Σε μαζική συμμετοχή στη στάση εργασίας την Τρίτη 21 Σεπτέμβρη από τις 10 π.μ. ως τις 3 μ.μ. και στις συγκεντρώσεις των σωματείων των εργαζομένων και των Ενώσεων των νοσοκομειακών γιατρών σε όλη τη χώρα καλεί η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).

Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Η προκλητική κυβερνητική επιμονή στη στοχοποίηση των υγειονομικών - για να συγκαλύψει τις τεράστιες ευθύνες της για τη νέα εξάπλωση της επιδημίας - έχει σαν αποτέλεσμα να τεθούν σε αναστολή εργασίας περισσότεροι από 5.500 εργαζόμενοι, τη στιγμή που τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας στενάζουν κάτω από το βάρος των τραγικών ελλείψεων σε προσωπικό, υποδομές και εξοπλισμό και το δημόσιο σύστημα υγείας «πιέζεται» λόγω της αύξησης των εισαγωγών ασθενών με COVID αλλά και της εκτίναξης της λοιπής νοσηρότητας.

Τα μέτρα που ψηφίστηκαν με προκάλυμμα τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς και με πρόσχημα τα κενά που προέκυψαν εξαιτίας της εφαρμογής του νόμου για την υποχρεωτικότητα, είναι η πρόβα τζενεράλε για το νέο ΕΣΥ.

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τις αναστολές εργασίας για την γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων με ημερομηνία λήξης σε βάρος της μόνιμης εργασίας με πλήρη δικαιώματα, την "αντικατάσταση" μονίμων εργαζομένων με 3μηνίτες, την επιτάχυνση τις προαποφασισμένων ιδιωτικοποιήσεις μιας σειράς υπηρεσιών του δημόσιου συστήματος υγείας.

Στοχοποιεί τους υγειονομικούς που δίνουν 18 ολόκληρους μήνες τη μάχη στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της πανδημίας τη στιγμή που η βασική πηγή διασποράς δεν είναι η ενδονοσοκομειακή. Οι ασθενείς δεν κινδυνεύουν από τους υγειονομικούς. Κινδυνεύουν από την πολιτική της κυβέρνησης που αφήνει το δημόσιο σύστημα υγείας αθωράκιστο, που αρνείται να πάρει μέτρα προστασίας της υγείας τους στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, τις σχολές και τα ΜΜΜ γιατί κοστίζουν στο κράτος και την εργοδοσία.

Συνεχίζουμε, δυναμώνουμε τον αγώνα μας για να επιστρέψουν στη δουλειά οι συνάδελφοι μας που είναι σε αναστολή. Συνεχίζουμε, δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που βάζει στη ζυγαριά του κόστους οφέλους τα δικαιώματά μας και τις ανάγκες των ασθενών μας για τα κέρδη των λίγων. Μπλοκάρουμε τα εγκληματικά σχέδια της κυβέρνησης για το νέο ΕΣΥ.

Όλοι στη στάση εργασίας την Τρίτη 21/9 στις 10:00-15:00 και στις συγκεντρώσεις των σωματείων των εργαζομένων και των Ενώσεων των Νοσοκομειακών Γιατρών σε όλη τη χώρα».

Κινητοποίηση και στάση εργασίας την Τρίτη 21 Σεπτέμβρη

Του Στέλιου Σοφιανού

Οταν το δάσος τους ξαναγίνει πράσινο, θα είναι από καιρό ενήλικα. Προς το παρόν βλέπουν, μυρίζουν, αναπνέουν την καταστροφή και εμείς ελπίζουμε αυτή η πληγή στη φύση και η απώλεια στην καθημερινότητά τους να μην τα πονέσει περισσότερο – αυτά που σε τίποτα δεν φταίνε 

«Μπαμπά, πότε θα ξαναγίνει πράσινο το δάσος για να πάμε πάλι βόλτα;».

Στον δρόμο προς τον αγιασμό, πρώτη ημέρα της νέας σχολικής χρονιάς, η ερώτηση της 7χρονης ήταν μαχαιριά στην καρδιά. Που είχε ήδη αρχίσει να ματώνει (η καρδιά), καθώς ο δρόμος προς το σχολείο «περνάει» από τα πρώτα καμένα.

