Συνταρακτικές είναι οι εξελίξεις στη Δικαιοσύνη σε ότι αφορά το σκάνδαλο Novartis, καθώς σε δίκη παραπέμπεται ο πρώην Mr Novartis Κωνσταντίνος Φρουζής και δύο γιατροί, όπως αποκαλύπτει το documentonews.gr. Συγκεκριμένα το Δικαστικό Συμβούλιο αποφάσισε σύμφωνα με πληροφορίες την παραπομπή του Κ. Φρουζή για το αδίκημα της «νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα» (ξέπλυμα βρώμικου χρήματος) και των δύο γιατρών για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας σε βαθμό κακουργήματος.

Είχε προηγηθεί η εισαγγελική πρόταση παραπομπής προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών της εισαγγελέως Πρωτοδικών Ελένης Μιχαλοπούλου την οποία είχε αποκαλύψει το documentonews.gr.

Πρόκειται για την εισαγγελική πρόταση «φωτιά» στην οποία η εισαγγελέας Μιχαλοπούλου περιέγραφε τον τρόπο με τον οποίο η Novartis «ξέπλενε το μαύρο χρήμα» μέσω διαφημιστικών εταιρειών, το οποίο προοριζόταν, όπως ανέφερε, «για δωροδοκίες πολιτικών προσώπων και γιατρών» με κεντρικό πρωταγωνιστή τον Κων. Φρουζή.

Κάτι που ωστόσο δεν «είδε» ο εισαγγελέας Εφετών Καψιμάλης ο οποίος έκρινε ότι τα «αδιευκρίνιστα ποσά» που εντοπίστηκαν στους λογαριασμούς των Άδωνη Γεωργιάδη και Δημήτρη Αβραμόπουλου δεν αποτελούν επαρκείς «ενδείξεις ενοχής» (δεν είναι αποχρώσες)!, καθώς δεν συνδέονται με λογαριασμούς της Νοvartis.

Στην ίδια εισαγγελική πρόταση γίνεται λόγος για «επαρκείς ενδείξεις ενοχής» του Κων. Φρουζή και δύο πολύ γνωστών ψυχιάτρων. Όπως προέκυψε από την εισαγγελική έρευνα, οι δύο ψυχίατροι συνταγογραφούσαν σκευάσματα της Novartis αντί αντιτίμου. Μάλιστα στον έναν από τους δύο βρέθηκαν και τρία εμβάσματα από την εταιρεία συνολικού ύψους 4.000 ευρώ.

Παραγραφή αδικημάτων και για άλλους γιατρούς

Υπενθυμίζεται ότι αρχικά είχε ασκηθεί ποινική δίωξη σε συνολικά 15 άτομα. Μεταξύ αυτών καρδιολόγοι, παθολόγοι, νευρολόγοι, οι οποίοι φέρονται να είχαν λάβει από τη Novartis ποσά που ξεκινούσαν από τις 3.0000 ευρώ και έφταναν μέχρι και τις 78.000, όπως επίσης και πρώην ανώτερα και ανώτατα στελέχη της Novartis. Ωστόσο η εισαγγελέας στην πρότασή της διαπίστωσε ότι για κάποιους δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για την παραπομπή τους σε δίκη, ενώ για άλλους οι πράξεις είχαν παραγραφή λόγω των αλλαγών στον Ποινικό Κώδικα. Κάτι που υιοθέτησε και το Δικαστικό Συμβούλιο.

«Βενζίνη δεν πάει να την βάλει ο άνθρωπος των 500 ευρώ. Την βενζίνη, την οποία διαμαρτυρόμαστε στα 2 ευρώ, την βάζουν οι παραγωγικές μονάδες της κοινωνίας… Καύσιμα δεν βάζει ο άνθρωπος των 500 ευρώ», δήλωσε ο Άρης Πορτοσάλτε.

«Και οι φτωχοί έχουν αμάξι Άρη. Ο κ. Σκυλακάκης είπε μια ανοησία, μην τον καλύπτεις. Μα παλιό αμάξι, μα μικρό αμάξι και οι φτωχοί έχουν αμάξι, ειδικά οι οικογενειάρχες, δεν μπορούν να μην έχουν αμάξι», απάντησε ο καλεσμένος δημοσιογράφος Φοίβος Κλαυδιανός, μην πιστεύοντας αυτά που άκουσγε.

Και κάπου εκεί ακούσαμε και τη σοφία του Μανόλη Καψή. «Ο κ. ΣΚυλακάκης το είπε άκομψα, αλλά είπε αυτό που λέμε εδώ».

«Καύσιμα δεν βάζει ο άνθρωπος των 500 ευρώ. Δεν μπορεί να βάλει δυστυχώς ο συνταξιούχος των 500 ευρώ. Δεν μπορεί να μετακινηθεί σαν και εμάς με το αυτοκίνητο ο άνθρωπος των 500 ευρώ», επέμεινε ο Άρης Πορτοσάλτε.

«Γιατί παίρνει λεωφορείο σου λέει ρε Φοίβο», συμπλήρωσε και ο Δημήτρης Οικονόμου.

Σαν σήμερα στις 23 Φεβρουαρίου 1966 πραγματοποιήθηκε η επίσημη έναρξη της τηλεόρασης στην Ελλάδα από τον πειραματικό σταθμό τηλεόρασης του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ).

Στις 18:30 εκείνης της ημέρας η δημοσιογράφος Ελένη Κυπραίου καλησπέρισε τους λιγοστούς Έλληνες που διέθεταν τηλεοπτικούς δέκτες, εκφωνώντας το απογευματινό πρόγραμμα. Οι τηλεθεατές μπορούσαν να παρακολουθήσουν το δίωρο πρόγραμμα το οποίο περιλάμβανε μεταξύ άλλων τις εκπομπές “Διεθνή Επίκαιρα”, “Για σας κυρία μου”, το ταξιδιωτικό ντοκιμαντέρ Αυστραλία, ένα αφιερωματικό ντοκιμαντέρ για τον Άγγλο γλύπτη Χένρι Μουρ, κ.ά.

Με αφορμή την συμπλήρωση 56 χρόνων από το συγκεκριμένο γεγονός το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει ένα απόσπασμα από τα κινηματογραφικά Επίκαιρα της εποχής. Ειδικότερα, στον φακό καταγράφονται εικονολήπτες, ειδικευμένοι τεχνικοί και άλλοι υπάλληλοι του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας καθώς εργάζονται για την αναμετάδοση των πρώτων πειραματικών τηλεοπτικών εκπομπών. Ακόμη, με τη βοήθεια της κάμερας των Επικαίρων γίνεται μια μικρή περιήγηση στα πρώτα τηλεοπτικά στούντιο, τα οποία ελλείψει κατάλληλου χώρου στα κτίρια της κρατικής ραδιοφωνίας, φιλοξενήθηκαν στο Μέγαρο του ΟΤΕ.

Στην συνέχεια, παρεμβάλλονται πλάνα της Ελένης Κυπραίου στα οποία φαίνεται να εκφωνεί το πρόγραμμα της 23ης Φεβρουαρίου. Τέλος, προβάλλονται πλάνα απλών ανθρώπων που παρακολουθούν το τηλεοπτικό πρόγραμμα είτε από κάποιο οικιακό δέκτη είτε από τηλεοράσεις σε προθήκη καταστήματος ηλεκτρικών ειδών, μια ιδιαίτερα συνηθισμένη τακτική κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της τηλεόρασης στην Ελλάδα οπότε και δεν υπήρχαν τηλεοράσεις σε όλα τα νοικοκυριά.

Της Δέσποινας Παπαγεωργίου

Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή

«Αύριο, αυτό το άλλοτε όμορφο ποτάμι… θα χτιστεί και θα γίνει καταραμένο σαν τις μάγισσες του Μεσαίωνα. Και σε αυτή την περίεργη, δύστυχη κοιλάδα… θα υψωθεί μια νέα συνοικία με ψηλά, απαίσια κτίρια», έγραφε η Le Figaro καθώς γλυκοχάραζε ο 20^ος αιώνας.

Ο ποταμός δεν ήταν άλλος από τον Bièvre, που διέτρεχε για αιώνες το Παρίσι στο νότιο τμήμα του, κι εξέβαλλε στον Σηκουάνα. Αυτός που είχε υμνήσει ο αναγεννησιακός ποιητής François Rabelais γράφοντας πως βατραχάκια έστηναν χορό στις όχθες του. Αυτός που ατενίζοντάς τον ο Βίκτωρ Ουγκό έγραψε την Παναγία των Παρισίων – κι έβαλε τον Μάριο των «Αθλίων» του να ονειρεύεται την Τιτίκα σ’ ένα γεφυράκι του.

