Λουίζα Σολομών-Πάντα

Για τους μελισσοκόμους, οι μέλισσες δεν είναι απλώς το μέσο για να εξασφαλίσουν το εισόδημά τους. Είναι τα ίδια τους τα παιδιά. Μόλις προχθες, ο Γιώργος Μπέσκος, ο μελισσοκόμος που είδε από τη μια στιγμή στην άλλη να καίγονται τα μελίσσια του από τις φωτιές που ξέσπασαν στα Δερβενοχώρια, επέστρεψε στο μελισσοκομείο του κόντρα στις εντολές της Πολιτικής Προστασίας και τις συστάσεις των Αρχών, καταγράφοντας τις σπαρακτικές εικόνες από την κατακαμένη γη που άφησε πίσω της η πυρκαγιά. «Για εμάς τους μελισσοκόμους οι μέλισσες είναι σαν τα παιδιά μας», είπε, μεταφέροντάς μας τον πόνο του.

«Ήμουν στην Ελευσίνα, βλέπω τον καπνό… παίρνω το φορτηγό και μαζί με τους εργάτες, πάμε πάνω στο βουνό και ξεκινάμε να μαζεύουμε τα μελίσσια. Τη νύχτα η φωτιά καβάλησε τη ράχη και μας έπνιξε στους καπνούς», ανέφερε μεταξύ άλλων, ο ίδιος που πρόλαβε να σώσει ελάχιστα από τα μελίσσια του.

Ο Αύγουστος του 2021 ήταν μία από τις πιο μακάβριες περιόδους για τους μελισσοκόμους αλλά και τους ρητινοπαραγωγούς του τόπου. Η καταστροφική φωτιά στη Βόρεια Εύβοια σάρωσε το πυκνό δάσος και όλα τα πλάσματα που ζούσαν σε αυτό. Μαζί της, πήρε τα χιλιάδες μελίσσια, ελαιόδεντρα και πεύκα, από τα οποία ζούσαν οι άνθρωποι του τόπου. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΕΛΓΑ, στις φωτιές της Εύβοιας καταστράφηκαν περίπου 10 με 15 χιλιάδες μελίσσια και 650.000 στρέμματα πευκοδάσους, που αντιστοιχούσαν σχεδόν στο 60% της παραγωγής μελιού στην περιοχή. Εκτιμάται μάλιστα ότι το 70-80% της ελληνικής παραγωγής μελιού προερχόταν από εκεί.

Ακόμα και με άμεση δενδροφύτευση, παράλληλα με τη φυσική αναγέννηση, θα χρειαστούν περίπου δύο δεκαετίες ώστε να ξαναπαραχθεί μέλι από το πευκοδάσος. Όσο για τα διασωθέντα μελίσσια, είναι αβέβαιο το πώς θα τραφούν, καθώς η εξωδασική τους συντήρηση είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα, αλλά και κατώτερης ποιότητας. Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας, οι απώλειες που είχαν οι Έλληνες παραγωγοί μελιού το 2021 ξεπέρασαν συνολικά τα 50 εκατ. ευρώ.

Τώρα, σχεδόν δύο χρόνια μετά τις ζοφερές αυτές στιγμές, οι αναμνήσεις παραμένουν επώδυνες. Μελισσοκόμοι και ρητινοπαραγωγοί, αλλά και κτηνοτρόφοι, έχουν αναγκαστεί να γίνουν νομάδες. Εγκαταλείπουν τον τόπο τους για να μπορέσουν να συνεχίσουν να εργάζονται στο αντικείμενό τους, σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Η ζημιά για εκείνους, υπήρξε ανεπανόρθωτη. Η Ελλάδα έρχεται αντιμέτωπη με τους πρώτους περιβαλλοντικούς της πρόσφυγες. 

Μπορεί στους καλλιεργητές και παραγωγούς της Εύβοιας να δόθηκαν αποζημιώσεις, όμως ο κανονισμός του ΕΛΓΑ δεν εξασφαλίζει την πλήρη αποζημίωση στο 100% της εκάστοτε ζημιάς ούτε την αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος των μελισσοκόμων. Τον περασμένο Μάρτιο, στο πλαίσιο της στήριξης και περαιτέρω ανάπτυξης της ελληνικής Μελισσοκομίας, ο τότε Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Σίμος Κεδίκογλου, ανακοίνωσε την ενίσχυση του κλάδου με το συνολικό ποσό των 12.000.000 €. Ειδικότερα, η απόφαση αφορούσε στους μελισσοκόμους που έχουν στην κατοχή τους 110 κυψέλες και άνω, και το ποσό καθορίστηκε στα 8 ευρώ/κυψέλη.

Η ενίσχυση, αξίζει να σημειωθεί πως ήρθε 15 μέρες μετά την ανακοίνωση του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας στην Εύβοια, η οποία εξέφραζε τη στήριξη του Συλλόγου στους μελισσοκόμους της περιοχής. Σε αυτή, τονιζόταν ότι, εκτός από τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος πανελλαδικά, οι μελισσοκόμοι της περιοχής αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της καταστροφικής πυρκαγιάς του Αυγούστου του 2021.

Μέχρι σήμερα, οι μελισσοκόμοι της Βόρειας Εύβοιας ζητούν: α) Οικονομική ενίσχυση στους μελισσοκόμους της πυρόπληκτης περιοχής όπως στα άγονα νησιά, β) Αποζημίωση για τα χαμένα μελισσοσμήνη από τις μετακινήσεις μέσα στην μέρα κατά την διάρκεια της πυρκαγιάς, γ) Μελισσοτροφές για όσο διάστημα χρειάζεται, δ) Επιδότηση σε εφόδια και μελισσοτροφές για να ανταπεξέλθουν στο κόστος παραγωγής, και ε) Ουσιαστική μοριοδότηση για τα σχέδια βελτίωσης για τους πυρόπληκτους μελισσοκόμους, καθώς σύμφωνα με τον Σύλλογο, τα 3 μόρια που είχε εξαγγείλει το υπουργείο, είναι ανεπαρκή.

Η Popaganda επικοινώνησε με μελισσοκόμους και ρητινοκαλλιεργητές της Βόρειας Εύβοιας, οι οποίοι μοιράστηκαν μαζί μας τις αναμνήσεις τους από την πύρινη κόλαση του ’21, καθώς και τις δυσκολίες με τις οποίες έρχεται σήμερα αντιμέτωπος ο κλάδος τους και ο τόπος τους.

Για τον κ. Βαγγέλη Γιαννάκη, μελισσοκόμο, ρητινοπαραγωγό και ελαιοπαραγωγό, η οργή δεν μπορεί ακόμα να καταλαγιάσει. «Χθες το βράδυ ήμουν στη φωτιά στη Θήβα, δίπλα στην Εθνική οδό Αθηνών Λαμίας. Είχα μελίσσια εκεί, τα οποία ευτυχώς πρόλαβα να μεταφέρω στα Άγραφα», μου λέει αναστατωμένος στο τηλέφωνο, και συνεχίζει περιγράφοντας τις επώδυνες στιγμές που βίωσε στην Β. Εύβοια πριν δύο χρόνια, όταν είδε την παραγωγή του να αποτεφρώνεται. «Εγώ ήμουν από τους πρώτους που πήγαν στη φωτιά το 2021. Καθώς είμαι και μέλος της Ένωσης Δασικών Αγροτικών Συνεταιρισμών Εύβοιας, όσοι ανήκουμε στους συνεταιρισμούς είμαστε σχεδόν υποχρεωμένοι να επιχειρούμε όταν υπάρχει πυρκαγιά, μαζί με την Πυροσβεστική και το Δασαρχείο, σύμφωνα με το κατασταλτικό που υπάρχει για τις περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης».

