Αφιέρωμα στον Ιάκωβο Καμπανέλλη:

29 Σεπτεμβρίου – 2 Οκτωβρίου

 

Αυτός, o Άλλος και το Παντελόνι του

Να έχω έναν άνθρωπο…

 

 

Με αφορμή το φετινό έτος Ιάκωβου Καμπανέλλη, ο δημοφιλής ηθοποιός Χρήστος Χατζηπαναγιώτης κι ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, γνωστός μεταξύ άλλων και για τη θητεία του στο νεοελληνικό έργο, Μάνος Καρατζογιάννης παρουσιάζουν το μονόπρακτό του «Αυτός και το παντελόνι του», που ανέβηκε το Μάιο του 2018 στο Θέατρο Σταθμός, μαζί με τον «Επικήδειο» του ίδιου συγγραφέα σε ενιαία παράσταση με τον γενικό τίτλο «Αυτός, ο Άλλος και το Παντελόνι του». Η τόσο αστεία όσο και συγκινητική παράσταση - φόρος τιμής στον πατριάρχη του νεοελληνικού θεάτρου - που παρουσιάστηκε το περασμένο καλοκαίρι στον Πύργο Μπαζαίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νάξου, γενέτειρας του Ιάκωβου Καμπανέλλη και σε επιλεγμένες πόλεις της Ελλάδας, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές παρουσιάζεται για τρεις μόνο παραστάσεις στο Θέατρο Σταθμός, πριν ξεκινήσει τη χειμερινή της περιοδεία.

 

* Μετά την ολοκλήρωση της παράστασης, οι συντελεστές της και το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ θα συναντηθούν δημιουργικά στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός, όπου ο καθηγητής Γιώργος Π. Πεφάνης, πρόεδρος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, διευθυντής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του και μελετητής του έργου του Ιάκωβου Καμπανέλλη, θα μιλήσει για τον σπουδαίο συγγραφέα. Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με συζήτηση ανάμεσα στον ομιλητή, τους συντελεστές και, κυρίως, με το κοινό που θα απαρτίζεται, επίσης, κι από μέλη και φοιτητές / φοιτήτριες του τμήματος των Θεατρικών Σπουδών.

 

 

Σημείωμα σκηνοθέτη

 

Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης μόνος του στη σκηνή. Ξανά. Γίνεται «Αυτός».

Μιλά για το ξόδι κάποιου «Άλλου» και για το «Παντελόνι» του.

Στο πρώτο μέρος της παράστασης, μέσα από έναν σπαρταριστό «Επικήδειο» μας χαρίζει - για άλλη μια φορά - αβίαστα το γέλιο σατιρίζοντας τη ματαιοδοξία και τις μικρότητες της ανθρώπινης φύσης.

Στο δεύτερο μέρος, το δυσαναπλήρωτο κενό της μάνας γίνεται σπαρακτικός μονόλογος με μόνους ακροατές τα έπιπλα του σπιτιού του. Συγκατοικεί με τις φορτισμένες αναμνήσεις και τις φαντασιώσεις που του προκαλεί η αβάσταχτη μοναξιά. Η υποσυνείδητη ανάγκη του να «έχει έναν άνθρωπο» εκφράζεται, άλλοτε με υποδόριο χιούμορ κι άλλοτε με ακραιφνή ευαισθησία.

Άλλωστε, η πίκρα, η γεμάτη από μοναξιά μελαγχολία, το καυστικό χιούμορ, η αγάπη και η νοσταλγία αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα όχι μόνο των συγκεκριμένων μονόπρακτων αλλά κι ολόκληρου του έργου του Ιάκωβου Καμπανέλλη που φέτος, εκατό χρόνια από τη γέννησή του, τιμάμε τη μνήμη του και την προσφορά του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία μας.

 

Μάνος Καρατζογιάννης

 

 

 

Σημείωμα συγγραφέα

 

Η αγάπη μου για τους μονολόγους είναι παλιά, από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’50, τότε που για πρώτη φορά είδα πως υπάρχουν και θεατρικά αυτής της μορφής. Ήταν και πάλι στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Έως τότε δεν ήξερα πως είναι δυνατόν να υπάρχει μονόπρακτο με ένα μόνο πρόσωπο επί σκηνής – κι όμως να μην είναι ένα. Ούτε θα μπορούσα να φανταστώ ότι είναι δυνατόν ένας ηθοποιός, όσο μάστορης κι αν είναι, να «μονολογεί» επί μισή ώρα επί σκηνής κι όμως να καθηλώνει τους θεατές.

«Αυτός και το πανταλόνι του»: Το 1957 – νομίζω την άνοιξη – ο Βασίλης Διαμαντόπουλος που ήδη είχε με πολύ μεγάλη επιτυχία παίξει μονολόγους σε πρόγραμμα του Θεάτρου Τέχνης, είχε μια τολμηρή ιδέα… να εμφανιστεί σ’ ένα πρόγραμμα αποτελούμενο όλο από μονολόγους.

Στον «Επικήδειο», το άλλο πρόσωπο, αυτό που χωρίς να φαίνεται και να ακούγεται συνομιλεί με το επί σκηνής, με ενδιέφερε όσο και το επί σκηνής πρόσωπο που βλέπουμε και ακούμε. Χωρίς να είναι παρών, ο θεατής θα έπρεπε σιγά-σιγά να αρχίσει να τον φαντάζεται, να τον γνωρίζει, ακόμα και να μαντεύει και τις αντιδράσεις του. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι πρώτος εγώ έπρεπε να ξέρω εξίσου καλά με τον επί σκηνής χαρακτήρα και τον αφανή συνομιλητή του. Ουσιαστικά δηλαδή πρόκειται για ένα διάλογο όπου αφαιρέθηκε ένας από τους δύο «λόγους». Για να αποκαλυφθούν και οι δύο μέσα από την οικονομία του ενός. Ποια η διαφορά; Τεράστια θα ’λεγα. Τόση που σαν συνήθη διάλογο αυτό το μονόπρακτο δε θα μού ’κανε κανένα κέφι να το γράψω.

 

Αυτή δα είναι και η μαγεία ενός μονολόγου, αυτή η μοναξιά του ενός προσώπου επί σκηνής, μοναξιά που ρευστοποιεί τα συγκεκριμένα του περίγυρου σε ύλη φαντασίας, ονείρου, σκέψης, δίνοντάς τους έτσι μιαν παραπανιστή σημασία και άπλα.

 

Ιάκωβος Καμπανέλλης

(Από το πρόγραμμα της παράστασης της Γλυκερίας Καλαϊτζή «Άντρες σε κρίση» τη σαιζόν 2004 – 2005 για το Θέατρο Αμαλία και την Πειραματική Σκηνή Τέχνης).

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης

Ερμηνεία: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης
Σκηνικό: Δημήτρης Καντάς

Κοστούμι: Βασιλική Σύρμα
Μουσική: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Βοηθός σκηνοθέτη: Φίλιππος Παπαθεοδώρου
Φωτογραφία: Γιώργος Καβαλλιεράκης

Παραγωγή: Πολιτισμός Σταθμός Θέατρο

 

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Παραστάσεις : Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου, Σάββατο 1 και Κυριακή 2 Οκτωβρίου στις 21:00

Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:

Σταθμός: Κανονικό: 15€, Φοιτητικό: 12€, Μειωμένο, Ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65 και Ομαδικό (8 άτομα και πάνω): 10€, Ατέλεια: 5€,

Ηλεκτρονική Προπώληση: Viva.gr

Θέατρο Σταθμός

Βίκτωρος Ουγκώ 55, Μεταξουργείο Αθήνα (πλησίον του ΜΕΤΡΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ)

Τ. 210 52 30 267

 

 

Έγραψαν για την παράσταση

 

Ο Χατζηπαναγιώτης, ένας ηθοποιός μεγάλης γκάμας και με μεγάλη πορεία στην κωμωδία τόσο στο θέατρο όσο και στη μικρή οθόνη, σκηνοθετημένος από τον Μάνο Καρατζογιάννη με οικονομία και υπολογισμένη κινησιολογία, κατέκτησε τον ρόλο σε τέτοιο βαθμό που κάθε ανάσα και κάθε παύση, κάθε στιγμή έκπληξης ή αγανάκτησης μέσα από την ερμηνεία του αποκτούσε μια λαμπερή και καθάρια υπόσταση. (..)

Ήταν μια βραδιά μεγάλης θεατρικής συγκίνησης, μια παράσταση αντάξια της μνήμης του σπουδαίου συγγραφέα που φέτος τιμούμε, μια ερμηνεία που ανανεώνει τόσο τα δύο υπέροχα κείμενα του νεοελληνικού θεάτρου όσο και τη σχέση του συγγραφέα με όσους κάποτε τον γνώρισαν μέσα από μνημειώδεις παραστάσεις όπως η «Αυλή των Θαυμάτων», το «Μεγάλο μας τσίρκο», η «Γειτονιά των αγγέλων», τα «Τέσσερα πόδια του τραπεζιού» και ταινίες όπως η «Στέλλα» του Κακογιάννη ή ο «Δράκος» του Κούνδουρου.

 

Χρήστος Παρίδης, Lifo, 5/8/22

 Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης ερμηνεύει δύο εμβληματικούς μονολόγους του Ιάκωβου Καμπανέλλη | LiFO

 

Η σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη καθοδήγησε σταθερά τον πολύ καλό ηθοποιό μας Χρήστο Χατζηπαναγιώτη να ενσαρκώσει και τους δύο ρόλους με πολύ χιούμορ, μεγάλο πάθος και μεγάλη ανθρωπιά, περνώντας επιδέξια, σαν την κλωστή μέσα από τη βελόνα, ένα δυνατό αίσθημα ανάμικτο χαράς και λύπης. Το απλό, " φυσικό" σκηνικό του Δημήτρη Καντά, το ταιριαστό " κουστούμι " της Βασιλικής Σύρμα, η ωραία μουσική του Αντώνη Παπακωνσταντίνου έδεσαν το πράγμα.

