Την Τρίτη 7 Φεβρουαρίου  2023 στις 10.οο το βράδυ 
                                 στην εκπομπή  ¨Con Anima Con Brio¨
                που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Διαμαντόπουλος
                                    Ηχογράφηση: Νίκος Δεληστάθης

Αγαπητοί φίλοι της χορωδιακής μουσικής στην αποψινή εκπομπή θα σας μεταδώσουμε το δεύτερο  μέρος, από χορωδίες που συμμετείχαν  ,στο Χορωδιακό φεστιβάλ του Cabrovo της Βουλγαρίας που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2022

Σ’ αυτή την εκπομπή θα ακούσουμε το πρόγραμμα που παρουσίασε η Χορωδία “ Padjadjaram University Choir ,Bandung City, West Java – Indonesia”  Conductor: Prof  Arvin Zeinullah και την χορωδία Chamber choir “VOX ANIMAE” ,από την Ρίγα της Λετονίας Conductor: Prof: Sindija Druva
 

Στο πλευρό των καλλιτεχνών που διαμαρτύρονται για την κυβερνητική υποβάθμιση των σπουδών τους, στέκεται ο σπουδαίος τραγουδοποιός Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ενώνει τη φωνή του με όσους βγήκαν χθες στους δρόμους να διαδηλώσουν ενάντια στην καλλιτεχνική απαξίωση που επιχειρείται με το Προεδρικό Διάταγμα 85/2022 που εξισώνει τα πτυχία καλλιτεχνικών σχολών με απολυτήρια Λυκείου.

«Ανυπεράσπιστοι, φτωχοί, απαξιωμένοι και κυνηγημένοι από ένα κράτος-εχθρό κάθε σπίθας που μπορεί να φωτίσει το σκοτάδι του».

Ολόκληρο το κείμενο του Αλκίνοου Ιωαννίδη για τις κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών
Η καρδιά μου αγκαλιά με τις αδερφές και τους αδερφούς μου στην Τέχνη. Αυτά τα ψώνια, οι χασομέρηδες, οι αχαΐρευτοι, οι αιθεροβάμονες, οι εξώλης και προώλης, αυτοί οι ιερείς της ανθρωπιάς και της αγάπης, παντοδύναμοι και ευάλωτοι, ανασφαλείς και ατρόμητοι, αυτοί πληρώνουν εκ μέρους όλων μας το πανάκριβο τίμημα για έναν κόσμο λιγότερο μάταιο.

Όχι μόνο οι διάσημοι και οι «πετυχημένοι». Μα κυρίως όσες και όσοι παλεύουν να βγάλουν την κάθε μέρα, χωρίς χρήματα για το νοίκι αλλά με πίστη, με όνειρο, με ευθύνη, με ακούραστη, απλήρωτη εργασία. Χωρίς εγγυήσεις, χωρίς δίχτυ ασφαλείας, χωρίς στήριξη, χωρίς επιβράβευση. Ανυπεράσπιστοι, φτωχοί, απαξιωμένοι και κυνηγημένοι από ένα κράτος-εχθρό κάθε σπίθας που μπορεί να φωτίσει το σκοτάδι του, κρατάνε, χρόνια τώρα, κάτι ζωντανό και πολύτιμο σε μια χώρα που βουλιάζει. Ηθοποιοί, χορευτές, μουσικοί, φωτογράφοι, κινηματογραφιστές, εικαστικοί, συγγραφείς, ποιητές. Άνθρωποι που σκύβουν πάνω στη λέξη, στη νότα, στην κίνηση, στη λεπτή απόχρωση του αισθήματος.

Που βαθαίνουν στην κάθε έννοια, στην κάθε αλήθεια, που τολμούν να αντικρίσουν τα σκοτάδια τους για να ξορκίσουν τα δικά μας. Κάθε ιδέα, κάθε προσχέδιο, κάθε μελέτη, κάθε πρόβα, κάθε άσκηση, κάθε επιτυχία, κάθε απόρριψη, κάθε ματαίωση, κάθε έκθεση, κάθε από ψυχής μοιρασιά, μια προσευχή στο φως.

Μας γεννά η θυσία των ωραιότερων ανθρώπων που πάτησαν τη γη. Ερχόμαστε από τους αιώνες. Κι εσείς, προσωρινοί διαχειριστές της αθλιότητας, ακαλλιέργητοι δούλοι της ασχήμιας, νομίζετε πως ορίζετε τις ζωές μας… Πηγή: www.rosa.gr

Το θέατρο Επί Κολωνώ οργανώνει μία βραδιά αφιερωμένη στη ζωή και στο έργο του Μάριου Ποντίκα με τη συμμετοχή συνεργατών και φίλων του. Ο Μάριος Ποντίκας υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, ανατόμος της ελληνικής κοινωνίας και των παθογενειών της. Με σταθερή παρουσία στο θέατρο για περίπου 50 έτη συνετέλεσε καθοριστικά στη διαμόρφωση του σύγχρονου ελληνικού θεατρικού λόγου, προσεγγίζοντας με τόλμη και οξυδέρκεια, άλλοτε με ρεαλισμό, άλλοτε με σαρκασμό και άλλοτε με αλληγορική ματιά τη συμπεριφορά του νεοέλληνα.
Στην τιμητική εκδήλωση μνήμης συμμετέχουν η Αντιγόνη Καραλή-Δημητριάδη, π. εθνική εκπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Γυναικών και π. Πρόεδρος Κέντρου Ερευνών για θέματα Ισότητας, ο Γιώργος Π. Πεφάνης,  Πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Γιάννης Σολδάτος συγγραφέας και ιδρυτής των εκδόσεων Αιγόκερως και ο Γιάννης Χρυσούλης, θεατρικός συγγραφέας. Τέλος, συμμετέχει η δραματολόγος Ειρήνη Μουντράκη που θα έχει και τον συντονισμό της συζήτησης. 
Στη διάρκεια της εκδήλωσης θα προβληθεί οπτικό υλικό αφιερωμένο στο έργο του Μάριου Ποντίκα σε επιμέλεια της θεατρολόγου Κατερίνας Δημητρακοπούλου.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου στις 20.30, αμέσως μετά το τέλος της παράστασης Ο Γάμος του Μάριου Ποντίκα (ώρα έναρξης 18.15) που παρουσιάζεται στο θέατρο Επί Κολωνώ σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη. 

Λίγα λόγια για τον Μάριο Ποντίκα

Ο Μάριος Ποντίκας γεννήθηκε το 1942 στη Μυτιλήνη. Πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών της Αθήνας. Για μεγάλο χρονικό διάστημα απασχολήθηκε στην διαφήμιση (ως κειμενογράφος – δημιουργικός συντελεστής). 
Έργα του έχουν παρουσιαστεί στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Ο γάμος), στο Εθνικό Θέατρο (Τρομπόνι, Ορθός Λόγος, Θεατές), στο Θέατρο ΣΤΟΑ (Θεατές, Εσωτερικαί Ειδήσεις, Κοίτα τους, Ο λάκκος και η φάβα, Η πανοραμική θέα μιας νυχτερινής εργασίας, Η γυναίκα του Λωτ - έργο που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τη Θεατρική Σκηνή του Α. Αντωνίου με τίτλο ΕΣΤΩ), στο Θεσσαλικό Θέατρο (Η διαθήκη, Εθνική γιορτή), στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (Η γυναίκα του Λωτ, Τρομπόνι) και σε άλλες σκηνές, μεταξύ των οποίων πολλές πανεπιστημιακές, ημικρατικές, ερασιτεχνικές. Υπήρξε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου. 
Το 2004 παρουσιάστηκε το έργο του Ο δολοφόνος του Λάιου και τα κοράκια (μια απόπειρα επανα-ανάγνωσης του μύθου του Οιδίποδα και του έργου του Σοφοκλή Οιδίπους Τύραννος). Η παράσταση, σε σκηνοθεσία Γ. Αναστασάκη, ήταν παραγωγή του Θεάτρου ΣΤΟΑ, και συμμετείχε στην ΧΙΙ Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος στους Δελφούς – Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών. Παρουσιάστηκε επίσης από τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, σε σκηνοθεσία Λέας Μαλένη. Το δραματικό κείμενό του Η Κασσάνδρα απευθύνεται στους νεκρούς παρουσιάστηκε στη 2η Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος στη Σικυώνα (2006) σε ανάγνωση Θόδωρου Τερζοπουλου και το 2007 σε παράσταση στο θέατρο Άττις, σε σκηνοθεσία του Τερζόπουλου. Το 2010 συμμετείχε με κείμενά του στην εκδήλωση Θεοφαγία - Ανθρωποφαγία της Εταιρείας Μελέτης Πολιτιστικής Ετερότητας, σε συνεργασία με τον φωτογράφο Νίκο Παναγιωτόπουλο. Τον Αύγουστο του 2011 διάβασαν ο ίδιος και ο Θ. Τερζόπουλος αποσπάσματα από το νέο του έργο Χλιμίντρισμα στην 3η Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος στη Σικυώνα.
Αρκετά από τα θεατρικά του έργα (Θεατές, Τρομπόνι) έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο ενώ ο ίδιος έχει επίσης διασκευάσει για την τηλεόραση κείμενα της Ελληνικής Πεζογραφίας, ανάμεσα στα οποία Ο μεγάλος θυμός της Ντόρας Γιαννακοπούλου, Η αγάπη άργησε μια μέρα της Λιλής Ζωγράφου -σενάριο για το οποίο τιμήθηκε και με Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στα Τηλεοπτικά Βραβεία ΠΡΟΣΩΠΑ '98- και Η Χαμένη Άνοιξη του Στρατή Τσίρκα. Στον κινηματογράφο έχει συνυπογράψει το σενάριο της ταινίας του Νίκου Κούνδουρου Μπορντέλο και της ταινίας του Όμηρου Ευστρατιάδη Ματωμένη Γη. 
Έχει εκδώσει δύο συλλογές με πεζογραφήματα του (Δραπέτης γηροκομείου, Κλειδαρότρυπα και άλλες ιστορίες) αρκετά από τα οποία έχουν προδημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. To 2012 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ το βιβλίο του Ζήτω, μια ανθολόγηση διηγημάτων από παλαιότερες δημοσιεύσεις τους, και το Κουταμάρες (και μια εξυπνάδα). Ο δεύτερος τόμος Κουταμάρες (και μια εξυπνάδα) κυκλοφόρησε το 2014 σε επιμέλεια του Αχιλλέα Κυριακίδη. 
Τα τελευταία χρόνια ήταν μέλος της συντακτικής ομάδας του ηλεκτρονικού περιοδικού ΧΑΡΤΗΣ.

