Η “Τεχνών Δράσις” παρουσιάζει το καλοκαίρι του 2023, σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, την κωμωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ “Δωδέκατη Νύχτα”, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη. Προγραμματισμένη πρεμιέρα Τρίτη 27 Ιουνίου στο Βεάκειο Θέατρο.
Η “Δωδέκατη Νύχτα” είναι μία ξεκαρδιστική κωμωδία ανεκπλήρωτου έρωτα. Δύο δίδυμα αδέλφια κατορθώνουν να επιβιώσουν μετά από ένα ναυάγιο, αναγκάζονται να ζήσουν στην ίδια παράξενη χώρα, χωρίς να ξέρει ο ένας αν η άλλη είναι ζωντανή. Οι διαρκείς παρεξηγήσεις λόγω της απόλυτης ομοιότητας των δύο αδερφών, καθιστούν το διασκεδαστικό αυτό έργο ως μία από τις πιο δημοφιλείς κωμωδίες του Σαίξπηρ.
Μετάφραση - Σκηνοθεσία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Σκηνικά: ΦΑΙΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Κοστούμια: ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ Φωτισμοί: ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΤΕΜΚΟ
Επικοινωνία και προβολή παράστασης: ΝΤΑΙΖΗ ΛΕΜΠΕΣΗ
Τους στίχους και τη μουσική της παράστασης υπογράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ.
Παίζουν:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ, ΣΟΦΙΑ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ, ΑΝΝΑ ΜΟΝΟΓΙΟΥ,
ΛΙΛΗ ΤΣΕΖΜΑΤΖΟΓΛΟΥ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ,
ΑΡΗΣ ΤΡΟΥΠΑΚΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΙΟΒΑΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΡΑΚΗΣ,
ΤΖΩΡΤΖΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΟΥΡΟΥΝΑΚΗΣ
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την καταστροφική πυρκαγιά αποκαλύπτεται η αλήθεια των αριθμών στην οριστική μελέτη αναδάσωσης: στο πρόγραμμα 9.382 από τα 340.000 καμένα στρέμματα δάσους ⫸ «Ο περιορισμένος προϋπολογισμός των 15.000.000 του έργου δεν μπορεί να καλύψει πλήρως την αναδάσωση όλων των καμένων περιοχών της Εύβοιας», αναφέρεται στη μελέτη, την ώρα που προκρίνονται έργα κόστους 230 εκατομμυρίων για την πρώτη φάση κατασκευής δρόμου ● Οι εμπλεκόμενοι κάνουν λόγο για αναδάσωση που αφορά μόνο τα δημόσια δάση και μάλιστα όσα δεν έχουν διπλοκαεί, περιορίζοντας δραματικά το πεδίο δράσης
Μόλις 9.382 είναι τα καμένα στρέμματα της Βόρειας Εύβοιας που μπαίνουν σε πρόγραμμα αναδάσωσης, από τα 340.000 στρέμματα που κάηκαν τον Αύγουστο του 2021, στη μεγαλύτερη δασική πυρκαγιά που καταγράφηκε στην Ελλάδα.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την καταστροφή που χτύπησε τα υπέροχα δάση του νησιού και αφού σε όλο αυτό το διάστημα κυριάρχησαν οι επικοινωνιακοί χειρισμοί, οι εξαγγελίες για το «νέο δάσος», τα «οράματα», τα «έργα-φωτοδότες» και οι «χορηγοί αναδάσωσης», έφτασε και η ώρα των πραγματικών αριθμών. Οι αριθμοί αποτυπώνονται στην «Οριστική Μελέτη Αναδάσωσης» που εκπόνησε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με χορηγία 300.000 ευρώ από τα Lidl και ανάθεση από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ).
Η «Εφ.Συν.», που βρέθηκε στην Εύβοια οκτώ μέρες μετά το πρώτο ξέσπασμα της πυρκαγιάς στις 3 Αυγούστου 2021, καταγράφοντας την απόγνωση των κατοίκων για την πλήρη έλλειψη μέτρων καταστολής της φωτιάς και ενώ χιλιάδες κορμοί δένδρων συνέχιζαν να καίγονται (11/8/21, «Οδοι-πυρικό ανάμεσα σε στάχτες και οργή από τον χαμένο παράδεισο»), παρουσιάζει σήμερα τα βασικά συμπεράσματα της μελέτης τού ΑΠΘ και ζητά εξηγήσεις:
▶ Από τη συνολικά καμένη έκταση των 520.000 στρεμμάτων, τα 339.694 στρέμματα είναι δασικές εκτάσεις, σύμφωνα με τη μελέτη. Δηλαδή τα υπόλοιπα μπορεί να είναι αγροτικές και άλλου χαρακτήρα. Σημείωση: Σύμφωνα με την επίσημη απόφαση της αναδάσωσης (ΦΕΚ 776/Δ/5-11-2021), κηρύχτηκαν αναδασωτέα 383.140 στρέμματα.
▶ Στα 339.694 στρέμματα δάσους περιλαμβάνονται διαφορετικές μορφές βλάστησης. Κυρίαρχο είδος είναι η χαλέπιος πεύκη με 302.600 στρέμματα. Ακολουθεί η μαύρη πεύκη με 13.929 στρέμματα και η ελάτη με 9.563.
▶ Η χαλέπιος πεύκη αναγγενάται από μόνη της, αλλά αυτό συμβαίνει εφόσον δεν έχει προηγηθεί πρόσφατα άλλη πυρκαγιά, ώστε τα νέα δέντρα να έχουν προλάβει να ωριμάσουν και να δημιουργήσουν σπόρους. Σύμφωνα με τη μελέτη, όμως, υπάρχουν 129.690 στρέμματα με εκτάσεις «διπλοκαμένες», όπου η χαλέπιος πεύκη «έχει καεί κατά το πρόσφατο παρελθόν τουλάχιστον άλλη μία φορά, γεγονός που επηρεάζει τον βαθμό της φυσικής αναγέννησης», όπως αναφέρεται στη μελέτη.
▶ Είδη που δεν αναγεννιούνται φυσικά, όμως, είναι επίσης τα έλατα και η μαύρη πεύκη, ακόμη και αν δεν έχουν καεί ποτέ στο παρελθόν. Οι εκτάσεις αυτές, με βάση τα όσα αναφέρουμε παραπάνω, είναι συνολικά 23.492 στρέμματα. Αρα, το λογικό συμπέρασμα είναι πως πρέπει να γίνουν έργα αναδάσωσης σε 153.182 στρέμματα.
▶ Και όμως, στην τελική της πρόταση η μελέτη προκρίνει αναδάσωση σε μόλις 9.382 στρέμματα, δηλαδή το 6,1% της συνολικής έκτασης. Γιατί συμβαίνει αυτό; Μία σαφή απάντηση δίνει η ίδια η Μελέτη: «Ο περιορισμένος προϋπολογισμός των 15.000.000 του έργου δεν μπορεί να καλύψει πλήρως την αναδάσωση όλων των καμένων περιοχών της Εύβοιας»!
▶ Οντως, το ποσό των 15 εκατομμυρίων ευρώ είναι αυτό που αναφέρεται στο «Στρατηγικό Σχέδιο “Σύνθεση Ονείρων”» του Προγράμματος Ανασυγκρότησης της Βόρειας Εύβοιας που εκπόνησε η επιτροπή υπό τον Σταύρο Μπένο και, όπως αναφέρεται στον ιστότοπο «Εύβοια Μετά», περιλαμβάνει «71 έργα και δράσεις συνολικού προϋπολογισμού 389.815.350 εκατομμυρίων ευρώ». Πώς γίνεται, όμως, στα «όνειρα για τη Βόρεια Εύβοια» να περιλαμβάνεται τόσο μικρό ποσό για την αναγέννηση του δάσους της, του πιο βασικού συστατικού της υπόστασής της, που αφέθηκε να καταστραφεί τον Αύγουστο του 2021;
Δρόμος αντί δάσους
Μία πρώτη απάντηση δίνει από μόνος του ο τρόπος με τον οποίο κατανέμονται τα 389 εκατομμύρια, εάν ληφθεί υπόψη ότι περισσότερα από τα μισά, δηλαδή 230 εκατομμύρια, αφορούν τον νέο οδικό άξονα πρόσβασης στη Βόρεια Εύβοια.
