Η δυσφαγία είναι ένας όρος μάλλον άγνωστος στους περισσότερους. Όμως όσοι
αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις προκλήσεις, με τις
οποίες είναι καθημερινά αντιμέτωποι. Μια φυσική λειτουργία, την οποία οι
περισσότεροι θεωρούμε δεδομένη, η κατάποση, για κάποιους πάει στραβά και
δυσκολεύονται. Κι αυτό έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην καθημερινή τους ζωή.
Ο Ιούνιος είναι μήνας ευαισθητοποίησης για τη δυσφαγία και οι επιστήμονες
υποστηρίζουν ότι είναι σημαντικό να μάθουμε πού οφείλεται αυτό το σύμπτωμα και
σε ποιους αφορά, αλλά και ότι οι δυσκολίες στην κατάποση, αν διαγνωστούν σωστά,
έχουν τρόπους αντιμετώπισης.
«Η κατάποση είναι μια φυσιολογική, αλλά αρκετά περίπλοκη διαδικασία, η οποία
περιλαμβάνει πολλαπλές φάσεις, μύες και νεύρα», εξηγεί η Χειρουργός
Ωτορινολαρυγγολόγος Κεφαλής-Τραχήλου, ΠαιδοΩΡΛ, Ανατολή Παταρίδου ,
επιστημονική συνεργάτης του Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ-ΜΗΤΕΡΑ.
«Η κατάποση συμβαίνει σε τρία διακριτά στάδια:
Στο στοματικό στάδιο, όταν η τροφή ωθείται από το στόμα προς τα κάτω,
στον λαιμό
Στο στάδιο του φάρυγγα, όταν η τροφή ωθείται από το πίσω μέρος της
γλώσσας στην είσοδο του οισοφάγου
Στο οισοφαγικό στάδιο, όταν η τροφή ταξιδεύει από τον οισοφάγο στο
στομάχι
Η όλη διαδικασία χρειάζεται περίπου 50 μύες για να συντονιστεί και να γίνει σωστά.
Προβλήματα μπορεί να προκύψουν σε κάθε φάση ή και σε όλες μαζί», προσθέτει.
Ποιος μπορεί να εμφανίσει δυσφαγία
Όλοι μπορεί σε κάποια φάση της ζωή τους να εμφανίσουν δυσφαγία. Από τα νήπια
ως τους ηλικιωμένους.
Πού οφείλεται, όμως, το πρόβλημα; Μπορεί να οφείλεται σε παθήσεις της κεφαλής
και του τραχήλου, σε κακοήθειες στην περιοχή του στόματος, του φάρυγγα, του
λάρυγγα, της υπερώας, σε νευρομυϊκές παθήσεις, σε νευρολογικές παθήσεις
(πολλαπλή σκλήρυνση, Πάρκινσον κ.ά.), σε αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια ή να
προκύπτει μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, επιπλοκές σε χειρουργικές
επεμβάσεις ή ακτινοθεραπεία στην περιοχή της κεφαλής και του τραχήλου.
«Στα παιδιά οφείλεται κυρίως σε συγγενείς διαταραχές. Στους ηλικιωμένους
οφείλεται κυρίως στον εκφυλισμό του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Αυτό, που είναι σημαντικό να επισημάνουμε, είναι ότι οι διαταραχές κατάποσης
μπορεί να συμβούν και αιφνίδια. Για παράδειγμα μετά από ένα τροχαίο ή ως
συνέπεια ενός τραύματος ή μιας χειρουργικής επέμβασης (μετεγχειρητική επιπλοκή).
Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται να αποκατασταθεί άμεσα η λειτουργία της
σίτισης, για να επιβιώσει ο ασθενής», αναφέρει η κα Ανατολή Παταρίδου.
Τα συμπτώματα
Η δυσφαγία έχει πολλά και ποικίλα συμπτώματα:
Δυσκολία στον έλεγχο του υγρού ή της στερεάς τροφής στο στόμα
Πόνος κατά την κατάποση
Βήχας για να «καθαρίσει» ο λαιμός πριν από την κατάποση, κατά τη διάρκεια
ή μετά από αυτήν
Μια αίσθηση ότι το φαγητό «κολλάει» στον λαιμό ή στο στήθος
Αδυναμία κατανάλωσης συγκεκριμένων ειδών τροφής
Ανάγκη για επιπλέον προσπάθεια για μάσηση και για κατάποση
Απώλεια βάρους εξαιτίας του φόβου κατάποσης
Επαναλαμβανόμενες πνευμονίες ή αναπνευστικές λοιμώξεις άγνωστης
αιτιολογίας
Η σημασία της σωστής διάγνωσης
Ο λόγος, που καθιστά απαραίτητη τη σωστή διάγνωση της δυσφαγίας, είναι για να
εκτιμήσει με ακρίβεια ο ειδικός ωτορινολαρυγγολόγος πότε ένας ασθενής με αυτά τα
προβλήματα μπορεί να λαμβάνει τροφή από το στόμα με ασφάλεια, χωρίς τον φόβο
των σιωπηλών εισροφήσεων. Επίσης για να αποφασίσει το είδος των τροφών και τον
τρόπο σίτισης του ασθενούς, να παρακολουθήσει την πορεία της αποκατάστασής του
και να κατευθύνει τη θεραπευτική του στρατηγική.
«Η διάγνωση μπορεί να γίνει με μια ειδική εξέταση, που γίνεται στο ιατρείο, στο
νοσοκομείο ή και στο σπίτι, αν ο ασθενής δεν μεταφέρεται. Λέγεται FEES (Flexible
Εndoscopic Εvaluation of Swallowing - ενδοσκοπική εκτίμηση της κατάποσης με το
εύκαμπτο ρινοφαρυγγολαρυγγοσκόπιο). Στα παιδιά η διάγνωση γίνεται με μια
αξιολόγηση κατάποσης στο ιατρείο, ίσως και με κάποιες απεικονιστικές εξετάσεις»,
λέει η χειρουργός ωτορινολαρυγγολόγος κεφαλής-τραχήλου.
Τρόποι αντιμετώπισης
Η σίτιση με τοποθέτηση ρινογαστρικού σωλήνα Levin, η γαστροστομία και η
τραχειοστομία είναι οι ενδεδειγμένες μέθοδοι αντιμετώπισης.
Σίτιση με τοποθέτηση ρινογαστρικού σωλήνα Levin: Είναι η εισαγωγή καθετήρα
από τη μύτη του αρρώστου στο στομάχι του και εξυπηρετεί όταν δεν είναι δυνατή η
λήψη τροφής από το στόμα. Το σωληνάκι Levin είναι ενοχλητικό για τον ασθενή.
Χρειάζεται αντικατάσταση τουλάχιστον κάθε δέκα μέρες, μια διαδικασία αρκετά
επώδυνη.
Όπως λέει η κα Παταρίδου: «Είναι μία μορφή σίτισης, που προτιμάται μόνο σε
έκτακτες περιπτώσεις, στις οποίες η τεχνητή σίτιση δεν προβλέπεται να γίνεται
μακροχρόνια. Το σωληνάκι Levin χρησιμοποιείται και σε πλύσεις στομάχου».
Γαστροστομία: Είναι η εναλλακτική μέθοδος σίτισης ασθενών με άνοια, Πάρκινσον
και εγκεφαλικά επεισόδια. Πλέον γίνεται αναίμακτα και χωρίς χειρουργική
επέμβαση, μέσω της γαστροσκόπησης.
Είναι μια απλή και ασφαλής, πλέον, διαδικασία. Σε αντίθεση με το Levin δεν ενοχλεί
καθόλου τον ασθενή και η αντικατάστασή του είναι μία εντελώς ανώδυνη και
ακίνδυνη διαδικασία, που συμβαίνει μία φορά τον χρόνο.
«Οι επιπλοκές, που συνδέονται με τη γαστροστομία, είναι ελάχιστες και οφείλονται
κυρίως στο ότι οι ασθενείς είναι σοβαρά περιστατικά και ηλικιωμένοι με πολλά
συνοδά νοσήματα και προϋπάρχουσες καταστάσεις, κάτι που τους καθιστά υψηλού
κινδύνου», λέει η ειδικός.
Η πιθανότητα εμφάνισης σοβαρών επιπλοκών ανέρχεται στο 3%.
Τραχειοστομία: Σε κάποιες περιπτώσεις, παράλληλα με την υποβοηθούμενη σίτιση,
ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί και τραχειοστομία, προς αποκατάσταση και της
λειτουργίας της αναπνοής του. Πρόκειται για τη δημιουργία άμεσης επικοινωνίας της
τραχείας με το περιβάλλον, μέσω μιας οπής. Είναι η παράκαμψη της αναπνευστικής
οδού του στόματος και του λάρυγγα και μπορεί να γίνει έκτακτα ή
προγραμματισμένα, με γενική ή με τοπική νάρκωση. Ο τραχεισωλήνας χρειάζεται
αλλαγή κάθε μήνα, τακτικές αναρροφήσεις, ενώ ο ασθενής πρέπει να σιτίζεται
απαραιτήτως σε καθιστή θέση και να παραμένει σε αυτήν για μία ώρα τουλάχιστον.
