Οι στρατιωτικοί που έχουν συλληφθεί σε όλη την Τουρκία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος έφθασαν τους 1.563, σύμφωνα με αξιωματούχο.

Πραξικοπηματίες του στρατού επιχείρησαν να καταλάβουν την εξουσία στην Τουρκία με καταδιωκτικά αεροπλάνα και άρματα μάχης, προκαλώντας τη βίαιη απάντηση της τουρκικής κυβέρνησης και την εσπευσμένη επιστροφή από τις διακοπές του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που φαίνεται πως ελέγχει την κατάσταση.

Οι συγκρούσεις, κατά τις οποίες σκηνές βίας πρωτοφανείς εδώ και δεκαετίες σημειώθηκαν στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, στοίχισαν τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους, μεταξύ των οποίων πολλοί άμαχοι, ανακοίνωσε ένας τούρκος αξιωματούχος.

Έκκληση στο λαό της χώρας να συγκεντρωθεί στις πλατείες και να αντισταθεί στους πραξικοπηματίες απεύθυνε ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μιλώντας στο τηλεοπτικό κανάλι CNN Turk.

Ο Ερντογάν είπε πως πρόκειται για «απόπειρα μιας μειοψηφίας των ενόπλων δυνάμεων» και ότι «με την απάντηση που θα δώσει ο λαός, θα δοθεί η δέουσα απάντηση».

Ο Ερντογάν είπε πως οι «πραξικοπηματίες θα πληρώσουν πολύ ακριβά την πράξη τους στα δικαστήρια και τόνισε: «Δεν πιστεύω ότι θα πετύχουν οι πραξικοπηματίες το στόχο τους».

Ανακοίνωση ενόπλων δυνάμεων στην κρατική τηλεόραση

Πολύ σκληρή ανακοίνωση που κάνει λόγο για προδοσία του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διαβάστηκε πριν από λίγο από τα κανάλια της τουρκικής κρατικής τηλεόρασης, με την οποία ανακοινώθηκε ότι ο στρατός ανέλαβε την εξουσία και επέβαλε στρατιωτικό νόμο και απαγόρευση κυκλοφορίας σε όλη τη χώρα.

Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι η πολιτική εξουσία κατάργησε το λαϊκό δημοκρατικό κράτος δικαίου και τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα δικαιώματα. Αναφέρεται ότι οι ένοπλες δυνάμεις θα ανοίξουν το δρόμο για τη σύνταξη συντάγματος που θα εγγυάται τη δικαιοσύνη για όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως φυλετικών, θρησκευτικών ή γλωσσικών διαφορών.

Αναφέρεται ότι η νέα διοίκηση θα σεβαστεί όλες τις υποχρεώσεις της Τουρκίας που απορρέουν από τις σχέσεις της με τον ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ.

Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι όσοι ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη.

Παρά την ανακοίνωση, η κατάσταση εξακολουθεί να είναι συγκεχυμένη. Ο υπουργός άμυνας Φικρί Ισίκ ανακοίνωσε πως «πρόκειται για πειρατική ανακοίνωση». Ο προσκείμενος στο κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης Αμπντουλκαντίρ Σελβί μιλώντας σε τηλεοπτικά κανάλια υποστηρίζει ότι πρόκειται για ανακοίνωση μιας χούντας», δηλαδή μια ομάδας των ενόπλων δυνάμεων.

 Ο Ερντογάν βρίσκεται ακόμη στην εξουσία ανέφερε πηγή προσκείμενη στην προεδρία

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η τουρκική κυβέρνηση βρίσκονται ακόμη στην εξουσία και δεν θα ανεχθούν οποιαδήποτε απόπειρα υπονόμευσης της δημοκρατίας, δήλωσε πηγή προσκείμενη στην τουρκική προεδρία.

Θα γίνει ό,τι είναι αναγκαίο, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ανθρώπινες απώλειες, δηλώνει ο πρωθυπουργός Γιλντιρίμ

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ δήλωσε με ανάρτηση του στο Twitter πως οι δυνάμεις ασφαλείας θα αντιδράσουν στην απόπειρα πραξικοπήματος που βρίσκεται σε εξέλιξη, τονίζοντας ότι θα γίνει ό,τι είναι απαραίτητο ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν ανθρώπινες απώλειες.

Πρόσθεσε πως πολλά σημαντικά κτίρια βρίσκονται υπό πολιορκία.Κάλεσε παράλληλα τους πολίτες να παραμείνουν ψύχραιμοι και να μην ανεχθούν οποιεσδήποτε ενέργειες ενάντια στην δημοκρατία.

 Απαγόρευση κυκλοφορίας σε όλη την επικράτεια. Κλείνουν τα αεροδρόμια της χώρας 

Απαγόρευση κυκλοφορίας επιβλήθηκε σε όλη την επικράτεια της Τουρκίας, ενώ κλείνουν τα αεροδρόμια της χώρας, μετέδωσε το τουρκικό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο TRT.

Πυρά στο γέφυρα του Βοσπόρου 

Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας Χουριέτ στρατιώτες άνοιξαν πυρ στη γέφυρα του Βοσπόρου στην Κωνσταντινούπολη εναντίον πλήθους διαδηλωτών οπαδών του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Σύμφωνα με πληροφορίες της τουρκικής εφημερίδας υπάρχουν τραυματίες μεταξύ των πολιτών.  

Η ομάδα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που επιχειρεί πραξικόπημα έχει τον έλεγχο κάποιων αρμάτων μάχης, ανέφερε ανώτερος τούρκος αξιωματούχος

Μια ομάδα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που επιχειρεί πραξικόπημα έχει τον έλεγχο κάποιων αρμάτων μάχης και έχει δώσει εντολή στις δυνάμεις της να προσπαθήσουν να καταλάβουν τους δρόμους, αλλά δεν το χει καταφέρει σε πολλές περιοχές, όπως στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα, ανέφερε ένας ανώτερος τούρκος αξιωματούχος.

Όπως πρόσθεσε, η ανασφάλεια είναι πιθανόν να συνεχιστεί για τουλάχιστον ακόμη 24 ώρες.







πηγή ΑΠΕ

"Περίπου 50" άνθρωποι βρίσκονται μεταξύ ζωής και θανάτου την επομένη της επίθεσης στη Νίκαια, που στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 84 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται "πολλοί ξένοι", ανακοίνωσε σήμερα ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ.

"Υπάρχουν περίπου 50 πρόσωπα που εξακολουθούν να βρίσκονται μεταξύ ζωής και θανάτου. Μεταξύ των θυμάτων αυτών υπάρχουν Γάλλοι, υπάρχουν επίσης πολλοί ξένοι προερχόμενοι απ' όλες τις ηπείρους και υπάρχουν πολλά παιδιά, μικρά παιδιά", δήλωσε ο αρχηγός του γαλλικού κράτους αφού επισκέφθηκε τραυματίες από την επίθεση σε νοσοκομείο της Νίκαιας.

Ο Ολάντ προειδοποίησε επίσης πως η μάχη εναντίον των εξτρεμιστικών οργανώσεων θα είναι μακρά επειδή οι οργανώσεις αυτές θα συνεχίσουν να προσπαθούν να πλήξουν τις δυτικές αξίες.

Πηγή ΑΠΕ

Παράταση της καταληκτικής ημερομηνίας υποβολής φορολογικών δηλώσεων ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών.

Ανακοίνωση για παράταση στην υποβολή των φορολογικών δηλώσεων εξέδωσε το αρμόδιο υπουργείο.

