Η παράσταση σε σκηνοθεσία Απόστολου Καμιτσάκη, που διακρίθηκε στο Φεστιβάλ Off-Off Athens 2023, επιστρέφει στο Red Jasper.
Μια φορά κι έναν καιρό, ένα μικρό αγόρι δεν άντεξε το χαμό του γατιού του και άθελα του, από βαθιά στεναχώρια, σκότωσε τους γονείς του και πήγε να ζήσει με τον παππού του. Ανήσυχος ο παππούς για το πόσο ευαίσθητος ήταν ο εγγονός του και πόσο βαριά τα έπαιρνε τα πράγματα, του αφηγήθηκε ένα παραμύθι για να τον βοηθήσει να ενηλικιωθεί, να σκληρύνει και να γίνει άντρας. Ένα παραμύθι με ένα βασιλιά, ένα μάγο, μία παρθένα, ένα τζέντερ ριβίλ, έναν ιεροεξεταστή, ένα βοσκό, πολλούς φρουρούς, δύσκολες αποφάσεις, ένα δημόσιο αποκεφαλισμό και ένα ροζ πόνι μονόκερω.
Μέσα από την ιστορία του νεαρού αγοριού, η παράσταση διερευνά το θέμα της τοξικής αρρενωπότητας.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Ο Μονόκερως είναι ένα παραμύθι κάπως διαφορετικό από τα άλλα παραμύθια. Δεν υπάρχουν πριγκιποπούλες που περιμένουν τον πρίγκιπα να παντρευτούν, ούτε περιμένουν να τις σώσει κάποιος γενναίος ιππότης. Για την ακρίβεια δεν έχει καθόλου πριγκίπισσες η ιστορία μας. Δεν έχει παλικάρια που κυνηγάνε θησαυρούς και περιπέτειες, δράκους να σκοτώσουν και κοπέλες να φιλήσουν στον ύπνο τους. Έχει ένα μικρό πριγκιπόπουλο παρέα με ένα ροζ πόνι μονόκερω που είναι ευτυχισμένο και έχει ροδαλά μάγουλα. Ένα παραμύθι για την τοξική αρρενωπότητα και την πατριαρχία και πώς την βιώνει ένα νεαρό αγόρι. Ένα έργο devised που ερευνά την ανδρική ταυτότητα. Μια κωμωδία άβολη, που εκφράζει την ανάγκη μας να μην παίρνουμε τον εαυτό μας στα σοβαρά. Αυτό.
Μέχρι τον Απρίλιο του 2025, όλοι οι επισκέπτες που θέλουν να ταξιδέψουν στο Ηνωμένο Βασίλειοκαι δεν χρειάζονται βίζα θα απαιτείται να έχουν ηλεκτρονική ταξιδιωτική άδεια (ETA).
Αυτό ανακοίνωσε την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου η κυβέρνηση, η οποία αναφέρθηκε και στις νέες ημερομηνίες εφαρμογής του συστήματος, καθώς προχωρά με τα σχέδια ψηφιοποίησης των βρετανικών συνόρων.
Ποιοί χρειάζονται ETA και ηλεκτρονική visa και πότε μπορούν να την εκδόσουν
Με το νέο σύστημα, όλοι όσοι επιθυμούν να ταξιδέψουν στο Ηνωμένο Βασίλειο – εκτός από τους Βρετανούς και τους Ιρλανδούς πολίτες – θα χρειάζονται άδεια ταξιδιού πριν από την άφιξή τους, κάτι που μπορεί να γίνει είτε μέσω ETA είτε μέσω eVisa.
Όπως αναφέρει ο ιστότοποςDigit News, η κυβέρνηση επιβεβαίωσε ότι από τις 27 Νοεμβρίου 2024, οι επιλέξιμοι μη Ευρωπαίοι μπορούν να υποβάλουν αίτηση για ETA, την οποία θα χρειάζονται για να ταξιδέψουν από τις 8 Ιανουαρίου 2025.
Στη συνέχεια, η ETA θα επεκταθεί στους επιλέξιμους Ευρωπαίους από τις 5 Μαρτίου 2025, οι οποίοι θα τη χρειάζονται για να ταξιδέψουν από τις 2 Απριλίου 2025.
Οι ETA συνδέονται ψηφιακά με το διαβατήριο του ταξιδιώτη και, σύμφωνα με την κυβέρνηση, διασφαλίζουν ότι διενεργούνται πιο ενδελεχείς έλεγχοι ασφαλείας πριν από την έναρξη του ταξιδιού προς το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η ETA κοστίζει 10 λίρες (αντιστοιχεί σε 11,94 ευρώ) και επιτρέπει πολλαπλά ταξίδια στο Ηνωμένο Βασίλειο για διαμονή έως και 6 μήνες κάθε φορά, σε διάστημα δύο ετών ή έως ότου λήξει το διαβατήριο του κατόχου της – όποιο από τα δύο συμβεί νωρίτερα.
Πληροφορίες σχετικά με την επιλεξιμότητα της ETA είναι από σήμερα διαθέσιμες στοGOV.UK.
Όποιος χρειάζεται να υποβάλει αίτηση για ETA θα μπορεί να το κάνει χρησιμοποιώντας την εφαρμογή UK ETA.
Οι επισκέπτες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου χρειάζονται ήδη ETA για να ταξιδέψουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Τι ισχύει για τους μετανάστες
Η υπουργός Μετανάστευσης και Ιθαγένειας, Seema Malhotra, δήλωσε: «Η ψηφιοποίηση επιτρέπει μια ομαλή εμπειρία για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που περνούν τα σύνορα κάθε χρόνο, συμπεριλαμβανομένων των επισκεπτών που καλωσορίζουμε θερμά στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίοι προβλέπεται να συνεισφέρουν πάνω από 32 δισεκατομμύρια λίρες στην τουριστική μας οικονομία φέτος.
«Η παγκόσμια επέκταση του ETA καταδεικνύει τη δέσμευσή μας να ενισχύσουμε την ασφάλεια μέσω της νέας τεχνολογίας και της ενσωμάτωσης ενός σύγχρονου συστήματος μετανάστευσης.
«Οι άνθρωποι που χρειάζονται βίζα του Ηνωμένου Βασιλείου για να ζήσουν, να εργαστούν ή να σπουδάσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο λαμβάνουν πλέον ηλεκτρονική βίζα, η οποία παρέχει ψηφιακή απόδειξη του καθεστώτος μετανάστευσης, αντί για φυσικά έγγραφα, τα οποία μπορεί να χαθούν, να κλαπούν ή να αλλοιωθούν. Η ηλεκτρονική βίζα σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν χρειάζεται πλέον να περιμένουν ή να ταξιδεύουν για να παραλάβουν ένα φυσικό έγγραφο, απλοποιώντας την εμπειρία τους».
