Τουλάχιστον 135 ακρωτηριασμένα πτώματα Παλαιστινίων που επέστρεψε το Ισραήλ στη Γάζα είχαν κρατηθεί στο Σντε Τεϊμάν, στρατιωτική βάση στα σύνορα με τη Γάζα που χρησιμοποιείται ως φυλακή από την έναρξη του πολέμου και ήδη αντιμετωπίζει κατηγορίες για βασανιστήρια και παράνομους θανάτους υπό κράτηση.

Την φρίκη αυτή φέρνει στο φως ο Guardian, στον οποίο μίλησαν αξιωματούχοι του υπουργείου Υγείας της Γάζας, οι οποίοι είδαν τις σορούς. Ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Υγείας, Δρ Μουνίρ αλ-Μπουρς, και ένας εκπρόσωπος του νοσοκομείου Νάσερ στο Χαν Γιούνις, όπου εξετάζονται τα πτώματα, δήλωσαν ότι ένα έγγραφο που βρέθηκε μέσα σε κάθε σάκο των σορών έδειχνε ότι όλα τα πτώματα προέρχονταν από το Σντε Τεϊμάν, μια στρατιωτική βάση στην έρημο Νεγκέβ, όπου, σύμφωνα με φωτογραφίες και μαρτυρίες που δημοσίευσε ο Guardian πέρυσι, οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι ήταν φυλακισμένοι σε κλουβιά, με δεμένα μάτια και χειροπέδες, αλυσοδεμένοι σε νοσοκομειακά κρεβάτια και αναγκασμένοι να φορούν πάνες.

«Οι ετικέτες των εγγράφων μέσα στις σακούλες πτωμάτων είναι γραμμένες στα εβραϊκά και αναφέρουν σαφώς ότι τα λείψανα κρατούνταν στο Σντε Τεϊμάν», δήλωσε ο Μπουρς. «Οι ετικέτες έδειχναν επίσης ότι σε μερικά από αυτά είχαν πραγματοποιηθεί εξετάσεις DNA».

Πέρυσι, ο ισραηλινός στρατός ξεκίνησε μια ποινική έρευνα, η οποία συνεχίζεται, για τον θάνατο 36 κρατουμένων στο Σντε Τεϊμάν.

Στο πλαίσιο της εκεχειρίας στη Γάζα η Χαμάς παρέδωσε τις σορούς ορισμένων από τους ομήρους που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, ενώ το Ισραήλ έχει μέχρι στιγμής παραδώσει εκείνες 150 Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023.

Ορισμένες από τις φωτογραφίες των σορών των Παλαιστινίων που είδε ο Guardian – οι οποίες δεν μπορούν να δημοσιευθούν – δείχνουν πολλά από τα θύματα με δεμένα μάτια και τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη. Μια εικόνα δείχνει ένα σχοινί δεμένο γύρω από το λαιμό ενός άνδρα.

AP Photo/Jehad Alshrafi

Δολοφονίες, εκτελέσεις και συστηματικά βασανιστήρια εναντίον Παλαιστινίων

Οι γιατροί στη Χαν Γιούνις δήλωσαν ότι οι επίσημες εξετάσεις και οι επιτόπιες παρατηρήσεις «δείχνουν σαφώς ότι το Ισραήλ διέπραξε δολοφονίες, συνοπτικές εκτελέσεις και συστηματικά βασανιστήρια εναντίον πολλών Παλαιστινίων». Οι υγειονομικές αρχές δήλωσαν ότι τα τεκμηριωμένα ευρήματα περιλαμβάνουν «σαφή σημάδια από άμεσους πυροβολισμούς εξ επαφής και πτώματα που συνθλίφτηκαν κάτω από τις ερπύστριες ισραηλινών τανκ».

Ο Eyad Barhoum, διοικητικός διευθυντής του ιατρικού συγκροτήματος Νάσερ, δήλωσε ότι τα πτώματα «δεν έφεραν ονόματα, αλλά μόνο κωδικούς» και ότι είχε ξεκινήσει μέρος της διαδικασίας ταυτοποίησης.

Ενώ υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι πολλοί από τους Παλαιστινίους που επέστρεψαν είχαν εκτελεστεί, είναι πολύ πιο δύσκολο να προσδιοριστεί πού σκοτώθηκαν τα θύματα. Το Σντε Τεϊμάν είναι μια αποθήκη για πτώματα που μεταφέρθηκαν από τη Γάζα, αλλά είναι επίσης ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης που έχει γίνει διαβόητο για τους θανάτους που έχουν συμβεί εκεί. Ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα ζητούν να διεξαχθεί έρευνα για να διαπιστωθεί αν κάποιοι από τους νεκρούς σκοτώθηκαν εκεί και, αν ναι, πόσοι.

Το πτώμα του Μαχμούντ Ισμαήλ Σαμπάτ, 34 ετών, από τη βόρεια Γάζα, έφερε σημάδια από κρεμάλα στο λαιμό του, ενώ τα πόδια του είχαν συνθλιβεί από ερπύστριες τανκ, γεγονός που υποδηλώνει ότι σκοτώθηκε ή τραυματίστηκε στη Γάζα και ότι το πτώμα του μεταφέρθηκε αργότερα στο Σντε Τεϊμάν. Ο αδελφός του, Ράμι, ο οποίος αναγνώρισε το πτώμα του αδελφού του από το σημάδι μιας προηγούμενης εγχείρησης στο κεφάλι, είπε: «Αυτό που μας πόνεσε περισσότερο ήταν ότι τα χέρια του ήταν δεμένα και το σώμα του έφερε σαφή σημάδια βασανιστηρίων».

«Πού είναι ο κόσμος;», είπε η μητέρα του Σαμπάτ. «Όλοι οι όμηροί μας επέστρεψαν βασανισμένοι και καταρρακωμένοι».

Ορισμένοι Παλαιστίνιοι γιατροί αναφέρουν ότι το γεγονός ότι πολλά από τα σώματα ήταν δεμένα και με καλυμμένα τα μάτια υποδεικνύει ότι υπήρξε βασανισμός και στη συνέχεια εκτέλεση κατά τη διάρκεια της κράτησής τους στο Σντε Τεϊμάν – όπου, σύμφωνα με αναφορές ισραηλινών ΜΜΕ και καταθέσεις φυλάκων που αποκάλυψαν πληροφορίες, το Ισραήλ κρατά σχεδόν 1.500 σώματα Παλαιστινίων από τη Γάζα.

AP Photo/Jehad Alshrafi

Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες μέσα από το Σντε Τέιμαν

Ένας καταγγέλλων που μίλησε στον Guardian και ήταν αυτόπτης μάρτυρας των συνθηκών κράτησης στο Σντε Τεϊμάν είπε: «Είδα έναν ασθενή από τη Γάζα να μεταφέρεται με τραύμα από σφαίρα στο αριστερό στήθος. Ήταν επίσης δεμένος, με καλυμμένα τα μάτια και γυμνός όταν έφτασε στο τμήμα επειγόντων. Ένας άλλος ασθενής, με τραύμα από σφαίρα στο δεξί πόδι, έφτασε στο νοσοκομείο μου υπό παρόμοιες συνθήκες.»

Ένας άλλος καταγγέλλων είχε περιγράψει προηγουμένως πώς οι ασθενείς, όλοι από τη Γάζα, ήταν δεμένοι στα κρεβάτια. Όλοι φορούσαν πάνες και είχαν καλυμμένα τα μάτια.

Του είπαν ότι κάποιοι ασθενείς προέρχονταν από νοσοκομεία στη Γάζα. «Αυτοί ήταν ασθενείς που είχαν συλληφθεί από τον ισραηλινό στρατό ενώ νοσηλεύονταν σε νοσοκομεία στη Γάζα και μεταφέρθηκαν εδώ. Είχαν ακρωτηριασμένα μέλη και μολυσμένα τραύματα. Μοιρολογούσαν από τον πόνο.»

Υποστήριξε επίσης ότι ο στρατός δεν είχε αποδείξεις ότι οι κρατούμενοι ήταν μέλη της Χαμάς, με ορισμένους κρατούμενους να ρωτούν επανειλημμένα γιατί βρίσκονταν εκεί.

Σε μία περίπτωση, είπε, έμαθε ότι το χέρι ενός κρατούμενου είχε ακρωτηριαστεί «επειδή οι καρποί είχαν ενδείξεις γάγγρενας λόγω των τραυμάτων από τις χειροπέδες».

Ο Σάντι Άμπου Σείντο, Παλαιστίνιος δημοσιογράφος από τη Γάζα που εργάζεται για το Palestine Today, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος μετά από 20 μήνες κράτησης στο Σντε Τεϊμάν και σε άλλη ισραηλινή φυλακή, δήλωσε ότι είχε συλληφθεί από τις ισραηλινές δυνάμεις στο νοσοκομείο αλ-Σίφα στις 18 Μαρτίου 2024.