Όσο ειδυλλιακό όμως κι αν ήταν το τοπίο καθώς διασχίζονταν από το περίπου τρία μέτρα πλατύ ποτάμι στην εποχή του Ουγκώ, ήρθε η Βιομηχανική Επανάσταση με τα βυρσοδεψεία, τα βαφεία και τα καθαριστήρια που χτίστηκαν στις όχθες του, για να μετατρέψει τον Bièvre σε πηγή μόλυνσης: ένας τεράστιος όγκος λυμάτων και ακαθαρσιών κατέληγαν στα νερά του.

Κι έτσι, ελήφθη η απόφαση να θαφτεί. Το τελευταίο τμήμα του μέσα στο Παρίσι μπαζώθηκε το 1912.  

Κι είναι τώρα, έναν ολόκληρο αιώνα μετά, που το δημοτικό συμβούλιο της Πόλης του Φωτός ασπάστηκε την πρόταση των Πρασίνων για «αναγέννηση του Bièvre». Ναι, στη Γαλλία αποφάσισαν να ξεθάψουν και να επαναφέρουν στη ροή του ένα ποτάμι μέσα σε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες και ιστορικές πόλεις του κόσμου!

Ο ποταμός Bievre στη Γαλλία, τέλη του 19ου αιώνα. Φωτογραφία: Charles Francois Bossu

Το εγχείρημα ακούγεται σχεδόν ακατόρθωτο – και είναι σίγουρα πολυδάπανο. Κι άλλες καμπάνιες στο παρελθόν οραματίστηκαν να επαναφέρουν στη ζωή τον Bièvre. Γιατί αυτός, ο «χαμένος ποταμός», ήταν ανέκαθεν μέρος της «μυστικής ιστορίας» της πόλης, και συνάρπαζε τους Παριζιάνους. Σε αυτόν τον υδάτινο φιδίσιο δρόμο λέγεται πως η θεά Άρτεμις μεταμόρφωσε μια νύμφη προκειμένου να τη γλιτώσει από κάποιον στρατιώτη της Τροίας. Και ότι ένας δράκος τρομοκρατούσε κάποτε την περιοχή από εκεί, μέχρι που ένας επίσκοπος τον έδιωξε, τον 4ο μ.Χ. αιώνα.     

Όλες οι προηγούμενες καμπάνιες ωστόσο απέτυχαν. Τώρα, όμως, ήδη εκπονείται μελέτη εφικτότητας. Και οι όροι έχουν αλλάξει. «Το εγχείρημα αποκτά νέα ορμή εν όψει της κλιματικής αλλαγής, των εντεινόμενων κυμάτων καύσωνα και της απειλούμενης βιοποικιλότητας», θα έλεγε ο αντιδήμαρχος του Παρισιού με χαρτοφυλάκιο το Περιβάλλον Dan Lert στο National Geographic. «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε όπως ξέραμε με την αστική ανάπτυξη… Οι κάτοικοι περιμένουν ότι θα προσαρμόσουμε την πόλη στις περιβαλλοντικές προκλήσεις», συμπλήρωνε.

Κατά κάποιο τρόπο, είναι σαν ο ποταμός να παίρνει την εκδίκησή του: η βιομηχανική ανάπτυξη που κυριολεκτικά τον έθαψε ζωντανό, οδήγησε στην κλιματική αλλαγή, η οποία επιτάσσει την άμεση απελευθέρωσή του! Άλλωστε, η μέση θερμοκρασία του Παρισιού είναι 2,3 βαθμούς υψηλότερη από την εποχή της Αναγέννησης. Μάλιστα, οι τοπικές αρχές υπολογίζουν πως στα μέσα του 21^ου αιώνα το κλίμα του Παρισιού θα ομοιάζει με αυτό της Σεβίλλης, στη νότια Ισπανία.

Είναι βιωμένη εμπειρία, αλλά και τεκμηριωμένο επιστημονικά, ότι οι υδάτινοι όγκοι συμβάλλουν στην ελάττωση της θερμοκρασίας της περιοχής που διατρέχουν. Μετριάζουν επίσης τις συνέπειες μιας πλημμύρας, καθώς το νερό της βροχής βρίσκει κάπου διέξοδο. Και, φυσικά, ποιος τόπος χτισμένος στις όχθες ενός ποταμού ή μιας λίμνης δεν αναβαθμίζεται αισθητικά και δεν βελτιώνει την ποιότητα ζωής των κατοίκων;

Τα δύο πρώτα τμήματα του Bièvre εντός του Παρισιού αναμένεται να δουν το φως της μέρας στα τέλη του 2026, και να ενωθούν με κάποια τμήματά του που ξεθάφτηκαν με τον ίδιο τρόπο τα τελευταία χρόνια σε μικρότερες πόλεις, πάρκα και λιγότερο πυκνοδομημένες περιοχές.

Υπάρχει ένα εξαιρετικός όρος στα αγγλικά, για την απελευθέρωση των ποταμών, την επαναφορά τους δηλαδή στην επιφάνεια και την αποκατάσταση της ροής τους: «Daylighting» λέγεται – τα ποτάμια δηλαδή βλέπουν (ξανά) το φως της μέρας.

Και ο Bièvre δεν θα είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος ποταμός που θα το ζήσει αυτό.

Ξεμπαζώνοντας ποτάμια «before it was cool»

Τη δεκαετία του 1980, όταν η κλιματική αλλαγή δεν υπήρχε καν ως όρος, η Ζυρίχη, η μεγαλύτερη πόλη της Ελβετίας, έτρεχε ήδη το «Bachkonzept» – το «Πρόγραμμα για τα Ποτάμια». Μάλιστα, έχει ψηφίσει σχετικό νομικό πλαίσιο για το πρόγραμμα. Η φοβερή Ζυρίχη, λοιπόν, έχει ξεθάψει μέχρι σήμερα τα περισσότερα ποτάμια, αποκαθιστώντας τη ροή τους μέσα στον αστικό ιστό και προσαρμόζοντάς τα στην αρχιτεκτονική του τοπίου. Θεωρούνται οι πλέον ειδήμονες στο θέμα.

Η Ζυρίχη το σούρουπο

Η συστηματική προσπάθεια των Ελβετών αποδίδεται αφενός στην επιθυμία τους για ανάκτηση του δημόσιου χώρου και βελτίωση της ποιότητας ζωής (το αντίθετο, δηλαδή, από αυτό που κάνουμε στην Ελλάδα). Ταυτόχρονα, επιτυγχάνουν οικονομικό όφελος: καθώς όταν το καθαρό νερό ρέει στα ποτάμια αντί στους υπόγειους αγωγούς (τους υπονόμους), αυτό σημαίνει ότι ρέει λιγότερο νερό στους αγωγούς λυμάτων, άρα μειώνονται τα κόστη επεξεργασίας των τελευταίων.

Στην πρωτοπορία, και η πατρίδα του Ντίκενς 

Κι αν στο Παρίσι θάφτηκαν ποτάμια γιατί μετατράπηκαν σε μολυσμένους χείμαρρους με τη βιομηχανική ανάπτυξη, δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί κάτι διαφορετικό στη μήτρα της Βιομηχανικής Επανάστασης, το Λονδίνο. Σήμερα, πασίγνωστες λεωφόροι όπως η Strand που στη συνέχεια γίνεται Fleet Street, «τρέχουν» επάνω από μπαζωμένα ποτάμια. Κι αν είναι μάλλον απίθανο να ξηλωθούν αυτοί οι δρόμοι, ωστόσο από το 2009 το Λονδίνο έχει ελευθερώσει περισσότερα από 17 χμ. ποταμών και ρεμάτων. Πιο γνωστός ίσως είναι ο καθαρισμός και η αποκατάσταση του Ποταμού Lea και του ιστορικού δικτύου των Ποταμών Bow Back για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 2012.  

Το πιο πρόσφατο, όμως, τέτοιο εγχείρημα στη Γηραιά Αλβιώνα είναι σε μια πόλη του βορρά της, επίσης σημαντικό κέντρο της Βιομηχανικής Επανάστασης, το Σέφιλντ. Σε μια καλλιτεχνική γειτονιά της πόλης, ανάμεσα σε εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και τα χαρακτηριστικά terrace houses με τα κόκκινα τούβλα, ξεπηδά ξαφνικά μια πράσινη όαση: πρόκειται για το Porter Brook, ένα μικρό αμφιθέατρο στις όχθες του ποταμού Porter, εκεί που άγριες πέστροφες γεννούν την άνοιξη και φοιτητές από το γειτονικό κολέγιο κάνουν πικνίκ και βαρκάδα. Μόνο που έως το 2015, αντί για ποτάμι βρισκόταν εκεί ένα πάρκινγκ.   