Η κυβέρνηση ζητά από τους μετανάστες στο Ηνωμένο Βασίλειο που χρησιμοποιούν επί του παρόντος ένα φυσικό μεταναστευτικό έγγραφο, όπως βιομετρική άδεια διαμονής (BRP) ή διαβατήριο που περιέχει σφραγίδες με μελάνι ή αυτοκόλλητες βινιέτες βίζας, να αναλάβουν δράση τώρα και να δημιουργήσουν έναν ηλεκτρονικό λογαριασμό για να έχουν πρόσβαση στην ηλεκτρονική τους βίζα.
Οι περισσότερες BRP πρόκειται να λήξουν στις 31 Δεκεμβρίου 2024 και οι κάτοχοι BRP καλούνται να αναλάβουν δράση πριν λήξει η άδεια διαμονής τους.
Περισσότεροι από 8 εκατομμύρια άνθρωποι διαγνώστηκαν με φυματίωση το 2023, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Πρόκειται για τον υψηλότερο αριθμό που έχει καταγραφεί από τότε που ο οργανισμός υγείας του ΟΗΕ άρχισε να τηρεί αρχείο το 1995.
Σύμφωνα με νέα έκθεση του ΠΟΥ, περίπου 1,25 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από φυματίωση πέρυσι και εκτιμάται πως είναι η πιο θανατηφόρα μολυσματική ασθένεια στον κόσμο, έχοντας αντικατασταθεί από την COVID-19 κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Ποιες περιοχές του κόσμου σαρώνει η φυματίωση
Ο ΠΟΥ δήλωσε ότι η φυματίωση εξακολουθεί να πλήττει κυρίως ανθρώπους στη Νοτιοανατολική Ασία, την Αφρική και τον δυτικό Ειρηνικό. Η Ινδία, η Ινδονησία, η Κίνα, οι Φιλιππίνες και το Πακιστάν ευθύνονται για περισσότερα από τα μισά κρούσματα παγκοσμίως.
«Το γεγονός ότι η φυματίωση εξακολουθεί να σκοτώνει και να αρρωσταίνει τόσους πολλούς ανθρώπους είναι εξωφρενικό, όταν έχουμε τα εργαλεία για την πρόληψή της, την ανίχνευσή της και τη θεραπεία της», δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγέσους σε ανακοίνωσή του.
Σημειώνεται πως η φυματίωση προκαλείται από αερομεταφερόμενα βακτήρια που προσβάλλουν κυρίως τους πνεύμονες. Περίπου το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού εκτιμάται ότι πάσχει από φυματίωση, αλλά μόνο το 5-10% αυτών αναπτύσσουν συμπτώματα.
Το κοινό αποφάσισε: Το «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» συνεχίζεται για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων έως 1η Δεκεμβρίου, στο θέατρο Άλφα-Ληναίος-Φωτίου.
Στις 17 Οκτωβρίου 1963, οι Beatles ηχογραφούσαν για πρώτη φορά σε FourTrack το τραγούδι τους I Want to Hold Your Hand (Θέλω να σου κρατάω το χέρι).
Το νούμερο ένα χιτ του 1964 στη Βρετανία έδωσε το 2021 την έμπνευση για τη συγγραφή ενός σύγχρονου θεατρικού έργου που εγκαινίασε τη νέα καλλιτεχνική εποχή ενός από τα ιστορικότερα θέατρα της Αθήνας.
Η κούραση στον γάμο, η κρίση που βιώνουν οι άνθρωποι μετά από πολλά χρόνια συγκατοίκησης, η απιστία κι ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής γίνονται το σκηνικό για δύο «παράνομους» εραστές.
Η παγκόσμια δραματουργία έχει συχνά ασχοληθεί με το ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων, με τις ανάγκες των δύο φύλων, με τα θέλω τους και τα πρέπει τους, ίσως επειδή ο θεατής άμεσα ή έμμεσα μπορεί να ταυτιστεί πολύ εύκολα και να κινητοποιηθεί συναισθηματικά. Οι δύο ήρωες μάς «προσκαλούν» να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ και να αντιληφθούμε, μέσα από τις συναντήσεις τους, ότι αυτό που ψάχνουμε όλοι μας στο τέλος της ημέρας είναι η ουσιαστική συντροφικότητα. Κάποιον να μας κρατάει το χέρι.
Θα τα καταφέρουν;
Οι περισσότεροι θεατές, μας είπαν, ότι είδαν τη δική τους ιστορία επί σκηνής…
Μετά τις sold out παραστάσεις τις δύο προηγούμενες θεατρικές σεζόν, η performer Pavlina Styl θα παρουσιάσει για 3η χρονιά μια διασκευή βασισμένη στον παραληρηματικό θεατρικό μονόλογο ‘4.48 Psychosis’ της Sarah Kane σε σκηνοθετική επιμέλεια Ελένης Σκότη.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα – Fabrica Athens από την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου και κάθε Παρασκευή για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Μια αφιερωματική παράσταση που ενώνει το κύκνειο άσμα της αυτόχειρος βρετανίδας συγγραφέως με τις φωνές των Judie Garland, Amy Winehouse, Dalida, Merlin Monroe, Edith Piaf, όπου η ζωή και ο θάνατός τους συνδέεται με το σκοτεινό ποιητικό της έργο. Ένα έργο κραυγής για την ζωή, λύτρωσης από μια αφόρητη ζωή, επιθυμία για μια άλλη ζωή.
Το 4.48 Psychosis μοιάζει να είναι ο αγωνιώδης επιθανάτιος ρόγχος της Sarah Kane αφού ένα χρόνο μετά την συγγραφή του θα αυτοκτονήσει στην ψυχιατρική κλινική όπου νοσηλευόταν με βαριά κατάθλιψη.
Προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ του θέλω και δεν θέλω, ναι αλλά όχι, υπακούω αλλά αντιδρώ, ο διαταραγμένος ψυχισμός της Sarah Kane, εγκλωβίζεται σε ένα φαύλο κύκλο διπλών μηνυμάτων, με δυσνόητες συμπεριφορές, που ενδύονται τον γυμνό ρεαλισμό της παράνοιας, φέρνοντας συγκρούσεις, απελπισία, πόνο, και ματαίωση.
