Σε ηλικία 72 ετών έφυγε από τη ζωή η Λιζέτα Νικολάου, η οποία τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν διασωληνωμένη στην Εντατική ιδιωτικού θεραπευτηρίου του Πειραιά, μετά από ατύχημα που είχε.

Την είδηση του θανάτου της έκανε γνωστή η τραγουδίστρια και φίλη της Ελένη Δήμου με ανάρτησή της στα social media.

«Πόσο κρίμα. Πόσο κρίμα Καλό ταξίδι Λιζετάκι μου, όπως σου έλεγα πάντα», έγραψε και συνόδευσε το μήνυμά της με μία φωτογραφία της εκλιπούσας.

Η ανάρτησή της

Το χτύπημα και το αιμάτωμα στο κεφάλι

Η Λιζέτα Νικολάου είχε πέσει από σκάλα καταστήματος, χτυπώντας στο κεφάλι της πριν από λίγες ημέρες.

Συγκεκριμένα, θέλοντας να επισκεφτεί την τουαλέτα καφετέριας, όπου βρισκόταν, γλίστρησε από τις σκάλες και πέφτοντας χτύπησε σοβαρά στο κεφάλι.

Τότε, ένας υπάλληλος πήρε το κινητό της και κάλεσε τον τελευταίο αριθμό που ήταν καταχωρημένος στις κλήσεις της. Αυτός ανήκει στην Χαρούλα Αλεξίου, συνεπώς ήταν και η πρώτη που ενημερώθηκε για το συμβάν. Με τη σειρά της, ενημέρωσε τον γιο της, ο οποίος βρισκόταν συνεχώς στο πλευρό της.

Στην κλινική, όπου μεταφέρθηκε νοσηλεύτηκε με αιμάτωμα στον εγκέφαλο, που προκλήθηκε από το χτύπημα.

Η κατάστασή της χαρακτηρίστηκε από την πρώτη στιγμή ιδιαίτερα δύσκολη και κρίσιμη.

Ποια ήταν η Λιζέτα Νικολάου

Η Ελισάβετ Κατικαρίδου, ποντιακής καταγωγής, γεννήθηκε 2 Οκτωβρίου 1951 στην Καλαμαριά όπου πρωτοεμφανίστηκε το 1970. Μπήκε στη δισκογραφία το 1973 με δύο 45άρια, «Κι όμως χωρίσαμε / Τα στραβοπατήματα» το ένα, «Νύχτα σε νύχτα / Ταίρι μου αλαργινό» το δεύτερο. Και τα τέσσερα τραγούδια έχουν μουσική του Τάκη Σούκα και στίχους Ηρακλή Παπασιδέρη.

Από το 1973 ως το τέλος του 1976 συνεργάστηκε στο πάλκο και στην δισκογραφία με τον Βασίλη Τσιτσάνη. Αυτός όμως που την έκανε ευρέως γνωστή ήταν ο Γιάννης Μαρκόπουλος που της έδωσε να πει τραγούδια στους δίσκους του Θεσσαλικός Κύκλος / Ανεξάρτητα / Αφιέρωμα, την διετία 1974-1975.

Ο πρώτος μεγάλος δίσκος της είναι το Χαμόγελο της Λιζέτας (1977) όπου τραγούδησε Γιάννη Μαρκόπουλο, Δήμο Μούτση, Βασίλη Τσιτσάνη, Γιάννη Σπανό. Εκανε 10 προσωπικούς δίσκους με τελευταίο το 1999 και τίτλο Είμαι εδώ.

Συνολικά υπάρχουν 156 τραγούδια με την φωνή της.

Συνεργάστηκε με τους Τάκη Σούκα (18 τραγούδια), Γιάννη Μαρκόπουλο (16), Αλέκο Χρυσοβέργη (12), Χρήστο Νικολόπουλο (8 τργ), Βασίλη Τσιτσάνη (6), Θοδωρή Παπαδόπουλο, Στέλιο Φωτιάδη, Αντώνη Βαρδή, Στέλιο Ρόκκο, Δήμο Μούτση, Χρήστο Νικολόπουλο και ακόμη 25 συνθέτες.

Ηχογράφησε ντουέτα με τους Βασίλη Τσιτσάνη, Λευτέρη Πανταζή, Δημήτρη Κοντολάζο, Λάκη Χαλκιά, Παύλο Σιδηρόπουλο, Χαράλαμπο Γαργανουράκη, Γιώργο Μαργαρίτη, Τάσο Μιχελή, Κώστα Μοναχό, Θέμη Αδαμαντίδη, Δημήτρη Πουλικάκο, Βασίλη Πάτσιο, Στέλιο Τζανετή.

Στην προσωπική της ζωή, από το 1978 έως και το 1983, υπήρξε παντρεμένη με τον Γιώργο Λιάνη, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Αλέξανδρο.

Νοητά «επιστρέφει» στη γενέτειρά του τα Φιλιατρά, ο αείμνηστος παγκόσμιας εμβέλειας εικαστικός καλλιτέχνης Παύλος Διονυσόπουλος. Με την επιμέλεια της Kapopoulos Fine Arts και του συνεργάτη του Μουσείου Χρήστου Τσοροβά εγκαινιάζεται στις 25 Ιουλίου έκθεση σημαντικών έργων του Pavlos στο Μουσείο Πάνου και Ηλία Ηλιόπουλου, το οποίο αποτελεί έναν πολιτιστικό φάρο για την ευρύτερη περιοχή. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου.

