Όλη η ουσία με τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους βρίσκεται στο να μπορεί ο πολίτης να διευκολύνεται στις συναλλαγές του με το δημόσιο, αλλά ταυτόχρονα να προστατεύονται απολύτως τα προσωπικά δεδομένα του.

Γιατί διαφορετικά εγείρονται πολύ σοβαροί κίνδυνοι.

Και προφανώς δεν αφορούν και δεν περιορίζονται απλώς στο ενδεχόμενο να λάβεις ένα ακόμη προεκλογικό email από έναν υποψήφιο.

Να το πω απλά: όταν ο πολίτης δίνει τα στοιχεία του στο δημόσιο, για να εγγραφεί σε μια εφαρμογή ή για να κάνει χρήση κάποιας δυνατότητας για τη διεκπεραίωση μιας διοικητικής πράξης, το κάνει με την πεποίθηση ότι ούτε το email του, ούτε το τηλέφωνό του, ούτε η διεύθυνσή του, ούτε το ΑΦΜ, ούτε οι κωδικοί taxisnet υπάρχει το παραμικρό ενδεχόμενο -πόσο μάλλον συνειδητή παραβίαση του νόμου- να πέσουν σε λάθος χέρια και άρα να αντιμετωπίσει πολύ μεγάλα προβλήματα.

Μόνο που στην υπόθεση με τη λίστα email που έφτασε στα χέρια της Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου έγινε ακριβώς αυτό. Στοιχεία που οι πολίτες έδωσαν στο κράτος για να κάνουν τη δουλειά τους, έχοντας τη βεβαιότητα και τη διαβεβαίωση όμως ότι το κράτος αυτά τα δεδομένα θα τα προφυλάξει, κατέληξαν εκεί που δεν έπρεπε: στα χέρια ενός ιδιώτη, εν προκειμένω μιας υποψήφιας ευρωβουλεύτριας που κάνει προεκλογική εκστρατεία.

Με εύλογο και αναπόφευκτο το ερώτημα εάν έχουν υπάρξει και άλλες ανάλογες «εξυπηρετήσεις» σε βουλευτές και πολιτευτές της κυβερνητικής παράταξης και εάν γενικά υπάρχει ή όχι μια παράλληλη – και εξ’ ορισμού παράνομη – «αγορά» για τα δεδομένα που διαρκώς συλλέγει το κράτος από τους πολίτες.

Όπως και το ερώτημα εάν υπάρχουν μέσα στην κυβερνητική παράταξη δίκτυα και κέντρα που σε μια κυνική εκδοχή του ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα» και με στόχο μικροπολιτικά ή αλλότρια ή προσωπικά οφέλη κινούνται υπόγεια και -συχνά- παράνομα, ακόμη και όταν αυτό ρίχνει βαριά σκιά στον «ψηφιακό μετασχηματισμό» της χώρας, που ήταν ένα από τα ισχυρά κυβερνητικά χαρτιά ή δημιουργεί ακόμη πιο σημαντικά προβλήματα.

Δίκτυα και κέντρα που συχνά δεν στοχοποιούν μόνο προς τα έξω, αλλά και προς τα μέσα, και τα οποία έχουν δώσει δείγματα γραφής, για παράδειγμα με το πώς διαχειρίζονται τη δημοσιότητα, όταν φτιάχνουν μηχανισμούς προπαγάνδας (ακόμη και στο όνομα της… αλήθειας) που περιλαμβάνουν από… μαχητές των κοινωνικών δικτύων έως δημοσιογράφους και ΜΜΕ που σιτίζονται στη γκρίζα ζώνη ανάμεσα σε κρατική διαφήμιση και επιχειρηματικές εξυπηρετήσεις.

Δίκτυα και κέντρα που «πιστώνονται» το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει δείξει και τα καλύτερα δείγματα γραφής σε σχέση με ζητήματα που αφορούν την προστασία των προσωπικών δεδομένων και συνολικότερα τις εγγυήσεις κράτους δικαίου.

Γιατί έχει ήδη υπάρξει και η υπόθεση των υποκλοπών, που σχετίζεται άμεσα με προστασία προσωπικών δεδομένων, δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών, μια υπόθεση για την οποία η κυβέρνηση αρνείται ακόμη πεισματικά να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί, και η οποία στο κέντρο της -σύμφωνα με τα στοιχεία των ερευνών- έχει και τον ανιψιό και πρώην γραμματέα του πρωθυπουργού Γρηγόρη Δημητριάδη. Και όπου κάποια από τα παραπλανητικά μολυσμένα μηνύματα με το παράνομο κατασκοπευτικό λογισμικό είχαν τη μορφή των οικείων μηνυμάτων sms για την υπενθύμιση του εμβολιασμού για Covid-19.

Όλα αυτά παραπέμπουν σε ένα ευρύτερο πρόβλημα που μπορεί να περιγραφεί και ως αλαζονεία της εξουσίας (και μάλιστα στην ιδιαίτερη μορφή της αλαζονείας της εξουσίας του «διαδρόμου» και της «σκιάς) και περιφρόνηση για το κράτος δικαίου και τους περιορισμούς που θέτει στην αυθαιρεσία της πολιτικής εξουσίας.

Ένα πρόβλημα που το έχουν αναδείξει όχι μόνο τα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και ψηφίσματα του ευρωκοινοβουλίου τα οποία η κυβέρνηση συνεχίζει να αγνοεί επιδεικτικά.

Πιθανώς κάποιοι ποντάρουν στον κυνικό υπολογισμό ότι οι άνθρωποι πια δεν εξεγείρονται για θέματα δημοκρατίας. Παραβλέποντας ότι όταν ήδη σωρεύεται δυσαρέσκεια για διάφορους λόγους, από την ακρίβεια έως τη διάχυτη αίσθηση ότι υπάρχει ατιμωρησία, τότε και τα ζητήματα δημοκρατίας και κράτους δικαίου έρχονται και συνεισφέρουν στην οργή της κοινωνίας, χωρίς να αποκλείεται μάλιστα να λειτουργήσουν κάποια στιγμή ως και η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι. Γιατί πάντα τα θέματα αυτά απασχολούν τους πολίτες ακόμη και όταν αυτό δεν καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις ή δεν έχει χειροπιαστές επιπτώσεις για την εκάστοτε εξουσία.

Η κυβέρνηση έχει πιστέψει μέχρι τώρα ότι μπορεί με επιλεκτικές «θυσίες» και αποπομπές του ενός ή του άλλου προσώπου να μειώνει το πολιτικό κόστος και τελικά να «προστατεύει» επικοινωνιακά τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Μόνο που το πρόβλημά της δεν έρχεται απ’ έξω. Αλλά από το ίδιο το εσωτερικό της. Από τις πρακτικές που αναπτύσσονται και τις «ατζέντες» που ξεδιπλώνονται από ανθρώπους που στην πραγματικότητα ποτέ δεν εγκατάλειψαν τους διαδρόμους της εξουσίας. Και αυτό σημαίνει τελικά μια ανοιχτή πολιτική πληγή που δεν θεραπεύεται ούτε με εξιλαστήρια θύματα ούτε με αποδιοπομπαίους τράγους.

