχαν αρχικά εκφράσει.

Ουσιαστικά, με λίγες εξαιρέσεις, οι υπουργοί Περιβάλλοντος της Ε.Ε. αγνόησαν την έκκληση περισσότερων από 300 οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που τους παρότρυναν να ακολουθήσουν τις επιστημονικές συστάσεις και να εντείνουν τις προσπάθειες για την ενίσχυση της συνύπαρξης με μεγάλα σαρκοφάγα. Από την πλευρά της, η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πρόβαλε ως λόγο της επιλογής αυτής την απόδοση μεγαλύτερης ελευθερίας κινήσεων στα κράτη-μέλη για τη λήψη μέτρων που θα αποβλέπουν στη μείωση των ζημιών που προκαλούνται στο ζωικό κεφάλαιο από άγρια ζώα, μέσω «ελέγχου του πληθυσμού τους» και υποστήριξη εκστρατειών εξόντωσης λύκων.

Ωστόσο, σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, η εφαρμογή των μεθόδων αυτών στέλνει λάθος μηνύματα σχετικά με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των αξιών της συνύπαρξης και της ανοχής στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, υποτιμά τον οικολογικό ρόλο που καλούνται να υπηρετήσουν θηρευτές όπως ο λύκος στον έλεγχο των αυξανόμενων πληθυσμών οπληφόρων (ζαρκάδια, αγριογούρουνα κ.λ.π.) και αποπροσανατολίζει τις αρμόδιες αρχές και τους αγρότες από την αποφασιστική επένδυση σε μέτρα πρόληψης ζημιών, που είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος άμβλυνσης των συγκρούσεων μεταξύ λύκων και κτηνοτροφίας, όπως όλες οι επιστημονικές μελέτες τεκμηριώνουν.

Επιπλέον, η εξέλιξη αυτή θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την προστασία του λύκου, αλλά και τις προσπάθειες διατήρησης της βιοποικιλότητας στην ΕΕ, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο προηγούμενο για την προστασία ειδών και οικοτόπων, τόσο εντός όσο και εκτός της Ε.Ε. Ειδικότερα στην Ελλάδα, αν και ο λύκος έχει επανακάμψει στο μεγαλύτερο μέρος της αρχικής κατανομής του, παραμένει σε «ανεπαρκή» κατάσταση διατήρησης (με τάσεις βελτίωσης), ενώ η χώρα μας αποτελεί μια από τις ελάχιστες στην Ε.Ε. που δεν έχει εκπονήσει, θεσπίσει και υλοποιήσει Εθνικό Σχέδιο Δράσης για το είδος.

Έτσι, δεν έχουν υποστηριχθεί με συνέπεια μέχρι τώρα και δεν έχουν εφαρμοστεί σε ικανοποιητική κλίμακα τα αποδεδειγμένα αποτελεσματικά μέτρα πρόληψης των συγκρούσεων με τον πρωτογενή τομέα, είτε αυτά είναι παραδοσιακά είτε σύγχρονα. Επιπλέον, δεν έχει εκσυγχρονιστεί το σύστημα αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ, παρά τις μακροχρόνιες εκκλήσεις εκ μέρους των περιβαλλοντικών οργανώσεων, ώστε να υποστηριχθεί έμπρακτα και να ενθαρρυνθεί η εφαρμογή και διάδοση των μέτρων αυτών.

Οι συνυπογράφουσες περιβαλλοντικές οργανώσεις επισημαίνουν ότι η προστασία της βιοποικιλότητας δεν κρίνεται από εντυπωσιακές εξαγγελίες σε διεθνείς συναντήσεις και οργανισμούς, αλλά από την συνεπή εφαρμογή μέτρων και πολιτικών, από τη συνεχή προσπάθεια και συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Στον αντίποδα, οι μικροπολιτικές επιλογές, η ενοχοποίηση εξιλαστήριων θυμάτων και η επικοινωνιακή μόνο διαχείριση των κρίσιμων περιβαλλοντικών ζητημάτων, έχουν φέρει το φυσικό περιβάλλον στη σημερινή τραγική κατάσταση και τη βιοποικιλότητα στο χείλος της κατάρρευσης.

Πηγή: efsyn.gr

Για την προστασία των ελαφιών της Ρόδου, τα οποία ανέρχονται σε 6.284, σύμφωνα με καταγραφή που έγινε από το πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, θα δημιουργηθούν πέντε πάρκα φιλοξενίας στο νησί.

Όπως αναφέρει ο αντιπεριφερειάρχης Πρωτογενούς Τομέα Φιλήμωνας Ζαννετίδης στο ΑΠΕ ΜΠΕ «σύμφωνα με κοινή απόφαση που πήραν το υπουργείο Περιβάλλοντος, η περιφέρεια νοτίου Αιγαίου και ο δήμος Ρόδου, τα πάρκα θα δημιουργηθούν ώστε να προστατευτεί ο πληθυσμός των ζώων και να διασωθεί ο πρωτογενής τομέας από τις ζημιές που αυτά προκαλούν». Η πρόταση για τα θεματικά πάρκα έχει κατατεθεί από το υπουργείο Περιβάλλοντος και έχει γίνει δεκτή με ικανοποίηση από την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και τον δήμο Ρόδου διότι θα αποτελέσει ουσιαστική παρέμβαση, τονίζει ο κ. Ζαννετίδης.

