Σε μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση στα Προπύλαια και στην πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία, σήμερα Πέμπτη 7 Ιούλη στις 8 μ.μ., ενάντια στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, καλούν η ΕΕΔΥΕ, Εργατικά Συνδικάτα, Σωματεία Αυτοαπασχολούμενων, Σύλλογοι Γυναικών, Φοιτητικοί Σύλλογοι και φορείς του λαϊκού κινήματος, προκειμένου:

• Να καταδικαστεί αποφασιστικά το ΝΑΤΟ και η Σύνοδος Κορυφής στη Βαρσοβία, που θα πάρει νέες φονικές αποφάσεις.
• Να καταγγελθεί η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που εµπλέκει τη χώρα και το λαό σε μεγάλες περιπέτειες.
• Να απαιτηθεί το ΟΧΙ στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους - Να κλείσουν τώρα οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις. Καμιά εµπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.
• Να δυναμώσει η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.

Στην κινητοποίηση, θα παραβρεθεί, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας.

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής, απευθύνουν μεταξύ άλλων η ΕΕΔΔΑ και το ΕΕΤΕ.

Κινητοποιήσεις σε Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Χανιά και Σάμο

Την Πέμπτη, θα πραγματοποιηθεί κινητοποίηση και στη Θεσσαλονίκη, στις 7.30 μ.μ., στο ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο στο 3ο Σώμα Στρατού (Διαβάστε εδώ αναλυτικά).

Την Παρασκευή 8 Ιούλη, θα πραγματοποιηθούν κινητοποιήσεις σε Λάρισα, Χανιά και Σάμο.

Εκδηλώσεις του ΠΣΕ και της «Πρωτοβουλίας» στη Βαρσοβία

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) οργανώνει διεθνή διάσκεψη κατά του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία στις 8 και 9 Ιούλη, τις ίδιες μέρες που συνέρχεται η πολεμική μηχανή του ιμπεριαλισμού σε Σύνοδο Κορυφής. Στη Βαρσοβία θα κορυφωθεί η καμπάνια του ΠΣΕ με σύνθημα «Ναι στην Ειρήνη - Όχι στο ΝΑΤΟ», που εντάσσεται και στις προετοιμασίες του επόμενου Παγκόσμιου Συνεδρίου του ΠΣΕ το Νοέμβρη στη Βραζιλία. (Διαβάστε εδώ αναλυτικά).

Παράλληλα, με το σύνθημα «ΝΑΤΟ και ΕΕ μόνιμη απειλή για τους λαούς. Η διέξοδος βρίσκεται στην πάλη για ειρήνη, κοινωνικά δικαιώματα, το σοσιαλισμό», η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία οργανώνει σημαντικήπαρέμβαση - παρουσία στη Βαρσοβία τις μέρες της διεξαγωγής της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο πολύμορφης δράσης σε κάθε χώρα ενάντια στην ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ και τη σύναξη της στην πρωτεύουσα της Πολωνίας. (Διαβάστε εδώ αναλυτικά).

Το κάλεσμα της ΕΕΔΥΕ, των συνδικάτων και των μαζικών φορέων

«Στις 8-9 Ιουλίου 2016 πραγματοποιείται στη Βαρσοβία Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ για να πάρει ακόμα πιο επικίνδυνα μέτρα, σε βάρος των λαών µας, στο πλαίσιο των γενικότερων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ιδιαίτερα των ανταγωνισμών µε τη Ρωσία.

Στη Σύνοδο θα συζητηθεί και θα αποφασιστεί:

• Η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού στρατιωτικών δυνάμεων και σύγχρονων όπλων στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, στις χώρες της Βαλτικής.
• Η ενίσχυση της παρουσίας ναυτικών δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα, την Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο, το Αιγαίο.
• Η ανάπτυξη της λεγόμενης Πυραυλικής Ασπίδας στην Πολωνία και τη Ρουµανία για να έχει το πλεονέκτηµα της απειλής του πρώτου πυρηνικού πλήγματος σε περίπτωση πολεμικής αναμέτρησης µε τη Ρωσία, χωρίς το ρίσκο της ρωσικής πυρηνικής απάντησης. Πρόκειται για επικίνδυνους σχεδιασμούς που μετατρέπουν την Ευρώπη σε θέατρο πυρηνικού ολοκαυτώματος.
• Η ισχυροποίηση της πολιτικο-στρατιωτικής συνεργασίας του ΝΑΤΟ µε την Ευρωπαϊκή Ένωση για να διαμορφωθεί ένα δολοφονικό μπλοκ δυνάμεων που θα χρησιμοποιηθεί την επόμενη περίοδο για νέους πολέμους και επεμβάσεις.

Ο κίνδυνος γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου χτυπάει την πόρτα µας. Να αντιδράσουμε τώρα πριν είναι αργά.

H κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και εµπλέκει πιο βαθιά τη χώρα µας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στο όνοµα της "Γεωστρατηγικής Αναβάθμισης", δηλαδή της προώθησης των συµφερόντων των μεγάλων οικονομικών ομίλων.

Ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Άμυνας, η κυβέρνηση καμαρώνουν γιατί διαθέτουν τη στρατιωτική βάση της Σούδας στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, γιατί διατηρούν τις στρατιωτικές βάσεις, τα ΝΑΤΟικά στρατηγεία και παίρνουν μέρος, μαζί µε τις ΗΠΑ, άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες και το Ισραήλ σε ασκήσεις προετοιμασίας πολέμων.

Στην πράξη αποδεικνύεται ότι η πολιτική που τσακίζει την εργατική τάξη, το λαό µας είναι η ίδια πολιτική που εµπλέκει την Ελλάδα στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για λογαριασμό των μεγάλων συµφερόντων.

Την ώρα που η κυβέρνηση καταδικάζει την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία σε χρόνια υποχρηματοδότηση και τους εργαζόμενους σε μόνιμη λιτότητα, διαθέτει για τους εξοπλισμούς, για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο.

Να µην εφησυχάζει κανείς. Στα ιμπεριαλιστικά τάγματα των ευρωατλαντικών αποστολών συμμετέχουν χιλιάδες στρατιώτες, παιδιά λαϊκών οικογενειών κι αυτό είναι προειδοποίηση για τους νέους και τις νέες της χώρας µας.

Ο μύθος ότι η παρουσία της ΝΑΤΟικής αρμάδας στο Αιγαίο συνδέεται µε τις προσφυγικές ροές έχει καταρριφθεί. Η παρουσία της είναι μέρος του γενικότερου σχεδίου αντιπαράθεσης µε τη Ρωσία, συνέχισης του πολέμου στη Συρία και προετοιμασίας νέας επέμβασης στη Λιβύη.

Το ΝΑΤΟ από την ίδρυσή του, το 1949, δεν ήταν ποτέ και δεν μπορεί να γίνει παράγοντας ασφάλειας υπέρ των λαών, όπως ισχυρίζονται η κυβέρνηση, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντισµού.

Είναι λυκοσυμμαχία βαμμένη στο αίμα των λαών και η παρουσία του στο Αιγαίο αποθρασύνει το τουρκικό κράτος, που παραβιάζει τα σύνορα της χώρας µας, µε απρόβλεπτες συνέπειες.

Δεν υπάρχουν περιθώρια για δισταγμούς και αναμονή. Οι ανταγωνισμοί για την Ενέργεια, τους δρόμους μεταφοράς του φυσικού αερίου και του πετρελαίου, τον έλεγχο των αγορών είναι η βάση των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

Η αποφασιστική, φιλειρηνική απάντηση του λαού µας και των άλλων λαών είναι αυτή που κατευθύνεται στην ανατροπή του καθεστώτος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την εξάλειψη των αιτιών που γεννάνε τον πόλεµο, την προσφυγιά, τη φτώχεια, είναι αυτή που οδηγεί στην αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, µε το λαό µας νοικοκύρη στον τόπο του».

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το κάλεσμα



πηγή 902.gr

Αν στο δεύτερο τρίμηνο του 2017 διαπιστωθεί πως η Ελλάδα δεν πέτυχε εφέτος το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 0,5% του ΑΕΠ τότε αυτομάτως θα ενεργοποιηθεί ο περίφημος «κόφτης», κοινώς ο μηχανισμός δημοσιονομικής απόκλισης, αναφέρει το CNN Greece.