AP Photo/Jehad Alshrafi

«Με έβγαλαν εντελώς γυμνό για 10 ώρες στο κρύο», είπε σε συνέντευξη βίντεο που δημοσιεύτηκε στο Instagram από τη δημόσια τουρκική τηλεόραση TRT. «Μετά με μετέφεραν στο Σντε Τεϊμάν και κρατήθηκα εκεί για 100 ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων παρέμεινα δεμένος και με καλυμμένα τα μάτια. Πολλοί πέθαναν κατά τη διάρκεια της κράτησης, άλλοι έχασαν τα λογικά τους. Κάποιοι είχαν ακρωτηριασμένα μέλη. Υπέστησαν σεξουαλική και σωματική κακοποίηση. Έφεραν σκύλους που μας ούρησαν. Όταν ρώτησα γιατί με είχαν συλλάβει, μου απάντησαν: ‘Έχουμε σκοτώσει όλους τους δημοσιογράφους. Πέθαναν μία φορά. Αλλά σας φέραμε εδώ και θα πεθάνετε εκατοντάδες φορές.»

“Τα σημάδια βασανιστηρίων είναι τρομακτικά, αλλά δεν μας προκαλούν εντύπωση”

Ο Νάτζι Άμπας, διευθυντής του τμήματος κρατουμένων και συλληφθέντων στους Γιατρούς για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Ισραήλ (PHR), δήλωσε: «Τα σημάδια βασανιστηρίων και κακοποίησης που βρέθηκαν στα σώματα Παλαιστινίων που πρόσφατα επιστράφηκαν από το Ισραήλ στη Γάζα είναι τρομακτικά – αλλά, δυστυχώς, δεν μας προκαλούν εντύπωση».

«Αυτά τα ευρήματα επιβεβαιώνουν όσα έχει αποκαλύψει η PHR τα τελευταία δύο χρόνια σχετικά με τις συνθήκες μέσα στις ισραηλινές εγκαταστάσεις κράτησης – ειδικά στο στρατόπεδο Σντε Τεϊμάν – όπου οι Παλαιστίνιοι υπήρξαν θύματα συστηματικών βασανιστηρίων και δολοφονιών από στρατιώτες και φύλακες.»

Η PHR ανέφερε: «Ο άνευ προηγουμένου αριθμός Παλαιστινίων που έχουν πεθάνει υπό κράτηση από το Ισραήλ, μαζί με επαληθευμένα στοιχεία για θανάτους που προήλθαν από βασανιστήρια και ιατρική αμέλεια – και τώρα τα ευρήματα στα επιστραφέντα σώματα – δεν αφήνουν καμία αμφιβολία: είναι επείγουσα η ανάγκη για ανεξάρτητη διεθνή έρευνα για να αποδοθούν ευθύνες σε αυτούς που είναι υπεύθυνοι στο Ισραήλ.»

AP Photo/Jehad Alshrafi

O Guardian έδειξε φωτογραφίες των σωμάτων σε Ισραηλινό γιατρό που ήταν επίσης αυτόπτης μάρτυρας της μεταχείρισης των κρατουμένων στο πεδίο νοσοκομείο στο Σντε Τεϊμάν.

Με την προϋπόθεση της ανωνυμίας, ο γιατρός είπε ότι μία από τις φωτογραφίες «δείχνει ότι ο άντρας είχε τα χέρια του δεμένα πιθανότατα με ταινίες ζιπ. Υπάρχει αλλαγή στο χρώμα ανάμεσα στα χέρια και τα χέρια στο επίπεδο των ταινιών ζιπ, πιθανώς υποδεικνύοντας ισχαιμικές αλλαγές λόγω υπερβολικής πίεσης από τις χειροπέδες.»

Πρόσθεσε: «Αυτό μπορεί να είναι κάποιος που τραυματίστηκε και συνελήφθη (και πέθανε υπό κράτηση του Ισραήλ) ή κάποιος που πέθανε από τραύματα που προκλήθηκαν μετά τη σύλληψή του.»

Ο Δρ. Μόρις Τίντμπολ-Μπινζ, γιατρός ειδικευμένος στην ιατροδικαστική επιστήμη και εισηγητής του ΟΗΕ, δήλωσε: «Πρέπει να γίνει έκκληση για ανεξάρτητη και αμερόληπτη ιατροδικαστική βοήθεια για να υποστηρίξει τις προσπάθειες εξέτασης και αναγνώρισης των νεκρών.»

Επικοινωνώντας για τις κατηγορίες βασανιστηρίων, ο ισραηλινός στρατός δήλωσε ότι ζήτησε από την Ισραηλινή Υπηρεσία Φυλακών να το ερευνήσει. Η Υπηρεσία Φυλακών δεν απάντησε σε αίτημα για σχόλιο.

Όσον αφορά τις κατηγορίες κακοποίησης στο Σντε Τεϊμάν και τα βασανιστήρια των κρατουμένων, οι IDF δήλωσαν προηγουμένως ότι χειρίστηκαν τους κρατούμενους «κατάλληλα και προσεκτικά» και ότι «κάθε κατηγορία για κακή συμπεριφορά από στρατιώτες του IDF ερευνάται και αντιμετωπίζεται αναλόγως. Σε κατάλληλες περιπτώσεις, ξεκινούν ποινικές έρευνες από τη στρατιωτική αστυνομία.»

Όταν ρωτήθηκαν για την κατηγορία ότι τα σώματα Παλαιστινίων προέρχονταν από το Σντε Τεϊμάν, οι IDF δήλωσαν ότι «δεν σχολιάζουν το ζήτημα».

Τουλάχιστον 75 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι έχουν πεθάνει στις ισραηλινές φυλακές από τις 7 Οκτωβρίου 2023, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Σε μια κατάσταση συνεχούς ομηρίας και υποτυπώδους τιμωρίας βρίσκεται -παρά το γεγονός ότι έχει αποφυλακιστεί από το 2019- ο Κώστας Γουρνάς, ο οποίος ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, καταδικάστηκε και εξέτισε την ποινή του για τη δράση του στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας». Εδώ και σχεδόν έξι χρόνια ζει και εργάζεται προσπαθώντας -όπως όλοι οι πρώην κρατούμενοι- να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της -πλέον- ελεύθερης ζωής του. Ωστόσο, κρατικοί αλλά και ιδιωτικοί μηχανισμοί που χρησιμοποιούνται ως μέσα επιβολής πίεσης και δημιουργίας εξαιρέσεων δεν σταματούν να θέτουν εμπόδια.

Η περίπτωση της Anytime

Σε μια άνευ προηγουμένου κίνηση πέρασε η εταιρεία Anytime, στην οποία ο Κ. Γουρνάς ασφάλιζε το μεταφορικό του μέσο, καθώς αιφνιδιαστικά, τον περασμένο Αύγουστο, έλαβε μία επιστολή από την εταιρεία στην οποία του γνωστοποιούσαν ότι δεν πρόκειται να του ανανεώσουν το ασφαλιστήριο. Ζητώντας τις απαραίτητες εξηγήσεις, του δόθηκε η απάντηση ότι «στα πλαίσια τακτικού ελέγχου και εκτίμησης των κινδύνων που διενεργεί ανά διαστήματα η εταιρεία, δεν προχώρησε στην ανανέωση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου». Στην ίδια επιστολή η Anytime τόνιζε ότι αυτό είναι νόμιμο δικαίωμά της.

Ωστόσο, τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα αφού κανείς δεν διευκρινίζει πότε διενεργήθηκαν οι εν λόγω έλεγχοι και ποιοι είναι οι κίνδυνοι που εκτίμησε η εταιρεία ότι υπάρχουν, από τη στιγμή μάλιστα που ούτε καταγεγραμμένο τροχαίο περιστατικό υπάρχει, ούτε παραβάσεις του ΚΟΚ, ούτε τίθεται θέμα παλαιότητας του οχήματος και φυσικά ούτε πρόκειται για υπερήλικα οδηγό.

Η αναιτιολόγητη αυτή απόφαση δημιουργεί εύλογα ερωτήματα σχετικά με το αν η λεγόμενη «εκτίμηση κινδύνου» αποτελεί εργαλείο κοινωνικού αποκλεισμού. Με ένα τέτοιο σενάριο ανοίγει ο δρόμος για μια επικίνδυνη κανονικότητα όπου οι ανεπιθύμητοι -εν προκειμένω οι ανεπιθύμητοι στο κράτος- μπορούν να εξαιρούνται αυθαίρετα, σήμερα από τη δυνατότητα να ασφαλίζουν το όχημά τους, αύριο ποιος ξέρει από τι άλλο.

Η Εθνική Τράπεζα και η Αρχή

Οι «τυχαίες εξαιρέσεις» όμως δεν σταματούν εδώ, αφού σε ένα σχεδόν ιονεσκικό πλαίσιο, εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο η Εθνική Τράπεζα, καταχρηστικά, σταμάτησε να του επιτρέπει τη χρήση χρεωστικής κάρτας. Ο ίδιος, απευθυνόμενος στην Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, η οποία είναι υπεύθυνη για τη λίστα των ατόμων που ακόμα και μετά την αποφυλάκισή τους έχουν περιορισμένες τραπεζικές δραστηριότητες προκειμένου να ελέγχονται (π.χ. σε περιπτώσεις δεν επιτρέπεται να έχουν και δεύτερο λογαριασμό), αλλά και στην ίδια την τράπεζα, δεν έλαβε καμία ουσιαστική απάντηση, αφού ο ένας φορέας πετάει το μπαλάκι στον άλλον. Η τράπεζα παραπέμπει στην Αρχή και η Αρχή στην τράπεζα.

