Συγκλονιστικές εικόνες από τα καταφύγια, όπου μικρά παιδιά, γυναίκες, άμαχοι, ψάχνουν ασφάλεια από τον πόλεμο. 

Την ώρα που ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζει να μαίνεται, συγκλονίζουν οι εικόνες από τα καταφύγια που κάνουν τον γύρο των social media.

Μικρά παιδιά και ο άμαχος πληθυσμός που ψάχνει τρόπους να προστατευθεί από τα ρωσικά πυρά, τραγουδούν τον εθνικό ύμνο της Ουκρανίας και περιμένουν πότε θα τελειώσουν οι βομβαρδισμοί.

Βίντεο που ήρθε σήμερα στο φως της δημοσιότητας, δείχνει Ουκρανούς μέσα σε καταφύγιο στην πόλη Cherkasy να τραγουδούν τον εθνικό ύμνο της χώρας τους.

Γροθιά στο στομάχι αποτελεί και η φωτογραφία με τα μικρά παιδιά που έχουν μαζευτεί, κοντά το ένα στο άλλο μέσα στο μετρό στο Κίεβο.

Οι σταθμοί του μετρό είναι φτιαγμένοι σε πολύ μεγάλο βάθος (θέλει πολλά λεπτά για να κατέβεις στους συρμούς) και ουσιαστικά έχουν κατασκευαστεί έτσι ώστε να λειτουργούν και ως καταφύγια.

Άλλα δύο πτώματα εντοπίστηκαν στο τρίτο γκαράζ του μοιραίου πλοίου «Euroferry Olympia», το οποίο βυθίστηκε στις φλόγες τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής. 

Έτσι, στους οκτώ ανέρχονται πλέον οι νεκροί της τραγωδίας, ενώ αγνοούνται άλλοι τρεις άνθρωποι. Οι έρευνες συνεχίζονται στο πλοίο, το οποίο βρίσκεται πια στο λιμάνι του Πλατυγιαλίου στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. 

Χτες, ολοκληρώθηκε η ιατροδικαστική εξέταση στα πτώματα άλλων τεσσάρων ανδρών που ανασύρθηκαν από τα γκαράζ του πλοίου και σύμφωνα με τη νεκροψία - νεκροτομή, οι αιτίες θανάτου των άτυχων οδηγών ήταν η απανθράκωση ή τα εγκαύματα.

Σε δηλώσεις της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η προϊσταμένη της Ιατροδικαστικής Υηρεσίας Πατρών, Αγγελική Τσιόλα, ανέφερε ότι «χθες και σήμερα ολοκληρώθηκε η ιατροδικαστική εξέταση στις τέσσερις σορούς που μεταφέρθηκαν στην Πάτρα και όπως διαπιστώθηκε η αιτία θανάτου ήταν διαφορετική για την κάθε μία σορό». Όπως εξήγησε, «άλλες σοροί ήσαν απανθρακωμένες και άλλες έφεραν εγκαύματα». Επίσης, όπως είπε, «η μία σορός αναγνωρίστηκε και παρελήφθη σήμερα για ταφή, ενώ οι άλλες τρεις δεν είναι αναγνωρίσιμες».

Υπενθυμίζεται ότι η ναυτική τραγωδία του Euroferry Olympia ξεκίνησε όταν εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο τρίτο κατάστρωμα, ενώ το πλοίο βρισκόταν στη θαλάσσια περιοχή βορειοανατολικά της Ερεικούσας, κατά την εκτέλεση του προγραμματισμένου δρομολογίου του από Ηγουμενίτσα προς Πρίντεζι.

Συνεχίζουν τον «κυβερνοπόλεμο» κατά της Ρωσίας οι Anonymous

Η ομάδα χάκερ Anonymous ανακοίνωσε στο Twitter ότι παραβίασε τη βάση δεδομένων του ιστότοπου του ρωσικού υπουργείου Άμυνας.

H ομάδα παραβίασε και διέρρευσε τα προσωπικά δεδομένα του υπουργείου.

Στο ίδιο tweet, η ομάδα δημοσίευσε επίσης στιγμιότυπα των αναφερόμενων δεδομένων καθώς και έναν σύνδεσμο όπου οι χρήστες μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε αυτά.

JUST IN: Hacktivist group #Anonymous has successfully breached and leaked the database of the Russian Ministry of Defence website | mil[.]ru |.

You can download all private data of the Russian MOD here: https://t.co/CsOVhkvCAD pic.twitter.com/ueoG7xJgLV

— Anonymous TV ? (@YourAnonTV) February 25, 2022

Το χακάρισμα περιέχει και μια ανακοίνωση της ρωσικής κυβέρνησης ότι το Facebook θα «περιοριστεί» στη Ρωσία αφού ο ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης περιόρισε τους λογαριασμούς αρκετών οργανισμών μέσων ενημέρωσης που υποστηρίζονται από το Κρεμλίνο μετά την εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία.
Οι Anonymous είχαν προαναγγείλει τον «κυβερνοπόλεμο» στη Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία.

Η ομάδα των χάκερ με μηνύματά της στο Twitter ανέλαβε την ευθύνη για την κυβερνοεπίθεση στο site του ρωσικού τηλεοπτικού καναλιού RT καθώς και τεσσάρων ακόμα ιστότοπων τηλεπικοινωνιακών εταιριών ενώ χαρακτήρισε τον Πούτιν «δικτάτορα».

Ο Αλέξανδρος Ίσαρης, λογοτέχνης, μεταφραστής και ζωγράφος, πέθανε χθες το απόγευμα, Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 81 ετών από επιπλοκές του κορονοϊού. Την είδηση δημοσιοποίησε ο εκδοτικός Οίκος Κίχλη, σε ανάρτησή του, σημειώνοντας: «Αγαπητοί φίλοι, σήμερα το απόγευμα έφυγε από τη ζωή ο Αλέξανδρος Ίσαρης. Δυσαναπλήρωτο το κενό για όσους τον γνωρίσαμε. Θα τον θυμόμαστε μέσα από το πολυσχιδές δημιουργικό έργο του, τα ποιήματα και τα πεζά του, τη ζωγραφική, τις μεταφράσεις, τις φωτογραφίες του. Ήταν ένας άνθρωπος απολύτως αφοσιωμένος στην Τέχνη».

