Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος

Υπέρ της γνωμοδότησης του Εισαγγελέα του ΑΠ για τις παρακολουθήσεις τάσσεται η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος επισημαίνοντας πως «παρέχεται στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η αρμοδιότητα να γνωμοδοτεί επί θεμάτων που παρουσιάζουν γενικότερο ενδιαφέρον, ερμηνεύοντας διατάξεις νόμων».

Παράλληλα, τονίζει πως στην συγκεκριμένη περίπτωση «η έκφραση επιστημονικών και άλλων απόψεων που αξιολογούν ή παρερμηνεύουν το περιεχόμενό της, δεν μπορεί να αποτελεί την αφορμή για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών σκοπιμοτήτων και αφενός μεν να βάλλεται ο θεσμός και αφετέρου δε να επιχειρείται να παρεμποδιστεί η δικαιοδοτική κρίση και η έκφραση γνώμης δικαστικής αρχής».

Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος έχει ως εξής:

«Κατά το Σύνταγμα ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και όλοι οι εισαγγελικοί λειτουργοί εντάσσονται στη δικαστική λειτουργία της Πολιτείας και απολαμβάνουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας.

Καθήκον της εισαγγελικής αρχής, μεταξύ άλλων, είναι η τήρηση της νομιμότητας, παρέχεται δε από το νόμο και ειδικότερα από τη διάταξη του άρθρου 29 παρ.2 Ν. 4938/2022 (ΚΟΚΔΛ), στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η αρμοδιότητα να γνωμοδοτεί επί θεμάτων που παρουσιάζουν γενικότερο ενδιαφέρον, ερμηνεύοντας διατάξεις νόμων.

Σχετικά δε με διατάξεις νόμων που αφορούσαν το απόρρητο των επικοινωνιών, έχουν εκδοθεί στο παρελθόν οι με αριθμούς 9/2009, 12/2009 και 9/2011 γνωμοδοτήσεις Εισαγγελέων του Αρείου Πάγου.

Αμφισβητήσεις ως προς το αντικείμενο και τα όρια της γνωμοδοτικής αρμοδιότητας του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όπως και της με αριθμό 1/2023 γνωμοδότησής του, θα μπορούσαν να εγερθούν, εάν το περιεχόμενο αυτής, αφορούσε συγκεκριμένο θέμα για το οποίο είχαν επιληφθεί τα αρμόδια δικαστικά όργανα, ώστε να αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο επηρεασμού της κρίσης τους, περίπτωση που δεν συντρέχει εν προκειμένω.

Η έκφραση επιστημονικών και άλλων απόψεων που αξιολογούν ή παρερμηνεύουν το περιεχόμενό της, δεν μπορεί να αποτελεί την αφορμή για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών σκοπιμοτήτων και αφενός μεν να βάλλεται ο θεσμός και αφετέρου δε να επιχειρείται να παρεμποδιστεί η δικαιοδοτική κρίση και η έκφραση γνώμης δικαστικής αρχής».

ΠEΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑ
ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ

Το έργο του σπουδαίου συνθέτη με ηλεκτρικούς ήχους και synth, λούπες και πολυφωνίες και το βλέμμα στο μέλλον.

01.02 - 05.02.23 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30

Με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, ο Παύλος Παυλίδης επανασυστήνει 16 από τις σημαντικότερες συνθέσεις του, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης. Μια απρόσμενη μουσική συνάντηση σε σκηνοθεσία Χρήστου Σαρρή.

Ένας σύγχρονος τραγουδοποιός «συναντά» έναν από τους σπουδαιότερους Έλληνες συνθέτες και δημιουργεί μια μουσική παράσταση που μας ταξιδεύει «Πέρα από τη θάλασσα», στο μέλλον.  Ύστερα από πρόσκληση της οικογένειας του Γιάννη Μαρκόπουλου, ο Παύλος Παυλίδης δίνει νέα πνοή σε 16 από τα σημαντικότερα έργα του συνθέτη και τα τοποθετεί σε ένα σύγχρονο ηχητικό περιβάλλον, εμπλουτισμένα με ηλεκτρικούς και synth ήχους, λούπες και πολυφωνίες, φροντίζοντας να μην απομακρυνθούν από τη βαθιά ουσία τους. Μια απρόσμενη μουσική συνάντηση στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης από 1 έως 5 Φεβρουαρίου, γεμάτη αναμνήσεις, έντονα συναισθήματα αλλά και ανεξερεύνητα ηχητικά τοπία. Διατηρώντας αναλλοίωτα τα μηνύματα των τραγουδιών του χθες και προσαρμόζοντάς τα ηχητικά από τη δεκαετία του 1960 στο σήμερα, ο Παύλος Παυλίδης δημιουργεί μια μουσική παράσταση σαν φτιαγμένη από το μέλλον για το μέλλον που συνοδεύεται και από το ομώνυμο album που κυκλοφορεί από τη δισκογραφική εταιρεία United We Fly. Με σπουδαίους συνεργάτες, βάζοντας τη σφραγίδα και το ιδιαίτερο ύφος του και συνδυάζοντάς τα αρμονικά με το μοναδικό καλλιτεχνικό στίγμα του διεθνώς αναγνωρισμένου μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, αλλά και με τη συνοδεία των κατάλληλων visuals να συμπληρώνουν τον φουτουριστικό χαρακτήρα του «Πέρα από τη θάλασσα», αυτή η συναυλία λέει μια ιστορία επί σκηνής. «Μπορεί να πει κανείς ότι ο Μαρκόπουλος καταφέρνει και κάνει το ασύλληπτο να ακούγεται σαν φυσιολογικό, ενώνει την Ανατολή με τη Δύση και επαναπροσδιορίζει την ελληνικότητα ανοίγοντας ορίζοντες».