Σύμφωνα με την οργάνωση, στην πρώτη περίπτωση, Αφγανοί καταγγέλλουν πως βασανίστηκαν από κομάντος με σκούρες στολές και με καλυμμένα πρόσωπα, καθώς φορούσαν μπαλακλάβες, ενώ βρίσκονταν υπό κράτηση από τις ελληνικές αρχές στο Φαρμακονήσι.
«Φαινόταν να το διασκεδάζουν» δηλώνει ένα από τα θύματα. «Δεν είχαμε κάνει τίποτα κακό» είπε επίσης, εξηγώντας πως πρόκειται για ανθρώπους πως προσπαθούν να ξεφύγουν από βασανιστήρια για να βρουν ασφάλεια αλλά βασανίστηκαν στην Ευρώπη.
Ύστερα από 20 ώρες ομηρίας στο Φαρμακονήσι, η Ελληνική Ακτοφυλακή ανάγκασε άνδρες, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους, σε δύο σωσίβιες σχεδίες και τους εγκατέλειψε, αφήνοντάς τους χωρίς βοήθεια στο Αιγαίο Πέλαγος μέσα στη νύχτα.
Η ομάδα προσφύγων ζήτησε τα ξημερώματα της Τετάρτης βοήθεια από την Aegean Boat Report με σκοπό να μεταφερθεί σε ασφαλές λιμάνι και να υποβάλει αίτηση ασύλου.
Η επικοινωνία όμως χάθηκε λίγες ώρες μετά. «Όλα τα τηλέφωνα με τα οποία είχαμε επαφή βγήκαν εκτός σύνδεσης, υποθέσαμε ότι τα είχαν βρει οι στρατιωτικοί στο νησί και τα συνέλαβαν» αναφέρει η οργάνωση.
Τελικά η τουρκική ακτοφυλακή γνωστοποίησε τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης ότι εντόπισε δύο σχεδίες Life-raft να παρασύρονται έξω από την Ντάτσα, δέκα μίλια νοτιοανατολικά της Κω, και ότι διασώθηκαν συνολικά 39 άνθρωποι.
Δεύτερη καταγγελία
Λίγα 24ωρα μετά, ακολούθησε και δεύτερη καταγγελία, αυτή τη φορά για βάρκα με 42 επιβαίνοντες, από τους οποίους 15 παιδιά και 17 γυναίκες, που επιχείρησε προχθές να φτάσει από την Τουρκία στη Λέσβο.
Σύμφωνα με την Aegean Boat Report, εμποδίστηκε από σκάφος του ελληνικού Λιμενικού, με τους αξιωματικούς να αναγκάζουν τη βάρκα να επιστρέψει στα σύνορα προς τις τουρκικές ακτές, υπό την απειλή όπλων.
Η οργάνωση αναφέρει μάλιστα πως οι άνδρες της ακτοφυλακής πυροβόλησαν στον αέρα αλλά και στο νερό, κοντά στο λαστιχένιο σκάφος. «Δεν είχαμε άλλη επιλογή, φοβόμασταν ότι θα μας σκότωναν, οπότε γυρίσαμε τη βάρκα» υποστηρίζει ένα από τα θύματα.
Ακόμη, καταγγέλλεται πως οι ελληνικές αρχές αφαίρεσαν τη μηχανή και τη βενζίνη από το σκάφος αφήνοντας αβοήθητους τους πρόσφυγες από το Αφγανιστάν να παρασύρονται στα τουρκικά ύδατα μέχρι να τους παραλάβει η ακτοφυλακή της γείτονος λίγες ώρες μετά.
«Όταν η ελληνική αστυνομία μας έφερε κοντά στα τουρκικά ύδατα, ήρθε και πήρε τη μηχανή και τη βενζίνη μαζί της και μας άφησε στο νερό χωρίς βοήθεια κι έφυγε. Είχαμε 15 μικρά παιδιά στη βάρκα, κανένα από αυτά δεν μπορούσε να κολυμπήσει» αναφέρει η μαρτυρία.
Έφυγε από τη ζωή η συνθέτης, στιχουργός και ενίοτε τραγουδίστρια η Βάσω Αλλαγιάννη η οποία έχει υπογράψει, μουσικά και στιχουργικά, μια σειρά από ξεχωριστά τραγούδια, με τη δική τους πλέον θέση στο εγχώριο ρεπερτόριο των νεότερων χρόνων. Ανάμεσά τους ο «Υδροχόος» αλλά και το «Αχ Ελλάδα».
Είναι μερικά τραγούδια τόσο δυνατά, τόσο διαφορετικά και ταυτόχρονα τόσο οικεία. Είναι τα τραγούδια εκείνα που έχεις «χρησιμοποιήσει» σε δικές σου στιγμές και μπόρεσαν να μιλήσουν για σένα και σε σένα.
Τραγούδια σαν το «Απόψε Σιωπηλοί» με τη φωνή του Νικόλα του Παπάζογλου, σε έναν δυνατό (προσωρινό ή οριστικό) χωρισμό. Τραγούδια σαν το «Αχ Ελλάδα Σ’ Αγαπώ», πάλι με τη φωνή του Παπάζογλου (τυχαίο;), που ξορκίζουν τη συγκυρία και επισημαίνουν εμφατικά τον διχασμό σου: μπορείς ταυτόχρονα να αγαπάς και να μισείς κάποιον ή κάτι που σου κάνει καλό και το ξέρεις, αλλά και κακό –και επίσης το ξέρεις. Τραγούδια λυτρωτικά, σαν τον «Υδροχόο», να σου θυμίζουν ότι, ευτυχώς ή δυστυχώς, «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν», σπρώχνοντάς σε να το γιορτάσεις. Τραγούδια σαν τον «Γλάρο», να σε υποστηρίζουν να μη φοβηθείς τη μπόρα. Τραγούδια ατόφια. Τραγούδια ξεχωριστά. Τραγούδια σπάνια.
«Είμαι τυχερός άνθρωπος, είχα και έχω δυνατά βιώματα»
Μιλώντας πριν από μερικά χρόνια στην ιστοσελίδα «avopolis» η Βάσω Αλλαγιάννη είχε πει ότι αισθάνεται πολύ τυχερός άνθρωπος: «Δεν θα ήθελα να ξαναζήσω τίποτα από όλα τα υπέροχα, όπως και τίποτα από τα όσα δύσκολα έχω ζήσει. Όλα τα βιώματά μου τα περιέχω: πλημμυρίζουν την ύπαρξή μου και τη διαμορφώνουν! Τίποτα δεν χρειάζεται λοιπόν να «ξανά» συμβεί. Είμαι τυχερός άνθρωπος, είχα και έχω δυνατά βιώματα. Θα τα έλεγα δώρα».
Απωθημένο ο Μητροπάνος
Σε άλλο σημείο είχε μιλήσει για τη συνεργασία που θα ήθελε να κάνει και δεν έκανε: «Θα ήθελα να έχει πει ένα τραγούδι μου ο Δημήτρης Μητροπάνος, αυτός ο υπέροχος ερμηνευτής, με τον υπερήφανο καημό».
Μανώλης Ρασούλης και Νίκος Παπαζόγλου
Μιλώντας για τις συνεργασίες της με τον Μανώλη Ρασούλη και τον Νίκο Παπάζογλου είχε πει: «Αναντικατάστατοι και βεβαίως ανεπανάληπτοι. Τι θα μπορούσα να πω για τον Μανώλη; Δεν παρομοιάζονται και δεν γεννιούνται κάθε μέρα τέτοιοι άνθρωποι. Και τι να πω για τον Νίκο, αυτό το χαρισματικό, εμπνευσμένο και γοητευτικό πλάσμα, που λατρεύτηκε από όλους μας... Ξέρετε, μου είναι πολύ δύσκολο να μιλήσω εγώ για εκείνους, γιατί τους αγάπησα πολύ και τους δύο. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να λέω τα τραγούδια μας, στην απουσία τους. Οι υπέροχοι στίχοι του Αλκαίου μου ταίριαξαν και με συγκίνησαν πολύ! Ωστόσο θέλω να πω ότι δεν έχω τρομάξει και δεν βλέπω κανένα τέλος. Είμαι αισιόδοξη και, πάνω από όλα, πιστεύω στους νέους ανθρώπους με ήθος, έμπνευση και ταλέντο. Ένας καινούργιος κύκλος ανοίγει, απαλλαγμένος από το «κυνήγι του θησαυρού», απλά γιατί δεν υπάρχει πια θησαυρός. Αυτό θα ξαναφέρει πίσω την ποιότητα και τη συνέχεια, με διαφορετικό όμως τρόπο. Πάντα θα υπάρχει καλλιτεχνικό πνεύμα, πάντα θα υπάρχουν δημιουργοί και πάντα, μετά από μια μπόρα, βγαίνει ο ήλιος».
