Το καλοκαίρι επιτέλους έρχεται και θέλει τραγούδι και χορό, θέλει περιπέτεια
και ανεμελιά, θέλει έρωτα με πάθος, θέλει παλμό, θέλει ρυθμό,
θέλει πάντα... Άννα Βίσση!

Η απόλυτη Ελληνίδα σταρ συντονίζεται σε ρυθμούς καλοκαιρινούς και, μαζί με τη “χρυσή” 13μελή μπάντα της, παρουσιάζει ενα πρόγραμμα γεμάτο ενέργεια, με όλες τις παλιές και νέες επιτυχίες της.

Τραγούδια διαχρονικά, που όλοι αγαπήσαμε και τραγουδήσαμε, παιγμένα με φρέσκιες ενορχηστρώσεις και διάθεση. Ήχοι latin, pop, rock, all time classic μπαλάντες και λαϊκά που έγραψαν στο χρόνο τη δική τους ιστορία θα ακουστούν, με την εξαίρετη φωνή της, τις καθηλωτικές ερμηνείες της και το γνωστό εκρηκτικό ταμπεραμέντο της επί σκηνής,
σ’ ένα συναυλιακό show-“εμπειρία”.

Την Άννα Βίσση συνοδεύουν οι τραγουδιστές Νικόλας Ραπτάκης και Νατάσα Μηνδρινο

ύ και οι σολίστες Παναγιώτης Τσεβάς, Δημήτρης Γάσιας
και Αντώνης Ανδρέου.

+ ΑΛΛΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ
(προσεχώς ανακοινώνονται και νέες ημερομηνίες):

24/6 – Θεσσαλονίκη @ Μονή Λαζαριστών
25/6 -  Ιωάννινα @  Θέατρο Ε.Η.Μ. Φρόντζου
16/8 – Κεφαλονιά


INFO – ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟ ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ώρα έναρξης: 21.30 | Οι πόρτες ανοίγουν: 20.00

13 ευρώ (περιορισμένος αριθμός εισιτηρίων – εξαντλημένα) | 15 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων

Καταστήματα PUBLIC & http://tickets.public.gr/

TICKET SERVICES
Online: www.ticketservices.gr |Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39

InSitu

Έλενα Αντωνίου

https://vimeo.com/340889704 

Performance Μακράς διάρκειας

8 Μέρες, 48 Ώρες

5 έως 13 Ιουνίου 2019

10 π.μ. – 4 μ.μ.

Αρχαιολογικό Μουσείο

Πειραιά

ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Φεστιβάλ Αθηνών& Επιδαύρου 2019

credits@ Αλέκος & Χρήστος Μπουρελιάς

Έπειτα από 81 ώρες ερμηνείας της durationalperformanceInSitu έως σήμερα, η Έλενα Αντωνίου παρουσιάζει το ιδιαίτερο και τολμηρό αυτό έργο για πρώτη φορά στην Αθήνα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2019 – Άνοιγμα στην Πόλη, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά! 

Με την περφόρμανς μακράς διάρκειας InSitu, η χορεύτρια και χορογράφος Έλενα Αντωνίου επιχειρεί να δημιουργήσει ένα ζωντανό έκθεμα στο «εδώ» και το «τώρα» ενός μουσειακού χώρου. Τοποθετώντας το σώμα σ’ ένα βάθρο, η περφόρμεραναπροσδιορίζει τη σχέση επισκέπτη / θεατή με το έργο τέχνης και τον χρόνο, και δημιουργεί νέες συνθήκες παρατήρησης για τους επισκέπτες του μουσείου, καθώς το πλαίσιο και το περιεχόμενο της δράσης, διαρκώς εξελίσσονται.Μέσω της παραστασιακής αυτής χειρονομίας, η περφόρμερ επιχειρεί να αναγάγει την ανθρώπινη παρουσία σε αέναο έργο τέχνης.

Μέχρι σήμερα το έργο έχει παρουσιαστεί, συνολικά 81 ώρες, στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κύπρου στη Λευκωσία, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Επαρχίας Λεμεσού, στο NeuesMuseum στο Βερολίνο και στο Θέατρο Ριάλτο στη Λεμεσό.