Τις τελευταίες εβδομάδες απέφευγα να κατευθύνομαι προς τα εκεί, τουλάχιστον υπό το φως της ημέρας. Για κάποιο λόγο θέλω να κάνω ότι δεν υπάρχουν. Και όσο δεν τα βλέπω, «δεν υπάρχουν». Είναι εκεί, όμως. Και τώρα που πηγαίνουμε κάθε πρωί στο σχολείο (όσο, τέλος πάντων, διαρκέσει αυτό), περνάμε μπροστά και δίπλα από εκείνο που έως πριν από 40 ημέρες ήταν ο αμέσως προσιτός «παράδεισος» μας. Τώρα τον κλαίμε, του κάνουμε το μνημόσυνο και ξέρουμε ότι θα ζήσουμε χωρίς αυτόν για… πόσα χρόνια είπες, μπαμπά;

Δεν της είπα. Και τι να της πω; Οτι θα είναι κοντά στα 30, όταν το δάσος ξαναγίνει όπως ήταν (και αν…) και τότε θα με πηγαίνει εκείνη βόλτα; Πώς μπορεί να το ακούσει αυτό ένα παιδί; Και πώς μπορείς να του το πεις; Εδώ καλά καλά δεν το λέμε μεταξύ μας οι μεγάλοι. Γιατί, είπαμε, κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε.

Ομως, εκείνη, ο αδελφός της, τα δεκάδες παιδιά του δημοτικού σχολείου το βλέπουν. Και βλέπουν ότι…

Το δασάκι στο ρέμα, στην άλλη πλευρά του δρόμου, αυτό που «έκοβε» το κρύο τον χειμώνα και έκανε σκιά το καλοκαίρι, δεν υπάρχει πια.

–Το πράσινο «τείχος» γύρω από τα γήπεδα μπάσκετ, τένις και ποδοσφαίρου, επίσης.

–Το πευκόφυτο πάρκο όπου ακούμπαγε η παιδική χαρά «τους», το ίδιο. Εκεί έπαιζαν κρυφτό, εκεί έφτιαχναν σκηνές από τα πεσμένα κλαδιά που άφησε η «Μήδεια» και τις έκαναν καταφύγιο, εκεί φαντάζονταν τον εαυτό τους ήρωα σύγχρονων ή παλαιών παραμυθιών, εκεί τα μεγαλύτερα φλέρταραν ίσως για πρώτη φορά.

Τα βλέπουν, τα μυρίζουν, τα αναπνέουν, τα ζουν. Και παρ’ όλα αυτά, δείχνουν μια εντυπωσιακή ψυχραιμία, τόση που δεν τη βρίσκεις σε εμάς τους μεγάλους, παρά μόνο μπροστά τους.

Γιατί προσπαθούμε να μείνουμε ψύχραιμοι, ελπίζοντας αυτή η πληγή στη φύση και η απώλεια στην καθημερινότητά μας να μην τα πονέσει περισσότερο – αυτά που σε τίποτα δεν φταίνε.

Προσπαθούμε να τους δείξουμε ότι υπάρχουν διέξοδοι: φορτώνουμε πατίνια και ποδήλατα στο αυτοκίνητο και πάμε βόλτες αλλού, μακριά, κάπου όπου το πράσινο είναι περισσότερο από γκρι και μαύρο (σαν να ακούω να σκέφτεστε «ακόμη»…). Και εκείνα, ορμάνε στο άλλο πάρκο και στο άλλο δάσος και με το παιχνίδι τους και το γέλιο τους, μας δανείζουν λίγη από την ψυχραιμία που ώρες ώρες μας λείπει, μας χαλαρώνουν…

Παιδιά που γίνονται «πρόσφυγες» για το παιχνίδι, «μετανάστες» για λίγη χαρά μέσα στη φύση. Υπάρχουν πολύ χειρότερα, θα πείτε, και δικαίως. Αλλοι έχασαν το σπίτι τους, αλλού κάηκαν περιουσίες, άλλοτε είχαμε και παιδιά καμένα, αγκαλιά με τους γονείς, τον παππού και τη γιαγιά – για να μη μιλήσουμε για το δράμα της πραγματικής προσφυγιάς και της αναγκαστικής μετανάστευσης.