Η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, όταν έμαθε για την απώλεια του Αλέξανδρου Ίσαρη, δήλωσε: «Για περισσότερο από πέντε δεκαετίες ο Αλέξανδρος Ίσαρης εκφράστηκε με πολλά πρόσωπα, με πολλά γνωρίσματα, με πολλές διαφορετικές εκφάνσεις της πολύπλευρης δημιουργικότητάς του. Από την αρχιτεκτονική και την αποτύπωση του ανακτόρου της Ζάκρου, δίπλα στον καθηγητή Νικόλαο Πλάτωνα, μέχρι τη ζωγραφική, την ποίηση, την πεζογραφία, τη μετάφραση, τη γραφιστική, τη φωτογραφία, η τέχνη του Ίσαρη δεν είχε περιορισμούς, κανόνες, στεγανά. Στην πλούσια, ευρύτατη εργογραφία του, βρίσκονται ταυτόχρονα οι μεταφράσεις του Ρίλκε και του Μπέρνχαρτντ, με την επιμέλεια του καταλόγου για έργα Μπαχ στο Μέγαρο Μουσικής, και με δεκάδες εξώφυλλα βιβλίων που φιλοτέχνησε για πολλούς εκδοτικούς οίκους. Την ίδια στιγμή που ο ίδιος έγραφε, ζωγράφιζε, φωτογράφιζε ή έκανε παραγωγή ραδιοφωνικών εκπομπών, πάντα με το ίδιο πάθος και την ίδια προσήλωση στην τέχνη του. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους και στους φίλους του».

Ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης, ανέφερε: «Αλέξανδρος Ίσαρης (Γιάννης Δημητριάδης) 1941-2022. Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Γκρατς, Βερολίνο, Αθήνα, αρχιτέκτονας, ποιητής, συγγραφέας, μεταφραστής, ζωγράφος, φωτογράφος, γραφίστας… Πολλές ταυτότητες, πολλές ιδιότητες, πολλές ζωές… "Έχω σχεδιάσει πάνω από πεντακόσια εξώφυλλα. Εργάστηκα ως αρχιτέκτονας, αποτύπωσα το μινωικό ανάκτορο της Ζάκρου, έκανα ένα σωρό μεταφράσεις (λογοτεχνικές και θεατρικές), έγραψα έντεκα βιβλία, πραγματοποίησα 10 ατομικές εκθέσεις και συμμετείχα σε 18 ομαδικές, έχω επίσης βγάλει κάπου 2.000 καλλιτεχνικές φωτογραφίες... Νιώθω καμιά φορά ότι έζησα πέντε ζωές!" είχε πει ο ίδιος. Δυσαναπλήρωτο, τεράστιο το κενό που αφήνει στον σύγχρονο πολιτισμό η απώλεια του Αλέξανδρου Ίσαρη, ο οποίος με όποια τέχνη κι αν καταπιάστηκε διακρίθηκε, βραβεύθηκε, αγαπήθηκε. Τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τους αναρίθμητους φίλους του».

Φωτογραφίες: Γιώργος Δαγαλάκης

Στην προσαγωγή του απεργού πείνας Λάμπρου Τσάπαλη, που βρισκόταν έξω από το Υπουργείο Υγείας, προχώρησε η ΕΛ.ΑΣ., σύμφωνα με πληροφορίες, λόγω απείθειας.

Ο απεργός πείνας που είχε ξεκινήσει εδώ και καιρό τον δικό του αγώνα κατά της αναστολής εργασίας των υγειονομικών, τονίζοντας μάλιστα στη «Ζούγκλα» πως «ή αυτοί ή εμείς. Έχω δώσει την ψυχή μου στα νοσοκομεία», συνελήφθη με αυτόφωρη διαδικασία περίπου στις 2:30 τα ξημερώματα της Παρασκευής.

Μάλιστα, αυτόπτες μάρτυρες του συμβάντος κάνουν λόγο για βίαιη προσαγωγή του Λάμπρου Τσάπαλη την ώρα που κοιμόταν. «Τη μία μας είπαν απείθεια, την παρακώλυση της εισόδου. Αυτά όλα είναι ψεύδη. Οι αστυνομικοί έκαναν παράβαση καθήκοντος».

Μάλιστα, το καλοκαίρι ξεκίνησε πεζή από τη Λάρισα με προορισμό την Αθήνα, με τις δυνάμεις του εν τέλει να τον εγκαταλείπουν.

Δείτε φωτογραφίες από την προσαγωγή του στο ygeionomikoikata.wixsite.com:

Πηγή: zougla.gr

Οι Βρεττανοί Elbow ηχογραφούν το ένατο άλμπουμ της καρριέρας τους, στην ερημιά του λοκντάουν, μέσα στον άδειο χώρο του Brighton's Theatre Royal. Το ''Flying Dream 1'' ανταποκρίνεται κυριολεκτικά σε ότι μας προετοιμάζει ο τίτλος του αφού ο  Guy Garvey και η παρέα του αναλαμβάνουν να μας ηρεμήσουν και να μας απομακρύνουν από την τρέλλα της πραγματικότητας. Indie rock μπάντα, στα καλύτερά της!  

Επιμέλεια - επιλογή: Μιχάλης Πολυχρόνης

Το Κίεβο υπήρξε πάντα επίκεντρο σφοδρών πολεμικών επιχειρήσεων από την αρχή του 20ου αιώνα και η πόλη έχει δονηθεί από βομβαρδισμούς κι έχουν ηχήσει σειρήνες πολέμου αμέτρητες φορές. Οι απώλειες στον πληθυσμό της Ουκρανίας; Αμέτρητες!