«Οκτώ ώρες πάνω σε μια μαρμάρινη βάση 70cmx 70cmx 54cm. Προσπαθώ να υπολογίσω τώρα κοιτώντας το πάτωμα τι χώρο καταλαμβάνει αυτό το 70cmx 70cm. Πόση ώρα άραγε μπορεί κάποιος να περιοριστεί σε αυτό το εμβαδόν με ύψος 54cm. Ναι, έξι ώρες να στέκεται ακούγεται κουραστικό. Μα όποιος ψάχνει δράμα δεν θα το βρει, ούτε εξυπνάδες ή τεχνικές εντυπωσιασμού.

Η Αντωνίου σέβεται το χρόνο, τον αφήνει να δράσει φυσικά μέσα στο πλαίσιο του χώρου, μαζί με όλες τις ερμηνείες που προκύπτουν από τη θέαση μιας βάσης που στηρίζει το σώμα της. O χρόνος άχρονα κυλάει και ο θεατής μπορεί να μπαινοβγαίνει στο χώρο όσες φορές θέλει, μπορεί να πλησιάζει ή να απομακρύνεται. Οι θέσεις-στάσεις της πάνω στη βάση επαναλαμβάνονται και ανασαίνουν. Οι ορολογίες κινησιολογικά μοτίβα ή αυτοσχεδιασμοί δεν έχουν χώρο μέσα σε αυτή τη δουλειά. Ο χρόνος περνά. Μια πάλη να διατηρηθεί ζωντανή η παρουσία! Μια πάλη που θα μπορούσε να έχει διάφορα ονόματα: διαμαρτυρία για το περιβάλλον, για τους πρόσφυγες, για τη θέση της γυναίκας, αλλά Όχι. Το InSitu δεν κρύβεται πίσω από καμιά αφήγηση. Το σώμα αρχίζει να κουράζεται. Η βαρύτητα είναι μια πραγματικότητα. Μια ενδιαφέρουσα παραστατική γλώσσα εμφανίζεται να μιλήσει για το εδώ και τώρα.

Προσφέρει τον εαυτό της, όχι ως ένα παθητικό έκθεμα που απλά περιμένει. Ανακινεί το χώρο της και αυτό δονείται προς εμάς, γιατί υπάρχει η κατεύθυνση προς εμάς και έτσι αποκτά νόημα η πράξη της.

Γράφει η Έλενα Αγαθοκλέους, διευθύντρια Κέντρου Παραστατικών Τεχνών ΜΙΤΟΣ/ σκηνοθέτης, ηθοποιός.

Συντελεστές:

Σύλληψη - Ερμηνεία: Έλενα Αντωνίου
Σχεδιασμός ήχου: Σταύρος Γασπαράτος

Φωτογραφίες – Βίντεο: Αλέκος & Χρήστος Μπουρελιάς

Συντονισμός παραγωγής: MαρίαΒασαριώτου
Οργάνωση παραγωγής: DeltaPi

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Είσοδος ελεύθερη.

Απαραίτητη καταβολή τέλους για είσοδο στον χώρο του μουσείου.

5 –  13 Ιουνίου 2019

Ώρες 10.00-16.00

Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά

Αίθουσα του Ταφικού  Μνημείου της Καλλιθέας

Χαριλάου Τρικούπη 31, Πειραιάς

Την Τρίτη 11 Ιουνίου 2019 το Αρχαιολογικό Μουσείο θα παραμείνει κλειστό.