Η πράσινη όαση του Sheffield

Το Σέφιλντ πήρε το όνομά του από τον Sheaf, έναν από τους ποταμούς επάνω στους οποίους είναι χτισμένο – κάτι που δεν μπορείς να μαντέψεις επουδενί, αφού δεν βλέπεις σχεδόν πουθενά το νερό. Ωστόσο, κι εκεί τα ποτάμια μπαζώθηκαν τον 19^ο αιώνα, γιατί είχαν μετατραπεί σε φορείς ακαθαρσιών.

Ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία του Porter Brook που το δημοτικό συμβούλιο του Σέφιλντ σχεδιάζει κι άλλα τέτοια πάρκα. Το πιο σπουδαίο: σκέφτονται να απελευθερώσουν –μετά από έναν αιώνα- τμήμα του Sheaf, κοντά στο πρώην μεσαιωνικό κάστρο. Δέντρα, λουλούδια και παγκάκια για τους διαβάτες αποτελούν μέρος του όλου σχεδιασμού.

Σε μια άλλη περίπτωση, μόλις τον Μάιο του 2021, το βιομηχανικό Μάντσεστερ ξέθαψε μετά από 50 χρόνια και αποκατέστησε τμήμα του Medlock, ενός από τους τρεις ποταμούς επάνω στους οποίους έχει χτιστεί. Ο ποταμός θα γίνει το κέντρο του Πάρκου Mayfield, με πλούσια βλάστηση στις όχθες του και αναβίωση της βιοποικιλότητας, στην καρδιά της πόλης.   

130 εκατ. δολ. για την αποκατάσταση ενός ρέματος

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στο πρώτο τέτοιο εγχείρημα στις ΗΠΑ, το Yonkers της Νέας Υόρκης ξέθαψε μετά από έναν αιώνα τον ποταμό Saw Mill. Η αποκατάστασή του στοίχισε 19 εκατ. δολ – και στόχος είναι να επανέλθει εκεί και η θαλάσσια ζωή.  

Τον περασμένο Δεκέμβριο δημοσιευόταν ότι τώρα η Νέα Υόρκη ετοιμάζεται να ρίξει το ιλιγγιώδες ποσό των 130 εκατ. δολαρίων για να ξεθάψει ένα μικρό ποτάμι που μπάζωσε πριν από έναν αιώνα. Πρόκειται για το Tibbetts Brook στη συνοικία του Μπρονξ, κι είναι ένα από τα πιο φιλόδοξα σχέδια βελτίωσης των πράσινων υποδομών της πόλης.

Μα, η Νέα Υόρκη είναι μια πόλη που περιβάλλεται από νερό – τον ανοιχτό ωκεανό, παραλίες, ποτάμια. Γιατί ρίχνει τόσο χρήμα για να φέρει στην επιφάνεια ένα ρέμα;

Το Tibbetts Brook είναι ένα από τα εκατοντάδες ρυάκια, πηγές, ρέματα που έχει καταπλακώσει η μητρόπολη καθώς υπάκουε στην αλαζονεία των ουρανοξυστών της. Η κλιματική αλλαγή ήταν κι εδώ καθοριστικός παράγοντας για την τελική απόφαση, αφού το θάψιμο του ρέματος έχει επιδεινώσει τα πλημμυρικά φαινόμενα στην πόλη. Το Tibbetts Brook –επισημαίνουν οι New York Times– διοχετεύει περί τα 8,33 δισεκατομμύρια λίτρα γλυκού νερού τον χρόνο στους ίδιους υπόγειους αγωγούς που μεταφέρουν οικιακά λύματα και βρόχινο νερό σε εργοστάσια επεξεργασίας λυμάτων. Έτσι, καταλαμβάνει σημαντικό όγκο στο παλαιό σύστημα υπονόμων και συντελεί σε υπερχειλίσεις που καταλήγουν σε γειτονικά ρέματα.  

«Οπότε, όταν τα απομεινάρια του Τυφώνα Ida υπερχείλισαν τους αγωγούς τον Σεπτέμβριο, το ρέμα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να συνεχίσει τη ροή του. Και τη συνέχισε – αναβλύζοντας στη στεριά, προκαλώντας κάποια από τα χειρότερα πλημμυρικά φαινόμενα της πόλης και βγαίνοντας στη λεωφόρο… όπου παγίδευσε δεκάδες αυτοκίνητα, λεωφορεία και φορτηγά ενώ η στάθμη των υδάτων ανέβαινε», έγραφαν οι New York Times.

«Γίναμε το διεθνές σύμβολο για το τι συμβαίνει όταν η πόλη δεν έχει προετοιμαστεί για πλημμύρες», θα έλεγε ο Ρόμπερτ Φανούτσι, πρόεδρος της οργάνωσης πολιτών Bronx Council for Environmental Quality.

«Το νερό δεν προορίζεται να μπαίνει σε αγωγούς και να θάβεται»

Στη Νέα Σκωτία του Καναδά, την άνοιξη του 2017 ελευθέρωσαν 300 μέτρα του ποταμού Sawmill μετά από πέντε μήνες αδιάκοπης εργασίας. Ο ποταμός είχε θαφτεί τη δεκαετία του ’70 μετά από μια καταστροφική πλημμύρα. Μισό αιώνα αργότερα, είχε έρθει η ώρα για τον αγωγό διαμέτρου 2,5 μέτρων (μέσα από τον οποίο περνούσε το ποτάμι) να αντικατασταθεί, καθώς οι ειδικοί έκριναν πως δεν θα άντεχε άλλον ένα τυφώνα. Τελικά, αντί να τον αντικαταστήσουν, αποφάσισαν να ελευθερώσουν το ποτάμι. Οι αγωγοί μπορούν να συγκρατήσουν μόνο μια ορισμένη ποσότητα νερού προτού υπερχειλίσουν ή «σκάσουν», ενώ τα ποτάμια με τις πορώδεις όχθες τους είναι πολύ πιο αποτελεσματικά στην «απορρόφηση» του νερού από τις καταιγίδες. Κι αυτό έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία εν όψει κλιματικής αλλαγής.

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις Daylighting

«Το νερό δεν είναι για να μπαίνει σε σωλήνες και να θάβεται. Είναι τόσο τεχνητός αυτός ο τρόπος διαχείρισης», θα πει ένας ειδικός στο CBC. Το εγχείρημα έχει εμπόδια έναν μεγάλο δρόμο κι ένα κυβερνητικό κτίριο που έχουν χτιστεί επάνω από το θαμμένο ποτάμι. Το κόστος είναι μεγάλο -γύρω στα 9 εκατ. δολ. δόθηκαν μόνο για την πρώτη φάση- όμως οι ειδικοί είναι πεπεισμένοι πως τα οφέλη θα είναι μεγαλύτερα. 

Η λεωφόρος που έγινε ποτάμι

Να φέρεις έναν ποταμό στην επιφάνεια δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά, καθώς πολλές πόλεις είναι χτισμένες επάνω σε δίκτυα αγωγών και υπονόμων εκεί όπου άλλοτε υπήρχαν ρυάκια και ποτάμια. «Σε κάποιες περιπτώσεις, θα αποδειχθεί αδύνατον», λέει η υδρολόγος Claire Oswald στο CBC. «Θα πρέπει να γκρεμίσεις σπίτια, δρόμους και τέτοια για να το επαναφέρεις στη φυσική του ροή».

Ωστόσο, η ανθρωπότητα σιγά σιγά συνειδητοποιεί ότι το να θάβεις τα ποτάμια δεν είναι ιδιαίτερα καλή ιδέα. Οπότε, όπου είναι εφικτό, γιατί να μην τα αποκαταστήσεις;

Δεν στέφονται, βέβαια, όλες οι απόπειρες daylighting με επιτυχία. Όταν, για παράδειγμα ξεμπαζώθηκε το 2013 το ποτάμι Moselle στο Βόρειο Λονδίνο, σύντομα διαπιστώθηκε ότι ήταν μολυσμένο με οικιακά λύματα εξαιτίας λανθασμένων συνδέσεων με γειτονικούς αγωγούς σπιτιών – και άρα αποτελούσε απειλή για τη δημόσια υγεία. Το μάθημα λοιπόν ήταν ότι «εάν σκοπεύεις να ξοδέψεις πολλά χρήματα για να ξεθάψεις ένα ποτάμι, πρέπει ταυτόχρονα να ελέγξεις την ποιότητα του νερού», όπως θα έλεγε στον Guardian ο Αdam Broadhead, που τρέχει την ιστοσελίδα daylighting.org.uk.

Για παράδειγμα, ο Bièvre στο Παρίσι μπορεί να αναγεννηθεί γιατί βελτιώθηκε η ποιότητα του νερού του: την τελευταία εικοσαετία: η εταιρεία ύδρευσης της περιοχής εργάστηκε συστηματικά για να επιδιορθώσει προβληματικούς αγωγούς που έριχναν λύματα στον Bièvre, ενώ έλεγχε τακτικά σπίτια και επιχειρήσεις που βρίσκονται κατά μήκος του. Γι’ αυτό ήδη αρκετά τμήματά του εκτός Παρισιού έχουν ξεμπαζωθεί κι αποκατασταθεί.

