Νίκος Κλέτσας

Νίκος Κλέτσας

ΠΕΣΕΚ: Οι μειώσεις στις συντάξεις θα συνεχιστούν – Κανένας δεν πρέπει να έχει αυταπάτες

Δευτέρα, 22/08/2016 - 13:00
«Οι μειώσεις θα συνεχιστούν. Κανένας δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Ο αυτόματος κόφτης “εγγυάται” συνεχή μείωση των συντάξεων, για να καλυφθούν τα ελλείμματα τα οποία θα αυξάνονται από την εφαρμογή της πολιτικής των μνημονίων από μια κυβέρνηση, που υποσχέθηκε όχι μόνο κατάργηση των μνημονίων, αλλά και επαναφορά της 13ης σύνταξης».

Αυτό σημειώνει σε «Ενημερωτικό σημείωμα για το εφάπαξ, ΕΤΕΑ και προσφυγές στα Δικαστήρια» η Πανελλήνια Ένωση Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών (ΠΕΣΕΚ), με αφορμή τον επανυπολογισμό των συντάξεων, βάσει του νέου (απ)ασφαλιστικού Κατρούγκαλου. Παράλληλα, υπογραμμίζει και το επιπλέον πετσόκομμα που γίνεται στις συντάξεις μέσω της μείωσης του αφορολόγητου όσο και από την κλοπή μιας επικουρικής σύνταξης μέσα στο 2016.

Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω το ενημερωτικό σημείωμα της ΠΕΣΕΚ:

1. Το ΤΠΔΥ χορηγούσε μέχρι τώρα ΕΦΑΠΑΞ στους ασφαλισμένους που είχαν αποχωρήσει από την υπηρεσία μέχρι 31.8.2013, με μείωση 38,20%, δηλ. σε όσους είχαν εξαιρεθεί από τον ανεφάρμοστο μαθηματικό τύπο. Για όσους αποχώρησαν από 1.9.2013 μέχρι 31.12.2013 το ΤΠΔΥ άρχισε να χορηγεί ΕΦΑΠΑΞ από 1.7.2016, μετά την ψήφιση του νέο ασφαλιστικού, Ν. 4387/12.5.2016, παρ.4α, που προβλέπει νέο τρόπο υπολογισμού: Το 60% «του μέσου όρου των μηνιαίων αποδοχών κατά τα τελευταία 5 έτη πριν από την αποχώρηση εκ της υπηρεσίας». Η εφαρμογή της διάταξης αυτής οδηγεί σε νέα επί πλέον μείωση από 15% έως 22%, που σημαίνει συνολική μείωση άνω του 50%. Προβλέπεται ότι μέχρι τέλος Οκτωβρίου το ΤΠΔΥ θα χορηγήσει το ΕΦΑΠΑΞ σε όλους τους συνταξιούχους που αποχώρησαν μέχρι 31.12.2013. Δημιουργεί πολλά ερωτηματικά η άρνηση της κυβέρνησης να επιτρέψει στο ΤΠΔΥ την αξιοποίηση των αποθεματικών του Ταμείου για την πληρωμή του ΕΦΑΠΑΞ, που ανέρχονται σε 480.000.000 ευρώ. Τα αποθεματικά αυτά προέκυψαν από τη μη πληρωμή ΕΦΑΠΑΞ για πολλούς μήνες. Το Ταμείο τώρα πληρώνει τους συνταξιούχους που είχαν αποχωρήσει από την υπηρεσία μέχρι 31.12.2013 από τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου.

2. Για όλους αποχώρησαν από την υπηρεσία από 1.1.2014 και εφεξής θα «υπολογίζεται με βάση το διανεμητικό σύστημα προκαθορισμένων εισφορών με νοητή κεφαλαιοποίηση» (;). Η ουσία είναι ότι για το τμήμα ασφάλισης από 1.1. 2014 και εφεξής οι συνταξιούχοι θα παίρνουν μόνο τις κρατήσεις τους. Για το χρόνο ασφάλισής τους μέχρι 31.12.2013 θα ισχύει το 60% του μέσου όρου των μηνιαίων αποδοχών της τελευταίας 5ετίας μέχρι 31.12.2013 και όχι της τελευταίας 5ετίας πριν από την αποχώρηση από την υπηρεσία. Ο τρόπος αυτός υπολογισμού και η άτοκη επιστροφή των εισφορών από 1.1.2014 σημαίνει κάθε χρόνο και νέα μείωση.

3. Από το ΕΤΕΑ δυστυχώς δεν υπάρχει ενημέρωση για τον επανυπολογισμό της επικουρικής σύνταξης. Το Δ.Σ της ΠΕΣΕΚ ανεπίσημα πληροφορήθηκε ότι ο επανυπολογισμός ολοκληρώθηκε για όλα ταΤαμεία τα οποία υπάγονται στο ΕΤΕΑ και η μηνιαία μείωση συνολικά ανέρχεται σε 24.000.000 ευρώ. Για τους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ η μείωση είναι 13.000.000, στο ΤΕΑΔΥ 2.000.000, στο ΝΑΤ 5.000.000 και στα άλλα ταμεία 4.000.000. Στις μειώσεις αυτές θα πρέπει να υπολογιστεί και η κλοπή για το 2016 μιας επικουρικής σύνταξης, για την οποία κλοπή έγκαιρα το Δ.Σ της ΠΕΣΕΚ ενημέρωσε τους συνταξιούχους. Το ΓΛΚ με έκθεσή του προς τη Βουλή κατά την ψήφιση του νέου ασφαλιστικού (12.5.2016) είχε υπολογίσει τις μειώσεις που θα έχουν οι υφιστάμενες επικουρικές συντάξεις λόγω επανυπολογισμού ή επανακαθορισμού: Για το 2016 η μείωση θα ανέλθει σε 174 εκατ. ευρώ, για το 2017 σε 291 εκατ. ευρώ, για το 2018 σε 284 εκατ. ευρώ και για το 2019 σε 277 εκατ. ευρώ.

4. Παρά τις συνεχείς διαψεύσεις του ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ οι κύριες συντάξεις μειώθηκαν λόγω αύξησης της φορολογίας, μετά τη μείωση του αφορολόγητου ποσού.

5. Οι μειώσεις θα συνεχιστούν. Κανένας δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Ο αυτόματος κόφτης «εγγυάται» συνεχή μείωση των συντάξεων, για να καλυφθούν τα ελλείμματα τα οποία θα αυξάνονται από την εφαρμογή της πολιτικής των μνημονίων. Το Δ.Σ της ΠΕΣΕΚ έχει υποχρέωση να ενημερώσει τα μέλη του ότι η εξαθλίωση των εργαζομένων και των συνταξιούχων θα συνεχίζεται όσο η πολιτική της Ε.Ε και του ΔΝΤ θα εφαρμόζεται από μία κυβέρνηση που υποσχέθηκε όχι μόνο κατάργηση των μνημονίων, αλλά και επαναφορά της 13ης σύνταξης. Αντί της 13ης σύνταξης οδηγηθήκαμε σε 11 συντάξεις για 2016 στο ΕΤΕΑ (ΤΕΑΔΥ) και 11 μερίσματα στο ΜΤΠΥ και σε μείωση του ΜΤΠΥ από 40% έως 45%. Επιπλέον η κυβέρνηση προχώρησε σε περικοπή των συντάξεων χηρείας αναδρομικά για όσους είχαν την ατυχία να χάσουν τον/την σύντροφό τους σε ηλικία κάτω των 52 ετών. Στο blog της ΠΕΣΕΚ έφτασαν καταγγελίες από συνταξιούχους 80 και 85 ετών για περικοπή των συντάξεων χηρείας.

6. Μετά τον επανυπολογισμό των επικουρικών συντάξεων που χορηγεί το ΕΤΕΑ, των μερισμάτων του ΜΤΠΥ, των κύριων συντάξεων που προβλέπεται να ολοκληρωθεί στις 30 Σεπτεμβρίου 2017*, και μετά το νέο τρόπο υπολογισμού του ΕΦΑΠΑΞ, καταργούνται οι περικοπές των μνημονιακών νόμων, όχι όμως και οι μειώσεις των συντάξεων. Αυτή είναι η πρωτοτυπία και ο στόχος της κυβέρνησης, όπως είχε διατυπωθεί από τον υπουργό εργασίας κ. Κατρούγκαλο: Να αφαιρέσει από τα δικαστήρια τη δυνατότητα να κρίνουν αντισυνταγματικές τις μειώσεις των συντάξεων με βάση τους μνημονιακούς νόμους. Τώρα οι μειώσεις προκύπτουν από το νέο τρόπο υπολογισμού και από το νέο ποσοστό αναπλήρωσης όλων των συντάξεων, εφόσον μεταφέρονται σε ένα κοινό Ταμείο (ΕΦΚΑ).