Η συνεργασία των δύο μουσικών γεννήθηκε το 2019. Όταν η κόρη του συνθέτη, Λένγκα Μαρκοπούλου, μεταφέρει στον Παύλο Παυλίδη την επιθυμία του πατέρα της να διασκευάσει εκείνος τραγούδια του. Τέσσερα χρόνια μετά, ο Παυλίδης συναντά τον Μαρκόπουλο, και ο Χρήστος Σαρρής δημιουργεί στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης ένα αναπάντεχο οπτικό περιβάλλον που συνοδεύει την παράσταση: ένα μελλοντολογικό μετά-τοπίο, όπου οι άνθρωποι αναζητούν ξανά και ξανά ένα καλύτερο αύριο, πέρα από μια θάλασσα. «Ένα τρίπτυχο για την ανθρώπινη βία που οδηγεί στη μετατόπιση, τη διαρκή ρευστότητα της ταυτότητας φύλου, μια εικόνα από το μέλλον της μετανάστευσης, και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Κοινωνικά ζητήματα από το σήμερα, το χθες και το αύριο, συνοδεύουν την περφόρμανς που μας προτρέπει να βυθιστούμε σε ένα σύμπαν όπου ο χρόνος σταματά να κυλά. Τα απομεινάρια ενός πολιτισμού του μέλλοντος που δεν υπάρχει πια. Και ξαφνικά, με το βλέμμα πάντα στο μέλλον, για ακόμη μια φορά το έργο του συνθέτη παραμένει μπροστά για την εποχή του αλλά και την εποχή μας».

Ο σπουδαίος Παύλος Παυλίδης, υπεύθυνος για τα περισσότερα από τα πιο ωραία και σημαντικά τραγούδια της ελληνικής μουσικής τα τελευταία τριάντα χρόνια. Από τότε που ως ηγέτης των Ξύλινων Σπαθιών συνέβαλλε σε μια καθοριστική τομή της εγχώριας νεανικής κουλτούρας, μέχρι και σήμερα που διανύει πια την τρίτη δεκαετία μιας ιδιοσυγκρασιακής και πολυσχιδούς σόλο πορείας.

Από τα «Μαλαματένια Λόγια» στα «Χίλια Μύρια Κύματα» και από εκεί «Πέρα από τη Θάλασσα». Ένας χαρισματικός τραγουδοποιός που τολμά διαρκώς να εμπλουτίζει τον ήχο του με νέα στοιχεία, τώρα έχει την δυνατότητα να «πειράξει» και το έργο ενός συνθέτη που θαυμάζει πολύ και από πολύ μικρός.

Συντελεστές
φωνή, ηλεκτρική κιθάρα: Παύλος Παυλίδης
ηλεκτρικό μπάσο, bass synth: Δημήτρης Τσεκούρας
πλήκτρα: Γιώργος Θεοδωρόπουλος
τύμπανα, electronic percussion (pad): Θάνος Μιχαηλίδης
ηλεκτρική κιθάρα, synthesizer: Αλέκος Γεωργουλόπουλος
βιολί, ηλεκτρική κιθάρα: Δημήτρης Χατζηζήσης
Κουαρτέτο εγχόρδων: Μιχάλης Βρέττας (βιολί), Νεφέλη Λιούτα (βιολί), Στέλιος Παπαναστάσης (βιόλα), Σοφία Ευκλείδου (τσέλο)
Φωνητικά: Πολυφωνικό Σχήμα Διώνη: Ειρήνη Κολιούση, Παναγιώτα Κολιούση, Ανθή Κύρκου
Σκηνοθεσία: Χρήστος Σαρρής
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σμαράγδα Δογάνη
Σκηνικά: Λουκάς Μπάκας
Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Ενδυματολόγος: Ηλέκτρα Σταμπουλού
Κινησιολογία: Σοφία Μαυραγάνη
Συνεργάτιδα του Λουκά Μπάκα: Φιλάνθη Μπουγάτσου
Βοηθός φωτιστή: Τζάνος Μάζης
Ηχοληψία
FOH: Δημήτρης Δημητριάδης
STAGE: Δημήτρης Κωνσταντινίδης
Για τα visuals: Sagans, Τάσος Κουβέλης
Γύρισμα για τα visuals
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Ζιβόπουλος
DOP: Κοραλία Δογάνη
Βοηθός Video Crew: Αντρέας Μάρκου
Βοηθός Παραγωγής: Αγγελική Αυγέρη
Μοντάζ: Τρύφωνας Καρατζίνας
Color: Μάνθος Σάρδης
Μακιγιέζ: Μόρφη Μενεμένογλου
Συμμετέχοντες
Χορευτές: Zandile Ngubane, Irene Adwoa Sackey, Helene Habia Nzanga, Jane Njeri Mwaura, Σταυρούλα Κυριακίδου
Μουσικοί: Dauda Conteh, Justus Malesi, Yorro Keita
Υπεύθυνοι παραγωγής: Δήμητρα Χατζηχαραλάμπους, Βασίλης Μπακατσής 
Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, United we fly

Ευχαριστούμε: το Τμήμα Εθνικών Ενδυμασιών του Λυκείου των Ελληνίδων για την παραχώρηση κοσμημάτων από τη συλλογή του
Ευχαριστίες στους: Jacopo Fokas, Miracle
 