Από την άλλη, οι παγκοσμίου φήμης ερμηνεύτριες παρά την αυτοκαταστροφική τους διάθεση και την συνειδητή ή ασυνείδητη απόφαση τους να κόψουν το νήμα της ζωής τους, ζωντανεύουν μέσα από τα τραγούδια τους, δίνοντας την δική τους συμβολιστική σημειολογία.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Διασκευή – Δραματουργική επεξεργασία: Pavlina Styl
e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Έναρξη παραστάσεων: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Παρασκευή ώρα 21:00
Η Pavlina Styl συστήνετε: Σπούδασε Medical Sciences-Clinical Nutrition στο πανεπιστήμιο του Surrey με μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο του Sheffield στην Αγγλία. Επιστρέφοντας στην Αθήνα συνέχισε τις σπουδές της στη μουσική, παρακολούθησε μαθήματα κλασικού τραγουδιού και μουσικού θεάτρου με τη σοπράνο Μάιρα Μηλολιδάκη, σύγχρονο τραγούδι με την Έλλη Πασπαλά, μαθήματα υποκριτικής με την Ελένη Σκότη, την Πέμη Ζούνη, τον Κίμωνα Φιορέτο, τον Σύλλα Τζουμέρκα κ.α. και κινησιολογίας με τη Mόνικα Κολοκοτρώνη και την Φρόσω Κορρού. Το Μάιο του 2023 παρουσίασε για πρώτη φορά τον θεατρικό μονόλογο ‘4.48 Psychosis’ της Σάρα Κέιν σε σκηνοθετική επιμέλεια Ελένης Σκότη στο Θέατρο Επι Κολωνώ. Πρωταγωνιστεί στην ταινία “God forgive me” σε σκηνοθεσία Κατερίνας Σιγάλα (Andros International Festival 2024). Το 2019-2020 έπαιξε στη μουσικοθεατρική παράσταση ‘Clock Tick’ σε σκηνοθεσία Πέμης Ζούνη στο El Convento del Arte και το 2018 στο βίντεο κλιπ «Mαγνήτες» που γυρίστηκε στο Baumstrasse σε σκηνοθεσία Ραχήλ Καλαντζοπούλου. Έχει εμφανιστεί σε συναυλίες, περφόρμανς και μουσικοθεατρικά φεστιβάλ όπως το Petit Paris d’ Athenes κ.α. Ξεχώρισαν οι παραστάσεις της με τους τίτλους ‘MiLorDs’, ‘Danser dans le Noir’, ‘Les demoiselles d’ Avignon’, ‘Les Ombres de la Rue’ κ.α. όπου συνεργάστηκε με τους πιανίστες-συνθέτες Mάνο Κιτσικόπουλο, Χρήστο Θεοδώρου, Νίκο Καλαντζάκο και με τζαζ μουσικά σύνολα στην Αθήνα, σε χώρους όπως: το Ηalf Note, το Athenaeum Kελάρι - Maria Callas, το Faust Theater, το Θέατρο Επί Κολωνώ, το θέατρο Χυτήριο, το Θέατρο Εliart, το Νομισματικό Μουσείο Aθηνών, το Τρένο στο Ρουφ κ.ά., ερμηνεύοντας τραγούδια του διεθνούς και ελληνικού ρεπερτορίου βασισμένα στο μουσικό θέατρο και το καμπαρέ, αλλά και στον κινηματογράφο με valse, tango,swing και jazz διασκευές μέσα από τους ρυθμούς των J. Brel, Ε. Piaf, Κ. Weill, Μ. Dietrich, Ν. Rota, J. Kander, Γ. Σπανό, Σ. Κραουνάκη, Λ. Πλάτωνος κ.ά. Ηχογράφησε την φωνή της για την θεατρική παράσταση «Pieta» του Γιώργου Στεφανακίδη που παίχτηκε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης το 2017 και στο Διεθνές φεστιβάλ του Κιέβου.
Η γενική συνέλευση του ΟΗΕ καταδίκασε για 32η χρονιά με συντριπτική πλειοψηφία τον αποκλεισμό των ΗΠΑ κατά της Κούβας. Το ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών έρχεται σε μια περίοδο που το νησί της Επανάστασης βιώνει μια ιστορική ενεργειακή κρίση και προσπαθεί να ανακάμψει από τις επιπτώσεις του τυφώνα Όσκαρ, που επιτείνονται από τον αποκλεισμό.
του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη
Την Τετάρτη 30/10, όπως κάθε χρόνο από το 1992, η γενική συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε με 187 υπέρ και 2 κατά το ψήφισμα για την άρση του αποκλεισμού των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Κούβας. Οι μόνες χώρες που για μια φορά ακόμα καταψήφισαν είναι οι ίδιες οι ΗΠΑ και το σιωνιστικό κράτος. Η Μολδαβία, όπου πρόσφατα διενεργήθηκε ένα αμφισβητούμενο δημοψήφισμα για την συνταγματική υποχρέωση της ένταξης στην ΕΕ, ψήφισε αποχή. Η Ουκρανία, που τα τελευταία χρόνια καταψήφιζε μαζί με τις ΗΠΑ, φέτος απήχε.
Η Βενεζουέλα, που είναι επίσης θύμα των μέτρων οικονομικού καταναγκασμού της Ουάσινγκτον και σταθερά ψηφίζει υπέρ της Κούβας, δεν μπόρεσε να πληρώσει την συνδρομή της για να λάβει μέρος στην ψηφοφορία. Ο απεσταλμένος της Βενεζουέλας στον ΟΗΕ, Σάμουελ Μονκάδα, χαρακτήρισε τον αποκλεισμό «αυτοκρατορική αυταπάτη» και κάλεσε τα έθνη να υποστηρίξουν τον αγώνα της Κούβας για κυριαρχία και αυτοδιάθεση. Η Αργεντινή ψήφισε υπέρ της άρσης του αποκλεισμού, κατά την παράδοση της χώρας, με αποτέλεσμα να εκδιωχθεί της κυβέρνησης, από τον ακροδεξιό πρόεδρο Χαβιέρ Μιλέι, η υπουργός Εξωτερικών, Ντιάνα Μοντίνο.
Για ακόμη μια χρονιά, η συντριπτική πλειονότητα της διεθνούς κοινότητας απορρίπτει τον αποκλεισμο των ΗΠΑ, που εφαρμόζεται από τις διαδοχικές βορειοαμερικανικές κυβερνήσεις μετά τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης. Ειδικά το φετινό ψήφισμα, όμως, έρχεται σε μια στιγμή κατά την οποία η Κούβα αντιμετωπίζει μια εκτεταμένη βλάβη στο σύστημα ηλεκτροδότησης και τις επιπτώσεις του τυφώνα Όσκαρ, που έπληξε πρόσφατα το νησί.
Οι επιπτώσεις του αποκλεισμού στο ενεργειακό δίκτυο της χώρας
Περίπου η μισή Κούβα βυθίστηκε στο σκοτάδι το βράδυ της Πέμπτης 17 Οκτωβρίου, με το black out να επεκτείνεται το πρωί της επομένης σε ολόκληρο το νησί, μετά από βλάβη του θερμοηλεκτρικού σταθμού Antonio Guiteras στην επαρχία Matanzas ανατολικά της Αβάνας. Οι σχολιαστές στα big media της Δύσης περιέγραψαν την κατάσταση στην Κούβα με λέξεις όπως «ανεπάρκεια», «διαφθορά», «κατεστραμμένο κράτος» και άλλες. Ωστόσο, τα ίδια ΜΜΕ απέφυγαν να αναφερθούν στον αντίκτυπο του αποκλεισμού στο ενεργειακό δίκτυο της Κούβας.