Γιατί η πολιτική ευθύνη δεν είναι κάτι από το οποίο μπορεί κανείς εύκολα να ξεφύγει, ούτε να απαλλαγεί.

ΥΓ. Στις «θυσίες» αυτής της υπόθεσης και ο γραμματέας Ελλήνων της Διασποράς της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Θεοδωρόπουλος, που τώρα θα έχει την ευκαιρία να στοχαστεί ότι κάποιες φορές η υπέρμετρη φιλοδοξία είναι η βασιλική οδός για μια γρήγορη και απότομη πτώση. Για την οποία ευθύνεται ο ίδιος και η εμπλοκή του στην υπόθεση αυτή, ίσως και όσοι τον επέλεξαν για τη θέση, και όχι, προφανώς, όσοι έγκαιρα υπέδειξαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το όχι και τόσο «χρυσό» βιογραφικό του…

Πηγή: in.gr

PIANO CITY ATHENS 2024 

17, 18 ΚΑΙ 19 ΜΑΪΟΥ 2024 ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!

ΟΛΗ Η ΠΟΛΗ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΙΑΝΟ... ΓΙΑ 2η ΧΡΟΝΙΑ!

Το Piano City Athens είναι το πρώτο φεστιβάλ που συμβαίνει κυριολεκτικά σε όλη την πόλη.

Mετά την πρώτη του παρουσίαση στην Αθήνα τον Μάιο 2023, το αγαπημένο φεστιβάλ επιστρέφει για δεύτερη χρονιά τον Μάιο 2024!

Έχοντας εμπνεύσει χιλιάδες ανθρώπους στο Βερολίνο, τη Νέα Υόρκη, την Μαδρίτη, το Μιλάνο και άλλες μητροπόλεις, το Piano City® έγινε θεσμός και στην Αθήνα!

Ένα φεστιβάλ το οποίο διοργανώνεται μέσα από μια καινοτόμα διαδικασία η οποία συμπεριλαμβάνει φορείς, καλλιτέχνες, συλλόγους, μουσικά δίκτυα, ιδρύματα.

Στο Piano City Athens η μουσική δεν περιμένει το κοινό, αλλά απλώνεται σε πάρκα και  πλατείες, στα σπίτια των ανθρώπων και σε αντισυμβατικούς χώρους. Οι ήχοι του πιάνου διαχέονται και μεταβάλλουν ολόκληρο το αστικό τοπίο.

Το Piano City Athens, μέσω της μουσικής, φέρνει κοντά ανθρώπους όλων των ηλικιών και ενδιαφερόντων σε πολύ προσωπικό επίπεδο.

Τι θα συμβεί στο Piano City Athens 2024?

100 συναυλίες πιάνου

Συναυλίες πιάνου σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους

Σε πάρκα, πλατείες, πεζόδρομους, στο αεροδρόμιο, στο λιμάνι, σε μουσεία, πρεσβείες, νοσοκομεία, ωδεία, σχολεία, καφέ, θέατρα, γκαλερί, ιδρύματα, ξενοδοχεία, εταιρείες, ή απλά στη… μέση του δρόμου.

House concerts - Βιρτουόζοι του πιάνου και ερασιτέχνες, επιλεγμένοι από την καλλιτεχνική επιτροπή, θα ανοίξουν τα σπίτια και τις καρδιές τους στο ευρύ κοινό. Θα επιδείξουν τη δεξιοτεχνία και το ταλέντο τους δίνοντας μικρές συναυλίες πιάνου στα σπίτια τους με ένα ρεπερτόριο που κυμαίνεται από το κλασικό έως το σύγχρονο.

*** Μείνετε συντονισμένοι για την ανακοίνωση του προγράμματος εδώ: https://www.pianocityathens.gr/

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το Piano City® ξεκίνησε από τον Andreas Kern, έναν καλλιτέχνη και οραματιστή από το Βερολίνο της Γερμανίας. Η ιδέα του, φέρνει κοντά ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο μέσω της μουσικής. Με πόλη εκκίνησης το Βερολίνο, η ιδέα του μας δείχνει ότι η κάθε πόλη είναι ένας τόπος όπου η μουσική και ο πολιτισμός εκτιμώνται, υποστηρίζονται και απολαμβάνονται όχι μόνο σε επίπεδο διεθνούς φήμης, αλλά και σε ευρύ ιδιωτικό επίπεδο.

Ένα τριήμερο φεστιβάλ γεμάτο έμπνευση!

Η Αθήνα πλημμυρίζει με μουσική!

Την διοργάνωση του Piano City Athens και τα αποκλειστικά δικαιώματα του διεθνούς label Piano City® έχει για την Ελλάδα η εταιρεία Robin 4 Arts, υπό  την διεύθυνση της Μαρίας Παπαλάμπρου.

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

Καλλιτεχνικός Σύμβουλος: Τάσος Συμεωνίδης

Με 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίες κενές και τις μισές επιχειρήσεις της χώρας σε αδυναμία να βρουν εξειδικευμένο προσωπικό, η Γερμανία διερευνά την τετραήμερη εργασία ως - παράδοξη - πιθανή λύση στην σοβαρή έλλειψη εργατικού δυναμικού.

Στην πρωτοβουλία της μη-κερδοσκοπικής εταιρίας «4 Day Week Global» (4DWG) και της εταιρίας συμβούλων διοίκησης «Intraprenör» συμμετέχουν 45 επιχειρήσεις και εκτιμάται ότι στο πρόγραμμα - «πιλότος» θα συμμετάσχουν συνολικά 600 επιχειρήσεις. Την επιστημονική επίβλεψη και αξιολόγηση της διάρκειας έξι μηνών δοκιμής έχει το Πανεπιστήμιο του Μούνστερ.

Η «4DWG», η οποία έχει ήδη δρομολογήσει ανάλογα προγράμματα σε άλλες χώρες, εκτιμά ότι ο περιορισμός των ημερών εργασίας με τη διατήρηση των αποδοχών στο ίδιο επίπεδο θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας για τους εργοδότες και σε καλύτερη διαβίωση των εργαζομένων, κάτι που αναμένεται να προσελκύσει περισσότερους υποψήφιους, οι οποίοι είτε δεν μπορούν είτε δεν επιθυμούν να εργάζονται πέντε ημέρες την εβδομάδα.

Σύμφωνα με τους συντονιστές του προγράμματος στην Γερμανία, όπου εφαρμόζονται πολύ πιο εξελιγμένες τεχνικές ανάλυσης δεδομένων σε σχέση με παλαιότερες αντίστοιχες δοκιμές σε άλλες αγορές, θα προκύψει τελικά μια πιο σαφής εικόνα για το εγχείρημα, αν και υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με το εάν θα ήταν εφικτή μια μετάβαση του συνόλου των εργαζομένων σε καθεστώς 4ήμερης εργασίας.