«Έχω δουλέψει και εποχιακός στην πυροσβεστική για 20 χρόνια», μου λέει. «Έχω ζήσει πολλές φωτιές στη ζωή μου. Αυτό όμως ήταν ένα αίσχος. Καταρχάς ήταν οφθαλμοφανές σε όλους όσοι ήμασταν στην περιοχή, πως πρόκειται για εμπρησμό. Κάηκαν περισσότερα από 650.000 στρέμματα από μια φωτιά της πλάκας – το 1/3 των δασών του νησιού! Η φωτιά ξεκίνησε μέρα μεσημέρι, μισό μέτρο από τον δρόμο, με κόντρα αέρα, και δεν υπήρξε συντονισμός της πυροσβεστικής για να τη σβήσουν. Πήγαμε εμείς με τα μηχανάκια και δημιουργήσαμε αντιπυρική ζώνη, ώστε να μην περάσει η φωτιά από την άλλη πλευρά και να σταματήσει εκεί. Μετά ήταν δουλειά της πυροσβεστικής να σβήσει τη φωτιά. Καλούσαμε τα πυροσβεστικά οχήματα να έρθουν να βοηθήσουν και δεν έρχονταν», καταγγέλλει ο κ. Γιαννάκης.

«Δεν έφταιγαν τα παιδιά (σ.σ. οι πυροσβέστες), το υπουργείο έφταιγε (σ.σ. Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας), του οποίου τις εντολές ακολουθούν. Στην Εύβοια βρίσκεται  συγκεντρωμένος ένας μεγάλος αριθμός πυροσβεστικών οχημάτων, για να πάνε σε άλλες φωτιές. Το σφάλμα ήταν ότι εκείνη τη μέρα τα είχαν διώξει όλα και δεν υπήρχε πυρόσβεση στην περιοχή, ενώ το πυροσβεστικό έδρευε ένα μόλις χιλιόμετρο πάνω από τη φωτιά. Όταν ήρθαν τελικά οχήματα από αλλού μετά από μισή ώρα, πάρκαραν στην άσφαλτο και δεν επιχείρησαν στην πυρκαγιά που είχε εξαπλωθεί. Τους φωνάζαμε αλλά δεν επιχειρούσαν. Αν το είχαν κάνει, θα είχε σβήσει εκεί η φωτιά σε μισή ώρα, γιατί δεν φυσούσε αέρας. Ήταν επιχείρηση ρουτίνας. Ήταν εγκληματικό αυτό που έγινε. Δικάστε κάποιον! Δεν έχει δικαστεί κανείς για όλο αυτό!», μου εξηγεί και η οργή του γίνεται η φανερή απόδειξη του πόνου που βίωσαν οι άνθρωποι που ζουν από τη φύση της Εύβοιας.

«Αναγκαστήκαμε και γίναμε ξένοι στον τόπο μας. Μιλάμε για προσφυγιά. Αλλάζει το σκηνικό. Πλέον δεν πηγαίνει κανείς στα δάση, ούτε οι κτηνοτρόφοι»

Και συνεχίζει: «Μετά από έξι μήνες, αποστράτευσαν απλά τον αρχηγό της πυροσβεστικής – ούτε καν τον έδιωξαν. Είχαμε μια μάχη και τη χάσαμε, όπως συμβαίνει στον πόλεμο. Κάποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό». Ο κ. Βαγγέλης έχασε 9000 πεύκα, αλλά και ελαιόδεντρα, ενώ για καλή του τύχη δεν είχε φέρει ακόμα τα μελίσσια του στην περιοχή. «Βγαίνουν οι καναλάρχες και λένε ότι δεν είχαμε θύματα. Φυσικά και είχαμε! Χάθηκαν πόσα ζώα, άλλαξε η βιοποικιλότητα του τόπου. Έχουμε γεμίσει έντομα, δεν μπορούμε να περπατήσουμε στο δάσος. Μόνοι μας προκαλούμε την κλιματική καταστροφή. Έχουν αλλάξει χρώμα τα τζιτζίκια, μεταλλάχτηκαν. Το κλίμα επίσης έχει αλλάξει. Πέρυσι εμφανίστηκαν πεταλούδες που δεν είχαμε ξαναδεί, έχει γεμίσει επίσης ο τόπος ακρίδες».

Το ετήσιο εισόδημά του από το οποίο ζούσε ο ίδιος, η γυναίκα του και τα τρία παιδιά τους, ήταν περίπου 20.000 ευρώ. «Μου έδωσαν 15.000 ευρώ για αποζημίωση. Τον Αύγουστο που ήταν οι φωτιές, εγώ θα έβγαζα κανονικά σε έναν μήνα την παραγωγή όλου του χρόνου. Δε λέγεται αποζημίωση αυτό. Δεν αρκεί μια αποζημίωση! Θέλω αυτό που μου κάψατε να το αφήσω στα παιδιά μου, όπως έκανε ο πατέρας και ο παππούς μου. Αντιθέτως, δεν υπάρχει δουλειά αυτή τη στιγμή στην περιοχή και είναι ο τρίτος χρόνος χωρίς έσοδα».

«Εγώ τώρα κάνω 2-3 δουλειές για να ζήσω. Είμαι σαν ρομπότ. Γυρίζω όλη την Ελλάδα – το καλό είναι ότι και πριν την πυρκαγιά, είχα μελίσσια σε διάφορα μέρη της χώρας (περίπου 400) – κυρίως στα Άγραφα. Το κράτος ήταν ας πούμε τυχερό, γιατί αν εκδηλωνόταν δέκα μέρες μετά αυτή η φωτιά, πολλοί μελισσοκόμοι από άλλες περιοχές θα είχαν φέρει αρκετά ακόμα μελίσσια στην Εύβοια. Αναγκαστήκαμε και γίναμε ξένοι στον τόπο μας. Μιλάμε για προσφυγιά. Αλλάζει το σκηνικό. Πλέον δεν πάει κανείς στα δάση, ούτε οι κτηνοτρόφοι. Αυτό ήταν. Κάηκαν πόσες ελιές, οι δικές μου καταστράφηκαν όλες, τυλίχτηκαν στις φλόγες. Όσοι δεν γίνονται νομάδες, έχουν φτάσει σε σημείο να ζητούν χάρες από παραγωγούς των οποίων τα μελίσσια δεν κάηκαν, για να τους παραχωρήσουν ένα κομμάτι γης».

Η τηλεφωνική επικοινωνία μας με τον κ. Βαγγέλη έχει διαρκέσει αρκετή ώρα. Η ανάγκη του να μιλήσει ξανά και ξανά για όσα έζησε μέσα στο πύρηνο μέτωπο, είναι ακόμα μεγάλη – το ίδιο και η αδικία και ο θυμός που νιώθει. Η συζήτησή μας τελειώνει με μία αισιόδοξη γνωστοποίηση: «Το καλό είναι ότι η δασική Πεύκη (ή μακραίωνη), αναγεννιέται σχετικά γρήγορα μόνη της. Ο σπόρος της που καίγεται από τη φωτιά, ευτυχώς φυτρώνει άμεσα. Η Β. Εύβοια θα γεμίσει ξανά από Πεύκη σε κάποια χρόνια, το θέμα όμως είναι τι θα κάνουμε εμείς που ζούμε από το δάσος μέχρι τότε. Επίσης, το μέρος δεν θα γίνει ξανά δάσος όπως το ξέραμε, γιατί θα φυτρώσουν και άλλα είδη και θα μετατραπεί σε ζούγκλα. Δεν θα είναι πιθανώς βιώσιμο για καλλιέργεια».

Στην Popaganda μίλησε και ο Τάσος Αξιώτης, μελισσοκόμος και Πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Εύβοια. Όπως περιγράφει, «Χάσαμε τους κόπους μιας ζωής. Το μεγαλύτερο θέμα όμως, για εμάς τους μελισσοκόμους, είναι ότι χάθηκε ένα πολύ μεγάλο δάσος, κάηκαν περισσότερα από 650.000 στρέμματα πεύκου, που έδιναν το 60% της παραγωγής πευκόμελου στην Ελλάδα. Χιλιάδες οικογένειες βρίσκονται ακόμα σε αδιέξοδο, αφού έχασαν την πιο σίγουρη παραγωγή τους. Μιλάμε περίπου για 2,5 χιλιάδες μελισσοκόμους που επλήγησαν άμεσα, ενώ 15.000 μελισσοκόμοι φέρνουν κάθε χρόνο τον Αύγουστο τα μελίσσια τους από Καλαμάτα, από Ήπειρο και Πελοπόννησο. Τώρα δεν μπορούν να το κάνουν αυτό».