Οι περιοχές στις οποίες θα χωροθετηθούν τα πάρκα, θα ανακοινωθούν το προσεχές διάστημα, αλλά σύμφωνα με τις πληροφορίες, θα περιλαμβάνουν εκτάσεις στην περιοχή του Φράγματος Γαδουρά, στη Νότια Ρόδο, σε Ψίνθο ή Απόλλωνα και αλλού. Αξιοσημείωτο είναι πάντως, ότι ενώ η μελέτη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ανεβάζει τον αριθμό των ελαφιών στο νησί σε 6.284, οι εκτιμήσεις των ντόπιων είναι, πως το πραγματικό νούμερο είναι πολύ μεγαλύτερο ίσως και υπερδιπλάσιο.

Όπως έκανε γνωστό ο αντιπεριφερειάρχης Πρωτογενούς Τομέα κ. Φιλήμονας Ζαννετίδης, προηγήθηκε συνάντηση του ιδίου, αλλά και του αρμόδιου αντιδημάρχου Ρόδου Θωμά Κώστα με τον υπουργό Περιβάλλοντος στην Αθήνα, στην οποία συμμετείχαν οι πρόεδροι Απολλώνων και Γενναδίου, Μάκης Λαγογιάννης και Σταύρος Ακκούρης αντίστοιχα καθώς και ο υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Γιάννης Παππάς, όπου και συζητήθηκε το θέμα που απασχολεί τη Ρόδο και αφορά τον υπερπληθυσμό των ελαφιών και τα αδέσποτα και ανεπιτήρητα αιγοπρόβατα.

«Στην ουσία καταθέσαμε τα “ κλειδιά” του Πρωτογενούς Τομέα του νησιού και στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και στο υπουργείο περιβάλλοντος. Η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί, πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα γιατί εγκαταλείπονται οι περιοχές και ο κόσμος δεν θέλει να ασχοληθεί με τον πρωτογενή τομέα πια. Δεν βγαίνει με τις ζημιές, είναι τεράστιες και οι παραγωγοί δεν αποζημιώνονται μέχρι τώρα.

Στο υπουργείο Περιβάλλοντος, πέρα από την ενημέρωση που είχε ο υπουργός καταθέσαμε διάφορά στοιχεία ώστε να λάβει γνώση για το τι γίνεται στο νησί της Ρόδου με τα ελάφια.
Συμφωνήσαμε στη δημιουργία πέντε πάρκων στο νησί, προκειμένου να βρίσκονται σε αυτά τα ελάφια, να σιτίζονται να ποτίζονται, να είναι επισκέψιμα φιλικά στο περιβάλλον, προσφέροντας θέσεις εργασίας, όπως αρμόζει, οικολογικά ώστε απρόσκοπτα να συνεχίζεται η ζωή των ελαφιών, αυτού του εμβληματικού ζώου της Ρόδου» δήλωσε ο κ. Ζαννετίδης.

Στόχος της αυτοδιοίκησης (δήμου και περιφέρειας) είναι η προστασία του ελαφιού. Πρέπει να σταματήσουν αυτές οι εικόνες με τα πολλά τροχαία ατυχήματα, τους θανάτους στα δίχτυα, ενώ προέχει, όπως είπε η οικονομία του νησιού, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι μας που πλήττονται.

«Υπάρχουν οικογένειες που ζουν μόνο από τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα. Το υπουργείο συμφώνησε μαζί μας, κάναμε μία πρώτη κουβέντα με την αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, τη Διεύθυνση Δασών και την κ. Μπαλατσούκα και  είναι στη διάθεσή της η Τοπογραφική Υπηρεσία της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας της Περιφέρειάς μας ώστε να χαρτογραφηθούν οι περιοχές αυτές προκειμένου να χωροθετηθούν και να ξεκινήσει η διαδικασία. Το υπουργείο θα χρηματοδοτήσει αυτή τη δράση, εξολοκλήρου με Προγραμματική Σύμβαση ώστε να υλοποιηθεί το έργο», τόνισε ο κ. Ζαννετίδης.

Σε ό,τι αφορά τα αδέσποτα κατσίκια όπως έκανε γνωστό, ο υπουργός ζήτησε και εκεί τη συνδρομή της τοπικής αυτοδιοίκησης. Πέρα από την ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου, θα ενισχυθούν οι κωδικοί του δήμου, προκειμένου ν’ αναπτυχθούν περισσότερα συνεργεία για τη σύλληψή τους στο νησί της Ρόδου και αυτό θα αποτελέσει οδηγό και για τα άλλα νησιά, ώστε στη συνέχεια, τα αδέσποτα να οδηγούνται στα σφαγεία και να διανέμονται στα ιδρύματα.

Μάλιστα, κατέληξε, λέγοντας ότι μελετάται το ενδεχόμενο η Αυτοδιοίκηση να έχει ρόλο και υπογραφή στη χορήγηση επιδοτήσεων αυτών των κτηνοτρόφων που συνεχίζουν να μην επιτηρούν τα ζώα τους.

Εικόνες ντροπής που μαρτυρούν εγκατάλειψη κι αδιαφορία, βλέπουν το φως της δημοσιότητας από την χωματερή έξω από την Ξάνθη, όπου εκατοντάδες αδέσποτα σκυλιά αναζητούν τροφή καθώς έχουν αφεθεί να λιμοκτονούν.