Περισσότερες πληροφορίες:

elenantoniou.art

greekfestival.gr

delta-pi.org/in-situ

Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων - Χρήστος Θεοδωρίδης

Η τραγωδία του βασιλιά Ριχάρδου Γ΄ 
του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Πειραιώς 260 – Χώρος Δ
13-16 Ιουνίου, 21:00

Δείτε το τρέιλερ της παράστασης εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=A_S2865SzSI

Τον Αύγουστο του 2012, κάτω από ένα ένα πάρκινγκ στο Λέστερ, μετά από τις επίμονες έρευνες των αρχαιολόγων βρέθηκε, στριμωγμένος σε λίγα εκατοστά, ο σκελετός του πιο παρεξηγημένου βασιλιά της Αγγλίας, του Ριχάρδου Γ΄. Ο τελευταίοςβασιλιάς που πέθανε σε μάχη μπορούσε επιτέλους να ταφεί με τις πρέπουσες τιμές, 527 χρόνια μετά τον θάνατό του. Ο τρόπος που είχε «ταφεί» ανταποκρίνεται κατά πολύ στην ιδέα που είχε ο κόσμος γι’ αυτόν όσο ζούσε. Ανήθικος, άπληστος, ανέντιμος, λάτρης της εξουσίας, ένα μίασμα στον καιρό του. Η εσωτερική του ασχήμια ταίριαζεεξαιρετικά με την όψη του. Παραμορφωμένος, καμπούρης, αποκρουστικός, ασουλούπωτος. Όλα αυτά βασισμένα σε ιστορικά τεκμήρια.

Μετά τον Άμλετ του Γουίλλιαμ Σαίξπηρ, το 2014-15, και τη Σφαγή των Παρισίων του Κρίστοφερ Μάρλοου που κέρδισε το κοινό του Φεστιβάλ το 2016 και επαναλήφθηκε το 2017, η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων, από τις πιο αξιόλογες ομάδες της ελληνικής σκηνής, επιχειρεί να συμπληρώσει αυτήν την ελισαβετιανή τριλογία με όχημα τη νέα ελληνική μετάφραση του Ριχάρδου Γ΄ από την Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου. Η κυρίως έρευνα της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων επικεντρώνεται στη συνομιλία λόγου, κίνησης και μουσικής. Η σκηνοθεσία αναζητά την ποίηση του Σαίξπηρ σε διάλογο με το ωμό συμβάν, την ανεπάρκεια της γλώσσας σε αντίθεση με το αναπόδραστο της πράξης.

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Συντελεστές: 

Μετάφραση - Δραματουργία: Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου
Σκηνοθεσία - Δραματουργία: Χρήστος Θεοδωρίδης
Χορογραφία: Ξένια Θεμελή
Σκηνικά - Κοστούμια: Τίνα Τζόκα
Μουσική: Βασίλης Ντοκάκης
Ανάλυση κειμένου - Ιστορική έρευνα: Παύλος Σούλης
Σχεδιασμός φωτισμού: Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθός σκηνοθέτη: Χαρά Τζόκα
Βοηθός χορογράφου: Νικολέτα Κουτίτσα
Γραφίστας: Νώντας Παπουτσής
Φωτογράφος: Αναστασία Γιαννάκη
Οργάνωση - εκτέλεση παραγωγής: Άννα Τιαγκουνίδου

Παίζουν: Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Ξένια Θεμελή, Γιώργος Κισσανδράκης, ΝίκοςΛεκάκης, Λεωνίδας Αργυρόπουλος, Άλκης Μπακογιάννης, Κατερίνα Πατσιάνη, Τατιάνα-Άννα Πίττα, Βασίλης Σαφός, Γιώργος Χριστοδούλου

Προπώληση εισιτηρίων:

Ταμεία Φεστιβάλ Αθηνών: Πανεπιστημίου 39 (στοά Πεσμαζόγλου) 

Τηλεφωνικό κέντρο: 210 8938112 (Δευτέρα έως Κυριακή 09:00-21:00) 

Ηλεκτρονική αγορά: greekfestival.gr και www.ticketmaster.gr

Για ομαδικές αγορές (20+ άτομα): 2103222720 και Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Εισιτήρια ΑμεΑ στο email : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ντίκος (Κωνσταντίνος) Βυζάντιος

Ανεικονισμός και Παραστατικότητα

Άνδρος, 30 Ιουνίου – 22 Σεπτεμβρίου 2019

Το αναδρομικό αφιέρωμα στον Ντίκο Βυζάντιο αποτελεί έναν οφειλόμενο φόρο μνήμης στον διακεκριμένο ζωγράφο της διασποράς, ο οποίος επί μισό και πλέον αιώνα διέπρεψε στο εικαστικό καλλιτεχνικό προσκήνιο του Παρισιού.