"Ο Γάμος"
του Μάριου Ποντίκα

Ομάδα Νάμα 
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά):
Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Κάτσενου, 
Αθανασία Κουρκάκη, Μέγκυ Σούλι

Επί Κολωνώ
(Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Αθήνα)

Παραστάσεις: 
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:15 & Κυριακή στις 18:15
*Νέα Ημερομηνία Παράστασης: Τετάρτη 15/02, στις 18.15
(Θα ακολουθήσει εκδήλωση αφιερωμένη στον Μάριο Ποντίκα)
https://www.viva.gr/tickets/theater/gamos/

Ο Μάριος Ποντίκας εμπιστεύτηκε στην Ομάδα Νάμα για τη φετινή περίοδο το έργο του «Ο Γάμος» που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη και καλλιτεχνική επιμέλεια Γιώργου Χατζηνικολάου.
Η παράσταση συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία της στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ από Πέμπτη έως και Κυριακή.

Λίγα λόγια για το έργο
Μια νεαρή κοπέλα βιάζεται και ό,τι ακολουθεί είναι οι αλλεπάλληλοι «βιασμοί» της από την οικογένεια, την κοινωνία, τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης. Η ίδια βρίσκεται «καθηλωμένη» σε όλη τη διάρκεια του έργου, αμέτοχη και ανυπεράσπιστη, ενώ παρακολουθούμε όλους τους ανθρώπους γύρω της να έχουν λόγο και άποψη γι’ αυτό που της συνέβη και δικαιώματα πάνω στο σώμα της, που γίνεται ένα πεδίο συγκρούσεων. Η υποκρισία οδηγεί στη συμβιβαστική λύση του γάμου της με τον βιαστή της και την ίδια στην αυτοπυρπόληση. Τυλιγμένη ολόκληρη σε επιδέσμους λόγω των καθολικών εγκαυμάτων, παραμένει βουβή μέχρι τέλους στην αίθουσα δικαστηρίου, αρνούμενη να ενδώσει σε οποιαδήποτε συναινετική συμμετοχή της και γίνεται το τραγικό σύμβολο της αξιοπρέπειας απέναντι σε κάθε είδους βιασμό.
Σε μια εποχή που εξακολουθούν να κατακλύζουν τις ειδήσεις θέματα για γυναικοκτονίες, για άνιση και προσβλητική μεταχείριση, σε μια εποχή που δίνονται ακόμη συνεχώς μάχες για το δικαίωμα των γυναικών πάνω στο σώμα τους και τον αυτονόητο σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη, το έργο συνεχίζει να μιλάει εξ ίσου καθαρά και δυνατά στους θεατές, όσο και τη στιγμή της συγγραφής του, αιχμηρό σαν ακονισμένο ξυράφι.
Ο Μάριος Ποντίκας, μία ιδιότυπη περίπτωση του ελληνικού θεάτρου και ένας από τους πιο σημαντικούς εκπρόσωπους και ανανεωτές της νεοελληνικής δραματουργίας, αποτυπώνει με ενάργεια τις παθογένειες μιας κοινωνίας, ρίχνοντας φως σε ένα δραματουργικό σύμπαν σκοτεινό και νατουραλιστικό αλλά με ρωγμές λυρισμού που αφήνουν αχτίδες φωτός να εισέλθουν. Η προσπάθειά του επικεντρώνεται στο να μιλήσει για την ατομική ευθύνη η οποία κατ’ επέκταση γίνεται και συλλογική. Τα έργα του είναι καρπός παρατήρησης, ιδεολογικής, πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης, ποτισμένα από ψύχραιμη σκέψη αλλά και από ευθύβολη στόχευση.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Μάριος Ποντίκας
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη 
Σκηνικά, συνεργάτης σκηνοθεσίας: Γιώργος Χατζηνικολάου
Κοστούμια: Μαρία Αναματερού
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική &Sound design: Στέλιος Γιαννουλάκης
Φωτογραφίες: Γιώργος Χατζηνικολάου, Μαρία Αναματερού
Βοηθός σκηνοθέτιδος: Φαίδρα Αγγελάκη
Τrailer παράστασης: Στέφανος Κοσμίδης
Σχεδιασμός οπτικής ταυτότητας: Ιωάννης Κ.Τσίγκας
Social media: Δανάη Γκουτκίδου
Υπεύθυνοι επικοινωνίας παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Διεύθυνση Παραγωγής:     Μαρία Αναματερού
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα

ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ (με αλφαβητική σειρά)
Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Κάτσενου, Αθανασία Κουρκάκη, Μέγκυ Σούλι

Έγραψαν για την παράσταση

«Ο ρεαλισμός και το ντοκουμενταρίστικο ύφος συναγωνίζονται σε αυτήν τη σκηνική απόδοση του σημαντικού νεοελληνικού έργου, που εκθέτει χωρίς ωραιοποιήσεις την κακοποίηση που επιφυλάσσει η οικογένεια και η κοινωνία στα θύματα βιασμού». Τώνια Καράογλου | Αθηνόραμα

«[…] Αν και γραμμένο πριν από σαράντα χρόνια, το έργο του Μ. Ποντίκα, καταφέρνει ακόμη να ξεγυμνώνει τη νοοτροπία που οδηγεί στους κατ' εξακολούθηση βιασμούς σε βάρος του θύματος από την κοινωνία και τους θεσμούς της όπως καθρεφτίζονται στη μικρογραφία της, την οικογένεια. Αφιερωμένη στη μνήμη του συγγραφέα που έφυγε τον περασμένο Σεπτέμβριο, η καθηλωτική παράσταση στο θέατρο Επί Κολωνό υπηρετεί τους στόχους που έχει θέσει η Ομάδα για ένα θέατρο κοινωνικού περιεχομένου που ταυτόχρονα αναδεικνύει τις δυνατότητες της ελληνικής δραματουργίας». Ιωάννα Σωτήρχου | Εφημερίδα Συντακτών

 «Η Ελένη Σκότη είδε τον «Γάμο» του Ποντίκα ως in-yer-face, παρά ως οριζόντια ηθογραφική καταγραφή. Εδώ, φραστική και σωματική βία ανυψώνονται σε καταστατικές λειτουργίες με στόχο ένα γενναίο ταρακούνημα του κοινού. Εντούτοις, η σκηνοθέτις δεν υπέπεσε στον πειρασμό μιας αναπαραστατικής υπερβολής, μεριμνώντας με κινησιολογικά στυλιζαρίσματα κινηματογραφικής λογικής να αποδώσει περιεκτικές εικόνες και να αμβλύνει τον περιρρέοντα ζόφο με ριπές λεπτού χιούμορ που ενίοτε άπτονταν του σουρεάλ». Γιώργος Παπαγιαννάκης, Culturenow.gr

«Η Ελένη Σκότη με την ομάδα Νάμα φτιάχνουν μια παράσταση, που ουρλιάζει αλήθειες, στα πρότυπα του «in-yer-face theatre». Δηλαδή, του θεάτρου που δε σου αφήνει κανένα περιθώριο να επαναπαυθείς ή να το αγνοήσεις. Δε σου αφήνει καν το απαιτούμενο οξυγόνο. Σε κάνει συμμέτοχο και συνένοχο μιας τοξικής κατάστασης. Ο θεατής τρώει αλλεπάλληλα χαστούκια και νιώθει έντονα στο πετσί του την έμφυλη βία, την πατριαρχία, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, τον σεξισμό. Θλίψη, αγωνία, πόνο, οργή, απέχθεια σε γενναίες δόσεις, για να ξεβολεύεται συνεχώς. Και το «χαλασμένο» αιδοίο σε πρώτο πλάνο για να μη μπορεί να στρέψει το βλέμμα του αλλού». […] «Θέατρο στα καλύτερά του. Θέατρο ρεαλιστικό με όλη την ουσία. Θέατρο που σοκάρει, ξεβολεύει, ταρακουνάει, συγκινεί. Μια ιστορία σκληρή αλλά αληθινή. Μια ιστορία που οφείλεις να δεις κατάματα. Γιατί το έργο «ΓΑΜΟΣ», του Μάριου Ποντίκα, θα τρυπώνει σε κάθε σιωπή…». Ντίνα Καρρά | Onlytheater.gr

 «Δεν είναι οι λέξεις που ενοχλούν. Αυτό που σε κάνει να νιώθεις ένα σφίξιμο καθ΄ όλη τη διάρκεια της παράστασης είναι η αλήθεια του έργου». Ειρήνη Δρίβα | Olafaq.gr

«Είχα χρόνια να αισθανθώ έτσι μετά από παράσταση. Ένιωθα να με διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα, ένα πυρωμένο σίδερο να μου καίει τα σωθικά». […] «Με ενθουσίασε για άλλη μια φορά η μοναδική σκηνοθετική ματιά της Ελένης Σκότη και η μαεστρία της να "παίζει" με τον ρυθμό και τις λεπτεπίλεπτες - slow motion κινήσεις στις εναλλαγές των σκηνών με μια μουσική και ένα ηχητικό περιβάλλον που έδενε εξαιρετικά!». Αγγελική Σπανού, Παυλίνα Στυλιανού | TVXS.GR