 

Λέανδρος Πολενάκης, η Αυγή της Κυριακής, 28/08/22

 

Η σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη, λιτή, ισορροπημένη και μελετημένη στη λεπτομέρεια. Άλλωστε, ο ίδιος έχει εκφράσει την αγάπη του για τους μονολόγους. Στην παρούσα φάση, ευτυχεί να έχει κοντά του και να καθοδηγεί έναν πολύ καλό ηθοποιό, που δεν επαναπαύεται στις «ευκολίες» της αναγνωρισιμότητάς του, αλλά βουτά και κολυμπά σε βαθιές, όμορφες θάλασσες. Ο λόγος για τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, ο οποίος προσωποποιεί τον ανθρώπινο πόνο με μέτρο, γνώση και εμπειρία. Καλείται να σκιαγραφήσει δύο χαρακτήρες αναλλοίωτους στον χρόνο. Η ερμηνεία του στον ιοβόλο «Επικήδειο», εντέχνως μετέωρη μεταξύ κωμικού και μακάβριου, με μια κρυφή παράνοια και απελπισία. Στον δεύτερο μονόλογο, ξεδιπλώνεται αριστοτεχνικά μία απίστευτης δύναμης ευαισθησία κι ένας πόνος ψυχής από μια τραγική φιγούρα που σε καθηλώνει. Η μουσική, του Αντώνη Παπακωνσταντίνου, χρωματίζει τις στιγμές, η ενδεικτική σκηνογραφία του Δημήτρη Καντά και τα απλά κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα κουμπώνουν στα κείμενα, οι φωτισμοί του Αλέξανδρου Αλεξάνδρου λειτουργούν διεισδυτικά.

Μια θεατρική παράσταση, αποκαλυπτική και καλοκουρδισμένη, με σεβασμό στον λόγο του Καμπανέλλη. Δύο μονόλογοι που αλιεύουν αναμνήσεις και προσωπικά βιώματα, προσφέροντας συγκίνηση και χαμόγελο στον θεατή.

 

Ντίνα Καρρά, ΑΥΤΟΣ, Ο ΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΤΟΥ | Κρτική | OnlyTheater - Onlytheater, 22/08/22

 

Η αγάπη του Ιάκωβου Καμπανέλλη για τους μονολόγους υπήρξε αδιαμφισβήτητα μεγάλη. Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης μεγάλων επιτυχιών του νεοελληνικού θεάτρου, Μάνος Καρατζογιάννης καταπιάνεται σε αυτή την παράσταση με τον άνθρωπο, τις σκέψεις του σχετικά με τον θάνατο, τη ζωή, την απώλεια, την μοναξιά. Θέτει γερά θεμέλια, για να στηρίξει αυτά τα νοήματα σε δύο πολύ δυνατά μονόπρακτα. Δίχως επιτηδεύσεις, μελό συνθήκες ή ασταθείς ατάκες, μπόρεσε να «ξεκλειδώσει» έστω και κάποια κρυφή πτυχή της συνείδησης των θεατών.

Στο τιμόνι της ερμηνείας ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης. Ένας ηθοποιός που δεν μένει στην ασφάλεια των μεγάλων του τηλεοπτικών επιτυχιών, αλλά ρισκάρει, «βουτά» στα άδυτα του θεάτρου και πετυχαίνει. Μόνος επί σκηνής για άλλη μία φορά, κινείται και στέκεται άψογα, κουβαλώντας εμπειρία πολύτιμων χρόνων και ταλέντο ατόφιο.

Η παράσταση κατορθώνει μέσα από τα σημεία που παρουσιάζονται, να συγκινήσει, να προβληματίσει αλλά και να αφυπνίσει το φιλοθεάμον κοινό. Μην την χάσετε. Θα με θυμηθείτε!

 

Θανάσης Ξάνθος,  Τετράγωνο, 27/07/22

Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης ρισκάρει θεατρικά και πετυχαίνει! – Tetragwno.gr

 

Έχω ακόμη στο μυαλό τις φωνές του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη και της Νένας Μεντή, στους δύο μονολόγους στο θέατρο «Σταθμός», στο Μεταξουργείο (Βίκτωρος Ουγκώ 55, έως και 3/6). Αρκεί κανείς να αφεθεί στο κείμενο και να θυμηθεί ότι θέατρο είναι κατά βάση κείμενο και το κείμενο είναι λόγος, αυτός που απελευθερώνει τον ηθοποιό και που δίνει στον σκηνοθέτη καύσιμο να δημιουργήσει. Αφέθηκα λοιπόν σε δύο «κλασικούς» μονολόγους του νεοελληνικού θεάτρου, δύο κείμενα που πηγαίνουν σε βάθος, κείμενα –ευτυχώς– ρεπερτορίου. Ο Μάνος Καρατζογιάννης έφερε κοντά σε μια παραλληλία τους σπαρακτικούς μονολόγους δύο μεγάλων δημιουργών. Το κλασικό «Αυτός και το παντελόνι» (1958) του Ιάκωβου Καμπανέλλη, με ενσωματωμένη κατανόηση κειμένου και ερμηνεία του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη, και τον «Ουρανό κατακόκκινο» (1997) της Λούλας Αναγνωστάκη, με τη δωρική και βαθιά ερμηνεία της Νένας Μεντή.

Νίκος Βατόπουλος, Καθημερινή, 1/06/2018                                                                          Δύο μονόλογοι νεοελληνικού βίου | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (kathimerini.gr)

Στο πρώτο μέρος της παράστασης στο Θέατρο Σταθμός, ο ήρωας του Καμπανέλλη, που ενσαρκώνεται εξαιρετικά από τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, επιτυγχάνοντας να μεταδώσει απλόχερα σκέψεις και συναισθήματα στο κοινό, είναι “Αυτός” που συγκατοικεί μόνος με τις φορτισμένες αναμνήσεις και τις φαντασιώσεις που του προκαλεί η αβάσταχτη μοναξιά. Το δυσαναπλήρωτο κενό της μάνας γίνεται ηχηρός μονόλογος, με ακροατές τα έπιπλα του σπιτιού. Η υποσυνείδητη ανάγκη “Αυτού” να έχει έναν άνθρωπο εκφράζεται, άλλοτε με υποδόριο χιούμορ κι ευαισθησία, κι άλλοτε πιο δραματικά, ως επανάσταση μέσης ηλικίας, που θα τον απαλλάξει από τις φοβίες, τον πόνο της απώλειας και το βάρος των προσωπικών επιλογών.

 Ντέπυ Κορεντίνη, https://a8inea.com/o-ouranos-ke-to-panteloni-tou/

 

 

Ο Μάνος Καρατζογιάννης έπλασε με τα χέρια του το περιβάλλον, ακούμπησε πάνω στους ήρωες και στις ζωές τους κι έχτισε μια εικόνα σαν αυτές τις χιλιάδες καθημερινές, μέσα από τους τοίχους μας. Διάλεξε τους «ανθρώπους του», τους ενσαρκωτές, τους αγαπημένους ξένους και τους πρότεινε να έρθουν και να μας μιλήσουν ή καλύτερα μας άνοιξε μια πόρτα για να σταθούμε εμείς απέναντι και να τους ακούσουμε.

 

Στέλλα Μπινίκου, https://artic.gr/ouranos-panteloni-tou-kritiki/

 

 

Με λιτό μεστό λόγο είμαστε μπροστά σε έναν μονόλογο που ουσιαστικά είναι διάλογος «Αυτού» με το παρελθόν του, τις απώλειες του, τους φόβους του, τον έρωτα που τον προσπέρασε, τους ανθρώπους που αγάπησε.
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης καλείται να φέρει σε πέρας ένα εξαιρετικά δύσκολο ρόλο με «βαρύ» παρελθόν και ανταποκρίνεται στο μέγιστο βαθμό. Η φωνή του, η κίνηση του, το μαρτύριο του ήρωα του μας διαπερνά και μας επηρεάζει. Είναι εντυπωσιακό τελικά ένα κείμενο που γράφτηκε 60 χρόνια πριν να αγγίζει το σύγχρονο Έλληνα. Σε αυτόν τον αριστοτεχνικά πλασμένο μονόλογο αποδεικνύεται σολίστας. Κατορθώνει όχι μόνο να συγκινήσει, αλλά και να προβληματίσει το κοινό.

 

Νατάσα Κωνσταντινίδη, http://www.texnes-plus.gr/index.php/theatro/eida/item/2856-eida-ton-ourano-kai-to-panteloni-tou-se-skinothesia-manou-karatzogianni

 

Λίμνη τώρα η αγκαλιά μου

 

Λαχτάρησα μια χώρα,

γυρεύω ένα νησί που οι άνθρωποι να λένε ό,τι μου λες κι εσύ...

 

Η εκδήλωση «Λίμνη τώρα η αγκαλιά μου», που επιμελήθηκαν η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου και η κόρη του «πατέρα» της νεοελληνικής δραματουργίας Κατερίνα Καμπανέλλη για το Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβου Καμπανέλλη στη Νάξο, με θέμα την ποίηση και τα τραγούδια του κορυφαίου θεατρικού συγγραφέα παρουσιάζεται για μία μόνο βραδιά στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός.

 

Ερμηνεύουν: Ευγενία Αποστόλου, Δημήτρης Καραβιώτης, Βίβιαν Κοντομάρη και Μαρία Συριανού.

Διοργάνωση: Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων.