Σημειώνεται ότι μετά την αποφυλάκισή του, ο Κ. Γουρνάς άνοιξε λογαριασμό στην Εθνική έπειτα από σχετικά αιτήματα στην εν λόγω Αρχή, η οποία του επέτρεψε και τη χρήση κάρτας. Επί τέσσερα χρόνια δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Ωστόσο, όταν το 2024 η τράπεζα ανανέωσε τη χρεωστική του κάρτα η οποία είχε λήξει, η τελευταία πρακτικά δεν λειτούργησε ποτέ, αφού καταργήθηκε χωρίς προειδοποίηση και χωρίς καμία εξήγηση. Από τότε, έχει ζητήσει να του επιτραπεί να ανοίξει λογαριασμό σε άλλη τράπεζα, ωστόσο, παρά το γεγονός ότι το αίτημά του έγινε δεκτό από την Αρχή, καμία (!) τράπεζα δεν τον δέχεται ως πελάτη.

Παραβλέποντας ότι έτσι κι αλλιώς η λίστα εμπλεκομένων ή εν δυνάμει εμπλεκομένων σε εγκληματικές δραστηριότητες πρέπει και θα πρέπει να εξετάζεται και να αναθεωρείται αν δεν έχουν προκύψει υπόνοιες για τέλεση αδικημάτων, η παραμονή στη συγκεκριμένη λίστα ενός υπόπτου επειδή τέλεσε ένα συναφές, αλλά όχι αυτούσιο έγκλημα (σ.σ. ο Κ. Γουρνάς έχει αμετάκλητη δικαστική απαλλαγή από την κατηγορία της χρηματοδότησης τρομοκρατικών οργανώσεων) πριν από δεκαπέντε χρόνια, και από τότε οι συναλλαγές του δεν εμπεριέχουν κάτι «ύποπτο», θα έπρεπε να αποτελεί λόγο επανεξέτασης.

Ωστόσο, αυτό που αξίζει να επισημανθεί είναι ότι εδώ έχουμε να κάνουμε και με έναν περιορισμό ο οποίος μόνο λογικός δεν είναι. Ο έλεγχος των οικονομικών συναλλαγών ενός υπόπτου που είναι στη λίστα δεν μπορεί να επιτευχθεί όταν εκείνος «κινείται» με μετρητά. Ο τραπεζικός λογαριασμός και η χρήση κάρτας, αντί να είναι πρόβλημα, διευκολύνουν το έργο της Αρχής αφού υπάρχει ψηφιακό αποτύπωμα των συναλλαγών.

Ο Κώστας Γουρνάς στην «Εφ.Συν.»: 
«Στις περιπτώσεις των αποφυλακισθέντων πολιτικών αντιπάλων του κράτους συντελείται μια ιδιότυπη συνέχιση της ποινής»

Εκκινούν από τη θέσμιση ενός εκδικητικού πλαισίου εκ μέρους του κράτους, που δίνει τη δυνατότητα σε ιδιωτικές εταιρείες να επιβάλλουν καθεστώς εξαίρεσης για πολιτικούς λόγους

Υπάρχει για τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος μια ειδική συνθήκη ισόβιας τιμωρίας που μπορεί να εκδηλωθεί με κάθε ευφάνταστο -πλην των συμβατικών- τρόπο εκδίκησης. Για τους πολιτικούς κρατούμενους καταρτίζονται διαρκώς νέα, αυστηρότερα νομοθετικά και σωφρονιστικά πλαίσια που πρακτικά επιμηκύνουν τις ποινές που επιβάλλει η δικαστική εξουσία. Δικαιώματα που κατακτήθηκαν με τους αγώνες των κρατουμένων, όπως η άδεια και η υφ’ όρον απόλυση, τείνουν να καταργηθούν για εκείνους που εναντιώθηκαν στο πολιτικό και οικονομικό καθεστώς εκμετάλλευσης στη χώρα μας. Εκείνο που χαρακτηρίστηκε ως καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους τις προηγούμενες δύο δεκαετίες έχει πια θεσμοθετηθεί, διαστέλλοντας διαρκώς τα όριά του ως προς το χείριστο. Κι αυτό το τελευταίο είναι ό,τι ακριβώς συμβαίνει ως γενικότερη πολιτική διαχείριση στο ευρύτερο πλαίσιο της καθυπόταξης της κοινωνίας τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η κανονικοποίηση και μονιμοποίηση των καθεστώτων εξαίρεσης, που στον ελλαδικό χώρο υπήρξε η περίοδος των μνημονίων, είναι μία σαφής πολιτική επιλογή για την παγίωση νέων συσχετισμών εις βάρος των κοινωνικά αδύνατων.

Στις περιπτώσεις των αποφυλακισθέντων πολιτικών αντιπάλων του κράτους συντελείται μια ιδιότυπη συνέχιση της ποινής. Πλήρης ή μερική αδυναμία πρόσβασης σε μια σειρά από βασικά λειτουργικά πεδία, όπως η εργασία, η δυνατότητα τραπεζικών συναλλαγών, αλλά και εσχάτως η κατοχή οχημάτων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ασφαλιστικής εταιρείας που αρνείται να ανανεώσει συμβόλαιο κάλυψης σε όχημα πρώην πολιτικού κρατούμενου. Αρνηση αναιτιολόγητη, που συνεπάγεται -αν παγιωθεί- τη μη δυνατότητα μετακίνησης με ίδια μέσα, αφού δεν μπορεί να υπάρξει ανασφάλιστο όχημα. Ιλαροτραγωδία, όμως πραγματικότητα η άρνηση ασφαλιστικής κάλυψης για πολιτικούς λόγους. Ολες αυτές οι αυθαίρετες αποφάσεις δεν απαιτούν κάποια συνωμοσιολογική προσέγγιση. Εκκινούν από τη θέσμιση ενός εκδικητικού πλαισίου εκ μέρους του κράτους, που δίνει τη δυνατότητα σε ιδιωτικές εταιρείες να επιβάλλουν καθεστώς εξαίρεσης για πολιτικούς λόγους.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Χαρά, συγκίνηση αλλά και λύπη είναι τα συναισθήματα των Παλαιστινίων μετά την απελευθέρωση κρατουμένων, καθώς πολλοί κρατούνταν χρόνια στις ισραηλινές φυλακές, και έχουν υποστεί μακροχρόνια βασανιστήρια.

Κάποιοι είχαν περάσει δεκαετίες στη φυλακή, άλλοι εξέτιαν ποινές ισόβιας κάθειρξης, ενώ οι περισσότεροι είχαν συλληφθεί μαζικά από το Ισραήλ κατά τη διάρκεια του διετούς πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με όσα είπαν οι ίδιοι μιλώντας στο Al Jazeera.

Πέντε από αυτούς είναι παιδιά κάτω των 18 ετών και δύο είναι γυναίκες, σύμφωνα με τον κατάλογο κρατουμένων που έλαβε το Al Jazeera.

Κρατούνταν σε στρατόπεδα

Οι περισσότεροι από τους εξαφανισμένους από τη Γάζα κρατούνταν σε στρατόπεδα, όπου επικρατούσαν η απάνθρωπη μεταχείριση και τα βασανιστήρια, σύμφωνα με διεθνείς, ισραηλινές και παλαιστινιακές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι Παλαιστίνιοι κατήγγειλαν κακομεταχείριση, καθώς υπέστησαν σοβαρούς ξυλοδαρμούς, ιατρική παραμέληση, πείνα και ακόμη και βιασμούς.

Σύμφωνα με την Παλαιστινιακή Εταιρεία Κρατουμένων, 77 κρατούμενοι έχουν πεθάνει υπό ισραηλινή κράτηση από τις 7 Οκτωβρίου.

Σύμφωνα με στοιχεία που έλαβε το Al Jazeera, όλοι εκτός από εννέα από αυτούς τους κρατούμενους προέρχονται από τη Δυτική Όχθη και 157 από αυτούς είναι μέλη της Φατάχ, του κόμματος που ελέγχει την Παλαιστινιακή Αρχή που κυβερνά τμήματα της Δυτικής Όχθης.

Σύμφωνα με την Addameer, μια παλαιστινιακή οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα που παρακολουθεί τους πολιτικούς κρατούμενους, ο αριθμός των ατόμων που έχουν αιχμαλωτιστεί από το Ισραήλ αυξήθηκε από 5.200 σε 11.100 από τις 7 Οκτωβρίου 2023.

Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των κρατουμένων προέρχεται από την κατεχόμενη Δυτική Όχθη – 400 από αυτούς είναι παιδιά.

Ο Μουράντ Τζαντάλα, ερευνητής ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην παλαιστινιακή οργάνωση Al-Haq, δήλωσε στο Al Jazeera: «Το Ισραήλ προσπαθεί να καταστρέψει την παλαιστινιακή κοινωνία με διάφορους τρόπους, και η σύλληψη παιδιών είναι ένα από τα μέσα που χρησιμοποιεί για να το πετύχει».