Η διοργάνωση της έκθεσης έχει στόχο να τιμήσει το έργο του Παύλου Διονυσόπουλου που ταξίδεψε στα πέρατα της γης και να δώσει την ευκαιρία τόσο στην τοπική κοινότητα της Μεσσηνίας, όσο και στους επισκέπτες της περιοχής, να έρθουν σε επαφή μαζί του. Μια πολύτιμη γέφυρα θα δημιουργηθεί, ώστε και νεότεροι καλλιτέχνες και ενδιαφερόμενοι να ενθαρρυνθούν, ώστε να ανακαλύψουν τη δύναμη και τη μαγεία της τέχνης του και την κληρονομιά που άφησε πίσω του.

Η έκθεση περιλαμβάνει σημαντικά έργα του Παύλου που προέρχονται από ιδιωτικές συλλογές και την προσωπική συλλογή του Βαγγέλη Καπόπουλου, ο οποίος θεωρεί χρέος του να τιμήσει τον κορυφαίο Έλληνα δημιουργό: «είχαμε πολύ στενή σχέση με τον Παύλο. Για δεκαπέντε χρόνια τον επισκεπτόμουν συχνά στο ατελιέ του ή στο Παρίσι ή στην Αθήνα.

Ήταν ένας από τους πιο ανοιχτούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Κοντά του άλλαξε εντελώς η οπτική μου και άνοιξαν οι ορίζοντες μου στην σύγχρονη παγκόσμια τέχνη. Ο Παύλος πίστευε ότι η ελληνική αγορά τέχνης, έπρεπε και μπορούσε να ανοίξει σε σύγχρονους σημαντικούς καλλιτέχνες παγκόσμιας εμβέλειας, κάτι που πετύχαμε στη συνέχεια, φέρνοντας στην Ελλάδα κορυφαίους δημιουργούς με δική του πρόταση. Νοιώθω ότι του οφείλω πολλά και είμαι πολύ συγκινημένος για τη διοργάνωση της έκθεσης με έργα του, στον τόπο που γεννήθηκε και πλέον αναπαύεται από τον Ιούνιο του 2019 που τον χάσαμε.»

Οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν έργα που δημιουργούσε με τη δική του τεχνική σήμα κατατεθέν, συναρμολογώντας κομμένες, πολύχρωμες λωρίδες από αφίσες, αλλά και μεταλλικό σύρμα. Χαρακτηριστικές συνθέσεις με αντικείμενα καθημερινής χρήσης, ποτήρια, μπουκάλια τιρμπουσόν, αλλά και σακάκια, πούρα, δέντρα, κασπό με λουλούδια, νεκρές φύσεις, τοπία, θάλασσες και αγροί, όπου η εντύπωση και το αποτέλεσμα εξαρτώνται από το παιχνίδισμα των χρωμάτων και τον τρόπο συγκόλλησης του υλικού.

Το Μουσείο

Το Μουσείο Πάνου και Ηλία Ηλιόπουλου, αποτελεί ένα σύγχρονο κτήριο, που πληροί όλες τις απαιτούμενες προδιαγραφές λειτουργίας, κοντά στο κέντρο της πόλης των Φιλιατρών, στην οδό Ζαχαριανών 11, ανακατασκευή του οικήματος της οικογένειας του Πάνου Ηλιόπουλου (1897-1985), στο οποίο προηγουμένως στεγαζόταν το ιστορικό φωτογραφείο, αλλά και το σπίτι της οικογένειας.

Στο Μουσείο εκτίθενται τα έργα, ζωγραφικά και φωτογραφικά, του Πάνου Ηλιόπουλου τα οποία αναδεικνύουν πτυχές της Ιστορίας του 20ου αιώνα. Πιο συγκεκριμένα παρουσιάζονται 80 φωτογραφίες, 50 ζωγραφικά έργα του Πάνου Ηλιόπουλου (μέρος της συλλογής), καθώς και 40 ζωγραφικά έργα του Ηλία Ηλιόπουλου, γιού του Πάνου, (στον α’ όροφο).

Στο Μουσείο φυλάσσεται επιπλέον η συλλογή 60 σχεδίων σε πλαίσιο εκτός κορνίζας. Να σημειώσουμε ότι το συνολικό φωτογραφικό αρχείο του Π. Ηλιόπουλου φυλάσσεται στο Μουσείο Μπενάκη.

Η έκθεση των έργων του Παύλου Διονυσόπουλου θα φιλοξενηθεί στο ισόγειο του κτηρίου, σε αίθουσα αφιερωμένη στο γεγονός.

Η βρετανική αλυσίδα καταστημάτων λιανικού εμπορίου χαμηλού κόστους Wilko τέθηκε σε επιτροπεία, μια μορφή προστασίας από τους πιστωτές που θέτει σε κίνδυνο τις 12.000 θέσεις εργασίας της, ανακοινώθηκε σήμερα από την εταιρεία.