 

Υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

 

Εκδήλωση: Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου στις 21:00

 

Τιμές εισιτηρίων:

Σταθμός: Κανονικό: 15€, Φοιτητικό: 12€, Μειωμένο, Ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65 και Ομαδικό (8 άτομα και πάνω): 10€, Ατέλεια: 5€,

Ηλεκτρονική Προπώληση: Viva.gr

Θέατρο Σταθμός

 

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ 

site: http://stathmostheatro.gr/

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

https://www.facebook.com/theatrostathmos2

 

https://www.instagram.com/theatro_stathmos/

Όπως έχουμε τονίσει από την περασμένη άνοιξη, ο φετινός χειμώνας θα είναι ιδιαίτερα δύσκολος για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας. Όχι μόνο της ελληνικής, αλλά και της ευρωπαϊκής. Η Ευρώπη μπαίνει σε έναν πολύ δύσκολο χειμώνα έχοντας εξασθενημένα σημαντικά τμήματα των κοινωνιών της, διαπίστωση που αναδεικνύει τη τεράστια διαχειριστική ανεπάρκεια των πολιτικών ηγεσιών στα περισσότερα κράτη-μέλη, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με την Eurostat και την τελευταία έρευνα που δημοσιεύτηκε χθες, 1 στους 5 Ευρωπαίους βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Σε απόλυτους αριθμούς, αυτό σημαίνει ότι 73,7 εκατ. Ευρωπαίοι πολίτες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο φτώχειας, 27 εκατ. υποφέρουν από ελλείψεις αγαθών πρώτης ανάγκης και 29,3 εκατ. ζουν σε νοικοκυριά που το κύριο εισόδημά τους προέρχεται από ιδιαίτερα επισφαλή εργασία. Από το σύνολο των παραπάνω, τα 95,4 εκατ. απειλούνται από υψηλό κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Πρόκειται για συγκλονιστικούς αριθμούς στην πιο ευημερούσα – βάσει του κατά κεφαλήν ΑΕΠ – γεωγραφικής περιφέρειας του πλανήτη, με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, επικεφαλής της Κομισιόν, να παραμένει προκλητικά αδιάφορη απέναντι σε αυτό το μείζον θέμα.

Ο κίνδυνος φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού διαφέρουν από χώρα σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την Ελλάδα να κατατάσσεται για ακόμη μια φορά στις χειρότερες θέσεις, στον πάτο του σχετικού πίνακα. Η χώρα μας βρίσκεται στην 3η θέση, πίσω από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, με περίπου 1 στους 3 Έλληνες να αντιμετωπίζει τον κίνδυνο φτώχειας και εξαθλίωσης. Το ποσοστό αυτό (33%) είναι αρκετά ψηλότερο από τον μέσο όρο της Ευρώπης, τη στιγμή που βρισκόμαστε σε ακόμα χειρότερη θέση, την 2η, με κριτήριο τα νοικοκυριά με ανήλικα παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες (31,7%), με πρώτη τη Ρουμανία με 35,4%.

Σε επιμέρους στατιστικά, οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες να βρεθούν αντιμέτωπες με τον κίνδυνο της ανέχειας σε ποσοστό 22,7% έναντι ποσοστού 20,7% για τους άνδρες, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους νέους ηλικίας 18-24 χρόνων είναι 27,3% έναντι των άνω των 65 που καταγράφουν το χαμηλότερο ποσοστό με 19,6%. Επίσης, το 22,5% των νοικοκυριών με ανήλικα παιδιά είναι πιο κοντά στη φτώχεια έναντι 20,9% των νοικοκυριών χωρίς εξαρτώμενα μέλη.

Ο πρωθυπουργός μίλησε στη ΔΕΘ την περασμένη Κυριακή για την οικονομία, αλλά προσπέρασε το θέμα της φτώχειας σαν να μην υπάρχει. Ας του θυμίσει κάποιος από το επιτελείο του ότι πρέπει να ασχοληθεί με το θέμα, και μάλιστα άμεσα, γιατί ο κίνδυνος να βρεθούν πολλοί συμπολίτες μας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης είναι άμεσα ορατός.

Πηγή: www.rosa.gr

Ο Πολυχώρος VAULT

 

παρουσιάζει

για 2η σεζόν

την 

παράσταση

 

«Χαρίκλεια Καβάφη»

 

σε

κείμενο - σκηνοθεσία  

Κοραή Δαμάτη

 

με την 

Ασπασία Κράλλη  

στο 

ρόλο της Χαρίκλειας Καβάφη 

 

Από το Σάββατο 1 Οκτωβρίου 

έως 

την Κυριακή 20 Νοεμβρίου

κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:00, 

για 

16 παραστάσεις 

 

 

    Ο μονόλογος του Κοραή Δαμάτη «Χαρίκλεια Καβάφη», που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, βασισμένος στη ζωή της μητέρας του Κωνσταντίνου Καβάφη, σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη, με την Ασπασία Κράλλη στον ομώνυμο ρόλο, επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στον Πολυχώρο VAULT.  Από το Σάββατο 1 Οκτωβρίου έως την Κυριακή 20 Νοεμβρίου, κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:00, για 16 παραστάσεις. 

 

   Η «Χαρίκλεια Καβάφη» είναι μία από τις τρεις παραστάσεις με τις οποίες συνεχίζεται κι αυτή τη σεζόν το θεατρικό project «Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ... ».  Ένα θεατρικό φεστιβάλ μονολόγων, με εμπνευστή και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Καρατζιά, που φέρνει επί σκηνής, μάνες σπουδαίων Ελλήνων ανδρών. Φέτος θα παρουσιάζονται στο VAULT πέρα από την «Χαρίκλεια Καβάφη» και  «Η Μάνα Αυτουνού...Έλλη Ζάχου Ταχτσή» (βασισμένη στη ζωή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή) της Κική Μαυρίδου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη, με τη Ράνια Σχίζα στο ρόλο της Έλλης Ζάχου Ταχτσή και η «Καραϊσκάκενα, Ο θρύλος» (βασισμένη στη ζωή της μητέρας του Γεώργιου Καραϊσκάκη) της Σοφίας Καψούρου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά, με τη Σοφία Καψούρου στο ρόλο της Ζωής Διαμάντως Διμισκή

 

Το φεστιβάλ «Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ... » είναι αφιερωμένο στη μνήμη της αγαπημένη μας συνεργάτιδας Χρύσας Σπηλιώτη, με την οποία ξεκίνησε αυτό το Φεστιβάλ.

 

 

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

 

     Η Χαρίκλεια Φωτιάδη γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1834. Το 1848 παντρεύεται τον Πέτρο Καβάφη και αποκτά εννέα παιδιά. Δεν έζησαν όλα. Δύο πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Η ζωή της ήταν μοιρασμένη σε ταξίδια. Ταξιδεύει και ζει στο Λονδίνο και στο Λίβερπουλ, στην Αλεξάνδρεια, ξανά στην Αγγλία, ύστερα στην Κωνσταντινούπολη και πάλι στην πολυπολιτισμική Αλεξάνδρεια όπου έζησε μέχρι το θάνατό της το 1899. 

     Αυτά τα ιστορικά γνωρίζουμε για την Χαρίκλεια, ελάχιστες κουβέντες και γράμματα του Ποιητή που μιλάει για την μητέρα του κι ακόμα, έφτασε σε μάς ένας μικρός θησαυρός, ένα τετραδιάκι ντυμένο με μαύρη κόλλα χαρτί με σαράντα Πολίτικες συνταγές μαγειρικής γραμμένες απ’ την ίδια. 

     Ο θεατρικός μονόλογος που έγραψα για την μητέρα του Ποιητή, στηρίχτηκε στα προαναφερθέντα, αλλά και, ως επί των πλείστον, στην μυθοπλασία. Και έτσι, αυθαίρετα θα έλεγε κανείς, δημιουργήθηκε μια ισχυρή προσωπικότητα, δυναμική, αρκετά μπροστά απ’ την εποχή της, με ΄΄παλαιά΄΄ γνώση για τη ζωή, το πένθος και τον θάνατο, με ξεκάθαρες σκέψεις και αντιλήψεις για τις όποιες ερωτικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, τρυφερή και με έγνοια μεγάλη για τον άντρα της Πέτρο Καβάφη, για όλα της τα παιδιά, αλλά περισσότερο για τον μικρότερό της, που του είχε και μεγάλη αδυναμία, Κωνσταντίνο Καβάφη… Κοραής Δαμάτης. 

 

 

Γράφτηκαν για την παράσταση: 

 

… “Κείμενα με ψυχή, αλλά και βασισμένα σε πολλά ιστορικά στοιχεία, μας συστήνει το θεατρικό project "Ο Γιος μου…” Μαρία Κρύου (Αθηνόραμα)

 

… “Η Ράνια Σχίζα ως Έλλη Ζάχου Ταχτσή και η Ασπασία Κράλλη ως Χαρίκλεια Καβάφη σε δύο μοναδικές παραστάσεις. Η μία σκληρή, αδάμαστη, ένα αγρίμι - την ερμηνεύει η Ράνια Σχίζα. Η άλλη γλυκιά, με τις πολίτικες συνταγές της, κοσμογυρισμένη - την υποδύεται συγκλονιστικά η Ασπασία Κράλλη. Δύο πραγματικά σπουδαίες ηθοποιοί, δύο τραγικές φιγούρες επί σκηνής του θεάτρου Vault”… Νόρα Ράλλη (Εφημερίδα Των Συντακτών) 

 

… “Ο Κοραής Δαμάτης απέδωσε με ευαισθησία όλους τους κραδασμούς της γυναικείας ψυχής μιας μάνας που της έλαχε να γεννήσει έναν σπουδαίο ποιητή, να ζήσει μια πλούσια ζωή και να βιώσει όλων των ειδών τις απώλειες”… Ανθούλα Δανιήλ (diastixo.gr) 

 

… “Η Ασπασία Κράλλη, δεν υποκρίνεται αλλά δημιουργεί την Χαρίκλεια Καβάφη. Με την επιβλητική και αφοπλιστική ερμηνεία της εξαιρετικής και έμπειρης ηθοποιού, παρακολουθήσαμε μια θεατρική παράσταση που στήθηκε με γνώση. Μελετημένη και ουσιαστική”… Γιάννης Γαβρίλης (reformer.gr) 

 