Σωστά όλα αυτά, αλλά δεν μπορείς να τα πεις σε ένα παιδί που έχασε το δάσος του. Μπορείς όμως να τα λες στον εαυτό σου, κάθε φορά που φορτώνεις τα ποδήλατα και τα πατίνια στο αυτοκίνητο για τα επόμενα… πόσα χρόνια είπες, μπαμπά;

Πηγή: Protagon.gr

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ- ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

«Θα πάρω χώμα και νερό από τον Ψηλορείτη, να το σκορπίσω να γενεί όλος ο κόσμος Κρήτη». Με αυτό το μότο στην καρδιά της, η Εύα Παρακεντάκη θέλησε να κάνει πράξη την αγάπη της για την Κρήτη και μέσα από ένα πρωτότυπο βιβλίο μαγειρικής. Όλες οι γεύσεις, οι μυρωδιές, τα συναισθήματα από τον «τόπο που δεν γεννήθηκα, αλλά που είμαι σίγουρη ότι θέλω να γεράσω!», όπως η ίδια δηλώνει.

Η Κρήτη των γεύσεων, του έρωτα και της λεβεντιάς καταγράφεται μέσα από 100 συνταγές, κατανεμημένες με μαεστρία στις 4 εποχές του χρόνου, όπως δηλώνει και ο τίτλος του πρωτοποριακού αυτού βιβλίου: «100 Αυθεντικές Κρητικές Συνταγές», διά χειρός Εύας Παρακεντάκη, της μαγείρισσας με κρητική καταγωγή που αποφάσισε να γίνει μόνιμο μέλος της κρητικής οικογένειας, μετακομίζοντας με την οικογένειά της στη μεγαλόνησο του Κρητός και του Δία, της Ρέας και της Αμάλθειας, κι εκεί να μεγαλουργήσει η ίδια ρουφώντας αρχικά κάθε γεύση της ευλογημένης αυτής γης, και τώρα μεταδίδοντάς μας τις γνώσεις της μέσα από αυτόν τον πολυτελή τόμο.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτού του πονήματος είναι τόσο η καταχώρηση των συνταγών στις 4 εποχές του χρόνου, όσο και οι πρόλογοι της συγγραφέως σε κάθε ενότητα, που μας μεταφέρουν στο κρητικό κλίμα κάθε εποχής και στα έθιμά του.

Οι συνταγές παρουσιάζονται λιτά και απέριττα, έτσι ώστε να είναι εφικτή η εκτέλεσή τους ακόμη και από τον πιο ερασιτέχνη, ενώ οι αντίστοιχες υπέροχες έγχρωμες φωτογραφίες που τις συνοδεύουν μας προκαλούν να τις απολαύσουμε.

Ένα βιβλίο μαγειρικής , που δεν μοιάζει με κανένα άλλο, μας κλείνει το μάτι για να το ξεφυλλίσουμε και να λαχταρήσουμε το περιεχόμενό του. Από τις 23 Σεπτεμβρίου σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Creamy W Publications. 

Το μεγάλο κίνημα συμπαράστασης στους εργαζομένους στην εταιρεία efood ανέδειξε μια επιχείρηση σκληρών ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα. Τώρα οι διανομείς κλιμακώνουν τη δράση τους, διεκδικώντας τα αυτονόητα.

Μετά την πολιτική κόντρα και την οργή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η κυβέρνηση αναγκάστηκε να συρθεί πίσω από τις εξελίξεις βάζοντας σε κίνηση το παροπλισμένο εδώ και χρόνια Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.

Τώρα, ωστόσο, ήρθε η ώρα οι διανομείς να διεκδικήσουν ακόμη πιο δυναμικά τα δικαιώματά τους με το ΣΒΕΟΔ να καλεί σε στάση εργασίας την Τετάρτη, 22 Σεπτεμβρίου, και μοτοπορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Αθήνας.

