Μέσα σε διάστημα επτά ημερών, και συγκεκριμένα από την Τρίτη 12 Ιουλίου έως και τις 19 Ιουλίου, θα πρέπει οι εκπαιδευτικοί 28 ειδικοτήτων να καταθέσουν για πρώτη φορά ηλεκτρονικά τις αιτήσεις τους για εργασία ως αναπληρωτές και ωρομίσθιοι. Η πρόσκληση αφορά τους  ΠΕ01, ΠΕ02, ΠΕ03, ΠΕ04, ΠΕ05, ΠΕ06, ΠΕ07, ΠΕ08, ΠΕ09, ΠΕ10, ΠΕ11, ΠΕ12, ΠΕ13, ΠΕ14, ΠΕ15, ΠΕ17, ΠΕ18, ΠΕ19, ΠΕ20, ΠΕ32, ΠΕ33, ΠΕ34, ΠΕ40, ΠΕ60, ΠΕ70, ΠΕ73, ΤΕ01 και ΔΕ01.

Στην εγκύκλιο, υπάρχουν αναλυτικές οδηγίες για την ηλεκτρονική διαδικασία εγγραφής στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα καθώς και τη διαδικασία υποβολής των αιτήσεων όσον αφορά τις περιοχές πρόσληψης φέτος και για πρώτη φορά μπορούν να δηλωθούν κατά σειρά προτεραιότητας, από μία (1) μέχρι και το σύνολο των διαθέσιμων, ανά κλάδο, περιοχών προτίμησης αναπληρωτών με πλήρες ή/και με μειωμένο ωράριο.

Σημειώνεται ότι: α) Οι εκπαιδευτικοί κλάδων ΠΕ05, ΠΕ06, ΠΕ07, ΠΕ08, ΠΕ11, ΠΕ19, ΠΕ20, ΠΕ32 και ΠΕ18.41 δύναται να επιλέξουν περιοχές και από τις δύο βαθμίδες εκπ/σης. β) Οι εκπαιδευτικοί της Β/θμιας Εκπαίδευσης μπορούν να επιλέξουν (ανάλογα με τον κλάδο τους) και τη Σιβιτανίδειο Σχολή, τα εκκλησιαστικά λύκεια και γυμνάσια(κλάδοι ΠΕ01, ΠΕ02, ΠΕ03, ΠΕ04, ΠΕ05, ΠΕ06, ΠΕ09, ΠΕ11, ΠΕ19 και ΠΕ20) και τα καλλιτεχνικά σχολεία (κλάδος ΠΕ18.41).

Όπως ενημερώνει το υπουργείο Παιδείας, από το νέο σχολικό έτος καταργείται η ποινή του διετούς αποκλεισμού για όσους δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία ή παραιτούνται.

Η εγκύκλιος

Το ΦΕΚ




πηγή ergasianet

Στις 12 Ιουλίου του 1904 έρχεται στον κόσμο ο Χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα, «ο σπουδαιότερος ποιητής του 20ου αιώνα» σύμφωνα με τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Τα έργα του είναι τα πιο πολυδιαβασμένα έργα ισπανόφωνου δημιουργού.

Ο Πάμπλο Νερούδα, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Ρικάρντο Νεφταλί Ελιέθερ Ρέγιες Μποσοάλτο, γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1904 στην πόλη Παράλ της Χιλής. Λίγο μετά τη γέννησή του, πεθαίνει η μητέρα του Ρόσα και ο πατέρας του Χοσέ, εργάτης των σιδηροδρόμων, μετακομίζει στην πόλη Τεμούκο όπου ξαναπαντρεύεται. Το όνομα «Πάμπλο Νερούδα», προς τιμήν του Τσέχου ποιητή Γιαν Νερούντα, αποτελεί το φιλολογικό ψευδώνυμο του από την ηλικία των 20, όνομα το οποίο αργότερα νομιμοποιεί.