Μετά την πτώση του τσάρου Νικόλαου Β’ οι Ουκρανοί ανακήρυξαν ανεξάρτητη δημοκρατία, όμως ο Ερυθρός Στρατός επενέβη και αποκατέστησε την τάξη: Ανακατέλαβε το Κίεβο και ανακήρυξε - με τη σειρά του – την Σοβιετική Δημοκρατία της Ουκρανίας.
Το 1918 η Ουκρανική Εθνοσυνέλευση άνοιξε διάπλατα τα σύνορα της χώρας τους στους Γερμανούς του κάιζερ Γουλιέλμου, που μπήκαν στο Κίεβο για να φύγουν κακήν κακώς ένα χρόνο μετά, κυνηγημένοι από τον Ρώσο στρατηγό Ντενίκιν. Τον Μάιο του 1920 σειρά έχουν οι Πολωνοί (συνορέυουν με την Ουκρανία) να παρελάσουν στους δρόμους του Κιέβου· για λίγο όμως.

Ένα μήνα μετά μπαίνει το ιππικό του στρατάρχη Μπουντιένι και οι Σοβιετικοί αποκαθιστούν την τάξη στην… αγαπημένη τους Ουκρανία. Και από τότε, από το καλοκαίρι του 1920 δηλαδή και επί είκοσι χρόνια τον πόλεμο τον διηγούνται σαν παραμύθι οι γιαγιάδες στα εγγόνια. Τα εγγόνια, έμελλε να κοιμηθούν με ειρήνη, να ξυπνήσουν με πόλεμο, να ανδρωθούν στον πόλεμο και να πεθάνουν στον πόλεμο.
Ο… Μπαρμπαρόσα, όχι ο Φρειδερίκος, αλλά η διαβόητη Επιχείρηση κατάληψης της Σοβιετικής Ένωσης από τους Ναζί του Χίτλερ επιφυλάσσει ιδιαίτερο κομμάτι βίας, αίματος και φωτιάς για το Κίεβο.

Η Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα αναπτύχθηκε με 4 εκατομμύρια άνδρες, 3.600 άρματα μάχης, αλλά και 700.000 άλογα!

Η μεγαλύτερη στρατιωτική εισβολή στην Ιστορία!

Η εισβολή στη Σοβιετική Ένωση θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ιστορία. Τρεις στρατιές σφυροκόπησαν τα σοβιετικά εδάφη ταυτόχρονα. Η στρατιά του Νότου γύρισε τις πυξίδες της προς το Κίεβο.
Η πρώτη μάχη του Κιέβου διεξήχθη στην ουκρανική πρωτεύουσα από τις 7 Ιουλίου μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου 1941. Οι Γερμανοί τότε είχαν δημιουργήσει τον μεγαλύτερο θύλακα της προέλασής τους προς τη δυτική Σοβιετική Ένωση.

Σοβιετικά στρατεύματα εγκλωβίστηκαν και περικυκλώθηκαν στην ουκρανική πρωτεύουσα. Σχεδόν ολόκληρη η δύναμη του Κόκκινου Στρατού στο Νοτιοδυτικό Μέτωπο είχε περικυκλωθεί με τους Γερμανούς να ισχυρίζονται ότι αιχμαλωτίστηκαν 665.000 άνδρες.
Οι Σοβιετικοί έκαναν απελπισμένες προσπάθειες να διασπάσουν τον κλοιό τόσο με δυνάμεις που βρίσκονταν μέσα σε αυτόν όσο και με δυνάμεις εκτός αυτού.

Οι Γερμανοί κράτησαν τις θέσεις τους με μεγάλη δυσκολία, χάρη στην υποστήριξη της αεροπορίας. Στην πόλη Λούντβιλ επιτέθηκαν μαθητές της Στρατιωτικής σχολής του Χάρκοβο εναντίον των τμημάτων της Βέρμαχτ· σκοτώθηκαν όλοι χωρίς να διασπάσουν τον κλοιό. Πάντως αρκετές δυνάμεις κατάφεραν να διαφύγουν υπό την κάλυψη του σκοταδιού τις δύο πρώτες ημέρες. Στις 19 Σεπτεμβρίου οι δυνάμεις της γερμανικής 6ης στρατιάς κατέλαβαν το Κίεβο. Εκεί όμως ο Χρουτσόφ τους επιφύλαξε μία οδυνηρή έκπληξη: Τη νύχτα, το κτίριο όπου στεγάζονταν τα όργανα του κόμματος και στο οποίο είχε εγκατασταθεί η Γκεστάπο, ανατινάχθηκε από εκρηκτικά, που είχαν τοποθετήσει οι σοβιετικοί στα υπόγεια του, παρασύροντας στο θάνατο εκατοντάδες Γερμανούς.

Κάθε αντίσταση είχε τερματιστεί μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου. Πέντε σοβιετικές στρατιές είχαν καταστραφεί ολοκληρωτικά ενώ άλλες δύο είχαν υποστεί σοβαρότατες απώλειες, οι οποίες υπολογίζονται σε ένα εκατομμύριο άνδρες από τους οποίους οι 665.000 αιχμαλωτίστηκαν! Ο Χίτλερ είχε κερδίσει τη μεγαλύτερη μάχη της Ιστορίας του όμως είχε χάσει τέσσερις πολύτιμες εβδομάδες για την επίθεση στη Μόσχα…

Τακτική καμένης γης

Οι Σοβιετικοί, κατά τη διάρκεια της άτακτης υποχώρησής τους, εκτέλεσαν τους πολιτικούς τους κρατούμενους στην Ουκρανία, διέλυσαν και απομάκρυναν βιομηχανικές εγκαταστάσεις και ακολούθησαν τακτική καμένης γης, ανατινάζοντας κτήρια και εγκαταστάσεις, καταστρέφοντας καλλιέργειες και αποθέματα τροφίμων και πλημμυρίζοντας ορυχεία . Σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι έφυγαν ανατολικά των Ουραλίων κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Αρχικά, μεγάλο μέρος του ουκρανικού πληθυσμού υποδέχθηκε τους Γερμανούς ως απελευθερωτές. Ειδικά στη Γαλικία (ιστορική και γεωγραφική περιοχή της άλλοτε ανατολικής Ευρώπης βόρεια των Καρπαθίων που σήμερα μοιράζεται μεταξύ Πολωνίας και Ουκρανίας), υπήρχε από καιρό ευρέως διαδεδομένη η πεποίθηση ότι η Γερμανία, ως ορκισμένος εχθρός της Πολωνίας και της ΕΣΣΔ, ήταν ο φυσικός σύμμαχος των Ουκρανών για την επίτευξη της ανεξαρτησίας τους. Η ψευδαίσθηση διαλύθηκε γρήγορα.