«Η δική μου γενιά δεν θα προλάβει ξανά αυτό το δάσος και θα αργήσει να συνέλθει παραγωγικά ο κλάδος»

«Ο κλάδος βαδίζει σε πολύ δύσκολα μονοπάτια, και θα είναι πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθουμε στα έξοδά μας. Το θετικό μέσα στην όλη τραγική κατάσταση ήταν ότι εκείνο τον Αύγουστο δεν είχαν έρθει όλα τα μελίσσια ακόμα στην Εύβοια, από τις άλλες περιοχές της Ελλάδας. Μέσα στην ατυχία μας, φάνηκαν πολλοί μελισσοκόμοι τυχεροί. Ήταν και άλλα μελισσοκομικού ενδιαφέροντος φυτά που καταστράφηκαν. Η δική μου γενιά δεν θα προλάβει ξανά αυτό το δάσος και θα αργήσει να συνέλθει παραγωγικά ο κλάδος. Πρέπει να στραφούμε σε άλλες βοσκές ή άλλα πευκοδάση, τα οποία όμως δεν δίνουν την απόδοση της Εύβοιας», εξηγεί ο κ. Αξιώτης για την παραγωγή του πευκόμελου. «Επιπλέον, η μέλισσα επηρεάζει όλο τον αγρό και είναι ένας σημαντικός παράγοντας του κύκλου της αγροτικής ανάπτυξης, αφού αυξάνει ποσοτικά όλες τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Αν δεν πάει η μέλισσα στις μηλιές, για παράδειγμα, δεν θα καρπίσουν. Υπάρχει ένα ντόμινο λοιπόν στην αγροτική παραγωγή», καταλήγει. 

Πηγή: popaganda.gr

Η Μαροκινή Νουάιλα Μπενζινά έγραψε ιστορία καθώς έγινε η πρώτη γυναίκα που έπαιξε σε αγώνα Παγκόσμιου Κυπέλλου ποδοσφαίρου φορώντας το παραδοσιακό χιτζάμπ στο κεφάλι της. Η 25χρονη παίκτρια δεν είχε αγωνιστεί στο πρώτο ματς του τουρνουά ενταντίον της Γερμανίας αλλά βρέθηκε στο αρχικό σχήμα στο παιχνίδι του Μαρόκου με τη Νότια Κορέα.

Η FIFA ήρε την απαγόρευση της μαντίλας πριν από σχεδόν μια δεκαετία. «Εχει γίνει πολλή δουλειά εδώ και αρκετά χρόνια και υπήρξε ένα θετικό αποτέλεσμα», είπε πριν από την έναρξη της αναμέτρησης η Μπενζινά, μιλώντας στο Al-Jazeera.

Η απαγόρευση της χρήσης μαντίλας στο ποδόσφαιρο εξακολουθεί να ισχύει σε ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας. Σε πρόσφατη απόφαση, το Γαλλικό Συμβούλιο της Επικρατείας επιβεβαίωσε την απαγόρευση στην Γαλλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία μετά από προσφυγή της συλλογικότητας των «Hijabeuses», που ζητούσε μια κανονιστική αλλαγή.

Εκτός της παρουσίας της Μπενζινά, η οποία έπαιξε με χιτζάμπ, το παιχνίδι ήταν ιστορικό για το Μαρόκο καθώς πανηγύρισε την πρώτη του νίκη σε Παγκόσμιο Κύπελλο σε επίπεδο γυναικών.

Δίχασε η θεατρική παράσταση «Carte noire nommée désir» στο Φεστιβάλ της Αβινιόν της Γαλλίας. Μία σουρεαλιστική παράσταση, διαφορετική από εκείνες με τις οποίες είναι εξοικειωμένο το κοινό ήρθε να «ταράξει» τα νερά, αφού παρουσίασε τον κόσμο από την οπτική των μαύρων γυναικών που βιώνουν έντονα τον ρατσισμό και την κοινωνική καταπίεση, με στόχο να ταρακουνήσει τις δυτικές και αποικιοκρατικές συνειδήσεις.

Δημιουργός του θεατρικού έργου είναι η Rébecca Chaillon, η οποία μάλιστα συμμετέχει ενεργά ως πρωταγωνίστρια στην παράσταση που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων τις τελευταίες ώρες στη Γαλλία. Το έργο αμφισβητεί «τη φιγούρα της μαύρης γυναίκας ως αντικείμενο φαντασιώσεων» και αποσκοπεί στο να παίξει με «βαθιά ριζωμένα, ρατσιστικά, σεξιστικά κλισέ», όπως αναφέρεται στο σημείωμα για την παρουσίαση του έργου, ενώ με αυτό προειδοποιούν ότι «κάποιες σκηνές μπορεί να ενοχλήσουν το κοινό».

Στην αρχή της παράστασης, οι ηθοποιοί προσκαλούν τις μαύρες γυναίκες του κοινού να καθίσουν σε καναπέδες εξυψώνοντας τη θέση τους, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους λευκούς θεατές που κάθισαν στις συνηθισμένες κερκίδες, μερικοί ακόμη και στο πάτωμα.

Η Rébecca Chaillon (πρωταγωνίστρια), με καταγωγή από το νησί Μαρτινίκα της Καραϊβικής, ενσαρκώνει το ρόλο μιας καθαρίστριας η οποία καθαρίζει μανιωδώς το γεμάτο με λευκή σκόνη πλατώ. Έπειτα, γδύνεται μένωντας γυμνή και οι υπόλοιπες ηθοποιοί ξεκινούν να πλέκουν τα μαλλία της και να φτιάχνουν τεράστιες πλεξούδες τις οποίες κρατούν με τα χέρια τους ως το τέλος της παράστασης δίνοντας την αίσθηση ότι είναι μεγάλες αλυσίδες που την κρατά δέσμια των στερεοτύπων και της πραγματικότητας, όπως αυτή υφίσταται σήμερα.

Κατά τη διάρκεια του έργου, το κοινό συμμετείχαν σε ένα παιχνίδι ερωτήσεων, ενώ σε άλλο σημείο της παράστασης οι ηθοποιοί προσπαθούν να αρπάξουν τις τσάντες των θεατών. Επρόκειτο για μία προσπάθεια να μεταφέρουν στο κοινό την πραγματικότητα με την οποία έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι - μεγάλη μερίδα του κοινού όμως φάνηκε ιδιαίτερα ενοχλημένη για την συμπεριφορά που είχαν προς το πρόσωπό τους. Κάποιοι θεατές σηκώθηκαν για να φύγουν από την αίθουσα, ενώ άλλοι τους φώναζαν: «Οι φασίστες φεύγουν».

Η σκηνή όμως που προκάλεσε οργή αφήνοντας πολλούς θεατές άναυδους, ήταν η εικόνα μίας νταντάς που ανέβηκε στο σανίδι κουβαλώντας έναν πάσσαλο με καρφωμένα σε αυτόν λευκά μωρά. Αυτά ήταν τα παιδιά που της εμπιστεύονταν για φύλαξη οι Γάλλοι, τα οποία όμως «σταύρωναν» το σώμα και την ψυχή της, σκηνή που αναπαριστούσε το καθεστώς δουλείας στο οποίο υποβάλλονται οι μαύρες γυναίκες στη Γαλλία.