Το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεργασίας (TMU) που συνομολόγησε η κυβέρνηση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς μετά από υπόδειξη του ΔΝΤ (δεδομένου ότι το Μνημόνιο του Αυγούστου 2015 δεν περιλάμβανε TMU) προβλέπει πως στην περίπτωση ενεργοποίησης του κόφτη θα περικοπεί η δαπάνη για συντάξεις κατά 15%, η δαπάνη για μισθούς κατά 45% και θα περισταλούν κατά 19,3% οι καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου για αγαθά και υπηρεσίες.

Δεδομένου ότι σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους οι περικοπές των δαπανών που ορίζει το μνημόνιο για την περίοδο 2017 -2019 θα φτάσουν έως και το 2% του ΑΕΠ ή στα 3,5 δισ. ευρώ, το 60% αυτών ήτοι 2,1 δισ. ευρώ θα προέλθει από περικοπές μισθών και συντάξεων.

Σε περίπτωση που διαπιστωθεί αρνητική απόκλιση, περιορίζεται από την 1η Ιουνίου του ιδίου οικονομικού έτους με αντίστοιχη μείωση των δαπανών, σύμφωνα με τα ακόλουθα:

α) Εάν η απόκλιση είναι μικρότερη ή ίση με 0,25% του ΑΕΠ, δεν λαμβάνονται μέτρα προσαρμογής.

β) Εάν η απόκλιση είναι από 0,26% έως και 0,75% του ΑΕΠ, λαμβάνονται μέτρα προσαρμογής ύψους 0,5% του ΑΕΠ.

γ) Εάν η απόκλιση είναι από 0,76% έως και 1,25% του ΑΕΠ, λαμβάνονται μέτρα προσαρμογής ύψους 1% του ΑΕΠ.

δ) Εάν η απόκλιση είναι από 1,26% έως και 1,75% του ΑΕΠ, λαμβάνονται μέτρα προσαρμογής ύψους 1,5% του ΑΕΠ.

ε) Εάν η απόκλιση είναι από 1,76% έως και 2,25% του ΑΕΠ, λαμβάνονται μέτρα προσαρμογής ύψους 2% του ΑΕΠ.

Το Τεχνικό Μνημόνιο αποσαφηνίζει ακόμη πως οι δαπάνες που σχετίζονται με το προσφυγικό και έως του ποσού 0,2% του ΑΕΠ ετησίως (350 εκατ. ευρώ) δεν θα υπολογίζονται στον υπολογισμό του πρωτογενούς αποτελέσματος.



πηγή ergasianet

Παράσταση διαμαρτυρίας στην «Ευρωκλινική» πραγματοποιεί το Σωματείο Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών Αθήνας, την Πέμπτη 7 Ιούλη, στη 1 μ.μ., απαιτώντας την ανάκληση των πέντε απολύσεων εργαζομένων, μεταξύ αυτών και συνδικαλιστών του επιχειρησιακού σωματείου, στις οποίες προχώρησε η εργοδοσία του ομίλου, δύο ημέρες μετά την απεργία του κλάδου την Παρασκευή 1η Ιούλη για τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Μεταξύ των απολυμένων συναδέλφων συγκαταλέγονται συνδικαλιστές, μέλη της Διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου, εργαζόμενοι που πρωτοστάτησαν στην απεργία του κλάδου.

Το κλαδικό σωματείο στην ανακοίνωσή του καταγγέλλει ότι η εργοδοσία της «Ευρωκλινικής» προχώρησε στις απολύσεις «με ξεκάθαρο στόχο την καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας» και επίσης ότι «με πρόσχημα την παραχώρηση τμήματος σε εργολαβική εταιρεία, επιλέγει αυτή τη στιγμή να προχωρήσει σε απολύσεις απεργών και συνδικαλιστών με προφανή στόχο την τρομοκράτηση των εργαζομένων. Είναι γνωστή η τακτική της εργοδοσίας να συνοδεύει τις αξιώσεις της για μειώσεις μισθών, για κατάργηση δικαιωμάτων με καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας». Και προσθέτει:

«Η επιτυχημένη απεργία των εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία την 1η Ιούλη έδωσε ηχηρή απάντηση στις εργοδοτικές απαιτήσεις. Έγινε ένα βήμα για διεκδίκηση κλαδικής σύμβασης με ικανοποιητικούς όρους. Αυτό ενόχλησε τους μεγαλοκλινικάρχες, που προσπαθούν να κάμψουν το ηθικό των εργαζομένων. Αυτό το στόχο εξυπηρετούν οι απολύσεις στην "Ευρωκλινική".

Δηλώνουμε ξεκάθαρα: Δεν θα ανεχτούμε την παραμικρή απόπειρα της εργοδοσίας να εμποδίσει τη συνδικαλιστική δράση, να βάλει εμπόδια στον αγώνα των εργαζομένων. Θα σημάνει γενικός ξεσηκωμός μέχρι να παρθούν πίσω οι απολύσεις.

Η απαίτηση για ανάκληση των απολύσεων στην "Ευρωκλινική" ξεπερνάει τα όρια της συγκεκριμένης εταιρείας, είναι υπόθεση του κλάδου, είναι υπόθεση συνολικά του εργατικού κινήματος.

Καλούμε κάθε συνδικαλιστή, κάθε σωματείο, κάθε εργαζόμενο να πάρει άμεσα θέση. Να δείξουμε τη δύναμή μας.

Απαιτούμε: Άμεση ανάκληση όλων των απολύσεων, καμία συνδικαλιστική δίωξη».



πηγή 902.gr

• Πέμπτη 7 Ιουλίου: Στάσεις εργασίας μεταξύ 05.00–08.00,  13.00–16.00 και 21.00–00.00 σε Προαστιακό και δρομολόγια τρένων σε όλη την Ελλάδα

Ματαιώσεις και τροποποιήσεις δρομολογίων σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο, στον προαστιακό σιδηρόδρομο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας, προς το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», θα υπάρξουν την Πέμπτη.

Ειδικότερα, έχουν εξαγγελθεί οι απεργιακές κινητοποιήσεις για τις 7 Ιουλίου:
(05:00-08:00,13:00-16:00,21:00-24:00).  

Η ανακοίνωση των σωματείων εργαζόμενων ΣΤΑΣΥ:

Το καταστροφικό ξεπούλημα των υποδομών συνεχίζεται. Μετά το λιμάνι του Πειραιά, τα περιφερειακά αεροδρόμια και το «Ελληνικό» βρίσκονται στο στόχαστρο οι συγκοινωνίες, με αρχή την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της Εταιρείας Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού (ΕΕΣΣΤΥ).

Το σχέδιο είναι ήδη γνωστό και προδιαγεγραμμένο. Οι αστικές συγκοινωνίες θα είναι η επόμενη δραστηριότητα, που μεθοδεύεται να παραδοθεί στα αδηφάγα ιδιωτικά, κερδοσκοπικά συμφέροντα, αδιαφορώντας για τις δραματικές συνέπειες αυτών των επιλογών για τον ελληνικό λαό. Αδιαφορώντας για τα ακριβά ναύλα και την ανασφάλεια των ιδιωτικών μεταφορικών μέσων.

Σε αυτή τη νεοφιλελεύθερη πολιτική εντάσσεται και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων στη ΣΤΑ.ΣΥ με την υπονόμευση των διαδικασιών υπογραφής νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που γίνεται με τις πρακτικές κωλυσιεργίας του διευθύνοντος συμβούλου της Εταιρείας με την ανοχή αν όχι με τις οδηγίες της κυβέρνησης.

Τα καταστροφικά σχέδια δεν θα περάσουν! Οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες θα αντισταθούμε! Οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι υπόθεση που μας αφορά όλους! Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη!

Την 6η Ιουλίου του 1892 σημειώθηκε μεγάλη απεργία στο χαλυβουργείο Κάρνεγκι της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, η οποία βάφτηκε με αίμα. Ιδιωτικοί αστυνομικοί του γραφείου Πίνκερτον άνοιξαν πυρ κατά των εργαζομένων. Δέκα διαδηλωτές έπεσαν νεκροί. 