Και μια άλλη περίπτωση, που παρουσιάζεται κιόλας ως υπόδειγμα επιτυχίας αποκατάστασης ποταμού, έχει τα μελανά της σημεία. Πρόκειται για το Ρέμα Cheonggyecheon στη Σεούλ, που τον Σεπτέμβριο του 2005 αντικατέστησε μια ολόκληρη πολύβουη λεωφόρο στο κέντρο μιας πόλης 25 εκατομμυρίων κατοίκων, παρέχοντας μια όαση ελεύθερου δημόσιου χώρου, βλάστησης και δροσιάς.   

Cheonggyecheon, Σεούλ

Ωστόσο, το Cheonggyecheon δεν ήταν περίπτωση ξεμπαζώματος, καθώς δημιουργήθηκε τεχνητά στη θέση του αυθεντικού ρέματος – λειτουργεί δηλαδή σαν συντριβάνι. Πέρα από τα αμφισβητούμενα κίνητρα των οραματιστών του, που έχουν κατηγορηθεί για πολιτικές σκοπιμότητες, ατασθαλίες και άρνηση διαλόγου με την τοπική κοινωνία, το Cheonggyecheon μάλλον δεν αποτελεί οικολογικό πρότυπο. Φυσικά, μείωσε τη θερμοκρασία των τριγύρω επιφανειών και βοήθησε στην αύξηση της βιοποικιλότητας. Όμως, «επειδή ο πάτος του ρέματος είναι από τσιμέντο, εξ ου και είναι σχεδόν αδύνατον να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε λειτουργία καθαρισμού, μπορεί λογικά να υποθέσει κάποιος ότι σταδιακά θα “βρωμίσει”», έγραφε ήδη το 2010 ο Eunseon Park, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Yonsei για την Αστική Βιωσιμότητα και επικεφαλής της ακτιβιστικής κίνησης Listen to the City. Για τον ίδιο λόγο, προσέθετε, η επιδείνωση του προβλήματος των φυκιών, σημαίνει ότι το κόστος συντήρησης αυξάνεται κατά 30% ετησίως.

Παρά τις όποιες αποτυχίες, η τάση καταγράφεται πλέον ξεκάθαρα: ελευθερώστε τα ποτάμια, αποκαταστήστε το φυσικό περιβάλλον, μειώστε τη θερμοκρασία, κάντε τον πλανήτη βιώσιμο. Δεν έχουμε άλλον.

Αθήνα: Η μόνη ευρωπαϊκή πόλη χωρίς ποτάμι

Ήταν ένα πρωινό πριν από πολλά χρόνια, όταν περνώντας με το λεωφορείο μπροστά από το ξενοδοχείο Κάραβελ, άκουσα μια γιαγιά στην μπροστινή θέση να λέει: «Εδώ κάποτε ήταν ένα μεγάλο ποτάμι». Γούρλωσα τα μάτια, κι έγινα συνειδητά λαθρακουστής, για να μάθω λεπτομέρειες. Δεν γνώριζα. Έκτοτε, αυτό το σημείο δεν θα ήταν ποτέ πια ακριβώς δρόμος για μένα, αλλά ένας αδίστακτος τσιμεντένιος βόας που είχε καταπιεί ολόκληρο τον παράδεισο, μαζί με τα λουλούδια και τα πουλιά του.

Αθήνα, Ιλισσός 1927

Ο ποταμός ήταν ο Ιλισός. Η Αθήνα είναι η μοναδική πόλη της Ευρώπης που δεν έχει αφήσει ποτάμι για ποτάμι αμπάζωτο τη στιγμή που ακόμα και οι πιο πυκνοκατοικημένες πόλεις του κόσμου ανέθεσαν σοφά στα ποτάμια να σμιλέψουν και να ορίσουν το αστικό τους τοπίο – ένα τοπίο που τώρα κουρνιάζει στις όχθες τους κι αναδεικνύεται από αυτές. Τα άλλα δύο μεγάλα θαμμένα ποτάμια της Αθήνας είναι ο Ηριδανός και ο Κηφισός. Είναι συγκλονιστικό ότι στα τέλη του 19^ου αιώνα την πόλη μας διέρρεαν συνολικά 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια.  

Κι ενώ η παγκόσμια τάση, ειδικά την τελευταία δεκαετία, είναι να ξεθάβονται και να αποκαθιστώνται ποτάμια και ρέματα, η Αθήνα για μια ακόμα φορά «πρωτοτυπεί»: γιατί μπαζώματα δεν έγιναν μόνο στα παλαιότερα χρόνια, αλλά και πρόσφατα, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004! Όπως έγραφε η «Καθημερινή» το 2005, «κόβονταν» τότε έργα αντιπλημμυρικά ελέω «βιτρίνας»: «Τεράστια έργα κατέλαβαν την Αττική γη, κόβοντας την πορεία των ρεμάτων, δημιουργώντας εκτάσεις ασφαλτοστρωμένες και τσιμεντοποιημένες, μειώνοντας την υδροαπορροφητικότητα του χώρου και μεγεθύνοντας τα προβλήματα. Ποιος ήταν ο σχεδιασμός της πολιτείας; Στις καλύτερες των περιπτώσεων εξασφαλιζόταν η ασφάλεια της συγκεκριμένης εγκατάστασης ή, άντε και του περιβάλλοντος χώρου. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα επικρατούσε το χάος».

Από τότε που εκδιώξαμε βάρβαρα τις νύμφες που λούζονταν στις όχθες του Ιλισού, ποτάμια και ρέματα που νομίζουμε πως τιθασεύσαμε με την παραμικρή βροχή φουσκώνουν και μας πνίγουν.

Μήπως ήρθε η ώρα, αντί για Rafale, να ζητήσουμε από τους Γάλλους τεχνογνωσία για το περιβάλλον ή θα παραμείνουμε εσαεί μοιραίοι θύτες του και θύματα της κλιματικής κρίσης;

Η Popaganda φαντάστηκε πώς θα ήταν δύο εμβληματικά σημεία της Αθήνας αν τα διαπερνούσε ένα ποτάμι…

Πηγή: popaganda.gr

Όχι άλλα κλουβιά για τα αδέσποτα – Σε αδιέξοδο οδηγούνται οι Δήμοι

Ο τεράστιος αριθμός των αδέσποτων σκύλων και γάτων στη χώρα μας, δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα. Χιλιάδες ζώα ταλαιπωρούνται, κακοποιούνται, πεθαίνουν ή θανατώνονται καθημερινά, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της φροντίδας των αδέσποτων ζώων το επωμίζονται εθελοντικά οι φιλόζωοι.

Δυστυχώς, η χώρα μας βρίσκεται στη χειρότερη θέση της Ευρώπης.

Με το νέο νόμο 4830/2021, η διαχείριση των αδέσποτων από τους Δήμους – μια αρμοδιότητα στην οποία ήταν ήδη αδύνατον να ανταποκριθούν ικανοποιητικά- έγινε ένα άλυτο πρόβλημα. Οι Δήμοι πρέπει να περισυλλέγουν, να περιθάλπουν άρρωστα, γέρικα και τραυματισμένα, να στειρώνουν, να φιλοξενούν, να φροντίζουν κουτάβια και γατάκια, να σιτίζουν, να καταγράφουν, να καταχωρούν σε μητρώα, να ελέγχουν τα αμέτρητα αδέσποτα αλλά και τα δεσποζόμενα, να κάνουν καμπάνιες ενημέρωσης και όλα αυτά χωρίς μέσα, χωρίς προσωπικό και χωρίς πόρους.

Η Πολιτεία όχι μόνο δεν έκανε κανένα βήμα στην κατεύθυνση της μείωσης των αδέσποτων -που στην συντριπτική τους πλειοψηφία οφείλονται σε συνεχείς εγκαταλείψεις μικρών από ανεπιθύμητες γέννες δεσποζόμενων- αλλά δεν φρόντισε να εξασφαλίσει ούτε τα στοιχειώδη ώστε να μπορούν οι Δήμοι να ανταποκριθούν στην διαχείριση των αδέσποτων.