«Η Ελένη Σκότη για άλλη μια φορά με μια σκηνοθεσία της έθεσε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. Το άγγιγμα της πληγής πονάει τόσο που με το πέρας της παράστασης αναρωτιέσαι πώς θα συνέλθεις από την αλήθεια της οποίας έγινες μάρτυρας». Ειρήνη Αϊβαλιώτου | Catisart.gr

«Χωρίς καμία πρόθεση υπερβολής, η συγκεκριμένη παράσταση αφήνει το στίγμα της στη φετινή σεζόν, αφού αποτελεί μια οξύτατη διαμαρτυρία απέναντι σε όποιο τοξικό σύμπαν πρεσβεύει τη βία ως αξία ανάγκης και ζωής». Ζωή Τόλη | Enetpress.gr

«Η ερμηνεία του πατέρα είναι καθηλωτική καθώς αναπαριστά έξοχα τον πατριαρχικό τρόπο σκέψης και δράσης μιας περασμένης κοινωνίας, κατάλοιπα της οποίας δυστυχώς ανευρίσκουμε και στο σήμερα». Έλλη Διακογιάννη | Θέατρο.gr

 «Πέντε εξαιρετικοί ηθοποιοί (Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Κάτσενου, Αθανασία Κουρκάκη, Μέγκυ Σούλι) δίνουν επί σκηνής τον καλύτερό τους εαυτό, ξεσκεπάζουν τους υποκριτικούς κώδικες της κοινωνίας μας και αποδεικνύουν πως σε κάθε έγκλημα δεν υπάρχει μόνο η ατομική ευθύνη, αλλά και συλλογική». Γεωργία Οικονόμου | News247.gr

«Μια έξοχη, σκληρή παράσταση που συγκαταλέγεται αναμφισβήτητα στις κορυφαίες της σεζόν». Κάτια Σωτηρίου | Mytheatro.gr 

«Η  αγία ελληνική οικογένεια είναι  η φυλακή και ο θάνατος των νέων ανθρώπων. Το τρίπτυχο «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»  βρίσκεται σε διαχρονική κρίση στην Ελλάδα. Μήπως κάτι δεν πάει καλά;» […] «Εξαιρετική η σκηνοθετική απόδοση από την  Ελένη Σκότη, με την προβολή της βίας σε εκείνο το πίσω δωμάτιο- χωλ όπου η βία έπαιρνε διάφορες όψεις, ρεαλιστική βία, ψυχολογική και τέλος προετοιμασία για τον γάμο της κόρης με τον βιαστή της» […] «Όλοι οι ηθοποιοί  υποδύθηκαν εξαιρετικά τον ρόλο τους, συγκλονίζοντας το κοινό και προκαλώντας, αγανάκτηση, θυμό και εξέγερση». Μαρία Μαρή | In2life.gr 

«H Ομάδα Νάμα έδωσε νέα πνοή στο κείμενο του Ποντίκα. Μένει πιστή στο αρχικό κείμενο, αλλά καταφέρνει να φωτογραφίσει χωρίς περιττά στολίδια τη σύγχρονη ελληνική καθημερινότητα στον απόηχο βιασμών και εκπόρνευσης ανηλίκων από το οικείο περιβάλλον τους, που σε κάποιες περιπτώσεις οι προαγωγοί είναι οι ίδιοι αυτοί που τα έφεραν στον κόσμο». Μαρία Στασινοπούλου | Quinta-theater.gr

«Ο Γάμος», που στοχεύει στη στηλίτευση του ανδροκρατούμενου σύμπαντος μέσα στο οποίο όλοι γαλουχηθήκαμε και που, ευτυχώς δέχεται τα πυρά της σύγχρονης ορθολογικής προσέγγισης, συνιστά ένα ακραίο σκηνικό ντοκουμέντο σεξιστικής βίας που η Ελένη Σκότη το αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο στο θέατρο «Επί Κολωνώ» σε συνεργασία με την ομάδα ΝΑΜΑ. Νίκος Ξένιος | Bookpress.gr

Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του Μάριου Ποντίκα
Η παράσταση περιέχει σκηνές βίας και υβριστικό περιεχόμενο, προτείνεται η παρακολούθηση της σε ηλικίες άνω των 16 ετών

Η παράσταση είναι επιχορηγούμενη από το Υπουργείο Πολιτισμού

Info:
Τοποθεσία: Επί Κολωνώ (Κεντρική Σκηνή), Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Αθήνα 
Ημερομηνία: Παραστάσεις: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:15 & Κυριακή στις 18:15. *Νέα Ημερομηνία Παράστασης: Τετάρτη 15/02, στις 18.15. Διάρκεια: 100 λεπτά
Πληροφορίες: Τηλ.: 210513 8067, www.epikolono.gr
Social media: 
 epi_kolono
 @epikolono.gr
Τιμές εισιτηρίων: Καθημερινές 16€ (Κανονικό), 14€ (Φοιτητικό, Ανέργων, Μαθητικό), 13€ (+65), Σ/Κ 18€ (Κανονικό), 16€ (+65), 15€ (Φοιτητικό, Ανέργων, Μαθητικό)
Ηλεκτρονική προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/gamos/ 
 

Την πρώτη νίκη της σεζόν πήρε στο Γκέτεμποργκ ο πρωταθλητής Ευρώπης και παγκόσμιος πρωταθλητής Μίλτος Τεντόγλου με άλμα στα 8.12 μέτρα!

Ο Μίλτος Τεντόγλου που στον αγώνα προπονητικού χαρακτήρα στο Γκέτεμποργκ ξεκίνησε με 7,96μ., είχε καλές προσπάθειες και πήγε δύο φορές στα 8,12 μέτρα στη δεύτερη και τρίτη προσπάθειά του και είχε άλλο ένα άλμα, το έκτο του στα 8,07μ., το τέταρτο στα 8,06μ.

Ο κορυφαίος άλτης προετοιμάζεται με πρώτο μεγάλο στόχο το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στην Κωνσταντινούπολη.

Η επίδοσή του είναι η τρίτη καλύτερη στον κόσμο και δεύτερη στην Ευρώπη πίσω από το 8,19 μ. του Τόμπιας Μόντλερ ο οποίος τερμάτισε δεύτερος στο Γκέτεμποργκ με άλμα στα 7,80μ.

Gaslight: Το Φως του Γκαζιού  του Πάτρικ Χάμιλτον
σε σκηνοθεσία της Άννας Ετιαρίδου

Μετά τα αλλεπάλληλα sold out του πρώτου κύκλου, το εμβληματικό βικτωριανό θρίλερ για την έμφυλη ψυχολογική βία επιστρέφει για έναν νέο mini κύκλο παραστάσεων στο Θέατρο Βαφείο - Λάκης Καραλής.

Κάτι περίεργο συμβαίνει στο σπίτι του Τζακ και της Μπέλλα. Γιατί βασανίζονται τόσο από λεπτομέρειες της διακόσμησης του σαλονιού τους; Η υπηρέτρια είναι όντως αναιδής, ή η Μπέλλα είναι υπερβολική; Μήπως πρόκειται για παρανόηση; Ή μήπως για παράνοια; Και ποιος χτυπά την πόρτα τέτοια ώρα;

Κάθε Παρασκευή του Μαρτίου, σε ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά θέατρα της Αθήνας, γινόμαστε μάρτυρες ενός βασανιστικού γάμου στη σκιά ενός ανεξιχνίαστου εγκλήματος. Τι συμβαίνει πραγματικά και τι είναι στη φαντασία σου;

Το Φως του Γκαζιού (Gaslight) είναι ένα από τα μακροβιότερα έργα του Broadway με 1,295 συναπτές παραστάσεις. Μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη δύο φορές, με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν να κερδίζει το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην αμερικανική εκδοχή του έργου. Ο όρος της ψυχολογίας “gaslighting”, ο οποίος προέρχεται από το έργο του Χάμιλτον, χρησιμοποιείται ακόμα και  σήμερα για να περιγράψει μία από τις πιο βάναυσες μορφές ψυχολογικής βίας και χειραγώγησης.

Μετά την τεράστια ανταπόκριση του κοινού και τις εξαιρετικές κριτικές του πρώτου κύκλου, το Gaslight επιστρέφει για λίγες παραστάσεις (κάθε Παρασκευή από τις 03 έως τις 31 Μαρτίου στις 21:00) στο Θέατρο Βαφείο - Λάκης Καραλής.

Εισιτήρια online: https://www.viva.gr/tickets/theater/gaslight/ Κανονικό: €14
Άνεργοι / Φοιτητές / Άνω των 65 ετών: €9

Θέατρο Βαφείο - Λάκης Καραλής (Αγίου Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως, Κεραμεικός)
Τηλέφωνο: 210 34 25 637

Ακολουθήστε Το Φως του Γκαζιού και την Ομάδα Soνέτο:
https://www.facebook.com/omadasoneto
https://www.instagram.com/omadasoneto/

Ταυτότητα της παράστασης:

«Gaslight: Το Φως του Γκαζιού» του Πάτρικ Χάμιλτον από την Ομάδα Sονέτο
Μετάφραση - Απόδοση: Χρήστος Άνθης
Σκηνοθεσία: Άννα Ετιαρίδου

Ερμηνεύουν: Σοφία Ιωακειμίδη, Χρήστος Άνθης, Εβελίνα Σιγάλα, Κωνσταντίνος Καρούζος 

Πρωτότυπη μουσική: Μανώλης Μπονιάτης
Φωτισμοί - χειρισμός κονσόλας: Σάββας Σουρμελίδης
Φωτογραφίες: Γρηγόρης Ξένος 
Αφίσα /πρόγραμμα: Δημήτρης Κουμεντακάκος 
Επικοινωνία: Νατάσα Παππά

Τα ισραηλινά οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV) χρησιμοποιούν βόμβες βαρύτητας που δεν κάνουν θόρυβο ούτε αφήνουν καπνό καθώς πέφτουν, πράγμα που καθιστά δυσκολότερο για τον εχθρό να τις διακρίνει εγκαίρως και να τις αποφύγει, ενώ το μεγαλύτερο μοντέλο των αεροσκαφών αυτών μπορεί να φέρει μέχρι και ένα τόνο πυρομαχικών, ανακοινώθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις.

