Πανελλαδική απεργία, συγκέντρωση στην πλατεία Μαβίλη στις 08.30 το πρωί και πορεία προς το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Υγείας διοργανώνει αύριο, Τετάρτη (22/2) η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία(ΠΟΕΔΗΝ).

Όπως γράφει ο Γιάννης Δεβετζόγλου στο News24/7, στην απεργία συμμετέχει και η Ενωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας και Πειραιά(ΕΙΝΑΠ), η οποία καλύπτει όλους τους γιατρούς που θα θελήσουν να παρευρεθούν.

«Η ΠΟΕΔΗΝ για άλλη μία φορά βρίσκεται στο δρόμο σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Δεν μας αρμόζει ένα Σύστημα Υγείας που οι πολίτες θα βάζουν το χέρι στην τσέπη, να αγοράζουν υπηρεσίες υγείας και δεν θα παρέχονται δωρεάν από το κράτος. Δεν μας αρμόζει ένα Σύστημα Υγείας που στα Νοσοκομεία θα κυριαρχούν οι εργολαβικοί εργαζόμενοι και οι εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές απασχόλησης», σημειώνουν οι εργαζόμενοι στη διακήρυξη των αιτημάτων της απεργίας.

Η ΠΟΕΔΗΝ δηλώνει αποφασισμένη να μην επιτρέψει την απόλυση 6.000 εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου (ΣΟΧ), οι οποίοι αποτελούν το 35% των εργαζόμενων στα νοσοκομεία και εάν απολυθούν θα μπει «λουκέτο» σε πολλά βασικά τμήματα.

Επίσης, ζητούν να επανέλθει η νομοθετική δυνατότητα στα νοσοκομεία να καλύπτουν τις ανάγκες στις υποστηρικτικές υπηρεσίες συνάπτοντας νέες συμβάσεις ΣΟΧ.

«Θα επανέλθουν οι εργολάβοι οι οποίοι προσφέρουν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα και στοιχίζουν ακριβότερα στο Δημόσιο», σχολιάζουν και προσθέτουν: «Δεν μας αρμόζει ένα Σύστημα Υγείας που οι ασθενείς θα ταλαιπωρούνται επί ώρες στα επείγοντα των εφημερευόντων Νοσοκομείων λόγω ελλείψεων προσωπικού και λόγω έλλειψης οργανωμένης Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης. Δεν μας αρμόζουν νοσηλείες σε ράντζα. Από διαχρονικές ευθύνες έχουμε τα λιγότερα νοσοκομειακά κρεβάτια από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λειτουργούν 3,5 κλίνες ανά 100.000 κατοίκους (συνολικά 35.000 κλίνες) όταν στις άλλες χώρες της Ευρώπης λειτουργούν 5,3 κλίνες ανά 100.000 κατοίκους».

«Δεν έβαλε πλάτη ο ιδιωτικός τομέας στην πανδημία»
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας απέδειξε τον ανεκτίμητο και αναντικατάστατο ρόλο του την περίοδο της πανδημίας, αναφέρει η ΠΟΕΔΗΝ.

«Ο Ιδιωτικός Τομέας δεν έβαλε πλάτη. Με την νοσηλεία non covid περιστατικών αύξησαν κατά πολύ τα κέρδη τους. Δεν μπορεί λοιπόν οι Δημόσιες Δαπάνες υγείας να παραμένουν στο 5% του ΑΕΠ (Μ.Ο. χώρες Ευρώπης 7,5% του ΑΕΠ). Έτσι υποβαθμίζεται η ποιότητα των υπηρεσιών, ιδιωτικοποιείται το Σύστημα αργά αλλά σταθερά και οι πολίτες βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για αγορά υπηρεσιών υγείας».

Επί 10 ολόκληρα χρόνια δεν γίνονται αυξήσεις στις δημόσιες Δαπάνες Υγείας, αν και προαναγγέλονται, όπως λένε:

«Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στα Νοσοκομείο υπερβαίνουν το 1δις ευρώ. Δεν υπάρχει δυνατότητα ανανέωσης, συντήρησης του εξοπλισμού και των υποδομών. Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν καθυστερήσεις στην διακομιδή ασθενών λόγω έλλειψης διασωστών και ασθενοφόρων. Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν εγκαταλελειμμένα παιδιά στα Παιδιατρικά Νοσοκομεία ή κοινωνικά περιστατικά στο Νοσοκομεία λόγω έλλειψης Προνοιακών Μονάδων και την ίδια ώρα να απολύονται 120 προνοιακοί επικουρικοί εργαζόμενοι που υπηρετούν άνω των πέντε ετών. Την ώρα που ασφυκτιούν οι προνοιακές μονάδες από τις ελλείψεις προσωπικού».

Ελλείψεις προσωπικού και μισθοί εργαζομένων
Τα Νοσοκομεία στενάζουν από τις ελλείψεις προσωπικού, λένε οι εργαζόμενοι. Υποφέρουν από τις συνεχείς παραιτήσεις και τις άγονες προκηρύξεις. Χιλιάδες είναι οι κενές οργανικές θέσεις.

«Αυτό οφείλεται στις δυσμενείς συνθήκες εργασίας στους πενιχρούς μισθούς και στην έλλειψη πολιτικής βούλησης να τεθούν όρια στη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα. Δεν θα επιτρέψουμε την εφαρμογή του Νόμου που καταργεί την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των γιατρών στο σύστημα που είναι θεμελιώδης αρχή σύστασης του ΕΣΥ. Δεν θα επιτρέψουμε τη λειτουργία απογευματινών χειρουργείων επί πληρωμή. Δεν θα επιτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση του Συστήματος».

