Μπλόκο στις μεταβιβάσεις από περιοχές όπου περνάει το Κτηματολόγιο - Συνιδιοκτήτης η Κτηματική Υπηρεσία στους προσωρινούς πίνακες - Στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών παραμένει η λύση

Την κυριότητα σπιτιών, πολεοδομικών τετραγώνων, τεράστιων εκτάσεων ή και χωριών ολόκληρων που ανήκουν πάνω και από έναν αιώνα σε ιδιώτες, αμφισβητούν το Κτηματολόγιο και το ελληνικό Δημόσιο.

Ιδιοκτήτες ακινήτων πέφτουν από τα σύννεφα όταν διαπιστώνουν πως σε περιοχές όπου τελείωσαν οι δηλώσεις κτηματογράφησης, η ακίνητη περιουσία την οποία δήλωσαν εμφανίζεται σαν να ανήκει …στο Κράτος. Τότε ανακαλύπτουν πως πιάστηκαν σε παγίδα και είναι πια «όμηροι» της γραφειοκρατίας, χωρίς να μπορούν να αξιοποιήσουν ή να κινήσουν   την «ακίνητη» (πλέον) περιουσία τους –ούτε καν να την μεταβιβάσουν στα παιδιά τους!..

Από το 2018 και μετά, το μεγαλύτερο μέρος της χώρας  έχει κτηματογραφηθεί και ήδη αναρτώνται προσωρινοί χάρτες σε δημαρχεία ή άλλα κεντρικά σημεία των περιοχών αυτών, προκειμένου να ελέγξουν όλοι τι έχει δηλωθεί, για να κάνουν τυχόν ενστάσεις τους.

Ο κίνδυνος που όλοι ήξεραν, ήταν μη τυχόν παραλείψουν να δηλώσουν το ακίνητο που έχουν κάπου στην Ελλάδα, γιατί μπορεί να θεωρηθεί «αγνώστου ιδιοκτήτου» και να χρειαστούν δικαστήρια για να μην περάσει στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου. Ή επίσης να δηλώσει κάποιος άλλος ότι του ανήκει το δικό τους ακίνητο, επικαλούμενος χαρτιά, συμβολαιογραφικές πράξεις, «δια λόγου» συμβόλαια, χρησικτησία, μαρτυρίες κλπ.

Δεν φαντάζονταν καν όμως πολλοί, ότι στις περιοχές όπου δηλώνουν τις περιουσίες τους, το ίδιο κάνει ουσιαστικά και το Δημόσιο, προκειμένου να διασφαλίσει την δική του ακίνητη περιουσία από επίδοξους καταπατητές. Και τότε μπορεί το Δημόσιο να εμφανίζεται σαν … συνιδιοκτήτης στο ίδιο του το σπίτι.

«Κλειδί» της υπόθεσης είναι αν η τοπική Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου προβεί σε ενέργειες διεκδίκησης της περιουσίας που δηλώνουν ιδιώτες ή όχι. Αυτό συμβαίνει σε περιοχές όπου κάποια αεροφωτογράφηση (πχ του 1942) απεικονίζει δάσος, ή κοντά σε αιγιαλούς, όχθες και ποτάμια κλπ.

Σε τέτοια περίπτωση οι ιδιώτες καλούνται να αποδείξουν ότι είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες. Αλλά τα συμβόλαια  πολλές φορές δεν αρκούν. Και τότε αρχίζει η κόλαση!

Για παράδειγμα:

·  στη Συκιά Χαλκιδικής εδώ και 2 χρόνια ιδιοκτήτες ταλαιπωρούνται επειδή το 1933 διανεμήθηκε γη σε ακτήμονες, αλλά χωρίς να τους δοθούν οριστικοί τίτλοι κυριότητας

·  στα Μέγαρα εδώ και 2 μήνες οι ιδιοκτήτες καλούνται να προσκομίσουν τίτλους και έγγραφα (που είναι αδύνατον να έχουν) πριν από …του Όθωνα τα χρόνια (1832-1862)! Επί Όθωνος ένα μέρος της μοναστηριακής γης πέρασε στο Ελληνικό Κράτος, αλλά χωρίς σαφή όρια: πχ αποστάσεις μετριούνταν σε “βουστάδια” ή αναφέρονταν σαν σταθερά όρια  κάποια ποτάμια ή δέντρα κλπ που σήμερα δεν υπάρχουν. Και αποτέλεσμα αυτού είναι ότι, σήμερα, η Κτηματική του Δημοσίου αξιώνει την κυριότητα πάνω από 3.000 στρεμμάτων γης στις θέσεις Μαυρατζά, Βούθουλας,  Αγ. Νικολάου κλπ.

Σε τέτοιες περιπτώσεις οι τίτλοι που έχουν από τους γονείς και τους παππούδες τους δεν γίνονται δεκτοί από την διοίκηση.  Τους ζητούν έγγραφα από εποχές ή περιοχές όπου τα συμβόλαια γίνονταν προφορικά! Αλλά ακόμη και αν το κράτος επέτρεψε την χρήση των επίμαχων εκτάσεων, ή εισέπραξε φόρους και παράβολα από συμβόλαια, μεταβιβάσεις, ΕΝΦΙΑ, κτηματογραφήσεις κλπ, οι πολίτες και οι περιουσίες τους εξακολουθούν να παραμένουν στον αέρα.

Μόνον εάν περάσουν 60 μέρες μετά την ανάρτηση των πινάκων του Κτηματολογίου και δεν σπεύσει η αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία ή (το Δασαρχείο, το υπουργείο Γεωργίας κλπ)  να υποβάλουν δήλωση ή ένσταση, μπορεί να ησυχάσει ο ιδιώτης πως δεν θα κινδυνεύσει η περιουσία του από το Κράτος.

Προβλήματα  αμφισβήτησης κυριότητας προβάλλει η Κτηματική Υπηρεσία και σε Μαρούσι, Βύρωνα, Νέα Ιωνία, Χαλάνδρι, Γαλάτσι, Πεντέλη (σσ: ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει ακόμα κτηματογραφηθεί).