Έπειτα από περισσότερο από δύο δεκαετίες μυστικότητας, το Ισραήλ δημοσιοποίησε τον Ιούλιο την ύπαρξη στο οπλοστάσιό του οπλισμένων UAV. Το Νοέμβριο, ένας ισραηλινός στρατηγός γνωστοποίησε πως τα συστήματα αυτά διαχειρίζονται σε συνθήκες μάχης δύο σώματα, η Πολεμική Αεροπορία και το Πυροβολικό.

Αυτά τα UAV είναι τηλεκατευθυνόμενα και ρίχνουν βόμβες ή πραγματοποιούν αναγνωρίσεις πριν επιστρέψουν στη βάση τους.

Είναι διαφορετικά από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη – καμικάζι που το Ιράν είπε ότι χρησιμοποιήθηκαν σε επίθεση το σαββατοκύριακο σε στρατιωτικό εργοστάσιο στο Ισφαχάν – ένα επεισόδιο που το Ισραήλ αρνήθηκε να σχολιάσει.

Ανώτερος ισραηλινός αξιωματικός δήλωσε στο Reuters πως ο στόλος των οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών UAV περιλαμβάνει το Heron TP, το οποίο έχει μέγεθος ενός επιβατικού αεροπλάνου και κατασκευάζεται από την κρατική Israel Aerospace Industries Ltd, καθώς και τo μικρότερo Hermes της Elbit Systems Ltd.

Το πρώτο, δήλωσε ο αξιωματικός, «είναι το βαρύτερο μη επανδρωμένο αεροσκάφος που έχουν οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF, οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις), το οποίο μπορεί να φέρει πυρομαχικά, με ωφέλιμο φορτίο περίπου ενός τόνου».

Οι ισραηλινοί κατασκευαστές δεν δημοσιοποιούν τις δυνατότητες των UAV, στο πλαίσιο της πολιτικής απορρήτου που επιβάλλεται από το υπουργείο Άμυνας, σύμφωνα με πηγές στη βιομηχανία.

Ο αξιωματικός, ο οποίος δεν κατονομάσθηκε δεδομένου του ευαίσθητου χαρακτήρα του θέματος, δήλωσε πως οποιεσδήποτε πωλήσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών που έχουν τη δυνατότητα να φέρουν βόμβες θα γίνονται από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, έτσι δεν χρειάζονται διαφήμιση.

Όλα τα πυρομαχικά των μη επανδρωμένων αεροσκαφών είναι ισραηλινής κατασκευής, δήλωσε ο αξιωματικός, και «πλήττουν με ελεύθερη πτώση και μπορούν να φθάσουν την ταχύτητα του ήχου».

Τέτοιες βόμβες δεν έχουν συστήματα προώθησης που δημιουργούν το θόρυβο που κάνει μια βόμβα, και παράγουν τον καπνό που αφήνει.

Ο αξιωματικός αρνήθηκε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για τα πυρομαχικά, λέγοντας μόνο ότι έχουν σχεδιαστεί με τρόπο ώστε, όταν επιτίθεται ένα UAV, «κανένας δεν θα το ακούσει, κανένας δεν θα το δει να έρχεται».

Αυτό σημαίνει ωστόσο πως το ύψος θα είναι αρκετό ώστε να μην ακούγονται καθαρά στο έδαφος οι κινητήρες του μη επανδρωμένου αεροσκάφους.

Σε χειμερινούς πολέμους, όπως αυτός του Ισραήλ στη Γάζα το 2008-2009, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έπρεπε να πετούν κάτω από τα σύννεφα για να λειτουργήσουν οι κάμερες σκόπευσής τους, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούσαν να ακούγονται.

«Χάνεις το στοιχείο του αιφνιδιασμού», δήλωσε ο αξιωματικός.

Πηγές: Reuters, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Corazon Flamenco
« Compañía Flamenco soleá »
14 Φεβρουαρίου για μία παράσταση 
 

Το Acropolis Festivals παρουσιάζει στο Αμφιθέατρο Ιωάννης Δεσποτόπουλος του Ωδείου Αθηνών την νέα παραγωγή  Corazon Flamenco και σας προσκαλεί την Τρίτη 14 Φεβρουαρίου για να νιώσετε την απόλυτη αίσθηση του πόθου και του έρωτα.

Η  υψηλής αισθητικής χορευτική παράσταση από την Compañía Flamenco Solea  ζωντανεύει μέσα από  την τέχνη του χορού γνωστές και φανταστικές ιστορίες πάθους, με δυναμικές  κινήσεις που  ξεδιπλώνονται, αραιώνουν και συσσωρεύονται, με  εναλλαγές αμέτρητων χρωμάτων, βημάτων, και ρυθμών  που εξυμνούν και  συγχρόνως ξορκίζουν τον έρωτα.

 Με τις υπέροχες εναλλαγές των Palos όπως Tientos, Solea, Rondeña, Guajira, την συνοδεία κρουστών, τις falsetas της κιθάρας flamenco αλλά και με remix κομμάτια της παγκόσμιας δραματουργίας, οι 13 κορυφαίες χορεύτριες και χορευτές σας περιμένουν επί σκηνής για να σας παρασύρουν στους παλμούς μιας μαγικής νύχτας, φωτισμένης από την φλόγα του ερωτικού flamenco.

Μέρα: Τρίτη 14 Φεβρουαρίου -  Ώρα: 21.15
Διάρκεια: 80 λεπτά ( χωρίς διάλειμμα)
Χορευτές : Κατερίνα Σαλματάνη, Μελίνα Μαυρουδή, Βάσια Οικονόμου, Δέσποινα Παπαργυρίου, Έμιλυ Χασιώτη, Κατερίνα Κατσώνη, Ιόλη Βαλάκη, Ράνια Καββαδία, Αναστασία Ασημακοπούλου, Σταυρούλα Σαγιαδινου,Δήμητρα Ευσταθίου και ο Αλέξης Λανταβός 
Κιθάρα : Μιχάλης Σουρβινος
Κρουστά: Pedro Fabian , Demian Gomez 
Φωτογραφική επιμέλεια: Κατερίνα Κατσώνη 
Social media : Πραξιτέλης Σαραντόπουλος
Επικοινωνία : Άντζυ Νομικού
Παραγωγή: Acropolis Festivals
https://www.facebook.com/OfficialFestivalsGreece

https://facebook.com/events/s/corazon-flamenco/8971187659588444/

https://instagram.com/tangoacropolis?igshid=ZDdkNTZiNTM=

⦁    Πληροφορίες και τιμές εισιτήριων Ηλεκτρονικά: https://www.viva.gr/tickets/dance/corazon-flamenco/
 
Viva Spots

ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ : Ρηγίλλης & Βασιλέως Γεωργίου Β΄ 17-19 Αθήνα 106 75 Τηλέφωνο: 210 7240673 (καθημερινές 11.00-19.00)
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. & στο τηλέφωνο 6947851017 

Με σημερινή του ανακοίνωση ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) γνωστοποίησε την απόφασή του να ανακαλέσει από την αγορά παρτίδα φαρμακευτικού προϊόντος.

Η ανάκληση αποφασίστηκε επειδή εντοπίστηκαν σωματίδια στο προϊόν.

Πρόκειται για το φαρμακευτικό προϊόν με την ονομασία «BELZER UW SOL.ORG.PR 1L» και συγκεκριμένα η παρτίδα 030222 (ημερ. λήξης 02-09-2023).

Η ανακοίνωση του ΕΟΦ για το BELZER UW SOL.ORG.PR 1L

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Την ανάκληση της παρτίδας 030222 (ημερ. λήξης 02-09-2023) του φαρμακευτικού προϊόντος «BELZER UW SOL.ORG.PR 1L», κατόπιν ενημέρωσης της Αρμόδιας Αρχής του Καναδά για παρουσία σωματιδίων.

Η παρούσα Απόφαση εκδίδεται με σκοπό την ενίσχυση της εθελοντικής ανάκλησης του ΙΦΕΤ.

Το ΙΦΕΤ, ως Κάτοχος Άδειας κυκλοφορίας, οφείλει να επικοινωνήσει άμεσα με τους αποδέκτες του προϊόντος και να αποσύρει την εν λόγω παρτίδα από την αγορά μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα.