Τις προηγούμενες δεκαετίες δοκιμάστηκαν κατά καιρούς διάφορα μοντέλα, με στόχο να απαντήσουν στην ανάγκη των εργαζομένων να συνδυάσουν την εργασία τους με καλύτερη ποιότητα ζωής. Το ενδιαφέρον για την 4ήμερη εργασία εκτοξεύθηκε ιδιαίτερα στις αρχές της δεκαετίας του '70, με το συνηθέστερο μοντέλο να προβλέπει 10 ώρες εργασίας την ημέρα για τέσσερις ημέρες την εβδομάδα. Στα συμπεράσματα εκείνης της εποχής αναφέρεται ότι αρχικά οι εργαζόμενοι είχαν καλύτερη διάθεση, ωστόσο πολύ σύντομα το εργασιακό στρες επιδεινώθηκε, λόγω της εντατικοποίησης της εργασίας. Σήμερα, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ΙLO), ο μέσος όρος των ωρών εργασίας παγκοσμίως φθάνει τις 44 ώρες την εβδομάδα.

«Η υπόθεση στην οποία στηριζόμαστε σε αυτό το πρόγραμμα είναι ότι οι μειωμένες ώρες εργασίας θα δώσουν στους εργαζόμενους περισσότερο χρόνο ανάκαμψης και, επομένως, μεγαλύτερη παραγωγικότητα», δήλωσε η Γιούλια Μπάκμαν από το πανεπιστήμιο του Μύνστερ στην παρουσίαση του εγχειρήματος. «Είναι κάπως παράδοξο. Αν ρωτήσει κανείς τους πολιτικούς, θα πουν ότι όλοι πρέπει να δουλεύουν περισσότερες ώρες, όχι λιγότερες. Μια 4ήμερη εβδομάδα όμως αποτελεί ένα ισχυρό πλεονέκτημα προκειμένου να καταστούν ελκυστικότεροι συγκεκριμένοι κλάδοι της οικονομίας για τους κατάλληλους εργαζόμενους. Αυτό είναι και ο βασικός στόχος των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα», εξηγεί ο Κάρστεν Μάιερ, συνιδρυτής της «Intraprenör» και εκτιμά ότι το 4ήμερο μοντέλο θα είχε θετική επίπτωση στην ψυχολογική και σωματική ευεξία των εργαζομένων, θα περιόριζε τις ημέρες απουσίας λόγω ασθένειας, καθώς οι άνθρωποι θα είχαν περισσότερες ευκαιρίες για άσκηση και υγιεινή ζωή, ενώ, στην περίπτωση των ανδρών, θα αυξάνονταν οι πιθανότητες να εμπλακούν περισσότερο στην ανατροφή των παιδιών τους, επιτρέποντας έτσι σε περισσότερες γυναίκες να επιστρέψουν πλήρως στην αγορά εργασίας.

«Το μοντέλο που εξετάζουμε είναι το 100-80-100, δηλαδή 100% αποδοχές για 80% εργασία και 100% παραγωγικότητα», εξηγεί. Επιπλέον, επισημαίνει ότι το 90% των εταιριών που έχουν κατά καιρούς συμμετάσχει σε ανάλογο πρόγραμμα ανά τον κόσμο, έχουν παραμείνει σε κάποιου είδους μοντέλο μειωμένου χρόνου εργασίας και έχουν να αναφέρουν κατά μέσο όρο 25% αύξηση της παραγωγικότητας.

Πρόσφατα ο υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπέκ υπολόγισε σε 2 εκατομμύρια τις κενές θέσεις εργασίας στην Γερμανία και σε 90 δισεκατομμύρια τις απώλειες για την γερμανική οικονομία το 2023 μόνο από αυτό. Προέβλεψε μάλιστα ότι έως το 2035, εάν δεν αλλάξει κάτι, οι θέσεις θα μπορούσαν να έχουν αυξηθεί σε 5 εκατομμύρια. Σύμφωνα επιπλέον με τα στοιχεία της ασφαλιστικής εταιρίας DAK, την περσινή χρονιά οι εργαζόμενοι πήραν κατά μέσο όρο 20 ημέρες ασθένειας, επιβαρύνοντας την οικονομία κατά 26 δισεκατομμύρια ευρώ.

Σε πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Forsa, το 71% των ερωτηθέντων θα ήθελε να έχει την επιλογή για εβδομάδα τεσσάρων ημερών, ενώ το 77% δήλωσε ότι θα συμφωνούσε με ένα σχετικό κυβερνητικό σχέδιο. Την ίδια άποψη εκφράζουν επίσης δύο στους τρεις εργαζόμενους. Σε αντίστοιχη έρευνα του Ινστιτούτου «Χανς Μπέκλερ», τα ποσοστά υπερβαίνουν το 80%.
 

Το μοντέλο φαίνεται ότι είναι ήδη ιδιαίτερα ελκυστικό για τις τράπεζες. Όπως αναφέρει η Handelsblatt, η Volksbank στο Καϊζεσλάουτερν το εφαρμόζει από το καλοκαίρι του 2022, με εβδομάδα 34,5 αντί 39 ωρών και ίδιο μισθό και έχει καταφέρει να θεωρείται καλύτερος εργοδότης για τους υποψήφιους εργαζόμενους στον τραπεζικό τομέα. Τις Παρασκευές οι πελάτες μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο τηλεφωνικώς ή με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, καθώς τα καταστήματα της τράπεζας παραμένουν κλειστά. Ανάλογο μοντέλο εφαρμόζουν η Volksbank στο Νόις του Ντίσελντορφ και η Sparda Bank στο Βερολίνο. Η Reiffeisen επιτρέπει επίσης στους υπαλλήλους της να επιλέξουν αν θα εργάζονται πέντε ημέρες ή τέσσερις, με αντίστοιχη μείωση των ημερών διακοπών, προκειμένου να παραμένει ανοιχτή και τις Παρασκευές.

Από την άλλη πλευρά, όπως δηλώνει στην Deutsche Welle ο οικονομολόγος του Γερμανικού Ινστιτούτου Έρευνας Εργασίας (ΙΑΒ), η εβδομάδα των τεσσάρων ημερών θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση των εργοδοτών, εάν δεν συνοδεύεται από αύξηση της παραγωγικότητας, ενώ, όπως εκτιμά, το μοντέλο δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους τομείς. «Αν το εφαρμόζαμε παντού με τον ίδιο τρόπο, στο τέλος θα ζημιώναμε την παραγωγικότητα», προειδοποιεί. Σε ανάλογο πνεύμα, ο πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW) Μαρσέλ Φράτσερ, θεωρεί ότι η εισαγωγή της 4ήμερης εργασίας θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα μόνο εάν σήμαινε και περιορισμό των αποδοχών.

Τα πρώτα συμπεράσματα από το πρόγραμμα αναμένεται να είναι διαθέσιμα το φθινόπωρο του τρέχοντος έτους.

ASAF AVIDAN  

ICHNOLOGY SOLO TOUR

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2024 - ΘΕΑΤΡΟ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ more.gr

https://www.more.com/music/asaf-avidan-lykabittos/ 

«O Asaf Avidan είναι ένας από τους πιο χαρισματικούς ανθρώπους που έχω δει. Τραγουδάει όπως θέλει, κάνει τη φωνή του ό,τι θέλει, παίζει σπουδαία κιθάρα, απίθανο πιάνο, φυσαρμόνικα, κρουστά, λυσσάει κατά βούληση στο καζού, γράφει τραγούδια που το καθένα αποτελείται από τρία ή τέσσερα άλλα τραγούδια, ενορχηστρώνει παπάδες, στήνει την μπάντα με απόλυτη ακρίβεια, έχει κίνηση χορευτή και λόγο ηθοποιού, είναι ένας από τους πιο ολοκληρωμένους καλλιτέχνες του καιρού μας. 