Μάλιστα, όπως αναφέρεται στα τεχνικά δελτία που εμφανίζονται στο «Εύβοια Μετά», τα 230 εκατομμύρια θα αφορούν μόνο το πρώτο τμήμα του (Ψαχνά - Στροφυλιά), ενώ θα απαιτηθούν ακόμη 290 εκατομμύρια για να κατασκευαστούν τα υπόλοιπα τμήματα ώς την Ιστιαία και οι διακλαδώσεις προς άλλες περιοχές.
Οι παραπάνω επισημάνσεις ταιριάζουν απόλυτα και με τα όσα ανέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος χθες, στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας, επισκέφθηκε παραλιακά Αιδηψό και Ιστιαία, αποφεύγοντας να περάσει από τις περιοχές των καμένων δασών.
Στις ομιλίες του προέδρου τής Ν.Δ. δεν υπήρχε πουθενά η λέξη «δάσος». Υποστήριξε ότι έχουν ήδη εκταμιευθεί 300 εκατομμύρια και ότι «το σχέδιο το οποίο εκπονήσαμε, υπό την ηγεσία του Σταύρου Μπένου, πραγματικά μάς δίνει τη δυνατότητα να οραματιστούμε συνολικά τη Βόρεια Εύβοια ως μια περιοχή με σημαντική αναπτυξιακή δυναμική, με βιώσιμο και ποιοτικό τουρισμό, με βιώσιμο πρωτογενή τομέα». Και πρόσθεσε: «Απολύτως κρίσιμο έργο για να μπορέσουμε να κάνουμε πράξη αυτό μας το όραμα είναι η οδική σύνδεση της Βόρειας Εύβοιας με την Κεντρική Εύβοια».
Κόστος και ευθύνη
Και κάπου εδώ επιστρέφουμε στο... κόστος. Οπως αναφέρει η μελέτη, «το κόστος της πλήρους αναδάσωσης των παραπάνω εκτάσεων (σ.σ.: εννοεί τα 33.632 στρέμματα), εφαρμόζοντας έναν συντηρητικό φυτευτικό σύνδεσμο 100 φυταρίων ανά στρέμμα και σύμφωνα με την Προκαταρκτική Μελέτη που συντάχθηκε για την περιοχή, ανέρχεται περίπου σε 38.500.000 €. Το κόστος της ίδιας εργασίας με εφαρμογή ενός πιο πυκνού φυτευτικού συνδέσμου με 160 φυτάρια ανά στρέμμα ανέρχεται περίπου σε 58.500.000 ευρώ». Για να καταλήξει: «Λόγω τόσο του δυνητικού αυξημένου κόστους αλλά και των 32 διαφορετικών ιδιοκτησιακών καθεστώτων των δασών, η ανάλυση επικεντρώθηκε κατά κύριο λόγο στα δημόσια δάση, καθώς αυτά αποτελούν πρώτη προτεραιότητα και η πολιτεία είναι η άμεσα υπεύθυνη».
Κάπου εδώ, θα ήταν περιττό να αναφέρουμε ότι η πολιτεία ήταν αρχικώς υπεύθυνη για να μην αφήσει τα δάση αυτά, δημόσια και μη, να καταστραφούν ανεξέλεγκτα το 2021, φροντίζοντας να εκπέμπει μόνον εντολές εκκένωσης περιοχών. Για τα όσα συνέβησαν τότε, ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε ζητήσει, πάντως, «συγγνώμη». Εκτός από τη συνήθη «πρωθυπουργική συγγνώμη», ο κ. Μητσοτάκης είχε υποσχεθεί στις 12/8/2021 ότι θα εκδοθεί Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου «προκειμένου να επιταχυνθεί η αναδάσωση, κάτι που είναι διασφαλισμένο από το Σύνταγμα». Πάντως, όταν τέσσερις μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2021, έγινε παρουσίαση μαζί με το Υπουργικό Συμβούλιο στην Ιστιαία, ο Κυρ. Μητσοτάκης μίλησε για το σχέδιο ανασυγκρότησης, ξεκινώντας όμως και πάλι από το έργο του νέου οδικού άξονα, ως «κλειδί για τη μετάβαση σε μια νέα αναπτυξιακή εποχή».
Οι αναφορές που έγιναν τότε σχετικά με την αναγέννηση του δάσους αφορούσαν μόνο θεσμικές παρεμβάσεις για τους «αναδόχους αναδάσωσης» και το βάρος έπεσε στο έργο της Επιτροπής Μπένου. Το παράδοξο είναι ότι ακόμη δεν επαληθεύονται ούτε καν οι προβλέψεις της Επιτροπής όπως διατυπώνονται στο δημοσιευμένο πρόγραμμα, καθώς εκεί αναφέρεται ότι θα προχωρήσει αναδάσωση σε 15.000 στρέμματα, αντί για τα 9.300 της μελέτης του ΑΠΘ.
«Δεν ασχοληθήκαμε με τα παλιά διπλοκαμένα»
Η «Εφ.Συν.» απευθύνθηκε αρχικά στην επιστημονικά υπεύθυνη της μελέτης, την καθηγήτρια στο Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος ΑΠΘ, Θέκλα Τσιτσώνη. Τη ρωτήσαμε για τα διαφορετικά νούμερα που εμφανίζονται σε πίνακες της μελέτης σχετικά με τις εκτάσεις των καμένων και ειδικότερα των «διπλοκαμένων» δασών. Σύμφωνα με την κ. Τσιτσώνη, ο περιορισμός του έργου της αναδάσωσης σχετίζεται με δύο δεδομένα:
1) Οτι υπάρχουν μεν διπλοκαμένες εκτάσεις χαλεπίου πεύκης συνολικά 129.690 στρεμμάτων, αλλά από αυτές μόνο τα 10.136 στρέμματα κάηκαν μετά το έτος 2005, δηλαδή οι υπόλοιπες μπορεί να είχαν καεί ξανά σε προηγούμενες χρονικές στιγμές. Τι έγινε όμως με τα υπόλοιπα σχεδόν 120 χιλιάδες στρέμματα; Αναγεννήθηκαν κάπως; Εμειναν χέρσα; «Η μελέτη δεν ασχολήθηκε με αυτό το αντικείμενο», μας απάντησε.
2) Το δεύτερο σημείο αιχμής σχετίζεται με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των δασών. Αν δεχτούμε τα 10.136 στρέμματα των πρόσφατα διπλοκαμένων δένδρων χαλεπίου πεύκης και σε αυτά προσθέσουμε τα καμένα έλατα και τη μαύρη πεύκη που δεν αναγεννιούνται φυσικά, προκύπτει μια συρρικνωμένη έκταση 33.632 στρεμμάτων. Ομως από αυτά, δημόσια δάση είναι τα 10.682 στρέμματα και τα υπόλοιπα είναι διακατεχόμενα (15.000 στρέμματα) όπου δεν έχει λυθεί το θέμα με τις διεκδικήσεις του Δημοσίου, ιδιωτικά, συνδιακατεχόμενα και συνιδιόκτητα δάση.