Μέχρι τώρα έχουν υποβληθεί συνολικά 5.865.000 δηλώσεις φυσικών προσώπων, από το σύνολο των 6.000.000 που αναμένεται να υποβληθούν. Η διαδικασία υποβολής, από την αρχή της μέχρι και σήμερα, κύλησε ομαλά, χωρίς να παρουσιαστεί σχεδόν κανένα τεχνικό πρόβλημα στο Taxis, το οποίο παρέμεινε ανοιχτό για τουλάχιστον τρεις μήνες, όπως είχε δηλώσει από την αρχή το υπουργείο Οικονομικών. Μάλιστα, την Πέμπτη 14.7.2016 υποβλήθηκαν 164.000 φορολογικές δηλώσεις, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ για τη φετινή χρονιά.

Για τις δηλώσεις των νομικών προσώπων, υπάρχει ακόμα σημαντικός αριθμός δηλώσεων που δεν έχουν υποβληθεί.

Οι νέες και οριστικά καταληκτικές ημερομηνίες υποβολής δηλώσεων είναι:

1) Για τις φορολογικές δηλώσεις φυσικών προσώπων, η Δευτέρα 18/7/2016 ώστε να έχουν τη δυνατότητα να υποβληθούν και οι φορολογικές δηλώσεις που απομένουν.

2) Για τις φορολογικές δηλώσεις νομικών προσώπων, η Δευτέρα 25/7/2016.

Διανύουμε ήδη τον έβδομο χρόνο κατοχής. Το 2010 φαντάζει μακρινό και οι Έλληνες φαίνεται - και μόνο φαίνεται - ότι προσαρμόστηκαν στη νέα τάξη πραγμάτων.

Ξένοι επικυρίαρχοι διαφεντεύουν τη χώρα. Η εθνική κυριαρχία παραχωρήθηκε με τις Δανειακές Συμβάσεις και τα συνημμένα Μνημόνια.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις έγιναν τα εκτελεστικά όργανα της ξενοκρατίας.
Περισσότερο από το 26% του πλούτου που παρήγαγε η χώρα χάθηκε.
Το ένα τρίτο των Ελλήνων που μπορούν να δουλέψουν είναι άνεργοι ή υποαπασχολούνται, ενώ πάνω από 250.000 μετανάστευσαν σε αναζήτηση εργασίας.
Οι τράπεζες αφελληνίστηκαν και μαζί τους πέρασαν σε χέρια ξένων οι περιουσίες των Ελλήνων.
Σπίτια, αγροτική γη, βιοτεχνίες, βιομηχανικές μονάδες και ξενοδοχεία, με συνολικά «κόκκινα δάνεια» πάνω από 100 δις. ευρώ, ανήκουν τώρα στα «κοράκια» των αγορών.

Η δημόσια περιουσία, οι στρατηγικές επιχειρήσεις και οι υποδομές της χώρας, ξεπουλιoύνται αντί «πινακίου φακής», για να αποπληρώνεται ένα χρέος που συνεχώς αυξάνεται. Όλοι οι Έλληνες φτωχοποιούνται καθημερινά από μια ασύλληπτη φορολογική επιδρομή προκειμένου να πληρώνονται οι τόκοι του χρέους (πρωτογενές πλεόνασμα).

Τη χώρα μας την έχουν δέσει πισθάγκωνα με τις χοντρές αλυσίδες του χρέους και την έχουν ρίξει σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας στη Φρανκφούρτη, τη φυλακή του ευρώ. Τις πταίει;

Η ύβρις

Από την αρχή μας είπαν ότι για το κακό φταίμε εμείς ότι είμαστε τεμπέληδες, άφρονες, σπάταλοι, φοροφυγάδες, διεφθαρμένοι. Ότι απεργούμε συχνά και αδικαιολόγητα. ‘Οτι αναζητούμε την εργασιακή ασφάλεια του Δημοσίου και παίρνουμε υψηλούς μισθούς και μεγάλες συντάξεις. Άρα, όλοι μαζί τα φάγαμε, γι’ αυτό και πρέπει να έχουμε ενοχικά σύνδρομα. Διαπράξαμε, μας λένε, ύβρι – με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης – και τώρα επήλθε η Νέμεσις (θεία δίκη). Είμαστε «βρωμοέλληνες», όπως είπε και ο γερμανός βουλευτής Πέτερ Ραμσάουερ μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου.

Οι δανειστές αποφάσισαν να μας συμμορφώσουν και επί έξι χρόνια μας «μεταρρυθμίζουν» προκειμένου να μπούμε στο δρόμο της γερμανικής αρετής. Δεν μας εξηγούν όμως γιατί η κατάσταση δε βελτιώνεται αλλά καθημερινά χειροτερεύει. Για τα χωράφια που ξεχερσώθηκαν και τις ποσοστώσεις που επιβλήθηκαν από την Κοινή Αγροτική Πολιτική, για τα εργοστάσια που έκλεισαν ή μεταφέρθηκαν σε φτηνές χώρες, για τα κεφάλαια που έφυγαν και τη δασμολογική προστασία της εγχώριας παραγωγής που καταργήθηκε, επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή. Δεν είναι πολιτικά ορθό (politically correct) να αμφισβητούνται τα fundamentals (τα θεμέλια της πίστης – δόγματος) της παγκοσμιοποίησης. Τις πταίει;

Το πολεμικό όπλο

Κάποιοι άλλοι μας λένε ότι φταίνε οι δανειστές. Η διάγνωση της ασθένειας ήταν λάθος και το φάρμακο που μας χορήγησαν αναποτελεσματικό. Οι δανειστές (ΔΝΤ) παραδέχτηκαν ότι έκαναν λάθος με τους πολλαπλασιαστές, αλλά παραμένουν άτεγκτοι, ζητούν αυστηρή λιτότητα και δεν είναι διατεθειμένοι να μειώσουν ουσιαστικά το χρέος. Υπάρχουν κάποιοι άλλοι - γερμανόφιλοι, γερμανόφοβοι, γερμανόπληκτοι - που μας λένε ότι δεν κάναμε ιδιοκτησία μας τα Μνημόνια, δεν τα εφαρμόσαμε σωστά, δεν κάναμε καλά τα μαθήματά μας. Αν τα είχαμε κάνει όλα αυτά θα είχαμε βγει από τα Μνημόνια και θα δανειζόμαστε πάλι από τις αγορές. Δε μας λένε όμως ότι οι αγορές δανείζουν με υψηλότερα επιτόκια και ότι από τις αγορές δανειζόμασταν μέχρι τις αρχές του 2010 και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

Η συζήτηση για όλα αυτά είναι «περί όνου σκιάς». Τα Μνημόνια δεν είναι ένα οικονομικό πρόγραμμα που απέτυχε, αλλά ένα πολεμικό όπλο μεγάλης ισχύος για την υποταγή, την καταστροφή και τη λαφυραγώγηση της χώρας. Τα Μνημόνια πέτυχαν απολύτως τους αντικειμενικούς στόχους τους, σε οικονομικό, κοινωνικό και γεωπολιτικό επίπεδο. Η Ελλάδα έγινε αποικία. Τις πταίει;

Οι Μοιραίοι

Το Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 έδειξε ότι αυτός ο λαός θέλει να αντισταθεί. Το 61,3% του «όχι», απέναντι στις κλειστές τράπεζες, την τρομοκρατία των πολιτικών ηγεσιών της ΕΕ και των εγχώριων δωσιλόγων καθώς και απέναντι στη γκεμπελική προπαγάνδα όλων των μεγάλων μέσων ενημέρωσης, αποτελεί την απόδειξη. Ο λαός θέλει ν’ αγωνιστεί, υπέρ βωμών και εστιών, αλλά προσώρας δεν έχει μια ηγεσία αποφασισμένη και με συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο. Για την ώρα «…σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας εύρει μας πατεί. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα» - από το ποίημα «Οι Μοιραίοι» του Κώστα Βάρναλη.