Ζητείται λύση

Στο υπουργείο Οικονομικών ετοιμάζουν μία νέα ρύθμιση έναντι αντιτίμου, την οποία προαναγγέλλει μάλιστα και ο κρατικός προϋπολογισμός του 2022. Όπως αναφέρει «η τακτοποίηση των κατεχομένων Δημόσιων και Ανταλλαξίμων Κτημάτων στοχεύει στην εξάλειψη κοινωνικών αδικιών ιστορικά τεκμηριωμένων, συγκρούσεων και διεκδικήσεων που εκδηλώνονται κάθε φορά που η Πολιτεία προσπαθεί να προστατεύσει με συγκεκριμένα μέτρα, αλλά με χρονική υστέρηση, στην περιουσία της, στην εισροή σημαντικών εσόδων στον κρατικό προϋπολογισμό, στην αποτελεσματική προστασία της κοινόχρηστης περιουσίας του δημοσίου και στην απελευθέρωση των αρμόδιων διοικητικών υπηρεσιών και των δικαστηρίων από σημαντικό αριθμό δικών, εξόδων και γραφειοκρατικών διαδικασιών», αναφέρεται στην εισηγητική έκθεσή του.

Ωστόσο και η λύση αυτή -που παραμένει στο συρτάρι όμως γιατί συναντά αντιδράσεις και αγκυλώσεις- ίσως δεν είναι αρκετή για περιπτώσεις που άπτονται του Συντάγματος, όπως πχ αν θεωρούνται δάση εκτάσεις που έχουν ήδη από δεκαετίες κτιστεί νόμιμα.

Για τα εντός σχεδίου ακίνητα μάλιστα, ο προ 20ετίας νόμος του Κτηματολογίου (ν. 3127/2003 άρθρ. 4 ) έλαβε ειδική πρόνοια για να αποτρέψει την αρπαγή των ακινήτων από το Δημόσιο. Και θα ήταν και παράλογο ίσως, αν το ίδιο το Δημόσιο που έχει πολεοδομήσει γη, να την ζητάει πίσω από τους ιδιώτες που την αγόρασαν.

Αντίστοιχη νέα ρύθμιση όμως, ή επέκταση και αναδιατύπωση της παλαιάς, χρειάζεται και τώρα που η κτηματογράφηση καλύπτει και τις περισσότερες «εκτός σχεδίου» περιοχές της χώρας.

Πηγή: newmoney.gr

Το κοινοβούλιο της Νέας Ζηλανδίας ψήφισε την Τρίτη σχεδόν ομόφωνα νόμο που απαγορεύει τις πρακτικές που αποσκοπούν στη βίαιη αλλαγή του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου ή της έκφρασης φύλου ενός ατόμου, γνωστές ως θεραπείες μεταστροφής.

Σύμφωνα με το Reuters, το νομοσχέδιο, το οποίο κατέθεσε η κυβέρνηση πέρυσι, πέρασε με 112 ψήφους υπέρ και οκτώ ψήφους κατά.

«Αυτή είναι μια μεγάλη μέρα για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα της Νέας Ζηλανδίας», δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης Kris Faafoi. «Οι πρακτικές μεταστροφής δεν έχουν θέση στη σύγχρονη Νέα Ζηλανδία».

Η κυβέρνηση είπε ότι πρακτικές όπως η θεραπεία μεταστροφής δεν αποδίδουν, είναι ευρέως απαξιωμένες και προκαλούν βλάβη.

Η νομοθεσία καθορίζει επίσης τι δεν είναι πρακτική μεταστροφής και προστατεύει το δικαίωμα έκφρασης γνώμης, πεποιθήσεων, θρησκευτικών πεποιθήσεων ή αρχών που δεν αποσκοπούν στην αλλαγή ή την καταστολή του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου ή της έκφρασης φύλου ενός ατόμου.

Η κυβέρνηση είπε ότι κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης είχε λάβει σχεδόν 107.000 δημόσιες απόψεις για το νομοσχέδιο, τον υψηλότερο αριθμό σχολίων που έλαβε ποτέ για οποιαδήποτε νομοθεσία.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία, θα είναι αδίκημα η εκτέλεση πρακτικών μεταστροφής σε παιδί ή νεαρό άτομο ηλικίας κάτω των 18 ετών ή σε άτομο με μειωμένη ικανότητα λήψης αποφάσεων. Τέτοια αδικήματα υπόκεινται σε φυλάκιση έως και τριών ετών.

Θα είναι επίσης αδίκημα η εκτέλεση πρακτικών μεταστροφής σε οποιονδήποτε – ανεξαρτήτως ηλικίας – όπου οι πρακτικές έχουν προκαλέσει σοβαρή βλάβη και οι παραβάτες μπορεί να υπόκεινται σε φυλάκιση έως και πέντε ετών.

Οι νόμοι κατά των θεραπειών μεταστροφής έχουν αποκτήσει δυναμική σε όλο τον κόσμο. Το κοινοβούλιο του Καναδά ψήφισε ομόφωνα πέρυσι την απαγόρευση της θεραπείας μεταστροφής των LGBT.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν νομοθετήσει ομοσπονδιακή απαγόρευση, αλλά αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ, όπως η Καλιφόρνια, το Κολοράντο, η Νέα Υόρκη, η Ουάσιγκτον και η Γιούτα, απαγορεύουν τέτοιες πρακτικές σε κάποιο βαθμό.

Σημειώνεται ότι με στόχο την αλλαγή του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου ενός ατόμου, η θεραπεία μεταστροπής μπορεί να περιλαμβάνει “ψυχοθεραπεία”, ύπνωση, ηλεκτροσόκ και νηστεία. Σε ακραίες περιπτώσεις, έχουν καταγγελθεί εξορκισμός και «διορθωτικός βιασμός» για λεσβίες.

Ο τερματισμός των θεραπειών μεταστροφής ήταν μια από τις προεκλογικές υποσχέσεις της πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας, Jacinda Ardern, όταν εξελέγη για δεύτερη θητεία πέρυσι.

Αυθορμήτως

Λαμπρινή Θωμά

Η φτώχεια, η ανέχεια, η απελπισία που έφερε στο φως το πρόσφατο περιστατικό με την 70χρονη δεν εξαφανίζονται με αντιδράσεις λίγων ημερών ή την αποκατάσταση του δικαίου σε μία περίπτωση.

• Είναι συγκινητικός και όμορφος ο τρόπος που οι περισσότεροι γύρω μου, οι φίλοι κι αγαπημένοι, αντέδρασαν στην υπόθεση της 70χρονης κυρίας η οποία μηνύθηκε από τα Lidl, γιατί έκλεψε φαγητό. Η τωρινή επανάληψη του Γιάννη Αγιάννη, η υπόθεση των σύγχρονων Αθλίων και ο Ιαβέρης των μανατζαραίων του Lidl προκάλεσε τα αντανακλαστικά της κοινωνίας, όπως συνηθίζουμε να λέμε, αντανακλαστικά υγιή και ευγενή για τους περισσότερους από μας.