Η «απολογία» του Σταύρου Μπένου
Η «Εφ.Συν.» απευθύνθηκε στον Σταύρο Μπένο, ο οποίος μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος συνεχίζει να ασχολείται με την υλοποίησή του μέσω του οργανισμού «Διάζωμα». Ο κ. Μπένος υποστήριξε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα «κόστους» και διαθέσιμων πόρων και ότι θα υπάρξουν επόμενες φάσεις αναδάσωσης στις οποίες θα προστεθούν και άλλα κονδύλια πέραν των αρχικών 389 εκατομμυρίων ευρώ (σ.σ.: αλλιώς δεν θα υλοποιηθεί και ο νέος οδικός άξονας). Στη συνέχεια, όμως, μας έστειλε και γραπτό σημείωμα στο οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι:
● «Επίκεντρο του Προγράμματος Ανασυγκρότησης της Βόρειας Εύβοιας είναι το Νέο Δάσος. Στόχος είναι το Νέο Δάσος να πάλλεται από ζωή, να αναγεννηθεί και να υιοθετηθεί από την τοπική κοινωνία. Για τον λόγο αυτό στο πρόγραμμα που σχεδιάσαμε περιλαμβάνονται 16 διακριτά έργα και δράσεις, οι οποίες αποτυπώνονται στο Πανόραμα Εργων και Δράσεων του προγράμματος (διαθέσιμο στον ηλεκτρονικό σύνδεσμο: https://evoia-meta.gov.gr/meletes/dasos)».
● «Από τα 339.694 στρέμματα που είναι το σύνολο των καμένων εκτάσεων από την πυρκαγιά του 2021, το 89%, δηλαδή 302.600 στρέμματα, είναι χαλέπιος πεύκη, η οποία θα αναγεννηθεί φυσικά». Εδώ παραλείπει να αναφέρει τα 129.690 στρέμματα χαλεπίου πεύκης που έχουν «διπλοκαεί» στο πρόσφατο παρελθόν, σύμφωνα με τη μελέτη, αλλά ακόμη και τα ελάχιστα 10.136 στρέμματα που κάηκαν ξανά μετά το 2005 με συνέπεια τα δέντρα να μην έχουν φτάσει σε αναπαραγωγική ηλικία.
● «Από το γενικό σύνολο των 339.694 στρεμμάτων, τα 33.632 στρέμματα είναι διπλοκαμένα από το 2005 και εξής. Αυτά δεν θα αναγεννηθούν φυσικά και χρειάζονται αναδάσωση». «Από αυτά τα 33.632 στρέμματα, μόνο τα 9.383,8 στρέμματα προκρίνονται για άμεση αναδάσωση, καθώς αφορούν δημόσια δάση». Εδώ παραλείπει να αναφέρει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι τα δημόσια δάση, κατά τη μελέτη, είναι 10.682 στρέμματα. Και, δεύτερον, ότι μέσα στα 9.383 στρέμματα που προκρίνονται, περιλαμβάνεται και ένα μη δημόσιο δάσος 856 στρεμμάτων, το συνδιακατεχόμενο Δάσος Κερασιάς.
● «Στην Α’ φάση του προγράμματος Αναδάσωσης εντάσσονται μόνο τα δημόσια δάση, καθώς για τα ιδιωτικά δάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο δεν επιτρέπει τη χρηματοδότηση της αναδάσωσής τους. Το πρόγραμμα της Αναδάσωσης της Βόρειας Εύβοιας (Α’ φάση) έχει ενταχθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα Αναδάσωσης, το οποίο χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, με τελικό δικαιούχο τη Γενική Γραμματεία Δασών του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, και υλοποιείται σύμφωνα με τη μελέτη του Α.Π.Θ.». Εδώ να υπενθυμίσουμε ότι το Εθνικό Σχέδιο Αναδάσωσης παρουσιάστηκε λίγες μέρες πριν από την καταστροφή της Β. Εύβοιας, τον Ιούνιο του 2021, ενώπιον της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην Αρχαία Αγορά και τότε έγινε λόγος για «παρεμβάσεις ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ», με φύτευση «30 εκατομμυρίων δένδρων σε 165.000 στρέμματα». Με τα 15 εκατ. στην Εύβοια, πάντως, θα φυτευθούν 1,5 εκατομμύριο δέντρα σε 9.300 στρέμματα.
● «Για να ανοίξουμε και το μέτωπο των ιδιωτικών δασών, καταλήγει ο κ. Μπένος, σχεδιάζουμε ένα πιλοτικό έργο με τη Γενική Γραμματεία Δασών, το “Πρόγραμμα Μη Δημόσιας Δασοπονίας”, το οποίο αφορά τη στήριξη των ιδιοκτητών δασών και δασικών εκτάσεων, το οποίο πρόκειται να ενταχθεί στη Β’ φάση του προγράμματος Ανασυγκρότησης της Βόρειας Εύβοιας». Εάν, πάντως, το Δημόσιο δυσκολεύεται να αναδασώσει τις δικές του εκτάσεις, ποια μελέτη θα μας πει πώς θα τα καταφέρουν οι ιδιώτες;
Το σπαρακτικό αριστούργημα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν Σκηνές από ένα Γάμο, συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία του στο Σύγχρονο Θέατρο από αρχές Οκτωβρίου 2023, μετά την ενθουσιώδη υποδοχή από το κοινό στη Σκηνή Ωμέγα του ΔΘΠ.
Οι Σκηνές από ένα γάμο γράφηκαν ακριβώς 50 χρόνια πριν, αρχικά ως τηλεοπτική σειρά και έπειτα ως κινηματογραφική ταινία με παγκόσμια επιτυχία. «Χρειάστηκαν δυόμισι μήνες για να γράψω αυτές τις σκηνές. Μου πήρε μια ολόκληρη ενήλικη ζωή για να τις ζήσω» έλεγε ο Μπέργκμαν.
Πράγματι, η ιστορία της Μαριάννε και του Γιόχαν αποτυπώνει με αδυσώπητη ειλικρίνεια και σχεδόν ντοκουμενταρίστικο ρεαλισμό τα στάδια της φθοράς και της παρακμής μιας συζυγικής σχέσης.
Κρατώντας την δομή και τους υπέροχα ειρωνικούς τίτλους των «σκηνών», η Έλενα Καρακούλη σκηνοθετεί τη Μαρίνα Ασλάνογλου και τον Νίκο Ψαρρά σε μια παράσταση για το υπαρξιακό πεδίο συνάντησης, αλλά και σύγκρουσης με τον Άλλον.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., www.sychronotheatro.gr
Το πρωί του Σαββάτου υπήρχαν στον Καναδά ενεργές 426 πυρκαγιές, οι 144 από τις οποίες στο Κεμπέκ. Οι διαστάσεις τους και η πρόωρη για την εποχή εκδήλωσή τους είναι πρωτοφανείς. Από τις ακτές του Ειρηνικού μέχρι τις ακτές του Ατλαντικού έχουν κατακαύσει έκταση 44 εκατομμυρίων στρεμμάτων, έχουν αναγκάσει χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ενώ ο καπνός έκανε αβίωτη την κατάσταση μέχρι και την Νέα Υόρκη.
Σύμφωνα με τον μετεωρολόγο Τζέραλντ Τσενγκ, η βροχή αναμένεται την Κυριακή στο νότιο Οντάριο και το νοτιοδυτικό Κεμπέκ και θα συμβάλει στον καθαρισμό της ατμόσφαιρας από τον καπνό.
Ωστόσο, οι βροχοπτώσεις δεν αναμένεται να φθάσουν στις βορειότερες περιοχές του Κεμπέκ όπου μαίνονται οι πυρκαγιές παρά μετά την Τρίτη και θα είναι ασθενείς.