Ο Παύλος Παυλίδης για το «Πέρα από τη θάλασσα»
«Όταν στην εφηβεία μου άκουσα το “Παραπονεμένα λόγια” δεν χρειαζόμουν άλλες εξηγήσεις. Όντας έφηβος, άρχισα να ακούω πολλή ξένη μουσική. Η υψηλή ένταση και η ενέργεια που είχαν τα αγαπημένα μου συγκροτήματα άλλαξε την οπτική μου για το τι μπορεί να χωρέσει μέσα σε ένα τραγούδι, αλλά ακόμη και τώρα ακούγοντας τραγούδια όπως το “Κάτω στης μαργαρίτας τ' αλωνάκι” με τη συγκλονιστική ποίηση του Ελύτη, συνειδητοποιώ ότι το έργο του Μαρκόπουλου περιείχε όλη αυτή την ένταση, μέσα, μάλιστα, από ενορχηστρώσεις σαφώς πρωτοποριακές για την εποχή αλλά και για πάντα. Δε μου έκανε και πολλή εντύπωση οταν είδα τον Παύλο Σιδηρόπουλο ανάμεσα στους ερμηνευτές του. Εξερευνώντας, λοιπόν, εξ' αρχής το έργο του, μετά από την ευκαιρία που μου δόθηκε, πέρασα και από τοπία που γνώριζα και δεν ήξερα καν ότι του ανήκουν, όπως το μαγικό “Πέρα από τη θάλασσα”, και πάγωσα όταν άκουσα τη φωνή της Μοσχολιού και του τεράστιου Νίκου Ξυλούρη σε άλλα, πασίγνωστα τραγούδια. Τρομάζεις και λες “τι δουλειά έχω εγώ εδώ…”. Πήρα τηλέφωνο τη Λένγκα και της είπα “Είστε σίγουροι; Δεν είμαι καν τραγουδιστής…”. Γέλασε και μου είπε ότι γι αυτό σε διάλεξε ο πατέρας μου, του αρέσει ο τρόπος σου και σε βλέπει σαν ερμηνευτή. Έτσι, λοιπόν, αφέθηκα και άρχισα να βρίσκω τον εαυτό μου μέσα στο έργο του μεγάλου αυτού συνθέτη. Δε θέλω να αναλύσω εδώ την μουσικολογική προσέγγιση που θα μπορούσε κάποιος να κάνει στον Μαρκόπουλο, αλλά δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο σοκ που παθαίνει κανείς όταν επιχειρεί να εμπλακεί στη ρυθμολογία του. Μιλώντας και με φίλους, καταξιωμένους μουσικούς, πάντα συμφωνούσαμε ότι οι παρτιτούρες του, όσον αφορά στο ρυθμικό, κυρίως, κομμάτι, θα έπρεπε να φυλάσσονται σε κάποιο μουσείο παγκόσμιας μουσικής κληρονομιάς, όπως και ο τρόπος με τον οποίο μελοποιεί τον ελεύθερο στίχο. Επιγραμματικά, μπορεί να πει κανείς ότι ο Μαρκόπουλος καταφέρνει και κάνει να ακούγεται το ασύλληπτο σαν φυσιολογικό, ενώνει την Ανατολή με τη Δύση και επαναπροσδιορίζει την ελληνικότητα ανοίγοντας ορίζοντες. Δεν ξέρω τι έχω καταφέρει, μαζί με τους συνεργάτες μου, αλλά σίγουρα αποπειράθηκα να φέρω τα τραγούδια του σ’ ένα σύγχρονο ηχητικό τοπίο προσπαθώντας, ταυτόχρονα να μη χάνω την ουσία των συνθέσεων. Προσπάθησα να αφαιρέσω κάποια “αγκάθια” όσον αφορά το ύφος, αλλά και ταυτόχρονα να μην τον “προδώσω”. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όπως μου είπε μια φίλη, ότι ο Μαρκόπουλος προέρχεται από την εποχή των Μύθων. Ο Μαρκόπουλος έχει ένα τεράστιο σε αξία αλλά και σε όγκο έργο. Ασχολήθηκα με τα τραγούδια. Η επιλογή των κομματιών έγινε, κυρίως, με κριτήριο το κατά πόσο έβρισκα μέσα σε αυτά τον εαυτό μου σαν ερμηνευτή. Μιλάμε για έναν συνθέτη, ο οποίος έχει μελοποιήσει σπουδαίους ποιητές και στιχουργούς. Χάριν του ύφους αφαίρεσα ελάχιστους στίχους σε κάποια τραγούδια. Γιατί οι αδικημένοι που υπερασπίζονταν οι στίχοι αυτοί πριν πενήντα χρόνια, δεν έπαψαν να υπάρχουν, δυστυχώς, αλλά άλλοι είναι πια στην εποχή μας οι μετανάστες και οι ξεριζωμένοι. Πρόσθεσα, επίσης, σαν στιχουργός κι εγώ, κάποια λόγια, όπου αισθανόμουν ότι προσέθετα κάτι ουσιαστικό. Ανυπομονώ να μας δοθεί η ευκαιρία να συναντηθούμε και να μοιραστούμε αυτό το υλικό που είχαμε, εγώ και οι συνεργάτες μου, την τιμή να αγγίξουμε με τον τρόπο μας. Ανυπομονώ, έχοντας ακέραια την αγωνία του μαθητή, να εμφανιστούμε μπροστά σας και μπροστά στον μεγάλο, τον μυθικό μας δάσκαλο, Γιάννη Μαρκόπουλο, ελπίζοντας οτι φυσήξαμε λίγο απ’ τον αέρα της ψυχής μας στα πανιά των ωραίων του τραγουδιών, έτσι όπως ταξιδεύουν προς το μέλλον.»
 