Από τα δέκα του γράφει ποιήματα και στα δεκαπέντε δημοσιεύει μάλιστα στίχους στο τοπικό περιοδικό «La Mañana». Το 1919 αποσπά το τρίτο βραβείο για το ποίημά του «Nocturno ideal». Το 1921 ξεκινάει σπουδές παιδαγωγικής και γαλλικών στο Πανεπιστήμιο της Χιλής, στην πρωτεύουσα Σαντιάγο. Κερδίζει το πρώτο βραβείο για το ποίημά του «La canción de fiesta» που αργότερα δημοσιεύεται. Το 1923 δημοσιεύει το «Crepusculario», έργο που αναγνωρίζεται από λογοτέχνες όπως τον Αλόνε, τον Ραούλ Σίλβα Κάστρο και Πέδρο Πράδο. Τον επόμενο χρόνο δημοσιεύεται το έργο του «Veinte poemas de amor y una canción desesperada», έργο που χαρακτηρίζεται από τα καλύτερά του. Το νέο φαινόμενο της λατινοαμερικανικής ποίησης γίνεται αμέσως εμφανές στους λογοτεχνικούς κύκλους.

Μεταξύ 20 και 25 ετών, ο ποιητής ολοκληρώνει έξι ακόμα έργα που αποκαλύπτουν τις υπαρξιακές του ανησυχίες αλλά και την ιδιαίτερη παραγωγικότητά του. Το 1927, σε ηλικία 23 ετών ξεκινάει η διπλωματική του καριέρα. Ως διπλωματικός σύμβουλος ταξιδεύει στη Βιρμανία, το Μπουένος Άιρες, τη Βαρκελώνη, την Κευλάνη, τη Μαδρίτη, την Ιάβα. Στην Ιάβα γνώρισε και παντρεύτηκε την Ολλανδέζα Μαρύκα Αντονιέτα Χάγκενααρ Βόγκελζανγκ, με την οποία χώρισε μετά από έξι χρόνια, κατά τη θητεία του στην Ισπανία. Εκεί, γνωρίζει την μετέπειτα σύζυγό του Αργεντίνα, Ντέλια ντελ Καρρίλ.

Οι εμπειρίες του από τα ταξίδια του, τα απολυταρχικά καθεστώτα τα οποία βλέπει και τα μαρτύρια του λαού που στενάζει σε ολόκληρο τον κόσμο, σε συνδυασμό με την δολοφονία του φίλου του και επίσης ποιητή, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα,  του προκαλούν βαθιά αγανάκτηση και στις αρχές της δεκαετίας του 1940 μπαίνει στο κομουνιστικό κόμμα. Το 1945, ο Πάμπλο Νερούδα λαμβάνει το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Τα έργα του γίνονται ολοένα και πιο πολιτικά, με αποκορύφωμα το «Canto General». Με την απαγόρευση του κομουνισμού στη Χιλή, ο Νερούντα πλέον καταζητείται. Για μήνες κρύβεται στην ίδια του τη χώρα, ώσπου καταφέρνει να διαφύγει στην Αργεντινή και από εκεί στην Ευρώπη, όπου έζησε εξόριστος από το 1948 ως το 1952. Στην εξορία γνώρισε την Ματίλντε Ουρούτιε, τη Χιλιανή τραγουδίστρια που θα αποτελέσει τη «μούσα» του έως το τέλος της ζωής του.

