Ο Παντελής Κυραμαργιός και ο Γιάννης Ταυλάς ταξιδεύουν στην Ελλάδα και μας παρουσιάζουν τα δικά τους τραγούδια αλλά και αγαπημένες επιλογές από την ελληνική δισκογραφία!

Από την "Τράτα" του Θανάση Παπακωνσταντίνου και το παραδοσιακό τραγούδι της Κάσου "Αφούσης" έως το "Μόνο ψέματα" του Φοίβου Δεληβοριά και το "Νωρίς" από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και τα Ημισκούμπρια, ο Γιάννης και ο Παντελής δημιουργούν μια ωραία ατμόσφαιρα όπως έλεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος στον "Ατσίδα" και μας περιμένουν να την απολαύσουμε όλοι μαζί. 

O Παντελής Κυραμαργιός στις αρχές της χρονιάς κυκλοφόρησε το τέταρτο album του με τίτλο «Προσωρινά αιώνιοι» . Με φιλοσοφική και αυτοσαρκαστική διάθεση και με έναν ψύχραιμο πανικό να διακατέχει τον λόγο του προσφέρει ένα κοκτέιλ συναισθημάτων κωδικοποιημένο σε νότες και στιχάκια

Ο τραγουδοποιός Γιάννης Ταυλάς πρόσφατα κυκλοφόρησε το δεύτερο προσωπικό του album με τίτλο «Τραγούδια μίας χρήσης» και πότε με το «Αισιόδοξο τραγουδάκι» και πότε με το «Ρομαντικό» μας συστήνει τον μουσικό του κόσμο, γεμάτο γλυκόπικρο χιούμορ, διανθισμένο με πρόζες από ολίγον stand up comedy!

Αναλυτικά το πρόγραμμα:

Πέμπτη 13 Ιουλίου – Ηράκλειο (Πολυτεχνείο,  2814003952)

Παρασκευή 14 Ιουλίου – Ρέθυμνο (Τζεπέτο, 2831025527)

Σάββατο 15 Ιουλίου – Σητεία (The Wall, 2843026552)

Κυριακή 16 Ιουλίου – Χανιά (Bras de Freres, 6974020544)

Παρασκευή 21 Ιουλίου – Σύμη (Ελπίδα, 2246071771)

Σάββατο 22 Ιουλίου – Νίσυρος (Mira Mare, 2242048095)

Σάββατο 26 Αυγούστου – Ικαρία (Rebelo, 6955354786)

Εξαιρετικά ζοφερή παρουσιάζεται η κατάσταση με την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα στη νέα ευρωπαϊκή έρευνα του ECPMF (Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ελευθερία του Τύπου και των Μέσων Ενημέρωσης) για την ελευθερία του Τύπου στις χώρες της Ευρώπης.

«Ο πλουραλισμός των μέσων ενημέρωσης και η ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα βρίσκονται σε κατάσταση διαρκούς κρίσης όπως απεικονίζεται για έναν ακόμη χρόνο στην τρέχουσα έκθεση. Φέτος, η ψηφιακή ασφάλεια των δημοσιογράφων σημείωσε δραματική επιδείνωση καθώς Έλληνες δημοσιογράφοι παρακολουθήθηκαν ψηφιακά με τη χρήση spyware Predator, σε ένα σκάνδαλο που ονομάστηκε ''Ελληνικό Γουότεργκεϊτ''» αναφέρει η έκθεση, ενώ κάνει αναφορά στις καταχρηστικές αγωγές που έχουν κατατεθεί εναντίον δημοσιογράφων, ακόμη και από τον πρώην γενικό γραμματέα του Έλληνα πρωθυπουργού:

«Επιπλέον διάφοροι ερευνητές-δημοσιογράφοι που εργάζονταν σε μικρά και ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης έγιναν στόχοι καταχρηστικών αγωγών SLAPP, μερικές από τις οποίες υπέβαλε ο πρώην γενικός γραμματέας του Έλληνα πρωθυπουργού. Η καταγραφή των μέσων ενημέρωσης συνεχίστηκε προωθούν μια μονόπλευρη αφήγηση υπέρ της κυβέρνησης και αποκλείουν τις φωνές αντιπολίτευσης ή αντιφρονούντων. Διάφοροι δημοσιογράφοι επεσήμαναν ότι αντιμετωπίζουν αντίποινα από την κυβέρνηση της χώρας επειδή έκαναν ρεπορτάζ για ζητήματα που κρίνονται επιζήμια για τη φήμη της Ελλάδας.

