Θλίψη στον κόσμο του θεάτρου για τον θάνατο του ηθοποιού Θόδωρου Κάλβου

Όπως αναφέρει σε ανάρτησή του στο Facebook ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, ο Θόδωρος Κάλβος «έβγαλε γενιές ηθοποιών στο καλλιτεχνικό στερέωμα».

Η κηδεία του Θόδωρου Κάλβου θα τελεστεί την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022 στις 15.00 στο κοιμητήριο Παλαιού Φαλήρου όπως ανακοίνωσε ο γιος του ηθοποιού, Μιχάλης Καλαμπόκης.

Ποιος ήταν ο Θόδωρος Κάλβος;

Σκηνοθέτης, Ηθοποιός, Δάσκαλος υποκριτικής και συνιδρυτής με το Μιχάλη Καλαμπόκη της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης, του Θεάτρου και των Εργαστηρίων της ‘’Αθηναϊκής Σκηνής’’.

Συγγενείς, συνεργάτες και μαθητές θα τον συνοδέψουν στην τελευταία του κατοικία την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022 στις 15.00 στο κοιμητήριο Παλαιού Φαλήρου.

Γεννήθηκε στο Μελιγαλά Μεσσηνίας. Σπούδασε σε δύσκολα για την Ελλάδα χρόνια υποκριτική και σκηνοθεσία στη σχολή του Εθνικού Ωδείου με ομόφωνη Αριστεία και συνέχισε τις σπουδές του στο Boston University στην Αμερική.

Επί σειρά ετών Προϊστάμενος του Καλλιτεχνικού τομέα του δήμου Αθηναίων, Οργανισμού Νεολαίας και Άθλησης, όπου άφησε το στίγμα του με σημαντικό έργο και καινοτομίες.

Ως ηθοποιός έπαιξε δίπλα σε μεγάλες μορφές του Ελληνικού θεάτρου, όπως τους: Χορν, Αλεξανδράκη, Γεωργούλη, Σταυρίδη, Καρζή, Κατράκη, Λαμπέτη, Ξανθόπουλο, Θάνο Τράγκα, Τσαλδάρη, Μοσχονά και άλλους.

Η ιδιαίτερη αγάπη του και αφοσίωσή του στο ποιητικό ρεπερτορίο και το Αρχαίο Δράμα, τον οδήγησε σε σημαντικές σκηνοθεσίες αλλά και επί πολλές δεκαετίες καθηγητή Αρχαίου Δράματος σε πολλές Δραματικές Σχολές της Ελλάδας και σε σχολές και Πανεπιστήμια της Αμερικής.

Εμφανίστηκε σε σημαντικά θέατρα και φεστιβάλ της Ελλάδας και του εξωτερικού καθώς και αργότερα ως σκηνοθέτης και θιασάρχης, με παράλληλη δράση στη διοίκηση του Καλλιτεχνικού τομέα του Δήμου Αθηναίων.
Έζησε και εργάστηκε επί σειρά ετών στις Η.Π.Α. ως ηθοποιός. Κινηματογραφικά συνεργάστηκε με τον Ηλία Καζάν, τον Κερκ Ντάγκλας, την Ντέμπορα Κερ και άλλους. Στην Ελλάδα με τους Τσιφόρο, Αλίκη Βουγιουκλάκη και άλλους, ενώ δίδαξε θέατρο στο Boston University και συντόνισε μαθήματα και παραστάσεις προώθησης του Ελληνικού πολιτισμού στο Harvard University και Boston college.
Εργάστηκε στη ΕΡΤ και στην ΕΡΑ ως παρουσιαστής όπως και στο Θέατρο της Δευτέρας. Έχει υπάρξει παρουσιαστής και στο σταθμό Wbc της Αμερικής. Έχει πρωταγωνιστήσει σε ραδιοφωνικά θεατρικά έργα, και έχει χαρίσει τη φωνή του σε εκφωνήσεις, σπικάζ και μεταγλωττίσεις. Επίσης έχει συνεργαστεί με τις επιτροπές των Ολυμπιακών αγώνων ως καλλιτεχνικός οργανωτής και εκφωνητής.
Έχει υπάρξει ιδρυτής σημαντικών φεστιβάλ στην Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική με κύριο άξονα τα ελληνικά γράμματα και τις τέχνες. Στην Ελλάδα αναγνωρίστηκε η προσφορά και το καλλιτεχνικό του έργο και συνεργάστηκε πολλές φορές στο προεδρείο επιτροπών του Υπουργείο Παιδείας, Υπουργείο Πολιτισμού.
Ο Θόδωρος Κάλβος ήταν ο κύριος εισηγητής της εισαγωγής της Θεατρικής εκπαίδευσης στα σχολεία αλλά και του πάρκου μυθολογίας στην Αθήνα.
Έχει μεγάλο καλλιτεχνικό φιλανθρωπικό έργο και έχει τιμηθεί με δεκάδες διακρίσεις στη Βοστώνη αλλά και στην Ελλάδα. Εκφραστής και εμπνευστής της Θεατρικής παιδείας έχει εκπαιδεύσει τις τελευταίες δεκαετίες εκατοντάδες επαγγελματιών ηθοποιών.
Η αγάπη που έδειχνε στους ανθρώπους με τους οποίους συνυπήρχε, τον οδήγησε σε σημαντικές παρεμβάσεις, από τη Θεατρική Παιδεία, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών έως και την αγαπημένη του γειτονιά στο Παλαιό Φάληρο αλλά και τον τόπο καταγωγής του, ως πρόεδρος των εν Αθήναις Μελιγαλέων.

