Αδιανόητες εικόνες αστυνομικής βίας στο Μεταξουργείο, στο πλαίσιο διαμαρτυρίας για τις συγχωνεύσεις τμημάτων

Πρωτοφανή ακόμη και για την ΕΛ.ΑΣ. των Χρυσοχοΐδη -  Μητσοτάκης, τα όσα συνέβησαν το πρωί της Πέμπτης έξω από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο Μεταξουργείο.

Όπως καταγράφεται και στα ντοκουμέντα παρακάτω, την ώρα που στο σημείο πραγματοποιούνταν διαμαρτυρία εκπαιδευτικών και γονέων, ενώ υπήρχαν και μικρά παιδιά στο σημείο, τα ΜΑΤ αποφάσισαν να πνίξουν τη συγκέντρωση στα χημικά, ενώ εκτόξευσαν και κρότου λάμψης και επιτέθηκαν σε διαδηλωτές.

Μαρτυρίες, μάλιστα, στην efsyn.gr σημειώνουν ότι από τα χημικά επηρεάστηκαν και μικρά παιδιά, τα οποία απομακρύνθηκαν από το σημείο με κόκκινα μάτια και πρόσωπα.

Η διαμαρτυρία αφορούσε στην αιφνιδιαστική απόφαση για συγχωνεύσεις σε 15 δημοτικά της Αθήνας, εξαιτίας της υποστελέχωσης και της απροθυμίας του υπουργείου Παιδείας να δώσει πραγματικές λύσεις.

Καταγγελία στην efsyn για τα ΚΕΔΑΣΥ

Μαρτυρίες ανέφεραν στην efsyn ότι η επίθεση των ΜΑΤ σε μια κατά τα άλλα ειρηνική διαμαρτυρία προκάλεσε τρομακτικές συνθήκες και εντός του κτιρίου, στο οποίο εγκλωβίστηκαν εργαζόμενοι, αλλά και γονείς με παιδιά που βρίσκονταν στην αίθουσα αναμονής του ΚΕΔΑΣΥ (Κέντρα Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης).

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως η διαμαρτυρία ήταν απολύτως ήρεμη και πως ορισμένοι αποφάσισαν να καλέσουν τα ΜΑΤ, τα οποία προκάλεσαν χάος.
Μαρτυρίες περιγράφουν ανθρώπους με αναπνευστικά προβλήματα, κόκκινα μάτια και γενικά μια ασφυκτική κατάσταση, με εργαζόμενους να προσπαθούν να βοηθήσουν ανθρώπους που είχαν εγκλωβιστεί στον 1ο όροφο και περίμεναν να μπουν σε γραφεία του ΚΕΔΑΣΥ για υποθέσεις τους.

Τα Κέντρα Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης αποτελούν υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας, η οποία παρέχει διαγνωστική, συμβουλευτική, αλλά και ψυχολογική υποστήριξη σε μαθητές με εκπαιδευτικές ανάγκες, γονείς, αλλά και τα σχολεία.

«Τι ρίχνετε έχει παιδιά έξω»

Το χάος που προκάλεσαν τα ΜΑΤ προκάλεσε έκρηξη οργής τόσο στους συγκεντρωμένους όσο και σε κόσμο που ήταν εγκλωβισμένος μέσα στο κτίριο.

Οι περισσότεροι ούρλιαζαν για το προφανές ότι η αστυνομία έπνιξε στα χημικά μικρά παιδιά.

«Τι ρίχνετε, ντροπή, υπάρχουν παιδιά εδώ» ακούγονται απεγνωσμένες και εξοργισμένες φωνές στα βίντεο που φέρνει στο φως η efsyn.gr.

Μια άλλη γυναίκα φωνάζει «είναι εδώ είκοσι παιδιά και ρίξατε τα χημικά εδώ ακριβώς πάνω στα παιδιά, ντροπή, αλήτες».

Ανάλογες διαμαρτυρίες έγιναν και από εργαζόμενους μέσα στο κτίριο προς τον επικεφαλής της ομάδας των ΜΑΤ. 

Απίστευτα ντοκουμέντα σε βίντεο και φωτογραφίες

 

«οι Miroλάτρες»

σε πρωτότυπο κείμενο των

Φωτεινή Τσακίρη & Τάσου Γουσέτη

 

Πρεμιέρα: 10 Οκτωβρίου 2025 

και κάθε Παρασκευή και Σάββατο, στις 21:30 

Χώρος: Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ (Σκηνή Intermedia) 

 

Μετά την εντυπωσιακή παρθενική της πορεία, η απολαυστική κωμωδία επιστρέφει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά! Οι Miroλάτρες ξαναζωντανεύουν στη σκηνή του Θεάτρου Αλκμήνη από 10 Οκτωβρίου, έτοιμοι να μας ξαναρωτήσουν: Ποιος καθορίζει τελικά τη ζωή μας; Η μοίρα ή εμείς;

Λίγα λόγια για το έργο

Ο Στέφανος, έχοντας χάσει τη δουλειά του, ενώνει τις δυνάμεις του με τον φίλο του Κωστή, μεσίτη ακινήτων, για να πουλήσουν ένα πολυτελές κτίριο σε εξωφρενική τιμή. Στην προσπάθειά τους, μπλέκουν με μία εκκεντρική γκαλερίστα και ένα golden boy με υψηλές γνωριμίες. Σύντομα, οι τέσσερις τους θα βρεθούν αντιμέτωποι με καταστάσεις πέρα από κάθε φαντασία, δοκιμάζοντας την εφευρετικότητά τους αλλά και την αλήθεια, που λένε  ή κρύβουν ακόμη και από τον εαυτό τους.

Μια σύγχρονη κωμωδία που αναδεικνύει τις προκλήσεις της οικονομικής κρίσης, την ανάγκη για επιβίωση και τις αυταπάτες που συχνά δημιουργούμε για να αντέξουμε την πραγματικότητα. Τέσσερις χαρακτήρες ακροβατούν ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια, στο όνειρο και την επιβίωση, σε ένα παιχνίδι που άλλοτε θυμίζει παιδική φαντασία και άλλοτε…έργο τέχνης.

 

Συντελεστές

Πρωτότυπο Κείμενο: Φωτεινή Τσακίρη & Τάσος Γουσέτης 

Σκηνοθεσία: Φωτεινή Τσακίρη 

Εικαστικός: Ελένη Φέζου 

Κατασκευή Σκηνικών: Θανάσης Παπαχρήστος 

Ενδυματολόγος: Χαρά Μποτσιβάλη 

Βοηθός Ενδυματολόγου: Μαρία Μοσχοπούλου 

Σχεδιασμός Φωτισμών: Μανώλης Μπράτσης 

Μουσική Επιμέλεια: Φωτεινή Τσακίρη 

Φωτογραφίες: Νίκος Μαργαρίτης 

Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Νταίζη Λεμπέση 

Οργάνωση Παραγωγής: Τάσος Γουσέτης 

 

Παίζουν με σειρά εμφάνισης:

Κώστας Κουτρουμπής (Στέφανος), Κώστας Θεοδόσιος (Κωστής), Φωτεινή Τσακίρη (Alex), Χριστόφορος Μπαρμπαγιάννης (Άγγελος)

Πληροφορίες

 

• Πρεμιέρα: 10 Οκτωβρίου 2025 

• Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο, στις 21:30 (για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων) 

• Διάρκεια Παράστασης: 95’ (χωρίς διάλειμμα) 

• Χώρος: Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ (Σκηνή Intermedia)

 

• Τιμές Εισιτηρίων:

15€ Κανονικό

12€ Μειωμένο (Φοιτητικό, Ανέργων και Άνω των 65 ετών) 

Για ομαδικό 10+ ατόμων επικοινωνήστε με Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή 210 3428650 

• Προπώληση: more.com 

 

Σημείωμα σκηνοθέτη

_«Πόσο συχνά κατασκευάζουμε την αλήθεια, για να νιώσουμε ασφαλείς;  

Αυτήν ακριβώς την ανάγκη εξερευνούν οι Miroλάτρες. Οι τέσσερις πρωταγωνιστές μας σχεδιάζουν παράθυρα διαφυγής και ελπίδας, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν την τραγική γελοιότητα της ζωής. Και το κάνουν με μαεστρία, έμπνευση και χιούμορ παιδικό.

Αυτό ήταν που με μάγεψε περισσότερο. Η παιδική αθωότητα αυτού του σουρεαλιστικού  σύμπαντος.