Γιος του ζωγράφου Περικλή Βυζάντιου ανατράφηκε σ’ ένα οικογενειακό περιβάλλον το οποίο επηρέασε ποικιλοτρόπως (στις μετέπειτα επιλογές του) τους πνευματικούς και καλλιτεχνικούς του προσανατολισμούς. Σε ηλικία 16 ετών έγινε δεκτός στην ΑΣΚΤ. 

Τον Δεκέμβριο του 1945, αναγκάστηκε στον εκπατρισμό προκειμένου να αποφύγει τηδίνη του αδελφοκτόνου εμφυλιακού διχασμού. Ήταν ο νεότερος μεταξύ των διακοσίων Ελλήνων επιβατών του θρυλικού μεταγωγικού Ματαρόα που οι δυο φιλέλληνες του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών Octave Merlier και Roger Milliex με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης του άνοιξαν τον δρόμο προς την ελευθερία της σκέψης. 

Στο Παρίσι, που έμελλε να γίνει η άλλη του πατρίδα, από την πρώτη στιγμή γνώρισε τηθαλπωρή και την καθοδήγηση στο φιλόξενο περιβάλλον του Δημήτρη Γαλάνη. Σύντομα συνδέθηκε με φιλία με τον Alberto Giacometti και προϊόντος του χρόνου με καλλιτέχνες όπως τους P. Soulage, S. Poliakoff, Vieira da Silva και άλλους.

Κατά την καλλιτεχνική του διαδρομή τρεις υπήρξαν οι σημαντικοί κύκλοι του έργου του:

1) Η αφαιρετική περίοδος η οποία διήρκησε μέχρι το 1972 και ολοκληρώθηκε με μια αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Galliera. (1945 – 1972)

2) Η περίοδος των μαυρόασπρων σχεδίων σε χαρτί τα οποία εγκωμίασε με ένα εμβριθές και διορατικό κείμενο ο φιλόσοφος Michel Foucault. (1972 – 1981)

3) Η περίοδος των ανθρωποκεντρικών συνθέσεων που άρχισε από το 1981 και διήρκεσε μέχρι το τέλος της ζωής του και παρουσιάστηκαν σε μια πλειάδα εκθέσεων διεθνώς. (1981 – 2007)

Έργα του περιλαμβάνονται στις συλλογές μεγάλων μουσείων της Ευρώπης. Η Γαλλική κυβέρνηση θέλοντας να εξάρει την συμβολή του στην τέχνη και θεωρώντας τον ως ένα σημαντικό εκπρόσωπο της École de Paris τον τίμησε απονέμοντάς του υψηλές διακρίσεις όπως του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής (Chevalier de la Légion d’Honneur) και αργότερα του Ιππότη Τεχνών και Γραμμάτων (Officier des Arts et des Lettres).

Ίδρυμα Β. & Ε. Γουλανδρή

Ερατοσθένους 13, 106 74 Αθήνα, Τ: 210 7252896 | www.goulandris.gr

«Χθόνιος μόχθος: οι άνθρωποι και η γη του αρχαίου Λαυρίου»

Ανδρέας Καπετάνιος

Αρχαιολόγος και επίκουρος καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου

«Το Λαύριο των δύο εποχών: ένα πετυχημένο πείραμα είκοσι χρόνων» 

Νίκος Μπελαβίλας

Αναπληρωτής καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, αναπληρωματικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου

του Τεχνολογικού Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου

Πέμπτη 13 Ιουνίου, 19:00

Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας

Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 17:30

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης η Παιδική-Νεανική Χορωδία Δήμου Λαυρεωτικής

και η Ορχήστρα Νέων Λαυρίου, υπό τη μουσική διεύθυνση του Ευτύχη Ζαρμπ, παρουσιάζουν τραγούδια Χατζιδάκι, Σαββόπουλου, Λάγιου και Θεοδωράκη