Ενδεικτικά, o αποκλεισμός στην Κούβα δεν προκαλεί μόνο σημαντικές οικονομικές απώλειες, ύψους 14 εκατομμυρίων δολαρίων ημερησίως, αλλά την περιορίζει επίσης από την πρόσβαση στις αγορές και ακόμη και την πραγματοποίηση συναλλαγών. Ο αποκλεισμός στοχεύει, μεταξύ άλλων, την κίνηση κεφαλαίων, τον τουρισμό, την διεθνή ιατρική συνεργασία, τις εισαγωγές τροφίμων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης, καθώς και άλλους βασικούς τομείς. Ένας από τους τομείς που πλήττεται είναι ο ενεργειακός.
Η Κούβα εξαρτάται κατά 95% από ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, το 80% εκ των οποίων προέρχεται από προϊόντα πετρελαίου. Ένα μέρος των καυσίμων αυτών είναι εγχώρια, αλλά ένα σημαντικό μέρος πρέπει να εισαχθεί από το εξωτερικό, κυρίως από την αδερφή της χώρα, την Βενεζουέλα. Ωστόσο, οι αποστολές καυσίμων από τη Βενεζουέλα μειώθηκαν στο μισό φέτος, καθώς η μπολιβαριανή δημοκρατία, αγωνίζεται να εξασφαλίσει τον δικό της εφοδιασμό, αφού η PDVSA, την κρατική εταιρεία πετρελαίου της χώρας, είναι στο στόχαστο των μέτρων οικονομικού καταναγκασμού της Ουάσινγκτον, που κατ’ ευφημισμό αποκαλούνται «κυρώσεις» (sanctions).
Ταυτόχρονα, τα μέτρα αυτά βάζουν στο στόχαστρο και απευθείας τις εισαγωγές καυσίμων στην Κούβα. Τον Νοέμβριο του 2019, η κυβέρνηση Τραμπ επέβαλε απευθείας «κυρώσεις» στην κουβανική εταιρεία Panamericana Corporation, η οποία αγόραζε υγροποιημένο φυσικό αέριο για την κατανάλωση του πληθυσμού, με τον αναπληρωτή γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, Justin G. Muzinich, να ισχυρίζεται πως «η Κούβα έχει διαδραματίσει άμεσο ρόλο στην παρεμπόδιση της επιστροφής της δημοκρατίας στη Βενεζουέλα».
Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ επέβαλαν «κυρώσεις» σε πλοία τα οποία μετέφεραν υγροποιημένο φυσικό αέρο (LNG) στη χώρα. Η κυβέρνηση Μπάιντεν διατήρησε τις 243 πρόσθετες κυρώσεις του Τραμπ και την συμπερίληψη της Κούβας στη λίστα «χορηγών της τρομοκρατίας». Εκτός από την προμήθεια καυσίμων, τα μέτρα οικονομικού καταναγκασμού στοχεύουν επίσης την προμήθεια ανταλλακτικών, με αποτέλεσμα ο εξοπλισμός στα εργοστάσια της χώρας να είναι παλιός και να κινδυνεύει με βλάβες.
Ο τυφώνας Όσκαρ χτυπάει την Κούβα – Δύο μέτρα και σταθμά στα δυτικά ΜΜΕ
Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, λίγες ημέρες μετά το black out, η Κούβα χτυπήθηκε από τον τυφώνα Όσκαρ, ο οποίος προκάλεσε σοβαρές ζημιές και 8 μέχρι σήμερα καταγεγραμμένους νεκρούς. Τα big media της Δύσης έκαναν ξανά λόγο για αποτυχία του σοσιαλιστικού συστήματος της χώρας, παρά το γεγονος πως το σύστημα πολιτικής προστασίας της Κούβας είναι φημισμένο για την ετοιμότητα του απέναντι στις φυσικές καταστροφές. Συγκεκριμένα, η Κούβα είναι το μεγαλύτερο και πιο πυκνοκατοικημένο νησί της Καραϊβικής, αλλά παρουσιάζει σταθερά τους χαμηλότερους αριθμούς νεκρών κατά τη διάρκεια της περιόδου των τυφώνων, κάτι που σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, δεν συμβαίνει επειδή οι Κουβανοί είναι τυχεροί αλλά επειδή είναι καλά προετοιμασμένοι.
Το σοσιαλιστικό σύστημα πολιτικής προστασίας της Κούβας, βασίζεται στην ευαισθητοποίηση του κοινού και στην κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα, παράλληλα με τις οδηγίες που μεταδίδονται συνεχών από τις αρχές μέσω της κρατικής τηλεόρασης. Ωστόσο, ο τυφώνας έκανε δυσκολότερη την αποκατάσταση του ηλεκτρικού δικτύου, αφού χτύπησε μια περιοχή, όπου βρίσκονται δύο σημαντικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής στην πόλη Holguín Santiago de Cuba.
Βέβαια, η Κούβα δεν είναι η μόνη χώρα που έχει υποστεί black out. Το Πουέρτο Ρίκο, αποικία των Ηνωμένων Πολιτειών, το 2017, χτυπήθηκε από κυκλώνες με αποτέλεσμα την κατάρρευση του συστήματος ηλεκτροδότησης. Η Κούβα, αν υπό καθεστώς αποκλεισμού, αντιμετώπισε τις διακοπές ρεύματος σε 4 ημέρες. Στο Πουέρτο Ρίκο χρειάστηκαν 328 ημέρες, ή περίπου 11 μήνες, για να αποκατασταθεί η παροχή ρεύματος. Μάλιστα, η τότε κυβέρνηση Τραμπ φέρεται να μπλόκαρε τις προσπάθειες οικονομικής υποστήριξης για την αποκατάσταση των ζημιών στο Πουέρτο Ρίκο. Και, εντός της χώρας, το 2021 κατέρρευσε το ηλεκτρικό δίκτυο του Τέξας, το οποίο είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ενέργειας των ΗΠΑ, εκθέτοντας περισσότερα από 4,5 εκατομμύρια σπίτια και επιχειρήσεις χωρίς ρεύμα στο κρύο, με αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 246 ανθρώπων.
Η Κούβα δεν είναι επίσης η μοναδική χώρα που έχει αντιμετωπίσει φυσικές καταστροφές. Ο τυφώνας Μίλτον άφησε 32 νεκρούς στην πιο πλούσια χώρα του πλανήτη, τις ΗΠΑ. Περισσότερους από τους θανάτους που άφησε ο τυφώνας Όσκαρ στην κατά πολύ φτωχότερη Κούβα. Ωστόσο, σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις, τα μεγάλα συστημικά μέσα ενημέρωσης δεν έκαναν λόγο για αποτυχία του καπιταλιστικού συστήματος, του νεοφιλελευθερισμού ή της νεοαποικιοκρατίας, ούτε φυσικά κάλεσαν τον λαό να εξεγερθεί εναντίον τους.