Σας περιμένω με χαρά και ανυπομονησία  να το εξερευνήσουμε μαζί.»_

 

Μια κωμωδία που θα σας κάνει να γελάσετε, να αναρωτηθείτε και – ίσως – να δείτε τον κόσμο με μια νέα ματιά. 

οι Miroλάτρες σας περιμένουν στο Θέατρο Αλκμήνη, από τις 10 Οκτωβρίου!

 

Κρατήσεις: 210 3428650 

Πληροφορίες: 210 3428650 ή Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Χώρος: Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ (Σκηνή Intermedia)

Αλκμήνης 8-12, Κάτω Πετράλωνα (Στάση Μετρό: Κεραμεικός)

ΜΟΝΙΚΑ ΑΡΤΙΝΟΥ

Ένας άνδρας συνελήφθη στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών, ένας άλλος όταν άφησε τα παιδιά του στο σχολείο στην Ελβετία. Παρόμοιες σκηνές στην Ισπανία και την Ολλανδία. Μια εκτεταμένη αστυνομική επιχείρηση τον Μάιο, οδήγησε σε οκτώ συλλήψεις και επιδρομές σε επτά χώρες, στην πιο μεγάλη από τις γνωστές υποθέσεις διαφθοράς του ΝΑΤΟ από την ίδρυσή του.

Πρόσφατα, η κυβέρνηση Τραμπ απέσυρε τις κατηγορίες εναντίον τεσσάρων από αυτούς – μεταξύ των οποίων και ένας Τούρκος μεγιστάνας του τομέα της άμυνας – παρά τις ισχυρές αποδείξεις για τη συμμετοχή τους. Οι περισσότεροι αφέθησαν ελεύθεροι.

Στο επίκεντρο των ερευνών βρίσκεται η Υπηρεσία Υποστήριξης και Προμηθειών του ΝΑΤΟ (NSPA), ο οργανισμός που εδρεύει στο Λουξεμβούργο και είναι υπεύθυνος για την αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού για τις 32 χώρες-μέλη της Συμμαχίας.

Οι τέσσερις μεγάλες υποθέσεις

Οι έρευνες αποκάλυψαν ένα  οργανωμένο σύστημα που επέτρεπε σε εταιρείες να εξασφαλίζουν συμβόλαια εκατομμυρίων μέσω δωροδοκιών και διαρροής εμπιστευτικών πληροφοριών.

Οι δημοσιογραφικές έρευνες από γαλλικά, βελγικά και ολλανδικά μέσα ενημέρωσης, όπως οι La Lettre, Follow the Money, Le Soir και Knack, εστιάζουν σε τέσσερις κύριες υποθέσεις:

1. Η Ιταλο-Αμερικανική Σύνδεση: Μια έρευνα της NSPA και του FBI το 2024 αποκάλυψε ότι κατά την περίοδο 2019-2020, μια ιταλική εταιρεία κατέβαλε πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ στον Σκοτ Γουίλασον, πρώην Αμερικανό στρατιωτικό που είχε μετατραπεί σε σύμβουλο. Η πληρωμή αφορούσε την εξασφάλιση μιας τεράστιας σύμβασης για την παράδοση TNT στον στρατό των ΗΠΑ.  Ο Γουίλασον φέρεται να δωροδόκησε με τουλάχιστον 115.000 ευρώ τον Ισμαήλ Τερλεμέζ, έναν Τούρκο στέλεχος της NSPA, προκειμένου να χειραγωγήσει τον διαγωνισμό εις βάρος ενός Πολωνού ανταγωνιστή. Λίγο καιρό μετά, ο Τερλεμέζ αποχώρησε από την NSPA και ίδρυσε την Arca, μια τουρκική εταιρεία όπλων που γνώρισε αλματώδη ανάπτυξη.
2. Η Βελγική Υπόθεση: Ο Γκι Μοεράερτ, πρώην Βέλγος στρατιωτικός και πρώην πράκτορας της NSPA που επίσης εργαζόταν ως σύμβουλος, κατηγορείται ότι έλαβε μαζί με συνεργούς του 1,9 εκατομμύρια ευρώ. Το αντάλλαγμα ήταν η παράδοση εμπιστευτικών εγγράφων σε εταιρείες, επιτρέποντάς τους να παραποιήσουν τις προσφορές τους σε διαγωνισμούς.
3. Η Ελληνική Εμπλοκή: Σε μια τρίτη υπόθεση, δύο Έλληνες διευθυντές μιας ρουμανικής εταιρείας φέρεται να κατέβαλαν δωροδοκίες ύψους 130.000 ευρώ σε ένα στέλεχος της NSPA. Στόχος ήταν να εξασφαλίσουν μια γιγαντιαία σύμβαση για την προμήθεια ναυτιλιακού καυσίμου.
4. Η Ολλανδική Υπόθεση: Ένας ανώτερος Ολλανδός αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας ερευνάται με την κατηγορία ότι δέχθηκε «μπαχτσίς» στο πλαίσιο αγορών πυρομαχικών μέσω της υπηρεσίας.

Ο Ματιέ Φορού, επικεφαλής του τμήματος ΕΕ-ΝΑΤΟ στο γαλλικό μέσο La Lettre, περιέγραψε την κατάσταση ως ένα «τεράστιο σύστημα, που εκτείνεται σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη, με διακλαδώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ολλανδία, την Ιταλία…».

Η αποκάλυψη αυτής της εκτεταμένης διαφθοράς έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή, καθώς οι αμυντικές δαπάνες στην Ευρώπη αυξάνονται ραγδαία .Η NSPA, διαχειρίστηκε στρατιωτικές προμήθειες ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2023 και 7 δισεκατομμυρίων το 2024, ενώ οι προβλέψεις για το 2025 αγγίζουν τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αυτά τα ποσά αναμένεται να αυξηθούν περαιτέρω, ειδικά υπό την πίεση των ΗΠΑ και του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος απαιτεί από τα κράτη-μέλη να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ.

Οι υποψίες για διαφθορά εντός της NSPA δεν είναι καινούργιες, καθώς σχετικές αναφορές υπήρχαν ήδη από το 2017, χωρίς όμως να υπάρξει κάποια ουσιαστική συνέχεια. Το σύστημα φέρεται να λειτουργούσε μέσω συμβούλων, συχνά πρώην στελεχών της NSPA, οι οποίοι αξιοποιούσαν τις εσωτερικές τους γνώσεις και τις επαφές τους για να βοηθήσουν μικρότερες βιομηχανίες να κερδίσουν διαγωνισμούς.

Η κατάσταση κλιμακώθηκε τον Μάιο του 2025, όταν η ίδια η επικεφαλής της υπηρεσίας, Στέισι Κάμινγκς, τέθηκε υπό εσωτερική έρευνα.

Η δικαστική έρευνα κορυφώθηκε μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαΐου 2025, με μια συντονισμένη επιχείρηση σε επτά ευρωπαϊκές χώρες που οδήγησε στη σύλληψη και προφυλάκιση περίπου δέκα υπόπτων, συμπεριλαμβανομένων πέντε νυν ή πρώην στελεχών της NSPA.

Κατόπιν αιτήματος των ΗΠΑ, ο Σκοτ Γουίλασον και ο Ισμαήλ Τερλεμέζ συνελήφθησαν στην Ελβετία και το Βέλγιο αντίστοιχα, εν αναμονή της έκδοσής τους στις ΗΠΑ. Ωστόσο, σε μια αιφνιδιαστική τροπή, στις 9 Ιουλίου, η Αμερικανίδα αναπληρώτρια εισαγγελέας των ΗΠΑ, Γκέιλ Σλέιτερ, πρώην συνεργάτης του Ντόναλντ Τραμπ, αποφάσισε να αποσύρει τις κατηγορίες εναντίον τους, με αποτέλεσμα την άμεση απελευθέρωσή τους.

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ δεν παρείχε καμία εξήγηση για αυτή την απόφαση. Το ΝΑΤΟ από την πλευρά του, δήλωσε ότι «δεν ανέχεται καμία απάτη ή διαφθορά».

Πηγή: tvxs.gr

 

NUMB

του Νίκου Σκουλά

2ος Χρόνος

 

Πρεμιέρα Τετάρτη 15 Οκτωβρίου

Κάθε Τετάρτη | 21:30

Θέατρο Αλκμήνη

 

Σ ένα όχι πολύ μακρινό μέλλον, τέσσερις άνθρωποι και μια επιστημονική έρευνα. Μέσα σ΄ ένα «διαφορετικό» δωμάτιο με μια κάμερα που παρακολουθεί και καταγράφει. Μια «φωνή» που διεξάγει προγραμματισμένες συνεντεύξεις.