Το σωματεία, ανάμεσα σε άλλα, τονίζει στην ανακοίνωσή του: Καλούμε όλους τους συναδέλφους/ισσες ανεξαιρέτως εργασιακού καθεστώτος (και μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους) να στηρίξουν τη στάση εργασίας. Γιατί το συμφέρον όλων είναι κοινό και η πραγματικότητα αποκαλύπτει, ότι όσο ο χρόνος περνάει και το απεχθές καθεστώς της δουλειάς με το κομμάτι δείχνει το αληθινό του πρόσωπο, τόσο οι συνάδελφοι σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, διεκδικούν τον πραγματικό χαρακτήρα της εργασίας τους, που δεν είναι άλλος από την εξαρτημένη εργασία, με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα.

Προηγήθηκε δεύτερη αναδίπλωση της efood, η οποία ωστόσο δεν πείθει ότι ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα των εργαζόμενων, καθώς αφενός ισχυρίζεται ότι η διασφάλιση τους είναι «αδιαπραγμάτευτη» αφετέρου όμως εξακολουθεί να δίνει την «επιλογή» να γίνουν «freelancers».

Σύμφωνα πάντα με την εταιρεία, μπορούν να επιλέξουν εάν θα ανανεώσουν την υπάρχουσα σύμβασή τους με τους ίδιους όρους μετά τη λήξη της σύμβασης, ενώ οι προηγούμενοι εκβιασμοί οφείλονταν σε... λανθασμένη επικοινωνία.

Όμως, τα αιτήματα των εργαζομένων ξεπερνούν πλέον τα παραπάνω, καθώς θέτουν όλο και πιο επιτακτικά την ανάγκη να μην είναι όμηροι των τρίμηνων συμβάσεων και αυτές να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου.

Η Επιτροπή Αγώνα Διανομέων ζητά επίσης να παρθούν πίσω οι απολύσεις των 115 συναδέλφων, παροχή όλων των ΜΑΠ που προβλέπει ο νόμος και κατάργηση της αξιολόγησης της εταιρείας που εντατικοποιεί την εργασία και προκαλεί καθημερινά εργατικά ατυχήματα.

Αξίζει να σημειωθεί πως ύστερα το πρώτο μήνυμα της εταιρείας και την κινητοποίηση χρηστών μέσων κοινωνικής δικτύωσης με το hashtag #cancel_efood και δεκάδες χιλιάδες αναρτήσεις η αξιολόγηση της εταιρεία στη google έπεσε στο 1,1 με πλήθος αρνητικών σχολίων να τη συνοδεύουν.

Πηγή: efsyn.gr

Μια σονάτα μπορεί να ηρεμήσει την επιληπτική εγκεφαλική δραστηριότητα. Η έρευνα σε 16 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν με επιληψία και δεν ανταποκρίνονταν στα φάρμακα ενίσχυσε τις ελπίδες ότι η μουσική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για νέες μη επεμβατικές θεραπείες.

Η σονάτα του Μότσαρτ για δύο πιάνα στο D Major K448 είναι γνωστή για τις επιδράσεις της στις εγκεφαλικές δραστηριότητες, αλλά οι ερευνητές εξακολουθούν να προσπαθούν να καταλάβουν γιατί. 

Στη μελέτη, οι επιστήμονες έπαιξαν το κομμάτι σε ασθενείς εξοπλισμένους με αισθητήρες εμφυτεύματος εγκεφάλου για την παρακολούθηση της εμφάνισης IED -σύντομα αλλά επιβλαβή εγκεφαλικά συμβάντα από επιληπτικά μεταξύ επιληπτικών κρίσεων. Διαπίστωσαν ότι αυτά τα συμβάντα μειώθηκαν μετά από 30 δευτερόλεπτα ακρόασης, με σημαντικές επιδράσεις σε μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με το συναίσθημα.

Όταν συνέκριναν την ανταπόκριση με τη δομή του έργου, διαπίστωσαν ότι τα εφέ αυξήθηκαν κατά τη μετάβαση μεταξύ μεγαλύτερων μουσικών φράσεων -εκείνων που διήρκησαν 10 δευτερόλεπτα ή περισσότερο.