To 1953 ο Νερούντα παραλαμβάνει το βραβείο Στάλιν. Είναι ακόμα πιστός στο κόμμα, αλλά σύντομα, μετά τις αποκαλύψεις για τα εγκλήματα του καθεστώτος του Στάλιν από τον Χρούστσεφ, η πίστη του δέχεται ισχυρό πλήγμα που αποτυπώνεται στη συλλογή του «Εxtravagario» του 1958. Εγκαθίσταται μόνιμα στην Isla Negra αλλά συνεχίζει τα ταξίδια σε ολόκληρο τον κόσμο. Με την εκλογή του Σαλβαδόρ Αλιέντε ως πρόεδρο της Χιλής, ο Νερούδα διορίζεται πρέσβης στο Παρίσι (1970-1972). Το 1971, ένα χρόνο μετά την τιμητική διάκριση του Έλληνα ποιητή Γιώργου Σεφέρη , η Σουηδική Ακαδημία απονέμει το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Χιλιανό Πάμπλο Νερούντα, που ήδη πάσχει από καρκίνο. Τάσσεται υπέρ του Αλιέντε και στηρίζει την προεκλογική του εκστρατεία.

Ωστόσο, στις 23 Σεπτεμβρίου 1973, λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του Αλιέντε και των συνεργατών του, ο Νερούδα αφήνει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο. Το καθεστώς του Αγκούστο Πινοσέτ απαγορεύει να γίνει η κηδεία του ποιητή δημόσιο γεγονός. Ωστόσο, δεκάδες χιλιάδες κόσμου συρρέουν στην πρωτεύουσα της χώρας για να συνοδεύσουν τον αγαπημένο ποιητή στην τελευταία του κατοικία και, αναπόφευκτα, η κηδεία του Νερούδα γίνεται η πρώτη δημόσια διαμαρτυρία ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία της Χιλής. Τα έργα του παρέμειναν απαγορευμένα στη Χιλή μέχρι και το 1990.

Ο ίδιος είπε για το έργο του και την ποίηση: «Έχω για τη ζωή μιαν αντίληψη δραματική και ρομαντική. Ο,τι δεν αγγίζει βαθιά την ευαισθησία μου δεν με ενδιαφέρει. Όσον αφορά την ποίηση, στην πραγματικότητα καταλαβαίνω πολύ λίγα πράγματα. Γι' αυτό συνεχίζω με τις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας. Ίσως απ' αυτά τα φυτά, τη μοναξιά, τη σκληρή ζωή, βγαίνουν οι μυστικές, αληθινά βαθιές "Ποιητικές Πραμάτειες" που κανείς δεν μπορεί να διαβάσει, γιατί κανείς δεν τις έγραψε. Η ποίηση διδάσκεται βήμα βήμα ανάμεσα στα πράγματα και στις υπάρξεις, χωρίς να τα χωρίσουμε, αλλά ενώνοντάς τα με την ανιδιοτελή απλωσιά της αγάπης».


αναδημοσίευση από tvxs πηγές: LosPoetas.com, Wikipedia.org, nobelprize.org, biografiasyvidas.com

Τουλάχιστον 12 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε σφοδρή μετωπική σύγκρουση τρένων στη νότια Ιταλία. 

Δεκάδες τραυματίστηκαν ενώ πολλοί από τους επιβάτες έχουν εγκλωβιστεί μέσα στα βαγόνια. 

Οι δυο επιβατικές αμαξοστοιχίες συγκρούστηκαν στην ύπαιθρο βόρεια του Μπάρι, μεταξύ των περιοχών Ρούβο και Κοράτο. 

Λόγω απαραίτητων τεχνικών εργασιών σε κεντρικό τροφοδοτικό αγωγό ύδρευσης,  θα υπάρξει διακοπή νερού σε περιοχές των Δήμων: Αιγάλεω – Κορυδαλλού – Νίκαιας - Αγίας Βαρβάρας, που περικλείονται από τις οδούς: Ιερά Οδός - Λ. Κηφισού - Πέτρου Ράλλη – Παράσχου – Λήμνου - Γρ. Λαμπράκη -  Ταξιαρχών και Ελ. Βενιζέλου από τις 8 το βράδυ της Τετάρτης 13 Ιουλίου έως τις 12 το μεσημέρι της Πέμπτης 14 Ιουλίου.