«Κάναμε τα πάντα για να διατηρήσουμε αυτή την απίστευτη επιχείρηση, όμως πρέπει να παραδεχθούμε με λύπη ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πάρουμε τη δύσκολη απόφαση να τεθούμε σε επιτροπεία», δήλωσε ο επικεφαλής της Wilko Μαρκ Τζάκσον.

Η εταιρεία λιανικής, η οποία πουλάει τα πάντα, από σιδηρικά μέχρι προϊόντα καθαρισμού και παιxνίδια, διαθέτει περίπου 400 καταστήματα σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και έχει ετήσιο τζίρο 1,2 δισεκατομμυρίου στερλινών.

Η Wilko, η οποία άρχισε το 1930 από ένα και μόνο κατάστημα στο Λέστερ της κεντρικής Αγγλίας, είναι το πρώτο μείζον θύμα του λιανεμπορίου εξαιτίας των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η βρετανική οικονομία, η οποία από το Δεκέμβριο του 2021 έχει πληγεί από 14 διαδοχικές αυξήσεις επιτοκίων.

Πηγή: ΑΠΕ-Reuters

Η έκθεση «Τα εργαλεία αφηγούνται – Η λησμονημένη ιστορία των ξυλόγλυπτων υφαντικών εργαλείων» παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού από τις 17 Μαΐου έως τις 3 Σεπτεμβρίου.

Παρουσιάζει μεγάλο αριθμό παραδοσιακών ξυλόγλυπτων εργαλείων που σχετίζονται με την κλώση, τη ραπτική, το πλέξιμο, το κέντημα και διάφορες υφαντικές τεχνικές μικρής κλίμακας, καθώς και τον τρόπο χρήσης τους. Το υλικό της έκθεσης περιλαμβάνει ένα σύνολο εργαλείων ποιμενικής ξυλογλυπτικής και εργαλεία, τα οποία έχουν παραχθεί σε ελληνικές φυλακές από τα τέλη του 19ου αιώνα έως περίπου το 1950, ενώ η παρουσίαση συμπληρώνεται και από αντίστοιχα αντικείμενα από τον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο.

Αν και τα εργαλεία κλώσης (ρόκες, σφοντύλια και αδράχτια) είναι περισσότερο μελετημένα και γνωστά στο ευρύ κοινό ως αριστουργήματα ξυλογλυπτικής, υπάρχει μια άλλη κατηγορία σχετικών εργαλείων, γνωστά ως καλτσοβελόνες, τα οποία μέσω της υψηλής αισθητικής τους και της ποικιλίας της ξυλογλυπτικής εργασίας που τα παρήγαγε, αποκάλυψαν την πολύπλοκη χρήση τους, η οποία συνδεόταν με την οικιακή παραγωγή εργόχειρων.

Κάθε κατηγορία εργαλείων εκτίθεται σύμφωνα με τη χρήση της και τη σχετική με αυτή τεχνική, αναδεικνύοντας τον πλούτο και την εφευρετικότητα των ξυλογλυπτών, οι οποίοι, με τα έργα τους, βοήθησαν τις γυναίκες να δημιουργήσουν από απλά, απαραίτητα στην καθημερινότητά τους, εργόχειρα έως και αριστουργήματα χειροτεχνίας.

Τέλος, με την επιλογή κάποιων γνωστών τεχνιτών και καλλιτεχνών που ασκούν ακόμη στις μέρες μας τις τεχνικές αυτές, η έκθεση φιλοδοξεί να δώσει ένα θετικό και αισιόδοξο μήνυμα για την επιβίωση των εφαρμοσμένων τεχνών στη σύγχρονη εποχή.

Η έκθεση βασίζεται στην έρευνα που παρουσιάζεται στο βιβλίο της Flavia Nessi-Γιαζιτζόγλου, TALES OF TOOLS. The Untold Narrative of Wooden Handiwork Implements from Greece, το οποἰο θα λειτουργήσει και σαν κατάλογος της έκθεσης.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Στόχος της έκθεσης είναι η παρουσίαση των ξυλόγλυπτων υφαντικών εργαλείων να αποτελέσει αφορμή για συζήτηση σχετικά με την επιβίωση των εφαρμοσμένων τεχνών που σχετίζονται με το νήμα στη σύγχρονη εποχή.

Με αυτό το σκεπτικό, διοργανώνεται μια σειρά παρουσιάσεων κάποιων βασικών τεχνικών που χρησιμοποιούν τα εργαλεία που παρουσιάζονται στην έκθεση για τη δημιουργία κλώστινων συνθέσεων.

Πρόγραμμα παρουσιάσεων:

25 Μαΐου 2023, 18:00, Αμφιθέατρο Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού
Flavia Nessi Γιαζιτζόγλου, Τίνα Βασιλακόπουλου, επιμελήτριες της έκθεσης
Πλεκτική με τα δάχτυλα, δημιουργία πομπόν, φούντας, κορδονιού

15 Ιουνίου 2023, 18:00, Αμφιθέατρο Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού
Μαρία Γρηγορίου, καλλιτέχνης, ιδρυτικό μέλος της ομάδας ΑΦΗ collective
Ύφανση με κάρτες / «τσαπαρί»

6 Ιουλίου 2023, 18:00, Αμφιθέατρο Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού
Δέσποινα Καραχάλιου, τεχνίτρια κομποδετικής
Κομποδετική

Ελεύθερη είσοδος. Απαραίτητη η ηλεκτρονική κράτηση θέσεως.

ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ

Οι επιμελήτριες της έκθεσης, Flavia Nessi-Γιαζιτζόγλου και Τίνα Βασιλακοπούλου, θα πραγματοποιήσουν ξεναγήσεις για το κοινό τις ακόλουθες ημερομηνίες: 10/06, 17/06, 24/06, 08/07 & 15/07/2023, ώρα 12:00.

Συντελεστές

Eπιμέλεια: Flavia Nessi-Γιαζιτζόγλου, Τίνα Βασιλακοπούλου
Αρχιτεκτονική μελέτη: Ελεονώρα Καραβάνη
Γραφιστική μελέτη: Δήμητρα Βασιλάκου, Αλίκη Κακουλίδου
Σκηνογραφική μελέτη: Κυριακή Καραχάλιου
Animation - video: Γιώργος Καραγιώργος, Γιώργος Κόντος

Καλλιτέχνες-τεχνίτες:

ΑΦΗ Collective (Judith Allen-Ευσταθίου, Inger Carlsson, Μαρία Γρηγορίου, Δέσποινα Πανταζοπούλου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Εύα Χειλαδάκη)
Αγγελική Γιαννακίδου, ιδρύτρια & πρόεδρος Εθνολογικού Μουσείου Θράκης
Γεωργία Γκρεμούτη, textile artist
Δέσποινα Καραχάλιου, τεχνίτρια κομποδετικής
Μάρω Κορνηλάκη, σχεδιάστρια κοσμημάτων
Μ2P, pattern designers
Μελισσάνθη Σπέη, fashion artist & ερευνήτρια

Προέλευση έργων:
Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα
Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Λαογραφικό Μουσείο και Αρχείο Φιλοσοφικής Σχολής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Λαογραφικό Μουσείο Διδυμοτείχου
Μουσείο Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών Πολιτισμών (Mucem), Μασσαλία
Μουσείο Ελληνικής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» του Δήμου Αθηναίων
Μουσείο Μπενάκη
Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού, Αθήνα
Ιδιωτικές συλλογές

Εισιτήρια

Τιμή εισιτηρίου: 7-9 ευρώ

Η συμμετοχή στις ξεναγήσεις επιβαρύνει το εισιτήριο της έκθεσης κατά 2€. Απαραίτητη η ηλεκτρονική αγορά εισιτηρίου στο tickets.benaki.org.

To πρωί της Κυριακής θα οδηγηθούν ενώπιον του ανακριτή Χανίων, προκειμένου να απολογηθούν οι εννέα συλληφθέντες που -σύμφωνα με την δικογραφία που σχημάτισε η ΕΛ.ΑΣ.- είχαν συστήσει εγκληματική οργάνωση προχωρώντας σε παράνομες υιοθεσίες και εμπορία βρεφών.

Οι κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν περίπου στις 7 το απόγευμα της Τετάρτης, στην εισαγγελία Χανίων. Έπειτα από μια μαραθώνια διαδικασία που διήρκεσε περίπου 7 ώρες πήραν προθεσμία προκειμένου να απολογηθούν την Κυριακή.

Μεταξύ των κατηγοριών που τους απαγγέλθηκαν είναι η συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, εμπορία ανθρώπων, μεσολάβηση σε υιοθεσία ανηλίκου κατ’ επάγγελμα, παραβάσεις του νόμου περί εφαρμογής της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, πλαστογραφία, διατάραξη οικογενειακής τάξης, απάτη, σωματική βλάβη και παράβαση της νομοθεσίας για τα ναρκωτικά.

«Θέλαμε απλώς να βοηθήσουμε»

Στο μεταξύ, ο συνήγορος υπεράσπισης του 73χρονου γιατρού, μιλώντας στους δημοσιογράφους, ανέφερε: «Η υπόθεση είναι εξαιρετικά συνθέτη. Είναι πρωτόγνωρη και για τα δεδομένα της περιοχής, αλλά ενδεχομένως και για τα ελληνικά δεδομένα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρξει μια μακρά επεξεργασία από τις εισαγγελικές αρχές. Πήραμε προθεσμία για την απολογία γιατί ο όγκος της δισκογραφίας είναι δυσθεώρητος».

Σύμφωνα με τον ίδιο ο εντολέας του υποστηρίζει ότι «ο μοναδικός του στόχος ήταν να ενισχύσει ανθρώπους που είχαν στόχο να γίνουν γονείς και ότι με την επεξεργασία που θα γίνει, θα αναδειχθεί η πραγματική διάσταση και αυτή θα είναι διαφορετική από αυτή που έχει κυκλοφορήσει μέχρι τώρα στα μέσα ενημέρωσης».

Υπενθυμίζεται ότι στην υπόθεση πέρα από τον 73χρονο γιατρό, εμπλέκονται επίσης ένας ακόμη γιατρός, 4 γυναίκες που εργάζονταν στο κέντρο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ιδιοκτησίας τους ενός γιατρού που συνελήφθη, μια γυναίκα με καταγωγή από τη Ρουμανία και δύο γυναίκες από τη Γεωργία.