Όσον αφορά τα θέματα διαφάνειας ιδιοκτησίας των μέσων ενημέρωσης, αν και έγιναν μερικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση με την επιβολή νέων νόμων, τους μένει να φανεί η αποτελεσματικότητα. Φέτος η ελληνική κυβέρνηση ξεκίνησε ένα νέο πρόγραμμα για την παροχή οικονομική στήριξη σε εθνικά, περιφερειακά και τοπικά μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα».

Ο χάρτης της Ευρώπης δείχνει την Ελλάδα «στο κόκκινο» σε ό,τι αφορά τον δείκτη της προστασίας και των προτύπων του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.

Σύμφωνα με την έκθεση, ο πλουραλισμός σημείωσε για άλλη μια φορά στην κατηγορία υψηλού κινδύνου, ενώ από τους 20 δείκτες της έκθεσης, οι 18 έφτασαν στην  κατηγορία του μεσαίου κινδύνου και 7 στην κατηγορία υψηλού κινδύνου.

Υπογραμμίζει επίσης πως οι απαραίτητες προϋποθέσεις για τον πλουραλισμό και την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, δεν έγιναν σεβαστές στην πράξη. Για παράδειγμα, όπως αναφέρει, «το δικαίωμα των δημοσιογράφων στην πληροφόρηση παραβιάστηκε πολλές φορές από πολλούς υπουργούς της κυβέρνησης, όταν σταμάτησαν τις διαπροσωπικές συνεντεύξεις Τύπου - λόγω της πανδημίας - επιλέγοντας ομιλίες και ανακοίνωσεις από την τηλεόραση, αντί να απαντούν απευθείας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων.

Επιπλέον, επισημαίνει ότι δημοσιογράφοι από ορισμένα ΜΜΕ εμποδίζονταν τακτικά από το να κάνουν ερωτήσεις στις συνεντεύξεις τύπου.

Αναφορικά με το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης-ΕΣΡ συνέχισει να υπολειτουργεί, γεγονός που επισημαίνεται επίσης από τον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου 2022.

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλούν τα ευρήματα που αφορούν την κατηγορία «δημοσιογραφικό επάγγελμα, πρότυπα και προστασία» καθώς ο δείκτης αυτός έχει την υψηλότερη βαθμολογία κινδύνου στο συγκεκριμένο τομέα (69%) καθώς «δημοσιογράφοι υποβλήθηκαν σε ψηφιακή παρακολούθηση, παρενόχληση, εκφοβισμό και σωματική επιθέσεις -κυρίως από αστυνομικές αρχές- λόγω του ερευνητικού τους έργου».

Γενική κατάταξη και ποσοστά

Στη γενική κατάταξη των χωρών, το ECPMF θέτει την Ελλάδα στην  22η θέση ανάμεσα σε 32 χώρες, συγκεντρώνοντας ποσοστό συνολικού ρίσκου στο 61%. Στην πρώτη θέση της κατάταξης βρίσκεται η Γερμανία με ποσοστό ρίσκου 24%, ενώ στην τελευταία θέση βρίσκεται η Τουρκία με ποσοστό ρίσκου 79%. Στις θέσεις γύρω από την Ελλάδα βρίσκονται χώρες όπως η Κύπρος, η Σλοβενία, η Μάλτα και το Μαυροβούνιο.

Σύμφωνα με το ECPMF, οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι συνδέονται και πάλι με την κατάσταση της πλουραλισμού της αγοράς (70%) και της συμπερίληψης (67%). Η Θεμελιώδης Προστασία εμφανίζει τον ίδιο κίνδυνο με πέρυσι (52%) ενώ η Πολιτική Ανεξαρτησία είναι χαμηλότερη από πέρυσι (55%).

Μέτρα προστασίας και αντιμετώπισης

Σχετικά με την Προστασία των δημοσιογράφων ο οργανισμός προτείνει μεταξύ άλλων:

• Αποποινικοποίηση της δυσφήμισης.
• Εφαρμογή αποτελεσματικών πλαισίων Anti-SLAPP που θα μπορούσαν να αποτρέψουν αυθαίρετες και παράνομες απόπειρες ώστε να μην εμποδίζουν τα επικριτικά ρεπορτάζ
• Απαγόρευση χρήσης spyware εναντίον δημοσιογράφων.
• Για τον πλουραλισμό προτείνονται τα εξής μεταξύ άλλων:
• Βελτίωση της διαφάνειας της ιδιοκτησίας των μέσων, απαιτώντας πλήρη αποκάλυψη των στοιχείων ιδιοκτησίας για όλα τα ΜΜΕ
• Εξασφάλιση πρόσβασης του κοινού σε μητρώα ιδιοκτησίας
• Εισαγωγή νομοθεσίας που στοχεύει στην αποτροπή της υψηλής συγκέντρωσης ιδιοκτησίας στον τομέα των μέσων ενημέρωσης
• Ενίσχυση της βιωσιμότητας των μέσων ενημέρωσης υποστηρίζοντας τοπικά και οπτικοακουστικά μέσα και παρέχοντας περισσότερη χρηματοδότηση
• ευκαιρίες και οικονομική στήριξη σε ανεξάρτητους δημοσιογράφους και οργανισμούς μέσων ενημέρωσης.

Για την πολιτική Πολιτική Ανεξαρτησία προτείνεται:

• Διασφάλιση της αυτονομίας και αμεροληψίας του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων με αλλαγή του τρόπου διορισμού του ΔΣ

Ολόκληρη η έκθεση:

Ο Άλαν Άρκιν, ένας πολυτάλαντος Αμερικανός ηθοποιός που έγινε γνωστός τόσο σε κωμικούς όσο και σε δραματικούς ρόλους που ενσάρκωσε και κέρδισε βραβείο Όσκαρ για το ρόλο του στην ταινία "Little Miss Sunshine" του 2006, πέθανε σε ηλικία 89 ετών, ανέφερε την Παρασκευή (30/06) το Variety, επικαλούμενο ανακοίνωση της οικογένειάς του.

Συμμετείχε σε ταινίες όπως οι: Έρχονται οι Ρώσοι (The Russians Are Coming, the Russians Are Coming, 1966), Περίμενε Μέχρι Να Νυχτώσει (Wait Until Dark, 1967), Ο Πόνος της Σιωπής (The Heart is a Lonely Hunter, 1968), Κατς 22 (Catch-22, 1970), Οι Συμπέθεροι (The In-Laws, 1979), Ο Ψαλιδοχέρης (Edward Scissorhands, 1990), Οικόπεδα με Θέα (Glengarry Glen Ross, 1992), Γκάττακα (Gattaca, 1997), Μάρλεϊ, ενας Μεγάλος Μπελάς (Marley & Me, 2008) και Little Miss Sunshine, για την οποία κέρδισε το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου το 2006.

Την παραίτησή της από μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου υπέβαλε η ηθοποιός Υβόννη Μαλτέζου.

Ο λόγος, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Υβόννης Μαλτέζου, είναι ότι ο εκλιπών σύζυγός της, ο σκηνοθέτης Λάκης Παπαστάθης δεν συμπεριλήφθηκε στην ενότητα In memoriam της φετινής Τελετής των Βραβείων ΙΡΙΣ.

Στην ανακοίνωση, που ανήρτησε ο γιος της Υβόννης Μαλτέζου στο facebook εκ μέρους της μητέρας του, η ηθοποιός αναφέρει μεταξύ άλλων πως «Η έλλειψη σεβασμού στη μνήμη του Λάκη Παπαστάθη δεν μου επιτρέπει να συνεχίσω να είμαι μέλος της».

Αναφέρει χαρακτηριστικά στην ανακοίνωσή της η Υβόννη Μαλτέζου: «Αξιότιμε κ. Πρόεδρε, πληροφορήθηκα ότι στην ενότητα In memoriam της φετινής Τελετής των Βραβείων ΙΡΙΣ δεν υπήρξε καμία αναφορά στον εκλιπόντα σύζυγό μου Λάκη Παπαστάθη. Με την παρούσα επιστολή, την οποία θα κοινοποιήσω στα Μέσα Ενημέρωσης, υποβάλλω την παραίτησή μου από μέλος της Ακαδημίας. Η έλλειψη σεβασμού στη μνήμη του Λάκη Παπαστάθη δεν μου επιτρέπει να συνεχίσω να είμαι μέλος της».

Ο Λάκης Παπαστάθης, σημαντικός σκηνοθέτης και σύζυγος της Υβόννης Μαλτέζου πέθανε στις 8 Μαρτίου, σε ηλικία 79 ετών.

Παρακάτω, η ανάρτηση:

Τέταρτη νύχτα ταραχών έζησε η Γαλλία, με φωτιές, λεηλασίες και ρεκόρ συλλήψεων.