Πολλοί Ουκρανοί όμως συνεργάστηκαν με τους Ναζί δημιουργώντας μάλιστα ομάδες εξτρεμιστών που δολοφονούσαν Εβραίους. Στην κατεχόμενη Ουκρανία, οι Ναζί προσπάθησαν να εφαρμόσουν τις «φυλετικές» πολιτικές τους. Το φθινόπωρο του 1941 άρχισαν οι μαζικές δολοφονίες των Εβραίοι που συνεχίστηκαν μέχρι το 1944. Υπολογίζεται ότι 1,5 εκατομμύρια Ουκρανοί Εβραίοι χάθηκαν και περισσότεροι από 800.000 εκτοπίστηκαν στα ανατολικά. Στο Μπάμπι Γιάρ (Ουκρανικά: Babyn Yar) στο Κίεβο , σχεδόν 34.000 σκοτώθηκαν μόνο τις δύο πρώτες ημέρες της σφαγής στην πόλη. Οι Ναζί βοηθούνταν από δυνάμεις που είχαν στρατολογηθεί από τον τοπικό πληθυσμό. Όμως και για τους περισσότερους Ουκρανούς η κατάσταση δεν ήταν καλύτερη: Περίπου 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι μεταφέρθηκαν από την Ουκρανία στη Γερμανία ως εργάτες. Κάτω από τέτοιες συνθήκες το μεγάλο μέρος του πληθυσμού ανέπτυξε ομάδες αντίστασης.

Η αρχή του τέλους των Ναζί

Μετά τη νίκη τους επί των Γερμανών στη μάχη του Στάλινγκραντ στις αρχές του 1943, οι Σοβιετικοί εξαπέλυσαν αντεπίθεση προς τα δυτικά. Στα μέσα του 1943 οι Γερμανοί άρχισαν την υποχώρηση τους από την Ουκρανία, αφήνοντας στο πέρασμά τους καταστροφή.
Τα μεσάνυχτα της 6ης Νοεμβρίου – επέτειο της Ρωσικής Επανάστασης τα άρματα του Κόκκινου Στρατού μπήκαν στο Κίεβο και ύψωσαν τη σημαία με το σφυροδρέπανο στα ερείπια του μεγάρου του Κόμματος.

Την επόμενη μέρα μπήκε στο Κίεβο ο Νικήτα Χρουτσόφ με στολή στρατηγού επευφημούμενος από τα πλήθη, ως απελευθερωτής. Ο πραγματικός νικητής, ο στρατηγός Ριμπάλκο, είχε σοβαρότερα πράγματα να κάνει από τις παρελάσεις: Να κυνηγήσει τους Γερμανούς.

Τότε ήταν που η δραστηριότητα των εθνικιστών ανταρτών, στη δυτική Ουκρανία, εντάθηκε και σημειώθηκαν αιματηρές συγκρούσεις που προκάλεσαν μεγάλο αριθμό θυμάτων αμάχων μεταξύ Ουκρανών και Πολωνών. Την άνοιξη του 1944 ο Κόκκινος Στρατός άρχισε να διεισδύει και στη Γαλικία και μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου ολόκληρη η Ουκρανία βρισκόταν και πάλι υπό πλήρη σοβιετικό έλεγχο.

Νεκροί, δάκρυα κι ερείπια!

Οι ανθρώπινες και υλικές απώλειες της Ουκρανίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν τεράστιες. Περίπου 5 έως 7 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ακόμη και με την επιστροφή των εκτοπισμένων από τα ανατολικά και τον επαναπατρισμό των καταναγκαστικών εργατών από τη Γερμανία , ο εκτιμώμενος πληθυσμός της Ουκρανίας των 36 εκατομμυρίων το 1947 ήταν σχεδόν 5 εκατομμύρια λιγότερος από ό,τι πριν από τον πόλεμο. Η πείνα που ενέσκηψε το 1946–47, λόγω πολέμου προκάλεσε σχεδόν ένα εκατομμύριο νεκρούς. Επειδή περισσότερες από 700 πόλεις και κωμοπόλεις και 28.000 χωριά είχαν καταστραφεί, 10 εκατομμύρια άνθρωποι έμειναν άστεγοι. Μόνο το 20% των βιομηχανικών επιχειρήσεων και το 15% του γεωργικού εξοπλισμού και μηχανημάτων παρέμειναν άθικτα, ενώ το δίκτυο μεταφορών υπέστη σοβαρές ζημιές. Οι υλικές απώλειες αποτελούσαν περίπου το 40% του εθνικού πλούτου της Ουκρανίας. Η μεταπολεμική ανοικοδόμηση, η επαναφορά του ολοκληρωτικού καθεστώτος και του τρόμου και ο σοβιετισμός της δυτικής Ουκρανίας ήταν τα χαρακτηριστικά των τελευταίων ετών της διακυβέρνησης του Στάλιν .

Μέχρι το 1950, η βιομηχανική παραγωγή της Ουκρανίας ξεπέρασε το προπολεμικό επίπεδο. Στη γεωργία, η ανάκαμψη προχώρησε πολύ πιο αργά και τα προπολεμικά επίπεδα παραγωγής δεν είχαν επιτευχθεί μέχρι τη δεκαετία του 1960. 

Ο κύκλος του αίματος συνεχίστηκε

Ωστόσο, πραγματικοί και υποτιθέμενοι συνεργάτες των Ναζί, γερμανοί πρώην αιχμάλωτοι πολέμου και επαναπατρισμένοι εργάτες, Ουκρανοί «αστοί εθνικιστές» και άλλοι ύποπτοι για απιστία: Ουσιαστικά εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην μακρινή κι απάνθρωπη Σιβηρία. Ουκρανοί συγγραφείς, καλλιτέχνες και μελετητές, στους οποίους στα χρόνια του πολέμου είχε επιτραπεί να αναπτύξουν πατριωτικά συναισθήματα, σε μια προσπάθεια κινητοποίησης εναντίον των Γερμανών, κατηγορήθηκαν τώρα για ουκρανικό εθνικισμό και υποβλήθηκαν σε διώξεις και βασανισμούς και εξόντωση.