Γιάννης Αγιάννης. Η εξαθλίωσή του φτωχού κόσμου, και η ανάγκη για δικαιοσύνη, ψωμί και ελευθερία, είναι η πολλοστή φορά που καταγράφονται στα δυτικά προάστια, ειδικά στα μνημονιακά χρόνια.

Μια από τις πιο γνωστές καταγραμμένες περιπτώσεις εκείνη του Θανάση Καναούτη. Το 19χρονο αγόρι σκοτώθηκε πέφτοντας από το τραμ για ένα γαμοεισιτήριο, στο Περιστέρι. Τότε που οι μνημονιακές κυβερνήσεις δίναν μπόνους σε όποιον ελεγκτή έπιανε τους λαθρεπιβάτες της ανάγκης, και ο Θανάσης το πλήρωσε με τη ζωή του.

Τότε, γράφαμε στο ΤΡΡ: «Δεν πρόκειται για δολοφονία, τουλάχιστον εκ προθέσεως ― το 19χρονο παιδί σκόνταψε πέφτοντας στο κενό, λένε οι ως τώρα ενδείξεις. Πρόκειται όμως για τραγωδία. Μια τραγωδία η οποία δεν αποτελεί απλό αποτέλεσμα της «κακιάς στιγμής» ή της νεανικής παρόρμησης. Αποτελεί ταυτόχρονα εκδήλωση μιας μακρόχρονης και επίμονης διαδικασίας συντριβής και της χώρας μας και ημών, των κατοίκων της. Οι ηθικολογούντες επί της τιμής του εισιτηρίου και οι συμπολιτευόμενοι διανοούμενοι μπορεί να μην το αισθάνονται, αλλά ο απλός κόσμος το ένιωσε από την πρώτη στιγμή: ο Θανάσης συνετρίβη.

Ο Θανάσης συνετρίβη στο Περιστέρι. Τον τρίτο μεγαλύτερο Δήμο της χώρας (και σπίτι μου). Δήμο εργατών, οικοδόμων, υπαλλήλων, που εργάστηκαν χρόνια για να αποκτήσουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους και να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Ένα φτωχό, λαϊκό προάστιο ― με ανθρώπους και ιστορίες που έλειπαν πάντα από την εκσυγχρονιστική προπαγάνδα της Ελλάδας «στους ισχυρούς της Ευρώπης», όπως έλειπαν και από τις ταινίες, τα βιβλία και τις αφηγήσεις της κυριλέ μας διανόησης.

Οσες κατηγορίες ανέργων χωρά μια φράση, κι ακόμη περισσότερες, χωράει το Περιστέρι. Τα εκατοντάδες λουκέτα, η ανεργία, οι περικοπές, η εξάντληση της αυστηρότητας στους αδυνατούντες να πληρώσουν, η απειλή της εφορίας και της κατάσχεσης, η αίσθηση πνιγμού δίχως καμμία διέξοδο ― όλα αυτά είναι η καθημερινότητα (και) στο Περιστέρι. Όλα αυτά κατασκεύασαν το σκηνικό στο οποίο εξελίχθηκε η τραγωδία, το σκηνικό μιας παράστασης που έστησαν η κυβέρνηση με την Τρόικα και διαφήμισαν ως αναγκαία οι δημοσιολογούντες μνημονιακοί, οι συμπολιτευόμενοι και οι «κοινωνικοί αυτοματιστές».

Ο Θανάσης δεν πλήρωσε το αντίτιμο του εισιτηρίου. Όπως και ο Γιάννης Αγιάννης είχε όντως κλέψει εκείνο το ψωμί. Ναι, ο ελεγκτής «απλώς» έκανε τη δουλειά που του είχαν αναθέσει. Όπως άλλωστε και ο επιθεωρητής Ιαβέρης. Και, ναι, ο Θανάσης μπορούσε να επιλέξει να μην πηδήξει από το τρόλλεϋ. Το βάρος όμως των 80 ευρώ του προστίμου δεν είχε επιλογή να μην το νιώσει. Ιδιαίτερα σε μια εποχή που αυτά τα 80 ευρώ αντιστοιχούν στο 1/4 του μηνιάτικου πολλών από τους νέους που έχουν την τύχη να εργάζονται.

Ο 19χρονος Θανάσης ― που αγχώθηκε για ογδόντα ευρώ πρόστιμο ― δεν είναι περίπτωση μοναδική.

Είναι ένας από τα εκατομμύρια των ανέργων που αγχώνονται για τα χρήματα του μήνα, για το νοίκι, για το φαγητό, για τα έξοδα των παιδιών. Ένας από τα εκατομμύρια ηλικιωμένων που μετράνε τα λεφτά, και ζυγιάζουν αν θα πάρουν τα ψώνια του μήνα ή τα φάρμακα που χρειάζονται. Ένας από τα εκατομμύρια των ελεύθερων επαγγελματιών που τρέμουν τις απειλητικές επιστολές του ΟΑΕΕ. Ένας από τις εκατοντάδες χιλιάδες μικρέμπορους και καταστηματάρχες που έβαλαν ή ετοιμάζουν το λουκέτο. Ένας από τις εκατοντάδες χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων που, ύστερα από περικοπές 40%, περιμένουν τις μουσικές καρέκλες των απολύσεων που διέταξε η τρόικα. Και αν στην περίπτωση του Θανάση ήρθε αποπάνω και η «κακιά η ώρα», στις χιλιάδες αυτοκτονίες συμπολιτών μας, συχνά με σημειώματα περί οικονομικής και κοινωνικής ασφυξίας, το έγκλημα είναι προμελετημένο.

Το κυνήγι των ογδόντα ευρώ από το σύγχρονο Ιαβέρη ― ξημερώματα, σε λαϊκή γειτονιά όπου η κρίση θερίζει, σε νέο παιδί όπου η ανεργία θερίζει, με το τσαμπουκά του κυνηγού κεφαλών ― είναι μικρογραφία της πολιτικής του Μνημονιακού κράτους. Ενός κράτους το οποίο ξετινάζει τους ασθενέστερους ενώ στηρίζει τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, το οποίο απαιτεί όλο και περισσότερα χωρίς να αναγνωρίζει κρίση και ανεργία, το οποίο απειλεί (με απολύσεις, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς) ― ενός κράτους, εντέλει, για το οποίο το εισιτήριο που δεν έκοψε ο Θανάσης αποτελεί μια ακόμη αφορμή για να φωνάξει «μαζί τα φάγαμε».».