Ο θάνατος του 17χρονου από τα πυρά αστυνομικού έχει βάλει φωτιά στο Παρίσι και σε πολλές γαλλικές πόλεις, τείνοντας να λάβει χαρακτηριστικά εξέγερσης, στη χειρότερη κρίση για τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν από τα «κίτρινα γιλέκα».

Ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο κήρυξης κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ σήμερα θα πραγματοποιηθεί η κηδεία του 17χρονου Ναέλ.

Για τις μοιραίες στιγμές, ο τρίτος επιβάτης του ΙΧ υποστηρίζει πως ο ένας αστυνομικός προέτρεψε τον άλλον να πυροβολήσει τον 17χρονο.

Μεταξύ άλλων, σύμφωνα με την ΕΡΤ, ανέφερε:

«Ο πρώτος αστυνομικός ζήτησε από τον Ναέλ να κατεβάσει το παράθυρο. Του είπε “σβήσε τη μηχανή, αλλιώς θα σε πυροβολήσω”. Και του έδωσε μία γροθιά. Και τότε έφτασε και ο δεύτερος αστυνομικός και στάθηκε μπροστά στο παρμπρίζ στο ύψος του Ναέλ. Από εκεί, ο πρώτος αστυνομικός που βρίσκεται στο επίπεδο του παραθύρου το βάζει ένα όπλο στον κρόταφο και λέει “μην κουνηθείς, αλλιώς θα σου ρίξω μια σφαίρα στο κεφάλι”.

Ο δεύτερος αστυνομικός λέει “πυροβολήστε τον”. Ο πρώτος αστυνομικός του ξαναέδωσε μία γροθιά. Τότε ο Ναέλ έβαλε μπρος την μηχανή και τότε ο δεύτερος αστυνομικός που ήταν μπροστά στο όχημα πυροβόλησε. Ξαφνικά το πόδι πάτησε το γκάζι. Τον είδα να ψυχορραγεί και να τρέμει, πέσαμε πάνω σε μία μπάρα».

Αναφορικά με τον συνοδηγό που και αυτός είναι 17 ετών, δεν έχει παρουσιαστεί στην δικαιοσύνη, κι ο ίδιος λέει ότι θα το πράξει από τη Δευτέρα. Μίλησε στο BFM και στην εφημερίδα Le Parisien αλλά όχι στην αστυνομία και ανέφερε ότι θα παραυρεθεί στην κηδεία του θύματος.

Σημειώνεται πως ο 38χρονος αστυνομικός που πυροβόλησε τον 17χρονο έχει οδηγηθεί στη φυλακή.

ΤΑΚΗΣ ΚΑΓΙΑΛΗΣ

Όπως υποστήριζε πριν από αρκετές δεκαετίες ο αμερικανός θεωρητικός Kenneth Burke, η λογοτεχνία λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργούσαν πάντοτε οι παροιμίες: δίνει όνομα σε καταστάσεις και τις κωδικοποιεί, προσφέροντας με τον τρόπο αυτό στο κοινό της "εφόδια ζωής". Οι σύγχρονοι αναγνώστες, σύμφωνα με τον Burke, στρέφονται στην πεζογραφία και την ποίηση αναζητώντας σύνθετες και αποτελεσματικές "στρατηγικές για την επιλογή συμμάχων και αντιπάλων, για να αντιμετωπίσουν το κακό μάτι, για εξαγνισμό, εξιλασμό και αποαγιοποίηση, για παρηγοριά και για εκδίκηση, για προτροπές και νουθεσίες, για οδηγίες και λανθάνουσες εντολές".

Η διεθνής ακτινοβολία του ποιητικού έργου του Κ. Π. Καβάφη προσφέρει ένα ιδανικό παράδειγμα γι' αυτήν τη θεώρηση και όχι μόνο στο επίπεδο της κατ' ιδίαν ανάγνωσης. Η πλατιά κυκλοφορία του ποιητή στη δημόσια σφαίρα, από τις κοινοβουλευτικές αγορεύσεις, τη δημοσιογραφία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως την επίκληση στίχων του σε τελετές όπως η κηδεία της Ζακλίν Κένεντυ Ωνάση, δηλώνει μία μόνο από τις όψεις της ευρύτερης παραδειγματικής λειτουργίας του έργου του. Μια άλλη όψη του ίδιου φαινομένου εντοπίζεται στις διαπλοκές της καβαφικής ποίησης με τα ιδιώματα και τις στοχαστικές επιδιώξεις ενός μεγάλου φάσματος τεχνών και επιστημών, πέρα από την ίδια τη φιλολογία.