Ο Quon λέει ότι τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι μεγαλύτερες μουσικές φράσεις μπορεί να δημιουργήσουν μια αίσθηση προσμονής -και στη συνέχεια απόκρισης σε αυτήν με έναν απροσδόκητο τρόπο "δημιουργώντας μια θετική συναισθηματική απόκριση".

Το λεγόμενο «φαινόμενο Μότσαρτ» έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας από το 1993 όταν οι επιστήμονες ισχυρίστηκαν πως οι άνθρωποι που είχαν ακούσει το K448 για 10 λεπτά έδειξαν βελτιωμένες δεξιότητες χωρικού συλλογισμού. Μεταγενέστερη έρευνα έχει δοκιμάσει τις επιδράσεις του K448 σε διάφορες λειτουργίες και διαταραχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της επιληψίας.

Οι συγγραφείς είπαν ότι αυτή η μελέτη είναι η πρώτη που κατακερματίζει τις παρατηρήσεις με βάση τη δομή του τραγουδιού, το οποίο περιέγραψαν ως "οργανωμένο με αντίθεση μελωδικών θεμάτων, το καθένα με τη δική του υποκείμενη αρμονία".

Η μελέτη σημειώνει ότι οι περαιτέρω δοκιμές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν άλλα προσεκτικά επιλεγμένα κομμάτια μουσικής για σύγκριση ώστε να προσδιορίσουν περαιτέρω τα θεραπευτικά συστατικά της σονάτας.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific Reports.

Την κατάσταση για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν  μοιράστηκε η πρώτη γυναίκα αθλήτρια που πήρε μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες εκπροσωπώντας τη χώρα της. Η Φριμπα Ρεγιαζέ περιέγραψε πώς οι γυναίκες στη χώρα της είναι τρομοκρατημένες, ενώ και η ίδια έχει δεχθεί απειλές τόσο για τη ζωή της όσο και για την οικογένειά της λόγω της συμμετοχής της στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Την κατάσταση για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν  μοιράστηκε η πρώτη γυναίκα αθλήτρια που πήρε μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες εκπροσωπώντας τη χώρα της, μιλώντας στην ΕΡΤ.  Η Φριμπα Ρεγιαζέ περιέγραψε πώς οι γυναίκες στη χώρα της είναι τρομοκρατημένες και κυριολεκτικά κρύβονται στα υπόγεια από την πρώτη ημέρα που ανέλαβαν την εξουσία οι Ταλιμπάν.

Ως «fake news» χαρακτήρισε την καταγγελία των εργαζομένων της e-food, ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης στην εκπομπή «Καλημέρα» στο ΣΚΑΙ.

Υπενθυμίζεται ότι σημαντικός αριθμός διανομέων έλαβαν στο κινητό τους τελεσίγραφο από την e-food, που τους πρότεινε να συνεχίσουν τη συνεργασία τους ως freelancers διαφορετικά η σύμβασή τους δε θα ανανεωθεί.

Με πυρίμαχες κουβέρτες αλουμινίου και ελεγχόμενες καύσεις επιχειρεί η δασική υπηρεσία της Σιέρα Νεβάδα, στην κεντρική Καλιφόρνια, να προστατεύσει τα πανάρχαια δέντρα του Εθνικού Πάρκου Σεκόγια, που απειλούνται ταυτόχρονα από δύο πυρκαγιές αυτή τη στιγμή. Περίπου το 10% των σπάνιων αυτών δέντρων κάηκε πέρυσι στην πυρκαγιά που ονομάστηκε «Castle».

Οι γιγάντιες σεκόγιες, κωνοφόρα που μπορούν να ξεπεράσουν σε ύψος τα 80 μέτρα, έχουν εξελιχθεί ώστε να μην πλήττονται από τις πυρκαγιές, καθώς ο κόκκινος κορμός τους έχει πολύ παχύ φλοιό, ενώ τα χαμηλότερα κλαδιά τους μπορεί να βρίσκονται έως και 30 μέτρα πάνω από το έδαφος – πολύ ψηλά για να τα φθάσουν οι φλόγες μιας ήπιας πυρκαγιάς. 

