Αντώνης Ρηγόπουλος

Μετά τους σιδηρόδρομους και τα Τέμπη η κυβέρνηση εφαρμόζει και στις αερομεταφορές το εγκληματικό της δόγμα

«Πάμε κι όπου βγει». Το επίσημο δόγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη αποτυπώθηκε για πρώτη φορά σε λέξεις όταν το είπε ο μηχανοδηγός του μοιραίου τρένου των Τεμπών λίγη ώρα πριν από τη θανατηφόρα σύγκρουση που στοίχισε τη ζωή σε 57 άτομα.

Η φράση μετατράπηκε σε σλόγκαν με σκοπό να δείξει ότι βασικές λειτουργίες στη χώρα έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Σήμερα το Documento αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη παραμένει συνεπής στο εγκληματικό της δόγμα – όχι μόνο σε ό,τι αφορά τους σιδηρόδρομους, αλλά και στα αεροδρόμια της χώρας, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές εκατομμυρίων πολιτών και επισκεπτών. Το δόγμα «πάμε κι όπου βγει» μετατρέπεται πλέον σε… «πετάμε κι όπου βγει».

Σύμφωνα με έγγραφα που φέρνει στο φως της δημοσιότητας σήμερα το Documento, η Ελλάδα εγκαλείται από την ΕΕ επειδή δέκα ελληνικά αεροδρόμια παραμένουν χωρίς πιστοποίηση.

Επίσης, άλλα απόρρητα έγγραφα που δημοσιεύουμε σήμερα και που αφορούν όχι απλώς το δημόσιο συμφέρον, αλλά επί της ουσίας τη δημόσια ασφάλεια αποκαλύπτουν ότι όλες οι ελληνικές εταιρείες αερομεταφορών έχουν τεθεί σε προτεραιότητα για ελέγχους καθώς δεν συμμορφώνονται με τη διενέργεια εποπτικών δραστηριοτήτων.

Σε εκτενή της απάντηση προς το Documento η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) επιβεβαιώνει πλήρως το ρεπορτάζ της εφημερίδας τόσο για το ζήτημα της μη πιστοποίησης των δέκα αεροδρομίων όσο και για την επιβολή κατά προτεραιότητα ελέγχων στις πτήσεις όλων των ελληνικών αεροπορικών εταιρειών. Στην απάντησή της η αρχή δικαιολογείται αναφέροντας ότι το πρόβλημα υπήρχε από το 2017.

Οπως αποδεικνύει το ρεπορτάζ του Documento, όμως, η παραμέληση της πιστοποίησης των αεροδρομίων κάθε άλλο παρά γραφειοκρατική αβλεψία αποτελεί, αφού πρακτικά μετατρέπει την αγορά αεροδρομίων σε μεγάλη επενδυτική ευκαιρία για επιχειρηματικούς ομίλους που έχουν στο παρελθόν ευεργετηθεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Χωρίς πιστοποίηση δέκα ελληνικά αεροδρόμια

Αποκαλυπτική για την απελπιστική κατάσταση των ελληνικών αεροδρομίων είναι η έκθεση της Δέσμης Παραβάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δημοσιεύτηκε στις 14 Ιουλίου.

Πρόκειται για την τακτική δέσμη αποφάσεων της ΕΕ για παραβάσεις κρατών που δεν συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους και εναντίον των οποίων κινεί νομικές διαδικασίες.

Οπως αναφέρει η Κομισιόν στη φετινή της έκθεση, δέκα ελληνικά αεροδρόμια έχουν χαρακτηριστεί «μη δεόντως πιστοποιημένα», ενώ συμπληρώνει ότι η χώρα μας δεν έχει παράσχει επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι σε τέσσερα στρατιωτικά αεροδρόμια έχει επιτευχθεί το απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας και διαλειτουργικότητας με τα συστήματα της πολιτικής αεροπορίας.

Η έκθεση της Κομισιόν και το τελεσίγραφο

Συγκεκριμένα, η έκθεση της Κομισιόν αναφέρει:

«Η Επιτροπή καλεί την ΕΛΛΑΔΑ να συμμορφωθεί με τους ενωσιακούς κανόνες για τις πτητικές λειτουργίες και τα αεροδρόμια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει διαδικασία επί παραβάσει με την αποστολή προειδοποιητικής επιστολής στην Ελλάδα [INFR(2023)2078], επειδή δεν συμμορφώνεται με τους ενωσιακούς κανόνες σχετικά με την επαλήθευση της συμμόρφωσης των αερομεταφορέων και τη διενέργεια εποπτικών δραστηριοτήτων όσον αφορά την ασφάλεια της πολιτικής αεροπορίας [κανονισμός (ΕΕ) 2018/1139 και κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 965/2012], καθώς και επειδή δεν συμμορφώνεται με τους ενωσιακούς κανόνες σχετικά με την πιστοποίηση των αεροδρομίων [κανονισμός (ΕΕ) 2018/1139 και κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 139/2014]. Οσον αφορά τις πτητικές λειτουργίες, οι αρμόδιες αρχές των κρατών-μελών πρέπει να ελέγχουν τη συμμόρφωση των εμπορικών αερομεταφορέων με ορισμένες απαιτήσεις, για τις οποίες πρέπει να θεσπίσουν και να διατηρούν σύστημα διαχείρισης με ελάχιστο αριθμό ειδικευμένου προσωπικού. Ερευνες που διενεργήθηκαν από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA) έδειξαν ότι η αρμόδια αρχή στην Ελλάδα (ΥΠΑ) δεν διενήργησε τις αναγκαίες επαληθεύσεις της συμμόρφωσης, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 965/2012 της Επιτροπής. Επιπλέον, 10 αεροδρόμια έχουν χαρακτηριστεί από την ΥΠΑ και τον EASA ως μη δεόντως πιστοποιημένα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1139. Επίσης, η Ελλάδα δεν παρέσχε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι σε τέσσερα στρατιωτικά αεροδρόμια, τα οποία είναι ανοικτά για δημόσια χρήση, έχει επιτευχθεί το απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας και διαλειτουργικότητας με τα συστήματα της πολιτικής αεροπορίας». Ως εκ τούτου, η Επιτροπή αποστέλλει προειδοποιητική επιστολή στην Ελλάδα, η οποία έχει πλέον προθεσμία δύο μηνών για να απαντήσει και να διορθώσει τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν. Διαφορετικά, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να αποστείλει αιτιολογημένη γνώμη.

Σημειώνεται ότι το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί επίσημη μετάφραση της Κομισιόν, ωστόσο στο αγγλικό έγγραφο η αρχή που αναφέρεται ότι έχει χαρακτηρίσει τα αεροδρόμια ως «μη δεόντως πιστοποιημένα» είναι η HCAA (Hellenic Aviation Authority), δηλαδή η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας και όχι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), όπως αναφέρεται στο μεταφρασμένο κείμενο, που το νέο αρκτικόλεξό της στα αγγλικά σύμφωνα με την ιστοσελίδα της είναι HASP (Hellenic Aviation Service Provider).

Από τα παραπάνω πάντως προκύπτει ξεκάθαρα ότι η Κομισιόν εγκαλεί επισήμως την Ελλάδα για τουλάχιστον τρία κεντρικά ζητήματα που άπτονται του κρίσιμου τομέα της ασφάλειας των αερομεταφορών: Συγκεκριμένα, η Ελλάδα α) δεν συμμορφώνεται ως προς τους ελέγχους ασφάλειας των αεροπορικών εταιρειών, β) δεν συμμορφώνεται ως προς την πιστοποίηση δέκα αεροδρομίων γ) δεν έχει δώσει πειστικές απαντήσεις για το επίπεδο ασφάλειας τεσσάρων στρατιωτικών αεροδρομίων που χρησιμοποιούνται και ως πολιτικά.

Η Κομισιόν μάλιστα στην έκθεση θέτει «τελεσίγραφο» προς την Ελλάδα, καλώντας τη να κινηθεί άμεσα και να διορθώσει τις ελλείψεις εντός δύο μηνών, ενώ σε αντίθετη περίπτωση προειδοποιεί ότι θα στραφεί στο επόμενο προβλεπόμενο επίπεδο πίεσης που είναι η «αιτιολογημένη γνώμη».

Θέτει δηλαδή ανοιχτά ζήτημα ασφάλειας σε σχέση με τουλάχιστον 14 ελληνικά αεροδρόμια, γεγονός που για πρώτη φορά αποτυπώνεται εγγράφως και δημοσίως.

Ποια είναι τα 10+4 επίμαχα αεροδρόμια

Σύμφωνα με την απάντηση της ΑΠΑ στο Documento, τα δέκα πολιτικά «μη δεόντως πιστοποιημένα» αεροδρόμια είναι τα εξής: Αλεξανδρούπολης, Ιωαννίνων, Καρπάθου, Κυθήρων, Λήμνου, Μήλου, Σητείας, Σύρου, Χίου και Ηρακλείου. Τα τέσσερα στρατιωτικά αεροδρόμια που εξυπηρετούν και πολιτικές πτήσεις είναι τα αεροδρόμια Αράξου, Καλαμάτας, Νέας Αγχιάλου και Σκύρου. Οπως επισημαίνει η αρχή, η εποπτεία των τεσσάρων αυτών αεροδρομίων ανήκει στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, με το οποίο βρίσκονται σε «στενή συνεργασία για τη σωστή λειτουργία του μηχανισμού με τον οποίο εξασφαλίζονται οι συνθήκες λειτουργίας για αεροδρόμια αυτής της κατηγορίας».

Στην απάντησή της η ΑΠΑ επισημαίνει ότι «παρέλαβε ανοιχτά θέματα ασφάλειας αεροδρομίων, όπως ενδεικτικά, τα μη δεόντως πιστοποιημένα κρατικά αεροδρόμια, κάτι που οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές είχαν διαπιστώσει ήδη από τις αρχές του 2018, καθότι η προθεσμία χορήγησης πιστοποιητικών αεροδρομίου σε εφαρμογή σχετικών κανονιστικών διατάξεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρήλθε την 31η Δεκεμβρίου 2017».

Να ελέγχονται όλες οι ελληνικές εταιρείες

Ωστόσο τα προβλήματα που εντοπίζει η Κομισιόν σε ό,τι αφορά τις αερομεταφορές στην Ελλάδα δεν περιορίζονται στα 14 αεροδρόμια που φαίνεται πως αντιμετωπίζουν ζήτημα ασφάλειας καθώς δεν είναι επαρκώς πιστοποιημένα με βάση τις αυστηρές ευρωενωσιακές επιταγές.

Σε απόρρητο έγγραφο που εξασφάλισε και δημοσιεύει σήμερα το Documento οι αρμόδιες ευρωπαϊκές υπηρεσίες καλούν τα κράτη-μέλη να ελέγχουν κατά προτεραιότητα τα αεροπλάνα όλων των ελληνικών αεροπορικών εταιρειών, κάνοντας και πάλι λόγο για ζητήματα ασφάλειας που απορρέουν από το πλαίσιο πλημμελών ελέγχων που προβλέπεται στην Ελλάδα.

Το έγγραφο, που έχει ημερομηνία 8 Ιουνίου 2023, έχει δημιουργηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος SAFA (Αξιολόγηση της Ασφάλειας Ξένων Αεροσκαφών) του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την Ασφάλεια της Αεροπορίας (EASA) και αποτελεί τον κατάλογο προτεραιοποίησης των «επιθεωρήσεων διαδρόμου» (ramp inspections) που θα πρέπει να εκτελούνται από τα κράτη-μέλη της ΕΕ σε αεροσκάφη και αεροπορικές εταιρείες.

Σύμφωνα με τον απόρρητο κατάλογο της SAFA που έχει διαμοιραστεί σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, «όλες οι ελληνικές αεροπορικές εταιρείες» θα πρέπει από τον Ιούνιο του 2023 να ελέγχονται καθώς η EASA έχει «ανησυχίες για την αποτελεσματικότητα της επιτήρησης από την ελληνική Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας και την επάρκεια συγκεκριμένων αρχικών εγκρίσεων».

Στους λόγους για τους οποίους έχουν τεθεί σε τέτοιο καθεστώς όλες οι ελληνικές αεροπορικές εταιρείες αναφέρονται οι εξής δύο: α) «Ως αποτέλεσμα πληροφοριών από την τακτική ανάλυση SAFA που ενεργοποιήθηκαν από υψηλή αναλογία χειριστή» και β) «Ως αποτέλεσμα πληροφοριών σχετικά με σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια, που προκύπτουν από την ανάλυση αναφορών ασφάλειας (παλαιότερα γνωστές ως “βασικές αναφορές”)».

Εξαιρετικό ενδιαφέρον, σύμφωνα με ειδικούς που συμβουλεύτηκε το Documento, παρουσιάζει ότι η EASA φτάνει στο σημείο να θέτει υπό έλεγχο κατά προτεραιότητα ακόμη και ελληνικές εταιρείες που συμμετέχουν στη Star Alliance, δηλαδή την ομάδα μερικών από τις μεγαλύτερες αεροπορικές στον κόσμο, κι όλα αυτά, όπως αναφέρει το έγγραφο, λόγω της ανεπάρκειας των ελληνικών αρχών να επιτηρήσουν επαρκώς την τήρηση των αρχικών εγκρίσεων.