Αυτή ήταν και η σκηνή που πυροδότησε τη διαμάχη που ακολούθησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με ορισμένους να τη βλέπουν ως μια κεκαλυμμένη διαμαρτυρία με ρατσιστική χροιά έναντι των λευκών ανθρώπων. Την ίδια ώρα, οι έντονες αντιδράσεις του κοινού μπροστά στα καρφωμένα στον πάσσαλο παιδιά έδωσαν το έναυσμα στις ηθοποιούς να καταγγείλλουν από την πλευρά τους «ρατσιστικές επιθέσεις» σε βάρος τους.

Πράγματι, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του «Carte Noire named Desire», οι θεατές φέρονται να εκτόξευαν ύβρεις και απειλές στις ηθοποιούς, ενώ μία από αυτές δέχθηκε χτύπημα στο χέρι από έναν άνδρα που ανέβηκε εξαγριωμένος στην σκηνή μπροστά στο κοινό.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήραν φωτιά με τα σχόλια που διατυπώθηκαν για την παράσταση «Carte noire nommée désir». Μεγάλη μερίδα εκδήλωση τη δυσφορία της για το θέαμα, ενώ άλλοι έσπευσαν να υποστηρίζουν τη δημιουργό του έργου, υποστηρίζοντας πως είναι μία πτύχη της ζωής που επιβάλλεται να προβληθεί. Μία παράσταση που θέτει το ερώτημα «σε ποια θέση στην κοινωνία ανήκουν τελικά οι μαύρες γυναίκες».

Η παράσταση που αμφισβήτησε ιδιαίτερα τις απόψεις των ανθρώπων που συνδέονται με το σώμα των μαύρων γυναικών, προκάλεσε αρκετές ρατσιστικές εκρήξεις κατά τη διάρκεια των 20 ημερών διεξαγωγής του φεστιβάλ, σε σημείο που ο διευθυντής του Tiago Rodrigues θέλησε να υποστηρίξει τη Rebecca Chaillon, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

«Νομίζω ότι έχουμε συλλογικό καθήκον ως προς αυτό. Από τις πρώτες παραστάσεις της παράστασης «Carte Noire named Desire» της Rebecca Chaillon, αρκετοί συντελεστές της παράστασης έγιναν στόχος χειρονομιών, σωματικών και λεκτικών επιθέσεων με ρατσιστικά σχόλια. Το Φεστιβάλ της Αβινιόν υποστηρίζει την ομάδα της θεατρικής παράστασης, είμαστε αλληλέγγυοι ως προς αυτή την ομάδα.

Θεωρούμε απαράδεκτο σε μια δημοκρατία να συμβαίνουν τέτοια πράγματα και ειδικά στην ανεξάρτητη Δημοκρατία του Φεστιβάλ της Αβινιόν, δεν είναι μόνο απαράδεκτο, αλλά θα αντιταχθούμε σε αυτό. Είμαστε πολύ περήφανοι για αυτή την παράσταση. Είναι μια παράσταση που αντικατοπτρίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Αντιλαμβανόμαστε ότι σημάδεψε το φετιό φεστιβάλ, αλλά δεν θα έχουμε την παραμικρή ανοχή σε συμπεριφορές αυτού του είδους. Δεν εκπροσωπεί το κοινό του Φεστιβάλ της Αβινιόν που γνωρίζω βαθιά μέσα μου και υποστηρίζω τη Rebecca Chaillon, την ομάδα της και αυτή την παράσταση», δήλωσε ο διευθυντής, Tiago Rodrigues.

Ο τίτλος της παράστασης «Carte noire nommée Désir», σχετίζεται με τα υποκοριστικά που δίνουν οι λευκοί για να ορίσουν το σώμα των μαύρων ως «καφέ» ή «σοκολατένιο» δέρμα (carte noir είναι μάρκα καφέ), αλλά και με τις φαντασιώσεις για το «εξωτικό» παρουσιαστικό τους και την σεξουαλικότητά τους. Γι'αυτό και στην παράσταση το σώμα έχει κεντρικό ρόλο, αποδομημένο και απομυθοποιημένο, που στη συνέχεια βάφεται λευκό.

Διεθνείς διαστάσεις παίρνει η υπόθεση του κυκλώματος παράνομου στοιχηματισμού στην Ελλάδα, στο οποίο εμπλέκονται 18 ΠΑΕ.

Σύμφωνα με το dikisports, η Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (FIFA) σε σύσκεψη του νομικού επιτελείου της έβαλε στην ατζέντα την πολύκροτη δικαστική υπόθεση αλλοίωσης αποτελεσμάτων αγώνων.

Διαπιστώθηκε η αδυναμία της ΕΠΟ να εκκινήσει ο πειθαρχικός έλεγχος του σκανδάλου που εμπλέκει τις 18 ΠΑΕ, ενώ πλέον είναι σοβαρό το ενδεχόμενο να γίνει σχετική αναφορά και εντός τριμήνου να αναλάβει την πειθαρχική διαδικασία στην Ελλάδα η FIFA, κάτι που σπάνια συμβαίνει με τις εθνικές ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες. 

Σε αυτό το πλαίσιο η ΕΠΟ κινδυνεύει να χάσει ένα μέρος της ετήσιας επιχορήγησης. Ήδη συζητείται να παρακρατηθεί από τη FIFA μέχρι να εκκαθαριστεί η υπόθεση στοιχηματικής απάτης που συγκλονίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Υπενθυμίζεται ότι στα στοιχεία που βρίσκονται στα χέρια της αθλητικής υπερεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Βιργινίας Σακελλαροπούλου, του αθλητικού εισαγγελέα Αθηνών Κώστα Σπυρόπουλου και του προέδρου Εφετών Χαράλαμπου Κωτουλόπουλου, κατονομάζονται πέντε πρόεδροι ΠΑΕ της Super League 1 και αποτυπώνονται οι ευθύνες ποδοσφαιρικών παραγόντων της SL2 σε βάθος δυόμιση ετών, διάστημα στο οποίο η Διεθνής Αστυνομία κατέγραψε μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών τις παράνομες δραστηριότητες του φερόμενου ως εγκεφάλου και των μελών του κυκλώματος. 

Από τις 13 ομάδες της δεύτερης τη τάξει επαγγελματικής κατηγορίας:

- Δύο είναι από τη Βόρεια Ελλάδα

- Δύο από τη Θεσσαλία 

- Πέντε από την Αττική

- Μία από την Πελοποννήσου και 

- Τρεις από τη νησιωτική χώρα.

Τα δεδομένα της εν λόγω υπόθεσης ανέλυσε στη «Ζούγκλα» ο δημοσιογράφος Κυριάκος Θωμαΐδης:

«Στην υπόθεση της ελληνικής εκδοχής του διεθνούς κυκλώματος παράνομου στοιχηματισμού, η FIFA θεωρεί ότι η ΕΠΟ έχει καθυστερήσει πάρα πολύ. Ο κανονισμός της FIFA προβλέπει ότι αν μια εθνική ομοσπονδία καθυστερήσει να εκκινήσει την πειθαρχική διαδικασία, τότε η παγκόσμια ομοσπονδία έχει το δικαίωμα να εκκινήσει μετά από 90 ημέρες η ίδια την πειθαρχική διαδικασία.  Δηλαδή, αντί της ΕΠΟ, να κάνει αυτή τη δουλειά η FIFA.

Κάτι τέτοιο βέβαια θα είναι όνειδος για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα είναι η μεγαλύτερη απαξία να έρθουν για άλλη μια φορά οι ξένοι στην Ελλάδα για να λειτουργήσουν μάλιστα για πειθαρχικά ζητήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου και να επιβάλουν σχετικές τιμωρίες.

Ήδη το νομικό επιτελείο της FIFA κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Συζητήθηκε το «ελληνικό πρόβλημα», όπως το αποκαλούν στην παγκόσμια ομοσπονδία, και βέβαια ήδη τρέχουν οι προθεσμίες ώστε η ΕΠΟ να αντιμετωπίσει και τις δικές της ποινές.