Σε αυτό το ευρύ πεδίο θα συναντήσει κανείς πολλούς μουσικούς, από τον Γεώργιο Πονηρίδη και τον Δημήτρη Μητρόπουλο του μεσοπολέμου ως τον Lou Harrison, που διασκεύασε ποιήματα του Καβάφη για ορχήστρα Γκαμελάν το 1980, αλλά και τον John Tavener, που στα τέλη του 20ού αιώνα μελοποίησε το καβαφικό "Εν τω μηνί Αθύρ" και το παρουσίασε με αφηγητές τον Sting, το 1998, και τον Paul McCartney το 2000. Ακόμη, το καβαφικό έργο αποτέλεσε πεδίο έμπνευσης για διεθνείς εικαστικούς καλλιτέχνες, όπως π.χ. για τον Josep Maria Subirachs, τον David Hockney και τον Duane Michals, αλλά και για πολλούς ιστορικούς, αρχαιολόγους, νομισματιστές και κοινωνικούς επιστήμονες, ιδίως από τους κλάδους της εκπαίδευσης, της ψυχολογίας και της κοινωνικής ανθρωπολογίας, που ολοένα και συχνότερα παραθέτουν στίχους του ποιητή σαν σημαίνοντα παραδείγματα για τα φαινόμενα που μελετούν.

Λιγότερο γνωστή, παρότι διαρκώς αυξούμενη, είναι η παρουσία της καβαφικής ποίησης στον χώρο των φυσικών και θετικών επιστημών. Μια ματιά στη σχετική διεθνή βιβλιογραφία δίνει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ήδη το 1990, ο πρόεδρος της Ένωσης Αμερικανών Φυσικών ξεκινούσε την ομιλία του στο Κογκρέσο, αναφορικά με την ανάγκη της ελεύθερης ανταλλαγής επιστημονικών και τεχνολογικών πληροφοριών απαγγέλοντας το καβαφικό "Περιμένοντας τους βαρβάρους". Αναφορές στο ίδιο ποίημα θα συναντήσουμε σε πρόσφατες επιστημονικές μελέτες γύρω από τη βιοηθική και τη βιοτεχνολογία, την οικονομική ανάπτυξη της Κίνας, τη βιβλιοθηκονομία, τα συστήματα πειθάρχησης που εφαρμόζονται στο μετρό του Σαντιάγκο της Χιλής και πολλά ακόμη θέματα. Αντιστοίχως, η "Ιθάκη" απαντά, μεταξύ άλλων, σε πραγματείες θεωρητικής χημείας, ρινολογίας, φαρμακευτικής και βιοϊατρικής πληροφορικής. Σε άλλες περιπτώσεις, παρατηρούμε ότι η "Θάλασσα του πρωιού" αξιοποιείται ως παράδειγμα για την τεχνολογία της ad hoc δικτύωσης, ενώ το "Che fece... il gran rifiuto" καλείται να φωτίσει τα διεπιστημονικά διλήμματα της "ολιστικής μεθόδου επίλυσης προβλημάτων". Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να βρει στην ιστορία της παγκόσμιας ποίησης περίπτωση έργου με ανάλογη προσαρμοστικότητα και ανταπόκριση σε διαφορετικές στοχαστικές ζητήσεις χωρίς να καταφύγει στους μεγάλους κλασικούς.

Ακριβώς αυτή η διεθνής απήχηση και η ευρεία διεπιστημονική και διαμεσική αξιοποίηση του καβαφικού έργου πρόκειται να αναδειχθούν ως αντικείμενα ερευνητικής επεξεργασίας στο πέμπτο Διεθνές Θερινό Σχολείο Καβάφη, που διοργανώνεται από το Αρχείο Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση και πραγματοποιείται στην Αθήνα από τη Δευτέρα 3 ως το Σάββατο 8 Ιουλίου. Στο πλαίσιο αυτής της μείζονος ερευνητικής πρωτοβουλίας που διεξάγεται από το 2017 θα προσφερθούν σεμινάρια από μια πλειάδα διακεκριμένων επιστημόνων από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Αγγλία, την Κύπρο και την Ελλάδα, οι οποίοι παράλληλα θα λειτουργήσουν ως μέντορες για επιλεγμένους μεταδιδάκτορες και υποψήφιους διδάκτορες από πολλές άλλες χώρες. Η επιστημονική επιμέλεια της φετινής διοργάνωσης έχει ανατεθεί συνεργατικά στους καθηγητές Peter Jeffreys (Πανεπιστήμιο Suffolk, ΗΠΑ) και Τάκη Καγιαλή (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο).