«Μας χτυπούσαν και μας ταπείνωναν»

Ένας από τους Παλαιστινίους που απελευθερώθηκαν τη Δευτέρα ήταν ο αδελφός του ανταποκριτή του Al Jazeera, Ιμπραήμ αλ-Χαλίλι. Ο ισραηλινός στρατός συνέλαβε και τους δύο πέρυσι, κατά τη διάρκεια της χερσαίας επίθεσης στην πόλη της Γάζας. Ο Αλ-Χαλίλι αφέθηκε ελεύθερος αργότερα, ενώ ο αδελφός του παρέμεινε υπό κράτηση για 19 μήνες.

Όπως και οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι από τη Λωρίδα της Γάζας που φυλακίστηκαν μαζικά από το Ισραήλ, κρατήθηκε χωρίς κατηγορία ή δίκη.

Περιέγραψε τη δοκιμασία του ως «μεγάλη μάχη».

«Μας χτυπούσαν και μας ταπείνωναν. Υποφέραμε πολύ. Αλλά, δόξα τω Θεώ, όλα τελείωσαν τώρα», είπε ο Μοχάμεντ αλ-Χαλίλι.

Στη Χαν Γιουνίς, στη νότια Γάζα επικράτησε εφορία και χαρά, ο Αμπντάλα Αμπού Ράφε περιέγραψε την απελευθέρωσή του ως «υπέροχη αίσθηση».

«Ήμασταν σε ένα σφαγείο, όχι σε φυλακή»

«Ήμασταν σε ένα σφαγείο, όχι σε φυλακή. Δυστυχώς, ήμασταν σε ένα σφαγείο που ονομάζεται φυλακή Ofer. Πολλοί νέοι άνδρες βρίσκονται ακόμα εκεί. Η κατάσταση στις ισραηλινές φυλακές είναι πολύ δύσκολη. Δεν υπάρχουν στρώματα. Πάντα τα παίρνουν μακριά. Η κατάσταση με το φαγητό είναι δύσκολη. Τα πράγματα είναι δύσκολα εκεί», είπε.

Ένας άλλος απελευθερωμένος κρατούμενος, ο Γιασίν Αμπού Αμρά περιέγραψε τις συνθήκες στις ισραηλινές φυλακές ως «πολύ, πολύ κακές».

«Όσον αφορά το φαγητό, την καταπίεση και τους ξυλοδαρμούς, όλα ήταν άσχημα. Δεν υπήρχε φαγητό ή ποτό. Δεν είχα φάει για τέσσερις ημέρες. Μου έδωσαν δύο γλυκά εδώ και τα έφαγα», είπε.

Ο Σαέντ Σουμπάιρ, ο οποίος επίσης απελευθερώθηκε τη Δευτέρα, είπε ότι δεν ξέρει πώς να περιγράψει τα συναισθήματά του.

«Η ελευθερία είναι ανεκτίμητη»

«Το συναίσθημα είναι απερίγραπτο», είπε. «Το να βλέπεις τον ήλιο χωρίς κάγκελα είναι ένα απερίγραπτο συναίσθημα. Τα χέρια μου είναι ελεύθερα από τις χειροπέδες. Η ελευθερία είναι ανεκτίμητη», προσέθεσε.

Μεταξύ των Παλαιστινίων που απελευθερώθηκαν περιλαμβάνονται δεκάδες εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας στη Γάζα. Η οργάνωση Healthcare Workers Watch αναφέρει ότι στον κατάλογο των Παλαιστινίων που απελευθερώθηκαν από τις ισραηλινές φυλακές περιλαμβάνονται τα ονόματα τουλάχιστον 55 εργαζομένων στον τομέα της υγείας, μεταξύ των οποίων 24 νοσηλευτές, επτά γιατροί και δύο παραϊατρικοί.

Από αυτούς, τουλάχιστον 44 «απήχθησαν από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής από τα νοσοκομεία όπου εργάζονταν», ανέφερε η οργάνωση, σημειώνοντας ότι 115 ακόμη Παλαιστίνιοι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας από τη Γάζα παραμένουν υπό ισραηλινή κράτηση.

Ο δρ. Μουάθ Άλσερ, συνιδρυτής και διευθυντής της Healthcare Workers Watch, δήλωσε ότι η «συστηματική απαγωγή εργαζομένων στον τομέα της υγείας από το Ισραήλ αποτελεί έγκλημα πολέμου», καθώς έχει οδηγήσει στη παράνομη κράτηση εξειδικευμένων επαγγελματιών του ιατρικού τομέα και στη στέρηση ιατρικής περίθαλψης από τους Παλαιστινίους.

Ο Άλσερ κάλεσε το Ισραήλ να «απελευθερώσει άμεσα και άνευ όρων όλους τους κρατούμενους εργαζομένους στον τομέα της υγείας, συμπεριλαμβανομένων των σωμάτων εκείνων που βασανίστηκαν μέχρι θανάτου κατά τη διάρκεια της κράτησής τους».

Ωστόσο η χαρά μετριάστηκε καθώς οικογένειες έλαβαν εντολή από το Ισραήλ να μην γιορτάσουν την απελευθέρωση των αγαπημένων τους προσώπων και να μην υψώσουν παλαιστινιακές σημαίες. Επιπλέον, οι οικογένειες των κρατουμένων που απελαθούν σήμερα πιθανότατα δεν θα μπορούν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό για να τους συναντήσουν.

Ο Τζαντάλα, από την Al-Haq, πρόσθεσε ότι οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι απλώς ελπίζουν ότι η ανταλλαγή αιχμαλώτων θα σηματοδοτήσει το οριστικό τέλος του πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα.

Πρόσθεσε ότι οι Παλαιστίνιοι είναι δυσαρεστημένοι που δεν θα απελευθερωθούν εξέχοντες Παλαιστίνιοι ηγέτες όπως ο Μαρουάν Μπαργούτι και ο Αχμέντ Σααντάτ.

Ο πρώτος είναι αναμφισβήτητα ο πιο διάσημος Παλαιστίνιος πολιτικός κρατούμενος, παραδοσιακά συνδεδεμένος με τη Φατάχ, ενώ ο δεύτερος ηγείται του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Ο γνωστός Παλαιστίνιος γιατρός Χουσάμ αμπού Σαφία, ο οποίος απήχθη από το νοσοκομείο Καμέλ Αντουάν στη βόρεια Γάζα τον Δεκέμβριο του 2024, δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των κρατουμένων που αναμένεται να απελευθερωθούν.

Σύμφωνα με παρατηρητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Αμπού Σαφία έχει υποβληθεί σε σοβαρά βασανιστήρια και απομόνωση.

Απελευθερώθηκαν μετά από 20 χρόνια

Ανυπομονούσε για μια επανένωση που περίμενε εδώ και 23 χρόνια, με τον αδελφό του Χάνι, έναν 50χρονο πατέρα επτά παιδιών και με τον ξάδελφό τους Αραφάτ αλ-Ζέιρ.

Ο Χάνι συνελήφθη στις 28 Ιουνίου 2002 και καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκισης, από τα οποία εξέτισε τα 23. Ο Αραφάτ συνελήφθη την ίδια περίοδο και καταδικάστηκε σε 35 χρόνια φυλάκισης.

Ο Μπασάμ είπε ότι ήταν «μια ευχάριστη έκπληξη» να μάθει ότι οι δύο άνδρες θα αφεθούν ελεύθεροι.

«Το όνομα του ξαδέλφου μου Αραφάτ ήταν στην πρώτη λίστα και, ακριβώς στις 2 τα ξημερώματα, ανακοινώθηκε και το όνομα του αδελφού μου Χάνι. Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε και αρχίσαμε αμέσως να ετοιμαζόμαστε για να πάμε στη Ραμάλα».

Ο Μπασάμ δεν έχει δει τον αδελφό του για πάνω από δύο δεκαετίες, καθώς στην οικογένεια απαγορεύονταν οι επισκέψεις, πιθανώς επειδή ο ίδιος ο Μπασάμ είχε προηγουμένως κρατηθεί.

«Με συνέλαβαν περισσότερες από μία φορές και μου απαγόρευσαν να τον δω, ακόμη και κατά τη διάρκεια οικογενειακών επισκέψεων, σαν να ήθελαν ο χωρισμός μας να παραμείνει αιώνιος», ωστόσο, πρόσθεσε: «Η ελευθερία έρχεται… ακόμα κι αν καθυστέρησε 23 χρόνια». Παρά τη χαρά του, ο Μπασάμ είναι απογοητευμένος και λυπημένος.

Από τη μία πλευρά, είπε, ήξερε ότι η απελευθέρωση των κρατουμένων έχει ένα απερίγραπτο κόστος που ο λαός της Γάζας έπρεπε να αντέξει για δύο χρόνια.

Από την άλλη πλευρά, οι περιορισμοί που επιβάλλουν οι Ισραηλινοί στις οικογένειες των κρατουμένων τους εμποδίζουν να εκφράσουν τη χαρά τους που οι αγαπημένοι τους επέστρεψαν στο σπίτι.

«Περιμέναμε ένα τέταρτο του αιώνα [για αυτή την απελευθέρωση]… αλλά μας στέρησαν ακόμη και τη χαρά», είπε στο Al Jazeera, με δάκρυα στα μάτια.

Τότε έφτασε το λεωφορείο και οι κρατούμενοι άρχισαν να βγαίνουν και ο Μπασάμ έσπευσε μπροστά μαζί με μέλη άλλων οικογενειών, ανυπόμονος να δει τον αδελφό και τον ξάδελφό του.