BIOS exploring urban culture
Πειραιώς 84, Αθήνα 
Τηλ. 21 0342 5335

Axis Mundi- Το τελευταίο δέντρο
Ο μύθος του Ερυσίχθονα: Το πρώτο οικολογικό μήνυμα στην ιστορία της ανθρωπότητας 

Σκηνοθεσία - Δραματουργία: Δημήτρης Τσιάμης
 

 Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τσιάμης και οι συνεργάτιδες του μεταγράφουν το μύθο του Ερυσίχθονα- τον πρώτο μύθο με οικολογικό μήνυμα, στην ιστορία της ανθρωπότητας - και παρουσιάζουν μία περφόρμανς για τις ολέθριες συνέπειες της ανθρώπινης αλαζονείας και της από-ιεροποίησης της Φύσης. 
Ο Ερυσίχθων για να χτίσει το νέο του παλάτι κόβει όλα τα δέντρα του άλσους της Δήμητρας ακόμη και το αγαπημένο Ιερό Δέντρο της θεάς. Η Δήμητρα τον τιμωρεί με ακόρεστη πείνα. Ο Ερυσίχθων τρώει τα πάντα, όμως τίποτα δεν μπορεί να χορτάσει την πείνα του. Όταν πια δεν του έχει μείνει κάτι άλλο, τρώει τις ίδιες του τις σάρκες.   
Στην παράσταση Axis Mundi -Το Τελευταίο Δέντρο, o μύθος του Ερυσίχθονα παρουσιάζεται με βάση τους κώδικες που έχει αναπτύξει η ομάδα PER THEATER FORMANCE κατά την πολυετή έρευνα της πάνω στις σχέσεις τελετουργίας και παραστατικών τεχνών. Η παράσταση ενσωματώνει πληροφορίες και στοιχεία από την αρχέγονη σχέση των ανθρώπων με τα δάση, από τα Ιερά δέντρα της παγκόσμιας μυθολογίας, καθώς και από τις πρακτικές δεντρολατρείας των αρχαίων πολιτισμών και τα τελετουργικά που τις συνόδευαν (προσφορές, εκστατικούς χορούς, επικλήσεις)
Από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και σήμερα το δέντρο βρίσκεται στο κέντρο πολλών θρησκευτικών λατρειών. Το «Κοσμικό Δέντρο» ή αλλιώς το «Δέντρο της Ζωής» αποτελεί τον άξονα πάνω στον οποίο στηρίζεται ο κόσμος (Axis Mundi). Από τα αρχαία ιερά δέντρα όμως μέχρι τη μαζική καταστροφή των δασών και την κλιματική κρίση έχει μεσολαβήσει ένας πολιτισμός ολέθριος για το περιβάλλον. Η παράσταση διαπραγματεύεται τις προϋποθέσεις συνέχισης της ζωής πάνω στα συντρίμμια ενός πολιτισμού που απέρχεται, με βάση τη συνεργατική συμβίωση ανθρώπου και φύσης. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Δραματουργία/Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τσιάμης 
Κοστούμια/Σκηνικά: Νίκη Ψυχογιού
Σχεδιασμός Φωτισμού: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστίνα Χατζημαρινάκη
Φωτογραφίες: Κωστής Καλλιβρετάκης
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: Εταιρία Θεάτρου PER THEATER FORMANCE

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά) : Λυσάνδρα Αναστασοπούλου, Αλίκη Στενού, Δημήτρης Τσιάμης.
Πληροφορίες Παράστασης 
Παραστάσεις:   Από Παρασκευή 20 Ιανουαρίου έως Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 
Κυριακή στις 20:00 

Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 12€
Μειωμένο: 8€

Διάρκεια παράστασης:  75’ 

 Προπώληση εισιτηρίων :Viva.gr 
https://www.viva.gr/tickets/theater/axis-mundi-to-teleutaio-dentro/

Bios Πειραιώς 84
Πειραιώς 84, 10435, Αθήνα
http://pireos84.bios.gr/
Πληροφορίες και τηλ. κρατήσεων: 2103425335

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού

Η «χρυσή» σύμβαση της Αττικής Οδού, τα τρελά μερίσματα των μετόχων, τα εξαφανισμένα πορίσματα, οι διακομματικές ευθύνες και η μη απόδοση του έργου στο δημόσιο. Όλο το ιστορικό και τα στοιχεία μιας «αμαρτωλής» υπόθεσης

Τι προέκυψε από την έρευνα:

-Πώς από το σχέδιο του Μπατατούδη φτάσαμε στη λεόντεια σύμβαση που υπέγραψε ο Σημίτης
-Η διαπλοκή των media, ο Μπόμπολας και ο Κούτρας
– Πώς το κόστος από 1,3 δισ. ευρώ ξεπέρασε τα 3 δισ. ευρώ με το κόστος να περνά όλο στον ελληνικό λαό
– Πώς η κοινοπραξία φρόντιζε να εμφανίζει υπέρογκα έξοδα και δαπάνες, μειώνοντας έτσι στο ελάχιστο τα καθαρά της κέρδη.
-Οι δαιδαλώδεις σχέσεις μεταξύ θυγατρικών του Ομίλου, όπου περνούν οικονομικά στοιχεία από τη μια στην άλλη
-Γιατί δεν επιτεύχθηκε ποτέ η απόσβεση
-Από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της, το 1996, μέχρι και το 2011 η Αττική Οδός Α.Ε. είχε παρουσιάσει αθροιστικό κύκλο εργασιών 1,8 δισ. ευρώ, αλλά τα συνολικά της κέρδη ήταν μόλις 64,8 εκατ. Ευρώ
– Οι συνολικές εισπράξεις από τα διόδια πλησιάζουν το ποσό των 3 δισ. Ευρώ όμως τα καθαρά κέρδη μετά από φόρους αγγίζουν μόλις τα 820 εκατ.
-Οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ και η προσπάθεια να αυξηθεί η τιμή των διοδίων λίγο πριν από τις εκλογές του 2019
– Η έρευνα της εισαγγελέως Τουλουπάκη και τα πήγαινε-έλα στη δικαιοσύνη χωρίς να διερευνηθεί επαρκώς η «αμαρτωλή» σύμβαση
– Το εξαφανισμένο πόρισμα του Υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών επί κυβέρνησης Μητσοτάκη

των Data Journalists

Χρειάστηκαν εισαγγελικές παρεμβάσεις, δεκάδες έρευνες και πορίσματα για να καταλήξουν στο συμπέρασμα…ότι πρόκειται περί «λεόντειας» σύμβασης, που δεν είχε προηγούμενο και που πιθανώς να μην υπάρξει ποτέ ξανά!

Ο χορός των δισεκατομμυρίων που στήθηκε γύρω από τη σύμβαση και την κατασκευή της Αττικής Οδού, απασχολεί και θα συνεχίσει να απασχολεί ακόμη την ελληνική δικαιοσύνη, το δημόσιο και τους Έλληνες πολίτες.

Μέσα από ένα δαιδαλώδες σύστημα θυγατρικών εταιρειών και με όρους επαχθείς για το ελληνικό Δημόσιο, η τότε κυβέρνηση Σημίτη έβαλε την υπογραφή της στο μεγαλύτερο κατασκευαστικό σκάνδαλο της χώρας, ενώ όσες κυβερνήσεις ακολούθησαν μετά και προσπάθησαν ή υποσχέθηκαν να κάνουν ότι ήταν δυνατόν για να επιστρέψει η Αττική Οδός στο ελληνικό Δημόσιο, έπεσαν στο κενό.

Ακόμη και σήμερα τα πορίσματα και οι έρευνες για τον πλέον χρυσοφόρο οδικό άξονα της χώρας, παραμένουν εξαφανισμένα….

Πώς ξεκίνησε το έργο

Η ιδέα της κατασκευής ενός αυτοκινητόδρομου, που θα αποτελούσε τον περιφερειακό δακτύλιο της Αθήνας, γεννήθηκε τη δεκαετία του ΄60. Βασικοί στόχοι και τότε ήταν, από τη μια πλευρά, η διευκόλυνση της κυκλοφορίας στο οδικό δίκτυο του Λεκανοπεδίου και, από την άλλη, η περιβαλλοντική ανακούφιση της περιοχής.

Εμπνευστής για την υλοποίηση του έργου, το οποίο αρχικά ονομάστηκε «Λεωφόρος Ελευσίνας-Σταυρού», αλλά στη δεκαετία του ’80 μετονομάστηκε σε «Ελεύθερη Λεωφόρο Ελευσίνας – Σταυρού – Σπάτων», ήταν ο Γιώργος Μπατατούδης, επικεφαλής της τότε κατασκευαστικής ΕΡΓΑΣ, γνωστού (στην επιχειρηματική κοινότητα) και ως «Μπάτμαν» … τόσο λόγω του επωνύμου του αλλά και εκ του γεγονότος ότι επί της θητείας του στην Προεδρία του ΠΑΟΚ φορούσε ένα μαύρο δερμάτινο παλτό που έφτανε έως τους αστραγάλους, μοιάζοντας με τον πανωφόρι του γνωστού κινηματογραφικού ήρωα.

Ο Γ. Μπατατούδης φέρεται ότι ήταν αυτός που είχε την ιδέα να ενώσει τις μεγαλύτερες τότε ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες, οι οποίες είχαν “υποφέρει” από τον γερμανικό Όμιλο Hocthfief, καθώς δούλεψαν για λογαριασμό του (ως υπεργολάβοι) στην κατασκευή του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος στο Σπάτα, με “πολύ σκληρούς και απεχθείς όρους”, όπως μαρτυρούν κατασκευαστές της τότε εποχής.

Αυτές οι ελληνικές εταιρείες ήταν που συγκρότησαν την κοινοπραξία της Αττικής Οδού, με επικεφαλής τον ΑΚΤΩΡΑ τον κατασκευαστικό Όμιλο του Γιώργου Μπόμπολα, πανίσχυρου τότε άντρα όχι μόνο στις κατασκευές αλλά και στα media.

Ο στενός συνεργάτης του Γ. Μπόμπολα, ο Δημήτριος Κούτρας, ήταν αυτός που τέθηκε επικεφαλής της κοινοπραξίας.