Η είσοδος στις BRICS είναι ένα παράθυρο στον αποκλεισμό της Κούβας
Η πρόσφατη σύνοδος των BRICS στο Καζάν της Ρωσίας ενέκρινε το επίσημο αίτημα της Κούβας να ενταχθεί στην συμμαχία ως κράτος – εταίρος, όπως και άλλες 12 χώρες. Στο Καζάν ο εκπρόσωπος της Κούβας χαιρέτισε τις διακηρύξεις της συμμαχίας αναπτυσσόμενων κρατών για μια βαθιά μεταρρύθμιση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο κυριαρχείται από το δολάριο, κατ εξοχήν εργαλείο πίεσης, έως στραγγαλισμού, 39 κρατών, συμπεριλαμβανομένης της Κούβας. Επιπλέον, όπως προσέθεσε, η πρόσβαση στην Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS διαδραματίζει ολοένα και πιο αποφασιστικό ρόλο ως σημαντική εναλλακτική λύση για τα έθνη του Παγκόσμιου Νότου, επιτρέποντάς τους να έχουν πρόσβαση σε οικονομικούς πόρους, υπό δικαιότερες συνθήκες.
Ανάλυση που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της ρωσικής δεξαμενής σκέψης Valdai Club, αναφέρει πως η Κούβα διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα νικελίου και κοβαλτίου στον κόσμο, καθώς και άλλα ορυκτά, αλλά ο αποκλεισμός εμποδίζει την εισαγωγή και την ανάπτυξη απαραίτητης υψηλής τεχνολογίας. Η Ρωσία είναι εξορυκτική δύναμη, διαθέτει την τεχνολογία που χρειάζεται η Κούβα, και δεν φοβάται να πληγεί περαιτέρω από τις κυρώσεις των ΗΠΑ (ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται). Σύμφωνα με την ίδια ανάλυση, οι BRICS μπορούν να βοηθήσουν την Κούβα με διάφορους τρόπους στον τομέα της ενέργειας, συγκεκριμένα, με ανταλλαγή νικέλιου έναντι πετρελαίου, ή επενδύσεις των BRICS στον ενεργειακό τομέα της Κούβας, ώστε να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα συσκότισης και να αξιοποιηθούν η γεωγραφία και το κλίμα για την ανάπτυξη της θαλάσσιας, αιολικής και ηλιακής ενέργειας.
Η ίδια η Κούβα έχει ανακοινώσει ως βραχυπρόθεσμο στόχο να επενδύσει στην ενεργειακή αυτονομία της αυξάνοντας το ποσοστό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο νησί από το σημερινό 5% σε 24% μέχρι το 2030, αφού το εξορυκτικό μοντέλο θεωρείται ακριβό, αναποτελεσματικό και επιβλαβές για το περιβάλλον.
Ήδη τους τελευταίους μήνες, η Κίνα συνεργάζεται με την Κούβα για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων προς παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας. Συγκεκριμένα, οι κουβανικές επαρχίες Villa Clara, Ciego de Avila και Holguin προχωρούν την εγκατάσταση τριών φωτοβολταϊκών πάρκων που δώρισε η Κίνα, όπως αναφέρει το Prensa Latina , συνεργάτης του TV BRICS, συμβάλλοντας στην απεξάρτηση της χώρας από τα ορυκτά καύσιμα. Κατά τη διάρκεια του black out, η Κίνα, η Βενεζουέλα, το Μεξικό, η Κολομβία, η Ρωσία και τα Μπαρμπάντος προσέφεραν υποστήριξη στην Κούβα.
Η περιφερειακή και διεθνής συνεργασία στον ολοένα περισσότερο πολυπολικό κόσμο είναι σημαντική για το νησί της Επανάστασης.
«Mια σπίθα αλληλεγγύης με την Κούβα»
Ο ευρωπαικός οργανισμός medicuba-europa είναι μια οργάνωση με παραρτήματα σε 14 ευρωπαϊκές χώρες, που μαζεύει και στέλνει ιατρικό υλικό στην Κούβα. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19, ο οργανισμός είχε διοργανώσει την πανευρωπαϊκή καμπάνια «Σύριγγες για την Κούβα», καθώς το νησί είχε καταφέρει να παράξει τα δικά του εμβόλια για τη νόσο, αλλά είχε έλλειψη σε σύριγγες λόγω του αποκλεισμού.
Το Medicuba επανέρχεται με την Πανευρωπαϊκή Καμπάνια Υλικής Αλληλεγγύης «Ενέργεια για Ζωή» #EnergyForLife, με σκοπό την εξασφάλιση σταθερού και καθαρού ενεργειακού εφοδιασμού για τα ιδρύματα υγείας στην Κούβα, ώστε να βελτιωθεί η παροχή ιατρικών υπηρεσιών στον πληθυσμό. Προκειμένου να στηρίξει την προσπάθεια των κουβανικών αρχών, το mediCuba-Europe, σε συνεργασία με άλλες ευρωπαϊκές οργανώσεις αλληλεγγύης, αποφάσισε να στηρίξει τρία έργα με σκοπό την παραγωγή 1000kWp ηλιακής ενέργειας για την Κούβα.
Στην Ελλάδα, o Σύλλογος Χοσέ Μαρτί Αλληλεγγύη στην Κούβα συμμετέχει στην πανευρωπαϊκή εκστρατεία υπό το σύνθημα «Mια σπίθα αλληλεγγύης με την Κούβα», καλώντας τους φίλους του νησιού της Επανάστασης να υποστηρίξουν τις προσπάθειες για ενεργειακή αυτονομία, κάνοντας μια συνεισφορά ή κοινοποιώντας τις πληροφορίες στα δίκτυά τους.
Χορός: «Χάθηκαν οι όρκοι κι η ντροπή των ελλήνων μπροστά στον αδύναμο. Τον ξένο και τον ικέτη. Κατάρα σ’ αυτόν που εγκαταλείπει.»
Τι είναι αυτό που κάνει τη Μήδεια τρομακτική; Η Μήδεια είναι η βάρβαρη γυναίκα, η ξένη μάγισσα που καταργεί τα όρια που εξασφαλίζουν την κανονικότητα. Η οργή της είναι σαρωτική επειδή η κατάφωρη αδικία που έχει υποστεί προκαλεί έναν πόνο τόσο ισχυρό, ένα τραύμα τόσο βαθύ που καταλύει κάθε έννοια δικαίου. Αυτό που μας τρομάζει είναι η αποτρόπαια και απολύτως αληθινή εικόνα του κόσμου τη στιγμή που το απεγνωσμένο αίτημα για δικαιοσύνη παίρνει τη μορφή της εκδίκησης και η οδύνη καταλήγει στη βία, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει αυτοκαταστροφή. Μας τρομάζει το ξεμπρόστιασμα της στρεβλότητας στο πολιτισμικό μας σύστημα και κυρίως οι φρικτές συνέπειές της. Μας τρομάζει, για αυτό η Μήδεια πρέπει να συντριβεί.