Ενδεικτικό της υποκρισίας και της προχειρότητας με την οποία αντιμετώπισαν το πρόβλημα είναι το γεγονός ότι για το 2021 όχι μόνο δεν έδωσαν παραπάνω χρήματα στους Δήμους αλλά διέκοψαν και τα ψίχουλα που δίνονταν για στειρώσεις και σίτιση τα προηγούμενα χρόνια. Και ενώ υποτίθεται ότι στο νέο νόμο προβλέπονταν περισσότεροι πόροι που βαφτίστηκαν πρόγραμμα Άργος, εν τέλει το μόνο που χρηματοδοτήθηκε είναι η κατασκευή χώρων εγκλεισμού μέσω του Φιλόδημος 2. Από το 2019 ως σήμερα έχουν ανακοινωθεί 83 εκατομμύρια για δημιουργία κυνοκομείων και σχεδόν τίποτε για στειρώσεις!

Όμως είναι γνωστό ότι τα κυνοκομεία δεν αποτελούν λύση όσα ζώα και αν κλειστούν σε αυτά, αφού διαρκώς εγκαταλείπονται και γεννιούνται νέα αδέσποτα. Είναι πανάκριβες εγκαταστάσεις και εξίσου ακριβή είναι και η λειτουργία τους που απαιτεί προσωπικό και πόρους που δεν έχουν οι Δήμοι. Η εμπειρία από όσους Δήμους έχουν δημιουργηθεί κυνοκομεία, είναι ότι γρήγορα μετατρέπονται σε κολαστήρια που στοιβάζονται ζώα ενώ ο αριθμός των αδέσποτων παραμένει ίδιος.

Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των αδέσποτων και για να γίνει αυτό χρειάζονται συνεχείς, στοχευμένες και εντατικές στειρώσεις αδέσποτων και δεσποζόμενων (των κατηγοριών που αναφέρονται στον 4830/21 άρθρο 10, παρ. 5,περ.γ) και συνεπώς δημοτικά κτηνιατρεία- κλινικές με μικρούς χώρους προσωρινής φιλοξενίας, για αποθεραπεία, ολιγοήμερη παραμονή χαμένων ζώων για να αναζητηθεί ο κηδεμόνας, φιλοξενία μικρών προς αναζήτηση αναδόχων ή κηδεμόνων κλπ.

Ζητάμε:

Να αλλάξει άμεσα το Φιλόδημος 2 ώστε να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία δημοτικών κτηνιατρείων -κλινικών σε κάθε Δήμο.

Να προβλεφθεί η εύκολη αδειοδότηση των δημοτικών κτηνιατρείων- κλινικών και η πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού όπως κτηνιάτρων, βοηθών κτηνιάτρων και περισυλλογέων

Να υλοποιηθεί το πρόγραμμα Άργος που αναφέρει ο 4830/21 με ικανοποιητικά ποσά για τη στείρωση, περίθαλψη και σίτιση των αδέσποτων.

Απευθύνουμε κραυγή αγωνίας και ζητάμε από όλους τους Δήμους να κάνουν το ίδιο.

Η κατάσταση με τα αδέσποτα διαρκώς χειροτερεύει.

Πάρτε μέτρα τώρα!

Πηγή: pfpo.gr

Στο τουρκικό ΥΠΕΞ κλήθηκε ο Έλληνας πρέσβης στην Αγκυρα - Οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι το Λιμενικό προέβη σε δυσανάλογη χρήση βίας σε βάρος των αλιέων

Σε διάβημα διαμαρτυρίας προς την Ελλάδα για «δυσανάλογη χρήση βίας» προχώρησε το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας, για το περιστατικό που σημειώθηκε το απόγευμα της Τρίτης ανάμεσα σε πλωτό του Λιμενικού Σώματος και τουρκικό αλιευτικό στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Οινουσσών και Χίου.

Σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, στο υπουργείο Εξωτερικών εκλήθη ο πρέσβης της Ελλάδας στην Άγκυρα.
 

Όπως αναφέρεται, επεδόθη σε αυτόν σημείωμα για δυσανάλογη χρήση βίας σε βάρος αλιέων στο Αιγαίο, ενώ ζητήθηκε να μην επαναληφθούν οι παρεμβάσεις και η παρενόχληση αλιευτικών σκαφών.

Το επεισόδιο

Όπως είναι γνωστό, το τουρκικό αλιευτικό ψάρευε παράνομα στα ελληνικά χωρικά ύδατα και το πλήρωμα του Λιμενικού προέβη στις προβλεπόμενες συστάσεις, τόσο μέσω VHF όσο και δια ζώσης, καλώντας τους Τούρκους να απομακρυνθούν από τα ελληνικά χωρικά ύδατα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Παρά τις συστάσεις, το τουρκικό αλιευτικό κινήθηκε με επικίνδυνους ελιγμούς προς το πλωτό περιπολικό του Λιμενικού με σκοπό να το εμβολίσει. Τότε, οι Λιμενικοί αναγκάστηκαν να ρίξουν προειδοποιητικές βολές στον αέρα και το αλιευτικό έβαλε ρότα για τα τουρκικά παράλια.

Η ανακοίνωση του Λιμενικού

«Περί ώρα 18:00 χθες, εντοπίστηκε από πλωτό περιπολικό του ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ, τουρκικό αλιευτικό σκάφος να αλιεύει εντός Ελληνικών χωρικών υδάτων, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Χίου - Οινουσσών.

Άμεσα πραγματοποιήθηκαν επανειλημμένως οι προβλεπόμενες συστάσεις, μέσω VHF και δια ζώσης, από το πλήρωμα του περιπολικού σκάφους ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ προς το τουρκικό αλιευτικό να απομακρυνθεί από τα ελληνικά χωρικά ύδατα, χωρίς αποτέλεσμα.

Παρά τις συστάσεις, το τουρκικό αλιευτικό κινήθηκε με επικίνδυνους ελιγμούς προς το πλωτό περιπολικό του ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ, με σκοπό να το εμβολίσει. Επιπροσθέτως, το πλήρωμα του αλιευτικού πλησιάζοντας το περιπολικό σκάφος ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ προέβη στη ρίψη διαφόρων βαρέων αντικειμένων (πέτρες κλπ).
Κατόπιν αυτών, πραγματοποιήθηκε ρίψη προειδοποιητικών βολών στον αέρα και σε ασφαλή τομέα από το περιπολικό σκάφος ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ, με αποτέλεσμα το τουρκικό αλιευτικό σκάφος να αποχωρήσει με ανατολική πορεία για τα έναντι Τουρκικά παράλια».

Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του '60- αρχές δεκαετίας '70. Το πολυπολιτισμικό χαρμάνι της Κωνσταντινούπολης ανθεί και παράγει μικρά μουσικά διαμάντια. Έλληνες και Τούρκοι μουσικοί συμπλέουν και ηχογραφούν τραγούδια (πρωτότυπα και διασκευές) και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου. Μερικά απ' αυτά βρίσκουμε στη συλλογή ''Rişar & Kupa 4 – Laiko Rock From Turkey (1968-1974) (Ironhand Records, 2021). Εδώ οι Kupa 4 (Kupa Dörtlüsü) ερμηνεύουν με χαρακτηριστική την ηλεκτρική κιθάρα που μιμείται το μπουζούκι την περίφημη 'Ζιγκουάλα'. 

Τον λόγο που δεν συμμετέχει σε τουρνουά της ATP τις τελευταίες εβδομάδες έκανε γνωστό μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Twitter ο Γκαέλ Μονφίς. Όπως υποστήριξε ο Γάλλος τενίστας (Nο 25 στην παγκόσμια κατάταξη), του παρουσιάστηκε πρόβλημα υγείας μετά την 3η δόση εμβολίου που έκανε κατά της Covid-19.

Ο 35χρονος αποσύρθηκε από τα τουρνουά του Ρότερνταμ, της Ντόχα και του Ντουμπάι, καθώς και από τους αγώνες που ακολουθούν την επόμενη εβδομάδα στο Davis Cup, χωρίς να έχει γίνει γνωστό μέχρι τώρα πότε θα επιστρέψει στα κορτ.

Στην ανάρτησή του ο Μονφίνς αναφέρει: «Γεια σε όλους. Θέλω να σας πληροφορήσω για το λόγο που δεν αγωνίζομαι τις τελευταίες εβδομάδες σε τουρνουά. Αντιμετωπίζω ένα μικρό πρόβλημα υγείας, που μου εμφανίστηκε, πιθανότατα, μετά την 3η δόση του εμβολίου που έκανα.

Αποφάσισα να ξεκουραστώ αυτές τις μέρες, μετά και τις συμβουλές του γιατρού μου. Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να αγωνιστώ την προσεχή εβδομάδα στο Davis Cup, αλλά ελπίζω, να τα καταφέρω και να επιστρέψω στις ΗΠΑ.»

Θεοδωρικάκος: Ο νόμος είναι νόμος και τηρείται από όλους - Οι εικόνες φρίκης και οι καταγγελίες για αργό και βασανιστικό θάνατο των ζώων έφεραν την επέμβαση της Αστυνομίας

Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις μετά τις αποκαλύψεις για την ακραία κακομεταχείριση αδέσποτων ζώων στα κυνοκομεία του Δήμου Σπάρτης, καθώς όπως δήλωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, μετά από παρέμβαση της Αστυνομίας, έγιναν τρεις συλλήψεις μεταξύ αυτών, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος.