Οι ήρωες του υγειονομικού πολέμου δεν είδαν καμία αναγνώριση από την πολιτεία, προσθέτουν οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ:

«Οι μισθοί μας καθηλωμένοι. Πληρωνόμαστε με το μισθολόγιο που συστήθηκε το 2015 (Ν. 4354/2015) που πάγωσε την μισθολογική εξέλιξη για δύο χρόνια άνοιξε την ψαλίδα των εισαγωγικών κλιμακίων των κατηγοριών Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης με την ΔΕ και την ΥΕ κατηγορία και η μισθολογική προαγωγή στα κλιμάκια για τους ΔΕ και ΥΕ είναι ανά τρία έτη εν αντιθέσει με τις ΠΕ και ΤΕ κατηγορίες που είναι ανά δύο έτη. Αυτά συντέλεσαν οι μισθοί των Υγειονομικών σε πολλές περιπτώσεις να είναι χαμηλότεροι ή κοντά στον κατώτατο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη (στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνουν 14 μισθούς ενώ στο Δημόσιο 12 μισθοί κατ έτος λόγω περικοπής Δώρων εορτών και επιδόματος αδείας). Η ακρίβεια στα ύψη», λένε.

Επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας
Ως προς την αύξηση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, μεγάλο ποσοστό του προσωπικού εξαιρέθηκε από την διεύρυνση του επιδόματος αυτού, λέει η ΠΟΕΔΗΝ και προσθέτει ότι πολλοί δεν λαμβάνουν καμία αύξηση ή λαμβάνουν αυξήσεις κατώτερες του αναμενόμενου.

«Το Νοσηλευτικό Προσωπικό που λαμβάνει τώρα επίδομα 150 ευρώ αυξάνεται σε 200 ευρώ. Θα μπορούσε η αύξηση να είναι μεγαλύτερη για να ανταποκρίνεται στην προσπάθεια που καταβάλλει καθημερινά. Αποκλείστηκαν ειδικότητες, όπως Διοικητικό και άλλα επαγγέλματα που ανήκουν στην Ιατρική Υπηρεσία. Χωρίς κανένα επιστημονικό κριτήριο. Διαχωρίστηκαν φορείς που κάνουν την ίδια δουλειά. Ουδείς υπάλληλος των Νοσοκομείων, της Πρόνοιας, των Κέντρων Υγείας, του ΕΚΑΒ, οποιασδήποτε ειδικότητας είναι εκτός επικινδυνότητας και ανθυγιεινότητας. Και όμως ξεχάστηκαν!!! Η πανθομολουγουμένη ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ασφαλιστικά) δεν νομοθετήθηκε παρά το θετικό πόρισμα της Επιτροπής Μπεχράκη που σύστησε το ίδιο το Υπουργείο Εργασίας και παραμένει ανενεργό στα συρτάρια του υπουργείου Εργασίας», καταλήγουν οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ.

Δελτίο (ενός κάπως μοναχικού) τύπου

STAND UP TRAGEDY ΜΕΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Ο Μανώλης Φάμελλος στη Μουσική Σκηνή Papagalos
στη Θεσσαλονίκη 

Σάββατο 4 Μαρτίου 2023

Κι ενώ ο κόσμος χάνεται, ο Μανώλης Φάμελλος συνεχίζει να ελπίζει πως αυτός με κάποιον μαγικό τρόπο, μέσω της μουσικής θα την γλυτώσει…
Έτσι επιστρέφει με τα βαρέα κι ανθυγιεινά τραγούδια του, τις ακατάληπτες αφηγήσεις που τα συνοδεύουν, τις κιθάρες του και όλα τα παρελκόμενα για ένα και μοναχικό τυφλό ραντεβού στη μουσική σκηνή Papagalos, στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 4 Μαρτίου.

Τις ελπίδες του για την επιτυχία που κάποτε επιτέλους θα ‘ρθει, στηρίζει στο γεγονός πως στην ουσία σήμερα περισσότερο από ποτέ, ακόμα και το πλέον πολιτισμένο κοινό ευφραίνεται και από μέσα του γελά με τα παθήματα του άλλου, ιδιαίτερα αν αυτός φέρει τον (έτσι κι αλλιώς πια ξεχειλωμένο όσο δεν πάει) τίτλο του καλλιτέχνη. Εκεί που απέτυχε λοιπόν να συγκινήσει, τώρα με τα ίδια μέσα αποπειράται να διασκεδάσει.

Όπως και να έχει, τώρα πια που τα τζιτζίκια επιτέλους σώπασαν, οι μάσκες έπεσαν και ο τελευταίος δίσκος «Η ζωή ήταν σήμερα» επανακυκλοφορεί δριμύτερος σε βινύλιο, ήρθε ο καιρός να μιλήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο υπό το φως των κεριών.
 

Papagalos Music Stage

Τηλέφωνο κρατήσεων: 6985663049

Λόρδου Βύρωνος 3, Θεσσαλονίκη  

Ώρα έναρξης: 22.30

Είσοδος: 10 ευρώ

Την ίδια ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη μία νέα ποινική έρευνα για ανθρώπους που επέζησαν από την φωτιά στο Μάτι με σοβαρά εγκαύματα οι οποίοι δεν είχαν καταθέσει στις Αρχές, το Δημόσιο άσκησε έφεση κατά της απόφασης της Διοικητικής Δικαιοσύνης που όρισε ποσό αποζημίωσης ύψους 300 χιλιάδες ευρώ σε πέντε συγγενείς 77χρονης που κάηκε στην φονική πυρκαγιά ως αποζημίωση για την ψυχική οδύνη που υπέστησαν από λάθη και παραλείψεις υπηρεσιών του κράτους.

Η νέα εισαγγελική έρευνα έχει ξεκινήσει μετά από αποστολή στην Εισαγγελία Πρωτοδικών από τον εισαγγελέα Έδρας του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου που δικάζει την υπόθεση της τραγωδίας στο Μάτι Παναγιώτη Μανιάτη, λίστας θυμάτων -εγκαυματιών οι οποίοι δεν είχαν καταθέσει ποτέ στις Αρχές και εμφανίστηκαν στο Δικαστήριο.