Στο φετινό Θερινό Σχολείο, ο σημαντικός αμερικανός ποιητής και δοκιμιογράφος Mark Doty, καθηγητής της Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Rutgers, ανιχνεύει τη διαχρονική επίδραση του Καβάφη στην αμερικανική ποίηση. Ο ιστορικός Αλέξανδρος Κιτροέφ (Πανεπιστήμιο Haverford, ΗΠΑ) επανεξετάζει την έννοια της "κοσμοπολίτικης" Αλεξάνδρειας, όπως εδραιώθηκε από τον Edmund Keeley το 1995, βασισμένος σε νεότερα ιστορικά και αρχειακά δεδομένα. Ο Πάνος Βλαγκόπουλος (Ιόνιο Πανεπιστήμιο) ασχολείται με τις συνάφειες του Καβάφη με τη μουσική εστιάζοντας στις έννοιες της επιτελεστικότητας, της υβριδικότητας και της νεωτερικότητας και στο παράδειγμα του Δημήτρη Μητρόπουλου.

Από το πεδίο της εκπαίδευσης, η Έλσα Αμανατίδου (Πανεπιστήμιο Brown, ΗΠΑ) εξετάζει τους όρους με τους οποίους η καβαφική ποίηση μπορεί να αξιοποιηθεί στο πλαίσιο της διδασκαλίας της ελληνικής ως ξένης γλώσσας και από τη σκοπιά των πολυγραμματισμών, ενώ η Κατερίνα Καρατάσου (Πανεπιστήμιο Φρέντερικ, Κύπρος) εστιάζει στις εννοιολογικές ή γνωστικές μεταφορές και στις δυνατότητες που αυτές προσφέρουν για τη διδασκαλία της καβαφικής ποίησης. Ο Θανάσης Βασιλείου (Πανεπιστήμιο Poitiers, Γαλλία) επικεντρώνεται στις ταινίες που καταπιάστηκαν με τον Καβάφη και το έργο του προκειμένου να διερευνήσει θεμελιακές όψεις της σχέσης του κινηματογράφου με την ποίηση.

Η Βικτωρία Σολομωνίδου-Hunter (University College London, Αγγλία) παρουσιάζει νέα δεδομένα γύρω από τις δραστηριότητες της οικογένειας Καβάφη στο βικτωριανό Λονδίνο, ενώ η Ελένη Παπαργυρίου (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο) διερευνά όψεις της παρουσίας του ποιητή στο πεδίο των εικαστικών τεχνών (ζωγραφική, φωτογραφία, βίντεο). Από το πεδίο των κοινωνικών επιστημών, ο Γιάννης Σκαρπέλος (Πάντειο Πανεπιστήμιο) εξετάζει τις αναφορές στον Καβάφη στο twitter αλλά και σε μιμίδια και άλλες μορφές οπτικοποίησης και τις λειτουργίες που αυτές έχουν επιτελέσει (και συνεχίζουν να επιτελούν) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στη διάρκεια των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων. Οι σεμιναριακές αυτές παρουσιάσεις θα συμπληρωθούν με τις παρεμβάσεις των δύο επιμελητών του Θερινού Σχολείου, οι οποίοι μεταξύ άλλων θα εμπλουτίσουν τη συζήτηση με νέα ερευνητικά δεδομένα, ερωτήματα και μεθοδολογικές προτάσεις από τους υπό έκδοση συλλογικούς τόμους για τον Καβάφη που συνεπιμελούνται αυτήν την εποχή (P. Jeffreys & D. Tryphonopoulos, eds., Approaches to Teaching the Works of C.P. Cavafy, MLA και T. Kayalis & V. F. González, eds., Cavafy as World Literature, Bloomsbury Academic).