Η υπηρεσία σημειώνει ότι θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια ελαχιστοποίησης της διάρκειας των εργασιών και επαναφοράς της υδροδότησης.

Στην τελευταία εκπομπή της σεζόν "Τελεία και παύλα" της ERTopen, σήμερα Τρίτη 12 Ιουλίου 2016 και ώρα 13.00-14.00, ο εκδότης και συγγραφέας Λουκάς Αξελός παρουσιάζει ένα νέο βιβλίο, που θα εκδοθεί αυτές τις μέρες, σχετικά με δυο θεμελιακά κείμενα για την ελληνική αριστερά, το "Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ" του Δημήτρη Γλυνού και το Λόγο που εκφώνησε στη Λαμία στην κεντρική πλατειά στις 22 Οκτώβρη του 1944, ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης. 

Στην έκδοση γίνεται συγκριτική παρουσίαση των δυο κειμένων και το αποτέλεσμα είναι άκρως ενδιαφέρον για τις σημερινές δύσκολες μέρες που περνά η χώρα.  

Στό Αρχιπέλαγος.....
Φώς και χρώμα,πολλαπλότητα και αντιθέσεις,λιτότητα και πλούτος....θάλασσα ελληνική, το Αιγαίο.
Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Οινούσσες.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία ο δημοσιογράφος και Δ/ντης του Ράδιο-Αλφα Λήμνου και της τοπικής εφημερίδας " Λήμνος " Κος Ηλίας Κότσαλης.
Τρίτη 12/7/2016 και ωρα 22.00-23.00 στην www.ertopen.com στο διαδίκτυο και στους 106,7 στα FM στην εκπομπή της Φεβρωνίας Ρεβίνθη.

Συντονιστείτε στους 106.7 στα fm στην Αττική στην ΕΡΤopen.
Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5, στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία και διαδικτυακά στην www.ertopen.com σε ολόκληρο τον κόσμο.

Για τη συμμετοχή σας μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10  ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 1Π (κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

(χαιρετισμός του Π. Μαυροειδή εκ μέρους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε εκδήλωση της ΛΑΕ για το BREXIT)

Ας αφήσουμε για άλλους τις επιφανειακές υμνολογίες και πολύ περισσότερο τις πρόστυχες ελεεινολογίες, τις τόσο εύκολες στις οποίες οι σφουγκοκωλάριοι της εξουσίας καταφεύγουν όταν μιλούν για τη λαϊκή θέληση στην περίπτωση που αυτή είναι άλλη από αυτή που παρήγγειλαν.

Το Brexit δηλαδή η απόφαση του βρετανικού λαού για έξοδο από την ΕΕ, απαιτεί να σκεφτούμε και να συζητήσουμε σοβαρά. Με αισιοδοξία και απαιτητικότητα μαζί.

Πρώτο, το Brexit διέλυσε το μύθο (δυστυχώς κυρίαρχο και στη λεγόμενη ευρωπαϊκή αριστερά) ότι το φονικό υπερ-όπλο του κεφαλαίου που λέγεται ΕΕ, έχει, δήθεν, εξασφαλισμένη, δεδομένη και ακλόνητη μακροημέρευση. Ανέτρεψε την αντιδραστική θεωρία ότι το να τα βάζει κανείς μαζί της είναι σαν να κυνηγάει ανεμόμυλους.

Δεύτερο, το Brexit παρέδωσε στην κοινή χλεύη την άποψη που παρουσίαζε την άμεση έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ανέφικτη, αλλά και συνώνυμη λιμών, σεισμών και καταποντισμών. Καμία καταστροφή δεν έγινε, εκτός από αυτή στα κεφάλια των ιθυνόντων της ΕΕ.