Εικαστικό εξωφύλλου: Στέφανος Ρόκος

Αlbum “Πέρα από τη Θάλασσα”: 12 από τα τραγούδια της μουσικής παράστασης διαθέσιμα από τη δισκογραφική United We Fly

Στο νέο του album με τίτλο «Πέρα από τη Θάλασσα», ο Παύλος Παυλίδης συναντάει τον Γιάννη Μαρκόπουλο και επαναπροσεγγίζει δώδεκα τραγούδια-σταθμούς, τοποθετώντας τα σε ένα σύγχρονο ηχητικό περιβάλλον. Η ιδέα για αυτήν την απρόσμενη καλλιτεχνική συνάντηση ανήκει προσωπικά στον ίδιο τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Πίσω στο 2019, η κόρη του, Λένγκα Μαρκοπούλου, μεταφέρει στον Παύλο Παυλίδη την επιθυμία του συνθέτη να διασκευάσει εκείνος τραγούδια του. Τέσσερα χρόνια μετά, ο Παυλίδης βουτάει ξανά στον ωκεανό του κλασικού πλέον ρεπερτορίου του Γιάννη Μαρκόπουλου, επιλέγει από το σύνολο του έργου του δώδεκα εμβληματικά τραγούδια και τα τοποθετεί στη σύγχρονη εποχή δίνοντάς τους μια καινούρια πνοή. Ο Παύλος Παυλίδης και οι συνεργάτες του πειραματίζονται με τα τραγούδια αυτά εμπλουτίζοντάς τα με ηλεκτρικούς και synth ήχους, λούπες και πολυφωνίες, φροντίζοντας να μην απομακρυνθούν από την βαθιά ουσία των συνθέσεων. Το «Πέρα από τη Θάλασσα» είναι διαθέσιμο από τις 20 Ιανουαρίου 2023 στις φυσικές και ψηφιακές του εκδόσεις στο e-shop και στο bandcamp της United We Fly. Ο εικαστικός Στέφανος Ρόκος συνεργάζεται για ακόμα μία φορά με τον Παύλο Παυλίδη, δημιουργώντας δύο εντυπωσιακά έργα ειδικά για την συγκεκριμένη κυκλοφορία του άλμπουμ.

Στην ψηλότερη θέση του βάθρου κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στη σπάθη βρέθηκε η Ελληνίδα αθλήτρια Δέσποινα Γεωργιάδου στο γκραν πρι της Τύνιδας.

Πρόκειται για το δεύτερο διαδοχικό μετάλλιο της Ελληνίδας ξιφομάχου σε γκραν πρι της FIE μετά το χάλκινο της Ορλεάνης τον περασμένο Δεκέμβριο. Στον τελικό, η Γεωργιάδου επικράτησε με 15-12 της Ισπανίδας Λουθία Μαρτίν-Πορτουγκές

Νωρίτερα σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ η Δέσποινα Γεωργιάδου στον ημιτελικό επικράτησε της παγκόσμιας πρωταθλήτριας του 2022 και Νο2 του κόσμου, Γιαπωνέζας Εμούρα Μισάκι. 

Στη φάση των «64» του γκραν πρι της Τύνιδας, η Δέσποινα Γεωργιάδου επιβλήθηκε εύκολα της Ιταλίδας Μικέλα Λάντι με σκορ 15-10 και στον δεύτερο νοκ-άουτ αγώνα της κόντρα στην Βουλγάρα Γιοάνα Ιλίεβα βγήκε νικήτρια με σκορ 15-11. Με ακριβώς το ίδιο σκορ επικράτησε στη φάση των «16» επί της Ιταλίδας Γιούλια Αρπίνο. 

Στην κρίσιμη «μάχη» του προημιτελικού κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πολύ δυνατή Ουγγαρέζα Άννα Μάρτον.

Η 27χρονη έχει δυνατό παλμαρέ με ένα χάλκινο σε παγκόσμιο, ένα χάλκινο και ένα ασημένιο σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, 5 ασημένια σε γκραν πρι, 7 μετάλλια σε παγκόσμια κύπελλα και την 4η θέση στους Ολυμπιακούς του Τόκιο. Τα περισσότερα μετάλλια τα είχε κατακτήσει μεταξύ 2015-2018. Δεν αγωνίστηκε καθόλου την σεζόν μετά το Τόκιο (2021-2022), καθώς υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο γόνατο και επανεμφανίστηκε τώρα στην Τύνιδα.

Η Ουγγαρέζα μάλιστα στη φάση των 32 σταμάτησε την πορεία της έτερης Ελληνίδας ξιφομάχου, της Δώρας Γκουντούρα. Στον προημιτελικό όμως η Γεωργιάδου έπαιξε εξαιρετική ξιφασκία, πήρε τη νίκη με 15-9 και πέρασε στα ημιτελικά του γκραν πρι της Τυνησίας. 

Με το χρυσό μετάλλιο θα επιστρέψει στην Ελλάδα  και ο Νίκος Μαυρομμάτης, καθώς αναδείχτηκε νικητής στο αγώνισμα του σκιτ στο Παγκόσμιο Κύπελλο σκοποβολής στο Ραμπάτ.

Ο 42χρονος είχε ήδη κατακτήσει δύο ασημένια μετάλλια (Πεκίνο 2011, Μπακού 2022) και ένα χάλκινο (Λονάτο 2022).

Αν και στον ημιτελικό ήταν δεύτερος, με 28/30 βολές, στον τελικό ο Έλληνας σκοπευτής ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου με 38/40 βολές.