Δηλαδή, συζητείται η παρακράτηση μέρος της ετήσιας επιχορήγησης της ΕΠΟ ώστε η ελληνική ομοσπονδία να προχωρήσει κανονικά στην πειθαρχική διαδικασία. Αυτή η διαδικασία θα συνεχιστεί μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος στις 18 Αυγούστου και θεωρείται βέβαιο πλέον ότι το πρωτάθλημα θα αρχίσει με "σκιές"».

Πηγή: zougla.gr

Ένα μεγάλο ταξίδι περιπέτειας και αναζήτησης ξεκίνησε από τα Γρεβενά και συνεχίστηκε στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και τη Γαλλία

Από την «Πολιορκία» στο «Μεγαλέξανδρο» και το «Το Βλέμμα του Οδυσσέα»… Ο ήρωας της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Το Βλέμμα του Οδυσσέα» επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στην πατρίδα αναζητώντας τρεις μπομπίνες ανεμφάνιστου φιλμ των Αδελφών Μανάκη. Αναζητά με πάθος το φιλμ όπου καταγράφηκε το πρώτο βλέμμα, η πρώτη κινηματογραφική ματιά στην περιοχή των Βαλκανίων. Ήταν οι Βλάχοι Μίλτος και Γιάννης Μανάκη από την Αβδέλλα Γρεβενών οι πρώτοι κινηματογραφιστές των Βαλκανίων που το 1905 δημιούργησαν τις περίφημες «Υφάντρες», την πρώτη ταινία ντοκιμαντέρ με πρωταγωνίστρια τη γιαγιά τους.

Εκατόν πέντε χρόνια μετά, ο Βαγγέλης Νικόπουλος, βραβευμένος ερευνητής της τοπικής ιστορίας των Γρεβενών από την Ακαδημία Αθηνών (2019), κρατώντας ανά χείρας μια φωτογραφία του 1961 από παλιά οικογενειακά αρχεία κατοίκων της περιοχής, όπου ντόπιοι εμφανίζονται ντυμένοι με γαλλικές στρατιωτικές στολές της εποχής της αποικιοκρατίας, ψάχνει να μάθει την ιστορία της. Από έρευνα που ακολουθεί προκύπτει ότι οι «στρατιώτες» ήταν κομπάρσοι της ταινίας «Πολιορκία», ενός φιλμ γαλλικής παραγωγής που γυρίστηκε το 1961 εξ ολοκλήρου στην γέφυρα Σπανού στα Γρεβενά. Ο Βαγγέλης Νικόπουλος ανακαλύπτει ότι το φιλμ που προβλήθηκε το 1962 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης έχει χαθεί, δεν βρίσκεται στα αρχεία του Ελληνικού Φεστιβάλ, ούτε στα αρχεία της Ταινιοθήκης της Ελλάδας, ούτε στα αρχεία του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου αλλά κι ούτε στα ράφια της Γαλλικής ταινιοθήκης.

Από δημοσιεύματα της εποχής διαπιστώνει ότι πρόκειται για ταινία περιπέτειας όπου λαμβάνουν μέρος οι ηθοποιοί Τίτος Βανδής, -έλαβε το βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης,- Μαριάννα Κουράκου, Αλέκα Παϊζη, Γιώργος Φούντας,  Μαλαίνα Ανουσάκη, Γιάννης Κοντούλης, Κώστας Μπαλαδήμας, Άννα Παϊτατζή, Κούλα Αγαγιώτου, Θάνος Κανέλλης, Φρίξος Νάσσου και Βασίλης Μεσολογγίτης.

Η ιστορία της ταινίας ξετυλίγεται στις γαλλικές αποικίες της νοτιοανατολικής Ασίας όπου ένα μικρό χωριό περικυκλώνεται από το στρατό του εχθρού που ζητάει εκδίκηση για το θάνατο ενός στρατιώτη. Το χωριό μπαίνει σε κλοιό πολιορκίας κι όσοι επιχειρούν να διαφύγουν εκτελούνται. Οι επιζώντες κάτοικοί του αποφασίζουν να κάνουν την ηρωική τους έξοδο και κατεβαίνουν μαζικά στο ποτάμι, απέναντι στις εχθρικές θέσεις, όπου αποδεκατίζονται από τα ομαδικά πυρά του εχθρού.

Ο Βαγγέλης Νικόπουλος, που ως έφηβος μαθητής του Λυκείου έκανε σκασιαρχείο από το σχολείο του για να λάβει μέρος ως κομπάρσος στην βραβευμένη ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλο «Μεγαλέξανδρος» που μέρος της το 1979-80 γυρίστηκε στο χωριό Δοτσικό των Γρεβενών, ως άλλος Χάρβεϋ Καϊτέλ από «το Βλέμμα του Οδυσσέα» έβαλε ως στόχο ζωής να βρει το χαμένο φιλμ. Ένα μεγάλο ταξίδι περιπέτειας και αναζήτησης ξεκίνησε από τα Γρεβενά και συνεχίστηκε στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και τη Γαλλία (σε ένα δημοσιογράφο που είχε κάνει συνέντευξη αφιέρωμα στον Σκηνοθέτη Claude Bernard –Aubert που έχει φύγει από την ζωή). Το ταξίδι κατέληξε στην σύζυγο του σκηνοθέτη, η οποία του έδειξε την μοναδική σωζόμενη κόπια της ταινίας.

Στο μεταξύ, σήμερα η Ελλάδα, με την βοήθεια οικονομικών κινήτρων και κινηματογραφικών υποδομών, μπορεί να προσελκύει κινηματογραφικούς παραγωγούς ώστε να πραγματοποιούν στην Ελλάδα τα γυρίσματα των ταινιών τους αλλά ποιο μπορεί να ήταν το κίνητρο το 1961 ώστε ένας Γάλλος σκηνοθέτης να’ ρθει στα ορεινά Γρεβενά για να γυρίσει την ταινία του στον παραπόταμο του Βενέτικου με φόντο το γεφύρι του Σπανού;

Ο Βαγγέλης Νικόπουλος εξηγεί στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ότι «ο άνθρωπος που έφερε τον Claude Bernard –Aubert στα Γρεβενά ήταν ο Κώστας Καραγιάννης» (γνωστός αργότερα από την εταιρία παραγωγής ταινιών Καραγιάννης- Καρατζόπουλος) που ήταν κι ο παραγωγός της ταινίας, ο οποίος γνώριζε τον σκηνοθέτη από τις σπουδές του στο Παρίσι. Εκείνη την εποχή σε κάθε γωνιά ενός ορεινού τοπίου της Ελλάδας, οι φιγούρες των κατοίκων αποτελούσαν από μόνα τους ένα ατόφιο σκηνογραφικό στοιχείο κι αυτό δεν το είχε αντιληφθεί μόνο ο παραγωγός Κ. Καραγιάννης αλλά και το ζεύγος Ζιλ Ντασέν και Μελίνα Μερκούρη που εκείνη την περίοδο, όπως μας αποκαλύπτει ο Βαγγέλης Νικόπουλος, «υποστήριξαν ακόμη και οικονομικά την παραγωγή της ταινίας».

