Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγαγαν η Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων και το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) με χρηματοδότηση του ΑΔΜΗΕ, το ναυάγιο το οποίο εντοπίστηκε σε βάθος 222 μέτρων χρονολογείται από τα τέλη 5ου έως τα μέσα 4ου αιώνα π.Χ..

Στο φορτίο του βυθισμένου πλοίου αναγνωρίστηκαν αμφορείς με προέλευση από την Κέρκυρα, τη Σκόπελο και τη Χίο, γεγονός που υποδηλώνει ανεπτυγμένη εμπορική δραστηριότητα στο Αιγαίο και το Ιόνιο πέλαγος. Η ολοκλήρωση της τρισδιάστατης απεικόνισης του ναυαγίου, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, αναμένεται να δώσει ακόμη πιο σαφή εικόνα για το μέγεθος του πλοίου και τον όγκο του φορτίου του.

Προκειμένου τα ευρήματα του αρχαιολογικού θησαυρού να αναδειχθούν και να αξιοποιηθούν με τον βέλτιστο τρόπο προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, ο ΑΔΜΗΕ έχει γνωστοποιήσει την πρόθεσή του στην Εφορεία Ενάλιων να στηρίξει ενδεχόμενες πρωτοβουλίες συλλογής ή και έκθεσης των ευρημάτων κατά την κρίση των αρμοδίων.

Παρακολουθήστε το σχετικό βίντεο με τις υποβρύχιες αρχαιολογικές έρευνες του ναυαγίου: 

Σκίτσο της Εφ.Συν. [Μ. Κουντούρης 03.11.2021]

Σύμφωνα με το news.gr, ανήμερα της πανελλήνιας ημέρας δωρεάς οργάνων υλοποιήθηκε η απόφαση της οικογένειας του Κωνσταντίνου να μεταμοσχευθούν τα όργανά του σε συνανθρώπους μας που δίνουν μάχη για τη ζωή τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες με ασθενοφόρα μεταφέρονται σε νοσοκομεία της Αθήνας καρδιά, πνεύμονες, νεφροί και μάτια ενώ το ήπαρ θα δοθεί σε λήπτη στη Θεσσαλονίκη.

Σε επικοινωνία που είχε ο διοικητής της 6ης ΥΠΕ Γιάννης Καρβέλης με τους γονείς του παιδιού, εξέφρασε τα θερμά του συλλυπητήρια και τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια του παιδιού τους και παράλληλα τους συνεχάρη για τη μεγάλη προσφορά ζωής που έκαναν σε πολλούς ανθρώπους.

Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας μίλησε στην ΕΡΤ Πάτρας ο αναπληρωτής διοικητής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου, Δημήτρης Μπάκος, και έδωσε τα εύσημα στους γονείς του 16χρονου για τη γενναία απόφασή τους.

«Ο Κωνσταντίνος δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Έδωσε όμως ζωή με το θάνατό του» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Μιλώντας στην ΕΡΤ Πάτρας ο νεφρολόγος και πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου, Περικλής Δουζδαμπάνης, επιδοκίμασε την απόφαση της οικογένειας του 16χρονου Κωνσταντίνου που βρήκε τη δύναμη να προχωρήσει σε δωρεά οργάνων και τόνισε ότι είναι επιτακτική ανάγκη η κίνησή τους να βρει κι άλλους μιμητές.

Η Λυρική Σκηνή ιδρύθηκε το 1940, αρχικά ως παράρτημα του Εθνικού Θεάτρου, δίνοντας παραστάσεις στο κτήριο Τσίλερ της οδού Αγίου Κωνσταντίνου. Η πρώτη παράσταση δόθηκε στις 5 Μαρτίου του 1940 με την οπερέτα του Γιόχαν Στράους “Νυχτερίδα”. Η πρεμιέρα έγινε με τη “Μαντάμα Μπατερφλάι” του Τζάκομο Πουτσίνι στις 25 Οκτωβρίου του 1940 (δύο μέρες πριν την κήρυξη του πολέμου από τους Ιταλούς), παρουσία πολλών πρεσβευτών, αλλά και του γιου του Πουτσίνι, Αντόνιο. Στις 20 Ιουνίου του 1940 η Ελληνίδα υψίφωνος Μαρία Κάλλας υπογράφει το πρώτο της επαγγελματικό συμβόλαιο με την ΕΛΣ. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι παραστάσεις μεταφέρθηκαν στο νεόδμητο τότε κινηματοθέατρο Παλλάς, διότι διέθετε καταφύγιο σε περίπτωση αεροπορικού συναγερμού. Το καλοκαίρι τα έργα ανέβαιναν στο θέατρο Παρκ (οδός Μαυροματαίων), καθώς επίσης και σε θερινή σκηνή που βρισκόταν στον κήπο της σημερινής πλατείας Κλαυθμώνος. Στις 9 Μαΐου του 1944 ο οργανισμός λαμβάνει τον χαρακτηρισμό Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου και καθιερώνεται το επίσημο όνομά του ως, Εθνική Λυρική Σκηνή. Οι παραστάσεις δίνονται πια στο πρώτο Θέατρο Ολύμπια, εκεί που μεταγενέστερα θα ανεγερθεί το σημερινό θέατρο, με εναρκτήριο έργο την όπερα Ρέα του Σπυρίδωνος Σαμάρα. Από το 1946 το ξεχωριστό τμήμα οπερέτας παρουσιάζει το θερινό του πρόγραμμα στο Θέατρο Μετροπόλιταν και το χειμερινό στο Θέατρο Κυβέλη.

Το 1958 εγκαινιάζεται το νεότερο Θέατρο Ολύμπια, σηματοδοτώντας μια άνθιση του οργανισμού, που περιλαμβάνει είκοσι παραγωγές τον χρόνο, πρώτες παρουσιάσεις (πρεμιέρες), καθώς και παραστάσεις στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού και το Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου. Πρώτη παράσταση στο νέο αυτό κτίριο είναι η Αΐντα του Βέρντι. Η παρουσία της Μαρίας Κάλλας υπήρξε καθοριστική για το καλλιτεχνικό ανάστημα του οργανισμού, που ωστόσο μπαίνει σε τροχιά ύφεσης με την άνοδο της Χούντας το 1967.

Με τη μεταπολίτευση ο οργανισμός περιέρχεται στο Υπουργείο Πολιτισμού, ενώ καταργείται το «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων», μέχρι πρότινος απαραίτητο για την πρόσληψη προσωπικού και καλλιτεχνών. Σταδιακά, ο φορέας πολιτισμού διαγράφει ανοδική πορεία, με εμπλουτισμό του ρεπερτορίου του, συνεργασίες με αλλοδαπά λυρικά θέατρα, αλλά και τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του ελληνικού καλλιτεχνικού χώρου της εποχής.

Η εγκύκλιος αυτή αναφέρει πως υπεύθυνη για την τοποθέτηση αυτών των υγειονομικών σε ασφαλείς θέσεις για τους ίδιους και του συναδέλφους τους είναι η επιτροπή Λοιμωξιολογιας κάθε νοσοκομείου η οποία αποφασίζει σε συνεργασία μ τον διευθυντή του τμήματος.

Είναι προφανές πω αυτή η απόφαση του Υπουργείου Υγείας, ελήφθη λόγω της ιδιαίτερης πίεσης που ασκείται στο σύστημα Υγείας, ιδιαίτερα στη βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία με αποτέλεσμα όπως παραδέχονται οι αρχές «να μην περισσεύει κανένας».

Τια αναφέρεται στην εγκύκλιο του Υπουργείου Υγείας της 4ης Οκτωβρίου:

«Αποφασίζουμε τα εξής: Για το υγειονομικό προσωπικό που υπέβαλλε αίτηση εξαίρεσης από την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Η Επιτροπή Nοσοκομειακών Λοιμώξεων κάθε νοσοκομείου σε συνεργασία με τον διευθυντή του τμήματος που υπηρετεί και αναλόγως της ειδικότητάς του,  αποφασίζει για την τοποθέτησή του σε κατάλληλες θέσεις, για την προστασία τόσο του ίδιου του υγειονομικού προσωπικού, όσο και των ασθενών. Το εν λόγο υγειονομικό προσωπικό υποχρεούται στην ενέργεια διαγνωστικού ελέγχου δύο φορές την εβδομάδα με τη χρήση ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου Covid-19 (rapid test)».

Ως φαίνεται το Υπουργείο Υγείας, πιεζόμενο και από τη λογική αλλά και από την πραγματικότητα, αρχίζει σιγά- σιγά να επαναφέρει στην εργασία τους  ανεμβολίαστους υγειονομικούς. Άλλωστε το πρωί της Τετάρτης ο ίδιος ο κυβερνητικό εκπρόσωπος δήλωσε δημοσίως πως ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν προσφέρει πλέον τίποτα.

Πηγή: zougla.gr

Όπως τονίζεται, το ελικοφόρο αεροσκάφος χάθηκε από τα ραντάρ, ενώ πετούσε κοντά στην πόλη Ιρκούτσκ (4.200 χλμ ανατολικά της Μόσχας).

«Στις 14.50 ώρα Μόσχας, το αεροσκάφος An-12, που πετούσε μεταξύ Γιακούτσκ και Ιρκούτσκ, εξαφανίστηκε από τα ραντάρ», δήλωσε πηγή στο RIA Novosti. Σύμφωνα με το TASS, οι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι το αεροπλάνο ανήκει στη λευκορωσική αεροπορική εταιρεία «Grodno» και μετέφερε φορτίο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το αεροσκάφος που μετέφερε εμπορεύματα, ετοιμαζόταν να προσγειωθεί όταν διακόπηκε η επικοινωνία με τον Πύργο Ελέγχου, ενώ πηγές του υπουργείου Εκτάκτων Αναγκών ανέφεραν ότι μονάδες έρευνας και διάσωσης έχουν σπεύσει σε μία περιοχή 7 χλμ. έξω από το Ιρκούτσκ.

«Πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο τόπος συντριβής βρέθηκε στην περιοχή του χωριού Pivovarikha [στην περιοχή γύρω από το Ιρκούτσκ], όχι μακριά από το αεροδρόμιο. Το αεροπλάνο έκανε έναν δεύτερο κύκλο κατά την προσγείωση και στη συνέχεια εξαφανίστηκε από τα ραντάρ», δήλωσε πηγή στο πρακτορείο Tass.

Οι δημοσιογράφοι που προσέφυγαν στην δικαιοσύνη είναι οι Ευγενία Λουπάκη, Άρης Χατζηστεφάνου, Λεωνίδας Βατικιώτης και Γιάννης Ανδρουλιδάκης, μετά από αρκετά περιστατικά λογοκρισίας απέναντι τους από την εταιρεία.

Αναλυτικά σχετική ανάρτηση της κ. Λουπάκη:

«Αύριο, για πρώτη φορά στην Ελλάδα εκδικάζεται προσφυγή δημοσιογράφων κατά του Facebook. Τέσσερις συνάδελφοι μέλη της ΕΣΗΕΑ καταθέσαμε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της πανίσχυρης εταιρείας που λειτουργεί με αδιαφάνεια και λογοκρίνει απολύτως αυθαίρετα αναρτήσεις λειτουργών του Τύπου. Οι προσφεύγοντες είμαστε οι εξής: Ευγενία Λουπάκη, Αρης Χατζηστεφάνου, Γιάννης Ανδρουλιδάκης, Λεωνίδας Βατικιώτης. Η πρωτοβουλία ανήκει στον Γιώργο Κατρούγκαλο που μας εκπροσωπεί και τον ευχαριστούμε. Χωρίς αυτόν, εγώ τουλάχιστον, δεν θα γνώριζα ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα.

Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί όλες οι πιθανότητες είναι ανοιχτές και μπορεί να ρίξουμε τη σωστή πέτρα στον Γολιάθ.