Οι παραλήπτες πλήρωναν ως 120.000 ευρώ

Το κύκλωμα εκμεταλλεύονταν γυναίκες που βρίσκονταν σε ευάλωτη θέση και τις χρησιμοποιούσαν ως δότριες ωαρίων και παρένθετες μητέρες, ενώ παράλληλα εξαπατούσαν ασθενείς μέσω εικονικών εμβρυομεταφορών (εξωσωματικές) και μεσολαβούσαν σε παράνομες υιοθεσίες. Από τον Δεκέμβριο 2022 καταγράφηκαν τουλάχιστον 182 περιπτώσεις εκμετάλλευσης γυναικών στον τομέα της αφαίρεσης ωαρίων και παρένθετης μητρότητας ενώ εξιχνιάστηκαν περισσότερες από 400 περιπτώσεις εξαπάτησης μέσω εικονικών εξωσωματικών.

«Το όφελος που αποκόμιζε η εγκληματική οργάνωση ανά πρόγραμμα παρένθετης μητρότητας κυμαινόταν συνήθως από 70.000 έως 100.000 ευρώ ενώ σε κάποιες περιπτώσεις άγγιζε και τις 120.000 ευρώ», αναφέρει το ενημερωτικό της ΕΛΑΣ.

Σοκαριστικά στοιχεία

Αναλυτικότερα, η μακρόχρονη έρευνα του Τμήματος Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος Κρήτης αποκάλυψε σοκαριστικά στοιχεία, όπως περιγράφει σε αναλυτικό ρεπορτάζ του το cretalive. Επιγραμματικά:

• τουλάχιστον 30 νεαρές αλλοδαπές γυναίκες (από Μολδαβία, Ουκρανία, Γεωργία, Ρουμανία, Βουλγαρία) εντοπίστηκαν σε κατάσταση εγκυμοσύνης, σε πολλές περιπτώσεις ετοιμόγεννες, σε σπίτια τρώγλες
• τουλάχιστον 100 είναι οι γυναίκες που προσδιορίστηκαν από την έρευνα να έχουν πέσει θύματα εκμετάλλευσης όσο διήρκεσε η αστυνομική έρευνα
• χρησιμοποιήθηκαν αρχικά ως δότριες ωαρίων, τα οποία στη συνέχεια γονιμοποιήθηκαν και εμφυτεύτηκαν στις ίδιες, με σκοπό να γίνουν τελικά παρένθετες μητέρες
• ζούσαν υπό επιτήρηση και κυκλοφορούσαν μόνο για να ψωνίσουν τα βασικά και να κάνουν εξετάσεις στο Κέντρο Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής που εμπλέκεται στην υπόθεση
• το μηνιαίο τους «εισόδημα» ήταν 600 ευρώ για το διάστημα που βρίσκονταν στην Κρήτη
• το κύκλωμα διατηρούσε εκτεταμένο δίκτυο αλίευσης φτωχών γυναικών σε Ελλάδα, Βαλκάνια και χώρες της ανατολικής Ευρώπης
• οι υποψήφιοι παραλήπτες βρεφών πλήρωναν από 70.000 ως 120.000 ευρώ

Ο Coti K. και ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος παρουσιάζουν την υπαίθρια ηχητική εγκατάσταση «Πτώση» στο κάστρο Ακροκορίνθου. Το έργο εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος 2023 του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού.

Εμπνεόμενο από τον Ίκαρο, το έργο έχει ως αφετηρία τα δύο κομβικά στοιχεία του μύθου, την αλαζονεία και την πτώση. Η πτώση στην οποία αναφέρεται το έργο έχει να κάνει με το συνεπακόλουθο της αλαζονείας του ανθρώπου, που είναι αρχικά η συνειδητοποίηση ότι δεν μπορεί να υπάρξει έξω και πάνω από τη φύση, καθώς και ότι η δύναμή της είναι ικανή να εξαφανίσει κάθε νοητική κατασκευή του που δεν της ανήκει.

Την πτώση ακολουθεί η συμφιλίωση, όπου ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τη σχέση του με τη φύση ως αναπόσπαστο κομμάτι της. Η υπαίθρια ηχητική εγκατάσταση Πτώση είναι ένα γλυπτό που λειτουργεί ως αιολική άρπα. Πρόκειται για μια ξύλινη κατασκευή με μεταλλικό σκελετό, που αποτελείται από δυο συγκλίνουσες ορθογώνιες επιφάνειες.

Ο αέρας που εισέρχεται στο στενό πέρασμα ανάμεσά τους συμπιέζεται και εξέρχεται με δύναμη
περνώντας μέσα από μία σειρά από χορδές. Ο απαλός ήχος που προκύπτει έχει ένα χαρακτήρα απόκοσμο αλλά και μαγευτικό.

Αποφεύγοντας συνειδητά τη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας, το έργο θέτει το ερώτημα σε ποιο βαθμό μπορούμε να δημιουργήσουμε χωρίς να επιβαρύνουμε το περιβάλλον. Τα υλικά της κατασκευής είναι επαναχρησιμοποιημένα ξύλα οικοδομής ενώ το ηχητικό μέρος λειτουργεί αποκλειστικά με τον αέρα. Η εγκατάσταση διερευνά πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να βρει μια ισορροπία ζώντας συνειδητά μέσα στη φύση ως κομμάτι της και ταυτόχρονα διατηρώντας την ευφυΐα που του επιτρέπει να επινοεί και να κατασκευάζει εξελιγμένα εργαλεία.