Η μέχρι πρότινος χαμένη ταινία, μετά από 61 χρόνια θα προβληθεί στους σινεφίλ των Γρεβενών με τη προσθήκη ελληνικών υπότιτλων και με τη παρουσία όσων από τους συντελεστές της ταινίας βρίσκονται ακόμη εν ζωή, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «από τη Πολιορκία στον Μεγαλέξανδρο». Στο πλαίσιο αυτό, στις 28, 29 και 30 Αυγούστου, θα παρουσιαστεί αφιέρωμα στις κινηματογραφικές ταινίες που γυρίστηκαν στην περιοχή των Γρεβενών. Τις εκδηλώσεις διοργανώνει ο Σύλλογος Φίλων Φιλαρμονικής Γρεβενών «Ορφεύς», σε συνδιοργάνωση με τον Δήμο Γρεβενών και υπό την αιγίδα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Σημειώνεται ότι μεγάλο μέρος των γυρισμάτων της ταινίας «Μεγαλέξανδρος» του αείμνηστου Θεόδωρου Αγγελόπουλου, που βραβεύτηκε με το Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, πραγματοποιήθηκε το 1979-80 στο Δοτσικό Γρεβενών. Ο Θωμάς Λάγγας πρόεδρος των απανταχού Δοτσικοτών αναφέρει ότι «ο Θόδωρος Αγγελόπουλος κατά την διάρκεια των γυρισμάτων έμενε στο πατρικό του σπίτι», τον θυμάται «ως αθόρυβο και μοναχικό τύπο που με έναν καφέ στο χέρι κλεινόταν επί μακρόν στο βοηθητικό κουζινάκι του σπιτιού για να μελετήσει τις σημειώσεις του».
Ο Σάκης Αποστόλου που ήταν ένας από τους 6 κομπάρσους - ληστές της ταινίας, επισημαίνει, από την πλευρά του, ότι «το πολυπληθές συνεργείο με τον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς, σε πείσμα του τότε νομάρχη, παρέμεινε για αρκετό καιρό εγκλωβισμένο στην πόλη των Γρεβενών, αφού με διάφορες δικαιολογίες ο ίδιος κωλυσιεργούσε στην διάνοιξη του δρόμου για να ανεβεί στο χωριό ο εξοπλισμός του κινηματογραφικού συνεργείου». Τελικά, ο δρόμος προς το Δοτσικό «άνοιξε» μετά από πρωτοβουλία τοπικών εργολάβων που πρόσφεραν τα μηχανήματά τους.

Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων και την προβολή της ταινίας «Πολιορκία», σε αυτήν θα παραβρεθούν, η πρωταγωνίστρια της ταινίας ηθοποιός Μαριάννα Κουράκου η οποία έχει παραχωρήσει μέρος του φωτογραφικού της αρχείου από τα γυρίσματα της ταινίας σε ειδική έκθεση που ετοιμάζουν οι διοργανωτές. Τέλος, στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο και την ταινία «Μεγαλέξανδρος», θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ «la Strada Per Dotsiko» που έκανε ο Ιταλός σκηνοθέτης Norman Mozzato κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας του Αγγελόπουλου.

Στις τριήμερες εκδηλώσεις των Γρεβενών θα παραβρεθούν η οικογένεια του σκηνοθέτη, οι διευθυντές φωτογραφίας Γιώργος Αρβανίτης και Ανδρέας Σινάνος, ο συμμετέχων στη ταινία Ιταλός ηθοποιός Brigio Montinaro, και η μοντέρ Donatella Baglivo. Οι διοργανωτές θα κλείσουν τις εκδηλώσεις με επισκέψεις όλων των πρωταγωνιστών στους χώρους γυρισμάτων, της «Πολιορκίας» στην Γέφυρα Σπανού και του «Μεγαλέξανδρου» στο χωριό Δοτσικό.

 Β. Λωλίδης - ΑΜΠΕ

Αφότου ανακατέλαβε την εξουσία τη 15η Αυγούστου 2021, το καθεστώς των Ταλιμπάν δεν έχει πάψει να επιβάλλει νόμους για την εφαρμογή της εξαιρετικά αυστηρής εκδοχής του ισλάμ που εφαρμόζει το φονταμενταλιστικό κίνημα, ιδίως απαγορεύοντας την αναπαραγωγή μουσικής δημόσια.

Το υπουργείο ηθών της de facto κυβέρνησης των Ταλιμπάν έριξε στην πυρά μουσικά όργανα και άλλο ηχητικό εξοπλισμό μετά την κατάσχεσή τους το Σάββατο στην επαρχία Χεράτ, καθώς θεωρεί «ανήθικη» τη μουσική.

Η μουσική «οδηγεί σε ηθική εξαχρείωση και η αναπαραγωγή της εκμαυλίζει τους νέους», δήλωσε ο Αζίζ αρ Ραχμάν αλ Μουτζάχιρ, αξιωματούχος του υπουργείου Προαγωγής της Αρετής και Αποτροπής της Έκλυσης των Ηθών στην επαρχία Χεράτ (δυτικά).

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου από το 1991 σε επανέκδοση με νέες ψηφιακές κόπιες.

Ένας πολιτικός, έπειτα από μια συνεδρίαση στη βουλή όπου εκφωνεί μάλλον μια ποιητική ανακοίνωση παρά έναν πολιτικό λόγο, εγκαταλείπει το κοινοβούλιο και το σπίτι του, κι εξαφανίζεται χωρίς ν' αφήσει κανένα ίχνος. Ένας δημοσιογράφος που κάνει ρεπορτάζ στην παραμεθόριο για τους εγκλωβισμένους στα σύνορα μετανάστες και πρόσφυγες διαφόρων φυλών, συναντά έναν άντρα που η εξωτερική του εμφάνιση ταιριάζει με τα χαρακτηριστικά του αγνοούμενου πολιτικού. Παρά τις έρευνές του και μια συνάντηση που καταφέρνει να οργανώσει ανάμεσα στον άγνωστο και τη Γαλλίδα γυναίκα του πολιτικού, η ταυτότητα του αγνώστου παραμένει ανεξακρίβωτη. Η γυναίκα δεν τον αναγνωρίζει, κι εκείνος δε φαίνεται διατεθειμένος ούτε για μια στιγμή να μας δώσει ένα σημάδι ότι δεν πρόκειται για τον πολιτικό που αγνοείται. Σ’ αυτόν τον κατακερματισμένο κόσμο όπου έχει καταφύγει, στην απομόνωση ενός κόσμου με δικό του θεό και νόμο, συμπιεσμένο ανάμεσα σε εμπόδια, σύνορα και όρια, όλα μετεωρίζονται σε μιαν αβέβαιη πραγματικότητα…

Ελλάδα, 1991, Εγχρωμο

 Σκηνοθεσία: Θόδωρος Αγγελόπουλος
 Σενάριο: Θόδωρος Αγγελόπουλος, Τονίνο Γκουέρα, Πέτρος Μάρκαρης, Θανάσης Βαλτινός
 Φωτογραφία: Γιώργος Αρβανίτης, Ανδρέας Σινάνος
 Μοντάζ: Γιάννης Τσιτσόπουλος
 Μουσική: Ελένη Καραΐνδρου

Πρωταγωνιστούν: Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Ζαν Μορό, Γκρέγκορι Καρ, Ηλίας Λογοθέτης, Δώρα Χρυσικού, Βασίλης Μουγιουκλάκης, Δημήτρης Πουλικάκος.

Διάρκεια: 138 λεπτά

Δείτε το τρέιλερ:

Ακτιβιστική δράση στην παραλία Μαρτσέλο της Παροικιάς πραγματοποίησε την Κυριακή (30/7) η συλλογικότητα "Κίνηση Πολιτών Πάρου για τις Παραλίες" που διεκδικεί ελεύθερες παραλίες για όλους, όπως γράφει χαρακτηριστικά και στο πανό πίσω από το οποίο πραγματοποιήθηκε η πορεία στην παραλία.

Η νέα αυτή παρέμβαση είναι η δεύτερη που γίνεται σε παραλία της Πάρου, μετά την Σάντα Μαρία, διεκδικώντας να φύγουν οι ξαπλώστρες που καταπατούν τον ελεύθερο χώρο.

Η κινητοποίηση ήταν ιδιαίτερα μαζική, με τους διαδηλωτές να προχωρούν στη συμβολική "ανακατάληψη" της παραλίας από τις επιχειρήσεις που έχουν τοποθετήσει ομπρέλες και ξαπλώστρες.

Εικόνες από την πορεία στην παραλία, μετέδωσε ο parianostypos.gr:

Το κάλεσμα σε συμμετοχή στη διαμαρτυρία για την παραλία Μαρτσέλο, ανέφερε: «Διεκδικούμε το δικαίωμά μας στο δημόσιο χώρο, το δικαίωμά μας να απολαμβάνουμε τις παραλίες μας που καταπατούνται από άπληστους, κοινωνικά ανεύθυνους επιχειρηματίες που καταλαμβάνουν παραλίες στο σύνολό τους ή υπερβαίνουν τα όριά τους μέχρι και 100 φορές περισσότερο από την έκταση που νομίμως μισθώνουν».