Μέχρι την Δευτέρα, 1.200 πυροσβέστες θα έχουν αναπτυχθεί στα μέτωπα της φωτιάς, ανάμεσά τους και 100 Γάλλοι και οι αρχές εκτιμούν ότι η κατάσταση θα παραμείνει κρίσιμη για τις επόμενες ημέρες.
σε μια θεότρελη κωμωδία εποχής που το φετινό καλοκαίρι περιοδεύει στην Ελλάδα.
Πρεμιέρα: 5 & 6 Ιουλίου
στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο Λαμίας
Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης το φετινό καλοκαίρι παρουσιάζει μια ξεκαρδιστική κωμωδία του 19ου αιώνα, που αποπνέει όλη την ατμόσφαιρα της παλιάς αστικής Αθήνας.
Το «Μαλλιά Κουβάρια», έργο του Νικολάου Λάσκαρη, παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο Αθηναϊκό κοινό πριν 134 χρόνια.
Η Αθήνα του 1910 ξαναζωντανεύει σε μια παράσταση vintage, «καθώς πρέπει», αλλοτινή, σαν δροσερή γρανίτα.
Καταιγιστικοί διάλογοι, απανωτές παρεξηγήσεις, συζυγικές ζηλοτυπίες, σε ένα έργο αντάξιο με τα περίτεχνα μπουλβάρ της γαλλικής δραματουργίας.
Τοποθετημένη στην εποχή της Belle Époque, η παράσταση μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή της Αθήνας, όπου οι άνθρωποι εκδήλωναν τη δίψα τους για «γλυκιά ζωή» λίγο πριν την έναρξη των Βαλκανικών πολέμων.
Η τρελή υπόθεση:
Τι συμβαίνει όταν ένας ευυπόληπτος παντρεμένος, πρέπει να φύγει για μυστική επιχείρηση, κάτω από τα μάτια μιας ζηλόφθονης συζύγου; Τι ρόλο παίζει η μυστική μάντισσα που διαβάζει τις τρίχες και ανακαλύπτει τις ερωτικές επιθυμίες; Πώς μπλέκουν μαζί τρεις καλοί φίλοι και οι σύζυγοί τους; Και πως ξεδιαλύνεται ένα κουβάρι παρεξηγήσεων μέσα από μια σειρά ξεκαρδιστικών επεισοδίων;
Πλημμύρισε από κόσμο η πλατεία Κοτζιά στο πλαίσιο εκδηλώσεων του φετινού Athens Pride.
Από την πλατεία Κοτζιά πέρασαν πολλοί πολιτικοί από διάφορα κόμματα. Ο κόσμος, ο οποίος στηρίζει τη γιορτή υπερηφάνειας έκανε πορεία στο Σύνταγμα και στη συνέχεια επέστρεψε στην πλατεία Κοτζιά.
Η πολύχρωμη παρέλαση στο κέντρο της Αθήνας, κατεληξε στην πλατεία Κοτζιά για μια μεγάλη συναυλία.
Παρουσιαστής στης βραδιάς ήταν ο Γιώργος Καπουτζίδης ενώ στη συναυλία πήραν μέρος η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Σπύρος Γραμμένος, η Μπέσυ Αργυράκη και η Χρύσα Κατσαρίνη.
Η υποψήφια βουλευτής της ΝΔ βρέθηκε σε χωριά της ορεινής Ροδόπης όπου συναντήθηκε με τους φορείς, τους πολιτιστικούς συλλόγους και τους κατοίκους της πόλης, δηλώνοντας ότι «εάν δεν μας στηρίξετε, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα».
Συγκεκριμένα δήλωσε πως «ομολογώ ότι απογοητεύτηκα πάρα πάρα πολύ. Και δεν το κατάλαβα. Και θέλω να το πω ευθέως. Δεν το κατάλαβα και με φέρατε σε πολύ δύσκολη θέση, με όλους αυτούς που έδινα μάχη, όλο αυτόν τον καιρό, για τα διάφορα θέματα της μειονότητας και κάθε φορά μιλούσα ως πρόεδρος της διακομματικής επιτροπής και με τους άλλους βουλευτές μαζί. Και αντ΄αυτού ψηφίσατε τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλήθεια είναι αυτά που σας λέω. Θέλω λοιπόν βοήθεια. Θέλω στήριξη».
Η Ντόρα Μπακογιάννη συνέχισε λέγοντας «διότι, εάν εσείς δεν με στηρίξετε, εγώ δεν μπορώ να σας στηρίξω. Έτσι, ξεκάθαρα πράγματα». Διότι πώς να σας στηρίξω εγώ, όταν θα πάω στην Αθήνα και δεν είναι όλοι οι άνθρωποι που την ξέρουν την μειονότητα και την αγαπούν, όπως την αγαπώ εγώ».
Παράλληλα, η Ντόρα Μπακογιάννη τόνισε ότι «θα αρχίσουν να μου λένε, “ρε Ντόρα, αυτοί μας μαυρίσανε”. Τώρα η κυβέρνηση θα είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ξεκάθαρα πράγματα. Το ξέρετε και εσείς, το ξέρω και εγώ. Τους βουλευτές που βγάλατε. Ό,τι βγάλατε, βγάλατε. Τώρα όμως θα βγάλετε κυβέρνηση, θα βγάλετε κόμμα. Και το κόμμα είμαστε εμείς».
Τέλος, υπογράμμισε: «Έφερα στα Χανιά 41%, που δεν έχουν ψηφίσει ποτέ ιστορικά της ΝΔ, ούτε ήταν ο πατέρας μου πρωθυπουργός. Ψηφίζουν τα Χανιά και δεν ψηφίζετε εσείς. Οπότε τώρα τι να κάνω; Για αυτό ήρθα εδώ να περάσει το μήνυμα. Και πρέπει να περάσει το μήνυμα, ότι χρειαζόμαστε εμείς που κάθε φορά μιλάμε για την μειονότητα και κάθε φορά κυνηγάμε τα θέματα αυτά, χρειαζόμαστε στήριξη, διότι εάν δεν μας στηρίξετε, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα».
Η συλλογικότητα του Ρουβίκωνα πραγματοποίησε παρέμβαση στο σπίτι του Σπύρου Πνευματικού, μέχρι πρότινος υποψήφιου βουλευτή της Ν.Δ. στην Εύβοια, τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου (10/06).
Λίγο μετά τη 1 π.μ., δέκα μέλη του Ρουβίκωνα, βρέθηκαν στο σπίτι του Σπύρου Πνευματικού, στην Κηφισιά, και έγραψαν συνθήματα με σπρέι στην πόρτα της είσοδου του γκαράζ.
Η Αστυνομία δεν προχώρησε σε κάποια προσαγωγή από την καταδρομική επίθεση, με τα μέλη της συλλογικότητας να φεύγουν.
Η δήλωση του Σπύρου Πνευματικού για τους καρκινοπαθείς
Ο υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ, Σπύρος Πνευματικός, την Πέμπτη (08/06), ανέφερε επί της ουσίας ότι «πρέπει να γίνεται διαλογή ασθενών».
Ο ίδιος είχε πει σε ραδιοφωνική συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ: «Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας. Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό… Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση ορισμένων ανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο λοιπόν που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά. Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, αλλά όμως στο τέλος της ημέρας τι θα γίνει;».