Αλησμόνητη η βοήθεια που παρείχε σε όσους πίστευε και το ακούραστο πάθος του για τη διδασκαλία της Υποκριτικής.

Η αγαπημένη του «Αθηναϊκή Σκηνή» συνεχίζει με ορμή στη θεατρική εκπαίδευση αλλά και το θέατρο.

Τρεις μακρινοί γαλαξίες συγκρούονται σε μια νέα εκπληκτική εικόνα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA.

Αυτή η κοσμική συντριβή είναι γνωστή ως τριπλή συγχώνευση γαλαξιών, όταν δηλαδή τρεις γαλαξίες πλησιάζουν αργά και διαλύουν ο ένας τον άλλον με τις ανταγωνιστικές βαρυτικές τους δυνάμεις. Συγχωνεύσεις όπως αυτές είναι συχνές σε όλο το σύμπαν και όλοι οι μεγάλοι γαλαξίες – συμπεριλαμβανομένου του δικού μας, οφείλουν το μέγεθός τους σε βίαιες συγχωνεύσεις όπως αυτή.

Όσο χαοτικές και αν φαίνονται, τέτοιες συγχωνεύσεις αφορούν περισσότερο τη δημιουργία παρά την καταστροφή. Καθώς τα αέρια από τους τρεις γειτονικούς γαλαξίες συγκρούονται και συμπυκνώνονται, στο κέντρο του νέου ενοποιημένου γαλαξία συγκεντρώνεται μια τεράστια θάλασσα υλικού από την οποία θα προκύψουν νέα αστέρια.

Τα υπάρχοντα αστέρια εν τω μεταξύ, θα επιβιώσουν από τη σύγκρουση ως επί το πλείστον αλώβητα. Ενώ η βαρυτική διελκυστίνδα μεταξύ των τριών γαλαξιών θα διαστρεβλώσει τις τροχιές πολλών υπαρχόντων άστρων, υπάρχει τόσος πολύς χώρος μεταξύ τους που σχετικά λίγα από αυτά είναι πιθανό να συγκρουστούν, αναφέρει το Live Science.

Σμήνος γαλαξιών

Το σμήνος γαλαξιών που ονομάζεται IC 2431 και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 681 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Καρκίνου, σύμφωνα με τη NASA. Οι αστρονόμοι εντόπισαν τη συγχώνευση χάρη σε ένα επιστημονικό πρόγραμμα πολιτών με την ονομασία Galaxy Zoo το οποίο κάλεσε περισσότερους από 100.000 εθελοντές να ταξινομήσουν εικόνες 900.000 γαλαξιών που είχε καταγράψει το τηλεσκόπιο Hubble και δεν είχαν ποτέ εξεταστεί διεξοδικά.

Το πρόγραμμα αυτό κατάφερε μέσα σε 175 ημέρες αυτό που θα χρειαζόταν χρόνια για να πετύχουν οι αστρονόμοι, σύμφωνα με τη NASA, και η πρωτοβουλία έχει ήδη οδηγήσει σε μια σειρά από παράξενες και συναρπαστικές ανακαλύψεις, όπως αυτή.

Η μελέτη των γαλαξιακών συγχωνεύσεων μπορεί να βοηθήσει τους αστρονόμους να κατανοήσουν καλύτερα το παρελθόν και το μέλλον του γαλαξία μας. Ο γαλαξίας μας πιστεύεται ότι έχει καταβροχθίσει περισσότερους από μια ντουζίνα γαλαξίες τα τελευταία 12 δισεκατομμύρια χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της συγχώνευσης που ονομάστηκε «Λουκάνικο της Γαίας», όπως είχε αναφέρει προηγουμένως το Live Science.

Εν τω μεταξύ, ο γαλαξίας μας φαίνεται να βρίσκεται σε τροχιά συνένωσης με τον κοντινό γαλαξία της Ανδρομέδας σε περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα. Η συγχώνευση θα αλλάξει εντελώς τον νυχτερινό ουρανό πάνω από τη Γη, αλλά πιθανότατα θα αφήσει το ηλιακό σύστημα αλώβητο, σύμφωνα με τη NASA.

Αυστραλία θα υποδεχθεί ξένους τουρίστες αύριο, αφού κράτησε σφραγισμένα τα σύνορά της για σχεδόν δύο χρόνια, αφού στράφηκε στην στρατηγική συμβίωσης με τον ιό, βασιζόμενη στα υψηλά ποσοστά εμβολιασμού κατά της COVID-19 καθώς μειώνεται ο αριθμός των κρουσμάτων.

«Η αναμονή τελείωσε», δήλωσε ο πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον ενημερώνοντας δημοσιογράφους σήμερα στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Μελβούρνης.

Το άνοιγμα της Αυστραλίας στους τουρίστες είναι το πιο σαφές έως τώρα παράδειγμα της στροφής της κυβέρνησης από την αυστηρή προσέγγιση της μηδενικής ανοχής απέναντι στην COVID στη συμβίωση με τον ιό και τον εμβολιασμό των πολιτών προκειμένου να μειωθούν οι θάνατοι και η σοβαρή νόσηση.

Οι περισσότερες από τις 2,7 εκατ. μολύνσεις στη χώρα έχουν καταγραφεί από τότε που η παραλλαγή Όμικρον εμφανίστηκε στα τέλη Νοεμβρίου. Αλλά με ένα από τα υψηλότερα στον κόσμο ποσοστά εμβολιασμού - πάνω από το 94% των πολιτών ηλικίας 16 ετών και άνω είναι διπλά εμβολιασμένοι - έχουν καταγραφεί λιγότεροι από 5.000 θάνατοι, ένα μέρος μόνο των αριθμών που έχουν ανακοινωθεί σε πολλές άλλες ανεπτυγμένες χώρες.