Τι σχέση έχει το αεροπορικό δυστύχημα στη Μαλαισία με την Ελλάδα; Τι σχέση έχει ο Ρονάλντο με τον Πλάτωνα; Ποιος είναι ο Αμέλητας ποταμός;

Τι είναι η λήθη; Ό,τι συμβαίνει είναι η αλήθεια; Ή υπάρχουν μόνο διαφορετικές αντιλήψεις και διαφορετικές προοπτικές.

Τι είναι η μνήμη; Η απάντηση είναι παραπάνω από μία, μία για κάθε άνθρωπο που υπάρχει πάνω στη γη.

Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τις αναμνήσεις του;

Τι θα γινόταν ο κόσμος όλος χωρίς την ιστορία του;

Numb.

Το μούδιασμα της ανθρωπότητας πριν τον όλεθρο και την καταστροφή της, το μούδιασμα πριν σταματήσουν όλες οι αισθήσεις της να λειτουργούν.

Δεν είναι γραμμική η διαδρομή αυτής της ιστορίας.

Ένα αεροπορικό δυστύχημα. Ένα επιστημονικό πρόγραμμά.

Ένας ιός. Ή μήπως τίποτα από τα παραπάνω; Λοιπόν…

Τι είναι για σας η μνήμη;

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Νίκος Σκουλάς

Σκηνοθεσία: Νίκος Σκουλάς

Σκηνογραφία: Σταύρος Καραγιάννης

Κοστούμια: Βάσω Τσίκου

Μουσική: Βαγγέλης Παρασκευαΐδης

Ηχητικό μοντάζ: Κώστας Ραγιαδάκος, Κώστας Γεροχρήστος

Ηχητικά εφέ: THE AUDIO CULT

Φωτογραφίες: Κατερίνα Αρβανίτη

Παραγωγή: Small Script

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Παίζουν: Λουκάς Κούτρας, Κωνσταντίνα Πέτροβα, Ορέστης Τουλιάτος, Νίκος Σκουλάς. Στο ρόλο της «Φωνής» η Αλεξάνδρα Καρακατσάνη.

 

INFO

Θέατρο Αλκμήνη

Αλκμήνης 8-12, Αθήνα

Πρεμιέρα Τετάρτη 15 Οκτωβρίου

Κάθε Τετάρτη, στις 21:30

 

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Στο ταμείο του Θεάτρου

Στο TICKETSERVICES: https://www.ticketservices.gr/event/alkmini-numb/?lang=el

Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου) | Τ.: 210 7234567

*Οι τηλεφωνικές και οι online αγορές περιλαμβάνουν χρέωση υπηρεσίας 5%

Τιμές εισιτηρίων: 16 € κανονικό | 12 € μειωμένο (Φοιτητικό, ΑμεΑ, Ανέργων)

 

 

 

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Η παράσταση Numb είναι ένα τολμηρό και πολυεπίπεδο εγχείρημα…. Η μη γραμμική αφήγηση, που θυμίζει κινηματογραφικό μοντάζ, καλεί τον θεατή να συνδέσει τα κομμάτια ενός παζλ όπου η πραγματικότητα και η ψευδαίσθηση εναλλάσσονται διαρκώς.

Η σκηνοθεσία αξιοποιεί στο έπακρο τη θεατρική φόρμα, με μια κινησιολογία που αποτυπώνει τη σύγχυση και το αδιέξοδο των χαρακτήρων, αλλά και με ένα ηχητικό τοπίο που δημιουργεί ένα αίσθημα αποξένωσης. Οι φωτισμοί, ψυχροί και αυστηροί, συμβάλλουν στην αίσθηση ενός ερευνητικού εργαστηρίου ή μιας φυλακής του νου. Οι ηθοποιοί ενσαρκώνουν χαρακτήρες που πάλλονται ανάμεσα στη λογική και την αβεβαιότητα, αποτυπώνοντας με σωματικότητα και εκφραστικότητα την υπαρξιακή τους αγωνία. Ομάδα Open Mind

Ανοιχτό σε συμβολισμούς και σχολιασμό της σύγχρονης πραγματικότητας, το "Numb" αποτελεί ομολογουμένως ένα ενδιαφέρον εγχείρημα στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, η οποία όμως λειτουργεί και ως εφαλτήριο αναφοράς στο υπαρκτό μας σήμερα. Με την αφήγηση ντεκουπαρισμένη σε άτακτα χρονικά περιστατικά, τοποθετεί το μυστήριο στον πυρήνα της μυθοπλασίας, το οποίο σταδιακά κορυφώνει, καθώς συναρμολογούμε στο μυαλό μας τη μεγάλη εικόνα από το κάθε κομμάτι του παζλ που σχηματοποιείται μπροστά μας, αντιλαμβανόμενοι όλο και περισσότερο την τραγωδία της ανθρωπότητας (από κάθε άποψη). Μάνος Θηραιός

Η «καινοτομία» της θεατρικής αφήγησης του έργου μαζί με την πειραματική αφήγηση της σκηνοθεσίας, δημιουργούν μια ευτυχή θεατρική συγκυρία που θα συζητιέται για καιρό.

Η παράσταση «NUMB» του Νίκου Σκουλά, ο οποίος υπογράφει και τη σκηνοθεσία, ανήκει στο είδος του πειραματικού θεάτρου, με μια ιδιαιτερότητα όμως στην θεατρική της γραφή. Σαν κινηματογραφικά επαναλαμβανόμενα πλάνα, οι ιστορίες των ηρώων επιδρούν και ξεχωριστά στο θεατή αλλά και στο σύνολό τους.

Η αμφίδρομη αλληλεπίδραση δίνει την αίσθηση της ζωντανής αφήγησης, που τίποτα δεν είναι από πριν καθορισμένο. Η επαναληπτικότητα των σκηνών και της ψυχολογικής πίεσης των ηρώων καθόλη τη διάρκεια του «πειράματος» κατά την οποία εξετάζονται, συνεπαίρνει το κοινό, με την αλήθεια των καταστάσεων. Κοινό και ηθοποιοί γίνονται ένα κατά τη διάρκεια του όλου εγχειρήματος και αυτό συμβαίνει διότι ουδείς γνωρίζει περισσότερα για τους ήρωες ή για τις καταστάσεις που προσπαθούν να θυμηθούν. Μέσα από την δική τους απώλεια «ελέγχου» των καταστάσεων, οι θεατές καλούνται να ανακαλύψουν τα πάντα από την αρχή.

Η σκηνοθεσία του Νίκου Σκουλά ανέδειξε το κείμενο και ένωσε τις ιστορίες με έκδηλη την πρόθεση του συγγραφέως να υπογραμμιστεί το μοτίβο των καταστάσεων. Η σκηνογραφία του Σταύρου Καραγιάννη, μινιμαλ και φουτουριστική, αναδεικνύει την αχρονικότητα των ιστοριών. Τα κοστούμια της Βάσως Τσίκου σύγχρονα και λιτά, κάνουν «οικείους» τους χαρακτήρες.

Η μουσική του Βαγγέλη Παρασκευαΐδη, είναι από μόνη της μια καινούρια αφήγηση μέσα στην αφήγηση της παράστασης. Ηχοτοπία και μελωδίες άλλοτε δυναμικές και άλλοτε έντονες ηλεκτρονικές, αντικατροπτίζουν τη συναισθηματική κατάσταση των χαρακτήρων. Οι ηθοποιοί Λουκάς Κούτρας, Κωνσταντίνα Πέτροβα,ΟρέστηςΤουλιάτος, ΝίκοςΣκουλάς (στο ρόλο της ‘ΦΩΝΗΣ’ η Αλεξάνδρα Καρακατσάνη), ξεδιπλώνουν τα στοιχεία των ηρώων που υποδύονται με μαεστρία και πάθος. Οι συνεχείς ψυχολογικές τους μεταπτώσεις προκαλούν το θαυμασμό αλλά και το ενδιαφέρον των θεατών, να ανακαλύψουν ποιοι είναι αυτοί οι ήρωες και ποιος ο στόχος του πειράματος.