Αλλά η συνωστισμός των ανθρώπων στις πόρτες του λεωφορείου ήταν υπερβολικός, και ο Μπασάμ παραπάτησε, πέφτοντας λίγο πίσω και φωνάζοντας «Χάνι! Χάνι!» με την ελπίδα ότι ο αδελφός του θα τον άκουγε.

Τελικά, οι αδελφοί επανενώθηκαν και τα δάκρυα έτρεχαν καθώς αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλον και προσπαθούσαν να συμπυκνώσουν πολλά συναισθήματα σε εκείνες τις στιγμές.

Όταν ρωτήθηκε για το τι περνούσε από το μυαλό του, ο Χάνι κούνησε το κεφάλι και είπε «Αυτό το συναίσθημα δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια…»

Μια πρακτική τιμωρητικής και εκδικητικής νοοτροπίας απέναντι στη διαφορετική αντίληψη, σημειώθηκε στο Γυμνάσιο-Λύκειο του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων, το οποίο βρίσκεται στον Αυλώνα Αττικής. Ο πρώην διευθυντής του σχολείου Πέτρος Δαμιανός, επρόκειτο να μεταβεί στο σχολείο τις ημέρες αυτές προκειμένου να συμμετάσχει σε κοινό μάθημα μαθητών με φοιτητές του Μεταπτυχιακού Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, και είχε υποβάλει μια τυπική αίτηση εισόδου στους χώρους.

Στο «παρά πέντε» όμως της επίσκεψής του, η διοίκηση του Καταστήματος απέρριψε την αίτησή του, υποστηρίζοντας πως «δεν τεκμηριώνεται από τα έγγραφα η αναγκαιότητα της παρουσίας του στη συγκεκριμένη εκπαιδευτική δράση». Όλα αυτά ενώ το κοινό μάθημα με μαθητές - νέους κρατούμενους και με μεταπτυχιακούς φοιτητές είναι πρόγραμμα που ξεκίνησε προ δεκαπενταετίας με πρωτοβουλία, μεταξύ άλλων, του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού. Το ζήτημα ανέδειξε ο ίδιος ο κ. Δαμιανός με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ποιον άφησαν απέξω;

Ο Πέτρος Δαμιανός γεννήθηκε το 1956 και μεγάλωσε, στον Πειραιά. Είναι συνταξιούχος καθηγητής μαθηματικών στη μέση δημόσια εκπαίδευση και έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία και Φιλοσοφία της Επιστήμης και της Τεχνολογίας. Επί πολλά χρόνια υπήρξε διευθυντής του συγκεκριμένου σχολείου όπου εφήρμοσε σειρά από τολμηρά και καινοτόμα προγράμματα και δραστηριότητες, που βοήθησαν ανυπολόγιστα, εκατοντάδες κρατούμενους μαθητές, τόσο στην απόκτηση τυπικής παιδείας, όσο και στην υπόθεση της ορθοπόδησης και κοινωνικής συνείδησης και επανένταξής τους. Τιμήθηκε για τη δράση του αυτή από την Ακαδημία Αθηνών.

Οι δημόσια εκφρασμένες ιδέες του εδώ και χρόνια είναι προοδευτικές, δημοκρατικές και υποστηρικτικές του έμπρακτου σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπήρξε μέλος των ΔΣ του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, του ΚΕΘΕΑ, της ΕΠΑΝΟΔΟΥ, μέλος του ΔΣ του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου για την Εκπαίδευση στις Φυλακές (ΕΡΕΑ) και πρόεδρος του ελληνικού παραρτήματος του Συνδέσμου.

Ολόκληρη η ανάρτηση του κ. Δαμιανού:

«Συνέβη κι αυτό...!!! Το συμβούλιο της φυλακής ΔΕΝ ενέκρινε (ομόφωνα...!!!) την είσοδό μου στο κατάστημα προκειμένου να συμμετάσχω στο ετήσιο κοινό μάθημα των μαθητών μας με τους φοιτητές του Μεταπτυχιακού Προγράμματος της Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.

Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε προ δεκαπενταετίας και το 2012 υπογράψαμε με τη Διευθύντριά του την καθηγήτρια Χριστίνα Ζαραφωνίτου το πρωτόκολλο συνεργασίας που θα βρείτε στις φωτογραφίες. Οι παλαιότεροι φίλοι θα θυμούνται τις ετήσιες αναρτήσεις για το σπουδαίο αυτό γεγονός. Φέτος η προετοιμασία ξεκίνησε πολύ νωρίς από τους τρεις μας, τη κυρία Ζαραφωνίτου, τη κυρία Πέππα Αναστασία (άξιος συνεχιστής του έργου μου) και μένα.

Συνεχίστηκε από τους συναδέλφους των δύο φορέων, τους μεταπτυχιακούς, τους μαθητές μας και σήμερα ήταν όλα έτοιμα για το μάθημα. Ίσως αυτή την στιγμή που σας γράφω να έχει τελειώσει και το δεύτερο μέρος ίσως όχι. Το σίγουρο είναι ότι θα μας ενημερώσουν και θα μας στείλουν φωτογραφικό υλικό τις επόμενες ημέρες. Στις φωτογραφίες, βέβαια, θα λείπω...

Όπως καταλαβαίνετε αντέδρασα έντονα... πολύ έντονα... Το πρωί στο γραφείο του Διευθυντή της φυλακής… είχαμε, οφείλω να ομολογήσω διάλογο χωρίς φωνές... μεγάλες...

Θυμάμαι ότι χαρακτήρισα την απόφαση του συμβουλίου εκτός των ορίων εξουσίας του και ανήθικη... Περιέργως η αντίδραση ήταν μόνο για το πρώτο... Ανήθικη, γιατί επρόκειτο για το άτομό μου... Με δύο από τα τρία μέλη του συμβουλίου γνωριζόμαστε 25 και 15 χρόνια ...με γνωρίζουν πολύ καλά...

Και εκτός ορίων εξουσίας διότι εδώ πρόκειται για την λειτουργία του σχολείου και όχι της φυλακής. Αν ετίθετο θέμα ασφάλειας να το καταλάβω...

Έχει υποχρέωση να επέμβει αν επρόκειτο να εισέλθει στο χώρο έμπορος ναρκωτικών ή καταδικασμένος για παιδοφιλία κτλ...

Αλλά εδώ επρόκειτο για τον δάσκαλο που επί τριάντα χρόνια λειτουργούσε στο συγκεκριμένο σχολείο. Για τον δάσκαλο που ξεκίνησε με έναν μαθητή και φέτος φοιτούν 250...

Ένα δάσκαλο που έχει τη χαρά να έχει 40 φοιτητές, να έχουν περάσει από τα θρανία του πάνω από τρεις χιλιάδες μαθητές, να έχει τη χαρά να βλέπει ότι το έργο του συνεχίζουν επάξια οι σπουδαίοι συνάδελφοί του...

Η τελευταία μεγάλη χαρά...

Ζήτησα και πήρα το πρακτικό της απόφασης...

Ήθελα να δω το σκεπτικό...

Ποια επικίνδυνη κατάσταση θα δημιουργούσα.

Ξέρετε τι αναφέρει;

Ότι... δεν τεκμηριώνεται από τα έγγραφα η αναγκαιότητα της παρουσίας μου στη συγκεκριμένη εκπαιδευτική δράση… (!!!)

Ντροπή... μόνο ντροπή...

Κυρίως για τα μέλη που με ξέρουν δεκαετίες...

Μια απόφαση που εκδόθηκε χθες το απόγευμα, ενώ το αίτημα έγινε στις 30/4 , προφανώς για να μην υπάρχει περιθώριο αντίδρασης με νέα στοιχεία...

Στο ερώτημα μου αν το υπουργείο συμφωνεί πήρα καταφατική απάντηση, χωρίς όμως να μου δοθεί σχετικό έγγραφο… Πότε άλλωστε να προλάβουν να το ετοιμάσουν...

Αν αληθεύει ότι το υπουργείο ενέκρινε μια τέτοια απόφαση τότε η ντροπή θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη… Ξέρετε και στο υπουργείο με γνωρίζουν χρόνια πολλά… Εύχομαι να μην συμβαίνει κάτι τέτοιο... Ή να μην συμβαίνει κάτι άλλο…

Και για να ξεφύγουμε από το προσωπικό. Η απόφαση είναι εκτός ορίων γιατί υποδεικνύει η φυλακή πως θα λειτουργήσει το σχολείο… Είναι πολύ σοβαρό το θέμα... Το Σχολείο και το Πανεπιστήμιο αποφάσισαν τον τρόπο του μαθήματος και η φυλακή δεν συμφωνεί… Όχι γιατί κινδυνεύει η ασφάλεια αλλά… Η απόφαση επεμβαίνει στην εκπαιδευτική διαδικασία και το αναφέρει, χωρίς ντροπή θα έλεγα εγώ...

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αλλά και του Προστασίας του Πολίτη θα πρέπει να πάρουν θέση... Παρόλα αυτά έχω θέσει τον εαυτό μου και τη ζωή μου στην υπηρεσία των νέων ανθρώπων που δεν προλάβαμε... εξακολουθώ να ζητώ από την πολιτεία να με "εκμεταλλευτεί"...