Την καταγγελία κάνει στο Facebook ο Σύλλογος «Αδεσποτούλια Ξάνθης», που όπως καταγράφουν οι εικόνες που δημοσίευσε, αδέσποτα σκυλιά ζουν κι αναζητούν τροφή ανάμεσα σε σκουπίδια.

Ο Σύλλογος καταγγέλλει αναλγησία από δύο δήμους που εμπλέκονται. Χαρακτηριστικά, αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Έχω απευθυνθεί σε όλους, δεν έχω αφήσει κανέναν: Υπουργεία, υπεύθυνους, τοπικούς άρχοντες. Κανένας υπεύθυνος. Καμία συγκίνηση στο βλέμμα τους. Νεκροί όλοι από συναισθήματα όποτε και άπραγοι. Η απραγία, η μάστιγα του αιώνα. Αυτή είναι η σύγχρονη Ελλάδα του κυρίου Μητσοτάκη».

«Αναρωτιέμαι βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, εταιρείες σκουπιδιών, εσείς πώς κοιμάστε τα βράδια; Δεν νιώθετε τύψεις; Δεν βλέπετε τα μάτια αυτών των ζώων που σας ικετεύουν για βοήθεια;».

Παράλληλα, επισημαίνει ότι είχε υπογράψει σύμβαση με το Δήμο Ξάνθης προκειμένου να φροντίσει 150 σκυλιά, με τη δέσμευση ότι θα υπάρξει και δεύτερο πρόγραμμα για τα υπόλοιπα ζώα. Ωστόσο, μετά τη λήξη τη σύμβασης, ο Δήμος αρνήθηκε να ασχοληθεί με το πρόβλημα παραπέμποντας το Σύλλογο στο Δήμο Τοπείρου, ο οποίος συνδιαχειρίζεται τη χωματερή.

Για το σοβαρό αυτό θέμα, μίλησε στο Mega η Πρόεδρος της Οργάνωσης Άννα Μαρία Ζαφειριάδου, η οποία ανέφερε: «Είναι πίσω από το εργοστάσιο της ζάχαρης. 600 σκυλιά, ζώα άγρια που δεν πλησιάζονται».

«Οι Δήμοι δεν τηρούν τη νομοθεσία που αφορά τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα αδέσποτα. Δεν αναλαμβάνουν ούτε την στείρωση, ούτε την κτηνιατρική περίθαλψη και τον εμβολιασμό των ζώων αυτών, ούτε καν την τροφή τους» καταγγέλλει.

https://www.facebook.com/adespotouliaxanthis/posts/953110339512267?ref=embed_post

Αυτήν την εβδομάδα, ο δημοσιογράφος Πέτρος Κατσάκος γράφει στη στήλη του «Ιστορίες Χωρίς Φωνή» στην Αυγή, για το αίμα χιλιάδων αθώων ζώων που δολοφονούνται για το δέρμα και τη γούνα τους.

Κάθε χρόνο περίπου μισό εκατομμύριο νεαρές φώκιες δολοφονούνται σε όλο τον κόσμο με τον πιο βάρβαρο τρόπο για χάρη της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, που για ακόμα μια φορά βρίσκει έκφραση μέσω της μόδας. Παρά την παγκόσμια κατακραυγή για τη βαναυσότητα της σφαγής και την απαγόρευση των προϊόντων φώκιας σε πολλές χώρες του πλανήτη, ο πάγος εξακολουθεί να βάφεται κόκκινος κάθε χρόνο από το αίμα χιλιάδων αθώων ζώων που δολοφονούνται για το δέρμα και τη γούνα τους. Περίπου 400.000 φώκιες ηλικίας μόνο λίγων ημερών θα βάψουν με το αίμα τους μόνο τις ακτές του Ανατολικού Καναδά σε μία από τις μεγαλύτερες μαζικές σφαγές ζώων στον κόσμο, ενώ οι υπόλοιπες φώκιες δολοφονούνται στη Γροιλανδία, στη Ναμίμπια, στη Νορβηγία και στη Ρωσία.