Η παράσταση “NUMB” του Νίκου Σκουλά αλλάζει τον κώδικα και ίσως γι’ αυτό, καταφέρνει να μας μιλήσει για το παρόν και το μέλλον του καθενός από εμάς. Κατερίνα Βαρδακαστάνη

 

Μια μεγάλη γροθιά στο στομάχι, ένα γερό σκαμπίλι, μπας και αξιωθούμε να ξυπνήσουμε, Ο Νίκος Σκουλάς σκηνοθετεί και υποδύεται με ρεαλισμό και φαντασία. Σε ταράζει, σε ξεκλειδώνει. Θέτει τα ερωτήματα που θα σε ταλανίζουν για μέρες.

Η παράσταση που παρακολουθούμε έχει έναν δυναμισμό και μια αίσθηση θρίλερ. Κάποιες φορές, χωρίς να το θες, εναντιώνεσαι σαν τα αντικείμενα της έρευνας, άλλες πάλι κουνάς το κεφάλι στωικά, φοβούμενος ακόμα και να σκεφτείς ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Ακόμα τολμώ να πω ότι δεν έχω ηρεμήσει από τη συγκλονιστική παράσταση που παρακολούθησα. Περπατάω και σκέφτομαι σκηνές, λόγια και ειλικρινά απορώ με την κατάντια της ανθρωπότητας, που δεν βλέπει ή δεν θέλει να δει την αυτοκαταστροφικότητά της.

Σας προτείνω να περάσετε την πόρτα του Secret Room στο θέατρο Αλκμήνη και να δείτε αυτή την παράσταση. Θα σας γεμίζει ερωτήσεις αλλά και σκέψεις, που σίγουρα θα αλλάξουν την πορεία σας πάνω στη Γη. Μαίρη Ζαρακοβίτη, keysmash.gr

Πατάει πάνω στην δοκιμασμένη συνταγή αυτού τού είδους των κλειστοφοβικών παραισθητικών θρίλερ, αλλά με αναδημιουργικό τρόπο…

Το πιο ανατριχιαστικά πρωτότυπο, πρωτότυπο ψυχολογικό θρίλερ που ανεβαίνει στην Αθήνα αυτόν τον χειμώνα.

 

Η Φιλότητα θα σώσει τον κόσμο!!! Αυτό είναι το ευπρόσδεκτο μήνυμα και το «ηθικό δίδαγμα» [όπως λέγαμε παλιά] ετούτης τής άκρως καλοστημένης παράστασης πάνω σε ένα άριστα δομημένο δραματικότατο έργο …παρασύρθηκα σε έναν στρόβιλο ακραίων συναισθηματικών ψευδαισθητικών καταστάσεων που λήγει με το χειροκρότημα τού τέλους, καταιγιστικό κι άνευ επιφυλάξεων, ενθουσιώδες. Κωνσταντίνος Μπούρας

 

Αφήνοντας αιχμές προς τα κυβερνητικά στελέχη και όχι μόνο αποχώρησε ο Νίκος Ανδρουλάκης από το δικαστήριο στο οποίο διεξάγεται η δίκη για τις παράνομες παρακολουθήσεις.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε στις κάμερες ότι βρίσκεται εκεί για να υπερασπιστεί την τιμή της πατρίδας, επισημαίνοντας παράλληλα πως «λείπουν μερικά από τα θύματα» των παρακολουθήσεων.

Στην συνέχεια τόνισε πως η Ελλάδα πρέπει να λειτουργεί όπως κάθε ευρωπαϊκό κράτος, δηλαδή εύρυθμνα χωρίς να επισκιάζεται από τέτοια σκάνδαλα.

Επισήμανε πως δεν θα επιτρέψει να τους παρακρατικούς μηχανισμούς να αμαυρώνουν το κράτος δικαίου της χώρας και πως θα πάει την υπόθεση μέχρι τέλους.

Η δίκη ξεκίνησε με την κατάθεση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος περιέγραψε με λεπτομέρειες τον τρόπο με τον οποίο διαπίστωσε ότι το κινητό του τηλέφωνο είχε αποτελέσει στόχο του κακόβουλου λογισμικού Predator.

Ο κ. Ανδρουλάκης ανέφερε ότι το καλοκαίρι του 2022, ενώ βρισκόταν στη διαδικασία παραίτησής του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να διεκδικήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, συνεργάτης του τον προέτρεψε να ελέγξει το τηλέφωνό του μέσω ειδικής υπηρεσίας του Ευρωκοινοβουλίου. «Με ενημέρωσαν ότι το κινητό είχε προσβληθεί από το λογισμικό Predator. Δέκα ημέρες αργότερα παρέλαβα τα επίσημα ευρήματα και προσέφυγα στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου καταθέτοντας μήνυση», τόνισε.

Περιγράφοντας τη στιγμή που συνειδητοποίησε την απόπειρα παρακολούθησης, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέφερε πως, μετά την ειδοποίηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αναζήτησε ύποπτα μηνύματα στο κινητό του. «Όταν έμαθα για τα μηνύματα αυτά, τα εντόπισα μέσα σε δεκάδες που δεχόμουν εκείνη την περίοδο λόγω της εκστρατείας μου. Ένα από τα ύποπτα μηνύματα είχε ανοιχθεί, αλλά δεν είχα πατήσει τον σύνδεσμο. Ήταν μηνύματα-δολώματα που σχετίζονταν με την υποψηφιότητά μου».

Απαντώντας στις ερωτήσεις της έδρας, ο κ. Ανδρουλάκης υπογράμμισε ότι η επίθεση δεν συνδέεται με τη θητεία του ως ευρωβουλευτή, αλλά με την πολιτική του δραστηριότητα στην Ελλάδα. «Όταν ενημερώθηκα για τις ημερομηνίες που η ΕΥΠ παρακολουθούσε το τηλέφωνό μου, διαπίστωσα ότι αυτό έγινε μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες μόλυνσης με το Predator. Η παρακολούθηση ξεκινάει τότε και τελειώνει λίγες ημέρες μετά την εκλογή μου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι αυτό ύποπτο;».

Σε έντονο ύφος, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διερωτήθηκε μέσα στο δικαστήριο: «Ποιος υπερασπίζεται την ελληνική δημοκρατία; Εγώ είχα απόπειρα παρακολούθησης και είμαι εδώ! Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, που είχαν το Predator, δεν είναι καν παρόντες!» — ενώ παράλληλα επέκρινε την κυβέρνηση, λέγοντας ότι ο πρωθυπουργός «αρνείται να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας» και πως «γι' αυτό έχουμε προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».

Ο κ. Ανδρουλάκης υποστήριξε ότι η αποτυχημένη παγίδευση του τηλεφώνου του με το λογισμικό Predator οδήγησε στην απόφαση για τη συμβατική παρακολούθησή του από την ΕΥΠ. «Όπως μου εξήγησαν, το Predator χρησιμοποιείται όταν θέλουν να αντλήσουν περισσότερα δεδομένα από μια κλασική παρακολούθηση. Επειδή δεν πέτυχε η εγκατάσταση, στράφηκαν στην ΕΥΠ για να συλλέξουν ό,τι μπορούσαν».

Παράλληλα, έκανε λόγο για «καλά οργανωμένο παράκεντρο εξουσίας» που δρούσε στη χώρα, σημειώνοντας ότι «οι κατηγορούμενοι πουλούσαν υπηρεσίες σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα».

Απαντώντας σε ερωτήσεις για τα πιθανά κίνητρα πίσω από την παρακολούθηση, είπε: «Θα μπορούσε να είναι είτε για εκβιασμό είτε για να γνωρίζουν τη στρατηγική του κόμματος. Όταν αποκτούν πρόσβαση σε ένα κινητό, αποκτούν πρόσβαση σε όλα. Εκείνη την περίοδο συνομιλούσα με πρώην πρωθυπουργούς, όπως τον κ. Σημίτη και τον κ. Παπανδρέου. Μέσω εμού, ουσιαστικά παρακολουθούσαν και εκείνους».

Όσον αφορά τους κατηγορουμένους, ο κ. Ανδρουλάκης ανέφερε ότι δεν τους γνωρίζει προσωπικά, αλλά εκτίμησε πως «είχαν σίγουρα οικονομικό όφελος» από τη δραστηριότητά τους.