Η συλλογικότητα αποτελείται από πολίτες του νησιού που, όπως σημειώνουν, τους ενώνει η έγνοια για τη συρρίκνωση του δημόσιου χώρου και τον εκτοπισμό του κόσμου από τις παραλίες του τόπου του.

Ανησυχούν, όπως υποστηρίζουν, για την παγίωση της ανομίας και ασυδοσίας στις παραλίες της Πάρου από επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται τμήματα παραλιών και καταλαμβάνουν αυθαίρετα με ξαπλώστρες και ομπρέλες τον κοινόχρηστο χώρο πολύ πέραν των ορίων που προβλέπουν οι συμβάσεις παραχώρησης που έχουν υπογράψει.

Ποικίλες εκδηλώσεις και εικαστικά δρώμενα που πραγματοποιούνται εντός και εκτός πόλης από πολιτιστικούς οργανισμούς, γκαλερί και φορείς, δίνουν το έναυσμα στο κοινό που αγαπά τον πολιτισμό να ψυχαγωγηθεί με ελεύθερη είσοδο.

Ιδού ορισμένες ευκαιρίες να περάσουμε όμορφα και δωρεάν τη Δευτέρα 31 Ιουλίου..

Αφιέρωμα στο Θάνο Μικρούτσικο στα Λιπάσματα: Με τους Ρίτα Αντωνοπούλου και Ρεβάνς

Τη Δευτέρα 31 Ιουλίου η ΡΙΤΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ και οι ΡΕΒΑΝΣ έρχονται στην κεντρική σκηνή του ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ για ένα μοναδικό αφιέρωμα στον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη ΘΑΝΟ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟ.

Ο Θάνος Μικρούτσικος είναι διαχρονικός. Το έργο του μιλάει με τον ίδιο έντονο τρόπο από γενιά σε γενιά και την σημαδεύει σε βαθμό που κάποιος μπορεί να το αναγάγει και σε κάτι μαγικό. Έχοντας μαθητεύσει δίπλα του από το 2006 ως το τέλος, η Ρίτα Αντωνοπούλου αποφασίζει για πρώτη φορά να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο αφιέρωμα στον αξέχαστο δημιουργό χωρίς τον ίδιο επί σκηνής. Όπως λέει η ίδια ο ένας λόγος είναι ότι τώρα νιώθει έτοιμη να το κάνει και ο δεύτερος η μουσική σύμπραξη με τους εξαιρετικούς Ρεβάνς. Με τεράστια αγάπη στο έργο του εδώ και χρόνια, οι Ρεβάνς δίνουν το δικό τους στίγμα σε εμβληματικά τραγούδια κι η συνεργασία με τη Ρίτα Αντωνοπούλου δημιουργεί ένα εκρηκτικό αποτέλεσμα που επιχειρεί και έχει σαν στόχο να νιώσουμε όλοι ξανά τον Θάνο κοντά μας όπως τότε.

Ώρα προσέλευσης 21:00/ Εργοστάσιο Λιπασμάτων

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ στη Θάλασσα Λιπάσματα 2023.

"Αταίριαστο Ζευγάρι" του Νιλ Σάιμον στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης

Η δημοφιλής κωμωδία του αριστοτέχνη της σύγχρονης αμερικάνικης κωμωδίας Νιλ Σάιμον από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης στις 31 Ιουλίου.

Δύο φίλες χωρίζουν από τους άντρες τους και αποφασίζουν να συγκατοικήσουν στο μεγάλο σπίτι της μιας. Και τότε αρχίζουν τα προβλήματα και δοκιμάζεται η φιλία τους, γιατί διαπιστώνουν πολύ γρήγορα ότι η αφόρητη τσαπατσουλιά και η ακαταστασία της μιας, δεν μπορεί να συνυπάρξει με την νοσηρή και ψυχαναγκαστική νοικοκυροσύνη της άλλης.

Μια παράσταση σχόλιο πάνω στη μοναξιά πάσης φύσεως του σύγχρονου ανθρώπου.

Συντελεστές:

• Συγγραφέας: Νήλ Σάιμον
• Μετάφραση: Δανάη Σταματοπούλου
• Σκηνοθεσία: Λευτέρης Πλασκοβίτης
• Σκηνικά - Κοστούμια: Αντώνης Χαλκιάς
• Φωτισμοί: Παναγιώτης Πλασκασοβίτης
• Παίζουν: Σιάρκου Θεοδώρα, Σοντάκη Μαριάνθη, Δωροπούλου Ισιδώρα, Μακρομαρίδου Βέρα, Παπατριανταφύλλου Αλέξανδρος, Σταματοπούλου Δανάη, Φώσκολου Νίνα, Χειλάς Κωνσταντίνος.

"Δημοτική Αγορά Κυψέλης-Φωνές / Άνθρωποι / Ιστορίες"

Η μουσειολογική ομάδα του Βιομηχανικού Μουσείου Φωταερίου της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων σχεδίασε μια μόνιμη ιστορική έκθεση με τίτλο "Δημοτική Αγορά Κυψέλης- Φωνές| Άνθρωποι | Ιστορίες" στο κτίριο της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης, αναβιώνοντας την ιστορία ενός χώρου που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην περιοχή και στην κουλτούρα της εποχής, ενώ εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς για τη γειτονιά αλλά και για την πόλη ευρύτερα.

Ο χώρος είναι ανοιχτός και περιμένει τους επισκέπτες του να ανακαλύψουν τη διαδραστική έκθεση χρησιμοποιώντας πέρα από την όραση και τις υπόλοιπες αισθήσεις.

Επισήμανση: Πέραν των ωρών λειτουργίας της έκθεσης που μπορεί να δει κανείς παρακάτω, η έκθεση θα είναι ανοιχτή και την Κυριακή 11.00-18.00 εφόσον υπάρχει εκδήλωση στον χώρο.

Summertime... and the livin is easy

Οι εικαστικοί επιμελητές Πάρης Καπράλος και Βέρα Κατρανίδου σε συνεργασία με 33 εικαστικούς διοργανώνουν την ομαδική έκθεση "Summertime". Η έκθεση, που πραγματεύεται την "περίοδο της τεμπελιάς" ως μία από τις χρησιμότερες επιπτώσεις της νεωτερικότητας και τις αντηχήσεις της ακύρωσής της, λαμβάνει χώρα σε φυσική μορφή στην Αθήνα στο χώρο τέχνης Luminous Eye και παράλληλα διαδικτυακά, σε συνεργασία με την ARTgrID .

Σημειώνουν οι Επιμελητές: "Η σύνθεση του George Gershwin σε στίχους του DuBose Heyward 'Summertime' παρουσιάστηκε στην όπερα 'Porgy and Bess' το 1935 και επρόκειτο να γίνει μια από τις πιο ηχογραφημένες και ερμηνευμένες συνθέσεις τζαζ όλων των εποχών. Η όπερα 'Porgy and Bess'. Το 'Summertime' τραγουδιέται από την Κλάρα ως νανούρισμα στο μωρό της και προκαλεί τεράστια αντίθεση σε σχέση με τη μιζέρια που ζουν οι πρωταγωνιστές της. Οι στίχοι του τραγουδιού δίνουν μια εικόνα ενός χαλαρού και ειδυλλιακού καλοκαιριού, όπου η ζωή είναι απλή και η φύση ανθίζει, περιγράφοντας έναν ονειρικό κόσμο, όπου οι ανησυχίες ξεχνιούνται και όπου η αγάπη και η ευτυχία αφθονούν. Το τραγούδι με τον αργό ρυθμό και τη μελαγχολική μελωδία του κατάφερε να γίνει ένα πανανθρώπινο σύμβολο διότι, συν τοις άλλοις, απευθύνεται σε ένα παιδί.