Για την ιστορία, πέντε χρόνια μετά το θάνατο του Θανάση, το Συμβούλιο Εφετών με αμετάκλητο βούλευμά του έβαζε την υπόθεση στο αρχείο. Δεν έφταιγε κανείς για το θάνατο του 19χρονου…

Κατά σύμπτωσιν, οι γονείς του Θανάση δούλευαν σε σουπερ μάρκετ. Ελληνικής ιδιοκτησίας. Στο «Σκλαβενίτη», που τους έδωσε όση άδεια χρειάζονταν για να κλάψουν το παιδί τους, που έστειλε στεφάνια στην κηδεία. Την κηδεία που μαζί με το Νίκο Βεντούρα είχαμε καλύψει τότε για το ΤΡΡ. Εμείς και οι άνθρωποι της γειτονιάς, κι οι εργαζόμενοι του Σκλαβενίτη εκεί, περιστεριώτες οι ίδιοι.

Η ανέχεια που οδήγησε την 70χρονη να κλέψει είναι και πάλι η συγκάτοικός μας στα δυτικά. Εκεί που σταματήσαμε και τις πρώτες κατασχέσεις σπιτιών, εμείς, οι σύντροφοι και οι γείτονες – θυμάμαι το μήνυμα που έλαβα από τα παιδιά στο Εργατικό Κέντρο Περιστερίου όταν ξεκίνησαν οι τραπεζικές ενέργειες κι έπρεπε να είμαστε «όλοι εκεί». Εκεί που σήμερα δεν μπορούμε να σταματήσουμε την ανέχεια και χάνουμε και την μικρή μας, τόση δα, ανεξαρτησία, την χτισμένη με τα ίδια μας τα χέρια.

Η φτώχεια στα δυτικά προάστια της Αθήνας, εκεί που το κράτος των αρίστων βλέπει υδραυλικούς, είναι εγγενής. Αν δεν υπήρχε η μικροϊδιοκτησία, το δικό μαw κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας, δεν θα ανασαίναμε ποτέ, έστω όσο ανασάναμε, και όσο πρόλαβαν και ανάσαναν οι γονείς κι οι παππούδες μας. Αυτό το κεραμίδι που είχε γίνει και η υπόσχεση ενός καλύτερου μέλλοντος από τους γονείς μας προς εμάς.

Στα δυτικά, μια ιστορία επαναλαμβάνεται από οικογένεια σε οικογένεια: οι πρώτοι ήρθαν από τα χωριά, εργάτες και οικοδόμοι, τη δεκαετία του ’50 και του ’60, να χτίσουν την Αθήνα του Καραμανλή. Πήραν με δόσεις ένα οικόπεδο κάπου κοντά στους χωριανούς τους, το σπίτι χτίστηκε παράνομο από τον νέο πατριάρχη και τους φίλους του, με τα ίδια τους τα χέρια, με τη γυναίκα να μαγειρεύει το φτηνό φαγητό, μια κατσαρόλα φασολάδα για όλους που βοηθούσαν. Ύστερα, νομιμοποιήθηκε ελέω ψήφων, ήρθαν τα δύο παιδιά, νέο δάνειο με το που είχε εξοφληθεί το οικόπεδο, να γίνει το σπίτι εκείνο τριόροφο, ένας όροφος για τους γονείς, από ένας για τα παιδιά, που σπούδασαν με αγώνες σε κάποια σχολή του (ταξικού) πανεπιστημίου, στηριζόμενα στους ώμους που λυγίζαν χρόνια από το βάρος της επιβίωσης, για να μην λυγίσουν τα παιδιά τους.

Με τη στήριξη των χωριανών που γίναν γείτονες, με σκληρή δουλειά, με τον ιδρώτα και τις μετρημένες πενταροδεκάρες. Και με μικροκλοπές από το μπακάλικο της γειτονιάς, του κυρίου Χανδρινού, του μπακάλη στην Ελαιών. Για εκείνο που δεν είχαμε. Χωρίς αστυνομία. Με το κο Χανδρινό να κάνει τα στραβά μάτια ή να ενημερώνει ώστε να βοηθηθεί ο άνθρωπός μας. Με την ανθρωπιά της μικρής κλίμακας, ακόμη και αν υπήρχε μέσα της ένα «εγώ ξέφυγα»: ακόμη κι αν ξέφυγε, δεν ξέχασε και στέκεται στο διπλανό. Όχι πάντα. Αλλά πολύ περισσότερο από άλλες κοινωνίες, και ας πέρασαν «διαφωτισμό».

Με τον δικό μας τρόπο κι ό,τι αυτός έσωσε – κι ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη τη σνομπαρία επί των λαϊκών νοικοκυραίων (λες και οι σνομπάροντες ήταν κατα τα άλλα στο τσαφ να φέρουν την επανάσταση και τους κρατάνε πίσω οι υδραυλικοί των λαϊκών προαστίων και όσοι με χίλιους κόπους «έβαλαν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους»).

Λέω συχνά μια ιστορία από την παιδική μου ηλικία.

Εκεί, στην κομμουνιστική Πετρούπολη που μεγάλωσα, εκεί που πολλοί πατεράδες ήταν στις φυλακές και τις εξορίες, που η ανεργία είχε πολιτικά χαρακτηριστικά, υπήρχε ένας ψηφοφόρος της δεξιάς, γείτονας, που δούλευε στη Βαρβάκειο. Τα Σάββατα έφερνε κεφαλάκια, το πιο φτηνό κομμάτι που θα το πετούσαν, για να δώσει στις οικογένειες των κομμουνιστών που βρίσκονταν στην υποχρεωτική ανέχεια ενός εκδικητικού βάρβαρου κράτους. Ήταν δεξιός κι ήταν γείτονας κι άνθρωπος. Κι ήταν το μόνο κρέας που έμπαινε στα σπίτια των κομμουνιστών. Κοινωνικός ιστός. Που όσο κι αν έχει διαρραγεί, κάτι έχει αφήσει. Μακριά από τη στάση του Ιαβέρη. Που μας βλέπει σαν κλέφτες από τα Lidl.

Μεγαλώσαμε με το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας ως πρώτο ζητούμενο της εργατικής ή μικροαστικής μας οικογένειας. Για όλους. Κι αυτό το κεραμίδι τώρα βγαίνει στο σφυρί. Αυτό το κεραμίδι μάθαμε ότι είναι η αξιοπρέπειά μας, μαζί με τη δουλειά. Και τα δύο είναι οι μεγάλες απουσίες στα σημερινά δυτικά προάστια. Τα σπίτια που χτίστηκαν για παιδιά ή εγγόνια βγαίνουν στο σφυρί των τραπεζών, οι δουλειές είναι λίγες, κακοπληρωμένες και στραγγαλιστικές, η ανέχεια στα προάστια των «υδραυλικών» τσακίζει. Κι εμείς, «γέννημα θρέμμα δυτικής Αττικής», γινόμαστε έρμαιο των συνθηκών. Ή δουλεύουμε για τα Lidl ή ψωνίζουμε από τα Lidl ή κλέβουμε από τα Lidl. Που δεν έχουν καμμία σχέση με τον κύριο Χανδρινό. Που δεν αποτελούν κομμάτι κανενός κοινωνικού ιστού, αλλά είναι γνήσια τέκνα του γερμανού μας Ιαβέρη.