Είναι ενδεικτικό ότι στον συγκεκριμένο κατάλογο, που αφορά τις εταιρείες που έχουν έδρα χώρες της ΕΕ, ενώ αναφέρονται ονομαστικά συγκεκριμένες εταιρείες από κάθε χώρα, μόνο για τις περιπτώσεις της Βουλγαρίας και της Ελλάδας υπάρχει η ένδειξη «όλες οι εταιρείες». Ωστόσο στην περίπτωση της Βουλγαρίας εξαιρούνται τέσσερις εταιρείες, ενώ για τις υπόλοιπες που εντάσσονται στην προτεραιοποίηση των ελέγχων η αιτία δεν αφορά «σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια», όπως συμβαίνει με την περίπτωση της Ελλάδας.

Επιβεβαιώνοντας και αυτό το στοιχείο του ρεπορτάζ, η απάντηση της ΑΠΑ στο Documento αναφέρει ότι «αναφορικά με το θέμα της προτεραιότητας ελέγχων διαδρόμου (ramp inspections) σε όλες τις πτήσεις που ανήκουν σε αεροπορικές εταιρείες με έδρα την Ελλάδα η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας είναι σε συνεχή ενίσχυση των ελέγχων που πραγματοποιεί με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό επιθεωρήσεων για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις».

Αξίζει να σημειωθεί ότι τρεις ελληνικές αεροπορικές εταιρείες συμπεριλαμβάνονται σε συμπληρωματικό πίνακα της SAFA. Στον συγκεκριμένο πίνακα αναφέρονται ονομαστικά ορισμένες εταιρείες που έχουν έδρα χώρες τις οποίες η SAFA έχει θέσει συνολικά υπό επιτήρηση. Από την ΕΕ τέτοιες χώρες είναι μόνο η Ελλάδα και η Βουλγαρία, αλλά εκτός ΕΕ υπάρχουν δεκάδες που έχουν τεθεί υπό καθεστώς γενικού ελέγχου, όπως ενδεικτικά η Ουκρανία, η Μαδαγασκάρη, η Αίγυπτος, η Νιγηρία, η Βόρεια Κορέα, η Κίνα, το Ιράν και άλλες. Στον συμπληρωματικό κατάλογο υπάρχουν μεμονωμένες εταιρείες που θα αναφέρονταν στη λίστα των προτεραιοτήτων, αλλά τελικά παραλείφθηκαν επειδή καλύφθηκαν από την προτεραιοποίηση ολόκληρης της χώρας.

Οι τρεις ελληνικές αεροπορικές εταιρείες που αναφέρονται σε αυτό τον κατάλογο είναι η Lumiwings, η Life Line Aviation και η Air Mediterranean.

Μπίζνες με τις πιστοποιήσεις;

Τα δύο έγγραφα που φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα το Documento συνθέτουν πάντως ένα ιδιαίτερα προβληματικό πλαίσιο για την ασφάλεια των αερομεταφορών στην Ελλάδα.

Ωστόσο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Documento το ζήτημα των αεροδρομίων τα οποία η Ελλάδα φροντίζει να μη θέτει σε διαδικασία πλήρους πιστοποίησης φαίνεται πως έχει περισσότερο βάθος.

Συγκεκριμένα, τους τελευταίους μήνες έχει μπει στην τελική ευθεία η διαδικασία για την ιδιωτικοποίηση 22 ελληνικών περιφερειακών αεροδρομίων κατά τα πρότυπα των 14 που προηγήθηκαν και πλέον λειτουργούν υπό τη διοίκηση της γερμανικής Fraport.

Ο διαγωνισμός θα αφορά την αξιοποίηση, αναβάθμιση και παραχώρηση της λειτουργίας των αεροδρομίων Αλεξανδρούπολης, Αράξου, Αστυπάλαιας, Χίου, Ιωαννίνων, Ικαρίας, Καλύμνου, Καρπάθου, Κάσου, Κοζάνης, Κυθήρων, Λέρου, Μήλου, Λήμνου, Νέας Αγχιάλου, Νάξου, Πάρου, Σητείας, Σκύρου, Σύρου, Καστοριάς και Καστελόριζου. Συνεπώς, τα 12 από τα 22 υπό ιδιωτικοποίηση αεροδρόμια βρίσκονται στη λίστα των 14 αεροδρομίων που επισημαίνει στην αναφορά της η Κομισιόν.

Ταυτόχρονα, πηγές του Documento «δείχνουν» προς την κατεύθυνση ενός πολύ γνωστού επιχειρηματία και στενού φίλου της οικογένειας Μητσοτάκη ως τον βασικό «μνηστήρα» της αγοράς των αεροδρομίων.

Ο επιχειρηματίας πάντως δεν είναι «ξένος» στον χώρο των αερομεταφορών, καθώς είναι ιδιοκτήτης μεγάλης αεροπορικής εταιρείας, ενώ στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν έχει απασχολήσει έντονα την επικαιρότητα όταν έλαβε… γενναιόδωρη βοήθεια από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ετσι, η προοπτική πώλησης πολλών αεροδρομίων θέτει υπό διαφορετικό πρίσμα την επίμονη άρνηση της Ελλάδας να τα πιστοποιήσει, αφού αεροδρόμια που δεν φέρουν τις απαραίτητες ευρωπαϊκές πιστοποιήσεις έχουν εξ ορισμού χαμηλότερη εμπορική αξία, γεγονός που θα μπορούσε να αποτελεί ιδιαίτερα ευεργετική συγκυρία για τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματικούς ομίλους.

Καμία απάντηση από τον Σταϊκούρα

Το Documento επιχείρησε να επικοινωνήσει και με το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών αλλά και προσωπικά με τον υπουργό Χρήστο Σταϊκούρα ζητώντας τη θέση τους επί των σημερινών αποκαλύψεων, ωστόσο δεν δόθηκε εγκαίρως καμία απάντηση.

Η απάντηση της ΑΠΑ στο Documento

Η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) (ν. 4757/2020), αρμόδια μεταξύ άλλων για την εποπτεία θεμάτων ασφάλειας στην αεροπορία στη χώρα μας, παρέλαβε ανοιχτά θέματα ασφάλειας αεροδρομίων, όπως ενδεικτικά τα μη δεόντως πιστοποιημένα κρατικά αεροδρόμια, κάτι που οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές είχαν διαπιστώσει ήδη από τις αρχές του 2018, καθότι η προθεσμία χορήγησης πιστοποιητικών αεροδρομίου σε εφαρμογή σχετικών κανονιστικών διατάξεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρήλθε την 31η Δεκεμβρίου 2017. Στο πλαίσιο αυτό, από την έναρξη λειτουργίας της η ΑΠΑ έλαβε γνώση των ανωτέρω και είναι σε συνεχή επικοινωνία και συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Κινητικότητας και Μεταφορών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (DG MOVE), τον EASA και το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Σε πρόσφατη επιστολή της EE/EASA, και στο πλαίσιο της διαρκούς εποπτείας, αναφέρθηκαν θέματα ενίσχυσης της ασφάλειας και βελτίωσης της διαλειτουργικότητας σε 18 ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ιταλία, Δανία, Κύπρος, Κροατία, Τσεχία, Εσθονία, Φινλανδία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Λιθουανία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Σλοβακία, Σλοβενία, Σουηδία, Ελβετία) συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Επιπροσθέτως αναφέρονται θέματα που αφορούν αποκλειστικά την Ελλάδα αναφορικά με τα μη δεόντως πιστοποιημένα αεροδρόμια για τα οποία η ΑΠΑ έχει εκκινήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες τόσο για την ενίσχυση της ασφάλειας όσο και για την πιστοποίηση, ενημερώνοντας αναλυτικά για τις ενδεδειγμένες ενέργειες τον αρμόδιο πάροχο υπηρεσιών ΥΠΑ (Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας), γνωστοποιώντας αυτές και στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα. Τα δέκα μη δεόντως πιστοποιημένα αεροδρόμια υπό τη διαχείριση της ΥΠΑ είναι τα αεροδρόμια: Αλεξανδρούπολης, Ιωαννίνων, Καρπάθου, Κυθήρων, Λήμνου, Μήλου, Σητείας, Σύρου και Χίου καθώς και αυτό του αεροδρομίου Ηρακλείου. Τα τέσσερα αεροδρόμια τα οποία, αν και στρατιωτικά, εξυπηρετούν κινήσεις πολιτικών αεροσκαφών είναι τα αεροδρόμια: Αράξου, Καλαμάτας, Νέας Αγχιάλου και Σκύρου. Η ευθύνη εποπτείας των αεροδρομίων αυτών ανήκει στο ΓΕΑ (Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας), με το οποίο είμεθα σε στενή συνεργασία για τη σωστή λειτουργία του μηχανισμού με τον οποίο εξασφαλίζονται οι συνθήκες λειτουργίας για αεροδρόμια αυτής της κατηγορίας. Αναμένεται συντόμως να ενημερωθούν οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές με την παροχή των στοιχείων που αποδεικνύουν ότι έχει επιτευχθεί το απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας και διαλειτουργικότητας με τα συστήματα της πολιτικής αεροπορίας. Αντιστοίχως αναφορικά με το θέμα της προτεραιότητας ελέγχων διαδρόμου (ramp inspections) σε όλες τις πτήσεις που ανήκουν σε αεροπορικές εταιρείες με έδρα την Ελλάδα, η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας είναι σε συνεχή ενίσχυση των ελέγχων που πραγματοποιεί με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό επιθεωρήσεων για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις.

Πηγή: documentonews.gr

Με 42 ταινίες, 30 από τις οποίες σε πανελλαδική, διεθνή και παγκόσμια πρεμιέρα, το 8ο Beyond Borders – Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου παρουσιάζει ένα πρόγραμμα Κυρίως και μicro διαγωνιστικών τμημάτων με δουλειές που περιλαμβάνουν τις πιο σύγχρονες θεματικές.

Από τις 20 έως τις 27 Αυγούστου, στο Καστελλόριζο, ένα κινηματογραφικό σκηνικό από μόνο του, νεότεροι και καταξιωμένοι κινηματογραφιστές απ’ όλον τον κόσμο σχολιάζουν την πραγματικότητα, ανατρέπουν βεβαιότητες και φαντάζονται το μέλλον σε ένα line up συναρπαστικών ταινιών μεγάλου, μεσαίου και μικρού μήκους.

Όπως δήλωσε η Ειρήνη Σαρίογλου, καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ: «Το Beyond Borders, μέσα στα οκτώ χρόνια πορείας του, προσπαθεί να συμβάλλει ουσιαστικά με μια διαφορετική ματιά, να ”βλέπει” πέρα από τα σύνορα, να παρατηρεί και να αφουγκράζεται τον κόσμο όλο χωρίς παρωπίδες και στεγανά, μετατρέποντας με τον τρόπο αυτόν το Καστελλόριζο, το μικρό παράδεισο με τη σπουδαία ιστορία και την απαράμιλλη ομορφιά, σε σημείο αναφοράς καλλιτεχνών και πνευματικών ανθρώπων, σε έναν τόπο συνάντησης, αλληλεγγύης, κατανόησης και συμφιλίωσης των λαών».

Οι ταινίες του φετινού φεστιβάλ επικεντρώνονται σε θεματικές, όπως ο πόλεμος, η προσφυγιά και οι μετακινούμενοι πληθυσμοί, η αποικιοκρατία, το φύλο και η σεξουαλικότητα, η δικαιοσύνη και η έλλειψή της, οι συνθήκες εργασίας, η τεχνολογία και οι προκλήσεις της, η ζωή και ο κόσμος όπως τον ξέραμε κι όπως αλλάζει.

Όπως σχολιάζει ο Michel Noll, πρόεδρος της συνδιοργανώτριας Ecrans des Mondes και Διευθυντής Διεθνούς Ανάπτυξης του φεστιβάλ: «Τα ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά ντοκιμαντέρ υπόκεινται αναγκαστικά στους μεταβαλλόμενους καιρούς που ζούμε. Ένας από τους στόχους τους είναι ακριβώς να γίνουν μάρτυρες των χαρακτήρων, συμβάντων και τόπων μέσα στο χρόνο των αφηγήσεών τους.

Όσο παρακολουθούμε στην παγκόσμια πολιτική αρένα, την άνοδο της ακροδεξιάς και των οπισθοδρομικών εθνικών απομονώσεων που τη συνοδεύουν, χαίρομαι που βλέπω ότι στον πολιτιστικό και κοινωνικό στίβο υπάρχει μια τάση για μεγαλύτερη ενότητα. Μετά τη δραματική εμπειρία του κόβιντ και καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, οι ειρηνικές πολιτιστικές και κοινωνικές ανταλλαγές, η μετανάστευση και οι συνέπειές της γίνονται το θέμα πολύ δυνατών ντοκιμαντέρ. Από τις φετινές επιλογές του Beyond Borders φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να δούμε τι έχουμε κοινό κι όχι τι μας χωρίζει».