Εξίσου ευρύς και ποικιλόμορφος είναι ο χάρτης των ενδιαφερόντων και των προελεύσεων των μεταδιδακτόρων και υποψήφιων διδακτόρων οι οποίοι έχουν επιλεγεί να συμμετάσχουν και να παρουσιάσουν εργασίες τους στο Διεθνές Θερινό Σχολείο Καβάφη 2023. Οι δώδεκα ερευνήτριες και ερευνητές της φετινής διοργάνωσης έρχονται από τη Σλοβενία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Καταλονία, την Αγγλία, τη Βραζιλία, τις ΗΠΑ και την Ελλάδα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα). Τα γνωστικά τους αντικείμενα, μέσα από τα οποία θα προσεγγίσουν την καβαφική ποίηση αλλά και το αρχείο του ποιητή, εκτείνονται από τις κλασικές και νεοελληνικές σπουδές, τις παραστατικές και εικαστικές τέχνες, την ιστορία της τέχνης και τη θεωρία και πρακτική των κόμικς ως την ψυχολογία, την τεχνητή νοημοσύνη, την αρχιτεκτονική και τοπογραφία κ.ά.. Στα θέματα των εργασιών που οι ίδιοι θα εκπονήσουν στο πλαίσιο του Θερινού Σχολείου συμπεριλαμβάνονται οι συνάφειες της καβαφικής ποίησης με τη νευροεπιστήμη και τη γνωσιακή επιστήμη, οι ιδιόρρυθμες εκδοτικές πρακτικές του Καβάφη ιδωμένες από την οπτική της θεωρίας περφόρμανς καθώς και ποικίλες διαμεσικές προσεγγίσεις και διερευνήσεις των εικαστικών, μουσικών και κινηματογραφικών ανταποκρίσεων του καβαφικού έργου. Και ακόμα: η μελέτη της καλλιγραφίας του ποιητή ως πρωτοποριακής εικαστικής πρακτικής, η καβαφική ειρωνεία ως modus vivendi, η κυκλοφορία του Καβάφη ως μετωνυμία της Αλεξάνδρειας στη Βραζιλία και τη λατινική Αμερική, η επεξεργασία ποιημάτων του σε μορφή κόμικ - οι συσχετισμοί είναι πολλοί και συχνά εντελώς απροσδόκητοι.

Πιστεύουμε ότι, όπως συνέβη και σε προηγούμενες διοργανώσεις, οι εργασίες του Διεθνούς Θερινού Σχολείου Καβάφη 2023 θα οδηγήσουν σε νέες ερευνητικές συνέργειες ανάμεσα σε μελετητές από διαφορετικούς κλάδους και μεθοδολογικές αφετηρίες που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία της σταδιοδρομίας τους. Θα φωτίσουν την ακτινοβολία του Καβάφη και του έργου του στο παγκόσμιο πολιτισμικό και στοχαστικό γίγνεσθαι, εμπλουτίζοντας τη συναφή επιστημονική βιβλιογραφία με καινούργιες θεωρητικές εννοιολογήσεις και μεθοδολογικές προσεγγίσεις και θα επαληθεύσουν, ακόμη μια φορά, την αξιοθαύμαστη ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητα του καβαφικού έργου.

Ο Τάκης Καγιαλής είναι καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας και διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος Δημιουργικής Γραφής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, μέλος της διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής του Αρχείου Καβάφη (Ίδρυμα Ωνάση).

Το Διεθνές Θερινό Σχολείο Καβάφη 2023 «Ο Καβάφης μέσα από τις επιστήμες και τις τέχνες» πραγματοποιείται από 3 έως 8 Ιουλίου. Είναι μια πρωτοβουλία του Αρχείου Καβάφη που περιήλθε στη διαχείριση του Ιδρύματος Ωνάση στα τέλη του 2012, εξασφαλίζοντας την παραμονή του στην Ελλάδα και αποφεύγοντας ενδεχόμενο κατακερματισμό του. Η επιλογή των συμμετεχόντων (διδακτορικοί φοιτητές, μεταδιδακτορικοί ερευνητές και μελετητές στην αρχή της σταδιοδρομίας τους) έχει ολοκληρωθεί μέσα από το ανοιχτό κάλεσμα συμμετοχής στο Διεθνές θερινό Σχολείο Καβάφη 2023.

Πηγή: news247.gr

Χιλιάδες αγωγές κατά του Zantac, το οποίο χορηγείται για την αντιμετώπιση γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, δυσπεψίας, έλκους και άλλων περιπτώσεων, έχουν γίνει από καταγγέλλοντες ότι το γνωστό φάρμακο ευθύνεται για εμφάνιση καρκίνου.

Στις 13 Νοεμβρίου έχει οριστεί η πρώτη δίκη στις ΗΠΑ σχετικά με τους ισχυρισμούς ότι το Zantac προκαλεί καρκίνο, δήλωσε χθες Παρασκευή (30.6.2023) δικηγόρος των εναγόντων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να ευθύνεται για 9 μορφές όγκου, συμπεριλαμβανομένων του παχέος εντέρου, του μαστού και της ουροδόχου κύστης.