Ένα σμήνος κομμάτων, κινημάτων και οργανώσεων φιλοδοξούν να ηγηθούν της αντίστασης, αλλά παραμένουν εγκλωβισμένοι σε ιδεολογήματα και θεωρίες του παρελθόντος. Δεν αντιλαμβάνονται τη διακύβευση της σύγκρουσης και αμφιταλαντεύονται μεταξύ ημίμετρων και μετωπικών συγκρούσεων με τους πάντες, που το πιθανότερο είναι να καταλήξουν σε συντριπτική ήττα.

Κάποιοι ζητούν τη διαγραφή του χρέους χωρίς να θέτουν θέμα εξόδου από την Ευρωζώνη. Πώς όμως η χώρα θα αντέξει τη μακροχρόνια σύγκρουση με τους δανειστές όταν θα εκβιάζεται, από την πρώτη στιγμή, με στέρηση της ρευστότητας και κλείσιμο των τραπεζών; Πριν προλάβουμε να αμφισβητήσουμε το χρέος, μέσα σε δυο εβδομάδες, οι δανειστές θα έχουν νεκρώσει την Ελλάδα με το όπλο του νομίσματος.

Κάποιοι ζητούν την ταυτόχρονη έξοδο από την ΕΕ και την Ευρωζώνη με δημοψήφισμα. Μόνο που η έξοδος από την ΕΕ απαιτεί διαπραγματεύσεις, που μπορούν να διαρκέσουν μέχρι δυο χρόνια, για τις εμπορικές σχέσεις, το δασμολογικό καθεστώς των εξαγωγών – εισαγωγών, τη διατραπεζική διακίνηση των κεφαλαίων και πολλά άλλα. Πώς η χώρα μπορεί ν’ αρχίσει μια τέτοια διαπραγμάτευση χωρίς προηγουμένως να έχει θωρακίσει τη λειτουργία της οικονομίας της με τη Νέα Δραχμή; Η περίπτωση της Βρετανίας είναι διαφορετική γιατί αυτή διέθετε ήδη το δικό της εθνικό νόμισμα, τη λίρα.

Κάποιοι ζητούν το Grexit από την Ευρωζώνη να έχει αριστερό πρόσημο, δηλαδή, να συνοδεύεται από αριστερές πολιτικές με τελικό στόχο το σοσιαλισμό. Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ότι η ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας είναι από μόνη της, χωρίς κανένα πρόσημο, μια επανάσταση ενάντια στη παγκοσμιοποίηση και το ευρωπαϊκό της υποσύνολο, την ΕΕ – Ευρωζώνη. Η λογική του Grexit με αριστερό πρόσημο οδηγεί τους ίδιους να ζητούν όχι το εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο που έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός, αλλά ένα μέτωπο της, πέραν του ΣΥΡΙΖΑ, (εξωκοινοβουλευτικής) Αριστεράς. Σ’ αυτό το μέτωπο μπορούν να προσχωρήσουν και όσοι στην πορεία αποδεχτούν τα βασικά ιδεολογήματα της Αριστεράς. Όλοι οι υπόλοιποι, που αποτελούν την πλειοψηφία του λαού, δεν έχουν θέση στον αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τα δεσμά των δανειστών;

Τέλος, κάποιοι άλλοι αδιαφορώντας για την κύρια σύγκρουση έχουν αναγάγει σε πρώτιστο καθήκον τους την υπεράσπιση των δικαιωμάτων οικονομικών μεταναστών και προσφύγων. Ζητούν ανοιχτά σύνορα όπως απαιτούν τα συμφέροντα της παγκοσμιοποίησης, που επιδιώκει ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, ελεύθερη διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών και ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων (εργατικό δυναμικό). Η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων δε γίνεται για ανθρωπιστικούς λόγους αλλά για καθαρά οικονομικούς. Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις χρειάζονται εργατικά χέρια εκεί που έχουν τα εργοστάσιά τους. Η Γερμανία που το 2015 δέχτηκε 1.000.000 μετανάστες και πρόσφυγες δεν το έκανε για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά επειδή ο πληθυσμός της μειώνεται, λόγω υπογεννητικότητας, και η ακμάζουσα βιομηχανία της χρειάζεται νέο «αίμα». Ας αντιληφθούμε ότι ο ρατσισμός αναπτύσσεται όταν επιχειρείται η μετάλλαξη μιας αμιγούς κοινωνίας σε πολυπολιτισμική.

Απ’ όλα τα ανωτέρω είναι φανερό ότι στην κατεχόμενη Ελλάδα κυριαρχεί μια πολιτική σχιζοφρένεια. Όπως έλεγε ο Επίκτητος: «Ταράσσει τους ανθρώπους ου τα πράγματα αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα». Τις πταίει;

Καμιά σημασία δεν έχει αν κάποιο ή κάποια από τα αντιμνημονιακά κόμματα καταφέρουν στις επόμενες εκλογές να μπουν στη Βουλή εκλέγοντας δέκα ή είκοσι βουλευτές. Σημασία έχει ποιος θα κυβερνάει αύριο την Ελλάδα ώστε να σταματήσει την καταστροφή, πριν αυτή γίνει μη αναστρέψιμη. Ο αγώνας είναι ζωής ή θανάτου. Αποτελεί εθνική επιταγή η συγκρότηση, με βάση ένα αναλυτικά επεξεργασμένο πρόγραμμα, ενός εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου που θα συσπειρώσει άμεσα τους έλληνες πολίτες, ανεξάρτητα αν παλαιότερα ψήφιζαν Δεξιά, Κέντρο ή Αριστερά. Ενός μετώπου για το Grexit από την Ευρωζώνη, την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας και της αξιοπρέπειας του λαού μας. Όλα τα υπόλοιπα - αντιμετώπιση του χρέους και πληρωμή, όποιου μέρους του αναγνωριστεί, σε δραχμές, οικονομική ανασυγκρότηση, σύγκρουση με τις πολιτικές της ΕΕ, έξοδος ή όχι από το ΝΑΤΟ - θα ακολουθήσουν, ανάλογα με τις δικές μας δυνατότητες και κυρίως τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς.



* Τον τίτλο «Τις πταίει;» τον δανειστήκαμε από τον ιστορικό άρθρο του Χαρίλαου Τρικούπη που δημοσιεύθηκε, ανώνυμα, το 1874 στην εφημερίδα «Καιροί».

Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ στις 15-7-16 

 Υπάρχουν τουλάχιστον 60 νεκροί και πάνω από 100 τραυματίες, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες. 

Ένα φορτηγάκι έπεσε το βράδυ της Πέμπτης πάνω σε πλήθος ανθρώπων που είχε συγκεντρωθεί στη Νίκαια της νοτιοανατολικής Γαλλίας για τη ρίψη πυροτεχνημάτων το βράδυ της εθνικής εορτής της 14ης Ιουλίου, προκαλώντας «πολλές δεκάδες θανάτους», σύμφωνα με τις τοπικές αρχές, οι οποίες κάνουν λόγο περί επίθεσης.

Υπάρχουν «πολλές δεκάδες, πιθανόν περίπου τριάντα νεκροί», ανέφερε ο Σεμπαστιάν Ιμπέρ, τοπικός αξιωματούχος του διαμερίσματος Αλπ-Μαριτίμ. Ο οδηγός του αυτοκινήτου σκοτώθηκε, πρόσθεσε ο ίδιος.

Η νομαρχία είχε κάνει νωρίτερα λόγο περί επίθεσης και συμβούλευσε τους κατοίκους της Νίκαιας να παραμείνουν κλεισμένοι στα σπίτια τους.
Η τραγωδία εκτυλίχθηκε στη λεωφόρο Προμενάντ ντεζ Ανγκλέ, σε μια περιοχή εξαιρετικά δημοφιλή στους τουρίστες αλλά και στους ντόπιους.