Τρίτο, το Brexit, διαμορφωμένο καθοριστικά από την ταξική εργατική ψήφο των πληβείων των εργατικών περιοχών, μας φωνάζει δυνατά ότι στον πυρήνα της σημερινής κοινωνικής και πολιτικής διαπάλης βρίσκεται το κοινωνικό ζήτημα, δηλαδή το ερώτημα «είτε συντριβή του κόσμου της εργασίας με μια ιστορικών διαστάσεων καταβύθιση της θέσης του ως προϋπόθεση για την ανάταξη του καπιταλισμού από την κρίση του, είτε εργατική απάντηση με στρατηγικούς όρους». Το Brexit δε μας έδωσε την απάντηση στο ερώτημα, αλλά μας δείχνει σε πιο πεδίο και ποιες κοινωνικές δυνάμεις μπορούν να τη σηκώσουν στους ώμους τους.

Τέταρτο, το Brexit μας διδάσκει πως ο κοινωνικός κανιβαλισμός του κεφαλαίου, πάει μαζί με την ύβρη απέναντι στηδημοκρατία και σε κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και το δικαίωμα των λαϊκών τάξεων σε κάθε χώρα να καθορίζουν την πορεία της. Ανέστησε την ελπίδα ότι οι λαοί μπορούν να βγάλουν γλώσσα στη σύγχρονη απολυταρχία και τον ολοκληρωτισμό του κεφαλαίου.

Πέμπτο, το Brexit φωνάζει δυνατά πως υπάρχει και λαός! Λαός, που οι αντίπαλοι του τον υποτίμησαν μέσα στην ταξική αλαζονεία της εξουσίας τους. Λαός, που τον μισούν και τον εχθρεύονται. Αλλά και λαός, που μπορεί να ορθώνει το ανάστημά τους, κόντρα στην εκστρατεία φόβου και να γίνεται έτσι λαός που τον τρέμουν.

Έκτο, το Brexit μας υπενθυμίζει πως η μαζική, διακριτή αριστερά αντάξια των περιστάσεων, η αριστερά που θα τα βάλει με την ΕΕ και την καπιταλιστική αναδιάρθρωση που σήμερα πατούν επί πτωμάτων και εργατικών δικαιωμάτων, είναι το μεγάλο ζητούμενο, αλλά δυστυχώς όχι πραγματικότητα. Στο κρίσιμο δίλημμα μέσα ή έξω από την ΕΕ η περίφημη δήθεν αριστερή στροφή των Εργατικών κονιορτοποιήθηκε. Συντασσόμαστε με τις δυνάμεις του Lexitδηλαδή της αριστερής εξόδου, που τουλάχιστον κράτησαν όρθια αυτή την προοπτική.

Έβδομο, το Brexit ταρακουνάει το σύνολο των δυνάμεων που μιλούν στο όνομα της αριστεράς, φωνάζοντας δυνατά πως ο αποφασιστικός κρίκος για αυτή ή την άλλη κατεύθυνση των εξελίξεων, για την αντιδραστική ή αντικαπιταλιστική σοσιαλιστική διέξοδο από τη σημερινή τραγωδία είναι το ερώτημα «έξοδος ή παραμονή στην ΕΕ;». Δεν είναι μόνο, αποσπασμένα και ασύνδετα, το ερώτημα της ευρωζώνης. Όταν αυτό το μήνυμα έρχεται από τη Βρετανία που είναι εκτός ευρωζώνης, που δεν έχει επικυρώσει το Δημοσιονομικό Σύμφωνο και έχει τόσες ισχυρές συμφωνίες εξαίρεσης από την εφαρμογή συνθηκών της ΕΕ, χρειάζεται διπλό και τριπλό διάβασμα σε χώρες όπως η Ελλάδα όπου η ΕΕ καθορίζει τα πάντα, θέτοντας μέσω του Δημοσιονομικού Συμφώνου καθεστώς μόνιμης αντεργατικής σφαγής.