Για το σκέλος αυτό της υπόθεσης διατάχθηκε άμεσα προκαταρκτική εξέταση και ήδη έχουν αρχίσει να καλούνται σε κατάθεση οι άνθρωποι που υποδείχθηκαν από τον κ. Μανιάτη. Με το τέλος της έρευνας θα κληθούν ως ύποπτοι σε εξηγήσεις οι αρμόδιοι και στην συνέχεια θα κριθεί η περαιτέρω ποινική πορεία της υπόθεσης.

Ωστόσο αυτή είναι η μία πλευρά της υπόθεσης που επί πέντε χρόνια απασχολεί την ποινική Δικαιοσύνη. Η άλλη πλευρά που αφορά τις αποζημιώσεις που διεκδικούν άνθρωποι οι οποίοι από την μία στιγμή στην άλλη έχασαν αγαπημένους τους και περιουσίες φαίνεται πως προχωρά αργά και με απόλυτη τήρηση των διαδικασιών που προβλέπονται σε κάθε αστική διαφορά του Δημοσίου με ιδιώτη.

Έτσι το Δημόσιο, λίγες ημέρες από την αναφορά του Πρωθυπουργού από την Βουλή στην τραγωδία και την επίσκεψη του με τον απερχόμενο Κύπριο πρόεδρο στο Μάτι, άσκησε έφεση κατά της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου που επιδίκασε την πρώτη αποζημίωση για τον θάνατο 77χρονης στο Νέο Βουτζά. Το δικαστήριο με την απόφαση του (αριθμός 17030/2022 ) αναγνωρίζει ευθεία ευθύνη του δημοσίου που συνδέεται με τον θάνατο του θύματος και επιδικάζει χρηματική αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης, σε πέντε συγγενείς μιας 77χρονης γυναίκας – θύματος ύψους 300.000 ευρώ με τους νόμιμους τόκους.

Οι συνήγοροι του Δημοσίου φαίνεται να επικαλούνται στην έφεση που ζητούν, συνολικά έξι λόγους , προκειμένου να πετύχουν μία κρίση που θα περιορίζει τις ευθύνες συγκεκριμένων υπηρεσιών. Αναφέρονται δε, σε “περιστατικό ανωτέρας βίας” για την πυρκαγιά που σάρωσε την Ανατολική Αττική.

Κατά το Δημόσιο, πρέπει να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη -κάτι που αρνήθηκε το Διοικητικό πρωτοδικείο- προκειμένου να αναλυθούν ζητήματα ειδικών γνώσεων, όπως η «αιφνίδια μεταβολή του καιρού» και “η σπανιότητα και ιδιαιτερότητα της τόσο ραγδαίας αύξησης της έντασης των ανέμων σε τοπικό επίπεδο” με εντάσεις 10 και 11 μποφόρ, η οποία δημιούργησε “αντικειμενική αδυναμία πτήσης των εναέριων μέσων κατά τις απογευματινές ώρες του ένδικου δυστυχήματος λόγω καιρικών συνθηκών” και κατ’ ακολουθία “αντικειμενική αδυναμία κατάσβεσης του πύρινου μετώπου από τις εναέριες και επίγειες δυνάμεις λόγω της έντασης και του μεγέθους ,πλάτους, και ύψους της πυρκαγιάς”.

Το Δημόσιο επίσης τονίζει ότι το Πρωτοδικείο έσφαλε αποδεχόμενο τον ισχυρισμό των αντιδίκων του, πως το τραγικό αποτέλεσμα είναι απόρροια της έλλειψης εισήγησης για εκκένωση των πολιτών, καθώς κατά την έφεση, δεν προέκυψε από κανένα στοιχείο “ότι τυχόν εισήγηση του Πυροσβεστικού Σώματος για οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση των κατοίκων θα μπορούσε χρονικά και τεχνικά να πραγματοποιηθεί και να ολοκληρωθεί πριν την έλευση του θερμικού κύματος που προηγείτο της φωτιάς, δηλαδή με ασφαλή και αίσια κατάληξη για τους κατοίκους”.

Τονίζει επίσης πως και αν δίνονταν εντολή για εκκένωση δεν είναι καθόλου σίγουρο πως η επιχείρηση θα μπορούσε να έχει επιτυχία: “Είναι βέβαιο ότι και στην περίπτωση αυτή τα κρατικά όργανα θα κατηγορούνταν για την εκκένωση, όπως σήμερα κατηγορούνται για την μη εκκένωση”.Όπως αναφέρεται : “δεν υπήρχε ασφαλές καταφύγιο για τον πληθυσμό εκτός από τις οικίες και τα κτίσματα τα οποία θα εκκενώνονταν” και με δεδομένο ότι δεν θα ήταν δυνατόν όλος ο πληθυσμός να χωρέσει στις ακτές.

Με την έφεση που ζητείται να ασκηθεί το Δημόσιο ισχυρίζεται πως τα μέτρα που ελήφθησαν ήταν “άκρας επιμέλειας” πλην όμως λόγω “του τεράστιου πλήθους των ταυτόχρονων εστιών φωτιάς που εκδηλωνόνταν σε διάφορα σημεία στην επίδικη περιοχή και λόγω της ταχύτητας εναέριας και επίγειας μεταφοράς καυτρών, δεν κατέστη δυνατή αντικειμενικά η αντιμετώπιση όλων των περιστατικών”.