Σταύρος Μπένος ​

Πρόεδρος του Σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ​

Ολοκληρώνεται την Πέμπτη 13 Ιουνίου ο κύκλος διαλέξεων του Megaron Plus «Η Τριλογία της Αθήνας», στον οποίο συμμετέχουν διακεκριμένοι επιστήμονες, μιας δυναμικής πρωτοβουλίας που αναπτύσσουν το τελευταίο διάστημα όλοι οι αρμόδιοι φορείς και το ΔΙΑΖΩΜΑ με στόχο τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός καινοτόμου προγράμματος «Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης για την Αττική.» Βασικός του άξονας είναι η αποκατάσταση της σύνδεσης που είχε η πόλη της αρχαίας Αθήνας με το Ιερό της Ελευσίνας, το Λαύριο και τα ορυχεία αργύρου καθώς και με το επίνειό της, τον Πειραιά. 

Στην τέταρτη και τελευταία διάλεξη του κύκλου (ώρα έναρξης: 19.00), η οποίαεπικεντρώνεται στο Λαύριο, ο αρχαιολόγος και επίκουρος καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου Ανδρέας Καπετάνιος θα παρουσιάσει την ομιλία «Χθόνιος μόχθος: οι άνθρωποι και η γη του αρχαίου Λαυρίου» ξεναγώντας το κοινό στα αρχαία μεταλλείααργύρου της περιοχής και αποτυπώνοντας αυτό το κορυφαίο τεχνολογικό θαύμα της αρχαιότητας, ενώ ο Νίκος Μπελαβίλας, αναπληρωτής καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και αναπληρωματικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Τεχνολογικού Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου, θα μιλήσει για «Το Λαύριο των δύο εποχών: ένα πετυχημένο πείραμα είκοσι χρόνων»και θα αφηγηθεί τη σημαντική ιστορία της Λαυρεωτικής και των Μεταλλείων Λαυρίου κατά τον 19ο και 20ό αιώνα.

Προλογίζει  ο πρόεδρος του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ Σταύρος Μπένος, o οποίος έχει αναλάβει καιτον συντονισμό της συζήτησης. 

Η είσοδος είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας (έναρξη διανομής στις 17:30). 

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης η Παιδική-Νεανική Χορωδία Δήμου Λαυρεωτικής, την οποίαθα συνοδεύσει η Ορχήστρα Νέων Λαυρίου, θα παρουσιάσει υπό τον μαέστρο Ευτύχη Ζαρμπ, σε μεταγραφή του ίδιου, αγαπημένα τραγούδια των Χατζιδάκι, Σαββόπουλου, Λάγιου και Θεοδωράκη. 

«Χθόνιος μόχθος: οι άνθρωποι και η γη του αρχαίου Λαυρίου»