Σήμερα, η χώρα κατέγραψε πάνω από 16.600 κρούσματα κορωνοϊού - χωρίς να υπάρχουν ακόμα πλήρη στοιχεία από όλες τις περιοχές - και τουλάχιστον 33 θανάτους, κυρίως στις τρεις πολυπληθέστερες πολιτείες (Νέα Νότια Ουαλία, Βικτόρια, Κουίνσλαντ).

Μένει να φανεί ωστόσο εάν οι ταξιδιώτες θα προτιμήσουν τη χώρα, που έχει χαρακτηριστεί «φρούριο Αυστραλία» λόγω των αυστηρών συνοριακών ελέγχων που εφαρμόζει.

Η Αυστραλία αίρει σταδιακά τους συνοριακούς περιορισμούς από τον Νοέμβριο, επιτρέποντας πρώτα στους Αυστραλούς να ταξιδέψουν και στη συνέχεια την είσοδο στους φοιτητές και τους εργαζόμενους από το εξωτερικό.

Από αύριο στη χώρα θα μπορούν να εισέρχονται όσοι ταξιδεύουν για λόγους αναψυχής καθώς και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που ταξιδεύουν για επαγγελματικούς λόγους.

Οι πλήρως εμβολιασμένοι τουρίστες δεν θα χρειάζεται να μπαίνουν σε καραντίνα, αλλά όσοι δεν έχουν λάβει δύο δόσεις εμβολίων θα πρέπει να έχουν ειδική εξαίρεση για να εισέλθουν στη χώρα και θα υπόκεινται σε περιορισμούς καραντίνας.

«Η συγκρότηση του ΕΛΑΣ αποτέλεσε το επιστέγασμα της τιτάνιας προσπάθειας των κομμουνιστών να ανασυγκροτήσουν το ΚΚΕ και να οργανώσουν μαζική εργατική - λαϊκή απελευθερωτική πάλη» τονίζει η ΚΕ του ΚΚΕ σε Διακήρυξή της (επισυνάπτεται) για τα 80 χρόνια από την ίδρυση του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), στις 16 Φλεβάρη 1942.

Στη Διακήρυξη σημειώνεται ότι «σύσσωμη η ελληνική αστική τάξη άφησε στην καλύτερη περίπτωση τον λαό έρμαιο στις επιδιώξεις των Αρχών Κατοχής και στη χειρότερη συνεργάστηκε μαζί τους, σε συνθήκες μαζικών συλλήψεων, εκτελέσεων και εκτεταμένου λιμού. Το σύνολο της αστικής τάξης απέδειξε ότι οι διακηρύξεις της περί "εθνικής ενότητας»" αποτελούν μόνο προπαγάνδα που αξιοποιείται όταν και όσο είναι συμβατή με τα δικά της συμφέροντα».

Γίνεται αναφορά στην κατάσταση του ΚΚΕ, το οποίο «η Κατοχή βρήκε βαριά χτυπημένο από το καπιταλιστικό κράτος», στην δράση του την περίοδο εκείνη και τονίζεται ότι «σε αυτές τις συνθήκες αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά η αξία της οργανωμένης ιδεολογικής-πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, του Κομμουνιστικού Κόμματος».

«Η δημιουργία του ΕΛΑΣ ήταν η πιο σημαντική κατάκτηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος στα χρόνια της Κατοχής. Σήμαινε ότι διαμορφώθηκε στρατιωτικό κέντρο με δική του διάρθρωση, λειτουργία και πειθαρχία, η οποία υπερέβαινε το αστικό πλαίσιο των καταπιεστικών στρατιωτικών κανονισμών και κατά προέκταση της αντιλαϊκής-αντικομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης του αστικού στρατού. Ο ΕΛΑΣ υπήρξε στρατός στην υπηρεσία ενός κινήματος που η καθοδηγητική του δύναμη ήταν το ΚΚΕ. Συγκέντρωνε τις βασικές προϋποθέσεις για να εξελιχτεί σε μοχλό ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας και σε όργανο της εργατικής εξουσίας» τονίζει το ΚΚΕ.

Στη Διακήρυξη γίνεται εκτενής αναφορά στην ολόπλευρη στήριξη που προσέφερε ο εργαζόμενος λαός στον ΕΛΑΣ, στα μέλη και οπαδούς του ΚΚΕ που ήταν αξιωματικοί του αστικού στρατού και στελέχωσαν τον ΕΛΑΣ από την πρώτη στιγμή και στους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών που κατατάχτηκαν στον ΕΛΑΣ.

Στο κείμενο σημειώνεται: «Στην ανάδειξη του ΚΚΕ σε κόμμα με την ισχυρότερη επιρροή στις εργατικές-λαϊκές δυνάμεις συντέλεσαν: Οι συνθήκες πρωτοφανούς ταξικής εκμετάλλευσης (σε λίγες χώρες στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρατηρήθηκαν σε τέτοιο μεγάλο βαθμό μαζικοί θάνατοι από πείνα, ταχεία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των εργατικών-λαϊκών μαζών και προλεταριοποίηση των μεσαίων στρωμάτων). Η βαθιά πολιτική κρίση και διάσπαση των αστικών πολιτικών δυνάμεων, μια μερίδα των οποίων άφησε τον λαό έρμαιο στις επιδιώξεις των δυνάμεων Κατοχής και μια άλλη συνεργάστηκε μαζί τους. Η διάλυση του αστικού στρατού μέσα στη χώρα και στην πορεία οι ήττες των κατοχικών στρατευμάτων. Στην εργατική-λαϊκή συνείδηση επέδρασαν ο πρωτοπόρος ρόλος και οι θυσίες των κομμουνιστών, ενώ από ένα σημείο και έπειτα σημαντική ήταν και η συμβολή των θυσιών του σοβιετικού λαού και των επιτυχιών του Κόκκινου Στρατού, που ανέβασαν το κύρος και την επιρροή του ΚΚΕ».