Εξειδικεύοντας συγκεκριμένα στοιχεία , οι συνήγοροι του Δημοσίου επισημαίνουν πως τότε “δεν είχε υλοποιηθεί το σύστημα ειδοποίησης 112” ενώ σημειώνουν πως το Μάτι είναι χτισμένο με μικρές και δαιδαλώδεις οδούς, χωρίς ρυμοτομία και πολλά αδιέξοδα.

Κατά την άποψη που διατυπώνεται στο δικόγραφο του Δημοσίου, υπήρξε εκ μέρους των αρμόδιων φορέων του ενημέρωση τόσο υπηρεσιακή όσο και στους πολίτες για τον επικείμενο κίνδυνο, με δελτίο Τύπου της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας την προηγούμενη ημέρα της φωτιάς , δηλαδή στις 22 Ιουλίου 2018,τόσο για τον επικείμενο κίνδυνο (δελτίο τύπου ΓΓΠΠ της 22.07.2018) όσο και για τα μέτρα αντιμετώπισης του (οδηγίες δημοσιευμένες μέσω της ιστοσελίδας civilprotection και των ΜΜΕ) τα οποία σε πολλές περιπτώσεις δεν ακολουθήθηκαν, όπως η οδηγία «μην εγκαταλείπετε το κτίριο εκτός αν η διαφυγή σας είναι πλήρως εξασφαλισμένη”.

Ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου το Δημόσιο είχε ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει αιτιώδης σύνδεση του θανάτου της 77χρονης με παραλείψεις της Πυροσβεστικής καθώς “η ίδια αποχώρησε πεζή, αυτοβούλως από την οικία της που, εν τέλει, παρέμεινε αλώβητη, οπότε εάν αυτή είχε παραμείνει εκεί, θα ήταν ασφαλής”.

Με την απόφαση τους οι δικαστές έκριναν τον ισχυρισμό αυτό απορριπτέο καθώς “η προσπάθεια του θύματος να αποχωρήσει από την οικία του, εν όψει του κινδύνου της εξελισσόμενης πυρκαγιάς αποτελεί ενέργεια αναμενόμενη, ιδίως εφόσον το πρόσωπο δεν είχε επαρκή πληροφόρηση για τον βαθμό του κινδύνου στον οποίον εκτίθεται”.

Σε δήλωση του ο πληρεξούσιος δικηγόρος της οικογένειας, Δημήτρης Σκύφτας, αναφέρει ότι το Δημόσιο ως εκ του νόμου έχει υποχρέωση ήγειρε έφεση κατά την αποζημιωτικής απόφασης και τονίζει:

“Στο εφετήριό του το ελληνικό Δημόσιο, πέραν των νομικών λόγων, επαναλαμβάνει τη θέση του ότι τα θύματα έχουν ποσοστό συνυπαιτιότητας λόγω της μη πληροφόρησής τους από τα ΜΜΕ ή από το διαδίκτυο (site πολιτικής προστασίας) για το πώς να αυτοπροστατευθούν.

Επιπροσθέτως το ελληνικό δημόσιο αναφέρεται εκ νέου στην «άναρχη» δόμηση της περιοχής και στην ύπαρξη αυθαιρέτων, καίτοι αυτά ήταν γνωστά στις Αρχές και στην προκειμένη περίπτωση δεν υπήρχε κανένα ζήτημα αυθαιρέτου κτίσματος.

Τέλος, κατά το ελληνικό δημόσιο, η επιδικασθείσα αποζημίωση από το Δικαστήριο, κρίνεται υπερβολική και επικουρικά ζητά τη μείωσή της.

Σημειώνω ότι η υπόθεση αυτή δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα προς εκδίκαση ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου”.

Η Κρινιώ Νικολάου έχοντας ως εφόδια σημαντικές μουσικές σπουδές, αξιόλογη δισκογραφία αλλά και πολύχρονη εμπειρία πάνω στο πατάρι σε συνεργασίες με κορυφαίους ερμηνευτές και δημιουργούς (Γιάννης Σπανός, Κώστας Χατζής, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Δημήτρης Μητροπάνος, Σταμάτης Κραουνάκης, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Βαγγέλης Γερμανός  και άλλοι) μας προτείνει μία μουσική βραδιά, την Κυριακή 5 Μαρτίου, στη νέα μουσική σκηνή Caja de Musica, με αγαπημένα τραγούδια από το ελληνικό και διεθνές ρεπερτόριο.

Τα κλασσικά  των Τσιτσάνη, Καλδάρα, Χιώτη και άλλων μεγάλων συνθετών διασκευασμένα με τον δικό της τρόπο, οι ερωτικές παλιές και σύγχρονες  μπαλάντες, τα αριστουργήματα των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Σπανού και βέβαια οι  δικές της  προηγούμενες  και καινούργιες δημιουργίες, όπως το κλασικό «Χατήρι» αλλά και το καινούργιο της «Χρώμα της σιωπής», συνθέτουν ένα ευφάνταστο μωσαϊκό μιας μουσικής βραδιάς και αξέχαστης εμπειρίας με τη φωνή μίας εξαιρετικής ερμηνεύτριας, της Κρινιώς Νικολάου!

Μαζί της θα είναι οι καταξιωμένοι μουσικοί Γιάννης Παπαδήμος στο βιολί, Νίκος Ταχτσίρης στο μπάσο και Σπύρος Παπανικόλας στην κιθάρα και στη φωνή, έχοντας πάντα ως βάση τις εξαιρετικές δεξιότητες στο πιάνο της Κρινιώς Νικολάου.  