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος βρισκόταν στην Αβινιόν, επιστρέφει στο Παρίσι, όπου θα μεταβεί στο υπουργείο Εσωτερικών και θα συντονίσει την ομάδα που συστάθηκε για την αντιμετώπιση της κρίσης, ανέφερε πηγή στο περιβάλλον του.

«Ο πρόεδρος συνομίλησε με τον (γάλλο πρωθυπουργό) Μανουέλ Βαλς και τον (γάλλο υπουργό Εσωτερικών) Μπερνάρ Καζνέβ. Επιστρέφει στο Παρίσι και θα μεταβεί απευθείας στην ομάδα αντιμετώπισης κρίσης», ανέφερε η πηγή που πρόσκειται στη γαλλική προεδρία.

Στη Νίκαια, η αστυνομία έχει αποκλείσει μια μεγάλη περιοχή γύρω από τον τόπο της τραγωδίας, σύμφωνα με δημοσιογράφο του Γαλλικού Πρακτορείου.

Το όχημα, ένα λευκό φορτηγάκι, έπεσε με μεγάλη ταχύτητα πάνω σε δεκάδες συγκεντρωμένους ανθρώπους, προκαλώντας πανικό, αφηγήθηκε δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου. Καθώς το αυτοκίνητο χτυπούσε τους ανθρώπους συντρίμμια εκτοξεύονταν προς όλες τις κατευθύνσεις, συνέχισε ο δημοσιογράφος αυτός, συμπληρώνοντας πως άκουσε «τον κόσμο να ουρλιάζει».

Πολλά ασθενοφόρα έχουν μεταβεί στο σημείο, όπως επίσης και πολλά στελέχη των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και στρατιωτικοί, κυρίως γύρω από την πλατεία Μασενά. Η εποχή είχε αποκλειστεί εντελώς περί τις 23:30 (00:30 ώρα Ελλάδας), σύμφωνα με άλλο ανταποκριτή του Γαλλικού Πρακτορείου.
Αυτόπτες μάρτυρες έκαναν εξάλλου λόγο για ανταλλαγές πυρών, κάτι που όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί από τις αρχές

Κορυφώνεται τις επόμενες εβδομάδες ο …θερινός σχεδιασμός της κυβέρνησης προκειμένου να αναδείξει τη «θεσμική ανασυγκρότηση» ως αντίβαρο στη σκληρή μνημονιακή πραγματικότητα που έχει ήδη δρομολογηθεί, με πρώτο σταθμό το θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου. Σειρά, στην συνέχεια, έχει η πρότασή της για την συνταγματική αναθεώρηση που θα ανακοινωθεί επίσημα στις 24 Ιουλίου. Αυτά, την ίδια στιγμή που αναμένεται να κορυφωθούν οι «διαπραγματεύσεις» για τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις που θα αποτελέσουν ένα νέο μεσαίωνα για τον κόσμο της δουλειάς. Οι κινήσεις των τελευταίων ημερών έδειξαν ξεκάθαρα τις επικοινωνιακές στοχεύσεις της «Επιχείρησης Απλή Αναλογική» ―που μόνο απλή αναλογική δεν είναι― ενώ το σχετικό νομοσχέδιο βρίσκεται στη διαδικασία της επεξεργασίας του στην αρμόδια διαρκή επιτροπή της Βουλής και πρόκειται να ψηφιστεί έως τις 20 του μήνα. Ο στόχος για συγκέντρωση των, συνταγματικά απαραίτητων, 200 ψήφων για να ισχύσει ο νέος νόμος από τις επόμενες εκλογές παραμένει ζωντανός αν και μακρινός, με το Μέγαρο Μαξίμου να υποστηρίζει ότι ήδη βρίσκεται κοντά στους 197 και αναζητούνται ακόμη 3 ψήφοι.

Ο υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Κουρουμπλής, κατέθεσε την Πέμπτη αλλαγές στο νομοθέτημα που όμως αποτελούν απλά …αναδιάταξη των άρθρων του, μιας και το μόνο που αλλάζει είναι η αρίθμησή τους. Μια κίνηση που απλώς απομόνωσε σε μορφή ενός άρθρου την διάταξη που προβλέπει την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών, αυτό που η κυβέρνηση ονομάζει «αναλογική εκπροσώπηση των κομμάτων». Η συγκεκριμένη διάταξη ορίζει το μοίρασμα των εκλογικών εδρών με αναλογικό τρόπο ανάμεσα στα κόμματα που θα υπερβούν το όριο του 3%, το οποίο φυσικά παραμένει, καθιστώντας έωλο το κυβερνητικό επιχείρημα περί θεσμοθέτησης της απλής αναλογικής. Με τον νομικίστικο αυτόν τρόπο, η κυβέρνηση προσπαθεί να «στριμώξει» πολιτικά το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ που έχουν ταχθεί υπέρ της κατάργησης του «μπόνους» και της απλής αναλογικής. Ήδη κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για υποκρισία των δύο κομμάτων. Στην αναζήτηση των 200 ψήφων η κυβέρνηση δεν θα αρνηθεί ακόμη και την υπέρψηφίση από την Χρυσή Αυγή, αφού ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης επεσήμανε πώς δεν υπάρχουν «ανεπιθύμητες ψήφοι». Παρόλα αυτά, ήδη το ΠΑΣΟΚ έχει δηλώσει ότι θα καταψηφίσει τόσο την αρχή όσο και το σύνολο των άρθρων του νομοσχεδίου ενώ δεν αποκλείεται το ΚΚΕ να επιλέξει ακόμη και την αποχή από τη συγκεκριμένη ψηφοφορία, καταγγέλοντας τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας η όλη υπόθεση παρουσιάζεται ως αποδοχή ήττας από την κυβέρνηση και ως απάντηση σε σφυγμομετρήσεις και γκάλοπ που θέλουν την πολιτική αποδοχή της συνεχώς μειούμενη.

Η πολιτική τάση που διαφαίνεται ξεκάθαρα από την όλη ιστορία είναι: Η ύπαρξη προθέσεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ να δρομολογήσει εξελίξεις «σύσφιξης» των σχέσεων με ένα ακόμη τμήμα της σοσιαλδημοκρατίας ― πλήν αυτού που έχει ήδη ενσωματωθεί. Στόχος που έχει υιοθετηθεί από την ηγετική ομάδα του κόμματος. Πιθανή ψήφιση του νομοσχεδίου θα δρομολογούσε εξελίξεις προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση, τόσο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και του ΠΑΣΟΚ και ίσως σε άλλα συναφή κόμματα.

Από την άλλη, η διατήρηση του πλαφόν του 3% διασαφηνίζει την κυβερνητική πρόθεση να παραμείνουν εκτός κοινοβουλίου οι όποιες «ενοχλητικές» φωνές, σε ένα σώμα με συντριπτική φιλο-μνημονιακή πλειοψηφία. Η εμμονή στο 3% αποδεικνύει τον υποκριτικό χαρακτήρα της ρύθμισης και από την σκοπιά της εξυγίανσης των αστικοδημοκρατικών θεσμών, αφού η ύπαρξή του «μειώνει» την αξία της ψήφου μεγάλης μερίδας του εκλογικού σώματος, που με βάση τις 3 τελευταίες αναμετρήσεις μπορεί να φθάσει και το 1/5 των εκλογέων! Τα κυβερνητικά επιχειρήματα σχετικά με αυτό αφορούν την αποφυγή …εκφυλιστικών φαινομένων και προσωποπαγών κομμάτων στη Βουλή. Τοποθέτηση που μοιάζει μάλλον ανέκδοτο, αν θυμηθεί κανείς ότι κεντρικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές ήταν το «Ψηφίζουμε για Πρωθυπουργό»! Επίσης, υποτίθεται ότι για το θέμα αυτό υπάρχει ένσταση των Ανεξάρτητων Ελλήνων που επισείουν κινδύνους «εθνικού χαρακτήρα» από την ύπαρξη μουσουλμανικού κόμματος στην Θράκη.