7. Χρονοδιάγραμμα επανυπολογισμού κύριων συντάξεων

Ο επανυπολογισμός των κύριων συντάξεων, οι οποίες χορηγούνται με προγενέστερες του Ν. 4387/2016 διατάξεις, διενεργείται σταδιακά, με έναρξη από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας απόφασης και ολοκλήρωση έως την 30η Σεπτεμβρίου 2017.

  • Ως την 30ή Σεπτεμβρίου 2016, πρέπει να έχει καταχωριστεί το 10% και αυτό να έχει επανυπολογιστεί σε τελική οριστική εικόνα ως την 31η Δεκεμβρίου 2016.

  • Ως την 31η Δεκεμβρίου 2016, πρέπει να έχει καταχωριστεί το 40% και αυτό να έχει επανυπολογιστεί σε τελική οριστική εικόνα ως την 31η Μαρτίου 2017.

  • Ως την 31η Μαρτίου 2017, πρέπει να έχει καταχωριστεί το 70% και αυτό να έχει επανυπολογιστεί σε τελική οριστική εικόνα ως την 30η Ιουνίου 2017.

  • Ως την 30ή Ιουνίου 2017, πρέπει να έχει καταχωριστεί το 100% και αυτό να έχει επανυπολογιστεί σε τελική οριστική εικόνα ως 30η Σεπτεμβρίου 2017.

Η διαδικασία επανυπολογισμού της παρούσας απόφασης εφαρμόζεται σε όλες τις κύριες συντάξεις, που έχουν χορηγηθεί ή θα χορηγηθούν με προγενέστερες του Ν. 4387/2016 διατάξεις.

Σε κάθε νέα σύνταξη που εκδίδεται με προγενέστερες του Ν. 4387/2016 διατάξεις, κατά την έκδοση της απόφασης, διενεργείται ταυτόχρονα και ο επανυπολογισμός της σύνταξης.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2016: ολοκληρώθηκαν στο Μαρακανά με την τελετή λήξης

Δευτέρα, 22/08/2016 - 05:32
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο ολοκληρώθηκαν στο Μαρακανά με μία εντυπωσιακή τελετή λήξης.

Η σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής, Κατερίνα Στεφανίδη, πέρασε πρώτη μεταξύ όλων των χωρών, κρατώντας την ελληνική σημαία με την έναρξη της παρέλασης των 207 αντιπροσωπειών των χωρών και της ομάδας των προσφύγων..

Για τους Έλληνες, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο πέρασαν στην ιστορία με την 5η καλύτερη συγκομιδή μεταλλίων: έξι μετάλλια.
Τρία χρυσά, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα.
Η τελευταία φορά που η Ελλάδα πανηγύρισε την κατάκτηση χρυσού μεταλλίου σε Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν το 2004, στην Αθήνα.

Οι Έλληνες θα θυμούνται τις προσπάθειες των αθλητών που συμμετείχαν στην ελληνική αποστολή αλλά και τις μεγάλες επιτυχίες των 6 μεταλλίων, αυτών της Άννας Κορακάκη, με τα 2 μετάλλια στη σκοποβολή, τον Λευτέρη Πετρούνια στους κρίκους, την Κατερίνα Στεφανίδη στο άλμα επί κοντώ, το πιο χρυσό... ασημένιο μετάλλιο του Σπύρου Γιαννιώτη στα 10 χιλιόμετρα κολύμβηση ανοικτής θαλάσσης, τους Τάκη Μάντη και Παύλου Καγιαλή που μας χάρίσαν το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία 470 της ιστιοπλοΐας. 


Το επόμενο Ραντεβού των ολυμπιακών αγώνων μετά από 4 χρόνια το 2020 στο Τόκιο!




Ο Αγνωστος Στρατιώτης που σκότωσε τον Χίτλερ

Δευτέρα, 22/08/2016 - 09:00
Γιάννης Κουκουλάς
αναδημοσίευση από efsyn
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι υπερήρωες ξεπάστρεψαν κατ’ επανάληψη τους ναζί και εξουδετέρωσαν τον ηγέτη τους. Μετά τον πόλεμο, ωστόσο, η αντιναζιστική θεματολογία άρχισε να ατονεί.
Το 1966, ένας αλλόκοτος χαρακτήρας επανέφερε τα πολεμικά κόμικς στο προσκήνιο. Και λίγα χρόνια αργότερα, περιμένοντας τους ελευθερωτές Σοβιετικούς, εκτέλεσε τον Αδόλφο Χίτλερ, ανενδοίαστα, με μια σφαίρα στο κεφάλι.


Κλασικά ηθικά διλήμματα που εγείρουν συχνά κινηματογραφικοί και λογοτεχνικοί χαρακτήρες και πρωταγωνιστές των κόμικς είναι ο τρόπος και η αυστηρότητα στην επιβολή δικαιοσύνης, τα όρια στη χειροδικία, η έννοια της τιμωρίας ως εκδικητικότητας, η αυτοδικία, η ποινή του θανάτου. Ιδιαίτερα στα κόμικς που απευθύνονταν κατά το μακρινό παρελθόν στο ευρύ κοινό και σε αναγνώστες νεαρών ηλικιών, υπήρχαν άγραφοι κανόνες -μετά το 1954 θεσπίστηκαν και γραπτοί- που παρότρυναν ή ακόμα και υποχρέωναν τους δημιουργούς να μην παρουσιάζουν θανάτους, δολοφονίες και εκτελέσεις και τους απέτρεπαν από τις σκηνές βίας.

Στα υπερηρωικά κόμικς των πρώτων δεκαετιών μετά το 1940, οι ατσαλάκωτοι και αυτόκλητοι εκπρόσωποι της τάξης και της νομιμότητας δεν σκότωναν -κατά κανόνα- τους αντιπάλους τους. Αντιθέτως, τους έπειθαν με επιχειρήματα, τους φυλάκιζαν, τους εξόριζαν, τους «σωφρόνιζαν» αλλά δεν τους εκτελούσαν εν ψυχρώ. Τα χρόνια της τεχνητής αθωότητας και των μανιχαϊστικών διπόλων, όμως, παρήλθαν και ο κυνισμός της ζωής μαζί με την προϊούσα εγκληματικότητα βρήκαν το ανάλογό τους και στα κόμικς, όπου η σκληρότητα και η βία έγιναν συνώνυμα της αποφασιστικότητας και του ρεαλισμού.

Soldier2
Το τέλος του πολέμου, σύμφωνα με τους δημιουργούς του Unknown Soldier, οφείλεται σε αυτήν ακριβώς τη βίαιη (και λυτρωτική;) σκηνή | 

Στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου της δεκαετίας του 1960, όταν το Χόλιγουντ αλλά και οι εταιρείες των κόμικς αναζητούσαν όλο και πιο πολυδιάστατους και ευφάνταστους νέους εγκληματίες, όλο και πιο πανούργους και δολοπλόκους ψυχοπαθείς κακούς για να αποτελέσουν τον αντίθετο πόλο στους όλο και πιο πολυσύνθετους και ευρηματικούς νέους υπερήρωες, γεννήθηκε ένας φαινομενικά παλιομοδίτης ήρωας.

Ο Αγνωστος Στρατιώτης (Unknown Soldier) των Robert Kanigher και Joe Kubert εμφανίστηκε στο τεύχος Νο. 168 του περιοδικού Our Army at War το 1966, κυρίως σε περιπέτειες ανδραγαθημάτων, αυτοθυσίας και αλτρουισμού εν καιρώ πολέμου. Ηταν ένας ειδικός πράκτορας του αμερικανικού στρατού. Εκρυβε όμως μια τραγική προσωπική ιστορία.

Το πρόσωπό του ήταν τόσο παραμορφωμένο από έκρηξη χειροβομβίδας, ώστε είχε επιλέξει να κυκλοφορεί μόνο καλύπτοντάς το με επιδέσμους. Το πραγματικό του όνομα παρέμενε μυστήριο και προτιμούσε να λύνει τα προβλήματά του μόνος, χωρίς συνεργάτες. Ηταν, επίσης, ειδικός στις μεταμφιέσεις. Και φυσικά ατρόμητος και πολυμήχανος τιμωρός. Οχι, όμως, χαιρέκακος κι εκδικητικός. Φαινόταν να μην ενθουσιάζεται με το να σκοτώνει άλλους, αν και ήταν παρορμητικός με ιδιαίτερη δυσκολία στη διαχείριση του θυμού του. Η ψυχραιμία δεν αποτελούσε ένα από τα προτερήματά του. Αλλά και ο πόλεμος δεν του ταίριαζε και πολύ. Το 1982, στο τελευταίο τεύχος της πρώτης περιόδου της σειράς από τους Bob Hayne, Dick Ayers, Gerry Talaoc προέβη στο απονενοημένο. Εισχώρησε στις γραμμές των ναζιστών μέσα στο Βερολίνο, τέλη Απριλίου του 1945.