Κυριακή 5 Μαρτίου

Σινώπης 27 & Μιχαλακοπούλου, Αθήνα

Ώρα έναρξης: 21.00

Είσοδος: 12 €

Τηλέφωνο για κρατήσεις 6944 610061

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

[FOLLOW] Krinio Nikolaou on Social Media:

➤ Facebook: http://bit.ly/KrinioNikolaou_Facebook 

➤ Instagram: http://bit.ly/KrinioNikolaou_Instagram 

➤ Twitter: http://bit.ly/KrinioNikolaou_Twitter 

➤ YouTube: http://bit.ly/KrinioNikolaou_YouTube 

➤ website: www.krinionikolaou.gr

Η ιδιωτικότητα –που με τόση ευκολία απεμπολούμε για να πλοηγηθούμε άμεσα κι απρόσκοπτα στον κυβερνοχώρο, ενώ συνήθως την ξεχνάμε στον κόσμο των social media– είναι ένα δικαίωμα. Δικαίωμα που διασφαλίζει την ελευθερία της έκφρασης και που το σύγχρονο κανονιστικό δημοκρατικό πλαίσιο προσπαθεί να προστατέψει. Όμως οι διαδικτυακές εταιρείες εξακολουθούν να συλλέγουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για τους κυβερνοναύτες, είτε με τη συναίνεσή τους, είτε μέσω της εξόρυξης δεδομένων. Δεδομένα πλήρους ανταλλακτικής αξίας για την οικονομική αλλά και την πολιτική «αγορά». Η δε εθιστική έκθεση στην αδιάκριτη ορατότητα των social media, αυτό το σύγχρονο «πανοπτικό», φαίνεται να αλλάζει την ίδια την έννοια της ιδιωτικότητας.

Αναρωτηθήκατε ποτέ τι ακριβώς είναι αυτά τα cookies που, όταν επισκέπτεστε κάποιο site, απρόσκλητα θέλουν να εγκατασταθούν στον υπολογιστή ή στο τηλέφωνό σας; Διαβάσατε ποτέ κάποια πολιτική απορρήτου; Σκεφτήκατε ποτέ ότι ίσως εκθέτετε προσωπικά σας δεδομένα –ή και δεδομένα φίλων σας– στις αναρτήσεις που κάνετε στα social media; Η έμφαση φοβάμαι ότι είναι σε αυτό το ποτέ.

Η Ημέρα Προστασίας Δεδομένων λοιπόν, στις 28 Ιανουαρίου, έρχεται να μας θυμίσει ένα δικαίωμά μας. Το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα. Αυτό που στις σύγχρονες κοινωνίες απειλείται συνεχώς καθώς η ψηφιακή τεχνολογία έχει διευκολύνει την παραβίασή του.

Η χρήση των cookies στο διαδίκτυο: Μια παράξενη, υποχρεωτική σχέση

Ο δούρειος ίππος των εισβολέων που απειλούν την ιδιωτικότητά μας στο διαδίκτυο είναι τα cookies. Είναι μικρά «txt files», αρχεία κειμένου (μια μορφή κώδικα) τα οποία επικάθονται στον σκληρό δίσκο και αποδίδουν στον υπολογιστή μας έναν μοναδικό αριθμό αναγνώρισης ταυτότητας όταν επισκεπτόμαστε κάποιον ιστότοπο. Έτσι, στις επόμενες επισκέψεις μας, ο ιστότοπος μας αναγνωρίζει.

Τον μοναδικό αυτό αριθμό χρησιμοποιούν εμπορικές εταιρείες και εταιρείες συλλογής δεδομένων για να ακολουθήσουν τη διαδρομή μας στο διαδίκτυο. Παλαιότερα, στις αρχές τις δεκαετίας του ’90, η λήψη ενός cookie συνοδευόταν από ένα μάλλον εκβιαστικό και απειλητικό μήνυμα: «Έχεις δεχθεί ένα cookie. Εάν δεν το αποδεχθείς, τότε υπάρχει ο κίνδυνος το πρόγραμμα το οποίο τρέχεις να αντιμετωπίσει προβλήματα. Το αποδέχεσαι;».

Σήμερα, η λήψη των cookies προϋποθέτει τη συναίνεσή μας και συνήθως αποσπάται ή υφαρπάζεται με διάφορους τρόπους. Κυρίως όμως επειδή σπανίως υπάρχει χρόνος και διάθεση να διαβάσουμε τους όρους πολιτικής απορρήτου ή να απενεργοποιήσουμε την παροχή δεδομένων προς τρίτους. Εξάλλου οι φυλλομετρητές περιήγησής μας στο διαδίκτυο, στις γενικές ρυθμίσεις, δίνουν την επιλογή «αποκλεισμός όλων των cookies», όμως σημειώνουν ότι δεν συνιστάται.

Η ενημέρωση για τη χρήση των cookies διαφέρει ως προς το περιεχόμενο από ιστότοπο σε ιστότοπο, όπως και ο τρόπος επιλογής ή απόρριψής τους. Π.χ. καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα στο δίπολο «αποδοχή όλων των cookies» ή «αποδοχή μόνο των απαραίτητων cookies», ένα ξεκάθαρο δίλημμα. Σε άλλη περίπτωση η επιλογή είναι ανάμεσα στο «απόρριψη όλων» ή «αποδοχή όλων». Προφανώς αυτή η εκδοχή φαίνεται πιο ελκυστική σε κάποιον που δεν θέλει παρεισφρητική επιτήρηση των συνηθειών του. Όμως η ουσία είναι γραμμένη με ψιλά γράμματα: η απόρριψη ή αποδοχή αφορά στα προαιρετικά cookies και όχι στο σύνολό τους.

Με ψιλά γράμματα και η ενημέρωσή μας πως η πλοήγηση σε κάποιον ιστότοπο σημαίνει και τη συναίνεσή μας στη χρήση των cookies και η μοναδική επιλογή που μας δίνεται είναι «αποδοχή και κλείσιμο». Όσον αφορά την πολιτική απορρήτου, όλοι οι ιστότοποι διαθέτουν και παραπέμπουν στο σχετικό κείμενο, μόνο που σπανίως κάποιος θα το διαβάσει – κι αν το διαβάσει, δεν είναι σίγουρο ότι θα το καταλάβει.