Δουλεύουμε για τα Lidl. Έμαθα, από ασφαλή πηγή, ότι όποιος υπάλληλος των Lidl αφήσει να περάσουν της γης οι κολασμένοι με κάτι «κλεμμένο», ξεχασμένο στο καλάθι «δύο ή τρεις φορές» απολύεται – είναι δουλειά τους να ελέγχουν αν το καλάθι άδειασε όλο και πληρώθηκαν όλα. Έχεις δικαίωμα να κάνεις τα στραβά μάτια ή να αφαιρεθείς, δουλεύοντας σαν το σκυλί, μόνο μια φορά: η δεύτερη μπορεί να σου κοστίσει τη δουλειά σου, η τρίτη θα στην κοστίσει σίγουρα. Οι υπάλληλοι είναι, επίσης, σε μεγάλο ποσοστό, άνθρωποι των ίδιων προαστίων, των ίδιων καταβολών, πιθανώς γείτονες των «κλεφτών». Είναι άνθρωποι που προσπαθούν να στηρίξουν οικογένειες και που χρειάζονται τη δουλειά, την αξιοπρέπειά τους, όσο το χρειαζόμαστε όλοι, όπως χρειαζόμαστε όλοι το ψωμί. Αυτό το ψωμί που ο Κροπότκιν έκανε σημαία των αγώνων μας.

Ψωνίζουμε από τα Lidl. Όσο ευγενική και αν είναι η παρόρμηση όλων μας να ζητήσουμε «μποϊκοτάζ» η σκληρή αλήθεια παραμένει: τα πέντε, δέκα, είκοσι ευρώ το μήνα που γλιτώνεις ψωνίζοντας από τα φτηνότερα σούπερ μάρκετ είναι πολύτιμα για ένα σωρό νοικοκυριά. Μπορεί η Μανωλίδου να έχει βρει πως ζεις μια οικογένεια με τρία παιδιά με 38 ευρώ σουπερ μάρκετ την εβδομάδα, όμως εμείς ξέρουμε πως αυτό δε γίνεται. Δεν μπορείς να πληρώσεις παραπάνω από ό,τι έχεις για φαγητό, όπως δεν μπορείς και να ζεσταθείς ή να πάψεις να ανησυχείς για το σπίτι που θα σου αρπάξουν οι τράπεζες, όπως δεν μπορεί να πάψουν να σε τσακίζουν τα τηλέφωνα των εισπρακτικών και το ότι τώρα πια δεν μπορείς καν να στείλεις το παιδί σου να σπουδάσει εκτός Αθηνών σε αυτό το ταξικό πανεπιστήμιο. Κι αυτά, αν είσαι υγιής.

Κλέβουμε από τα Lidl. Η κυρία Σπυράκη, η 70χρονη που το Lidl ήθελε να διώξει σώνει και καλά, και χρειάστηκε παρέμβαση υπουργείου για να μην το κάνει, είπε στο open: «Σκότωσα την αξιοπρέπειά μου, όλο αυτό είναι ανάξιο. Είχα πεθυμήσει να πάρω δύο – τρία κιλά κρέας, να φωνάξω τα παιδάκια μου να φάμε όλοι μαζί μια μέρα, όχι να με φωνάζουν μόνο αυτά. Ήθελα να φτιάξω κάτι με τα χεράκια μου όπως παλιά. Πήγα μέχρι το ράφι, τα είδα και έφυγα και ο διάολος με γύρισε πίσω. “Άντε βρε”, λέω, “πάρε να κάνεις στα παιδάκια σου ένα φαΐ. Έχω πρόβλημα με ένα δάνειο. Το πήρα για να παντρέψω τα παιδάκια μου πριν από 15 χρόνια. Άμα μου φύγει αυτός ο βραχνάς θα ξαναγεννηθώ, θα προσφέρω στον κόσμο με αυτά τα λεφτά. Για αυτό δεν ήθελα να μάθουν τίποτα. Είναι δύο επιστήμονες, αλλά άτυχα τα φουκαριάρικα από τις δουλειές τους. Πήραν και αυτά δάνεια γιατί εγώ μέχρι τα μπετά τους έφτασα με κάτι ψιλά που είχε αφήσει ο μπαμπάς τους και δούλεψα κι εγώ…. 800 ευρώ το μήνα, αλλά θέλω 400 μόνο για την υγεία μου, ούτε 100 ευρώ για φαΐ δεν έχω αλλά δε με νοιάζει, το ορκίζομαι στα κόκκαλα του παιδιού μου».

Τα μπετά που δεν γίναν σπίτι. Τα δάνεια. Το τραπέζι που δε βλέπει πια κρέας, το κρύο που σου περονιάζει το κόκκαλο, οι λογαριασμοί που σε πλακώνουν. Η αξιοπρέπεια που αρνείσαι να αρνηθείς. Και η προτεστάντικη λογική των Ιαβέρηδων αυτού του κόσμου, η οποία εξαπλώνεται παντού, από τα Lidl έως τον Ιανό, και από την δικαιοσύνη που συλλαμβάνει πλανόδιους πωλητές έως τους ελεγκτές που κυνηγούν τους θανάσηδες. Κι εμείς δεσμώτες, να χάνουμε την ελάχιστη, μικρή μας, μικροαστική μας έστω, ελευθερία.

• Πηγή: thepressproject.gr

Οι χώρες της ανατολικής Αφρικής βρίσκονται αντιμέτωπες με τις χειρότερες συνθήκες λειψυδρίας των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών, όπως σημειώνουν διεθνείς οργανισμοί ανθρωπιστικής αρωγής, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.

Σύμφωνα – πιο συγκεκριμένα – με τον οργανισμό World Food Programme, οι άνθρωποι που βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας κατά το πρώτο τρίμηνο του 2022 σε Αιθιοπία, Κένυα και Σομαλία ξεπερνούν τα 13 εκατομμύρια, ενώ οι συνθήκες της ανομβρίας σε αυτές τις χώρες είναι οι χειρότερες που έχουν παρατηρηθεί εκεί από το 1981 και έπειτα.  