… “Ο έμπειρος Κοραής Δαμάτης γεννά με μήτρα την αστείρευτη πένα του, μία γυναίκα ευαίσθητη, ανοιχτόμυαλη, με παλαιές αξίες και μοντέρνες αντιλήψεις. Με απέραντη τρυφερότητα, λεπτό χιούμορ, νοσταλγική διάθεση, αλλά και απόλυτα σημερινούς θεατρικούς όρους μας συστήνει μία γοητευτική προσωπικότητα, μία γυναίκα δυναμική, γεμάτη όρεξη για ζωή και κατανόηση για κάθε ανθρώπινο πλάσμα και τις επιλογές του, ακόμα κι όταν η ίδια αδυνατεί - ή αποφεύγει - να τις αντιληφθεί, σε όλο το βάθος και τις προεκτάσεις τους. Η Ασπασία Κράλλη ερμήνευσε υποδειγματικά το ρόλο της και έγινε η ίδια η μάνα-γη, που επάνω της ζουν άνθρωποι κάθε εθνικότητας, ηλικίας, φύλου και σεξουαλικής ταυτότητας.Ο Δαμάτης και η Κράλλη προσφέρουν κάθε Σαββατοκύριακο πολύτιμα μαθήματα ζωής, ποίησης και …μαγειρικής!…Λίλα Παπαπάσχου (θεαθήναι.gr) 

 

“Μέσα από τον συγκινητικό και εξαιρετικής ποιότητας γραφής μονόλογο του Κοραή Δαμάτη, η υπέροχη Ασπασία Κράλλη, αντιμετωπίζοντας τον ρόλο της με την τεράστια ευθύνη και με εκείνη την αμεσότητα που κάνει όλους τους θεατές κοινωνούς της ζωής της ηρωίδας, μας χάρισε μια όαση θεατρικής ερμηνείας που θα θυμόμαστε για καιρό. Μια παράσταση που δεν μας άφησε έξω από τα τείχη της αλλά μας έκανε ένα με τον δικό της κόσμο!”… Έλενα Γαζγαλή (All4Fun) 

 

 

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ «Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ... »

    Εγκαινιάστηκε το 2017 στον Πολυχώρο VAULT και περιελάμβανε πέντε πρωτότυπα έργα που έγιναν παραστάσεις και γνώρισαν μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία : «Ο Γιος Μου Νικόλαος Μάντζαρος», «Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού, η Διάφανη», «Βασιλική Τριανταφύλλου: Αχ! Γιάννη μ’», «Νικολέτα Νομικού - Συγγρού: Ο Ανδρέας Μου» και «Ολυμπιάδα ή Ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;». Πέντε μάνες (Ρεγγίνα Μάντζαρου, Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού, Βασιλική Τριανταφύλλου, Νικολέτα Νομικού Συγγρού και Ολυμπιάδα), μιλούσαν για τους γιούς τους (Νικόλαο Μάντζαρο, Διονύσιο Σολωμό, Ιωάννη Μακρυγιάννη, Ανδρέα Συγγρό και Μέγα Αλέξανδρο).

    Για τις ανάγκες του φεστιβάλ, γίνεται ανάθεση σε θεατρικούς συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιούς και άλλους καλλιτέχνες, οι οποίοι καλούνται να δημιουργήσουν ένα θεατρικό project με πρωταγωνίστρια την μάνα ενός σημαντικού, για την ιστορία της Ελλάδας, άνδρα. Μονόλογοι που ξεδιπλώνουν την ζωή αυτών των σπουδαίων ανθρώπων και αποτελούν φόρο τιμής στις γυναίκες που τους ανέθρεψαν. 

    Στόχος του φεστιβάλ είναι να αναδείξει και να προβάλει την σύγχρονη ελληνική καλλιτεχνική δημιουργία, παντρεύοντας την πείρα των παλαιοτέρων με την ορμή των νέων δημιουργών. Στηρίζει και στηρίζεται στο νεοελληνικό κείμενο και φέρνει στο φως άγνωστες πτυχές της ιστορίας μας. Τα έργα αυτά έχουν βαθιά κοινωνικοπολιτική χροιά και θίγουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας, που εξακολουθούν να υφίστανται ακόμη και σήμερα. Έχουν έντονο εκπαιδευτικό χαρακτήρα, απευθύνονται και αφορούν κάθε πολίτη αυτής της χώρας και προβάλουν την ιστορία και τον πολιτισμό μας. 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας - Σκηνοθεσία: Κοραής Δαμάτης

Σκηνικό / Κοστούμι: Παύλος Ιωάννου

Κατασκευή κοστουμιού: Νότα Μπενετάτου

Σχεδιασμός φωτισμών: Κοραής Δαμάτης

Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Αφίσα παράστασης : Γιάννης Κεντρωτάς

Trailer / Κινηματογράφηση: ORKI Productions

Πρόγραμμα παράστασης: Εκδόσεις Βακχικόν

Επικοινωνία / Προώθηση παράστασης: Νταίζη Λεμπέση 

Παραγωγή: Team Vault AMKE 

 

Στο ρόλο της Χαρίκλειας Καβάφη η Ασπασία Κράλλη

 

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΛΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ

ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Από το Σάββατο 1 Οκτωβρίου έως την Κυριακή 20 Νοεμβρίου, κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:00

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 70' (χωρίς διάλειμμα)

 

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Προπώληση Viva.gr : https://www.viva.gr/tickets/theater/charikleia-kavafi/ 

Γενική είσοδος: 12 ευρώ 

Μειωμένο Εισιτήριο: 10 ευρώ (Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων /  ΑμΕΑ /Άνω των 65 ετών / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας) 

 

* Το φεστιβάλ «Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ... » πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού

 

*ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 

 

 

Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS 

FB Page: http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1  

Instagram: vault.theatre.plus (https://www.instagram.com/vault.theatre.plus/?hl=el)

Μελενίκου 26 Γκάζι, Βοτανικός

Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8' περίπου με τα πόδια)

Πληροφορίες (11:00 - 14:00 & 17:00 - 21:00)  : 213 0356472, 6951832070

Προπώληση viva.gr :  https://www.viva.gr/tickets/venues/polyxoros-vault/ 

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.    

 

Τα πρωτοφανή χθεσινά επεισόδια που εκτυλίχθηκαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με την αστυνομία να πετά χημικά στους χιλιάδες κόσμου που παρακολουθούσε τη συναυλία σχολίασε ο τραγουδοποιός Θανάσης Παπακωνσταντίνου.

Ο ίδιος ανήρτησε τραγούδι με τίτλο «Το σκουλαρίκι», στον λογαριασμό του στο Facebook, για να σχολιάσει, με τον τρόπο του, όσα διαδραματίστηκαν χθες το βράδυ στους χώρους του ΑΠΘ.

Ο τραγουδοποιός επέλεξε το συγκεκριμένο τραγούδι, καθώς οι στίχοι του κάνουν αναφορά, σε κάποια σημεία τους, σε χρήση βίας από αστυνομικούς. Ειδικότερα οι στίχοι του τραγουδιού λένε: «Και ενώ στο Vox παιζότανε, έργο του Παζολίνι/χάλασε απότομα ο καιρός, και ξέσπασε μπουρίνι./Δεν ήταν στάλες τις βροχής, για να κρατάς ομπρέλα/ήταν μπάτσοι διαλεχτοί, που κάναν πασαρέλα».

 

Την τελευταία του πνοή άφησε την περασμένη Τετάρτη (14/9) εργαζόμενος στο Αεροδρόμιο Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» στα Σπάτα. O 50χρονος άνδρας πέθανε από ανακοπή εν ώρα εργασίας και ενώ δούλευε κάτω από αεροσκάφος, με το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου να καταγγέλλει εταιρεία και αεροδρόμιο για την εντατικοποίηση της δουλειάς των εργαζομένων.

Εντατικοποίηση και ανύπαρκτα μέτρα καταγγέλλει το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου

 

«Ο θάνατος του συναδέλφου μας στο αεροδρόμιο Αθηνών, δεν ήταν η κακιά στιγμή αλλά η μοιραία κατάληξη της εντατικοποίησης και των ανύπαρκτων μέτρων προστασίας της ζωής των εργαζομένων. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου-Αν.Αττικής, εκφράζει τα βαθιά και ειλικρινή συλλυπητήριά του στους οικείους του συναδέλφου που άφησε την τελευταία του πνοή την Τετάρτη το απόγευμα εν ώρα εργασίας στο Αεροδρόμιο Αθηνών.

Ο Συνάδελφος άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή κατά τη διάρκεια της εργασίας του κάτω από αεροσκάφος όπου εργαζόταν μόνος του και είναι ερωτηματικό το πόση ώρα είχε πάθει το συμβάν μένοντας αβοήθητος.

Οι ευθύνες και της εταιρίας επίγειας εξυπηρέτησης που εργαζόταν ο συνάδελφος αλλά και του αεροδρομίου Αθηνών είναι τεράστιες μιας και ο συνάδελφος που έχασε την ζωή του ασκούσε τα καθήκοντά του μόνος του, σε πόστο που και παραπάνω άτομα χρειάζονταν, αλλά και η επικινδυνότητα της εργασίας του ήταν πάρα πολύ υψηλή.

Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου Ανατολικής Αττικής επανειλημμένα έχει κάνει παρεμβάσεις για τα ελλιπή μέτρα προστασίας των εργαζόμενων στο αεροδρόμιο Αθηνών και έχει συναντηθεί στο παρελθόν και με τον υπεύθυνο ασφαλείας του αεροδρομίου καταθέτοντας τις ανησυχίες του για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, καθώς και μια σειρά προτάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση, ενώ δεν πάνε μόνο λίγες μέρες που με πρωτοβουλία του ΕΚ Λαυρίου-Αν Αττικής πραγματοποιήθηκε σύσκεψη σωματείων στο χώρο του αεροδρομίου όπου κυριάρχησε η ανησυχία των εργαζομένων για την εντατικοποίηση της εργασίας, η μη επάνδρωση των πόστων και ο φόβος για πιθανά ατυχήματα από αυτήν την κατάσταση.