Περίπου 300, πλήρως οπλισμένοι άνδρες του πρακτορείου ντετέκτιβ Πίνκερτον (φωτό), οι οποίοι είχαν προσληφθεί από τον μεγαλοβιομήχανο Άντριου Κάρνεγκι, κινήθηκαν κατά των απεργών και ξεκίνησαν να τους πυροβολούν. Στη συνέχεια όμως και οι εργάτες εφοδιαστηκαν με όπλα για να εκδικηθούν.

Οι ντετέκτιβ προσπάθησαν να παραδοθούν και το κατάφεραν μετά από πολλή ώρα, με πολλούς από αυτούς να είναι τραυματίες. Για την αποκατάσταση της τάξης, περίπου 8.000 μέλη της Εθνοφρουράς χρειάστηκαν να παρέμβουν.

Ο Κάρνεγκι, μετά από τα συγκλονιστικά γεγονότα μίλησε περί «δικαιώματος» των εργαζομένων να απεργούν, γεγονός, όμως που διαψεύστηκε εμπράκτως.

Ο Κάρνεγκι, ήταν γόνος φτωχής εργατικής οικογένειας, αλλά οι επενδύσεις του στο χρηματιστήριο του απέφεραν μεγάλα κεφάλαια, με τα οποία δημιούργησε επιχειρήσεις στο χώρο του χάλυβα. Αξίζει να σημειωθεί ότι, το γραφείο ντετέκτιβ «Πίνκερτον», ήταν το μεγαλύτερο στις ΗΠΑ.

Λογότυπό του ήταν ένα ανοιχτό μάτι, ενώ το σύνθημά του αποτελούσε η φράση «Ποτέ δεν κοιμόμαστε» (από εκεί έχει προέλευση η έκφραση Private eye - κατά λέξη, ιδιωτικό μάτι - για τους ιδιωτικούς ντετέκτιβ).

Με την ισχυροποίηση των τοπικών και ομοσπονδιακών αστυνομικών δυνάμεων, ο ρόλος του πρακτορείου μετατράπηκε σε «σκοτεινό» αφού παρείχε πρόσθετες αστυνομικές δυνάμεις και συνέβαλε σε αντισυνδικαλιστικές σκευωρίες.

Με την άνοδο του αμερικανικού συνδικαλιστικού κινήματος στις ΗΠΑ, η βασική λειτουργία των Πίνκερτον έγινε καθαρά αντισυνδικαλιστική: Σπάσιμο απεργιών, τρομοκρατία και προβοκάτσια σε βάρος απεργών.

πηγή tvxs.gr

Του ΣΤΑΘΗ*  

Στη φεουδαλική εποχή η δυτική Ευρώπη ήταν κατατετμημένη σε φέουδα καθώς και σε μια-δυο πολυεθνικές μοναρχίες, που δεν αντιστοιχούσαν, ούτε τα φέουδα ούτε οι μοναρχίες, στα έθνη που είχαν σχηματισθεί ή συνέχιζαν να σχηματίζονται στη Γηραιά Ηπειρο. Ετσι, ένας Ολλανδός, για παράδειγμα, μπορούσε να είναι υπήκοος του Ισπανικού Στέμματος, ένας Γάλλος του Βουργουνδού Δούκα, ένας Ιταλός του Γερμανού Αυτοκράτορα και πάει λέγοντας.

Μόνον μετά το τέλος των θρησκευτικών πολέμων και την Ειρήνη της Βεστφαλίας, καθώς και μετά τη Γαλλική Επανάσταση και τους Ναπολεόντειους Πολέμους, η Ευρώπη άρχισε να παίρνει μια διεθνική μορφή που μοιάζει με τη σημερινή. Η διαδικασία αυτή πέρασε μέσα από την ενοποίηση των εθνών (Ιταλία, Γερμανία κ.ά.) και έφθασε έως την κατάρρευση και των τελευταίων αυτοκρατοριών (Αυστροουγγαρία, Οθωμανοί κ.ά.) που επέφερε ο Μεγάλος Πόλεμος, ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος.  

Σήμερα, στο πλαίσιο της Ενωσης η δυτική Ευρώπη επιστρέφει στη φεουδαλική εποχή, αλλά και στην εποχή των Αυτοκρατοριών, τις οποίες τώρα έχουν αντικαταστήσει οι πολυεθνικές οικονομικές δικτατορίες.  

Το κοινοτικό αίσθημα στο πλαίσιο του έθνους έχει αμβλυνθεί, όπως επίσης και το κοινωνικό συνανήκειν στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας. Ετσι υπάρχουν, φέρ’ ειπείν, Βρετανοί που θα προτιμούσαν να είναι υπήκοοι Βρυξελλών ή Ιταλοί που θέλουν να απαλλαγούν από τη διακυβέρνηση της Ρώμης.  

Αυτή η απαγκίστρωση μέρους των λαών από το εθνικό πλαίσιο και την αστική δημοκρατία θα μπορούσε να είναι σε συνθήκες σοσιαλισμού μια προοδευτική διαδικασία, σε συνθήκες όμως άκρατου καπιταλισμού και άγριου ιμπεριαλισμού η διαδικασία αυτή διευκολύνει την παγκοσμιοποίηση, την επιβολή της ομογενοποιημένης σκέψης και την εδραίωση της Νέας Τάξης.  

Μάλιστα μέσα από το internet η διάδοση της ενιαίας σκέψης έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις. Ετσι όπως ένα σινιέ μαγαζί μπορεί να είναι όμοιο σε έναν πεζόδρομο της Αρτας με ένα άλλο σε έναν πεζόδρομο της Σαγκάης, έτσι κι ένας νεαρός στο Λονδίνο μπορεί να σκέφτεται πανομοιότυπα με έναν νεαρό στην Κρακοβία, εφόσον καταναλώνουν τα ίδια στερεότυπα της ίδιας προπαγάνδας.  

Το έθνος σήμερα προβάλλει πάλι ως ένας καταλυτικός παράγοντας για την κατεύθυνση που θα πάρουν οι εξελίξεις. Το παράδειγμα της Σκωτίας είναι χαρακτηριστικό. Είναι άλλο πράγμα η απόσχιση της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο προκειμένου να αποκτήσει την εθνική της ανεξαρτησία και άλλο η απόσχιση προκειμένου να γίνει υπήκοος Βρυξελλών.  

Το έθνος-κράτος σήμερα στην Ευρώπη αμφισβητείται και απ’ τα δεξιά και απ’ τα αριστερά. Η Καταλωνία και η Βισκάγια, για παράδειγμα, επιδιώκουν την εθνική τους ανεξαρτησία, ενώ η Λίγκα του Βορρά τη διάλυση της Ιταλίας. Σε μια Ευρωπαϊκή Ενωση που κινείται πάντα με δύο μέτρα και δύο σταθμά, δηλαδή,  

με μονά-ζυγά υπέρ των Δυνατών, η εκμετάλλευση των εθνικών ιδιομορφιών είναι προτεραιότητα προκειμένου να συγκεντρώνει εξουσίες στο κέντρο (Βρυξέλλες, δηλαδή Βερολίνο) με κάθε τρόπο. Για παράδειγμα, ανέχεται την κατοχή μεγάλου μέρους της Κύπρου από την Τουρκία, αλλά υιοθετεί τις «ανησυχίες» (που εκφράζονται κυρίως μέσω των ΜΚΟ που η ίδια χρησιμοποιεί) για την κατάσταση των μουσουλμάνων στη Θράκη, στη βάση του αυτοπροσδιορισμού των τελευταίων ως Τούρκων.  

Στην Ουγγαρία, την Πολωνία, την πρώην Γιουγκοσλαβία, στην Ουκρανία, στις Βαλτικές «δημοκρατίες», στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γαλλία, στην Ισπανία και αλλού, η εκμετάλλευση των εθνικών διαφορών από την Ενωση γίνεται για ταξικούς λόγους. Η ρητορική της Ενωσης (πολιτικώς ορθή, πολυπολιτισμική κ.τ.λ.) καλύπτει τα αντίθετα απ’ όσα δηλοί. Απευθύνεται  

σε χρήστες της ενιαίας σκέψης κατά μάζες, ενώ η ίδια χειρίζεται τις εθνικές αντιθέσεις με όρους όπως εκείνοι που μετήρχοντο οι Δυνάμεις πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πολιτική των κανονιοφόρων που οι ισχυρές Δυνάμεις ασκούν στο πλαίσιο της Ενωσης απέναντι (ή εναντίον) στις πιο αδύναμες χώρες το αποδεικνύουν.  