«Η μητέρα του σκύλου»

Του Παύλου Μάτεσι

 

Διασκευή: Υρώ Μανέ – Κατερίνα Γιαννάκου

Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης 

Μουσική - τραγούδια: Σταμάτης Κραουνάκης

 

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2025

Σε συνέχεια της μεγάλης επιτυχίας στο θέατρο Ακροπόλ και της καλοκαιρινής περιοδείας που ακολούθησε και συγκίνησε χιλιάδες θεατές και κριτικούς, το εμβληματικό έργο του Παύλου Μάτεσι, «Η Μητέρα του Σκύλου», έρχεται για δεύτερη θεατρική σεζόν στο θέατρο Ακροπόλ, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη και μουσική-τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη.

Η Υρώ Μανέ ενσαρκώνει την ηρωίδα Ραραού, μια από τις πιο σπαρακτικές και ταυτόχρονα εξαιρετικά δυναμικές προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.

Η Ραραού, με λόγο παραληρηματικό σχεδόν και αναπάντεχα χιουμοριστικό, μια ψυχή τραυματισμένη με ένα τραύμα που αδυνατεί να επουλώσει, αφηγείται την Οδύσσεια της ύπαρξής της, ακροβατώντας πάνω στη λεπτή γραμμή μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Μέσα από το πρίσμα της μοναδικής αυτής ηρωίδας, το κοινό παρακολουθεί τη δραματική, αλλά και γεμάτη ευτράπελα, ζωή της – από την κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο μέχρι τη δικτατορία και τη μεταπολίτευση - όπως περνά μέσα από το παραμορφωτικό της φίλτρο.

Η Ραραού, η θεατρίνα, θα ανέβει στο πάλκο της φαντασίας της, με την επιθυμία να λάμψει επιτέλους σαν πραγματική πρωταγωνίστρια, να ζήσει την προσωπική της καταξίωση και αναγέννηση. Η παράσταση ταξιδεύει τους θεατές σε ένα κόσμο γεμάτο από απρόσμενες, αλλά και εξαιρετικά ανθρώπινες στιγμές.

Στη «Μητέρα του Σκύλου», η Ραραού, μέσα από τον ιδιότυπο προσωπικό της λόγο, ζωντανεύει στιγμές από τη διαδρομή του βίου της. Γύρω της, ένας πολύχρωμος δυναμικός και αεικίνητος θίασος «φαντασμάτων» φέρνει με τρόπο μαγικό στο φως πρόσωπα της καθημερινότητας, που χαράχτηκαν στην ψυχή της, για να προσφέρει στο κοινό συγκίνηση και γέλιο. Το κρυμμένο τραύμα που έχει σημαδέψει τη ζωή της μετουσιώνεται, μέσα από μουσικές, χορογραφίες και εικόνες, σε κάτι φωτεινό και αισιόδοξο!

Σκηνοθετικό σημείωμα:

«Χαίρομαι που η θεατρική διασκευή φέρει ολοζώντανα τα παραπάνω στοιχεία που κινούνται σε όλο το φάσμα του ανθρώπινου συναισθήματος, σε όλες τις διακυμάνσεις του ανθρώπινου στοχασμού. Χαίρομαι που μέσα στο κείμενο επιβιώνει ο αγώνας ενός ανθρώπου που πέρασε δια πυρός και σιδήρου και ταυτόχρονα επιβιώνει με τρόπο υπαινικτικό αλλά σαφή μια ολόκληρη χώρα, μια ολόκληρη εποχή. Χαίρομαι που η Ραραού, όπως την ξαναγέννησαν η Υρώ κι η Κατερίνα στο υπέροχο θεατρικό τους κείμενο και όπως την επαναδιατυπώνουν μουσικά και στιχουργικά τα εκλεκτά τραγούδια του Σταμάτη, βρίσκει επιτέλους το δρόμο της προς τη σκηνή, όπως η ίδια την ονειρεύτηκε και υπερίπταται με όπλο τη φαντασία της πάνω και πέρα από τα σκονισμένα και κρύα παρασκήνια, πάνω και πέρα από τη μιζέρια των τριτοτέταρτων ρόλων που μια ζωή της δίνανε. Χαίρομαι σαν παιδί που η Ραραού ερμηνευμένη από την Υρω, είναι ένας ανθισμένος μπαξές γεμάτος τρέλα, ενέργεια, χιούμορ και ζωτικότητα.

Στη σκηνή του Ακροπόλ, αυτό που βλέπουμε είναι η σκηνική εκπλήρωση του ονείρου της Ραραούς: χορεύει, τραγουδά και ιστορεί όλη της ζωή πάνω σε ένα πάλκο μαζί με έναν μαγικό περιπλανώμενο θίασο, έναν εκλεκτό θίασο φαντασμάτων που τη συνοδεύει και βιώνει μαζί της όλο το ταξίδι ανάμεσα στην αλήθεια και τη φαντασίωση, ανάμεσα στην ανθρωπιά και της βαρβαρότητα, ανάμεσα στη ζωή και την τέχνη, ανάμεσα στο τραύμα και την επούλωση…» (Κώστας Γάκης)

 

Συντελεστές:

 

Διασκευή:  Υρώ Μανέ - Κατερίνα Γιαννάκου

Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης

Μουσική - τραγούδια: Σταμάτης Κραουνάκης

Σκηνικά: Άση Δημητρολοπούλου

Κοστούμια: Χαρά Τσουβαλά

Επιμέλεια κίνησης - χορογραφίες: Φαίδρα Νταϊόγλου

Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Video promo – Αφίσα: Θωμάς Παλυβός

Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα – Φαίη Κοσμίδου

Βοηθός σκηνογράφου: Χριστίνα Οικονόμου

Βοηθός ενδυματολόγου: Εύα Κουρελιά

 

Την Ραραού ερμηνεύει η Υρώ Μανέ

 

Πρωταγωνιστούν:

Παναγιώτης Μπουγιούρης, Σπύρος Μπιμπίλας, Τάνια Τρύπη, Γιάννης Βασιλώτος, Νικόλ Δημητρακοπούλου, Ειρήνη Θεοδωράκη, Νατάσα – Φαίη Κοσμίδου, Στράτος Νταλαμάγκος, Γιώργης Παρταλίδης, Αιλιάνα Μαρκάκη, Πέτρος Λιόντας, Μαρία Μπατή, Γεωργία Αμοργιαννιώτη 

 

Μουσικοί επί σκηνής: Δημήτρης Κίκλης, Γρηγόρης Λάζογλου, Γιάννης Αλαγιάννης

 

Προβολή – Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαμία 

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Υρώ Μανέ

 

Οργάνωση παραγωγής: Αγνή Μοίρα, Χρυσαντίνα Κούλουμπου,

Χαρά Μητσοπούλου

 

Παραγωγή: Arise Entertainment & More - ARTINFO

ΜΙΝΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ

«Λαβράκι» έβγαλε μεγάλη επιχείρηση της οικονομικής αστυνομίας για παράνομες επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ σε διάφορες περιοχές της χώρας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη από νωρίς το πρωί της Τετάρτης (22/10/25). Από τους μέχρι τώρα ελέγχους αποκαλύφθηκε σπείρα απατεώνων που έβγαλε το ποσό των 5 εκατομμυρίων ευρώ.

Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, οι αστυνομικοί έχουν ήδη προχωρήσει σε 37 συλλήψεις σε Γιαννιτσά, Αττική, Κρήτη, Θεσσαλονίκη και Γιάννενα.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι άτομα που έδιναν σε αγρότες και κτηνοτρόφους βεβαιώσεις από Κέντρα Υποδοχής Δηλώσεων, οι οποίες δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα.

Οι ίδιες πληροφορίες κάνουν λόγο για εγκληματική οργάνωση που επί χρόνια δραστηριοποιούνταν σε οικονομικές απάτες. Έχει πάρει περίπου 20 εκατομμύρια συνολικά από τις επιδοτήσεις, με τα 5 εκατομμύρια εξ αυτών να είναι παράνομα.

Πιο αναλυτικά, ένας από τους βασικούς συλληφθέντες είναι από Κρήτη και εργάζεται σε κέντρα υποδοχής δικαιολογητικών.

Ο δεύτερος βασικός είναι από Γιαννιτσά και δηλώνει αγρότης. Έβρισκε πρόσωπα και εκτάσεις που δεν είχαν δηλωθεί και είχαν τη δυνατότητα να δηλωθούν.

Την ίδια ώρα, υπάρχουν ακόμα 11 άτομα που ήταν και εκμισθωτές και μισθωτές, τα οποία έμπαιναν στο σύστημα και έβλεπαν ποιο αγροτεμάχιο δεν είχε δηλωθεί.