Μάλιστα μέσα από την συγκεκριμένη σύσκεψη έχει αποφασιστεί να γίνει κύκλος συναντήσεων των Διοικητικών Συμβουλίων των σωματείων του αεροδρομίου με αντιπροσωπεία του Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, καθώς και να γίνει κινητοποίηση προς τα τέλη του μήνα στο χώρο του αεροδρομίου Αθήνας.

Η εντατικοποίηση της εργασίας, τα κομμένα ρεπό, οι κόντρα βάρδιες, η ελλιπής στελέχωση των πόστων, τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας είναι η καθημερινότητα για τους εργαζόμενους του Αεροδρομίου Αθηνών. Είναι η καθημερινότητά τους, με τις ευλογίες και τις νομοθετικές ρυθμίσεις όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα, φυσικά με κορυφή όλων το έκτρωμα Χατζηδάκη.

Από το θάνατο του συναδέλφου αποδεικνύεται επίσης η πλήρης απουσία ενός σύγχρονου δικτύου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας της υγείας των εργαζομένων στην περιοχή και στο ίδιο το αεροδρόμιο, καθώς και η απουσία σύγχρονου δικτύου γιατρών και τεχνικών ασφαλείας σε βιομηχανικές ζώνες και μεγάλους εργασιακούς χώρους. Το σημειώνουμε αυτό γιατί ο συνάδελφος που απεβίωσε, πριν λίγες ημέρες είχε μολυνθεί από κορονοϊό, γύρισε όμως στην εργασία του χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο που θα έπρεπε να του παρείχε κράτος και εργοδοσία μετά από μια τέτοια επιβαρυντική ασθένεια και που δυνητικά μπορεί να είναι και ένας από τους λόγους που του στέρησε την ζωή μιας και οι επιπλοκές που αφήνει η ασθένεια είναι γνωστές. Επίσης την ίδια ώρα του συμβάντος όπως πληροφορηθήκαμε υπήρξε και άλλο σοβαρό συμβάν με επιβάτη χωρίς να μπορεί το ΕΚΑΒ να ανταποκριθεί λόγω της σοβαρότητας του συμβάντος του εργαζόμενου.

Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου Ανατολικής Αττικής καλεί όλα τα Σωματεία και τους εργαζόμενους του Αεροδρομίου να μην αποδέχονται άλλο η υγεία και η ζωή τους να γίνεται έρμαιο των κερδών των αεροπορικών εταιριών. Να μπουν μπροστά, να συμπορευτούν με το Εργατικό Κέντρο-Λαυρίου Ανατολικής Αττικής και το πλαίσιο πάλης για την προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων.

Ο αγώνας για σύγχρονους όρους στην ζωή και στην εργασία μας θα είναι και η καλύτερη κατάθεση στην μνήμη του συναδέλφου που έφυγε στην μάχη για το μεροκάματο με όλα τα προβλήματα που μας απασχολούν στην ζωή και στην δουλειά μας.

Καλούμε, τέλος, όλες τις αρμόδιες αρχές να κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες για να διαλευκανθούν οι αιτίες και οι λόγοι που ευθύνονται για τον θάνατο του συναδέλφου μας στον χώρο εργασίας του».

Πηγή: ethnos.gr

FF.C ''TRIBUTE LIVE'' Συμμετέχουν: ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ & GUESTS! Μία μοναδική οπτικό/ακουστική, συναυλιακή εμπειρία και μια σπουδαία αναδρομή στην ιστορία των FF.C, του πρώτου ελληνικού Hip – Hop συγκροτήματος, μέσα από την ‘’ματιά’’ του Σκηνοθέτη, με τραγούδια που σημάδεψαν και συνεχίζουν να σημαδεύουν ολόκληρες γενιές! ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022 FALIRO SUMMER THEATRE Συμμετέχουν οι: Δημήτρης Πετσούκης ''ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ'' / ΑΥΛΟΣ / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΝΤΖΕΛΟΣ / ΖΩΓΡΑΦΟΣ / ΜΑΡΙΑ ΡΙΖΟΥ / ΝΙΚΟΛΑΣ (Razastarr) / ΡΗΓΑΣ / ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ / ΑNSER / JK1 / LOBO / SOCIAL WASTE / ΤΑΚΙ TSAN / WEIRD / *Very special dj set: MARINA (OF STIXOIMA) *Εικαστική επιμέλεια: 3rdEyeRevolution   DOORS OPEN 19:30 - STARTS: 21:00  PRESALE TICKET: 12€ - ON SPOT: 12€ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ -VIVA.GR: https://www.viva.gr/tickets/music/ff-c-tribute-live/ -HOTBOX HIP HOP STORE (ΠΡΑΞΙΤΕΛΟΥΣ 159 - ΠΕΙΡΑΙΑΣ) -  MONSTERVILLE (ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ 13 - ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ) | - THE LAB T-SHIRT ATHENS (ΒΕΙΚΟΥ 73 - ΚΟΥΚΑΚΙ) - SHOOT DICE (ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΛΟΥ 8 - ΜΑΡΟΥΣΙ) - ΤΑΜΕΙΟ FALIRO SUMMER THEATRE (καθημερινά 10:00 - 18:00) ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ: Fb event | Ticket Presale | Σκηνοθέτης FF.C O «Σκηνοθέτης» των FF.C, κατά κόσμον Δημήτρης Πετσούκης, θα μοιραστεί τη σκηνή με τους “Αντιληψίες Συνείδησης’’ - σημαντικούς καλλιτέχνες, όπου θα μας παρουσιάσουν ένα μοναδικό ήχο-θέαμα, με βίντεο από αρχεία του παρελθόντος και κομμάτια του θρυλικού συγκροτήματος, που μέσα στα χρόνια, θεωρήθηκαν ύμνοι στην κουλτούρα της Rap! Οι FF.C ήταν το πρώτο γκρουπ που έκανε χιπ χοπ στην Ελλάδα. Το 1987 ηχογράφησαν τα πρώτα τους κομμάτια ξεκινώντας μια ανοδική πορεία η οποία τους καθιέρωσε στην συνείδηση του ελληνικού κοινού κερδίζοντας ταυτόχρονα τον καθολικό σεβασμό του. Το 2005 το συγκρότημα διαλύεται μετά την αποχώρηση του τραγουδιστή Κώστα Κουρμένταλα πραγματοποιώντας το τελευταίο live τους στο θρυλικό Ρόδον club και κυκλοφορούν τον τελευταίο τους δίσκο με τίτλο ''Αντιληψίες Συνείδησης''. Από τότε μέχρι τώρα η επιθυμία του κοινού για ένα ακόμα live συνέχισε να υπάρχει και αυτό αποτέλεσε την αιτία να δημιουργηθεί στο μυαλό του Δημήτρη Πετσούκη ιδρυτή, στιχουργού και μουσικού παραγωγού του συγκροτήματος η ιδέα για ένα ακόμα live FF.C έστω και χωρίς την πλήρη σύνθεση του. Αυτή η ιδέα παίρνει σάρκα και οστά στο υπέροχο χώρο του Faliro Summer Theater σε μια συναυλία- γιορτή αφιερωμένη στην μουσική και στους στίχους των FF.C με την συμμετοχή αξιόλογων καλλιτεχνών. ‘’Είναι που δε συμβιβάστηκα ποτέ, είναι που σε σεβόμουν πάντα εαυτέ, είναι που την αλήθεια δεν αντάλλαξα μα την κράτησα πυξίδα και πορεία χάραξα’’ - FF.C

FALIRO SUMMER THEATRE Ολυμπιακό Ακίνητο TΑΕ KBO NTO, Μωραϊτίνη 2 - Παλαιό Φάληρο HOW TO GET THERE: - Μετρό: Σταθμός “Συγγρού – Φιξ” (ΣΕΦ) και μετά λεωφορείο / γραμμές Β2 και 550 (Στάση “Φόρος”) - ΗΣΑΠ: Σταθμός Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και μετά είτε λεωφορείο / γραμμές 217, Α1, Β1 (Στάση “Φόρος”) είτε τραμ / γραμμές “Αριστοτέλης 4” ή “Θουκυδίδης 3” (Στάση “Δέλτα Φαλήρου”) - Τραμ: Γραμμή 3 (από ΣΕΦ ή Βούλα – Γλυφάδα) και Γραμμή 4 (από ΣΕΦ ή Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου” Γραμμή 3 (από Σ.Ε.Φ. ή από Βούλα – Γλυφάδα), & Γραμμή 4 (από Σ.Ε.Φ. ή από Σύνταγμα) / Στάση “Δέλτα Φαλήρου” - Λεωφορείο: Γραμμές A1, B1, B2, 217, 550 (Στάση “Φόρος”)

Ασφαλές και σύγχρονο το Σπήλαιο των Πετραλώνων στη Χαλκιδική, αναμένεται να ξανανοίξει για το κοινό πριν από το καλοκαίρι του 2023, δίνοντας πλέον τεκμηριωμένα στοιχεία και σχετικά με τον «Αρχάνθρωπο», τον αρχαιότερο Ευρωπαίο, όπως είχε υποστηριχθεί πριν από δεκαετίες.

Το Σπήλαιο των Πετραλώνων ήταν -μετά τη Βεργίνα- ο δεύτερος αρχαιολογικός χώρος στη βόρεια Ελλάδα, με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, περίπου 70 χιλιάδες επισκέπτες τον χρόνο. «Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, που άνοιξε για το κοινό, είχε πολύ υψηλή επισκεψιμότητα. Αυτό από τη μία ήταν καλό, από την άλλη επέφερε και φθορές, ενώ δεν γινόταν πολύ καλή συντήρηση του χώρου. Είχαμε φθάσει σε ένα σημείο που είχε υποστεί μεγάλες φθορές και οπτικά και ουσιαστικά στις υποδομές του. Ήταν λοιπόν απαραίτητο να γίνει ένα μεγάλο έργο ανακαίνισης – αναβάθμισης», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο προϊστάμενος της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας Ανδρέας Ντάρλας.