Επιλέγουν «οικονομικά» όπλα
Το λεγόμενο «εμπορικό κυνήγι» της φώκιας, το οποίο ξεκινά κάθε χρόνο στις αρχές Απριλίου στις ακτές της Νέας Γης του Καναδά, αποτελεί τη μεγαλύτερη εγκεκριμένη μαζική σφαγή θαλάσσιων θηλαστικών στον κόσμο, που, παρά την κατακραυγή αλλά και τη με τον χρόνο μειούμενη ζήτηση των προϊόντων, εξακολουθεί να αφήνει πίσω του χιλιάδες θύματα χάρη στην επιμονή της καναδικής κυβέρνησης να το επιδοτεί με εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Κάθε χρόνο, στις αρχές της άνοιξης, εκατοντάδες κυνηγοί παίρνουν μέρος σε μια ανελέητη σφαγή που όμοιά της σε αγριότητα δεν συναντάται πουθενά στον κόσμο. Εκατοντάδες κυνηγοί που, για να μειώσουν το κόστος, χρησιμοποιούν ολοένα και λιγότερα πυροβόλα όπλα και προτιμούν ρόπαλα, τα λεγόμενα χάκαπικ, στις άκρες των οποίων βρίσκονται τοποθετημένα καρφιά ή μεγάλα μεταλλικά άγκιστρα, και χτυπούν τις νεαρές φώκιες στο κεφάλι, ώστε να μην καταστραφεί η γούνα που καλύπτει το σώμα τους. Στη συνέχεια, τα ημιθανή ζώα σέρνονται αιμόφυρτα πάνω στον πάγο και στο χιόνι μέχρι τα πλοία, όπου πολλές φορές θα γδαρθούν ζωντανά. Μολονότι οι επαγγελματίες κυνηγοί ισχυρίζονται πως σκοτώνουν τις φώκιες με πυροβόλα όπλα, εικόνες και βίντεο που συχνά φιλοζωικές οργανώσεις και ακτιβιστές φέρνουν στη δημοσιότητα αποδεικνύουν ότι οι περισσότεροι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το παραδοσιακό ρόπαλο για να συντρίβουν το κρανίο των βρεφών καθώς και γάντζους για να σέρνουν έξω από το νερό όσα προσπαθούν να διαφύγουν.

Μισός αιώνας διαμαρτυριών
Το 1969 ήταν που το Διεθνές Ταμείο για την Ευημερία των Ζώων ηγήθηκε της πρώτης οργανωμένης εκστρατείας για τον τερματισμό του λεγόμενου «εμπορικού κυνηγιού» της φώκιας στον Καναδά. Έπειτα από συνεχείς και επίμονες προσπάθειες και συστηματική ενημέρωση της κοινής γνώμης, τα πρώτα αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται τη δεκαετία του ’80, όταν και παρατηρήθηκε μια αρχική κάμψη στη ζήτηση προϊόντων φώκιας στην παγκόσμια αγορά. Η Ευρώπη υπήρξε τότε η κύρια κινητήρια δύναμη πίσω από τη διεθνή πίεση ενάντια στο κυνήγι, απαγορεύοντας το 1983 την εισαγωγή προϊόντων από φώκιες, με αποτέλεσμα πάνω από 1 εκατομμύριο νεογέννητες φώκιες να σωθούν από τη σφαγή την επόμενη δεκαετία. Σήμερα, αν και συνολικά 36 χώρες στον κόσμο έχουν απαγορεύσει την εισαγωγή προϊόντων φώκιας -γιατί, πέραν του δέρματος, υπάρχει ενδιαφέρον τόσο για το κρέας όσο και για το λίπος τους-, ο Καναδάς δεν δείχνει διατεθειμένος να απαγορεύσει την ετήσια σφαγή, συνεχίζοντας να επιδοτεί με εκατομμύρια δολάρια τη συγκεκριμένη βιομηχανία θανάτου και εξόντωσης των ζώων. Αν και χρόνο με τον χρόνο διακεκριμένοι οίκοι μόδας αλλά και εταιρείες μαζικής παραγωγής αφαιρούν σταδιακά το δέρμα φώκιας από τις βασικές πρώτες ύλες για τα προϊόντα τους, οι κυβερνήσεις του Καναδά συνεχίζουν να στηρίζουν έναν κλάδο που όχι μόνο προκαλεί εδώ και χρόνια την παγκόσμια κατακραυγή αλλά και δεν προσφέρει ουσιαστικά τίποτα στην οικονομία της χώρας.

Η σφαγή της Ναμίμπια
Κάθε χρόνο, από τον Ιούλιο έως τα μέσα Νοεμβρίου, δεκάδες χιλιάδες νεογέννητες φώκιες δολοφονούνται για τη γούνα τους στις ακτές της Ναμίμπια. Το τρομακτικό είναι ότι η σφαγή πραγματοποιείται στα καταφύγια φώκιας Atlas Bay και Cape Cross, τα οποία τον υπόλοιπο χρόνο επισκέπτονται τουλάχιστον 50.000 τουρίστες για να παρατηρήσουν τις φώκιες. Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο στη Ναμίμπια σφαγιάζονται βάναυσα πάνω από 30.000 φώκιες, πολλές από τις οποίες σκοτώνονται για τα γεννητικά τους όργανα, τα οποία θεωρούνται αφροδισιακά σε χώρες της Ασίας.

Σε μια εποχή που τόσο οι επιστήμονες όσο και οι περιβαλλοντολογικές οργανώσεις προειδοποιούν ότι οι πληθυσμοί φώκιας συνεχώς ελαττώνονται, καθώς οι πλάκες πάγου πάνω στον οποίο γεννούν λιώνουν λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, με αποτέλεσμα οι μητέρες να αναγκάζονται να γεννούν μέσα στο νερό και τα μικρά τους να πνίγονται, το κυνήγι της φώκιας εξακολουθεί να αποτελεί έναν από τους μεγάλους κινδύνους για τη βιωσιμότητα του είδους.

*Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα ΑΥΓΗ, στις 13/01/2024 

Ούτε μια κουβέντα δεν άκουσα από κανέναν για τις χελωνίτσες που κάηκαν ζωντανές.

Μεγάλες, λέει, καταστροφές από τη φωτιά εδώ κι εκεί κάπου στην Ελλάδα. Όλοι μιλούν για τις ζημιές στα σπίτια, όχι τι τράβηξαν τα φουκαριάρικα ποντίκια.