Κάθε φορά που μια πυρκαγιά περνάει από μια σεκόγια, αφήνει σημάδι στον κορμό, έτσι γνωρίζουμε ότι, υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα δέντρα αυτά έρχονται σε επαφή με τη φωτιά περίπου κάθε 10 χρόνια. Η φωτιά μάλιστα βοηθά την αναπαραγωγή τους, καθώς οι καρποί τους «σκάνε» και οι σπόροι σκορπίζονται στη γύρω έκταση, στην οποία έχουν ανοίξει ξέφωτα λόγω της πυρκαγιάς, πάνω στο πολύ φιλόξενο για τους σπόρους υπόστρωμα της στάχτης. Καθένα από τα γιγάντια δέντρα έχει περίπου 13.000 κουκουνάρια και κάθε κουκουνάρι σεκόγιας περιέχει 200 σπόρους, κάτι που ισοδυναμεί με 2,6 εκατομμύρια σπόρους ανά δέντρο.

Η κλιματική αλλαγή

Το πρόβλημα είναι ότι οι συνθήκες πλέον δεν είναι φυσιολογικές και οι επιστήμονες ανησυχούν αν οι σεκόγιες μπορούν να αντέξουν στην εποχή της κλιματικής αλλαγής. 

Τα κολοσσιαία δέντρα έχουν αποδυναμωθεί από την ξηρασία που συνοδεύει τον πρωτοφανή καύσωνα του καλοκαιριού, καθώς και από τον πολλαπλασιασμό εντόμων που τρυπούν τον εξωτερικό φλοιό τους, καθιστώντας τα πιο ευάλωτα στην πυρκαγιά.

«Κατά τη γνώμη μου, το πραγματικά σημαντικό ερώτημα είναι: έχουν προσαρμοστεί αυτά τα δέντρα στο νέο είδος πυρκαγιών και στο νέο κλίμα;» είπε ο Ρόμπερτ Γιορκ, αναπληρωτής καθηγητής Δασολογίας στο πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ, ο οποίος τα τελευταία 18 χρόνια μελετά τα σπάνια αυτά δέντρα. Πολλές από τις πυρκαγιές φέτος στην Καλιφόρνια δεν ήταν χαμηλής έντασης, ήταν πυρκαγιές που απελευθέρωσαν τεράστια ποσά ενέργειας, ενισχυμένες από την ξηρασία και τους ισχυρούς ανέμους. «Αυτά τα δέντρα δεν νομίζω ότι έχουν προσαρμοστεί σε πυρκαγιές μεγάλης έντασης».
Για τον λόγο αυτό, από την Τετάρτη βρίσκεται σε εξέλιξη μεγάλη επιχείρηση της δασικής υπηρεσίας για την προστασία των αρχαιότερων δέντρων, όπως αυτό που ονομάζεται «Στρατηγός Σέρμαν», φθάνει σε ύψος τα 84 μέτρα και έχει διάμετρο, στη βάση του, 33 μέτρα. Ο «Στρατηγός Σέρμαν» είναι το δέντρο με τον μεγαλύτερο όγκο στον κόσμο (1.486 κυβικά μέτρα) και αποτελεί βασικό αξιοθέατο του Εθνικού Δρυμού Σεκόγια. Πέρα από τη βάση του δέντρου αυτού, με πυρίμαχες κουβέρτες τυλίχτηκε το κέντρο επισκεπτών και η ιστορική ξύλινη ταμπέλα που καλωσορίζει τους επισκέπτες στο πάρκο. 
Το βασικότερο όπλο των πυροσβεστών είναι οι ελεγχόμενες πυρκαγιές, με τις οποίες καίνε τη χαμηλή βλάστηση γύρω από τα μεγάλα δέντρα και δημιουργούν αντιπυρικές ζώνες περιμετρικά του δρυμού. Στο εν λόγω πάρκο η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται τα τελευταία 50 χρόνια. «Ελπίζουμε ότι το Γιγάντιο Δάσος θα μείνει αλώβητο», δήλωσε η εκπρόσωπος Τύπου του πάρκου, Ρεμπέκα Πάτερσον.