Προσέθετε: «Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει… Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα. Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το cost benefit ratio σε μία πράξη κτλ. Όταν είχαμε πρωτοπάει με τη γυναίκα μου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει είναι πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα. Γιατί ήταν τόσο πολύ ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν. Θα μου πει κάποιος ότι μιλάω περίεργα για την ανθρώπινη ζωή. Την αγαπάμε την ανθρώπινη ζωή, έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας σε αυτό το πράγμα, αλλά πρέπει τελικά επειδή είναι συγκεκριμένα τα resources που έχουμε, πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε πώς θα τα χρησιμοποιήσουμε αυτά. Αν είχαμε απεριόριστο όριο δυνατοτήτων θα κάναμε τα πάντα για τους πάντες, από την αρχή μέχρι το τέλος».
Επίσης, ο ίδιος υπογράμμισε: «Αυτή είναι η αλήθεια, αλλά πρέπει να σκεφτούμε ότι υπάρχει όριο κάποια στιγμή. Γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα. Ακούγεται λίγο κυνικό, αλλά δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο. Αν η υπηρεσία που παρέχω σήμερα σε κάποιον που δεν θα του προσφέρει κάτι, την παίρνω από κάποιον άλλο και μπορεί να του σώσω τη ζωή αύριο. Αυτό πρέπει να σκεφτούμε. Αυτά πρέπει να τα δει κάποιος».
Ανασκεύασε μετά τον σάλο
Μετά τις αντιδράσεις ο Σπύρος Πνευματικός έκανε λόγο για «παρερμηνεία των δηλώσεών του». Συγκεκριμένα, ο ίδιος έγραψε σε σχετική ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Σήμερα το πρωί, είχα μία συζήτηση επιστημονικού καθαρά περιεχομένου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ πάνω στα θέματα της υγείας. Δυστυχώς, κάποια από τα λεγόμενά μου, δεδομένου και του περιορισμένου χρόνου που είχα να αναλύσω ένα τόσο δύσκολο θέμα, παρερμηνεύθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν μεμονωμένες φράσεις από κάποιους που σκόπιμα θέλησαν να τα διαστρεβλώσουν. Ως δημόσιος λειτουργός της υγείας, όλα τα χρόνια της σταδιοδρομίας μου, έχω αποδείξει εμπράκτως την αγάπη μου προς τον ασθενή και την ξεκάθαρη και βαθιά πεποίθησή μου ότι η ανθρώπινη ζωή είναι ιερή και αποτελεί απόλυτη αξία. Με αυτόν τον γνώμονα κινήθηκα πάντα κι αυτό αποτελεί απαράβατη αρχή για μένα και στην επιστημονική μου προσφορά, αλλά και στην πολιτική μου δραστηριότητα. Ζητώ ειλικρινά συγγνώμη από κάθε πολίτη και ασθενή χωριστά, αν κάποια από τα λεγόμενά μου άφησαν οποιοδήποτε περιθώριο παρερμηνείας».
Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος παρουσιάζουν – για 2η χρονιά – την τραγωδία του Αισχύλου «Πέρσες» σε μετάφραση Γιώργου Μπλάνα. Η παράσταση που ξεχώρισε κατά την 1η παρουσίασή της και γνώρισε, σε όλους τους σταθμούς της, τη θερμή ανταπόκριση του κοινού, θα παρουσιαστεί την Τρίτη 11 Ιουλίου στο Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Στη Σκιά των Βράχων που διοργανώνεται από Διαδημοτικό Δίκτυο Πολιτισμού Βύρωνα, Δάφνης – Υμηττού.
Αξίζει να σημειωθεί πως οι Πέρσες θα ταξιδέψουν και στην Αυστρία όπου θα παρουσιαστούν το Σάββατο 19 Αυγούστου στο Art Carnuntum στο πλαίσιο του Welttheater Festival.
Για την παράσταση πραγματοποιήθηκε πολύμηνο εργαστήριο εστιασμένο στην αρχαία τραγωδία σύμφωνα με τον τρόπο δουλειάς και προετοιμασίας της Ομάδας Σημείο Μηδέν και του σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπου.
Λίγα λόγια για τους «Πέρσες» του Αισχύλου (472 π.Χ).
Πρόκειται για την πρώτη τραγωδία που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα (και μάλιστα μόνο κατά οκτώ χρόνια προγενέστερα από την παρουσίασή της στο κοινό) καθώς πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα μάχη στην οποία είχε λάβει μέρος ο ίδιος ο συγγραφέας. Συχνά αναφερόμενη ως «αντιπολεμική» η τραγωδία του Αισχύλου «Πέρσες» στέκεται κριτικά απέναντι σε κάθε είδους υπεροψία και επεκτατισμό σεβόμενη τον θρήνο των ηττημένων και αποδοκιμάζοντας την αλαζονεία των νικητών. Σκηνοθετικό σημείωμα
ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΠΕΡΣΕΣ» ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ
Από το τέλος της Ιστορίας στο τοπίο της Νέμεσης
Οι «ΠΕΡΣΕΣ» παίζονται μέσα στο τοπίο της Νέμεσης (στιγμή της θεϊκής οργής και εκδίκησης). Τα προηγούμενα στάδια του φοβερού τρίπτυχου της αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας Ύβρη (βίαιη, αυθάδης και αλαζονική στάση) και Άτη (θόλωμα, τύφλωση του νου) έχουν ήδη προηγηθεί, εφόσον βρισκόμαστε, επί της ουσίας, στην αρχή του οδυνηρού τέλους της Περσικής αυτοκρατορίας. Στην προσπάθειά τους να επεξεργαστούν το αίσθημα του τρόμου που τους κατακλύζει, οι Πέρσες καταλαμβάνονται από την παραφορά της υπεροπλίας τους. Από την τερατώδη τάση τους για ολοένα και περισσότερη δύναμη, πλούτο, εξουσία, από τον αλόγιστο επεκτατισμό τους, όπως και από τη μανία να πολεμούν αδιάκοπα, ώσπου να κατακτήσουν τα επιθυμητά εδάφη, θεωρώντας παράπλευρες απώλειες τους όποιους νεκρούς, τις όποιες καταστροφές επιφέρει η στάση τους.
Με την έναρξη, λοιπόν, του έργου βρισκόμαστε στο τοπίο της Νέμεσης. Η Τίση (τιμωρία και συντριβή) επέρχεται. Αγωνία και φόβος. Νέα δεν έρχονται από πουθενά, ωστόσο όλοι αισθάνονται την καταστροφή που έχει συντελεστεί στο πεδίο της μάχης, για την ακρίβεια στο θαλάσσιο ανθρωποσφαγείο της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, χωρίς κανείς να τολμά να το παραδεχτεί. Οι Πέρσες αρνούνται πεισματικά να βγάλουν τα συμπεράσματα από τις πολύνεκρες μάχες της προηγούμενης περιόδου.
Ο Αισχύλος δεν γελοιοποιεί τους εχθρούς της Αθήνας, την ίδια στιγμή, η κριτική του είναι απολύτως αμείλικτη, κυρίως σε ότι αφορά τη θέλησή τους για εξουσία και πλούτο, την ιμπεριαλιστική τους αμετροέπεια. Εξορύσσει την τραγική ύλη από το αδιέξοδο των Περσών μέσα στο τοπίο της Νέμεσης. Όσο αρνούνται να λειτουργήσουν αναστοχαστικά και αυτοκριτικά, να αμφισβητήσουν ριζικά την ανθρωποφαγική τους στάση και να δουν πώς θα αντιμετωπίσουν την επερχόμενη καταστροφή, ο μόνος δρόμος που τους απομένει είναι ο άγριος και άνευ όρων και ορίων θρήνος. Η θρηνητική αγριότητα των Περσών συνδέεται με την κριτική στάση του ποιητή απέναντι στη στάση τους. Η σύνδεση των δύο αυτών διαστάσεων φωτίζει την τραγική κλίμακα της τραγωδίας των Περσών. Εκστατικός θρήνος και κριτική στάση έχουν κοινή ρίζα, κι αυτό γιατί χρειάζεται να καταδειχθεί όσο πιο καθαρά η τρομερή πτώση των πάλαι ποτέ πανίσχυρων εξουσιαστών και αλαζόνων Περσών.