Το ασημένιο μετάλλιο κατέκτησε ο Αιγύπτιος Αζμί Μεχελμπά με 37/40 βολές και το χάλκινο ο Ιταλός Βαλέριο Παλμούτσι με 27/40.

ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ live@ ΣΤΑΥΡΟΣ του ΝΟΤΟΥ club

« Να σε δω να γελάς ΙΙ »

Τρεις τελευταίες παραστάσεις: Σάββατo 14, 21 & 28 Ιανουαρίου

«Για τις τρεις τελευταίες παραστάσεις μας στο club του Σταυρού του Νότου,  ενισχύουμε ακόμη περισσότερο την ενέργεια, τα συναισθήματα και την ουσία της παράστασης "Να σε δω να γελάς ΙΙ".

Ένα τεράστιο ευχαριστώ στους φίλους που και φέτος αγκαλιάζουν τις εμφανίσεις μας!» 

Κίτρινα Ποδήλατα

    Info:

Ώρα Έναρξης: 22.30

Ώρα Προσέλευσης: 22.00

Εισιτήριο θέασης: 12 ευρώ (Το εισιτήριο θέασης αφορά στην είσοδο στον χώρο) 

* Προπώληση εισιτηρίων στο viva.gr https://www.viva.gr/tickets/music/kitrina-podilata-stauros-tou-notou-club-1/

** Πώληση εισιτηρίων θέασης την ίδια μέρα στο ταμείο του καταστήματος .

*** Για κράτηση θέσης καθήμενου σε τραπέζι επικοινωνείτε στο τηλ 210 9226975

Σταυρός του Νότου

Φραντζή και Θαρύπου 35-37, 117 43, Νέος Κόσμος 

www.stn.gr

email: stavroslive@gmail.com 

Φάκελος χωρία αποστολέα στάλθηκε στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου.

Ο φάκελος ανοίχτηκε από αστυνομικούς όπου διαπιστώθηκε ότι περιείχε λευκή σκόνη. Ενημερώθηκε η κρατική ασφάλεια και στάλθηκε προς ανάλυση. 

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος και οι “SABOTAZ” στη μουσική σκηνή Σφίγγα

Σάββατο 14, 21 και 28 Ιανουαρίου

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος με καριέρα που ξεκινά από "Τα παιδιά από την Πάτρα" («Δε χρωστάω», «Πίκρανες τον φαντάρο», «Λαϊκό τσατσά» κ.ά.), συνεχίζει τη σύνθεση μεγάλων επιτυχιών («Κόκκινο ποτάμι», «Φίλα με», «Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω», «Αρχιπέλαγος», «Είχα κάποτε μια αγάπη» κ.ά.) συνδυάζοντας πάντα μουσικές του κόσμου. 

Οι SABOTAZ που "γεννήθηκαν" στην καραντίνα, έρχονται αρματωμένοι με αγαπημένες επιτυχίες δοσμένες μέσα από τολμηρές διασκευές, αλλά και με δικές τους συνθέσεις. 

Παρέα με τον Χρήστο Παπαδόπουλο, οι 5 σαμποτέρ Ευδοκία Ράπτη, Ίωνας Κιζιρίδης, Παναγιώτης Δανίκας, Γιάννης Κοζυράκης και Αλέξανδρος Αλεξίου, έβαλαν στο τραπέζι αγαπημένα τραγούδια (μέσα σε αυτά δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι μεγάλες  επιτυχίες του Χρήστου) και  έφτιαξαν ένα πρόγραμμα με τραγούδια που μας ταξιδεύουν στις μουσικές μας ρίζες με το βλέμμα στο μετά, με ηλεκτρισμένο ήχο και διάθεση. 

Μουσική σκηνή Σφίγγα

Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής

(είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)

Τηλέφωνο κρατήσεων: 6987844845, 2114096149

sfigamusic@gmail.com

Ώρα έναρξης: 22.00

Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr

Γενική είσοδος: 12 ευρώ (στην είσοδο της Σφίγγας)

facebook: https://www.facebook.com/sfigamusictheatre

instagram: https://www.instagram.com/sfigamusictheatre_official/

*Τα εισιτήρια εισόδου είναι θεάματος και δεν περιλαμβάνουν ποτό

Η πρώτη κούπα της σεζόν για τη Μπαρτσελόνα είναι γεγονός. Η ομάδα του Τσάβι νίκησε με 3-1 τη Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του ισπανικού Σούπερ Καπ, φτάνοντας τις 14 κατακτήσεις (πρώτη στη σχετική λίστα). Αυτός ήταν και ο πρώτος τίτλος του Τσάβι ως προπονητής των Καταλανών. Μέχρι εδώ όλα καλά.

Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί για ακόμη μία χρονιά, το Σούπερ Καπ Ισπανίας διεξάγεται στην Σαουδική Αραβία – και θα διεξάγεται εκεί μέχρι και το 2029, σύμφωνα με την νέα συμφωνία της ισπανικής λίγκας. Γιατί να διεξάγεται αυτός ο θεσμός σε μια χώρα, το καθεστώς της οποίας δολοφονεί ανθρώπους στην Υεμένη εδώ και χρόνια, διώκει συστηματικά στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και διατηρεί την θανατική ποινή ως πυλώνα του δικαιϊκού της συστήματος; Γιατί το ισπανικό ποδόσφαιρο, και για να το πάμε ένα βήμα παραπέρα, γιατί η ισπανική πολιτική ηγεσία δίνει το «πράσινο φως» για να διεξάγεται αυτό το τουρνουά σε μια χώρα, το καθεστώς της οποίας δίνει αβέρτα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για «ξέπλυμα» της εικόνας του μέσα από το ποδόσφαιρο; Τι ανάγκη έχει το ισπανικό ποδόσφαιρο, η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης, από προβολή μέσα από τα αιματοβαμμένα εκατομμύρια των σεΐχηδων;