Το δήλωναν σε κάποιον εν γνώσει του και έπαιρναν την επιδότηση ή δήλωναν σε κάποιον ότι έχει αγροτεμάχιο, χωρίς να έχει και έκαναν ψεύτικα συμφωνητικά σε τρίτα άτομα.

Οι συλλήψεις έρχονται μετά την έρευνα που διέξαγεται εδώ και μήνες από την Οικονομική Αστυνομία για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Πηγή: cnn.gr

Διονύσης Σαββόπουλος (1944-2025)

Ναταλί Χατζηαντωνίου

Στα 81 του χρόνια πέθανε χθες από ανακοπή καρδιάς ο επιδραστικότερος τραγουδοποιός της Ελλάδας, ο άνθρωπος που έκανε «σχολή» με τις εμπνεύσεις του, που μας πολιτικοποίησε με τα τραγούδια του, που μας «σκότωσε» και τον «σκοτώσαμε» χιλιάδες φορές ● Τώρα θα τον αποχαιρετήσουν κυρίως οι κορδωμένες παράτες και τα παχιά λόγια όσων τον ανακάλυψαν όψιμα και μόλις προχθές απαγόρευσαν τις συναθροίσεις στον Αγνωστο Στρατιώτη, ενώ οι υπόλοιποι, όσοι ενηλικιώθηκαν, πολιτικοποιήθηκαν και συνειδητοποιήθηκαν με τη «Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ», θα κλαίνε σχεδόν συνωμοτικά

«Τον σκοτώσαμε μέσα μας πολλές φορές μέχρι εδώ τον Σαββόπουλο», έγραφα στη Lifo το 2016. Κι ήταν αλήθεια. Μέχρι εκεί αλλά και μετά, όσοι παραμείναμε στην Αριστερά, διατηρώντας έστω εκείνο το όνειρο που ο ίδιος είχε κάνει ενοχικούς στίχους το ’94 στο «Μην πετάξεις τίποτα» [«Πού ήταν το θάρρος κι η πίστη μου αίφνης; Μαζί τους ήμουνα στην άλλη Αριστερά/ που είδε τον κόσμο σαν έργο τέχνης/ με τελειωμένα κι αθάνατα φτερά» (...)], στο «Είδα τη Σούλα και τον Δεσποτίδη», που δεν το τραγουδούσε ποτέ τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια, δεν είχαμε άλλες επιλογές απ’ το να τον «σκοτώσουμε» μέσα μας χίλιες φορές. Από την πλήρη ταύτισή του με το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και την πνευματική του «ομόνοια» με τη νεο-ορθόδοξη «φιλοσοφία» του Ράμφου και τα εύκολα, κατώτερά του, τσιτάτα στίχων για τη «Μοναξιά της Αμερικής», μέχρι τα υπερπολυτελή θεάματα στο Μέγαρο Μουσικής και τη διαρκή αισιοδοξία του για την, υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αναγέννηση του έθνους κι όλα αυτά «πασπαλισμένα» στην πορεία με τις Καλομοίρες και τις τούρτες και τα αμήχανα αστραφτερά προγράμματα των τελευταίων χρόνων σε χώρους στους οποίους οι πορτιέρηδες δεν θα άφηναν τον παλιό του εαυτό καν να πατήσει απέξω, αλλά και τις «διορθώσεις» των δικών του στίχων στο Ηρώδειο όταν «Ο χαφιές που μας ακολουθεί» γινόταν «ο μπαχαλάκιας που μας ακολουθεί», με τον ίδιο εγκατεστημένο στη Φιλοθέη πολλά χρόνια πλέον, αισθανθήκαμε με τη σειρά μας ότι άλλες τόσες φορές μάς σκότωσε κι εκείνος.

Μα ήταν από αυτές τις «πατροκτονίες», τις σκληρές που σε ακρωτηριάζουν και σ’ αφήνουν Τρίτη βράδυ, προπαραμονή της επετείου της γέννησης του Χατζιδάκι, ανήμερα του δικού του θανάτου από ανακοπή καρδιάς στα 81 του, μετά από μια μεγάλη περιπέτεια υγείας χρόνων που συμπεριέλαβε κι έναν καρκίνο, να κλαις μόνος σου στο γραφείο για εκείνον, για τα τραγούδια του που σημάδεψαν τη ζωή σου, που σε μεγάλωσαν, σε ενηλικίωσαν και ιδεολογικά, για τις βραδιές στα προγράμματά του, για τις μέρες που πέρασαν, για όσα πιστέψαμε, για όσα μας κληροδότησε (απ’ τον Πεντζίκη έως τον Γιώργο Ιωάννου και την «Εκδίκηση της Γυφτιάς»), όσα αθετήσαμε, για όσα αθέτησε ο ίδιος, που μας είχε, άλλωστε, προειδοποιήσει σχεδόν εξαρχής πως θα μας απογοητεύσει κατά καιρούς («εφύγαν απ’ τα χέρια μου οι πίσω μου σελίδες/ κι ας μου κοστίσαν ακριβά σε κόπους και θυσίες./ Χέι, με περιφρονούνε τώρα και τραβάνε, σαν τρελές μέσα στην μπόρα»). Και ίσως η «τιμωρία» του για όλα αυτά να είναι ότι τώρα θα τον αποχαιρετήσουν κυρίως οι κορδωμένες παράτες και τα παχιά λόγια όσων τον ανακάλυψαν όψιμα και μόλις προχθές απαγόρευσαν τις συναθροίσεις στον Αγνωστο Στρατιώτη, ενώ οι υπόλοιποι, όσοι ενηλικιώθηκαν, πολιτικοποιήθηκαν και συνειδητοποιήθηκαν με τη «Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ», θα κλαίνε σχεδόν συνωμοτικά και πάλι απόψε κι αύριο και μεθαύριο σε κάποιο κωλόμπαρο ή μόνοι στο σπίτι τους. Ή ακόμα χειρότερα δεν θα κλαίνε, καταπίνοντας το κενό. Ποιοι, κύριε Σαββόπουλε, θα σας κλαίνε πιο συνειδητά; Τουλάχιστον, σκέφτομαι, πρόλαβε να γράψει εγκαίρως το ’79 τον «Πολιτευτή» για να περιγράψει ό,τι συνέβαινε, ό,τι ερχόταν και τον μελλοντικό εαυτό του: «Θυμάσαι που βαλάντωνες εκεί στην εξορία/ και διάβαζες και Ρίτσο και αρχαία τραγωδία;/ τώρα κοκορεύεσαι επάνω στον εξώστη/και μιλάς στο πόπολο σαν τον ναυαγοσώστη». Ετσι μιλούσε στο πόπολο τα τελευταία χρόνια ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Δύσκολη ωστόσο η διαδρομή για να μην κλάψεις καθόλου, να μη σπάσεις καν. Διότι ο Σαββόπουλος τουλάχιστον μέχρι το «Κούρεμα» το ’89, που έκανε έξαλλο ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς με τραγούδια όπως το «Μην περιμένετε αστειάκια», «Το μητσοτάκ», το παρεξηγημένο «Κωλοέλληνες» και βέβαια την «Αποτυχία της Αριστεράς» («Εχει αποτύχει, ας το πάρει σύμπασα η Αριστερά/έξαλλα πλήθη, το ποτάμι το “εγώ” του Πασοκά»), αλλά κι αργότερα, όταν η στιχουργική του φλόγα, δίσκο με τον δίσκο υποχωρούσε, διατηρούσε, ερήμην του ίσως, μια διττή ιδιότητα. Του ανατριχιαστικά προφητικού τραγουδοποιού αλλά και του τραγικά συμβιβασμένου καλλιτέχνη, που κάποια στιγμή, κουρασμένος ίσως απ’ το ανηλεές κυνηγητό στα νιάτα του ή δελεασμένος από την ψευδεπίγραφη «ευμάρεια» και το βόλεμα των 80ς και 90ς, επιδίωξε κι απέκτησε «μπλοκ επιταγών». Ηταν ανέκαθεν αυτός ο τραγουδοποιός που έκανε την πιο αδυσώπητη αυτοκριτική με κάτι πιο μεταφυσικό, πιο στραμμένο στα έσω του, στην αγωνία της ηλικίας («σχεδόν 75 ετών/ με μπλοκ επιταγών...»), στον προσωπικό απολογισμό («χωρίς κανένα αντίκρισμα εξόν») και στην πορεία του («τους τίτλους τ’ ουρανού»). Κάτι που τελικά μας αφορούσε πολύ περισσότερο από τους πολιτικούς υπαινιγμούς και το ενίοτε δασκαλίστικο ύφος του.