Έτσι ο διαγωνισμός για το έργο «Παραχώρησης της Μελέτης, Κατασκευής, Αυτοχρηματοδότησης και Εκμετάλλευσης της Ελεύθερης Λεωφόρου Ελευσίνας – Σταυρού – Α/Δ Σπάτων και Δυτικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού» ξεκίνησε το 1992 και ολοκληρώθηκε το Μάιο του 1996. Ο διαγωνισμός για την επιλογή του Αναδόχου έγινε με το σύστημα της Μελέτης – Κατασκευής – Αυτοχρηματοδότησης – Λειτουργίας – Εκμετάλλευσης, ένα σύστημα που δεν είχε εφαρμοστεί ξανά στην Ελλάδα στον τομέα των δημοσίων έργων.
Η πρώτη φάση του διαγωνισμού ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 1992 και ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 1993, με την προεπιλογή τριών Ομίλων: Του Ομίλου CONCIF, του Ομίλου ΠΕΛΛΑ, και της Κοινοπραξίας ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ.

Η Β’ Φάση του Διαγωνισμού ξεκίνησε με την έγκριση των τευχών δημοπράτησής της, τον Αύγουστο του 1994. Αρχικά ορίστηκε ως ημερομηνία υποβολής προσφορών η 15η Νοεμβρίου 1994. Μετά από αιτήματα των δύο εκ των τριών Ομίλων, μετατέθηκε η ημερομηνία υποβολής των προσφορών για τις 10.1.1995 και τελικά για τις 28.2.1995.

Τα τρία υποψήφια σχήματα υπέβαλλαν τις οικονομικές προσφορές τους καθώς και το Χρηματοδοτικό τους Σχέδιο (πηγές ιδίων και δανειακών κεφαλαίων, ανάλυση κινδύνων, ο προτεινόμενος τρόπος ασφάλισής τους και οι χρηματοδοτικές προβολές των Περιόδων Μελέτης – Κατασκευής και Λειτουργίας – Εκμετάλλευσης).
Ο Φάκελος Συνολικής Προσφοράς περιείχε επίσης την αιτούμενη Χρηματοδοτική Συμβολή του Δημοσίου, τα προσφερόμενα Ίδια Κεφάλαια του Αναδόχου, την επιζητούμενη Μέση Απόδοση Μετοχικού Κεφαλαίου της Εταιρείας Παραχώρησης, το προσφερόμενο Ανώτατο Συμβατικό Όριο Διοδίων Τελών καθώς και την αιτούμενη Μέγιστη Διάρκεια Περιόδου Παραχώρησης.

Από την αξιολόγηση κρίθηκε ότι η κοινοπροπαξία της Αττικής Οδού υπέβαλλε την πιο συμφέρουσα προσφορά και ως εκ τούτου αναδείχτηκε ανάδοχος.

Η Σύμβαση Παραχώρησης για την Αττική Οδό υπογράφηκε μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου της τότε κυβέρνησης Σημίτη και της παραχωρησιούχου κοινοπραξίας τον Μάιο του 1996 και κυρώθηκε από τη Βουλή με τον Νόμο 2445/1996. Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ τότε ήταν ο Κώστας Λαλιώτης.

Στο αρχικό σχήμα λοιπόν που πήρε την Αττική Οδό συμμετείχαν οι ελληνικές εταιρείες: Ακτωρ, Αβαξ, ΑΛΤΕ, ΑΤΕΜΚΕ, Αττικάτ, Ελληνική Τεχνοδομική, Εργάς, ΕΤΕΘ, Ζευς, Μέτων, Παντεχνική, Κ.Ι. Σαραντόπουλος, ΤΕΒ, ΤΕΓΚ, Transroute.

Βέβαια στην πορεία η μετοχική σύνθεση της κοινορπαξίας Αττική Οδός, άλλαξε. Προηγήθηκαν αγοραπωλησίες μεριδίων, πτωχεύσεις εταιρειών (όπως η ΑΤΤΙΚΑΤ, ΕΡΓΑΣ), με αποτέλεσμα η μετοχική σύνθεση της παραχώρησης και εκμετάλλευσης του οδικού άξονα να απαρτίζεται πλέον από τις:
• «Ελλάκτωρ»  65,75%
• «Αβαξ» (πρώην «J&P Αβαξ») 34,21% ( απευθείας συμμετοχή 24,19% και μέσω της θυγατρικής ΕΤΕΘ 10,02%)
• “Egis Projects” (γαλλική) 0,04%

Πώς τριπλασιάστηκε το κόστος κατασκευής του έργου

Πώς χρηματοδοτήθηκε όμως η κατασκευή της Αττικής Οδού;

Το κατασκευαστικό κόστος της Αττικής Οδού έφτασε τα 1,3 δισ. ευρώ. Το Δημόσιο, μαζί με τη συγχρηματοδότηση της ΕΕ, έβαλε περίπου 420 εκατ. ευρώ (ποσοστό 32%), ενώ άλλα 670 εκατ. (52%) ήταν εγγυήσεις του δημοσίου σε δάνεια της κοινοπραξίας. Η άμεση, ίδια συμμετοχή της κοινοπραξίας ανήλθε μόλις στα 175 εκατ. ευρώ (13%).

Όμως μέσα σε λίγα χρόνια και μέχρι να ολοκληρωθεί η κατασκευή του, το κόστος κατασκευής της Αττικής Οδού ξεπέρασε τα 3 δισ. Ευρώ. Μία σειρά από πρόσθετες δαπάνες, οι οποίες πέρασαν μέσω τροποιητικών συμβάσεων της αρχικής σύμβασης, εκτόξευσαν τον προϋπολογισμό του έργου.

Ένα έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Συγχρηματοδοτούμενων Εργων του ΥΠΕΧΩΔΕ το 2001, που εστάλη στην εταιρεία ΑΚΤΩΡ και είδε το φως της δημοσιότητας, ανέφερε ότι έχουν εγκριθεί δαπάνες που αγγίζουν τα 1,85 δισ. ευρώ (630 δισ. Δραχμές).

Η κοινοπραξία σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο, έλαβε περί τα 58 δισ. δραχμές (170 εκατ. ευρώ) προκειμένου να επιταχυνθούν οι εργασίες στο τμήμα από το αεροδρόμιο Σπάτων μέχρι τον Σταυρό. Η επιτάχυνση επιβαλλόταν διότι, με βάση τη σύμβαση με την εταιρεία διαχείρισης του νέου αεροδρομίου, το συγκεκριμένο τμήμα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί πριν από την έναρξη λειτουργίας του «Ελευθέριος Βενιζέλος», διαφορετικά το Δημόσιο θα κατέβαλλε ποινικές ρήτρες.

Στο συγκεκριμένο κόστος (τα 3 δισ. ευρώ) δεν υπολογίζονται, βεβαίως, το κόστος που απαιτήθηκε για τις απαλλοτριώσεις και που στοίχισαν πάνω από 1 δισ. Ευρώ, ούτε το κόστος κατασκευής του προαστιακού σιδηροδρόμου που ανατέθηκε στις εταιρείες που συγκροτούσαν την κοινοπραξία Αττική Οδός Α.Ε, με συνολικό προϋπολογισμό 600 εκατ. ευρώ.

Στελέχη της κοινοπραξίας τότε για το θέμα των υπερβάσεων ανέφεραν ότι «όταν η Αττική Οδός βρισκόταν στη φάση κατασκευής, οι αρμόδιοι Δημόσιοι Φορείς διαπίστωσαν την ανάγκη εκτέλεσης νέων, πρόσθετων έργων. Τα έργα αυτά δεν αφορούσαν άμεσα στη λειτουργία της Αττικής Οδού, αλλά κρίθηκε απαραίτητο από το Ελληνικό Δημόσιο να εκτελεσθούν παράλληλα με την κατασκευή της, τόσο για λόγους ευκολότερης υλοποίησης, όσο και για λόγους οικονομίας.

Πρόκειται για τμήματα του προαστιακού τρένου και τμήματα του ΜΕΤΡΟ, ώστε να λειτουργήσει ο προαστιακός και το ΜΕΤΡΟ πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

• Την κατασκευή των σηράγγων στον Υμηττό, μετά τις αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας και την κατασκευή των σκεπαστών τμημάτων στους Δήμους Ζεφυρίου, Αχαρνών, Μεταμόρφωσης, Ηρακλείου, Χαλανδρίου και Βριλησσίων μετά τις προσφυγές των κατοίκων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πλήθος των αντιπλημμυρικών έργων από τα Μεσόγεια μέχρι την Ελευσίνα, που θωράκισαν αντιπλημμυρικά όλο τον Νομό Αττικής.Ρυθμίσεις και διαπλατύνσεις στις προσβάσεις και τις εισόδους προς την Αττική Οδό».

Οι υπερβάσεις και οι πρόσθετες δαπάνες έπρεπε όμως κάπως να καλυφθούν χωρίς να αυξηθεί το κόστος της του κατ΄αποκοπήν κατασκευαστικού αντικειμένου (τα 1,3 δισ. ευρώ). 
Και αυτό διο΄τι οι τράπεζες, που χρηματοδοτούσαν το έργο με δανειακά κεφάλαια (με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου), θα αντιδρούσαν σε τυχόν περαιτέρω επιβάρυνση του κόστους. Ως εκ τούτου η τότε κυβέρνηση επέλεξε τη μέθοδο των πρόσθετων έργων, των αναθεωρήσεων και των μπόνους, καταφέρνοντας να τριπλασιάσει το κόστος της Αττικής Οδού. Μάλιστα, επειδή τα συγκεκριμένα πρόσθετα έργα (ύψους περί το 1 δισ. ευρώ) δεν μπορούσαν να τύχουν χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ή την Ευρωπαϊκή Ένωση, το κόστος κατασκευής τους επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό και κατά συνέπεια τους Έλληνες πολίτες.

Πώς δεν επιτεύχθηκε ποτέ η απόσβεση

Και φτάνουμε στο θέμα της απόσβεσης των κεφαλαίων που τοποθετήθηκαν για την κατασκευή της Αττικής Οδού και ως εκ τούτου την επιστροφή του οδικού άξονα στο ελληνικό Δημόσιο. H παραχωρησιούχος κοινοπραξία ανέλαβε την υποχρέωση να κατασκευάσει (5ετή διάρκεια κατασκευής) και στη συνέχεια να λειτουργήσει το έργο (18 χρόνια κατά ανώτατο), με αντάλλαγμα την είσπραξη διοδίων στη διάρκεια της περιόδου παραχώρησης.