Συνεπώς μια φεουδαλική Γαλλία, ή Ιταλία, ή Ισπανία, είναι περισσότερο χρήσιμες στα υπερεθνικά κέντρα, ενώ ταυτοχρόνως οι πολίτες αυτών των κρατών γίνονται λιγότερο ικανοί να προστατεύσουν τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα που κατέκτησαν στο εθνικό πλαίσιο αυτών των χωρών.  

Για την Ελλάδα δεν γεννάται λόγος. Εγινε ήδη ένα προτεκτοράτο, στο οποίο ένα μέρος του λαού, οι «μενουμευρώπη» αποδεικνύουν το μέγεθος της απόστασης που η ενιαία σκέψη μπορεί να επιφέρει ανάμεσα στην ταξική θέση και την ταξική συνείδηση.  

Σήμερα η Γερμανία διοικείται από μια σάπια τράπεζα και δύο ακόμα πιο σάπιες, διαθέτει διεφθαρμένες βιομηχανίες και επανεξοπλίζεται με ένα αμυντικό δόγμα εκ νέου επικίνδυνο. Η χώρα αυτή, δηλαδή η άρχουσα τάξη αυτής της χώρας, διοικεί με τη σειρά της την Ενωση με τον ίδιο τρόπο - τις μίζες, τη διαφθορά, την υπεξαίρεση, την καταλήστευση, τις απειλές και τους εκβιασμούς. Ομως, ακόμα και η αποξένωση των λαών από την πολιτική που όλα τα παραπάνω επιφέρουν (εκτός απ’ τη χειραγώγηση που έχει ήδη συμβεί) εν τέλει εκβαίνει προς όφελος των τεράτων. Είτε διά της αδιαφορίας (αποχή) είτε διά της αφασίας («μενουμευρώπη», Λεβέντης, Χρυσή Αυγή κ.τ.λ.), το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: η κατάρρευση της αστικής δημοκρατίας και η αποσάθρωση του έθνους ως πλαισίου λειτουργίας της κοινότητας και της κοινωνίας.  

Συντελούνται γιγάντιες αλλαγές, με φορείς μια «χρυσή ορδή» νάνων, από τον κ. Σόιμπλε έως τον κ. Φάρατζ. Τρέμουν οι Λάρητες στα σπίτια, ουρλιάζουν οι χήνες στο Καπιτώλιο, αλλά εμείς Κούλη, Σταυρούλη, Λεβέντη, Φώφη και Αλέξη - τον  

γίγαντα που έκανε το «ΟΧΙ», «ναι» και εξαφάνισε από τον κινέζικο πολιτισμό τη γραβάτα...

 Οι εκδόσεις Redmarks προσφέρουν Δώρο 2 Βιβλία μέ κλήρωση* :
από τον νέο τους τίτλο "Σεξουαλικότητα και Σοσιαλισμός - Ιστορία, πολιτική και θεωρία της απελευθέρωσης των ΛΟΑΤ", της Sherry Wolf.
Τα 2 βιβλία τα προσφέρουν μέ κλήρωση στους αναγνώστες του διαδικτυακού μας τόπου www.ertopen.com και στους ακροατές της αυτοδιαχειριζόμενης ERTOPEN στους 106,7 στα fm σε όλη την Αττική, και συγκεκριμένα στη μεσημβρινή Ραδιοεφημερίδα της ERTopen, σήμερα, Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016 και ώρα 14.00-15.00 που επιμελείται και παρουσιάζει ο Νίκος Κλέτσας.

Για την νέα εκδοση της Redmarks θα μιλήσει στo ραδιόφωνο της ERTopen η κ. Κατερίνα Σεργίδου που έχει κάνει και την επιμέλεια της έκδοσης "Σεξουαλικότητα και Σοσιαλισμός"

Οι εκδόσεις Redmarks ανακοινώνουν την κυκλοφορίας του νέου τους τίτλου "Σεξουαλικότητα και Σοσιαλισμός - Ιστορία, πολιτική και θεωρία της απελευθέρωσης των ΛΟΑΤ", της Sherry Wolf.

Το βιβλίο Σεξουαλικότητα και σοσιαλισμός της Αμερικανίδας αγωνίστριας Sherry Wolf αποτελεί μια μελέτη της ιστορίας, της πολιτικής και της θεωρίας του λοατκια+ κινήματος, με έμφαση στην ιστορία του αμερικανικού κινήματος και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η εκεί λοατκια+ κοινότητα.

Έχοντας ως βασικό αναλυτικό εργαλείο το μαρξισμό, η Sherry Wolf συμμετέχει στον επιστημονικό διάλογο γύρω από το φύλο, αποδεικνύοντας ότι η σεξουαλικότητά μας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις υλικές συνθήκες. Σε απλή και καθημερινή γλώσσα, το βιβλίο θέτει μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα: την ιστορία συγκρότησης της γκέι ταυτότητας, τον μύθο της μαρξιστικής ομοφοβίας, τον βιολογικό ντετερμινισμό. Ανοίγει επίσης το διάλογο με τις θεωρίες φύλου, κάνοντας κριτική στον μεταμοντερνισμό, τις πολιτικές ταυτότητας και την κουίρ θεωρία.

Η Sherry Wolf παίρνει θέση. Μόνο σε μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση θα είμαστε σεξουαλικά ελεύθεροι. Είναι ένα βιβλίο για όσες και όσους, ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού ή φυλής, παλεύουν ενάντια στην καταπίεση και τις διακρίσεις.

Έγραψαν για το βιβλίο:

“Το βιβλίο “Σεξουαλικότητα και Σοσιαλισμός” είναι η πιο ευφυής και διαφωτιστική ανάλυση της Αριστεράς εδώ και πολύ καιρό. Δεν θυμάμαι κανένα άλλο έργο που να εξηγεί την ιστορία της σεξουαλικότητας και της σεξουαλικής καταπίεσης στις Η.Π.Α τόσο διεξοδικά και συναρπαστικά”.
–Ron Jacobs, Dissident Voice

“Η Sherry γράφει με τόση γλαφυρότητα και απλή κοινή λογική που με ελκύει να μάθω περισσότερα για τις ιδέες και τις πεποιθήσεις της.” 
–Derek Washinghton, “IntheLV” radio host, Director of LGBTOutreach, Clark County Democratic Black Caucus

“Ότι έχουν φτιάξει οι άνθρωποι μπορούν και να το καταστρέψουν.” Αυτή είναι μια παρατήρηση για την οξυδέρκεια αυτού του σπάνιου βιβλίου που είναι ταυτόχρονα πολύ σημαντικό πολιτικά, με θεωρητικό και ιστορικό βάθος και καλογραμμένο. Το “Σεξουαλικότητα και Σοσιαλισμός” είναι πολύ αναζωογονητικό καθώς καταπιάνεται με πολλές διαμάχες, μεταξύ των οποίων ο υποτιθέμενος βιολογικός καθορισμός της ομοφυλοφιλίας, ο μύθος της ομοφοβίας των μαύρων, οι συνέπειες των μεταμοντέρνων θεωριών για την πολιτική της απελευθέρωσης των γκέι. Κυρίως όμως, η Wolf προβάλει μια πειστική υπεράσπιση της Μαρξιστικής παράδοσης- που λανθασμένα θεωρείται ομοφοβική εδώ και πολύ καιρό –για να εξηγήσει πως η ξεκίνησε καταπίεση των LGBT και τι μπορούμε να κάνουμε για την ξεφορτωθούμε”. –Dana Cloud, University of Texas at Austin

“Πάνω στην ώρα ήρθε το βιβλίο “Σεξουαλικότητα και Σοσιαλισμός” της Sherry Wolf, ένα μανιφέστο για την κινητοποίηση και την ισότητα που μπορεί να αντεπεξέλθει στις σημερινές προκλήσεις με το όραμα μια κοινωνικής και σεξουαλικής απελευθέρωσης, εμπνευσμένο από το πνεύμα του Stonewall και προοδευτική σοσιαλιστική παράδοση για τη θέση των δύο φύλων.” –-– Christopher Phelps, Ohio State University

1.Η ΛΑ.Ε συγκροτείται ως μετωπικός φορέας της σύγχρονης, ριζοσπαστικής Αριστεράς. Συναπαρτίζεται από πολιτικές οργανώσεις και αγωνιστές- αγωνίστριες που αποδέχονται τις Προγραμματικές Θέσεις και τον Κανονισμό Λειτουργίας, ντοκουμέντα που ενέκρινε η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.