Όπως αναφέρει σε δήλωσή του ο κ. Θεοδωρικάκος, η εξέλιξη αυτή ήρθε μετά από καταγγελίες για βάναυση συμπεριφορά κατά των ζώων που βρίσκονταν στα δύο κυνοκομεία. «Ο σεβασμός των αδέσποτων ζώων είναι αυτονόητη υποχρέωση κάθε πολιτισμένου ανθρώπου, πόσο μάλλον των αρμοδίων αρχών και των υπευθύνων. Ο νόμος είναι νόμος και τηρείται από όλους», αναφέρει χαρακτηριστικά ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη.

Ολόκληρη η δήλωση Θεοδωρικάκου:
 

«Μετά από καταγγελίες για βάναυση συμπεριφορά κατά ζώων στα δύο δημοτικά κυνοκομεία της Σπάρτης διέταξα την άμεση επέμβαση της Αστυνομίας. Έγιναν τρεις συλλήψεις. Ο ένας από τους συλληφθέντες είναι ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, πρώην αστυνομικός. Για το θέμα επικοινώνησε μαζί μου και ο Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης, Γρηγόρης Δημητριάδης, που από την πρώτη στιγμή έδειξε ενδιαφέρον. Ο σεβασμός των αδέσποτων ζώων είναι αυτονόητη υποχρέωση κάθε πολιτισμένου ανθρώπου, πόσο μάλλον των αρμοδίων αρχών και των υπευθύνων. Ο νόμος είναι νόμος και τηρείται από όλους».

Φρίκη στη Σπάρτη: Βασανιστήρια και αργό θάνατο για τα αδέσποτα επιφυλάσσει ο δήμος του Πέτρου Δούκα

Υπενθυμίζεται πως εικόνες σοκ, που προσβάλουν κάθε έννοια πολιτισμού και ανθρώπινης συμπεριφοράς έναντι των ζώων αντίκρισαν στα κυνοκομεία του Δήμου Σπάρτης οι υπεύθυνοι της φιλοζωικής Save a Greek Stray, που κάνουν επί διήμερο «έφοδο» στην περιοχή, με βάση τις καταγγελίες για κακοποίηση αδέσποτων.

Ο δήμαρχος της… «εποποιίας» του 2007, Πέτρος Δούκας, φαίνεται ότι αντιμετωπίζει κάθε τραγωδία, με ελαφρότητα, παντελή αδιαφορία και περίσσιο θράσος, αφού οι δημοτικές υπηρεσίες του δείχνουν να μην συμμορφώνονται με καμία οδηγία, νόμο, ή ευρωπαϊκή συνθήκη, μετατρέποντας τα δύο κυνοκομεία σε κολαστήρια.

Όπως αναφέρουν στις καταγγελίες τους και μαρτυρά το οπτικοακουστικό υλικό, τα σκυλάκια «βρέθηκαν συγκεντρωμένα στο στρατόπεδο θανάτου της ντροπής, κουρελιασμένα, στοιβαγμένα, βρώμικα, αποστεωμένα, κατακρεουργημένα, άρρωστα, ημιθανή και νεκρά στο τέρμα της αλυσίδας τους».

Η μη κερδοσκοπική οργάνωση διαπίστωσε ότι «τα ζώα αναζητούν ένα καθαρό τετραγωνικό για να ξαπλώσουν, ένα εκατοστό θέας του επισκέπτη από τα συρματοπλέγματα και καταλήγουν δαγκωμένα από τα υπόλοιπα, που αντί για φαγητό τρώνε τα περιττώματα τους, ζώα άρρωστα να παρακαλούν για το τέλος τους».

«Αρρωστήσαμε από τις φωνές, τα κλάματα, τις κραυγές, τον ήχο της αλυσίδας που σέρνεται, τη μυρωδιά της αμμωνίας, τη μούχλα, τη σαπίλα» λένε οι υπεύθυνοι της Save a Greek Stray, η οποία υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία Σπάρτης κατά παντός υπευθύνου για το αδίκημα της κακοποίησης ζώων και στα δύο κυνοκομεία του Δήμου.

Η οργάνωση ζήτησε να διαταχθεί από την Εισαγγελία η παράδοση των ετοιμοθάνατων και των πολύ άρρωστων ζώων, προειδοποιώντας ότι έχει φωτογραφήσει με τηλεφακό όλα τα ζώα φωτογραφήθηκαν και η οποιαδήποτε απουσία θα ενταχθεί στη δικογραφία.

Περιγραφές σοκ για τα κυνοκομεία

Η μηνυτήρια αναφορά, όπως κατατέθηκε από την γενική διευθύντρια της «SaveaGreekStray» Παρασκευή Χαραλαμπίδη, δια του δικηγόρου Κωνσταντίνου Τοκατλίδη, περιέχει τις φρικιαστικές συνθήκες, που αντιμετωπίζουν τα ζώα.

«Οι σκύλοι διαβιούν υπό άθλιες συνθήκες, υποφέροντας καθημερινά και μη έχοντας τις ελάχιστες απαραίτητες προϋποθέσεις φυσιολογικής ζωής. Ευρίσκεται εκεί υπό αυτές τις συνθήκες, κατ’ ουσίαν αργού θανάτου, πλήθος σκύλων, που ενδεχομένως ανέρχεται σε εκατοντάδες… Τα εν λόγω καταφύγια ευρίσκονται το ένα στο Ξηροκάμπι και το άλλο στην Αγία Κυριακή, Δήμου Σπάρτης» αναφέρεται τη μήνυση. Και περιγράφεται τι συνάντησαν οι υπεύθυνοι της οργάνωσης, επισκεπτόμενοι τα δύο κυνοκομεία:

«Κατόπιν ανησυχητικών πληροφοριών, το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2022 μετέβη στα παραπάνω δύο καταφύγια αδέσποτων σκύλων στον Δήμο Σπάρτης η υπάλληλος της S.G.S. Ειρήνη Ψαρρού, ως εκπρόσωπος της S.G.S., συνοδευόμενη από την φιλόζωο και εθελόντρια Ζαφειρία Κακαλέτρη.

Στο καταφύγιο στο Ξηροκάμπι μετέβησαν το Σάββατο 05.02.2022 στις 11.10πμ περίπου. Το καταφύγιο ήταν κλειδωμένο και δεν υπήρχε κανείς που να φροντίζει ή να επιβλέπει τα ζώα. Το καταφύγιο αυτό δεν διαθέτει κλουβιά, παρά πλαίσια στεγάστρων περιμετρικά του κτήματος όπου στεγάζεται, καλυμμένα με σκισμένη λινάτσα, η οποία δεν μπορούσε να παρέχει καμία προστασία στους σκύλους από τις καιρικές συνθήκες. Εκτός ενός μικρού αριθμού ζώων (περί τα δέκα) που κυκλοφορούσαν ελεύθερα εντός του καταφυγίου, τα υπόλοιπα (περίπου 70 σκύλοι) ήταν δεμένοι συνεχώς, στη σειρά, με αλυσίδα 1,5 μέτρου από τις κολώνες των στεγάστρων! Τα περισσότερα είχαν πρόσβαση σε κάδους απορριμμάτων, που χρησιμοποιούσαν αναγκαστικά (ελλείψει άλλου καταλύματος) για μία στοιχειώδη προστασία από τις καιρικές συνθήκες. Λίγοι σκύλοι διέθεταν πλαστικά σκυλόσπιτα. Εντός των κάδων απορριμμάτων φαίνονταν κουβάδες για νερό, ενώ σε κανένα ζώο δεν υπήρχε τροφή.

Στο καταφύγιο στην Αγία Κυριακή μετέβησαν αρχικώς την 05.02.2022στις 12.05μμ περίπου. Το καταφύγιο ήταν κλειδωμένο και δεν υπήρχε κανείς που να φροντίζει ή να επιβλέπει τα ζώα. Στο καταφύγιο υπάρχουν αρκετά κλουβιά, με στέγαστρα από ελενίτ, εντός των οποίων ζουν από μία βασική καταμέτρηση πάνω από 250 σκυλιά. Σε κάθε κλουβί κρατούνται πολλά σκυλιά, σε αρκετές περιπτώσεις άνω των δέκα. Περίπου είκοσι σκυλιά που ευρίσκονται στην είσοδο του καταφυγίου δεν είναι δεμένα. Υπάρχει εκεί και ένας ποιμενικός σκύλος που είχε ως κατάλυμα παλέτες. Στην είσοδο υπήρχε επίσης χειροποίητο ξύλινο κλειστό περιμετρικά κουτί περίπου 1,5μ επί 1,5 μ (τύπου μεταφοράς κυνηγόσκυλων) στο οποίο είχε εγκλεισθεί μεγαλόσωμος λευκός σκύλος, όπως διακρινόταν από τις χαραμάδες που διέθετε για αερισμό. Υπήρχαν επίσης πολλοί σκύλοι δεμένοι με αλυσίδα, ορισμένα σκελετωμένα, χωρίς καμία προστασία από τον ήλιο, τη βροχή, το κρύο. Πολλά κλουβιά είναι γεμάτα με σκύλους και είναι εντελώς σκοτεινά.