Ο ίδιος άλλωστε, παρά την πορεία των τελευταίων χρόνων, είχε κάνει το χρέος του, προειδοποιώντας εγκαίρως για τον «Τελικό Συμβιβασμό» - που έλεγε κι ο έτερος της ημέρας, Χατζιδάκις: «Ημασταν πάντοτε της ήττας που νικάει την εξουσία/ και ξαφνικά μας παρεδόθη αληθινά, τι τραγωδία», προειδοποιούσε ο Σαββόπουλος απ’ το ’89 («Μην περιμένετε αστειάκια») παραφράζοντας μια γνωστή ρήση του Μιτεράν για τη σισύφεια -αλλά και θεία- αποστολή της Αριστεράς. Και την ίδια στιγμή ήταν εκείνος, ο εγκαίρως προφητικός, που καταπατούσε -συνειδητά άρα- ό,τι είχε προβλέψει. Η σχέση μας με τον Σαββόπουλο θα χρειαστεί χρόνια για να βρει τη θέση της εντός μας, μακριά από τα προσωπικά, ιστορικά και πολιτικά τραύματα. Αλλά ο ίδιος από χθες μας προσπερνάει και περνάει στο Πάνθεον, το υποκειμενικό κι αντικειμενικό, και μόνον για τραγούδια όπως το «Ζεϊμπέκικο» (με τη θεία έμπνευση των στίχων και της φωνής της Μπέλλου) ή το «Μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο» (αυτό για τον Κοεμτζή, την αναμετάδοση του οποίου ξανά και ξανά υπερασπίστηκε ο Χατζιδάκις με πείσμα στο Τρίτο, κόντρα στη διαταγή του τότε υπ. Προεδρίας, Αθ. Τσαλδάρη). Αρα είναι αθάνατος.

Τα άλλα τα ξέρουμε αναλυτικά αλλά κι αποσπασματικά από τα δεκάδες βιογραφικά και τις συνεντεύξεις του (πάντα προετοιμασμένες προσεκτικά, πάντα εξίσου έξυπνες, γοητευτικές κι ατακαδόρικες). Γεννήθηκε στη Σαλονίκη. Το ’λεγε ο ίδιος στη «Ρεζέρβα»: «Δεκέμβρης του σαράντα τέσσερα/με μια μοτοσικλέτα του ΕΛΑΣ/η μάνα μου ετοιμόγεννη, γυρίζει ο θανατάς/Να η μαμή, ανασηκώνει το μανίκι/έτσι γεννήθηκα στη Σαλονίκη/Από τα χώματα και με το αεράκι/βλέπει το τραμ να έρχεται γραμμή/είναι κατάφωτο και στο σκαλοπατάκι/στέκει ο Τσιτσάνης μ’ ένα μικρό βιολί (...)». Η Θεσσαλονίκη του Τσιτσάνη, του Πεντζίκη, του Χριστιανόπουλου ή του Παπάζογλου πολύ αργότερα είναι οι προσλαμβάνουσές του. Αλλά «έφηβος, ήμουν αρκετά επηρεασμένος από τον Αττίκ και από τον Μάρκο Βαμβακάρη», έλεγε ο ίδιος. Βέβαια άλλαζε κατά καιρούς το αφήγημα κατά το δοκούν αυτός ο υπέροχος παραμυθάς -άλλο τεράστιο ταλέντο- που όσες φορές κι αν έλεγε την ιστορία, την παράλλασσε, την έφερνε στα μέτρα του. Αλλά ταυτόχρονα τότε καραδοκούσε η πραγματικότητα: «Τα πουλιά της δυστυχίας», «Τα κορίτσια που πηγαίνουν δυο-δυο», «Οι παλιοί μας φίλοι»... Στα 22 του είχε κιόλας αποκτήσει την ικανότητα να παρατηρεί και να προβλέπει...

«Ξεκίνησε να σπουδάζει νοµικά στο Αριστοτέλειο, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Εξέδωσε δισκογραφικά 14 κύκλους τραγουδιών του, καθώς και ζωντανές ηχογραφήσεις έξι συναυλιών και παραστάσεών του. Φυλακίστηκε και βασανίστηκε από τη χούντα το 1967. Εδωσε συναυλίες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσµο. Εγραψε µουσική για παραστάσεις σε θέατρα της Αθήνας και στην Επίδαυρο και για τον κινηµατογράφο». Αντιγράφω, γιατί τι να πρωτογράψεις;
Θα θυμηθώ ό,τι μας κληροδότησαν οι αναμνήσεις του -κάποτε- στενού του φίλου, «μέντορα» του πολιτιστικού ρεπορτάζ και συναγωνιστή του, Δημήτρη Γκιώνη, για την εποχή που κατέβηκε απ’ τη Θεσσαλονίκη και χίπης και ρακένδυτος αναζητούσε με τη βραχνή, σχεδόν ατονάλ φωνή του, δουλειά στα νυχτερινά μαγαζιά της εποχής και τελικά τον πέταγαν έξω γιατί απαιτούσε «σιωπή» για να πει -νεότατος-τα τραγούδια του. Το σοκ του Αλέκου Πατσιφά της «Λύρα» όταν τον πρωτάκουσε. Ή το βράδυ του χουντικού πραξικοπήματος που ήταν παρέα με τον Γκιώνη, τον Ρασούλη, τον Λοΐζο και τον Λάδη και σκόρπισαν στους πέντε ανέμους, κρατώντας έκτοτε μια κασέτα με κιθάρα και τη βραχνή φωνή του στην πρώτη τους παράνομη ηχογράφηση.

«Ιστορικές είναι για την Ελλάδα η συναυλία του στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας το 1983 (το στάδιο όπου μετέπειτα έγιναν οι τελετές των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στις οποίες πρωτοστάτησε) και το καλοκαίρι του 2017 στο Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο με τη συμμετοχή εξήντα χιλιάδων θεατών. Τα τραγούδια του ερμηνεύονται στις συναυλίες πολλών ομοτέχνων του, διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία, κυκλοφορούν μελέτες για το έργο του και στίχοι του διδάσκονται μεταφρασμένοι στα ιταλικά από την έδρα Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Sapienza της Ρώμης», γράφουν τα επίσημα βιογραφικά. Ιστορικές είναι οι εμφανίσεις στο «Κύτταρο» με τα «Μπουρμπούλια», τα «Δέκα χρόνια κομμάτια», οι εμπνεύσεις για τη συνεργασία με την Μπέλλου και τη Δόμνα Σαμίου, ο τρόπος που αφομοίωσε τα ροκ κελεύσματα της Δύσης των 60ς και 70ς, τον Ντίλαν και το δράμα του Βιετνάμ («Αγγελος-Εξάγγελος», «Βιετνάμ Γιε-Γιε»), το γαλλικό τραγούδι (ακούστε τη «Ζωζώ» και το «Brave Margot» του Μπρασένς) και τους Beatles («Το περιβόλι του τρελού») με την καθ’ ημάς, βαλκανική παράδοση που ξαναερχόταν ορμητική («Μπάλλος»).
Τα βιογραφικά του θα τα διαβάσετε σήμερα σ’ εκατό σημεία και σ’ άλλα εκατό θα ανασύρετε (όσοι άνω των 20) την προσφορά του, τους σταθμούς του, την εργογραφία του.

Ο θάνατός του, κάπως αιφνίδιος μετά την περιπέτεια της υγείας των τελευταίων χρόνων, ξαναφέρνει τον Σαββόπουλο στις διαστάσεις που του πρέπουν. Παραμερίζοντας τις ιδεολογικές μας πικρίες και τα «αδειάσματα», θα αξιολογήσουμε σιγά σιγά το ίχνος του. Που είναι γιγαντιαίο.

