Το κοινοβούλιο του Ιράν ενέκρινε στις 20/9 νομοσχέδιο το οποίο συζητείται εδώ και μήνες και ενισχύει τις κυρώσεις εναντίον των γυναικών που δεν φορούν την υποχρεωτική μαντίλα στους δημόσιους χώρους, μετέδωσαν τα επίσημα μέσα ενημέρωσης.
«Οι βουλευτές ενέκριναν την εφαρμογή του νομοσχεδίου περί ‘του χιτζάμπ και της αγνότητας’ για δοκιμαστική περίοδο τριών ετών», μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων του Ιράν για το νομοσχέδιο για τη μαντίλα. Η ιρανική κυβέρνηση έχει σκληρύνει τους τελευταίους μήνες τον τόνο έναντι του αυξανόμενου αριθμού των γυναικών που βγαίνουν χωρίς τη μαντίλα, κυρίως στις μεγάλες πόλεις.
Το νομοσχέδιο αυτό αυξάνει τις ποινές για όποια διώκεται για παραβίαση του αυστηρού ενδυματολογικού κώδικα που επιβάλλεται στις γυναίκες και αποτελεί έναν από τους ιδεολογικούς πυλώνες της Ισλαμικής Δημοκρατίας μετά την πτώση του σάχη το 1979.
Προβλέπει επίσης οικονομικές κυρώσεις για «προώθηση της γυμνότητας» ή για «χλευασμό του χιτζάμπ» στα μέσα ενημέρωσης και στα social media, καθώς και πρόστιμα και απαγορεύσεις εξόδου από τη χώρα για τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων των οποίων οι εργαζόμενες δεν φορούν μαντίλα.
«Κάθε πρόσωπο που διαπράττει το αδίκημα να μη φορά μαντίλα ή να φορά ανάρμοστα ρούχα σε συνεργασία με κυβερνήσεις, μέσα ενημέρωσης, οργανώσεις ή οργανισμούς ξένους ή εχθρικούς προς την Ισλαμική Δημοκρατία ή με οργανωμένο τρόπο, θα καταδικάζεται σε ποινή φυλάκισης τετάρτου βαθμού», δηλαδή από 5 ως 10 χρόνια, αναφέρεται στο νομοσχέδιο.
Για να γίνει νόμος, το νομοσχέδιο πρέπει να εγκριθεί από το Συμβούλιο των Φρουρών του Συντάγματος.
Το κείμενο αυτό υιοθετήθηκε τέσσερις ημέρες μετά την πρώτη επέτειο του θανάτου της Μαχσά Αμινί, μιας 22χρονης κουρδικής καταγωγής Ιρανής, η οποία απεβίωσε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 μετά τη σύλληψή της από την αστυνομία ηθών επειδή φέρεται να είχε παραβιάσει τον ενδυματολογικό κώδικα. Ο θάνατος αυτός είχε προκαλέσει ένα εκτεταμένο κίνημα αμφισβήτησης στη χώρα.
Τριάντα χρόνια μετά τον "πιλότο" της σειράς, το πρώτο επεισόδιο παραμένει ίσως η καλύτερη πρεμιέρα στην τηλεόραση.
Η ιστορία της τηλεόρασης είναι γεμάτη με αποτυχημένους “πιλότους”. Το Game of Thrones για παράδειγμα “είδε” τον δικό του πιλότο να μένει στα ράφια, με το επεισόδιο να γυρίζεται από την αρχή. Το δε πρώτο επεισόδιο των The X-Files έφερε τον λιτό τίτλο, “Pilot” (σε σκηνοθεσία Robert Mandel), και αποτελεί ως τώρα μία από τις καλύτερες – αν όχι την καλύτερη – εισαγωγή στα τηλεοπτικά δρώμενα. Ομολογουμένως είμαστε και κομματάκι θετικά διακείμενοι προς τη σειρά συνολικά, οπότε η υποκειμενικότητα εν προκειμένω, είναι δεδομένη. Ωστόσο και οι περισσότεροι τηλεθεατές εκεί έξω καταμαρτυρούν το ίδιο, και αυτό φαίνεται από τις βαθμολογίες που έχει λάβει το εν λόγω επεισόδιο σε IMDb και Rotten Tomatoes. Στο IMDb έχει βαθμολογία 8,2/10 (η σειρά συνολικά έχει 8,6/10), ενώ στο Tomatoes η βαμολογία της σειράς φτάνει συνολικά στο 95% στο rate του κοινού.
Αυτό που δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό είναι πως η πρώτη προτεινόμενη για τον ρόλο της Scully ήταν η Pamela Anderson, ωστόσο ο δημιουργός, Chris Carter, κατέληξε στη φοβερή και τρομερή Gillian Anderson μετά από σκληρό casting. Μάλιστα, η Gillian Anderson ψηφίστηκε το 1996 ως η πιο σέξι γυναίκα του κόσμου από το περιοδικό FHM, “επισκιάζοντας” τρόπο τινά την Pam, την οποία και ήθελε αρχικά η παραγωγή για να κάνει μεγαλύτερη αίσθηση. Η Pam είχε ψηφιστεί στο νούμερο 10. Η εμφάνιση και εν γένει η έμπνευση για τον χαρακτήρα της Scully, βασίστηκε στην Clarice Starling του Silence of the Lambs.
Στο πρώτο επεισόδιο που κυκλοφόρησε πριν από ακριβώς τριάντα χρόνια, έκανε μια μικρή εμφάνιση και ο πατέρας του David Duchovny, στη σκηνή του αεροπλάνου. Στα παραλειπόμενα του πρώτου επεισοδίου επίσης, είναι το γεγονός πως δεν ακούγεται το κλασικό opening/closing theme, που έγινε σήμα κατατεθέν των X-Files, συνολικά.
Για την ιστορία, το κοινό λάτρεψε τόσο πολύ το 90s Opening Title Sequence σε τέτοιο βαθμό που ο δημιουργός Chris Carter το επανέφερε η δεκαετία του 2010 για τις σεζόν 10 και 11 αντί της “εκσυγχρονισμένης” του version, που έπαιξε στην 9η σεζόν.
Το πρώτο score:
Και το κλασικό:
Στον “πιλότο” βλέπουμε για πρώτη φορά το πόστερ “I want to believe”, μέσα στο γραφείο του Fox Mulder, του FBI’s most unwanted πράκτορα. Ένα μότο που έχει επανέλθει τελευταία στην επικαιρότητα μέσα από τις “ουφολογικές” αποκαλύψεις στο Κοινοβούλιο στο Μεξικό, αλλά και μέσα από τις ανακοινώσεις της NASA για τα προγράμματά της που εστιάζουν στο τι υπάρχει “εκεί έξω”.