Τα προβλήματα είναι ιδιαίτερα έντονα στη Σομαλία, όπου μόνο φέτος, από την αρχή της χρονιάς και έπειτα, περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι υπολογίζεται πως έχουν εκτοπιστεί εγκαταλείποντας τις εστίες τους στην προσπάθειά τους να βρουν νερό και φαγητό, όπως σημειώνει σε δημοσίευμά του ο Guardian.

Ενδεικτική της κατάστασης: η σχετική προειδοποίησης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών σύμφωνα με τις σχετικές εκθέσεις του οποίου, ειδικά η Σομαλία βρίσκεται πια στο χείλος μιας δυνητικής «καταστροφής», με το 25% του πληθυσμού της (πάνω από 4 εκατομμύρια ανθρώπους) να χρειάζονται άμεσα ανθρωπιστική βοήθεια.

Με πληροφορίες από the Guardian  

Ο υπουργός ισχυρίστηκε ότι χάρη στις επιδοτήσεις η λιανική τιμή του ρεύματος στην χώρα μας, είναι στις 7 φθηνότερες της Ευρώπης.  

Συνεχίζει να προκαλεί με τις δηλώσεις του ο υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Κώστας Σκρέκας, ο οποίος μετά τις συμβουλές προς τους πολίτες να μην αφήνουν ούτε μία λάμπα ανοιχτή και να ξεχνούν ανοιχτό τον θερμοσίφωνα, συνέχισε να επαίρεται για τη λιανική τιμή του ρεύματος στην χώρα μας.

Πιο αναλυτικά, μιλώντας σήμερα στον ΣΚΑΪ ο Υπουργός ομολόγησε ότι το ρεύμα είναι ακριβό, αλλά η κυβέρνηση αξιοποιεί μέχρι και το τελευταίο ευρώ, καθώς όπως ισχυρίστηκε, ένα μέσο νοικοκυριό επιβαρύνεται λιγότερο από τις αυξήσεις λόγω των κυβερνητικών επιδοτήσεων.

Όπως είπε, η χώρα έχει την πιο ακριβή χονδρική τιμή στην Ευρώπη, μαζί με την Ιταλία. Ωστόσο ο υπουργός ισχυρίστηκε ότι χάρη στις επιδοτήσεις η λιανική τιμή την κατατάσσει είναι στις 7 φθηνότερες της Ευρώπης.

Συγκεκριμένα παραδέχθηκε ότι «η Ελλάδα πραγματικά το 2021 ήταν δεύτερη πίσω από την Ιταλία, με πολύ ακριβή τιμή χονδρικής. Η λιανική τιμή στην Ελλάδα ρεύματος είναι στις 7 φθηνότερες της Ευρώπης αυτό συμβαίνει γιατί επιδοτούμε τους λογαριασμούς» ισχυρίστηκε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

«Επίσης έχουμε δημιουργήσει έκτακτο αριθμό ενεργειακής αλληλεγγύης, τον 15902 όπου όποιος βρίσκεται σε απολυτή οικονομική δυσχέρεια και επανασυνδέεται το ρεύμα του» δήλωσε.

 Ερωτηθείς για το γεγονός ότι ο η αξιωματική αντιπολίτευση ζητεί μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, είπε ότι «ο ΕΦΚ στο φυσικό αέριο είναι μόλις 1 ευρώ τη θερμική μεγαβατώρα, εμείς επιδοτούμε με 20 ευρώ, δηλαδή 20 φορές παραπάνω από τον ΕΦΚ και επιπλέον 20 ευρώ παραπάνω δίνει η ΔΕΠΑ Αερίου, άρα 40 ευρώ παραπάνω έκπτωση». Στον ηλεκτρικό, πρόσθεσε, ο ΕΦΚ είναι μόλις 5 ευρώ, όταν επιδοτούμε τη μεγαβατώρα με 150 ευρώ.

Για την αύξηση του κόστους στους λογαριασμούς των επιχειρήσεων που έφερε η ρήτρα αναπροσαρμογής, ανέφερε ότι μετά από έγκριση από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ, η κυβέρνηση υποστηρίζει με 65 ευρώ ανά μεγαβατώρα, το οποίο ωστόσο θα αρχίσει να φαίνεται στους εκκαθαριστικούς λογαριασμούς του Φεβρουαρίου. Τόνισε μάλιστα πως «είναι το μέγιστο που μπορούμε να κάνουμε».

Πηγή: www.rosa.gr

Πρόστιμα συνολικού ύψους 220.000 ευρώ, σε τρεις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων που εμπορεύονται, μεταξύ άλλων, προϊόντα τεχνολογίας, επιβλήθηκαν από τη γενική διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η γενική γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, οι παραβάσεις αφορούν σε διατάξεις της νομοθεσίας για την προστασία του καταναλωτή και συγκεκριμένα στα εξής:

• Στην παροχή παραπλανητικών πληροφοριών σχετικά με τη διαθεσιμότητα και τον χρόνο παράδοσης των προϊόντων που οι εταιρείες πρόβαλαν στον ιστότοπό τους.

• Στη μη έγκαιρη ενημέρωση των καταναλωτών για την έλλειψη της διαθεσιμότητας του προϊόντος, παρόλο που είχε εισπραχθεί το τίμημα.

Επιπλέον, διαπιστώθηκε:

• Πολύ μεγάλη δυσχέρεια επικοινωνίας με τις εταιρείες μέσω τηλεφώνου ή e-mail, προκειμένου οι καταναλωτές να μπορέσουν να ενημερωθούν για την πορεία εκτέλεσης της ηλεκτρονικής παραγγελίας τους και να ασκήσουν τα δικαιώματά τους.

• Μη έγκαιρη επιστροφή του τιμήματος στους καταναλωτές που ακύρωσαν την ηλεκτρονική παραγγελία τους λόγω μη παράδοσης του προϊόντος.

• Μη ακριβής ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με το δικαίωμα υπαναχώρησής τους από τις αγορές από απόσταση. Οι εταιρείες ιδίως δεν αναγνώριζαν το δικαίωμα αυτό στην περίπτωση που το προϊόν έχει τεθεί σε λειτουργία έστω και μια φορά ή έχει φθορές στη συσκευασία του, παρά την υποχρέωσή τους να δεχθούν την υπαναχώρηση με επιστροφή, ενδεχομένως, μειωμένου τιμήματος.