Όγδοο, το Brexit μας μαρτυράει ολοκάθαρα ότι η εργατική τάξη της Βρετανίας θεωρεί την ΕΕ εχθρό της. Δε θα μπορούσε ωστόσο και δε μας προσφέρει εγγύηση για το χρώμα και την πολιτική κατεύθυνση αυτής της απόρριψης. Απορρίπτουμε την προπαγάνδα όσων ασχημονούν ενάντια στη λαϊκή ψήφο παρουσιάζοντάς την, ολοκληρωτικά σχεδόν, ως ψήφο ξενοφοβική και συντηρητική.

Έχουμε επίγνωση ωστόσο της δραματικής ανάγκης της μάχης της ηγεμονίας, για αριστερή, αντικαπιταλιστική, διεθνιστική και σοσιαλιστική διέξοδο και όχι αστική, εθνικιστική.

Μάχη για ηγεμονία σε ποιο στρατόπεδο και με ποιο ερώτημα όμως;

Όποιοι βρεθούν στο στρατόπεδο της παραμονής στην ΕΕ ή έστω της παραπομπής στο μέλλον της μάχης για την έξοδο, για να δώσουν δήθεν τη μάχη με την αυταπάτη «πως μια άλλη ΕΕ είναι εφικτή», «είναι κιόλας νεκροί και ας μη το ξέρουν», όπως λέει ο ποιητής.

Όποιοι βρεθούμε στο στρατόπεδο της εξόδου από την ΕΕ– ελπίζουμε, θέλουμε, προτείνουμε, πασχίζουμε σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσο το δυνατό περισσότεροι- με πρώτο σταθμό τη συμμετοχή στη σχετική πρωτοβουλία για την έξοδο από την ΕΕ (με προβολή και του αιτήματος για δημοψήφισμα), θα μπορέσουμε να θέσουμε το ζήτημα της εργατικής, διεθνιστικής και σοσιαλιστικής διεξόδου.






πηγή pandiera

Με λεωφορεία, κατεβαίνουν στην Αθήνα οι εργαζόμενοι της εταιρείας Λιπασμάτων Ν. Καρβάλης Καβάλας για να διαμαρτυρηθούν στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος τους από τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης, το γνωστό και μη εξαιρετέο επιχειρηματία Λαυρεντιάδη. Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να διαδηλώσουν στο κέντρο της Αθήνας, την Τρίτη 12 Ιούλη και ώρα 12.00, με συγκέντρωση στην Ομόνοια και πορεία στο υπουργείο Εργασίας, όπου στις 13.00 έχει προγραμματιστεί τριμερής συμφιλιωτική συνάντηση. Κατόπιν όλοι μαζί θα κατευθυνθούν στο Μέγαρο Μαξίμου.

Εδώ και δύο μήνες οι εργαζόμενοι, της μοναδικής λιπασματοβιομηχανίας της χώρας μας, αντιστέκονται μόνοι τους στα παράλογα σχέδια του εργοδότη, χωρίς η κυβέρνηση να παρεμβαίνει ουσιαστικά, ώστε να συνετίσει έναν εργοδότη που είναι υπεύθυνος για εκατοντάδες απολύσεις στη χώρα μας. Σήμερα, προσπαθώντας να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων,προχωράει σε μηνύσεις προς το σύνολό τους και ταυτόχρονα σε απολύσεις χωρίς καν αποζημίωση.

Όπως σημειώνει η Ομοσπονδία Εργατοΰπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδας (ΟΕΧΒΕ), «αντιστέκονται στο θράσος του εργοδότη, που τους ζητά να απολυθούν οικειοθελώς !!! και να αποδεχθούν να μεταφερθούν σε τρεις εικονικές εταιρείες που ο ίδιος δημιούργησε, ως εργολαβικοί, καταστρατηγώντας κάθε εργασιακή σχέση δημιουργώντας συγχρόνως σοβαρούς κινδύνους για την ασφαλή λειτουργία των εγκαταστάσεων όταν σε μια βαριά χημική βιομηχανία, θα εργάζονται μόνο εργολαβικοί εργαζόμενοι».