Το αντίο της Χαρούλας
Η Χαρούλα Αλεξίουμέσα από τα social media θέλησε να την αποχαιρετήσει με λόγια που συγκινούν.
«Έφυγε ήσυχα στον ύπνο της Αυτή η γυναίκα που ήταν τόσα πολλά πράγματα. Η «Svarno». Που έγραφε τραγούδια Που θεράπευε με Reiki Που συμβούλευε με αυτογνωσία Που αγαπούσε με πάθος Που κάπνιζε πολύ Που έραβε Που έπλεκε Που μας μάλωνε να ξυπνήσουμε Που γελούσε σαν μωρό Που τραγουδούσε Που ταξίδευε πολύ Που μας γέμιζε δώρα Η Βάσω Αλλαγιάννη που την τραγούδησα κι εγώ με τους στίχους του Ρασούλη και τους δικούς της στον Ζαμπέτα όπως την τραγούδησαν και τόσοι άλλοι. Η “Svarno” η φίλη μου και master μου στο Reiki Έφυγε ήσυχα στον ύπνο της για να αναπαυτεί για πάντα», έγραψε η Χαρούλα Αλεξίου στο Instagram της.
Η ανάρτηση της Γλυκερίας
Την Βάσω Αλλαγιάννη αποχαιρετά μέσα από το Instagram της και η Γλυκερία: «Η Βάσω Αλλαγιάννη δεν είναι πια μαζί μας...
Πέταξε ψηλά όπως "ο γλάρος" της...».
Το «αντίο» του Χρήστου Μάστορα
Ο Χρήστος Μάστορας θέλησε και αυτός να πει το δικό του «αντίο» στη Βάσω Αλλαγιάννη. «Μακάρι να προλάβαινα να σε γνωρίσω να σου πω ποσό σε θαυμάζω! Μακάρι να υπήρχε τρόπος να αφαιρέσω το εγώ μου και να σου πω ειλικρινά ποσό σπουδαία ήσουν είσαι και θα είσαι! Λυπάμαι εμένα και όσους τραγουδιστές δεν άγγιξες με το ραβδί σου Βάσω Αλλαγιάννη».
Όταν ο Μανώλης Ρασούλης έγραψε για την Βάσω Αλλαγιάννη
Ο Μανώλης Ρασούλης είχε γράψει για την Βάσω Αλλαγιάννη στο τέταρτο τεύχος του περιοδικού Λαϊκό Τραγούδι του 2003 σε σημείωμά του με τον τίτλο «Βάσω Αλλαγιάννη – Μια Μοναδική Περίπτωση».
«Κι επειδή δεν είμαι εγώ αυτός, γράφω όπως την ξέρω, όπως την έζησα σαν γυναίκα, σαν μικρή θύελλα, σαν σπάνιο ζωικό ένστικτο, σαν εύθραυστη κινέζικη πορσελάνη, σαν το αγριοκάτσικο του Πόρτο Ράφτη, σαν την κόρη του Τάκη του ψαρά, σαν την κόρη της Γιωργίας, σαν τη μαμά της Πηγής, σαν αυτή που μ’ αγάπησε και με ξαναγάπησε, τη χρυσοχέρα, την πονεμένη, την αυτοπροδομένη, την ρεμπέτισσα».
«Τι γυρεύεις εδώ;» της είπα αυθόρμητα όταν την πρωτογνώρισα στο Πόρτο Ράφτη λόγω Μάνου Λοΐζου. Σαν να ‘ταν ξέταιρη από το όλο περιβάλλον. Και ήταν και δεν ήταν.
Ξεχείλιζε από μια ομορφιά και μια δίψα για ζωή. Ανθρώπινη, πονεμένη, κάτι από τη Φρίντα Κάλο, κάτι από τους ρεμπέτες των λιμανιών, κάτι από τα τριαντάφυλλα τα άγρια των αγρών.
Λίγο αργότερα πάλι αυθόρμητα της είπα: «Έλα στην Αθήνα θα σε κάνω την πρώτη ρεμπέτισσα συνθέτρια». Αναλάβαμε κι οι δύο την ευθύνη. Απ’ την αυλή του σπιτιού της είχαν περάσει οι πλείστοι όσοι. Όλοι οι ποιητές, οι τραγουδιστές, οι συνθέτες, οι παραγωγοί, όλοι οι τζίτζικες στα μεγάλα πεύκα. Με τον Μάνο Λοΐζο που το σπίτι του ήταν δίπλα στο δικό της ανάπτυξε μια λεπτή έως και βαθιά φιλία. Της άνθισε το αισθητήριο. Η καταγωγή της την είχε πλάσει ευαίσθητη, γήινη, υπερβατική, με τα πάθη και λάθη στην ημερήσια διάταξη. Έπρεπε να ‘ρθει στην Αθήνα, να σφυρηλατηθεί, να επεξεργαστεί εκείνη τη θεσπέσια αγροτομαγκιά της, να θεραπευθεί απ’ τη στενή εντοπιότητα και τ’ άλλα, και να θεραπεύσει με τη σειρά της και την αύρα της τους γύρω της.
Μαθήτρια του Νότη Μαυρουδή στην κιθάρα. «Για ξαναπαίξε αυτό το μοτίβο, της είπα ακούγοντας κάτι, ένα μικρό θεματάκι που είχε φτιάξει, παίζοντας το εν είδει μπαλάντας. «Παίχτο μ’ ένα ρυθμό μπάλου ας πούμε». Το ‘παιξε. «Συνέχισε μη σταματάς, πες ότι είναι το κουπλέ». Σφυράγαμε κι οι δύο επί δύο ώρες. Σαν να ‘μαστε ένας. Και να που βγήκε το «Λεμόνι στην πορτοκαλιά». Γελάγαμε επί δύο ώρες, έφτιαξε ένα καταπληκτικό φαΐ, ήμασταν δύο άλλοι, είχαμε προχωρήσει, ήταν μια άλλη, μπήκε στην περιπέτεια του τραγουδιού. Ήταν περιπετειώδεις, φτάνει να βρισκόταν κάποιος να της πει: κάντο. Βρέθηκα εγώ αλλά αυτή ήταν που άνθισε, πήρε τ’ απάνω της, πήρε πολύ τ’ απάνω της παρά λίγο να μας αφήσει πίσω να τρώμε τη σκόνη της. Τσακάλι γκαγκάν. Με τα τρωτά της, με νταμάρια ακατέργαστου πόνου και διάθεσης ν’ ανεβάσει κάποιον -εμένα πι-χι- στον έβδομο ουρανό και από κει να του δώσει μία, φούντο, ουρλιάζοντας σαν αμαζόνα, σαν μαινάδα σαν εκδικήτρια, σαν νικήτρια. Αν και ξέρει ότι δεν υπάρχει νικητής και νικημένος βρήκε το μέτρο του ζεϊμπέκικου να εκφράσει την αρχοντιά της, την απέλπιδη ανεξαρτησία της, το φυσιολογικό ναρκισσισμό της.
Μου ‘δωσε και της έδωσα, μου πήρε και της πήρα. Μου σύστησε τον Osho χωρίς να κατέχει ιδιαιτέρως τι έκανε εκείνη τη στιγμή. Πήγαμε μαζί και τον βρήκαμε στην Ινδία. Όταν όμως ο Δάσκαλος κυνηγημένος απ’ όλους έφτασε για λίγο στην Κρήτη, η Βάσω δεν ήταν εκεί, ήταν με τον ακατανόμαστο φτιάχνοντας δίσκο ανακαλύπτοντας όπως λέει η ίδια, την ευαίσθητη ψυχή του (σημείωμα στο εξώφυλλο δίσκου παραγωγής του ακατανόμαστου). Αυτό έγινε η αχίλλεια πτέρνα της. Έκτοτε προσπάθησε και προσπαθεί, αποτυπώνει σε πράξεις θεραπευτικές (είναι μάστερ του Ρέϊκι) και αισθητικές (γράφει μόνη της και κάνει CD με τραγούδια έξοχα) μη ξεχνώντας -το ελπίζω - τη διδαχή του Osho: «είσαι ό, τι είσαι κι όχι ότι κάνεις». Ίσως πρωτοφανές για μια γυναίκα να μπαίνει στα χωράφια, ας πούμε, των ανδρών και μάλιστα με το πρέπον εκτόπισμα και σεβασμό στον κώδικα της αισθητικής ιδεολογίας του ρεμπέτικου.