Τους δημαγωγικούς κυβερνητικούς στόχους υπηρετεί και η επέκταση του δικαιώματος ψήφου σε άτομα ηλικίας 17 ετών, που συνοδεύεται και από τη δυνατότητα χορήγησης …διπλώματος οδήγησης, που θα περάσει άμεσα με νομοθετική ρύθμιση του υπουργείου Μεταφορών.

Πολιτική κληρονομιά της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που εξελέγη τον Απρίλιο του 1990, το πλαφόν του 3% για να εισέλθει ένα κόμμα στο Κοινοβούλιο, είναι η πεμπτουσία του αντιδημοκρατικού χαρακτήρα του εκλογικού συστήματος. Η τότε κυβέρνηση της Δεξιάς επέλεξε τον τρόπο αυτό (μεταξύ άλλων) προκειμένου να σταθεροποιήσει το κλυδωνιζόμενο πολιτικό σύστημα, ενισχύοντας το δικομματισμό. Από τότε μέχρι σήμερα, το πλαφόν του 3% αξιοποιήθηκε από το κόμματα εξουσίας για να εδραιώσουν την πολιτική τους κυριαρχία, για να καταδικάσουν εν τη γενέσει τους νέα πολιτικά μορφώματα σηκώνοντας ψηλά τον πήχη της κοινοβουλευτικής ανάδειξης και για να διευκολύνουν το σχηματισμό μονοκομματικών κυβερνήσεων πλειοψηφίας, αποτρέποντας τον κατακερματισμό των εδρών. Τον ίδιο δρόμο επιλέγει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Απλή αναλογική σημαίνει έδρα με 0,34%. Οτιδήποτε άλλο δεν είναι απλή αναλογική.

Το πλαφόν του 3% είναι αντιδημοκρατικό διότι ενισχύει τη λογική της «χαμένης ψήφου». Ωθεί άρρητα τους ψηφοφόρους να επιλέξουν ένα κομματικό σχηματισμό από αυτούς που δημοσκοπικά φαίνεται να επιβιώνουν κοινοβουλευτικά, παραβλέποντας την αυθεντική τους βούληση. Ακόμη χειρότερα, είναι αντιδημοκρατικό επειδή αφήνει χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση ένα σημαντικό κομμάτι των ψηφοφόρων οι οποίοι τελικώς επέλεξαν κόμματα που δεν πέρασαν την οροφή. Κλέβει κανονικά τις έδρες που αντιστοιχούν στα εκτός Βουλής κόμματα και τις μοιράζει στους μεγάλους. Οι εκλογές του 2012 ήταν οι πλέον χαρακτηριστικές ως προς αυτό το σημείο. Το άθροισμα των κομμάτων που συγκέντρωσαν ποσοστό κάτω του 3% ανήλθε σε περίπου 20%!

Ο ίδιος ο Συνασπισμός έχει πέσει θύμα του αντιδημοκρατικού αυτού μέτρου, όταν στις εκλογές του 1993 το κόμμα υπό την ηγεσία της Μαρίας Δαμανάκη συγκέντρωσε 2,94%, αποτυγχάνοντας να περάσει το πλαφόν. Ποιος άραγε μπορεί να εξηγήσει επαρκώς, επιστημονικά και πολιτικά, την επιλογή αυτή του ορίου; Κατά καιρούς δημοσιοποιούνται διάφορες ερμηνείες, οι οποίες ασφαλώς και δεν έχουν υιοθετηθεί επίσημα από καμία κυβέρνηση. Εξαίρεση αποτελούν οι τοποθετήσεις του Πάνου Καμμένου, που ευθέως έχει τονίσει ότι το πλαφόν του 3% πρέπει παραμένει για να αποτραπεί η ίδρυση και η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση ενός κόμματος που θα έχει ως «βάση» τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Μετά την τελευταία συνάντηση Τσίπρα και Καμμένου, πριν ανακοινωθούν από τη συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων οι τελικές προτάσεις για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, ο Πάνος Καμμένος δήλωσε υπαινικτικά και παραπέμποντας προφανώς στις παλιότερες τοποθετήσεις του, ότι το πλαφόν του 3% πρέπει να παραμείνει «για τους γνωστούς λόγους». Η δημοκρατία όμως α λα καρτ δεν είναι δημοκρατία. Σήμερα κηρύσσεται ανεπιθύμητο κοινοβουλευτικά ένα π.χ. μουσουλμανικό κόμμα, αύριο μια άλλη άποψη που μπορεί να σηκώσει το πλαφόν ακόμη ψηλότερα. Στην Τουρκία για παρόμοιους λόγους (τον αποκλεισμό των Κούρδων μεταξύ άλλων) το πλαφόν είναι 10%! Η κατάργηση του πλαφόν είναι θέμα αρχής.

Nicole Colson | μετάφραση Πάνος Πέτρου 

αναδημοσίευση από socialistworker.org

Η δολοφονία δύο μαύρων ανδρών -του Άλτον Στέρλινγκ στο Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνα και του Φιλάντο Κάστιλ στο Φάλκον Χάιτς, προάστιο των Twin Cities στη Μινεσότα- από την αστυνομία την περασμένη εβδομάδα προκάλεσε φρίκη σε όλο τον πλανήτη και κατέβασε πολλούς διαδηλωτές στους δρόμους σε όλη τη χώρα, για να φωνάξουν πως «οι Ζωές των Μαύρων Μετράνε» (Black Lives Matter).

Όμως πολύ γρήγορα, στο Ντάλας, ένας άνδρας που πυροβόλησε αστυνομικούς την ώρα διαδήλωσης υποστηρικτών του κινήματος Black Lives Matter (BLM) –σκοτώνοντας 5 αστυνομικούς και τραυματίζοντας αρκετούς προτού σκοτωθεί ο ίδιος από την αστυνομία- έδωσε την ευκαιρία στα ΜΜΕ και τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου να στρέψουν την προσοχή μακριά από την επιδημία αστυνομικής βίας και να κατηγορήσουν εκείνους που ξεσηκώνονται και διαδηλώνουν.

Ο Μίκα Ξαβιέ Τζόνσον, ένας αφροαμερικάνος βετεράνος πολέμου, άνοιξε πυρ κατά της αστυνομίας στη διάρκεια μιας διαδήλωσης του Black Lives Matter στο Ντάλας στις 7 Ιούλη. Δεν υπήρξε κανένα στοιχείο, ούτε κατά την αρχική σύγχυση αμέσως μετά την επίθεση, ότι ο Τζόνσον είχε κάποια σχέση με την κινητοποίηση. 

Αλλά οι Αρχές άρπαξαν αμέσως την ευκαιρία για να συκοφαντήσουν το κίνημα, με τον ισχυρισμό ότι η επίθεση ήταν τμήμα ενός συντονισμένου σχεδίου –που τάχα περιλάμβανε τέσσερις σκοπευτές, όπως ισχυρίστηκε αρχικά η αστυνομία- και τα ΜΜΕ συμφώνησαν πρόθυμα με αυτήν τη γραμμή.

Πολιτικοί ηγέτες και σχολιαστές στα ΜΜΕ αμέσως τσουβάλιασαν τη διαμαρτυρία ενάντια στην ρατσιστική αστυνομική βία με τους πυροβολισμούς του Τζόνσον –και κάλεσαν το κίνημα Black Lives Matter να αποδεχτεί μέρος της ευθύνης για την επίθεση του Τζόνσον.