«Δυστυχώς», προσθέτει, «ενώ θα περίμενε κανείς η κυβέρνηση να κινητοποιηθεί άμεσα και αποτελεσματικά, δεν το έπραξε και καμία ουσιαστική πρωτοβουλία δεν έλαβε και έχει τις ευθύνες της στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος των εργαζομένων, της Εθνικής, της αγροτικής καθώς και της τοπικής οικονομίας και δεν μπορεί να συνεχίζει να παίζει τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, διότι το θράσος του κ. Λαυρεντιάδη από κάπου ενθαρρύνεται».

Η ΟΕΧΒΕ καλεί «για ύστατη φορά την κυβέρνηση να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την άμεση επίλυση των προβλημάτων που έχουν προκύψει... να κάνει επιτέλους όλες αυτές τις ενέργειες που χρειάζονται για να αποκλιμακωθεί η ένταση που παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις».

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ
ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ






πηγή ergasianet.gr

Συγκέντρωση στις 10πμ. στα Διόδια Μαλγάρων

Σε απεργιακή κινητοποίηση προχωρούν την Τρίτη οι εργαζόμενοι στην Εγνατία Οδό Α.Ε., ζητώντας μεταξύ άλλων την ακύρωση του σχεδιασμού για την παραχώρηση της οδού και των αυτοκινητοδρόμων της βόρειας Ελλάδας και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους.

Με την ευκαιρία της κινητοποίησης οι εργαζόμενοι θα συγκεντρωθούν στις 10 το πρωί, στο σταθμό διοδίων Μαλγάρων (κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη), ώστε να ενημερώσουν τους διερχόμενους οδηγούς για τα αιτήματά τους.

Όπως τονίζουν, «αντί της σχεδιαζόμενης εκχώρησης σε ιδιώτες της "Εγνατίας Οδού" και των κάθετων αξόνων με ελάχιστα οικονομικά οφέλη, με την παρούσα δημόσια διαχείριση από την "Εγνατία Οδός Α.Ε" και διατηρώντας τα διόδια σε επίπεδο κοινωνικά αποδεκτό, στα επόμενα 30 έτη μπορεί να παραχθεί πλεόνασμα, έως και 2 δισ. ευρώ».

«Οι εργαζόμενοι στην "Εγνατία Οδό Α.Ε" παραμένουμε σταθεροί στην εναντίωσή μας, στη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση του αυτοκινητόδρομου και του συνόλου του στρατηγικού δικτύου αυτοκινητοδρόμων της βόρειας Ελλάδας, μήκους σχεδόν 1.000 χλμ. γιατί είναι ενάντια στο δημόσιο συμφέρον, θα ωφελήσει μόνο τον πιθανό παραχωρησιούχο και θα επιβαρύνει περαιτέρω τους πολίτες από την αύξηση των διοδίων», αναφέρουν.

Ακινητοποιημένα θα είναι αύριο, Τρίτη 12 Ιουλίου, τα τρένα σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας και ο προαστιακός σιδηρόδρομος, λόγω της 24ωρης απεργίας που αποφάσισε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ). Λόγω της απεργίας δεν θα πραγματοποιούνται τα δρομολόγια του μετρό στο τμήμα «Δουκίσσης Πλακεντίας»-«Αεροδρόμιο» και αντίστροφα.

Η ΠΟΣ, με ανακοίνωσή της, αντιδρά στην «επιβαλλόμενη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων συνολικά στον Σιδηρόδρομο και ιδιαίτερα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ μετά τη δεσμευτική προσφορά που κατέθεσαν οι Ιταλικοί Σιδηρόδρομοι («TRENITALIA») και στη μη υπογραφή ΣΣΕ και καλεί τους εργαζόμενους σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Μεταφορών αύριο στις 9:00.