Στα τέλη του 2018 σταμάτησε να είναι επισκέψιμο, το έργο της αναβάθμισής του «Ανάδειξη του Σπηλαίου Πετραλώνων και Αναβάθμιση των Υποδομών του», προϋπολογισμού 1.053.848 ευρώ, εντάχθηκε στο ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας – ΕΣΠΑ 2014-2020 και οι εργασίες ξεκίνησαν το 2019. Μετά από αυτοψία που πραγματοποίησε εκεί, τον περασμένο Ιούλιο, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη δήλωσε ότι «την επόμενη τουριστική περίοδο το Σπήλαιο των Πετραλώνων, όπως και το Μουσείο, θα δεχθούν και πάλι τους πολυπληθείς επισκέπτες τους. Ο προγραμματισμός της υπηρεσίας είναι το σπήλαιο να αποδοθεί τον Μάιο και το μουσείο τον Αύγουστο της επόμενης χρονιάς». Σημείωσε δε, ότι «το σπήλαιο και το μουσείο των Πετραλώνων πρέπει να λειτουργήσουν ξανά, καθώς αποτελούν σημαντικό πολιτιστικό και οικονομικό πόρο για την περιοχή και την ευρύτερη περιφέρεια».

Ο «Αρχάνθρωπος» και η επιστημονική τεκμηρίωση

Το Σεπτέμβριο του 1960, στο Σπήλαιο των Πετραλώνων βρέθηκε ένα ανθρώπινο κρανίο. Ο ανθρωπολόγος Άρης Πουλιανός, που ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με το εύρημα, εκτίμησε ότι πρόκειται για τον αρχαιότερο Ευρωπαίο. Τον ονόμασε «Αρχάνθρωπο» και θεώρησε ότι όχι μόνο το Σπήλαιο, αλλά και η ευρύτερη περιοχή της Χαλκιδικής ήταν κοιτίδα όχι μόνο του ανθρώπου, αλλά και του πολιτισμού. Αυτή ήταν μία από τις δύο βασικές, αντίθετες γνώμες που είχαν υποστηριχθεί για το Σπήλαιο των Πετραλώνων. Η άλλη πρέσβευε ότι το Σπήλαιο δεν ήταν αρχαιολογική θέση, δηλαδή δεν είχε κατοικηθεί ποτέ από τον άνθρωπο και ότι το κρανίο βρέθηκε μέσα τυχαία.

Σήμερα, ο κ. Ντάρλας τονίζει ότι η ανασκαφική έρευνα, που έγινε στο πλαίσιο του εκτελούμενου έργου, απέδωσε πολλά και καλά τεκμηριωμένα ευρήματα. Αν και η μελέτη τους βρίσκεται ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο, ωστόσο αποδεικνύουν ότι το Σπήλαιο είναι αρχαιολογικός χώρος, αφού χρησιμοποιήθηκε από τους ανθρώπους και μάλιστα ότι η χρήση του διήρκησε δεκάδες, μπορεί και εκατοντάδες χιλιετίες.

«Δεν ξέρουμε πότε ακριβώς χρονολογείται το κρανίο, διότι δεν βρέθηκε στο πλαίσιο έρευνας, ώστε να τεκμηριωθεί επιστημονικά», σημειώνει ο κ. Ντάρλας, τονίζοντας ότι οι εργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, τεκμηριώνουν για πρώτη φορά επιστημονικά τα ευρήματα από το Σπήλαιο.

Από την ανακάλυψη του κρανίου μέχρι σήμερα, έχουν βρεθεί πολύ αρχαιότερα λείψανα ανθρώπων και ανθρώπινης δραστηριότητας που ξεπερνάνε και το 1,5 εκατ. χρόνια, σε περιοχές όπως η Γεωργία, η Ιβηρική Χερσόνησος και η Ιταλία. Συνεπώς το κρανίο των Πετραλώνων δεν μπορεί να θεωρείται πλέον το αρχαιότερο όλων.

Ωστόσο, ο κ. Ντάρλας τονίζει ότι το κρανίο των Πετραλώνων είναι το αρχαιότερο ανθρώπινο λείψανο που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα από τον ελλαδικό χώρο. Σημειώνει ακόμη ότι η θέση των Πετραλώνων, ακόμη και αν δεν είναι η αρχαιότερη, περιλαμβάνεται στις αρχαιότερες θέσεις «και είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς βρίσκεται στο δρόμο από την Ασία προς την Ευρώπη».

Αποφάγια και εργαλεία από την εποχή των παγετώνων

Με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, οι ειδικοί είναι σε θέση να γνωρίζουν ότι το Σπήλαιο είχε κατοικηθεί -και μάλιστα έντονα- από ανθρώπους σε μια πολύ παλιά εποχή, την κατώτερη παλαιολιθική, στη γεωλογική περίοδο του μέσου πλειστόκαινου, χωρίς όμως να μπορούν να δώσουν ακριβή χρονολογία. Καθώς, μάλιστα, οι παλαιολιθικοί άνθρωποι δεν είχαν μόνιμη διαμονή, αλλά μετακινούνταν εποχικά από περιοχή σε περιοχή, τις εποχές που δεν κατοικούσαν στο Σπήλαιο, έβρισκαν εκεί καταφύγιο τα σαρκοβόρα, λιοντάρια, αρκούδες και πολλές ύαινες.

Τη δυνατότητα να γίνει για πρώτη φορά ανασκαφική τεκμηρίωση έδωσαν οι εργασίες που έγιναν για τη διαπλάτυνση του διαδρόμου του Σπηλαίου, που ήταν πολύ στενός. «Ευρήματα υπήρχαν και από παλαιότερες ανασκαφές, αλλά αυτό που έλειπε ήταν η ανασκαφική τεκμηρίωση, δηλαδή πού βρέθηκαν και πόσα», εξηγεί ο κ. Ντάρλας, προσθέτοντας ότι όταν χρονολογηθούν τα στρώματα, θα φανεί σε ποια περίοδο ακριβώς ανήκουν τα συγκεκριμένα ευρήματα.

Το σίγουρο είναι ότι είχαν μείνει εκεί άνθρωποι, κάτι που μέχρι τώρα είχε αμφισβητηθεί. «Στην επιφάνεια (στο «δάπεδο») που είχαν διαμείνει είχαν αφήσει αποφάγια, εργαλεία και τα υποπροϊόντα της κατασκευής των λίθινων εργαλείων» αναφέρει ο κ. Ντάρλας. Η λεπτομερής μελέτη αυτών των ευρημάτων μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες για τη ζωή, τις ασχολίες, την τεχνολογία και το περιβάλλον εκείνων των μακρινών προγόνων μας.

Μια άλλη εμπειρία η επίσκεψη στο Σπήλαιο

Η επίσκεψη στο Σπήλαιο, το οποίο χαρακτηρίζεται διεθνώς ως «θαύμα της φύσης», θα είναι «μια άλλη εμπειρία», σύμφωνα τον κ. Ντάρλα, με σύγχρονο φωτισμό, καθαρισμένους τους σταλαγμίτες του, πιο άνετο και ασφαλή διάδρομο, ενώ ένα τμήμα του θα είναι προσβάσιμο στα ΑμεΑ.

«Όλες οι εγκαταστάσεις θα είναι πιο σύγχρονες και ασφαλείς. Μέσα στο Σπήλαιο θα μπορεί κάποιος να θαυμάσει τη φυσική του ομορφιά, ενώ πληροφορίες θα παίρνει ο επισκέπτης από σχετικό φυλλάδιο και από το Μουσείο» σημειώνει ο προϊστάμενος της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας.

Σύμφωνα με τον κ. Ντάρλα, το Μουσείο Πετραλώνων -που έκλεισε για το κοινό μαζί με το Σπήλαιο το 2018- ήταν πολύ γερασμένο και τα ευρήματα δεν ήταν κατάλληλα εκτεθειμένα. Σε αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη το έργο «Επανέκθεση συλλογών Μουσείου Πετραλώνων», με προϋπολογισμό 529.200 ευρώ που χρηματοδοτείται από το ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας-ΕΣΠΑ 2014-2020.

«Η προσπάθεια είναι να εφαρμόσουμε τις νέες μουσειακές αντιλήψεις, ώστε να μπορεί να βλέπει ο κόσμος τα νέα δεδομένα και τα παλαιότερα ευρήματα, με μια ευχάριστη και παιδαγωγική προσέγγιση, με τη χρήση νέων τεχνολογιών» εξηγεί ο προϊστάμενος Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας.

Οι εργασίες στο Μουσείο ξεκίνησαν το 2021 και αυτό αναμένεται να ανοίξει για το κοινό αμέσως μετά το Σπήλαιο. Στο ΥΠΠΟΑ, για να χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης, εντάσσεται και το έργο προσβασιμότητας για ΑμεΑ ανάμεσα στο σπήλαιο και το μουσείο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ιστορία ενός Αιχμαλώτου

του Στρατή Δούκα 

 

Από 24 Σεπτεμβρίου έως 16 Οκτωβρίου

κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:00

 

Το έργο του Στρατή Δούκα «Ιστορία ενός Αιχμαλώτου», ένα από τα πλέον αξιόλογα έργα της ελληνικής πεζογραφίας, παρουσιάζει η ομάδα «Ιδιόμελον Art» από το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου, και κάθε Σάββατο και Κυριακή για συνολικά οκτώ παραστάσεις, στον χώρο τέχνης «Ιδιόμελο».

Μία παράσταση με επετειακό χαρακτήρα τόσο για την 100η επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής (1922), όσο και για τα 40 χρόνια από την αποδημία του Στρατή Δούκα (1983).

 

Στα 1928 δύο άντρες συναντώνται στο καφενείο ενός χωριού της Πιερίας. 