Η ισπανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία αποκλείει τους Ισπανούς από το να δουν από κοντά τις ομάδες τους, μεταφέροντας τα ημιτελικά και τον τελικό της διοργάνωσης στην Αραβική Χερσόνησο, αδιαφορώντας για τη σύνδεση των τοπικών κοινωνιών της Ισπανίας με της ομάδες τους, απλά και μόνο γιατί τα πετροδόλαρα της βασιλικής οικογένειας του Ριάντ αξίζουν παραπάνω από την αγνή χαρά των Ισπανών οπαδών. Εκεί έχουμε φτάσει, σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται το πιο λαοφιλές άθλημα παγκοσμίως, με τους Ευρωπαίους να συμμετέχουν σε ένα ατελείωτο sportwashing, όπως ακριβώς συνέβη και με το Μουντιάλ του Κατάρ. Μέχρι που θα φτάσει αυτή η ιστορία;

 Πηγή: rosa.gr

Ντίνα Δασκαλοπούλου

Νοσταλγοί της μοναρχίας βγαλμένοι από τις πιο σκοτεινές σελίδες του προηγούμενου αιώνα έδωσαν τον τόνο χτες σε Μητρόπολη και Τατόι, γεγονός που σε συνδυασμό με την κολακευτική εικόνα την οποία φιλοτέχνησαν τα μίντια για τον τέως αποτέλεσε προσβολή στη μνήμη και τη θέληση της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων.

Παρεκκλήσι Αγίου Ελευθερίου, στην υβριδική κηδεία, όπως χαρακτήρισε αυτό το πρωτόγνωρα δημόσιο «ιδιωτικό γεγονός» ο... επίτιμος πρόεδρος των Ελλήνων Βασιλικών Ανταποκριτών, Χρήστος Ζαμπούνης. Βεβαίως στην Ελλάδα ούτε βασιλιά ούτε βασιλικούς ρεπόρτερ έχουμε από το 1974, ωστόσο αν κάποιος παρακολουθούσε τα ελληνικά κανάλια όλες αυτές τις μέρες και πολύ περισσότερο αν βρισκόταν χτες έξω από τη Μητρόπολη, θα αναρωτιόταν βάσιμα σε ποιον ακριβώς αιώνα ζούμε.

Ωστόσο, παρά τη βασιλική μιντιακή ντόπα που ζούμε από την ώρα που απεδήμησε εις Κύριον ο αοίδιμος, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Δεξιάς του Κυρίου και την κινητοποίηση των απανταχού βασιλοφρόνων ώστε να δημιουργήσουν ένα αξιομνημόνευτο πολιτικό γεγονός, αποδείχθηκε πως οι νοσταλγοί της μοναρχίας είναι είδος προς εξαφάνιση.

Κι έτσι -πέρα από το μιντιακό γεγονός που δημιουργήθηκε με όλους τους σελέμπριτι του στέμματος - το πολιτικό γεγονός δεν είχε πρωταγωνίστρια τη μοναρχία, αλλά τη... Νέα Δημοκρατία, που επιχείρησε να ψαρέψει ψήφους στα θολά νερά του μοναρχοχουντισμού και κατέληξε εκτεθειμένη προς άπασα κατεύθυνση αφού έπαιξε επικίνδυνα με την καύσιμη ύλη των νοσταλγών, αλλά και με την Ιστορία, τη μνήμη και τους θεσμούς.

Οι τεθλιμμένοι που συγκεντρώθηκαν στη Μητρόπολη και στο Τατόι χτες επέδειξαν μέγα πάθος, ωστόσο πόρρω απείχαν από το να συγκροτήσουν μέγα πλήθος. Τι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι και πού βρίσκονταν κρυμμένοι; Τι γυρεύουν εδώ και, κυρίως, πώς αντιλαμβάνονται αυτό που συμβαίνει; Γιατί στέκουν στην ουρά που ξεκινάει από την Αιόλου μέχρι να φτάσουν ακόμα και δύο ώρες μετά μπροστά στο «σεπτό σκήνωμα»;

Για κάποιους είναι απλή, καθαρόαιμη περιέργεια - πόσες φορές έχει κάποιος τη δυνατότητα να δει από κοντά τόσα βασιλικά σελέμπριτι; Για άλλους είναι νοσταλγία - κυρίως για τους ηλικιωμένους που τραγουδούν ανά δεκάλεπτο τον Εθνικό Υμνο. Για άλλους είναι στο πολιτισμικό DNA τους - εξ ου και οι Μανιάτες με τα λάβαρα. Αλλά τι κάνει έναν νέο άνθρωπο να περπατάει ντυμένος με τη γαλανόλευκη με την κορόνα στο κέντρο της Αθήνας πριν ανοίξει το Τριώδιο;

Ο Μπάουμαν ονομάζει το φαινόμενο «ρετροτοπία»: σε έναν κόσμο όπου αυξάνονται η ανασφάλεια και η βία κι αφού όλες οι ουτοπίες για ένα καλύτερο μέλλον έχουν καταρρεύσει, η επιθυμία για μια καλύτερη ζωή στρέφεται προς το παρελθόν - ακόμα και σε μια καρικατούρα.