Εν αναμονή των Σοβιετικών που έρχονταν ως ελευθερωτές, απέτρεψε την είσοδο στον πόλεμο των βομβών Nosferatu, τεράτων-υπερόπλων που προέκυψαν από τα πειράματα διασταύρωσης ανάμεσα σε αιμοβόρες νυχτερίδες και πελώρια χταπόδια. Μεταμφιεσμένος σε Γερμανό αξιωματικό έφτασε μέχρι το γραφείο του Χίτλερ. Μετά από μάχη σώμα με σώμα δίπλα στο άψυχο κορμί της Εύα Μπράουν, τον εξουδετέρωσε και του φύτεψε μια σφαίρα στο κεφάλι. «Αντίο Σατανά! Να καίγεσαι στην κόλαση μέχρι την τελευταία στιγμή της αιωνιότητας» ήταν τα λόγια του «αποχαιρετισμού».

Λίγες μέρες μετά, ο πόλεμος τελείωσε με νίκη των συμμάχων. Αλλά αυτό που έμεινε στους αναγνώστες των κόμικς ήταν η ωμότητα της πράξης ακόμα και απέναντι στον απόλυτο εγκληματία. Κάτι αντίστοιχο με τη δολοφονία του παρανοϊκού και μεθοδικού serial killer Κέβιν Σπέισι από τον μπάτσο Μπραντ Πιτ στο Seven του Ντέιβιντ Φίντσερ. Φυσικά, οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες αλλά οι συζητήσεις αξίζει να γίνονται.

Ο Αγνωστος Στρατιώτης επανήλθε αρκετές φορές στο μέλλον, σε νέους τίτλους από νέους δημιουργούς (Garth Ennis, Joshua Dysart κ.ά.) και συνήθως σε πιο σκοτεινές και πιο πολυεπίπεδες ιστορίες, διασταυρώθηκε ακόμα και με τον Σούπερμαν, τη Γουόντερ Γούμαν και το Swamp Thing. Σήμερα, πενήντα χρόνια μετά την πρώτη εμφάνισή του, μπορεί να μην είναι ο πιο δημοφιλής και εμπορικός χαρακτήρας των κόμικς. Θα είναι, όμως, πάντα ο άνθρωπος που σκότωσε τον Χίτλερ.

Συλλήψεις για λαθρεμπόριο καυσίμων στη Θεσσαλονίκη

Κυριακή, 21/08/2016 - 18:00
Δύο άντρες ηλικίας 48 και 38 ετών και μία 38χρονη γυναίκα, ιδιοκτήτρια του πρατηρίου, συνελήφθησαν για λαθρεμπόριο υγρών καυσίμων στη Θεσσαλονίκη.

Έπειτα από καταγγελία εντοπίστηκε σε πρατήριο υγρών καυσίμων επικαθήμενο όχημα μεταφοράς καυσίμων, όπου επέβαινε ο 48χρονος και το οποίο μετέφερε ποσότητα υγρών καυσίμων.

Οι διαφυγόντες δασμοί και φόροι εκτιμάται ότι υπερβαίνουν το χρηματικό ποσό των 15.000 ευρώ.

Οι τέσσερις από τις οκτώ δεξαμενές του περιείχαν 14.250 λίτρα υγρών καυσίμων, για τα οποία δεν επεδείχθησαν από τον οδηγό τα νόμιμα παραστατικά για την κατοχή και διακίνησή τους.

Διαπιστώθηκε ακόμη ότι μέρος των υγρών καυσίμων επρόκειτο να παραδοθεί στο συγκεκριμένο πρατήριο, σύμφωνα με πληροφορίες.

Στη δικογραφία που σχηματίστηκε περιλαμβάνονται, επίσης, ένας Έλληνας και ένας υπήκοος Αλβανίας, ιδιοκτήτης και συνιδιοκτήτης οχήματος μεταφοράς υγρών καυσίμων, αντίστοιχα, οι οποίοι αναζητούνται.

Από το πρατήριο υγρών καυσίμων λήφθηκαν φορολογικά στοιχεία προκειμένου να διενεργηθεί πλήρης φορολογικός έλεγχος και πραγματοποιήθηκε ποσοτική καταμέτρηση των υγρών καυσίμων.

Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης.


πηγή efsyn.gr

Ας ξεγελάσουμε την ανεργία μας και τα στατιστικά της!

Κυριακή, 21/08/2016 - 21:00
Χρήστος Κάτσικας
αναδημοσίευση από efsyn

Τα κατασκευασμένα κριτήρια που χρησιμοποιούν, πολλά χρόνια τώρα, οι μηχανισμοί του κράτους και της Ε.Ε. για τη στατιστική καταγραφή της ανεργίας, μαζί με τις θέσεις μερικής απασχόλησης κυρίως μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ-ΟΑΕΔ (5μηνα, voucher, ωφελούμενοι, «επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας» κ.λπ.) και τις διακυμάνσεις στην απασχόληση, εξαιτίας κυρίως της εποχικότητας που παρουσιάζουν ορισμένοι κλάδοι, όπως ο τουρισμός, δίνουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση να δημιουργήσει εντυπώσεις για την αποτελεσματικότητα τάχα της πολιτικής της στην αύξηση της απασχόλησης.

Ωστόσο, η πραγματικότητα στην αγορά εργασίας και τα «υπόγεια ρεύματα» που έχουν διαμορφωθεί, αποτυπώνεται ανάγλυφα, στα τελευταία στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία από το σύστημα «Εργάνη», το 13μηνο Γενάρης 2015 - Γενάρης 2016, από τις νέες συμβάσεις μισθωτής εργασίας που έγιναν, η πλειονότητά τους ήταν θέσεις «ευελιξίας». 

Συγκεκριμένα, μόνο το 44,62% ήταν θέσεις πλήρους απασχόλησης, το 37,54% ήταν μερικής απασχόλησης και το 17,84% ήταν θέσεις εκ περιτροπής εργασίας.

Η κατάσταση αυτή φαίνεται να έχει παγιωθεί καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας για τον Ιούλιο του 2016, η επικράτηση των προσλήψεων με ελαστική και υποαμειβόμενη απασχόληση, κυρίως νέων έως 29 ετών, από τις 201.793 προσλήψεις, το 54,16% αφορούσε θέσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης.

Παράλληλα, την ίδια περίοδο που επικρατούν οι ευέλικτες μορφές εργασίας με χαμηλές αμοιβές, οι επιχειρήσεις απολύουν μεγαλύτερους σε ηλικία εργαζόμενους για να προσλάβουν μικρότερους και κατά κύριο λόγο φθηνότερους.

Συγκεκριμένα, τον φετινό Ιούλιο αποχώρησαν από τη μισθωτή απασχόληση, είτε (κατά κύριο λόγο) γιατί απολύθηκαν, είτε γιατί έληξαν οι συμβάσεις τους, είτε γιατί οδηγήθηκαν σε οικειοθελή αποχώρηση, 182.512 άτομα, με αποτέλεσμα το συνολικό ισοζύγιο προσλήψεων-απολύσεων να προκύψει θετικό κατά 19.281 θέσεις εργασίας.

Σύμφωνα με το Eurofound (οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος ιδρύθηκε το 1975 και ασχολείται κυρίως με μελέτες των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας) «οι συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης προσφέρουν στις επιχειρήσεις το πλεονέκτημα του χαμηλότερου κόστους», καθώς «όταν μια προσωρινή σύμβαση δεν ανανεωθεί, το κόστος είναι πρακτικά μηδενικό, ενώ οι συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου συνήθως έχουν σημαντικό κόστος λόγω της αποζημίωσης απόλυσης».

Μισή δουλειά, μισή ζωή

«Η Ε.Ε. δεν καθορίζει δικαίωμα σε μόνιμες συμβάσεις». 

Αυτό απάντησε κυνικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ερώτηση για τους εργαζόμενους στα «πεντάμηνα», που αναδείκνυε τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, τα προβλήματά τους και το δικαίωμα σε μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Την τελευταία εξαετία νομιμοποιήθηκαν και γενικεύθηκαν, μέσα από το μνημονιακό νομοθετικό οπλοστάσιο, οι μορφές ευέλικτης, ανειδίκευτης και ανασφάλιστης εργασίας, οι οποίες υλοποιούνται μέσω δήθεν πρακτικής εκπαίδευσης ή μαθητείας. 

Τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας στο Δημόσιο, τα voucher στον ιδιωτικό τομέα, ήρθαν να ανακυκλώσουν την ανεργία υποκαθιστώντας ουσιαστικά τα επιδόματα, αλλά και τις παλαιές παροχές ενός υπό κατάρρευση κοινωνικού κράτους. 