Δεν το ‘κανε για να κάνει κάτι, για να γίνει κάτι. Αν δεν το ‘κανε θα ‘σκαγε. Προσέξτε: δεν την εκθειάζω σαν συνείδηση. Κι αν θα την πω ιέρεια, ο όρος είναι υπό έλεγχο. Δεν γράφω θαμπωμένος, γονατισμένος. Γράφω με τη συγκίνηση και τη γνώση για ένα διαμάντι που είναι ακόμη εν διαμορφώσει, σε αυτοεπεξεργασία. Το σημαντικό είναι ότι ο άνθρακας έγινε διαμάντι. Το αξιοσημείωτο είναι ότι η Βάσω δεν ξεχνά την καταγωγή της. Ούτε τις πρώτες της εμπειρίες, είτε κακές είτε καλές. Ατυχία και τύχη. Σαν τη ρουλέτα. Γνώρισε από μικρή την άλλη αρχόντισσα την Κάθριν την κόρη του εφοπλιστή Γραίγου που αργότερα ήταν το μοιραίο άτομο αφού αυτή υπήρξε ο θεμέλιος παράγων (μαθήτρια) του Osho, τον οποίο σύστησε στη Βάσω μέσω ενός λίφλετ αυτό που μου ‘δωσε αργότερα η Βάσω και εγώ είπα: «Αυτός είναι». Το ’78 είχα βγάλει ήδη την «Εκδίκηση της Γυφτιάς» και καθώς γυρίσαμε από την Ινδία βγάλαμε το «ΑΥΓΟ» εκδώσαμε την «Κρυμμένη Αρμονία-Ομιλίες πάνω στον Ηράκλειτο» του Osho κι έγινε ένα ιδεολογικό –αισθητικό ΜΠΑΜ. Προσπάθησαν τα χαϊβάνια κι όλη η πανστρατειά των ακατανόμαστων να το ταΐσουν παντοίους τρόποις στη Λήθη, όμως εγώ φρόντισα να τους ξεδοντιάσω. Ούτε Ιωνάς ούτε ο Πινόκιο για να χωρέσω στ’ άντερα του κτήνους. Τι να μας κάνουν όταν εμείς λέγαμε «Μπαίνουμε στον Υδροχόο», «Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ».
Σαν χωρίσαμε κι ο σαδομαζοχισμός μου έφτασε στο αποκορύφωμα, έφυγα με μια νάιλον σακούλα στη Νέα Υόρκη, της έγραψα το «Αν πεθάνει μια αγάπη» κλαίγοντας, και βαυκαλίζομαι ότι κι αυτή μου ‘γραψε ένα. Τώρα είναι εκεί που είναι, κι εγώ εύχομαι να περνά τους δυϊσμούς και τις παγίδες, τις σειρήνες και τις ανάπαυλες. Ξέρω ότι δρα, ότι παράγει, ότι γύρω της ένα μικρό πλήθος σαν μια τεράστια αμοιβάδα προσπαθεί να την έχει δική της, ότι το βλέμμα της είναι στραμμένο στα Ιμαλάϊα αλλά το ρεμπέτ-πλάσμα από το Πόρτο Ράφτη ανασαίνει στους πρόποδες των 7 ουρανών και κάνει τα 9/8 ν’ αναστενάζουν και να παίρνουν ανθρώπινη υπόσταση.
Γράψαμε αρκετά τραγούδια, μα επειδή συνέβησαν αρκετά μείναν αδισκογράφητα. Φτάνει που ‘γίναν και τραγούδησε η σχέση μας και της βγήκε η έκσταση κι ο αμανές και αποδεχτήκαμε καθώς αποδείχτηκε πως θα συναντιόμασταν έτσι κι αλλιώς. Δεν υπήρχε περίπτωση. Όχι μια από τις μοναδικές περιπτώσεις. Κι η λέξη «περίπτωση» είναι και φτωχή και μίζερη, κι ας ζήσαμε φτωχικά σε υπόγεια, με πλημμυρισμένα σιφόνια και την Ασφάλεια συνέχεια πίσω μας και γύρω μας. Στα παπάρια μας, συνεχίσαμε απτόητοι. Κάποιες ώρες μας γονάτισαν, της φόρτωνα το φορτίο, πόναγε το σώμα της, με κοίταζε ικετευτικά. Ήταν ικέτης. Εγώ ήμουν ας πούμε ηγέτης. Γι’ αυτό και υποτίθεται πόνεσα περισσότερο με το χωρισμό. Το ‘κανα τραγούδι: «Ο άνδρας με το χωρισμό πονάει περισσότερο» κι έβαλα τον Πασχάλη Τερζή να το πει αφού είχε γράψει τη μουσική ο Πέτρος Βαϊόπουλος ένας άλλος επίσης εκτιμητέος κι ανεκτίμητος. Εν πάση περιπτώσει η Βάσω η Σβάρνο είναι αυθεντικό παιδί της νεοελλάδας, αυτή που τη μαγαρίζουν κάθε μέρα οι ζιγκολό της, μα εμείς είμαστε ακόμη εδώ, είμαστε ακόμη ζωντανοί κι αν όχι σαν ροκ συγκρότημα κι ούτε σαν αξιοσέβαστη ηχώ των προγόνων, αλλά σαν εμείς με τον ωραίο βίο και την πολιτεία, τη σχέση και την ψυχή των ζωντανών ανθρώπων που αγαπούν τη ζωή και κατανοούν το θάνατο. Σαν την ψυχή ενός λαού που τραγουδά το αυθεντικό τραγούδι της, για την αθανασία μέσα στο αγαπημένο «εδώ και τώρα».
Ποια είναι η Βάσω Αλαγιάννη
Πλάι στον Μάνο Λοΐζο αλλά και αργότερα στο Νότη Μαυρουδή, έμαθε μουσική και άρχισε να γράφει τα δικά της τραγούδια. Ακούγοντας τα τραγούδια αυτά οι δάσκαλοι αλλά και εμπνευστές της, την παρακίνησαν να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. Αξίζει να σημειωθεί πως μέσα σε εκείνα τα πρώτα τραγούδια που έγραψε υπήρχαν διαμάντια όπως ο «Γλάρος» (το ερμήνευσε αργότερα ο Μανόλης Λιδάκης).
Η πρώτη δισκογραφική της δουλειά είχε τρομερή απήχηση στο κοινό. Ήταν το «Χαράτσι» (1982), όπου σε στίχους του Μανόλη Ρασούλη έγραψε τον «Υδροχόο» και το «Λεμόνι στην Πορτοκαλιά», για τη φωνή του Νίκου Παπάζογλου. Η μεγάλη επιτυχία του τρίπτυχου Αλλαγιάννη, Ρασούλη, Παπάζογλου έφερε ακόμη δύο δίσκους, τα «Σύνεργα» (1990) και το «Στο Λυκαβηττό» (1991), με το τραγούδι «Αχ Ελλάδα» να γίνεται ο ύμνος που αγγίζει την ψυχή του σύγχρονου Έλληνα.
Η Βάσω Αλλαγιάννη καταξιωμένη πλέον, συνεργάζεται δισκογραφικά με τον Μανόλη Λιδάκη. («4 κύκλοι τραγουδιών», 1995), τη Βούλα Σαββίδη («Το φίλημα του χρόνου» 1992), την Πίτσα Παπαδοπούλου («Με τα μάτια κλειστά», 1994, με το τραγούδι «Πού πάει η αγάπη όταν φεύγει»), το Σταύρο Λογαρίδη («Ονειρεμένες πολιτείες», 1996), τη Χαρούλα Αλεξίου («Παράξενο Φως», 2000), το Δημήτρη Μπάση («Μιλάω Χρόνια», 2000) και άλλους (από το 92 γράφει η ίδια και τους στίχους).
Τα τραγούδια της έχουν γίνει σημεία αναφοράς στην ελληνική δισκογραφία, με αποτέλεσμα να συμπεριλαμβάνονται στο ρεπερτόριο ζωντανών εμφανίσεων ερμηνευτών και από τις δύο όχθες του ελληνικού τραγουδιού. Η ίδια έχει παρουσιάσει τη δουλειά της στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με σημαντικότερη στιγμή τη συναυλία στο Λυκαβηττό με το Μανώλη Ρασούλη.
Η Βάσω Αλλαγιάννη έρχεται τώρα με το δίσκο “Svarno” (το alter ego της) να κάνει μια απογραφή αλλά ταυτόχρονα και μια εκ βαθέων εξομολόγηση. Είναι το απαύγασμα μιας μεγάλης θητείας στο ελληνικό τραγούδι.
Λέει η ίδια για το δίσκο: «Κλείνοντας 22 χρόνια με τα τραγούδια μου, αισθάνθηκα την ανάγκη να ηχογραφήσω κάποιες μουσικές μου. Μερικές από αυτές είναι από παλαιότερα τραγούδια μου. Κάποιες άλλες τις έγραψα πρόσφατα, για αυτό το δίσκο, με το όνομα Svarno. Ο δίσκος περιέχει δεκαεφτά κομμάτια και σε δύο από αυτά, εν είδος τραγουδιού, για πρώτη φορά ηχογραφείται η φωνή μου, στο «Βοτσαλάκι» και στο «Πολυαγαπημένε μου». Η εμπειρία της παραγωγής ήταν πολύ σημαντική για μένα, έμαθα πολλά καινούρια πράγματα. Επίσης η συνεργασία μου με το Ματί Παλαιολόγο, η έμπνευση και η εμπιστοσύνη σε συναγωνισμό κάθε στιγμή, με έκανε να μη θέλω να τελειώσει ποτέ αυτή η συνεργασία. Έτσι λοιπόν σκέφτομαι να το ξανακάνω! Η διάθεση, ο τρόπος και η καταπληκτική ενέργεια των μουσικών που έπαιξαν στο δίσκο με γέμισε χαρά και εμπιστοσύνη. Ευχαριστώ όλους όσους συμμετείχαν στο Svarno και εσάς που θα το ακούσετε και θα το ταξιδέψετε».