Κλασσικό δείγμα οι New York Times, που προειδοποίησαν ότι «το Black Lives Matter αντιμετωπίζει ίσως την μεγαλύτερή του κρίση στην σύντομη ιστορία του. Παλεύει ταυτόχρονα και να κρατήσει αποστάσεις από έναν Αφροαμερικανό ελεύθερο σκοπευτή στο Ντάλας που αποφάσισε να δολοφονήσει λευκούς αστυνομικούς, και να αντικρούσει μια χορωδία δυσφημιστών που κατηγορούν το κίνημα ότι ενέπνευσε αυτήν την φονική επίθεση».  

Φυσικά, ούτε οι Times ούτε κανένας άλλος σε θέση εξουσίας δεν καλεί αντίστοιχα την αστυνομία να αναλάβει συλλογικά την ευθύνη για τις δολοφονίες που διαπράττονται από αστυνομικούς καθημερινά σε όλη τη χώρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μας λένε πως πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά: «Ένα χαλασμένο μήλο» (ΣτΜ: μέσα σε ένα κατά τα άλλα «υγιές» σύνολο).

Ο σχολιαστής του CNN, Κρις Κουόμο, είχε το θράσος να ζητήσει από την Βάλερι Κάστιλ, μητέρα του Φιλάντο Κάστιλ, να σχολιάσει τους πυροβολισμούς στο Ντάλας –πριν καν μπει στον κόπο να της κάνει έστω μια ερώτηση για την απώλεια του γιού της ή για το συγκλονιστικό βίντεο που τον δείχνει να πεθαίνει μπροστά στην κοπέλα του και την 4χρονη κόρη της.

Η πενθούσα μητέρα έβαλε τον Κουόμο στη θέση του:

«Εγώ; Δεν ξέρω τίποτα για το τι συνέβη στο Ντάλας. Ο γιος μου έχει μόλις πεθάνει και δεν έχω κοιμηθεί εδώ και 48 ώρες. Όχι λοιπόν, δεν έχω δει καθόλου τηλεόραση και δεν μπορώ να απαντήσω…

Κανείς δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μου για οτιδήποτε αφορά τον Φιλάντο. Στην πραγματικότητα, από όταν σκοτώθηκε ο γιος μου –δολοφονήθηκε, εκτελέστηκε από τους αστυνομικούς της Πολιτείας της Μινεσότα- δεν έχω δει ακόμα το πτώμα του».

Τα συγκλονιστικά βίντεο από τους θανάτους του Στέρλινγκ και του Κάστιλ –ο Στέρλινγκ ακινητοποιημένος στο πεζοδρόμιο και ο Κάστιλ στο αυτοκίνητό του καθώς η μνηστή του και η 4χρονη κόρη της παρακολουθούν τη σκηνή- επανέφερε στο φως την καθημερινή πραγματικότητα της ρατσιστικής αστυνομικής βίας.  

Οι θάνατοί τους –με διαφορά μιας μέρας και 1.000 μιλίων, αλλά συνδεδεμένοι άμεσα στα μυαλά των ανθρώπων καθώς καταγράφηκαν σε βίντεο- προκάλεσαν έναν νέο γύρο κινητοποιήσεων.

Οι περισσότερες διαδηλώσεις κλήθηκαν στο πόδι, συχνά από νέους ή άπειρους ακτιβιστές, που το ένστικτό τους έλεγε να φωνάξουν ενάντια στην αστυνομική τρομοκρατία. Διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους σε όλη τη χώρα –από το Πόρτλαντ του Όρεγκον, όπου χιλιάδες συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της πόλης μέχρι το Πόρτλαντ του Μέιν, όπου εκατοντάδες συγκεντρώθηκαν έξω από το αστυνομικό τμήμα.

Στο Όκλαντ της Καλιφόρνια –όπου αστυνομικά σκάνδαλα για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και ρατσισμό είχαν προκαλέσει την απόλυση τριών αστυνομικών διοικητών μόλις μια βδομάδα πριν- πάνω από 2.000 συγκεντρώθηκαν και διαδήλωσαν για να «Κλείσουν την Πόλη» (Shut it Down») το απόγευμα της 7 Ιούλη, στη μεγαλύτερη επίδειξη δύναμης του κινήματος Black Lives Mattter εδώ και μερικούς μήνες. Κάποια στιγμή μια ομάδα διαδηλωτών κατέλαβε την κεντρική Λεωφόρο 880, με εκατοντάδες ανθρώπους να σχηματίζουν μια ανθρώπινη αλυσίδα που μπλόκαρε την κυκλοφορία.  

Στο Σικάγο, στις 9 Ιούλη, εκατοντάδες συμμετείχαν σε διαφορετικές διαδηλώσεις και αφού πορεύτηκαν μέσα από το φεστιβάλ Taste of Chicago όπου και έστησαν ένα die-in (ΣτΜ: Οι διαδηλωτές μένουν ξαπλωμένοι, καταλαμβάνοντας το χώρο και κάνοντας ταυτόχρονα «προσομοίωση» θανάτου), κατέλαβαν μια σειρά από διασταυρώσεις.

Στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, η διαδήλωση προσέλκυσε αρκετές χιλιάδες ανθρώπους που ήθελαν να στείλουν μήνυμα ενάντια στις δολοφονίες στη Λουιζιάνα και τη Μινεσότα. Αλλά οι διαδηλωτές υποχρεώθηκαν να τρέξουν για την ασφάλειά τους όταν ένας ντόπιος δεξιός «ακτιβιστής» ονόματι Μάικλ Στρίκλαντ –που έχει ιστορικό προκλήσεων ενάντια σε σοσιαλιστές και αριστερούς- τράβηξε το όπλο του ενάντια σε αντιρατσιστές διαδηλωτές.

Χιλιάδες κατέβηκαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης –ανάμεσά τους κάποιοι που διαδήλωναν για πρώτη φορά στη ζωή τους, όπως η 16χρονη Λοτόγια Φράνσις που είπε στο περιοδικό Time: «Αυτό είναι ένα νέο Κίνημα για τα Πολιτικά Δικαιώματα και ήθελα να είμαι μέρος του… αυτήν τη φορά είμαστε πολύ πιο εξαγριωμένοι». 

Παρά την αφήγηση των ΜΜΕ ότι το κίνημα Black Lives Matter απειλεί την ειρήνη, οι διαδηλωτές συνάντησαν υποστήριξη από τους περαστικούς όπου κι αν συγκεντρώνονταν. Ο Γκρεγκ Τάλι, κάτοικος Σικάγο που υποχρεώθηκε να σταματήσει καθώς οι διαδηλωτές απέκλεισαν την Λεωφόρο Μίσιγκαν στο κέντρο της πόλης, βγήκε από το αυτοκίνητό του για να παρακολουθήσει τη διαδήλωση. «Μπορώ να περιμένω», είπε ο Τάλι στους Σικάγο Σαν-Τάιμς. «Νομίζω αυτό που γίνεται είναι πολύ πιο σημαντικό από το να φτάσει ένας άνθρωπος έγκαιρα στον προορισμό του. Παλεύουν για την αναγνώρισή τους».

Στο Σεν Πολ, εκατοντάδες συγκεντρώθηκαν στην έδρα του κυβερνήτη, καταλαμβάνοντας τον δρόμο απέξω για μέρες. Κρέμασαν στην πύλη ένα πανό που έγραφε «Δικαιοσύνη για τον Φιλάντο». Το απόγευμα της 9 Ιούλη, οι διαδηλωτές κατέλαβαν τη Λεωφόρο 80 και συγκρούστηκαν με την σιδηρόφρακτη αστυνομία.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η αστυνομία κατηγόρησε «εξωτερικούς υποκινητές» για τις διαδηλώσεις. Στη Λουϊζιάνα, ο εκπρόσωπος της αστυνομίας Ντον Κόπολα, δήλωσε: «Φαίνεται πως η διαδήλωση στο αστυνομικό τμήμα στο Μπατόν Ρουζ έχει γίνει πιο βίαιη καθώς καταφτάνουν διαδηλωτές από άλλες πόλεις».