Παντού λάσπες και ακαθαρσίες. Σκύλοι δεμένοι με κοντές αλυσίδες σε διάφορα σημεία. Σκύλοι περιφραγμένοι σε μεγάλες ομάδες εντός μικρών χώρων, με συνέπεια να μπορούν δύσκολα να κινηθούν. Σκύλοι δεμένοι σε σπιτάκια, χωρίς σκίαστρα, εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες. Σκύλοι που ζουν μέσα σε ακαθαρσίες. Σκελετωμένοι σκύλοι δεμένοι, σκύλοι κλεισμένοι μέσα σε κουτιά με κάγκελα, σκύλοι δεμένοι μέσα σε χώρο με λύματα.

Σκύλοι σκελετωμένοι σε βαριά κατάσταση υγείας, πολλοί ετοιμοθάνατοι. Σκύλοι απιχνασμένοι και εμφανώς άρρωστοι, που ζουν μαζί με άλλους που φαίνονται πιο υγιείς, περιορισμένοι στον ίδιο χώρο. Κλουβιά πάνω στα οποία κάθονται σκύλοι, καθώς δεν υπάρχει καθαρός χώρος στο έδαφος, οι οποίοι έχουν φθάσει σε τέτοιο σημείο πείνας που τρώνε τα περιττώματά τους. Νερό βρώμικο, με λάσπες και ακαθαρσίες. Παντού διάσπαρτα σκουπίδια, μεταλλικά αντικείμενα ορισμένα εκ των οποίων αιχμηρά, σπασμένα πλαστικά και ξύλα. Καμμία δυνατότητα προαυλισμού – πολλώ δε μάλλον περιπάτου – των σκύλων, λόγω υπερπληθυσμού, εγκλεισμού και έλλειψης χώρου. Οι σκύλοι κρατούνται μονίμως έγκλειστοι, πολλοί αλυσοδεμένοι συνεχώς. Πρόκειται για συνθήκες άθλιες, κακοποίησης, αργού θανάτου.

Δεδομένης της μεγάλης ανησυχίας που μας προκάλεσε η φρικτή κατάσταση που διαπιστώθηκε στο καταφύγιο στην Αγ. Κυριακή την 05.02.2022, αποφασίσθηκε εκ νέου η μετάβαση σε αυτό την Κυριακή 20.02.2022.

Στη νέα επίσκεψη, που έγινε στο καταφύγιο στην Αγ. Κυριακήτην Κυριακή 20.02.2022, περί ώρα 03.30 μμ, μετείχαν και έγιναν μάρτυρες της ίδιας κατ’ ουσίαν κατάστασης η υπογράφουσα, Παρασκευή Χαραλαμπίδη, γενική διευθύντρια της S.G.S., καθώς επίσης η υπάλληλος της S.G.S. Ειρήνη Ψαρρού, η εθελόντρια Βασιλική Ορφανίδου και ο συνεργαζόμενος με την S.G.S. Κτηνίατρος Χρήστος Κτενάς. Η επικρατούσα κατάσταση ήταν το ίδιο αλγεινή και φρικτή όπως και την 05.02.2022, με το καταφύγιο και τους σκύλους να ευρίσκονται στην αυτή κατάσταση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι την εν λόγω ημέρα και ώρα ο Κτηνίατρος Χρήστος Κτενάς μεταξύ άλλων διεπίστωσε τα εξής: Υπήρχαν πτώματα ζώων αλυσοδεμένα σε απίσχανση και φαγωμένα από άλλα ζώα. Υπήρχαν πάρα πολλά ζώα με αλωπεκία, έντονη ερυθρότητα του δέρματος, κνησμό , δερματικές αλλοιώσεις , προφανώς λόγω νοσημάτων όπως είναι το καλαζάρ, οι ψώρες και πλήθος άλλων νοσημάτων.Πλήθος ζώων τα οποία κοιμόντουσαν ή ξάπλωναν πάνω στα περιττώματα τους και στα ούρα τους, καθώς δεν υπήρχε επαρκής καθαρός χώρος για να αναπαυθούν. Κάποια ζώα παρουσίαζαν διόγκωση στη κοιλιακή χώρα, προφανώς λόγω νοσημάτων, όπως ο ασκίτης ή λόγω παρασίτωσης. Υπήρχαν ζώα τα όποια εμφάνιζαν κοπροφαγία. Πάρα πολλά ζώα ήταν φοβικά και σε μεγάλο ποσοστό αλυσοδεμένα με κοντές αλυσίδες του 1-2 μέτρων. Πολλά ζώα ήταν αποστεωμένα, προφανώς λόγω υποσιτισμού ή και ασθενειών. Τα δοχεία νερού και φαγητού ήταν απαράδεκτα και άκρως μολυσματικά, με περιττώματα εντός των δοχείων.

Οι περιφράξεις ήταν επικίνδυνες για τα ίδια τα ζώα. Πολλά περιττώματα είχαν περισυλλεγεί σε σακούλες εκτεθειμένες στο περιβάλλον και κάποιές σκισμένες, χωρίς να φυλάσσονται σε κάποιο κάδο. Δεν υπήρχε καμμία υγιεινή. Οι οσμές που αναδύονται από το καταφύγιο σε απόσταση αρκετών μέτρων είναι δυσώδεις, η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική από τη μόλυνση, γεγονός το οποίο με την αύξηση της θερμοκρασίας τους καλοκαιρινούς μήνες θα αποτελείμεγάλη εστία μόλυνσης, τόσο για τα ζώα όσο και για τον ανθρώπινο πληθυσμό.

Πρόδηλη είναι η συνεχής και κατάφωρη παραβίαση των κανόνων για την ευζωία των ζώων συντροφιάς, όπως προβλέπονται από την εθνική νομοθεσία και από αυξημένης τυπικής ισχύος κανόνες του διεθνούς δικαίου, κατά τα αναλυτικώς προεκτεθέντα. Η τρομακτική, θλιβερή και άθλια κατάσταση που επικρατεί στα ως άνω καταφύγια στον Δήμο Σπάρτης ασφαλώς δεν είναι ανεκτή από την έννομη τάξη και από την ελληνική κοινωνία. Είναι επιτακτική η ανάγκη λήψης άμεσων κατάλληλων μέτρων, για τη διάσωση των ζώων που μαρτυρούν εκεί και για τον εντοπισμό και την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων».

Η οργάνωση ζητά να υπάρξει «κατεπείγουσα διερεύνηση, με επιτόπια αυτοψία στα κυνοκομεία και καταφύγια στον Δήμο Σπάρτης, σύμφωνα με το άρθρο 33 παρ. 2 Ν. 4830/2021, προκειμένου αφενός να λάβουν άμεση προστασία τα κρατούμενα σκυλιά που διαβιούν υπό άθλιες συνθήκες, με κίνδυνο της ζωής και της υγείας τους και να αποτραπεί περαιτέρω θέση αυτών σε κίνδυνο και αφετέρου να διασφαλισθούν κρίσιμα αποδεικτικά μέσα για την περαιτέρω πορεία της υπόθεσης και την άσκηση ποινικής δίωξης κατά των υπευθύνων, κατά την κρίση της Εισαγγελίας».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Φρίκη στη Σπάρτη: Βασανιστήρια και αργό θάνατο για τα αδέσποτα επιφυλάσσει ο δήμος του Πέτρου Δούκα

Πηγή: protothema.gr

Συνολικό πρόστιμο 2 εκατ. ευρώ επιβλήθηκε στις εταιρείες Αττική Οδός Α.Ε. (Παραχωρησιούχος Εταιρεία) και ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Α.Ε. (εταιρεία Λειτουργίας και Συντήρησης της Αττικής Οδού) , για τον εγκλωβισμό των οδηγών στον αυτοκινητόδρομο λόγω των χιονοπτώσεων που έφερε η κακοκαιρία Ελπίς.

Συγκεκριμένα, επιβλήθηκε πρόστιμο από 1 εκατομμύριο ευρώ σε κάθε εταιρεία, δηλαδή το μέγιστο, το οποίο προβλέπει η νομοθεσία. Η απόφαση του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή βασίστηκε στο Πόρισμα που του παρέδωσε η Επιτροπή Διερεύνησης που είχε συγκροτήσει το Υπουργείο και στην εισήγηση των μελών της για την επιβολή του υψηλότερου προστίμου.