Οι διακοπές αφήνουν ένα μοναδικό εξελικτικό σημάδι πάνω στα παιδικά χρόνια. [...] Αλλά και στην ενήλικη ζωή, δίνουν αφορμή να βρούμε χρόνο για τον εαυτό μας, να μην κάνουμε τίποτα' χωρίς ενοχές, να πάμε να ανακαλύψουμε άλλα μέρη, να ξανα-ανακαλύψουμε την ομορφιά της φύσης και τη θέση μας σε αυτή, να γνωρίσουμε άλλους τόπους εντός ή εκτός της χώρας μας, να αλληλεπιδράσουμε με διαφορετικούς ανθρώπους. Ο επισκέπτης θα δει έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, κατασκευές, ψηφιακή τέχνη, κολάζ, και ψηφιδωτού.

"Devon Loch" στις Kalfayan Galleries

Οι Kalfayan Galleries (Χάρητος 11, Κολωνάκι, Αθήνα) παρουσιάζουν την ατομική έκθεση της Sasha Streshna με τίτλο «Devon Loch». Στην ατομική της έκθεση στην γκαλερί Kalfayan, η Sasha Streshna παρουσιάζει μια νέα σειρά ελαιογραφιών που συνεχίζουν την έρευνά της πάνω στην παράδοση της ιστορικής δυτικής ζωγραφικής, εστιάζοντας κυρίως σε αναπαραστάσεις βίας, καταστολής και εξουσίας. Για την νέα αυτή σειρά η Streshna αντλεί υλικό από τις εικονογραφήσεις σοβιετικών σχολικών βιβλίων ιστορίας.

Συγκαλύπτοντας τα στοιχεία που θα επέτρεπαν στον θεατή να αναγνωρίσει το απεικονιζόμενο γεγονός, η Streshna μεταπλάθει τις εικόνες σε ζωγραφική γλώσσα με υπαινικτικά περιγράμματα και χρωματική παλέτα χωρίς φαινομενικά υψηλές εντάσεις. Πραγματεύεται έτσι ιστορίες εξεγέρσεων, ανυπακοής και ρήξεων περισσότερο ως ασαφείς αναμνήσεις και ψυχικά φορτία παρά ως συγκεκριμένα συμβάντα.

Εγκαίνια: Τετάρτη, 28 Ιουνίου, 19.00 – 22.00, Διάρκεια έκθεσης: 28 Ιουνίου – 16 Σεπτεμβρίου 2023. Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα 11.00 - 15.00 | Τρίτη - Παρασκευή 11.00 - 19.00 | Σάββατο 11.00 – 15.00. Αύγουστος: Κλειστά.

Και εκτός πόλης

"Οι χρησμοί του νερού" στον Αρχαιολογικό χώρο Δελφών

Η σκηνοθέτρια και χορογράφος Αποστολία Παπαδαμάκη στη νέα πρωτότυπη παράσταση "Οι χρησμοί του νερού" προχωρά στη δημιουργία μιας σπονδυλωτής, διαδραστικής και συμμετοχικής site-specific περφόρμανς που συνδέει την κλιματική αλλαγή και την παγκόσμια κρίση του νερού με το μυθικό υπόβαθρο και τη λατρεία του Απόλλωνα στους Δελφούς.

Η παράσταση παρουσιάζεται στις 31 Ιουλίου και 1 Αυγούστου στον Αρχαιολογικό χώρο Δελφών και πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος 2023, του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Μέσα από μια νοηματική πορεία, φιλοδοξεί να συνδέσει επιστημονικές ανακαλύψεις και πορίσματα, ιστορικά γεγονότα, μυθικές οντότητες και υψηλά νοήματα, συνδέοντας τις έρευνες για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην ευρύτερη περιοχή των Δελφών και τις συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής με την παγκόσμια κρίση του νερού.

Ο συναρπαστικός αρχαιολογικός χώρος των Δελφών θα αποτελέσει το σκηνικό για αυτή τη μαγευτική παράσταση, προσθέτοντας μια μοναδική και ατμοσφαιρική διάσταση στην εμπειρία των θεατών. Καθώς ο ήλιος θα δύει πάνω από τα αρχαία σπαράγματα, η συγχώνευση της αρχαίας σοφίας και της σύγχρονης καλλιτεχνικής έκφρασης θα δημιουργήσει μια υπερβατική ατμόσφαιρα που υπόσχεται να μείνει αξέχαστη.

Προσοχή: Η κάθε παράσταση αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο μέρος διαδραματίζεται στις 6.30-7.30, κατά την ανατολή του ηλίου, στον Ναό της Αθηνάς Προναίας και το δεύτερο μέρος στις 20.00-21.10 στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών. Η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική και για τα δύο μέρη.

Συντελεστές:

• Σκηνοθεσία, χορογραφία: Αποστολία Παπαδαμάκη
• Πρωτότυπη μουσική: Τρύφων Κουτσουρέλης
• Δραματουργία: Αποστολία Παπαδαμάκη, Παναγιώτης Γκιόκας
• Πρωτότυπη κειμενογραφία, στιχουργία: Παναγιώτης Γκιόκας
• Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη
• Εικαστικός/ Κατασκευή Γλυπτών: Ιωάννης Μπρούζος
• Επιστημονική συνεργάτιδα: Μαριλένα Τσακουμάκη, Δρ αρχαιολόγος
• Αλεξανδρα Σιλβέστρου (Σύμβουλος βιωσιμότητας - MSc in Sustainable Development)
• Επί σκηνής θα βρίσκονται: Δημήτρης Γκοτσόπουλος (Eρευνητής, αρχαιολόγος), Μαρία Παπαγεωργίου (Πυθία), Αποστολία Παπαδαμάκη (Μνημοσύνη) | Μούσες: Μαίρη Γιαννούλα, Μαρία Πηνελόπη Κασιδόκωστα, Χριστιάννα Κατσιμπράκη, Κωνσταντίνα Λιόντου, Εβίνη Παντελάκη, Μαρία Παπακωνσταντίνου, Ηλιάνα Παρασκευοπούλου, Νατάσα Σαραντοπούλου, Δάφνη Σταθάτου
• Μουσικοί επί σκηνής: Βιολί: Μιγκέν Σελμάνι/Τσέλο: Λευκή Κολοβού/Άρπα: Σίσσυ Μακροπούλου/Electronics: Τρύφων Κουτσουρέλης

Η ανακοίνωση του ΕΦΕΤ:

Ο ΕΦΕΤ και ειδικότερα η Περιφερειακή Διεύθυνση Ηπείρου, κατά τη διενέργεια ελέγχων στο πλαίσιο του Προγράμματος “Επίσημος Έλεγχος Μικροβιολογικών Κριτηρίων Ασφάλειας Τροφίμων” έτους 2023, προέβη σε δειγματοληψία κατεψυγμένου παρασκευάσματος από κρέας κοτόπουλου, με τα στοιχεία: «ΣΟΥΒΛΑΚΙ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΚΤΨ ΜΕ ΠΙΠΕΡΙΑ ΔΙΣΚΟΣ – Chico από φρέσκο κοτόπουλο» με ημερομηνία παραγωγής 24-01-2023 και ημερομηνία λήξης 24-01-2024, που παράγεται από την εταιρεία FOOD MASTER AEBE. Σε συνέχεια εργαστηριακών αναλύσεων στο Κτηνιατρικό Εργαστήριο Ιωαννίνων, διαπιστώθηκε η παρουσία του παθογόνου μικροοργανισμού Salmonella spp.

Ο ΕΦΕΤ απαίτησε την άμεση ανάκληση του συνόλου της συγκεκριμένης παρτίδας του εν λόγω προϊόντος και ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι σχετικοί έλεγχοι.

Καλούνται οι καταναλωτές που έχουν προμηθευτεί το ανωτέρω προϊόν (η απεικόνιση του οποίου αποτυπώνεται κατωτέρω) να μην το καταναλώσουν.