Παράλληλα, διευκολύνθηκαν τα καθεστώτα υπενοικίασης-δανεισμού-εργολαβικής παραχώρησης, ενώ η περιστασιακή και προσωρινού χαρακτήρα απασχόληση αποτελεί κανόνα για τα πιο παραγωγικά τμήματα του νεολαιίστικου δυναμικού.

Από τις «μίνι-δουλειές» στη Γερμανία, τα «συμβόλαια μηδενικών ωρών» στη Βρετανία ή τις λεγόμενες «εφημερίες» (on-call θέσεις, όπου κάποιος καλείται σε δουλειά μόνο όταν υπάρχει ανάγκη) στην Ολλανδία, οι νέοι σε όλη την Ευρώπη είναι αυτοί που χτυπιούνται περισσότερο από την επισφάλεια, εγκλωβισμένοι σε έναν κυκεώνα ελαστικής απασχόλησης, ανασφάλιστης εργασίας, φθηνών απολύσεων, αλλά και διαφοροποιημένων μισθών.

Η τάση μείωσης των μισθών και η επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης στην αγορά εργασίας κάνουν ακόμα πιο επώδυνες για τους μελλοντικούς συνταξιούχους τις ανατροπές που γίνονται κάθε λίγο στο Ασφαλιστικό.

Και είναι φανερό ότι αν η μείωση των μισθών και η αύξηση της ευελιξίας οδηγούν μεγάλα τμήματα νέων να κατατάσσονται σήμερα στους φτωχούς, παρά το γεγονός ότι έχουν εργασία, αυτό σημαίνει ότι με τις νέες «προβλέψεις» του ασφαλιστικού, εκατοντάδες χιλιάδες, όταν τελειώνουν τον εργασιακό τους βίο, θα κατατάσσονται στους εξαθλιωμένους.

Προγράμματα καταπολέμησης της... εργασίας!

«Ντρέπομαι! Στο σχολείο μας ήρθε προχτές μια κοπελιά κοινωνική λειτουργός. Όχι, δεν ήρθε ως εργαζόμενη αλλά ως ωφελούμενη! Δουλεύει για 427 ευρώ, 8.00-4.00, μόλις απολυθεί δεν δικαιούται επίδομα ανεργίας, γιατί, είπαμε, δεν είναι εργαζόμενη, αλλά ωφελούμενη.

»Δεν δικαιούται άδειες, δώρα, αναρρωτικές, θα απολυθεί σε 5 μήνες και δεν δικαιούται να ξανακάνει τα χαρτιά της για αυτό το πρόγραμμα».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στη δασκάλα κ. Ντίνα Ρέππα, πρόεδρο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Αριστοτέλη», και περιγράφουν μια νέα πραγματικότητα τόσο στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όσο και σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα.

Προγράμματα ΟΑΕΔ, «επιταγές εισόδου» ή «voucher»  και «κοινωφελής εργασία» προσφέρουν ολιγόμηνη απασχόληση, με αντάλλαγμα εργασία χωρίς κανένα δικαίωμα, μισθούς κάτω από 500 ευρώ και μηδενικό κόστος για τον εργοδότη. 

Ένα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, με θύματα τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, που επιδιώκει να εμπεδώσει σταδιακά την ολοκληρωτική αποσύνθεση των εργασιακών σχέσεων.

Άμεσα ωφελούμενοι, για αρχή, ήταν οι επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα που προσλάμβαναν αθρόα, αφού πρώτα έκαναν εκκαθαρίσεις, απολύοντας και οδηγώντας σε «εθελούσια» έξοδο, τους «καλά» αμειβόμενους υπαλλήλους. 

Στη συνέχεια, οι «προσλήψεις» με αυτά τα χαρακτηριστικά, επεκτάθηκαν σε όλους τους τομείς του κράτους. 

Σε δήμους, υπηρεσίες μέχρι και στην εκπαίδευση, έκαναν την εμφάνισή τους εργαζόμενοι 5μηνης απασχόλησης μετατρέποντας το πολυπόθητο ΕΣΠΑ, σε πολιορκητικό κριό για την αντικατάσταση της μονιμότητας με την απόλυτη ευελιξία.

Θυμίζουμε, ότι 50.000 «ωφελούμενοι» προσλήφθηκαν πριν από λίγα χρόνια σε εφαρμογή διάταξης του Νόμου 4152/2013 (ΦΕΚ  107/9-5-2013), με τον οποίο νομοθετήθηκε η νέα μείωση στην πράξη του κατώτερου μισθού, χάρη στην τροπολογία που κατέθεσε τελευταία στιγμή το ΠΑΣΟΚ. 

Η διάταξη (υποπαράγραφος ΙΔ.1,) προέβλεπε ολιγόμηνη πρόσληψη ανέργων σε ΟΤΑ, περιφέρειες ή άλλες υπηρεσίες όπως σχολεία και νοσοκομεία.

Η χρηματοδότηση των προγραμμάτων αυτών είναι από το ΕΣΠΑ.

«Ωφελούμενοι» αντί εργαζομένων

Εισάγεται επισήμως ο όρος «ωφελούμενοι» και όχι εργαζόμενοι.

Οι ωφελούμενοι λοιπόν, «κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας», έχουν καθαρές ανώτατες αμοιβές «όχι μεγαλύτερες» από 490 ευρώ ή 19,6 ευρώ καθαρά την ημέρα όσοι είναι άνω των 25 ετών και 427 ευρώ μηνιαία ή 17 ευρώ την ημέρα για όσους είναι κάτω των 25 ετών.

Για όποιον έχει μάτια να δει και την τιμιότητα να πιστέψει στα μάτια του, τα ΕΣΠΑ και τα προγράμματα της Ε.Ε. («Πρωτοβουλία για την ανεργία των νέων», «Εγγύηση για τη νεολαία», «Συμμαχία για τη μαθητεία» κ.λπ.), που προωθούνται δήθεν για την καταπολέμηση της ανεργίας, πέρα από το γεγονός ότι απαλλάσσουν εργοδότες και κράτος από οποιοδήποτε κόστος, οικοδομούν κομμάτι κομμάτι το νέο μοντέλο εργαζομένου, της ελαστικής και υποαμειβόμενης απασχόλησης, η οποία θα εναλλάσσεται με περιόδους ανεργίας. 

Στόχοι; Η αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και η αποσυγκρότηση της τάξης των εργαζομένων.

Το Ιράκ απαγχόνισε 36 άνδρες για τη σφαγή στο Τικρίτ

Κυριακή, 21/08/2016 - 19:00
Στον απαγχονισμό 36 ατόμων για συμμετοχή στην πολύκροτη σφαγή εκατοντάδων νεοσύλλεκτων από τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους το καλοκαίρι του 2014 στη βάση Σπάιχερ προχώρησε το Ιράκ.



Οι 36 άνδρες είχαν κριθεί ένοχοι για τη σφαγή εκατοντάδων νεοσυλλέκτων τον Ιούνιο του 2014 από την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος και τους συμμάχους της κοντά στο Τικρίτ, βόρεια της Βαγδάτης.

Οι καταδικασμένοι είχαν μεταφερθεί την περασμένη εβδομάδα στη φυλακή της Νασιρίγια αφού ο Ιρακινός πρόεδρος Φουάντ Μάσουμ ενέκρινε τη θανάτωσή τους.

Σύμφωνα με εκπρόσωπο της επαρχίας Ζι Καρ, «η εκτέλεση των 36 καταδικασμένων για τα εγκλήματα του «Σπάιχερ» (το όνομα της βάσης όπου είχαν απαχθεί οι νεοσύλλεκτοι), έλαβε χώρα σήμερα το πρωί στη φυλακή της Νασιρίγια».

«Ο κυβερνήτης της επαρχίας Ζι Καρ Γιαχία αλ-Νασέρι και ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαϊντάρ αλ-Ζαμίλι ήταν παρόντες για να επιβλέψουν τις εκτελέσεις», τόνισε.

Περίπου 400 από τους 1.700 νεοσύλλεκτους που σκοτώθηκαν στη βάση Σπάιχερ κατάγονταν από την επαρχία Ζι Καρ, όπου κατοικούν κυρίως σιίτες, δήλωσε επίσης ο εκπρόσωπος του κυβερνήτη. 

Η σφαγή είχε γίνει τις πρώτες ημέρες της ξαφνικής επίθεσης που είχε πραγματοποιήσει το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ τον Ιούνιο του 2014 που είχε επιτρέψει στους τζιχαντιστές να καταλάβουν τη Μοσούλη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας που έγινε έκτοτε προπύργιό τους.

Οι τζιχαντιστές είχαν εκτελέσει τους νεοσύλλεκτους έναν-έναν, σύμφωνα με εικόνες προπαγάνδας που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το Ι.Κ. Μετά τη σφαγή αυτή, πολλοί εθελοντές σιίτες κατατάχθηκαν σε πολιτοφυλακές που πολεμούν τους τζιχαντιστές.