«Ο πολυαγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας, παππούς και τραγουδοποιός έφυγε απόψε Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2025. Λεπτομέρειες για τον αποχαιρετισμό του θα ανακοινωθούν τις επόμενες ώρες» έγραψαν η Ασπα («δε φοβάμαι πια, και ξέρω γιατί»), σύντροφος της ζωής του, τα τρία του παιδιά, Κορνήλιος, Ρωμανός και Αγγέλα, και τα δύο του εγγόνια, Διονύσης και Ανδρέας.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Ένοχοι ομόφωνα (7-0) κρίθηκαν από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών οι δύο αστυνομικοί που κατηγορήθηκαν για τον βασανισμό του Χρήστου Χρονόπουλου στο ΑΤ Καλλιθέας, 18 χρόνια μετά τις αποτρόπαιες πράξεις τους. Το αποτέλεσμα της δίκης αποδεικνύει πως δεν υπήρξε καμία αμφιβολία από την έδρα ότι οι δύο αστυνομικοί βασάνισαν το άτυχο θύμα μέχρι να τον παραλάβει το ΕΚΑΒ σε κωματώδη κατάσταση.

Με γκλοπς και γροθιές

Όπως εν τέλει αποδείχθηκε, τόσο ο αξιωματικός υπηρεσίας όσο και ο αστυνομικός που είχε υπηρεσία στα κρατητήρια στο ΑΤ Καλλιθέας, κακοποίησαν τον Χρονόπουλο τόσο με τα γκλοπς τους όσο και με γροθιές. Αποτέλεσμα ήταν να προκαλέσουν σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, υποσκληρίδιο αιμάτωμα και συνοδό οίδημα εγκεφάλου.

Οι γιατροί που εξέτασαν το θύμα, περιέγραψαν στο δικαστήριο την εντύπωση που τους προξένησαν οι πολλαπλές κακώσεις από τη μία πλευρά του σώματος. Και σύμφωνα με τους ίδιους αυτό συνέβη καθώς το θύμα φέρεται να είχε στρίψει το σώμα του με σκοπό να αποφύγει τη βαναυσότητα των χτυπημάτων που δεχόταν. Για το λόγο αυτό, στην υπόθεση αυτή εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το άρθρο 137ΠΚ για βασανιστήρια κρατουμένου από αστυνομικούς.

Τρία χρόνια με αναστολή

Αυτή τη φορά δεν υπάρχει πισωγύρισμα, η υπόθεση κρίθηκε για δεύτερη και τελευταία φορά στο Εφετείο καθώς οι κατηγορούμενοι είχαν ασκήσει αναίρεση κατά της προηγούμενης απόφασης. Τότε όπως και τώρα είχαν καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης τριών ετών με αναστολή για τη σοβαρή σωματική βλάβη που είχαν προκαλέσει στον Χρονόπουλο το Μάιο του 2007.

Ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την αίτηση των κατηγορουμένων και επανέφερε την υπόθεση στο Εφετείο, το οποίο 18 χρόνια μετά έριξε την αυλαία σε μια υπόθεση ακραίας αστυνομικής βίας και βασανιστηρίων σε βάρος ενός πολίτη, καταδικάζοντάς τους σε τρία χρόνια με αναστολή, την ίδια ακριβώς καταδίκη που είχε επιβάλλει η προηγούμενη σύνθεση της έδρας.

Η απόφαση του δικαστηρίου, ήρθε να συμφωνήσει με την εισαγγελική πρόταση που είχε κάνει ο εισαγγελέας της έδρας, Ηλίας Ζαγοραίος. Ο οποίος κατά την πρότασή του μεταξύ άλλων είχε τονίσει πως οι κατηγορούμενοι είχαν ενημερωθεί από την πρώτη στιγμή «ότι ο παθών ήταν ακαταλόγιστος και μάλιστα αναζητήθηκε στο πλαίσιο του αυτοφώρου στο νοσοκομείο για να συλληφθεί αν και ήταν σε γνώση τους η πολύ κακή κατάσταση της υγείας του. Όλη δηλαδή η συμπεριφορά και οι μεταγενέστερες του επεισοδίου κινήσεις των κατηγορουμένων αλλά και του Τμήματός τους εν γένει, αφού αναμείχθηκε σε αυτή την αντιδεοντολογική το λιγότερο συμπεριφορά και ο Διοικητής του Τμήματος, μαρτυρεί ενοχή».

«Απέδρασε στον ουρανό… λίγο πριν τη δικαίωση»

Σε δήλωση του ο δικηγόρος Αθηνών Θεόδωρος Μαντάς, συνήγορος υπεράσπισης του Χρήστου Χρονόπουλου αναφέρει ότι:

Μετά από 18 ολόκληρα χρόνια, έπεσε επιτέλους η αυλαία στην υπόθεση του βασανισμού του Χρήστου Χρονόπουλου στις 23 Μαΐου 2007 στο Α.Τ. Καλλιθέας.

Με την ομόφωνη απόφασή του το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών καταδίκασε τελεσίδικα τους αστυνομικούς που υπηρετούσαν στο Α.Τ. Καλλιθέας εκείνο το μοιραίο βράδυ.

Δυστυχώς ο ίδιος δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή προκειμένου να δικαιωθεί ηθικά με την έκβαση αυτή.

Απέδρασε στον ουρανό λίγο πριν η ποινική διαδικασία ολοκληρωθεί και έλθει επιτέλους η δικαίωση για την οποία είχε τόσο πολύ αγωνιστεί.

ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

  Θέατρο Βασιλάκου_Μαριάννα Τόλη
Προφ. Δανιήλ 3, Κεραμεικός 211 013 2002

«Η ΠΑΠΛΩΜΑΤΟΥ»

 

Η Παπλωματού της Μαριάννας Τόλη ξαναζωντανεύει στο Θέατρο Κ. Βασιλάκου

 

Έναρξη παραστάσεων: Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2025

Προπώληση εισιτηρίων
https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/children/to-doro-tis-paplomatous-ton-tzef-mprampo-kai-gkeil-marken/ 

 

Ένα από τα πιο αγαπημένα έργα του παιδικού θεάτρου επιστρέφει για να ζεστάνει τις καρδιές μικρών και μεγάλων. Η αξέχαστη Μαριάννα Τόλη χάρισε στο ελληνικό θέατρο μια παράσταση–σταθμό, που φέτος αναβιώνει με σεβασμό και αγάπη σε σκηνοθεσία Σωκράτη Μαϊδώνη.

«Η Παπλωματού είναι ένα παραμύθι που μας υπενθυμίζει πως η καλοσύνη έχει τη δύναμη να αλλάζει τον κόσμο».

Με μαγευτικά σκηνικά, ευρηματικές χορογραφίες και τραγούδια που μιλούν κατευθείαν στην ψυχή, η Παπλωματού υφαίνει παπλώματα γεμάτα αγάπη για τους αδύναμους. Όμως, όταν βρεθεί απέναντι σε έναν βασιλιά που έχει όλα τα πλούτη του κόσμου αλλά καμία χαρά, ξεκινά μια συναρπαστική δοκιμασία.

Θα καταφέρει η καλοσύνη να λιώσει τον πάγο στην καρδιά του;

 

Συντελεστές:

Πρωτότυπη Σκηνοθεσία – Στίχοι: Μαριάννα Τόλη

Αναβίωση Σκηνοθεσίας: Σωκράτης Μαϊδώνης

Σκηνικά: Μιχάλης Σδούγκος – Νατάσα Τσιντικίδη

Κοστούμια: Μιχάλης Σδούγκος – Μαριάννα Τόλη

Χορογραφίες: Αγγελική Ανδρινοπούλου

Μουσική Διδασκαλία / Πιάνο επί σκηνής: Αντώνης Παπακωνσταντίνου

Φωτισμοί: Παναγιώτης Πλασκασοβίτης

Ήχος: Παναγιώτης Χρονέας

Βίντεο: Δημήτρης Γαλανός

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βίκυ Μώρου

 

Παίζουν

Κική Τσαλίκη, Σωκράτης Μαϊδώνης, Χριστίνα Μπαρλογιάννη, Φένια Ζαχαρίου, Κωνσταντίνος Κατσούδας, Πάνος Μπέκας, Αργιέττα Οκαλίδου, Αλέξανδρος Μαυρουδόπουλος, Εμμανουέλα Καρυτινού

 

Παραστάσεις:

Θέατρο Κ. Βασιλάκου

Καθημερινές: παραστάσεις για σχολεία

Κάθε Κυριακή: 12:00 & 15:00

Διάρκεια: 90’ (με διάλειμμα 10’)

Κατάλληλη για όλες τις ηλικίες

 

Εισιτήρια:
Online: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/children/to-doro-tis-paplomatous-ton-tzef-mprampo-kai-gkeil-marken/

Κρατήσεις για σχολεία & Ομαδικές: 6944 310395

Τηλ. ταμείου: 211 01 32 002–005

 

Παραγωγή: ART AND ETHER

 

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης