Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ο εμβληματικός σκηνοθέτης με τις χίλιες ζωές και το πλούσιο και πρωτεϊκό έργο, η ενσάρκωση των αντιφάσεων μιας τέχνης που βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση, πέθανε την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου σε ηλικία 91 ετών. Αφήνει πίσω του μια καριέρα γεμάτη αριστουργήματα και παρεξηγήσεις που τον έκαναν θρύλο κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Από τη δεκατία του '60, ο Γκοντάρ ήταν ένα από τα κεντρικά πρόσωπα της Νουβέλ Βαγκ, του ρεύματος που διερεύνησε και διεύρυνε με τρόπο μοναδικό τα αισθητικά και αφηγματικά όρια της 7ης τέχνης. Απόλυτα συνδεδεμένος με αυτή την κοσμογονία του μοντερνισμού, ο Γκοντάρ άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο κάνουμε και βλέπουμε σινεμά, αγαπήθηκε (αλλά και μισήθηκε από κριτικούς και κοινό), επηρέασε βαθιά άλλους δημιουργούς, και άφησε πίσω του ένα τεράστιο και πλούσιο στοχαστικό έργο πάνω στην τέχνη, την κοινωνία και τη μεταξύ τους σχέση.

(Richard Dumas/Libération)

Γεννημένος στις 3 Δεκεμβρίου του 1930, ο πιο διάσημος από τις γαλλοελβετούς καλλιτέχνες, κλείνει με το θανάτό του κάτι που συνδέεται με τη συλλογική συνείδηση. Κατ' αρχάς, την απώλεια ενός από τους μεγαλύτερους κινηματογραφιστές όλων των εποχών, με τα ηλεκτροσόκ εικόνων και ήχου που προκαλεί το έργο του. Αλλά ο θάνατός του είναι και το συμβολικό τέλος αυτού του σπουδαίου ρεύματος στην κινηματογραφική τέχνη, της Νουβέλ Βαγκ.Αυτή τη ρήξη του μοντερνισμού με τον ιταλικό νεορεαλισμό, με την καταστροφή του παγκόσμιου πολέμου, ο Γκοντάρ την ενσάρκωσε με μεγαλύτερο πάθος, βία και οδύνη από τους περισσότερους πρώην συντρόφους του της Νουβέλ Βαγκ, κάτι που τον έκανε σύμβολο και παράδειγμα για όσους πίστευαν και στόχευαν σε ένα σινεμά που θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο.

Το 1949, o Ζαν-Λυκ Γκοντάρ βρίσκεται στο Παρίσι για να σπουδάσει εθνολογία στη Σορβόννη. Εκεί θα γνωρίσει και θα συναναστραφεί με τους Κλοντ Σαμπρόλ, Φρανσουά Τρυφώ, Έρικ Ρομέρ και Ζακ Ριβέτ – τους κινηματογραφιστές δηλαδή που μετέπειτα θα στελεχώσουν το κίνημα της Νουβέλ Βαγκ (Nouvelle Vague).

Το 1950, μαζί με τους Τρυφώ και Ριβέτ εκδίδει το περιοδικό Gazette du Cinema, γράφει για το σινεμά και παράλληλα παίζει σε ταινίες των Ριβέτ και Ρομέρ. Το 1952 ξεκινά η συνεργασία του με το θρυλικό περιοδικό Cahiers du Cinema του Αντρέ Μπαζέν. Με τα χρήματα που συγκεντρώνει, θα γυρίσει την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, το ντοκιμαντέρ «Επιχείρηση Μπετόν» (1954). Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’50 θα ολοκληρώσει ακόμη τέσσερις ταινίες μικρού μήκους.

Έντονα επηρεασμένος από σκηνοθέτες όπως οι Ζαν Ρενουάρ, Νίκολας Ρέι, Ρομπέρ Μπρεσόν, Ρομπέρτο Ροσελίνι και Ζαν Ρους, ο Γκοντάρ θα προσπαθήσει εξαρχής – σε αντίθεση με τον φίλο και συνάδελφό του Τρυφώ – να εντάξει την προσωπική του ζωή, αλλά και τις πολιτικές του πεποιθήσεις, στις ταινίες του αλλά και να δείξει ότι στον κινηματογράφο «όλα επιτρέπονται».

Η ενασχόληση του με θέματα που θεωρούνταν ταμπού καθώς και με νέες τεχνικές τάραξαν το κινηματογραφικό κατεστημένο και ενέπνευσαν εικονοκλάστες σκηνοθέτες δεκαετίες μετά την κορύφωση της καριέρας του στα χρόνια του 1960.

Ο σκηνοθέτης του «Με κομμένη την ανάσα» και της «Περιφρόνησης», αν θέλουμε να αναφέρουμε τις πιο διάσημες ίσως ταινίες του, σκηνοθέτησε συνολικά πάνω από 100 ταινίες. Αιρετικός για την εποχή του αμφισβήτησε έντονα τις κινηματογραφικές φόρμες του Χόλιγουντ αλλά και του γαλλικού κινηματογράφου.

Απόλυτα συνδεδεμένος υπήρξε εξάλλου με τα πολιτικά κινήματα που οδήγησαν στον Μάη του '68, ενώ η πολιτική υπήρξε μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του ένα πεδίο στο οποίο επίσης άσκησε με πάθος την εικονοκλαστική και αιρετική αντίληψή του για την τέχνη και τον κόσμο. 

«Ήθελα να ξεκινήσω από μια ιστορία συμβατική και να ανακατασκευάσω, με διαφορετικό τρόπο, ό,τι είχε γίνει μέχρι τότε στον κινηματογράφο. Ήθελα επίσης να δώσω την εντύπωση ότι τα κινηματογραφικά μέσα ανακαλύπτονταν ή δοκιμάζονταν για πρώτη φορά», θα πει χαρακτηριστικά ο Γκοντάρ σε μία από τις πρώτες του συνεντεύξεις στο περιοδικό Cahiers du Cinema το 1962. Επίσης υπήρξε από τη δεκαετία του '50 συνδεδεμένος με το περιοδικό Cahiers du Cinema, εμβληματικό έντυπο κριτικής και θεωρίας του κινηματογράφου. Το 1968, ο Γκοντάρ εγκατέλειψε τη Νουβέλ Βαγκ και ίδρυσε μαζί με τον Jean-Pierre Gorin την κινηματογραφική ομάδα Dziga Vertov Group, ονομασμένη από τον γνωστό Σοβιετικό σκηνοθέτη. Επρόκειτο για μια ομάδα πολιτικά ενεργών σκηνοθετών οι οποίοι ομαδικά και ανώνυμα δημιουργούσαν πειραματικές και πολιτικές ταινίες οι οποίες υποστήριζαν κινήματα όπως ο Μαοϊσμός και ο Μαρξισμός.

Μεταξύ άλλων, ο Γκοντάρ είχε σκηνοθετήσει τις ταινίες: «Η κυρία θέλει έρωτα» (1961), «Ζούσε τη ζωή της» (1962), «Αλφαβίλ» (1965), «Ο τερλός Πιερό» (1965), «Συνέβη στην Αμερική» (1966), «Η Κινέζα» (1967), «Όλα πάνε καλά» (1972), «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» (1980), «Histoire(s) du Cinema» (1989), «Χαίρε Σεράγεβο) (1993), «Η ελεγεία ενός έρωτα» (2001), «Film Socialisme» (2010), «Το βιβλίο της εικόνας» (2018).

«Εφόσον δεν ληφθούν αποφάσεις για πιο γενναίες παρεμβάσεις, ο φετινός χειμώνας δεν θα είναι απλώς δύσκολος αλλά ο τελευταίος που θα λειτουργήσουν για χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις», αναφέρει σε δήλωσή του ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών

Με δήλωσή του ο Πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών κ. Γιάννη Χατζηθεοδοσίου αναφέρεται στις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στην 86η ΔΕΘ τονίζοντας ότι για είναι η "πρώτη φορά που σε ΔΕΘ δεν ανακοινώθηκαν μέτρα για τους μικρομεσαίους".

Όπως αναφέρει ο Γ. Χατζηθεοδοσίου "Από το περιεχόμενο των εξαγγελιών του Πρωθυπουργού φάνηκε η πρόθεση της κυβέρνησης να στηρίξει τους πιο ευάλωτους." Και συνεχίζει λέγοντας:

"Κάθε παρέμβαση που στοχεύει στην αύξηση του εισοδήματος των πολιτών είναι οπωσδήποτε θετική. Δημιουργεί ελπίδα για μία βελτίωση της εικόνας της αγοράς και αυτό γιατί εκτιμούμε ότι ένα μέρος της ενίσχυσης προς τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, γενικότερα προς τα φτωχότερα νοικοκυριά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αύξηση της κατανάλωσης.

Στον αντίποδα όμως, υπάρχει έντονος προβληματισμός των μικρομεσαίων καθώς για πρώτη φορά σε Δ.Ε.Θ. δεν ακούστηκαν ουσιαστικά μέτρα για την στήριξη τους. Δεν είδαμε δηλαδή να εφαρμόζεται στην πράξη η δέσμευση που είχε δώσει η κυβέρνηση, τόσο προεκλογικά όσο και αυτά τα τρία χρόνια διακυβέρνησης.

Περιμέναμε παρεμβάσεις ενεργειακής υποστήριξης για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που αγωνίζονται να παραμείνουν σε λειτουργία. Μία συνολική ρύθμιση για τις οφειλές που διαρκώς αυξάνονται εξαιτίας της ακρίβειας και του περιορισμού της κατανάλωσης. Την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, ενός μνημονιακού μέτρου που λειτουργεί ως «χαράτσι» για τους επαγγελματίες. Γενικότερα δεν ακούσαμε μέτρα που έχουν ως στόχευση τη διάσωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε πρώτο χρόνο και την ανάπτυξη τους σε δεύτερο.

Εφόσον δεν ληφθούν –έστω και τώρα- αποφάσεις για πιο γενναίες παρεμβάσεις ώστε να αποκτήσουν προοπτικές βιωσιμότητας χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ο φετινός χειμώνας δεν θα είναι για αυτές απλώς δύσκολος αλλά ο τελευταίος που θα λειτουργήσουν. Και αυτή η εξέλιξη δεν επηρεάζει μόνο τους ίδιους τους επιχειρηματίες αλλά όλη την κοινωνία καθώς θα πληγεί η απασχόληση αλλά και η πορεία των δημοσίων εσόδων."

Πηγή: left.gr

Τελικά ποια είναι η χώρα με το μεγαλύτερο IQ στον κόσμο; Πριν αρχίσεις να τρέφεις ελπίδες για την Ελλάδα, δυστυχώς θα σε ενημερώσουμε πως δεν είναι καν στην πεντάδα του World Population Review.

Σύμφωνα με αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι παγκοσμίως (περίπου στο 68%) έχουν IQ από 85 μέχρι και 115. Όσοι ελάχιστοι τώρα έχουν δείκτη νοημοσύνης άνω του 140, τότε ανήκουν στης ιδιοφυΐες. Πάντως παρουσιάζει ενδιαφέρον και ο χάρτης της ιστοσελίδας που δείχνει αναλυτικά το IQ κάθε χώρας.

Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Ιαπωνία με το μέσο IQ του πληθυσμού της να φτάνει το 106.49, ενώ ακολουθούν η Ταϊβάν (106.57), η Σιγκαπούρη (105.89), το Χονγκ Κονγκ (105.37) και η Κίνα (104.10).

Τα ευρωπαϊκά κράτη που έχουν καταφέρει να συμπεριληθούν στην πρώτη δεκάδα είναι η Λευκορωσία (101.60), η Φιλανδία (101.20), το Λιχτενστάιν (101.07), αλλά και η Ολλανδία και η Γερμανία με το μέσο IQ στο 100.74. 

Όσο για το που βρίσκεται η Ελλάδα;

Η χώρα μας βρίσκεται στην 55η θέση παγκοσμίως με μέσο IQ στο 90.77, κάτω από τη γειτονική Κύπρο (είναι 47η με 93.39) και τη Βουλγαρία (είναι 54η με 90.99), αλλά πάνω από την Τουρκία (είναι 77η με 86.8) και την Αλβανία (109η με 81.75). 

Ο Δημήτρης Πλαβούκος 

στα πλαίσια του Tunnel of Oppression 

και 

υπό την αιγίδα της Eä - Ενημέρωση, Κατανόηση, Αποδοχή,  

παρουσιάζει 

την  παράσταση

«AΝΟΙΞΗ»

τα έσοδα της οποίας, 

θα διατεθούν στους δικηγόρους της πολιτικής αγωγής της οικογένειας Φύσσα, για τα δικαστικά έξοδα της δευτεροβάθμιας δίκης της Χ.Α.

Από 

την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 

έως 

την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου

κάθε 

Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15, 

για 

20 παραστάσεις.

στον 

Πολυχώρο VAULT

   Ο Δημήτρης Πλαβούκος στα πλαίσια του Tunnel of Oppression και υπό την αιγίδα της Eä - Ενημέρωση, Κατανόηση, Αποδοχή, παρουσιάζει την παράσταση «AΝΟΙΞΗ», τα έσοδα της οποίας, θα διατεθούν στους δικηγόρους της πολιτικής αγωγής της οικογένειας Φύσσα, για τα δικαστικά έξοδα της δευτεροβάθμιας δίκης της Χ.Α. Από την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου έως την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15, για 20 παραστάσεις, στον Πολυχώρο VAULT

   Λίγα Λόγια για το έργο

Δολοφονίες. Γυναικοκτονίες. Βιασμοί. Αστυνομοκρατία. Καταπίεση και κακοποίηση. Σε ένα δυστοπικό μέλλον ή ένα τρομακτικό παρόν, ένας πόλεμος μαίνεται ανάμεσα σε όσους παραμένουν ακόμη άνθρωποι και στους ρατσιστές, τοξικούς και κακοποιητικούς μιας χώρας που μοιάζει με την Ελλάδα του χτες, του σήμερα και όπως όλα δείχνουν, και του αύριο. Στη μέση του πολέμου, ένας άνδρας χωρίς μνήμη προσπαθεί να καταλάβει τι του συνέβη. Στο ταξίδι αναζήτησης της αλήθειας, θα τον συντροφέψει ένας άντρας που θα παίξει καίριο ρόλο στην έκβαση του πολέμου. Ποια πλευρά θα κερδίσει;

   Θίγοντας σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα, η παράσταση εξυμνεί τη διαφορετικότητα και προτρέπει το κοινό να πάρει θέση απέναντι στην έλλειψη δικαιοσύνης, την κατάχρηση εξουσίας, το νεποτισμό και την καπήλευση της λειτουργίας της χώρας από τις κυβερνήσεις. Μέσα από τους χαρακτήρες, ένα παράλληλο ταξίδι ενδοσκόπησης και αυτοκριτικής ξεκινάει στη σκηνή του VAULT, με μοναδικό σκοπό την απάντηση στο ερώτημα του αν στις μέρες μας, έχουμε παραδώσει τα όπλα, παθητικοί σε όσα συμβαίνουν γύρω μας ή αν ακόμα έχουμε λόγους για να πολεμήσουμε το φασισμό που ελλοχεύει δίπλα μας. 

   Μετά το τέλος της παράστασης ακολουθεί συζήτηση και αποφόρτιση με την Βασιλική Κουρόγλου και καλεσμένους εκπροσώπους φορέων και οργανισμών καθώς και ομιλητές όπως, τους δικηγόρους της πολιτικής αγωγής της οικογένειας Φύσσα, κ.α.

TUNNEL OF OPPRESSION :
   Το Tunnel of Oppression είναι ένα κοινωνικό δρώμενο που συνδυάζει την τέχνη της υποκριτικής και του θεάτρου με την ψυχολογία, για να θίξει σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα βίας, καταπίεσης, κακοποίησης και ρατσισμού. Το δρώμενο συνεργάζεται με αρμόδιους φορείς γύρω από θέματα βίας και καταπίεσης, ώστε να ενημερώσει, να αφυπνίσει και να ευαισθητοποιήσει το κοινό. Ξεκίνησε στην Αμερική το 1993 από μια ομάδα φοιτητών και στην Ελλάδα το έφερε το 2015 ο Δημήτρης Πλαβούκος. Μετράει επτά χρόνια δράσης, με περισσότερες από 400 performance και 40 θεατρικές παραστάσεις, σε διάφορους χώρους, όπως στο Μουσικό Σχολείο Ιλίου, στην Τεχνόπολις, στο Vault Theatre Plus, στο θέατρο Βαφείο, κ.α. Το δρώμενο έχει συνεργαστεί με φορείς όπως «Το Χαμόγελο του Παιδιού», η «Διεθνής Αμνηστία – Ελληνικό Τμήμα» και το «Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος». Υπάγεται κάτω από την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία “Eä” και ο σκοπός του δρώμενου είναι η Ενημέρωση, η Κατανόηση και η Αποδοχή. Όλοι οι συμμετέχοντες προσφέρουν το έργο τους εθελοντικά.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο – Σκηνοθεσία : Δημήτρης Πλαβούκος 

Φωτογραφίες: Γιώτα Εφραιμίδου
Πρωτότυπη Μουσική: Βαγγέλης Μακρής

Σκηνικά - Κοστούμια: Team Tunnel of Oppression 

Φωτισμοί : Χριστίνα Φυλακτοπούλου 

Διεύθυνση Παραγωγής: Νάνσυ Πλαβούκου

ΠΑΙΖΟΥΝ: 

Πρωταγωνιστούν:
Πάνος Κατσούλης, Γιάννης Μελέτης, Αντώνης Σουπιτσής 

Παίζουν (αλφαβητικά):
Χριστιαλένα Γιάννου, Σπυριδούλα Γκέκα, Πέτρος Δανάλης, Αμαλία Δόξα, Μιχάλης Ζιαραγκάλης, Κλειώ Λάγιου, Βίκυ Λουκάτου, Παναγιώτης Μπακολουκάς, Κριστίνα Οαντσέα, Γιάννης Παπαϊωάννου, Κατερίνα Παρθενοπούλου, Χριστιάνα Πασβάντη, Δημήτρης Πλαβούκος, Φίλιππος Σπανόπουλος

και η:
Νάνσυ Πλαβούκου

INFO! 

«ΑΝΟΙΞΗ» 

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΛΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ 

ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ 

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 90' (χωρίς διάλειμμα) 

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: 

Αγορά εισιτηρίων μέσω viva.gr : https://www.viva.gr/tickets/venues/polyxoros-vault/  

Γενική είσοδος:          10 ευρώ

*ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 

Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS 

FB Page: http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1  

Instagram: vault.theatre.plus (https://www.instagram.com/vault.theatre.plus/?hl=el)

Μελενίκου 26 Γκάζι, Βοτανικός

Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8' περίπου με τα πόδια)

Πληροφορίες (11:00 - 14:00 & 17:00 - 21:00)  : 213 0356472, 6951832070

Προπώληση viva.gr :  https://www.viva.gr/tickets/venues/polyxoros-vault/ 

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Κάθε περίπου 3,5 δευτερόλεπτα πεθαίνει ένας άνθρωπος εξαιτίας του σηπτικού συνδρόμου. Σε όλο τον κόσμο καταγράφονται 20 έως 30 εκατομμύρια κρούσματα ετησίως, ενώ οι θάνατοι που προκαλεί ξεπερνούν σε αριθμό τα θύματα του καρκίνου του μαστού και του εντέρου μαζί. 

Η νόσος προσβάλλει άτομα κάθε ηλικίας αδιακρίτως  τόσο ανθρώπους απόλυτα υγιείς όσο και ασθενείς με άλλα νοσήματα, όπως σακχαρώδης διαβήτης, χρόνιες καρδιοπάθειες, αναπνευστική ή νεφρική ανεπάρκεια, ενδέχεται να νοσήσουν και να χάσουν τη ζωή τους εξαιτίας της σήψης. Ορισμένα θύματα της σήψης είναι ο Christopher Reeve (Superman), η κόρη του Johnny Depp και παλαιότερα ο βασιλεύς Αλέξανδρος ο Α’.  Η σηψαιμία αναγνωρίσθηκε ως κλινική οντότητα στις αρχές του 20ού αιώνα (Jacob, 1909 - Felty, 1924), ενώ ο όρος σηπτικό shock πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον Weisbren το 1951. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν χρησιμοποιηθεί διά­φορες ορολογίες στην προσπάθεια καλύτερης απόδο­σης και μεγαλύτερης διάκρισης και σταδιοποίησης των εξελίξεων κατά την σήψη. Η σύγχρονη ορολογία προέρχεται από το συνέ­δριο του 1992 των American College and Chest Physicians και της Society of Critical Care Medicineμε ομοφωνία απόψεων. Τότε αποδόθηκαν οι διάφορες φάσεις της σήψης και η σχέση μεταξύ τους με το γνωστό πλέον σχήμα:


 

Σχέσεις μεταξύ Συνδρόμου Συστηματικής Φλεγμονώδους Αντίδρασης (ΣΣΦΑ) - Σήψης - Λοίμωξη

Στατιστικά στοιχεία για την Ελλάδα.

Αιτία θανάτου ανά 100000 πληθυσμού:

• 377 πεθαίνουν από σηψαιμία

• 331 πεθαίνουν από καρκίνο

• 223 πεθαίνουν από εγκεφαλικά επεισόδια
• 208 πεθαίνουν από καρδιοπάθειες

Τι είναι η Σήψη;

Σήψη συμβαίνει όταν η απάντηση του οργανισμού μας σε μία λοίμωξη καταστρέφει τα ίδια μας τα όργανα. Μπορεί να εξαπλωθεί σταδιακά στο σώμα (βλ.Σχήμα) και να οδηγήσει σε οργανική ανεπάρκεια και σε θάνατο αν δεν αναγνωρισθεί και αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα.

Η σήψη είναι μια απο τις συνήθεις αιτίες νοσηρότητος και θνητότητος στους ασθενείς που νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Σήψη είναι βαριά λοίμωξη, η οποία συνοδεύεται από συστηματική μη ελεγχόμενη φλεγμονώδη απάντηση.

Τα περιστατικά των λοιμώξεων και της σήψης έχουν αυξηθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια και τούτο οφείλεται στην αυξημένη χορήγηση ανοσοκατασταλτικών ή στεροειδών φαρμάκων σε ασθενείς με κακοήθεια, στην αυξημένη εφαρμογή της μεταμόσχευσης συμπαγών οργάνων, κ.λ.π. Η Σήψη είναι το συχνότερο νόσημα, πιο συχνή από τα εγκεφαλικά, τους καρκίνους, τις καρδιοπάθειες και το AIDS. Παρά την πρόοδο, τόσο στη διαγνωστική προσπέλαση όσο και στη θεραπεία, η θνησιμότητα της σήψης και της σηπτικής καταπληξίας (μέχρι 80%) παραμένει υψηλή. H σηπτική δε καταπληξία είναι η συχνότερη αιτία θανάτου στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

Ποιοι κινδυνεύουν από τη Σήψη;

Η Σήψη μπορεί να εμφανισθεί σε όλους μας ανεξάρτητα από ηλικία και φύλο. Οι ηλικιωμένοι και όσοι πάσχουν από άλλα νοσήματα όπως καρδιοπάθειες και πνευμονοπάθειες κινδυνεύουν πιο πολύ.

Σήψη μπορούν να εμφανίσουν και όσοι ΔΕΝ νοσηλεύονται σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας

Το Σύνδρομο Συστηματικής Φλεγμονώδους Απάντησης είναι η απάντηση του οργανισμού σε ένα μη ειδικό ερέθισμα (πχ. τραύμα ή λοίμωξη) και εκδηλώνεται με δύο τουλάχιστον από τα παρακάτω ευρήματα:

Θερμοκρασία >38oC ή <36oC,

Σφύξεις >90 το λεπτό,

Αναπνοές >20 το λεπτό, ή PaCO2 <32 mmHg,   

Λευκοκυττάρωση >12000 /mm3 ή <4000 /mm3 ή>10% άωρες μορφές oυδετεροφίλων.


Αν τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα λοίμωξης, ο 
ασθενής πληροί τον ορισμό της σήψης. 


Φάσεις της σήψης

• Σήψη
• Βαρειά σήψη
• Σηπτικό shock
• Υπόταση
• Δυσλειτουργία πολλών οργάνων

Σοβαρή σήψη είναι η σήψη που συνοδεύεται από δυσλειτουργία ενός τουλάχιστον οργάνου και εκδηλώνεται με υπόταση που δεν αντιδρά στη χορήγηση υγρών, ανεπάρκεια νεφρική, αναπνευστική, ηπατική, αιματολογική ή του ΚΝΣ που δικαιολογεί την υπνηλία του ασθενή και μεταβολική οξέωση.

Το σύνδρομο της σήψης απαντάται σε 0,8-1/1000 κατοίκους και συνοδεύεται από μεγάλη θνητότητα (~40%). Εάν εγκατασταθεί σηπτικό σοκ η θνητότητα ξεπερνά τον ένα στους δύο ασθενείς. Η γρήγορη και κατάλληλη θεραπεία, τις πρώτες ώρες από την εγκατάσταση της σήψης, επηρεάζουν σημαντικά την εξέλιξή της.

Θεραπεία

Συστήνεται έναρξη χορήγησης αντιβιοτικής θεραπείας το γρηγορότερο και μέσα στην πρώτη ώρα από την αναγνώριση του σηπτικού σοκ (Grade 1Β) και της σοβαρής σήψης χωρίς σηπτικό σοκ (Grade 1D). Κάθε ώρα καθυστέρησης στην έναρξη χορήγησης αντιβιοτικών, συνοδεύεται με σημαντική αύξηση της θνητότητας.

Η αντιμετώπιση του σηπτικού ασθενούς συνίσταται : α) στη χορήγηση κατάλληλης αντιμικροβιακής αγωγής, β) στην επίτευξη αιμοδυναμικής σταθερότητας και γ) στην εκτέλεση χειρουργικής επέμβασης όταν χρειάζεται. Οι τρεις αυτές παράμετροι είναι εξίσου βασικές για την καλή έκβαση της νόσου. Σύμφωνα με μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη, η επιβίωση σηπτικών ασθενών ήταν περίπου 15% όταν οι ασθενείς ελάμβαναν μόνο αντιβιοτικά και περίπου 13% όταν ελάμβαναν μόνο υγρά και αγγειοσυσπαστικά για επίτευξη της αιμοδυναμικής σταθερότητας. Οταν όμως οι ασθενείς ελάμβαναν τα κατάλληλα αντιμικροβιακά φάρμακα και ήταν σταθεροί αιμοδυναμικά, η επιβίωση ήταν 50%. 

Τα αποτελέσματα μέχρι σήμερα με τις σύγχρονες
θεραπευτικές παρεμβάσεις (μονοκλωνικά αντισώμα­τα, ανταγωνιστές κυτταροκινών, κ.ά.) είναι σχετικά με την κινητική, την χρονική διαδοχή κατά την σηπτι­κή διαδικασία, την συμβολή στην φυσιολογική ομοιο­στασία και κυτταρική βλάβη αλλά και την αλληλεπί­δραση των διαφόρων ενδογενών μεσολαβητών και επιγενών μεταβολικών προϊόντων.

Μύθοι και αλήθειες

Πρώτος μύθος: Η σήψη προκαλείται από μικρόβια στο νοσοκομείο . Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ο ασθενής που μεταφέρει από το εξωτερικό περιβάλλον.

Δεύτερο μύθος: είναι ένα σπάνιο νόσημα.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η Σήψη είναι το ΜΟΝΟ νόσημα στο οποίο δεν έχει καμιά θέση ο περιορισμός των οικονομικών δαπανών γιατί απόλυτα νέοι και υγιείς μπορούν να οδηγηθούν αιφνιδίως στο θάνατο.

• Κάθε ασθενής που εισάγεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) πρέπει κάθε μέρα να εκτιμάται αν έχει σήψη ή όχι.
• Τα κυριώτερα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα της σήψης είναι: εκτός απο την ύπαρξη λοίμωξης να υπάρχει και πυρετός ή υποθερμία, ταχυκαρδία, διανοητική σύγχυση ή βυθιότητα, υπόταση, ολιγουρία, λευκοκυττάρωση ή λευκοπενία με αριστερά στροφή, θρομβοπενία και υπεργλυκαιμία.
• Σήψη χωρίς σαφή εστία κατά σειρά συχνότητος προέρχεται απο: α. τους πνεύμονες, β. τους ενδοφλέβιους καθετήρες, γ. τη κοιλιακή χώρα, δ. τα μαλακά μόρια και τα οστά και ε. το ουροποιητικό σύστημα.
• Οταν ένας ασθενής είναι στη ΜΕΘ και έχει σήψη επιβάλλεται η χορήγηση εμπειρικής αντιμικροβιακής θεραπείας, επειδή ο κίνδυνος να μεταπέσει σε σηπτική καταπληξία είναι μεγάλος και συχνός. ∆εν μπορεί κανείς να περιμένει. Πρέπει με εμπειρική αντιμικροβιακή θεραπεία να καλυφθούν τα περισσότερο συνήθη μικρόβια (είδη σταφυλόκοκκου και gram αρνητικά), μέχρι να έχουμε τα αποτελέσματα των καλλιεργειών.
• Επιβάλλεται η λήψη υλικού για καλλιέργειες απο όλα τα πιθανά σημεία, που μπορούν να προκαλέσουν σήψη.
• Καρδιοαναπνευστική αστάθεια λόγω σήψης απαιτεί άμεση ανάνηψη. Υγρά, αγγειοσυσπαστικά φάρμακα, και ενδοτραχειακή διασωλήνωση πρέπει να χορηγούνται η να εκτελούνται άμεσα.
• Πάντοτε πρέπει να σκέφτεται κανείς αν ο σηπτικός ασθενής χρήζει χειρουργικής επέμβασης.
• Σε κάθε σηπτική καταπληξία οι στόχοι μας είναι ο ασθενής α. να είναι αιμοδυναμικά σταθερός, β. να του παρέχουμε την καλύτερη δυνατή απόδοση οξυγόνου στους ιστούς και γ. να έχει επαρκή αιμάτωση ιστών.
• Πάντοτε πρέπει να σκεφτώμαστε και αίτια λοιμώδη μη βακτηριακά (ιογενή μυοκαρδίτιδα, ελονοσία κ.λ.π.), όπως επίσης και αίτια μη λοιμώδη (π.χ φάρμακα, αναφυλαξία, κ.λ.π.), που μπορούν να δημιουργήσουν το ίδιο κλινικό σύνδρομο με εκείνο της σήψης (SIRS).
• Πάντοτε πρέπει να ελέγχουμε αν η σήψη i) προέρχεται απο το κεντρικό νευρικό σύστημα, ii) οφείλεται στο βακτηριοειδές το εύθραστο ή αλλο αναερόβιο, iii) οφείλεται σε gram αρνητικά βακτηρίδια, που είναι ανθεκτικά στα συνήθη αντιβιοτικά, iv) οφείλεται σε μικροοργανισμό που δεν είναι ευαίσθητος στα συνήθη αντιβιοτικά (π. χ. Λετζιονέλλα, μυκόπλασμα, χλαμύδια, κ.λ.π.). 

ΠΗΓΕΣ
World Sepsis Day org

Πηγή: medlabgr.blogspot.com

«Με σχεδόν δύο μηνιαίους κατώτατους μισθούς επιβαρύνονται οι Έλληνες εργαζόμενοι από την αύξηση των τιμών του ρεύματος», σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ).

Όπως αναφέρει η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) σε ανακοίνωσή της, η Ελλάδα, μαζί με την Εσθονία, σύμφωνα πάντα με την έρευνα της ΣΕΣ, είναι οι χώρες οι οποίες οι εργαζόμενοι, μετά την Τσεχία, χρειάζονται τις περισσότερες ημέρες εργασίας, για να πληρώσουν τους ετήσιους λογαριασμούς ρεύματος.

Ο μέσος ετήσιος λογαριασμός ενέργειας είναι πλέον μεγαλύτερος από τους μηνιαίους μισθούς των χαμηλόμισθων εργαζομένων στην πλειονότητα των κρατών μελών της Ε.Ε., σύμφωνα με ανάλυση της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC).

Όπως επισημαίνεται, περίπου 9,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι αντιμετώπιζαν ήδη δυσκολίες στην πληρωμή των λογαριασμών ενέργειας, πριν από την έναρξη της κρίσης του κόστους ζωής και, τώρα, το κόστος του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος έχει αυξηθεί κατά 38% σε όλη την Ευρώπη σε σύγκριση με πέρυσι.

«Αυτό έχει κάνει τους εργαζόμενους που κερδίζουν τον κατώτατο μισθό σε 16 κράτη μέλη της Ε.Ε. να χρειάζεται να βάλουν στην άκρη το ποσό ενός μηνιαίου μισθού ή και περισσότερο, προκειμένου να διατηρήσουν τα φώτα αναμμένα και τη θέρμανση στο σπίτι (επισυναπτόμενος πίνακας 1). Το 2021, αυτό συνέβαινε σε οκτώ κράτη μέλη.

Ο αριθμός των ημερών που ένα άτομο που κερδίζει τον κατώτατο μισθό πρέπει να εργαστεί, για να πληρώσει τον λογαριασμό ενέργειας, έχει αυξηθεί δραματικά σε ορισμένες χώρες: Εσθονία (+26), Κάτω Χώρες (+20), Τσεχία (+17) και Λετονία (+16). Σε τέσσερις χώρες - τη Σλοβακία, την Ελλάδα, την Τσεχία και την Ιταλία - ο μέσος ετήσιος λογαριασμός ενέργειας είναι επίσης πλέον μεγαλύτερος από τους μισθούς ενός μήνα για έναν εργαζόμενο που κερδίζει τον μέσο μισθό» σημειώνει η ΓΣΕΕ.

Παράλληλα, η ΓΣΕΕ υπενθυμίζει ότι τα αποτελέσματα της ανάλυσης του Ευρωπαϊκού Συνδικαλιστικού Ινστιτούτου, του ανεξάρτητου ερευνητικού κέντρου της ETUC, έρχονται πριν από την έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ενέργειας της ΕΕ την Παρασκευή.

Η ETUC καλεί τους ηγέτες να αναλάβουν αποφασιστική δράση, «για να τερματιστούν οι μη βιώσιμες αυξήσεις των τιμών ενέργειας στην Ευρώπη με ένα σχέδιο έξι σημείων.

Το σχέδιο περιλαμβάνει αιτήματα για:

- αύξηση των μισθών, ώστε να ανταποκρίνονται στην αύξηση του κόστους ζωής, αυτό σημαίνει υποστήριξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων,

- αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς, για να διασφαλιστεί η επάρκειά τους και στοχευμένες πληρωμές έκτακτης ανάγκης για τους χαμηλόμισθους, που αγωνίζονται να αντέξουν οικονομικά τους λογαριασμούς ενέργειας, μαζί με την απαγόρευση των αποσυνδέσεων,

- πλαφόν στο κόστος των λογαριασμών ενέργειας για τους πολίτες και φόρος στα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας,

- εθνικά και ευρωπαϊκά μέτρα στήριξης κατά της κρίσης για την προστασία των εισοδημάτων και των θέσεων εργασίας στη βιομηχανία, τις υπηρεσίες και τον δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων τύπου SURE για την προστασία των θέσεων εργασίας, των εισοδημάτων και τη χρηματοδότηση κοινωνικών μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης και των διαδικασιών δίκαιης μετάβασης».

Επιτέλους η Ελληνική Δικαιοσύνη αποφάσισε να ορθώσει το ανάστημα της απέναντι σε όσους στο όνομα του πολιτικά ορθού και των απανταχού κλισέ επιχειρούν να λογοκρίνουν, να απαγορεύσουν την ελεύθερη διακίνηση της πληροφορίας και να ακυρώσουν με νομικά και δικανικά  τερτίπια την ελευθερία έκφρασης.