Η υπεροχή του Χρουστσόφ έναντι των αντιπάλων του στη Μόσχα μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953 ήταν ιδιαίτερης σημασίας για την Ουκρανία. Ως πρώτος γραμματέας του Κόμματος, ο Χρουστσόφ, είχε αποκτήσει στενή γνώση της Ουκρανίας, είχε στελεχώσει κομματικές και κυβερνητικές θέσεις με δικούς του έμπιστους διορισμένους και εξοικειώθηκε με τις ουκρανικές πολιτιστικές ελίτ. Σε αντίθεση με την αντι-ουκρανική παράνοια του Στάλιν, ο Χρουστσόφ έτρεφε λίγες προκαταλήψεις εναντίον των Ουκρανών που τηρούσαν την κομματική γραμμή και υπηρέτησαν το σοβιετικό κράτος με πίστη.

Από την αναγέννηση στο Τσέρνομπιλ

Μέχρι το 1953 ο μαζικός τρόμος είχε υποχωρήσει και η καταστολή άρχισε να εφαρμόζεται πιο διακριτικά. Μια αμνηστία το 1955–56 απελευθέρωσε την πλειοψηφία των κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες επέστρεψαν στην Ουκρανία, αν και πολλοί πολιτικοί κρατούμενοι συνέχισαν να εκτίουν τις μακροχρόνιες ποινές τους. Και περάσαν εχρόνια πολλά μέσα σε λίγες νύχτες...

Η σοβιετική ενεργειακή πολιτική έδινε ολοένα και μεγαλύτερη έμφαση στην πυρηνική ενέργεια και τον Απρίλιο του 1986 ένας από τους πυρηνικούς σταθμούς στην Ουκρανία, στοΤσέρνομπιλ, βορειοδυτικά του Κιέβου, υπέστη το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία. Υπολογίζεται ότι 5 εκατομμύρια άνθρωποι εκτέθηκαν σε υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας και εκατοντάδες χιλιάδες έλαβαν δόσεις που ήταν επαρκείς για να αυξήσουν τον κίνδυνο διαφόρων μορφών καρκίνου. Δεκαετίες μετά το ατύχημα, η συχνότητα του καρκίνου του θυρεοειδούς παρέμεινε πολύ υψηλότερη στους κατοίκους της περιοχής του Τσερνομπίλ από ό,τι στον γενικό πληθυσμό.

Σε αντίθεση με την ταχεία ανάπτυξη των μαζικών κινημάτων στις δημοκρατίες της Βαλτικής και της Υπερκαυκασίας, στην Ουκρανία η εθνική αναγέννηση που υποκινήθηκε από την «glasnost» αναπτύχθηκεσταδιακά. Από τα μέσα του 1986, ο ουκρανικός Τύπος και τα Μέσα Ενημέρωσης, στην αρχή προσεκτικά, άρχισαν να θίγουν θέματα απαγορευμένα. Το έτος 1988 υπήρξε η χρονιά της αύξησης της μαζικής κινητοποίησης, με τις πρώτες δημόσιες διαδηλώσεις και την εμφάνιση εμβρυϊκών εθνικών οργανώσεων. Τελικά, η εθνική αναγέννηση στην Ουκρανία εισήλθε στο στάδιο της απροκάλυπτης πολιτικοποίησης το 1989.

Το έτος 1989 σηματοδότησε τη μετάβαση από την κοινωνική κινητοποίηση στη μαζική πολιτικοποίηση της ζωής στην Ουκρανία. Εκλογές για ένα νέο ανώτατο νομοθετικό σώμα στη Μόσχα, το Κογκρέσο των Λαϊκών Αντιπροσώπων έφερε τη νίκη σε σημαντικό αριθμό μη κομμουνιστών υποψηφίων. Ο πληθυσμός της Ουκρανίας ψήφισε συντριπτικά υπέρ της ανεξαρτησίας στο δημοψήφισμα της 1ης Δεκεμβρίου 1991. (Περίπου το 84% των ψηφοφόρων συμμετείχαν στο δημοψήφισμα και περίπου το 90% από αυτούς υποστήριξαν την ανεξαρτησία.

Το αγκάθι της Κριμαίας

Η Κριμαία , η Σεβαστούπολη και ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας όχι μόνο αποτελούσαν το πιο ακανθώδες πρόβλημα της Ουκρανίας μετά την ανεξαρτησία, αλλά επίσης αποτελούσαν σημαντική απειλή για την ειρήνη στην περιοχή. Το 1991 χορηγήθηκε στην Κριμαία το καθεστώς μιας αυτόνομης δημοκρατίας και οι Κριμαϊκοί υποστήριξαν την ψηφοφορία για την ανεξαρτησία από την Ουκρανία. Η κατάσταση περιπλέχθηκε από την άφιξη περίπου 250.000 Τατάρων της Κριμαίας στη χερσόνησο - που επέστρεψαν στην ιστορική πατρίδα από την οποία είχαν εκτοπιστεί στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - αρχής γενομένης από τα τέλη της δεκαετίας του 1980.΄

Στις αρχές του 1992 η Ουκρανία διεκδίκησε ολόκληρο τον στόλο, ο οποίος ήταν σημαντικό ναυτικό πλεονέκτημα της Σοβιετικής Ένωσης . Η Ρωσία απάντησε κατηγορηματικά ότι ο στόλος ήταν πάντα και θα παρέμενε της Ρωσίας. Το 2014 έγιναν ταραχές στην περιοχή κατά τις οποίες επικράτησε η φιλορωσική μερίδα. Οργανώθηκε δημοψήφισμα στο οποίο η συντριπτική πλειοψηφία ψήφισε υπέρ της ένωσης της Κριμαίας με την Ρωσία. Από το 2014 η πλήρης κυριαρχία επί της χερσονήσου ασκείται από την Ρωσία, κάτι το οποίο η Ουκρανία θεωρεί προσβολή της εδαφικής της ακεραιότητας, και το οποίο η πλειοψηφία της Διεθνούς κοινότητας δεν αναγνωρίζει. Από τοτε η Κριμαία και η Σεβαστούπολη αποτελούν την 84η και 85η ομόσπονδη ενότητα της Ρωσίας, ως Δημοκρατία της Κριμαίας μέχρι την «ανεξαρτητοποίηση» του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ...