Τοποθετημένο στην είσοδο του κάστρου Ακροκορίνθου, το ηχητικό γλυπτό συνομιλεί με τα ερείπια της ακρόπολης ως θραύσμα ενός εκλιπόντος πολιτισμού κυριαρχίας. Η κατασκευή μοιάζει σαν ένα ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο που έπεσε από ψηλά και καρφώθηκε στο έδαφος, ενώ πλησιάζοντας προς τη χαμηλότερη πλευρά του ορθογωνίου η διάταξη των ξύλινων σανίδων διαταράσσεται δίνοντας σταδιακά τη θέση της σε μια άναρχη δομή που φαινομενικά ακολουθεί τη φορά του αέρα, σαν να παρασέρνεται από αυτόν.

Το έργο Πτώση αφήνει στον επισκέπτη την επιλογή να το δει σαν ένα ναό των στοιχείων της φύσης, ή ένα ερείπιοθραύσμα ενός πολιτισμού που ηττήθηκε και επιστράφηκε στη γη.

Συντελεστές

Ιδέα, μελέτη, σχεδιασμός, επιμέλεια κατασκευής: Δημήτρης Γεωργακόπουλος & Coti K.
Aρχιτεκτονικός σύμβουλος: Μαρθα Γιαννακοπούλου
ΑΜΚΕ: Plectrum

Μάχη για την αναζήτηση επιζώντων μέσα στις στάχτες, δίνουν πλέον τα σωστικά συνεργεία στη νήσο Μάουι της Χαβάης η οποία βρέθηκε αντιμέτωπη με τον δικό της – πρωτοφανή για τα δεδομένα της περιοχής – πύρινο εφιάλτη τα τελευταία 24ωρα.

Η πύρινη επέλαση ξεκίνησε ουσιαστικά το βράδυ της περασμένης Τρίτης, όταν ισχυροί άνεμοι, «προερχόμενοι» από τον τυφώνα Ντόρα, άρχισαν να «συνδαυλίζουν» τη φωτιά η οποία μέσα σε λίγες ώρες εξαπλώθηκε κατά τρόπο σαρωτικό κάνοντας στάχτη τεράστιες εκτάσεις αλλά και πολλά κτήρια.

Σημειώνεται ότι τυφώνας Ντόρα δεν πέρασε από τη Χαβάη αλλά και από περιοχές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Παρά τη γεωγραφική απόσταση ωστόσο, είχε τελικώς καταστροφική επίδραση στην εξέλιξη της πυρκαγιάς.

Έως και σήμερα το απόγευμα (ώρα Ελλάδας), συνολικά 36 άτομα είχαν χάσει τη ζωή τους σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό (με τον αριθμό των νεκρών να εκτιμάται ότι θα αυξηθεί), ενώ μόνο από τη νήσο Μάουι χρειάστηκε να απομακρυνθούν πάνω από 11.000 τουρίστες.

Στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν από τις φλόγες, πολλοί ήταν εκείνοι που κινήθηκαν προς τις ακτές και που τελικώς διασώθηκαν δια θαλάσσης από την ακτοφυλακή των ΗΠΑ.

Οι επιχειρήσεις εκκένωσης συνεχίζονται σήμερα, με τις αερογραμμές Southwest Airlines να αυξάνουν τις πτήσεις τους προς και από τη Χαβάη και τα λεωφορεία να μεταφέρουν αδιάκοπα πολίτες – τουρίστες και όχι μόνο – στο Αεροδρόμιο Καχουλούι του Μάουι.  

Η πόλη Λαχάινα στις δυτικές ακτές της νήσου Μάουι στη Χαβάη ήταν άλλοτε η «βασιλική πρωτεύουσα» της περιοχής. «Η Λαχάινα, η κατεστραμμένη πόλη στο Μάουι, φιλοξενεί “θησαυρούς” της χαβανέζικης ιστορίας», σύμφωνα με τους New York Times, και υπάρχουν πια φόβοι ότι κάποια από τα ιστορικά κτήρια αυτής της περιοχής έχουν καταστραφεί ολοσχερώς από τις πυρκαγιές. Ο λόγος για κτήρια τα οποία έχουν, ή μάλλον είχαν, πίσω τους ιστορία αιώνων.

Ενισχυμένες από τους ανέμους, οι φλόγες πέρασαν από τα κοντινά λιβάδια στην ιστορική τουριστική πόλη μεγάλο μέρος της οποίας κατέκαψαν. 

Το παλαιό δικαστήριο και το μουσείο είναι μόνο κάποια από τα κτήρια τα οποία υπέστησαν φθορές. «Αυτό είναι ό,τι πιο καταστροφικό έχει συμβεί σε αυτήν την πόλη σε ολόκληρη την ιστορία της», δηλώνει στους Τάιμς της Νέας Υόρκης η Τ. Μόρισον, εκτελεστική διευθύντρια του ιδρύματος «Lahaina Restoration Foundation».   

«Οι πυρκαγιές έχουν γίνει πιο έντονες και περισσότερο συχνές στην αμερικανική Δύση λόγω της κλιματικής αλλαγής», σημειώνουν, από την πλευρά τους, οι New York Times, αναζητώντας τις αιτίες πίσω τα καταστροφικά φαινόμενα των περασμένων ημερών.