• Μη συμμόρφωση των εταιρειών με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη νόμιμη εγγύηση σε περιπτώσεις παράδοσης ελαττωματικών προϊόντων και άρνησή τους ακόμη και να παραλάβουν στα καταστήματά τους τα προς έλεγχο ελαττωματικά προϊόντα.

Υπενθυμίζεται ότι οι καταναλωτές μπορούν να καταγγέλλουν φαινόμενα παραβάσεων της καταναλωτικής νομοθεσίας στη γραμμή καταναλωτή 1520 που λειτουργεί 

Τη διαγραφή του ευρωβουλευτή Γιώργου Κύρτσου από τη Νέα Δημοκρατία, ανακοίνωσε το κυβερνών κόμμα το πρωί της Παρασκευής. Ο ευρωβουλευτής, το τελευταίο διάστημα άσκησε σφοδρότατη κριτική στην κυβέρνηση με αιχμές τη διαχείριση της πανδημίας, τους χειρισμούς στο μέτωπο της οικονομίας, αλλά και τα όσα είπε για τις διώξεις σε βάρος Ελλήνων δημοσιογράφων.

Αφορμή για τη διαγραφή του κ. Κύρτσου στάθηκε το εξής tweet: «Παγίδα για κυβέρνηση, Ελλάδα η δίωξη δημοσιογράφων, Τουλουπάκη. Η κόντρα Βρυξελλών-Ουγγαρίας, Πολωνίας για κράτος Δικαίου στο ζενίθ. Το Ευρ. Δικαστήριο δέχθηκε σύνδεση κονδυλίων με σεβασμό δικαιωμάτων. Η κριτική από έγκυρα ΜΜΕ,όπως ARTE,σκληραίνει. Το Μαξίμου θεατής των εξελίξεων».

Όπως σημειώνει η ΝΔ σε ανακοίνωσή της, ο κ. Κύρτσος, «δυσφημεί διεθνώς τη χώρα αμφισβητώντας την ανεξαρτησία της ελληνικής δικαιοσύνης και συγκρίνοντας την Ελλάδα με κράτη που παραβιάζουν τους κανόνες του κράτους δικαίου. Με τη στάση του προσβάλλει όλους εκείνους που τον εμπιστεύθηκαν να τους εκπροσωπεί».

«Δυσφημεί διεθνώς τη χώρα»

Η ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας: «Mε απόφαση του Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. Παύλου Μαρινάκη, ο Ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος διαγράφεται από τη Νέα Δημοκρατία. Ο κ.Κύρτσος ο οποίος εξελέγη με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ, με εντολή από τους ψηφοφόρους να προωθεί τις ελληνικές θέσεις στο Ευρωκοινοβούλιο, με τις αναρτήσεις του κάνει εντελώς το αντίθετο. Δυσφημεί διεθνώς τη χώρα αμφισβητώντας την ανεξαρτησία της ελληνικής δικαιοσύνης και συγκρίνοντας την Ελλάδα με κράτη που παραβιάζουν τους κανόνες του κράτους δικαίου. Με τη στάση του προσβάλλει όλους εκείνους που τον εμπιστεύθηκαν να τους εκπροσωπεί. Μέχρι σήμερα έγινε ανεκτή η όποια κριτική του στην κυβέρνηση, ακόμη κι αν ξεπερνούσε τα όρια. Ανοχή όμως στην δυσφήμιση της χώρας δεν μπορεί να υπάρξει.

Πιο συγκεκριμένα εφαρμόστηκε το άρθρο 5 §1.2 του καταστικού της Νέας Δημοκρατίας σύμφωνα με το οποίο η απώλεια της ιδιότητας του μέλους επέρχεται «Με την αυτόβουλη απομάκρυνσή του από το κόμμα, η οποία εκδηλώνεται με λόγο ή πράξη και προκύπτει κατάδηλα, ενδεικτικά με την εγγραφή του σε άλλο πολιτικό κόμμα, ή με δημόσιες εκδηλώσεις του που αντιστρατεύονται έντονα τις ιδεολογικές και πολιτικές αρχές του κόμματος ή προωθούν το ρατσισμό, το μίσος και τη βία ή αμφισβητούν το κράτος δικαίου και το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα της χώρας.

Η διαπίστωση της συνδρομής των παραπάνω γίνεται με απόφαση του Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής».

Ο υπάλληλος τα βρόντηξε από μικροφώνου και παραιτήθηκε ενώ καυτηρίασε και την πολιτική της εταιρίας.

Στην Ελλάδα ένα από τα πρώτα θέματα της επικαιρότητας είναι η γιαγιά που συνελήφθη επειδή πήγε να κλέψει τρόφιμα από σούπερ μάρκετ για να φάει. Ενώ οι πελάτες του σούπερ μάρκετ έλεγαν στο διευθυντή να την αφήσει και ότι θα πληρώσουνε εκείνοι το ποσό, ενώ οι ίδιοι οι αστυνομικοί τον παρότρυναν να μην κάνει μήνυση, εκείνος είπε ότι η πολιτική της εταιρίας είναι αυτή και πρέπει να την ακολουθήσει.

Ακολούθησε θύελλα αντιδράσεων στα social media, με το twitter να γεμίζει από διαμαρτυρίες κόσμου, μέχρι που η εταιρία αναγκάστηκε να ανακοινώσει ότι δεν θα κινηθεί νομικά εναντίον της γιαγιάς. Αυτά στην Ελλάδα.

Στις ΗΠΑ υπάλληλος των σουπερ μάρκετ Walmart, αποφάσισε να παραιτηθεί με έναν εντυπωσιακό τρόπο. Την ώρα που το υπερ – κατάστημα ήταν γεμάτο πελάτες, έπιασε το μικρόφωνο του ταμείου, και άρχισε να απαριθμεί τους λόγους που παραιτείται από την εταιρία.

Και σε αυτήν την περίπτωση η δύναμη των social media ήταν τεράστια αφού το βίντεο ανέβηκε στο Tik Tok και μέσα σε λίγα λεπτά έγινε viral. Τα σχόλια γέμισαν το προφιλ του υπαλλήλου με τον κόσμο να τον επαινεί για τον τρόπο αλλά κυρίως για τους λόγους που παραιτήθηκε, ενώ κάποιοι επιτέθηκαν στους συναδέλφους του οι οποίοι δεν αντιδρούν και εκείνοι.

Η παραίτηση

Στο βίντεο φαίνεται ο υπάλληλος του σούπερ μάρκετ να φοράει τη στολή και το καπέλο του. «Αποφάσισα να εγκαταλείψω την Walmart σήμερα» λέει στο βίντεο και συνεχίζει: «Δεν εργάζομαι για άτομα που κακοποιούν κάποιον με αυτισμό. Το Naperville Walmart είναι φρικτό».