Ο ιδρυτής του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου, Ζαν Ζακ Λεσουέρ, απάντησε στις σφοδρές αντιδράσεις για το απαράδεκτο περιστατικό με τον χιμπατζή που θανατώθηκε από το προσωπικό του πάρκου, αφού το έσκασε, το Σάββατο, 25 Ιουνίου. «Ήταν αδύνατο να γίνει νάρκωση λόγω της κατάστασης του ζώου», δήλωσε, υπεραμυνόμενος της απόφασης του προσωπικού να σκοτώσει τον «Μπαζού».
Όπως δήλωσε ο Λεσουέρ, ήταν αδύνατο να κάνουν αναισθησία στο ζώο, αφού, για να τον «πιάσει», θα χρειαζόταν διάστημα περίπου 20 λεπτών. «Πρώτο μέλημά μας η ασφάλεια των φροντιστών και των επισκεπτών, υπήρξε έντονη διαμάχη στην ομάδα των χιμπατζήδων», πρόσθεσε ενώ ανέφερε ότι υπάρχουν διεθνή πρωτόκολλα για τη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων, καθώς και ότι, σε περίπτωση διαφυγής τους, οι χιμπατζήδες είναι πρώτοι στη λίστα με τα επικίνδυνα ζώα. Όπως είπε, είναι μία πολύ δύσκολη ημέρα για την κοινωνία του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου. Ο ιδρυτής του πάρκου συμπλήρωσε ότι διεξάγεται έρευνα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες το ζώο διέφυγε, ενώ υπάρχουν τρεις σειρές από ηλεκτροφόρα καλώδια και μια τάφρος με νερό. Αναφορικά με την κριτική που δέχεται το Πάρκο και οι φροντιστές του, ο ίδιος απαντά ότι «Η εκμετάλλευση του συμβάντος, δεν είναι για εμάς κάτι ωραίο γιατί υπάρχει παραπληροφόρηση. Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο».
Για τις συνθήκες υπό τις οποίες ο χιμπατζής δραπέτευσε και κατόπιν θανατώθηκε, μίλησε και ο Αντώνης Μπάλας, φροντιστής του πάρκου. «Κατά τη διάρκεια του καυγά τα νεότερα μέλη διεκδίκησαν την εξουσία και ο πελώριος χιμπατζής κατάφερε να βγει από το χώρο», περιέγραψε ο υπεύθυνος για τα μεγάλα θηλαστικά, ο οποίος και χαρακτήρισε τον χιμπατζή ως ένα επιθετικό και ενεργητικό ζώο κατά τη διάρκεια των 15 ετών που τον φρόντιζε. «Προσπαθήσαμε να τον περιορίσουμε αλλά δεν τα καταφέραμε να το κάνουμε, έτσι μοιραία πήραμε αυτή την απόφαση. Δε βρήκαμε ποτέ στόχο για να χρησιμοποιήσουμε το αναισθητικό. Δε θέλαμε να ξεφύγει η κατάσταση, να ρισκάρουμε ανθρώπινη ζωή ή κάποιο τραυματισμό, τα ζώα αυτά είναι πάρα πολύ επικίνδυνα», σημείωσε.
Το βίντεο από τη στιγμή που το σκάει ο χιμπατζής
Ένα βίντεο που καταγράφει την ώρα που ο χιμπατζήςπου θανατώθηκε το σκάει από το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο κυκλοφόρησε στα social media. Μετά τις έντονες αντιδράσεις που προκλήθηκαν από το περιστατικό, μίλησε στο Mega ο κ. Ζαν Ζακ Λεσουέρ, ιδρυτής του πάρκου.
«Καταλαβαίνω αυτή την ανησυχία ορισμένων ανθρώπων. Αυτό που έχουμε υπογραμμίσει και στη δήλωση που διαβάζετε, είναι ότι ένα ζώο που είναι σε μια κατάσταση έξαρσης και ανησυχίας, με υψηλή αδρεναλίνη, δεν μπορείς να το ναρκώσεις. Το απομονώσαμε το ζώο και το παρακολουθήσαμε για ένα τέταρτο, προσπαθήσαμε να το βάλουμε στο πάρκο ξανά, δεν έμπαινε, ήταν πολύ ανήσυχο. Δεν υπήρχε δυνατότητα να το οδηγήσουμε σε κάποιο ασφαλές χώρο. Δεν είχαμε τη δυνατότητα να το περιορίσουμε, ήταν έξω από την περίμετρο του πάρκου», εξήγησε ο κ. Λεσουέρ.
«Δεν υπήρχε άλλη λύση, παρά να εξουδετερώσουμε αυτό το ζώο. Δεν είχαμε επαφή μαζί του όταν βγήκε, δεν τον είδαμε. Δεν κατάλαβε τίποτα από τα ηλεκτροφόρα καλώδια που υπάρχουν στην περίμετρο του πάρκου. Ήταν φοβισμένος. Ακολουθούμε διεθνή πρωτόκολλα σε τέτοιες καταστάσεις», πρόσθεσε ο ίδιος.
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας και οργή στα social media
Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο έχει καλέσει για σήμερα στις 17:00 το απόγευμα η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία με αφορμή τη θανάτωση του χιμπατζή, χθες, που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.
Το ζώο που θανατώθηκε, ήταν το μεγαλύτερο από τους χιμπατζήδες του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου, 27 ετών και περίπου 1.80 σε ύψος. Όπως ενημέρωσε το Πάρκο, μετά από επεισόδιο μεταξύ των χιμπατζήδων, ο μεγαλύτερος κατάφερε να περάσει τον ηλεκτροφόρο φράκτη και την τάφρο περιμετρικά του κλουβιού του, βγαίνοντας στον περιβάλλοντα χώρο. Αμέσως ενεργοποιήθηκε το πρωτόκολλο του Πάρκου για ανάλογες περιπτώσεις.
«Ενημερώθηκε η αστυνομία, απομονώθηκαν οι επισκέπτες και ο χιμπατζής, με τις συντονισμένες κινήσεις του προσωπικού ασφαλείας παρουσία των κτηνιάτρων, οδηγήθηκε σε απομονωμένο χώρο στην περίμετρο ασφαλείας του Πάρκου, όπου και κρίθηκε απαραίτητη η εξουδετέρωση του 20 λεπτά αργότερα» ενημέρωνε σε ανακοίνωσή του το Αττικό Πάρκο.
Καταιγισμός επικρίσεων στα social media
Ωστόσο, παρά τις εξηγήσεις του Πάρκου περί ασφάλειας του κοινού, η οργή στα social media περίσσευε, τόσο για την απόφαση θανάτωσης του ζώου και όχι νάρκωσής του, όσο εν γένει για τη λειτουργία τέτοιων χώρων εγκλεισμού και βασανισμού πλασμάτων.
Ενώ οι πολίτες χάνουν τις πρώτες κατοικίες και παλεύουν να σωθούν με τα επιδόματα των «pass», οι κυβερνητικοί απολαμβάνουν σκανδαλώδους «ασυλίας» από τις τράπεζες, όπως προκύπτει από το «πόθεν έσχες».
Ρίχνοντας μια ματιά στο τελευταίο «πόθεν έσχες» που δόθηκε στην δημοσιότητα , το κεντρικό συμπέρασμα για το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν είναι άλλο παρά το ότι μας κυβερνά μια πάμπλουτη και συνάμα μια καταχρεωμένη πολιτική «ελίτ», που απολαμβάνει εξαιρετικά προνομιακές μεταχειρίσεις από τις τράπεζες.
Ακόμα συμπεραίνει κανείς πως έχει επικρατήσει μια άτυπη πολιτική «νομιμοποίηση» ώστε να μπορεί να βγαίνει στην επιφάνεια μόνο το «έσχες», χωρίς να μαθαίνεται ποτέ το «πόθεν». Μόνο το ύψος των δανείων γίνεται γνωστό, χωρίς όμως να παρουσιάζονται τα έγγραφα των ρυθμίσεων.
«Ζαλίζουν» οι περιουσίες άλλα και τα χρέη
Ενδεικτικά, μόνο το πρωθυπουργικό ζεύγος, χρωστάει συνολικά 1,3 εκατ. ευρώ σαν υπόλοιπο από 7 δάνεια. Ταυτόχρονα διαθέτουν 40 ακίνητα και η σύζυγος διαθέτει καταθέσεις 526.680 ευρώ, ενώ το
μεγαλύτερο μέρος των καταθέσεων της συζύγου 515.860 ευρώ είναι σε ξένες τράπεζες στη γαλλική Societe Generale και στην ελβετική Lombard Odier.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης φαίνεται να έχει την ικανότητα να γράφει στα… παλαιότερα των υποδημάτων του την οφειλή ενός δανείου ύψους 105.000 ευρώ. Οι συνολικές οφειλές του υπουργού Ανάπτυξης υπερβαίνουν το μισό εκατομμύριο. Ταυτόχρονα ο κ. Γεωργιάδης θεωρεί ως μεγάλη επιτυχία του που η Pfizer βρίσκει φτηνούς εργαζόμενους στην Ελλάδα που λαμβάνουν λιγότερα χρήματα από όσα αξίζουν.
Ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης διαθέτει καταθέσεις ύψους 833.191,60 ευρώ σε κυπριακή τράπεζα και συμμετοχές σε συνολικά 122 ακίνητα.
Οι καταθέσεις της Νίκης Κεραμέως και του συζύγου της ανέρχονται σε 1.394.759 ευρώ, από τα οποία η υπουργός Παιδείας έχει καταθέσει στην Deutsche Bank περίπου 1 εκατομμύριο ευρώ. Η
ίδια πολιτικός που μηνύει της απεργίες των εκπαιδευτικών επειδή αντιδρούν στο μέτρο της αξιολόγησης, και τον διαγνωστικό διαγωνισμό «PISA», υπουργικά μέτρα που οδηγούν σε κατηγοριοποίηση, συγχώνευση και κλείσιμο σχολείων, όπως επίσης σε απολύσεις.
Η ίδια πολιτικός που επιθυμεί να καταργήσει τις δωρεάν φοιτητικές εστίες , και να δοθεί η στέγαση των φοιτητών σε ιδιώτες που θα παρέχουν χώρους έναντι ενοικίου.
Ακόμα, ο υπουργός Υποδομών, Κώστας Καραμανλής διαθέτει καταθέσεις 568.738,14 ευρώ και 1.819.260,11 ευρώ αντίστοιχα, αλλά και συμμετοχές σε 22 ακίνητα. Ο δε υπουργός Εργασίας, Κωστής
Χατζηδάκης που κατάργησε τον ΟΑΕΔ και αυστηροποίησε τις προϋποθέσεις για να θεωρείται κάποιος… άνεργος, διαθέτει 27 ακίνητα. Μιλάμε για προκλητικά τεράστιες περιουσίες, την ώρα που ο
λαός θα πρέπει να… πανηγυρίζει για τα 50 ευρώ (μεικτά) αύξηση βασικού μισθού τον μήνα και θα πρέπει να καμαρώνει για την καταπληκτική ποιότητα ζωής που υπάρχει στην Ελλάδα.
Αν ζυγίσουμε δε σε χρέη, ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο, προκύπτει το ιλιγγιώδες ποσό των 11,4 εκατομμυρίων ευρώ.
Χρέη άνω του ενός εκατομμυρίου έχει ο Χρήστος Στυλιανίδης, ο υπουργός Ναυτιλίας και νησιωτικής Πολιτικής Γιάννης Πλακιωτάκης και ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Παναγιώτης Μηταράκης.
Και κάπου εδώ δημιουργείται ένας εύλογος συνειρμός. Δυο μόνο εξηγήσεις υπάρχουν για να έχουν οι κυβερνητικοί (και γενικότερα όλοι οι πλούσιοι του κοινοβουλίου) μια τόσο ευνοϊκή μεταχείριση από τις τράπεζες. Η πρώτη είναι πως οι τράπεζες είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. Είναι; Δεν είναι. Η δεύτερη είναι πως οι τραπεζίτες έχουν κάποιο όφελος να στηρίζουν καταχρεωμένους «κροίσους», για να κυβερνούν τούτη την άμοιρη χώρα.
Υπάρχει καμιά άλλη πειστική εξήγηση στο ότι εγκρίνονται δάνεια εκατομμυρίων ακόμα και για μισθοσυντήρητους πολιτικούς; Αν στα προσωπικά χρέη των βουλευτών προσθέσουμε δε και το συνολικό
χρέος της ΝΔ ως κόμμα, που ανέρχεται στα 391,6 εκατ. ευρώ, καταλαβαίνει κανείς τι κολοσσιαίο χρέος βαραίνει τα έδρανα της κυβέρνησης.
Με τέτοιες οφειλές στις τράπεζες, υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα το πολιτικό σύστημα να πάρει το μέρος του πολίτη και όχι του ιδιωτικού κεφαλαίου;
Αποικία χρέους και η κυβέρνηση
Δεν είναι μόνο η Ελλάδα συνολικά σαν χώρα, μια αποικία χρέους, άλλα και οι ίδιοι οι πολιτικοί που βρίσκονται στους εξουσιαστικούς θώκους, γίνονται ατομικές «αποικίες» χρέους, και οι
«αποικιοκράτες» είναι οι ίδιοι οι τραπεζίτες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανεξαρτησία της πολιτικής βούλησης.
Ενόσω οι κυβερνητικοί ζουν την νιρβάνα του καπιταλιστικού τους παραδείσου, ο απλός Έλληνας, υπολογίζει τα φραγκοδίφραγκα για το «Fuel Pass», παίρνει πίσω κάποια ψίχουλα από όσα του
λήστεψαν με την ρήτρα αναπροσαρμογής, παρακαλάει για πλαφόν στα καύσιμα και κοιτώντας το άδειο του πορτοφόλι, δηλώνει συμμετοχή για κοινωνικό τουρισμό.
Οι πρώτες κατοικίες οδεύουν προς μαζικούς πλειστηριασμούς, και οι «άριστοι» που έχουν στην κατοχή τους δεκάδες ακίνητα, απολαμβάνουν σκανδαλώδεις ρυθμίσεις των τεράστιων δανείων
τους, για όσο βλέπουν απαθείς να καίγεται απροστάτευτη (μεταφορικά και κυριολεκτικά) η ελάχιστη ακίνητη περιουσία του Έλληνα.
Την ίδια στιγμή που ισοπεδώνεται το εσωτερικό της χώρας, η ηγετική «ελίτ» στέλνει τα λεφτά της έξω, μορφώνει τα παιδιά της έξω, προσλαμβάνει εργατικό δυναμικό από έξω, «λύνει» το δημογραφικό
με πληθυσμούς από έξω, προσελκύει επενδυτικές γαλέρες από έξω, παραχωρεί τις εξουσίες της χώρας έξω. Μια ηγεσία που κυβερνά αυτή τη χώρα με το βλέμμα εξολοκλήρου στραμμένο «έξω», και
μόνο για τυπικούς λόγους βρίσκεται ακόμα εντός συνόρων.
Η ολιγαρχία των golden boys, των πολιτικών «κροίσων» και των «επενδυτών» διαμορφώνει τη στενή κάστα των μεγάλων ευνοημένων σε μια εποχή ακραίων αντιθέσεων. Από την μία οι λίγοι
εκατομμυριούχοι και από την άλλη η πολυπληθής πλέμπα. Η πανστρατιά των επιδοματούχων…
Πηγή: sportime.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της ertopen.com .
Πρόκειται για μετανάστες που θέλουν να περάσουν στην Ισπανία - Τραυματίες ήταν πεσμένοι στο έδαφος ο ένας πάνω στον άλλο, ενώ πολλοί πέθαναν αβοήθητοι - Καταγγελίες για υπερβολική βία από Μαροκινούς αστυνομικούς - Προσοχή: Σκληρές εικόνες!
Σε τουλάχιστον 23 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες ανέρχεται ο απολογισμός των επεισοδίων την Παρασκευή κατά την προσπάθεια εκατοντάδων μεταναστών να περάσουν τα σύνορα από τοΜαρόκο προς την Ισπανία στην Μελίγια.
Οι εικόνες και οι μαρτυρίες από το σημείο είναι συγκλονιστικές. Δεκάδες τραυματίες είναι σχεδόν ο ένας πάνω στον άλλο στο έδαφος, πολλοί αιμορραγούν, άλλοι είναι βαριά, κάποιοι δεν δείχνουν σημάδια ζωής. Ανάμεσά τους στέκονται Μαροκινοί αστυνομικοί.
Ανθρωπιστικές οργανώσεις στο Μαρόκο καταγγέλλουν ότι οι τραυματίες έμειναν αβοήθητοι για ώρες με αποτέλεσμα πολλοί να πεθάνουν.
Οι αρχές του Μαρόκου υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες επιχείρησαν να περάσουν τον φράχτη και να κατευθυνθούν στην Μελίγια. Εκεί, πάνω στον συνωστισμό, πολλοί ποδοπατήθηκαν ενώ άλλοι έπεσαν την ώρα που σκαρφάλωναν στον φράχτη, ο οποίος φυλάσσεται αυστηρά.
Ωστόσο, δεν λείπουν οι επικρίσεις για τη υπερβολική βία. Βίντεο εμφανίζουν Μαροκινούς φρουρούς να τραβούν με τη βία τραυματίες ή να χτυπούν ανθρώπους που ήταν πεσμένοι καταγής.
Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Πέδρο Σάντσεθ, χαρακτήρισε τα γεγονότα «επίθεση στην εδαφική μας ακεραιότητα» και επέρριψε τις ευθύνες στους διακινητές των μεταναστών. Οι ισπανικές αρχές υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες είχαν ξύλα, μαχαίρια και οξύ με τα οποία επιτέθηκαν στους φύλακες.
Την Παρασκευή περίπου 2.000 Αφρικανοί μετανάστες προσπάθησαν να περάσουν στην επικράτεια της Ισπανίας περνώντας τον φράχτη στη Μελίγια. Η σύγκρουση με τους Ισπανούς φρουρούς κράτησε περίπου δύο ώρες και, τελικά, μόλις 100 κατάφεραν να περάσουν τα σύνορα.
Η απόπειρα να περάσουν οι μετανάστες τα σύνορα είναι η πρώτη από την απόφαση της Ισπανίας και του Μαρόκου να ενισχύσουν τη μεταξύ τους συνεργασία για τη φύλαξη των συνόρων, βελτιώνοντας τις όχι και τόσο καλές σχέσεις των δύο χωρών.
Στην εκπομπή του Stew Peters, ο Dr. Ricardo Delgado από την “La Quinta Columna” έκανε συγκλονιστικές αποκαλύψεις για το οξείδιο του γραφενίου στους γενετικούς ορούς και συγκεκριμένα ανέφερε ότι όποιος ψάχνει το γραφένιο πεθαίνει “ξαφνικά” και φοβάται και ο ίδιος για τη ζωή του.
Ο Ricardo Delgado στην συνέντευξή του ανέφερε τα παρακάτω:
«υποστηρίζει ότι η ιονίζουσα ακτινοβολία στην πραγματικότητα εκπέμπεται από πύργους κινητής τηλεφωνίας 5G για να εξαλείψει τον πληθυσμό και να ενεργοποιήσει το οξείδιο του γραφενίου που τους έχει χορηγηθεί με ενέσεις με αυτές τις ενέσεις που παραπλανητικά αναφέρονται ως ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια.»
«Το οξείδιο του γραφενίου είναι ραδιοδιαμορφωμένο υλικό. Έτσι, αυτό που κάνει, είναι να απορροφά όλη την ακτινοβολία και μετά να την εκπέμπει ξανά.»
«Αυτό που προκαλεί είναι η κατάρρευση του ανοσοποιητικού συστήματος και προκαλεί καταιγίδα κυτοκινών που είναι αυτό που προκαλεί την κατάρρευση στο σώμα.»
«Αυτό που κάνει το οξείδιο του γραφενίου στα φιαλίδια ενισχύει τα σήματα του 5G στο σώμα από Ghz σε Thz, έτσι ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν τα μικροτσίπ που βρίσκονται στα εμβόλια.»
«Οι άνθρωποι που έχουν εμβολιαστεί έχουν την ικανότητα να ακτινοβολούν από ένα είδος τεχνολογίας bluetooth, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί στο κινητό του τηλέφωνο ή οποιοσδήποτε μπορεί να ελέγξει στο κινητό του τηλέφωνο μέσω της εφαρμογής ποιοι είναι οι άνθρωποι που έχουν εμβολιαστεί και βρίσκονται κοντά. Αυτοί είναι οι γείτονές του. Εκπέμπουν ακτινοβολία, δεν πρόκειται για μόλυνση, δεν είναι ιός, είναι ακτινοβολία από ανθρώπους ή από τις κεραίες.»
«Ναι, η ακτινοβολία από τις κεραίες προκαλεί την κυτταρική καταστροφή. Έτσι, αν διατηρήσετε όλα τα αντιοξειδωτικά στο σώμα σας θα σας βοηθήσει, γιατί αυτό που κάνει ακτινοβολία είναι να θέτει σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό σύστημα.»
«Προσπαθούμε να ταυτοποιήσουμε μέσω επιστημονικών εργασιών αυτά που ερευνούμε και κάποια από τα πράγματα που είδαμε στα φιαλίδια αυτή τη στιγμή και κάποια τα έχουμε ταυτοποιήσει, μερικά από αυτά είναι μικρο-κεραίες, κωδικοποιητές ή συστήματα κρυπτογράφησης και άλλα.»
Δηλαδή είναι μικροϋπολογιστές;
«Ναι, μπορούμε να το πούμε αυτό και μπορούμε επίσης να πούμε ότι είναι κάτι σαν μικρο-κωδικοποιητές που δείχνουν κάποιους κωδικούς, mac κωδικούς που είναι αυτό που μπορείτε να δείτε όταν βάζετε το Bluetooth με την εφαρμογή.»
Έχει απειληθεί η ασφάλεια ή η ζωή σας από τότε που αναφέραμε τα ευρήματά σας στο La Quinta Columna;
«Ναι, κάποιοι από τους ανθρώπους που ανέφεραν αυτά που βρήκαν βρέθηκαν νεκροί, όπως κάποιοι άνθρωποι που γνώριζαν, υπάρχουν δύο γιατροί, ο γιατρός Andreas Noack και ένας άλλος γιατρός, ένας Ιταλός γιατρός που ερευνούσε για όλα αυτά και ναι, πρέπει να προφυλάξω τον εαυτό μου. Και ο Ιταλός γιατρός βρήκε επίσης τα ίδια πράγματα με το οξείδιο του γραφενίου που βρήκαμε στα εμβόλια και επρόκειτο να το αναφέρει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά το θέμα είναι ότι βρέθηκε νεκρός και κανείς δεν ξέρει τι συνέβη και επίσης ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι νεκρός τώρα.»
«Ξέρουμε για τους ανθρώπους που μιλούσαν για το οξείδιο του γραφενίου, ναι, μιλούσαν γι' αυτό και ο Ιταλός γιατρός Domenico Biscardi και ο Andreas Noack που επίσης πέθανε και μιλούσαν για το οξείδιο του γραφενίου στα φιαλίδια.»
Πηγή: BREAKING: Doctors Become MURDER Suspects, Pilot Issues WARNING, La Quinta Columna LIVE
Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της ertopen.com .
Αρχαιολόγοι στην Πομπηία ανακάλυψαν τα λείψανα μιας εγκύου χελώνας που αναζήτησε καταφύγιο στα ερείπια ενός σπιτιού, το οποίο καταστράφηκε από σεισμό το 62 μ.Χ. και καλύφθηκε από ηφαιστειακή τέφρα και βράχους κατά την έκρηξη του Βεζούβιου.
Η χελώνα του Χέρμαν μήκους 14 εκατοστών και το αυγό της ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια ανασκαφών σε μια περιοχή της αρχαίας πόλης που, αφού ισοπεδώθηκε από τον σεισμό, ανοικοδομούνταν για την κατασκευή δημόσιων λουτρών, δήλωσαν την Παρασκευή αξιωματούχοι. Η Πομπηία καταστράφηκε στη συνέχεια μετά την ηφαιστειακή έκρηξη το 79 μ.Χ.
Οι αρχαιολόγοι υποψιάζονται ότι η χελώνα, ενός είδους που είναι κοινό στη νότια Ευρώπη, αναζήτησε καταφύγιο στα ερείπια ενός σπιτιού που είχε υποστεί πολύ σοβαρές ζημιές από τον σεισμό για να ξαναχτιστεί, σύμφωνα με δημοσίευμα της Guardian.
Ο διευθυντής του αρχαιολογικού πάρκου της Πομπηίας, Gabriel Zuchtriegel, δήλωσε ότι το γεγονός ότι το ζώο είχε ακόμη το αυγό της υποδηλώνει πως πέθανε πριν βρει ένα ασφαλές, φιλόξενο μέρος για να γεννήσει.
«Αυτό μας επιτρέπει να σκεφτούμε την Πομπηία σε αυτή τη φάση μετά τον σεισμό αλλά και πριν από την έκρηξη, όταν πολλά σπίτια ανοικοδομούνταν, ολόκληρη η πόλη ήταν ένα εργοτάξιο και προφανώς κάποιοι χώροι ήταν τόσο αχρησιμοποίητοι που τα άγρια ζώα μπορούσαν να περιφέρονται, να μπαίνουν και να προσπαθούν να γεννήσουν τα αυγά τους», είπε.
Οι ανασκαφές στο τμήμα των λουτρών Stabiane της Πομπηίας διεξάγονται από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, το Πανεπιστήμιο Napoli L'Orientale και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης παράλληλα με τον αρχαιολογικό χώρο της Πομπηίας.
Οι τακτικές θερινές εκπτώσεις (καλοκαιρινές εκπτώσεις), ξεκινούν, βάσει της νομοθεσίας, κάθε χρόνο τη δεύτερη Δευτέρα του Ιουλίου, δηλαδή στις 11 Ιουλίου.
Οι εκπτώσεις θα διαρκέσουν μέχρι το τέλος Αυγούστου και σύμφωνα με τη νομοθεσία τα καταστήματα μπορούν να ανοίξουν την πρώτη Κυριακή, κατά την έναρξη της χρονικής περιόδου των εκπτώσεων.