Σύμφωνα πάντως με την αμερικανική Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, ειδικά στην περίπτωση της Χαβάης οι φωτιές «πυροδοτήθηκαν από έναν συνδυασμό ξηρής βλάστησης, ισχυρών ανέμων και χαμηλής υγρασίας».

Με πληροφορίες από the New York Times, Reuters

Τα βραβεία Emmy έχουν πλέον και επίσημα νέα ημερομηνία. Αντί για τον καθιερωμένο μήνα διεξαγωγής που είναι ο Σεπτέμβριος, η ετήσια τελετή που κάθε χρόνο τιμά τις καλύτερες τηλεοπτικές σειρές, μεταφέρθηκε για τον Ιανουάριο του 2024. 

Συγκεκριμένα, το δίκτυο Fox και η Ακαδημία Τηλεόρασης ανακοίνωσαν την Πέμπτη ότι η 75η τελετή απονομής των Emmys θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 15 Ιανουαρίου του 2024. Η νέα ημερομηνία, η οποία προκύπτει περίπου τέσσερις μήνες μετά την αρχική (18 Σεπτεμβρίου), συμπίπτει με την Ημέρα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ. 

Οπως πρώτα ανέφερε ο ιστότοπος Variety σε δημοσίευμά του, οι τρέχουσες απεργίες των ηθοποιών και σεναριογράφων ήταν πιθανόν να είχαν αντίκτυπο στη διεξαγωγή των Emmys τον Σεπτέμβριο. Το Fox ετοίμαζε αναβολή για τον Ιανουάριο, ενώ η Ακαδημία της Τηλεόρασης «πίεζε» για απονομή τον Νοέμβριο. 

Αλλά χωρίς τον προγραμματισμό διαπραγματεύσεων ανάμεσα στα μεγάλα στούντιο και τους δύο Σωματείων, αυτή η «στάση εργασίας» αναμένεται να συνεχιστεί για καιρό. Μάλιστα, ο Νοέμβριος ίσως να βρίσκεται πολύ κοντά για επαναπρογραμματισμό του θεσμού. 

Τώρα, η νέα ημερομηνία τοποθετεί τα Emmys στη μέση της χειμερινής περιόδου των βραβείων. Κι αυτό ίσως οδηγήσει σε περισσότερες αντιπαραθέσεις. Για παράδειγμα, οι Χρυσές Σφαίρες έχουν ήδη ανακοινώσει ότι η τελετή του 2024 θα πραγματοποιηθεί στις 7 Ιανουαρίου, μια εβδομάδα πριν τα Emmys. Ωστόσο, εκείνο που δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα είναι το τηλεοπτικό δίκτυο που θα μεταδώσει την τελετή. Ακόμα ένα πρόβλημα είναι οι νέες σεζόν που ίσως κυκλοφορήσουν μέχρι τον Ιανουάριο για κάποιες σειρές, οι οποίες θα είναι υποψήφιες για τους προηγούμενους κύκλους επεισοδίων. 

Εκτός από την αναβολή της τελετής απονομής, μέχρι στιγμής γνωρίζουμε ότι τα Creative Arts (τεχνικές κατηγορίες) και Primetime (ζώνη υψηλής τηλεθέασης) Emmys θα διεξαχθούν στο Peacock Theater στο Λος Αντζελες – γνωστό προηγουμένως με το όνομα Microsoft Theater. 

Με πληροφορίες από το Variety 

Γιάννης Δεβετζόγλου

Στη φάκα της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας (ΕΑΔ) πιάστηκαν οι υπεύθυνοι ιδιωτικού διαγνωστικού κέντρου στη Θεσσαλονίκη και ένας καθηγητής από την Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου (ΑΠΘ), καθώς εκτελούσαν παράνομα μαγνητικές τομογραφίες σε ζώα, σε τομογράφο που προορίζεται για ανθρώπινη χρήση.

Τους επιθεωρητές ελεγκτές της Περιφερειακής Υπηρεσίας Θεσσαλονίκης της ΕΑΔ οδήγησε στη διαλεύκανση της υπόθεσης ανώνυμη καταγγελία, η οποία περιέγραφε τη μη νόμιμη διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων σε ζώα.

Κατά τον επιτόπιο έλεγχο της ΕΑΔ διαπιστώθηκε ότι στο κέντρο διενεργούνταν διαγνωστικός έλεγχος μαγνητικής τομογραφίας (MRI) σε ζώο, κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας, κατόπιν αιτήματος Κτηνιάτρου- Ακτινολόγου, καθηγητή της Κτηνιατρικής Σχολής του ΑΠΘ.

Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του επιτόπιου ελέγχου της ΕΑΔ, διαπιστώθηκε, επίσης, ότι δεν ήταν παρών γιατρός-ακτινολόγος στον μαγνητικό τομογράφο του ιδιωτικού διαγνωστικού κέντρου, παρότι είναι υποχρεωτική η παρουσία του από τον νόμο.

Κυρώσεις στο διαγνωστικό κέντρο και τον καθηγητή

Ως εκ τούτου, η ΕΑΔ ζήτησε από τον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης (ΙΣΘ) να επιβάλει τις προβλεπόμενες διοικητικές κυρώσεις στο διαγνωστικό κέντρο.