Από πέρυσι το καλοκαίρι είμαστε συνεχώς στη συζήτηση... έτσι δεν οδηγούμαστε πουθενά… Χρειάζεται εγρήγορση… Αλλά και τόλμη...

Υγ.:1. Ήμουν στην περιφέρεια παρέα με τα εγγόνια μου ήρθα άρον άρον για να συμμετάσχω στο μάθημα που αποκλείστηκα… Μπαίνω στο σπίτι και τι να δω; Κρανίου τόπος... Κάποιοι με είχαν προλάβει...

Ακόμα δεν έχω συνέλθει με το σπίτι... και τώρα αυτό...

Σαν πολλά δεν μαζεύτηκαν… Καθαρίζω και ψάχνω… Λέτε να βρω σακούλες... τις χρειάζομαι... όλα τα συρτάρια στο πάτωμα και στο κρεβάτι μου...

2. Ευγενία Λουπάκη σειρά σου. Τη Δευτέρα στην άλλη εκδήλωση με τους μεταπτυχιακούς του ΕΚΠΑ έχεις αποκλειστεί εσύ...

Εγώ όχι. Εκεί είμαι διδάσκων...

3. Οι τελευταίες φωτογραφίες από τά ετήσια μαθήματα. Από το 2010 πέρυσι… Περισσότερα θα βρείτε στο site του μεταπτυχιακού»…

Τι περιγράφουν οι κρατούμενοι και οι βουλευτές της αντιπολίτευσης

Η τουρκική κυβέρνηση απορρίπτει κάθε ισχυρισμό για βασανιστήρια, αλλά οι καταγγελίες από κρατούμενους και βουλευτές της αντιπολίτευσης περιγράφουν μια διαφορετική πραγματικότητα στη φυλακή της Σηλυβρίας, όπου κρατείται προφυλακισμένος ο έκπτωτος δήμαρχος, Εκρέμ Ιμάμογλου, και εκατοντάδες διαδηλωτές που συνελήφθησαν μετά τις διαμαρτυρίες στο δημαρχείο Κωνσταντινούπολης.

Οι φοιτητές που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων υπέρ του φυλακισμένου δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, κατήγγειλαν δημόσια τη μεταχείρισή τους στις φυλακές. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιλμάζ Τουντς, ωστόσο, χαρακτήρισε τις καταγγελίες «ψευδείς».

«Οι ισχυρισμοί περί βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης είναι αβάσιμοι, όπως αβάσιμες είναι και οι συκοφαντίες στερούμενες ευσυνειδησίας και λογικής. Αυτές οι αβάσιμες κατηγορίες αποτελούν μέρος μιας σκοτεινής προπαγανδιστικής προσπάθειας που στοχεύει στη δυσφήμιση του κράτους μας, του δικαστικού μας συστήματος και των ποινικών μας θεσμών», δήλωσε ο Τουντς.

Ο δικηγόρος, στέλεχος του Δικηγορικού Συλλόγου Τουρκίας, Κεμάλ Αϊτάτς, αντέδρασε προτείνοντας στον υπουργό να επισκεφθούν μαζί τις φυλακές.

Καταγγελίες για βασανιστήρια και σεξουαλική παρενόχληση

Ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), Σεζγκίν Τανρίκουλού, έφερε από την άλλημ στο φως σοκαριστικές καταγγελίες. Μια νεαρή γυναίκα που συνελήφθη σε διαδήλωση κατήγγειλε ότι «παρενοχλήθηκε σεξουαλικά και ξυλοκοπήθηκε από την αστυνομία κατά τη διάρκεια της κράτησής της».

Παράλληλα, η εφημερίδα Μπιργκιούν αναφέρει εκατοντάδες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος κρατουμένων, με τις γυναίκες να βρίσκονται στο επίκεντρο της βίας. Ένας κρατούμενος δήλωσε: «Δεν μου έδωσαν το μαξιλάρι που έστειλε ο δικηγόρος μου. Μου είπαν ότι δεν υπήρχε νερό και να πιω από την τουαλέτα».

Ο βουλευτής του CHP, Μαχμούτ Τανάλ, κατήγγειλε επίσης πως στη φυλακή Μέτρις οι κρατούμενοι στερούνται φάρμακα, έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε επικοινωνία και ακόμη και το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση καταστρατηγείται.

«Μεταξύ αυτών των νεαρών κρατουμένων είναι και κάποιοι που προετοιμάζονται για πανεπιστημιακές εξετάσεις, κάποιοι που υποστηρίζουν οικονομικά τις οικογένειές τους, κάποιοι που φροντίζουν ασθενείς και κάποιοι που αγωνίζονται να επιβιώσουν μόνοι τους. Άτομα που φυλακίζονται αποκλειστικά και μόνο επειδή άσκησαν ειρηνικά και μη βίαια την ελευθερία της έκφρασής τους, αποτελεί παραβίαση των άρθρων 3 και 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», δήλωσε ο Τανάλ.

Ο ίδιος ισχυρίστηκε επίσης ότι τρεις νεαροί κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στην «πτέρυγα των δολοφόνων» στη Σηλυβρία, διερωτώμενος, αν η κυβέρνηση τούς καταδίκασε σιωπηρά σε θάνατο.

«Αυτό δεν είναι αμέλεια. Αυτό είναι ξεκάθαρη ανευθυνότητα – ίσως ακόμη και μια σκόπιμη πράξη. Αν συμβεί κάτι σε αυτούς τους νεαρούς κρατούμενους, θα είστε υπεύθυνοι. Οι φυλακές δεν μπορούν να είναι χώροι βαναυσότητας, εκφοβισμού και αναγκαστικής σιωπής μέχρι θανάτου», δήλωσε ο Τανάλ.

«Οι κρατούμενοι μένουν πεινασμένοι και διψασμένοι»

Η αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Τζουμχουριέτ ανέφερε ότι ο βουλευτής του CHP, Ουτκού Τσακίροζέρ, επισκέφθηκε κρατούμενους φοιτητές και διαπίστωσε ότι πολλοί από αυτούς είχαν στερηθεί ακόμα και τα βασικά είδη διατροφής και νερού.

Κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές στέλνουν μήνυμα συμπαράστασης και στήριξης στους γονείς των θυμάτων και τον λαό που θα διαδηλώσει την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Εμείς οι κρατούμενοι των ελληνικών φυλακών ενώνουμε τις φωνές μας με εκείνες των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών και ολοκλήρου του λαού που θα διαδηλώσει σε δρόμους και πλατείες απαιτώντας την απόδοση δικαιοσύνης για τις αδικοχαμενες ψυχές των Τεμπών. Αρνούμαστε το μεσημεριανό κλείδωμα θέλοντας να στείλουμε ένα μήνυμα συμπαράστασης και στήριξης.

Γνωρίζουμε καλά από πρώτο χέρι τι σημαίνει ελληνική δικαιοσύνη, συγκάλυψη, αστυνομικές και δικαστικές αυθαιρεσίες.

Στεκόμαστε δίπλα στις οικογένειες των θυμάτων και ενάντια στην συγκάλυψη του εγκλήματος από το πολιτικό σύστημα, την αστυνομία, την δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ.

Όχι στην συγκάλυψη – Δικαιοσύνη για τους 57 νεκρούς των Τεμπών.

Κρατούμενοι στις Φυλακές:

Κορυδαλλού
Κεντρική Αποθήκη Υλικού Φυλακών (ΚΑΥΦ)
Μαλανδρίνου
Τρικάλων
Δομοκός
Νιγρίτα Σερρών
Πάτρας
Άμφισσας
Ναύπλιο
Αυλώνα
Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού
Ιωαννίνων
Αλικαρνασσού
Διαβατών»

Το πρώτο αμερικανικό στρατιωτικό αεροσκάφος με απελαθέντες μετανάστες απογειώθηκε την Τρίτη για το Γκουαντάναμο, δήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι, καθώς η κυβέρνηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ ετοιμάζεται να στείλει ενδεχομένως δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στη ναυτική βάση των ΗΠΑ στην Κούβα.

Ο Τραμπ δήλωσε ότι επιθυμεί το Πεντάγωνο και το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας να επεκτείνουν ένα κέντρο κράτησης μεταναστών στη βάση για να φιλοξενήσει περισσότερους από 30.000 μετανάστες.

Η εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Tricia McLaughlin, δήλωσε ότι η στρατιωτική πτήση προς το Γκουαντάναμο μετέφερε 9-10 μετανάστες.

Η McLaughlin τους χαρακτήρισε «εξαιρετικά επικίνδυνους εγκληματίες αλλοδαπούς», αλλά αρνήθηκε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Οι ΗΠΑ με στρατιωτικές πτήσεις έχουν ήδη απελάσει μετανάστες στη Γουατεμάλα, το Περού, την Ονδούρα και την Ινδία.

Το Πεντάγωνο δήλωσε ότι σχεδιάζει να απελάσει περισσότερους από 5.000 μετανάστες που κρατούνται από τις αμερικανικές αρχές στο Ελ Πάσο του Τέξας και στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια.