Στο κέντρο μιας σκηνικής εγκατάστασης θεμελιωμένης σε οπτικοακουστικά μέσα, δύο γυναίκες ερμηνεύτριες, ως δύο διαφορετικές Μήδειες, μοιράζονται όλους τους ρόλους, παρεμβάλλουν τις προσωπικές τους απόψεις και εμπειρίες και επεμβαίνουν στη σκηνική δράση. Στη μέση ενός διαλυμένου σκηνικού κόσμου, τα δύο πρόσωπα αναμετριούνται και μεταμορφώνονται σταδιακά σε τέρατα, εγκλωβισμένα σε ένα παιχνίδι εξουσίας. Ακούγεται όλο το κείμενο του Ευριπίδη, σε νέα μετάφραση & διασκευή ενώ σε μια οθόνη προβάλλεται ένας πλαστός κόσμος ονειροφαντασίας. Στην ονειροφαντασία ανήκει και ο Χορός, ο οποίος εκφράζει την ανάγκη για ένα νέο κόσμο ισότητας, δικαιοσύνης και ειρήνης, ένα αίτημα που δεν ικανοποιείται ποτέ.
Mετά την Αντιγόνη, με όχημα την ευριπίδεια τραγωδία αυτή τη φορά, η Ομάδα7 ερευνά τις στερεοτυπικές σύγχρονες κοινωνικές δομές σε σχέση με την πατριαρχία και την αποδοχή της ετερότητας. Χρησιμοποιώντας τα υλικά του θεάτρου της επινόησης, συνομιλεί ελεύθερα με το κλασσικό κείμενο: ένα κείμενο που δεν σταμάτησε ποτέ να συγκλονίζει και μία ηρωίδα που εξακολουθεί να απειλεί τα κοινωνικά μας δεδομένα.
Η «Μήδεια» είναι στην ουσία μια τραγωδία για την αδικία σε μια κοινωνία υπό διάλυση. «Χωρίς δικαιοσύνη δεν υπάρχει ειρήνη», μοιάζει να κραυγάζει από το βάθος του χρόνου το αρχαίο κείμενο, φέρνοντάς μας επώδυνα στο σήμερα, τη δική μας πραγματικότητα.
Για την Ομάδα7
Η Ομάδα7 μετρά είκοσι χρόνια, σχεδόν, συστηματικής ενασχόλησης με το Θέατρο της Επινόησης, και επένδυσης στη μεθοδολογία του.
Κατά τη διάρκεια των θεατρικών εμπειριών, καλλιτεχνικών συνεργασιών και παρουσίας της σε διεθνή φεστιβάλ, απέκτησε το στίγμα μιας ερευνητικής ομάδας που η δουλειά της στηρίζεται σε άξονες που ακουμπούν από τη μία στις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες της χώρας και από την άλλη στη χρήση αλλά και την ανατροπή μεθόδων και τεχνικών του μεταδραματικού θεάτρου, με σκοπό να συμβάλει στην ανανέωσή του. Ο χαρακτήρας των παραγωγών της είναι καθαρά ερευνητικός, όσον αφορά στην ενοποίηση μέσω της σύνθεσης παραστατικών μορφών τέχνης και μεθόδων : in situ εγκαταστάσεις, χρήση πολυμέσων, θέατρο της επινόησης, σύγχρονη θεατρική κινησιολογία, εικαστικές τέχνες, εκπαίδευση κ.α.
Η Ομάδα7 έχει λάβει μέρος σε διεθνή φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο: 10ο Buffer Fringe Performing Arts Festival 2023 στη Λευκωσία, 10th International Balkan Countries Theatre Festival 2023 στην Προύσα, το Cairo International Festival for Experimental Theater 2021 (με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού), το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου της Στοκχόλμης 2019, (για το οποίο έλαβε επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού), The Prague Quadrennial of Performance Design and Space, PQ 2015, στο Cairo International Festival for Experimental Theater 2010 και στο Online Performance Art Festivalτo 2021.
Για το «Ψιλικατζίδικο»
Από το 2020, η ομάδα ανακαίνισε και επαναχρησιμοποιεί ένα παλιό ψιλικατζίδικο από τη δεκαετία του ’70, στα σύνορα Νίκαιας με τον Κορυδαλλό.
Ένας τόπος πολύ κοντά στην Ακρόπολη, το λιμάνι, τη θάλασσα, τους βασικούς οδικούς κόμβους, τις φυλακές του Κορυδαλλού, που όμως δεν ανήκει πουθενά.
Η ανακαίνιση του χώρου, είχε ως στόχο να το καταστήσει και πάλι έναν τόπο ιστοριών και εικόνων, με πυρήνα δράσεις καλλιτεχνικής έκφρασης και ελεύθερης δημιουργίας.
Το «Ψιλικατζίδικο» φέρει στοιχεία από την ιστορία του αλλά αλλάζει η χρήση του. Είναι πλέον ένας χώρος θεάτρου και πολυμέσων, που στεγάζει ομάδες, εκθέσεις, σεμινάρια, παραστάσεις και εργαστήρια.
Μια… παράξενη διάσωση, διαδραματίστηκε το βράδυ της Παρασκευής σε κεντρικό σημείο της Αθήνας, σύμφωνα με όσα δημοσιοποιεί ο Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ στη σελίδα του στο Facebook, αναδημοσιεύοντας την σχετική ανάρτηση της ομάδας Alma Libre – Hellenic Animal Rescue σχετικά με την επιχείρηση διάσωσης μια… αγριόγατας Σερβάλ.
Σε σχέση με τις ιδιαιτερότητες στις περιπτώσεις άγριων ζώων, αλλά και τις μη σαφείς αιτίες του περιστατικού, η σχετική ανακοίνωση στο Facebook επισημαίνει:
«Κληθήκαμε από την ΑΝΙΜΑ – Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής να συνδράμουμε σε επείγον περιστατικό όπου απαιτούνταν η παγίδευση τραυματισμένου ζώου άγριας ζωής (Σερβάλ) σε επικίνδυνο σημείο, εντός συγκροτήματος πολυκατοικιών στην περιοχή του Μεταξουργείου. Η ΑΝΙΜΑ είχε ειδοποιηθεί για συνδρομή από το Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδας που με την σειρά τoυ είχε κληθεί από την κάτοχο του ζώου, όταν διαπίστωσε επιστρέφοντας στο διαμέρισμά της ότι είχε πέσει στο κενό από τον 5ο όροφο μέσω ανοιχτού παράθυρου που βρήκε στο μπάνιο του σπιτιού.