Επιπλέον, αιτήθηκε την άσκηση των πειθαρχικών αρμοδιοτήτων του αναφορικά με τον γιατρό-ακτινολόγο και επιστημονικά υπεύθυνο του διαγνωστικού κέντρου.

Όσον αφορά το καθηγητή της Κτηνιατρικής Σχολής που φέρεται να εμπλέκεται στη διαδικασία και τα ζώα να εξετάζονται μετά από δικό του αίτημα, η ΕΑΔ ζήτησε από τον πρύτανη του ΑΠΘ Δημήτριο Κωβαίο, να προβεί στις προβλεπόμενες εκ του νόμου ενέργειες πειθαρχικού ελέγχου.

Σύμφωνα με την απόφαση της ΕΑΔ, το διαγνωστικό κέντρο θα πρέπει να μεριμνήσει για την καθημερινή παρουσία γιατρού-ακτινολόγου καθόλα τη διάρκεια διενέργειας εξετάσεων στο τμήμα απεικονίσεων, όπως άλλωστε προβλέπει ο νόμος.

Η έκθεση ελέγχου διαβιβάσθηκε στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή για την ποινική αξιολόγηση των ευρημάτων της, καθώς και στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) για τις κατά την κρίση της ενέργειές της αναφορικά με τα διαλαμβανόμενα στην έκθεση ελέγχου, ως προς την έκδοση φορολογικών παραστατικών στοιχείων από τον ελεγχόμενο φορέα.

Πηγή: news247.gr

Σε ηλικία 81 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο Sixto Diaz Rodriguez, ο μουσικός από το Ντιτρόιτ που απέκτησε διεθνή φήμη μέσα από το βραβευμένο με Όσκαρ ντοκιμαντέρ «Searching for Sugar Man» το οποίο παρουσίαζε την ιστορία του.

Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή μέσα από την ιστοσελίδα του.

Η απίστευτη ιστορία του μουσικού από το Ντιτρόιτ

Η ιστορία του «Sugar Man» έγινε ευρέως γνωστή μέσα από το ντοκιμαντέρ του 2012 «Searching for Sugar Man». Μάλιστα, η ταινία, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Malik Bendjelloul, κέρδισε το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ στην 85η τελετή απονομής των βραβείων το 2013.

Η μουσική του Rodriguez, η οποία δεν είχε γνωρίσει ποτέ επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, είχε γίνει πολύ δημοφιλής στη Νότια Αφρική, αν και ελάχιστα ήταν γνωστά γι’ αυτόν στη χώρα.

Ο Rodriguez ηχογράφησε δύο άλμπουμ στις αρχές της δεκαετίας του 1970 στο Ντιτρόιτ: “Cold Fact” (1970) και “Coming From Reality” (1971). Και τα δύο απέτυχαν εμπορικά στις ΗΠΑ.

Αν και ο ίδιος θεωρούσε οτι αυτό ήταν το τέλος τους μουσικής του καριέρας κάθε άλλο παρα έτσι ήταν τα πράγματα. Ενω δούλευε μεροκάματα, έκανε οικογένεια, πήρε πτυχίο φιλοσοφίας και έβαζε υποψηφιότητα ακόμα και για γερουσιαστής, η μουσική του μεγάλωνε μια ολόκληρη γενιά στην Νότια Αφρική, χωρίς ο ίδιος να έχει την παραμικρή ιδέα.

Μάλιστα σύμφωνα με τους δημιουργούς του ντοκιμαντέρ, οι πωλήσεις των δίσκων του Ροντρίγκεζ ξεπέρασαν τις αντίστοιχες του Έλβις Πρίσλεϊ στη Νότια Αφρική.

Πολλά χρόνια αργότερα η κόρη του βρήκε ιστοσελίδες της Νότιας Αφρικής αφιερωμένες σε εκείνον. Καθώς κυκλοφορούσαν φήμες πως είχε αυτοκτονήσει, μία από αυτές έλεγε ότι αυτοπυροβολήθηκε στη σκηνή. Ένας άλλος δήλωνε ότι πήρε υπερβολική δόση ηρωίνης.

Τη δεκαετία του 1990 ορισμένοι Νοτιοαφρικανοί φαν του Ροντρίγκεζ κατάφεραν μετά από μακροχρόνιες έρευνες να τον εντοπίσουν και να επικοινωνήσουν μαζί του, γεγονός το οποίο οδήγησε σε μια αναπάντεχη αναγέννηση της μουσικής του καριέρας.

Τα θέματα των τραγουδιών του άγγιξαν πολλούς καταπιεσμένους νεαρούς Νοτιοαφρικανούς που προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν το απαρτχάιντ.

Γύρω στο 2008, τα άλμπουμ του επανακυκλοφόρησαν και αυτό του χάρισε ένα κύμα αναγνώρισης ενώ άρχισε να περιοδεύει. Όμως η επιτυχία του «Searching for Sugar Man» οδήγησε σε μεγάλη επιτυχία στο τέλος της καριέρας του. Εμφανίστηκε σε μεγάλους χώρους σε πολλές χώρες και σε κορυφαία μουσικά φεστιβάλ όπως το Coachella.