Η ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΞΙΑ.

Η οικονομία (και η πολιτική) της πληροφορίας και των δεδομένων

Ήδη από τη δεκαετία του ’70 οι βάσεις δεδομένων γίνονται αφορμή για συζήτηση σχετικά με τα δεδομένα και την ιδιωτικότητα. Ο David Lyon στις αρχές της δεκαετίας του ’90 υποστήριζε ότι με την επανάσταση στην πληροφορική και τις νέες τεχνολογίες η κοινωνική ολότητα λειτουργεί πλέον σαν μια ιεραρχημένη και πειθαρχημένη πανοπτική μηχανή. Τι έχει αλλάξει; Η ένταση και η έκταση του φαινομένου.

Η ανάλυση δεδομένων (data analytics) είναι η πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη αγορά στον χώρο του διαδικτύου και όχι μόνο. Η ολοκλήρωση, οργάνωση, διαχείριση και ανάλυση των «Μεγάλων Δεδομένων» («Big Data»), που συγκεντρώνονται μέσω της συστηματικής ιχνηλασίας των ψηφιακών μας αποτυπωμάτων στο διαδίκτυο και τα κινητά τηλέφωνα, αλλά και η διασταύρωση ψηφιακής και φυσικής ταυτότητας, για τις εταιρείες του διαδικτύου –την «εμπορική αγορά»– έχει οικονομική αξία. Για τις ανά τον κόσμο υπηρεσίες ασφαλείας αλλά και τις προεκλογικές εξατομικευμένες και στοχευμένες στον κάθε έναν πολίτη ψηφιακές εκστρατείες –την «πολιτική αγορά»– έχει πολιτική αξία.

Κάθε «κλικ» κι ένα στοιχείο στη διαδικτυακή ιχνηλασία

Σε ολόκληρο τον κόσμο, ολοένα και περισσότερο οι υπηρεσίες ασφαλείας αποκτούν πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα που συλλέγουν οι διαδικτυακές εταιρείες για τους χρήστες τους, είτε με τη συναίνεσή τους, είτε μέσω της εξόρυξης δεδομένων, της άδηλης δηλαδή συλλογής των δεδομένων από το χρυσωρυχείο της πληροφορίας: το διαδίκτυο και τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα.

Ήταν Απρίλιος του 2008 όταν ο Peter Whoriskey επεσήμαινε πως ένας ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός χρηστών του διαδικτύου στις Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθείται από τον αντίστοιχο Πάροχο Υπηρεσιών Διαδικτύου (ISP) ο οποίος έχει πρόσβαση σε κάθε «κλικ» και κάθε πληκτρολόγηση που γίνεται στο Δίκτυο. Οι εταιρείες συλλέγουν τη ροή των δεδομένων με στόχο να εξαγάγουν συμπεράσματα για τα ενδιαφέροντα του κάθε χρήστη και τελικά να δημιουργήσουν το προφίλ του, προκειμένου να το πουλήσουν στους διαφημιστές που χρησιμοποιούν τις πληροφορίες για να στοχεύσουν online πελατεία. Είναι η στοχευμένη στα ενδιαφέροντα του χρήστη διαφήμιση, που πλέον τον ακολουθεί σε όποιον ιστότοπο και αν σταθεί.

Την ιχνηλατική τακτική της εμπορικής αγοράς ακολούθησε με μεγάλη επιτυχία και η πολιτική «αγορά», όπως αποκαλύφθηκε το 2016 με το σκάνδαλο της Cambridge Analytica: τη χρήση δηλαδή από την εταιρεία των προφίλ 87 εκ. χρηστών του Facebook χωρίς τη συναίνεσή τους για την προεκλογική εκστρατεία του Donald Trump. Είχαν προηγηθεί, το 2013, οι αποκαλύψεις του Edward Snowden, εργαζόμενου στην NSA: προγράμματα όπως το Prism από το 2007 επέτρεπαν στην αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας να συλλέγει –χωρίς την προβλεπόμενη νομικά διαδικασία– δεδομένα για τους πολίτες απευθείας από τους servers των εννέα μεγαλύτερων διαδικτυακών εταιρειών: Microsoft, Yahoo, Google, Facebook, PalTalk, AOL, Skype, YouTube και Apple.

ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ Ή ΑΘΕΛΗΤΑ, ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΔΗΦΑΓΙΑ ΤΩΝ SOCIAL MEDIA.

Ακόμα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που αναφέρονται με πηχυαίους και συχνά καταγγελτικούς τίτλους στο ζήτημα της συλλογής και εμπορίας προσωπικών δεδομένων των χρηστών εν αγνοία τους, χρησιμοποιούν εργαλεία συλλογής δεδομένων και επιτρέπουν στις εταιρείες δεδομένων να παρεισφρέουν στους ιστοτόπους τους προκειμένου να συλλέξουν δεδομένα από την περιήγηση των χρηστών.

Σήμερα βρισκόμαστε ενώπιον άλλης μιας αλλαγής, καθώς η Google έχει ανακοινώσει πως θα σταματήσει τη χρήση cookies τρίτων μερών στο τέλος του 2024. Για τη διαφημιστική αγορά η απόφαση αυτή είναι σημαντική, καθώς θα πρέπει να προσαρμοστεί σε κάποιο άλλο μοντέλο διαφήμισης. Ωστόσο, δεν σημαίνει το τέλος της ιχνηλασίας.

Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Ο χώρος συρρίκνωσης της ιδιωτικότητας

Από την άλλη πλευρά, ηθελημένα ή αθέλητα, έχουμε απεμπολήσει το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα μπροστά στην αδηφαγία του κόσμου των social media, αλλάζοντας την ίδια την έννοια της ιδιωτικότητας. Το ιδιωτικό, ακόμη και η πιο ενδόμυχη σκέψη μας, το πιο προσωπικό μας συναίσθημα, εκτίθεται στον «τοίχο» ενός νέου οικοδομήματος. Αυτού που έκλεισε μέσα του τον «διαφανή άνθρωπο». Δηλώνουμε πού είμαστε, τι κάνουμε, τι σκεφτόμαστε, πώς αισθανόμαστε. Μοιραζόμαστε την πιο ενδόμυχη λειτουργία της ζωής με ψηφιακούς «φίλους» δημιουργώντας μια εθιστική αδιαφορία ως προς την προβολή ιδιωτικών στιγμών. Η διάκριση δημόσιου και ιδιωτικού χάνεται στην κουλτούρα της συνεχούς δικτύωσης, των «like» και των social media.

Η ιδιωτικότητα προϋπόθεση της ελευθερίας της έκφρασης

Τον Ιούνιο του 2016, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών εξέδωσε ένα ψήφισμα ορόσημο υπογραμμίζοντας ότι τα δικαιώματα των ανθρώπων θα πρέπει να προστατεύονται και επιγραμμικά, δηλαδή online. Μεταξύ άλλων αναγνωρίζεται ότι η επιγραμμική ιδιωτικότητα είναι σημαντική για το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης και καλεί όλες τις χώρες να διασφαλίσουν την προστασία της με βάση το κράτος δικαίου. Το ερώτημα είναι σε πόσες χώρες ισχύει το κράτος δικαίου και αυτό ας το σκεφτούμε βάσει του πλήθους των πολιτών τους. Το επόμενο ερώτημα είναι: Πώς προστατεύεται αποτελεσματικά η ιδιωτικότητα στο διαδίκτυο; Και παραμένει ανοικτό.

Η Μαρίνα Ρήγου είναι Επ. Καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, Δημοσιογράφος.

Πηγή:ow.gr

«Δείπνο»: Μία θεατρική συμμετοχική δράση με πρωταγωνιστές τους πωλητές του μοναδικού ελληνικού περιοδικού δρόμου, της «σχεδίας». Συνάνθρωποί μας οι οποίοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και/ή σε συνθήκες αστεγίας μοιράζονται ένα γεύμα, μα κυρίως ιστορίες, βιώματα και σκέψεις. Το «Δείπνο» είναι ένα κάλεσμα για να στρέψουμε το βλέμμα στους άλλους και στις άλλες που ζουν δίπλα μας. Το καλλιτεχνικό δρώμενο, που είχε παρουσιαστεί το 2017 στο πλαίσιο του φεστιβάλ mind the fact στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων πραγματοποιείται και πάλι με αφορμή τα 10 χρόνια του περιοδικού, με καινούργιες ιστορίες και με νέους συντελεστές. 

‘Ένα ξεχωριστό δείπνο, για τέσσερις μέρες 21-24 Φεβρουαρίου 2023, 20:30, στο «σχεδία home» (Νικίου 2 & Κολοκοτρώνη 56) στην καρδιά της Αθήνας. 
Πρωταγωνιστές: Ιωάννα Τσοκάρη, Θανάσης Γώγος, Παναγιώτης Κανάρης, Σωτήρης Σταμπέλος, Ανδρέα Στύλλη
Σκηνοθετική Επιμέλεια: Ιωάννα Βαλσαμίδου, Σοφία Μαυραγάνη 
Καλλιτεχνική συνεργασία: Μαρίνα Κωνσταντινίδου
Οργάνωση Παραγωγής: Electropera.tors AMKE 
Εικαστικό: Caparo design crew
Με τη συνεργασία: mind the fact, Polyplanity Productions, Fingersix Athens 

Η δράση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη και υπό την αιγίδα 
του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού.

Ημερομηνία:    
21-24 Φεβρουαρίου 2023, 20:30

Χώρος:     Σχεδία Home
Νικίου 2 & Κολοκοτρώνη 56, Αθήνα

Πληροφορίες: 
    
Διάρκεια: 60 λεπτά.
Είσοδος δωρεάν.  
Αυστηρά περιορισμένος αριθμός θέσεων μόνο με προσκλήσεις. 

Πληροφορίες:     2130231220 | Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 
  
 

Έφυγε από τη ζωή ο σημαντικός ιστορικός Γιώργος Δερτιλής. Δώδεκα βιβλία και σαράντα άρθρα του έχουν δημοσιευτεί ή μεταφραστεί στην ελληνική, αγγλική, γαλλική, ισπανική και ιταλική γλώσσα. Τιμήθηκε με το Εθνικό Τάγμα της Λεγεώνας της Τιμής και του είχε απονεμηθεί η γαλλική υπηκοότητα. 

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και πέθανε στα Κύθηρα σε ηλικία 84 ετών. Σπούδασε δημόσιο δίκαιο και οικονομικές επιστήμες στη Νομική Σχολή Αθηνών του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτική Θεωρία και την Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Sheffield. 

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, το 1978, διορίστηκε ειδικός επιστήμονας της οικονομικής ιστορίας στη Νομική Σχολή Αθηνών, της οποίας έγινε υφηγητής το 1980. Το 1983, εξελέγη τακτικός καθηγητής Κοινωνικής και Οικονομικής Ιστορίας στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Αθηνών, από το οποίο αποχώρησε το 2002 με τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή.

Το 2000 εξελέγη καθηγητής στην École des Hautes Études en Sciences Sociales στο Παρίσι ενώ υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο στη Φλωρεντία, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης κ.α. 

Το 1989 εξελέγη μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών. Διετέλεσε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ιστορικού αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών (1987-2002), του οποίου ήταν ο ιδρυτής.