Σύμφωνα με τη σύμβαση, η περίοδο παραχώρησης λήγει τον Οκτώβριο του 2024, μπορούσε όμως να διακοπεί όταν επιτευχθεί η προβλεπόμενη στη σύμβαση μέγιστη απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου της παραχωρησιούχου. Η απόδοση αυτή υπολογίζεται επί των καθαρών κερδών του, με βάση τις οικονομικές καταστάσεις που υποβάλλει στις πιστώτριες τράπεζες και το Ελληνικό Δημόσιο στο τέλος κάθε οικονομικού έτους. Σύμφωνα με σχετικό άρθρο της Σύμβασης Παραχώρησης του 1996, συμφωνήθηκε ότι η απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου δεν μπορεί να ξεπεράσει το 13%. Αν η παραχωρησιούχος το ξεπεράσει, τότε ήταν υποχρεωμένη να επιστρέψει το έργο στο ελληνικό Δημόσιο.

Πώς γίνεται από το 2006 όμως (που άρχισε να διανέμει μέρισμα στους μετόχους της η Αττική οδός καθώς μέχρι τότε αποπληρωνόταν τα δάνεια) και μέχρι σήμερα ο οδικός άξονας των 70 χιλιομέτρων να έχει εισπράξεις από τα διόδια που πλησιάζουν το ποσό των 3 δισ. ευρώ και καθαρά κέρδη μετά από φόρους που φτάνουν που αγγίζουν τα 820 εκατ. Ευρώ (βλέπε πίνακα) και να μην έχει επιτευχθεί ακόμη η μέγιστη απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου της παραχωρησιούχου;.

Εδώ είναι και το μεγάλο σκάνδαλο της σύμβασης. Σύμφωνα με τη σύμβαση, η απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου στηρίζεται στα καθαρά κέρδη, δηλαδή στη διαφορά εσόδων-εξόδων της παραχωρησιούχου και όχι σε ένα εύκολα ελέγξιμο μέγεθος, όπως είναι τα ακαθάριστα έσοδα από τα διόδια.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι η κοινοπραξία φρόντιζε να εμφανίζει υπέρογκα έξοδα και δαπάνες, μειώνοντας έτσι στο ελάχιστο τα καθαρά της κέρδη. Έτσι έφτασαν χρονιές που η συντήρηση του αυτοκινητόδρομου έφτανε να στοιχίζει ακόμη και 1 εκατ. Ευρώ ανά χιλιόμετρο για έναν αυτοκινητόδρομο μόλις 70 χιλιομέτρων. Η σύμβαση της Αττικής Οδού άλλωστε δεν προέβλεπε κανένα πλαφόν στο κόστος συντήρησης του αυτοκινητοδρόμου. Οπότε στοίχιζε….όσα ήθελαν οι εργολάβοι.

Το σκανδαλώδες όμως δεν σταματά εδώ

Από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της, το 1996, μέχρι και το 2011, η Αττική Οδός Α.Ε. είχε παρουσιάσει αθροιστικό κύκλο εργασιών 1,8 δισ. ευρώ, αλλά τα συνολικά της κέρδη ήταν μόλις 64,8 εκατ. ευρώ. Αυτό γινόταν καθώς στην πραγματικότητα, ένα μεγάλο μέρος των εσόδων της Αττικής Οδού μεταφερόταν σε όλη τη διάρκεια της παραχώρησης στην “αδελφή εταιρεία” Αττικές Διαδρομές, μια κατασκευαστική εταιρεία λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης του οδικού άξονα.

Από του τους ισολογισμούς της Αττικές Διαδρομές προκύπτει ότι τα συνολικά έσοδα από το 1999 μέχρι και το 2011 ήταν άνω των 500 εκατ. ευρώ, με τα αθροιστικά κέρδη στα 145 εκατ. ευρώ. Την ίδια περίοδο η εταιρεία μοίρασε στους μετόχους της μερίσματα συνολικού ύψους 94,2 εκατ. ευρώ.

Με αυτόν τον τρόπο η εκμετάλλευση της Αττικής Οδού προσέφερε μερίσματα στους εργολάβους μέσω των Αττικών Διαδρομών. Η τρίτη εταιρεία που δημιουργήθηκε και αποτελούσε το δαιδαλώδες σύστημα, η Αττικά Διόδια, είναι η μητρική της Αττικές Διαδρομές. Από το 2001, οπότε δημοσίευσε τον πρώτο ισολογισμό, μέχρι το 2011 είχε συνολικά κέρδη (από μερίσματα της θυγατρικής) 62.4 εκατ. Ευρώ, ενώ η ίδια μοίρασε συνολικά μερίσματα περί τα 49,4 εκατ. Ευρώ στους μετόχους της.

Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της χρυσοφόρου όρνιθας για τους μετόχους, είναι τα όσα έχει αναφέρει ο Όμιλος Ελλάκτωρα για τη σύμβασης της Αττικής Οδού στο πρόσφατο ενημερωτικό της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου: “Ο Όμιλος βασίζεται σε σημαντικό βαθμό στην κερδοφορία της παραχώρησης της Αττικής Οδού και τυχόν μη ανανέωση της παραχώρησης αυτής μετά το 2024 ενδέχεται να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στα αποτελέσματα του Ομίλου”.

Η παραχώρηση της Αττικής Οδού παράγει ένα σημαντικό τμήμα των λειτουργικών ταμειακών ροών του Ομίλου. Για τη χρήση του 2020, η παραχώρηση της Αττικής Οδού Α.Ε. συνεισέφερε 151,6 εκατ. στα συνολικά έσοδα του Ομίλου ύψους 892,3 εκατ και 105,6 εκατ. στα συνολικά κέρδη προ φόρων, τόκων, και αποσβέσεων (EBITDA) του Ομίλου ύψους 30 εκατ.

Και όλα αυτά σε μία χρονιά που είχε επιβληθεί περιορισμός στην κυκλοφορία των οχημάτων λόγω πανδημίας.

Αντίστοιχα για τη χρήση του 2019 η παραχώρηση της Αττικής Οδού Α.Ε. συνεισέφερε 192,7 εκατ. στα συνολικά έσοδα του Ομίλου ύψους 1.273,6 εκατ και 134,0 εκατ σε συνολικά κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) Ομίλου ύψους 80 εκατ.

Επιπρόσθετα, για την περίοδο 01.01- 31.03.2021, η παραχώρηση της Αττικής Οδού Α.Ε. συνεισέφερε 30,6 εκατ. στα συνολικά έσοδα του Ομίλου ύψους 193 εκατ και 18,6 εκατ. στα συνολικά κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) του Ομίλου ύψους 40 εκατ.

Το 2019 η κοινοπραξία της Αττικής Οδού, με αφορμή την προσπάθεια της να αυξήσει το ύψος των διοδίων από τα 2.80, στα 3.30 ευρώ εν μέσω προεκλογικής περιόδου ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων, αναγκάστηκε να απαντήσει στους ισχυρισμούς «περί υπέρογκων εξόδων λειτουργίας και συντήρησης της Αττικής Οδού»:

Όπως ανέφερε, «Η Σύμβαση Παραχώρησης που υπογράφηκε το 1996 όριζε πως ο Ανάδοχος («Αττική Οδός Α.Ε.») θα αναθέσει τις υποχρεώσεις του για τη Συντήρηση και Λειτουργία του Έργου σε εταιρεία που οφείλει να συσταθεί μεταξύ της Transroute International S.A. και Μελών της Κοινοπραξίας Κατασκευής. Η υποχρέωση αυτή υλοποιήθηκε με βάση την απόφαση και έγκριση της Σύμβασης Λειτουργίας και του Καταστατικού της «Αττικές Διαδρομές Α.Ε.» από το (τότε) ΥΠΕΧΩΔΕ το Μάρτιο του 2000, δηλαδή ένα χρόνο πριν τεθεί σε λειτουργία το πρώτο τμήμα του Έργου. Η Σύμβαση Λειτουργίας και Συντήρησης κατέστη παράρτημα υπ’ αριθμόν 18 στη Σύμβαση Παραχώρησης με βάση Υπουργική Απόφαση της 6/3/2000 και περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια το αντικείμενο, τις υποχρεώσεις και την αμοιβή της εταιρείας «Αττικές Διαδρομές Α.Ε.», ώστε να καλύπτονται πλήρως οι αντίστοιχες υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η «Αττική Οδός Α.Ε.» και έχουν προδιαγραφεί στη Σύμβαση Παραχώρησης.

Μεταξύ άλλων, οι «Αττικές Διαδρομές Α.Ε.» έχουν υπό την ευθύνη τους τον έλεγχο, την παρακολούθηση και τη διαχείριση της κυκλοφορίας, την είσπραξη των διοδίων, την επιθεώρηση, τη συντήρηση ρουτίνας, τις προληπτικές επεμβάσεις ώστε ο αυτοκινητόδρομος να διατηρείται σε καλή κατάσταση, τη διαχείριση έκτακτων συμβάντων κλπ.