«Από το φθινόπωρο του 1942, ο ΕΛΑΣ έδωσε τις πρώτες μάχες με τις δυνάμεις Κατοχής. Το 1943 σημαδεύτηκε από τη μαζικοποίηση των γραμμών του. Στις 2 Μάη 1943, με κοινή απόφαση της ΚΕ του ΕΑΜ και της ΚΕ του ΕΛΑΣ ιδρύθηκε το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ με στρατιωτικό διοικητή τον Στέφανο Σαράφη, πρωτοκαπετάνιο τον Άρη Βελουχιώτη και πολιτικό αντιπρόσωπο της ΚΕ του ΕΑΜ τον Ανδρέα Τζήμα (Σαμαρινιώτη). Στις 16 Ιούνη 1943, ο ΕΛΑΣ διαρθρώθηκε σε τακτικό στρατό» αναφέρει η Διακήρυξη, προσθέτοντας ότι «στη διάρκεια του 1943, ο ΕΛΑΣ άρχισε να παγιώνει τη στρατιωτική του κυριαρχία σε μεγάλο μέρος των εδαφών της χώρας, όπου υπό την προστασία του συγκροτήθηκαν λαογέννητοι θεσμοί τοπικής διοίκησης, εκπαίδευσης και δικαιοσύνης και οργανώθηκαν υγειονομικές υπηρεσίες».

Στο κείμενο γίνεται αναφορά στις κινήσεις των αστικών πολιτικών δυνάμεων με στόχο «τη μεταπολεμική διάσωση της καπιταλιστικής εξουσίας με την ενίσχυση του βρετανικού ιμπεριαλισμού», στόχος που «συνδεόταν ευθύγραμμα με την αντιμετώπιση της δράσης του ΕΛΑΣ και μοιραία οδήγησε στην όξυνση της ταξικής πάλης».

«Το καλοκαίρι του 1943, η τελευταία δοσιλογική κυβέρνηση του Γεώργιου Ράλλη, εις γνώση του βρετανικού ιμπεριαλισμού και με τη συνδρομή αξιωματικών προερχόμενων από όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού κόσμου, προχώρησε στη συγκρότηση των Ταγμάτων Ασφαλείας, που στράφηκαν εναντίον της δράσης του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Την ίδια περίοδο, οι αστικές αντιστασιακές οργανώσεις έριχναν γέφυρες επικοινωνίας με τις Αρχές Κατοχής και άρχισαν να συγκρούονται στρατιωτικά με τον ΕΛΑΣ.

Ο πόλεμος του ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τις ναζιστικές δυνάμεις, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε η σύγκρουση του ΕΛΑΣ με τις γερμανόφιλες αστικές οργανώσεις, αλλά και τις βρετανόφιλες (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ). Έτσι και αλλιώς, το σύνολο των αστικών οργανώσεων της εποχής είχε διαύλους επικοινωνίας τόσο με τις Αρχές Κατοχής, όσο και με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό» τονίζεται στο κείμενο.

Η Διακήρυξη επισημαίνει, σε άλλο σημείο, ότι «το ΚΚΕ αποσύνδεε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα από την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας. Επηρεασμένο και από τις αντίστοιχες προγραμματικές αδυναμίες του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υιοθετούσε τον στόχο της λεγόμενης "λαϊκής δημοκρατίας" ή "λαοκρατίας", που αντιμετώπιζε ως ενδιάμεση εξουσία ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό. Ως αποτέλεσμα, δεν μπόρεσε να διαμορφώσει μια επαναστατική στρατηγική και να αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα την περίοδο της αποχώρησης των γερμανικών στρατευμάτων. Αντίθετα, επέμεινε στην πολιτική της "εθνικής ενότητας" και της δημοκρατικής εξομάλυνσης και υπέγραψε τις Συμφωνίες του Λιβάνου (Μάης 1944) και της Καζέρτας (Σεπτέμβρης 1944), με τις οποίες αναγνώρισε την απούσα αστική κυβέρνηση, συμμετείχε σε κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" και δεσμεύτηκε να μην μπουν τα στρατιωτικά σώματα του ΕΛΑΣ στην Αθήνα».

Ακολουθεί ανάλυση των εξελίξεων που οδήγησαν στην «κρίσιμη ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη του 1944, τον τελευταίο ηρωικό αγώνα δυνάμεων του ΕΛΑΣ, που, στηριζόμενες μόνο στη μαζική στήριξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν υπέρτερες δυνάμεις. Μετά 33 μέρες σκληρών συγκρούσεων, η υπογραφή της απαράδεκτης Συμφωνίας της Βάρκιζας (Φλεβάρης 1945) οδήγησε στον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ».

«Στην πλειοψηφία τους, οι μαχητές του ΕΛΑΣ δεν αποστρατεύτηκαν ουσιαστικά ποτέ. Αντιμετώπισαν το όργιο της καταστολής και τρομοκρατίας του καπιταλιστικού κράτους και των συμμοριών του, που ακολούθησε τον Δεκέμβρη, πολλοί δολοφονήθηκαν, φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν για τη δράση τους, άλλοι ξαναπήραν τον δρόμο για το βουνό και κατατάχτηκαν στον ΔΣΕ, δίνοντας τη ζωή τους ή καταλήγοντας στην πολιτική προσφυγιά.