Ο ένας είχε αιχμαλωτισθεί πριν 6 χρόνια από τους Τούρκους στη Μικρασιατική καταστροφή. Μέσα από τρομακτικές βαναυσότητες, καταφέρνει να δραπετεύσει μαζί με έναν σύντροφό του και μετά από περιπλανήσεις και παραπλανήσεις - καθώς υποδύεται τον Τούρκο - στο εχθρικό έδαφος και στο εχθρικό ανθρώπινο περιβάλλον, επιστρέφει στην πατρίδα και αφηγείται την οδύσσειά του.           
Ο άλλος, πνευματικός άνθρωπος της εποχής, τον ακούει και καταγράφει ένα μέρος απ’ αυτήν την αδιανόητη ιστορία στη μνήμη του και το άλλο στο χαρτί, έκθαμβος για το «ωραίο αυτό λαϊκό λουλούδι του Λόγου» που του προσφέρεται. Θα φύγει στη Θεσσαλονίκη και θα την υπαγορεύσει ολόκληρη την ιστορία σε συγγενή του υποδυόμενος με τη σειρά του τον ήρωα.

Αποτέλεσμα: ένα έργο υβριδικού χαρακτήρα (μαρτυρία και μυθοπλασία μαζί), με ιδιαίτερο θεατρικό ενδιαφέρον χάρη στην παραστατικότητα της αφήγησης και τον γνήσιο λαϊκό λόγο, θεωρούμενο ως ένα από τα 100 καλύτερα ελληνικά λογοτεχνικά βιβλία των τελευταίων δύο αιώνων.

Για τον συγγραφέα Στρατή Δούκα (1895-1983), το 2023 είναι 40η επέτειος από την αποδημία του. Η «Ιστορία ενός Αιχμαλώτου» είναι ένα έργο ζωή, καθώς από την πρώτη έκδοση του 1929 μέχρι την τελική του 1962 δεν σταμάτησε να την επεξεργάζεται και να την βιώνει ξανά και ξανά.

Έτσι στην παράσταση της «Ιδιόμελον Art», δέχεται, κατάκοιτος πια, την «επίσκεψη» του ήρωά του στο ταπεινό του δωμάτιο, ας πούμε στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Ο ιδιωτικός του χώρος θα μεταβληθεί πλέον σε πεδίο αναπαράστασης των περιπετειών του αιχμαλώτου Νικόλα Κοζάκογλου μέχρι το λυτρωτικό τέλος. Ένα τέλος που προσφέρει των «παθημάτων κάθαρσιν» και για τους δύο. Και για τον «Αιχμάλωτο» που το πρόσωπό του αποκτά το ιστορικό του βάρος, αλλά και για τον συγγραφέα που δικαιώνεται ηθικά σε μια εποχή οι ανάγκες της επιβίωσης τον έχουν τσακίσει, όπως και πολλούς πνευματικούς ανθρώπους άλλωστε της εποχής του.
Επιλέχθηκε το κείμενο της α’ έκδοσης του 1929 για την αμεσότητά της, και τον προφορικό της λόγο απαλλαγμένο από οποιοδήποτε στοιχείο λογοτεχνικής «κατασκευής» που εμφιλοχώρησαν στις κατοπινές εκδόσεις του κειμένου, και η «δίφωνη» αφήγηση από τον πρωταγωνιστή ήρωα και από τον συγγραφέα. Ο δεύτερος επωμίζεται, μεταμφιεζόμενος διαδοχικά, όλες τις φωνές των συμπατριωτών αλλά και των ξένων (ντόπιων Τούρκων) που με τον έναν ή άλλον τρόπο (φιλικό και εχθρικό) συνέβαλαν στο καθαρτήριο τέλος αυτής της απίστευτης περιπέτειας. 

 

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία, σκηνογραφική και μουσική επιμέλεια: Μανώλης Γιούργος

Στον ρόλο του «Αιχμαλώτου» ο Νεκτάριος Παπαλεξίου

Στον ρόλο του συγγραφέα ο Γιάννης Παπαθύμνιος

 

 

Πληροφορίες:

Χώρος Τέχνης Ιδιόμελο: Ελευθερίου Βενιζέλου 17, Μαρούσι, κοντά στον ΗΣΑΠ

Από 24 Σεπτεμβρίου έως 16 Οκτωβρίου, κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:00

Διάρκεια: 120’

 

Εισιτήρια: 12 ευρώ (γενική είσοδος), 10 ευρώ (φοιτητικό/ανεργίας)

Πληροφορίες – κρατήσεις: 2106817042

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/istoria-enos-aixmalotou/

 

 

ΜΟΡΦΕΣ  ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ  ΚΑΙ  ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ  ΣΗΜΕΡΑ
ΑΙΤΙΕΣ  ΚΑΙ  ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ  ΤΟΥ  ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ, ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ, ΑΥΞΗΣΗ ΚΡΟΥΣΜΑΤΩΝ ΒΙΑΣ,
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ

 

 

ΠΡΟΒΟΛΗ 7 ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ

 

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2022

ώρα 7:30 μμ (προσέλευση 7:00 μμ)

 

 

Η Καλλιτεχνική Ομάδα Μεταμόρφωση, σε συνεργασία με το Τσεχικό Κέντρο Αθήνας (https://athens.czechcentres.cz/el) και τη Σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης της Πράγας (FAMU) διοργανώνουν το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2022, ώρα 7:30 μμ (προσέλευση 7:00 μμ) εκδήλωση με θέμα «ΜΟΡΦΕΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΗΜΕΡΑ - ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ: Σχολικός εκφοβισμός, προσβλητικά σχόλια, αύξηση κρουσμάτων βίας, επιθετικότητας, εγκληματικότητας, απανθρωπιά».

Η εκδήλωση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου και του Ομίλου για την UNESCO Χίου, Οινουσσών και Ψαρών, στον Ανοιχτό Χώρο Εκδηλώσεων του "Συσκευαστηρίου Γιαμπουράνη" στο Μούλκι Κορινθίας (https://goo.gl/maps/tjFujrQwHZupr3XW9)

Στην εκδήλωση, μετά από σύντομες ομιλίες και παρεμβάσεις, θα προβληθούν βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους από τον Τσεχικό και τον Ελληνικό κινηματογράφο.

Στο σύγχρονο κοινωνικό τοπίο, τα αυξανόμενα προβλήματα συμπεριφοράς, η επιθετικότητα, η βία, οι παραβατικές συμπεριφορές, αποτελούν μια ανησυχητική πραγματικότητα.  Πάνω στα σοβαρά αυτά θέματα και τους τρόπους αντιμετώπισής τους θα τοποθετηθούν διακεκριμένοι ειδικοί, ενώ θα ακολουθήσει προβολή επτά (7) βραβευμένων ταινιών μικρού μήκους από τον τσεχικό και τον ελληνικό κινηματογράφο. 

Ειδικότερα, θα μιλήσουν οι κ.κ.: Lucie Kuligová, Διευθύντρια Τσεχικού Κέντρου Αθήνας, εκπρόσωπος της Πρεσβείας της Τσεχικής Δημοκρατίας στην Ελλάδα, Δημήτριος Παπαγεωργίου, δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Σικυωνίων, Θεόδωρος Μαραγκός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και Θέμης Σουλαντίκας, ιατρός, δημοσιογράφος, μουσικός. Θα ακολουθήσουν σύντομες παρεμβάσεις από τις κ.κ. Ιωάννα Φιλντίση, δικηγόρο, Δημοτικό Σύμβουλο Δήμου Νεμέας και Παρασκευή Μπρακούλια, ψυχολόγο, σύμβουλο ψυχικής υγείας.

Οι ταινίες που θα προβληθούν εκθέτουν και εξετάζουν ζητήματα όπως προκαταλήψεις, ομοφυλοφιλία, μετανάστευση, διαφορετικότητα, δυσκολίες ένταξης στην κοινωνία, βία κατά των γυναικών, έμφυλη βία, ψυχολογική βία, εκφοβισμός, ρατσισμός, bulling στο σχολείο. Ειδικότερα, θα προβληθούν (με ελληνικούς υπότιτλους) πέντε ταινίες μικρού μήκους από την διάσημη Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (FAMU) της Πράγας - μία από τις κορυφαίες σχολές κινηματογράφου στην Ευρώπη - και δύο ταινίες μικρού μήκους από τον ελληνικό κινηματογράφο, της Κωνσταντίνας Γιαμπουράνη και του Θεόδωρου Μαραγκού.

Η εκδήλωση θα κλείσει με ερωτήσεις και τοποθετήσεις του κοινού και διάλογο.

Την εκδήλωση, η οποία έχει διάρκεια 2 ώρες, συντονίζει ο δημοσιογράφος, ιστορικός και συγγραφέας κ. Θεοδόσης Κοντόζογλου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η συνεργασία της «Μεταμόρφωσης» με το Τσεχικό Κέντρο Αθήνας πραγματοποιείται με την ευκαιρία της Προεδρίας της Τσεχίας στην Ε.Ε.

 

Η οργάνωση της εκδήλωσης αυτής έχει πολλαπλό σκοπό: Να συμβάλει στην ενημέρωση των πολιτών για το πολύ ευαίσθητο θέμα της βίας, να αναζητήσει τις αιτίες κάθε μορφής βίαιης και κακοποιητικής συμπεριφοράς των ανθρώπων, να αναφερθεί στον τρόπο με τον οποίο οι νόμοι και η πολιτική αντιμετωπίζουν φαινόμενα όπως βία, έγκλημα και κακοποιητική συμπεριφορά, να τονίσει την καταλυτική δύναμη που έχει η έννοια του Σεβασμού στη ζωή μας και να διαδώσει την τεράστια αξία του μέσω της Παιδείας, να τονίσει τη σημασία της καλλιέργειας μέσω της Τέχνης και να συμβάλει θετικά στο κοινωνικό τοπίο θέτοντας στους υπεύθυνους και τις δικές της προτάσεις. Είναι τιμή μας που την συνδιοργανώνουμε με αξιόλογους συνεργάτες και συνοδοιπόρους. [Καλλιτεχνική Ομάδα Μεταμόρφωση]

 

Η εκδήλωση είναι ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ στη μνήμη του Θεόδωρου Γιαμπουράνη.