Το σενάριο:
Όταν του χτυπά την πόρτα για πρώτη φορά η Dana Scully και μπαίνει μέσα στο γραφείο του, μπαίνει αυτομάτως και στον δικό του κόσμο ο οποίος περιλαμβάνει φερόμενες απαγωγές από εξωγήινους, συγκαλύψεις από την κυβέρνηση παραφυσικά φαινόμενα, συνωμοσίες, προβλήματα που λύνει ή προσπαθεί να λύσει το δίδυμο Mulder/Scully μέσα από το “χτίσιμο” των χαρακτήρων αλλά και της προσωπικής τους σχέσης.
Για τους αμύητους στη σειρά, η Dana Scully μετατίθεται στα X-Files με τον Fox Mulder ( David Duchovny ), με την ελπίδα ότι το επιστημονικό της υπόβαθρο θα απομυθοποιήσει – υποβαθμίσει τους ισχυρισμούς του. Η πρώτη τους υπόθεση τους οδηγεί στα δάση του Όρεγκον, όπου ερευνούν μια σειρά θανάτων σε μια κοινότητα στους οποίους ο Mulder “βλέπει” εξωγήινο “χέρι”.
Πρακτικά, το “Pilot” αποτελεί τον σκελετό για τις επόμενες 11 σεζόν και 217 επεισόδια. Σε όλη τη σειρά υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση μυστηρίου – αμφισβήτησης, αλλά και “παιχνιδιού” ανάμεσα στο τι ισχύει, τι δεν ισχύει και τι είναι φαντασίωση. Η αισθητική του τρόμου περνάει από τις πρώτες σκηνές, με το έφηβο κορίτσι που τρέχει μέσα στα δάση του Όρεγκον πριν την “εξαφανίσει” ένα έντονο φως που έρχεται από τον ουρανό.
Από το πρώτο επεισόδιο εδραιώνεται το δόγμα της σειράς: μην εμπιστεύεστε κανέναν.
Το ιστορικό πλέον, Promo Spot:
Στον πιλότο βλέπουμε και μπόλικους βασικούς χαρακτήρες: Τον Διευθυντή του Τμήματος Blevins (Charles Cioffi) που ζητά από τη Scully να αποδομήσει τα X-Files, αλλά και τον Smoking Man (William B Davis). Ωστόσο, αυτό που διαφαίνεται από την αρχή και εντέλει έκανε τη σειρά τόσο επιτυχημένη, είναι πως θα υπήρχε πολύ “ζουμί” στη διάδραση ανάμεσα στους δύο κεντρικούς ήρωες, και τη σχέση τους που θα εξελιχθεί μέσα στα χρόνια. Η λαμπερή, επιστημονική προσέγγιση της Scully έναντι του στοιχειωμένου παρελθόντος και της ένθερμης πίστης του Mulder στο ανεξήγητο, είναι στοιχεία που δεν θα σταματήσουν να συντροφεύουν τους δυο τους ποτέ. Από την αρχή ο Mulder λέει στη Scully την ιστορία της απαγωγής της αδερφής του, που αποτελεί και δομικό στοιχείο για το “μέλλον”.
Αυτό το ταξίδι ξεκινάει από το πρώτο επεισόδιο που βάζει τον τηλεθεατή αμέσως στο “κόλπο”, δίνοντάς του αφορμές για να συνεχίσει να θέλει να παρακολουθεί, αλλά και να “ψάχνει”. Μιλάμε άλλωστε για μια εποχή που δεν υπήρχε διαδίκτυο όπως το ξέρουμε σήμερα και που οι θεωρίες συνωμοσίας δεν ήταν τόσο διαδεδομένες. Μιλάμε επίσης για μια εποχή πιο ρομαντική σε σχέση με το διάστημα και τις ανακαλύψεις γύρω από αυτό, αλλά και για μια εποχή που ερχόταν χρονικά αμέσως μετά το κλείσιμο της δεκαετίας του ’80 και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Πιο πρόσφορο έδαφος για να εδράσει ένα τέτοιο σενάριο, δεν θα μπορούσε να υπάρξει.
Το πρώτο επεισόδιο αντηχεί άλλωστε και την τεχνολογία της εποχής. Τεράστιοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, σταθερά τηλέφωνα, φωτογραφικές διαφάνειες σε lightbox. Σταδιακά, η σειρά απεικονίζει το πώς εξελισσόταν η “σύγχρονη” τεχνολογία στις ΗΠΑ, πριν έρθει στην Ευρώπη.
X-Files ALAMY STOCK PHOTO
Αξίζει να σημειωθεί πως η σειρά “μεγάλωσε” μαζί με το αρχικό database του διαδικτύου δημιουργώντας μια από τις πρώτες μεγάλες διαδικτυακές παρουσίες για τηλεοπτική εκπομπή, συμπεριλαμβανομένου ενός διαδραστικού αρχείου που είναι ενεργό μέχρι σήμερα. Η κυριαρχία του διαδικτύου και η συνωμοσιολογία που ελελίχθηκε στις αρχές των 00s και μετά τους Δίδυμους Πύργους, επαναπροσδιόρισαν τη σειρά, η οποία και απέκτησε νέους “οπαδούς”. Παρόλα αυτά, το σενάριο ποτέ δεν κατευθύνθηκε σε ιδεολογήματα πάνω στα οποία πατάνε οι σημερινοί QAnons.
Παράλληλα, ο χαρακτήρας της Scully κινήθηκε μακριά από τη σεξουαλοποίηση, παρότι η Anderson είχε ένθερμους άνδρες “οπαδούς” στις αρχές των 90s. Η Anderson κατάφερε να οδηγήσει το alter ego της στα μονοπάτια της “σκεπτόμενης γοητείας” μια γυναίκας δυναμικής, που έμπαινε στη “νέα εποχή”. Χωρίς γυμνό και λοιπές ευκολίες, παρότι στον πιλότο υπάρχει μια μικρή, γυμνή “ιδέα” της πρωταγωνίστριας.
Ενδιαφέρον έχει δε το γεγονός πως τα εφέ στο πρώτο επεισόδιο είναι φυσικά. Όταν ένας άγνωστος εμπρηστής πυρπολεί το δωμάτιο του μοτέλ του πρωταγωνιστικού ζεύγους, για να καταστρέψει στοιχεία, το μοτέλ όντως φλέγεται, ενώ σε σύγχρονη παραγωγή πιθανότατα θα γινόταν χρήση CGI. Σε άλλα σημεία τα εφέ βέβαια, “χωλαίνουν”.
Σήμερα οι πρώτες σεζόν των X-Files έχουν αποκατασταθεί σε HD για πλατφόρμες όπως η Hulu, ενώ η πρώτη εκδοχή ήταν σε αναλογία διαστάσεων 4:3.
H Angela Fabre γεννήθηκε στο Παρίσι αλλά ήταν πολύ μικρή όταν οι γονείς της αποφάσισαν μετά από διακοπές να μείνουν μόνιμα στην Ελλάδα. Τα ακούσματα της ποικίλα από ελληνικά τραγούδια και παραδοσιακά κλασικά Γαλλικά έως την Αμερικάνικη γυναικεία φολκ ροκ που την λατρεύει.