Ο Asaf Avidan ξορκίζει τους δαίμονές του. Γράφει τραγούδια που μιλάνε για χαμένους έρωτες, αλλαγές κατεύθυνσης, παλιές ελπίδες, καινούργιες ελπίδες, ανθρώπους που συναντά, ανθρώπους που ποτέ δεν συνάντησε κι έναν εαυτό που παλινδρομεί ανάμεσα στις παλιές και τις καινούργιες πληγές. 

Ο Asaf Avidan είναι η επιτομή της σύγχρονης pop. Μέσα στις φλέβες του κυλάει ο David Bowie, ο Prince, ο Leonard Cohen, ο Marc Almond, η Lotte Lenya, ο James Brown, η Amy Winehouse, ο Bryan Ferry. Είναι μαζί τους σε συνεχή διάλογο και με κάποιον μαγικό τρόπο όλοι τραγουδούν με τη δική του μοναδική φωνή. 

Ο Asaf Avidan είναι ένα βερολινέζικο καμπαρέ του Μεσοπολέμου. Ολομόναχος. Δεν έχει ανάγκη χαμηλό φωτισμό, δεν έχει ανάγκη ειδικά κοστούμια, δεν έχει ανάγκη από χορευτές ή χορεύτριες γύρω του, δεν έχει καν ανάγκη τον Kurt Weill. 

Ο Asaf Avidan ξέρει καλά ότι η Τέχνη είναι Σχέση. Σχέση με τον εαυτό και μάλιστα με τα πιο κρυμμένα του κομμάτια. «Ταξίδι στην αλήθεια και την τιμιότητα». Σχέση με τον θεατή και τον ακροατή γιατί ακόμη κι αν δεν υπήρχαμε χθες στο Ηρώδειο, εκείνος θα έκανε ακριβώς το ίδιο show. «Όμως αυτή θα ήταν μια ατελής πράξη». Μόνο η παρουσία, η μοναδικότητα του καθενός από εμάς, θα μπορούσε να μετουσιώσει την Πράξη σε Σχέση, άρα σε Τέχνη. Έτσι ακριβώς έγινε.»

Γιώργος Φλωράκης για τη συναυλία του Asaf Avidan, Ηρώδειο 2022

Πέντε χρόνια από την τελευταία του σόλο παράσταση, ο Asaf Avidan επιστρέφει μόνος στη σκηνή για τη νέα - Ichnology Solo Tour.

O Asaf θα πλοηγηθεί απρόσκοπτα ανάμεσα στις οικείες σερενάτες του, τη χαρισματική του αφήγηση και την ενεργητική πολυοργανική μαγεία του και το κοινό θα απολαύσει μια αξέχαστη βραδιά από έναν πραγματικά ξεχωριστό καλλιτέχνη της εποχής του.

#AsafAvidan  #ICHNOLOGY

Βρείτε τον Asaf Avidan: https://AsafAvidan.lnk.to/linktree

«Μεγάλη δημοσιότητα δόθηκε στην ανακοίνωση των Σούπερ Μάρκετ LIDL ότι από 1η Μαρτίου 2024 καθιερώνεται για τους εργαζόμενους των καταστημάτων κατώτατος μισθός στα 1.050 ευρώ (μεικτά) για τους άγαμους και 1.200 ευρώ για τους έγγαμους. Αυτό που ξέχασαν να αναφέρουν οι δημοσιογράφοι είναι ότι η LIDL καταργεί το 8ωρο και αυτός ο μισθός αντιστοιχεί σε 9ωρο και σε ελάχιστους εργαζόμενους» αναφέρει η Πρωτοβουλία εργαζομένων σε Εμπόριο και στα Σουπερμάρκετ.

«Η LIDL όμως δεν αναθεωρεί μόνο όπως βολεύουν τα κέρδη της το ωράριο εργασίας των συναδέλφων, που βιώνουν τις γνωστές συνθήκες σύγχρονης δουλείας, με την ακραία ενταντικοποίηση, τον πολλαπλό ρόλο (από γέμισα ραφιών μέχρι ταμίας κλπ), την κυριαρχία των 4ωρων ώστε να λιώνεις στη δουλειά, επιπλέον αλλάζει και το Ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων. Η Διοίκηση ενημέρωσε ότι από 3/4/2024, η Έναρξη λειτουργίας των καταστημάτων για τον πελάτη θα γίνεται από τις 7.45 π.μ. (αντί για τις 8.00 π.μ) από τη Δευτέρα έως το Σάββατο. Ενώ το κλείσιμο των καταστημάτων το Σαββάτο θα γίνεται στις 21.00 μ.μ. αντί για τις 20.00 μ.μ. που ισχύει μέχρι τώρα. Ταυτόχρονα καταργεί την Αργία της Καθαρής Δευτέρας» προσθέτει η ανακοίνωση και συνεχίζει:

«Το πρώτο που αντιλαμβάνεται κανείς είναι ότι η πολυδιαφημισμένη αύξηση του μισθού από τη LIDL είναι πολύ μικρότερη αφού αντιστοιχεί σε περισσότερες ώρες εργασίας. Η Εταιρεία αποσπά μεγαλύτερη Υπεραξία από τον εργαζόμενο, κάνει μεγαλύτερο τζίρο, τελικά θα έχει μεγαλύτερα κέρδη!
Η αλλαγή του Ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων της LIDL θα συμπαρασύρει και τις υπόλοιπες αλυσίδες ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ να κάνουν το ίδιο, χωρίς να σημαίνει νέες προσλήψεις και αυξήσεις στους μισθούς ή βελτίωση των σχέσεων εργασίας, παρά μόνο επέκταση των 4ωρων-6ωρων και κάποιες υπερωρίες την περίοδο των Γιορτών.

Οι εργαζόμενοι θυσιάζονται στον ανταγωνισμό των Ομίλων, λιώνουν και συντρίβονται για να κάνουν οι αλυσίδες καλύτερο τζίρο και να έχουν μεγαλύτερα κέρδη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο παραμύθι από την ταύτιση με τον καλό μας ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ ή τον ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, αφού όσο περισσότερο μας εκμεταλλευτούν τόσο περισσότερο ισχυροποιούνται στον μεταξύ τους ανταγωνισμό.

Η αυθαιρεσία και η μετατροπή της ζωής μας σε λάστιχο δεν είναι προνόμιο της LIDL. O Όμιλος Σκλαβενίτη που έχει τη φήμη του φιλεργατικού, πλέον προσλαμβάνει με συμβάσεις οι οποίες προβλέπουν 6ημερη-6ωρη εργασία, καταργώντας το 8ωρο και εξαφανίζοντας το Ρεπό. Κάθε μέρα πουλμανάκι του Σκλαβενίτη πηγαίνει σε καταυλισμό προσφύγων και παίρνει Παλαιστίνιους νεαρούς εργάτες για να δουλέψουν με σύμβαση μιας (1) ημέρας 12ωρο στις αποθήκες του Ομίλου.