Το Κυρίως Διαγωνιστικό τμήμα ξεκινά τη Δευτέρα 21 Αυγούστου με την προβολή του πολυαναμενόμενου ντοκιμαντέρ ”We Will Not Fade Away”, της Ουκρανής βραβευμένης σκηνοθέτριας Alisa Kovalenko που ακολουθεί τα όνειρα πέντε εφήβων στην εμπόλεμη Ουκρανία και συνεχίζει με το «Scenes with My Father», της Ολλανδο-Κροάτισσας σκηνοθέτριας Biserka Šuran σε ελληνική πρεμιέρα που αναβιώνει σκηνές από την πρώην Γιουγκοσλαβία, καθώς και με το ”Radji”, επίσης σε ελληνική πρεμιέρα, των Georg Götmark & John Erling Utsi που σχολιάζει τις συγκρούσεις για τη γη και τα σύνορα στο βορειότερο τμήμα της Σουηδίας και της Νορβηγίας.

Την Τρίτη 22 Αυγούστου οι προβολές ξεκινούν με την ταινία ”Roofless Dreams” του δημοσιογράφου, πολεμικού ανταποκριτή και ντοκιμαντερίστα Σωτήρη Δανέζη που ακολουθεί για 13 μήνες πέντε ανθρώπους που ζουν υπό την απειλή του άστεγου, στους δρόμους της Αθήνας και ακολουθούν τα «Φύλλα καπνού» των Στάθη Γαλαζούλα & Ελίζας Καβαλαράκη που ξεδιπλώνουν τις μνήμες γυναικών καπνεργατριών, καθώς και η ελληνική πρεμιέρα του ”Holy Dilemma”, των Ούγγρων Julianna Ugrin και Márton Vízkelety, όπου παρακολουθούμε έναν Ρωμαιοκαθολικό ιερέα που μετά από πολλά χρόνια μυστικής διπλής ζωής, αποφασίζει να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του.

Την Τετάρτη 23 Αυγούστου το ανθρώπινο πνεύμα υπερνικά τον πόλεμο, όπως θα δούμε στην ταινία ”When Spring Came to Bucha” των Mila Teshaieva & Marcus Lenz, ενώ στο «Uncanny me» που προβάλλεται σε ελληνική πρεμιέρα, η Katharina Pethke ασχολείται με ψηφιακούς τρισδιάστατους κλώνους και στη διεθνή πρεμιέρα της ”Audrey Napanangka” της αυστραλιανής Penelope McDonald παρακολουθούμε τη ζωή μιας οικογένειας walpiri που ταξιδεύει εκπαιδεύοντας η ίδια τα παιδιά της.

Την Πέμπτη 24 Αυγούστου τη σκυτάλη παίρνουν οι Μαρία Λούκα και Μυρτώ Πατρσαλίδου με το «Πένθος – Αυτοί που μένουν», μια συνομιλία μες τις οικογένειες του Σαχζάντ Λουκμάν, του Παύλου Φύσσα και του Ζακ Κωστόπουλου. Στο ”Underdog” της Ολλανδής Mariëtte Faber που επίσης κάνει διεθνή πρεμιέρα στο Καστελλόριζο παρακολουθούμε μια κτηνίατρο που αναζητά με τα εκπαιδευμένα σκυλιά της, ανθρώπους που έχουν χαθεί αλλά παρεμποδίζεται από τις αρχές, ενώ στην ελληνική πρεμιέρα του ”Hours of Ours”, του Ταϊλανδού Komtouch Napattaloong, ακολουθούμε τις περιπέτειες μιας οικογένειας από το Σουδάν που αναζητά άσυλο στην Μπανγκόκ.

Την Παρασκευή 25 Αυγούστου παρακολουθούμε σε Παγκόσμια πρεμιέρα το «Μια ιστορία τεσσάρων μειονοτήτων» του ισραηλινού David Deri με οικογένειες Μουσουλμάνων, Εβραίων Υπερ-Ορθόδοξων, Εβραίων Θρησκευόμενων Έποικων και Εβραίων Κοσμικών ομοφυλόφιλων, απολαμβάνουμε μια χαμένη, αδημοσίευτη συζήτηση για τον κινηματογράφο ανάμεσα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο και τον Νίκο Παναγιωτόπουλο στην ταινία «Θόδωρος Αγγελόπουλος – Νίκος Παναγιωτόπουλος:

Ο καθένας και η μουσική του», των Αντώνη Κόκκινου & Γιάννη Σολδάτου και μαθαίνουμε τον πραγματικό ρόλο του Στρατιωτικού Λογοκριτή στο ”The Soldier’s Opinion” του βραβευμένου Ισραηλινού σκηνοθέτη Assaf Banitt.

Το Σάββατο 26 Αυγούστου, τελευταία μέρα του διαγωνιστικού, Ελληνική πρεμιέρα κάνει η ταινία ”Dead Weight”, του Ιταλού Francesco Del Grosso που διηγείται την ιστορία του Angelo Massaro, πρωταγωνιστή μιας από τις πλέον περιβόητες δικαστικές πλάνες στα χρονικά της Ιταλίας, ακολουθεί το ”What Remains on the Way”, των Jakob Krese & Danilo Do Carmo που αφηγείται την ιστορία μιας ανύπαντρης μητέρας και των τεσσάρων παιδιών της, καθώς προσπαθούν να φτάσουν στα σύνορα Μεξικού-ΗΠΑ και κλείνουμε με την ελληνική πρεμιέρα της ταινίας ”The hidden children of colonization”, του Dominique Regueme που πραγματεύεται την ιστορία απομάκρυνσης και εξορίας χιλιάδων πολυφυλετικών παιδιών κατά τη διάρκεια του βελγικού αποικισμού στο Κονγκό, τη Ρουάντα και το Μπουρούντι.

Το μicro Διαγωνιστικό τμήμα ξεκινά την Πέμπτη 24 Αυγούστου με την ελληνική πρεμιέρα της ”Geamăna”, του βραβευμένου Γερμανού σκηνοθέτη Matthäus Wörle, για το ομώνυμο εγκαταλειμμένο ρουμανικό χωριό στα βουνά Apuseni. Συνεχίζουμε με το ”Morning Routine”, του Ρουμάνου Robert Kocsis επίσης σε ελληνική πρεμιέρα, που παρακολουθεί έναν νεαρό σκηνοθέτη στην αναζήτηση του επόμενου ντοκιμαντέρ του για τον πόλεμο της Ουκρανίας.

Ελληνική πρεμιέρα κάνει και το ”Un robot à soi”, της καναδής Anne Gabrielle Lebrun Harpin, που με την επαναχρησιμοποίηση διαφημίσεων και τηλεοπτικών αρχείων, εξετάζει τη σχέση μεταξύ γυναικών και τεχνολογίας, καθώς και το ”Back”, του Σύρου Yazan Rabee που μοιράζεται τον επαναλαμβανόμενο εφιάλτη πολλών Σύρων που έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα τους, αλλά και η ”Angelique”, της Elisabeth Kratzer, με την ιστορία της 73χρονης τρανς Angelique Nagel.

Το «Κάλεσμα των φάρων» του Κωνσταντίνου Ποταμιάνου περιγράφει την ιστορία της ανακαίνισης των δύο νοτιότερων φάρων της χερσαίας Ευρώπης, ενώ το ”Every Sunday” της κύπριας σκηνοθέτριας Καίτης Παπαδήμα, ακολουθεί μια ομάδα Φιλιππινέζων οικιακών βοηθών στην Κύπρο, οι οποίες ετοιμάζονται για έναν διαγωνισμό ομορφιάς που διοργανώνει η τοπική τους κοινότητα. Η Παρασκευή 25 Αυγούστου ξεκινά με την ταινία ”Bitter September” της Σοφίας Φαραντάτου σε ελληνική πρεμιέρα για τη διαχείριση της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου.

Ελληνική πρεμιέρα και για το ”Do you get me?” του Otto Lazić-Reuschel που παρακολουθεί τον Mohamed Taychen Chakir που έφυγε από το Μαρόκο για την Ευρώπη σε ηλικία 12 ετών, όπως και για το ”Karam Camera” των Liam LoPinto, Shaimaa Al Sabti & Hana Barhum με την ιστορία δύο Σύρων προσφύγων που ξεκινούν το ταξίδι τους ως κινηματογραφίστριες, αλλά και για το ”Waiting Working Hours”, του Βέλγου Ben De Raes που δίνει φωνή στους ανασφάλιστους ξένους εργάτες της οδού Diksmuidelaan στις Βρυξέλλες.

Σε παρόμοια θεματική και η ταινία ”Not go gentle”, του Σλοβένου Sasha Ihnatovich για τους μετανάστες που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να βρουν ασφαλές καταφύγιο. Στο ”Will you look at me?” του κινέζου Shuli Huang παρακολουθούμε μια εξομολογητική συζήτηση ανάμεσα σε έναν νεαρό σκηνοθέτη και τη μητέρα του.

Σε διεθνή πρεμιέρα η ταινία ”Grandpa’s stories” του Ούγγρου Dániel Nagy, όπου ένας ερασιτέχνης κινηματογραφιστής παππούς, προσπαθεί να διηγηθεί τραγικές σκηνές από τον 20ό αιώνα στο εγγόνι του, ενώ η ”Abeille” της τυνήσιας Mouna Ben Hammed σε ελληνική πρεμιέρα διηγείται την ιστορία μια γυναίκας από την Υποσαχάρια Αφρική που παλεύει για να επιβιώσει στην Τυνησία παρά τις αδικίες.

Το Σάββατο 26 Αυγούστου οι προβολές ξεκινούν με το «Ξύπνησα 18» της Βέρας Ιόνας Παπαδοπούλου, όπου έξι ασυνόδευτοι νέοι/ες μιλούν για τη ζωή στην Ελλάδα, καθώς αλλάζει και δυσκολεύει απότομα στα 18. Σε ελληνική πρεμιέρα το ”Glimmer” του Ken Rischard για την κατάρρευση της χαλυβουργίας στο Λουξεμβούργου, όπως και το ”The Roundabout”, της Ισπανίδας Carmen Tortosa που περιγράφει μια τυπική μέρα στις ζωές δύο Μαροκινών μεταναστών δίπλα σε έναν κυκλικό κόμβο, καθώς και το ”Why?” του Ουκρανού Natxo Leuza που θέτει τα αναπάντητα ερωτήματα κάθε πολέμου, αλλά και το ”One never kills for love”, της Manon Testud όπου παρακολουθούμε μια φεμινιστική ομάδα που γράφει συνθήματα στους τοίχους του Μόντρεαλ ενάντια στη συστημική βία που υφίστανται οι γυναίκες και οι μειονότητες.

Το ”Scars”, της Καναδής Alex Anna, επίσης σε ελληνική πρεμιέρα, είναι ένα αφοπλιστικά ειλικρινές πορτρέτο της προσωπικής πάλης της ίδιας της σκηνοθέτριας με την κατάθλιψη και τον αυτοτραυματισμό. Ακολουθεί σε Παγκόσμια πρεμιέρα η ταινία ”Future comes at the right time”, των Elena Bongiorno, Sofia Merelli, Martina Tamburini & Gabriele Umidon που αφηγείται την ιστορία του νιγηριανού Nelson και της διαφυγής του στην Ιταλία, έπειτα από μία βίαιη επίθεση λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού και οι προβολές του μicro κλείνουν με τη ”Vidisova” του Γιώργου Παναγόπουλου που ακολουθεί τον κύριο Τάσο να ξαναχτίζει το σπίτι των παιδικών του αναμνήσεων, σε ένα μικρό χωριό που κατέστρεψαν οι ίδιοι οι κάτοικοί του τη δεκαετία του ’60, προκειμένου να επιδοτηθούν ως σεισμόπληκτοι και να χτίσουν ένα νέο χωριό.

Στα δύο διαγωνιστικά τμήματα απονέμονται συνολικά 11 βραβεία: Βραβείο Καλύτερου Ιστορικού, Καλύτερου Κοινωνικού και Καλύτερου Πολιτικού Ντοκιμαντέρ, όλα με τη χορηγία της ΕΡΤ, Βραβείο Καλύτερου Ελληνικού Ντοκιμαντέρ με χορηγία του ΕΚΚ, Ειδικό Βραβείο Μεσογειακής Φιλίας με χορηγία του ΕΚΟΜΕ, Ειδικό Βραβείο «Οδυσσέας» με χορηγία της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας, Βραβείο FIPRESCI, Βραβείο #ThisisEU Ευρωπαϊκές Αξίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, και Χρυσός, Αργυρός και Χάλκινος Φοίνικας μicro με υποστηρικτή το γερμανικό κρατικό κανάλι ZDF/Phoenix και την ΕΡΤ.