Επίσης, πρωθυπουργός του Ιράκ, Χάιντερ αλ-Αμπάντι, δήλωσε πως θέλει να επιταχύνει την εκτέλεση προσώπων καταδικασθέντων σε θάνατο για τρομοκρατία μετά τη βομβιστική επίθεση του περασμένου μήνα στη Βαγδάτη που στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 300 ανθρώπους.


πηγή tvxs.gr

Πολύνεκρή διπλή βομβιστική επίθεση στη Σομαλία

Κυριακή, 21/08/2016 - 16:14
Περισσότεροι από δέκα άνθρωποι σκοτώθηκαν σε διπλή επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο που σημειώθηκε στην πόλη Γκαλκάγιο, στην κεντρική Σομαλία, όπως δήλωσε ένας αστυνομικός.

«Δύο παγιδευμένα αυτοκίνητα εξερράγησαν, στόχος τους ήταν η έδρα της τοπικής κυβέρνησης» δήλωσε ο αστυνομικός Μοχάμεντ Αμπντικάνι.

Όπως ανέφερε ένας κάτοικος της πόλης, η πρώτη έκρηξη προκλήθηκε από ένα φορτηγό γεμάτο εκρηκτικά και η δεύτερη από ένα μικρό λεωφορείο.

Οι Σεμπάμπ ανέλαβαν την ευθύνη για τις εκρήξεις μέσω του Telegram, μια υπηρεσία κρυπτογραφημένων μηνυμάτων που προτιμούν οι τζιχαντιστές, υποστηρίζοντας πως σκότωσαν «τουλάχιστον 30 άτομα, ανάμεσα στα οποία στρατιωτικό προσωπικό και αποστάτες».

Οι Σεμπάμπ πραγματοποιούν τακτικά επιθέσεις εναντίον της κυβέρνησης, των αμάχων ή στρατιωτικών στόχων.

Τον Μάρτιο, μια επίθεση σε ξενοδοχείο της Γκαλκάγιο είχε στοιχίσει τη ζωή σε έξι ανθρώπους.

Οι Σομαλοί Σεμπάμπ, οι οποίοι συνδέονται με την αλ-Κάιντα, επιδιώκουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Μογκαντίσου, απ' όπου εκδιώχθηκαν τον Αύγουστο του 2011 από τη Δύναμη της Αφρικανικής Ένωσης στη Σομαλία.

Έκτοτε έχουν πολλαπλασιάσει τις επιθέσεις στη Σομαλία και πιο πρόσφατα σε γειτονικές χώρες όπως η Κένυα.



πηγή tvxs.gr

Μεταλλεία Σερίφου 1916 Μια ταξική σύγκρουση

Κυριακή, 21/08/2016 - 17:00
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ
100 χρόνια πριν. Μεταλλεία Σερίφου , 21 Αυγούστου 1916. 4 απεργοί δολοφονούνται από τους μηχανισμούς του κράτους και της εργοδοσίας. Ήταν μια ταξική σύγκρουση που καταγράφεται ανάμεσα στις σημαντικότερες του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα. 

Είχαμε βρεθεί στη Σέριφο αρκετά χρόνια πριν, το 2004. Η απεργία των μεταλλωρύχων είναι γνωστή στους κατοίκους του νησιού. Πολλοί γνωρίζουν από κάποιον δικό τους άνθρωπο τα γεγονότα, τα οποία μεταφέρονται παρόλο που έχουν περάσει δεκαετίες.

Πολλοί μεταλλωρύχοι έχασαν τη ζωή τους μέσα στις στοές, από την άγρια εκμετάλλευση και τις απάνθρωπες συνθήκες δουλειάς. Στη Σέριφο, μαζί με τη θλίψη για τα θύματα, υπάρχει η περηφάνια για την ιστορική απεργία του 1916, αλλά και τους αγώνες που ακολούθησαν μέχρι και το 1963, όταν τερματίστηκε και η λειτουργία των μεταλλείων.

Ακολουθεί το μεγαλύτερο μέρος του ρεπορτάζ που είχε δημοσιευθεί στον «Ριζοσπάστη» στις 5 Σεπτεμβρίου 2004. Με τη βοήθεια παλιών μεταλλωρύχων είχαν ζωντανέψει στιγμές εφιαλτικές και ηρωικές ταυτόχρονα:

«Με τη βοήθεια του 84χρονου σήμερα Γιώργου Λιβάνιου, μοναδικού εν ζωή προέδρου του σωματείου των μεταλλωρύχων (1958-’60), και αναφέροντας ορισμένα ιστορικά στοιχεία, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε ένα ελάχιστο στίγμα της γενικότερης κατάσταση που επικρατούσε στα μεταλλεία της Σερίφου.

Ο «Ρ» επισκέφθηκε τον Γ. Λιβάνιο στο σπίτι του, στο νησί. Ο βετεράνος μεταλλωρύχος συνδικαλιστής ξεδιπλώνει μνήμες ιστορικές, στιγμή τη στιγμή, ζωντανεύοντας τις εικόνες από το κάτεργο. Εικόνες εφιαλτικές για τους εργάτες, μα και ηρωικές, περήφανες για την ιστορία που έγραψαν, χαράζοντας το δρόμο για το δίκιο τους.  Έτσι, γυρίζοντας πίσω στο χρόνο, μας περιέγραψε τις συνθήκες στα μεταλλεία, αλλά και περιστατικά τα οποία του έχουν διηγηθεί παλιότεροι συνάδελφοί του, οι οποίοι δεν είναι πλέον στη ζωή.

Σέριφος : Πηγή ορυκτού πλούτου

Μεταλλωρύχοι στις αρχές του περασμένου αιώνα\
Μεταλλωρύχοι στις αρχές του περασμένου αιώνα
Η Σέριφος είχε μεταλλευτική δραστηριότητα αιώνων. Το 1885 ξεκινάει μια σημαντική περίοδος εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου του νησιού (κυρίως του σιδηρομεταλλεύματος) απ’ τον Γερμανό μεταλλειολόγο Αιμίλιο Γρόμαν. Μαζί με την εταιρεία«Σέριφος – Σπηλιαζέζα» αναλαμβάνει εργολαβικά την εξόρυξη. Στο νησί σημειώνεται σημαντική πληθυσμιακή αύξηση, κατά κύριο λόγο εργατών.

Από 2.134 κατοίκους το 1880, το νησί φτάνει τους 4.000 το 1912. Ο Γρόμαν αναγκάζει τους ιδιοκτήτες των μικρών κλήρων να του εκχωρούν τα χωράφια τους, χωρίς να τους αποδίδει αντίτιμο, με αντάλλαγμα ένα ισχνό μεροκάματο. Αν οι ντόπιοι αρνιόταν, τότε η εκχώρηση γινόταν «απλά» με το ζόρι. Οι άθλιες συνθήκες συνεχίζονται και απ’ τον γιο του Γρόμαν, Γεώργιο, που ανέλαβε το 1906. Οι εργοδότες είχαν μαζί τους στο νησί και ομάδες πιστών τους υπαλλήλων, που λειτουργούσαν ως επιστάτες και μαγκουροφόροι.

«Τον ήλιο τον βλέπανε μόνο κάθε Κυριακή» 

Η περιγραφή των συνθηκών απ’ τον Γ. Λιβάνιο, όπως του έχουν μεταφερθεί, με τη ζωντανή κουβέντα, είναι χαρακτηριστική και σαφώς πιο παραστατική για να αποτυπώσει την πραγματικότητα, από μια καταγραμμένη στο χαρτί ιστορική παράθεση: «Οι συνθήκες για τους μεταλλωρύχους την εποχή εκείνη ήταν βάρβαρες, απάνθρωπες.Δουλεύανε από ήλιο σε ήλιο, με το χάραμα της ημέρας έπρεπε να βρίσκονται στην είσοδο της κάθε στοάς και με τη δύση του ηλίου να σχολάνε. Τον ήλιο τον βλέπανε μόνο κάθε Κυριακή και όλα αυτά για ένα μεροκάματο που έφτανε ίσα – ίσα για να ζουν. Η ζωή τους δε μετρούσε για τους εργοδότες».

Τα όσα διηγείται ο παλιός μεταλλωρύχος αποτυπώνουν την ένταση και το βαθμό της εκμετάλλευσης μέσα από την αγριότητα στις μορφές και το περιεχόμενό της. Αντανακλώνται οι συνθήκες δουλειάς και οι συνθήκες ζωής των εργατών. Η αφήγηση του βετεράνου μεταλλωρύχου συνδικαλιστή είναι μοναδική ως προς αυτό: «Οι μεταλλωρύχοι κατοικούσαν σε απομακρυσμένες περιοχές της Σερίφου , νυχτοπερπατούσαν σαν τσακάλια δυόμισι και τρεις ώρες ποδαρόδρομο, ανεβοκατεβαίνοντας τις ράχες και τις ρεματιές, με μόνη συντροφιά τη φυλλάδα που τη χρησιμοποιούσαν για μπαστούνι. 
Ηταν υποχρεωμένοι με το χάραμα να βρίσκονται στοιβαγμένοι στις εισόδους της κάθε γαλαρίας για να πιάσουν δουλειά.