Ο τρίχρονος ηρωικός αγώνας του ΔΣΕ, όπως και ο Δεκέμβρης του 1944 νωρίτερα απέδειξαν ότι οι όποιες αδυναμίες του ΚΚΕ δεν οφείλονταν σε συνειδητό συμβιβασμό με τον ταξικό αντίπαλο.

Ακόμα και μετά τον αγώνα του ΔΣΕ, οι μαχητές του ΕΛΑΣ συνέχισαν για πολλές δεκαετίες να είναι παρόντες σε κάθε προσκλητήριο αγώνα» τονίζει το ΚΚΕ.

«Η μεγάλη εποποιία του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας ενάντια στην Τριπλή Φασιστική Κατοχή, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων, αποτελεί πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων. Ιδιαίτερα σήμερα, που η καπιταλιστική εξουσία επιδιώκει να "ξαναγράψει" την Ιστορία με προμετωπίδα τον αντικομμουνισμό.

Τα διαχρονικά συμπεράσματα της δεκαετίας του 1940 αποκτούν μεγαλύτερη σημασία, αφού οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στην Κίνα, στη Ρωσία και των συμμαχιών τους είναι σε εξέλιξη, εγκυμονώντας κινδύνους νέων και γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων. Στο ίδιο πλαίσιο, η χρόνια εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και σχεδιασμούς, η παρουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ελλάδα, όχι μόνο δεν προστατεύουν τα σύνορα της χώρας και τον λαό, όπως ισχυρίζονται τα αστικά κυβερνητικά κόμματα -ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ)- αλλά προσθέτουν νέους κινδύνους πολεμικής εμπλοκής» αναφέρει η Διακήρυξη.

Σε ό,τι αφορά την ιστορική πείρα του ΕΛΑΣ και συνολικότερα της δεκαετίας 1940-1950, το ΚΚΕ επισημαίνει: «Επιβεβαιώθηκε κυρίως ότι δεν υπάρχει ενδιάμεση πολιτική εξουσία ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό, ούτε "ειρηνικό πέρασμα" από τον ένα στον άλλο ή φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού. Η πάλη των τάξεων είναι αντικειμενική και αυτή είναι που σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης θα οδηγήσει σε σοσιαλιστική επανάσταση μόνο με τη συνειδητή δράση της ιδεολογικής-πολιτικής εργατικής πρωτοπορίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η άποψη ότι η συμμετοχή ενός Κομμουνιστικού Κόμματος σε κυβέρνηση συνεργασίας αποτελεί σκαλοπάτι για να προχωρήσει το κίνημα σε πιο προωθημένους στόχους καταρρίφθηκε από την κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" του 1944, από την προσπάθειά της να αφοπλίσει τον ΕΛΑΣ, από τις σκληρές μάχες του Δεκέμβρη του 1944 και από το όργιο της αστικής τρομοκρατίας και καταστολής που ακολούθησε. Καμιά αυταπάτη δεν μπορεί να υπάρχει ότι η συμμετοχή ενός ΚΚ σε αστική κυβέρνηση μπορεί να την οδηγήσει σε φιλολαϊκή διαχείριση».

«Η απελευθέρωση του μεγαλύτερου μέρους της Ελλάδας από τον ΕΛΑΣ απέδειξε έμπρακτα τη δυναμική του συνθήματος "μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, βαδίζοντας στο δρόμο της ανατροπής". Σήμερα, ο δρόμος της ανατροπής είναι η μόνη πραγματική επιλογή που έχει η εργατική τάξη, οι βιοπαλαιστές αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης, η νεολαία και οι γυναίκες των εργατικών-λαϊκών οικογενειών για να σώσουν τη ζωή τους και το μέλλον τους» καταλήγει η Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η Διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ

Πηγή: ethnos.gr

Πως εκφράζεται η ομοφοβία στα ανήλικα άτομα; Τα 800 περιστατικά που βίωσε ή παρατήρησε ένα παιδί, στα οποία στηρίχθηκε η έρευνα δείχνουν πως οι επιθέσεις γίνονται με καταστροφή αντικειμένων, σωματική ή λεκτική βία και περιθωριοποίηση.

«Επιθέσεις όμως δεν δέχονται μόνο τα ΛΟΑΤΚΙ αλλά και τα μη ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Ένα αγόρι μπορεί να είναι θηλυπρεπές χωρίς να είναι γκέι, αντίστοιχα και στα κορίτσια, υπάρχουν πολλές και διαφορετικές αρρενωπότητες και θηλυκότητες από την κυρίαρχη, επομένως η ομοφοβία επηρεάζει πολύ περισσότερες ομάδες από αυτές που νομίζουμε» λέει στο tvxs.gr  ο Πέτρος Σαπουτζάκης εκπαιδευτικός, από τα ιδρυτικά μέλη του Πολύχρωμου Σχολείου, ο οποίος μας βοηθάει να «διαβάσουμε την έρευνα και υπογραμμίζει το πάγιο αίτημα των οργανώσεων, ώστε να εισαχθεί επιτέλους στα σχολεία μάθημα συμπεριληπτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