Που προϋπήρχαν των ανθρώπων στις περιοχές που κάηκαν.

Και για να υπάρχουν φίδια και καρακάξες, κάτι ξέρει παραπάνω ο θεός που τα έφτιαξε κι αυτά τα πλάσματα, τα πετούμενα και τα ερπετά και τα τρωκτικά.

Όχι, ρε, δεν παριστάνω τον φιλόζωο. Να σου πω ότι λυπάμαι το γεράκι, γιατί μετά τη μεγάλη φωτιά θα έχει σοβαρό πρόβλημα να κυνηγήσει. Επιβίωσης πρόβλημα, για το ίδιο, αλλά και τι να ταΐσει τα παιδιά του, τα γερακόπουλα

Όταν μιλάμε για φωτιά, μια είναι η απώλεια, για να κάνουμε ταμείο. Πάνω από τους ανθρώπους και τα ζώα είναι το πράσινο. Η καταστροφή της φύσης. Και σ’ αυτό δεν φταίνε οι αλεπούδες για όσες δασικές εκτάσεις δολοφονήθηκαν από τις πυρκαγιές.

..............................

Πηγή: zougle.gr

Τα αδέσποτα και άστεγα ζώα αυτό που έχουν ανάγκη τις πολύ ζεστές ημέρες του καύσωνα είναι λίγο νερό και το δικαίωμα να αναζητούν καταφύγιο σε δροσερά μέρη χωρίς να τα διώχνουμε ή να τα ενοχλούμε. Τις τελευταίες ώρες όλες οι φιλοζωικές οργανώσεις της χώρας καθώς και οι σύλλογοι προστασίας των ζώων απευθύνουν έκκληση στους πολίτες να αφήνουν λίγο νερό για τα τετράποδα που κυκλοφορούν στο αστικό και περιαστικό περιβάλλον, υποφέροντας από τη ζέστη.

Καλούν παράλληλα τους φιλόζωους αλλά και κάθε πολίτη να μην ενοχλούν τα αδέσποτα, όταν εκείνα βρουν καταφύγιο σε κάποιο σκιερό μέρος και να μην τα φοβούνται, ούτε να τα διώχνουν καθώς, ως επί το πλείστον, πρόκειται για φιλήσυχα ζώα.

Σε ότι αφορά τις οδηγίες που δίνονται για την προστασία των αδέσποτων, όταν επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες, είναι εύκολο για τον καθένα να προσφέρει λίγο δροσερό νερό για τα ζώα, ώστε να αποφύγουν τον κίνδυνο της θερμοπληξίας. Την ίδια τακτική, άλλωστε, εφαρμόζουν και πολλοί δήμοι οι οποίοι, σε συνεργασία με φιλοζωικές οργανώσεις, τοποθετούν ποτίστρες σε διάφορα σημεία. 

Την βάρβαρη πρακτική της δοκιμής καλλυντικών προϊόντων σε ζώα, απαγορεύει κι επίσημα ο Καναδάς, τροποποιώντας τον νόμο για τα τρόφιμα και τα φάρμακα στο νομοσχέδιο C-47.

Όπως δημοσιεύει το CNN, ο Καναδάς που πια θα απαγορεύει και την πώληση προϊόντων που βασίζονται σε δεδομένα δοκιμών σε ζώα, έχει προβεί σε διαβήματα για την απαγόρευση των δοκιμών καλλυντικών, μαζί με μια σειρά από άλλες χώρες και αμερικανικές πολιτείες για να τεθεί εκτός νόμου η εν λόγω πρακτική.

Η καναδική κυβέρνηση ανακοίνωσε την απόφαση σε δελτίο τύπου την Τρίτη (4/7).

Το νομοσχέδιο C-47 τροποποιεί τον νόμο για τα τρόφιμα και τα φάρμακα, για να απαγορεύσει τόσο τις δοκιμές καλλυντικών προϊόντων σε ζώα όσο και την πώληση προϊόντων που βασίζονται σε δεδομένα δοκιμών σε ζώα, σύμφωνα με το δελτίο τύπου.

Το δελτίο τύπου σημείωσε ότι οι δοκιμές σε ζώα για καλλυντικά «σπάνια διεξήχθησαν στον Καναδά».

Ο Καναδάς θα συνταχθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Νότια Κορέα, οι οποίες έχουν προχωρήσει στην απαγόρευση των καλλυντικών δοκιμών σε ζώα, σύμφωνα με την ανακοίνωση.

Συνολικά 44 χώρες έχουν ψηφίσει νόμους που απαγορεύουν τις δοκιμές καλλυντικών σε ζώα, σύμφωνα με την Humane Society International. Επιπλέον, 10 πολιτείες στις ΗΠΑ έχουν απαγορεύσει την εν λόγω πρακτική: Νέα Υόρκη, Βιρτζίνια, Καλιφόρνια, Λουιζιάνα, Νιου Τζέρσεϊ, Μέιν, Χαβάη, Νεβάδα, Ιλινόις και Μέριλαντ.