«Η  Λαυρεωτική είναι ο μοναδικός τόπος στον οποίο καθίσταται συνεχώς αισθητή η σχέση της μακράς διάρκειας της γεωλογίας και της γεωγραφίας με τη συνέχεια των στιγμών του ανθρώπινου σωματικού και πνευματικού μόχθου. Κυρίαρχο στοιχείο της, η πάλη με το μετάλλευμα και τα μέταλλα μέσα και πάνω στη γη, η οποία μαρτυρείται αρχαιολογικά τουλάχιστον από το τέλος της 4ης π.Χ. χιλιετίας. Η εξέλιξη της αρχαίας τεχνολογίας, των οικονομικών και πολιτικών δομών στέκουν απτά, εκεί, αρχαία κατάλοιπα στριμωγμένα σε εικοσιπέντε χιλιάδες στρέμματα του λαυρεωτικού τοπίου.   Ανάμεσά τους, κυρίαρχη η παρουσία των υλικών και ιδεολογικών θεμελίων της Πόλεως της Αθήνας των κλασικών χρόνων: εκατοντάδες μεταλλουργικά εργαστήρια, υδραυλικά έργα, δεκάδες αγροικίες, ιερά και φρούρια, αγορές και το θέατρο του Θορικού, ενταγμένα σε δέκα περίπου Κλεισθένειους Δήμους.  Το Λαύριο μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε και να σκεφτούμε την Κλασική Αθήνα στην μεγάλη κλίμακα. Η αργυρίτις γη του, ο λεγόμενος ναυτικός νόμος του Θεμιστοκλή, η νίκη στη Σαλαμίνα αποτελούν μιαν ιστορική ακολουθία σχέσεων από την οποία αναδύθηκε η αθηναϊκή πολιτική, οικονομική και πολιτισμική ηγεμονία. Το υλικό σύμβολό της, ο Παρθενώνας, έγινε  και παγκόσμιο. Το Λαύριο, όμως, παρέμεινε εν πολλοίς άγνωστο. Ίσως γιατί σε αυτό το τοπίο, το κάποτε εκκωφαντικό από τους κρότους και τις φωνές των μεταλλείων και των εργαστηρίων, μόχθησαν μυριάδες από τους σιωπηλούς της Ιστορίας: οι δούλοι. Η αρχαιολογική μέθοδος καθώς,  εκτός από τα μεγάλα και υψηλά έργα τέχνης, εστιάζει και στα μικρά και ασήμαντα υλικά κατάλοιπα, μπορεί, μερικές φορές, να δώσει φωνή και στις σιωπηλές ομάδες. Και όταν, μέσω αυτής, καταφέρουμε να συναντήσουμε την τεράστια  κλίμακα του αρχαίου μεταλλευτικού και μεταλλουργικού λαυρεωτικού χώρου, με τα αμέτρητα εργαστήρια στην επιφάνεια και τα χιλιόμετρα των στοών στο υπέδαφος, μπορεί να μάθουμε κάτι και για τις χιλιετίες του σιωπηλού χθόνιου μόχθου.» Α.Κ.

Ανδρέας Καπετάνιος

Γεννήθηκε το 1966.  Σπούδασε αρχαιολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο πανεπιστήμιο του Cambridge, στην Αγγλία. Είναι επίκουρος καθηγητής αρχαιολογίας στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Υπηρέτησε για πολλά χρόνια στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής και ιδιαίτερα στην Λαυρεωτική, όπου διεξήγαγε ανασκαφές και επιφανειακές έρευνες. Συμμετέχει σε ελληνικά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα με κεντρικό ερευνητικό ενδιαφέρον τη διαχρονική εξέλιξη της σχέσης των ανθρώπινων κοινωνιών με τον χώρο και τη γένεση του ιστορικού τοπίου, συνδυάζοντας τις μεθόδους της αρχαιολογίας, της ιστορίας και της κοινωνικής ανθρωπολογίας.

«Το Λαύριο των δύο εποχών: ένα πετυχημένο πείραμα είκοσι χρόνων»

«Το νεότερο Λαύριο σώθηκε εν μέσω της χειρότερης κρίσης της ιστορίας του, στις αρχές της δεκαετίας 1990. Η αυτοδιοίκηση, οι εργαζόμενοι της πόλης και δίπλα τους μια μεγάλη ομάδα καθηγητών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, συνέλαβαν την ιδέα μετατροπής της καταστροφής της αποβιομηχάνισης σε δημιουργία πολιτισμού και τεχνολογίας.

Έτσι σώθηκε η Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου (ΓΕΜΛ).

Τα 250 στρέμματα και τα 41 ερείπια άρχισαν τότε να μετασχηματίζονται στο ωραιότερο και μεγαλύτερο βιομηχανικό μνημείο της χώρας, το Τεχνολογικό-Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου. Δίπλα σε αυτό, με συστηματικές αποκαταστάσεις μνημείων και αναπλάσεις από τον Δήμο Λαυρεωτικής, η ιστορική βιομηχανική πόλη, η «company town» του 19ου αιώνα, διασώθηκε και αναβίωσε. 

Σήμερα βρίσκονται σε εξέλιξη μια σειρά έργα, με κορυφαίο το Μουσείο Μεταλλείας-Μεταλλουργίας Λαυρίου (ΜΜΜΛ). Το επόμενο βήμα είναι η σύνδεση της αρχαίας τεχνικής κληρονομιάς των μεταλλείων και του εθνικού δρυμού όπου βρίσκονται με τη νεότερη βιομηχανική κληρονομιά της πόλης.