Τα έργα και οι ημέρες των «Ελληνικών Ηoaxes» είναι γνωστά. Πληθαίνουν καθημερινά οι πολίτες αλλά και οι δημοσιογράφοι που προσφεύγουν στην Δικαιοσύνη προκειμένου να καταγγείλουν αυτήν την ιδιόμορφη φίμωση του διαδικτυακού ελεύθερου λόγου. Αυτόκλητοι φύλακες  και προστάτες τάχα μου των χρηστών του Διαδικτύου από fake news, στην πραγματικότητα υπάλληλοι του κ. Ζουγκεμπεργκ , του ιδιοκτήτη του Facebook τα «Ελληνικά Hoaxes» ενεργούν σαν λογοκριτές  κρίνοντας αυθαίρετα περί του γνησίου μίας είδησης ή πληροφορίας.

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έρχεται να δώσει ένα τέλος σε αυτήν την ιδιότυπη ομηρία στην οποία έχουν περιέλθει δημοσιογράφοι και ιστοσελίδες αλλά και απλοί πολίτες.

Συγκεκριμένα με την απόφαση 8408/2022 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που δημοσιεύθηκε στις 9 Αυγούστου 2022, απορρίφθηκε η αγωγή των «Ελληνικά hoaxes» κατά του δικηγόρου Τηλέμαχου Χορμοβίτη και καταδικάσθηκαν στην δικαστική δαπάνη του.

Τα «Ελληνικά hoaxes» με την αγωγή τους κατηγορούσαν τον δικηγόρο για εξυβριστικούς και συκοφαντικούς ισχυρισμούς σε βάρος τους και ζητούσαν αποζημίωση για την «ηθική βλάβη που υπέστησαν».

Το δικαστήριο έκρινε ότι τα «Ελληνικά hoaxes» αποτελούν πρόσωπα της δημόσιας σφαίρας και συνεπώς η δράση τους συνιστά ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος και είναι δεκτική κριτικής, οι δε χαρακτηρισμοί του εναγόμενου, παρά το γεγονός ότι ήταν έντονοι, συνιστούν αξιολογικές κρίσεις και εκφορά γνώμης στο πλαίσιο της πολυφωνίας και του πλουραλισμού που χαρακτηρίζουν μια δημοκρατική κοινωνία.

Δείτε αναλυτικά το κείμενο που έγραψε ο δικηγόρος Τηλέμαχος Χορμοβίτης σχετικά με την αγωγή από τα «Ελληνικά Ηoaxes» και δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο:

«H αγωγή που άσκησαν εναντίον μου τα “Eλληνικά Hoaxes” τον Μάιο του 2021 απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Όπως αναφέρει η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών:

 «Η ενάγουσα και τα μέλη της, μολονότι δεν είναι πολιτικά πρόσωπα, ούτε ασκούν κάποια εκ των θεσμοθετημένων εξουσιών,…, αποτελούν πρόσωπα της δημόσιας σφαίρας και, επομένως, η δράση τους συνιστά ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος και είναι δεκτική κριτικής. Στο πλαίσιο αυτό της κριτικής, οξείας μεν, πλην αναγκαίας και απαραίτητης στο πλαίσιο λειτουργίας της δημοκρατικής κοινωνίας, εντάσσονται και τα επίδικα κείμενα” και “τα ανωτέρω γραφόμενα αποτελούν αξιολογικές κρίσεις και εκφορά γνώμης στα πλαίσια αφενός μεν του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος του εναγόμενου περί ενημέρωσης του κοινωνικού συνόλου για ζήτημα γενικού ενδιαφέροντος, αφετέρου δε, της πολυφωνίας και του πλουραλισμού, έννοιες που αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο στην ομαλή λειτουργία της δημοκρατικής κοινωνίας…».

Τα τελευταία χρόνια, τα “Ελληνικά Hoaxes” -βασιζόμενα στην προνομιακή σχέση τους με έναν πανίσχυρο οργανισμό όπως το Facebook- επέβαλαν τη δικιά τους , υποκειμενική και ιδεολογικά φορτισμένη, άποψη σαν τη “μοναδική αλήθεια” και χαρακτηρίζοντας κάθε διαφορετική γνώμη ως “παραπληροφόρηση” και “fake news” την εξοβέλιζαν από το δημόσιο διάλογο. Αλλά δεν τους έφτανε αυτό. Επιπλέον θέλησαν να φιμώσουν και κάθε κριτική εναντίον τους αλλά ευτυχώς η Ελληνική Δικαιοσύνη έκρινε διαφορετικά. Και πέρα από την προσωπική δικαίωση, η σημερινή μέρα είναι μια καλή μέρα για την ελευθερία του λόγου στην χώρα μας, αφού η συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά από όσους θα έχουν την ατυχία να βρεθούν στη δικιά μου θέση επειδή απλά τόλμησαν να εκφράσουν τη γνώμη τους. Κακά τα ψέματα, στην Ελλάδα η νομολογία δεν είναι ευνοϊκή για την ελευθερία του λόγου, αλλά τέτοιες αποφάσεις δείχνουν ότι τα πράγματα σιγά σιγά αρχίζουν να αλλάζουν.

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με βοήθησαν και όσους προσφέρθηκαν να με βοηθήσουν σε αυτήν την περιπέτεια και ιδιαίτερα έναν πραγματικό φιλελεύθερο, τον δικηγόρο και φίλο Τάσο Αβραντίνη. Συνεχίζουμε».

Πατήστε πάνω στην εικόνα για να διαβάσετε όλη την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών:

Πηγή: zougla.gr

Έκθεση ιστορικής φωτογραφίας με τίτλο «1922. Η Ελλάδα υποδέχεται τους Αρμένιους πρόσφυγες» για την αρμενική προσφυγική εγκατάσταση στην Ελλάδα θα φιλοξενήσει η Δημοτική Πινακοθήκη Νίκαιας-Αγ.Ι. Ρέντη «Ντίνος Κατσαφάνας» (Ραιδεστού 32)  από τις 14 Σεπτεμβρίου έως τις 20 Νοεμβρίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
 

Παιχνίδι στο διάλειμμα του σχολείου της Αρμενικής Ευαγγελικής Εκκλησίας στο Δουργούτι το 1924.