«Η προστασία των ζώων, στο παρόν και στο μέλλον, είναι κάτι που ζητούν πολλοί Καναδοί, και κάτι που μπορούμε όλοι να γιορτάσουμε», δήλωσε ο Καναδός υπουργός Υγείας Ζαν-Ιβ Ντούκλος στην ανακοίνωση. «Είμαστε περήφανοι που προχωράμε με αυτό το μέτρο και διαβεβαιώνουμε τους Καναδούς ότι τα προϊόντα που αγοράζουν είναι απαλλαγμένα από σκληρότητα. Θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με ειδικούς και διεθνείς εταίρους για να εξερευνήσουμε ασφαλείς εναλλακτικές λύσεις χωρίς σκληρότητα, ώστε να μην υποφέρουν και να πεθάνουν άλλα ζώα λόγω καλλυντικών δοκιμών».

Το Δελτίο Τύπου αναφέρει ότι η Health Canada εργάζεται επίσης για να εντοπίσει «αποτελεσματικές εναλλακτικές λύσεις για τις δοκιμές σε ζώα» εκτός του κόσμου των καλλυντικών.

Η τροπολογία που απαγορεύει τις δοκιμές καλλυντικών σε ζώα είναι τμήμα μιας δέσμης τροπολογιών που περιλαμβάνονται στο μέτρο. Το κείμενο του νομοσχεδίου ορίζει «Κανένα άτομο δεν μπορεί να πουλάει ένα καλλυντικό εκτός εάν το άτομο μπορεί να αποδείξει την ασφάλεια του καλλυντικού χωρίς να βασίζεται σε δεδομένα που προέρχονται από δοκιμή που διεξήχθη σε ζώο που θα μπορούσε να προκαλέσει πόνο, ταλαιπωρία ή τραυματισμό, σωματικό ή ψυχικό στο ζώο» και ότι «Κανένα άτομο δεν πρέπει να διεξάγει δοκιμή σε ζώο που θα μπορούσε να προκαλέσει πόνο, ταλαιπωρία ή τραυματισμό, σωματικό ή ψυχικό, στο ζώο».

Το νομοσχέδιο διαβάστηκε για πρώτη φορά στη Βουλή των Κοινοτήτων τον Απρίλιο και έλαβε βασιλική έγκριση στις 22 Ιουνίου.

Οι δοκιμές καλλυντικών περιλάμβαναν ιστορικά «δοκιμές τοξικότητας» στις οποίες τα ζώα επικεντρώνονται στην κατανάλωση ή εισπνοή ορισμένων χημικών ουσιών ή εφαρμόζονται οι χημικές ουσίες στο δέρμα ή τα μάτια τους, σύμφωνα με τη Συνεργασία Αξιολόγησης Ασφάλειας Χωρίς Ζώα της Humane Society International.

Εκτός από το ότι είναι αδικαιολόγητα σκληρά, τα τεστ σε ζώα είναι επίσης λιγότερο αποτελεσματικά σε σύγκριση με νεότερες μορφές αξιολόγησης, όπως η μοντελοποίηση σε υπολογιστή ή τα τεστ που χρησιμοποιούν ανθρώπινα κύτταρα, δήλωσε η Humane Society International. 

Ο δημοσιογράφος Πέτρος Κατσάκος αυτήν την εβδομάδα στη στήλη του “Ιστορίες χωρίς Φωνή” γράφει για την βάρβαρη πρακτική του ακρωτηριασμού των ζώων συντροφιάς.

Στις αρχές του 2020, με μια αφίσα του Όζυ Όζμπορν με κομμένες τις άκρες των δαχτύλων του ξεκινούσε η διεθνής εκστρατεία της PETA κατά της ονυχεκτομής των γατών. Ήταν μια προσπάθεια να ενημερωθεί η κοινή γνώμη πως ο ακρωτηριασμός των ζώων είναι μια διεστραμμένη και εγκληματική πρακτική που πολλοί άνθρωποι επιλέγουν για τους τετράποδους φίλους τους. Το μήνυμα που έστελνε ο θρύλος της χέβι μέταλ μουσικής αναφερόταν στην ονυχεκτομή και έλεγε πως η συγκεκριμένη πρακτική είναι εξωφρενική και λάθος εξηγώντας πως “εάν ο καναπές σας είναι πιο σημαντικός για εσάς από την υγεία και την ευτυχία της γάτας σας, δεν αξίζετε να έχετε ένα ζώο! Πάρτε για τις γάτες σας ένα ονυχοδρόμιο και μην τους αφαιρείτε τα νύχια για μια ζωή”.

H ονυχεκτομή δεν είναι μανικιούρ
H ονυχεκτομή είναι μια επώδυνη χειρουργική επέμβαση που περιλαμβάνει 10 ξεχωριστούς ακρωτηριασμούς στα δάχτυλα των μπροστινών ποδιών μιας γάτας στερώντας της ένα από τα σημαντικότερα και πολυτιμότερα όπλα άμυνας. Βιολογικά, τα νύχια της γάτας είναι οι τελικοί φάλαγγες των δακτύλων. Με τη χειρουργική αφαίρεση των νυχιών, ο κτηνίατρος αφαιρεί επί της ουσίας τις φάλαγγες των δακτύλων, στερώντας τη γάτα από σημαντικά μέρη του σώματος, με τα οποία όχι μόνο προσκολλάται σε διάφορες επιφάνειες όταν κινείται, αλλά μπορεί να αμυνθεί σε περίπτωση επίθεσης. Στερημένη από το πιο ισχυρό όπλο της, μια γάτα δεν θα μπορέσει ποτέ να αισθανθεί ασφαλής ακόμη και σε ένα διαμέρισμα της πόλης, καθώς τα νύχια βοηθούν όχι μόνο να αντιμετωπίσει τους εχθρούς της, αλλά και για να πηδά, να τρέχει και να συντονίζει το όλο σώμα της ενώ κινείται. Μια γάτα χωρίς τα νύχια της παύει να είναι αυτό που γεννήθηκε καθώς μετά από μια τέτοιου είδους επέμβαση το ακρωτηριασμένο ζώο γίνεται νευρικό, επιθετικό και συχνά σταματά να αισθάνεται αγάπη για τον άνθρωπό του.