Τη φετινή κριτική επιτροπή του επίσημου διαγωνιστικού τμήματος απαρτίζουν οι: Wolfgang Bergmann (Εκτ. Διευθυντής ARTE Γερμανίας, Πρόεδρος της Επιτροπής), Εύα Στεφανή (Σκηνοθέτρια/Ακαδημαϊκός), Karin Jurschick (Σκηνοθέτρια/Ακαδημαϊκός), Σταύρος Παπαγεωργίου (Σκηνοθέτης/Καλλιτεχνικός Διευθυντής του AEI Cyprus Film Festival) και Jordan Paterson (Σκηνοθέτης/Παραγωγός).

Στην κριτική επιτροπή FIPRESCI συμμετέχουν οι κριτικοί Senem Erdine (Altyazi, Τουρκία), Davide Magnisi (CineCritica, Ιταλία) και Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (LIFO, MEGA TV, COSMOTE TV), ενώ η κριτική επιτροπή του μicro αποτελείται από τους/τις: Peter Arens (Υπεύθυνο του προγράμματος Ιστορίας και Επιστήμης, ZDF Γερμανική Ραδιοτηλεόραση, Πρόεδρο της Επιτροπής), Pelin Esmer (Σκηνοθέτρια), Marcin Malatynski (Ακαδημαϊκό/Παραγωγό), Αφροδίτη Καϊράκη (Ακαδημαϊκό) και Πάνο Δενδραμή (Σκηνοθέτη/Καθηγητή Κινηματογράφου).

Εκτός Διαγωνιστικού, στο Πανόραμα, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ταινίες, όπως το ”Queen Lear” της Τουρκάλας Pelin Esmer για μια θεατρική ομάδα αγροτισσών από την ορεινή Νότια Τουρκία, τον «Κινύρα: Ιερεύς Κτίλος Αφροδίτας» του Κύπριου Σταύρου Παπαγεωργίου για το σημαντικότερο μυθικό πρόσωπο της αρχαίας ιστορίας της Κύπρου, το ”Death of Pharaoh Anwar Al Sadat and the Holy Warriors” του Γερμανού Wilfried Huismann για τον διάδοχο του Nasser και Πρόεδρο της Αιγύπτου που προσπάθησε να σπάσει το τείχος της εχθρότητας μεταξύ δύο λαών που διεκδικούσαν την ίδια γη, την ταινία «Ο Τζέιμς Μποντ στη γραμμή θανάτου του Βερολίνου» των Jean-Christoph Caron & Ali Soozandeh, για τα γεγονότα του Ψυχρού πολέμου που ενέπνευσαν τον δημιουργό του Μποντ, Ίαν Φλέμινγκ, το ”Why we fight” των Alain Platel & Mirjam Devriendt για το πώς ο χορός εκφράζει τη βία που ξεσπά ως σωματική αντίδραση, όταν δεν έχουμε λόγια και τρόπους να εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας.

Το Πανόραμα συνεχίζει με τις ταινίες ”On this Land” των Giuseppe Cederna & Simone Corallini για το μη καθολικό νεκροταφείο στο Testaccio, γνωστό και ως κοιμητήριο των ποιητών, όπου αναπαύονται μεταξύ άλλων οι Shelley, Keats, Gregory Corso, Antonio Gramsci και Joyce Lussu. Ακολουθούν το αγαπημένο ”Mediterraneo” του Gabriele Salvatores, ο «Αποχαιρετισμός-Η μνήμη του τόπου» του Σταύρου Ψυλλάκη για τον αγώνα επιβίωσης του αντάρτη Γιώργου Λιονάκη, το «The Investigator» του Viktor Portel για τον Vladimír Dzuro, τον πρώτο Τσέχο εγκληματολογικό ερευνητή του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία, το ”Vienna Calling” του Philipp Jedicke για τη νεανική underground μουσική σκηνή της Βιέννης.

Το ”Lac-Mégantic-This is not an accident” του Philippe Falardeau ερευνά μια από τις χειρότερες τραγωδίες τρένων μεταφοράς πετρελαίου στην ιστορία, που πυροδοτήθηκε από εταιρική και πολιτική αμέλεια, ενώ το ”Writing Bethune: ep 3 ‘Spain & The Fight Against Fascism’ (1936-1937)” του Jordan Paterson αποκαλύπτει μια νέα προοπτική για τον αμφιλεγόμενο Καναδό γιατρό, που εξακολουθεί να καθορίζει την πολιτική σχέση μεταξύ Κίνας και Βόρειας Αμερικής.

Το ”Fortunate Son” του Τόνυ Ασημακόπουλου είναι ένα αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ από τον γιο Ελλήνων μεταναστών που ζουν στον Καναδά που γνώρισε τον σκληρό κόσμο των ναρκωτικών, ενώ στην «Πατρίδα Αξέχαστη Μικρά Ασία» της Ειρήνης Σαρίογλου, η Βασιλική Ράλλη αφηγείται την τραγική ιστορία της οικογένειάς της που το 1922 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Μοσχονήσι της Μικράς Ασίας, και ξεκίνησε τελικά μια νέα ζωή στην απέναντι ακτή. Τέλος η ταινία «Βενιζέλος, αγώνας για τη Μικρά Ασία» του Νίκου Νταγιαντά παρακολουθούμε την ιστορία του μεγάλου πολιτικού μέσα από δραματοποιημένες σκηνές, σπάνια αρχεία και συνεντεύξεις.

Στην Τελετή Έναρξης του φεστιβάλ την Κυριακή 20 Αυγούστου θα προβληθεί το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Το Γελαστό Παιδί» του Άλαν Γκίλσελαν (Ιρλανδία, 2022), που ξετυλίγει το νήμα της αλήθειας πίσω από το γνωστό τραγούδι που γράφτηκε από τον έφηβο επαναστάτη Μπρένταν Μπίαν ως φόρος τιμής σ’ έναν άλλο θρυλικό επαναστάτη, τον Μάικλ Κόλινς, αλλά γνώρισε μια σπουδαία δεύτερη ζωή ως αριστερός ύμνος της αντίστασης στη Χούντα, μεταφρασμένο από τον ποιητή Βασίλη Ρώτα και μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη.

Με πρωτότυπη μουσική της Ελένης Καραΐνδρου και με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων, όπως η Μαρία Φαραντούρη, ο Παντελής Βούλγαρης, ο Ροβήρος Μανθούλης και ο Παντελής Μπουκάλας, η ταινία αφηγείται τις αναπάντεχες μεταμορφώσεις ενός τραγουδιού, αλλά και την πολυτάραχη Ιστορία δύο λαών. Η βραδιά θα ολοκληρωθεί με τη συναυλία της Φωτεινής Δάρρα, για πρώτη φορά στο νησί, που μαζί με τον μουσικοσυνθέτη Γιώργο Παπαχριστούδη και τον τραγουδιστή Κώστα Τριανταφυλλίδη θα παρουσιάσουν ένα πλούσιο μουσικό ρεπερτόριο με τα «Τραγούδια που πέρασαν τα σύνορα».

Στην Τελετή Λήξης στις 27 Αυγούστου θα προβληθεί η ταινία ”Tricks on the Dead” του Jordan Paterson (Καναδάς-Γαλλία, 2015), μέσω της οποίας εξιστορείται και απλώνεται το νήμα του πρώτου μαζικού μεταναστευτικού ρεύματος των Κινέζων εργατών στην Ευρώπη. Το Φεστιβάλ θα ολοκληρωθεί με τη συναρπαστική παρέα της Ελένης Τσαλιγοπούλου, του Γιώργου Ανδρέου και της Κορίνας Λεγάκη που παντρεύουν τα ηχοχρώματα της Ανατολής και της Δύσης σε ένα «Μουσικό αφιέρωμα μνήμης».

Κινηματογραφικά προγράμματα

Φυσικά, όπως και κάθε χρόνο, θα πραγματοποιηθούν επιμορφωτικά σεμινάρια (masterclasses) με κορυφαίες φυσιογνωμίες από την κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία, όπως ο Jean Christoph Caron, επικεφαλής του τμήματος Ντοκιμαντέρ του Phoenix, που με το ”The True History Behind Pop-Culture Heroes”, εξερευνά τις λιγότερο γνωστές πτυχές της ιστορίας των ηρώων που ενέπνευσαν τον James Bond και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, η καθηγήτρια Αφροδίτη Καϊράκη που θα ασχοληθεί με τις ταινίες «Μαγική Πόλη» και «Συνοικία το όνειρο» και την αναπαράσταση των προβλημάτων των προσφύγων μέσα από αυτές και ο Giuseppe Cederna, ηθοποιός, συγγραφέας και πρωταγωνιστής της ταινίας Mediterraneo που θα συνδυάσει τις αναμνήσεις του από την ταινία με προσωπικά βιώματα και αναμνήσεις από το ίδιο το Καστελλόριζο.

Τέλος ο Σταύρος Παπαγεωργίου, ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής του AEI Cyprus Film Festival, θα μοιραστεί με το κοινό μυστικά και ευκαιρίες για τις δυνατότητες κινηματογραφικών συμπαραγωγών στην Κύπρο, ενώ ο Wolfgang Bergmann θα μοιραστεί μαζί μας μυστικά για μια επιτυχημένη συμπαραγωγή με τον κολοσσό ARTE.

Αναπόσπαστο τμήμα του Φεστιβάλ είναι και το διήμερο Audiovisual Pitching Lab, όπου παρουσιάζονται σε προβολές 12 projects απ’ όλον τον κόσμο που συζητώνται με κορυφαίους επαγγελματίες από το χώρο της κινηματογραφικής βιομηχανίας, οι οποίοι συμβάλουν έτσι καθοριστικά στη διαμόρφωση και στην υλοποίηση του μελλοντικού κινηματογραφικού γίγνεσθαι. Head Moderator είναι η Claudia Schreiner (Documentary Campus Masterschool, Γερμανία), ενώ η κριτική επιτροπή αποτελείται από προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές/ριες σχολών κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, του Μονάχου, της Πράγας και του Τελ Αβίβ.

Μέσω των παραπάνω προγραμμάτων και δράσεων, το Φεστιβάλ στέκεται έμπρακτα δίπλα σε νέες και νέους δημιουργούς, δίνοντάς τους την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν το κινηματογραφικό τους όραμα με την αρωγή κορυφαίων επαγγελματιών. Φέτος έδωσε ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στη διάσταση της κατάρτισης και της εξέλιξης, δημιουργώντας ένα πρωτοποριακό Δίκτυο και συμπράττοντας με πολλές από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές σχολές της της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Μέσης Ανατολής:

Η σύμπραξη αυτή περιλαμβάνει ενδεικτικά τη συμμετοχή ολοκληρωμένων ταινιών στη μicro διαγωνιστική σκηνή, μέσω της οποίας οι διακριθείσες ταινίες θα προβάλλονται στo Phoenix – ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά τηλεοπτικά δίκτυα ντοκιμαντέρ, τη συμμετοχή στο Pitching Lab και την επιτροπή του, τη συμμετοχή στη διεθνή ομάδα σπουδαστριών/ών κινηματογράφου με στόχο την εκμάθηση των σταδίων παραγωγής (documentary studio), τη συμμετοχή στις ομάδες προγραμματισμού του Φεστιβάλ, κ.ά.

Επιπλέον, υπό την εποπτεία του Γενικού Γραμματέα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI), Klaus Eder, θα διεξαχθεί κατά τη διάρκεια των προβολών και σε καθημερινή βάση, η δράση Critics’ Corner, κατά την οποία τρία διακεκριμένα μέλη της FIPRESCI θα συνομιλούν με τους επαγγελματίες, αλλά και με το κοινό, για τις ταινίες που προβλήθηκαν το προηγούμενο βράδυ στα διαγωνιστικά τμήματα του Φεστιβάλ.

Και επειδή ο κινηματογράφος είναι ιστορίες, καινοτομώντας για ακόμα μια φορά στη φετινή διοργάνωση θεσμοθετήθηκε το «Beyond Storytelling»: Ένα κινηματογραφικό εργαστήρι με τη συμμετοχή φοιτητών/ριών από το συνεργαζόμενο δίκτυο κινηματογραφικών σχολών, που θα επικεντρώνεται κάθε χρόνο σε ένα θεματικό πυρήνα συνυφασμένο με το Καστελλόριζο και θα «μυεί» τα μέλη του σε όλα τα στάδια της κινηματογραφικής παραγωγής, από το development έως το post production παράγοντας μια ταινία τεκμηρίωσης μικρού μήκους.

Φέτος το εργαστήριο πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και το Πανεπιστήμιο Queen’s του Kingston (Καναδάς), υπό την καθοδήγηση του ακαδημαϊκού Uri Cohen και της σκηνοθέτριας Danae Elon.