Ο παλιός μεταλλωρύχος, Γιώργος Λιβάνιος, που μας είχε μιλήσει,  μπροστά σε μια στοά των μεταλλείων στο Μεγάλο Λειβάδι
Ο παλιός μεταλλωρύχος, Γιώργος Λιβάνιος, που μας είχε μιλήσει, μπροστά σε μια στοά των μεταλλείων στο Μεγάλο Λιβάδι

Εκεί πήγαινε ο κάθε μαγκουροφόρος επιστάτης, έβαζε τη μαγκούρα ανάμεσά τους και τους έλεγε: «Από δω και μπρος θα πάτε για δουλειά, οι υπόλοιποι να φύγετε γιατί αργήσατε, αύριο πάλι». Φανταστείτε μόνο την ταλαιπωρία και την απόγνωση αυτών των ανθρώπων, που γυρνούσαν στα σπίτια τους άπραγοι. Οσοι είχαν την τύχη να δουλέψουν, αν δεν ακολουθούσαν τις εντολές του επιστάτη και αρνιούνταν αν πάνε σε κάποιο επικίνδυνο σημείο της γαλαρίας, η απάντηση άμεση: «Αν δεν πας, να πας σπίτι σου». Ετσι, οι εργάτες κατέβαιναν σαν μυρμήγκια στα βάθη της γης κάθε πρωί και δε γνώριζαν αν θα βγουν ζωντανοί ή όχι». Ένας απ’ αυτούς που δεν βγήκε ζωντανός ήταν και ο παππούς του 84χρονου, που σκοτώθηκε το 1907 και ήταν μόλις 32 χρόνων. Σκοτώθηκε στα μεταλλεία στις 31 Δεκέμβρη του 1907. «Τον πήρανε πρώτο και τον πήγανε σκοτωμένο στη γιαγιά μου και τα παιδιά της για πρωτοχρονιάτικο μποναμά».

Οι μνήμες στον 84χρονο είναι τόσο έντονες, που θυμάται μια συγκλονιστική ιστορία, που έζησε μόλις στα 6 του χρόνια. Την «κατέθεσε» και στην ομιλία του στην εκδήλωση τιμής και μνήμης, που γίνεται για τους 4 νεκρούς της απεργίας: «Ερχόμαστε από του Κύκλωπα τη σπηλιά με έναν παλιό μεταλλωρύχο. Οταν φθάσαμε στο ρήγμα των βουλλημέντων στο Μισοβούνι, ο γέρος έβγαλε από το δισάκι του ένα κρίθινο ψωμί, έκοψε μια φέτα και συγκινημένος την έριξε μέσα στο ρήγμα λέγοντας: «Ελα βρε Αόστρια, πάρε αυτό το ψωμί και μοιραστείτε με τους άλλους…». Τα δάκρυα στα μάτια του έτρεχαν ποτάμι». Ηταν ένας απ’ τους πολλούς νεκρούς που εγκλωβίστηκαν κάτω απ’ το βουνό και πέθαναν μέρες μετά αβοήθητοι…. «Έθαβαν εργάτες ζωντανούς για να αποκομίζουν με ληστρική εκμετάλλευση περισσότερα κέρδη. Οι εργάτες βρίσκονταν νεκροί καταπλακωμένοι στις στοές και οι οικογένειές τους ανησυχούσαν αφού δεν είχαν νέα τους. Ερχόταν κάποιος δικός τους άνθρωπος να ρωτήσει και του λέγανε πως ο νεκρός είχε φύγει απ’ τη δουλειά!»…

Η αιματοβαμμένη απεργία

Απέναντι τα μεταλλεία του Μεγάλου Λειβαδιού, όπου έγινε η ιστορική ταξική σύγκρουση
Απέναντι τα μεταλλεία του Μεγάλου Λιβαδιού, όπου έγινε η ιστορική ταξική σύγκρουση. Ο τόπος της σύγκρουσης απεικονίζεται και στην κεντρική φωτογραφία του θέματος. 

 «Ολη αυτή η κατάσταση», λέει ο Γ. Λιβάνιος, «ανάγκασε τους μεταλλωρύχους να εξεγερθούν, να κάνουν την απεργία, να σπάσουνε τα δεσμά του κατεστημένου». Η απεργίαξέσπασε στις 7 Αυγούστου του 1916. Οι μεταλλωρύχοι αρνούνται να φορτώσουν το ανδριώτικο πλοίο «Μανούσι», που ήρθε να παραλάβει σιδηρομετάλλευμα. Στις 24 Ιούλη είχε δημιουργηθεί το σωματείο «εργατών μεταλλευτών» Σερίφου , με αιτήματα την καθιέρωση του 8ωρου, την αύξηση των ημερομισθίων και τη λήψη μέτρων ασφαλείας των εργαζομένων. Η πρώτη οργανωμένη δράση οδήγησε στην απεργία. Στις 21 Αυγούστου έφτασαν10 χωροφύλακες, με επικεφαλής τον υπομοίραρχο Χρυσάνθου, στο νησί, με σαφή εντολή: Να καταπνίξουν την απεργία. Σε όλη την πορεία προς το Μεγάλο Λιβάδι, όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι απεργοί, οι χωροφύλακες χτυπάνε όποιον βρίσκουν μπροστά τους.Αμέσως φυλακίζουν την ηγεσία του σωματείου.

Το μνημείο για τους τέσσερις νεκρούς ήρωες εργάτες, αλλά και όσους αγωνίστηκαν μαζί τους
Το μνημείο για τους τέσσερις νεκρούς ήρωες εργάτες, αλλά και για εκείνους που αγωνίστηκαν μαζί τους

Μόλις το απόσπασμα φθάνει στο Μεγάλο Λιβάδι, δίνει 5λεπτη προθεσμία στους απεργούς να λήξουν τον αγώνα τους. Τα 5 λεπτά εκπνέουν και οι χωροφύλακες αρχίζουν να πυροβολούν εν ψυχρώ τους εργάτες. Πρώτος πέφτει νεκρός ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΚΟΥΖΟΥΠΗΣ και ακολουθούν ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΖΩΙΛΗΣ, ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΡΟΦΑΝΗΣ και ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ. Οι μεταλλωρύχοι αμέσως φυσικά αντιδρούν και γενικεύεται η σύρραξη, στην οποία συμμετέχουν και γυναίκες και παιδιά. Οι χωροφύλακες τραυματίζονται. Ο Χρυσάνθου λιθοβολείται μέχρι θανάτου, ενώ ο αστυνόμος Σερίφου , Τριανταφύλλου, γκρεμίζεται από τη γέφυρα φόρτωσης στη θάλασσα. Σύμφωνα, μάλιστα, με τους ντόπιους, γυναίκα ήταν αυτή που έριξε την πέτρα που χτύπησε το κεφάλι του Χρυσάνθου.

Ο Γ. Λιβάνιος, μας πληροφορεί πως εκτός των 4 νεκρών, από όσο ο ίδιος γνωρίζει, υπήρχαν και άλλοι δυο. Ο ένας πέθανε μετά από λίγες μέρες, ενώ ο δεύτερος πέθανε στη μεταφορά του στο νοσοκομείο. Επίσης, σύμφωνα με τους ντόπιους και τον 84χρονο, αφού έληξε η μάχη, οι εργάτες πήραν τα όπλα και πήγανε στα γραφεία της εταιρίας. «Εκεί τους σταμάτησε ένα παπάς και τους είπε, «ειρήνη υμίν, όχι άλλο αίμα, ρε παιδιά». Η απεργία έληξε με μερική ικανοποίηση των αιτημάτων των μεταλλωρύχων, ήταν μια νίκη της εργατικής τάξης».

Σήμερα, αν επισκεφθεί κάποιος το Μεγάλο Λιβάδι και τον τόπο όπου έγινε η μάχη, θα συναντήσει βαγόνια και ράγες παρατημένα, σαν να έγινε χτες η σύγκρουση. Εντυπωσιακές είναι η μισογκρεμισμένη γέφυρα φόρτωσης, αλλά και οι είσοδοι των στοών. Χαρακτηριστικό είναι πως, όταν προχωρήσεις ελάχιστα μέτρα στις στοές, η θερμοκρασία αλλάζει και η παγωνιά, που κυριαρχεί, σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς άντεχαν αυτοί οι άνθρωποι να δουλεύουν ώρες επί ωρών. Και φυσικά, δεν είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο το κρύο της στοάς…

Τα επόμενα χρόνια της εκμετάλλευσης

Μπορεί οι εργάτες να κατάφεραν με τον αγώνα τους να αποκτήσουν κάποια στοιχειώδη δικαιώματα. Μπορεί να σταμάτησαν να δουλεύουν «από ήλιο σε ήλιο», η εκμετάλλευση όμως συνεχίστηκε, γιατί, όπως μας είπε και ο παλιός μεταλλωρύχος, «κανένας εργοδότης δεν αγαπάει τον εργάτη». Ο 84χρονος δούλευε στα μεταλλεία και, όπως γράψαμε και παραπάνω, διατέλεσε πρόεδρος από το 1958 έως το 1960.