Και όλα αυτά για να μην ξύνει μια γάτα τα νύχια της στα έπιπλα του σπιτιού όπου ζει. Και όλα αυτά επειδή ο νόμος επιτρέπει σε κτηνιάτρους να ακρωτηριάζουν τις γάτες κατόπιν ανθρώπινης εντολής. Γιατί στην Ελλάδα, σε αντίθεση με πολλές χώρες, η ονυχεκτομή επιτρέπεται και με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο θα ανακαλύψετε δεκάδες κτηνιατρικά κέντρα που αναλαμβάνουν τον ακρωτηριασμό γατών.

Κόβουν αυτιά σκύλων για αισθητικούς λόγους
Σε αντίθεση με τις γάτες και παρότι ο ακρωτηριασμός των αυτιών και ουρών των σκύλων είναι μια πολύ παλιά και γνωστή σε πολλούς συνήθεια, στην Ελλάδα, από το 1992, ισχύει ο νόμος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς και απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβαση για λόγους αισθητικής.

Η τακτική του ακρωτηριασμού των σκύλων είναι μια πολύ παλιά υπόθεση και βασιζόταν σε μια λανθασμένη θεωρία που ήθελε την βάρβαρη αυτή πρακτική να μειώνει τις πιθανότητες μόλυνσης των αυτιών του ζώου αλλά και των τραυματισμών σε αυτά που θα χρειαζόταν να παλέψουν, είτε προστατεύοντας το κοπάδι τους ως τσοπανόσκυλα είτε επειδή χρησιμοποιούνταν σε κυνομαχίες. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα αυτιά αποτελούσαν έναν εύκολο στόχο, και το αντίπαλο ζώο μπορούσε εύκολα να τα αρπάξει και να τα τραυματίσει.

Ένας άλλος λόγος που ακολουθούνταν αυτή η πρακτική ήταν γιατί υποτίθεται πως βοηθούσε το σκύλο να ακούει καλύτερα. Παρά την απαγόρευση που θεωρητικά ισχύει για όλους τους παραπάνω λόγους ο ακρωτηριασμός σκύλων συνεχίζεται να ακολουθείται για λόγους αισθητικής καθώς δεν είναι λίγα τα ζώα τα οποία ακρωτηριάζονται με σκοπό να συμμετάσχουν σε αγώνες μορφολογίας και κατά κύριο λόγο την απάνθρωπη αυτή διαδικασία ακολουθούν οι ιδιοκτήτες σκυλιών ράτσας πιτ μπουλ, μπόξερ, ντόμπερμαν και ντόγκο αρτζεντίνο ώστε να κάνουν τον σκύλο τους να μοιάζει πιο “άγριος” και πιο “τρομακτικός”.

Μόνο που η ουρά και τα αυτιά ενός σκύλου δεν είναι διακοσμητικά εξαρτήματα ώστε κάποιος να μπορεί να τους τα κόβει. Είναι ανατομικά και ζωντανά μέρη του σώματος ενός ζώου, που χρησιμεύουν σε πολλές βιολογικές του λειτουργίες. Η ουρά για παράδειγμα βοηθάει στην ισορροπία καθώς ο σκύλος την χρησιμοποιεί με τον ίδιο τρόπο που ένας άνθρωπος χρησιμοποιεί τα χέρια του για να μην πέσει. Ο ακρωτηριασμός της ουράς μπορεί να εκθέσει το σκυλί σε επιβλαβείς συνέπειες, που περιλαμβάνουν μακροχρόνιο πόνο και έντονα νευρολογικά προβλήματα.

Info: Είναι περισσότερες από 20 οι χώρες που έχουν απαγορεύσει ή έχουν περιορίσει αυστηρά τους κτηνιάτρους από το να εκτελούν την επώδυνη διαδικασία της ονυχεκτομής ενώ το καλοκαίρι του 2019, η Νέα Υόρκη έγινε η πρώτη πολιτεία των ΗΠΑ που απαγόρευσε τον συγκεκριμένο ακρωτηριασμό των γατών. Παράλληλα, πολλές είναι οι χώρες, ανάμεσα τους η Ελλάδα, το Βέλγιο, η Αυστραλία, η Βουλγαρία, η Κύπρος και η Γερμανία που έχουν θεσπίσει νόμους κατά του ακρωτηριασμού των σκύλων. Και αν αναρωτηθήκατε ποτέ για τον λόγο που τα φλαμίνγκο στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο δεν πετούν είναι γιατί τα φτερά τους έχουν ακρωτηριασθεί με τρόπο που να μην μπορούν να δραπετεύσουν από την φυλακή τους.