Αυτό το Λαύριο της τεχνολογίας, της έρευνας, της εκπαίδευσης και της αρχαιολογίας γίνεται έτσι ένας από τους ισχυρούς πόλους στο μεγάλο δίκτυο της Αττικής.» Ν.Μ.

Νίκος Μπελαβίλας 

Αναπληρωτής καθηγητής πολεοδομίας στη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ και διευθυντής του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ. Συντονιστής του έργου του Τεχνολογικού-Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου (1994-1997) και διευθυντής του Βιομηχανικού Μουσείου Ερμούπολης (2000). Αρχιτέκτων μαζί με τη Βάσω Τροβά της Ταινιοθήκης της Ελλάδος. Επιστημονικός υπεύθυνος ερευνών για τα μητροπολιτικά πάρκα της Αθήνας, το θαλάσσιο μέτωπο Ελευσίνας, τα μνημεία και τους δημόσιους χώρους του Πειραιά κ.ά. Μέλος διεθνών επιτροπών για τα μνημεία και επιστημονικός αξιολογητής του ICOMOS για τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Έχει βραβευθεί σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς-πολεοδομικούς διαγωνισμούς. Σήμερα είναι πρόεδρος και διευθύνων Σύμβουλος της «Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε.»

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί απευθείας μέσω διαδικτύου από τον ιστότοπο της υπηρεσίας ΔΙΑΥΛΟΣ (diavlos.grnet.gr) του Εθνικού Δικτύου Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) και θα είναι ανοικτή σε όλους. Η παρακολούθηση της μετάδοσης θα είναι εφικτή και μέσω της ιστοσελίδας του Μεγάρου (www.megaron.gr)

Πληροφορίες

210 72.82.333

Η θεατρική ομάδα peach of art μετά την sold out επιτυχία της με τα "Καβουράκια" που θα συνεχιστούν για δεύτερη σεζόνανεβάζει την μονόπρακτη κωμωδία του Άντον Τσέχωφ “Η Αρκούδα”, στο OFF-OFF ATHENS 2019 στο θέατρο Επί Κολωνώ.Λ

Λίγο λόγια για το αγαπημένο έργο του Τσέχωφ:

Μία νέα και όμορφη χήρα, η Έλενα Ποπόβα εδώ και μήνες πενθεί τον χαμό του άντρα της Νικολάι. Κλεισμένη ερμητικά στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού της, δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη. Είναι ο κτηματίας Γκρηγκόρι Στεπάνοβιτς Σμηρνώφ ο οποίος απαιτεί με κάπως άκομψο τρόπο τα λεφτά που του χρωστούσε ο σύζυγός της. Η νεαρή χήρα αναστατώνεται με τις απόψεις και τη συμπεριφορά του και η σύγκρουση ανάμεσά τους είναι αναπόφευκτη…

Συντελεστές:

Κείμενο: Άντον Τσέχωφ

Μετάφραση: Λυκούργος Καλλέργης

Σκηνοθεσία: Ειρήνη Γαντερί

Σκηνικά: Εύα Τρουπιώτη

Κοστούμια: Ιωάννα Παπακωνσταντίνου

Κίνηση: Έλιο Φοίβος Μπέικο

Φωτογραφίες: Ειρήνη Γαντερί

Trailer παράστασης: Ειρήνη Γαντερί, Ίρις Κατσούλα

Ερμηνεύουν: Γιάννης Βασιλώττος, Γιώργος Ημέρης, Ανδριανή Κυλάφη

Το trailer της παράστασης:https://www.youtube.com/watch?v=RcNY01GD71U

Παρασκευή 21 Ιουνίου στις 20.15 & Σάββατο 22 Ιουνίου στις 22.00 στο θέατρο Επί Κολωνώ (Ναυπλίου 12, Αθήνα)

Διάρκεια παράστασης: 45’