Αλλά ούτε στα ΒΑΖΖΑΡ υπάρχει 8ωρο. Εκεί εργάζεσαι 6ημερο-7ωρο και τις δύο επιπλέον ώρες που προκύπτουν τις κάνεις 20λεπτα διαλείμματος καθημερινά. Έτσι γράφει η Σύμβαση γιατί στην πραγματικότητα δεν επιτρέπεται το διάλειμμα, το οποίο αν το ζητήσεις θα απολυθείς!

Στον ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ υπάρχει πλήθος 4ωρων-6ωρων εργαζόμενων, που μετακινούνται σε άλλα καταστήματα ανάλογα τις ανάγκες της εταιρείας, ενώ οι υπερωρίες πολλαπλασιάζονται τις Γιορτές που αυξάνει η πελατεία. Σε όλα τα καταστήματα, σε όλες τις αλυσίδες ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις στο προσωπικό, η ενταντικοποίηση χτυπά κόκκινο, τα ατυχήματα είναι συνεχή, ενώ οι εργαζόμενοι είναι “σημαδεμένοι” με προβλήματα στη μέση, στα γόνατα κλπ.

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ

Το να σκύβουμε το κεφάλι, να διαπραγματευόμαστε ατομικά μήπως και μας δώσουν καλύτερη θέση και προαγωγή, μήπως και μας δώσουν λίγες ώρες εργασίας όποτε τους βολεύει, δεν οδηγεί πουθενά.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ

Η Επέκταση του Ωραρίου λειτουργίας του LIDL πρέπει να Μπλοκαριστεί. Απαιτούμε Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης με αύξηση του μισθού, με πραγματικές αυξήσεις που να αντιστοιχούν στις ανάγκες μας. Δεν είναι δυνατόν για ένα παλίοσπιτο να δίνεις ενοίκιο 600 ευρώ, φώτα-τηλέφωνα-κοινόχρηστα-θέρμανση να είναι στα ουράνια και να σου μένουν ελάχιστα ευρώ για να αγοράσεις τα είδα χειρότερης ποιότητας για να βγάλεις το μήνα. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Να μας δώσουν πίσω όλες τις τριετίες και τα χρήματα που αντιστοιχούν.
• Καμιά ελαστική μορφή απασχόλησης ‒ Να γίνουν επιτέλους προσλήψεις προσωπικού.

Συνάδελφοι πρέπει να αγωνιστούμε μέσα από τα Σωματεία. Να κάνουμε πέρα τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές που τα έχουν βρει με τα αφεντικά και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Πρέπει να ενωθούμε. Απέναντι μας έχουμε την εργοδοσία, την κυβέρνηση και την ΕΕ. Μόνο με τον συλλογικό αγώνα, οργανωμένο από τα κάτω μπορούμε να Αντισταθούμε και να διεκδικήσουμε Υπερήφανα να εργαστούμε και να ζήσουμε ως άνθρωποι».

μια ερωτική αλληλούια του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

Ένα σύγχρονο παραμύθι γραμμένο από τον ποιητή του σκοτεινού έρωτα, Federico Garcia Lorca, κάνει πρεμιέρα αύριο στο θέατρο Πορεία, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου και με τη μουσική του Φοίβου Δεληβοριά. Για λίγες μόνο παραστάσεις έως τις 28 Απριλίου! ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΙΣ! 4 πράγματα που (μάλλον;) δεν γνωρίζεις για το έργο… Είναι ένα έργο που υμνεί τον έρωτα, τον έρωτα τον ανεκπλήρωτο, τον απόλυτο, τον αυτοθυσιαστικό, και δικαίως θεωρείται ένα από τα μίνι αριστουργήματα του παγκόσμιου θεάτρου. Η πρώτη απόπειρα να ανέβει έγινε το 1929, όμως στη γενική δοκιμή η αστυνομία μπήκε στο θέατρο και γνωστοποίησε την κυβερνητική εντολή για απαγόρευσή του εξαιτίας του ερωτικού περιεχομένου του. Ο υπότιτλος του έργου είναι «μια ερωτική αλληλούια». Οι αλληλούιες στην Ισπανία ήταν κάρτες που αποτέλεσαν τον πρόδρομο των κόμιξ. Ο κεντρικός χαρακτήρας του έργου, ο Δον Περλιμπλίν, ήταν τύπος κάποιας σειράς αλληλούια. Απεικονιζόταν ως μια γέρικη φιγούρα κοντή, άσχημη, καμπούρικη, με μεγάλη μύτη. Η μετάφραση, που είναι και η μοναδική που έχει ανέβει στο ελληνικό θέατρο, είναι του Νίκου Γκάτσου. ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Τον αγαπώ. Μου φαίνεται σαν να είμαι άλλη γυναίκα.

Πρεμιέρα 5 Μαρτίου 2024

Τι είναι αλήθεια, τι είναι ψέματα; Τι είναι όνειρο και τι πραγματικότητα; Τι είναι ποίηση και τι πεζή αναγκαιότητα; Τι μένει κρυφό και τι έρχεται στο φως; Τι είναι τελικά ο έρωτας – κάτι απτό ή κάτι φαντασιακό; Ο λατρεμένος του ελληνικού κοινού Ισπανός ποιητής και δραματουργός επανέρχεται με αυτό το έργο του 1929 στο αγαπημένο θέμα του, τον ανεκπλήρωτο έρωτα, και παραδίδει μια ιστορία τρυφερή και οδυνηρή από την αρχή μέχρι το τέλος της, γραμμένη στη μοναδική, τη γεμάτη ονειρικές εικόνες και λυρισμό γλώσσα του.

Ερωτικό αλληλούια χαρακτηρίζει στον υπότιτλο το έργο του ο Λόρκα, φανερώνοντας αφενός τη σύνδεση της ιστορίας του με τα αλληλούια, το άκρως συμβατικό και τυποποιημένο φαρσικό ισπανικό ανάγνωσμα του 18ου αιώνα, αφετέρου την πρόθεσή του να υπερβεί με αιρετικό και ποιητικό τρόπο την παράδοση αυτή.