Διατηρώντας τους δεσμούς εξωστρέφειας και συνέργειας με παγκόσμιους πολιτιστικούς φορείς, η 8η έκδοση του Φεστιβάλ θα φιλοξενήσει εκπροσώπους από ένα τιμώμενο ΜΜΕ, ένα τιμώμενο ακαδημαϊκό ίδρυμα και ένα τιμώμενο κινηματογραφικό φεστιβάλ: Τιμώμενο ΜΜΕ θα είναι το μεγαλύτερο κρατικό κανάλι της Γερμανίας, το ZDF, τιμώμενο ακαδημαϊκό ίδρυμα η Σχολή Κινηματογράφου του Μονάχου, από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες κινηματογραφικές σχολές της Ευρώπης, ενώ τιμώμενο φεστιβάλ θα είναι το Φεστιβάλ Αρχαιολογικού, Εθνογραφικού και Ιστορικού Ντοκιμαντέρ Κύπρου (AEI Cyprus Film Festival). Φέτος επίσης εισάγεται για πρώτη φορά ο θεσμός της τιμώμενης χώρας που για το 2023 θα είναι ο Καναδάς.

Παράλληλες Πολιτιστικές Δράσεις του Φεστιβάλ

Εκτός από την παραγωγή και την προώθηση της κινηματογραφικής τέχνης, που αποτελεί πρωταρχικό και κύριο στόχο του Beyond Borders, το Φεστιβάλ κάθε χρόνο διοργανώνει παράλληλες πολιτιστικές δράσεις, ώστε να αναδείξει το πλέον ακριτικό μέρος της χώρας μας σε ένα σημείο παγκόσμιας πολιτιστικής συνάντησης.

Την εβδομάδα προβολών και μεταξύ των διαλειμμάτων, το πρόγραμμα θα διανθίζεται από μουσικά ιντερλούδια, των Δήμου Βουγιούκα και Δημήτρη Κουφογιώργου, από τον κόσμο του αργεντίνικου Tango και της Valse Musette, τις μουσικές παραδόσεις των Βαλκανίων και την Ελληνική μουσική, τα οποία εμπνέονται από το εγχώριο και διεθνές μουσικό κινηματογραφικό ρεπερτόριο και συνδυάζουν άλλοτε τους ήχους του ακορντεόν και της κλασικής κιθάρας κι άλλοτε το μαντολίνο και το πιάνο.

Ταυτόχρονα, καθ’ όλη την εβδομάδα διεξαγωγής του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν εργαστήρια για μεγάλους και μικρούς, όπως: «Cin(e)περίληψη στην τάξη» -βιωματικό κινηματογραφικό εργαστήρι από το ΕΚΟΜΕ και τους Δημήτρη Παπαχαραλάμπους και Ματούλα Παπαδημητρίου, Μακραμέ (κομποδετική)-Δημιουργία αντικειμένων και κοσμημάτων από την Κλεοπάτρα Αρσενικού, Παραδοσιακοί χοροί της Δωδεκανήσου από τον Νίκο Τζέλλο, Εργαστήρι ζυμαρικών από τον Άρη Λιοκάτη, αλλά και Υποβρύχιος καθαρισμός με την περιβαλλοντική οργάνωση i-Sea.

Παράλληλα θα πραγματοποιηθεί εικαστική έκθεση της Γεωργιάννας Νταλάρα στην υπαίθρια Αγορά του νησιού και έκθεση γλυπτικής του εικαστικού Αλέξανδρου Ζυγούρη, ενώ καθημερινά ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Παύλος Μεθενίτης θα συντονίζει απογευματινές βιβλιοπαρουσιάσεις με θέματα ιστορικής, λογοτεχνικής και κινηματογραφικής εμβέλειας. Κεντρική βιβλιοπαρουσίαση του φεστιβάλ θα αποτελέσει η νέα έκδοση του ΙΔΙΣΜΕ σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Γενεύης που προσεγγίζει την Μικρασιατική Καταστροφή μέσα από μάτια δυτικών πηγών, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Συνθήκη της Λωζάνης. Στο πάνελ θα συμμετέχουν οι ακαδημαϊκοί Matteo Compagnolo, Ειρήνη Σαρίογλου, Peter Arens και ο εκτελεστικός διευθυντής του ARTE Γερμανίας, Wolfgang Bergmann.

Το Φεστιβάλ τα τελευταία 3 χρόνια τελεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Διοργάνωση: Ελληνικό Ίδρυμα Ιστορικών Μελετών (ΙΔΙΣΜΕ) σε συνεργασία με την γαλλική Ecrans des Mondes και σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Πλατινένιος χορηγός του Φεστιβάλ είναι η ΔΕΗ. Με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ), της Βουλής των Ελλήνων, της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, του Εθνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ), της Ελληνικής Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης (ΕΡΤ), του Δήμου Μεγίστης, της Πρεσβείας της Γερμανίας στην Αθήνα, της Πρεσβείας της Αυστραλίας στην Αθήνα, της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, της Πρεσβείας της Ισπανίας στην Αθήνα και του Τσέχικου Κέντρου Αθήνας.

Ο νέος Ποινικός Κώδικας αθωώνει ακόμη και εκείνους που καταδικάστηκαν επειδή εισέπρατταν παράνομα συντάξεις συγγενών τους (κατά κανόνα του πατέρα ή της μητέρας τους) οι οποίοι είχαν αποβιώσει και εσκεμμένα δεν δήλωσαν τον θάνατό τους στις αρμόδιες αρχές, ενώ την ίδια στιγμή η ετήσια ζημιά στα ασφαλιστικά ταμεία από τις συντάξεις-μαϊμού αγγίζει περίπου τα 450 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με επίσημα χείλη.

Από το 2011 έχει ξεκινήσει ένας αγώνας δρόμου για να αποκαλυφθούν τα πρόσωπα τα οποία εισέπρατταν παράνομα 120.000 συντάξεις συγγενών αποβιωσάντων οι οποίοι δεν είχαν δηλώσει τον θάνατό τους. Ετσι μπορούσαν να εισπράττουν τις συντάξεις τους, καθώς ήταν συνδικαιούχοι σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς.

Αιμορραγία Ταμείων

Η ετήσια ζημία των ασφαλιστικών ταμείων εκτιμήθηκε ότι άγγιζε το 1,5 δισ. ευρώ. Η δε οικονομική αιμορραγία του ασφαλιστικού συστήματος συνεχιζόταν αδιάλειπτα, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσουν διεξοδικοί έλεγχοι. Αποκαλύφθηκαν τα πρόσωπα και έγιναν καταλογισμοί των παρανόμως καταβληθέντων-εισπραχθέντων συντάξεων, ενώ παράλληλα ασκήθηκαν και ποινικές διώξεις.

Από τους ελέγχους που πραγματοποίησαν το ΙΚΑ και ο ΟΓΑ το 2012 εντοπίστηκαν 328 άτομα στα οποία καταβαλλόταν η σύνταξη ενώ είχαν φύγει από τη ζωή πριν από 10, 18 ή ακόμα και 40 χρόνια. Συγκεκριμένα, υπήρχε ασφαλισμένος του ΙΚΑ που είχε γεννηθεί το 1910, απεβίωσε στις 18/7/1972 και από τότε και επί 40 και πλέον χρόνια του καταβαλλόταν κανονικά η σύνταξη, την οποία ενθυλάκωνε κάποιος στενός συγγενής του.

Τα χρόνια πέρασαν και οι έλεγχοι εν μέρει απέδωσαν. Το 2013 το ποσό που επιστράφηκε στα ασφαλιστικά ταμεία από τους συγγενείς των αποβιωσάντων συνταξιούχων που εισέπρατταν παράνομα τις συντάξεις ως αχρεωστήτως καταβληθείσες ανήλθε στα 13,6 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τον τότε αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα.

Ζημία 420 εκατ. ευρώ τον χρόνο

Το ίδιο έτος ο τότε υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης ενώπιον της Βουλής επισήμανε ότι τουλάχιστον 420 εκατ. ευρώ τον χρόνο κοστίζουν στα ασφαλιστικά ταμεία οι συντάξεις-μαϊμού. Σύμφωνα με τον υπουργό, διαπιστώθηκε ότι τα Ταμεία κατέβαλαν 51.551 συντάξεις σε μη δικαιούχους.

Κατά όσων παράνομα εισέπρατταν συντάξεις, πλέον των καταλογιστικών πράξεων για τα συνολικά ποσά που παράνομα εισέπρατταν, ασκήθηκαν και ποινικές διώξεις για το κακουργηματικό αδίκημα της κατ’ εξακολούθηση απάτης.

Από 1-7-2019 ήρθε η εφαρμογή του νέου Ποινικού Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μετέτρεψε το αδίκημα της κατά συνήθεια και κατ’ εξακολούθηση απάτης από κακούργημα σε πλημμέλημα εφόσον το ποσό δεν υπερβαίνει τις 120.000 ευρώ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα όσοι καταδικάστηκαν επειδή εισέπρατταν παράνομα συντάξεις συγγενών τους οι οποίοι είχαν αποβιώσει εδώ και χρόνια να αθωώνονται, σε εφαρμογή του επιεικέστερου νόμου (Ποινικού Κώδικα), εφόσον το ποσό που ενθυλάκωσαν ήταν μικρότερο των 120.000 ευρώ.

Τους αρεοπαγίτες τους απασχόλησε περίπτωση συνταξιούχου η οποία απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 1999. Ωστόσο, ο γιος της δεν δήλωσε τον θάνατό της και επί 161 μήνες (Μάρτιος 1999 έως και Απρίλιος 2014) εισέπραττε την πολεμική σύνταξη που ελάμβανε η μητέρα του εν ζωή, επωφελούμενος παράνομα 64.660 ευρώ.

Οπως αναφέρεται στην αρεοπαγιτική απόφαση, ο γιος «απέκρυψε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους το γεγονός του θανάτου της μητέρας του, παραπλανώντας έτσι τους υπαλλήλους του Γενικού Λογιστηρίου, οι οποίοι και δεν έδωσαν εντολή για τη διακοπή καταβολής της σύνταξης». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, συνεχίζουν οι δικαστές, «την καταβολή της σύνταξης στον τραπεζικό λογαριασμό που διατηρούσε η αποβιώσασα στην Εμπορική Τράπεζα και στον οποίο ήταν συνδικαιούχος ο κατηγορούμενος και συνέχισε να αναλαμβάνει τα χρηματικά ποσά, προσποριζόμενος έτσι παράνομο περιουσιακό όφελος ανερχόμενο στο ποσό των 64.660 ευρώ, με αντίστοιχη περιουσιακή ζημία του κράτους».

Τελικά, εκείνος καταδικάστηκε από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης σε φυλάκιση 4 ετών, μετατρέψιμη προς 3 ευρώ την ημέρα για το αδίκημα της απάτης κατά συνήθεια και κατ’ εξακολούθηση. Στη συνέχεια προσέφυγε στον Αρειο Πάγο ζητώντας να αναιρεθεί η καταδικαστική για εκείνον εφετειακή απόφαση.

Οι αρεοπαγίτες σε εφαρμογή του νέου Ποινικού Κώδικα έπαυσαν οριστικά την σε βάρος του ποινική δίωξη λόγω παραγραφής (πλημμέλημα πλέον). Οπως σημειώνεται στην απόφαση του Ζ' Ποινικού Τμήματος, το αδίκημα της απάτης κατά συνήθεια και κατ’ εξακολούθηση «είναι πλέον πλημμέλημα, λαμβανομένου υπόψη του ύψους της προκληθείσας σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου ζημίας (64.660 ευρώ)» και σε συνδυασμό με το ότι «ήδη έχει παρέλθει χρονικό διάστημα που υπερβαίνει την οκταετία (σ.σ.: από την τέλεση του αδικήματος), έχει εξαλειφθεί το αξιόποινο της πράξης αυτής λόγω παραγραφής».

Διευκρινίζουν οι αρεοπαγίτες ότι με τον παλαιό Ποινικό Κώδικα «το έγκλημα της απάτης χαρακτηριζόταν ως κακούργημα α) αν ο υπαίτιος διέπραττε απάτες κατ’ επάγγελμα ή κατά συνήθεια και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερέβαιναν το ποσό των 30.000 ευρώ, β) αν διέπραττε απάτη από την οποία το όφελος ή η προξενηθείσα ζημία υπερέβαινε συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ».

Μετά τον νέο Ποινικό Κώδικα «η κακουργηματική μορφή της απάτης εδράζεται πλέον σε συγκεκριμένο χρηματικό κριτήριο και ειδικότερα στο παράνομο περιουσιακό όφελος του υπαίτιου, με αντίστοιχη περιουσιακή ζημία του παθόντα, το οποίο πρέπει να υπερβαίνει το χρηματικό ποσό των 120.000 ευρώ, ενώ απαλείφθηκε η επιβαρυντική περίσταση της κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια τελέσεως του εγκλήματος», καταλήγει ο Αρειος Πάγος.