Και συνεχίζει: «Προσοχή σε όλους τους εργαζόμενους της Walmart και στα μέλη της διοίκησης. Έχει πέσει στην αντίληψή μου ότι οι διευθυντές στο τμήμα παραλαβής ειδών δεν σέβονται τους υπαλλήλους τους και προτιμούν να κρύβονται πίσω από τα τηλέφωνα και να δηλώνουν απασχολημένοι. Αρέσκονται επίσης, να κοροϊδεύουν τους υπαλλήλους με αυτισμό και δεν σέβονται κανένας από τους εργαζόμενους. Επομένως, δεν πρόκειται να συνεχίσω να εκπροσωπώ άλλο αυτή την εταιρεία, οπότε φεύγω. Καλή σας μέρα»

Πηγή: in.gr

Οι ισπανικές αρχές ερευνούν 68 περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων από μέλη της Καθολικής Εκκλησίας, όπως έγινε γνωστό σήμερα από το γραφείο του γενικού εισαγγελέα, που για πρώτη φορά έδωσε στη δημοσιότητα επίσημα στοιχεία για αυτές τις υποθέσεις.

Οι καταγγελίες για κακοποίηση παιδιών από ιερείς και η πιθανή συγκάλυψή τους από την Εκκλησία μόλις τώρα αναδεικνύονται στην Ισπανία, πολλά χρόνια αφότου παρόμοια σκάνδαλα συντάραξαν την Καθολική Εκκλησία σε άλλες χώρες, όπως στις ΗΠΑ, την Ιρλανδία και τη Γαλλία.

Το γραφείο του εισαγγελέα έδωσε στη δημοσιότητα ένα αρχείο που περιλαμβάνει τις προκαταρκτικές έρευνες που διεξάγονται σε 17 περιοχές και αφορούν τη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων σε εκκλησίες, σχολεία και άλλα θρησκευτικά ιδρύματα. Δεν δόθηκαν ωστόσο περισσότερες λεπτομέρειες.

Πριν από δύο μήνες η εφημερίδα El Pais έγραψε ότι ανακάλυψε πως είχαν γίνει 1.200 τέτοιες καταγγελίες από το 1943 μέχρι το 2018.

Τον Ιανουάριο, η Επισκοπική Σύνοδος ανέφερε ότι θα συγκροτήσει επιτροπές, σε επίπεδο επισκοπών, για να ακούσει τις καταγγελίες των θυμάτων. Την περασμένη εβδομάδα το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα πρότεινε τη σύσταση μιας ανεξάρτητης επιτροπής για το ίδιο θέμα.

Στον ιστότοπό της η Ισπανική Εκκλησία έχει μια ειδική σελίδα στην οποία αναφέρει πώς μπορεί να χειριστεί κανείς τέτοιες υποθέσεις. Λέει μεταξύ άλλων ότι αν δεχτεί κάποια καταγγελία όλες οι αποδείξεις που θα συγκεντρώσει θα σταλούν αμέσως στο Βατικανό. Ενθαρρύνει επίσης τα θύματα να μιλήσουν ανοιχτά και να κάνουν καταγγελία στις τοπικές εισαγγελικές αρχές.

Το Ισραήλ καταργεί από σήμερα “ το πράσινο πάσο” για την είσοδο σε κάποιους δημόσιους χώρους, χαλαρώνοντας κι άλλο τους περιορισμούς που είχε επιβάλει καθώς παρατηρείται μείωση του αριθμού των νέων κρουσμάτων της covid-19.

Η κορύφωση του κύματος της επιδημίας που οφειλόταν στο ιδιαίτερα μεταδοτικό παραλλαγμένο στέλεχος Όμικρον του κορονοϊού ήρθε περίπου στα τέλη Ιανουαρίου στο Ισραήλ, με τον αριθμό των ημερήσιων κρουσμάτων να φτάνει το ρεκόρ των 85.000. Έκτοτε οι μολύνσεις μειώθηκαν και χθες καταγράφηκαν περίπου 21.000.

“ Το κύμα έχει σπάσει”, δήλωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ναφτάλι Μπένετ στην αρχή μιας συνομιλίας με αξιωματούχους της υγείας για την κατάσταση της πανδημίας, ενώ πρόσθεσε ότι καταργείται εντελώς το πράσινο πάσο, που χορηγούνταν σε όσους είχαν εμβολιαστεί κατά της covid-19, είχαν αναρρώσει ή είχαν αρνητικό διαγνωστικό τεστ.

Ήδη οι κανόνες για το πράσινο πάσο είχαν χαλαρώσει στις 4 Φεβρουαρίου. Από τότε το υγειονομικό αυτό πάσο ήταν απαραίτητο μόνο για την είσοδο σε νυχτερινά κέντρα και κέντρα εκδηλώσεων.

Στη διάρκεια του προηγούμενου κύματος της covid-19 το Ισραήλ υιοθέτησε την πολιτική “ Ζούμε με την covid”. Με αυτό τον τρόπο η οικονομία της χώρας συνέχισε να λειτουργεί και τα σχολεία να παρέμειναν ανοικτά. Ωστόσο παρατηρήθηκαν κάποια προβλήματα σε διάφορους τομείς της οικονομίας λόγω του μεγάλου αριθμού των εργαζομένων, των μαθητών και των καθηγητών που απουσίαζαν λόγω κορονοϊού ή αναγκάζονταν να μπουν σε καραντίνα λόγω επαφής με κρούσμα.

Ο Μπένετ επεσήμανε ότι οι γονείς θα εξακολουθήσουν να είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τεστ στα παιδιά τους δύο φορές την εβδομάδα, ενώ η επίδειξη αρνητικού διαγνωστικού τεστ εξακολουθεί να είναι υποχρεωτική για την επίσκεψη σε οίκους ευγηρίας.

Αν και το Όμικρον προκάλεσε αναλογικά λιγότερα σοβαρά κρούσματα και θανάτους από τα προηγούμενα στελέχη, ο τεράστιος αριθμός των μολύνσεων και μόνο έφερε στα όριά του το σύστημα υγείας της χώρας, επηρεάζοντας την ποιότητα της φροντίδας.

Το Ισραήλ, μια χώρα 9,4 εκατομμυρίων κατοίκων, έχει καταγράψει από την αρχή της πανδημίας 3,5 εκατομμύρια κρούσματα covid-19 και περισσότερους από 9.700 θανάτους.

Κάποιοι επιστήμονες εκτιμούν ότι έως και ο μισός πληθυσμός της χώρας προσβλήθηκε από το Όμικρον.