Αν ο Αισχύλος σάρκαζε ή γελοιοποιούσε τους Πέρσες δεν θα ήταν παρά μια ποιητική και πολιτική μικρότητα από μέρους του. Ο Αθηναίος τραγικός δεν θα μπορούσε να βαδίσει σε τέτοια μονοπάτια. Αντιθέτως. Μέσα από τη στάση των Περσών – στάση βαθιάς συνειδησιακής και πολιτικής τυφλότητας – με τα τραγικά της αποτελέσματα, φωτογραφίζει την εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική αλαζονεία των ίδιων των Αθηναίων, οι οποίοι, με πρόσχημα τις δημοκρατικές τους αρχές, επιδίδονται στην ίδια αδηφάγα πολιτική με τους χειρότερους εχθρούς τους. Μάλιστα, γίνεται τόσο σκληρός με τους συμπατριώτες του, ώστε να τους παρομοιάζει κριτικά με τους Πέρσες, οκτώ μόλις χρόνια μετά την ναυμαχία της Σαλαμίνας (Η τραγωδία γράφεται και παίζεται το 472 πΧ, η ναυμαχία της Σαλαμίνας χρονολογείται στο 480πΧ). Ο Αισχύλος βλέπει το επερχόμενο τέλος της Αθηναϊκής δημοκρατίας (Η ήττα της Αθήνας από τη Σπάρτη χρονολογείται το 404πΧ, όπου και τελειώνει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος) και προειδοποιεί, τονίζοντας τις δημοκρατικές αξίες οι οποίες τείνουν να ξεχαστούν λόγω της ιμπεριαλιστικής αλαζονείας.
Ο Αισχύλος μέσα από τους Πέρσες δείχνει τους Αθηναίους, κι έτσι δημιουργεί ένα ποιητικό φίλτρο κριτικής στάσης για να εκφράσει την πολιτική, κοινωνική και υπαρξιακή του αγωνία σε ότι αφορά την ίδια τη δημοκρατία. Ας πράξουμε αναλόγως. Στους «Πέρσες» αντικατοπτρίζεται η κάθε αλαζονική, αιμοδιψής κι επεκτατική εξουσία. Πόσο κοντά μας είναι το εκτυφλωτικό αφήγημα περί «τέλους της Ιστορίας». Πόση αλαζονική υπεροψία των υποτιθέμενων νικητών, πόση επεκτατική μανία, πόσος κενός αγριανθρωπισμός. Ο χρόνος του τώρα μας βρίσκει σε ένα αντίστοιχο τοπίο Νέμεσης. Όμως, για πόσο ακόμα θα συνεχίζεται η τραγωδία της χειμαζόμενης ανθρωπότητας;
Η παράσταση της Ομάδας Σημείο Μηδέν θα είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία τραγωδία. Βάση της ερευνητικής διαδικασίας αποτελεί η μέθοδος ψυχοφυσικής εκπαίδευσης ηθοποιών του Θ.Τερζόπουλου. Στην παράσταση συμμετέχουν έξι ηθοποιοί. Όλοι αποτελούν τον χορό, μέσα από τον οποίο αναδύονται τα πρόσωπα του έργου.
Σάββας Στρούμπος Συντελεστές
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Σκηνικά, κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Εικαστική εγκατάσταση: Χαράλαμπος Τερζόπουλος
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ηχοτοπίο: Ζήσης Σέγκλιας
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη
Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Σπύρος Μπέτσης
Φωτογραφίες παράστασης: Δημήτρης Μαόφης
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Άτοσσα: Έβελυν Ασουάντ
Αγγελιαφόρος: Μπάμπης Αλεφάντης, Άννα Μαρκά Μπονισέλ
Δαρείος: Έλλη Ιγγλίζ
Ξέρξης: Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: Η ομάδα
Έγραψαν για την παράσταση
«Το πιο σημαντικό επίτευγμα της σκηνοθετικής προσέγγισης του Σάββα Στρούμπου είναι ότι κατάφερε –με συνοδοιπόρο την ποιητική αλλά άμεση μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα– να ακουστεί στο κοινό ατόφιος ο λόγος του ποιητή, εμφανίζοντας παράλληλα μια πιο ψυχαναλυτική προσέγγιση στον πόνο της απώλειας των ηττημένων –«θυμός έσωθεν»-αλλά και στην αδυσώπητη δίψα για εξουσία των κατακτητών». Γιώτα Δημητριάδη | Viewtag.gr
«Το αντιπολεμικό μήνυμα που προβάλλεται στο κείμενο του Αισχύλου και αποτυπώνει η Ομάδα Σημείο Μηδέν μέσα από το τοπίο της Νέμεσης –της θεϊκής οργής και εκδίκησης– είναι διαχρονικό και πιο επίκαιρο από ποτέ». Διονυσία Σταμούλη | Πριν
Επόμενοι σταθμοί περιοδείας:
Πρέβεζα - Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης: Σάββατο 5 Αυγούστου
Αυστρία - Art Carnuntum στο πλαίσιο του Welttheater Festival: Σάββατο 19 Αυγούστου
Θεσσαλονίκη – Θέατρο Δάσους στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Δάσους: Τρίτη 29 Αυγούστου
Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)
Info:
Ημερομηνία:
Τρίτη 11 Ιουλίου 2023, στις 21.00
Πληροφορίες-Κρατήσεις:
Σημείο Μηδέν: Τηλ.: 210-3225207, http://simeiomiden.gr/
Γραφεία Φεστιβάλ: Δευτέρα έως Παρασκευή, ώρες: 11.00 - 15.00 (δεν εξυπηρετούνται πληρωμές με POS), Ευαγγελικής Σχολής 26, 6ος ορ., Βύρωνας 16232, Τηλ: 210 7609353 - Η προπώληση στα γραφεία του Φεστιβάλ ξεκινάει 1 εβδομάδα πριν την ημερομηνία της παράστασης
Ηλεκτρονική Προπώληση:
https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-perses-tou-aisxylou/?lang=el
Τιμές εισιτηρίων:
Κανονικό: 15€
Μειωμένο: 10€
Το μειωμένο εισιτήριο αφορά φοιτητές, ανέργους ΟΑΕΔ, ΑμεΑ, συνοδούς ΑμεΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ
Σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν, ο Γιάννης Μαρκόπουλος πέθανε από επιπλοκές λόγω καρκίνου.
Το ιατρικό ανακοινωθέν:
«Στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» κατέληξε απογευματινές ώρες του Σαββάτου ο νοσηλευόμενος από τις 5/5/’23, συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος, γεννηθείς το 1939.
Ειδικότερα, ο ασθενής είχε τεθεί σε διασωλήνωση και είχε εισαχθεί στη ΜΕΘ του νοσοκομείο.
Διάγνωση: αιμορραγία κοιλίας επί εδάφους χρόνιας νόσου.
Αιτία θανάτου: επιπλοκές από προαναφερόμενο αίτιο».
Ποιος είναι ο Γιάννης Μαρκόπουλος
Γεννήθηκε το 1939 στο Ηράκλειο Κρήτης. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Μαρκόπουλος, πρώην νομάρχης Λασιθίου και μητέρα του η Ειρήνη Αεράκη από τη Σητεία. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ιεράπετρα, στο ωδείο της οποίας παίρνει τα πρώτα του μουσικά μαθήματα στη θεωρία και στο βιολί. Οι πρώτες του επιδράσεις προέρχονται από την τοπική μουσική με τους γρήγορους χορούς και τα επαναλαμβανόμενα μικρά μοτίβα τους, από τη κλασική μουσική, καθώς και από τη μουσική της ευρύτερης ανατολικής Μεσογείου – και ιδιαίτερα της κοντινής Αιγύπτου.