Ετσι εξηγείται πώς ο 19χρονος -που δεν άκουσε ποτέ το «όχι προίκα στη Σοφία, χρήματα για την παιδεία»- στέκει άυπνος στην ουρά για να προσκυνήσει τη σορό του τέως, αφού πιστεύει ακράδαντα πως επί βασιλείας «ήταν καλύτερο το Πανεπιστήμιο, υπήρχαν χρήματα για τους νέους και είχαν όλοι ευκαιρίες».

Οπως και η παρέα των 20άρηδων που δεν έμαθαν ποτέ για τους συνομήλικούς τους που αιματοκυλίστηκαν από τον ολετήρα που ήταν για την πολιτική ζωή του τόπου το Παλάτι και εξαίρουν τον τεθνεώτα για τη συμβολή του... στη Δημοκρατία.

Δεν κακοπαθαίνει μόνο η Δημοκρατία σήμερα, αλλά και η Ιστορία και η κοινή λογική. Με τα λουλούδια τους στα χέρια, τις γούνες και τις Σανέλ τσάντες, αλλά και ρούχα της δουλειάς, άνθρωποι όλων των κοινωνικών τάξεων συνωστίζονται, διαγκωνίζονται, σταυροκοπιούνται, ψάλλουν τον Εθνικό Υμνο.

Ροκ συναυλία

Οσο η ουρά πλησιάζει στο παρεκκλήσι, η αδημονία γίνεται ορατή. «Κωνσταντίιιιινε», «Παύλοοοοο», «ζήτω ο βασιλιάααας» - η κραυγή του πλήθους θα παρέπεμπε σε ροκ συναυλία αν δεν συνοδευόταν από κατάρες κατά της πολιτικής, των πολιτικών και -ανυπερθέτως- των κομμουνιστών που «όλοι μαζί κατέστρεψαν τη χώρα».

Αν κάποια έχει την τιμητική της ωστόσο είναι η Νέα Δημοκρατία, την οποία οι πενθούντες στολίζουν με τρόπο που μάλλον... υπερβαίνει το πρωτόκολλο. «Κερατάδες, κάνουν κηδεία δημοσία δαπάνη για τον κάθε τυχάρπαστο κι όχι για τον βασιλιά μας», «Φτου τους και πάλι φτου τους, ούτε καν ένα άγημα, ούτε κιλλίβαντας».

Το λες κι αχαριστία όταν η κυβέρνηση έδωσε άδεια για τελετή στη Μητρόπολη και ταφή στον δημόσιο χώρο του Τατοΐου και το λες και σκληρότητα απέναντι στη Λίνα τη Μενδώνη που επί μέρες εργάστηκε σκληρά να κόψει τα καμένα και να χαλικώσει τους τάφους στα πάλαι ποτέ βασιλικά κτήματα κι αντί επαίνων εισέπραξε ένα παρατεταμένο «ούουουου» μπαίνοντας στη Μητρόπολη μαζί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Παναγιώτη Πικραμμένο.

Αντιθέτως, ρίγη συγκίνησης προκάλεσε η είσοδος του Αντώνη Σαμαρά, όπως άλλωστε και των συντοπιτών του από τη Μάνη, που με τα λάβαρά τους έκαναν πανηγυρική είσοδο και τραγούδησαν και τα «Σαράντα παλικάρια». Ανατριχίλα επίσης -με κάθε έννοια- προκάλεσαν και οι παπάδες, οι ιερομόναχοι, οι καλόγριες που έκλαψαν τον άνακτα στο πεζοδρόμιο, την ώρα που μέσα στη Μητρόπολη (και σε τηλεοπτική αναμετάδοση) ακουγόταν ξανά και ξανά ο αρχιεπίσκοπος να ψέλνει «υπέρ Κωνσταντίνου, βασιλέως ημών γενομένου».

Δεν είναι όμως μόνο ο πλήρης αναχρονισμός που κυριαρχεί σήμερα, αλλά και η πλήρης διαστρέβλωση της Ιστορίας -από την οικογένεια του εκλιπόντος προφανέστατα αλλά και τους υπηκόους της δυναστείας του οίκου του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουρκ-Γκλίξμπουργκ που παρακολουθούν απ’ έξω. Ετσι, τα «ψωμί, ελιά και Κώτσο βασιλιά» διαδέχονταν τα «Παύλο, προχώρα, πάρε τα κλειδιά της χώρας». Κι ήταν αυτός ο φαντασιακός διάδοχος ενός φασματικού θρόνου, που στον αποχαιρετισμό του προς τον πατέρα του ανέλαβε να φιλοτεχνήσει ένα εξίσου ευφάνταστο πορτρέτο του.

Αλλωστε, επί ημέρες τα συστημικά ΜΜΕ είχαν φροντίσει όχι μόνο να κανονικοποιήσουν τη μοναρχία μπουκώνοντάς μας με τιάρες και λεπτομέρειες για κάθε εστεμμένο που θα έφτανε στην Αθήνα, αλλά και να ανακατασκευάσουν την εικόνα του τέως σε μια αφήγηση κολακευτική για τον ίδιο, την οικογένειά του, αλλά και τους συμπρωταγωνιστές του στις μαύρες σελίδες της Ιστορίας.