Και απάνθρωπες και πανάκριβες οι απελάσεις

Οι στρατιωτικές πτήσεις είναι ένας δαπανηρός τρόπος μεταφοράς μεταναστών. Το Reuters ανέφερε ότι μια στρατιωτική πτήση απέλασης προς τη Γουατεμάλα την περασμένη εβδομάδα πιθανότατα κόστισε τουλάχιστον 4.675 δολάρια ανά μετανάστη.

Ο Τραμπ έχει στραφεί όλο και περισσότερο στον στρατό για να βοηθήσει στην υλοποίηση της μεταναστευτικής του ατζέντας, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής πρόσθετων στρατευμάτων στα σύνορα, της χρήσης στρατιωτικών αεροσκαφών για την απομάκρυνση των μεταναστών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και του ανοίγματος στρατιωτικών βάσεων για τη στέγαση τους.

Ο επικεφαλής του αμερικανικού υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας αρνήθηκε την Κυριακή να πει αν οι γυναίκες, τα παιδιά ή οι οικογένειες μεταναστών θα κρατούνται στο κέντρο κράτησης του Γκουαντάναμο.

Η υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας Κρίστι Νόεμ δήλωσε ότι το σχέδιο ήταν να μην κρατηθούν άνθρωποι στο Γκουαντάναμο επ’ αόριστον και ότι η κυβέρνηση θα ακολουθήσει την αμερικανική νομοθεσία.

Η βάση στεγάζει ήδη μια εγκατάσταση για μετανάστες – ξεχωριστή από την αμερικανική φυλακή υψίστης ασφαλείας για ξένους υπόπτους για τρομοκρατία – που χρησιμοποιείται περιστασιακά εδώ και δεκαετίες, μεταξύ άλλων για την κράτηση Αϊτινών και Κουβανών που περισυνελέγησαν στη θάλασσα.

Η κυβέρνηση δεν έχει πει πόσο θα κοστίσει η επέκταση του Γκουαντάναμο.

Η αμερικανική φυλακή υψηλής ασφαλείας επικρίθηκε το 2023 από εμπειρογνώμονα των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος δήλωσε ότι η μεταχείριση των κρατουμένων του Γκουαντάναμο από την αμερικανική κυβέρνηση ήταν σκληρή, απάνθρωπη και εξευτελιστική σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Στη φυλακή έχουν απομείνει 15 κρατούμενοι.

Ο εκπαιδευτικός Πέτρος Δαμιανός αποκάλυψε με ανάρτησή του στο facebook, πως κρατούμενος-φοιτητής που σπουδάζει στο πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής ξεκίνησε απεργία πείνας και δίψας, την Πέμπτη 16/01, καθώς τον μετέφεραν αρχικώς στα Τρίκαλα και εν συνεχεία στην Πάτρα με την... «αιτιολογία» πως «δεν υπάρχει χώρος». 

Πρόκειται για μία ακόμη υπόθεση μεταγωγής σπουδαστή μακριά από τον τόπο της σχολής του που έχει ως αποτέλεσμα την παύση των σπουδών και την εκδικητική, ανάλγητη στάση των κρατικών αρχών εις βάρος κρατουμένων, κόντρα σε θεμελιώδη δικαιώματά τους. 

Ο φοιτητής έχει υποβάλει αίτημα για να μεταφερθεί στον Κορυδαλλό και να συνεχίσει τις σπουδές του, καθώς έχει περάσει όλα τα θεωρητικά μαθήματα της σχολής και απομένουν τα εργαστήρια. 

ΜΑΡΙΟΣ ΔΙΟΝΕΛΛΗΣ

Για απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές της Αγυιάς στα Χανιά κάνουν λόγο κρατούμενοι αλλά και συγγενείς τους ζητώντας άμεσα συνάντηση με εισαγγελέα ενώ το κλίμα μεταξύ των κρατουμένων παραμένει τεταμένο. Από την παραμονή των Χριστουγέννων κρατούμενοι αρνούνται να επιστρέψουν στα κελιά τους και απέχουν από το συσσίτιο, καταγγέλλοντας μεταξύ άλλων ότι στη φυλακή δεν υπάρχει καν θέρμανση, ότι υπάρχει πρόβλημα με την παροχή ζεστού νερού αλλά και ότι δεν υπάρχει γιατρός και νοσηλευτικό προσωπικό.

Οι κρατούμενοι περιέλαβαν τα αιτήματά τους σε υπόμνημα που υπέβαλαν στο Συμβούλιο της Φυλακής και το έδωσαν στη δημοσιότητα μέσω των συνηγόρων και των συγγενών τους.

Στο υπόμνημα αναφέρουν:

● Το κατάστημα στερείται βασικού ιατρικού προσωπικού με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές καθημερινά και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχουν χαθεί ζωές ή βρίσκονται στα πρόθυρα απώλειας ζωής.

● Δεν υπάρχει καθόλου θέρμανση τουλάχιστον για τους χειμερινούς μήνες.

● Ο υγειονομικός κώδικας παραβιάζεται συστηματικά, με αποτέλεσμα να υπάρχει διαθέσιμο νερό μόνο για 2-3 ώρες καθημερινά σε τυχαίες ώρες. Τα καζανάκια δεν λειτουργούν ποτέ και ο τρόπος καθαρισμού είναι η χρήση εμφιαλωμένου νερού.

Ζητούν άμεσα ακρόαση με τον Εισαγγελέα, σημειώνοντας ότι η συνεχόμενη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξής τους και η αντιμετώπισή τους σαν αντικείμενα τους θλίβει βαθύτατα και τους έχει οδηγήσει σε καθημερινή μάχη για την επιβίωση.

Οι κρατούμενοι τονίζουν πως βιώνουν καθημερινά μια απάνθρωπη αντιμετώπιση και συμπεριφορά από την πλευρά της διοικούσας υπηρεσίας, με αποτέλεσμα να μην αφήνει άλλες επιλογές από τις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας και συγκεκριμένα την άρνηση εισόδου για καταμέτρηση στα κελιά τους και άρνηση από το συσσίτιο.

Στις αρχές Νοεμβρίου, οι κρατούμενοι είχαν προχωρήσει και πάλι σε απεργία πείνας καταγγέλλοντας εκδικητικές συμπεριφορές από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και τη διοίκηση των φυλακών, γεγονός που τότε είχε προκαλέσει την αντίδραση και του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων, ο οποίος προανήγγειλε την πραγματοποίηση αυτοψίας στις φυλακές.

Πάντως ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, Χρήστος Πραματευτάκης, είχε και τότε επιβεβαιώσει την ελλιπή ιατρική κάλυψη των κρατουμένων καθώς είχε αναφέρει ότι από την ενημέρωση που έχει ο Σύλλογος προβλέπεται η παρουσία μόλις ενός γιατρού, μία ή δύο φορές την εβδομάδα, υπάρχει έλλειψη κοινωνικού λειτουργού ή ψυχολόγου, ενώ τόνισε πως και στους συνηγόρους των κρατουμένων έφταναν καταγγελίες για έλλειψη καθαρισμού, κουβερτών και ζεστού νερού.

«Το βασικό θέμα είναι ο υπερπληθυσμός εντός των φυλακών, με τον αριθμό των κρατουμένων να είναι διπλάσιος από αυτόν που προβλέπεται ενώ συχνά σε ένα κελί των δύο ατόμων χρειάζεται να διαβιούν τέσσερις ή και πέντε κρατούμενοι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια και τις συνθήκες κράτησης» ανέφερε ο κ. Πραματευτάκης συμπληρώνοντας πως οι συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια δεν οδηγούν σε σωφρονισμό αλλά σε αντίθετα αποτελέσματα. Το 2022, μέσα σε διάστημα έξι μηνών, είχαν σημειωθεί πέντε θάνατοι κρατουμένων στη συγκεκριμένη φυλακή, προκαλώντας και πάλι τότε την αντίδραση του Δικηγορικού Συλλόγου αλλά και οργανώσεων υπεράσπισης των κρατουμένων.

Το πρωί της Παρασκευής πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους κρατούμενους έξω από τη φυλακή ενώ οι ίδιοι δηλώνουν αποφασισμένοι να μη σταματήσουν τον αγώνα μέχρι να εισακουστούν τα αιτήματά τους από την Εισαγγελία, το υπουργείο Δικαιοσύνης αλλά και τον Συνήγορο του Πολίτη, όπου έχουν ήδη απευθυνθεί χωρίς όμως μέχρι σήμερα να λάβουν καμία απάντηση.

Περίεργη διάψευση

Ως απάντηση πάντως των καταγγελιών δόθηκαν σε ταχύτατο χρόνο στη δημοσιότητα δύο επιστολές από τα σωματεία εργαζομένων στη φυλακή (και όχι από τη διεύθυνση ή το αρμόδιο υπουργείο) χαρακτηρίζοντας ψεύδη και συκοφαντίες τούς ισχυρισμούς των κρατουμένων και αποδίδοντάς τους «χειριστική συμπεριφορά».