Επέστρεψε στην πατρίδα για μουσικές σπουδές και σπουδές υποκριτικής και άρχισε αμέσως να εμφανίζεται σε μικρά club του Παρισιού αλλά να συμμετέχει και σε θιάσους στην ακμάζουσα ανεξάρτητη θεατρική σκηνή της πόλης. Οι πρώτες κριτικές ήταν ενθουσιώδεις για το μικρό κορίτσι που διασκεύαζε με αυτοπεποίθηση Johnnie Michelle και Joan Baez αλλά ξαφνικά προσωπικοί λόγοι θα την κάνουν να επιστρέψει στην δεύτερη πατρίδα της και να ξεκινήσει από την αρχή το δικό της προσωπικό ταξίδι στην μουσική.
Στον Μικρό Κεραμεικό θα εμφανιστεί για πρώτη φορά με ένα πλήρες δικό της πρόγραμμα. Θα την συνοδεύουν 5 εξαίρετοι μουσικοί της Jazz σε ένα set τραγουδιών με εκπλήξεις όχι μόνο μουσικές αλλά και σκηνικές μια και συνεργάζονται μαζί της ο Γιώργος Λυντζέρης εικαστικός και η Αλεξάνδρα Μπαιράμογλου visual designer Carol Κιng, Mina αλλά και Pomm και Mylene Farmer σε ένα πρόγραμμα που συναντά τις 70s επαναστάτριες φεμινιστικής folk και τις πιο απαιτητικές σύγχρονες ντίβες.
Μαζί της οι
Χάρης Μπότσης Πιάνο, ενορχηστρώσεις
Μάνος Λούτας Κοντραμπάσο
Αντρέας Γναφάκης Κιθάρα
Θοδωρής Χριστοδούλου Ντραμς
Τάσος Βιτσεντζάτος Τρομπέτα
Angela Fabre | Μικρός Κεραμεικός | 4.10.23
Τετάρτη 4 Οκτωβρίου στις 21:00
Εισιτήρια και πληροφορίες εδώ:
https://www.ticketservices.gr/event/angela-fabre/?lang=el
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
15€ γενική είσοδος
Είσοδος με ποτό (κρασί ή μπύρα)
«ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ» Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Τηλέφωνο επικοινωνίας 6982121385
Επεισόδια έλαβαν χώρα στο κέντρο της Λάρισας, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης και πορείας διαμαρτυρίας για τις φονικές πλημμύρες στη Θεσσαλία.
Σύμφωνα με πληροφορίες τοπικών ΜΜΕ, καθώς η πορεία έφτανε στο τέλος της, έγινε χρήση χημικών από τα ΜΑΤ προς τους διαδηλωτές και ξεκίνησε «πετροπόλεμος».
Στη συνέχεια, δε, τα επεισόδια μεταφέρθηκαν και σε παρακείμενους δρόμους του κέντρου, όπου τα δακρυγόνα έκαναν την ατμόσφαιρα αποπνικτική.
Τα επεισόδια διήρκησαν περίπου 15 λεπτά, ενώ άγνωστοι έβαλαν φωτιά σε κάδους απορριμμάτων με αποτέλεσμα να κληθεί η Πυροσβεστική.
Η πορεία ήταν ιδιαιτέρως δυναμική, με χιλιάδες κόσμου να δίνει το “παρών” φωνάζοντας συνθήματα όπως “Η ανάπτυξή τους μάς έθαψε στη λάσπη”, “Η οργή μας να γίνει δύναμη ανατροπής”.
Συγκέντρωση για τους πλημμυροπαθείς στη Θεσσαλία INTIME
Συγκέντρωση για τους πλημμυροπαθείς στη Θεσσαλία INTIME
Συγκέντρωση για τους πλημμυροπαθείς στη Θεσσαλία INTIME
Συγκέντρωση για τους πλημμυροπαθείς στη Θεσσαλία INTIME
Μιχάλη Αργυρού, Αχιλλέα Γκατσόπουλο, Γιώργου Κολιού και
Ίνα Κούτουλα
28 Σεπτεμβρίου - 1 Οκτωβρίου 2023
MetaphorAthens | Δορυλαίου 10 (Πλ. Μαβίλη)
30+ δορυφορικά βίντεο κλιπ
1 ταινία-πλανήτης DANCEFIGHTLOVEDIE
40+ καλλιτεχνικές mixedmedia παρεμβάσεις σε stillframesτων βίντεο κλιπ
Ένα τετραήμερο γεμάτο εικόνες, κινηματογράφο και μουσική θα βιώσουν όσοι επισκεφτούν τον εκθεσιακό χώρο MetaphorAthensαπό τις 28 Σεπτεμβρίου μέχρι την 1η Οκτωβρίου. Εκεί θα παρουσιαστεί ένα ιδιαίτερα πρωτότυπο θέαμα υπό τον τίτλο «Mikis Satellites», ένα video art project του Αστέρη Κούτουλα σε συνεργασία με τέσσερις εικαστικούς καλλιτέχνες: τους Μιχάλη Αργυρού, Αχιλλέα Γκατσόπουλο, Γιώργο Κολιό και Ίνα Κούτουλα.
Το «Mikis Satellites» αποτελεί ένα πολυμερές έργο τέχνης, εμπνευσμένο από το μουσικό σύμπαν του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και από την συναρπαστική προσωπικότητά του.
Οι τέσσερις καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο «Mikis Satellites» συσχετίζουν τα έργα τους με τον εικαστικό κόσμο των 30 και πλέον δορυφορικών βίντεο κλιπ (2017-2023) σε σκηνοθεσία του Αστέρη Κούτουλα, στα οποία έχουν συνεργαστεί περισσότεροι από 50 – κυρίως νέοι – καλλιτέχνες από 10 χώρες.
Ο Μιχάλης Αργυρού, ο Αχιλλέας Γκατσόπουλος, ο Γιώργος Κολιός και η Ίνα Κούτουλας επεξεργάστηκαν διάφορα still frames από τα δορυφορικά βίντεο σε κολάζ, σχέδια, γραφικά και νέο κινηματογραφικό υλικό, συνθέτοντας μια διαθεματική έκθεση με video art, μουσική, εικαστικά και ποίηση. Αυτά τα 40 νέα εικαστικά έργα συνδυάζονται με τις παράλληλες κινηματογραφικές προβολές, ζωντανή μουσική και συζητήσεις σε μια πρωτόγνωρη ανίχνευση του καλλιτεχνικού κόσμου του Μίκη Θεοδωράκη.
Το «Mikis Satellites» θα υποδεχτεί το κοινό στο χώρο Metaphor Athens (Δορυλαίου 10, Πλατεία Μαβίλη) το τετραήμερο 28 Σεπτεμβρίου-1 Οκτωβρίου από τις 5:00 έως τα μεσάνυχτα.
Ώρες λειτουργίας έκθεσης: 5:00-12:00 μ.μ.
Περισσότερες πληροφορίες: 210 6451169
ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΕΜΠΤΗ, 28.9.2023
6:30 μ.μ.: Εγκαίνια
7:30 μ.μ.: Επίσημη έναρξη με τους Ντέπυ Βρεττού, GailHolst-Warcraft, Μιχάλη Αργυρού, Αστέρη Κούτουλα και άλλους καλεσμένους
9:00-9:30 μ.μ.: ELECTRA 21 (Killingtheparents) - πειραματική προβολή 4 ταινιών σε split screen – Ζωντανή μουσική υπόκρουση με τους Στέφανο Χυτήρη και Στέφανο Θεοδωράκη (κρουστά)
7:30 μ.μ.: Συζήτηση για τους Μάνο Χατζιδάκι - Μίκη Θεοδωράκη
με τους Πάρι Κωνσταντινίδη, Μαργαρίτα Θεοδωράκη και την Άννα Γούλα
9:00-9:30 μ.μ.: MEDEA 21 (Killingthechildren) - πειραματική προβολή 4 ταινιών σε split screen - Ζωντανή μουσική υπόκρουση με τους Στέφανο Θεοδωράκη και Στέφανο Χυτήρη (κρουστά)
10:30 μ.μ.: ΤΟ ΤΕΡΑΤΩΔΕΣ ΑΡIΣΤΟΥΡΓΗΜΑ του Γιάννη Ρίτσου
Απομνημονεύματα ενός ήσυχου ανθρώπου που δεν ήξερε τίποτα
Ανάγνωση με τους Ραφίκα Σάουις, Άννα Γούλα, Πάνο Μπόρα, Αρίσταρχο Παπαδανιήλ, Αστέρη Κούτουλα - παράλληλα με μία ταινία/φάντασμα
προβολή αυτοβιογραφικής ταινίας μικρού μήκους του Γιώργου Θεοδωράκη
10:30-11:15 μ.μ.: ZORBAINVERONA - πειραματική ταινία μπαλέτου με την χορογραφία του LorcaMassine, κινηματογραφημένη από τον Γιώργο Θεοδωράκη σε σκηνοθεσία Αστέρη Κούτουλα και Δημήτρη Αργυρίου
Βρισκόμαστε σε μια εποχή που οι άνθρωποι φωτογραφίζουν σχεδόν τα πάντα και σχεδόν παντού. Μια πράξη που ο κριτικός φωτογραφίας Jörg M. Colberg περιγράφει ως "ψυχαναγκαστική αναζήτηση". Το φαινόμενο αυτό έχει δημιουργήσει ένα μοναδικό σύνολο προκλήσεων για τα μουσεία τέχνης, πολλά από τα οποία είχαν ιστορικά αυστηρούς περιορισμούς στη φωτογράφηση - είτε για λόγους προστασίας των έργων τέχνης, είτε για λόγους προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων. Όμως η πανταχού παρούσα παρουσία των ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών, μαζί με την ακαταμάχητη παρόρμηση για λήψη φωτογραφιών, οδήγησε πολλά μουσεία να αναθεωρήσουν τις οδηγίες τους τα τελευταία χρόνια.
Έτσι μετά από σχεδόν τρείς δεκαετίες, το μουσείο Reina Sofia στην Ισπανία, αποφάσισε να επιτρέψει στο κοινό την λήψη φωτογραφιών του διάσημου πίνακα του Pablo Picasso “Guernica”. Άλλα, επίσης, μεγάλα μουσεία, όπως το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, αλλά και το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης έχουν κάνει άρση της απαγόρευσης αυτής, με το γεγονός αυτό, να φέρνει στην επιφάνεια ένα ανεξάντλητο θέμα συζήτησης γύρω από το εάν ή όχι πρέπει να βγάζουν οι επισκέπτες φωτογραφίες.
Φλας, πνευματικά δικαιώματα και έργα τέχνης
Το μεγαλύτερο εμπόδιο για τις πολιτικές ευρείας διάθεσης φωτογραφιών είναι το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων, με τα μουσεία, συχνά, να μην κατέχουν τα πνευματικά δικαιώματα των έργων που εκθέτουν, γεγονός που δημιουργεί νομικά προβλήματα όταν οι επισκέπτες αρχίζουν να τραβούν φωτογραφίες. Ωστόσο, με τα μουσεία να μοιράζονται τόσο πολλές εικόνες, μπορεί να είναι δύσκολο για τους επισκέπτες να καταλάβουν ότι δεν μπορούν απαραίτητα να κάνουν το ίδιο. Η διάθεση των φωτογραφιών και ο διαμοιρασμός τους online από τον καθένα από εμάς, μοιάζει να ανησυχεί τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των μουσείων, που φοβούνται ότι η πολλή έκθεση των έργων στο διαδίκτυο θα αποτρέψει τους ενδιαφερόμενους να το επισκεφτούν. Παράλληλα πιστεύουν ότι οι χώροι αυτοί θα είναι εύκολος στόχος για κάθε παράνομη ενέργεια, μετά τη διαφήμιση των έργων στο διαδίκτυο.
Οι φωτογραφίες όμως γενικότερα αποτελούν ίσως ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα των ιθυνόντων των θεσμών αυτών. Ο λόγος έγκειται στο φλας των φωτογραφικών μηχανών και κινητών, το οποίο σύμφωνα με τους συντηρητές έργων τέχνης, βλάπτει τους πίνακες και φθείρει την πατίνα των ευαίσθητων αντικειμένων τέχνης. Από την άλλη ωστόσο, μελέτες έχουν δείξει ότι η τόσο μικρή έκθεση δεν είναι επικίνδυνη για τα έργα. Βέβαια ακόμα και αν η ζημιά δεν είναι μεγάλη, το φλας φαίνεται να δημιουργεί ένα εξίσου μεγάλο πρόβλημα. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους των μουσείων και γκαλερί το φλας και γενικότερα η εμμονή με την φωτογραφία φαίνεται να εμποδίζει την στιγμή της εκτίμησης και του θαυμασμού ενός πίνακα από το κοινό.
Όμως, δεν είναι μόνο η ασφάλεια και τα πνευματικά δικαιώματα οι λόγοι που ένα μουσείο απαγορεύει τις φωτογραφίες. Όλοι οι πολιτιστικοί χώροι έχουν πάντα ένα μαγαζί με αναμνηστικά, όπως βιβλία, καρτ-ποστάλ και υψηλής ποιότητας φωτογραφίες, το οποίο λειτουργεί ως μια βασική πηγή εσόδων για τον εκάστοτε οργανισμός τέχνης. Πολλοί θεωρούν ότι το κοινό μπορεί να βρει οποιαδήποτε αναπαραγωγή του έργου που του τράβηξε το ενδιαφέρον εκεί και να το αγοράσει για το αντίστοιχο αντίτιμο.
Σε ποια μνημεία και μουσεία απαγορεύεται ρητά η φωτογραφία;
Μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις, όμως πολλοί πολιτιστικοί χώροι δεν επιτρέπουν την λήψη φωτογραφιών από τους τουρίστες. Η Καπέλα Σιστίνα, που βρίσκεται στο Βατικανό, είναι από τα πιο διάσημα τουριστικά μέρη στον κόσμο. Τη χρονική περίοδο 1980-1994, η εταιρία τηλεοπτικών δικτύων Nippon της Ιαπωνίας, χρηματοδότησε την ανακαίνισή της. Σε αντάλλαγμα, πήρε όλα τα δικαιώματα για την βιντεοσκόπηση και φωτογράφιση του έργου. Στην ίδια λογική με το Βατικανό ανήκει και ο Πύργος του Άιφελ. Όλοι τον ξέρουν, λίγοι, όμως γνωρίζουν πως η φωτογράφισή του την νύχτα απαγορεύεται λόγω των δικαιωμάτων που έχει o Pierre Bideau που εγκατέστησε τα φώτα που κάνουν τον πύργο μοναδικό.
Ωστόσο, δεν αφορούν όλες οι απαγορεύσεις πνευματικά δικαιώματα. Για λόγους ασφαλείας, απαγορεύονται οι φωτογραφίες στο Ταζ Μαχάλ, το διάσημο παλάτι της Ινδίας, το οποίο στην πραγματικότητα είναι μαυσωλείο και εκεί φυλάσσονται τα λείψανα της συζύγου του αυτοκράτορα των Μογγόλων Σαχ Τζαχάν. Επίσης, για τους ίδιους λόγους, οι φωτογραφίες στον Πύργο του Λονδίνου και συγκεκριμένα στο δωμάτιο πού είναι φυλαγμένα τα κοσμήματα της βασιλικής οικογένειας, δεν επιτρέπονται.
Δίνοντας ζωή στα μουσεία
Η Seem Rao, που διευθύνει το εργαστήριο Brilliant Idea, είπε πως “τα μουσεία έχουν γίνει ουσιαστικά δεινόσαυροι. Είναι τόσο παλιομοδίτικα, που για να γίνουν μέρος της κοινωνίας θα πρέπει να αναβαθμίσουν αυτές τις πολιτικές”. Άνθρωποι, όπως η Rao, υποστηρίζουν ότι οι φωτογραφίες έχουν και την θετική πλευρά τους. Περνώντας τα χρόνια και ανοίγοντας τα άλμπουμ με τις, είτε ψηφιακές είτε φυσικές, φωτογραφίες, κάνεις αναδρομή και θαυμάζεις τα ταξίδια και τις εμπειρίες που έζησες. Το διαδίκτυο, από την άλλη, είναι στις ζωές όλων μας, και η έκθεση των έργων μέσω αυτού είναι ένας καλός τρόπος να συνδέονται άνθρωποι με διαφορετικές καλλιτεχνικές κουλτούρες. Όπως, επίσης, να γνωρίσουν και τα παιδιά της οθόνης έναν διαφορετικό και πιο ενδιαφέρον πολιτιστικά κόσμο.
Η κεντρική παραγωγή του ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ
με τον Μάξιμο Μουμούρη στον επώνυμο ρόλο
Από το Σάββατο 18 Νοεμβρίου
Και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 20:30
Η ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ
https://www.more.com/theater/platonof-tou-anton-tsexof/
Το πρώτο έργο του μεγάλου Ρώσου –γράφτηκε το 1878 αλλά παίχτηκε για πρώτη φορά μετά τον θάνατό του το 1923- είναι ένα κολοσσιαίο σε διάρκεια έργο, που αν παιχτεί ολόκληρο η διάρκεια του κρατάει πάνω από 8 ώρες.
Μια καινούργια δραματουργική επεξεργασία, απολύτως βασισμένη στο πρωτότυπο θα δώσει την ευκαιρία για μια νέα ρηξικέλευθη παράσταση που δεν θα υπερβαίνει τις 2 ώρες σε κείμενο και σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή.
Κανένας δεν θα ανακάλυπτε σήμερα το «Πλατόνωφ» αν ο Τσέχωφ δεν ήταν …ο Τσέχωφ…
Το έργο αποκτάει τεράστιο ενδιαφέρον, διότι είναι η μήτρα όλων των κατοπινών μεγάλων έργων του Τσέχωφ, καθώς περιέχει πρόσωπα και καταστάσεις που ο συγγραφέας διαπραγματεύτηκε στα διάσημα κατοπινά του έργα που έμειναν στην ιστορία.
Για αυτούς ακριβώς τους λόγους το έργο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και ήταν στα σχέδια του σκηνοθέτη Νίκου Καμτσή εδώ και χρόνια.
Φέτος λοιπόν θα πραγματοποιηθεί καθώς οι καλλιτεχνικές και αισθητικές συνθήκες ευνοούν το ανέβασμα του.
Στην σκηνή του ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ θα στηθεί ο κήπος του αποθανόντος άδοξα στρατηγού Βοινίτσεφ – Σκηνικό Μίκα Πανάγου – Νίκος Καμτσής, κοστούμια Μίκα Πανάγου - και εκεί θα μαζευτούν μετά από ένα βαρύ Ρωσικό χειμώνα όλα τα πρόσωπα.
Επίκεντρο ο γοητευτικός και προκλητικός επαρχιακός δάσκαλος Μιχαήλ Βασιλίεβιτς Πλατόνωφ, που θα τον αναλάβει ο Μάξιμος Μουμούρης. Γύρω του δόκιμοι και ταλαντούχοι ηθοποιοί, βασικοί συνεργάτες και από προηγούμενες συνεργασίες του Νίκου Καμτσή και του ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ θα αναλάβουν τους άλλους ισάξιους ρόλους.
Πραγματικά σ΄ αυτό το έργο και ειδικά στο κείμενο που επιμελήθηκε ο σκηνοθέτης, δεν υπάρχουν πρώτοι και δεύτεροι ρόλοι. Οι επαρχιακοί αριστοκράτες όπως ο κτηματίας Πορφύρι Συμεώνοβιτς Γκλαγκόλιεβ (Δημήτρης Φραγκιογλου) που ξετυλίγουν τα πάθη τους στο κτήμα του Βοινίτσεφ και της γυναίκας του Άννας Πέτροβνα (Τζωρτζίνα Παλαιοθοδωρου), είναι όργανα μιας ορχήστρας, που αποδίδει συναρπαστικά το συμπάν του Αντον Τσέχωφ και τον απελπισμένο κόσμο της προεπαναστατικής Ρωσίας.
Η διανομή έχει συμπληρωθεί και εκτός από τον Μάξιμο Μουμούρη, τον Δημήτρη Φραγκιογλου και την Τζωρτζίνα Παλαιοθοδωρου, που αναφέραμε θα είναι οι : Θοδωρής Ελευθεριάδης, Λαμπρινή Θάνου, Γιάννης Ζέρβας, Ιωάννα Μυλωνά, Μαριάνθη Φωτάκη, ενώ ο σκηνοθέτης Νίκος Καμτσής θα παίξει τον ρόλο του γιατρού Νικολάι Τριλέσκι.
Πρωτότυπη Μουσική Κώστας Χαριτάτος
Κίνηση Κάλλια Θεοδοσιάδη
Φωτισμοί Γιάννης Ζέρβας
Βοηθός Σκηνοθέτη Χρύσα Νταούλη
Φωτογραφίες Γιώργος Κρίκος
Social Media Sunfollower Socials
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
Παρασκευή στις 20:30
Σάββατο στις 20:30
Κυριακή στις 20:30
Σε Αντιφασιστική Συγκέντρωση την Τετάρτη 1η Νοεμβρίου στις 16:00, στη Λεωφόρο Ηρακλείου 420 καλεί ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας - Πειραιά.
Αναλυτικά το κάλεσμα:
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την είσοδο των Σπαρτιατών στη Βουλή, από τη διέλευση ανενόχλητων των Κροατών νεοναζί και τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή, την υποψηφιότητα του Κασιδιάρη για δήμαρχο Αθηνών και οι φασίστες σπεύδουν να οργανώσουν φασιστική φιέστα την 1η Νοέμβρη στο Νέο Ηράκλειο για τα δέκα χρόνια από την εκτέλεση των Φουντούλη, Καπελώνη, απευθύνοντας και πανευρωπαϊκό κάλεσμα σε νεοναζιστικές ομάδες.
Το κάλεσμα από τις παρακρατικές οργανώσεις της Propatria και της Ιαχής, αλλά και από το Μέτωπο Νεολαίας της Χρυσής Αυγής, δείχνει πως οι φασίστες έχουν ως στόχο την ανασυγκρότηση τους στο δρόμο, την περαιτέρω δικτύωσή τους στην Ευρώπη, την διεκδίκηση χώρου για τη ρητορεία τους. Μέσα σε μια συνθήκη ολοένα και αυξανόμενης φτωχοποίησης των λαϊκών στρωμάτων, μετατόπισης της ατζέντας όλο και πιο ακροδεξιά και μιας γενικευμένης κρίσης που οξύνεται από το 2020 και μετά, εγχώρια και διεθνώς, οι φασίστες επιδιώκουν να γίνουν ο εκφραστής της λαϊκής δυσαρέσκειας, εκείνη η αντισυστημική φωνή που είναι έτοιμη να δώσει απαντήσεις.
Ωστόσο, εμείς είμαστε εδώ για να θυμίζουμε πάντα τι είναι η Χρυσή Αυγή, τι είναι ο φασισμός. Ήμασταν και είμαστε εδώ για να μπλοκάρουμε κάθε προσπάθεια εμφάνισης των νεο-ναζί στον δημόσιο χώρο. Δε θα τους επιτρέψουμε να υπάρξουν στα σχολεία, τις δουλειές, τις γειτονιές μας. Σε αυτήν την προσπάθεια είναι απαραίτητο να συσπειρωθούν όλες οι δυνάμεις, αντιφασιστικές συλλογικότητες, φοιτητικοί σύλλογοι, σωματεία, συνελεύσεις κατοίκων, ενώσεις γονέων, πολιτικές ομάδες και άλλοι μαζικοί φορείς.Για όλους αυτούς τους λόγους η 1η Νοέμβρη είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Η μέρα αυτή για τους φασίστες είναι μια ευκαιρία για μια δυναμική επανεμφάνιση στο δρόμο, ένα κρίσιμο για αυτούς βήμα στην ανασυγκρότηση που ήδη επιχειρούν. Η μέρα αυτή είναι για εμάς, μια μέρα που θα δείξουμε στους φασίστες ότι ο δρόμος ανήκει στο αντιφασιστικό κίνημα, μια μέρα που θα στείλουμε δυνατά και καθαρά το μήνυμα του ανυποχώρητου αγώνα.Υψώνουμε τείχος στους φασίστες. Ακυρώνουμε τη φασιστική φιέστα της 1ης Νοέμβρη.
Δε θα αφήσουμε το Νέο Ηράκλειο να γίνει ορμητήριο μίσους .Καλούμε συγκέντρωση Τετάρτη, 1/11 στις 16:00 στην Λεωφόρο Ηρακλείου 420.
Ο Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής, κλείνει ραντεβού για δεύτερη χρονιά με τα παιδιά στο Θέατρο Άβατον | Πρεμιέρα: 14/10
Η ιστορία μας μιλά για έναν μικρό γάτο
που είχε όνειρα πολλά και δεν το ‘βαλε κάτω.
Πίσω έχει η γάτα την ουρά! Κι αν θέλετε να δείτε
πώς όλα αυτά συνέβησαν, σας λέω, προσδεθείτε!
Μετά τον πρώτο άκρως επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων, ο γάτος Ηλίας και η παρέα του ξεκινούν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το μαγικό ταξίδι τους στη γατοσυνοικία του Θεάτρου Άβατον και περιμένουν όλα τα παιδιά από 2 έως και 7 ετών να γίνουν συνοδοιπόροι τους.
Ο Στέφανος Παπατρέχας γράφει και συν-σκηνοθετεί με την Νάντια Δαλκυριάδου ένα έργο που μέσα από τη μουσική, το τραγούδι, το χορό και το παιχνίδι μάς φωτίζει το μονοπάτι προς το θάρρος, τη δύναμη, την αποδοχή, την προσφορά, αλλά και τη διαφορετικότητα και την εκτίμηση.
Ο γάτος ο Ηλίας δεν καταφέρνει να μπει στην παρέα του Τζα και του Τζίκι γιατί περπατάει παράξενα. Με τη βοήθεια της γλυκιάς γάτας Αλίκης, όμως, παίρνει θάρρος και βρίσκει αυτό που τον κάνει ξεχωριστό. Και επειδή «πίσω έχει η γάτα την ουρά» ο Ηλίας με το περίεργο περπάτημα… σώζει τελικά όλη τη γατοσυνοικία!
«Αν θέλετε να μάθετε πού κρύβεται το θάρρος
και πώς σε κάνει δυνατό αυτό που ήταν βάρος,
η ιστορία ξεκινά. Αρχίζει η μαγεία.
Καλωσορίσατε λοιπόν στη γατοσυνοικία»
Μια τρυφερή ιστορία για τη διαφορετικότητα, τη συμπερίληψη, το θάρρος και την αποδοχή που ήδη πέρσι κέρδισε την αγάπη των μικρών παιδιών (αλλά και των μεγάλων).
Ταυτότητα παράστασης ΗΛΙΑΣ, ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοϊστορίας
Κείμενο: Στέφανος Παπατρέχας Σύλληψη l Σκηνοθεσία: Νάντια Δαλκυριάδου – Στέφανος Παπατρέχας Σκηνικά l Κοστούμια: Έλλη Εμπεδοκλή Μουσική: Σίσσυ Βλαχογιάννη Χορογραφίες: Μαρίνα Μαυρογένη Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Ψυχράμης Φωτογραφίες l Γραφιστικά l Trailer: Αγάπη Καλογιάννη Φωτογραφίες παράστασης: Μάκης Γκαρτζόπουλος Σχεδιασμός αφίσας: Στέφανος Μιχαηλίδης Επικοινωνία παράστασης: Βάσω Σωτηρίου - We will Παραγωγή: ΚΑΡΑΚ ΑΜΚΕ – ONORIO ΑΜΚΕ
Πού: Θέατρο Άβατον, Ευπατριδών 3, Κεραμεικός – Μετρό Κεραμεικός Πότε: Από το Σάββατο 14 Οκτωβρίου και κάθε Σάββατο στις 18:00 και κάθε Κυριακή στις 15:30
Καθημερινές για σχολεία Εισιτήρια: € 9 (κανονικό), € 7 (ανέργων/πολυτέκνων/ΑμεΑ) Προπώληση:more.com Τηλέφωνα κρατήσεων: 210 3412689, 6942703702 Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6944189698, 6942554383 Διάρκεια: 60’ Για παιδιά από 2 έως και 7 ετών
WHO IS WHO
O Στέφανος Παπατρέχας είναι απόφοιτος του Τμήματος Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και αριστούχος απόφοιτος της ανώτερης δραματικής σχολής Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη. Έπαιξε σε παραστάσεις των Εθνικού Θέατρου, Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου κ.ά. με σκηνοθέτες τους: Κ. Ασπιώτη, Ν. Δαλκυριάδου, Δ. Μαυρίκιο, Ν. Χανιωτάκη, Λ. Βαρτάνη, Γ. Πιερρουτσάκου, Α. Πινακουλάκη, Έ. Φεζολλάρι, Ηλ. Ελληνικιώτη, Ν. Αρβανίτη, Φ. Μπαξεβάνη, Κ. Γάκη, Γ. Χατζάκη κ.ά. Έγραψε και συν–σκηνοθέτησε τα έργα: «Ονόριο, τα ανομήματα ενός εγκληματία» (Υποψήφιος για «Δραματουργία Ελληνικού Έργου» – Βραβεία Κάρολος Κουν), «Πασού», «Φροσύνη», «Το ξέφωτο» και συν–σκηνοθέτησε τα θεατρικά αναλόγια στο Εθνικό Θέατρο: «Αστερίων», «Χαμένα κορίτσια ή Μέρζεμπουργκ» & «Το υπόμνημα».
Συμμετείχε στις σειρές «Η κόμισσα της φάμπρικας», σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, «Ζακέτα να πάρεις», σε σκηνοθεσία Αντώνη Αγγελόπουλου, «Κόκκινο Ποτάμι», σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη και «Η ζωή εν τάφω», σε σκηνοθεσία Τάσου Ψαρρά.
Η Νάντια Δαλκυριάδου αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και από τη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Ως το 2015 έζησε και εργάστηκε ως ηθοποιός στην Θεσσαλονίκη και συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ, με ΔΗΠΕΘΕ και πολλές από τις ομάδες της πόλης. Από το 2015 ζει στην Αθήνα. Έχει συνεργαστεί με τους Π. Μιχαηλίδη, Κ. Παπακωνσταντίνου, Δ. Μακαλιά, Κ. Ρουγγέρη, Ι. Μιχαηλίδη, Στ. Μιχαηλίδου, Γλ. Καλαϊτζή. Είναι ιδρυτικό μέλος, συν-σκηνοθέτης και ηθοποιός της ομάδας ΑNUMATI ,η οποία ανέβασε για 5 χρόνια τη βρεφική παράσταση «Θα βγω απ το αυγό». Σκηνοθέτησε την παιδική παράσταση «Ο Λευτέρης, ένα περιστέρι δίχως ταίρι» και έκανε διασκευή και σκηνοθεσία της παράστασης «Οι γειτονιές του Κόσμου» του Γιάννη Ρίτσου. Σκηνοθέτησε τις τελετές λήξης σχολικού έτους του δημοτικού στα Εκπαιδευτήρια Δούκα. Συμμετείχε στις σειρές της ΕΡΤ «Ο θησαυρός της Αγγελίνας», «Η ζωή εν τάφω», σε σκηνοθεσία Τάσου Ψαρρά και «Κόκκινο Ποτάμι», σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη.
Οι τετράποδες αυτές κυρίες έχουν ανάγκη την παρέα τόσο άλλων τετράποδων όσο και τη δική σας.
Και δένονται με τους κηδεμόνες τους, σε βαθμό συχνά που είναι απόλυτα εξαρτημένες από αυτούς.
Τι συμβαίνει όμως αν εσείς νιώθετε ότι δεν είστε κοντά στην αγαπημένη σας γατούλα; Ότι δεν είστε δεμένοι αρκετά μαζί της, τη στιγμή που κάνετε τα πάντα για αυτή; Και την αγαπάτε και της το δείχνετε κάνοντάς της όλα τα χατίρια; Τι άραγε πραγματικά συμβαίνει; Έχετε σκεφτεί άραγε ότι ίσως δεν μιλάτε τη γλώσσα της;
Καταρχήν μην αγχώνεστε. Οι έρευνες είναι με το μέρος σας. Μια από αυτές, η οποία δημοσιεύθηκε στο Scientific Reports, αναφέρει ότι το να δεθείτε με τη γατούλα σας δεν είναι τόσο δύσκολο. Αρκεί να της κάνετε κάτι πολύ απλό. Να της χαμογελάτε περισσότερο. Όμως προσοχή. Όχι με τον ανθρώπινο τρόπο, αλλά με τον γατίσιο τρόπο, ανοιγοκλείνοντας δηλαδή σιγά τα μάτια σας.
Το χαμόγελο της γάτας
Παρατηρώντας τις αλληλεπιδράσεις γάτας-ανθρώπου, οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι αυτή η έκφραση κάνει τις γάτες – τόσο τις δικές μας όσο και τις ξένες – να πλησιάζουν και να είναι πιο δεκτικές στους ανθρώπους.