 

***

Αναλυτικά οι ταινίες που θα προβληθούν:

 

ΤΣΕΧΙΚΕΣ

1. Must Be Painful (2020)

Σκηνοθεσία: David Semler

Διάρκεια: 14’

Θέμα: ομοφυλοφιλία, προκαταλήψεις.

Αφού έχασαν το τρένο, ο φοιτητής Ντάνι και ο Ισπανός φίλος του πρέπει να περιμένουν το επόμενο. Βρίσκονται σ’ έναν άδειο σιδηροδρομικό σταθμό μαζί με δύο ομοφοβικούς Τσέχους, που δεν συνειδητοποιούν ότι ο Ντάνι καταλαβαίνει κάθε τους λέξη στα τσεχικά.

trailer: https://www.youtube.com/watch?v=xvFt5mqumAk&t=55s

 

2. Atlantis, 2003 (2017)

Σκηνοθεσία: Michal Blaško

Διάρκεια: 29’

Θέμα: μετανάστευση και η βία κατά των γυναικών, εμπόριο λευκής σαρκός

Το 2003, ο Μάρτιν και η Ντενισίγια, νεαρό ζευγάρι από την Ουκρανία, διασχίζουν τη Σλοβακία για να μπουν παράνομα στη Γερμανία. Σύντομα, τα σύνορα μεταξύ Ουκρανίας και Σλοβακίας θα είναι από τα καλύτερα φυλασσόμενα στην Ευρώπη. Προς το παρόν, η περιοχή είναι γεμάτη λαθρεμπόρους. Πόσο μακριά θα φτάσουν; Τι είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν για μια καινούρια ζωή;

trailer: https://vimeo.com/216033189

 

3. White room (2021)

Σκηνοθεσία: Jakub Jirásek

Διάρκεια: 6’

Θέμα: βία, ψυχολογική βία

To “λευκό δωμάτιο” στοχεύει στην πλήρη απομόνωση και την αισθητηριακή στέρηση και είναι ένα είδος ψυχολογικής βίας. Ο κρατούμενος είναι κλεισμένος σε ένα κελί εντελώς λευκό: οι τοίχοι, το πάτωμα, η οροφή, ακόμα και τα ρούχα και το φαγητό του. Η εξερεύνηση της αυθεντικής μαρτυρίας ενός κρατούμενου που επέζησε από τα “λευκά” βασανιστήρια.

trailer: https://www.youtube.com/watch?v=Jg_dLTSDhcY&t=4s

 

4. The Little One (2017)

Σκηνοθεσία: Diana Cam Van Nguyen

Διάρκεια: 10’

Κατάλληλη για μικρότερες ηλικίες (περ. 12+)

Θέμα: εκφοβισμός, ρατσισμός, δυσκολίες ένταξης στην κοινωνία

H Ρονγκ, ένα κορίτσι από το Βιετνάμ, μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη της Τσεχίας. Πρέπει να αντιμετωπίζει καθημερινά το ζήτημα της διαφορετικότητάς της, σε σχέση τόσο με το περιβάλλον της πόλης όσο και με την οικογένειά της. Παρά τη μοναξιά της, μεγαλώνοντας διδάσκει τη μικρότερη αδερφή της Λίλι να αντιμετωπίζει το ζήτημα. Όταν όμως η οικογένειά της αποφασίζει να επιστρέψει στο Βιετνάμ, η Ρονγκ αναρωτιέται: πού είναι στο σπίτι της;

trailer: https://www.youtube.com/watch?v=dYIh2x4vGpM

 

5. Fundamentals of Art (2021)

Σκηνοθεσία: Leo Bruges και David Payne

Διάρκεια: 5’

Κατάλληλη για μικρότερες ηλικίες (περ. 12+)

Θέμα: προκαταλήψεις στο σχολείο, bulling εκ μέρους των παιδιών αλλά και των δασκάλων

Η μικρή Νάταλι ονειρεύεται να γίνει καλλιτέχνης, αλλά υπάρχουν πολλά εμπόδια στο δρόμο της - κυρίως, ένας μοχθηρός δάσκαλος τέχνης και η τρομακτική κόκκινη σφυρίχτρα του. Μια μέρα, η Νάταλι ορθώνει το ανάστημά της και δείχνει σε όλους τι σημαίνει να είσαι αληθινός καλλιτέχνης.

trailer: https://www.youtube.com/watch?v=VBTMP5CMHCo&t=2s

 

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ

6. Θέλω να γίνω… (2010)

Σκηνοθεσία:  Κωνσταντίνα Γιαμπουράνη

Διάρκεια: 12’

Η ταινία προσεγγίζει το θέμα της διαφορετικότητας σε ένα σχολικό περιβάλλον. Σε μια τάξη γυμνασίου δίνεται το θέμα της έκθεσης: “Επιλογή του επαγγέλματος - ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την επιλογή”.  Ενώ όλη η τάξη κάνει σκονάκι από τον μάγκα της τάξης, ένα παιδί με Σύνδρομο Άσπεργκερ προσεγγίζει το θέμα της έκθεσης με ένα διαφορετικό τρόπο, αλλά με αποτέλεσμα να πέσει θύμα λεκτικής βίας.

 

7. Το όραμα του Θοδωράκη (2019)

Σκηνοθεσία - Κινούμενο σχέδιο:  Θόδωρος Μαραγκός

Μοντάζ:  Τζανέτος Παντελής  ⦁  Καλλιτεχνική επιμέλεια: Αγγελική Μαραγκού

Διάρκεια: 18’

Μια αυτοβιογραφική αφήγηση μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. O σκηνοθέτης ζωγραφίζει το όραμα του για ένα όμορφο κόσμο χωρίς βία, έγκλημα και επιθετικότητα. Τα κινούμενα σχέδια του Θόδωρου Μαραγκού καταφέρνουν να μας δείξουν με έναν χιουμοριστικό τρόπο τον άδικο κόσμο που ζούμε. Όμως, μπορούμε να ξαναβρούμε τις πραγματικές αξίες της ζωής αν πάρουμε σοβαρά την παιδεία των ανθρώπων.

 

Info

Εκδήλωση:

ΜΟΡΦΕΣ  ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ  ΚΑΙ  ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ  ΣΗΜΕΡΑ - ΑΙΤΙΕΣ  ΚΑΙ  ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ  ΤΟΥ  ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ: Σχολικός εκφοβισμός, προσβλητικά σχόλια, αύξηση κρουσμάτων βίας, επιθετικότητας, εγκληματικότητας, απανθρωπιά

 

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2022, ώρα 7:30 μμ (προσέλευση 7:00 μμ)

 

Διοργάνωση:

Καλλιτεχνική Ομάδα Μεταμόρφωση,
σε συνεργασία με το Τσεχικό Κέντρο Αθήνας
και τη Σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης της Πράγας (FAMU)

 

Ανοιχτός Χώρος Εκδηλώσεων "Συσκευαστηρίου Γιαμπουράνη" (ΑΡΙΣΤΟΝ Α)

Μούλκι Κορινθίας, θέση Αρκούδα

https://goo.gl/maps/tjFujrQwHZupr3XW9

ΔΩΡΕΑΝ ΧΩΡΟΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ

 

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:

10 € (ενηλίκων), 7 € (φοιτητικό, εφηβικό 12-18 ετών), Παιδιά κάτω των 12 ετών: Ελεύθερη είσοδος

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: Στο γραφείο του συσκευαστηρίου. Τηλέφωνα: 6942718837 - 6948808961 -  2742025940

ΩΡΕΣ ΤΑΜΕΙΟΥ: 11:00 πμ – 2:00 μμ,  6:30 μμ - 8:30 μμ

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ

 

 

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου... Αναγκαίος ένας πόλος αντίστασης στον αναδυόμενο πολυπολικό κόσμο Δεν πρέπει να επιβληθεί η «προσαρμογή» που ζητούν οι ελίτ στο περιβάλλον που δημιουργούν οι διεθνοποιημένες συρράξεις, η πολεμική οικονομία και όσα έφερε η διαχείριση της πανδημίας editorial Η αθέατη –αλλά υπεραναγκαία– πλευρά της πραγματικότητας Αυτό το Σαββατοκύριακο πραγματοποιείται –μετά από απουσία 3 χρόνων λόγω της πανδημίας– το Resistance Festival, που φιλοξενείται στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο (αφού ακόμα μπορούν να γίνονται παρόμοιες εκδηλώσεις μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους που δεν έχουν ιδιωτικοποιηθεί και δεν έχουν καταληφθεί-περικυκλωθεί από την αστυνομία, όπως επιχειρείται το τελευταίο διάστημα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη). Διαβάστε όλο το editorial RESISTANCE FESTIVAL 2022 Στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών ΠΟΛΙΤΙΚΗ Βουλή πρωτοκολλητής του ΝΑΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η Τουρκία πραγματική απειλή για τη χώρα Στην αυλή των θαυμάτων, με τον ΣτάθηΤρέλα με το ζόρι!...   ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Τα «φύκια» της ΔΕΘ ΔΙΕΘΝΗ Ιταλικές εκλογές: Κόμματα, συνασπισμοί, προβλέψεις, ερωτηματικά Δωρεάν Εγγραφή

Ενισχύστε οικονομικά τον Δρόμο Τράπεζα Πειραιώς: 5029046675386 (ΙΒΑΝ: GR5101720290005029046675386, BIC: PIRBGRAA) Δικαιούχος: Ενότητα Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Εθνική Τράπεζα: 163/944259-67 (ΙΒΑΝ: GR5001101630000016394425967, BIC: ETHNGRAA) Δικαιούχος: Σωτηρίου Ελένη, Τούντα Ζωή Γεωργίου Alpha Bank: 1400 0210 1109 756 (ΙΒΑΝ: GR0501401400140002101109756) Δικαιούχοι: Τούντα Ζωή Γεωργίου, Δερμενάκης Παύλος Στυλιανού PayPal: https://paypal.me/Dromos