Ο μεσόκοπος Περλιμπλίν (όνομα που προσιδιάζει στους ερωτοχτυπημένους γέρους της λαϊκής φάρσας) πείθεται να παντρευτεί τη νεαρή γειτόνισσά του, για να μη μείνει μόνος κι αβοήθητος στα γεράματα· η Μπελίσα πείθεται να παντρευτεί τον πλούσιο γείτονά της για να γίνει πιο ποθητή από τους άλλους άντρες χάρη στην ομορφιά που θα της χαρίσουν τα πλούτη του. Όμως, λαχταρώντας έναν έρωτα της ηλικίας της, γοητεύεται από τον μυστηριώδη ξένο που κρύβεται τις νύχτες στον κήπο και της γράφει φλογερές επιστολές. Ο Περλιμπλίν δεν αντέχει να ζει χωρίς την αγάπη της Μπελίσα και σκοτώνει τον ανώνυμο εραστή, ενώ η Μπελίσα ανακαλύπτει την αλήθεια χάνοντας διαμιάς σύζυγο και ερωμένο…

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Από 5/3 έως 17/3 Δευτέρα και Τρίτη 21:00, Τετάρτη & Σάββατο 18:00, Κυριακή 21:15

Από 20/3 έως 28/4 Τετάρτη & Σάββατο 18:00, Κυριακή 21:15

Τιμές Εισιτηρίων: Τετάρτη (λαϊκή) VIP ζώνη: 20 ευρώ, Α’, Β’, Γ’ ζώνη: 15 ευρώ

Δευτέρα, Τρίτη, Σάββατο & Κυριακή: VIP ζώνη: 25 ευρώ, A’ ζώνη: 20 ευρώ, Β’ ζώνη: 17 ευρώ, Γ’ ζώνη: 15 ευρώ,

Εκπτωτικά εισιτήρια*: Senior (άνω των 65): 17 ευρώ, φοιτητικό, νεανικό (κάτω των 22), ανέργων: 15 ευρώ, ΑΜΕΑ (67% και άνω), με την επίδειξη βεβαίωσης αναπηρίας: 12 ευρώ

*Σε συγκεκριμένες θέσεις με σειρά προτεραιότητας, απαραίτητη είναι η επικοινωνία με το ταμείο του θεάτρου για τα εισιτήρια ΑΜΕΑ.

** Ισχύουν ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις

*** Οι επιταγές θεαμάτων ΔΥΠΑ ισχύουν για όλες τις ημέρες των παραστάσεων και είναι απαραίτητη η επικοινωνία με το ταμείο πριν την εξαργύρωση τους.

ΑΓΓΛΙΚΟΙ ΥΠΕΡΤΙΤΛΟΙ

(*απαραίτητη η επικοινωνία με το ταμείο του θεάτρου για κράτηση συγκεκριμένων θέσεων)

Τρίτη 5 Μαρτίου στις 21:00
Σάββατο 13 Απριλίου στις 18:00
Παρασκευή 10 Μαΐου στις 21:00

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Ντάμα

Η Δικαιοσύνη πνέει τα λοίσθια καιρό τώρα, η πρόταση ωστόσο της Εισαγγελέως για απαλλαγή του Ηλία Μίχου λόγω αμφιβολιών για τα αδικήματα του βιασμού και της μαστροπείας με τη μορφή του εξαναγκασμού, αποδεικνύει ότι η Θέμις στη χώρα μας ούτε τυφλή είναι, ούτε ζυγαριά και σπαθί κρατά, όπως ορίζει η ρωμαϊκή μυθολογία.
Η πρόταση της Μαρίας Ελένης Νικολού προκαλεί όχι μόνο το «κοινό περί δικαίου αίσθημα», αλλά την ίδια τη φιλοσοφική θεωρία με την οποία εφαρμόζεται το Δίκαιο.

*** Η απογοήτευση έδωσε τη θέση της στην οργή και η ντροπή στον θυμό. Πώς γίνεται να μιλάμε για «συνείδηση» και «συναίνεση» όταν η συζήτηση αφορά ένα 12χρονο κορίτσι; Τι κρίση μπορεί να έχει ένα 12χρονο παιδί; Η πρόταση της εισαγγελέως είναι πέρα από κάθε λογική και απορρίπτει όλες τις καταθέσεις και όλες τις γνωματεύσεις των ψυχολόγων. Ο βιασμός, ναι, προϋποθέτει βία, αλλά δεν είναι βία όταν δείχνει κάποιος όπλο; Όταν απειλεί τη ζωή σου; Όταν απειλεί την οικογένειά σου;

*** Μιλάμε για ένα ανήλικο παιδί, το οποίο δεν έχει δομήσει την προσωπικότητα του, δεν έχει δομήσει βούληση περί σεξουαλικής ελευθερίας και είναι ευάλωτο σε ψυχολογικές επιρροές και κοινωνικές. Αυτά δεν χρειάζεται να είσαι επιστήμονας για να τα καταλάβεις, αρκεί να είσαι πατέρας ή μητέρα.

*** Η πρόταση της Εισαγγελέως επανέφεραν στο προσκήνιο τις δεκάδες φωτογραφίες του Ηλία Μίχου με πολιτικούς και κληρικούς. Δικαιολογούμαι να αναρωτηθώ αν η Δικαιοσύνη ελέγχεται από συγκεκριμένος κύκλους που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με το κυβερνών κόμμα; Αυτό σκέφτονται όλοι οι Έλληνες από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη και από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο. Μπορεί κάποιος να μας επιβεβαιώσει με κάποιον τρόπο ότι αυτό δεν συμβαίνει;

*** Κι αν η Δικαιοσύνη χειρίζεται με αυτόν τον απίθανό τρόπο την υπόθεση, πώς περιμένουμε άλλα παιδιά που βρεθούν στο μέλλον σε αντίστοιχες καταστάσεις να μιλήσουν; Από πού και από ποιον θα πάρουν θάρρος να βγουν μπροστά και να καταγγείλουν κάποιο κάθαρμα που βρέθηκε στην παιδική ζωή τους.

*** Και να έχεις από πάνω τη συνήγορο των κατηγορουμένων, Βάσω Πανταζή (στο παρελθόν είχε υπερασπιστεί τον Ηλία Κασιδιάρη και τον Επαμεινώνδα Κορκωνέα), να λέει «δυστυχώς αυτό το κορίτσι είχε επιλέξει, για να επιβιώσει, μια συγκεκριμένη στάση ζωής». Δεν μπορεί ένα 12χρονο παιδί να έχει στάση ζωής γιατί είναι 12χρονο. Θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε; Δεν ξέρω, σηκώνω τα χέρια ψηλά…

*** Μέχρι και «πορνοστάρ» ειπώθηκε ότι είναι η μικρή.

H NTAMA

Πηγή: documentonews.gr

DAVID WEBBER
ζωγραφική + κατασκευές

ΕΓΚΑΙΝΙΑ Σάββατο 23 Μαρτίου |  5.30 – 7.30μμ

Διάρκεια έκθεσης Μάρτιος-Σεπτέμβριος 2024

Το FOUGARO ARTCENTER στο Ναύπλιο υποδέχεται στην Αίθουσα Blue2 μία έκθεση αφιερωμένη στο έργο του David Webber, αυτοδίδακτου λαϊκού καλλιτέχνη και πολιτογραφημένου Έλληνα, που ζει και εργάζεται στις Σπέτσες. Η έκθεση περιλαμβάνει ζωγραφική σε καμβά και ξύλο, καθώς και αντικείμενα και κατασκευές με το χαρακτηριστικό ιδίωμα του καλλιτέχνη, όπου έντονο χρώμα, στοιχεία της φύσης και μοτίβα λαϊκά, συνυπάρχουν και συνδιαλέγονται με φαντασία και ρυθμό, καθώς συχνά ίπτανται ή χορεύουν σ’ ένα δικό τους σύμπαν. 

Γεννημένος στη Βρετανία, ο David Webber ζει στις Σπέτσες από το 1973. Το σπίτι και εργαστήριό του σε ένα παλιό αρχοντικό του νησιού φιλοξενεί τον μοναδικό του κόσμο. Αυτό το πολύβουο και χρωματιστό σύμπαν αποτελείται από βιβλία, περιοδικά, εργαλεία, κουτιά με χρώματα, πινέλα, φωτογραφίες και φωτοτυπίες, υφάσματα, μικροέπιπλα, έργα λαϊκής τέχνης ανακατεμένα με δικά του έργα και κατασκευές, αλλά κυρίως κάθε είδους αντικείμενα που περιμένουν στωικά την ευκαιρία για μια δεύτερη ζωή από τα χέρια του Webber. Σε όποιον βλέπει απλώς ένα παλιό χερούλι, ο David χαμογελά αφοπλιστικά και απαντά με το μότο του «μην κοιτάς τι είναι, αλλά τι μπορεί να γίνει», δείχνοντας ένα σκήπτρο, όπου ένα αντίστοιχο χερούλι είναι το κεφάλι του βασιλιά που φοράει στραβά το στέμμα του.

Ο αυτόφωτος κόσμος του αντικατοπτρίζεται και στα ζωηρά του έργα. Εκεί ζουν αρμονικά ρόδια που ακτινοβολούν χρώμα, δραστήρια ψάρια, άγγελοι με ελληνικές φορεσιές, ζωντανεμένα καράβια, ήρωες της ελληνικής επανάστασης, πυκνές φυλλωσιές και βιαστικά πουλιά. Όλα για τον David Webber έχουν το δικό τους συμβολισμό και ένα νόημα που προέρχεται μεν από την ελληνική παράδοση,
αλλά συναντά δημιουργικά το λιτό μεγαλείο της βυζαντινής τέχνης, τις αρχές
του κινήματος Arts and Crafts της πατρίδας του και μοτίβα της αρχαίας τέχνης.

DAVID WEBBER
ζωγραφική + κατασκευές

ΕΓΚΑΙΝΙΑ Σάββατο 23 Μαρτίου |  5.30 – 7.30μμ

Διάρκεια έκθεσης Μάρτιος-Σεπτέμβριος 2024

επιμέλεια
Φλωρίκα Π. Κυριακοπούλου

Αντώνης Ι. Κοντρογιάννης

David Webber

Γεννήθηκε στη Σκωτία το 1942, από μητέρα Ουαλή και πατέρα Βρετανό. Λίγο μετά τη γέννησή του η οικογένεια έφυγε για το Λονδίνο, όπου ύστερα από το διαζύγιο των γονιών του, ο David μεγάλωσε με τη μητέρα του στη δύσκολη γειτονιά του Elephant and Castle. Ξεκίνησε να δουλεύει όσο ήταν ακόμα στο σχολείο, το οποίο εγκατέλειψε σε ηλικία 14 ετών για να εργάζεται με πλήρη απασχόληση.

Μέχρι την ηλικία των 19 ήξερε πως έπρεπε να φύγει από τη χώρα. Έτσι, κατετάγη στον βρετανικό στρατό και το 1962 μετατέθηκε στην Κύπρο. Μόλις έφτασε εκεί συνειδητοποίησε πως δε θα γυρνούσε ποτέ ξανά στην Αγγλία. Στην Κύπρο γνώρισε την Ελληνίδα σύζυγό του, παντρεύτηκαν και γύρισαν μαζί στην Αθήνα, όπου έζησαν τα πρώτα χρόνια.

Είχε πάντα ένα ένστικτο για τις τέχνες, αλλά το πραγματικό ενδιαφέρον του πυροδοτήθηκε από την αγάπη της οικογένειας της συζύγου του για τη λαϊκή τέχνη, που είναι πλέον η βάση του έργου του. Το 1973 άνοιξαν μαζί ένα μαγαζί στις Σπέτσες, όπου ξεκίνησε ο David να φτιάχνει κοσμήματα με χάντρες. Γύρω στο 1984 ξεκίνησε, ύστερα από παρότρυνση φίλων του, να ζωγραφίζει καράβια σε παλιές σπετσιώτικες πόρτες. Η δουλειά του ξεκίνησε να προκαλεί ενδιαφέρον και έτσι άφησε τη φαντασία του ελεύθερη, περνώντας από τα καράβια και σε περισσότερα μοτίβα. Λίγα χρόνια αργότερα, ένας φίλος του έδωσε κάποια λευκά τελάρα και κάπως έτσι ξεκίνησε τη ζωγραφική σε καμβά.

Η πρώτη του έκθεση έγινε στην Αθήνα, στο «Πανόραμα», το 1996. Έχει πραγματοποιήσει πολλές εκθέσεις στις Σπέτσες, δύο εκθέσεις στο Ναύπλιο, ενώ το 2001 παρουσίασε τη ζωγραφική του στην Αίθουσα Τέχνης Μελίνα Μερκούρη στην Ύδρα, και το 2003 στην Gallery Beerman στο Κρανίδι.

Τον Υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη διαψεύδει ο ξάδερφος του καρκινοπαθούς που έβαλε τέλος στη ζωή του μην αντέχοντας του πόνους κι «αναμένοντας το φάρμακο για να κάνει την χημειοθεραπεία του» σύμφωνα με την καταγγελία της οικογένειά του.
Ειδικότερα, μιλώντας στον ΑΝΤ1, ο κ. Ευτύχης Σαρζετάκης, ανέφερε πως ο 72χρονος ταλαιπωρήθηκε και η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί καθώς δεν είχε άμεσα την φροντίδα και την ιατρική αντιμετώπιση που έπρεπε. Όπως αναφέρει, οι συγγενείς του αναζήτησαν στο εξωτερικό το φάρμακο που δεν ήταν διαθέσιμο στην Ελλάδα, για να ξεκινήσει την θεραπεία του για τον όγκο 6 εκατοστών που είχαν εντοπίσει οι γιατροί.

«Με έξι εκατοστά όγκο στον πνεύμονα, το νοσοκομείο δεν προχώρησε σε νοσηλεία», ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Ψέμα του κ. Άδωνι ότι είχε ξεκινήσει θεραπείες» 
«Το ψέμα του κύριου Άδωνι – και δεν κάνω πολιτική- είναι ότι είχε ξεκινήσει θεραπείες. Ποτέ δεν έκανε ούτε μία θεραπεία ο Πέτρος» ανέφερε ξάδερφος του άτυχου άνδρα.

«Στις αρχές του Γενάρη με έναν όγκο 6 εκατοστών, έπρεπε να νοσηλευτεί όμως δεν τον κράτησαν» είπε ο ξάδερφος του 72χρονου και πρόσθεσε: «Δεν κρατήθηκε στο νοσοκομείο, του έκλεισαν ραντεβού στις 28 Φλεβάρη για να του κάνουν το PET SCAN για να δουν εάν και πού έχει κάνει μετάσταση… έπρεπε να μπει άμεσα για χημειοθεραπεία, από τις αρχές του Γενάρη» τόνισε ο Ευτ. Σαρτζετάκης.

Όπως ο ίδιος ανέφερε «ενδιάμεσα τον Φλεβάρη τον καλούν και του βάζουν πορτ για να ενισχύσουν τα φάρμακα της χημειοθεραπείας».