Τα μέλη της Επιτροπής οδηγήθηκαν σε αυτήν την εισήγηση λαμβάνοντας υπόψη τη διάρκεια της διακοπής της κυκλοφορίας, την έκταση, τις συνέπειες αυτής (μεγάλος αριθμός εγκλωβισμένων οχημάτων, παρατεταμένος χρόνος για τον απεγκλωβισμό τους καθώς και ταλαιπωρία των εποχούμενων και μάλιστα σε συνθήκες εξαιρετικά χαμηλών θερμοκρασιών) και το βαθμό υπαιτιότητας τόσο της Παραχωρησιούχου Εταιρείας, όσο και της εταιρείας ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Α.Ε. 

Τα λάθη της Αττικής Οδού

Τρία ήταν τα κρίσιμα λάθη, τα οποία σύμφωνα με το πόρισμα, οδήγησαν στην πρωτοφανή ταλαιπωρία χιλιάδων χρηστών του αυτοκινητοδρόμου και συγκεκριμένα: η Αττική Οδός δεν αιτήθηκε ούτε εισηγήθηκε στην Τροχαία τον αποκλεισμό των εισόδων της Αττικής Οδού, ενώ ο μερικός αποκλεισμός της εισόδου καθυστέρησε πολύ, κι αυτό την ώρα που στο Κέντρο Διαχείρισης Κυκλοφορίας με το Τμήμα Τροχαίας Αττικής Οδού επικρατούσε από νωρίς προβληματισμός ως προς το εάν ο δρόμος μπορεί να παραμείνει ανοιχτός. Επιπλέον δε εφάρμοσε όσα προβλέπονται στα εγχειρίδια λειτουργίας και αποχιονισμού.

Αναλυτικά, όπως προκύπτει από το Πόρισμα της Επιτροπής Διερεύνησης:

- Οι υπεύθυνοι της Εταιρείας ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Α.Ε. δεν εφάρμοσαν, ως όφειλαν, όσα προβλέπονται στο Εγχειρίδιο Λειτουργίας και στο Εγχειρίδιο Αποχιονισμού της Αττικής Οδού, όπου αποτυπώνονται επακριβώς οι διαδικασίες αποχιονισμού της Αττικής Οδού και οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων.

- Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία που εξετάσθηκαν, οι υπεύθυνοι της Εταιρείας ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Α.Ε. δεν αιτήθηκαν, ούτε εισηγήθηκαν προς το Τμήμα Τροχαίας της Αττικής Οδού σε καμία χρονική στιγμή, τον αποκλεισμό των εισόδων στην Αττική Οδό. Και αυτό παρόλο που οι επιχειρησιακοί υπεύθυνοι της Εταιρείας ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Α.Ε. γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν τον ενδεδειγμένο τρόπο διαχείρισης ενός συμβάντος τέτοιας κλίμακας, όπου προβλέπεται ο έγκαιρος μερικός αποκλεισμός εισόδων της Αττικής Οδού.

- Η εσφαλμένη εκτίμηση της κατάστασης και των επιχειρησιακών δυνατοτήτων εκ μέρους της Εταιρείας ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Α.Ε. οδήγησε τελικά σε μη αναστρέψιμο αποτέλεσμα. Συγκεκριμένα, η απόφαση για μερικό αποκλεισμό των εισόδων της Αττικής Οδού έπρεπε να είχε ληφθεί νωρίτερα από τις 11:00 π.μ. Αν είχε γίνει αυτό, τότε όσα επακολούθησαν δεν θα είχαν συμβεί ή θα είχαν συμβεί σε πολύ μικρότερη κλίμακα.

«Η θέση αυτή της Επιτροπής ερείδεται στις εικόνες των καμερών κυκλοφορίας στην Ελεύθερη Λεωφόρο Ελευσίνας - Σταυρού - Αεροδρομίου Σπάτων, στο τμήμα από τον κόμβο Κηφισίας μέχρι τον Κόμβο Μαραθώνος και στην Δυτική Περιφερειακή Λεωφόρο Υμηττού. Στις κάμερες καταγράφονται επίσης σημαντικές παραλείψεις στη διαδικασία του αποχιονισμού», όπως σημειώνεται στο πόρισμα.

Επιπλέον αναφέρεται ότι στις μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του Κέντρου Διαχείρισης Κυκλοφορίας με το Τμήμα Τροχαίας Αττικής Οδού, καταγράφεται ήδη από πολύ νωρίς, στις 10:33 π.μ., ο έντονος προβληματισμός για το κατά πόσον είναι δυνατόν να κρατηθεί ανοικτός ο δρόμος.

- Επίσης, υπεύθυνη είναι και η Παραχωρησιούχος Εταιρεία «Αττική Οδός Α.Ε.», η οποία σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης Παραχώρησης, είναι υποχρεωμένη να παίρνει όλα τα κατάλληλα μέτρα για την ασφαλή, εύρυθμη και σε υψηλό επίπεδο εξυπηρέτησης λειτουργία του Έργου, την ομαλή και ανεμπόδιστη διεξαγωγή της κυκλοφορίας του κοινού και την άμεση και αποτελεσματική ανταπόκριση σε έκτακτες ή/και επείγουσες καταστάσεις, ώστε να διασφαλίζεται πλήρως η ασφάλεια των χρηστών (ατόμων και οχημάτων).

«Με βάση τα παραπάνω η  «Αττική Οδός Α.Ε.», αν και έχει αναθέσει μέσω σύμβασης τη Λειτουργία και Συντήρηση του Αυτοκινητοδρόμου στην Εταιρεία ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Α.Ε., όφειλε να ασκεί, η ίδια, τον προσήκοντα έλεγχο στην εν λόγω εταιρεία, ώστε να διασφαλίζει ότι αυτή τηρεί το σύνολο των υποχρεώσεών της προς το Ελληνικό Δημόσιο. Συνεπώς η Παραχωρησιούχος Εταιρεία «Αττική Οδός Α.Ε.» έχει πλήρη ευθύνη έναντι του Δημοσίου για την παράλειψη ελέγχου της Εταιρείας ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Α.Ε.

Από τα παραπάνω η Επιτροπή Διερεύνησης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπεύθυνοι για τη διακοπή της κυκλοφορίας στην Ελεύθερη Λεωφόρο Ελευσίνας - Σταυρού - Αεροδρομίου Σπάτων και τη Δυτική Περιφερειακή Λεωφόρο Υμηττού την 24η Ιανουαρίου 2022 και τα συνακόλουθα προβλήματα ήταν τόσο η Παραχωρησιούχος Εταιρεία «Αττική Οδός Α.Ε.», όσο και η Εταιρεία ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Α.Ε.» τονίζεται στο πόρισμα.

Αναφερόμενος στην απόφαση, ο κ. Καραμανλής δήλωσε: «Μετά από όσα ανεπίτρεπτα συνέβησαν στην Αττική Οδό, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεσμεύθηκε να αποδοθούν ευθύνες. Για να γίνει αυτό, το Υπουργείο είχε προνοήσει να θεσπίσει από το 2020 το νομικό πλαίσιο για απόδοση ευθυνών στους παραχωρησιούχους όταν κλείνουν οι αυτοκινητόδρομοι. Με το άρθρο 65 του νόμου 4663, βάλαμε ένα οριστικό τέλος στο φαινόμενο να δημιουργούνται προβλήματα στο οδικό δίκτυο και μετά να μην πληρώνει κανένας. Κι έτσι σήμερα, για πρώτη φορά μπορούμε να επιβάλουμε πρόστιμα συνολικού ύψους 2 εκατομμυρίων ευρώ. 

Επιτέλους στην Ελλάδα γίνονται τα αυτονόητα, που μέχρι πρόσφατα ήταν αδιανόητα. Μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, συγκροτήθηκε Επιτροπή Διερεύνησης, μελέτησε τα δεδομένα, κατέληξε σε συμπεράσματα για τους υπαίτιους και τις ευθύνες τους και τους επιβάλαμε το ανώτατο πρόστιμο. Το οποίο βέβαια είναι ανεξάρτητο από τα ποσά που δίνει η εταιρεία στους πολίτες μετά από προσωπική παρέμβαση του Πρωθυπουργού. Γιατί αυτά είναι τα ελάχιστα που μπορούμε -και οφείλουμε- να κάνουμε μετά από ένα τόσο σοβαρό περιστατικό, ώστε να καταλάβουν όλοι ότι είμαστε πλέον μια σύγχρονη, ευνομούμενη Πολιτεία στην οποία ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του», επεσήμανε σε δηλώσεις του ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής.