Είδα πάντοτε τις πράξεις που έτειναν – με τρόπο δόλιο να μ’ εξουθενώσουν. Ελύτης

Του Πασχάλη Τσολάκη

Ο άνθρωπος δεν είναι άνθρωπος, που ότι του λέει ο νους του κάνει. Έγινε τώρα μηχανή, που από μακριά κουρδίζουν.

Τα στόματα πια δεν πρέπει να τραγουδούν, ούτε και να φιλιούνται. Είναι να βρίζουν αυτόν που τραγουδά και όποιον υμνεί τα άστρα.
Τα δάκτυλα δεν είναι πια να χαιρετούν, ούτε παρηγοριά να δίνουν. Γροθιά τα κάναν να χτυπούν, τον δίπλα που χορεύει.

Κι η προσευχή και το κερί προς το νεκρό αδερφό δεν πρέπει. Θα μολυνθεί η προσευχή και το κερί θα ανάψει πυρκαγιά στο κοιμητήρι.
Δεν πρέπει πια ανήμπορο να βοηθάς κι ένα παιδί που κλαίει. Θα σου ζητήσουν μερτικό, θα σε ρωτήσουν, που τα βρήκες!

Τώρα η νηστεία δεν είναι πια της εποχής. Τώρα ίσως περιττεύει.
Τώρα η απόσταση τα σώματα νηστεύει.
Σου λένε σκέψου, διάλεξε, αποφάσισε – για το προαποφασισμένο.

Περίσσεψαν οι θεοί στη γη. Βάζουν στον παράδεισο, ανθρώπους με βαριά βιογραφικά και συστατικές επιστολές, με υπογραφές αγίων της αγοράς και της πολιτικής. Οι υπόλοιποι στην κόλαση των άνευ ειδικών προσόντων. Και στο έλεγα κράζει ο άγγελος της υποταγής. Που πας χωρίς υπογραφή αγίου!
Έλα να καταχτούμε από μακριά. Θα στείλουμε φιλί πεταχτό με την παλάμη.
Είμαστε στον αιώνα της σκληρής καραντίνας και των μεταλλάξεων.

Αν φιλήσεις τον έρωτα, ερωτεύεσαι την κατάθλιψη.
Δύσκολοι, ζόρικοι καιροί και η κοινωνία, ακροβάτης
σε φθαρμένο σχοινί, σε μεγάλος ύψος, χωρίς δίχτυ ασφαλείας.

Κι οι άνθρωποι
Φωνάζουν, ουρλιάζουν, κραυγάζουν, διαμαρτύρονται.
Λακίζουν, σκύβουν, σαλιαρίζουν, προσκυνάνε.
Φοράνε φίμωτρο, αλυσίδες, κωδικούς.
Άλλοι πορφύρες, κασμίρια και άλλοι δήθεν, τάχα και άμα.

Κι εκείνος βουβός σαρώνει τον άγριο άνεμο με τη σιωπή.
Τουλάχιστον να αγαπηθεί από την ψυχή του!
και τα όνειρά του να μην είναι πια – Λυμένοι σπασμοί

Πηγή: https://www.olympia.gr

Οι τέσσερις συστημικές θα καταργήσουν 2.000 θέσεις και θα κλείσουν 120 καταστήματα

Η νέα χρονιά φέρνει νέο κύκλο απολύσεων εργαζομένων μέσω εθελούσιας εξόδου από τις τέσσερις μεγάλες συστημικές τράπεζες, αφού αναμένεται να καταργηθούν 2.000 θέσεις εργασίας και να κλείσουν 120 καταστήματα.

Στους απολυθέντες θα προστεθούν όσοι υποχρεωθούν να φύγουν από την HSBC μετά την επικείμενη πώληση του ελληνικού κομματιού της τράπεζας, καθώς και από την Attica Bank, όπου θα εφαρμοστεί νέο σχέδιο αναδιοργάνωσης μετά την αλλαγή ιδιοκτησιακού σχήματος.

Η λογική αυτή διαπνέει και τους σχεδιασμούς των άλλων τραπεζών. Η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία έχει φορτωθεί πολλά καταστήματα με την απορρόφηση τραπεζών, όπως η Αγροτική, η Τράπεζα Κύπρου, η Marfin, η Λαϊκή, η Millenium κ.λπ., σχεδιάζει να κλείσει 52 καταστήματα. Επίσης, στον σχεδιασμό της Εθνικής προβλέπεται η διακοπή λειτουργίας τουλάχιστον 22 καταστημάτων εντός του τρέχοντος έτους, ενώ η Alpha Bank θα κλείσει περί τα 15.

Την αρχή έκανε ήδη η Eurobank, με στοχευμένο πρόγραμμα εθελουσίας, που μπορεί να οδηγήσει στην αποχώρηση 300 υπαλλήλων αυτών των κατηγοριών. Η τράπεζα έχει ανακοινώσει ότι φέτος θα κλείσει 25 καταστήματα, καθώς ο ψηφιακός μετασχηματισμός επιβάλλει πλήρη αναδιάταξη του δικτύου.

Τα μέτρα κατά της πανδημίας και οι αλλαγές που επέφεραν στον τρόπο τραπεζικών συναλλαγών ήταν μάννα εξ ουρανού για τις τράπεζες: το 90% των συναλλαγών που πραγματοποιούνταν στα γκισέ γίνεται πλέον με κάρτες ή μέσω ίντερνετ. Χρειάζονται πολύ λιγότερα καταστήματα και το προσωπικό περισσεύει.

Μπορούν, λοιπόν, να προχωρήσουν σε αυτό που ήταν την τελευταία 15ετία ο μόνιμος στόχος τους, στη δραστική περιστολή των λειτουργικών εξόδων με αντίστοιχη μείωση του απασχολούμενου προσωπικού και κλείσιμο καταστημάτων.

Η προσπάθεια βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια και τα προγράμματα εθελούσιας εξόδου -που είναι ουσιαστικά αναγκαστική- έχουν πάρει τη μορφή πογκρόμ, αν και οι αποζημιώσεις που δίνονται είναι κατά κανόνα πολύ υψηλές.

Από τότε που ξεκίνησε η οικονομική και δημοσιονομική κρίση του 2009 ο συνολικός αριθμός των τραπεζοϋπαλλήλων έχει μειωθεί περίπου κατά 40%, σύμφωνα με στοιχεία της ΟΤΟΕ. Επιπλέον, πολλοί τραπεζοϋπάλληλοι έχουν μεταφερθεί εκόντες – άκοντες στις εταιρίες που ανέλαβαν την εκκαθάριση – διαχείριση «κόκκινων» δανειακών χαρτοφυλακίων.

Μεγάλοι χαμένοι είναι οι πολίτες, ειδικά όσοι πλησιάζουν στην τρίτη ηλικία και δεν είναι εξοικειωμένοι με τις ηλεκτρονικές συναλλαγές και κυρίως όσοι κατοικούν στην περιφέρεια, καθώς αναγκάζονται να διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα όχι για να βρουν υποκατάστημα τράπεζας αλλά έστω ένα ΑΤΜ.

Πηγή: https://www.newsbreak.gr

  Τα άρθρα που δημοσιεύονται   εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της ertopen.com .

Έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι η κυβέρνηση δεν θα σεβαστεί την απόφαση του ΣΤΕ (του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου της χώρας), αλλά και την φιλοσοφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία των ζώων κατά τη θανάτωση και την εφαρμογή της πριν τη σφαγή αναισθητοποίησης, όπως περιγράφεται στην Κοινοτική Νομοθεσία (Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1099/2009), και θα επαναφέρει τις σφαγές των ζώων χωρίς αναισθησία. Αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα προς τα πίσω όσον αφορά την ευζωία των ζώων αλλά και αντίθετο με την ηθική και την κοινή γνώμη στη χώρα μας.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας η κυβέρνηση προχωράει τις διαδικασίες για να επιτραπούν οι θρησκευτικές σφαγές, οι οποίες είχαν σταματήσει και προϋποθέτουν τον επιπλέον βασανισμό των ζώων τις ύστατες ώρες αφαίρεσης της ζωής τους.

Η μη έκδοση εγκυκλίου επί τόσους μήνες παρά τις πιέσεις μας στο ΥΠΑΑΤ  εγείρει ερωτήματα ως προς την τακτική που ακολούθησε  η κυβέρνηση, αλλά και τους απώτερους σκοπούς αυτής της αργοπορίας.

Υπενθυμίζουμε ότι, η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία είχε προσφύγει στο ΣΤΕ (το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο) και ζητούσε να ακυρωθεί η υπ΄ αριθμ. Υπουργική Απόφαση 951/44337/2017 – ΦΕΚ 1447/Β/27-4-2017 Τσιρώνη-ΣΥΡΙΖΑ του υπουργού Ανάπτυξης και Τροφίμων και του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης, που επέτρεπε στο πλαίσιο θρησκευτικών εκδηλώσεων λατρευτικών τύπων αλλοθρήσκων τη σφαγή λατρευτικού τύπου χωρίς αναισθησία των ζώων. Η προσβαλλόμενη ΚΥΑ τροποποιήθηκε στην συνέχεια τον επόμενο χρόνο με την υπ΄ αριθμ. 292/46122/26.3.2018 ΚΥΑ.

Το Δ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ΄ αριθμ. 1751/2021 απόφασή του (προεδρεύων ο σύμβουλος Επικρατείας Ευθύμιος Αντωνόπουλος και η εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Χριστίνα Σιταρά) έκανε δεκτή την αίτηση της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας και ακύρωσε την προσβαλλόμενη κ.υ.α. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η σφαγή ζώων στο πλαίσιο θρησκευτικών λατρευτικών τελετών της μουσουλμανικής και εβραϊκής θρησκείας, χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση είναι παράνομη.

Περίληψη ΣτΕ Δ 1751/2021: Παράλειψη του κανονιστικού νομοθέτη, κατά τη ρύθμιση της θρησκευτικής σφαγής ζώων, να προβεί σε στάθμιση μεταξύ της υποχρέωσής του να προστατεύσει τα ζώα και της υποχρέωσής του να σεβασθεί τη θρησκευτική ελευθερία μουσουλμάνων και εβραίων που ζουν στην Ελλάδα.

Με τις ανωτέρω σκέψεις κρίθηκε ότι η προσβαλλόμενη πράξη έχει εκδοθεί κατά παράβαση του άρθρου 2 παρ. 2 του ν. 1197/1981 ερμηνευόμενου σύμφωνα με το πνεύμα του Κανονισμού 1099/2009 και των αρχών της καλής διαβίωσης των ζώων, όπως αυτές θεμελιώνονται στο άρθρο 13 της ΣΛΕΕ και το πρωτόκολλο αριθ. 33 και για το λόγο αυτό η κρινόμενη αίτηση έγινε δεκτή και η προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση ακυρώθηκε, ώστε η Διοίκηση να ρυθμίσει το ζήτημα της σφαγής ζώων στο πλαίσιο λατρευτικών τύπων με τρόπο που να εξασφαλίζει τόσο την προστασία των ζώων από κάθε ταλαιπωρία κατά τη σφαγή τους όσο και τη θρησκευτική ελευθερία των θρησκευόμενων μουσουλμάνων και εβραίων που ζουν στην Ελλάδα, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που παρέχουν οι ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 26 του Κανονισμού 1099/2009.

Η νομοθεσία της ΕΕ απαιτεί την αναισθητοποίηση των ζώων πριν από την σφαγή προκειμένου να καταστεί κατά το δυνατό λιγότερο επώδυνη η όλη διαδικασία. Η απαίτηση αυτή δεν συνάδει με τη διαδικασία που ακολουθείται κατά τις θρησκευτικές σφαγές, Shechita (Εβραϊκή μέθοδος σφαγής των ζώων για παραγωγή κρέατος-Kosher) και Halal (Μουσουλμανική μέθοδος σφαγής των ζώων για παραγωγή κρέατος- Halal). 

Ζητάμε από την κυβέρνηση να σταματήσει οποιαδήποτε ενέργεια αντιτίθεται στην υπ΄ αριθμ. 1751/2021 Απόφαση του ΣτΕ αλλά και να εκδώσει άμεσα ειδική τροπολογία οριστικής απαγόρευσης των θρησκευτικών σφαγών.Εξάλλου η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι υποστηρίζει ένθερμα την ευζωία όλων των ζώων, μετατρέποντας μάλιστα το βασανισμό ζώων σε κακούργημα.

Είναι καιρός να το αποδείξει με αντίστοιχες και όχι με αντίθετες πράξεις, ιδιαίτερα δε όταν πρόκειται για την πλέον δύσκολη στιγμή θανάτωσης ζώων που ουδένα περιθώριο υπεράσπισης της ζωής τους δεν έχουν.

Πηγή: pfpo.gr

Η χώρα, όπως επισημαίνει σε ρεπορτάζ του ο Guardian, διαθέτει υψηλά ποσοστά παιδοκτονιών. Μάλιστα, η παιδοκτονία είναι ο δεύτερος πιο συνηθισμένος λόγος για τον οποίο οι γυναίκες φυλακίζονται. Οι κύριοι λόγοι φαίνεται πως είναι η ντροπή για την εγκυμοσύνη εκτός γάμου, αλλά και η παραδοσιακή έλλειψη υποστήριξης προς τις νέες γυναίκες.

Ο θρησκευτικός συντηρητισμός, οι οικονομικές δυσκολίες, η έλλειψη πρόσβασης στην αντισύλληψη αλλά και στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, σημειώνει ο Guardian, έχουν ως αποτέλεσμα πολλές γυναίκες να αισθάνονται πλήρως απομονωμένες.

Στο παρελθόν, τα κορίτσια μπορούσαν να στραφούν στην «La Badiane», δηλαδή την μεγαλύτερη θεία τους, η οποία τους έδινε συμβουλές για το σεξ και την αντισύλληψη.

Μιλώντας με γυναίκες που φυλακίστηκαν για παιδοκτονία, η δημοσιογράφος Maroussia Mbaye, φωτογράφισε τη δουλειά που κάνουν στη φυλακή μαζί με την ΜΚΟ Tostan, η οποία έχει ως στόχο να εκπαιδεύσει όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες μέσω εργαστηρίων, έτσι ώστε οι κρατούμενες να μπορέσουν μόλις αποφυλακιστούν να μπορούν να βγάλουν κάποια χρήματα. Αυτό που γίνεται φανερά αισθητό, είναι πως η απώλεια των παραδόσεων πλήττει σοβαρά αυτές τις γυναίκες. Ακριβώς όπως η οικογενειακή υποστήριξη έχει υποχωρήσει, έτσι και η ψυχολογική υποστήριξη είναι απούσα. Οι γυναίκες αυτές δεν έχουν κάποιον που να μπορούν να συζητήσουν και να μοιραστούν τις εμπειρίες τους.

«Εδώ, το να έχεις παιδί εκτός γάμου, είναι κάτι πολύ σοβαρό και γίνεται αντιληπτό ως κάτι πολύ άσχημο από την κοινωνία. Οι γυναίκες που βρίσκονται σε αυτή τη κατάσταση προτιμούν να πνίξουν το μωρό παρά να υποστούν αυτή την πίεση από την κοινωνία», λέει στον Guardian ο Imam Mbaye Niang, βουλευτής της Εθνοσυνέλευσης της Σενεγάλης.

Ένας άγνωστος τόπος φροντίδας

Το Dakar’s Pouponnière ιδρύθηκε το 1955 για να βοηθήσει τα φορτωμένα νοσοκομεία, ενώ παρέχει φροντίδα σε εγκαταλελειμμένα ή ορφανά μωρά. Διοικείται από Ρωμαιοκαθολικές καλόγριες, έχει φροντίσει 4.150 βρέφη, 3.496 εκ των οποίων ήταν ορφανά, 550 υιοθετήθηκαν ή βρίσκονται σε διαδικασία υιοθεσίας και 104 έχουν πεθάνει.

Σήμερα, το Pouponnière, ένα από τα ελάχιστα ορφανοτροφεία της χώρας, φροντίζει περίπου 86 παιδιά ετησίως, αν και λίγες γυναίκες της Σενεγάλης γνωρίζουν πως υπάρχει ένα τέτοιο μέρος.

Ξεθωριασμένες παραδόσεις

Στη χώρα αποτελεί παράδοση κάθε οικογένεια να τη «La Badiane» της, τη μεγαλύτερη θεία δηλαδή, η οποία, όπως προαναφέρθηκε, παρέχει σεξουαλική εκπαίδευση στα κορίτσια. Είναι επίσης το μόνο άτομο που επιτρέπεται να παρακολουθήσει την «μύηση» του κοριτσιού στο «άγιο ξύλο».

Αλλά η παράδοση έχει ξεθωριάσει, υποβαθμίζοντας τον ρόλο των γυναικών στην κοινωνία και με σοβαρές συνέπειες για τα κορίτσια και τις σεξουαλικές τους επιλογές. Η παλαιότερη γενιά γνωρίζει τις παραδοσιακές μεθόδους αντισύλληψης και άμβλωσης. Αντίθετα, πολλές γυναίκες που ρωτήθηκαν, δήλωσαν πως ένιωθαν εγκαταλελειμμένες από τους μεγαλύτερους, επειδή οι μητέρες και οι γιαγιάδες τους έχουν σταματήσει να τους μεταδίδουν αυτές τις πληροφορίες. Στη Σενεγάλη άλλωστε, όπως σημειώνει ο Guardian, η άμβλωση επιτρέπεται μόνο αν η ζωή της γυναίκας βρίσκεται σε κίνδυνο, ενώ η αντισύλληψη είναι ιδιαίτερα δαπανηρή.

Το «ιερό ξύλο»

Το «Le Bois Sacre», ή αλλιώς το «ιερό ξύλο», βρισκόταν στο επίκεντρο των τελετουργιών τόσο για αγόρια όσο και για κορίτσια που έφθαναν στην εφηβεία. Ωστόσο, εξαιτίας του γρήγορου εκσυγχρονισμού και της αστικοποίησης, αυτή η παράδοση έχει σχεδόν εξαφανιστεί.

Τα κορίτσια, υπό την καθοδήγηση της La Badiane, θα πήγαιναν στο ιερό δάσος για έως και τρεις μήνες, όπου θα συμμετείχαν σε τελετές για να μάθουν για την έμμηνο ρύση και τη σεξουαλικότητα, αλλά και για εναλλακτικές μεθόδους αντισύλληψης. Η απουσία αυτής της τελετής αποτελεί για πολλούς έναν σημαντικότατο λόγο για τον οποίο οι γυναίκες έχουν μικρότερο έλεγχο στη γονιμότητά τους.

Ιστορίες γυναικών

Η Fatima είναι γύρω στα 40. Πέρασε πέντε χρόνια στη φυλακή για τη δολοφονία της νεογέννητης κόρης της, και η ιστορία της έχει γίνει γενικά γνωστή. Στην μικρή θρησκευτική της κοινότητα, σε ένα νησί στα νότια της χώρας, ερωτεύτηκε, με αποτέλεσμα στα 18 της να μείνει έγκυος, ενώ δεν είχε παντρευθεί. Παρά την εξωτερική πίεση και το στίγμα, αποφάσισε να κρατήσει το παιδί. Ο πατέρα του γιου της, ένας ναυτικός, ξαφνικά εξαφανίστηκε. Υποστηρίζει πως τόσο η ίδια όσο και ο γιος της ήταν καθημερινά θύματα κακοποίησης στην κοινότητά της. Αφού την πίεσαν να παντρευτεί έναν πολύ μεγαλύτερο άνδρα, η ίδια απέκτησα 4 ακόμη παιδιά. Τότε, αποφάσισε να ζητήσει διαζύγιο, κάτι που θεωρούνταν «ταμπού» στην οικογένειά της. Τελικά, την έδιωξαν από το σπίτι και της πήραν τα παιδιά. Η ίδια κατευθύνθηκε προς την πρωτεύουσα, το Ντακάρ, και βρήκε δουλειά ως υπηρέτρια.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ζήτησε τη βοήθεια ενός Marabout (τοπικός θρησκευτικός ηγέτης) για να προσπαθήσει να κερδίσει τη συγχώρεση της οικογένειάς της, ωστόσο εκείνος τη βίασε, με αποτέλεσμα να μείνει ξανά έγκυος. Επειδή δεν ήθελε το παιδί της να υποφέρει μια ζωή ως παρίας, έψαχνε μια εναλλακτική, αλλά μάταια. Η άμβλωση δεν βρισκόταν μεταξύ των επιλογών, καθώς δεν είχε ούτε τα μέσα ούτε τις συνδέσεις. Γέννησε τελικά σε ένα σοκάκι γεμάτο σκουπίδια. Για μέρες έκρυβε το κοριτσάκι από τους εργοδότες της, ώσπου το έπνιξε. Σήμερα ζει μακριά από την κοινωνία, σε ένα δάσος.

Μια άλλη γυναίκα, η Mariama, περίπου στην ίδια ηλικία, είναι μητέρα επτά παιδιών. Αποφυλακίστηκε πριν ένα χρόνο, αφού πέρασε 5 χρόνια στη φυλακή για τη δολοφονία της κόρης της. Εκείνη την εποχή ήταν χήρα, μια εργαζόμενη γυναίκα μεσαίας τάξης, ενώ βρισκόταν με κάποιον με τον οποίο δεν ήταν παντρεμένη. Έκρυψε την εγκυμοσύνη της από την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους της. Ισχυρίζεται ότι το παιδί της γεννήθηκε νεκρό, ωστόσο παραδέχεται ότι το θήλασε μια ώρα μετά τον τοκετό. Οι αναφορές από την αυτοψία όμως αποκάλυψαν πως το είχε στραγγαλίσει, πριν το θάψει στον κήπο με τη βοήθεια του συντρόφου της. Οι γείτονες κάλεσαν την αστυνομία και την επόμενη μέρα συνελήφθη. Τώρα παντρεύτηκε ξανά, λυπάται για τις πράξεις της και προειδοποιεί τις κόρες της για τους άνδρες και τις «λανθασμένες επιλογές» τους.

*Φωτογραφίες και πληροφορίες από Guardian

Θλίψη στον κόσμο του θεάτρου για τον θάνατο του ηθοποιού Θόδωρου Κάλβου

Όπως αναφέρει σε ανάρτησή του στο Facebook ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, ο Θόδωρος Κάλβος «έβγαλε γενιές ηθοποιών στο καλλιτεχνικό στερέωμα».

Η κηδεία του Θόδωρου Κάλβου θα τελεστεί την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022 στις 15.00 στο κοιμητήριο Παλαιού Φαλήρου όπως ανακοίνωσε ο γιος του ηθοποιού, Μιχάλης Καλαμπόκης.

Ποιος ήταν ο Θόδωρος Κάλβος;

Σκηνοθέτης, Ηθοποιός, Δάσκαλος υποκριτικής και συνιδρυτής με το Μιχάλη Καλαμπόκη της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης, του Θεάτρου και των Εργαστηρίων της ‘’Αθηναϊκής Σκηνής’’.

Συγγενείς, συνεργάτες και μαθητές θα τον συνοδέψουν στην τελευταία του κατοικία την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022 στις 15.00 στο κοιμητήριο Παλαιού Φαλήρου.

Γεννήθηκε στο Μελιγαλά Μεσσηνίας. Σπούδασε σε δύσκολα για την Ελλάδα χρόνια υποκριτική και σκηνοθεσία στη σχολή του Εθνικού Ωδείου με ομόφωνη Αριστεία και συνέχισε τις σπουδές του στο Boston University στην Αμερική.

Επί σειρά ετών Προϊστάμενος του Καλλιτεχνικού τομέα του δήμου Αθηναίων, Οργανισμού Νεολαίας και Άθλησης, όπου άφησε το στίγμα του με σημαντικό έργο και καινοτομίες.

Ως ηθοποιός έπαιξε δίπλα σε μεγάλες μορφές του Ελληνικού θεάτρου, όπως τους: Χορν, Αλεξανδράκη, Γεωργούλη, Σταυρίδη, Καρζή, Κατράκη, Λαμπέτη, Ξανθόπουλο, Θάνο Τράγκα, Τσαλδάρη, Μοσχονά και άλλους.

Η ιδιαίτερη αγάπη του και αφοσίωσή του στο ποιητικό ρεπερτορίο και το Αρχαίο Δράμα, τον οδήγησε σε σημαντικές σκηνοθεσίες αλλά και επί πολλές δεκαετίες καθηγητή Αρχαίου Δράματος σε πολλές Δραματικές Σχολές της Ελλάδας και σε σχολές και Πανεπιστήμια της Αμερικής.

Εμφανίστηκε σε σημαντικά θέατρα και φεστιβάλ της Ελλάδας και του εξωτερικού καθώς και αργότερα ως σκηνοθέτης και θιασάρχης, με παράλληλη δράση στη διοίκηση του Καλλιτεχνικού τομέα του Δήμου Αθηναίων.
Έζησε και εργάστηκε επί σειρά ετών στις Η.Π.Α. ως ηθοποιός. Κινηματογραφικά συνεργάστηκε με τον Ηλία Καζάν, τον Κερκ Ντάγκλας, την Ντέμπορα Κερ και άλλους. Στην Ελλάδα με τους Τσιφόρο, Αλίκη Βουγιουκλάκη και άλλους, ενώ δίδαξε θέατρο στο Boston University και συντόνισε μαθήματα και παραστάσεις προώθησης του Ελληνικού πολιτισμού στο Harvard University και Boston college.
Εργάστηκε στη ΕΡΤ και στην ΕΡΑ ως παρουσιαστής όπως και στο Θέατρο της Δευτέρας. Έχει υπάρξει παρουσιαστής και στο σταθμό Wbc της Αμερικής. Έχει πρωταγωνιστήσει σε ραδιοφωνικά θεατρικά έργα, και έχει χαρίσει τη φωνή του σε εκφωνήσεις, σπικάζ και μεταγλωττίσεις. Επίσης έχει συνεργαστεί με τις επιτροπές των Ολυμπιακών αγώνων ως καλλιτεχνικός οργανωτής και εκφωνητής.
Έχει υπάρξει ιδρυτής σημαντικών φεστιβάλ στην Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική με κύριο άξονα τα ελληνικά γράμματα και τις τέχνες. Στην Ελλάδα αναγνωρίστηκε η προσφορά και το καλλιτεχνικό του έργο και συνεργάστηκε πολλές φορές στο προεδρείο επιτροπών του Υπουργείο Παιδείας, Υπουργείο Πολιτισμού.
Ο Θόδωρος Κάλβος ήταν ο κύριος εισηγητής της εισαγωγής της Θεατρικής εκπαίδευσης στα σχολεία αλλά και του πάρκου μυθολογίας στην Αθήνα.
Έχει μεγάλο καλλιτεχνικό φιλανθρωπικό έργο και έχει τιμηθεί με δεκάδες διακρίσεις στη Βοστώνη αλλά και στην Ελλάδα. Εκφραστής και εμπνευστής της Θεατρικής παιδείας έχει εκπαιδεύσει τις τελευταίες δεκαετίες εκατοντάδες επαγγελματιών ηθοποιών.
Η αγάπη που έδειχνε στους ανθρώπους με τους οποίους συνυπήρχε, τον οδήγησε σε σημαντικές παρεμβάσεις, από τη Θεατρική Παιδεία, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών έως και την αγαπημένη του γειτονιά στο Παλαιό Φάληρο αλλά και τον τόπο καταγωγής του, ως πρόεδρος των εν Αθήναις Μελιγαλέων.

Αλησμόνητη η βοήθεια που παρείχε σε όσους πίστευε και το ακούραστο πάθος του για τη διδασκαλία της Υποκριτικής.

Η αγαπημένη του «Αθηναϊκή Σκηνή» συνεχίζει με ορμή στη θεατρική εκπαίδευση αλλά και το θέατρο.

Τρεις μακρινοί γαλαξίες συγκρούονται σε μια νέα εκπληκτική εικόνα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA.

Αυτή η κοσμική συντριβή είναι γνωστή ως τριπλή συγχώνευση γαλαξιών, όταν δηλαδή τρεις γαλαξίες πλησιάζουν αργά και διαλύουν ο ένας τον άλλον με τις ανταγωνιστικές βαρυτικές τους δυνάμεις. Συγχωνεύσεις όπως αυτές είναι συχνές σε όλο το σύμπαν και όλοι οι μεγάλοι γαλαξίες – συμπεριλαμβανομένου του δικού μας, οφείλουν το μέγεθός τους σε βίαιες συγχωνεύσεις όπως αυτή.

Όσο χαοτικές και αν φαίνονται, τέτοιες συγχωνεύσεις αφορούν περισσότερο τη δημιουργία παρά την καταστροφή. Καθώς τα αέρια από τους τρεις γειτονικούς γαλαξίες συγκρούονται και συμπυκνώνονται, στο κέντρο του νέου ενοποιημένου γαλαξία συγκεντρώνεται μια τεράστια θάλασσα υλικού από την οποία θα προκύψουν νέα αστέρια.

Τα υπάρχοντα αστέρια εν τω μεταξύ, θα επιβιώσουν από τη σύγκρουση ως επί το πλείστον αλώβητα. Ενώ η βαρυτική διελκυστίνδα μεταξύ των τριών γαλαξιών θα διαστρεβλώσει τις τροχιές πολλών υπαρχόντων άστρων, υπάρχει τόσος πολύς χώρος μεταξύ τους που σχετικά λίγα από αυτά είναι πιθανό να συγκρουστούν, αναφέρει το Live Science.

Σμήνος γαλαξιών

Το σμήνος γαλαξιών που ονομάζεται IC 2431 και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 681 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Καρκίνου, σύμφωνα με τη NASA. Οι αστρονόμοι εντόπισαν τη συγχώνευση χάρη σε ένα επιστημονικό πρόγραμμα πολιτών με την ονομασία Galaxy Zoo το οποίο κάλεσε περισσότερους από 100.000 εθελοντές να ταξινομήσουν εικόνες 900.000 γαλαξιών που είχε καταγράψει το τηλεσκόπιο Hubble και δεν είχαν ποτέ εξεταστεί διεξοδικά.

Το πρόγραμμα αυτό κατάφερε μέσα σε 175 ημέρες αυτό που θα χρειαζόταν χρόνια για να πετύχουν οι αστρονόμοι, σύμφωνα με τη NASA, και η πρωτοβουλία έχει ήδη οδηγήσει σε μια σειρά από παράξενες και συναρπαστικές ανακαλύψεις, όπως αυτή.

Η μελέτη των γαλαξιακών συγχωνεύσεων μπορεί να βοηθήσει τους αστρονόμους να κατανοήσουν καλύτερα το παρελθόν και το μέλλον του γαλαξία μας. Ο γαλαξίας μας πιστεύεται ότι έχει καταβροχθίσει περισσότερους από μια ντουζίνα γαλαξίες τα τελευταία 12 δισεκατομμύρια χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της συγχώνευσης που ονομάστηκε «Λουκάνικο της Γαίας», όπως είχε αναφέρει προηγουμένως το Live Science.

Εν τω μεταξύ, ο γαλαξίας μας φαίνεται να βρίσκεται σε τροχιά συνένωσης με τον κοντινό γαλαξία της Ανδρομέδας σε περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα. Η συγχώνευση θα αλλάξει εντελώς τον νυχτερινό ουρανό πάνω από τη Γη, αλλά πιθανότατα θα αφήσει το ηλιακό σύστημα αλώβητο, σύμφωνα με τη NASA.

Αυστραλία θα υποδεχθεί ξένους τουρίστες αύριο, αφού κράτησε σφραγισμένα τα σύνορά της για σχεδόν δύο χρόνια, αφού στράφηκε στην στρατηγική συμβίωσης με τον ιό, βασιζόμενη στα υψηλά ποσοστά εμβολιασμού κατά της COVID-19 καθώς μειώνεται ο αριθμός των κρουσμάτων.

«Η αναμονή τελείωσε», δήλωσε ο πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον ενημερώνοντας δημοσιογράφους σήμερα στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Μελβούρνης.

Το άνοιγμα της Αυστραλίας στους τουρίστες είναι το πιο σαφές έως τώρα παράδειγμα της στροφής της κυβέρνησης από την αυστηρή προσέγγιση της μηδενικής ανοχής απέναντι στην COVID στη συμβίωση με τον ιό και τον εμβολιασμό των πολιτών προκειμένου να μειωθούν οι θάνατοι και η σοβαρή νόσηση.

Οι περισσότερες από τις 2,7 εκατ. μολύνσεις στη χώρα έχουν καταγραφεί από τότε που η παραλλαγή Όμικρον εμφανίστηκε στα τέλη Νοεμβρίου. Αλλά με ένα από τα υψηλότερα στον κόσμο ποσοστά εμβολιασμού - πάνω από το 94% των πολιτών ηλικίας 16 ετών και άνω είναι διπλά εμβολιασμένοι - έχουν καταγραφεί λιγότεροι από 5.000 θάνατοι, ένα μέρος μόνο των αριθμών που έχουν ανακοινωθεί σε πολλές άλλες ανεπτυγμένες χώρες.

Σήμερα, η χώρα κατέγραψε πάνω από 16.600 κρούσματα κορωνοϊού - χωρίς να υπάρχουν ακόμα πλήρη στοιχεία από όλες τις περιοχές - και τουλάχιστον 33 θανάτους, κυρίως στις τρεις πολυπληθέστερες πολιτείες (Νέα Νότια Ουαλία, Βικτόρια, Κουίνσλαντ).

Μένει να φανεί ωστόσο εάν οι ταξιδιώτες θα προτιμήσουν τη χώρα, που έχει χαρακτηριστεί «φρούριο Αυστραλία» λόγω των αυστηρών συνοριακών ελέγχων που εφαρμόζει.

Η Αυστραλία αίρει σταδιακά τους συνοριακούς περιορισμούς από τον Νοέμβριο, επιτρέποντας πρώτα στους Αυστραλούς να ταξιδέψουν και στη συνέχεια την είσοδο στους φοιτητές και τους εργαζόμενους από το εξωτερικό.

Από αύριο στη χώρα θα μπορούν να εισέρχονται όσοι ταξιδεύουν για λόγους αναψυχής καθώς και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που ταξιδεύουν για επαγγελματικούς λόγους.

Οι πλήρως εμβολιασμένοι τουρίστες δεν θα χρειάζεται να μπαίνουν σε καραντίνα, αλλά όσοι δεν έχουν λάβει δύο δόσεις εμβολίων θα πρέπει να έχουν ειδική εξαίρεση για να εισέλθουν στη χώρα και θα υπόκεινται σε περιορισμούς καραντίνας.

«Η συγκρότηση του ΕΛΑΣ αποτέλεσε το επιστέγασμα της τιτάνιας προσπάθειας των κομμουνιστών να ανασυγκροτήσουν το ΚΚΕ και να οργανώσουν μαζική εργατική - λαϊκή απελευθερωτική πάλη» τονίζει η ΚΕ του ΚΚΕ σε Διακήρυξή της (επισυνάπτεται) για τα 80 χρόνια από την ίδρυση του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), στις 16 Φλεβάρη 1942.

Στη Διακήρυξη σημειώνεται ότι «σύσσωμη η ελληνική αστική τάξη άφησε στην καλύτερη περίπτωση τον λαό έρμαιο στις επιδιώξεις των Αρχών Κατοχής και στη χειρότερη συνεργάστηκε μαζί τους, σε συνθήκες μαζικών συλλήψεων, εκτελέσεων και εκτεταμένου λιμού. Το σύνολο της αστικής τάξης απέδειξε ότι οι διακηρύξεις της περί "εθνικής ενότητας»" αποτελούν μόνο προπαγάνδα που αξιοποιείται όταν και όσο είναι συμβατή με τα δικά της συμφέροντα».

Γίνεται αναφορά στην κατάσταση του ΚΚΕ, το οποίο «η Κατοχή βρήκε βαριά χτυπημένο από το καπιταλιστικό κράτος», στην δράση του την περίοδο εκείνη και τονίζεται ότι «σε αυτές τις συνθήκες αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά η αξία της οργανωμένης ιδεολογικής-πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, του Κομμουνιστικού Κόμματος».

«Η δημιουργία του ΕΛΑΣ ήταν η πιο σημαντική κατάκτηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος στα χρόνια της Κατοχής. Σήμαινε ότι διαμορφώθηκε στρατιωτικό κέντρο με δική του διάρθρωση, λειτουργία και πειθαρχία, η οποία υπερέβαινε το αστικό πλαίσιο των καταπιεστικών στρατιωτικών κανονισμών και κατά προέκταση της αντιλαϊκής-αντικομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης του αστικού στρατού. Ο ΕΛΑΣ υπήρξε στρατός στην υπηρεσία ενός κινήματος που η καθοδηγητική του δύναμη ήταν το ΚΚΕ. Συγκέντρωνε τις βασικές προϋποθέσεις για να εξελιχτεί σε μοχλό ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας και σε όργανο της εργατικής εξουσίας» τονίζει το ΚΚΕ.

Στη Διακήρυξη γίνεται εκτενής αναφορά στην ολόπλευρη στήριξη που προσέφερε ο εργαζόμενος λαός στον ΕΛΑΣ, στα μέλη και οπαδούς του ΚΚΕ που ήταν αξιωματικοί του αστικού στρατού και στελέχωσαν τον ΕΛΑΣ από την πρώτη στιγμή και στους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών που κατατάχτηκαν στον ΕΛΑΣ.

Στο κείμενο σημειώνεται: «Στην ανάδειξη του ΚΚΕ σε κόμμα με την ισχυρότερη επιρροή στις εργατικές-λαϊκές δυνάμεις συντέλεσαν: Οι συνθήκες πρωτοφανούς ταξικής εκμετάλλευσης (σε λίγες χώρες στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρατηρήθηκαν σε τέτοιο μεγάλο βαθμό μαζικοί θάνατοι από πείνα, ταχεία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των εργατικών-λαϊκών μαζών και προλεταριοποίηση των μεσαίων στρωμάτων). Η βαθιά πολιτική κρίση και διάσπαση των αστικών πολιτικών δυνάμεων, μια μερίδα των οποίων άφησε τον λαό έρμαιο στις επιδιώξεις των δυνάμεων Κατοχής και μια άλλη συνεργάστηκε μαζί τους. Η διάλυση του αστικού στρατού μέσα στη χώρα και στην πορεία οι ήττες των κατοχικών στρατευμάτων. Στην εργατική-λαϊκή συνείδηση επέδρασαν ο πρωτοπόρος ρόλος και οι θυσίες των κομμουνιστών, ενώ από ένα σημείο και έπειτα σημαντική ήταν και η συμβολή των θυσιών του σοβιετικού λαού και των επιτυχιών του Κόκκινου Στρατού, που ανέβασαν το κύρος και την επιρροή του ΚΚΕ».

«Από το φθινόπωρο του 1942, ο ΕΛΑΣ έδωσε τις πρώτες μάχες με τις δυνάμεις Κατοχής. Το 1943 σημαδεύτηκε από τη μαζικοποίηση των γραμμών του. Στις 2 Μάη 1943, με κοινή απόφαση της ΚΕ του ΕΑΜ και της ΚΕ του ΕΛΑΣ ιδρύθηκε το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ με στρατιωτικό διοικητή τον Στέφανο Σαράφη, πρωτοκαπετάνιο τον Άρη Βελουχιώτη και πολιτικό αντιπρόσωπο της ΚΕ του ΕΑΜ τον Ανδρέα Τζήμα (Σαμαρινιώτη). Στις 16 Ιούνη 1943, ο ΕΛΑΣ διαρθρώθηκε σε τακτικό στρατό» αναφέρει η Διακήρυξη, προσθέτοντας ότι «στη διάρκεια του 1943, ο ΕΛΑΣ άρχισε να παγιώνει τη στρατιωτική του κυριαρχία σε μεγάλο μέρος των εδαφών της χώρας, όπου υπό την προστασία του συγκροτήθηκαν λαογέννητοι θεσμοί τοπικής διοίκησης, εκπαίδευσης και δικαιοσύνης και οργανώθηκαν υγειονομικές υπηρεσίες».

Στο κείμενο γίνεται αναφορά στις κινήσεις των αστικών πολιτικών δυνάμεων με στόχο «τη μεταπολεμική διάσωση της καπιταλιστικής εξουσίας με την ενίσχυση του βρετανικού ιμπεριαλισμού», στόχος που «συνδεόταν ευθύγραμμα με την αντιμετώπιση της δράσης του ΕΛΑΣ και μοιραία οδήγησε στην όξυνση της ταξικής πάλης».

«Το καλοκαίρι του 1943, η τελευταία δοσιλογική κυβέρνηση του Γεώργιου Ράλλη, εις γνώση του βρετανικού ιμπεριαλισμού και με τη συνδρομή αξιωματικών προερχόμενων από όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού κόσμου, προχώρησε στη συγκρότηση των Ταγμάτων Ασφαλείας, που στράφηκαν εναντίον της δράσης του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Την ίδια περίοδο, οι αστικές αντιστασιακές οργανώσεις έριχναν γέφυρες επικοινωνίας με τις Αρχές Κατοχής και άρχισαν να συγκρούονται στρατιωτικά με τον ΕΛΑΣ.

Ο πόλεμος του ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τις ναζιστικές δυνάμεις, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε η σύγκρουση του ΕΛΑΣ με τις γερμανόφιλες αστικές οργανώσεις, αλλά και τις βρετανόφιλες (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ). Έτσι και αλλιώς, το σύνολο των αστικών οργανώσεων της εποχής είχε διαύλους επικοινωνίας τόσο με τις Αρχές Κατοχής, όσο και με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό» τονίζεται στο κείμενο.

Η Διακήρυξη επισημαίνει, σε άλλο σημείο, ότι «το ΚΚΕ αποσύνδεε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα από την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας. Επηρεασμένο και από τις αντίστοιχες προγραμματικές αδυναμίες του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υιοθετούσε τον στόχο της λεγόμενης "λαϊκής δημοκρατίας" ή "λαοκρατίας", που αντιμετώπιζε ως ενδιάμεση εξουσία ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό. Ως αποτέλεσμα, δεν μπόρεσε να διαμορφώσει μια επαναστατική στρατηγική και να αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα την περίοδο της αποχώρησης των γερμανικών στρατευμάτων. Αντίθετα, επέμεινε στην πολιτική της "εθνικής ενότητας" και της δημοκρατικής εξομάλυνσης και υπέγραψε τις Συμφωνίες του Λιβάνου (Μάης 1944) και της Καζέρτας (Σεπτέμβρης 1944), με τις οποίες αναγνώρισε την απούσα αστική κυβέρνηση, συμμετείχε σε κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" και δεσμεύτηκε να μην μπουν τα στρατιωτικά σώματα του ΕΛΑΣ στην Αθήνα».

Ακολουθεί ανάλυση των εξελίξεων που οδήγησαν στην «κρίσιμη ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη του 1944, τον τελευταίο ηρωικό αγώνα δυνάμεων του ΕΛΑΣ, που, στηριζόμενες μόνο στη μαζική στήριξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν υπέρτερες δυνάμεις. Μετά 33 μέρες σκληρών συγκρούσεων, η υπογραφή της απαράδεκτης Συμφωνίας της Βάρκιζας (Φλεβάρης 1945) οδήγησε στον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ».

«Στην πλειοψηφία τους, οι μαχητές του ΕΛΑΣ δεν αποστρατεύτηκαν ουσιαστικά ποτέ. Αντιμετώπισαν το όργιο της καταστολής και τρομοκρατίας του καπιταλιστικού κράτους και των συμμοριών του, που ακολούθησε τον Δεκέμβρη, πολλοί δολοφονήθηκαν, φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν για τη δράση τους, άλλοι ξαναπήραν τον δρόμο για το βουνό και κατατάχτηκαν στον ΔΣΕ, δίνοντας τη ζωή τους ή καταλήγοντας στην πολιτική προσφυγιά.

Ο τρίχρονος ηρωικός αγώνας του ΔΣΕ, όπως και ο Δεκέμβρης του 1944 νωρίτερα απέδειξαν ότι οι όποιες αδυναμίες του ΚΚΕ δεν οφείλονταν σε συνειδητό συμβιβασμό με τον ταξικό αντίπαλο.

Ακόμα και μετά τον αγώνα του ΔΣΕ, οι μαχητές του ΕΛΑΣ συνέχισαν για πολλές δεκαετίες να είναι παρόντες σε κάθε προσκλητήριο αγώνα» τονίζει το ΚΚΕ.

«Η μεγάλη εποποιία του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας ενάντια στην Τριπλή Φασιστική Κατοχή, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων, αποτελεί πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων. Ιδιαίτερα σήμερα, που η καπιταλιστική εξουσία επιδιώκει να "ξαναγράψει" την Ιστορία με προμετωπίδα τον αντικομμουνισμό.

Τα διαχρονικά συμπεράσματα της δεκαετίας του 1940 αποκτούν μεγαλύτερη σημασία, αφού οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στην Κίνα, στη Ρωσία και των συμμαχιών τους είναι σε εξέλιξη, εγκυμονώντας κινδύνους νέων και γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων. Στο ίδιο πλαίσιο, η χρόνια εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και σχεδιασμούς, η παρουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ελλάδα, όχι μόνο δεν προστατεύουν τα σύνορα της χώρας και τον λαό, όπως ισχυρίζονται τα αστικά κυβερνητικά κόμματα -ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ)- αλλά προσθέτουν νέους κινδύνους πολεμικής εμπλοκής» αναφέρει η Διακήρυξη.

Σε ό,τι αφορά την ιστορική πείρα του ΕΛΑΣ και συνολικότερα της δεκαετίας 1940-1950, το ΚΚΕ επισημαίνει: «Επιβεβαιώθηκε κυρίως ότι δεν υπάρχει ενδιάμεση πολιτική εξουσία ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό, ούτε "ειρηνικό πέρασμα" από τον ένα στον άλλο ή φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού. Η πάλη των τάξεων είναι αντικειμενική και αυτή είναι που σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης θα οδηγήσει σε σοσιαλιστική επανάσταση μόνο με τη συνειδητή δράση της ιδεολογικής-πολιτικής εργατικής πρωτοπορίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η άποψη ότι η συμμετοχή ενός Κομμουνιστικού Κόμματος σε κυβέρνηση συνεργασίας αποτελεί σκαλοπάτι για να προχωρήσει το κίνημα σε πιο προωθημένους στόχους καταρρίφθηκε από την κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" του 1944, από την προσπάθειά της να αφοπλίσει τον ΕΛΑΣ, από τις σκληρές μάχες του Δεκέμβρη του 1944 και από το όργιο της αστικής τρομοκρατίας και καταστολής που ακολούθησε. Καμιά αυταπάτη δεν μπορεί να υπάρχει ότι η συμμετοχή ενός ΚΚ σε αστική κυβέρνηση μπορεί να την οδηγήσει σε φιλολαϊκή διαχείριση».

«Η απελευθέρωση του μεγαλύτερου μέρους της Ελλάδας από τον ΕΛΑΣ απέδειξε έμπρακτα τη δυναμική του συνθήματος "μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, βαδίζοντας στο δρόμο της ανατροπής". Σήμερα, ο δρόμος της ανατροπής είναι η μόνη πραγματική επιλογή που έχει η εργατική τάξη, οι βιοπαλαιστές αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης, η νεολαία και οι γυναίκες των εργατικών-λαϊκών οικογενειών για να σώσουν τη ζωή τους και το μέλλον τους» καταλήγει η Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η Διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ

Πηγή: ethnos.gr

Πως εκφράζεται η ομοφοβία στα ανήλικα άτομα; Τα 800 περιστατικά που βίωσε ή παρατήρησε ένα παιδί, στα οποία στηρίχθηκε η έρευνα δείχνουν πως οι επιθέσεις γίνονται με καταστροφή αντικειμένων, σωματική ή λεκτική βία και περιθωριοποίηση.

«Επιθέσεις όμως δεν δέχονται μόνο τα ΛΟΑΤΚΙ αλλά και τα μη ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Ένα αγόρι μπορεί να είναι θηλυπρεπές χωρίς να είναι γκέι, αντίστοιχα και στα κορίτσια, υπάρχουν πολλές και διαφορετικές αρρενωπότητες και θηλυκότητες από την κυρίαρχη, επομένως η ομοφοβία επηρεάζει πολύ περισσότερες ομάδες από αυτές που νομίζουμε» λέει στο tvxs.gr  ο Πέτρος Σαπουτζάκης εκπαιδευτικός, από τα ιδρυτικά μέλη του Πολύχρωμου Σχολείου, ο οποίος μας βοηθάει να «διαβάσουμε την έρευνα και υπογραμμίζει το πάγιο αίτημα των οργανώσεων, ώστε να εισαχθεί επιτέλους στα σχολεία μάθημα συμπεριληπτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

«Στις περισσότερες περιπτώσεις τα παιδιά που δέχονται ομοφοβικές επιθέσεις, δεν έχουν προσανατολισμό ομόφυλο. Κάποιος θα  σχολιάσει ή θα  επιτεθεί σε άτομα που δεν συμμορφώνονται με τα κυρίαρχα πρότυπα φύλου, θεωρώντας ότι  είναι γκέι. Στη δική μας έρευνα υπήρχαν παιδιά που δηλώνουν ετεροφυλοφιλα και δέχθηκαν επίθεση» λέει ο Π. Σαπουτζάκης και υπογραμμίζει πόσο διαποτισμένα είναι όλα τα άτομα  -ΛΟΑΤΚΙ και μη- από την κουλτούρα της ομοφοβίας:

«Εσωτερικευμένη ομοφοβία υπάρχει από όλους. Δεν είναι οι ετεροφυλόφιλοι εναντίον των ομοφυλοφίλων. Και ένα ΛΟΑΤΚΙ άτομο μπορεί να το κάνει, γιατί την έχει συσσωρεύσει μέσα του. Ακόμα κι εγώ που είμαι ακτιβιστής χρόνια, έχω εσωτερικευμένα ομοφοβικά, τρανσφοβικά και ιντερφοβικά αντανακλαστικά τα οποία ανακαλύπτω διαρκώς κι αντιπαλεύω. Αν μπείτε σε εφαρμογές που χρησιμοποιούν γκέι, θα δείτε πόσοι διευκρινίζουν ότι ψάχνουν κάποιον μη θηλυπρεπή. Έχει να κάνει με την κυριαρχία που προστάζει την ομοφοβία».

Γι’αυτόν το λόγο υποστηρίζει ο Π. Σαπουτζάκης, είναι περισσότερα τα τρανσοφοβικά σχόλια από τα ομοφοβικά:

«Ένα παιδάκι χτυπάει την θηλυπρέπεια, αυτό είναι έκφραση φύλου. Εγώ ως δάσκαλος γκέι μη θηλυπρεπής, θα έχω πολύ λιγότερες επιθέσεις  από θηλυπρεπείς συναδέλφους. Το ότι είμαι αρρενωπός γκέι, πληροί τις προυποθεσεις της πατριαρχίας»

Τα αποτελέσματα της έρευνας, συμπίπτουν με εκείνα που έχουν βγάλει έρευνες στο εξωτερικό. Ποια ευρήματα κίνησαν το ενδιαφέρον του;

«Τα θηλυπρεπή αγόρια δέχονται τις περισσότερες επιθέσεις, σε ένα ποσοστό 75%. Τα άτομα που τα υποστηρίζουν ή επεμβαίνουν, είναι κατά 75% κορίτσια».

Οι νόμοι υπάρχουν αλλά δεν εφαρμόζονται στη σχολική κοινότητα

Το Πολύχρωμο Σχολείο, δέχεται καθημερινά καταγγελίες, με αποτέλεσμα να έχει μια πανοραμική θέα στα σχολεία της χώρας. «Έτσι γνωρίζουμε τι πρέπει να ζητήσουμε από την πολιτεία, ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν άμεσα στα σχολεία.

Είναι ανάγκη να υπάρχουν θετικά πρότυπα, αποδοχή. Οι καθηγητές να συμπεριφέρονται το ίδιο σε όλα τα άτομα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που εκφράζουν φύλο ή ταυτότητα. Να υπογραμμίσω ότι η σεξουαλική εκπαίδευση, πρέπει να είναι συμπεριληπτική. Έχουμε συνεργαστεί πολλές οργανώσεις ώστε να καταλήξουμε σε  10 σημεία στα οποία βλέπουμε να παραβιάζονται καθημερινά και συστηματικά τα δικαιώματα των παιδιών.

Ζητάμε από το υπουργείο να εκδώσει μια εγκύκλιο με το τι πρέπει να κάνει το σχολείο. Έχει το παιδί δικαίωμα στο σχολείο να έχει ένα rainbow σημαιάκι; Έχει δικαίωμα να πει ο Γιώργος ότι του αρέσει ο Δημητράκης; Φυσικά και ναι. Δεν μπορεί να γίνονται αυτά τα ζητήματα αφορμή να γίνεται κακός χαμός στον σύλλογο διδασκόντων ή στον σύλλογο γονέων. Όλα αυτά είναι ξεκαθαρισμένα στα νομοσχέδια αλλά δεν τα εφαρμόζουν οι σύλλογοι αν δεν το πει το υπουργείο. Φοβούνται τι θα πουν οι δάσκαλοι, τι θα πουν οι γονείς. Δεν πρέπει να περιμένουμε όμως τα παιδιά να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, όπως έγινε στο Ίλιον».

Περισσότερα περιστατικά στην επαρχία, πιο υποστηρικτικοί οι φίλοι από γονείς και εκπαιδευτικούς

Η έρευνα δείχνει ότι  τα περισσότερα περιστατικά συμβαίνουν, στην επαρχία (55,4%) σε σχέση με την Αθήνα (43,1%), ή εκτός Ελλάδας (1,5%). Τα περιστατικά ΟΕ (ομοφοβικών επιθέσεων) φαίνεται να εκδηλώθηκαν σε υψηλότερο βαθμό στο γυμνάσιο (42,9%) και στο λύκειο (33,3%), με τις τάξεις του δημοτικού (Γράφημα 4) να ακολουθούν σε συχνότητα (Α-Β-Γ Δημοτικού με 10,4% και Δ-Ε-ΣΤ Δημοτικού με 13,4%).

Όσον αφορά τη διάρκεια εκδήλωσης, οι αναφορές δείχνουν να είναι πιο συνηθισμένο τα περιστατικά ΟΕ να διαρκούν από 1 έως 3 χρόνια (45,3%), ακολουθούν σε συχνότητα όσοι δήλωσαν ότι η διάρκεια των περιστατικών ήταν από 4 έως 6 χρόνια (27,7%) και από μέρες έως μήνες (19%). Τέλος, σημαντικό ποσοστό των περιστατικών αναφέρεται ότι διαρκούν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των θυμάτων (8%).

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει, το πώς αντιδρά το περιβάλλον του σχολείου. Ποιοι είναι οι υποστηρικτικοί παρατηρητές, ποιοι οι αδιάφοροι και οι εκφοβιστικοί;

Παρατηρητές/ριες χαρακτηρίστηκαν αδιάφοροι σε ποσοστό 61,6% και εκφοβιστικοί σε ποσοστό 39%, ενώ υποστηρικτικούς παρατηρητές/ριες συναντάμε στο 35,9% των περιπτώσεων. Τα παιδιά λένε, πως οι φίλοι τους είναι περισσότερο υποστηρικτικοί από γονείς και εκπαιδευτικούς:

Σχετικά με τον τρόπο που αντέδρασαν αυτοί που ανακαλούν το περιστατικό ΟΕ, είτε παρατηρητές, είτε θύματα, στο 29,3% των περιπτώσεων αδιαφόρησαν, ενώ στο 22,8% έκλαψαν, έφυγαν και πήγαν κάπου να απομονωθούν και στο 21,1% επιτέθηκαν, φώναξαν και “έβαλαν τους θύτες στη θέση τους” (Γράφημα 12). Η αναφορά του περιστατικού ΟΕ που ανακαλούν παρατηρητές/ριες και θύματα γίνεται κατά κύριο λόγο σε φίλους (38%) και λιγότερο σε γονείς (14,5%), εκπαιδευτικούς (11%) και άλλα άτομα (9,8%), όπως βλέπουμε στο γράφημα 13.

Πως αντιδρούν τα θύματα

Τα θύματα ομοφοβικού εκφοβισμού αναφέρουν συχνότερα, με μεγάλη διαφορά από τους παρατηρητές, ότι το έριξαν στο διάβασμα, ότι απομονώθηκαν, ότι μίσησαν το σχολείο, ότι έπαθαν κατάθλιψη, ότι προσπάθησαν να μη διαφέρουν και ότι είχαν σκέψεις αυτοκτονίας. Ωστόσο, οι παρατηρητές/ριες ανέφεραν συχνότερα ότι την απόκτηση κοινωνικών προβληματισμών ως επίδραση των περιστατικών ΟΕ.

Η άνοδος της στάθμης των θαλασσών στη σύγχρονη εποχή εκτιμάται ότι ξεκίνησε το έτος 1863, καθώς εντεινόταν η Βιομηχανική Επανάσταση και άρχισε να ανεβαίνει η θερμοκρασία, με αποτέλεσμα την έναρξη της θέρμανσης των ωκεανών και την τήξη των παγετώνων, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη, με επικεφαλής τη δρα Τζένιφερ Γουόκερ του Τμήματος Γεωεπιστημών και Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Rutgers των ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Communications», ανέλυσε στοιχεία για τη στάθμη των θαλασσών κατά τα τελευταία 2.000 χρόνια.

Η άνοδος της στάθμης αποτελεί σημαντικό δείκτη για τις ευρύτερες κλιματικές αλλαγές. Εντοπίζοντας για πρώτη φορά με τόσο συγκεκριμένο τρόπο πότε άρχισε να ανεβαίνει η στάθμη, κατέστη δυνατό παράλληλα να προσδιοριστεί και η έναρξη μιας σημαντικής περιόδου κλιματικής αλλαγής.

Ενώ η άνοδος των υδάτων διεθνώς σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα έγινε για πρώτη φορά αισθητή μεταξύ 1863-1873, υπήρξαν διαφοροποιήσεις ανάλογα με την περιοχή. Για παράδειγμα, στον μέσο Ατλαντικό και σε περιοχές των ΗΠΑ η στάθμη άρχισε να ανεβαίνει μεταξύ 1872-1894, ενώ στον Καναδά και στην Ευρώπη αρκετά αργότερα, μεταξύ 1930-1964.

«Μπορούμε πάντως να είμαστε βέβαιοι ότι η παγκόσμια άνοδος της στάθμης των θαλασσών από το 1940 έως το 2000 υπήρξε η ταχύτερη των τελευταίων 2.000 ετών», δήλωσε η Γουόκερ.

Πηγή: ΑΠΕ