Η έκθεση  συνδιοργανώνεται από τον Δήμο Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη και το περιοδικό «Αρμενικά» και τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου στις 7 μ.μ, ημέρα που η Σμύρνη παραδόθηκε στις φλόγες και ο διεθνούς φήμης ελληνοαρμένιος συνθέτης Μιράν Τσαλικιάν θα συνομιλήσει με την αρμενική μουσική παράδοση. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν ξεναγήσεις για το κοινό και εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολικές ομάδες με είσοδο ελεύθερη.

Αρμένιοι πρόσφυγες από την Καλλίπολη. Μετά από εξάμηνη ταλαιπωρία σε διάφορα λιμάνια και προσωρινούς καταυλισμούς φτάνουν και αποβιβάζονται στο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς τον Φεβρουάριο του 1923.

Η έκθεση περιλαμβάνει 130 φωτογραφίες που καλύπτουν κυρίως την περίοδο 1922-1940, καθώς επίσης εκδόσεις και εφημερίδες των αρχών του 20ού αιώνα. Με αφετηρία την ευημερούσα αρμενική κοινότητα της Σμύρνης και την προ του 1922 ελληνοαρμενική παροικία, καταγράφεται η άφιξη των Αρμενίων προσφύγων στην Ελλάδα και οι δραματικές συνθήκες της πρώτης εγκατάστασης.
 

Η Αρμενική συνοικία της Σμύρνης «Χαϊνότς». Καρτ ποστάλ, αρχές του 20ού αιώνα.

Ακολουθεί η οργάνωση των τοπικών κοινοτήτων, η δημιουργία ορφανοτροφείων, εκκλησιών και σχολείων, η ανάπτυξη του πολιτισμού και του αθλητισμού. Μεγάλο βάρος δίνεται στην εκπαίδευση και το ρόλο των ορφανοτροφείων ως κέντρων επαγγελματικής κατάρτισης. Το ενδιαφέρον του επισκέπτη θα προσελκύσουν επίσης τα στιγμιότυπα καθημερινής ζωής, οι αναπαραστάσεις επαγγελμάτων, θεατρικών και μουσικών ομάδων, αθλητικών διοργανώσεων, καθώς και οι ομαδικές απεικονίσεις με διανοούμενους, λογοτέχνες και πνευματικές εν γένει προσωπικότητες της αρμενικής κοινότητας.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΝΙΚΑΙΑΣ – ΑΓ. Ι. ΡΕΝΤΗ

«ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΑΦΑΝΑΣ»

Ραιδεστού 32,  Νίκαια

Τηλ.: 210 4913588

Εγκαίνια: Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου, 7 μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης:  14 Σεπτεμβρίου – 20 Νοεμβρίου 2022 

Ωράριο λειτουργίας:  Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Κυριακή  10:00-14:00      

Πέμπτη  17:00-20:00

Την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου η έκθεση θα παραμείνει κλειστή.

Προσυνεννόηση για τα εκπαιδευτικά προγράμματα σχολικών ομάδων:

στο 210 4913588, Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή 09.00-13.00

Η Κίνα σχεδιάζει να στείλει τρεις ακόμα ρομποτικές αποστολές σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη μετά την ανακάλυψη νέου ορυκτού που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως πηγή ενέργειας στο μέλλον.

Η νέα κούρσα προς τη Σελήνη επιταχύνεται καθώς η NASA ετοιμάζεται να εκτοξεύσει την πρώτη, δοκιμαστική αποστολή του προγράμματος Artemis και η Κίνα σχεδιάζει τη δημιουργία ερευνητικού σταθμού στο φεγγάρι, και μάλιστα στην ίδια περιοχή που ετοιμάζονται να εξερευνήσουν οι ΗΠΑ.

Το Σάββατο, η κινεζική Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος (CNSA) έδωσε το πράσινο φως για την εκτόξευση τριών σεληνιακών δορυφόρων την επόμενη δεκαετία, αναφέρει το πρακτορείο Bloomberg.

Μια μέρα νωρίτερα, η CNSA ανακοίνωνε ότι ένα νέο ορυκτό που ανακάλυψε το Chang’e 5, η κινεζική αποστολή που έφερε στη Γη τα πρώτα δείγματα σεληνιακών πετρωμάτων εδώ και μισό αιώνα, αναγνωρίστηκε ως νέο ορυκτό από την Διεθνή Ορυκτολογική Ένωση.

Πρόκειται για το ορυκτό τσανγκεσίτης-(Υ) [Changesite–(Y)] ένα φωσφορικό ορυκτό που κρυβόταν στα βασαλτικά πετρώματα του φεγγαριού.

Ο τσανγκεσίτης φέρεται να περιέχει σχετικά μεγάλες συγκεντρώσεις ήλιου-3, ενός ισοτόπου του ήλιου που σπανίζει στη Γη αλλά θα μπορούσε δυνητικά να αξιοποιηθεί για την παραγωγή ανεξάντλητης, καθαρής ενέργειας μέσω σύντηξης.

Το σπάνιο ισότοπο υπάρχει σε σχετικά μεγάλες συγκεντρώσεις στη Σελήνη καθώς παράγεται συνεχώς σε μικρές ποσότητες λόγω του βομβαρδισμού της επιφάνειας από την ηλιακή ακτινοβολία.

Η αξιοποίηση των φυσικών πόρων της Σελήνης θα μπορούσε να εντείνει τον διαστημικό ανταγωνισμό ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα, καθώς οι δύο χώρες σχεδιάζουν να εδραιώσουν την παρουσία τους στον νότιο πόλο του φεγγαριού. Πολυάριθμοι κρατήρες στη νότια πολική περιοχή μένουν βυθισμένοι σε αιώνιο σκοτάδι και πιστεύεται ότι κρύβουν μεγάλες ποσότητες πάγου νερού.

Ο πάγος θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ σημαντικότερος πόρος από το ήλιο-3, δεδομένου ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή οξυγόνου και καυσίμου με τεχνολογίες που θεωρούνται ήδη ώριμες.

Η Κίνα φιλοδοξεί να στείλει ανθρώπους στη Σελήνη την επόμενη δεκαετία, ενώ η αποστολή Artemis III με την οποία οι Αμερικανοί θα επιστρέψουν στο φεγγάρι προγραμματίζεται για τα τέλη του 2025 το νωρίτερο.