Τι πρέπει να προσέξουν οι καταναλωτές
Σύμφωνα με τις οδηγίες των εμπορικών συλλόγων προς τα μέλη τους, κατά τη διενέργεια των εκπτώσεων, εκτός από την αναγραφή της παλαιάς και της νέας μειωμένης τιμής των αγαθών και υπηρεσιών που πωλούνται με έκπτωση, επιτρέπεται και η αναγραφή και εμπορική επικοινωνία του ποσοστού της έκπτωσης.
Εφόσον παρέχεται μειωμένη τιμή σε περισσότερα από το 60% του συνόλου των πωλούμενων ειδών, η επίδειξη του παρεχόμενου ποσοστού έκπτωσης επιβάλλεται.
Επίσης, θα πρέπει να αναγράφεται το ποσοστό της έκπτωσης στην προθήκη του καταστήματος και σε οποιαδήποτε άλλη εμπορική επικοινωνία.
Στην περίπτωση που υπάρχουν διαφορετικά ποσοστά έκπτωσης ανά κατηγορίες προϊόντων, θα πρέπει να αναγράφεται το εύρος του παρεχόμενου ποσοστού («από …. % έως …. %»).
Σε κάθε άλλη περίπτωση θα αναγράφεται ότι οι εκπτώσεις αφορούν επιλεγμένα είδη με αναφορά στο αντίστοιχο ποσοστό. Ο τρόπος με τον οποίο υπολογίζεται και προβάλλεται η μειωμένη τιμή πρέπει να ανταποκρίνεται στην αλήθεια και να μην είναι ανακριβής.
Οι καταστηματάρχες θα πρέπει, σε περίπτωση ελέγχου, να είναι σε θέση να αποδείξουν ότι η παλαιά τιμή πώλησης που αναγράφεται στην πινακίδα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί μουδιασμένη τις εξελίξεις στις ΗΠΑ. Αμέσως μετά τη σκοταδιστική απόφαση που έλαβε το Ανώτατο Δικαστήριο, για άρση της καθολικής προστασίας των αμβλώσεων, πολλές αμερικανικές πολιτείες στις ΗΠΑ άρχισαν να ανακοινώνουν ότι λαμβάνουν μέτρα για απαγόρευση πρόσβασης στις αμβλώσεις.
Η άμβλωση θα είναι πια παράνομη ή δυνητικά παράνομη σε 16 πολιτείες, ενώ σύμφωνα με το Politico αυτές που ανακοίνωσαν ήδη ότι υιοθετούν άμεσα τον νέο νόμο του Ανώτατου Δικαστηρίου, είναι:
Σε μια κλινική αμβλώσεων στο Λιτλ Ροκ του Αρκάνσας – μια πολιτεία που εφάρμοσε τον λεγόμενο νόμο ενεργοποίησης που επιτρέπει την άμεση απαγόρευση των αμβλώσεων- οι πόρτες υποδοχής ασθενών έκλεισαν μόλις αναρτήθηκε η δικαστική απόφαση στο διαδίκτυο ενώ από μέσα ακούγονταν λυγμοί, μεταδίδει το BBC.
Το προσωπικό της κλινικής επικοινωνούσε τηλεφωνικά με γυναίκες ενημερώνοντάς τους ότι τα ραντεβού τους ακυρώθηκαν.
«Όσο καλά κι αν προετοιμαζόμαστε για τα κακά νέα, όταν πράγματι συμβαίνουν, είναι δύσκολο. Είναι αποκαρδιωτικό να τηλεφωνείς σε αυτές τις γυναίκες ενημερώνοντάς τους για την απόφαση», λέει μια νοσοκόμα στο βρετανικό δίκτυο.
Ο γενικός εισαγγελέας του Μιζούρι ανακοίνωσε ότι η συντηρητική Πολιτεία των κεντρικών ΗΠΑ είναι η «πρώτη» που απαγορεύει τις αμβλώσεις. «Είναι μια μνημειώδης ημέρα για την ιερότητα της ζωής», υποστήριξε σε ανάρτησή του στο Twitter ο Έρικ Σμιτ.
Η Ρεπουμπλικανή κυβερνήτρια της Νότιας Ντακότας Κρίστι Νόεμ ανακοίνωσε επίσης ότι στο εξής η άμβλωση θεωρείται παράνομη στην Πολιτεία αυτή, στις βόρειες ΗΠΑ, καθώς είχε ήδη ψηφιστεί ένας νόμος ο οποίος δεν εφαρμοζόταν αλλά θα έμπαινε αυτομάτως σε ισχύ εάν το Ανώτατο Δικαστήριο άλλαζε τη νομολογία του.
Ο νόμος αναφέρει ότι «όλες οι αμβλώσεις είναι παράνομες στη Νότια Ντακότα, εκτός και αν υπάρχει ιατρική γνωμάτευση που να βεβαιώνει ότι ο τερματισμός της κύησης είναι αναγκαίος για να σωθεί η ζωή της εγκύου» ανέφερε στην ανακοίνωσή της.
Στο κοινοβούλιο της Νότιας Ντακότας θα διεξαχθεί εντός του έτους μια «ειδική συνεδρίαση» με σκοπό «να σώσουμε ζωές και να βοηθήσουμε τις μητέρες που επηρεάζονται από την απόφαση» του Ανωτάτου Δικαστηρίου, πρόσθεσε, χωρίς άλλες διευκρινίσεις.
Λίγο αργότερα, ο Ρεπουμπλικάνος κυβερνήτης της Ιντιάνας ανακοίνωσε επίσης ότι συγκαλεί το κοινοβούλιο για να αποφασίσει το συντομότερο δυνατόν την απαγόρευση των αμβλώσεων. «Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι σαφής και επαφίεται τώρα στις Πολιτείες να εξετάσουν αυτό το σημαντικό ζήτημα. Θα το κάνουμε το συντομότερο δυνατόν», ανέφερε μέσω του Twitter ο Έρικ Χόλκομπ.
Η συνεδρίαση ορίστηκε για τις 6 Ιουλίου. «Έχουμε την ευκαιρία να προστατεύσουμε την ιερότητα της ζωής και αυτό ακριβώς θα κάνουμε», πρόσθεσε ο κυβερνήτης.
Υπάρχουν πολιτείες που αντιστέκονται
Στον αντίποδα, σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, οι πολιτείες που θα διατηρήσουν ή ακόμη και θα επεκτείνουν το δικαίωμα στην άμβλωση είναι: Καλιφόρνια, Κολοράντο, Κονέκτικατ, Ντέλαγουερ, Χαβάι, Ιλινόι, Μέιν, Μέριλαντ, Μασαχουσέτη, Νεβάδα, Νιου Τζέρσει, Νέα Υόρκη, Όρεγκον, Ρόουντ Άιλαντ, Βερμόντ και Ουάσιγκτον, αλλά και η Κολούμπια.
Ορισμένες πολιτείες, επίσης, ετοιμάζονται να προωθήσουν νομοθεσίες προκειμένου να βοηθήσουν γυναίκες από άλλες πολιτείες που ταξιδεύουν εκεί για να κάνουν άμβλωση. Η Καλιφόρνια, για παράδειγμα, θα προσφέρει φοροαπαλλαγές σε εταιρείες που θέλουν να μετακομίσουν από πολιτείες που η άμβλωση θα γίνει παράνομη. Το Όρεγκον υιοθέτησε πακέτο 15 εκατομμυρίων δολαρίων τον Μάιο για να βοηθήσει στην πληρωμή ιατρικών εξόδων για ασθενείς που έρχονται από άλλες πολιτείες. Στη Νέα Υόρκη, Δημοκρατικοί βουλευτές προωθούν νομοθετικό πακέτο για να ενδυναμώσουν τους νόμους της πολιτείες, ενώ οι νέες ρυθμίσεις επικεντρώνονται στην προστασία πολιτών από περιοχές όπου οι αμβλώσεις είναι παράνομες, σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών.
Υπογραμμίζεται ότι λίγο μετά την ανακοίνωση του Ανώτατου Δικαστηρίου οι κυβερνήτες της Καλιφόρνια, του Όρεγκον και της Ουάσιγκτον δεσμεύθηκαν με κοινή τους δήλωση να σηκώσουν τείχος προστασίας στη Δυτική Ακτή. Στόχος τους να διατηρήσουν ελεύθερη την πρόσβαση σε θεραπείες αντισύλληψης και στην άμβλωση και να προστατεύσουν εργαζόμενους στον χώρο της υγείας, αλλά και ασθενείς από νομικούς μπελάδες σε άλλες πολιτείες.
Να σημειωθεί, τέλος, ότι μια σειρά από εταιρείες έχουν ήδη ανακοινώσει ότι θα υιοθετήσουν μέτρα προστασίας των εργαζομένων τους, όπως να καλύπτουν τα έξοδά για τις γυναίκες που θέλουν να κάνουν άμβλωση. Ανάμεσά τους οι Starbucks, Tesla, Yelp, Airbnb, Netflix, Patagonia, DoorDash, JPMorgan Chase, Levi Strauss & Co., Reddit, UTA και Citigroup Inc. Πηγή: www.rosa.gr