Συγκεκριμένα η Ενωση Υπαλλήλων Εξωτερικής Φρουράς Καταστημάτων Κράτησης Χανίων τονίζει πως η κινητοποίηση προκλήθηκε από ημεδαπό κρατούμενο «ο οποίος απαιτούσε να γίνει παράκαμψη των κανόνων επισκεπτηρίων κρατουμένων και παράδοσης πραγμάτων προς όφελος του». Στο ίδιο μήκος κύματος και το Σωματείο Υπαλλήλων του Σωφρονιστικού Καταστήματος Χανίων χαρακτηρίζει ψευδείς και συκοφαντικές τις καταγγελίες για την έλλειψη γιατρών, ζεστού νερού και θέρμανσης, αποδίδοντας επίσης σε έναν κρατούμενο την όλη αναστάτωση. Ενδιαφέρον πάντως έχει ότι στο κλείσιμο της ανακοίνωσής τους οι σωφρονιστικοί αναφέρουν πως «τα Σωφρονιστικά Καταστήματα διοικούνται από τη νόμιμα διορισθείσα Διοίκηση και όχι από διαπλεκόμενα συμφέροντα...».

Στο πλευρό των εξεγερμένων

Σε νέα τους ανακοίνωση πάντως οι κρατούμενοι εκφράζουν οργή για την προσπάθεια υποβιβασμού του πλήθους των εξεγερμένων και μιλούν για στρέβλωση της αλήθειας ως προς τα κίνητρα. Οπως αναφέρουν «στοχοποιείται αδίκως ένας συγκρατούμενός μας, ενώ μέχρι στιγμής 4 πτέρυγες των 60 ατόμων εξεγείρονται, διεκδικώντας τα στοιχειώδη για μια αξιοπρεπή διαβίωση».

Στο πλευρό των κρατουμένων πάντως στέκεται μια άλλη ομάδα σωφρονιστικών υπαλλήλων της φυλακής, οι οποίοι σε δική τους ανακοίνωση τονίζουν πως κάποιοι συνάδελφοι «εκμεταλλευόμενοι τις υψηλές θέσεις που κατέχουν τόσο στην Ενωση όσο και στη Διοίκηση του Καταστήματος Κράτησης, λειτουργούν ως ένα κλειστό lobby, εξυπηρετώντας συμφέροντα των λίγων, προωθώντας σε καίριες θέσεις ημετέρους, ενώ παράλληλα λειτουργούν άνισα κι εκδικητικά σε όσους βρίσκονται εκτός του σκληρού τους πυρήνα!».

Προσθέτουν: «Με τον ίδιο τρόπο λειτούργησαν κι εχθές, με την ανακοίνωση που δημοσίευσαν στο Τύπο αναφορικά με την εξέγερση των κρατουμένων, που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες 3 μέρες στο Κατάστημα Κράτησης. Προς αποκατάσταση της αλήθειας, επιθυμούμε διά μέσω του Τύπου να διαχωρίσουμε τη θέση μας από όσα ψευδώς περιγράφουν. Η εξέγερση που λαμβάνει χώρα το τελευταίο τριήμερο στο Κατάστημα Κράτησης Χανίων εξελίσσεται σε 3 πτέρυγες. Τουλάχιστον 60 άτομα αρνούνται την είσοδο για καταμέτρηση κι απέχουν από το συσσίτιο. Οι λόγοι που ώθησαν τους κρατούμενους σε αυτή την έσχατη λύση δυστυχώς είναι αληθείς».

Ανακοίνωση για τις εξελίξεις στη φυλακή εξέδωσε το ΜέΡΑ25 Κρήτης: «Ο,τι και να συμβαίνει με τις κλίκες και τα «lobby» της φυλακής Χανίων, το μόνο βέβαιο είναι πως αποβαίνει εις βάρος των κρατουμένων. Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να πάρει θέση και να δώσει λύσεις για την αποσυμφόρηση της φυλακής και για την εξασφάλισης ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης», επισημαίνει.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Βασανιστήρια, εκτελέσεις, εκφοβισμοί και ψυχολογική βία συνθέτουν τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στα κελιά – «φέρετρα» του καθεστώτος Άσαντ, στη Συρία, εκεί όπου αθώοι άνθρωποι πλήρωναν σκληρά την αντίθεσή τους στο καθεστώς μένοντας έγκλειστοι για χρόνια μέχρι να δώσουν την παραμικρή πληροφορία.

Μετά, η τύχη τους ήταν άγνωστη. Τους κρατούσαν στη ζωή μόνο για να τους ανακρίνουν. Μόλις το καθεστώς έπαιρνε αυτό που ήθελε, τους μετέφερε σε άλλες φυλακές ή τους εκτελούσε.

Ο δημοσιογράφος Στιούαρντ Ράμσεϊ από το βρετανικό δίκτυο Sky News κατέβηκε τις απότομες σκάλες του συγκροτήματος φυλακών, στην καρδιά της Χομς, με τα μικροσκοπικά σκοτεινά κελιά μακριά από το φως του ήλιου, τρίτο υπόγειο κάτω από την επιφάνεια της γης.

Μαζί του είναι και ένας στρατιώτης των ανταρτών που υπήρξε μέλος του συριακού στρατού αλλά τον εγκατέλειψε λόγω των βασανιστηρίων στα οποία ήταν αυτόπτης μάρτυρας.

Μέσα στο σκοτάδι και διασχίζοντας τα στενά περάσματα, διακρίνονται οι ανοιχτές πόρτες των πολύ μικρών κελιών, ένα κομμάτι ψωμί, λίγη σούπα. Εκεί οι άνθρωποι παρέμεναν φυλακισμένοι για χρόνια υπομένοντας φρικτή κακοποίηση.

Στα κελιά – «φέρετρα» μπορούσε να καταλήξει ο καθένας με την κατηγορία της τρομοκρατίας απλώς επειδή δεν συμπαθούσε την κυβέρνηση

 

Ο Αμπού Φιράς λέει ότι στους κρατούμενους «δεν έδιναν φαγητό επειδή τους νοιάζονταν, το έκαναν για να προσπαθήσουν να πάρουν πληροφορίες. Μόλις τελείωναν την έρευνα, τους μετέφεραν κάπου αλλού ή τους σκότωναν εδώ».

Συρία: Γυναίκες και παιδιά στα κελιά της φρίκης

Στην πόρτα ενός κελιού είναι χαραγμένο το όνομα Φατιμά. Από το καθεστώς Άσαντ δεν γλίτωνε κανείς. Άντρες, γυναίκες, παιδιά θα μπορούσαν να καταλήξουν σε αυτή τη σκοτεινή τρύπα, έστω και από ένα τυχαίο γεγονός.

«Ήταν διαδηλωτές, ίσως περνούσαν τυχαία από έναν δρόμο και γινόταν μια διαμαρτυρία», εξηγεί ο Αμπού Φιράς. Πολλοί από αυτούς που μεταφέρθηκαν σε αυτό το μέρος, κατηγορήθηκαν για τρομοκρατία. Κάτι με το οποίο θα μπορούσε να κατηγορηθεί ο καθένας μόνο και μόνο επειδή δεν συμπαθούσε την κυβέρνηση.

Ένας από αυτούς ήταν και ο σύρος ακτιβιστής Μαζίν Αλ Χαμάντα, ο οποίος είχε εξαφανιστεί το 2020 και τον βρήκαν νεκρό μόλις την προηγούμενη Δευτέρα στη φυλακή Σεντνάγια. Ήταν εξέχουσα προσωπικότητα των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στη Συρία που ξεκίνησαν το 2011.

Μέρος των βασανιστηρίων στις φυλακές με τα κελιά – «φέρετρα» ήταν η έλλειψη φωτός. Οι έγκλειστοι βρίσκονταν στο απόλυτο σκότος. «Το καθεστώς χρησιμοποιούσε αυτή τη μέθοδο, ώστε οι άνθρωποι να μην ξέρουν αν είναι μέρα ή νύχτα», λέει ο Φιράς.

Ο Φιράς ήταν και εκείνος θύμα βασανιστηρίων. «Μας βασάνιζαν με ηλεκτρισμό και διάφορα εργαλεία και πάντα είχες δεμένα τα μάτια. Βασάνιζαν τον αδελφό μου μπροστά μου και εμένα μπροστά στον αδελφό μου, για ψυχολογική πίεση».

Το μήνυμα καταστολής προς όλους

Ένας άλλος τρόπος εκφοβισμού και ψυχολογικής πίεσης ώστε να «πάρουν το μήνυμα» οι κρατούμενοι ήταν να εκτελούν όσους δεν χρειάζονταν πια και να αφήνουν τα πτώματά μας για μέρες στον στενό διάδρομο έξω από τα κελιά.

Το ίδιο μήνυμα καταστολής έπαιρνε και η κοινότητα, καθώς τα κελιά διόλου τυχαία βρίσκονταν κάτω από ένα συγκρότημα εσωτερικής ασφάλειας στην καρδιά της Χολμς με μεγάλες πολυκατοικίες γύρω.

Σε ένα δωμάτιο στις φυλακές βρέθηκαν όπλα και πυρομαχικά, πολλά εκ των οποίων από τη Ρωσία. Χιλιάδες φάκελοι με λεπτομέρειες από τη ζωή των πολιτών και τις υποτιθέμενες πολιτικές πεποιθήσεις τους είχαν αφεθεί μισοκαμμένοι.

Μετά την κατάρρευση του καθεστώτος, οι αξιωματικοί φαίνεται να έφυγαν βιαστικά, αφού υπάρχουν φλιτζάνια, σβησμένα τσιγάρα, φαγητό στα πιάτα και σακάκια που κρέμονταν στις καρέκλες των γραφείων…