ΑΥΓΗ 4/3/2023 

Όχι άλλα κλουβιά για τα αδέσποτα – Σε αδιέξοδο οδηγούνται οι Δήμοι

Ο τεράστιος αριθμός των αδέσποτων σκύλων και γάτων στη χώρα μας, δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα. Χιλιάδες ζώα ταλαιπωρούνται, κακοποιούνται, πεθαίνουν ή θανατώνονται καθημερινά, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της φροντίδας των αδέσποτων ζώων το επωμίζονται εθελοντικά οι φιλόζωοι.

Δυστυχώς, η χώρα μας βρίσκεται στη χειρότερη θέση της Ευρώπης.

Με το νέο νόμο 4830/2021, η διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους – μια αρμοδιότητα στην οποία ήταν ήδη αδύνατον να ανταποκριθούν ικανοποιητικά- έγινε ένα άλυτο πρόβλημα. Οι Δήμοι πρέπει να περισυλλέγουν, να περιθάλπουν άρρωστα, γέρικα και τραυματισμένα, να στειρώνουν, να φιλοξενούν, να φροντίζουν κουτάβια και γατάκια, να σιτίζουν, να καταγράφουν, να καταχωρούν σε μητρώα, να ελέγχουν τα αμέτρητα αδέσποτα αλλά και τα δεσποζόμενα, να κάνουν καμπάνιες ενημέρωσης και όλα αυτά χωρίς μέσα, χωρίς προσωπικό και χωρίς πόρους.

Η Πολιτεία όχι μόνο δεν έκανε κανένα βήμα στην κατεύθυνση της μείωσης των αδέσποτων -που στην συντριπτική τους πλειοψηφία οφείλονται σε συνεχείς εγκαταλείψεις μικρών από ανεπιθύμητες γέννες δεσποζόμενων- αλλά δεν φρόντισε να εξασφαλίσει ούτε τα στοιχειώδη ώστε να μπορούν οι Δήμοι να ανταποκριθούν στην διαχείριση των αδέσποτων.

Ενδεικτικό της υποκρισίας και της προχειρότητας με την οποία αντιμετώπισαν το πρόβλημα είναι το γεγονός ότι για το 2021 όχι μόνο δεν έδωσαν παραπάνω χρήματα στους Δήμους αλλά διέκοψαν και τα ψίχουλα που δίνονταν για στειρώσεις και σίτιση τα προηγούμενα χρόνια. Και ενώ υποτίθεται ότι στο νέο νόμο προβλέπονταν περισσότεροι πόροι που βαφτίστηκαν πρόγραμμα Άργος, εν τέλει το μόνο που χρηματοδοτήθηκε είναι η κατασκευή χώρων εγκλεισμού μέσω του Φιλόδημος 2. Από το 2019 ως σήμερα έχουν ανακοινωθεί 83 εκατομμύρια για δημιουργία κυνοκομείων και σχεδόν τίποτε για στειρώσεις!

Όμως είναι γνωστό ότι τα κυνοκομεία δεν αποτελούν λύση όσα ζώα και αν κλειστούν σε αυτά, αφού διαρκώς εγκαταλείπονται και γεννιούνται νέα αδέσποτα. Είναι πανάκριβες εγκαταστάσεις και εξίσου ακριβή είναι και η λειτουργία τους που απαιτεί προσωπικό και πόρους που δεν έχουν οι Δήμοι. Η εμπειρία από όσους Δήμους έχουν δημιουργηθεί κυνοκομεία, είναι ότι γρήγορα μετατρέπονται σε κολαστήρια που στοιβάζονται ζώα ενώ ο αριθμός των αδέσποτων παραμένει ίδιος.

Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των αδέσποτων και για να γίνει αυτό χρειάζονται συνεχείς, στοχευμένες και εντατικές στειρώσεις αδέσποτων και δεσποζόμενων (των κατηγοριών που αναφέρονται στον 4830/21 άρθρο 10, παρ. 5,περ.γ) και συνεπώς δημοτικά κτηνιατρεία- κλινικές με μικρούς χώρους προσωρινής φιλοξενίας, για αποθεραπεία, ολιγοήμερη παραμονή χαμένων ζώων για να αναζητηθεί ο κηδεμόνας, φιλοξενία μικρών προς αναζήτηση αναδόχων ή κηδεμόνων κλπ.

Ζητάμε:

Να αλλάξει άμεσα το Φιλόδημος 2 ώστε να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία δημοτικών κτηνιατρείων -κλινικών σε κάθε Δήμο.

Να προβλεφθεί η εύκολη αδειοδότηση των δημοτικών κτηνιατρείων- κλινικών και η πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού όπως κτηνιάτρων, βοηθών κτηνιάτρων και περισυλλογέων

Να υλοποιηθεί το πρόγραμμα Άργος που αναφέρει ο 4830/21 με ικανοποιητικά ποσά για τη στείρωση, περίθαλψη και σίτιση των αδέσποτων.

Απευθύνουμε κραυγή αγωνίας και ζητάμε από όλους τους Δήμους να κάνουν το ίδιο.

Η κατάσταση με τα αδέσποτα διαρκώς χειροτερεύει.

Πάρτε μέτρα τώρα!

Πηγή: pfpo.gr