«Το ψέμα του κύριου Άδωνι (Γεωργιάδη) —και δεν κάνω πολιτική— είναι ότι είχε ξεκινήσει θεραπείες. Ποτέ δεν έκανε ούτε μία θεραπεία ο Πέτρος» ξεκαθάρισε ο ξάδερφος του αυτόχειρα.

«Το φάρμακο δεν έχει να κάνει με την εξέταση» ξεκαθάρισε ο ίδιος και συνέχισε σημειώνοντας πως «το φάρμακο είναι στο πρωτόκολλο για τους καρκινοπαθείς του πνεύμονα που απαιτείται για να ξεκινήσει η χημειοθεραπεία».

Περιγράφοντας την Οδύσσεια που πέρασαν προκειμένου να βρουν το φάρμακο ανέφερε πως «εμείς στις 29 του Φλεβάρη πήραμε τη συνταγογράφηση για να βρούμε το φάρμακο, ο γιατρός τους ενημέρωσε ότι δεν υπάρχει το συγκεκριμένο φάρμακο, μόλις το βρείτε θα ξεκινήσουμε τις χημειοθεραπείες».

Παρήγγειλαν το φάρμακο από την Γερμανία και έφτασε την μέρα της κηδεία του
«Εμείς θεωρήσαμε ότι θα το βρούμε. Τα παιδιά μου είναι φαρμακοποιοί. Όταν δεν το βρίσκαμε αναγκαστήκαμε να βγούμε στο τοπικό ραδιόφωνο, ώστε να αναδειχθεί το θέμα» συνέχισε περιγράφοντας μία σειρά επαφών προκειμένου να φτάσουν στον υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη.

«Και όντως στις 4 Μαρτίου το πρωί εμείς το βρήκαμε στη Γερμανία, το οποίο – τι ειρωνεία- το παραλάβαμε χτες βράδυ, με κόστος 50 ευρώ το φιαλίδιο».

Κατά τον ξάδερφο του 72χρονου «στις 29 Φεβρουαρίου με 1 Μάρτη γίνεται η αναζήτηση του φαρμάκου, (4/03) καλούν την κόρη του 72χρονου αυτόχειρα, που ήταν στη Ρόδο, και της λένε ότι το φάρμακο βρέθηκε και ελάτε να ξεκινήσουμε χημειοθεραπείες. Ο 72χρονος ανήμπορος πια, δεν ήθελε να πάει στο νοσοκομείο ήταν καταβεβλημένος ψυχολογικά».

Ο ίδιος, σημείωσε ότι ο 72χρονος δεν τους έδωσε την εντύπωση ότι θα προχωρούσε στο απονενοημένο βήμα.

«Το Σάββατο το βράδυ μιλήσαμε πάνω από μισή ώρα, έκανε ερωτήσεις στη γυναίκα μου που είχε αντιμετωπίσει καρκίνο στο παρελθόν, «δεν μας έδωσε την εντύπωση», ότι είχε στο μυαλό του να αυτοκτονήσει.

Εκείνο το βράδυ ταξίδευε και η κόρη του με τη γυναίκα του από τη Ρόδο στο Ηράκλειο για να ξεκινήσουν τις χημειοθεραπείες στην Κρήτη, ανέφερε ο Ευτύχης Σαρτζετάκης συγκινημένος.

«Την Κυριακή το μεσημέρι κάλεσε την αδερφή του και είπε ‘σας αποχαιρετώ,’ εκεί καταλάβαμε ότι κάτι δεν πάει καλά, τρέξαμε στο σπίτι, δυστυχώς ο μικρός του γιος ήταν αυτός που τον κατέβασε από το σχοινί, δεν τον προλάβαμε» είπε.

Τι λέει ο Άδωνις Γεωργιάδης
Με παρέμβασή του στο MEGA, ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, χθες

«Επειδή ακούστηκε ότι την ευθύνη την έχει το Εθνικό Σύστημα Υγείας λόγω της ελλείψεως της ετοποσίδης, αυτό δεν είναι απολύτως ακριβές. Η ετοποσίδη είναι ένα φάρμακο φθηνό, των 11 ευρώ, υπήρχε σε έλλειψη για μερικές ημέρες. Είχαμε παρέμβει άμεσα από το υπουργείο και είχαμε εξασφαλίσει μέσω του ΙΦΕΤ παραγγελία άμεσα. Τώρα γίνεται κανονική εισαγωγή, έχει αποκατασταθεί πλήρως η έλλειψη».

Όπως λέει ο κ. Γεωργιάδης «είχαμε κλείσει στον ασθενή, σύμφωνα με το ηλεκτρονικό μας σύστημα, ραντεβού για να λάβει τη θεραπεία του στις 4/3. Εκείνος δεν προσήλθε και είχε ειδοποιηθεί και ηλεκτρονικά. Του κλείσαμε νέο ραντεβού για σήμερα όπου τελικά δεν προσήλθε».

«Το PET SCAN είναι μια πολύ βαριά εξέταση, δεν υπάρχει σύστημα Υγείας που να έχει πληθώρα PET SCAN, αυτό δεν είναι τόσο πολύ εύκολο να γίνει. Κάποια μικρή αναμονή πάντα υπάρχει σε αυτές τις περιπτώσεις», συμπληρώνει.

Σύμφωνα με τον υπουργό «Το φάρμακο θα το έπαιρνε ο ασθενής. Αν δεν το βρήκε μία φορά, βρέθηκε φάρμακο, κλείστηκε ραντεβού και δεν ήρθε. Αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει έλλειψη φαρμάκου, έχουμε κάνει εισαγωγή, έχουμε διορθώσει το πρόβλημα που υπήρχε με την τιμή του». 

Την αποφυλάκιση των αυτόκλητων «σερίφηδων» του Έβρου που το καλοκαίρι αιχμαλώτισαν μετανάστες στη διάρκεια των πυρκαγιών, ζητά η Εισαγγελέας.

Όπως μεταδίδει το voria.gr, η αντεισαγγελέας Αλεξανδρούπολης προτείνει στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών την αποφυλάκιση των τριών προσωρινά κρατούμενων, αποκαλούμενων «σερίφηδων» του Έβρου, οι οποίοι κατηγορούνται για μία σειρά από αδικήματα όταν τον περσινό Αύγουστο φυλάκισαν 13 μετανάστες και πρόσφυγες σε ένα τρέιλερ – κλουβί που περιέφεραν σε δασικές περιοχές της Αλεξανδρούπολης ανεβάζοντας και σχετικά βίντεο στο facebook και υποδεικνύοντάς τους σαν «εμπρηστές του δάσους».

Στην πρότασή της προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών ζήτησε την παραπομπή τους σε δίκη για όσα υπέστησαν οι άτυχοι μετανάστες που έπεσαν στα χέρια τους. Ζητώντας να αντικατασταθεί η προσωρινή τους κράτηση με περιοριστικούς όρους, όπως άλλωστε είχε πράξει μετά τη σύλληψή τους αφού απολογήθηκαν, αφιερώνει ένα μεγάλο τμήμα της πρότασής της στην ανάλυση των επιχειρημάτων της για την αποφυλάκιση των τριών κατηγορουμένων μέχρι τη δίκη. Πηγή: www.rosa.gr