Και τώρα ξανά πάλι καπνοί πολέμου, αίμα, τρόμος και θάνατος τυλίγουν το Κίεβο… Τα παραμύθια του πολέμου που λένε οι γιαγιάδες της Ουκρανίας στα εγγόνια τους δεν κρατάνε για πολύ· τα παιδιά βιάζονται να μεγαλώσουν για να πολεμήσουν πραγματικά!

Κεντρική φωτό: Οι Ναζί μπαίνουν στο Κίεβο το φθινόπωρο του 1941. Από τότε πόλεμος και θάνατος.../ copyright Ap Photos

Πηγή: ethnos.gr

Cui bono (ποιος ωφελείται;). Αυτή είναι η ερώτηση που, μεταξύ άλλων, απαντάει διαχρονικά και σε κάθε κρίση «τύπου Ουκρανίας». Η απάντηση είναι σχεδόν πάντα: μα οι πολυεθνικές εταιρείες εκμετάλλευσης και εμπορίας ενεργειακών πόρων.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΧΤΣΙΔΗΣ

Την ώρα που τα mainstream ΜΜΕ παγκοσμίως, αναλώνονται σε στρατιωτικές και γεωπολιτικές αναλύσεις για την Ουκρανία, το ΝΑΤΟ, τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., ο σημαντικός «παράγοντας Χ» που μένει σχεδόν πάντα έξω απ’ τη συζήτηση είναι η επιθυμία των πολυεθνικών ενέργειας των ΗΠΑ να "εισβάλουν" –με το ακριβό τους φυσικό αέριο- στην ενεργειακά "διψασμένη", ευρωπαϊκή αγορά.

Οι νικητές στην κρίση της Ουκρανίας, (είτε υπάρχει πολεμική σύρραξη όπως τώρα, είτε όχι), είναι συγκεκριμένες πολυεθνικές εταιρείες, για τα συμφέροντά των οποίων φροντίζουν -διαχρονικά και διακομματικά- οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ.

Γιε μου, είναι αβάσταχτο το bonus σου καλέ μου

Πολλοί αναλυτές –και στην Ελλάδα- για παράδειγμα, «επιλέγουν» να ξεχνούν πως, επί κυβερνήσεως Ομπάμα, ο γιος του τότε αντιπροέδρου -και νυν προέδρου- των ΗΠΑ, Χάντερ Μπάιντεν, το 2014 (μετά την "παραίτηση" Γιανουκόβιτς και κατά τη μεταβατική νεοναζιστική διακυβέρνηση Γιατσένιουκ στην Ουκρανία) ήταν ενεργό μέλος στο Δ.Σ. της ουκρανικής εταιρείας φυσικού αερίου Burisma, με παχυλό μισθό (50.000 δολάρια/μήνα + bonus).

Μάλιστα η εφημερίδα New York Post, το 2020 είχε αποκαλύψει μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που παρείχαν ισχυρές ενδείξεις πως ο Τζο Μπάιντεν, φέρεται να πίεσε πολιτικά το Κίεβο υπέρ των συμφερόντων της εταιρείας, στην οποία ήταν σύμβουλος ο γιος του.

Η New York Post δημοσίευσε επίσης μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που είχε στείλει το στέλεχος της Burisma, Βαντίμ Ποζάρσκι, στο οποίο και ευχαριστούσε τον Χάντερ Μπάιντεν που τον κάλεσε στην Ουάσιγκτον για να συναντηθεί με τον Τζο Μπάιντεν.
Σε άλλο e-mail, το 2014, ο Ποζάρσκι ρωτάει τον Χάντερ Μπάιντεν για τους τρόπους που μπορούν «να χρησιμοποιήσουν την επιρροή του» προς όφελος της εταιρείας.

Ούτε παραγγελιά η ακύρωση του Nord Stream 2

Εταιρείες όπως η Chevron και η ExxonMobil, μαζί με τους δεκάδες εργολάβους γεωτρήσεων και ναυτιλίας, επιθυμούν να αυξήσουν μαζικά τις εξαγωγές σε μια Ευρώπη που… «καίγεται» για φυσικό αέριο.

Βασικό τους εμπόδιο;

Η Ρωσία και η "κρατική" εταιρεία Gazprom καθώς αυτή τη στιγμή το ρωσικό φυσικό αέριο αντιπροσωπεύει πολύ πάνω από το 30% των συνολικών εισαγωγών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γερμανία, Γαλλία, αλλά και Ελλάδα (μέσω Τουρκίας), για παράδειγμα, λαμβάνουν τουλάχιστον το 40% του φυσικού αερίου που χρειάζονται από τη Ρωσία, ενώ άλλες χώρες, όπως η Τσεχία και η Ρουμανία, χρησιμοποιούν σχεδον αποκλειστικά ρωσικό αέριο.

Ο Τζο Μπάιντεν, λίγες εβδομάδες πριν τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, είχε ανακοίνωσε την επιβολή νέων κυρώσεων σε βάρος της εταιρείας που έχει αναλάβει την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2. (Πρόκειται για την εταιρεία Nord Stream 2 AG, η οποία είναι θυγατρική της ρωσικής Gazprom).

Πριν τρεις ημέρες, στις 22 Φεβρουαρίου, ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σόλτς, δηλώνει πως το τελικό στάδιο της πιστοποίηση του υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 είναι αδύνατον να υλοποιηθεί μετά τις πρόσφατες στρατιωτικές ενέργειες της Ρωσίας.
Έτσι η Γερμανία "σύρθηκε" στο να αναστείλει επ’ αόριστον την ολοκλήρωση ενός ενεργειακού project που θα άλλαζε τον ενεργειακό χάρτη και θα ισχυροποιούσε την φτωχή ενεργειακή επάρκεια της κεντρικής Ευρώπης.

(Ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2, μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας, έχει ολοκληρωθεί από τον Σεπτέμβριο toy 2021, αλλά δεν είχε ακόμα τεθεί σε λειτουργία, καθώς αναμενόταν η πιστοποίηση, από τη γερμανική ρυθμιστική αρχή ενέργειας).

Δεν το βρίσκετε λίγο "τσιμπημένο" το φυσικό σας αέριο;

Από το 2005, όταν η παραγωγή φυσικού αερίου -η οποία ήταν σχετικά σταθερή για δεκαετίες- εκτινάχθηκε στα ύψη, οι ΗΠΑ αναδείχθηκαν ως ο μεγαλύτερος παραγωγός φυσικού αερίου στον κόσμο, εξορύσσοντας όλο και περισσότερη ποσότητα (χρησιμοποιώντας την αντιπεριβαλλοντική μέθοδο "fracking").

Άρα η επιβράνδυνση της ροής φυσικού αερίου από την Ανατολή, είναι κομβικής σημασίας για τις αμερικανικές πολυεθνικές.

Εξορύσσοντας πλέον τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου, οι αμερικανικές εταιρείες άρχισαν να στρέφουν το βλέμμα τους όλο και περισσότερο στον ιδανικό πελάτη, την ενεργειακά φτωχή Ευρώπη.

Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα: το φυσικό αέριο των ΗΠΑ είναι ακριβό.

Για να εξαχθεί σε διεθνείς αγορές, το αέριο των ΗΠΑ πρέπει να υγροποιηθεί και να φορτωθεί/εκφορτωθεί σε επίσης ακριβά και εξειδικευμένα δεξαμενόπλοια.

Η μετατροπή του φυσικού σχιστολιθικού αερίου σε υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) σχεδόν υπερδιπλασιάζει το κόστος για τις αμερικανικές εταιρείες, θέτοντας τους έτσι σε μειονεκτικότερη θέση έναντι του φθηνού ρωσικού αερίου που διοχετεύεται επίγεια, υπόγεια ή και υποθαλάσσια, μέσω αγωγών.

Μια εξαιρετικά βολική κρίση

Στα τέλη του 2021, έμπαιναν οι τελευταίες πινελιές στον αγωγό Nord stream 2 και ω, του θαύματος, με τα έσοδα από τους δικούς της αγωγούς να συμπιέζονται, η δεξιά, φιλονατοϊκή κυβέρνηση της Ουκρανίας παρακάλεσε την Ουάσιγκτον να επιβάλει κυρώσεις στον Nord Stream 2 και στις γερμανικές και ρωσικές εταιρείες που εμπλέκονταν στο έργο.

Όπερ και εγένετο. Η Βουλή και η Γερουσία των ΗΠΑ, συμπεριέλαβαν τις επιθυμητές για την Ουκρανία κυρώσεις σε νομοσχέδιο για τις αμυντικές δαπάνες.

Με την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης να τίθεται πλέον σε κίνδυνο από την ρωσική επιθετικότητα, ποιος ήταν ήδη έτοιμος από καιρό να παράσχει βοήθεια;

Μα φυσικά η βιομηχανία φυσικού αερίου των ΗΠΑ.

Ήδη από την αρχή της νέας κρίσης στην Ουκρανία, τον Ιανουάριο, οι ΗΠΑ έγιναν ο νούμερο 1 εξαγωγέας LNG (υγροποιημένο φυσικό αέριο) στον κόσμο για πρώτη φορά.

Με τον Nord Sream 2 σε "καταστολή", η Ρωσία, η Γερμανία (και κατ' επεκταση η Ε.Ε.), είναι σίγουρα από τους μεγάλους χαμένους της Ουκρανικής κρίσης καθώς ακόμη και αν αυξηθούν οι ακριβές εισαγωγές φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ, δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας.

Αν μάλιστα σταματούσαν όλες οι ρωσικές εξαγωγές, θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα τέτοιο έλλειμμα εφοδιασμού, που καμιά αύξηση εισαγωγών LNG δεν θα μπορούσε να καλύψει το κενό σε ολόκληρη τη Γηραιά ηπειρο.

Cui bono?

Είναι η όλη κρίση στην Ουκρανία ένα σχέδιο αύξησης των κερδών των κολοσσών φυσικού αερίου των ΗΠΑ;

Αυτό θα ήταν μια υπεραπλούστευση μιας πιο περίπλοκης κατάστασης με ιστορικές ρίζες που εκτείνονται πολύ πριν ακόμα ξεκινήσει η "έκρηξη" της εξόρυξης φυσικού αερίου στις ΗΠΑ. Και σίγουρα η αμρικανική κυβέρνηση θα προτιμούσε μια φιλοδυτική κυβέρνηση στο Κίεβο.

Η κρίση δεν προκλήθηκε αποκλειστικά για χάρη των πωλήσεων του αμερικανικού φυσικού αερίου, αλλά οι επιθυμίες αυτής της πολύ ισχυρής βιομηχανίας στις ΗΠΑ, πρόσθεσαν σίγουρα έναν βασικό παράγοντα στην εξίσωση.

Υπάρχει, θα μπορούσαμε κάποιος να ισχυριστεί, μια πολύ βολική σύμπλευση ιμπεριαλιστικών και καπιταλιστικών συμφερόντων.

Οι παραγωγοί φυσικού αερίου στις ΗΠΑ, σε περίπτωση γενικευμένης πολεμικής σύρραξης, ευελπιστούσαν (και φαίνεται να δικαιώνονται) πως η Δυτική Ευρώπη θα επιβάλει πρωτοφανείς κυρώσεις στη Ρωσία και η Γερμανία θα αναγκαστεί να «τραβήξει την πρίζα» από τον αγωγό Nord Stream 2, (τουλάχιστον προς το παρόν). Όπως ακριβώς έγινε.

Αυτό σημαίνει πως αν η Ευρώπη δεν θέλει -κυριολεκτικά και βιομηχανικά- να "παγώσει", οι πωλήσεις του ακριβού, υγροποιημένου φυσικού αερίου των ΗΠΑ θα εκτιναχθούν, εν μία νυκτί και ακόμη περισσότερα αμερικάνικα πλοία θα αποπλεύσουν για ευρωπαϊκά λιμάνια, επιστρέφοντας πίσω φορτωμένα με κέρδη.