Στη λειτουργία της ΛΑ.Ε συμμετέχουν ισότιμα όλα τα μέλη της, ενταγμένα σε πολιτικές οργανώσεις ή ανένταχτα, στο πλαίσιο των Πολιτικών Επιτροπών της, των οργάνων της και της μαζικής, πολιτικής δραστηριότητάς της.

2. Η κρίση του αναπτυγμένου καπιταλισμού, που ξεκίνησε το 2008 από τις ΗΠΑ με την κατάρρευση τηςαγοράς ακινήτων, δεν έχει, ουσιαστικά, ξεπεραστεί, πέρα από τις διακυμάνσεις του οικονομικού κύκλου. Η όποια ανάκαμψη είναι καχεκτική, η μαζική ανεργία γίνεται χρόνια κατάσταση και η απειλή υποτροπής της ύφεσης βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Η κρίση έχει αποκτήσει δομικό χαρακτήρα, ιδιαίτερα στο χώρο της ευρωζώνης, και εντείνει την επικίνδυνη, γεωπολιτική αστάθεια.

Το μοντέλο “νεοφιλελευθερισμός- παγκοσμιοποίηση- υπερδιόγκωση της χρηματοπιστωτικής σφαίρας” που επέτρεψε στο διεθνή καπιταλισμό να ξεπεράσει την κρίση της δεκαετίας του '70, έχει εξαντλήσει τα όριά του, χωρίς κανένα νέο, δυναμικό πρότυπο καπιταλιστικής ανάπτυξης να έχει πάρει τη θέση του.

Με υπόβαθρο την οικονομική αστάθεια και την έκρηξη των κοινωνικών ανισοτήτων, αναπτύσσεται βαθιά κρίση της κυρίαρχης πολιτικής, η οποία πλήττει κατά κύριο λόγο τα παραδοσιακά συντηρητικά κόμματα και τη σοσιαλδημοκρατία. Τους δύο πυλώνες του “ολιγαρχικού Κέντρου” που εξυπηρετούν το χρηματιστικό κεφάλαιο και εκμηδενίζουν, καθένας με τον δικό του τρόπο, κοινωνικές κατακτήσεις δεκατιών. Στο έδαφος της κρίσης βρίσκουν απήχηση ακραία αντιδραστικά, δημαγωγικά ρεύματα που ποντάρουν στον εθνικισμό και την ξενοφοβία.

Στο πλαίσιο αυτό καθίσταται επιτακτικά αναγκαία μια ριζοσπαστική, αριστερή απάντηση στην Ευρώπη και τον κόσμο. Μια λαϊκή ανασύνταξη- αντεπίθεση, που θα διεκδικήσει τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία απέναντι στο διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, όπως και απέναντι στις εγχώριες κεφαλαιακές ολιγαρχίες, από τη σκοπιά ενός προοδευτικού σχεδίου παραγωγικού μετασχηματισμού με κοινωνική συμμετοχή, δικαιοσύνη και σεβασμό στο περιβάλλον.

Χωρίς την ευρεία, νικηφόρα αντεπίθεση μιας εκ βάθρων αναγεννημένης Αριστεράς με ριζοσπαστικά, δημοκρατικά, ταξικά χαρακτηριστικά, στη βάση ενός νέου αναπτυξιακού σχεδίου, η Ευρώπη και ο πλανήτης δεν θα μπορέσουν να αντιστρέψουν την επικίνδυνη πορεία προς την κοινωνική οπισθοδρόμηση, τους μεγάλους πολέμους, την καταστροφή του περιβάλλοντος και τη νέα βαρβαρότητα.

3.Στην Ελλάδα, η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου με σκληρά μέτρα περικοπής συντάξεων, φορολογικής επιδρομής και εκποίησης του δημόσιου πλούτου, θα καταστήσει ακόμα πιο ανυπόφορη τη θέση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και θα επιτείνει τα οικονομικά αδιέξοδα.

Το επερχόμενο αντεργατικό πακέτο μέτρων του φθινοπώρου στοχεύει να βάλει ταφόπετρα, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, σε ό,τι έχει απομείνει από τις εργατικές κατακτήσεις και να θωρακίσει ένα περιβάλλον εργασιακής ζούγκλας.

Τα μνημόνια, με ιδιαίτερη έμφαση στο τρίτο, δεν συνιστούν απλώς πακέτα αντιλαϊκών μέτρων. Αντιπροσωπεύουν ένα καινούργιο πολιτικό καθεστώς, που υπονομεύει την εθνική ανεξαρτησία και καταλύει κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και δημοκρατίας. Ένα καθεστώς μακροπρόθεσμης αιχμαλωσίας της χώρας και βίαιης υποδούλωσης τη κοινωνίας. Ένα καθεστώς που με μοχλό το χρέος, μετατρέπει τον τόπο σε οιονεί προτεκταράτο των πιστωτών και του χρηματιστικού κεφαλαίου προς όφελος των εγχώριων και ξένων, κυρίαρχων κεφαλαιακών μερίδων (υπερταμείο 99 χρόνων, σκανδαλώδης παράδοση των τραπεζών σε funds, κόφτης, παράδοση των δημοσίων εσόδων σε εξωθεσμικά κέντρα, εκποίηση εθνικού πλούτου).

Η ΛΑ.Ε δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα αυτού του καθεστώτος, ούτε θεωρεί τετελεσμένα όσα έχουν συντελεστεί σε βάρος της χώρας και του λαού στην εποχή των μνημονίων. Αντίθετα, θεωρούμε αυτά τα μέτρα αποτέλεσμα στυγνού εκβιασμού και επιδιώκουμε να ακυρωθούν με τη θέληση του ελληνικού λαού. Οι υπεύθυνοι αυτών πολιτικών εγκλημάτων πρέπει να λογοδοτήσουν πολιτικά και ποινικά.

4. Το τέλος της πρώτης αξιολόγησης, μετά τη λήψη από την κυβέρνηση της πρώτης δέσμης σκληρότατων οικονομικών και κοινωνικών μέτρων, δεν σηματοδοτεί μια μακροπρόθεσμη μνημονιακή σταθεροποίηση στη χώρα.

Η αδυναμία να αναπτυχθούν αυτήν την περίοδο μεγάλοι ενωτικοί αγώνες, σε αντιστοιχία με τη σκληρότητα και τη σημασία των μέτρων, δεν σημαίνει ότι η μνημονιακή επίθεση απολαμβάνει λαϊκής ανοχής ή ότι η κυβέρνηση βρίσκει λαϊκή επιδοκιμασία. Η κατακραυγή διαχέεται στο μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού σώματος και αναζητά την αφορμή και τον τρόπο για να εκδηλωθεί.

Η ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος, στη βάση ενός ριζοσπαστικού, προοδευτικού προγράμματος, αποτελεί επιτακτική αναγκαιότητα για οποιοδήποτε βήμα ουσιαστικής ανακούφισης και αναδιανομής, στο δρόμο για τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Η ΛΑ.Ε έχει ως πρώτιστο καθήκον την πρωτοποριακή συμβολή της στον αγώνα γι αυτή την ανατροπή και στη διαμόρφωση του αναγκαίου, πειστικού προγράμματος για την επιτυχή και νικηφόρα έκβασή του.

5.Η ριζοσπαστική, αντιμνημονιακή ανατροπή περνάει μέσα από την απομάκρυνση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και τη συρρίκνωση όλου του μνημονιακού πολιτικού μπλοκ, από τη ΝΔ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη έως το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων.