Το ετήσιο κόστος για την «Αττική Οδός Α.Ε.» για την αμοιβή της εταιρείας Συντήρησης και Λειτουργίας «Αττικές Διαδρομές Α.Ε.» το 2018 ανήλθε σε €40 εκατ. Οι δαπάνες της «Αττική Οδός Α.Ε.», στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και το ποσό που αποδίδεται στις «Αττικές Διαδρομές Α.Ε.», με βάση τη Σύμβαση Παραχώρησης ελέγχονται εξονυχιστικά και συνεχώς από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (σε διμηνιαία βάση με τον έλεγχο που πραγματοποιείται από τον διεθνή οίκο Jacobs υπό την ιδιότητά του ως Τεχνικού Συμβούλου της Δανείστριας Τράπεζας της «Αττική Οδός Α.Ε.»), από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, από τη διεθνή εταιρεία PricewaterhouseCoopers Α.Ε. (υπό την ιδιότητά της ως ορκωτού ελεγκτή της «Αττική Οδός Α.Ε.»), από τη διεθνή εταιρεία Ernest & Young Α.Ε. (υπό την ιδιότητά της ως ελεγκτή του Χρηματοοικονομικού Μοντέλου της «Αττική Οδός Α.Ε.»), από τους εκάστοτε βεβαίως Συμβούλους του Ελληνικού Δημοσίου και από την αρμόδια Εποπτεύουσα Υπηρεσία του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών».

Όταν ήθελαν να αυξήσουν τα διόδια της Αττικής Οδού στα 3,30 ευρώ

Ήταν Ιούνιος του 2019 όταν η διοίκηση της Ελλάκτωρ υπό το Σάκη Καλλιτσάντση, ανακοίνωσε ξαφνικά, ένα μήνα πριν από τις εθνικές εκλογές, ότι από 1η Ιανουαρίου 2020 θα προχωρούσε σε αύξηση των διοδίων της Αττικής Οδού από τα 2,80 ευρώ σε 3,30 ευρώ. 
Οι αντιδράσεις που σημειώθηκαν τότε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν σφοδρές. Σε ανακοίνωσή του το Υπουργείο Υποδομών ανέφερε τότε: “Κάποια συμφέροντα δεν μπορούν να κρατηθούν εν όψει των εκλογών στις 7 Ιουλίου. Έτσι, ανακοίνωσαν μονομερώς αύξηση των διοδίων της Αττικής Οδού την 1η Ιουλίου και μεγαλύτερες αυξήσεις στη συνέχεια, παρότι βρίσκεται σε εξέλιξη Εισαγγελική Έρευνα η οποία έχει επικεντρωθεί στο θέμα των υπέρογκων εξόδων λειτουργίας και συντήρησης της Αττικής Οδού καθώς και στο χρόνο απόσβεσης του έργου, που σημαίνει ότι η Αττική Οδός πρέπει να επιστρέψει άμεσα στο Δημόσιο, πιθανά εντός του 2019.

Έντονη ήταν και η αντίδραση τότε της ΝΔ με στελέχη της να κάνουν λόγο τότε για προβληματική απόφαση η οποία θα δεσμεύσει την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές του Ιουλίου.
Τελικά η αύξηση των διοδίων δεν έγινε ποτέ….

Οι εισαγγελικές παρεμβάσεις που πήγαν στο αρχείο

Τα δημοσιεύματα για το μεγάλο σκάνδαλο της Αττικής Οδού, για την χρυσοφόρα σύμβαση του οδικού άξονα δεν άργησαν να φουντώσουν. Η πρώτη εισαγγελική έρευνα για το κόστος κατασκευής και τις υπερβάσεις της Αττικής Οδού διενεργήθηκε λίγα χρόνια μετά τη λειτουργία της, στα μέσα του 2000, από τον τότε προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και αφορούσε σε προκαταρκτική έρευνα για την κατασκευή, τη λειτουργία, αλλά και την εκμετάλλευση του έργου. Η υπόθεση κατέληξε στο αρχείο παρά τις σοβαρές διαπιστώσεις ότι επρόκειτο για μία σύμβαση, ιδιαίτερα επαχθή για το Ελληνικό Δημόσιο.

Λίγα χρόνια μετά η Εισαγγελέας Πρωτοδικών Ελένη Τουλουπάκη ξεκίνησε – κατόπιν ανάθεσης – νέα έρευνα έπειτα από δημοσιεύματα για υπερβάσεις στο κόστος κατασκευής της Αττικής Οδού. Η ίδια το 2005 έθεσε την υπόθεση στο αρχείο χαρακτηρίζοντας τη σύμβαση της Αττικής Οδού «λέοντειο». Στο πόρισμα της η κ. Τουλουπάκη έκρινε ότι η σύμβαση, που είχε επικυρωθεί με νόμο από τη Βουλή, εκτελέστηκε σωστά από νομική άποψη, χωρίς ενδείξεις αδικήματος. Στο πόρισμά της, όμως, σημείωσε ότι τα έσοδα από την εκμετάλλευση της οδού είναι πολύ μεγαλύτερα των προβλέψεων και υπογραμμίζει ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του Δημοσίου πρέπει να παρακολουθήσουν πότε θα αποσβεσθεί η επένδυση των κατασκευαστών, ώστε στη συνέχεια είτε να μειωθούν τα διόδια είτε να περιέρχονται κατά ένα μέρος στο Δημόσιο.

Λίγο καιρό όμως μετά η υπόθεση της Αττικής Οδού βγήκε ξανά από το συρτάρι. Το 2009 με τότε εντολή του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά, προς τον διευθύνοντα την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, ζητούσε μεταξύ άλλων να διερευνηθούν τα εξής:

-Τι προβλέπει η σύμβαση για την κατασκευή της Αττικής Οδού από απόψεως χρόνου εκμεταλλεύσεως από την κατασκευάστρια εταιρεία και με βάση ποιους υπολογισμούς π.χ διελεύσεως πόσων αυτοκινήτων κλπ.

-Τι περαιτέρω προβλέπει στην περίπτωση που οι υπολογισμοί π.χ της διελεύσεως αυτοκινήτων προβλέπουν πολύ λιγότερα αυτοκίνητα από τα πράγματι χρησιμοποιούνται σήμερα την Αττική Οδό.

– Εάν τηρούνται οι όροι της συμβάσεως και εάν η κατασκευάστρια εταιρεία, με βάση τα χρησιμοποιούντα την οδό μέχρι σήμερα αυτοκίνητα, έχει καλύψει το προς είσπραξη ποσό που προβλεπόταν από τη σύμβαση.

– Εάν θα πρέπει να παραδοθεί η Αττική Οδός στο Δημόσιο σήμερα ή κατά πάσα περίπτωση σε πόσο χρόνο.

– Εάν τέλος έχει υποστεί και υφίσταται κάποια ζημία το Δημόσιο από τη χρήση και τη συνέχιση της χρήσεως της Αττικής Οδού από την κατασκευάστρια εταιρία.με την οποία έθετε σειρά ερωτημάτων. Μετά από 20 μήνες όμως η Εισαγγελία Πρωτοδικών έλαβε απόφαση για αρχειοθέτηση της υπόθεσης.

Η Εισαγγελία Εφετών όμως που έχει και τον τελευταίο λόγο έκρινε πως τα ερωτήματα του Αρείου Πάγου δεν έχουν απαντηθεί. Έτσι ο Εισαγγελέας Εφετών Γεώργιος Χαλιάσος διαφωνώντας με τον πρωτοδίκη συνάδελφό του στέλνει πίσω στην Εισαγγελία Πρωτοδικών τη δικογραφία αξιώνοντας «περαιτέρω έρευνα».
Αγνωστα παραμένουν ακόμη και σήμερα τα αποτελέσματα της περαιτέρω έρευνας…..

Ένα ακόμη “εξαφανισμένο” πόρισμα

Τον Νοέμβριο του 2020 το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ανέθεσε στην Hill Ιnternational τη διερεύνηση οικονομικών και τεχνικών παραμέτρων οι οποίες αφορούν στη σύμβαση παραχώρησης της Αττικής Οδού.

Το έργο του συμβούλου, στο πλαίσιο του χρηματοοικονομικού ελέγχου προέβλεπε μεταξύ άλλων, την εξέταση μίας σειράς σημαντικών θεμάτων όπως:

Κατά πόσο έχουν τηρηθεί οι προβλέψεις της σύμβασης παραχώρησης που αφορούν στη μέση απόδοση μετοχικού κεφαλαίου (ROE) επί της ίδιας συμμετοχής των επενδυτών και η οποία ανέρχεται σε ποσοστό 11,6%. Ο έλεγχος διεξάγεται προκειμένου να διαπιστωθεί εάν η σύμβασης παραχώρησης πρέπει να λήξει νωρίτερα από τον Οκτώβριο του 2024.

Τα στοιχεία των χρηματοοικονομικών αναφορών που είναι υποχρεωμένος να υποβάλει ο ανάδοχος στο Δημόσιο για την πορεία των οικονομικών μεγεθών του έργου. Το αφορολόγητο αποθεματικό, τις συσσωρευμένες ζημιές και την εφαρμογή ορθής μεθόδου απόσβεσης του συνολικού κόστους της επένδυσης καθώς και τις υφιστάμενες δανειακές υποχρεώσεις της Αττικής Οδού και το χρόνο εξόφλησής τους.

Τον Οκτώβριο του 2021 δημοσιεύματα ανέφεραν ότι το πόρισμα της Hill International ολοκλήρώθηκε και έκλεινε το ενδεχόμενο πρόωρης επιστροφής του έργου στο ελληνικό δημόσιο καθώς δεν είχαν καλυφθεί οι όροι της σύμβασης και ως εκ τούτου το έργο δεν μπορεί να επιστρέψει στο ελληνικό δημόσιο, πριν τον Οκτώμβριο του 2024 οπότε και λήγει η σύμβαση.

Ωστόσο 15 μήνες μετά και παρά την υποχρέωση για δημοσιοποίηση του πορίσματος της Hill International, το πόρισμα παραμένει άφαντο.

Δεν δόθηκε ποτέ στην δημοσιότητα και η διαφάνεια περί δημοσίων συμβάσεων μάλλον αποσιωπήθηκε…..

Πηγή: datajournalists.co.uk