Το 1956 συνεχίζει τις μουσικές σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών, με τον συνθέτη Γεώργιο Σκλάβο και τον καθηγητή του βιολιού Joseph Bustidui. Την ίδια εποχή εισάγεται στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για κοινωνικές και φιλοσοφικές σπουδές ενώ παράλληλα συνθέτει για το θέατρο, τον κινηματογράφο και το χορό. Το 1963 βραβεύεται για την μουσική του στις Μικρές Αφροδίτες του Νίκου Κούνδουρου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και τον ίδιο χρόνο ανεβαίνουν από νέα χορευτικά σύνολα τα μουσικά του έργα Θησέας (χορόδραμα), Χιροσίμα (σουίτα μπαλέτου) και τα Τρία σκίτσα για χορό.
Φυγή στο Λονδίνο
Το 1967 επιβάλλεται στην Ελλάδα η δικτατορία και ο Γιάννης Μαρκόπουλος αναχωρεί στο Λονδίνο. Εκεί, Σύμφωνα με το wikipedia, εμπλουτίζει τις μουσικές του γνώσεις με την Αγγλίδα συνθέτρια Elisabeth Lutyens. Επίσης συνθέτει την κοσμική καντάτα Ήλιος ο πρώτος, σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη (που τιμάται με το βραβείο Νόμπελ το 1979), και τη μουσική για τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (για το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν). Παράλληλα ολοκληρώνει τη μουσική τελετή Ιδού ο Νυμφίος, έργο που κρατά ανέκδοτο, εκτός ενός τμήματος, του περίφημου Ζάβαρα-κάτρα-νέμια, που αποτελεί ένα τα πιο διάσημα κομμάτια του. Την ίδια περίοδο γνωρίζεται με τους συνθέτες Ιάννη Ξενάκη και Γιάννη Χρήστου και έρχεται σε επαφή με τα πλέον πρωτοποριακά μουσικά έργα. Στο Λονδίνο συνθέτει ακόμα τους Χρησμούς, για συμφωνική ορχήστρα, και τους πρώτους Πυρρίχιους χορούς Α, Β, Γ, (από τους 24 που ολοκλήρωσε το 2001), οι οποίοι παίζονται, το 1968, από την ορχήστρα Concertante του Λονδίνου στο Queen Elizabeth Hall. Τότε γράφει και τη μουσική για την Τρικυμία του Σαίξπηρ, που ανεβαίνει από το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, σε σκηνοθεσία David Jones.
Το 1969 επιστρέφει στην Αθήνα για να συμβάλει με τα έργα του στην πορεία για την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Δημιουργεί μια νέα κίνηση για την τέχνη και τη χρησιμότητά της και αναζητεί την βαθύτερη ενότητα του ανθρώπου με το φυσικό και κοινωνικό του περιβάλλον.
Συνθετικό έργο
Με την είσοδο της δεκαετίας του ’70 υλοποιεί το μουσικό του όραμα: καταθέτει μουσικά έργα που χαρακτηρίζονται στο σύνολό τους ως νέα πρόταση και τομή για τη μέχρι τότε ελληνική μουσική πραγματικότητα· έργα με ενότητα της αισθητικής και της φιλοσοφικής άποψης του συνθέτη ως προς τις θεμελιακές αρχές τους, με το καθένα όμως από αυτά να είναι διαφορετικό. Ιδρύει ένα νέο και ιδιόμορφο ορχηστικό σχήμα, καθιερώνοντας, με τις συνθέσεις του, την ουσία της μουσικής συμβίωσης και τους συσχετισμούς έκφρασης μεταξύ συμφωνικών και τοπικών οργάνων, μέσω του μελωδικού και ρυθμικού του ορίζοντα, των αρμονικών του δομών και των ηχοχρωμάτων της διάφανης ενορχήστρωσής του. Παράλληλα, προτείνει εμφατικά την «Επιστροφή στις Ρίζες», εννοώντας τον «σχεδιασμό του μέλλοντος, με ενδοσκόπηση, μελέτη και πλησίασμα των άφθαρτων πηγών της ζωντανής τέχνης του κόσμου και επιλεγμένες σύγχρονες πληροφορίες τέχνης». Η πρότασή του αυτή παίρνει τις διαστάσεις ενός κινήματος τέχνης.
Λίγο αργότερα ιδρύει την ορχήστρα Παλίντονος αρμονία, που αποτελείται από όργανα συμφωνικά και ελληνικά. Παρουσιάζει τα έργα του στο στούντιο Λήδρα και αργότερα στη μπουάτ «Κύτταρο», με νέους τραγουδιστές και μουσικούς. Διδάσκει τον τρόπο της ερμηνείας της μουσικής και των τραγουδιών του, στην αισθητική κατεύθυνση που πάντοτε επιζητούσε. Μαζί με τα θεατρικά στιγμιότυπα και τον εικαστικό διάκοσμο στήνει μια πολύτροπη μουσική παράσταση. Διανοούμενοι και φοιτητές γεμίζουν καθημερινά τους χώρους της δραστηριότητάς του, παρά τα εμπόδια της τότε εξουσίας. Τα τραγούδια του, όπως οι Οχτροί, τα Λόγια και τα χρόνια, τα Χίλια μύρια κύματα, η Λένγκω (Ελλάδα), ο Γίγαντας, το Κάτω στης Μαργαρίτας το αλωνάκι, το Καφενείον η Ελλάς, το Ο τόπος μας είναι κλειστός, τα Παραπονεμένα λόγια, το Μιλώ για τα παιδιά μου και πολλά άλλα, γίνονται σύμβολα και μύθοι. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει με τα μουσικά του έργα Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Ο Στράτης ο Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους, Ήλιος ο Πρώτος, Χρονικό, Ιθαγένεια, Οροπέδιο, Θητεία και Μετανάστες – σε ποίηση και στίχους Σολωμού, Σεφέρη, Ελύτη, Κ.Χ. Μύρη, Μιχ. Κατσαρού, Ελευθερίου, Σκούρτη, Θεοδωρίδη αλλά και δικούς του.
Το 1976 συνθέτει τη μουσική για την τηλεοπτική σειρά του BBC Who pays the Ferryman?, και η επιτυχία του μουσικού θέματος παραμένει στην κορυφή του βρετανικού Hit-Parade για μήνες, ενώ κάνει τον συνθέτη διεθνώς γνωστό.
Στα επόμενα χρόνια η δημοφιλία αυτή εκφράζεται με πολλές μετακλήσεις για συναυλίες, και ο Μαρκόπουλος πραγματοποιεί αλλεπάλληλα ταξίδια ανά τον κόσμο. Επισκέπτεται διαδοχικά, δίνοντας συναυλίες με τα έργα του, τη Νέα Υόρκη, τη Φιλαδέλφεια, το Σικάγο, το Σαν Φρανσίσκο, το Τορόντο, το Μόντρεαλ, τη Στοκχόλμη, το Άμστερνταμ, τη Νάπολη, το Παρίσι, το Βερολίνο, το Μόναχο, τη Φρανκφούρτη, τις Βρυξέλλες, το Λονδίνο καθώς και διάφορες πόλεις της Ρωσίας και της Αυστραλίας.
Στην καλλιτεχνική του παραγωγή, βέβαια, σημαντική θέση έχει η μουσική του για το θέατρο και τον κινηματογράφο: μουσική για έργα του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη, του Μενάνδρου, του Σαίξπηρ, του Τσέχωφ, του Μπέκετ αλλά και σύγχρονων Ελλήνων δραματουργών, και για ταινίες του Κούνδουρου, του Ντασέν, του Κοσμάτου, του Μανουσάκη, του Σκαλενάκη, του Γρηγορίου και άλλων.