Όλα τα παραπάνω κόμματα ενστερνίζονται και έχουν κοινό πρόγραμμα το μνημόνιο. Εκφράζουν, με τον δικό του τρόπο το καθένα, τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών κέντρων που κηδεμονεύουν τη χώρα και αποτελούν ανειρήνευτους αντιπάλους των εργαζόμενων τάξεων.

Η Χρυσή Αυγή δεν αποτελεί με κανέναν τρόπο δύναμη αμφισβήτησης του συστήματος, αλλά τη νεοναζιστική απόφυση του ελληνικού καπιταλισμού, την πιο επιθετική και αποκρουστική όψη του.

Το άμεσο στοίχημα για τη ΛΑ.Ε και τη ριζοσπαστική Αριστερά, ευρύτερα, είναι να αμφισβητηθεί ξανά, με μαζικούς όρους, η οριοθέτηση της πολιτικής ζωής και των διλημμάτων της στο πλαίσιο του μνημονιακού τόξου και της ευρωζώνης.

6. Η ριζοσπαστική, αντιμνημονιακή ανατροπή για την οποία αγωνίζεται η ΛΑ.Ε θα κατακτήσει την κυριαρχία και ανεξαρτησία της χώρας, ανοίγοντας δρόμο διεξόδου από την κρίση με την εφαρμογή ενός μεταβατικού, φιλολαϊκού προγράμματος μετασχηματισμού του κράτους, της παραγωγής, της οικονομίας και της κοινωνίας. Ενός προγράμματος, που θα ξεκινά από την ακύρωση της λιτότητας, την παύση πληρωμών, την αναδιανομή του πλούτου σε όφελος αυτών που τον παράγουν και τη στήριξη, αναβάθμιση και αναζωογόνηση της παιδείας και του πολιτισμού, στην προοπτική ενός νέου νικηφόρου σοσιαλισμού του 21ου αιώνα.

Προϋπόθεση για αυτήν την ανατροπή είναι η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη, η ανυπακοή στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και το αντιδημοκρατικό πλαίσιο της Ε.Ε. Έχουμε απόλυτη επίγνωση ότι η πλήρης υλοποίηση του μεταβατικού προγράμματος και του σχεδίου παραγωγικού μετασχηματισμού της χώρας θα απαιτήσει, τελικά, και την αποδέσμευση από την Ε.Ε.

Η ΛΑ.Ε υπογραμμίζει ότι η έξοδος από την ευρωζώνη δεν αποτελεί μια τεχνική διαδικασία σύνθετων προδιαγραφών, σχεδόν απαγορευτικών για όποια χώρα θα την αποτολμήσει, αλλά πρώτα απ' όλα μια ρεαλιστική πολιτική επιλογή και βιώσιμη εναλλακτική λύση. Η έξοδος από την ευρωζώνη απαιτεί ένα λαϊκό κίνημα και μια Αριστερά που θα προετοιμαστούν για και θα προχωρήσουν σε μια νικηφόρα πολιτική και κοινωνική σύγκρουση. Αυτή η εναλλακτική λύση, παρά τις δυσκολίες, θα έχει θετικά και ελπιδοφόρα αποτελέσματα στη βάση ενός καλά προετοιμασμένου ριζοσπαστικού, μεταβατικού προγράμματος.

7. Με την πολιτική μας απόφαση επιβεβαιώνουμε και εγκρίνουμε το πρόγραμμα της ΛΑ.Ε, που εμπεριέχουν οι θέσεις, όπως αυτό διαμορφώθηκε τελικά με τις εργασίες της Πανελλαδικής μας Συνδιάσκεψης.

Θεμελιώδη άμεσα και αλληλένδετα συστατικά του προγράμματός μας είναι η έξοδος από την ευρωζώνη σε σύγκρουση με τον ευρωενωσιακό νεοφιλελευθερισμό, η ανυπακοή και ρήξη με τις ευρωσυνθήκες, η διακοπή της αποπληρωμής του χρέους και η διαγραφή του, η ευρεία σεισάχθεια στα ιδιωτικά χρέη, ειδικά για τους κοινωνικά πιο αδύνατους, η εθνικοποίηση και κοινωνικοποίηση των τραπεζών, η ανάκτηση του ελέγχου των δημοσίων εσόδων, η ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και η δημόσια ιδιοκτησία και ανασυγκρότηση των δημόσιων, στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων.

Σε σύνδεση με τα παραπάνω, αγωνιζόμαστε για την πλήρη επαναφορά των εργατικών κατακτήσεων, ένα νέο δίκαιο φορολογικό σύστημα, την ενίσχυση μισθών και συντάξεων, την καταπολέμηση της ανεργίας, τη στήριξη και ενίσχυση της παραγωγικής βάσης και ειδικότερα της πρωτογενούς παραγωγής, της μικρομεσαίας αγροτιάς και των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης. Για την παροχή ασύλου σε όλους τους πρόσφυγες, την αναγνώριση της ελευθερίας να μετακινηθούν στις χώρες προορισμόυ τους, ενάντια στις επαίσχυντες πολιτικές της Ευρώπης- φρούριο, για τον τερματισμό των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της οικονομικής λεηλασίας των λαών, που ξεριζώνουν εκατομμύρια ανθρώπων από τις εστίες τους. Για μια εργατική- λαϊκή μεταπολίτευση, που θα κατοχυρώσει τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των πολλών σε όλα τα επίπεδα, από το χώρο εργασίας και κατοικίας μέχρι το κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Με διάλυση των μηχανισμών που έχουν φτιαχτεί για να κρατούν υποταγμένο τον "εχθρό- λαό" και κατάργηση των στεγανών του ιδιόρυθμου ευρωπαρακράτους, που πολλαπλασιάζονται με ανησυχητική ταχύτητα. Για την έξοδο από το ΝΑΤΟ και την απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων. Όλα αυτά αποτελούν θεμελιώδη σημεία εκκίνησης ενός σχεδίου πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού μετασχηματισμού, που θα δώσει ανάσα, ελπίδα και προοπτική στη χώρα και πρώτα απ' όλα στη νεολαία.

8. Η εμπέδωση και θωράκιση του μνημονιακού καθεστώτος και η συρρίκνωση της λαϊκής κυριαρχίας έχουν βαθύτατες συνέπειες στον εξωτερικό και γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας, ο οποίος γίνεται απολύτως δορυφορικός στον ευρωατλαντισμό και εσχάτως στους ιέρακες του Ισραήλ. Παράλληλα με την πορεία εξόδου από την ευρωζώνη και τη σύγκρουση με την Ε.Ε., η Ελλάδα επιβάλλεται να προχωρήσει στην ανάπτυξη νέων διεθνών οικονομικών σχέσεων, στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος.

Σε αντίθεση με την τυφλή ευρω-ατλαντική κατεύθυνση της κυβέρνησης Τσίπρα, η ΛΑ.Ε υποστηρίζει μια ανεξάρτητη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, βασισμένη στην ειρήνη και την αλληλεγγύη των λαών. Μια τέτοια κατεύθυνση είναι και η μόνη ικανή να διασφαλίσει την ακεραιότητα και τα νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Η ΛΑ.Ε υποστηρίζει μια πολιτική ειρήνης και φιλίας με τον τουρκικό λαό, με επίλυση των όποιων προβλημάτων στη βάση του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του δικαίου της θάλασσας, χωρίς ιμπεριαλιστική επιδιαιτησία.