«Ως κάποιος που έχει μελετήσει τη συμπεριφορά των ζώων και κηδεμόνας γάτας, είναι υπέροχο να μπορούμε να δείξουμε ότι οι γάτες και οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνούν με αυτόν τον τρόπο», δήλωσε η Karen McComb, ψυχολόγος του Πανεπιστημίου του Sussex συμπληρώνοντας: «Είναι κάτι που πολλοί κηδεμόνες γατών το είχαν ήδη υποψιαστεί, οπότε είναι συναρπαστικό που βρήκαμε αποδείξεις γι’ αυτό».
Αν έχετε περάσει λίγο χρόνο με γάτες, θα έχετε πιθανώς δει τις εκφράσεις του προσώπου τους με τα “μερικώς κλειστά μάτια”, που συνοδεύονται και από αργό ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Είναι παρόμοιο με το πώς στενεύουν τα ανθρώπινα μάτια όταν χαμογελούν. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν το γατάκι είναι χαλαρό και ικανοποιημένο. Η έκφραση ερμηνεύεται ως ένα είδος χαμόγελου γάτας.
Μια ομάδα ψυχολόγων σχεδίασε δύο πειράματα για να διαπιστώσει αν οι γάτες συμπεριφέρονται διαφορετικά απέναντι στους ανθρώπους που ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους αργά.
Στο πρώτο πείραμα, οι κηδεμόνες ανοιγόκλεισαν αργά το μάτια σε 21 γάτες από 14 διαφορετικά σπίτια. Μόλις η γάτα πήγε και βολεύτηκε σε ένα σημείο στο περιβάλλον του σπιτιού της, οι κηδεμόνες της έλαβαν οδηγίες να κάθονται σε απόσταση περίπου ενός μέτρου και να ανοιγοκλείνουν αργά τα μάτια τους όταν εκείνη τους κοίταζε. Κάμερες κατέγραψαν τα πρόσωπα τόσο των κηδεμόνων όσο και των γατών και τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με τον τρόπο που ανοιγοκλείνουν τα μάτια οι γάτες χωρίς ανθρώπινη αλληλεπίδραση.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γάτες είναι πιο πιθανό να ανοιγοκλείνουν αργά τα μάτια τους στους ανθρώπους, που τους έχουν ανοιγοκλείσει με τον ίδιο τρόπο τα δικά τους μάτια, σε σύγκριση με την κατάσταση χωρίς ανθρώπινη αλληλεπίδραση.
Στο δεύτερο πείραμα συμμετείχαν 24 γάτες από οκτώ διαφορετικά νοικοκυριά. Αυτή τη φορά, δεν ήταν οι κηδεμόνες που ανοιγόκλειναν τα μάτια, αλλά οι ερευνητές, οι οποίοι δεν είχαν καμία προηγούμενη επαφή με τη γάτα.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν την ίδια διαδικασία με το πρώτο πείραμα, τεντώνοντας επιπλέον το χέρι προς τη γάτα. Και διαπίστωσαν ότι οι γάτες όχι μόνο ήταν πιο πιθανό να ανοιγοκλείσουν τα μάτια τους, αλλά ήταν επίσης πιο πιθανό να πλησιάσουν και το χέρι του ανθρώπου αφού αυτός ανοιγόκλεινε τα μάτια του.
«Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη που διερευνά πειραματικά το ρόλο του αργού βλεφαρίσματος στην επικοινωνία γάτας-ανθρώπου», δήλωσε η McComb.
«Και είναι κάτι που μπορείτε να δοκιμάσετε και εσείς με τη δική σας γάτα στο σπίτι ή με γάτες που συναντάτε στο δρόμο. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ενισχύσετε το δεσμό που έχετε με τις γάτες. Δοκιμάστε να κλείσετε λίγο τα μάτια σας σε αυτές, όπως θα κάνατε σε ένα χαλαρό χαμόγελο, και στη συνέχεια να κλείσετε τα μάτια σας για μερικά δευτερόλεπτα. Θα διαπιστώσετε ότι και οι γάτες ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο. Έτσι μπορείτε να ξεκινήσετε ένα είδος συζήτησης μαζί τους».
Μπορεί οι σκύλοι να είναι πολύ πιο ενθουσιωδώς εκδηλωτικοί από τις γάτες, αλλά αυτή η είδηση δεν αποτελεί έκπληξη για τους λάτρεις των γατών. Από την άλλη οι έρευνες των τελευταίων ετών έχουν δείξει ότι οι αιλουροειδείς φίλοι μας είναι πολύ πιο συντονισμένοι με τους ανθρώπινους συντρόφους τους απ’ ό,τι νομίζαμε μέχρι σήμερα και ότι η σύγκρισή τους με τους σκύλους είναι λάθος.
Οι γάτες, για παράδειγμα, ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο στους ανθρώπους που είναι δεκτικοί απέναντί τους – οπότε αν τις θεωρείτε απόμακρες, αυτό μπορεί να είναι πρόβλημα δικό σας, όχι των γατών.
Ομοίως, οι γάτες τείνουν να μοιάζουν με τους ανθρώπους που ζουν μαζί – αυτό μπορεί να σχετίζεται και με το ότι οι γάτες φαίνεται να αντιλαμβάνονται όταν οι άνθρωποί τους είναι λυπημένοι. Οι δεσμοί τους με τους ανθρώπους τους είναι πολύ δυνατοί. Και αυτό το λένε όλες οι έρευνες.
Γιατί όμως οι γάτες τελικά ανοιγοκλείνουν τα μάτια;
Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε με απόλυτο τρόπο γιατί οι γάτες ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους στους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο. Έχει ερμηνευτεί ως ένδειξη καλοπροαίρετων προθέσεων, δεδομένου ότι οι γάτες πιστεύεται ότι ερμηνεύουν το συνεχές κοίταγμα ως απειλητικό. Αλλά είναι επίσης πιθανό οι γάτες να ανέπτυξαν την έκφραση αυτή, αφού οι άνθρωποι ανταποκρίνονται θετικά σε αυτή. Όπως και να έχει, αυτό φαίνεται ότι βοηθάει στη δημιουργία μιας σχέσης. Και αυτό είναι καλό να το γνωρίζουμε. Το να μάθουμε πώς να βελτιώνουμε τις σχέσεις μας με αυτά τα αινιγματικά ζώα θα μπορούσε επίσης να είναι ένας τρόπος για να βελτιώσουμε τη συναισθηματική τους υγεία.
«Η κατανόηση των τρόπων με τους οποίους οι γάτες και οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν μπορεί να ενισχύσει τη σε βάθος κατανόηση των αγαπημένων μας αιλουροειδών, να βελτιώσει την ευημερία τους και να μας πει περισσότερα για τις γνωστικές ικανότητες αυτού του ελάχιστα μελετημένου είδους», δήλωσε η ψυχολόγος Tasmin Humphrey του Πανεπιστημίου του Sussex. «Τα ευρήματά μας θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της ευημερίας των γατών σε διάφορα περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένων κτηνιατρείων και καταφυγίων».