Αυτόν τον μήνα αναμενόταν επίσης η εκδίκαση μιας άλλης αγωγής, η οποία τελικά ματαιώθηκε αφού η βρετανική φαρμακοβιομηχανία GSK Plc κατέληξε σε συμβιβασμό έναντι αδιευκρίνιστου χρηματικού ποσού, χωρίς να αναγνωρίσει ευθύνη.

Χιλιάδες αγωγές για το Zantac έχουν κατατεθεί στην Καλιφόρνια κατά των φαρμακοβιομηχανιών GSK, Sanofi SA, Pfizer Inc και Boehringer Ingelheim, οι οποίες κατά καιρούς πωλούσαν το συγκεκριμένο σκεύασμα.

Η έκβαση της δίκης αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον, αφού θα φανεί κατά πόσο τεκμηριώνονται επιστημονικά οι ισχυρισμοί των εναγόντων, ενώ ενδεχομένως να αποτελέσει σημείο αναφοράς για μελλοντικές διευθετήσεις.

Αφότου έλαβε έγκριση το 1983, το Zantac έγινε μέσα σε πέντε χρόνια το πιο διαδεδομένο σκεύασμα παγκοσμίως και ένα από τα πρώτα που ξεπέρασαν το 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε πωλήσεις ετησίως.

To 2019 ορισμένες από τις παρασκευάστριες εταιρίες διέκοψαν την παραγωγή Zantac λόγω ανησυχίας ότι η δραστική ουσία ρανιτιδίνη μπορεί με την πάροδο του χρόνου να παράγει Ν-νιτροζοδιμεθυλαμίνη (NDMA) ως αποτέλεσμα αποσύνθεσης.

Παρότι η NDMA εμφανίζεται σε χαμηλά επίπεδα σε τρόφιμα και νερό, η έρευνα κατέδειξε ότι σε μεγαλύτερες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει καρκίνο.

Ο αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) απέσυρε το 2020 από την αγορά το φάρμακο Zantac και τα γενόσημά του.

Οι φαρμακοβιομηχανίες δικαιώθηκαν τον Δεκέμβριο από ομοσπονδιακό δικαστή που απέρριψε όλες τις αγωγές (περίπου 50.000) που είχαν κατατεθεί σε ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ, με το σκεπτικό ότι οι ισχυρισμοί που συνδέουν το Zantac με εμφάνιση καρκίνου δεν τεκμηριώνονται επαρκώς επιστημονικά.

Οι υπόλοιπες αγωγές έχουν κατατεθεί σε πολιτειακά δικαστήρια, οι περισσότερες στο Ντέλαγουερ, όπου εκκρεμούν πάνω από 70.000 υποθέσεις.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Ο Τόλης Μαστρόκαλος μια από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής ροκ σκηνής "έφυγε" από τη ζωή. Υπήρξε μέλος των θρυλικών "Σπυριδούλα" και συμμετείχε σε έναν από τους κορυφαίους δίσκους του ελληνικού ροκ, με τίτλο "Φλου".

Τελευταία συμμετείχε στην μουσικοθεατρική παράσταση εμπνευσμένη από τη ζωή του Παύλου Σιδηρόπουλου με τον οποίο έπαιζαν μαζί στους "Σπυριδούλα". Επίσης, ήταν στο πλευρό του Δημήτρη Πουλικάκου στις πρόσφατες πετυχημένες εμφανίσεις του στο Κύτταρο.

Ο Τόλης Μαστρόκαλος μετά τους "Σπυριδούλα" συμμετείχε σε περιστασιακά μουσικά σχήματα, όπως η "Εταιρεία Καλλιτεχνών" που σχημάτισε ο Παύλος Σιδηρόπουλος και είχε συναυλιακή δράση για ένα μικρό διάστημα. Στη συνέχεια πέρασε στο χώρο της διαφήμισης και του μάρκετινγκ όπου δραστηριοποιήθηκε επί σειρά ετών.

Στο Facebook ο Δημήτρης Πουλικάκος, ποστάροντας και παλιές φωτογραφίες, έγραψε για τον Μαστρόκαλο:

Ά, ρε Τόλη!!!...1950-2023.....73 χρόνια, όξω καρδιά!!!...R.I.P. old friend. Αποστόλης Μαστρόκαλος: Από τα κηπάκια της Κυψέλης και των Εξαρχείων, στους κήπους του Παράδεισου, μιά ανάσα δρόμος!!!.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας λόγω χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας και τον τελευταίο καιρό η υγεία του επιδεινώθηκε.