9. Η ανατροπή των μνημονίων, η ρήξη με το ευρωσύστημα και η απαλλαγή από το βραχνά του χρέους, δεν μποροούν να υλοποιηθούν χωρίς να γίνουν υπόθεση των αγώνων της μεγαλύτερης δυνατής κοινωνικής πλειοψηφίας. Το εργατικό κίνημα και τα τοπικά κινήματα βρίσκονται μπροστά στην πρόκληση της απάντησης στο γενικευμένο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στις ιδιωτικοποιήσεις των κοινωνικών αγαθών, στο νέο χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, στην ανάγκη υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μικροοφειλετών του δημοσίου. Η κυβέρνηση Τσίπρα διαρκώς θα φέρνει νέα μνημονιακά μέτρα, υπηρετώντας το φαύλο κύκλο της λιτότητας. Η Λαϊκή Ενότητα θα πασχίσει να συμβάλει αποφασιστικά στην ανασυγκρότηση του λαϊκού και εργατικού κινήματος, των αγώνων της νεολαίας, των τοπικών κινημάτων σε δήμους και περιφέρειες. Ξέρουμε καλά ότι σε μεγάλο μέρος του λαϊκού κινήματος έχει κυριαρχήσει ένα αίσθημα ήττας, απογοήτευσης και ανημπόριας, ιδίως από τη στιγμή που η κυβέρνηση καλλιεργεί συνειδητά τη λογική ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Αντιλαμβανόμαστε ότι η γραφειοκρατικοποίηση και η καθεστωτική λογική που κυριαρχεί στις συστημικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος κάνει ακόμη πιο δύσπιστους τους εργαζόμενους να ακολουθήσουν τα συνδικάτα, ιδίως σε μια περίοδο μεγάλης εργασιακής ανασφάλειας. Θέλουμε να ξαναγυρίσει η αυτοπεποίθηση στο λαϊκό κίνημα και αυτό αφορά τόσο την προγραμματική μας επεξεργασία, που δείχνει ότι είναι ρεαλιστική και εφικτή η ανατροπή, όσο, όμως, και την παρέμβασή μας στα κοινωνικά κινήματα. Σε αυτό το πλαίσιο:

-Θα συμβάλουμε στο να υπάρξει αγωνιστική και ταξική ανασυγκρότηση στο εργατικό κίνημα. Για συνδικάτα που να χωρούν όλους τους εργαζομένους και όλες τις εργασιακές σχέσεις, με δημοκρατική και αγωνιστική λειτουργία. Για μορφές αγωνιστικού συντονισμού συνδικάτων και ομοσπονδιών, για συντονισμένη κλιμάκωση των αγώνων απέναντι στην κυβέρνηση.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι δυνάμεις της ΛΑ.Ε στηρίζουν πλατιές, αυτόνομες συνδικαλιστικές παρατάξεις και σχήματα με σαφή ταξικό, αντιμνημονιακό και αντικυβερνητικό προσανατολισμό. Σε αυτές επιδιώκουμε να συμμετέχουν όλοι/ες, χωρίς εξαίρεση, οι εργαζόμενοι/ες, που συμφωνούν με τις προγραμματικές αρχές τους. Αντίθετα, δεν έχουν καμιά θέση σε αυτές τις παρατάξεις και τα ψηφοδέλτια που συγκροτούνται στα συνδικάτα, μέλη και στελέχη που σηματοδοτούν και εκπροσωπούν τα μνημονιακά κόμματα- συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του ΣΥΡΙΖΑ- και υπερασπίζονται, ανέχονται και δικαιολογούν τις μνημονιακές, κυβερνητικές πολιτικές. Ο πλήρης διαχωρισμός των δυνάμεων που έχουν αναφορά στη ΛΑ.Ε από τις δυνάμεις του νέου, μνημονιακού, κυβερνητικού συνδικαλισμού σε παρατάξεις και σχήματα, ιδιαίτερα σε κεντρικό επίπεδο, με την ταυτόχρονη προσπάθεια συγκρότησης πλατιών ενωτικών, συνδικαλιστικών σχημάτων, στα οποία θα συμμετάσχουν και όλες οι δυνάμεις της ΛΑ.Ε, ανεξάρτητα προέλευσης, αποτελεί άμεσο καθήκον της επόμενης περιόδου.

-Θα συμβάλουμε στην αναγέννηση των τοπικών κινημάτων, μέτωπο κρίσιμο σήμερα με το ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας και την αξιοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης ως μοχλό νεοφιλελεύθερων πολιτικών και αναδιαρθρώσεων. Στο πλαίσιο της ΛΑ.Ε στηρίζουμε ή όπου δεν υπάρχουν συγκροτούμε το συντομότερο δυνατόν σε όλα τα επίπεδα της Τ.Α από τους Δήμους μέχρι τις περιφέρειες, αυτόνομες, διακριτές και πλατιές αυτοδιοικητικές συσπειρώσεις και κινήσεις. Οι διακριτές αυτές συσπειρώσεις και κινήσεις θα πρέπει να πολιτεύονται σε αντιμνημονιακή, αντικαλλικρατική κατεύθυνση και να έχουν, ειδικότερα, αποφασιστικό μέτωπο ενάντια στις κυβερνητικές, μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και υποβάθμισης της Τ.Α. Στις υπάρχουσες αυτοδιοικητικές συσπειρώσεις και κινήσεις που καθορίζονται από στελέχη τα οποία σηματοδοτούν και εκπροσωπούν μνημονιακά κόμματα- όπως είναι πλέον και ο ΣΥΡΙΖΑ- τα μέλη και στελέχη της ΛΑ.Ε διαχωρίζονται και εργάζονται στην κατεύθυνση συγκρότησης νέων πλατιών, αυτοδιοικητικών συσπειρώσεων και κινήσεων. Ταυτόχρονα θα πρέπει να δραστηριοποιούνται στη βάση ενός θετικού, ριζοσπαστικού, αυτοδιοικητικού προγράμματος αντιμετώπισης των λαϊκών προβλημάτων, τοπικής και γενικότερης σημασίας, ενίσχυσης της αποκέντρωσης και της δημοκρατίας με λαϊκή συμμετοχή. Να θεμελιώνονται σε μια αγωνιστική, κινηματική παρέμβαση στις τοπικές κοινωνίες για την προώθηση των τοπικών υποθέσεων και την υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών.

-Θα πάρουμε πρωτοβουλίες για να βγει μπροστά το ριζοσπαστικό νεολαιίστικο κίνημα, όχι μόνο στη νεολαία των εκπαιδευτικών μηχανισμών. αλλά και στη νεολαία της επισφάλειας και της ανεργίας.

10. Η ΛΑ.Ε ως μέτωπο οργανώσεων της Αριστεράς και αγωνιστών που συμφωνούν με τις βασικές θέσεις του προγράμματός της, είναι ανοιχτή σε κάθε αριστερή οργάνωση και σε κάθε πολίτη που θα θελήσει να ενταχθεί ισότιμα στις γραμμές της. Για την προώθηση της άμεσης αντιμνημονιακής ανατροπής που επιδιώκει, η ΛΑ.Ε θέλει να συμβάλει με καινοτόμο πνεύμα στη συγκρότηση ενός μεγάλου πολιτικοκοινωνικού μετώπου, που θα έχει στην προμετωπίδα του την απαλλαγή από τα μνημόνια, την έξοδο από την ευρωζώνη, τη ρήξη με το ευρωσύστημα και τη διαγραφή του χρέους.

Ένα τέτοιο, μεγάλο κοινωνικό μπλοκ, υπό την ηγεσία της σύγχρονης εργατικής τάξης, θα μπορεί να συνενώνει, πέρα από τις όποιες διαφορές, την πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών, τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης, τη μικρομεσαία αγροτιά, τις πιο δημιουργικές δυνάμεις της διανόησης και του πολιτισμού, τη νεολαία της πατρίδας μας.

Η ΛΑ.Ε, στο πλαίσιο ενός τέτοιου μπλοκ, επιδιώκει να εκφράσει με πρωτοπόρο τρόπο την ανάγκη της άμεσης ανατροπής με αντικαπιταλιστικό ορίζοντα, ενάντια στις λογικές μνημονιακής και νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, αλλά και ενάντια στον αριστερό αναχωρητισμό, που παραπέμπει τη δυνατότητα της ρήξης και της ανατροπής σε ένα μακρινό μέλλον για το οποίο ποτέ οι συνθήκες δεν είναι ώριμες.

11. Για την ανάπτυξη αυτού του μετώπου, η ΛΑ.Ε επιδιώκει τη συνεργασία, τη συμπόρευση και τη συμπαράταξη πρώτα απ' όλα με όλες, χωρίς εξαίρεση- παρά τις μικρότερες ή μεγαλύτερες διαφορές- τις δυνάμεις της Αριστεράς, κομμουνιστικής ή μη, συμπεριλαμβανομένων του ΚΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Την ίδια ώρα, η ΛΑ.Ε επιθυμεί και επιδιώκει τη συμμετοχή σε αυτό το μέτωπο αντιμνημονιακής ανατροπής και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων, που μπορεί να αυτοπροσδιορίζονται ή να μην αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερές, αλλά έχουν να επιδείξουν δημοκρατική προσήλωση, αντιμνημονιακή συνέπεια, ενώ διέπονται από αρχές και αξίες συμβατές με την Αριστερά.