Μας περιέγραψε τις συνθήκες της εποχής: «Απεργίες κάθε τόσο, για πληρωμή, για να φέρουμε το ΙΚΑ, για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Στη δουλειά οι συνθήκες είχαν βελτιωθεί μερικώς, αλλά η εκμετάλλευση και οι άθλιες συνθήκες παρέμεναν, με σκοπό πάντα το κυνήγι του κέρδους. Αναπνέαμε τη σκόνη απ’ το μετάλλευμα και τις αναθυμιάσεις απ’ τις εκρήξεις των φουρνέλων. Αναπνέαμε και τα ‘χουμε «παράσημα», τα ‘χουμε κληρονομήσει. Η πνευμονοκονίαση και άλλες αρρώστιες θέριζαν τους μεταλλωρύχους».

Μια ακόμα ιστορία δείχνει πως δεν υπολογιζόταν και τότε η ζωή των εργατών: «Είχαμε τραυματισμούς και θανατηφόρα ατυχήματα από μη τήρηση της ασφάλειας. Λέγαμε να βάλουμε υποστυλώματα να κρατήσουμε το έδαφος, αλλά αυτό γινόταν μετά τη ζημιά… Θυμάμαι, ήμουν μπιστολαδόρος και βλέπω πως η στοά κούναγε, δηλαδή έκανε ψιλά χαλίκια, ένδειξη ότι θα γίνει κατολίσθηση. «Πάρε τους εργάτες και φύγε από κει, είπα στον επικεφαλής, το βουνό περπατάει, θα γίνει ζημιά». Και αυτός μου απάντησε: «Μπα, δεν έχει ανάγκη»Δεν πρόλαβα να αρχίσω τη φράση μου,έγινε κατολίσθηση. Τράβηξα ευτυχώς τους δύο εργάτες και σωθήκανε».  Τα πάντα για να θησαυρίσουν ακόμα περισσότερο: «Είχανε κάνει προπώληση, αλλά δεν είχαν μετάλλευμα. Πηγαίνανε σε περιοχές που ήταν πιο εύκολη εξόρυξη, έκοβαν τις κολόνες για να αποκομίσουν πιο γρήγορα μετάλλευμα, με αποτέλεσμα να θάβουν τους εργάτες ζωντανούς»…

 Κι όταν δεν είχαν πια κέρδος…

Ο Ζανής Λιβάνιος, παλιός μεταλλωρύχος
Ο Ζανής Λιβάνιος, παλιός μεταλλωρύχος

Οταν οι κληρονόμοι του Γρόμαν βρήκαν πλουσιότερες φλέβες μεταλλεύματος στη Νότια Αφρική, τα εγκατέλειψαν τα μεταλλεία της Σερίφου . Το 1963 τα μεταλλεία κλείνουν. Και το νησί ερημώνει.

Ο 68χρονος Ζανής Λιβάνιος, που έζησε το κλείσιμο των μεταλλείων, μας περιγράφει: «Μας χρωστούσαν έξι – επτά μήνες μισθούς και λέγανε πως σύντομα θα μας πληρώσουν. Μέχρι τελευταία στιγμή δε μας είχαν πει τίποτα. Στις 20 Ιούλη του 1963. Μόλις το μάθαμε 300 άτομα τουλάχιστον κάναμε πορεία, με τη σημαία του συνδικάτου, απ’ τη Χώρα μέχρι το Μεγάλο Λιβάδι (3 ώρες δρόμος) στα γραφεία της εταιρίας.
Ο διευθυντής που ψάχναμε να μιλήσουμε είχε φύγει με το τελευταίο βαπόρι που φόρτωσε»…

…σκορπίσανε την ανεργία

Το νησί αμέσως ερήμωσε. Ο κόσμος έφυγε και ελάχιστοι μείνανε, όπως μας δήλωσαν και οι δύο παλιοί μεταλλωρύχοι. Δουλειά δεν υπήρχε. «Υπήρχαν και χρονιές που κάναμε λιγότερα από 50 μεροκάματα το χρόνο. Ζούσαμε από ελάχιστες αγροτικές ή κτηνοτροφικές δουλιές, που δε φτάνανε ούτε για να περάσει οικογένεια», λέει στο «Ρ» ο 68χρονος Ζ. Λιβάνιος.

Ο 68χρονος δούλευε στα μεταλλεία απ’ το 1956 και ήταν πρόεδρος του σωματείου, όταν σταμάτησε η λειτουργία τους. Μέλη του ήταν ελάχιστοι εργάτες και το 1977 τροποποιήθηκε σε σωματείο μεταλλευτών – οικοδόμων – λατόμων.

Χαρακτηριστικό της ερήμωσης του νησιού ήταν πως το 1963 το σχολείο του μεγάλου Λιβαδιού είχε 85 παιδιά και το 1967 έκλεισε! Τα μεταλλεία δεν ξαναλειτούργησαν, παρά μόνο το 1964, απασχολώντας γύρω στους 40 εργάτες, φόρτωσαν το εξορυγμένο μετάλλευμα που είχε μείνει. Προφανώς, οι εργοδότες δεν ήθελαν να χάσουν ούτε ελάχιστα απ’ τα κέρδη τους…

Ο χώρος όπου έγινε η σύγκρουση στο Μεγάλο Λιβάδι, αλλά και τα μεταλλεία όπου θυσιάστηκαν ανυπολόγιστες ανθρώπινες ζωές αποτελούν τόπους ιστορικούς για την εργατική τάξη και τους αγώνες της. Αποτελούν κομμάτι της εργατιάς, το οποίο σίγουρα η αστική τάξη ακόμα και σήμερα δε θέλει να θυμόμαστε, γιατί πολύ απλά δεν τη βολεύει…»

Πηγή: Ριζοσπάστης 

Ένα αφιέρωμα για τη μεγάλη απεργία των μεταλλωρύχων στη Σέριφο, το 1916, που αξίζει να διαβαστεί είναι το κείμενο της Δώρας Μόσχου, που δημοσιεύθηκε στον «Ριζοσπάστη» στις 31/8/2003. Μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας ΕΔΩ.

Αναδημοσίευση από imerodromos

Στους 50 ανέβηκε ο αριθμός των νεκρών από την επίθεση στο Γκαζιάντεπ

Κυριακή, 21/08/2016 - 14:42
Σε 50 ανήλθε ο αριθμός των νεκρών από την επίθεση που σημειώθηκε χθες το βράδυ στο Γκαζιάντεπ, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του γραφείου του κυβερνήτη της επαρχίας αυτής στη νοτιοανατολική Τουρκία.

Προηγούμενος απολογισμός έκανε λόγο για 30 νεκρούς και 94 τραυματίες.


Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διατύπωσε σήμερα την εκτίμηση ότι η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος είναι "πιθανόν" ο δράστης της επίθεσης που στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 50 ανθρώπους οι οποίοι χόρευαν στον δρόμο γιορτάζοντας έναν γάμο που γινόταν στην πόλη Γκαζιάντεπ της νοτιοανατολικής Τουρκίας, κοντά στα συριακά σύνορα.

Η επίθεση ήταν πιθανόν επίθεση καμικάζι, καθώς από την εισαγγελία έγινε γνωστό πως στον τόπο της έκρηξης βρέθηκε ένα κατεστραμμένο γιλέκο εκρηκτικών. "Υπεύθυνοι πήγαν με την αστυνομία στον τόπο της έκρηξης και βρήκαν τα υπολειμματα ενός γιλέκου εκρηκτικών για επίθεση καμικάζι", ανακοίνωσε η εισαγγελία, σύμφωνα με τον Τύπο.

"Ο αριθμός των ανθρώπων που σκοτώθηκαν σ' αυτή την τρομοκρατική επίθεση είναι σήμερα 50", ανακοίνωσε εξάλλου ο κυβερνήτης της Γκαζιάντεπ Αλί Γερλίκαγια, ο οποίος δεν διευκρίνισε τον αριθμό των τραυματιών, που φθάνουν όμως τους 100.

Η νύφη και ο γαμπρός επέζησαν της επίθεσης, αν και ο γαμπρός είναι τραυματισμένος, δήλωσε τοπικός αξιωματούχος. Ήταν η παραδοσιακή βραδιά της χέννας, μια γιορτή που κάνει η οικογένεια της νύφης πριν από τον γάμο και στη διάρκειά της βάφονται με χέννα τα μαλλιά των επισκεπτών.