Στο σημείο είχε φτάσει πρώτα κλιμάκιο πυροσβεστών που εντόπισαν το ζώο εμφανώς τραυματισμένο να κάθεται επί τσίγκινου στέγαστρου πάνω από τον ακάλυπτο χωρίς άλλο τρόπο διαφυγής, πλην όμως αρχική τους απόπειρα να πιάσουν το ζώο με χρήση πνίχτη ήταν ανεπιτυχής καθώς το ζώο στη θέα του αντιστεκόταν κι άλλαζε συνεχώς θέση, αν και τραυματισμένο. Υπό αυτές τις συνθήκες ανταποκρίθηκε εθελοντής της ομάδας μας, που είναι ταυτόχρονα κι εθελοντής στην ίδια την ΑΝΙΜΑ για συνδρομή στην παγίδευση του ζώου. Στην πορεία ενημερωθήκαμε ότι προσερχόταν στο σημείο και εξειδικευμένη κτηνίατρος και γνώστης των συγκεκριμένων ζώων προκειμένου να υπάρχει δυνατότητα να γίνει απόπειρα παγίδευσης του ζώου με τη χρήση αναισθητικού από απόσταση (βελάκι φυσοκάλαμου) οπότε και την αναμέναμε.
Φτάνοντας στο σημείο όμως και αφού αξιολογήσαμε την χωροταξία και τις ειδικές συνθήκες που επικρατούσαν καταλήξαμε από κοινού πως πιθανότατα δεν θα ήταν η ιδανική προσέγγιση λόγω του ότι το ζώο μετακινούνταν στην άκρη του στέγαστρου με κίνδυνο να έπεφτε στο κενό από ύψος περίπου 4,5 μέτρων κι αποτέλεσμα να τραυματιστεί ακόμα περισσότερο ή χειρότερα να καταλήξει χωρίς να υπάρχουν καν εγγυημένες συνθήκες για επιτυχή χρήση του αναισθητικού. Σημειώνεται πως ενώ η χρήση αναισθητικού σε τραυματισμένα ζώα ενέχει κινδύνους, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει εναλλακτική λύση καθώς η παγίδευση και κατ’ επέκταση χειρισμός του ζώου με άλλο τρόπο είναι αδύνατος, που με την σειρά του ενέχει ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο αν αφηνόταν χωρίς περίθαλψη.
Έτσι επιλέξαμε να γίνει συντονισμένη απόπειρα να προσεγγιστεί το ζώο και να παγιδευτεί με χρήση καπακωτής (ντρόπερ) ή απόχης, αναλόγως του σημείου όπου θα βρισκόταν εκείνη τη στιγμή. Με χρήση ειδικής γατζωτής σκάλας που έφεραν οι πυροσβέστες κατεβήκαμε στο στέγαστρο από τον πρώτο όροφο του κτιρίου από όπου υπήρχε η μοναδική πρόσβαση, και πολύ σταδιακά καθώς πατούσαμε πάνω σε λεπτό τσίγκο με άγνωστες αντοχές του κάτωθεν μεταλλικού σκελετού, πήραμε θέσεις γύρω από το ζώο ώστε να γίνει η πρώτη απόπειρα.
Το ζώο εν τω μεταξύ για καλό όλων μας είχε εκείνη τη στιγμή αλλάξει θέση ερχόμενο κολλητά στον τοίχο, κατά κάποιο τρόπο εγκλωβιζόμενο αφού πλέον από δυο κατευθύνσεις δεν μπορούσε να φύγει ή να πέσει στο κενό, και στις υπόλοιπες είμασταν διαδοχικά ο εθελοντής μας με το ντρόπερ, η κτηνίατρος με το βελάκι σε ετοιμότητα, ο βοηθός της με την απόχη καθώς κι ένας πυροσβέστης. Αν δεν είχαμε εξ αρχής το ζώο σε αυτό το σημείο θα έπρεπε εμείς με την σειρά μας να αλλάξουμε θέσεις ώστε να το «πείσουμε» να μετακινηθεί σε κατάλληλο για την παγίδευση (καπάκωμα) σημείο, ιδανικά μακριά από την άκρη του στέγαστρου όπου θα υπήρχε άμεσος κίνδυνος ατυχήματος. Πέρασαν έτσι κάποιες στιγμές πολύ έντονης αγωνίας.
Πολύ σταδιακά, χωρίς απότομες κινήσεις και πλησιάζοντας από διαφορετικές κατευθύνσεις ώστε το να βρεθεί ανάμεσά μας, καταφέραμε να το φέρουμε σε προνομιακή θέση για χρήση ντρόπερ σχεδόν αθέατα. Πράγματι, με συστηματική απόσπαση της προσοχής του από δεύτερο άτομο και μόνιμη τύφλωσή του με χρήση ισχυρών φακών ώστε να μην έχει ορατότητα Το ζώο προσεγγίστηκε κυριολεκτικά μπουσουλώντας και καπακώθηκε με επιτυχία με την πρώτη προσπάθεια χωρίς κανέναν κίνδυνο ή περαιτέρω τραυματισμό ούτε για αυτό ούτε για εμάς. Στη συνέχεια ασφαλίστηκε, σκεπάστηκε ώστε να μην στρεσσάρεται και χτυπιέται μέσα στο κλουβί και απομακρύνθηκε από τον χώρο.
Έπειτα η ιδιοκτήτρια προσήχθη στο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας από άντρες της ομάδας Ζ της Ελληνική Αστυνομία που βρίσκονταν στο σημείο από κοινού με όλους τους εμπλεκόμενους προκειμένου να δώσουμε καταθέσεις για το συμβάν για το ενδεχόμενο παράνομου εμπορίου ζώων. Σχηματίστηκε δικογραφία για την οποία ενημερώθηκε ο εισαγγελέας υπηρεσίας πλην όμως αφού μελέτησε τα στοιχεία κι υλικό της έκρινε πως δεν συντρέχει λόγος σύλληψης της ιδιοκτήτριας ούτε και αφαίρεσης του ζώου. Εν τω μεταξύ, έγιναν ενέργειες προκειμένου το ζώο να διακομιστεί σε διανυκτερεύουσα κλινική για πρώτες βοήθειες, εξετάσεις και ό,τι άλλο θα χρειαζόταν.
Εθελοντής μας που συμμετείχε: Alexis Mantzoros
Διευκρινίζεται όσον αφορά τις εύλογες απορίες περί κατοχής ζώου άγριας φύσης, πως το συγκεκριμένο ζώο δεν αιχμαλωτίστηκε από το φυσικό του περιβάλλον κι εισήχθη στην Ελλάδα. Προέρχεται από νόμιμο εκτροφείο εντός ΕΕ όπου γεννήθηκε και εφόσον συνοδεύεται από τα απαραίτητα έγγραφα (έγκυρο κι ενημερωμένο διαβατήριο, απόδειξη αγοράς και κατά περίπτωση και πιστοποίηση cites) τότε η εισαγωγή και κατοχή του είναι νόμιμη. Σε κάθε περίπτωση από την στιγμή που ο εισαγγελέας έδωσε την συγκεκριμένη εντολή το θέμα έφυγε από τα χέρια τα δικά μας και του οποιουδήποτε».
Το καλοκαίρι που πέρασε η Μαργαρίτα Ζορμπαλά και η Μαρία Παπαγεωργίου συναντήθηκαν για δύο βραδιές στη σκηνή του Φεστιβάλ Επταπυργίου στη Θεσσαλονίκη, παρουσιάζοντας μία παράσταση ειδικά φτιαγμένη για το φεστιβάλ, που φέτος ήταν θεματικά αφιερωμένο στη Γυναίκα.
Οι sold out παραστάσεις στο Επταπύργιο ανέδειξαν τη σπάνια καλλιτεχνική χημεία και τον σεβασμό που αναπτύχθηκε ανάμεσα σε δύο γενιές, ικανές να δημιουργούν έναν επιτυχημένο μουσικό διάλογο επί σκηνής.
Οι δύο καλλιτέχνιδες υποσχέθηκαν να επαναλάβουν αυτή τη μοναδική συνάντηση και έτσι επιστρέφουν τώρα, στην Αθήνα αυτή τη φορά, για τέσσερις μόνο κυριακάτικες παραστάσεις στο Θέατρο Άλσος:
Τις Κυριακές 3-10 & 24 Νοεμβρίου και την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου.
Η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, η μεγάλη Ελληνίδα ερμηνεύτρια με την λαμπρή πολυετή καριέρα και μία πορεία γεμάτη τραγούδια σπουδαίων δημιουργών που αντέχουν στον χρόνο, επέλεξε προσωπικά την Μαρία Παπαγεωργίου, μία από τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες, μουσικούς και δημιουργούς της νεότερης γενιάς, για να συν-δημιουργήσουν και να καταθέσουν τη δική τους μουσική πρόταση για τον γυναικείο λόγο και τη γυναικεία σύνθεση στη μουσική.
Καταργώντας τα όρια των διαφορετικών γενεών, οι δύο ερμηνεύτριες αποκαλύπτουν πως μοιράζονται το ίδιο καλλιτεχνικό όραμα και την ίδια αισθητική, καθώς και τον κοινό -σε πολλά σημεία- θαυμασμό τους για σημαντικές γυναίκες δημιουργούς.
Το κριτήριο για την επιλογή του ρεπερτορίου δεν ήταν να καλύψουν όλο το φάσμα της γυναικείας μουσικής δημιουργίας χρονικά και υφολογικά – κάτι που θα ήταν εξάλλου αδύνατον μέσα σε τόσο πλούτο - αλλά να αποτυπώσουν τη δική τους αλήθεια μέσα από κοινές αναφορές, τιμώντας τις γυναίκες που μας διαμόρφωσαν και αυτές που έρχονται να ανθίσουν.
Δύο μοναδικές φωνές, δύο γοητευτικές προσωπικότητες και ένα προσεκτικά επιλεγμένο ρεπερτόριο παραδίδουν στο κοινό ένα ιδιαίτερο αισθητικά αποτέλεσμα σε μία ξεχωριστή καλλιτεχνική συνάντηση.
Η Μαργαρίτα Ζορμπαλά και η Μαρία Παπαγεωργίου σας περιμένουν τις Κυριακές στο θέατρο Άλσος, για τέσσερις ξεχωριστές παραστάσεις!
Η συναυλία «Γυναίκες δημιουργοί» με τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά και την Μαρία Παπαγεωργίου πρωτοπαρουσιάστηκε στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΠΤΑΠΥΡΓΙΟΥ 2024, που διοργανώνεται από το Κέντρο πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και φέτος ήταν θεματικά αφιερωμένο στη Γυναίκα.
INFO:
ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΣ | Ευελπίδων 4, Κυψέλη-Πεδίον του Άρεως
Σε μια θαρραλέα και συμβολική πράξη διαμαρτυρίας προχώρησε Ιρανή φοιτήτρια, όταν η αστυνομία ηθών την επέπληξε για τον τρόπο που φορούσε τη μαντίλα της.
Συγκεκριμένα, μία φοιτήτρια στην πανεπιστημιούπολη του Ισλαμικού Πανεπιστημίου Azad στην Τεχεράνη, γδύθηκε σε δημόσια θέα και έμεινε φορώντας μόνο τα εσώρουχά της, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τους αυστηρούς κανόνες που έχει επιβάλλει η αστυνομία ηθών, που καταπατούν τα δικαιώματα των γυναικών στη χώρα.
Το περιστατικό φαίνεται πως σημειώθηκε, αφού την επέπληξαν άνδρες της αστυνομίας ηθών για τη μαντίλα της. Η γυναίκα στη συνέχεια συνελήφθη, με ανθρωπιστικές οργανώσεις να καταγγέλλουν ξυλοδαρμό και σεξουαλική βία κατά τη σύλληψη.
Μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί κάποια επιπλέον πληροφορία για την ταυτότητά της.
Βίντεο που κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επαινούν τη νεαρή γυναίκα για την τόλμη και το θάρρος της.
Μετά τη δημοσίευση του εν λόγω περιστατικού, η Διεθνής Αμνηστία του Ιράν κάλεσε για την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση της Ιρανής φοιτήτριας, ζητώντας την προστασία της από βασανιστήρια και άλλες κακοποιήσεις όσο παραμένει υπό κράτηση, και τόνισε ότι πρέπει να της δοθεί το δικαίωμα να επικοινωνήσει με δικηγόρο και με την οικογένειά της.
“Οι καταγγελίες για ξυλοδαρμό και σεξουαλική βία κατά τη σύλληψή της πρέπει να διερευνηθούν από ανεξάρτητους και αμερόληπτους φορείς”. πρόσθεσε, απαιτώντας να αποδοθούν ευθύνες στους υπεύθυνους.
Από την πλευρά του, ο διευθυντής δημοσίων σχέσεων του πανεπιστημίου, Σαγιέντ Αμίρ Μαχτζούμπ, δήλωσε ότι οι φύλακες του πανεπιστημίου παρέδωσαν τη φοιτήτρια στην αστυνομία, αρνούμενος ότι υπήρξε σωματική αντιπαράθεση, όπως μετέδωσε το Euronews. Ανέφερε επίσης ότι οι αρχικές έρευνες δείχνουν πως η γυναίκα πάσχει από κάποια ψυχολογικήδιαταραχή και τη δεδομένη στιγμή βρισκόταν υπό έντονη συναισθηματική πίεση.
Νωρίτερα, ορισμένα ειδησεογραφικά μέσα ανέφεραν ότι η φοιτήτρια συνελήφθη από πράκτορες πληροφοριών και μεταφέρθηκε σε άγνωστη τοποθεσία.
Ένα τοπικό έντυπο, συνδεδεμένο με το πανεπιστήμιο, ανέφερε ότι η γυναίκα έχει μεταφερθεί σε ψυχιατρικό νοσοκομείο.