Διετέλεσε επίσης γενικός γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τράπεζας (1986-1991), τακτικό μέλος και διευθυντής ερευνών στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, μέλος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Έρευνας, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και των Ιδρυμάτων Schlumberger και Maison Suger (Παρίσι) καθώς και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Οικονομικής Ιστορίας.

Ενδεικτικά έργα του:

• Κοινωνικός Μετασχηματισμός και Στρατιωτική Επέμβαση, 1880 - 1909 (εκδόσεις Εξάντας, 1977)
• Το «Ζήτημα των Τραπεζών»: οικονομική και πολιτική διαμάχη στην Ελλάδα του ΙΘ' αιώνα (εκδόσεις Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1989)
• Ελληνική οικονομία (1830-1910) και βιομηχανική επανάσταση (Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, 1984)
• Banquiers, usuriers et paysans; réseaux de crédit et stratégies du capital en Grèce, 1780-1930 (Éditions La Découverte, 1988).
• Θέματα νεοελληνικής ιστορίας 18ος - 20ός αιώνας (Εκδόσεις Σάκκουλα, 1991)
• Ιστορία του Eλληνικού Kράτους (1830-1920) (εκδόσεις ΜΙΕΤ, 2004)
• Συνειρμοί, μαρτυρίες, μυθιστορίες (εκδόσεις Πόλις, 2013)
• Επτά πόλεμοι, τέσσερις εμφύλιοι, επτά πτωχεύσεις, 1821-2016 (εκδόσεις Πόλις, 2016)

«Η πρόσφατη εκλογή του στην Ακαδημία Αθηνών ήταν το επιστέγασμα μιας λαμπρής σταδιοδρομίας και μιας συνεπούς δημόσιας πορείας. Γιατί ο Δερτιλής υπήρξε ένας παρεμβατικός διανοούμενος. Με καθαρή ματιά και με αληθινή ανησυχία για την πρόοδο του τόπου», αναφέρει μεταξύ άλλων, σε ανάρτησή του για την απώλεια του επιφανούς ακαδημαϊκού ο πρωθυπουργός. 

«Έφτασε η εποχή…!
Επέστρεφε το τριζόνι
απ΄ τις ελεύθερες ώρες...
...και τα θαύματα καρτερούν»

ΑΚ

Την Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023
«Το τριζόνι και τα θαύματα»
Θα βρίσκονται εδώ
στις 10:00 μ.μ.
στον Πολυχώρο Τέχνης Αλεξάνδρεια

Με τραγούδια και μελωδίες
δοσμένες μέσα από
τις συνθέσεις και την ποίηση,
την φωνή και τους αυτοσχεδιασμούς
του πολυοργανίστα Ανδρέα Καχριμάνη
και την ευγενική παρουσία και ιδιαίτερη προσέγγιση
του δεξιοτέχνη Σταύρου Παργινού
στο τσέλο και το μαντολίνο.

οfficial website: https://totrizoni.gr/
facebook: https://www.facebook.com/totrizoni.gr/
instagram: https://www.instagram.com/totrizoni/

Με τραγούδια και μελωδίες δοσμένες μέσα από τις συνθέσεις και την ποίηση, την φωνή και τους αυτοσχεδιασμούς του πολυοργανίστα Ανδρέα Καχριμάνη και την ευγενική παρουσία και ιδιαίτερη προσέγγιση του δεξιοτέχνη Σταύρου Παργινού στο τσέλο και το μαντολίνο.

Ανδρέας Καχριμάνης

ποίηση, σύνθεση, πολυοργανίστας
 

Γεννήθηκε στην Πάτρα.

Πολυοργανίστας  μουσικός, συνθέτης,
εικαστικός  και ποιητής που δεν περιορίζεται σε φόρμες και ιδέες παρουσιάζει ένα πλούσιο μουσικό και καλλιτεχνικό έργο.

Το έργο του, παντρεύει διαφορετικές τεχνοτροπείες και ιδιώματα, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικής δημιουργιας.

Έχει διδάξει στο πανεπιστήμιο,  σε ωδεία και μουσικές σχολές.

www.andrekachri.com

Σταύρος Παργινός

βιολοντσέλο, μαντολίνο
 

Γεννήθηκε στην Αθήνα.

Η μουσική ξεκίνησε για αυτόν από μικρή ηλικία μαθαίνοντας μαντολίνο. Αργότερα σπούδασε βιολοντσέλο.

Έχει συνεργαστεί με διάφορα σύνολα, με ορχήστρες και θεατρικές παραγωγές ως μουσικός επί σκηνής.

Έχει συμμετάσχει σε πολλές δισκογραφικές παραγωγές.

Είναι καθηγητής τσέλου και μουσικής δωματίου σε ωδεία και μουσικές σχολες της Αθήνας.

Εισιτήριο: 10 ευρώ
Διάρκεια: 90 λεπτά
ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: 212-1007079, 6944-898482
ΧΩΡΟΣ: Αλεξάνδρεια
Σπάρτης 14, Πλατεία Αμερικής, 11252 ΑΘΗΝΑ
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ενα στα δύο φρούτα και λαχανικά με απαγορευτικές συγκεντρώσεις φυτοφαρμάκων, παράγονται στη γειτονική Τουρκία. Μεγάλο μέρος της τουρκικής παραγωγής περνά ή καταναλώνεται στην Ελλάδα, όμως οι έλεγχοι στα σύνορα φαίνεται πως είναι ανύπαρκτοι.

Την ίδια στιγμή, οι Έλληνες αγρότες αναζητούν στη μαύρη αγορά φθηνά τουρκικά φυτοφάρμακα, που έχουν αποσυρθεί εδώ και δεκαετίες ως τοξικά και καρκινογόνα.

Στο βίντεο του 24MEDIA LAB προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά των συνόρων και πόσο ασφαλή είναι τα φρούτα και τα λαχανικά που τελικά φτάνουν στο πιάτο μας.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Πηγή: news247.gr