Σήμερα έγιναν οι κηδείες τουλάχιστον 12 από τους νεκρούς, όμως οι κηδείες των υπολοίπων θα πρέπει να γίνουν αργότερα επειδή πολλά από τα θύματα έχουν διαμελιστεί και χρειάζονται τεστ DNA για την ταυτοποίησή τους, δήλωσαν πηγές στις δυνάμεις ασφαλείας.

Σε ανακοίνωσή του, ο πρόεδρος Ερντογάν υπογραμμίζει πως δεν υπάρχει "καμιά διαφορά" ανάμεσα στον εξόριστο ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο κατηγορεί ότι εξύφανε την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, τους αντάρτες του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και την τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος, "πιθανό αυτουργό της επίθεσης στο Γκαζιάντεπ".

"Η χώρα μας, το έθνος μας, δεν μπορούν παρά να επαναλάβουν ένα και το ίδιο μήνυμα σ' αυτούς που μας επιτίθενται: θα αποτύχετε!", προσθέτει στην ανακοίνωση.

Ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ καταδίκασε την "επαίχυντη τρομοκρατική επίθεση" στο Γκαζιάντεπ. "Η Γαλλία βρίσκεται στο πλευρό όλων όσοι μάχονται εναντίον της μάστιγας της τρομοκρατίας", δήλωσε σύμφωνα με ανακοίνωση της γαλλικής προεδρίας.

Ένας τούρκος αξιωματούχος είπε πως ο γάμος "γινόταν υπαίθρια" και σε μια συνοικία του κέντρου της Γκαζιάντεπ όπου υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση Κούρδων, πράγμα που ενισχύει την υπόθεση ότι επρόκειτο για μια τζιχαντιστική επίθεση.

Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Dogan, ο γαμπρός και η νύφη κατάγονται από την περιοχή του Σιίρτ, ανατολικότερα, όπου ζουν κυρίως Κούρδοι.

Σύμφωνα με το πρακτορείο, ένας καμικάζι ανακατεύτηκε με τους προσκεκλημένους --μεγάλος αριμός των οποίων ήταν γυναίκες και παιδιά-- και πυροδότησε τα εκρηκτικά με τα οποία ήταν ζωσμένος. Οι δυνάμεις ασφαλείας καταζητούν τώρα δύο πρόσωπα που τον συνόδευαν και διέφυγαν.

Η Γκιουσέρ Ατές, η οποία είναι μεταξύ των τραυματιών, αφηγήθηκε στην εφημερίδα Hurriyet πως η επίθεση πραγματοποιήθηκε τη στιγμή που η γιορτή τελείωνε. "Καθόμασταν σε καρέκλες, συζητούσα μ' έναν γείτονά μου. Σκοτώθηκε, κατέρρευσε πάνω μου κατά την έκρηξη. Αν δεν είχε πέσει πάνω μου, θα ήμουν νεκρή", είπε.

Το φιλοκουρδικό Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) ανέφερε σε δήλωσή του πως ο γάμος ήταν ενός μέλους του και πως γυναίκες και παιδιά είναι μεταξύ των νεκρών.

Ο Ερντογάν διατύπωσε την εκτίμηση πως οι δράστες της επίθεσης είχαν στόχο να σπείρουν τη διχόνοια ανάμεσα στις διάφορες εθνότητες που ζουν στην Τουρκία.

Πολλοί τζιχαντιστές θεωρούν τους Κούρδους εχθρούς. Στη γειτονική Συρία οι κουρδικές πολιτοφυλακές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των μαχών εναντίον της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος.

Άνθρωποι έφθασαν στον τόπο της επίθεσης κρατώντας τουρκικές σημαίες και φωνάζοντας "η χώρα δεν μπορεί να διχαστεί", αλλά άλλοι επιχείρησαν να τους πάρουν τις σημαίες και η αστυνομία πυροβόλησε στον αέρα για να τους διαλύσει.

Όπως συμβαίνει σε κάθε μεγάλη επίθεση, οι τουρκικές αρχές απαγόρευσαν τη μετάδοση εικόνων απ' ευθείας από τα τηλεοπτικά δίκτυα και τους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.

Ήταν η πιο φονική επίθεση που έχει πραγματοποιηθεί στην Τουρκία από πέρυσι τον Οκτώβριο, όταν καμικάζι βομβιστές σκότωσαν 100 ανθρώπους στη διάρκεια εργατικής και φιλοκουρδικής συγκέντρωσης έξω από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Άγκυρας.






πηγή ΑΠΕ

Ο Αμερικανός οικονομολόγος Στίγκλιτς: Καταργήστε το ευρώ

Κυριακή, 21/08/2016 - 11:00
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η Ελλάδα και οι επιβληθείσες περικοπές είναι εμβληματικές της αποτυχίας του ευρώ, γράφει ο Αμερικανός νομπελίστας στο νέο του βιβλίο, όπου τεκμηριώνει την άποψή του ότι το κοινό νόμισμα απειλεί την Ευρώπη.

«Τα κατασκευαστικά λάθη του, μοιάζουν αξεπέραστα. Είναι καιρός να σκεφτεί κανείς την κατάργησή του», αναφέρει ο Στίγκλιτς.

Κατά τον Αμερικανό οικονομολόγο, το ευρώ είναι εμπόδιο για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ο ίδιος θεωρεί την κατάργηση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος ως τη μοναδική δυνατότητα για να δοθεί ώθηση στην παραλυμένη Ευρώπη.

«Το ευρώ δημιουργήθηκε για να εξασφαλίσει την ανάπτυξη και να φέρει μεγαλύτερη αλληλεγγύη στην Ευρώπη. Συνέβη, όμως, το ακριβώς αντίθετο. Ορισμένες χώρες βρίσκονται σε βαθιά οικονομική ύφεση, η οποία είναι μεγαλύτερη από τη μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του ΄30» και επειδή «τα κατασκευαστικά λάθη του ευρώ μοιάζουν αξεπέραστα, είναι καιρός να σκεφτεί κανείς την κατάργησή του».

Ο Αμερικανός νομπελίστας θεωρεί την Γερμανία υπεύθυνη για το γεγονός ότι το ευρώ απέτυχε.
Όπως επισημαίνει, ηταν «μοιραία η απόφαση» να δημιουργηθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατά το πρότυπο της γερμανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας (Bundesbank), η οποία ασχολείται μόνο με την καταπολέμηση του πληθωρισμού και λιγότερο με την οικονομική ανάπτυξη. Επίσης, με τους κανόνες για τις οφειλές αφαιρέθηκε από τις κυβερνήσεις κάθε δυνατότητα να εξισορροπηθούν οι διαφορές στο ρυθμό ανάπτυξης με μια προληπτική πολιτική. Η αντιμετώπιση της Ελλάδας και οι επιβληθείσες περικοπές είναι, κατά τον Στίγκλιτς, εμβληματικές αυτής της αποτυχημένης πολιτικής. Η συνέπειά της ήταν να εμποδίσει το ευρώ την ανάπτυξη στην Ευρώπη, να βαθύνει η διάσπαση και να καταστεί επενδυτικό φρένο.

Σύμφωνα με τον Στίγκλιτς εάν η νομισματική ένωση συνεχίσει να υπάρχει με τη σημερινή της αναποτελεσματική μορφή θα έχει τρομακτικές απώλειες της τάξεως των 200 τρισεκατομμύριων ευρώ σε πλούτο και ευημερία. Το ποσό αυτό, είναι το 20πλάσιο των συνολικών οικονομικών επιδόσεων της Ευρωζώνης. Εάν δηλαδή οι Ευρωπαίοι διατηρήσουν το ευρώ θα είναι σαν να εργάζονται για 20 χρόνια δωρεάν.

Ο Στίγκλιτς βλέπει ως την καλύτερη λύση να μετατραπεί η Ευρωζώνη «σε μια πραγματική νομισματική ένωση». Η άκαμπτη, όμως, γερμανική στάση και όλοι οι (εφαρμοστέοι) κανόνες θα έπαιρναν πολύ χρόνο και θα ήταν δαπανηροί ώστε να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, αναφέρει.

Γι' αυτό, όπως υποστηρίζει η διάσπαση (του ευρώ) είναι ο μόνος πολιτικά εφικτός δρόμος. Για να περιοριστούν οι ζημιές, ο νομπελίστας οικονομολόγος προτείνει τη διάσπασή του σε ένα βόρειο και νότιο ευρώ. Έτσι εκτιμά ότι θα μπορέσει να αντιμετωπισθεί καλύτερα το διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης των χωρών της Ευρωζώνης.

Πηγές: Der Spiegel, ΑΜΠΕ