Για δέκατη έβδομη χρονιά, το Μουσικό Χωριό μεταμορφώνει το πηλιορείτικο χωριό του Αγίου Λαυρεντίου σε έναν τόπο καλλιτεχνικής συμβίωσης, μουσικής μέθεξης και εκπαίδευσης, μέσα σε ένα φυσικό και αρχιτεκτονικό περιβάλλον απαράμιλλης ομορφιάς.

Διοργανώνεται από την αστική, μη κερδοσκοπική εταιρεία arTree με την υποστήριξη της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος, την Τοπική Κοινότητα Αγίου Λαυρεντίου καθώς και την αρωγή του ΥΠΠΟΑ.

Φέτος, από τις 18 Αυγούστου έως τις 9 Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθούν 17 συμβιωτικά εργαστήρια, τα οποία θα συντονίζονται από 24 καλλιτέχνες, μουσικούς, εκπαιδευτικούς και επιστήμονες του ήχου, των σωματικών τεχνών και του θεάτρου. Οι δράσεις αυτές εκτείνονται στις δύο τελευταίες εβδομάδες του Αυγούστου, σε δύο περιόδους με πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα φέρνοντας σε επαφή τις τέχνες του ήχου με το ανθρώπινο σώμα και τις σωματικές τέχνες, την τεχνολογία, τη μουσική παραγωγή, το θέατρο, τον χορό, τον λόγο, τον διαλογισμό, τον λαϊκό μουσικό πολιτισμό και τον αυτοσχεδιασμό.

Κατά την 1η εβδομάδα του Σεπτέμβρη το Μουσικό Χωριό θα φιλοξενήσει το Εργαστήριο Φωνητικής Έρευνας με τον Σπύρο Σακκά. Όπως κάθε χρονιά, με αφορμή τα παραπάνω, θα πραγματοποιηθούν ζωντανές παρουσιάσεις και αυθόρμητα δρώμενα με ελεύθερη είσοδο για όλους.

Με μεγάλη ανυπομονησία, χαρά και προσδοκία για φυσική συνύπαρξη, προσκαλούμε σπουδαστές και επαγγελματίες από το χώρο της μουσικής και των παραστατικών τεχνών, ερευνητές των ανθρωπιστικών επιστημών και εκπαιδευτικούς, να συμμετέχουν ενεργά στα συμβιωτικά εργαστήρια, τις συλλογικές δράσεις, τις διαλέξεις και τα residencies του καλοκαιριού.

Επίσης, περιμένουμε, ως επισκέπτες, όλους τους φίλους – φιλότεχνους που επιθυμούν να μοιραστούν μαζί μας την καλλιτεχνική συνύπαρξη και ώσμωση που κάθε καλοκαίρι αγκαλιάζεται από τους ανθρώπους του Αγίου Λαυρεντίου.

Α Περίοδος | 18 – 24 Αυγούστου

Unfolding Paths
Εργαστήριο τζαζ και δημιουργικού αυτοσχεδιασμού για όλους τους μουσικούς
Συντονισμός: Παντελής Καραγεώργης (Βοστώνη/ΗΠΑ)

Από την πρόθεση στο έργο
Συνειδητοποιώντας ένα μονοπάτι στη μουσική δημιουργία
Συντονισμός: Λευτέρης Μουμτζής, Dave De Rose

Εργαστήριο Τεχνικής Αλεξάντερ για μουσικούς και καλλιτέχνες παραστατικών τεχνών
Συντονισμός: Θοδωρής Ζιάρκας

Dervish in Progress
Eργαστήριο Στροβιλισμού
Coordination: Ziya Azazi

«Άνθρωπος στη θάλασσα (Μέρος Β’) ή η Μηχανή της Ποίησης»
Εργαστήριο υποκριτικής
Συντονισμός: Μιχάλης Σιώνας

Εφέ: ένας γνωστός άγνωστος κόσμος
Εργαστήριο για τη χρήση των εφέ με ηλεκτρικά και ακουστικά όργανα ή και χωρίς αυτά
Συντονισμός: Γιάννης Αναστασάκης

Διαλογισμός σε Κίνηση και Ακινησία
Εισαγωγή στην ταντρική πρακτική «Μπούτα Σούντι Σάντανα»
Συντονισμός: Γιώργος Φωτιάδης, Μαριάννα Αστρακά

Εργαστήριο Ελεύθερου Φωνητικού Αυτοσχεδιασμού
Συντονισμός: Σαβίνα Γιαννάτου

Β Περίοδος | 25 – 31 Αυγούστου

”Nefes” φωνητικό σύνολο
Εκδοχές πολυφωνίας με ό,τι ήχο παράγει η ανθρώπινη φωνή
Συντονίστρια: Έλενα Μουδίρη Χασιώτου

Πολυρυθμική φωνή και ρυθμική απαγγελία
Εργαστήριο κρουστών και αφήγησης
Συντονισμός: Michael Afolayan

Εργαστήριο Κουκλοθεάτρου ενηλίκων
Box – Theater // Θέατρο του κουτιού
(Δημιουργία κουκλοθεατρικής σκηνής αναδιπλούμενη για παράστασης μικρής κλίμακας)
Συντονισμός: Katarína Caková (Katanari)

Η Μουσική Σύνθεση στην Πράξη
Συντονισμός: Περικλής Λιακάκης
με την συνεπικουρία του οργανικού συνόλου in residence MV ensemble

Το Πολυφωνικό Σώμα: ένας Ακτινοβόλος Αφηγητής
Εργαστήριο για το σωματικό θέατρο και τη φωνή
Συντονισμός: Julianna Bloodgood & Rafał Habel

Μουσική Ομάδα – Agios Lavrentios Dance Orchestra
Εργαστήριο – coaching για ομάδες – σύνολα πνευστών, εγχόρδων και κρουστών οργάνων
Συντονισμός: James Wylie, Fausto Sierakowski

Εργαστήριο για τον Οργανικό Μακάμ Αυτοσχεδιασμό (ταξίμι)
Συντονισμός: Μιχάλης Κουλουμής

Η Τέχνη του Μανέ
Συντονισμός: Γιάννης Διονυσίου

3 – 9 Σεπτεμβρίου

Κέντρο Φωνητικών Τεχνών – Εργαστήριο Φωνητικής Έρευνας
Η φωνή πέραν των σημερινών ορίων
Συντονισμός: Σπύρος Σακκάς, Νατάσσα Ζούκα, Ταξιάρχης Χάνος

Δείτε το πρόγραμμα εδώ

Νέος γύρος ελλείψεων σε φάρμακα βρίσκεται σε εξέλιξη στην εγχώρια αγορά. Αντιβιοτικά, ηπαρίνες, ορμόνες, ινσουλίνες, αντιφλεγμονώδη, φάρμακα για αναπνευστικές νόσους, επιληψία, υπέρταση, καρδιαγγειακές νόσους βρίσκονται στον μακρύ κατάλογο του ΕΟΦ, που περιλαμβάνει περίπου 277 κωδικούς.

Ενας κατάλογος που μεταφράζεται σε μεγάλη ταλαιπωρία για τους πολίτες, οι οποίοι κάνουν αγώνα δρόμου από κατάστημα σε κατάστημα αναζητώντας τα φάρμακά τους, όπου και όταν αυτά είναι διαθέσιμα. Παράλληλα όμως το θέμα της μη επάρκειας των φαρμάκων πυροδοτεί αντιπαραθέσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών (φαρμακευτικές εταιρείες, φαρμακαποθήκες, φαρμακοποιοί), την ώρα που η ηγεσία του υπουργείου Υγείας προσπαθεί να προετοιμαστεί για το φθινοπωρινό κύμα ελλείψεων, που αναμένεται εντονότερο.

Στο πλαίσιο αυτό ο υπουργός Υγείας Μιχάλης Χρυσοχοΐδης στηρίζει και παρακολουθεί στενά την πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Αρχής Ετοιμότητας και Αντιμετώπισης Καταστάσεων Εκτακτης Υγειονομικής Ανάγκης (HERA) για κεντρική προμήθεια αντιβιοτικών, όπως έγινε με τα εμβόλια για τον κορωνοϊό και τα αντιιικά φάρμακα. Σε πρώτη φάση είναι ζητούμενο να εξασφαλιστεί η δραστική ουσία αμοξυκιλλίνη, η οποία είναι σε έλλειψη επί μήνες στην Ευρώπη.

Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε παλαιότερα, που οι ελλείψεις φαρμάκων τους θερινούς μήνες αποτελούσαν όντως εποχικό πρόβλημα λόγω της πρόσκαιρης διαταραχής της εφοδιαστικής αλυσίδας που προκαλούσαν οι καλοκαιρινές διακοπές, τώρα το κύμα των ελλείψεων κάνει λιγότερο ή περισσότερο αισθητή την εμφάνισή του όλο τον χρόνο. Η επίδραση της πανδημίας του κορωνοϊού στην παγκόσμια παραγωγική και εφοδιαστική αλυσίδα των φαρμάκων είναι ο πλέον ορατός λόγος για το πρόβλημα των ελλείψεων, αλλά όχι ο μόνος, στη χώρα μας.

Πινγκ πονγκ ευθυνών

Στην Ελλάδα οι ελλείψεις που κατά καιρούς καταγράφονταν αφορούσαν μερικές δεκάδες φάρμακα, για τα οποία συνήθως ο ΕΟΦ αποφάσιζε απαγόρευση εξαγωγών. Οι χαμηλές τιμές των φαρμάκων στην ελληνική αγορά προβάλλονται σταθερά από τις φαρμακευτικές εταιρείες ως λόγος που ευνοεί τις παράλληλες εξαγωγές, τις οποίες νομίμως κάνουν οι φαρμακαποθηκάριοι (χονδρέμποροι, είτε ιδιώτες είτε συνεταιρισμοί φαρμακοποιών). Οι φαρμακαποθηκάριοι, πάλι, αρνούνται ότι η εξαγωγική δραστηριότητά τους δημιουργεί ελλείψεις, υποστηρίζοντας ότι εξάγουν εφόσον καλυφθεί η ελληνική αγορά, και με τη σειρά τους δείχνουν τις φαρμακευτικές εταιρείες ως αρχή του προβλήματος.

Ειδικότερα, αναφέρουν ότι οι πολυεθνικές φαρμακευτικές έχουν μειώσει δραστικά τις εισαγόμενες ποσότητες φαρμάκων στην προσπάθειά τους να μειώσουν τις μεγάλες οικονομικές επιβαρύνσεις τους, ιδίως τις επιστροφές χρημάτων μέσω clawback και rebate, που σχετίζονται με τις ποσότητες φαρμάκων που διαθέτουν. Οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν αρνούνται ότι η δημόσια υποχρηματοδότηση της φαρμακευτικής δαπάνης προκαλεί προβλήματα - μεταξύ άλλων οδηγεί σε επιστροφές που αγγίζουν το 47% της συνολικής δαπάνης του κράτους για τα φάρμακα των πολιτών του, κάτι που σημαίνει ότι τα μισά φάρμακα τα δίνουν δωρεάν.

Στο πινγκ πονγκ των ευθυνών για τις ελλείψεις φαρμάκων οι φαρμακοποιοί δείχνουν τις φαρμακαποθήκες υποστηρίζοντας ότι η απαγόρευση των εξαγωγών επιλύει το πρόβλημα, εφόσον για τα περισσότερα σκευάσματα για τα οποία ισχύει η απαγόρευση εξαγωγής ομαλοποιείται σταδιακά η διάθεσή τους στο ελληνικό φαρμακείο. Οι ίδιοι αρνούνται τις αιτιάσεις των χονδρεμπόρων ότι γίνονται «επιχειρήσεις-σκούπα» στα φαρμακεία εν γνώσει τους, ότι δηλαδή πωλούν φάρμακα που προορίζονται για παράνομες εξαγωγές, και επίσης υπερασπίζονται σθεναρά τον κοινωνικό ρόλο των συνεταιρισμών φαρμακαποθηκών που λειτουργούν καλύπτοντας το 46% της εγχώριας αγοράς.

Παρεμβάσεις

Μετά την πανδημία οι ελλείψεις φαρμάκων εντάθηκαν, με την τελευταία απόφαση του ΕΟΦ να είναι ενδεικτική περιέχοντας 227 σκευάσματα, οδηγώντας το υπουργείο Υγείας σε πιο δραστικά μέτρα για την ομαλοποίηση της αγοράς. Απαγόρευση εξαγωγών, υποχρεωτική δήλωση πωλήσεων και αποθεμάτων από τις φαρμακαποθήκες μέσω ειδικής πλατφόρμας στον ΕΟΦ, αύξηση αποθεμάτων στις φαρμακευτικές, χορήγηση μόνο με ηλεκτρονική συνταγογράφηση συγκεκριμένων φαρμάκων στα φαρμακεία και ενθάρρυνση της συνταγογράφησης γενοσήμων στους γιατρούς συνθέτουν το πλέγμα των μέτρων που ενεργοποίησε τον περασμένο Ιούνιο το υπουργείο Υγείας.

Στα χαρτιά έμεινε το μέτρο που προωθούσε η προηγούμενη ηγεσία να αυξηθούν οι τιμές σε πολύ φθηνά και δημοφιλή φάρμακα ώστε να μην αποσύρονται από την αγορά, όπως συμβαίνει τώρα, καθώς η υποκατάστασή τους γίνεται από φάρμακα πολλαπλάσιας αξίας.

Οι εμπλεκόμενοι φορείς υποστηρίζουν ότι οι παρεμβάσεις είναι στη σωστή κατεύθυνση και ζητούν από τον ΕΟΦ να εντείνει τον έλεγχο. Ωστόσο, παραμένουν στα χαρακώματα υπερασπιζόμενοι καθένας τον ρόλο του στην τροφοδοσία της αγοράς, και επισημαίνοντας προβλήματα κυρίως σε ό,τι αφορά τη στάση των... άλλων πλευρών της φαρμακευτικής αλυσίδας.

Ετσι, η τελευταία απαγόρευση παράλληλων εξαγωγών που ανακοίνωσε ο ΕΟΦ προ δύο εβδομάδων προκάλεσε την ικανοποίηση των φαρμακοποιών και την αντίδραση των φαρμακαποθηκάριων, όπως αποτυπώθηκε στις σχετικές ανακοινώσεις των εκπροσώπων τους.

Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (ΠΦΣ) επιδοκίμασε την απόφαση του ΕΟΦ γιατί «έλαβε υπόψη και τις αναφορές των ελλείψεων για 120 φαρμακευτικά σκευάσματα τα οποία απουσιάζουν από τα φαρμακεία μας, με αποτέλεσμα τη διαρκή και έντονη ταλαιπωρία των Ελλήνων ασθενών».
 

«Ο ΕΟΦ αυτοαναιρείται και υποβαθμίζει τον κομβικό του ρόλο στην προστασία της δημόσιας υγείας, θέτοντας σε απαγόρευση πάνω από 40 φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία διαθέτουν πληθώρα γενοσήμων», αντέταξε στην ανακοίνωσή του ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φαρμακαποθηκάριων (ΠΣΦ).

Μάλιστα υπενθυμίζει με νόημα ότι η πρώτη ανακοίνωση του ΕΟΦ, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του υπουργού Υγείας, κ. Χρυσοχοΐδη, όριζε σαφώς ότι δεν υφίσταται έλλειψη σε προϊόντα που διαθέτουν γενόσημα. Ωστόσο, πλέον, απαγορεύεται η εξαγωγή τουλάχιστον 56 φαρμάκων τα οποία διαθέτουν δεκάδες γενόσημα, πολλά από τα οποία παράγονται από ελληνικές φαρμακευτικές εταιρείες. Η τελευταία απαγόρευση του ΕΟΦ, κατά πληροφορίες, προκάλεσε τη διαμαρτυρία και ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών θεωρώντας ότι εγείρονται ζητήματα ανταγωνισμού όταν προστατεύεται η εγχώρια κυκλοφορία φαρμάκου που έχει γενόσημα.

Ο ΕΟΦ, ωστόσο, ο καθ’ ύλην αρμόδιος οργανισμός, εμμένει στην τάση της απαγόρευσης και κατηγορείται από τους φαρμακαποθηκάριους ότι εποπτεύει μεμονωμένους κρίκους και όχι το σύνολο της φαρμακευτικής αλυσίδας. Οπως π.χ. τους ίδιους, που πλέον τους υποχρεώνει να δηλώνουν ηλεκτρονικά τα αποθέματά τους. Την ίδια στιγμή, δεν ελέγχει τις φαρμακευτικές εταιρείες σε ό,τι αφορά τις μειωμένες, όπως καταγγέλλεται, ποσότητες φαρμάκων που εισάγουν και διαθέτουν στην Ελλάδα, ούτε τα φαρμακεία ως προς το σκέλος των συνταγών που εκτελούν.

Πηγή: protothema.gr

Τουλάχιστον δύο νεκροί και δεκάδες τραυματίες είναι ο μέχρι στιγμής γνωστός απολογισμός των βίαιων συγκρούσεων που σημειώθηκαν σε πολυάριθμες συνοικίες της λιβυκής πρωτεύουσας κατά τη διάρκεια της νύχτας μέχρι και τις πρωινές ώρες σήμερα μεταξύ των πιο ισχυρών φατριών της Τρίπολης, στο χειρότερο ξέσπασμα ένοπλης βίας που έχει βιώσει η πόλη από τις αρχές του χρόνου, αναγκάζοντας το μοναδικό πολιτικό αεροδρόμιο της πρωτεύουσας να αναστείλει την εναέρια κυκλοφορία.

Πυκνός καπνός υψωνόταν πάνω από τμήματα της πόλης νωρίς σήμερα και πυρά βαρέων όπλων ακουγόταν σε δρόμους, τόνισε δημοσιογράφος του Reuters. Κάτοικοι και τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν μάχες σε διάφορα σημεία της πρωτεύουσας.

Οι συγκρούσεις ξέσπασαν μεταξύ της «Ταξιαρχίας 444» και της «Δύναμης αλ Ράντα» («αποτροπής») σε πολλές περιοχές στα ανατολικά προάστια της πόλης, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας αξιωματούχος του υπουργείου Εσωτερικών. Μια πηγή σε νοσοκομείο έκανε λόγο για δύο νεκρούς και πάνω από 30 τραυματίες.

Μια ιατρική μονάδα που συνδέεται με το υπουργείο Άμυνας ανέφερε στο Reuters ότι ανασύρθηκαν τρία πτώματα από τις συνοικίες Φουρνάζ, Αϊν Ζάρα και Ταρίκ Σοκ.

Το υπουργείο Υγείας απηύθυνε έκκληση στους πολίτες να δώσουν αίμα για να βοηθήσουν τους τραυματίες. Ο Ουσάμα Αλί, εκπρόσωπος της υπηρεσίας ασθενοφόρων, ανέφερε ότι 19 άνθρωποι τραυματίστηκαν και 26 οικογένειες απομακρύνθηκαν από μια περιοχή που επλήγη από συγκρούσεις.

Οι δύο παρατάξεις αυτές αμφότερες στήριξαν την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ) κατά τη διάρκεια σύντομων μαχών που ξέσπασαν πέρσι.

Πώς διαμορφώθηκε η κατάσταση μετά την ανατροπή του Καντάφι

Η Λιβύη βιώνει ένα μικρό χρονικό διάστημα ειρήνης μετά την εξέγερση του 2011, με τη στήριξη του ΝΑΤΟ, που ανέτρεψε το καθεστώς το Μουαμάρ Καντάφι. Δύο αντίπαλες κυβερνήσεις διεδικούν την εξουσία: η ΚΕΕ στην Τρίπολη, υπό τον Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά και η άλλη στα ανατολικά, με τη στήριξη του Χαλίφα Χάφταρ, του ηγέτη του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (ΛΕΣ).

Μικρή πρόοδος έχει σημειωθεί για την επίτευξη μας βιώσιμης πολιτικής επίλυσης και ένοπλες φατρίες έχοντας αποκτήσει επίσημο καθεστώς και χρηματοδότηση συνεχίζουν να ασκούν επιρροή.

Πέρυσι, φατρίες που στηρίζουν την κυβέρνηση στην ανατολική Λιβύη, επιχείρησαν ανεπιτυχώς να εκδιώξουν τον Ντμπεϊμπά, σε μια μέρα σφοδρών συγκρούσεων στην Τρίπολη. Σποραδικές μάχες σημειώθηκαν επίσης φέτος την πόλη Ζαουίγια, δυτικά της πρωτεύουσας.

Γιατί ξέσπασαν οι νέες συγκρούσεις

Οι χθεσινοβραδινές «εντάσεις ξεκίνησαν» με την ανακοίνωση της «σύλληψης από την Δύναμη αλ Ράντα του του αρχηγού της Ταξιαρχίας 444», ανέφερε ο αξιωματικός του υπουργείου Εσωτερικών, προσθέτοντας η πρόσβαση στο αεροδρόμιο Μιτίγκα παρέμενε κλειστή μέχρι σήμερα το πρωί. 

Τοπικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι τεθωρακισμένα οχήματα αναπτύχθηκαν χθες το βράδυ σε πολλές γειτονιές ανατολικά και νότια της Τρίπολης μετά τη σύλληψη του αρχηγού της «Ταξιαρχία 444» Μαχμούντ Χάμζα στο αεροδρόμιο Μιτίγκα, που βρίσκεται σε περιοχή που ελέγχεται από τη «Δύναμη αλ Ράντα».

Σφοδρές ανταλλαγές πυρών από βαρέα και ελαφρά όπλα ξέσπασαν στο Αΐν Ζάρα, ένα ανατολικό προάστιο της Τρίπολης, προτού επεκταθούν σε άλλες περιοχές κοντά στο αεροδρόμιο και το Πανεπιστήμιο της Τρίπολης, στο ανατολικό τμήμα της πρωτεύουσας, το οποίο ανακοίνωσε την αναστολή των μαθημάτων.

Η διοίκηση του αεροδρομίου Μιτίγκα, το μόνο πολιτικό αεροδρόμιο στην πρωτεύουσα, ανέστειλε την εναέρια κυκλοφορία, και οι πτήσεις εκτράπηκαν προς το αεροδρόμιο στη Μισράτα, 200 χλμ ανατολικότερα, ενώ αεροσκάφη που ήταν σταθμευμένα στον διάδρομο προσγείωσης-απογείωσης στο Μιτίγκα, απομακρύνθηκαν.

Ένας κάτοικος της συνοικιας Ταρίκ Σοκ της νότιας Τρίπολης τόνισε ότι άκουγε μάχες όταν πήγε για ύπνο στη 1:30 τα ξημερώματα και πιο έντονες όταν ξύπνησε στις 7:30 το πρωί.

«Ακούμε σφοδρές ανταλλαγές πυρών από νωρίς το πρωί. Η οικογένειά μου ζει στην συνοικία Χαλάτ Φουρζάν περίπου 7 χιλιόμετρα μακριά και ακούνε και αυτοί συγκρούσεις», είπε.

Βίντεο σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία το Reuters δεν μπόρεσε να εξακριβώσει αμέσως, δείχνει κατοίκους της πρωτεύουσας να κλείνουν δρόμους με φλεγόμενα λάστιχα.

Για την «Ταξιαρχία 444» και τη «Δύναμη αλ Ράντα»

Η «Ταξιαρχία 444» εξαρτάται από το υπουργείο Άμυνας και φημίζεται ότι είναι η πιο πειθαρχημένη. Ελέγχει τα νότια προάστια της Τρίπολης αλλά και τις πόλεις Ταρχούνα και Μπανί Ουαλίντ, μαζί και τον έλεγχο οδικών αξόνων που συνδέουν την πρωτεύουσα με το νότιο τμήμα της χώρας.

Η «Δύναμη αλ Ράντα» είναι μια ισχυρή πολιτοφυλακή που αστυνομεύει την λιβυκή πρωτεύουσα και συλλαμβάνει τόσο τζιχαντιστές όσο και κοινούς εγκληματίες. Παρουσιάζεται ως φορέας ασφαλείας ανεξάρτητος από τα υπουργεία Εσωτερικών και Άμυνας και ελέγχει και το κεντρικό και ανατολικό τμήμα της Τρίπολης καθώς και την αεροπορική βάση Μιτίγκα, το πολιτικό αεροδρόμιο και μια φυλακή.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Νίκη Μπάκουλη

Το ισχυρότερο και ακριβότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που υπάρχει -προς το παρόν- James Webb εκτελούσε τις συνήθεις εργασίες του, όταν εντόπισε κάτι εξαιρετικά περίεργο στο μακρινό σύμπαν.

Ήταν ένα ερωτηματικό.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορεί να πρόκειται για ένα ζευγάρι γαλαξιών που συγχωνεύονται και κατά τύχη έχουν το σχήμα ερωτηματικού.

"Οι αλληλεπιδράσεις τους μπορεί να προκάλεσαν το παραμορφωμένο σχήμα ερωτηματικού", είπαν εκπρόσωποι του Επιστημονικού Ινστιτούτου Διαστημικού Τηλεσκοπίου στο Space.com, πριν καταλήξουν στο ότι θα απαιτηθεί πρόσθετη παρακολούθηση για να καταλάβουμε τι είναι με βεβαιότητα.

Ενδέχεται να είναι και ένας ενιαίος γαλαξίας με περίεργο σχήμα.

Το ενδεχόμενο ωστόσο, της συγχώνευσης βρίσκει σύμφωνους πολλούς επιστήμονες, δεδομένου ότι οι γαλαξίες συγκρούονται και συγχωνεύονται συνεχώς.

Το ερωτηματικό ήταν ένα πολύ μικρό κομμάτι της εντυπωσιακής εικόνας που συνέλαβε το James Webb.

Η ΝASA δημοσίευσε το στιγμιότυπο στις 26/7, ενημερώνοντας ότι “το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA απαθανάτισε τα τερτίπια ενός ζευγαριού νεαρών αστεριών που σχηματίζονται ενεργά, γνωστά ως Herbig-Haro 46/47, σε φως υψηλής ανάλυσης κοντά στο υπέρυθρο.

Για να τα βρείτε, ιχνηλατήστε τις φωτεινές ροζ και κόκκινες αιχμές περίθλασης μέχρι να εστιάσετε το κέντρο: τα αστέρια βρίσκονται μέσα στην πορτοκαλολευκή κηλίδα. Είναι θαμμένα βαθιά σε ένα δίσκο αερίου και σκόνης που τροφοδοτεί την ανάπτυξή τους, καθώς συνεχίζουν να αποκτούν μάζα.

Ο δίσκος δεν είναι ορατός, αλλά η σκιά του φαίνεται στις δύο σκοτεινές, κωνικές περιοχές που περιβάλλουν τα κεντρικά αστέρια”.

Τον Μάρτιο του 1963, στο Θέατρο "Ακροπόλ", ο Μίκης Θεοδωράκης παρουσίασε τον Χρήστο Λεοντή και τον Μάνο Λοΐζο, στην παρθενική τους συναυλία, όπου για πρώτη φορά παρουσίαζαν, τη μουσική και τα τραγούδια τους στο κοινό.

Τρεις μήνες αργότερα, ο Μάνος Χατζιδάκις παρουσίασε τον Χρήστο Λεοντή στο θεατρόφιλο κοινό με ευχές και θερμά λόγια, στη "Μαγική Πόλη", την θρυλική παράσταση που ανέβασε με τον Μίκη Θεοδωράκη στο θέατρο "Παρκ". Ήταν το βάπτισμα του συνθέτη Χρήστου Λεοντή στον μαγικό χώρο της μουσικής.

Φέτος κλείνουν 60 χρόνια σ’ αυτό το ταξίδι. Αυτή η συγκυρία, δίνει την ευκαιρία στον Χρήστο Λεοντή να ξαναβρεθεί και να συνταξιδέψει πάλι μαζί σας, με μια μοναδική συναυλία στο Ηρώδειο, στις 26 Σεπτεμβρίου, σε μια παράσταση που θα ανατρέξει σε μερικές από τις σημαντικότερες στιγμές αυτής της εξηντάχρονης πορείας.

Χρήστος Λεοντής: Με γεμάτο το δισάκι της ζωής στην πλάτη

Ο Χρήστος Λεοντής γράφει προλογίζοντας την παράσταση: «Αυτή η συγκυρία, μου δίνει την ευκαιρία να ξαναβρεθώ και να συνταξιδέψω πάλι με σάς, το φιλόμουσο κοινό , σ’ αυτό το υπέροχο ταξίδι, με γεμάτο το δισάκι της ζωής στην πλάτη.

Στην 60χρονη αυτή πορεία οι εμπειρίες ήταν πολλές. Μου έδωσαν στη μετουσίωσή τους, τραγούδια λυρικά, ερωτικά, χορευτικά, στοχαστικά κλπ.. Μ’ αυτά, μαζί ονειρευτήκαμε, αγαπήσαμε, αγωνιστήκαμε… Μαζί πορευτήκαμε αναζητώντας την ομορφιά, και την ελπίδα… Ένα μεγάλο μέρος απ’ αυτά τα τραγούδια γράφτηκαν και για το θέατρο, αυτόν το μεγάλο μου έρωτα. Είχα τη μεγάλη τύχη να αφιερώσω μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς μου σ’ αυτό, που μου έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστώ με σπουδαίες προσωπικότητες της τέχνης, αλλά και να πατήσω πάνω σε ποιητικά κείμενα προερχόμενα απ’ αυτό.

Τα τραγούδια που θα σας παρουσιάσω, με τους υπέροχους συνεργάτες μου, μουσικούς, τραγουδιστές και φίλους από το Θέατρο, συμπεριλαμβάνονται είτε σε «κύκλους» τραγουδιών, είτε προέρχονται από το θέατρο. Μερικοί απ’ αυτούς: «Καταχνιά», «Καπνισμένο Τσουκάλι», «Πρωινό Άστρο», «Αχ! Ερωτα» και από τις παραστάσεις «Χελιδών Ηδομένη», Καντάτα Ελευθερίας», «Έρωτας Αρχάγγελος», «Φλόγα που Καίει» αλλά και ακυκλοφόρητα…

Είναι για μένα η πιο τιμητική και συγκινητική στιγμή, η ανταπόκριση στην πρόσκλησή μου, ΜΑΖΙ να συνεορτάσουμε την επέτειο αυτή, για τα 60 χρόνια της μουσικής μου δραστηριότητας, και σας ευχαριστώ γι’ αυτό»

Συμμετέχουν οι χορωδίες AMBITUS (διδασκαλία Κατερίνα Βασιλικού) και Δήμου Κηφισιάς (διδασκαλία Θανάσης Αρβανίτης).

Συμμετέχουν οι μουσικοί:

• Νεοκλής Νεοφυτίδης, πιάνο
• Μανόλης Ανδρουλιδάκης, κιθάρα
• Αντώνης Παπαγγελής, κιθάρα
• Παντελής Ντζιάλας, κιθάρα
• Γιάννης Σινάνης, μπουζούκι
• Βαγγέλης Ζαρμπούτης, μπουζούκι
• Νίκος Παπαναστασίου, ακορντεόν
• Μάνος Αβαράκης, φυσαρμόνικα
• Θύμιος Παπαδόπουλος, πνευστά
• Μιχάλης Πορφύρης, βιολοντσέλο
• Μίμης Ντούτσουλης, μπάσο
• Γρηγόρης Συντρίδης, ντραμς

Ηχοληψία: Γιάννης Παπαδόπουλος

Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης

Μέρος των εσόδων θα διατεθεί στο «ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ» για την ενίσχυση των σκοπών του.

Info

• 26 Σεπτεμβρίου 2023
• Ωδείο Ηρώδου Αττικού
• Ώρα έναρξης: 20:30
• Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr, τηλεφωνικά: 2107234567

Χαμός επικρατεί στη Γερμανία μετά την χθεσινή πρόταση κορυφαίας οικονομολόγου και μέλους της «επιτροπής σοφών της οικονομίας» της χώρας να αυξηθεί το όριο συνταξιοδότησης μετά τα 67 χρόνια.

Όπως ανέφερε η DW κύμα σφοδρών αντιδράσεων έχει προκαλέσει στα πολιτικά κόμματα η νέα πρόταση μιας εκ των «σοφών της γερμανικής οικονομίας», της οικονομολόγου Βερόνικα Γκριμ, η οποία είπε στα μέσα του ομίλου Funke ότι πρέπει να «συμβαδίσει πλέον η ηλικία συνταξιοδότησης στη χώρα με τα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν την αύξηση του προσδόκιμου ζωής των ανθρώπων και συνεπώς των εργαζομένων».

Η Βερόνικα Γκριμ, η οποία είναι μέλος της ομάδας κορυφαίων οικονομολόγων που συμβουλεύουν την κυβέρνηση της Γερμανίας, θεωρεί επίσης προβληματικό τον αυξανόμενο αριθμό πρόωρων συνταξιοδοτήσεων στη χώρα.

Η οικονομολόγος είπε επίσης ότι η έλλειψη εργατικού δυναμικού σε σειρά κλάδων της γερμανικής οικονομίας θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί και με την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης.

«Θα πρέπει να μεριμνήσουμε για το γεγονός ότι οι άνθρωποι θέλουν και επίσης μπορούν, να εργαστούν περισσότερα χρόνια, θα πρέπει να αυξήσουμε δηλαδή την ηλικία συνταξιοδότησης», ανέφερε η Βερόνικα Γκριμ.

Πυρά από τον πολιτικό κόσμο

«Υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να εργαστούν περισσότερο χάρη στο αυξανόμενο προσδόκιμο ζωής, όμως υπάρχουν και πολλοί που δεν είναι σε θέση να το κάνουν στα 60 τους για σωματικούς λόγους, για παράδειγμα στα επαγγέλματα του τομέα της υγείας», ήταν μια πρώτη αντίδραση από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης των Χριστιανοδημοκρατών και του γενικού γραμματέα του κόμματος Κάρστεν Λίνεμαν.

Ο εκπρόσωπός του κόμματος των Φιλελευθέρων και αρμόδιος για θέματα εργασίας, Πασκάλ Κόμπερ, τόνισε πως θεωρεί ότι οι όποιες πολιτικές προτάσεις σε σχέση με τον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό της ζωής θα πρέπει να είναι αξιόπιστες.

Την ίδια ώρα «για βαθιά άδικη σύνδεση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής» κάνει λόγο με παρέμβασή του ο σοσιαλδημοκράτης δήμαρχος της Βρέμης, Αντρέας Μπόβενσουλτε.

Ο καγκελάριος της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς, είχε πάρει θέση στο όλο θέμα προ καιρού, πριν τις δηλώσεις της Βερόνικα Γκριμ. Ο Όλαφ Σολτς απαντώντας σε ερωτήσεις πολιτών, είχε πει ότι «πέντε δεκαετίες δουλειάς αρκούν», αν λάβει μάλιστα κανείς υπόψιν ότι στη Γερμανία πολλοί ξεκινούν να δουλεύουν ήδη από τα δεκαεπτά χρόνια τους.

«Εάν κάποιος θέλει να εργαστεί περισσότερο, θα πρέπει να το μπορεί να το κάνει. Αλλά όχι επειδή πρέπει αλλά επειδή μπορεί», είχε πει ο Όλαφ Σολτς.

Ο Σόιμπλε είχε μιλήσει για σύνταξη στα 70

Το θέμα της αύξησης του ορίου συνταξιοδότησης στη Γερμανία δεν είναι νέο. Το είχε ανακινήσει πριν από χρόνια ο πρώην υπουργός Οικονομικών της χώρας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Το 2016 και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε υποστηρίξει την ιδέα της σύνταξης στα 70 έτη, με την ίδια λίγο πολύ επιχειρηματολογία περί αύξησης του προσδόκιμου ζωής. Τότε όμως, η πρότασή του δεν είχε βρει πολλά ευήκοα ώτα στην γερμανική συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών – Σοσιαλδημοκρατών υπό την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, το γερμανικό κοινοβούλιο και τα συνδικάτα.

Τα όρια συνταξιοδότησης

Σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο στη Γερμανία, η ηλικία συνταξιοδότησης ορίζεται στα 65 έτη και για όσους είναι γεννημένοι από το 1964 και μετά, προβλέπεται ήδη αύξησή της στα 67 έτη.

Μέχρι στιγμής η νυν συγκυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών – Πρασίνων – Φιλελευθέρων φαίνεται απορρίπτει ένα σενάριο περαίτερω αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης.

ΠΗΓΗ: DW.com

Ο Κλάρενς Έιβαντ, ένας βαθύς γνώστης του Χόλιγουντ, παραγωγός, στέλεχος δισκογραφικών εταιρειών και μέντορας πολλών καλλιτεχνών, γνωστός και ως «ο νονός της μαύρης μουσικής», πέθανε σε ηλικία 92 ετών.

Ο Έιβαντ, ο οποίος αποτέλεσε το θέμα ντοκιμαντέρ του Netflix «The Black Godfather» το 2019, πέθανε την Κυριακή στο σπίτι του στο Λος Άντζελες, σύμφωνα με δήλωση της οικογένειάς του στο Hollywood Reporter.

«Ο Κλάρενς αφήνει πίσω του μια στοργική οικογένεια και μια θάλασσα φίλων και συνεργατών, που άλλαξαν τον κόσμο και θα συνεχίσουν να τον αλλάζουν για τις επόμενες γενιές Η χαρά της κληρονομιάς του απαλύνει τη θλίψη της απώλειάς μας», αναφέρει η οικογένειά του.

Ο άνθρωπος πίσω από την πρώτη σόλο περιοδεία του Μάικλ Τζάκσον

Ο Έιβαντ ήταν μια σιωπηλή αλλά πανίσχυρη παρουσία στο Χόλιγουντ και τα αποτυπώματά του ήταν παντού στη μουσική του 20ού αιώνα.

Ήταν μάνατζερ των Σάρα Βον, Τζίμι Σμιθ, Λάλο Σίφριν και Φρέντι Χάμπαρντ, ενώ ανακάλυψε τον μαύρο τραγουδιστή της folk-soul, Μπιλ Γουίδερς.

Προώθησε την πρώτη σόλο παγκόσμια περιοδεία του Μάικλ Τζάκσον «Bad» στη δεκαετία του 1980 και μεσολάβησε για την πώληση της Stax Records, ενώ ίδρυσε τη Sussex Records και ανέλαβε τη Motown Records το 1993.

Μέσα στα χρόνια της μακράς καριέρας του, συμβούλευσε πολλούς ανθρώπους του καλλιτεχνικού κόσμου, μεταξύ των οποίων ο Κουίνσι Τζόουνς, ο Φαρέλ Γουίλιαμς, η Γουίτνεϊ Χιούστον, ο Λάιονελ Ρίτσι και ο Τζέι Ζι.