12. Για τη δημιουργία αυτού του αναγκαίου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου, η ιδρυτική συνδιάσκεψη της ΛΑ.Ε αποφασίζει μέσα στο επόμενο εξάμηνο να οργανώσει το διάλογο και την κοινή δράση σε δύο επίπεδα:

Α) Την επεξεργασία του προγράμματος και του εναλλακτικού σχεδίου, μέσα από ανοιχτές εκδηλώσεις, ημερίδες και συνέδρια, με την ανάπτυξη ενός ελεύθερου διαλόγου και διαβούλευσης, που στόχο θα έχουν να συμπεριλάβουν τους άμεσα εμπλεκόμενους στην παραγωγή αλλά και τη διανόηση. Ζητούμενο αυτού του διαλόγου είναι ένα κατά το δυνατόν άρτιο και πειστικό πρόγραμμα διεξόδου, που θα απευθύνουμε στην ελληνική κοινωνία και το οποίο θα δείξει ότι υπάρχει εναλλακτική για να επιστρέψει η αυτοπεποίθηση στο λαϊκό κίνημα. Η επεξεργασία του προγράμματος θα συνοδεύεται από μια κεντρική, διαρκή πολιτική καμπάνια για την έξοδο από την Ευρωζώνη και τη σύγκρουση με την ΕΕ.

Β) Την κοινή δράση στα βασικά πεδία κοινωνικού αγώνα της επόμενης περιόδου. Το πρώτο αφορά στην αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις. Εδώ απαιτείται ο συντονισμός δράσης των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και στις υπηρεσίες που οδεύουν προς εκποίηση με τους αγώνες των πολιτών ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Στόχος πρέπει να είναι η οργάνωση ενωτικών επιτροπών αγώνα σε κάθε χώρο, όσο και μια πανεθνική επιτροπή υπεράσπισης και ανάκτησης της δημόσιας περιουσίας, που να περιλαμβάνει σωματεία, συλλόγους, επιτροπές αγώνα, κινήματα. Το δεύτερο πεδίο αφορά στις επερχόμενες, αντιδραστικές αλλαγές στο εργασιακό, με κεντρικές αιχμές τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, τον 13ο-14ο μισθό και τις ομαδικές απολύσεις. Και στα δύο πεδία, κεντρικό καθήκον της παρέμβασης της Λαϊκής Ενότητας είναι η συγκρότηση πολιτικού ρεύματος ρήξης με το ευρωσύστημα. Σε αυτό το κεντρικό, πολιτικό ρεύμα θα επιδιώκουμε να συγκλίνουν τα επιμέρους κινήματα, ώστε να υπάρξει νικηφόρα προοπτική και διέξοδος.

13. Αυτό το μέτωπο πρέπει να προσπαθήσουμε να το χτίσουμε από τα πάνω και από τα κάτω, με πλατιές λαϊκές επιτροπές ενάντια στα μνημόνια και την ευρωζώνη.

Ένα τέτοιο μέτωπο δεν μπορεί να δημιουργηθεί και να σταθεί εάν δεν στηριχθεί σε ένα ρωμαλέο λαϊκό κίνημα, με τους εργαζόμενους και τη νεολαία στην πρωτοπορία. Η ΛΑ.Ε. θέτει το σύνολο των δυνάμεών της σε πολιτικό και κινηματικό «συναγερμό» και θα μπει στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής αντίστασης. Πέραν των όσων ήδη αναφέρθηκαν, θα αγωνιστούμε το αμέσως επόμενο διάστημα για:

α)Την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας, την απόκρουση των πλειστηριασμών προς όφελος των τραπεζιτών, των δανειστών και των ξένων κερδοσκοπικών κεφαλαίων, στα οποία εκχωρούνται τα κόκκινα, αλλά και ενήμερα, δάνεια υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

β)Την απόκρουση της νέας φοροεπιδρομής, την υπεράσπιση των μικροοφειλετών στο Δημόσιο και την ακύρωση των διακοπών παροχής ρεύματος και υδροδότησης σε λαϊκά νοικοκυριά, που αδυνατούν οικονομικά να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.

γ)Την υπεράσπιση των συντάξεων, της κοινωνικής ασφάλισης και της δημόσιας δωρεάν υγείας.

δ)Την υπεράσπιση, στήριξη, και αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της, με πρώτη προτεραιότητα τη στήριξη των εκπαιδευτικών και την κάλυψη με σταθερές θέσεις εργασίας όλων των εκπαιδευτικών κενών.

ε)Την ενίσχυση των κινητοποιήσεων της νεολαίας ενάντια στην ανεργία και την εργασιακή επισφάλεια, για δημόσια, δωρεάν παιδεία.

στ)Την οργάνωση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, απέναντι στην ξενοφοβία, τον νεοφασισμό και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.



14. Η ΛΑ.Ε θεωρεί ότι σήμερα, που καλούμαστε να δώσει σκληρή μάχη για να μην ταυτιστεί η Αριστερά με την ήττα και τη συνθηκολόγηση, είναι αναγκαίο να ανοίξουμε, με τον πιο ουσιαστικό αλλά και αυτοκριτικό τρόπο, τη συζήτηση για την Αριστερά και το σοσιαλισμό στον 21^ο αιώνα. Η ΛΑ.Ε, με πλήρη σεβασμό σε όλα τα μεγάλα επιτεύγματα του αριστερού και εργατικού κινήματος στην πατρίδα μας και στον κόσμο, στρατεύεται στον αγώνα για την επανίδρυση της Αριστεράς, κάτι που, μεταξύ άλλων, προϋποθέτει:

-Επανεξέταση των δρόμων για καινοτόμα και οικονομικά, κοινωνικά και οικολογικά βιώσιμα εγχειρήματα, με ιστορικό ορίζοντα το σοσιαλισμό.

-Επανεξέταση των μορφών και μετασχηματισμών μιας σοσιαλιστικής οικονομίας με προτεραιότητα στον πολιτικό και κοινωνικό ρόλο των εργαζομένων.

-Απόρριψη των λογικών διαίρεσης και κατακερματισμού της στην Αριστερά, των ιδιοκτησιακών νοοτροπιών και όλων των παραλλαγών του σεχταρισμού.

Μεγάλη ανοικτή εκδήλωση της «Λαϊκής Ενότητας» με συμμετοχή και προσωπικοτήτων της Αριστεράς από τη Βρετανία με θέμα:
Brexit, Ευρώπη και Ελλάδα
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 8/7/16, στο ξενοδοχείο «Τιτάνια» (Πανεπιστημίου 52).
Στις 6.30’ μμ, θα πραγματοποιηθούν σύντομοι χαιρετισμοί αριστερών και αντιμνημονιακών κομμάτων και οργανώσεων.
Στις 7.30’ μμ, θα ξεκινήσει η κεντρική συζήτηση με χαιρετισμούς και ομιλίες.
Θα χαιρετίσουν:
Νίκος Χουντής, ευρωβουλευτής της ΛΑΕ
Παναγιώτης Λαφαζάνης, Γραμματέας του Π.Σ. της ΛΑΕ
Θα μιλήσουν:
Tariq Ali , από τη Lexit campaign, στέλεχος σύνταξης του περιοδικού «New Left Review», αρθρογράφος και συγγραφέας
John Rees, από τη Lexit campaign, πανεπιστημιακός, στέλεχος του δικτύου «Counterfire»,
Στάθης  Κουβελάκης , καθηγητής πανεπιστημίου Λονδίνου (King College)
Κώστας  Λαπαβίτσας , καθηγητής πανεπιστημίου Λονδίνου (SOAS),
Γιάννης Τόλιος , διδάκτωρ οικονομικών, πρόεδρος του ΜΑΧΩΜΕ
Θα ακολουθήσει συζήτησ