Για τους αμερικανικούς παραγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου, η κατάσταση είναι win-win. 

Πάντα ήταν άλλωστε.

 ΥΓ. Σαν σήμερα το 2014, μετά τα γεγονότα της πλατείας Μαϊντάν και αφού είχε προηγηθεί η πραξικοπηματική "παραίτηση" του (διεφθαρμένου) Γιανουκόβιτς, ο ηγέτης της ουκρανικής αντιπολίτευσης και λίγο αργότερα μεταβατικός πρωθυπουργός, Αρσένι Γιατσένιουκ, ευχαριστεί την Ε.Ε και τις ΗΠΑ για την πολύτιμη βοήθειά τους. Φανατικός υποστηρικτής της νέας Ουκρανικής κανονικότητας, ήταν και ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Ευάγγελος Βενιζέλος.

Στη παρακάτω φωτογραφία, ο Αρσένι Γιατσένιουκ, ανταποδίδει με "αρχαιοελλληνικό χαιρετισμό" που προφανώς είχε φτάσει ως την Κριμαία από την Αργοναυτική εκστρατεία στην Κολχίδα και την ευρύτερη περιοχή.

Με πληροφορίες από:

https://www.bbc.com/news/world-europe-60131520

https://www.peoplesworld.org/article/pipeline-ploy-how-u-s-natural-gas-interests-are-fueling-the-ukraine-crisis/

https://www.euractiv.com/section/energy/opinion/as-germany-hits-the-brakes-on-nord-stream-2-whats-the-solution-to-europes-gas-crisis/

Why is Ukraine the West's Fault? Featuring John Mearsheimer

https://environmentamerica.org/sites/environment/files/exp/reports/costs_of_fracking.html

Πηγή: 2020mag.gr

Συνεχίζονται οι έρευνες στο Euroferry Olympia τη στιγμή που αυξάνεται ο αριθμός των νεκρών

Μία έκτη σορός εντοπίστηκε από άνδρες της ΕΜΑΚ στο δεύτερο γκαράζ του επιβατηγού οχηματαγωγού πλοίου Euroferry Olympia, το οποίο έχει ρυμουλκηθεί στο λιμάνι του Αστακού, με αποτέλεσμα να αγνοούνται αυτήν τη στιγμή έξι άτομα.

Ο αριθμός των νεκρών από την πυρκαγιά στο πλοίο ανήλθε στους 6, ενώ αγνοούνται ακόμα 5 άτομα.

Τι έδειξε η ιατροδικαστική εξέταση

Απανθράκωση ή εγκαύματα είναι οι αιτίες θανάτου, σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση που διενεργήθηκε στις τέσσερις σορούς που ανασύρθηκαν από το επιβατηγό-οχηματαγωγό πλοίο «Euroferry Olympia», το οποίο έχει ρυμουλκηθεί στο λιμάνι του Πλατυγιαλίου, στην Αιτωλοακαρνανία.

Όπως ανέφερε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η προϊσταμένη της Ιατροδικαστικής Υηρεσίας Πατρών, Αγγελική Τσιόλα, «χθες και σήμερα ολοκληρώθηκε η ιατροδικαστική εξέταση στις τέσσερις σορούς που μεταφέρθηκαν στην Πάτρα και όπως διαπιστώθηκε η αιτία θανάτου ήταν διαφορετική για την κάθε μία σορό».

Όπως εξήγησε, «άλλες σοροί ήσαν απανθρακωμένες και άλλες έφεραν εγκαύματα».

Επίσης, όπως είπε, «η μία σορός αναγνωρίστηκε και παρελήφθη σήμερα για ταφή, ενώ οι άλλες τρεις δεν είναι αναγνωρίσιμες».

«Παραιτούμαι από τη θέση της διευθύντριας του κρατικού θεάτρου. Είναι αδύνατον να δουλεύεις για έναν δολοφόνο και να πληρώνεσαι απ’ αυτόν».

Την παραίτησή της υπέβαλε η Ελένα Κοβάλσκαγια, η διευθύντρια του Κρατικού Θεάτρου της Μόσχας εις ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Με ανάρτησή της στο Facebοok, με την οποία εξηγεί ότι δεν μπορεί να πληρώνεται από έναν δολοφόνο, αναφερόμενη στον Πούτιν και την εισβολή στην Ουκρανία.

Συγκεκριμένα στην ανάρτησή της αναφέρει:
«Φίλες και φίλοι ως ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία παραιτούμαι από τη θέση της διευθύντριας του κρατικού θεάτρου. Είναι αδύνατον να δουλεύεις για έναν δολοφόνο και να πληρώνεσαι απ’ αυτόν».

Βίντεο γροθιά στο στομάχι από την Ουκρανία: «Δεν θέλω να πεθάνω», λέει κλαίγοντας ένα παιδάκι (Video)
Νωρίτερα συγκέντρωσε τους συνεργάτες της στο θέατρο, τους ανακοίνωσε την απόφασή της και τους είπε ότι η «επιθετικότητα της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει έρθει τώρα σε τραγική σύγκρουση με την αποστολή μας. (…) Δεν μπορούμε να είμαστε σιωπηλοί γι αυτό. Μας μένει μόνο αυτό για να πούμε: «Όχι στον πόλεμο»».

Το μήνυμά της «Οχι στον πόλεμο» ανήρτησε και η σελίδα του θεάτρου στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνοδευόμενο από το σχόλιο: «Ο πόλεμος είναι πολύ περισσότερο από ασέβεια για ένα άτομο, και πολύ πιο φρικιαστικός».
Το θέατρο ευχαρίστησε επίσης την Κοβάσκαλγια για το «κουράγιο» της.

Ας σημειωθεί ότι το Θέατρο Mayakovsky της Μόσχας απαγόρευσε νωρίτερα στους ηθοποιούς του να σχολιάσουν με οποιονδήποτε τρόπο την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, στο πλαίσιο υπόδειξης προς τους πολιτιστικούς φορείς της πόλης ότι η δημοσιοποίηση κάθε αρνητικού σχολίου θα θεωρείται «προδοσία».