Χορτάτοι μεγαλείο

«Κωνσταντίνε, Μεγαλειότατε, βασιλιά, πατέρα μου», ξεκίνησε ο Παύλος τον επικήδειό του. «Ηταν μια δύσκολη εποχή, πατέρα, όταν ανέβηκες στον θρόνο. Σκληρότατες συγκρούσεις. Πάθη αβυσσαλέα» - έτσι περιέγραψε τα Ιουλιανά και την αποστασία ο Παύλος, για να καταλήξει: «Και το αποτέλεσμα ήταν κάτι που δεν το θέλησε κανείς». Από εκεί και μετά η πρόκληση στη μνήμη, την Ιστορία και τον λαό έκανε κρεσέντο: «Από την πρώτη στιγμή αντιστάθηκες με σθένος και αναζήτησες τρόπο ανατροπής των πραξικοπηματιών. Οι προσπάθειές σου απέτυχαν. Ομως δεν ήθελες μένοντας στην Ελλάδα να γίνεις η αιτία μιας νέας αιματοχυσίας. Πάντα πιστός στην παρακαταθήκη του πατέρα σου, δέχθηκες με σεβασμό την απόφαση του ελληνικού λαού».

Οταν η νεκρώσιμη ακολουθία τελείωσε, οι «γαλαζοαίματοι» ξεκίνησαν για το Τατόι και οι πενθούντες σκόρπισαν χορτάτοι μεγαλείο, τίτλους, γκλαμουριά και δόξα. Από σήμερα αναγκαστικά θα επιστρέψουν στο 2023 - και οι βασιλιάδες με τους αυλικούς τους στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Πηγή: efsyn.gr

Την Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2023 στις 10.οο το βράδυ 
                                         στην εκπομπή  ¨Con Anima Con Brio¨
                     που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Διαμαντόπουλος
                                        Ηχογράφηση: Νίκος Δεληστάθης
                           Η εκπομπή μεταδίδεται σε επανάληψη

Στην αποψινή εκπομπή ,σας παρουσιάζουμε την  χορωδία και μαντολινάτα «Ανδρική Τετραφωνία Λεμεσού» που ιδρύθηκε το 2000 από παλιούς Λεμεσιανούς οι οποίοι από τα νιάτα τους ασχολήθηκαν με το τραγούδι ως χορωδοί η ως οργανοπαίκτες. Κοινό στοιχείο που τους έφερε μαζί υπό τη διεύθυνση του Μαρίνου Μιτέλλα , ήταν η αγάπη τους για το τραγούδι και η επιθυμία τους να ιδρύσουν μια Ανδρική χορωδία η οποία να τραγουδά αποκλειστικά σε τετράφωνες εναρμονίσεις. Στόχος της χορωδίας είναι να μεταφέρει στο ευρύτερο κοινό της Κύπρου την αγάπη για την καντάδα και το ποιοτικά τραγουδημένο τετράφωνο τραγούδι. Βαθμηδόν η χορωδία έχει ενσωματώσει και νεώτερα μέλη τόσο χορωδούς όσον και οργανοπαίκτες. Σήμερα την απαρτίζουν είκοσι πέντε άτομα, χορωδοί και οργανοπαίκτες ( μαντολίνα, μπουζούκια και κιθάρες )

 Το ρεπερτόριο της Α.Τ.Λ αποτελείται από  κλασσικό τραγούδι, Επτανησιακές και Αθηναϊκές καντάδες  καθώς και  ρεμπέτικο και έντεχνο λαϊκό. Επίσης περιλαμβάνει θρησκευτική μουσική, κλασσική και βυζαντινή τα οποία αποδίδονται a capella. Ανάμεσα σε άλλα, ερμηνεύει το « Τροπάριο της Κασσιανής» σε τετράφωνη εναρμόνιση από τον Σόλωνα Μιχαηλίδη, στο Ι. Ν. Αγίας Ζώνης Λεμεσού κάθε Μεγάλη Τρίτη και το οποίο έχει παρουσιάσει στη Λευκωσία στα πλαίσια Πασχαλινής συναυλίας το 2018. 

Έχει δώσει πολλές συναυλίες  και παρουσιάστηκε σε διάφορες εκδηλώσεις  για φιλανθρωπικούς σκοπούς στη Λεμεσό και στην Λευκωσία: για τον Αντικαρκινικό Κύπρου και τον Σύνδεσμο Νεφροπαθών Κύπρου. Επίσης συμμετείχε σε χορωδιακά φεστιβάλ στην Πάφο και στη Λεμεσό.
Κάθε χρόνο λαμβάνει μέρος στο Λεμεσιανό Καρναβάλι με μία συναυλία που περιλαμβάνει καρναβαλίστικα τραγούδια που έχουν γραφτεί για τη Λεμεσό, καντάδες και άλλα τραγούδια στο πνεύμα του καρναβαλιού.

Έχει δώσει συναυλίες στη Θεσσαλονίκη και έλαβε μέρος στις εκδηλώσεις για την Πάτρα, πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2006. Εφέτος το Σεπτέμβρη έχει λάβει μέρος στη 37η χορωδιακή συνάντηση Κεφαλλονιάς με πρόσκληση των διοργανωτών όπου έχει αφήσει άριστες εντυπώσεις για την ποιότητα στην ερμηνεία των καντάδων και άλλων τραγουδιών που παρουσίασε.

Μετά την αποχώρηση του Μαρίνου Μιτέλλα από τη διεύθυνση της χορωδίας μαντολινάτας, τη διδασκαλία και διεύθυνση της είχε για αρκετά χρόνια ο Πανίκος Τριμικλινιώτης. Σήμερα διευθύνεται από τον Τάσο Πρωτοπαπά, ο οποίος από τον Νοέμβριο του 2022 είναι ο νέος της μαέστρος.  
Επίσης θα ακουστούν ηχογραφήσεις από την Δημοτική χορωδία Τρικάλων και την ανδρική ¨Απολλώνειο¨ Ν.Ιωνίας του Δήμου Βόλου