Αλλά σύμφωνα με τον Ντάρεν Μπάουερς, του οποίου η κοπέλα Άριελ Μπέιτς ήταν ανάμεσα στους συλληφθέντες, ήταν η αστυνομία που προκάλεσε το πλήθος. «Μου είπε πως ενώ αυτή κι ο ξαδελφός της βρίσκονταν στα γρασίδια, όρμηξαν πάνω τους», δήλωσε ο Μπάουερς στην Σικάγο Τρίμπιουν. «Δεν βρίσκονταν καν στο δρόμο. Ο κόσμος διαδηλώνει ειρηνικά. Γιατί οι μπάτσοι φοράνε τόσο βαριά εξάρτηση;».  

Η αστυνομία βρήκε την ευκαιρία να περάσει στην επίθεση στο Μπατόν Ρουζ και σε όλη τη χώρα εξαιτίας της φονικής επίθεσης του Μίκα Τζόνσον στο Ντάλας –η οποία παρουσιάστηκε στρεβλά ως μια πράξη βίας που συνδέεται με το Black Lives Matter.

Η αστυνομία του Ντάλας αρχικά υποστήριξε πως εμπλέκονται τουλάχιστον τέσσερις σκοπευτές. Συνέλαβαν τρεις ανθρώπους και στη συνέχεια τους άφησαν –σιωπηλά- ελεύθερους. Όπως έγραψε ο Στίβεν Ρόζενφελντ στο Alternet, όσον αφορά την κάλυψη των γεγονότων από τα ΜΜΕ: «Το μήνυμα και η παρουσίαση… ήταν η στερεοτυπική εικόνα μιας συμμορίας βαριά οπλισμένων μαύρων ελεύθερων σκοπευτών που εξαπολύουν μια μορφή φυλετικού πολέμου». 

Μόνο αργότερα παραδέχτηκαν οι Αρχές ότι υπήρχε μόνο ένας ύποπτος σκοπευτής, ο Τζόνσον, ο οποίος φέρεται να είπε στην αστυνομία ότι «ήθελα να σκοτώσω λευκούς… ιδιαίτερα μπάτσους». Σκοτώθηκε από την ομάδα SWAT (ΣτΜ: το αμερικανικό αντίστοιχο της ΕΚΑΜ) του Ντάλας, που χρησιμοποίησε μια βόμβα που πυροδοτήθηκε μέσω ρομπότ για να τον σκοτώσει.

Τα ΜΜΕ δεν ασχολήθηκαν καθόλου με αυτό, αλλά η εκτέλεση του Τζόνσον με τηλεχειριστήριο δείχνει μια τρομακτική κλιμάκωση της στρατιωτικοποίησης της αστυνομίας. Κι αν η αστυνομία χρησιμοποιούσε βόμβες-ρομπότ και ενάντια στους άλλους τρεις υποτιθέμενους δράστες –που αποδείχθηκαν αθώοι;

«Το γεγονός ότι η αστυνομία έχει ένα τέτοιο όπλο, και άλλα όπλα όπως drones και τανκς, είναι δείγματα της στρατιωτικοποίησης της αστυνομίας –και κινείται στη λάθος κατεύθυνση», δήλωσε στο Common Dreams η πρώην πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Δικηγόρων, Μάρτζορι Κον.

Εν τω μεταξύ, τα μίντια ασχολήθηκαν ελάχιστα με το γεγονός ότι ο Τζόνσον ήταν βετεράνος πολέμου που υπηρέτησε στο Αφγανιστάν. Την εποχή του «πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία», η βία που έχει εξαπολύσει η αμερικανική αυτοκρατορία συχνά γυρνά πίσω στις ΗΠΑ. Αλλά τα θύματα είναι συνήθως οι οικογένειες πρώην στρατιωτών –και ιδιαίτερα οι ίδιοι οι βετεράνοι που φτάνουν σε σημείο ψυχικής κατάρρευσης. 

Επίσης, τα αποδεδειγμένα στοιχεία της ρατσιστικής αστυνομικής βίας διαστρεβλώθηκαν στο βαθμό που έγιναν αγνώριστα. Ένα άθλιο άρθρο της Washington Post ανέφερε ότι τον Φιλάντο Κάστιλ τον είχε σταματήσει η αστυνομία τουλάχιστον 52 φορές τα τελευταία χρόνια, κι είχε το θράσος να αναρωτηθεί: «Να ήταν άραγε φυλετική προκατάληψη;».

«Του είχαν επιδώσει πρόστιμα αξίας τουλάχιστον 6.588 δολαριών, αν και αθωώθηκε για πάνω από τις μισές από τις 86 παραβιάσεις, σύμφωνα με τα δικαστικά αρχεία», έγραψε το άρθρο στην Post. «Να ήταν ο Κάστιλ πολύ κακός οδηγός ή να ήταν απλά άτυχος; Ή μήπως είχε στοχοποιηθεί από αστυνομικούς που ξεδιαλέγουν ειδικά μαύρους οδηγούς όπως αυτόν και τους σταματάνε, όπως ισχυρίζονται οικογενειακοί του φίλοι; Την απάντηση μάλλον δεν θα την μάθουμε ποτέ».    

Αλήθεια; Δεν θα την μάθουμε ποτέ; Εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ ξέρουν την απάντηση. Ο Φιλάντο Κάστιλ ήταν θύμα ρατσισμού, όπως και ο Άλτον Στέρλινγκ, όπως και ο Φρέντι Γκρέι και ο Ταμίρ Ράις, και η Σάντρα Μπλαντ και ο Ράμαρλεϊ Γκράχαμ και ο Λακουάν ΜακΝτόναλτ και τόσοι πολλοί άλλοι σε διάφορες πόλεις σε όλες τις ΗΠΑ. 

Ο φόνος πέντε αστυνομικών στο Ντάλας δεν το αλλάζει αυτό. Όπως απάντησε στον Κουόμο, δείχνοντας απίστευτη αυτοσυγκράτηση, η Ντάιαμοντ Ρέινολντς, η μνηστή του Φιλάντο Κάστιλ που τον είδε να δολοφονείται μπροστά στα μάτια της: «Αυτό ξεπερνά τον Φιλάντο, ξεπερνά τον Τρέιβον Μάρτιν, ξεπερνά την Σάντρα Μπλαντ. Μας ξεπερνά όλους. Γι’ αυτό και σήμερα, θέλω δικαιοσύνη για όλους».

Στην πραγματικότητα, ο κατάλογος της ίδιας της Washington Post με ανθρώπους που σκοτώθηκαν από την αστυνομία στις ΗΠΑ, κατέγραψε 512 δολοφονημένους από την αστυνομία μέσα στο 2016, είναι ήδη 24 περισσότερες δολοφονίες από πέρσι τέτοια εποχή.

Όπως είπε στο Time ο 16χρονος Μπράιαν Μπιουκάναν καθώς διαδήλωνε στη Νέα Υόρκη την περασμένη βδομάδα: «η επίθεση στο Ντάλας είναι μια τραγωδία, αλλά εξίσου τραγωδία είναι να βγαίνεις από το σπίτι σου και να μην αισθάνεσαι ασφαλής να περπατήσεις στο δρόμο».   