Τον Ιανουάριο του 1981 ενώνεται και στη ζωή με την τραγουδίστρια και συνεργάτιδά του Βασιλική Λαβίνα. Γεννιέται η κόρη τους Ελένη. Για μια περίοδο ο συνθέτης αποζητεί μια πιο ιδιωτική ζωή με την οικογένειά του, ενώ ξεκινά η προετοιμασία του για το άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου στη μουσική του: στον κορμό των νέων συνθέσεών του εμφανίζονται μελωδικά ξεσπάσματα στηριγμένα στην εκτεταμένη πολυτονικότητα της αρμονικής του δομής –καρποί της φαντασίας του–, που ενισχύονται από το πάθος μιας ανεξάντλητης ζωτικότητας.
Από τις συνθέσεις αυτής της περιόδου σημειώνουμε έργα μουσικής δωματίου, τέσσερα κουαρτέτα, δύο σονάτες, πέντε κομμάτια για βιολί και πιάνο. Από τα έργα ενόργανης μουσικής, το Κονσέρτο-Ραψωδία για λύρα και συμφωνική ορχήστρα,τα Μητρώα για ορχήστρα εγχόρδων,τη Συμφωνία της Ίασης, επίσης δύο ορατόρια και δύο κύκλους τραγουδιών. Το 1994 συνθέτει ένα από τα πιο σημαντικά του έργα,τη Λειτουργία του Ορφέα – για φωνή, χορωδία και ορχήστρα –, που απευθύνεται φιλοσοφικά στον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση. Ακολουθούν η Ανα-γέννηση Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη, μουσικό ταξίδι σε 4 ενότητες, η όπερα Ερωτόκριτος και Αρετή, τα Σχήματα σε κίνηση, κονσέρτο για πιάνο εμπνευσμένο από τον Πυθαγόρα, τα Ευήλια τοπία, φαντασία για σόλο φλάουτο, ο Νόμος της Θαλπωρής, ορατόριο-μουσικό θέαμα για φωνές, χορωδία, ορχήστρα πνευστών, μπαλέτο και εικόνες, 16 Πυρρίχιοι χοροί 1980-2001, Τρίπτυχο για φλάουτο έγχορδα και άρπα (2007).
Δεκάδες συνθέσεις του τραγουδήθηκαν από σημαντικούς καλλιτέχνες, όμως, είναι ένα τραγούδι που παραμένει διαχρονικό, όχι μόνο για το ύφος του ή για τη σπουδαία φωνή του Νίκου Ξυλούρη, αλλά και για τους στίχους του.
Πρόκεται για το «Ζαβαρακατρανέμια», ένα τραγούδι που έγραψε ο Γιάννης Μαρκόπουλος και που εντάχθηκε στο δίσκο «Επιχείρισις Απόλλων» μέσα στη Χούντα, το 1968.
Ενα… περίεργο τραγούδι με στίχους που λίγοι καταλαβαίνουν, καθώς είναι γραμμένο σε άλλη γλώσσα. Ισως δε αυτό να έγινε γιατί το τραγούδι τότε δεν μπορούσε να εκφραστεί ελεύθερα καθώς η Χούντα έκανε λογοκρισία.
Οποιος όμως καταλάβει τι λέει αντιλαμβάνεται και το μεγαλείο του συγκεκριμένου τραγουδιού που έγινε ακόμη πιο μοναδικό με τη φωνή του Αρχάγγελου της Κρήτης, Νίκου Ξυλούρη.
Ας δούμε όμως ορισμένες από τις λέξεις και το νόημά τους.
Ζαβαρακατρανέμια: Η λέξη δεν σημαίνει απολύτως τίποτα μόνη της. Αποτελείται από τρία συνθετικά: Ζάβαρα, δηλαδή Λάβαρα, Κάτρα, δηλαδή Μαύρα (π.χ κατράμι) και τέλος Νέμια, δηλαδή Άνεμος ή Ανέμισαν. Οπότε έχουμε τον στίχο «Λάβαρα Μαύρα Ανέμισαν» παραφρασμένο και συμπτηγμένο σε μία μόνο λέξη.
Και είναι το μήνυμα του στιχουργού και συνθέτη για την κατάσταση που επικρατεί την εποχή εκείνη.
Ίλεος: Έλεος
Λάμα: Το μαχαίρι
Νάμα: Μάνα
Νέμια: Ανέμισαν
Ο ίδιος ο Γιάννης Μαρκόπουλος αναφέρει σε συνέντευξή του στην τότε ΕΤ1 μία άλλη εκδοχή:
Η λέξη »αλληλούια» δεν είναι η γνωστή εβραϊκή λέξη άλλα η ελληνική λέξη αλληλουχία.
Η λέξη »Ζάβαρα» προέρχεται από τη λέξη Ζευς που πολύ συχνά χρησιμοποιούν οι Κρητικοί.
Η λέξη νάμα σημαίνει βάπτισμα
Η λέξη Λάμα σημαίνει λάμα(μαχαιριού)…!!!!
Η λέξη νέμια σημαίνει ηρεμία
Η λέξη Ίλεος σημαίνει σπλαχνικός.
Σε συνέντευξή του στον Λευτέρη Παπαδόπουλο, ο ίδιος ανέφερε ότι χρησιμοποίησε τις λέξεις «ζάβαρα» αντί για λάβαρα, «κάτρα» αντί για μαύρα, «νέμια» αντί για ανέμισαν.
Στην συζήτηση που είχε με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, αποκάλυψε χαρακτηριστικά: «Όταν έγραψα το Ζαβαρακατρανέμια μέσα στη δεκαετία του ’60, γύρω στο ’66, είναι ένα από τα μέρη μίας μουσικής τελετής που λέγεται “Ιδού ο Νυμφίος έρχεται”, το οποίο διατηρώ ακόμη ανέκδοτο. Κι έμεινε αυτό το τραγούδι όπου περιέχει πάρα πολλές σημαντικές λέξεις που είναι καθαρά ελληνικές. Ας το εξηγήσω, για πρώτη φορά, γίνεται σε αυτήν την εκπομπή, δεν το χω ξαναπεί.
Το αλληλούια δεν είναι εβραϊκή λέξη, είναι η αλληλουχία κι έφυγε το Χ. Αλληλουχία, τόσο απλό. Το Ίλεως είναι το ίλεως, Ζάβαρα είναι -όπως καμιά φορά λέμε στην Κρήτη ‘’Μα το Ζα’’, το Δία. Είναι μία εικόνα, όχι ακριβώς του Δία, αλλά μία εικόνα μέσα από τη ζωή του. Το Ζήτα παίζει τεράστιο ρόλο και είναι μία λέξη πάρα πολύ και βαθιά και αρχαία που έχουν χρησιμοποιήσει πολλές φορές σε θέματα εμπόλεμης κατάστασης. Λάμα είναι η κόψη του μαχαιριού, το νάμα είναι βάπτισμα, νέμια η ησυχία, αλλά όλες αυτές οι λέξεις μαζί ήταν μία έντονη διαμαρτυρία. Και αυτό το θέμα είναι πάλι ποίηση, αλλά έχει μία έντονη διαμαρτυρία», εξήγησε.
Δείτε το βίντεο από την ταινία «Επιχείρηση Απόλλων» με την Ελενα Ναθαναήλ:
Ακούστε το εκπληκτικό αυτό τραγούδι και τη μοναδική ερμηνεία του μεγάλου Νίκου Ξυλούρη:
