Διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης προκειμένου να διαπιστωθεί εάν και από ποια πρόσωπα έχει τελεστεί η αξιόποινη πράξη της παραβίασης τηλεφωνικού απορρήτου διέταξε η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Σωτηρία Παπαγεωργοπούλου, για την υπόθεση της παρακολούθησης του τηλεφώνου του δημοσιογράφου, Θανάση Κουκάκη. Η διενέργεια της έρευνας ανατέθηκε σε εισαγγελέα Πρωτοδικών, ο οποίος θα διερευνήσει τις σοβαρές καταγγελίες, ειδικά εκείνες που αφορούν στην εμπλοκή της ΕΥΠ στην παρακολούθηση.

Tην υπόθεση έφερε στο φως της δημοσιότητας το Reporters United, βάσει κρατικών εγγράφων, που αποδεικνύουν ότι το 2020 είχε διαταχτεί για υποτιθέμενους λόγους εθνικής ασφάλειας η άρση του απορρήτου των επικοινωνιών του δημοσιογράφου, ο οποίος στη συνέχεια έπεσε θύμα και δεύτερης παρακολούθησης, αυτή τη φορά μέσω του κακόβουλου λογισμικού Predator.

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως και οι τρεις διατάξεις, άρση απορρήτου, παράταση και παύση της άρσης, έγιναν μετά από άδεια που έδωσε η αρμόδια εισαγγελέας της ΕΥΠ, η εισαγγελέας Εφετών Βασιλική Βλάχου, χωρίς την οποία είναι παράνομη η άρση του απορρήτου.

Όπως είχε σημειώσει ο ίδιος ο δημοσιογράφος στο Twitter, η παρακολούθησή του ξεκίνησε στις 20 Ιουνίου του 2020 και σταμάτησε στις 12 Αυγούστου του ίδιου χρόνου, την ημέρα που υπέβαλε καταγγελία στην ΑΔΑΕ ότι τον παρακολουθούν. «Το θεσμικά αδιανόητο. Για να μην μου γνωστοποιήσει η ΑΔΑΕ ότι είχα τεθεί υπό παρακολούθηση, η κυβέρνηση προχώρησε στις 31/03/2021 στην τροποποίηση του νόμου της Αρχής ο οποίος ίσχυε για 27 χρόνια» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Το Μαξίμου, τρεις μέρες μετά..

Η κυβέρνηση τηρούσε για τρεις μέρες σιγή ιχθύος, γεγονός το οποίο δημιούρησε ερωτηματικά, δεδομένου ότι για την ΕΥΠ είναι απευθείας θεσμικά υπεύθυνο το Μαξίμου. Σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών», η υπόθεση συνδέεται με την αιφνιδιαστική τροπολογία που έφερε τον Μάρτιο του 2021 στη Βουλή αλλάζοντας ξαφνικά τον νόμο για τις παρακολουθήσεις και στερώντας από την Ανεξάρτητη Αρχή για τη Διασφάλιση του Απορρήτου των Επικοινωνιών τη δυνατότητα να γνωστοποιεί στους πολίτες ότι βρέθηκαν υπό παρακολούθηση.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, κατά τη σημερινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, υπεραμύνθηκε της τροπολογίας ισχυριζόμενος πως αυτή «έχει κάνει το αυτονόητο. Όταν δημιουργείται ένας λόγος εθνικής ασφάλειας να παρακολουθείται, αυτός δεν μπορεί να απευθυνθεί κάπου και να πει "αν με παρακολουθείτε"».

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση υποστήριξε ότι «θα ήταν εξαιρετικά προβληματικό να γνωρίζω εγώ και η κυβέρνηση, εάν αυτά ισχύουν. Το ίδιο θα ίσχυε για όποιο πρόσωπο, όχι μόνο για δημοσιογράφο αλλά και για οποιοδήποτε άλλο. Υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία που ακολουθείται στη χώρα από το 2005, η διαδικασία των επισυνδέσεων που είναι νόμιμη. Υπάρχει ένα πολύ ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία όλων των εμπλεκομένων: των αρχών, της ΑΔΑΕ, των παρόχων κινητής τηλεφωνίας και καταλυτικός ο ρόλος είναι της Δικαιοσύνης -του εισαγγελέα που υποδέχεται τα αιτήματα και ανάλογα αποφασίζει.

Υπενθυμίζεται πως εξηγήσεις για το ζήτημα έχουν ζητήσει ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΚΙΝΑΛ και η ΕΣΗΕΑ. Το Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας (IPI) έκανε το ίδιο εκφράζοντας σοβαρές ανησυχίες.

Πηγή: tvxs.gr

Tην ακραία τρανσφοβική συμπεριφορά ενός ιερέα στην Καλλιθέα δέχεται εδώ και λίγες βδομάδες μια τρανς γυναίκα, η οποία λόγω οικονομικών προβλημάτων επισκέπτεται το συσσίτιο της ενορίας. 

Όλα ξεκίνησαν όταν ο συγκεκριμένος ιερέας διαπίστωσε πως πρόκειται για μία τρανς γυναίκα. Από εκείνη τη στιγμή αρνήθηκε τη συμμετοχή της στο συσσίτιο, ενώ την έδιωξε κάνοντάς της χυδαία σχόλια.

Η τρανς γυναίκα επικοινώνησε με το RED UMBRELLA ATHENS (RUA), το οποίο αφού ενημερώθηκε για το περιστατικό κατέθεσε (χθες) μήνυση στη ΓΑΔΑ και συγκεκριμένα στο Τμήμα αντιμετώπισης ρατσιστικού εγκλήματος.

Μιλώντας στο Antivirus, η δικηγόρος (RUA) που έχει αναλάβει την υπόθεση, κα. Αγγελική Σουβλέ, έδωσε περισσότερες πληροφορίες.

Σύμφωνα με την ίδια, το θύμα «ξεκίνησε να πηγαίνει στο συσσίτιο της ενορίας, τις τελευταίες 15 μέρες, λόγω οικονομικών προβλημάτων. Εκεί της ζητήθηκαν κάποια έγγραφα (αστυνομική ταυτότητα, λογαριασμός ΔΕΗ & εκκαθαριστικό) προκειμένου να αποδείξει την ευαλωτότητά της».

Όπως μας λέει η κ. Σουβλέ, «αν και η ίδια έχει κάνει χρήση της νομικής αναγνώρισης ταυτότητας φύλου, η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί λόγω των καθυστερήσεων που δημιούργησε η πανδημία».

«Όταν, λοιπόν, διαπιστώθηκε η τρανς ταυτότητά της, ο ιερέας ξεκίνησε τις τρανσφοβικές επιθέσεις. Με χυδαίες εκφράσεις όπως “άνδρας με βυζιά”, “πλάσμα του διαβόλου” κ.α., ο ιερέας της αρνήθηκε τη συμμετοχή της στο συσσίτιο, διώχνοντάς την».

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ιερέας έφτασε σε σημείο να επικαλεστεί την Ιερά Σύνοδο, προκειμένου να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά του, υποστηρίζοντας ότι η εκκλησία δέχεται τους ομοφυλόφιλους, όχι όμως την αμαρτία, ενώ έφτασε σε σημείο να εκφοβίζει και άλλα άτομα που συμμετείχαν στο συσσίτιο, ώστε να τα αποτρέψει από το να δώσουν στην άτυχη γυναίκα φαγητό.

«Αυτή νομική ενέργεια είναι μόνο η αρχή»,  σχολιάζει σε ανακοίνωσή του το RUA. «Συνεχίζουμε να την στηρίζουμε μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη».

Πηγή: avmag.gr

18 Απριλίου 1955 

Πεθαίνει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, η ιδιοφυΐα που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε την πραγματικότητα, και άνοιξε τον δρόμο για τη μετεξέλιξη της φυσικής στην τεχνητή νοημοσύνη, τους κβαντικούς υπολογιστές ή ακόμα και σε εργαλεία που χρησιμοποιούμε καθημερινά σήμερα στη ζωή μας, όπως το GPS. 

Όταν δεν ήταν απασχολημένος να αποκωδικοποιεί τα μυστήρια του σύμπαντος, ο φυσικός μοίραζε τη σοφία του για πιο καθημερινά ζητήματα.  

Δύο σημειώματα με τις συμβουλές για την ευτυχισμένη ζωή που έδωσε αντί φιλοδωρήματος σε έναν ταχυδρόμο στο Τόκιο το 1922, πουλήθηκαν σε δημοπρασία το 2017 αντί 1,5 εκατ. δολαρίων. 

«Μια ήσυχη και ταπεινή ζωή φέρνει περισσότερη ευτυχία από το κυνήγι της επιτυχίας και η συνεχής ανησυχία που αυτό συνεπάγεται», έγραφε το ένα σημείωμα. 

«Όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει τρόπος», έγραφε το δεύτερο.  

Ο Αϊνστάιν είχε μόλις πληροφορηθεί ότι θα πάρει το Νόμπελ Φυσικής και έτσι φέρεται να είπε στον ταχυδρόμο που του παρέδωσε ένα μήνυμα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του, στο Τόκιο, πως εάν είναι τυχερός, αυτά τα σημειώματα θα αποκτήσουν πολύ μεγαλύτερη αξία από ένα κανονικό φιλοδώρημα. 

Τα λόγια το Αϊνστάιν γράφτηκαν δεκαετίες πριν αρχίσουν να κυκλοφορούν τα βιβλία αυτο-βοήθειας και οι συμβουλές των coaches, ουσιαστικά καλώντας τον καθένα να συνεχίσει να κάνει καλή δουλειά, ακόμα και όταν αυτή είναι δύσκολη, αντί να κυνηγά τη φήμη, το χρήμα και όλα τα υπο-προϊόντα της δουλειάς που τελικά, προσφέρουν μικρότερη ικανοποίηση. 

Γιατί, όμως, έκανε αυτές τις σκέψεις ο Αϊνστάιν; Κάποιοι θεωρούν ότι ενδεχομένως να μην ήταν πολύ ευχαριστημένος με το μονοπάτι που είχε πάρει τη συγκεκριμένη περίοδο, όταν βρισκόταν σε περιοδεία ανά το κόσμο, σαν μια διασημότητα της φυσικής. 

Πηγή: moneyreview.gr

Μόνο τα απολύτως απαραίτητα αγοράζουν οι καταναλωτές και αυτά συγκρατημένα

Επτά στους δέκα έλληνες καταναλωτές έχουν μειώσει «πολύ» και «αρκετά» τις αγορές τους στα σούπερ μάρκετ και οκτώ στους δέκα σε ένδυση/υπόδηση το πρώτο τρίμηνο του έτους. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από έρευνα που πραγματοποίησε η εταιρεία Netrino.

Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Στέφανος Κομνηνός, αναλυτής αγοράς της εταιρείας, «για πρώτη φορά βλέπουμε τόσο μεγάλη αποκλιμάκωση στα σούπερ μάρκετ. Παρατηρείται πολύ μεγάλη μείωση στις αγορές των καταναλωτών που αφορούν σε είδη πρώτης ανάγκης, διατροφής και είδη σπιτιού. Την ίδια στιγμή σε ό,τι αφορά στις αγορές σε είδη ένδυσης/υπόδησης η κατάσταση είναι δραματική» και συμπληρώνει: «Η συγκράτηση των αγορών έχει ακουμπήσει τον σκληρό πυρήνα των προϊόντων βασικής ανάγκης. Δηλαδή μόνο τα απολύτως απαραίτητα αγοράζουν οι καταναλωτές και αυτά συγκρατημένα».

Αναφορικά με τις αγορές στα σούπερ μάρκετ, σύμφωνα με την έρευνα της Netrino, σε ποσοστό 47,5% οι ερωτηθέντες δήλωσαν ότι τις μείωσαν «πολύ» και «αρκετά», 25% τις μείωσαν «λίγο» και 27% «καθόλου». Μεγαλύτερη μείωση στις αγορές παρατηρείται σε Λάρισα (54%) και Πάτρα (51%).

Το προφίλ των καταναλωτών

Εξετάζοντας το προφίλ των ερωτηθέντων, αυτοί που έχουν μειώσει σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό «πολύ και αρκετά» τις αγορές τους στα σούπερ μάρκετ το πρώτο τρίμηνο του έτους είναι κυρίως γυναίκες (50%) και άτομα άνω των 45 ετών (51%).

Σε ό,τι αφορά στην οικογενειακή τους κατάσταση, είναι διαζευγμένοι (50%) ή χήροι (69%) και με παιδιά (48%). Επίσης, είναι χαμηλότερων βαθμίδων εκπαίδευσης (65%) και κυρίως άνεργοι (66%) ή νοικοκυρές (55%).

Από την έρευνα της Netrino, προκύπτει ότι για το 43% των νοικοκυριών επαρκεί το οικογενειακό εισόδημα για τις αναγκαίες αγορές, για το 30% αυτών, φτάνει μόνο για τα απαραίτητα και αυτό με δυσκολία, ενώ ποσοστό 12% δήλωσαν αδυναμία αγοράς ακόμα και των αναγκαίων.

Στην άλλη πλευρά, μόνο το 15% των νοικοκυριών, δήλωσε επαρκές εισόδημα που περισσεύει και για αποταμίευση.

Μείωσαν κατακόρυφα τις αγορές ειδών ένδυσης/υπόδησης

Σύμφωνα με την έρευνα, στην αγορά ένδυσης/υπόδησης οκτώ στους δέκα (ποσοστό 81%) έχουν μειώσει «πολύ και αρκετά» τις αγορές τους το πρώτο τρίμηνο του έτους. Ποσοστό 10% των ερωτηθέντων έχει μειώσει «λίγο» ενώ «καθόλου» απαντά ποσοστό μόνο το 9% των ερωτηθέντων.

Πολύ μεγάλη μείωση στις αγορές των ερωτηθέντων παρατηρείται σε Λάρισα (92%) και Πάτρα (88%). Αθήνα και Θεσσαλονίκη κινούνται σε ποσοστά μεταξύ 80% και 84% ενώ η μικρότερη μείωση (66%) εμφανίζεται στο Ηράκλειο.

Εστιάζοντας στο προφίλ των ερωτηθέντων (ποσοστό 81%) που έχουν μειώσει «πολύ και αρκετά» τις αγορές τους σε ένδυση/υπόδηση είναι κυρίως γυναίκες (86%) και άτομα άνω των 45 ετών (83%). Σε ό,τι αφορά στην οικογενειακή τους κατάσταση, είναι με παιδιά (83%), διαζευγμένοι ή χήροι. Επίσης είναι χαμηλότερων βαθμίδων εκπαίδευσης (94%) και κυρίως άνεργοι (97%) ή συνταξιούχοι (81%).

Σημειώνεται ότι για την έρευνα πραγματοποιήθηκαν 407 ολοκληρωμένες συνεντεύξεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα και Ηράκλειο μεταξύ 24/3 και 30/3 2022. Επελέγη δείγμα με τη μέθοδο της απλής τυχαίας δειγματοληψίας. Ως δειγματοληπτικό πλαίσιο χρησιμοποιήθηκαν τα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ στην περιοχή έρευνας.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Μαθητές κανονίζουν να «παίξουν» ξύλο. Πώς εξηγεί το εντεινόμενο φαινόμενο ο ψυχολόγος Αθανάσιος Κανάκης.

Ραντεβού ξυλοδαρμών κλείνουν, τα τελευταία χρόνια, τα μέλη άτυπων ομάδων, που συστήνονται σε επίπεδο σχολείων αλλά και σε επίπεδο περιοχών, και όταν βλέπουν παιδιά από κάποια άλλη περιοχή να πλησιάζουν, επιδίδονται σε απειλές, φραστικά επεισόδια αλλά ακόμη και περιστατικά βίας.

Οι ομάδες αυτές αυτοπροσδιορίζονται με μια κωδική ονομασία, πολλές φορές διατηρούν μια κλειστή ομάδα στο Instagram, ενώ ύστερα από κάποιο περιστατικό, υπάρχει η ανάλογη ανταπόδοση καθώς δημιουργούνται προηγούμενα.

Το φαινόμενο περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Αθανάσιος Κανάκης, ψυχολόγος στο Κεντρικό Ιατρείο της Διεύθυνσης Αστυνομίας Θεσσαλονίκης, ο οποίος επισημαίνει ότι «υπήρχε και παλαιότερα, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί αρκετά».

Από πού ξεκινά αυτή η παθογένεια

Ο ίδιος εκτιμά ότι πρόκειται για μια «παθογένεια, η οποία ξεκινά ουσιαστικά από την οικογένεια, με αποτέλεσμα τα προβλήματα αυτά να διοχετεύονται στα παιδιά και τα παιδιά να βρίσκουν καταφύγιο σε αυτές τις ομάδες, προκειμένου, είτε να ενταχθούν σε μια ομάδα ατόμων, είτε να διοχετεύσουν ακόμη και την ίδια τους τη δυσφορία ή την ένταση σε μια παραβατική δραστηριότητα».

Διευκρινίζει, βέβαια, ότι σε μια τέτοια ομάδα «δεν είναι όλοι νταήδες, καθώς σε αυτήν συμμετέχουν και παιδιά τα οποία, ακριβώς επειδή φοβούνται τη βία, μπαίνουν στους δυνατούς προκειμένου να μην είναι τα υποψήφια θύματα».

O κ. Κανάκης αναφέρεται και στο φαινόμενο της οπαδικής βίας, το οποίο, όπως λέει, η κοινωνία γνώρισε στη χειρότερη μορφή του, με τη δολοφονία του 19χρονου Άλκη, ωστόσο υπογραμμίζει ότι αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου καθώς συμβαίνουν οπαδικά περιστατικά και οι εκφάνσεις της βίας επεκτείνονται πέραν του σχολείου σε πάρα πολλά επίπεδα. 

Απέναντι στην κατάσταση αυτή, οι ψυχολόγοι της αστυνομίας βρίσκονται σε συνεργασία με όλες τις υπηρεσίες της και τα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα, ενώ συμμετέχουν σε ενημερωτικές δράσεις των παιδιών μέσα στις σχολικές τάξεις, σε συνεργασία με τα σχολεία, ώστε τα παιδιά να κατανοήσουν καλύτερα τον εαυτό τους, τις συμπεριφορές τους, να οδηγηθούν σε μια αυτορρύθμιση.

«Τα παιδιά έχουν ενδιαφέρον να μάθουν. Βέβαια η πρόληψη είναι αφανής, δεν ποσοτικοποιείται, δεν μετριέται, δεν μπορούμε να δούμε τον πραγματικό της αντίκτυπο» σημειώνει ο κ. Κανάκης ενώ υπογραμμίζει ότι «η μεγαλύτερη δουλειά που οφείλουμε να κάνουμε όλοι είναι στην οικογένεια, γιατί εκεί ξεκινάει το θέμα». Στο πλαίσιο αυτό υλοποιούνται προγράμματα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης των γονέων για θέματα ηλεκτρονικού εκφοβισμού και ασφαλούς πλοήγησης στο διαδίκτυο.

Ημερίδα για τη σχολική βία – Βία από παιδιά και γονείς

Ο κ. Κανάκης μίλησε πρόσφατα για τα θέματα που αφορούν παιδιά και εφήβους σε επιμορφωτική ημερίδα με θέμα τον ρόλο του σχολείου στη διαχείριση περιστατικών βίας και σχολικού εκφοβισμού που πραγματοποιήθηκε στο «Νόησις», με πρωτοβουλία εκπαιδευτικών του 3ου Γυμνασίου Θέρμης, του 3ου Γυμνασίου Μίκρας, του 2ου Γυμνασίου Νέας Μηχανιώνας και του Γυμνασίου Επανομής.

Κατά την εκδήλωση αυτή, η φιλόλογος, ψυχολόγος και διευθύντρια του 3ου Γυμνασίου Θέρμης Ελισάβετ Σιμουλίδου παρουσίασε συγκεκριμένους τρόπους αντιμετώπισης θεμάτων σχολικής βίας μέσα στη σχολική τάξη, ενώ ο ψυχίατρος Παιδιών και Εφήβων, διευθυντής του ΕΣΥ στο Κοινοτικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Κεντρικού Τομέα Θεσσαλονίκης, Μανώλης Φαϊτάκης αναφέρθηκε σε θέματα βίας, είτε από παιδιά είτε από γονείς, επισημαίνοντας ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν 15 εισαγγελικές εντολές για τέτοιου είδους θέματα. Παράλληλα σημείωσε ότι οι κλήσεις στην τηλεφωνική γραμμή παρέμβασης για την αυτοκτονία 1018 έχουν αυξηθεί κατά 70% τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τα προηγούμενα.

Σχολιάζοντας τα παραπάνω, ο ψυχολόγος της αστυνομίας Αθανάσιος Κανάκης επισήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι το φαινόμενο της βίας από παιδιά ή από γονείς μέσα στην οικογένεια είναι έντονο και τόνισε ότι εκτός από τα καταγεγραμμένα περιστατικά υπάρχουν και άλλα, πίσω από τα οποία «κρύβονται άνθρωποι, κρύβονται παιδιά, κρύβονται πρόσωπα τα οποία δεν καταγγέλλουν, με αποτέλεσμα να μην γίνονται γνωστά και όλο αυτό το κομμάτι να είναι λανθάνον με ό,τι συνεπάγεται αυτό».

Μεγέθυνση της ενδοσχολικής βίας σε αυτή τη σχολική χρονιά

Μεγέθυνση του φαινομένου της ενδοσχολικής βίας στην τρέχουσα σχολική χρονιά διαπιστώνει και ο διευθυντής του 3ου Γυμνασίου Μίκρας Θεόδωρος Γούτας, ο οποίος σχολιάζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι αυτό συνέβη μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα εγκλεισμού των παιδιών και αποχής τους από τη διά ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία.

Επισημαίνει ακόμη ότι υπήρχαν ακόμη περιπτώσεις λεκτικών επιθέσεων από γονείς σε εκπαιδευτικούς και προσθέτει: «θέλαμε να δούμε ποιες είναι οι αιτίες του φαινομένου και να εξετάσουμε πώς μπορεί η σχολική κοινότητα να βρει και να εφαρμόσει τρόπους μετριασμού του, ώστε συλλογικά να προσπαθήσουμε να ξαναβρούμε το βηματισμό μας». 

Μορφές ενδοσχολικής βίας

Για αυξανόμενη ροή περιστατικών ενδοσχολικής βίας, λόγω της πανδημίας, κάνει λόγο και ο κ. Κανάκης, ο οποίος διευκρινίζει ότι παρατηρούνται περιπτώσεις ηλεκτρονικού εκφοβισμού, λεκτικής βίας αλλά και σωματικής βίας. «Βλέπουμε, επίσης, ότι τα παιδιά και οι έφηβοι αναπτύσσουν μια συμπεριφορά άμυνας και προκειμένου να αμυνθούν, μεταφέρουν μαζί τους αντικείμενα όπως μαχαίρια, λόγω ακριβώς αυτής της βίας που επικρατεί και του φόβου που βιώνουν. Έτσι, αρκετά παιδιά που κατά βάση δεν θα λέγαμε ότι είναι επιθετικά οδηγούνται σε αυτοσχέδιους τρόπους αντιμετώπισης και αυτοάμυνας, γιατί φοβούνται να κυκλοφορήσουν μόνοι το βράδυ και αναφέρουν περιπτώσεις επιθέσεων ή απειλών σε φίλους τους», προσθέτει.

Σε επίπεδο αντιμετώπισης, αναφέρει -μεταξύ άλλων- ότι οι ψυχολόγοι της αστυνομίας, όταν καλούνται να παρέμβουν σε μια περίπτωση που παιδιά δηλώνουν αυτοκτονική πρόθεση, την αντιμετωπίζουν με τη δέουσα σοβαρότητα, δίνοντας χρόνο στα παιδιά για συναισθηματική αποφόρτιση. «Έχουμε αντιμετωπίσει αρκετές καταστάσεις τέτοιων παιδιών που ευτυχώς μετά τα πράγματα βρίσκουν έναν δρόμο με την ανάλογη καθοδήγηση και εποπτεία», σημειώνει.

Δύσκολο να μιλήσουν

Σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία, εκτιμά ότι είναι πολύ δύσκολο για τα παιδιά να μιλήσουν για τους γονείς τους, που είναι τα πρόσωπα αναφοράς και φροντίδας τους, ωστόσο σημειώνει ότι έχει παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια παρεμβάσεων μέσα στο σχολικό πλαίσιο, μαθητές και μαθήτριες να ταυτίζονται με περιστατικά που αναφέρονται και να μιλούν στους εκπαιδευτικούς τους.

Σε κάθε περίπτωση, υπογραμμίζει τη χρησιμότητα της εκμάθησης τεχνικών διαχείρισης στρες από τα παιδιά ώστε να αναγνωρίζουν το συναίσθημα του άγχους, τη χρονική στιγμή που εκδηλώνεται, τον λόγο που κρύβεται πίσω από αυτό και τη μορφή που έχουν τα σωματικά του συμπτώματα.

«Αφού τα παιδιά αναγνωρίσουν την κατάσταση αυτή, μπορούν να μπουν μετά στη διαχείριση με τρόπους όπως η διαφραγματική αναπνοή, το τάιμ άουτ, η σκέψη για λίγα λεπτά, η μουσική, ο αθλητισμός, η συνομιλία με ένα οικείο πρόσωπο», λέει και προσθέτει με νόημα: «Εκεί, μπορούμε εμείς, οι μεγάλοι, να βοηθήσουμε, παρέχοντας συμβουλές ή απλώς ενημερώνοντας ότι είμαστε ως γονείς συναισθηματικά και χρονικά διαθέσιμοι για τα παιδιά. Σε μια σύγχρονη πραγματικότητα που κινείται με πολύ γρήγορους ρυθμούς και που τα παιδιά εκτίθενται στο διαδίκτυο οφείλουμε να είμαστε συναισθηματικά διαθέσιμοι, για να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις μαζί τους, να τα βοηθάμε στην αυτορρύθμιση και να αποτρέπουμε το ενδεχόμενο να πελαγοδρομούν μόνα τους».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αστρονομικοί αριθμοί θανάτων τώρα κοινοποιούνται και προωθούνται στο κοινό.

By Gary D. Barnett Global Research, 14 Απριλίου 2022  LewRockwell.com

«Ναι, θεωρώ ότι πρέπει να το αναγνωρίσουμε – πάντα έλεγα ότι νομίζω πως η πανδημία του Covid ήταν μια κλήση αφύπνισης. Δεν πιστεύω ότι είναι η μεγάλη πανδημία.

»Πιστεύω ότι η μεγάλη πανδημία είναι ακόμη στο μέλλον, και αυτό θα είναι μια πανδημία γρίπης των πτηνών για τον άνθρωπο. Θα έχει σημαντική θνησιμότητα στο εύρος 10-50%. Θα υπάρξει πρόβλημα».

Robert Redfield: Πρώην Διευθυντής CDC, 30 Μαρτίου 2022 συνέντευξη με τον Doug McKelway στο “Center Point”

***

Ναι, υπάρχουν καθαρά σημάδια, και μάλιστα στο πεδίο δοκιμών των ΗΠΑ, που είναι η Κίνα και το οποίο δημιουργήθηκε από τις ΗΠΑ, αναφέρονται ήδη από τα “ειδησεογραφικά” μέσα κρούσματα της “γρίπης των πτηνών”. Μέχρι στιγμής, πριν από λίγες ημέρες, έχουν αναφερθεί 19 κρούσματα γρίπης των πτηνών H5N6 μεταξύ Κινέζων πολιτών, όπως επιβεβαιώθηκαν φέτος.

“Συμπτωματικά”, αναφέρθηκαν βολικά δύο νέα κρούσματα μόλις κυκλοφόρησαν οι δηλώσεις του Redfield. Οι υποτιθέμενοι “φόβοι” για ένα μεγάλο ξέσπασμα λέγεται ότι προχωρούν καθώς η προπαγάνδα συνεχίζεται. Ενώ αυτή η προ πολλού σχεδιασμένη προειδοποίηση μεταδίδεται στις μάζες, οι ΗΠΑ σφάζουν κατά εκατομμύρια κοτόπουλα, γαλοπούλες και άλλα πουλερικά που προορίζονται για τροφή στην Iowa και αλλού, εκτός από εκατοντάδες εκατομμύρια που σφαγιάζονται σε όλο τον κόσμο, και αυτό δεν είναι τυχαίο. Πρόκειται για προγραμματισμένες τακτικές δημιουργίας φόβου και πλύσης εγκεφάλου του κοινού, καταστροφής της προμήθειας τροφίμων και εξάλειψης του κρέατος από τις ανθρώπινες δίαιτες.

Κάθε ανακοίνωση και κάθε προειδοποίηση από το κράτος είναι σχεδιασμένη, καθώς τίποτα δεν είναι όπως αυτό που φαίνεται, και όλα βασίζονται στην πλύση εγκεφάλου και την ψυχολογική χειραγώγηση του κοινού εκ των προτέρων, έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος να εκτεθεί το κράτος από τη στιγμή που κάποιος πραγματικός οπλοποιημένος “ιός” απελευθερωθεί ή οποιοδήποτε ψεύτικο σενάριο πανδημίας ανακοινωθεί.

Κρατήστε στο νου σας ότι τα σχόλια του Redfield, ενός ισόβιου “ιατρικού” και πολιτικού κατόχου εσωτερικής πληροφόρησης, είναι αναμενόμενα. Και οι δύο γονείς του ήταν επιστήμονες του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH), όπου ο ίδιος ήταν μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Προέδρου για το «HIV/AIDS».

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι είναι “ιολόγος”, ενήργησε ως σύμβουλος του NIH για χρόνια και επίσης συμβούλευε την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων. Διορίστηκε διευθυντής του απεχθούς CDC από τον εκκινητή της απάτης του “covid” στην Αμερική, Donald Trump, ήταν και είναι πολύ κοντά στον σατανικό Fauci και συμμετείχε πλήρως στη διαχείριση του “covid” με τα πρωτόκολλα θανάτου.

Τίποτα από όλα αυτά δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη, επειδή οι δεσμοί της “πολιτικής του λέσχης” με την απάτη του “covid” και την ψεύτικη πανδημία είναι ισχυροί και καταφανείς, και ο Redfield βρίσκεται στη μέση αυτής της εξαπάτησης.

Αυτό που συμβαίνει εδώ δεν αφορά απλώς μια άλλη συνωμοσία πανδημίας, αλλά είναι επίσης μέρος του σχεδίου για τον ευρύ περιορισμό της προσφοράς τροφίμων, όλα με το πρόσχημα της μετάδοσης σε ζώα ενός βιοόπλου που κατασκευάστηκε σε ανθρώπινο εργαστήριο και ονομάζεται “γρίπη των πτηνών”. Στοχεύοντας τα ζώα ως κίνδυνο εξάπλωσης της γρίπης στους ανθρώπους, η σφαγή εξημερωμένων και άγριων ζώων θα κερδίσει περισσότερη υποστήριξη από αυτόν τον αδαή πληθυσμό.

Η εξάλειψη του κρέατος ως πηγής τροφής προς όφελος του δηλητηρίου GMO (Γενετικά τροποποιημένος οργανισμός) που καλλιεργείται στο εργαστήριο επιδιώκεται τώρα ενεργά, καθώς η ρύθμιση, ο έλεγχος και η εξάλειψη ιδιωτικών αγροκτημάτων βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη. Αυτό μπορεί τελικά να οδηγήσει μόνο σε εταιρικές φάρμες με αυστηρή τήρηση των κυβερνητικών και φαρμακευτικών κατευθυντήριων γραμμών, που σκοπό έχουν να καταστρέψουν την ποιότητα και την ποσότητα της προσφοράς τροφίμων μας.

Σκεφτείτε την προειδοποίηση (απειλή) του Redfield ότι το 10% έως 50% της ανθρωπότητας θα πεθάνει κατά τη διάρκεια της επόμενης “πανδημίας” που θα κατασκευάσει η κυβέρνηση. Αυτός ο αριθμός ταιριάζει ακριβώς με τις εκτιμήσεις του Μπιλ Γκέιτς και του Ιδρύματος Γκέιτς λόγω της χρηματοδότησης της προηγούμενης έρευνας κέρδους-λειτουργίας (gain of function) σχετικά με την ίδια γρίπη των πτηνών που τώρα προβλέπεται να σκοτώσει πιθανώς δισεκατομμύρια.

Στην πραγματικότητα, ο Redfield δηλώνει με έμφαση ότι 800 εκατομμύρια έως 4 δισεκατομμύρια θα πεθάνουν στην επόμενη δόλια “πανδημία”, την “πραγματική” πανδημία όπως την αποκαλεί. Οποιοσδήποτε δεν συλλαμβάνει ή δεν κατανοεί τις ατζέντες του αποπληθυσμού και της ευγονικής, θα πρέπει να λάβει υπόψη αυτό που προβάλλεται ανοιχτά και προβλέπεται εκ των προτέρων από τους ίδιους τους ενορχηστρωτές αυτής της απάτης.

Θα πρέπει να είναι ωμά προφανές σε αυτό το σημείο ότι αυτή είναι η αρχή της οργάνωσης του αμερικανικού κοινού για να είναι προετοιμασμένο και να περιμένει μια “πανδημία” της γρίπης των πτηνών. Η πραγματική προετοιμασία, φυσικά, είναι να εθίσουν το κοινό να περιμένει και να αποδεχτεί την τυραννία και τον μαζικό θάνατο.

Το γεγονός ότι αυτά τα σατανικά τέρατα λένε ότι αυτό πρόκειται να συμβεί, και όχι ότι μπορεί να υπάρχει πιθανότητα νέων “ιών”, είναι τουλάχιστον αποκαλυπτικό. Ακόμη και μόνο το πλαίσιο αυτής της λεγόμενης προειδοποίησης αφήνει την ένδειξη ότι αυτή είναι η οριστική επόμενη “απειλή” για την ανθρωπότητα, παρόλο που δεν έχει συμβεί τίποτα τέτοιο.

Πώς μπορούν να προβλέψουν το ακριβές μέλλον; Είναι επειδή ενορχηστρώνουν και σκόπιμα δημιουργούν αυτό το μέλλον. Αυτό θα έπρεπε να ονομάζεται “Σχέδιο διάπραξης εγκληματικής μαζικής γενοκτονίας”.

Να περιμένετε περισσότερα lockdown, να περιμένετε περισσότερη επιτήρηση, να περιμένετε περισσότερη απόσταση, να περιμένετε περισσότερες μάσκες, να περιμένετε περισσότερη οικονομική καταστροφή, να περιμένετε περισσότερες φρικαλεότητες, να περιμένετε περισσότερες ασθένειες, να περιμένετε περισσότερες ταραχές, να περιμένετε περισσότερους περιορισμούς, να περιμένετε πιο βάναυση επιβολή και να περιμένετε περισσότερους θανάτους.

Μην γυρίζετε την πλάτη σας, καθώς η επόμενη έκτακτη ανάγκη, η επόμενη “πανδημία”, ο επόμενος πόλεμος, η επόμενη απελευθέρωση βιο-όπλων, η επόμενη θανατηφόρα δηλητηριώδης πειραματική ένεση, με άλλα λόγια, οποιαδήποτε από τις επόμενες πολλές ψεύτικες σημαίες που βρίσκονται σε αναμονή θα μπορούσαν να εμφανιστούν εν μία νυκτί. Δεν υπάρχει τέλος σε αυτό έως ότου η πλειοψηφία των ατόμων αποφασίσει να το σταματήσει.

«Έτσι, θα πρέπει να προετοιμαστούμε για την επόμενη, (πανδημία) που, ξέρετε, θα έλεγα, θα τραβήξει την προσοχή αυτή τη φορά». (Είπε ο Bill Gates με σατανικό χαμόγελο και περηφάνια)

Ο Μπιλ και η Μελίντα Γκέιτς έδωσαν συνέντευξη στο Εμπορικό Επιμελητήριο των ΗΠΑ, 23 Ιουνίου 2020 (Tο ανωτέρω σχόλιο αναφέρθηκε στο 6:43 λεπτό του video)

Video: U.S. Chamber of Commerce Foundation

****

Σημείωση για τους αναγνώστες: Κάντε κλικ στα κουμπιά κοινής χρήσης. Ακολουθήστε μας στο Instagram, το Twitter και το Facebook. Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα της Global Research.

Ο Gary D. Barnett [στείλε του mail] είναι ένας συνταξιούχος επαγγελματίας επενδύσεων που γράφει για θέματα ελευθερίας και ανεξαρτησίας,  για την πολιτική και την ιστορία εδώ και δύο δεκαετίες. Είναι ενάντια σε κάθε πόλεμο και επιθετικότητα και ενάντια στο κράτος. Πρόσφατα ολοκλήρωσε τη συνεργασία του με την πρώην βουλευτή των ΗΠΑ, Cynthia McKinney, και συμμετείχε στο νέο της βιβλίο,  “When China Sneezes” From the Coronavirus Lockdown to the Global Political-Economic Crisis”. Αυτή τη στιγμή, ζει στη Μοντάνα με τη γυναίκα και τον γιο του. Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του.

Η επιλεγμένη εικόνα προέρχεται από το LifeSiteNews

Πηγή: Global Research

Η αρχική πηγή αυτού του άρθρου είναι το LewRockwell.com

Πνευματικά δικαιώματα © Gary D. Barnett , LewRockwell.com , 2022

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του: https://www.garydbarnett.com/

 Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου

Πηγή: amazonios.net

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού (MKIE) με την ουσία  της λειτουργίας του επί σχεδόν 11 χρόνια,  δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον… Κείμενο που προσυπογράφουν οι κάτωθι πρώην εθελοντές: 1) Αγγελική Βυθούλκα – Μέλος της ιδρυτικής ομάδας του ΜΚΙΕ, πρώην μέλος του συντονιστικού οργάνου, πρώην συντονίστρια της ομάδας οργάνωσης, πρώην μέλος της  ομάδας επικοινωνίας 2) Άννα Παπούλη – […]

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού (MKIE) με την ουσία  της λειτουργίας του επί σχεδόν 11 χρόνια,  δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον…

Κείμενο που προσυπογράφουν οι κάτωθι πρώην εθελοντές:

1) Αγγελική Βυθούλκα – Μέλος της ιδρυτικής ομάδας του ΜΚΙΕ, πρώην μέλος του συντονιστικού οργάνου, πρώην συντονίστρια της ομάδας οργάνωσης, πρώην μέλος της  ομάδας επικοινωνίας
2) Άννα Παπούλη – Πρώην μέλος του συντονιστικού οργάνου, πρώην συντονίστρια των φαρμακοποιών και της ομάδας του φαρμακείου, εν ενεργεία φαρμακοποιός
3) Βασιλική Ηλιοπούλου – Εθελόντρια από τον Ιανουάριο του ’12, πρώην μέλος του συντονιστικού οργάνου, πρώην συντονίστρια των ομάδων φαρμακείου, οργάνωσης και επικοινωνίας
4) Γιώργος Βήχας – Εμπνευστής του ΜΚΙΕ, μέλος της ιδρυτικής ομάδας του ΜΚΙΕ, πρώην μέλος του συντονιστικού οργάνου, πρώην συντονιστής της ομάδας των Γιατρών, εν ενεργεία γιατρός του ΕΣΥ
5) Μαίρη Σιδέρη – Εθελόντρια από τον Δεκέμβριο του ’11, πρώην μέλος του συντονιστικού οργάνου, πρώην συντονίστρια της ομάδας οργάνωσης, πρώην μέλος της ομάδας επικοινωνίας
6) Πολυξένη Παπαλέξη – Πρώην μέλος του συντονιστικού οργάνου, πρώην συντονίστρια των φαρμακοποιών και της ομάδας φαρμακείου, συνταξιούχος φαρμακοποιός
7) Προκόπης Μπαδογιάννης – Μέλος της ιδρυτικής ομάδας του ΜΚΙΕ, πρώην μέλος του συντονιστικού οργάνου, πρώην εθελοντής της ομάδας των γιατρών, εν ενεργεία γιατρός
8) Χρήστος Σιδέρης – Μέλος της ιδρυτικής ομάδας του ΜΚΙΕ, πρώην μέλος του συντονιστικού οργάνου, πρώην συντονιστής της ομάδας επικοινωνίας, πρώην συντονιστής της ομάδας υποδοχής νέων εθελοντών

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού (MKIE) με την ουσία  της λειτουργίας του επί σχεδόν 11 χρόνια,  δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον, παρά την  πρόσφατη μετονομασία του σε Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελλάδας (πρώην Ελληνικού),  μια  απόφαση που  μετά από αναβολές, διαδικτυακές συζητήσεις και από σθεναρή επιμονή μιας ομάδας εθελοντών πάρθηκε, με γνώμονα την διατήρηση του  ονόματος, λόγο του αντίκτυπου που έχει στην κοινωνία και το εξωτερικό.    Φυσικά υπήρξαν  αρκετοί εθελοντές που  υποστήριξαν  καλοπροαίρετα να παραμείνει το όνομα με τα ίδια αρχικά,  για διάφορους λόγους.   Μάλιστα αρκετοί είχαν κατά νου, μετά την εγκατάσταση στο νέο χώρο, αυτό  να αποτελέσει ένα εφαλτήριο αναζωογόνησης , πατώντας επάνω σε μια σημαντική ιστορία αγώνων και προσφοράς.

Και λέμε δεν υπάρχει γιατί διαπιστώνεται δυστυχώς όλο και περισσότερο ότι η απόκλιση από τις αρχές λειτουργίας του ιατρείου- τις οποίες είχαν ήδη  επισημάνει κάποιοι εθελοντές και πριν την μεταστέγαση – επανέρχονται και με εντονότερες μορφές. Η πάση θυσία συνέχιση λειτουργίας του ΜΚΙΕ συνοδεύεται  από την αήθη επίθεση σε εθελοντές  που απαιτούν να παραμείνει το ΜΚΙΕ πιστό στις βασικές αρχές λειτουργίας του.

Το ΜΚΙΕ που έδωσε ελπίδα στους δοκιμαζόμενους ανασφάλιστους πολίτες, να σταθούν όρθιοι, συνέβαλλε με τη φωνή του στην εισαγωγή τους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας,  δημοσιοποίησε με θάρρος και αυταπάρνηση την αδικία διεθνώς,  ενέπνευσε τους δοκιμαζόμενους του κόσμου, προσέλκυσε ερευνητές και δημοσιογράφους από όλο το κόσμο και βοήθησε χιλιάδες συνανθρώπους μας στη πρωτοφανή οικονομική κρίση της χώρας μας , από το 2016-17 ακροβατεί.

Νομίζουμε ότι είναι περισσότερο ή λιγότερο γνωστό ότι η  βοήθεια που προσέφερε  το ΜΚΙΕ είναι αυστηρά συνυφασμένη με δύο βασικά κριτήρια που όρισαν και την ανάγκη δημιουργίας του ιατρείου:

• Την βοήθεια στον συνάνθρωπο, και
• Την επικοινωνία προς την κοινωνία των λόγων που οδηγούν τον συνάνθρωπο μας να έχει ανάγκη και μαζί την πάλη για ανατροπή αυτών των συνθήκων

Επίσης το ΜΚΙΕ είχε ένα πολύ αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας (και αντιγράφουμε από την επίσημη σελίδα του ΜΚΙΕ:
1) Δεν δέχεται χρηματικές δωρεές από κανέναν.
2) Δεν επιτρέπει την παραμικρή κομματική εμπλοκή εντός της λειτουργίας του ή στις δραστηριότητες του.
3) Δεν διαφημίζει κανέναν για την όποια δωρεά κάνει.

Με βάση λοιπόν αυτούς τους πυλώνες :

– Δέχεται δωρεές μόνο σε είδος ή υπηρεσίες.
– Δεν αφήνει κανένα κόμμα ή παράταξη να εκμεταλλευτεί το αποτέλεσμα της δουλειάς των 200 εθελοντών του
– Όλοι οι δωρητές, πολίτες, εταιρίες, οργανώσεις κλπ. βοηθάνε το ΜΚΙΕ με τον μοναδικό όρο ότι το ίδιο το ιατρείο δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να τους διαφημίσει. Οι μοναδικές αναφορές σε ανακοινώσεις μας σε φυσικά πρόσωπα ή οργανώσεις έχουν να κάνουν με την δημόσια φύση της λειτουργίας τους ή το δημόσιο καλό.

Το παραπάνω πλαίσιο διαφύλαξε στο ακέραιο όλα αυτά τα χρόνια τη λειτουργία του ιατρείου διότι έγινε αποδεκτό ευρέως από τους εθελοντές του και το οποίο (πλαίσιο) το διαφυλάτταμε ως κόρη οφθαλμού οι υπεύθυνοι συντονιστές των ομάδων, το συντονιστικό όργανο και η συνέλευση του.

Κάνουμε αυτή την εισαγωγή για να εξηγήσουμε το πως έφτασε το ιατρείο να εξυπηρετεί πάνω από 1,500 ασθενείς κάθε μήνα με τον αγώνα και ιδρώτα 300+ εθελοντών που ήταν μέλη των παραπάνω ομάδων και οι οποίοι σεβόντουσαν στο ακέραιο το παραπάνω πλαίσιο και γιατί κατάφερε να γίνει αποδεκτό με σεβασμό και αναγνώριση από την κοινωνία.

Από το 2016 και μετά ξεκίνησε μια  φθίνουσα πορεία, που αφορά περισσότερο το κομμάτι των δράσεων του, αλλά  ακόμη και την βοήθεια σε ασθενείς , αφού  χάθηκε ο βασικός στόχος  από την ίδρυσή του, που ήταν οι ανασφάλιστοι. Θυμίζουμε ότι αυτοί εντάχθηκαν πλέον στο  δημόσιο σύστημα υγείας. Η φθίνουσα πορεία συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια στο κομμάτι κάλυψης άπορων  ασθενών με φάρμακα για διάφορους λόγους, όπως προκύπτει άλλωστε και από τα Μηνιαία Δελτία του ΜΚΙΕ. Παρέμεινε σταθερά αυτά τα χρόνια μια σημαντική βοήθεια με ιατροφαρμακευτικό υλικό  σε άλλους φορείς και δημόσια Νοσοκομεία αξιοποιώντας την προσφορά του κόσμου σε είδος.

Ένα ενεργό κομμάτι  εθελοντών  αποχώρησε για διάφορους λόγους, ένα ακόμη αίτιο της φθίνουσας πορείας και της απώλειας της μαχητικότητας.  Ήταν φανερή η ανάγκη να επανακαθοριστούν στόχοι, όπως π.χ.  για τη Δημόσια Υγεία κλπ. , όμως συνέχισε χωρίς επανακαθορισμό.

Ταυτόχρονα  άρχισαν και κάποιες “εκπτώσεις /παρεκκλίσεις“ στους κανόνες λειτουργίας από κάποιους εθελοντές, αυτό έφερε γκρίνια και αντιπαραθέσεις . Οι φωνές ανησυχίας που ακούγονταν εντός, οι επισημάνσεις σχετικά, οι συζητήσεις στις ομάδες, αντί να γίνουν σημείο βελτιώσεων, έγιναν πεδίο αντιπαράθεσης μεγαλύτερο με αποκορύφωμα συμπεριφορές αλαζονείας, αναίτιων κατηγοριών και  αποδοχής των  εκπτώσεων στο όνομα της ”πάση θυσία λειτουργίας.”

Αποτέλεσμα όλων αυτών άξιοι και εργατικοί εθελοντές να έχουν οδηγηθεί στην έξοδο.

Ένα είναι βέβαιο.  Μια τέτοια δομή όταν χάσει την αντιστασιακή της δράση έναντι κάθε αδικίας και περιορίζεται μόνο στην κάλυψη άμεσων αναγκών, σημαντικών μεν αλλά,  χάνει τη μισή ουσία των αρχών της, χάνει το ζητούμενο το οποίο είναι όχι να δώσεις ψάρι, τον καθημερινό επιούσιο, αλλά να μάθεις τον δοκιμαζόμενο να ψαρεύει και που αυτή είναι η διαφορά φιλανθρωπίας-αλληλεγγύης.

Αυτό ζητήθηκε από ομάδα εθελοντών στην τελευταία Γενική Συνέλευση προ τετραμήνου, συζητώντας την πορεία του ιατρείου και σαν συνέχεια αυτού την μετονομασία του. Μάλιστα είχαμε θέσει δύο επιλογές. Είτε να μείνει σαν  όνομα με το πλαίσιο της αγωνιστικότητας και όχι μόνο της παροχής βοήθειας, αλλιώς να μετονομαστεί εντελώς.   Σε αυτή τη Γενική Συνεύλεση ακούστηκαν ευχολόγια για δράσεις και αγωνιστικότητα και προέκυψε το όνομα “παρωδία” Μητροπολιτικό Κοινωνικό ιατρείο Ελλάδας (πρώην Ελληνικού).  Όσοι όμως έχουν ενεργό ρόλο αυτούς τους μήνες που ουσιαστικά ήταν μία πίστωση χρόνου για βελτίωση και επανακαθορισμό νέων στόχων, αρκέστηκαν σε απλή διαχείριση , υπεροψία, αλαζονεία και καμία δράση, δημιουργώντας μάλιστα θέματα ακόμη και σε δράσεις που άλλοι εθελοντές πρότειναν και υλοποιήθηκαν επιτυχώς , όπως η βοήθεια στην Ουκρανία.

Το κλίμα που έχει δημιουργηθεί είναι ιδιαίτερα τοξικό. Είναι γεγονός ότι δεν μας ευχαριστεί αυτή η κατάσταση και αρκετοί από εμάς προσπαθήσαμε αρκετές φορές στο παρελθόν να  διορθώσουμε τις παρεκκλίσεις, αλλά όπως προκύπτει, δεν το καταφέραμε ουσιαστικά. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι  η  αγωνιστικότητα είναι ο μόνος δρόμος για την εξέλιξη και όχι απλά η διαχείριση των αναγκών.  Ουδέποτε βολευτήκαμε  πίσω από μια δομή απλά για να υπάρχουμε,  ούτε όμως και για να ευτελίζουμε ότι χτίστηκε από πολλούς εθελοντές που δούλεψαν σκληρά, πίστεψαν το στόχο και τον υπηρέτησαν άδολα. Σε όλους αυτούς δεν αξίζει η φθορά του ονείρου.

Για αυτούς τους λόγους το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού δεν υπάρχει πλέον. 

Η όποια νέα πορεία της δομής με την επωνυμία Μητροπολιτικό Κοινωνικό ιατρείο Ελλάδας δεν συνεπάγεται συνέχιση των αρχών λειτουργίας του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού όπως προαναφέραμε και επισημαίνουμε ότι δεν έχουμε καμία συμμετοχή, αφού λειτουργεί εκτός του αυστηρού πλαισίου που δημιουργήθηκε με μεγάλο κόπο, προσπάθεια και αγώνες.  Οποιασδήποτε συσχετισμός αυτής της δομής με το Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού είναι απλά εσκεμμένος αποπροσανατολισμός.

Έχουμε πολλούς κοινωνικούς αγώνες να δώσουμε μπροστά μας, αφού αυτή τη στιγμή η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί με νέο νομοσχέδιο να γκρεμίσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας και συγκεκριμένα την πρωτοβάθμια υγεία, που όλα αυτά τα χρόνια υπερασπίστηκε το ΜΚΙΕ, ειδικά στις αρχές της οικονομικής κρίσης.  Οι τίτλοι και τα ονόματα δεν κάνουν αυτούς τους αγώνες αλλά οι ψυχές και εμείς σύντομα θα είμαστε και πάλι στις επάλξεις για νέους αγώνες με τις ίδιες βασικές αρχές που μας έκαναν να δημιουργήσουμε και να γιγαντώσουμε το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού – ΜΚΙΕ.

Μιαν άγνωστη σελίδα των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής και των όσων την ακολούθησαν κάνει γνωστή ο Σύλλογος Μικρασιατών Σκάλας Λουτρών Μυτιλήνης «το Δελφίνι». Δίνοντας στη δημοσιότητα μιαν άγνωστη μαρτυρία για τη δημιουργία και τη δράση μιας αντάρτικης ομάδας προσφύγων από τα χωριά της χερσονήσου της Ερυθραίας όπου επέστρεψαν από τη Μυτιλήνη -που είχαν φτάσει ως πρόσφυγες- προκειμένου να απελευθερώσουν συγχωριανούς τους Μικρασιάτες που ζούσαν εγκλωβισμένοι στα βουνά.

Πρόκειται για τη μαρτυρία του Παντελή Σαλιάρη ή Θωμαΐδη που κατέγραψε ο γιος του Λευτέρης Θωμαΐδης (Σαλιάρης).

«Πολλοί πηγαίνουν στην Τουρκία. Εγώ δεν ταίριασε να πάω. Μάλλον ο πατέρας μου δεν ήθελε, διότι αυτά που είδε τις τελευταίες μέρες ήταν πολύ δυσάρεστα. Μετά ήταν και το επεισόδιο που έκανε μικρός με τον Διοικητή του χωριού τον Τούρκο (Μουντούρι) και έφυγε στα βουνά. Ήταν γνωστός πια διότι τον είδαν που τον χαστούκισε στη πλατεία του χωριού. Οι χωριανοί μας μαζί με τον καλόγερο, άνοιξαν δρόμο κι έφυγε» λέει. Και συνεχίζει:

«Θα σας διηγηθώ κάτι που δεν γνωρίζετε, και που τόσες φορές μας το έλεγε και δάκρυζε ο πατέρας μου» σημειώνει, αποκαλύπτοντας πως στην τελευταία ανταρτική ομάδα που πήγε στο χωριό «συμμετείχε και ο πατέρας μου, ίσως ήταν εκείνος αφορμή να πάνε».

Σύμφωνα με την άγνωστη μαρτυρία από τα αρχεία του Συλλόγου Μικρασιατών Σκάλας Λουτρών Μυτιλήνης «το Δελφίνι» συμμετέχοντας σε μια αποδεκατισμένη ομάδα στρατιωτών της εκστρατείας αποβιβάσθηκε στη Μυτιλήνη μέσω του Αδραμυτινού κόλπου. Ήταν μαζί «με άλλους στρατιώτες, βγήκαν στη Μυτιλήνη μόνο 22 άτομα, από 300 που ήταν. Τους αποδεκάτισαν οι Τσέτες. Και οι 22 παρέδωσαν τον οπλισμό τους, στο Φρουραρχείο Μυτιλήνης. Μετά έπιασε και ρωτούσε για πατριώτες του. Την ίδια μέρα, βρίσκει στο Κέντρο, (σ.σ. αναφέρεται στον οικισμό Κέδρο τέσσερα χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Μυτιλήνης), τον θείο Νικολή τον Ψαραδάκο και τον θείο Γιάννη Καριώτη, ρώτησε για τις αδελφές του, δεν υπήρχε καμία και επειδή του είπαν ότι έμειναν ορισμένοι στα βουνά κρυμμένοι, ξεσηκώθηκε να πάει στο χωριό».

 Στη μαρτυρία αυτή αναφέρεται πως «ξεσηκώθηκαν και οι θείοι του, μάλιστα, το συζητούσαν από μέρες οι τελευταίοι, να πάνε στο χωριό ξανά, διότι όπως έλεγε ο θείος Γιάννης Καριώτης, μια Μαργετούλα Τσιριγώτη είχε κρυμμένα πολλά ασημικά. Μια που θα πήγαιναν, ας τα έπαιρναν, να μην τα βρουν οι Τούρκοι… Ξαναπήρε τον οπλισμό του από το Φρουραρχείο, μετά από φασαρία που έκανε και μάλιστα πήρε όπλα και σφαίρες και για τους άλλους. Ήταν ο Τσαγανός, ο Χατζηπαντελής και οι θείοι του Νικολής και Γιάννης».

Από τη Μυτιλήνη βγήκαν στο Λιθρί της χερσονήσου της Ερυθραίας και από κει πήγαν στο χωριό τους, το Γκιουλμπαξέ. «Δεν μπόρεσαν όμως να μπούνε στο χωριό, διότι ήταν γεμάτο τουρκικό στρατό. Έπιναν και γλεντούσαν, είχαν αναμμένες φωτιές και έψηναν το βιός μας. Τα βρήκαν όλα έτοιμα, κατσίκια, γενικά ζωντανά, κρασιά κλπ. Πήγαν οι δικοί μας έξω από το χωριό να ξεκουραστούν σε μια τσαρδάκα και βρήκαν κρεμασμένο, ένα πατριώτη μας, πολύ καλό άνθρωπο, λησμονώ το όνομα του. Την ημέρα είδαν στη θάλασσα και έπλεαν σαν βαρέλια οι σκοτωμένοι και οι πνιγμένοι, όσοι έπεσαν στη θάλασσα συμπατριώτες μας στο Καραμπουνάρι για να σωθούν από τις σφαίρες των Τούρκων. Τους έφερναν του βοριά τα κύματα. Αναγκάστηκαν λοιπόν να φύγουν. Σούρουπο ξεκίνησαν, γιατί μόνο νύχτα περπατούσαν».

 «Όπως βάδιζαν, αναφέρεται στη μαρτυρία, πετάχτηκε κάποιος μπροστά τους. Τον κυνήγησε ο πατέρας μου. Ήταν πολύ γερός στο πόδι. Τον πέρασαν για Τούρκο και όταν σήκωσε το μαχαίρι ο γέρος, αυτός φώναξε "δεν σας έκανα κακό". Τότε εξήγησε πως και εμείς Έλληνες είμαστε. "Μόνος σου είσαι;" ρώτησε. Όχι ακόμη 17 άτομα. Τους πήραν και έφθασαν στο πλοίο που τους περίμενε».

 Ιδιαίτερα φορτισμένος συναισθηματικά ο Λευτέρης Σαλιάρης ή Θωμαΐδης , ο οποίος έχει φύγει και αυτός από τη ζωή, με τη φόρτιση του να μεταφέρεται στη γραπτή του μαρτυρία, καταλήγει: «Το σημείο που δάκρυζε ο γέρος μας, όταν μας το διηγιόταν, ήταν όταν το αγοράκι έξι ετών που είχε στον ώμο του έπεσε μαζί με το πατέρα μου, σε μια απότομη κατηφοριά, και βρέθηκαν αλλού το παιδί, αλλού ο γέρος και το ντουφέκι του. Σηκώθηκαν και συνέχισαν. Μετά από λίγη ώρα ο πατέρας μου έγινε μούσκεμα. Κοιτάζει, αίμα, αίμα έτρεχε από το κεφαλάκι του παιδιού και ούτε που έκλαψε, ούτε είπε τίποτα, φοβούμενο μη το παρατήσουν και φύγουν. Ευτυχώς για το παιδί, που ο θείος Νικολής ήξερε από τέτοια και με καπνό, του έδεσαν το κεφάλι και σταμάτησε η αιμορραγία και γλίτωσε. Έχω ακούσει τόσα για το Γκιουλμπαξέ, που πρέπει να ήταν γη της επαγγελίας και ο γέρος έφυγε από τη ζωή με μεγάλο πόνο και μοναδικό για τη χαμένη πατρίδα» καταλήγει.

 *Η μαρτυρία δόθηκε στη δημοσιότητα από το Σύλλογο Μικρασιατών Σκάλας Λουτρών Μυτιλήνης «Το Δελφίνι» στα πλαίσια των δράσεων του για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή μαζί με μια φωτογραφία. Εικονίζει στρατιώτη τον Παντελή Σαλιάρη ή Θωμαίδη στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας και τον δείχνει που πιάνει το πολυβόλο. Οι δύο φαντάροι που τον κρατάν από τους ώμους είναι Γκιουλμπαξιώτες, που σκοτώθηκαν και οι δύο στο Σαγγάριο. Ο ίδιος τραυματίστηκε στα πόδια και σύντομα έγινε καλά. Οι άλλοι δύο εικονιζόμενοι κατάγονταν από το χωριό Γιατζηλάρι.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Οι «Ανθρωποφύλακες» είναι η συγκλονιστική κατάθεσή του στο Συμβούλιο της Ευρώπης και τη Διεθνή Αμνηστία με την οποία γνωστοποιούσε για πρώτη φορά διεθνώς τα φρικτά βασανιστήρια της χούντας. Κυκλοφορούν ξανά από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων, το συνεργατικό εγχείρημα στο οποίο ο ίδιος εμπιστεύτηκε το έργο το 2013. Αυτή η 14η έκδοση είναι εμπλουτισμένη με εξώφυλλα ξένων εκδόσεων και δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου.

Όπως ενημερώνει η «Εφημερίδα των Συντακτών», στην εκδήλωση συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, ο συνεταιρισμός τεχνικών του ελληνικού κινηματόγραφου ARTemis που σχεδιάζει ταινία μεγάλου μήκους βασισμένη στους «Ανθρωποφύλακες», καθώς και η κοοπερατίβα ψηφιακής επικοινωνίας Sociality, η οποία προετοιμάζει διαδικτυακό ιστότοπο αφιερωμένο στο έργο και τη δράση του Περικλή Κοροβέση.