Τα λόγια του Μπράιαν Μπιουκάναν εκφράζουν όλους όσους έχουν σταθεί απέναντι στη ρατσιστική βία της αστυνομίας. Αλλά την ίδια ώρα, από την απέναντι πλευρά, οι εκκλήσεις «να αποδοθεί δικαιοσύνη» αφορούν μόνο τους νεκρούς αστυνομικούς –καθώς ξεκινά μια δυσφημιστική εκστρατεία που επιχειρεί να στιγματίσει το κίνημα Black Lives Matter ως ρατσιστικό ενάντια στους λευκούς.

Για παράδειγμα, το δεξιό σάιτ Drudge Report ανακοίνωσε με τίτλο του ότι «οι Μαύρες Ζωές Σκοτώνουν». Η New York Post σε παρεμφερή γραμμή έγραψε στο πρωτοσέλιδό της «Εμφύλιος Πόλεμος».

Ο πρώην δήμαρχος Νέας Υόρκης, Ρούντολφ Τζουλιάνι, στιγμάτισε το κίνημα Black Lives Matter ως «εγγενώς ρατσιστικό» και «αντι-αμερικάνικο» σε μια εμφάνισή του στην εκπομπή του CBS «Face the Nation». Ο Τζουλιάνι επιχείρησε να υποβαθμίσει την ρατσιστική αστυνομική βαρβαρότητα, ισχυριζόμενος ότι το πραγματικό πρόβλημα της Αμερικής είναι «η βία μαύρων εναντίον μαύρων». Ο Τζουλιάνι, επικαλούμενος μια ανύπαρκτη στατιστική που έβγαλε απτο μυαλό του, είπε ως «η πραγματική απειλή για τα μαύρα παιδιά, 99 στις 100 φορές, είναι άλλα μαύρα παιδιά που πρόκειται να τα σκοτώσουν».

Ακόμα χειρότερος ήταν ο πρώην βουλευτής Τζο Γουολς, μέλος του Tea Party και δεξιός παρουσιαστής στο ραδιόφωνο, που απείλησε στα σόσιαλ μίντια με βία ενάντια και στο κίνημα Black Lives Matter, αλλά και στον Μπάρακ Ομπάμα. «Είναι πόλεμος πλέον», έγραψε ο Γουολς. «Φυλάξου Ομπάμα. Φυλαχτείτε καθάρματα του black lives matter. Η Πραγματική Αμερική σας ψάχνει».

Αν ο Γουολς δεν ήταν λευκός, και ο πρόεδρος τον οποίο απειλούσε ήταν λευκός, τώρα θα βρισκόταν στη φυλακή. Αλλά βέβαια σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μιλούσε εκ μέρους της «Πραγματικής Αμερικής» -δηλαδή της ρατσιστικής Αμερικής.

Μετά τον σκοτωμό των αστυνομικών στο Ντάλας και την άγρια αντίδραση που ακολούθησε, πρέπει να διαδηλώσουμε περισσότερο από ποτέ για να αποκρούσουμε την ιδεολογική επίθεση που επιχειρεί να φιμώσει όσους απαιτούν δικαιοσύνη για τον Φιλάντο Κάστιλ και τον Άλτον Στέρλινγκ –για να επικρατήσει μια συζήτηση για τους «γενναίους» μπάτσους που υποτίθεται πως «ρισκάρουν τις ζωές τους».

Στην πραγματικότητα, το επάγγελμα του αστυνομικού δεν μπαίνει καν στη λίστα των 10 πιο επικίνδυνων επαγγελμάτων στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με στατιστικές του FBI, το 2015 ήταν μια από τις ασφαλέστερες χρονιές για να είναι κανείς μπάτσος –ισόπαλο με το 2008 στο δεύτερο χαμηλότερο αριθμό νεκρών αστυνομικών από όταν άρχισαν να καταγράφονται.

Το σύνθημα που αντηχεί σε όλα τα ΜΜΕ ότι «οι Μπλε Ζωές Μετράνε» έχει στόχο να κάνει τις μαύρες ζωές να μετράνε λιγότερο. Όπως έγραψε η Νατάσα Λέναρντ στο Rolling Stone:

«Την βδομάδα που χιλιάδες από μας κατεβήκαμε στους δρόμους για να επιμείνουμε για άλλη μια φορά ότι οι Μαύρες Ζωές Μετράνε, τα γεγονότα στο Ντάλας θα πιέσουν να προκύψουν διάφορες λάθος "εξισώσεις". Με κυρίαρχη την πίεση ότι αν λέμε ότι οι Μαύρες Ζωές Μετράνε, θα πρέπει να συμπληρώνουμε ταυτόχρονα ότι και οι Μπλε Ζωές Μετράνε.

Δεν πρόκειται να φωνάξω ότι οι Μπλε Ζωές Μετράνε, γιατί δε χρειάζεται καν να ειπωθεί. Το γνωρίζουμε ήδη, καθώς ο θάνατος 5 αστυνομικών αυτή τη βδομάδα προκάλεσε την άμεση αντίδραση του προέδρου, όπως είχε συμβεί και μετά την δολοφονία 2 αστυνομικών το 2014. Αυτό ακριβώς θα πει «μετράνε». Ενώ οι δηλώσεις του προέδρου στην αρχή της βδομάδας για τους θανάτους του Άλτον Στέρλινγκ και του Φιλάντο Κάστιλ ήταν συγκινητικές, δεκάδες άοπλοι μαύροι, δολοφονούνται από τους μπάτσους χωρίς να ακολουθήσει προεδρική δήλωση. Για παράδειγμα, η αστυνομία στις ΗΠΑ έχει σκοτώσει πάνω από 100 άοπλους μαύρους μόνο τη χρονιά που πέρασε. Το γεγονός ότι είναι τόσο πολλές οι δολοφονίες για να μιλάει για την καθεμιά ο Ομπάμα ξεχωριστά; Αυτό ακριβώς θα πει “δε μετράνε” σε μια κοινωνία».     

Σχολιαστές και πολιτικοί που αγνοούν βολικά τους θανάτους του Στέρλινγκ και του Κάστιλ και τόσα άλλα θύματα της αστυνομικής βιαιότητας –ή ακόμα χειρότερα, ισχυρίζονται ότι με κάποιον τρόπο τα θύματα «πήγαιναν γυρεύοντας»- πρέπει να καταγγελθούν με τον ισχυρότερο τρόπο.

Ο Κάστιλ, ο Στέρλινγκ και οι εκατοντάδες άλλοι που δολοφονήθηκαν από την αστυνομία φέτος δεν είναι νεκροί γιατί δεν συμμορφώθηκαν αρκετά γρήγορα στις εντολές ή γιατί αντιστάθηκαν ή γιατί είχαν «υφάκι» απέναντι στους μπάτσους. Οι θάνατοί τους χρεώνονται σε ένα σύστημα στο οποίο η αστυνομική καταστολή πάει χέρι-χέρι με τον συστηματικό ρατσισμό και τις διακρίσεις.

Τις ερχόμενες μέρες και βδομάδες, όσοι εναντιωνόμαστε στο ρατσισμό και την αστυνομική βία θα πρέπει να εργαστούμε ακόμα πιο σκληρά για να χτίσουμε το κίνημα –και να απαντήσουμε ενάντια στις επιθέσεις εκείνων που ισχυρίζονται ότι την βία την προκαλούμε εμείς, και όχι αυτοί. 



πηγή rproject

Γιάννης Νικολόπουλος


Στα τέλη του περασμένου Μαρτίου, στο πλαίσιο μιας προ ημερησίας διάταξης συζήτησης για τη δικαιοσύνη, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε προαναγγείλει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής προκειμένου να διαπιστωθεί η νομιμότητα και η σκοπιμότητα χορήγησης τραπεζικών δανείων σε ΜΜΕ – κυρίως τηλεοπτικά - και κόμματα τις τελευταίες δεκαετίες.