«Στις περισσότερες περιπτώσεις τα παιδιά που δέχονται ομοφοβικές επιθέσεις, δεν έχουν προσανατολισμό ομόφυλο. Κάποιος θα  σχολιάσει ή θα  επιτεθεί σε άτομα που δεν συμμορφώνονται με τα κυρίαρχα πρότυπα φύλου, θεωρώντας ότι  είναι γκέι. Στη δική μας έρευνα υπήρχαν παιδιά που δηλώνουν ετεροφυλοφιλα και δέχθηκαν επίθεση» λέει ο Π. Σαπουτζάκης και υπογραμμίζει πόσο διαποτισμένα είναι όλα τα άτομα  -ΛΟΑΤΚΙ και μη- από την κουλτούρα της ομοφοβίας:

«Εσωτερικευμένη ομοφοβία υπάρχει από όλους. Δεν είναι οι ετεροφυλόφιλοι εναντίον των ομοφυλοφίλων. Και ένα ΛΟΑΤΚΙ άτομο μπορεί να το κάνει, γιατί την έχει συσσωρεύσει μέσα του. Ακόμα κι εγώ που είμαι ακτιβιστής χρόνια, έχω εσωτερικευμένα ομοφοβικά, τρανσφοβικά και ιντερφοβικά αντανακλαστικά τα οποία ανακαλύπτω διαρκώς κι αντιπαλεύω. Αν μπείτε σε εφαρμογές που χρησιμοποιούν γκέι, θα δείτε πόσοι διευκρινίζουν ότι ψάχνουν κάποιον μη θηλυπρεπή. Έχει να κάνει με την κυριαρχία που προστάζει την ομοφοβία».

Γι’αυτόν το λόγο υποστηρίζει ο Π. Σαπουτζάκης, είναι περισσότερα τα τρανσοφοβικά σχόλια από τα ομοφοβικά:

«Ένα παιδάκι χτυπάει την θηλυπρέπεια, αυτό είναι έκφραση φύλου. Εγώ ως δάσκαλος γκέι μη θηλυπρεπής, θα έχω πολύ λιγότερες επιθέσεις  από θηλυπρεπείς συναδέλφους. Το ότι είμαι αρρενωπός γκέι, πληροί τις προυποθεσεις της πατριαρχίας»

Τα αποτελέσματα της έρευνας, συμπίπτουν με εκείνα που έχουν βγάλει έρευνες στο εξωτερικό. Ποια ευρήματα κίνησαν το ενδιαφέρον του;

«Τα θηλυπρεπή αγόρια δέχονται τις περισσότερες επιθέσεις, σε ένα ποσοστό 75%. Τα άτομα που τα υποστηρίζουν ή επεμβαίνουν, είναι κατά 75% κορίτσια».

Οι νόμοι υπάρχουν αλλά δεν εφαρμόζονται στη σχολική κοινότητα

Το Πολύχρωμο Σχολείο, δέχεται καθημερινά καταγγελίες, με αποτέλεσμα να έχει μια πανοραμική θέα στα σχολεία της χώρας. «Έτσι γνωρίζουμε τι πρέπει να ζητήσουμε από την πολιτεία, ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν άμεσα στα σχολεία.

Είναι ανάγκη να υπάρχουν θετικά πρότυπα, αποδοχή. Οι καθηγητές να συμπεριφέρονται το ίδιο σε όλα τα άτομα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που εκφράζουν φύλο ή ταυτότητα. Να υπογραμμίσω ότι η σεξουαλική εκπαίδευση, πρέπει να είναι συμπεριληπτική. Έχουμε συνεργαστεί πολλές οργανώσεις ώστε να καταλήξουμε σε  10 σημεία στα οποία βλέπουμε να παραβιάζονται καθημερινά και συστηματικά τα δικαιώματα των παιδιών.

Ζητάμε από το υπουργείο να εκδώσει μια εγκύκλιο με το τι πρέπει να κάνει το σχολείο. Έχει το παιδί δικαίωμα στο σχολείο να έχει ένα rainbow σημαιάκι; Έχει δικαίωμα να πει ο Γιώργος ότι του αρέσει ο Δημητράκης; Φυσικά και ναι. Δεν μπορεί να γίνονται αυτά τα ζητήματα αφορμή να γίνεται κακός χαμός στον σύλλογο διδασκόντων ή στον σύλλογο γονέων. Όλα αυτά είναι ξεκαθαρισμένα στα νομοσχέδια αλλά δεν τα εφαρμόζουν οι σύλλογοι αν δεν το πει το υπουργείο. Φοβούνται τι θα πουν οι δάσκαλοι, τι θα πουν οι γονείς. Δεν πρέπει να περιμένουμε όμως τα παιδιά να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, όπως έγινε στο Ίλιον».

Περισσότερα περιστατικά στην επαρχία, πιο υποστηρικτικοί οι φίλοι από γονείς και εκπαιδευτικούς

Η έρευνα δείχνει ότι  τα περισσότερα περιστατικά συμβαίνουν, στην επαρχία (55,4%) σε σχέση με την Αθήνα (43,1%), ή εκτός Ελλάδας (1,5%). Τα περιστατικά ΟΕ (ομοφοβικών επιθέσεων) φαίνεται να εκδηλώθηκαν σε υψηλότερο βαθμό στο γυμνάσιο (42,9%) και στο λύκειο (33,3%), με τις τάξεις του δημοτικού (Γράφημα 4) να ακολουθούν σε συχνότητα (Α-Β-Γ Δημοτικού με 10,4% και Δ-Ε-ΣΤ Δημοτικού με 13,4%).

Όσον αφορά τη διάρκεια εκδήλωσης, οι αναφορές δείχνουν να είναι πιο συνηθισμένο τα περιστατικά ΟΕ να διαρκούν από 1 έως 3 χρόνια (45,3%), ακολουθούν σε συχνότητα όσοι δήλωσαν ότι η διάρκεια των περιστατικών ήταν από 4 έως 6 χρόνια (27,7%) και από μέρες έως μήνες (19%). Τέλος, σημαντικό ποσοστό των περιστατικών αναφέρεται ότι διαρκούν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των θυμάτων (8%).

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει, το πώς αντιδρά το περιβάλλον του σχολείου. Ποιοι είναι οι υποστηρικτικοί παρατηρητές, ποιοι οι αδιάφοροι και οι εκφοβιστικοί;

Παρατηρητές/ριες χαρακτηρίστηκαν αδιάφοροι σε ποσοστό 61,6% και εκφοβιστικοί σε ποσοστό 39%, ενώ υποστηρικτικούς παρατηρητές/ριες συναντάμε στο 35,9% των περιπτώσεων. Τα παιδιά λένε, πως οι φίλοι τους είναι περισσότερο υποστηρικτικοί από γονείς και εκπαιδευτικούς:

Σχετικά με τον τρόπο που αντέδρασαν αυτοί που ανακαλούν το περιστατικό ΟΕ, είτε παρατηρητές, είτε θύματα, στο 29,3% των περιπτώσεων αδιαφόρησαν, ενώ στο 22,8% έκλαψαν, έφυγαν και πήγαν κάπου να απομονωθούν και στο 21,1% επιτέθηκαν, φώναξαν και “έβαλαν τους θύτες στη θέση τους” (Γράφημα 12). Η αναφορά του περιστατικού ΟΕ που ανακαλούν παρατηρητές/ριες και θύματα γίνεται κατά κύριο λόγο σε φίλους (38%) και λιγότερο σε γονείς (14,5%), εκπαιδευτικούς (11%) και άλλα άτομα (9,8%), όπως βλέπουμε στο γράφημα 13.

Πως αντιδρούν τα θύματα

Τα θύματα ομοφοβικού εκφοβισμού αναφέρουν συχνότερα, με μεγάλη διαφορά από τους παρατηρητές, ότι το έριξαν στο διάβασμα, ότι απομονώθηκαν, ότι μίσησαν το σχολείο, ότι έπαθαν κατάθλιψη, ότι προσπάθησαν να μη διαφέρουν και ότι είχαν σκέψεις αυτοκτονίας. Ωστόσο, οι παρατηρητές/ριες ανέφεραν συχνότερα ότι την απόκτηση κοινωνικών προβληματισμών ως επίδραση των περιστατικών ΟΕ.

Η άνοδος της στάθμης των θαλασσών στη σύγχρονη εποχή εκτιμάται ότι ξεκίνησε το έτος 1863, καθώς εντεινόταν η Βιομηχανική Επανάσταση και άρχισε να ανεβαίνει η θερμοκρασία, με αποτέλεσμα την έναρξη της θέρμανσης των ωκεανών και την τήξη των παγετώνων, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη, με επικεφαλής τη δρα Τζένιφερ Γουόκερ του Τμήματος Γεωεπιστημών και Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Rutgers των ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Communications», ανέλυσε στοιχεία για τη στάθμη των θαλασσών κατά τα τελευταία 2.000 χρόνια.

Η άνοδος της στάθμης αποτελεί σημαντικό δείκτη για τις ευρύτερες κλιματικές αλλαγές. Εντοπίζοντας για πρώτη φορά με τόσο συγκεκριμένο τρόπο πότε άρχισε να ανεβαίνει η στάθμη, κατέστη δυνατό παράλληλα να προσδιοριστεί και η έναρξη μιας σημαντικής περιόδου κλιματικής αλλαγής.

Ενώ η άνοδος των υδάτων διεθνώς σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα έγινε για πρώτη φορά αισθητή μεταξύ 1863-1873, υπήρξαν διαφοροποιήσεις ανάλογα με την περιοχή. Για παράδειγμα, στον μέσο Ατλαντικό και σε περιοχές των ΗΠΑ η στάθμη άρχισε να ανεβαίνει μεταξύ 1872-1894, ενώ στον Καναδά και στην Ευρώπη αρκετά αργότερα, μεταξύ 1930-1964.

«Μπορούμε πάντως να είμαστε βέβαιοι ότι η παγκόσμια άνοδος της στάθμης των θαλασσών από το 1940 έως το 2000 υπήρξε η ταχύτερη των τελευταίων 2.000 ετών», δήλωσε η Γουόκερ.

Πηγή: ΑΠΕ

Μαργαρίτα Βεργολιά

Ο ζωολογικός κήπος Paignton στο Ντέβον στη Βρετανία άρχισε να χρησιμοποιεί κρυογονικές τεχνολογίες προκειμένου να καταψυχθούν τα γενετικά δείγματα ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση.

Στόχος του ζωολογικού κήπου είναι να προσπαθήσει να σώσει το DNA περίπου 40.000 ειδών που κινδυνεύουν αυτή τη στιγμή με εξαφάνιση, για τον οποίο στόχο έχει συνεργαστεί με το Nature's SAFE. Οι ερευνητές θα χρησιμοποιήσουν «μοναδικές τεχνικές επεξεργασίας και αποθήκευσης» που θα τους επιτρέψουν να διατηρήσουν πολλαπλά δείγματα αναπαραγωγικού ιστού και κυττάρων από τα απειλούμενα είδη σε ζωντανή κατάσταση στους -196°C.

Αυτά τα δείγματα συλλέγονται από ζώα που πεθαίνουν ή στειρώνονται στον ζωολογικό κήπο και η ομάδα ελπίζει ότι η συνεργασία με τη Nature's SAFE, μια από τις μεγαλύτερες ζωντανές βιοτράπεζες της Ευρώπης, θα βοηθήσει στην προσθήκη κρίσιμων δειγμάτων στα 80 είδη που έχει ήδη αποκτήσει η βιοτράπεζα.

Η Dr. Dr. Kirsten Pullen, επικεφαλής επιστήμονας στο Wild Planet Trust, της εταιρείας που διαχειρίζεται τον ζωολογικό κήπο του Ντέβον, διευκρινίζει: «Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στη διατήρηση των ειδών σημαίνουν ότι πρέπει να είμαστε προνοητικοί και καινοτόμοι. Καθώς συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας με πρωτοβουλίες αναπαραγωγής και διατήρησης σε αιχμαλωσία, η συνεργασία με τη Nature's SAFE μάς παρέχει μια συναρπαστική ευκαιρία να αναπτύξουμε ένα άλλο εργαλείο για να πετύχουμε τον στόχο μας, να σταματήσουμε την εξαφάνιση των ειδών».

Σύμφωνα με τον Steve Nash του Wild Planet Trust, πολλά είδη εξαφανίζονται με την πάροδο του χρόνου και η εν λόγω πρωτοβουλία του ζωολογικού κήπου μπορεί να λειτουργήσει ως προστασία για τα συγκεκριμένα ζώα. Λόγω της χρήσης κρυογονικών τεχνολογιών, είναι δυνατό αυτά τα είδη να τα επαναφέρουν στη ζωή χρησιμοποιώντας το γενετικό τους υλικό σε «10, 20, 30, 1.000 χρόνια», σύμφωνα με τον Tullis Matson, συνιδρυτή του Nature's SAFE.

«Θεωρητικά, τα επόμενα χρόνια, μπορούμε να μετατρέψουμε αυτό το δείγμα δέρματος σε σπέρμα και ωάριο, κάτι που είναι απίστευτο. Αλλά η επιστήμη προχωρά τόσο γρήγορα που αν δεν το παγώσουμε τώρα, θα έχουμε χάσει αυτό το είδος για πάντα» είπε στο Sky News.
Πριν από τον ζωολογικό κήπο Paignton, ο ζωολογικός κήπος του Σαν Ντιέγκο είχε ξεκινήσει ένα παρόμοιο έργο. Συνέλεξαν δείγματα δέρματος από σπάνια ζώα το 1972, ελπίζοντας ότι θα χρησιμοποιηθούν στο μέλλον για την προστασία των απειλούμενων ειδών. Η πρωτοβουλία αργότερα ονομάστηκε «Frozen Zoo» και το 2020 πέτυχε το ορόσημο των 10.000 κυτταρικών σειρών κρυοκατεψυγμένων για το μέλλον.

Πηγή: ethnos.gr

«Η ανθρωπιά δε μαθαίνεται στα βιβλία που πουλάτε». 

Αυτό ήταν το κεντρικό σύνθημα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης προς τους άστεγους και διαμαρτυρίας κατά της αλυσίδας ΙΑΝΟΣ.

Η δημοσιοποίηση εσωτερικής αλληλογραφίας από την υπεύθυνη προσωπικού που καλούσε τη διαχείριση του κτηρίου να αποτρέπει με απάνθρωπα μέσα στους άστεγους να κοιμούνται έξω από το χώρο του βιβλιοπωλείου, το Συντονιστικό Ομάδων και Δομών Αλληλεγγύης Αττικής, προχώρησε σήμερα (19/2) το πρωί, σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης προς τους αστέγους, έξω από το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ, στην οδό Σταδίου.

Το βιβλιωπωλείο παρέμεινε κλειστό ενώ αστυνομικές δυνάμεις είχαν παραταχθεί έξω από το βιβλιοπωλείο.

Φωτογραφίες: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ / EUROKINISSI

«Εάν δεν υπήρχε καθόλου αριστερά στην Ελλάδα θα είχαμε φθηνό ρεύμα. Θα είχαμε κάνει όλα τα έργα! Εσείς δεν μας αφήνετε!». Με αυτό το επιχείρημα στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ο Άδωνις Γεωργιάδης δικαιολόγησε την πλήρη αποτυχία της κυβέρνησης στην διαχείριση της κρίσης ακρίβειας.

Η αμετροέπεια της κυβέρνησης και το αντιαριστερό μένος της, οδηγούν πλέον σε τοποθετήσεις εκτός τόπου και χρόνου, όπως αυτή του Υπουργού Ανάπτυξης. Δήλωσε μεταξύ άλλων: «Η Ελλάδα έχει ακριβό ρεύμα στην Ευρώπη, γιατί η αριστερά διαχρονικά εμπόδισε όλα τα έργα προόδου […] Μια ζωή γκρινιάζετε και σταματάτε τα έργα».

Με την δεξιά να μετρά τεράστιες περιόδους διακυβέρνησης στην χώρα, είναι τουλάχιστον αστείο να αποδίδεται στους πολιτικούς της αντιπάλους η ευθύνη για όσα διακήρυσσε ότι θα κάνει και δεν έκανε ποτέ. Ο λαϊκισμός με τον οποίο πορεύτηκαν διαχρονικά και η διάψευση των προσδοκιών του εκλογικού τους κοινού, τους αναγκάζουν να ψάχνουν εξιλαστήρια θύματα. Η τακτική τους όμως πλέον δεν φαίνεται να πείθει τους πολίτες.