ο Gazarte επιστρέφει και ανοίγει τις πόρτες του από τη Δευτέρα 25 Μαΐου, με την ανανεωμένη ταράτσα του να είναι και φέτος το απόλυτο meeting point της πόλης!

Ο ολοκαίνουριος και μεγάλος χώρος του αποτελεί το ιδανικότερο σημείο συναντησης των αγαπημένων μας ανθρώπων! Από τις 25 Μαΐου και καθημερινά, θα μπορείτε να απολαύσετε καλοκαιρινά, δροσιστικά, signature cocktails, ακούγοντας ωραίες lounge αλλά και φρέσκες μουσικές, κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό και έχοντας ως θέα τη μαγευτική Ακρόπολη!

Σε ένα καλοκαίρι διαφορετικό, κράταμε τις απαραίτητες αποστάσεις, μένουμε ασφαλείς και με θετικά vibes την κάνουμε και φέτος ταράτσα!

Νέα έργα από τους: Madeline Best & Brian Rogers, Tei Blow, keyon gaskin, Dynasty Handbag, Annie-B Parson

ENTER: Όλο το σπίτι μια σκηνή. Το Ίδρυμα Ωνάση συνομιλεί με την εποχή, τη στιγμή και την κατάσταση. Συνεχίζει να μοιράζεται και να δημιουργεί, ανέπαφα μεν, αλλά με την ίδια αγάπη για τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του, τους καλλιτέχνες και το κοινό τους. H Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Onassis USA αναθέτουν σε δημιουργούς από όλο τον κόσμο νέα έργα φτιαγμένα στην περίοδο καραντίνας, μέσα σε 120 ώρες. Χωρίς να έχουν πλέον πρόσβαση σε θεατρικές σκηνές, χώρους προβών ή στούντιο, οι καλλιτέχνες δημιουργούν τα πάντα μόνοι τους με τα laptop τους να ανάγονται σε δημιουργική υπερδύναμη. Από τις οθόνες μας και εμείς, πατάμε ENTER σε νέες δημιουργίες, σε νέες φόρμες, που φιλοδοξούν να αποτελέσουν ένα είδος καλλιτεχνικής ψηφιακής χρονοκάψουλας, μια πνοή ελπίδας για τον καλλιτεχνικό χώρο που πλήττεται και μία ακόμη απόδειξη ότι έχουμε ο ένας τον άλλον.

Αυτή την εβδομάδα το Ίδρυμα Ωνάση ανέθεσε την επιμέλεια στο Chocolate Factory Theater, μια δυνατή φωνή μέσα στην Πόλη της Νέας Υόρκης για την ευαισθητοποίηση πάνω στη δύναμη των τεχνών. Τα έργα θα είναι διαθέσιμα από τη Δευτέρα 25 Μαΐου στο onassis.org. H σχεδιάστρια φωτισμών και διευθύντρια λειτουργίας του The Chocolate Factory Theater, Madeline Best, και ο σκηνοθέτης, κινηματογραφιστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του The Chocolate Factory Theater, Brian Rogers, αναρωτιούνται πώς το τέλος του κόσμου μπορεί να είναι τόσο βαρετό, στο 4 Fixations· ο περφόρμερ και designer Tei Blow ανασυνθέτει τα «Δοκίμια Οκνηρότητας» του Γιοσίντα Κένκο και μας εμβαπτίζει στον κόσμο του μοναχού Ζεν και ποιητή, ενώ το σπίτι του Blow μεταμορφώνεται σε σκηνικό χώρο, στο Essay in Idleness· ο keyon gaskin κάνει ένα σχόλιο στο πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον Δυτικό Κόσμο με το How to Get Away With Westworld· η περφόρμερ, video artist και ηθοποιός Dynasty Handbag προετοιμάζεται για μια αόριστη καταστροφή στο Untitled Emergency· ενώ η χορογράφος και καλλιτεχνική διευθύντρια της ομάδας Big Dance Theater, Annie-B Parson, αποδομεί ό,τι μας ζητείται να κάνουμε σωματικά, προκειμένου να αποτρέψουμε την εξάπλωση της ασθένειας.

Διατίθενται ήδη έργα των: Isabella Rossellini & Paul Magid, Ziad Antar, Λένας Κιτσοπούλου, Μαρίας Παπαδημητρίου, Αντώνη Φωνιαδάκη, Βασίλη Κεκάτου, Ευθύμη Φιλίππου, Σίμου Κακάλα, Δημήτρη Καραντζά, Εύης Καλογηροπούλου, Kareem Kalokoh, Κωστή Σταφυλάκη & Τεό Τριανταφυλλίδη & Αλέξη Φιδετζή, Akira Takayama, Risa Puno & Avi Dobkin, Ηλία Αδάμ, Στέφανου Τσιβόπουλου, 600 HIGHWAYMEN, Maria Antelman, Kimberly Bartosik, Annie Dorsen, Emily Johnson, Kathryn Hamilton (Sister Sylvester), Radiohole, RootlessRoot, QUEENSBOUND 2020 (Nadia Q. Ahmad, Rosebud Ben-Oni, Pichchenda Bao, Nana Brew-Hammond, Jared Harel, Abeer Y. Hoque, Joseph O. Legaspi, Robert Ostrom, KC Trommer), Samita Sinha, Frisly Soberanis, Alina Tenser & Gabo Camnitzer, Xin Liu.

Τις επόμενες μέρες θα προστεθούν νέα πρωτότυπα έργα, από τους Daniel Wetzel, Έφη Μπίρμπα & Άρη Σερβετάλη, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Γιάννη Μανταφούνη, Γιώργο Ζώη, Χρήστο Σαρρή και πολλούς ακόμα καλλιτέχνες και οργανισμούς, ενώ η λίστα συνεχώς μεγαλώνει. Ο καθένας μόνος του, αλλά τελικά όλοι μαζί, δημιουργούν μια σειρά έργων που διακτινίζονται από το δικό τους στο δικό μας σαλόνι, διαμηνύοντας έτσι πως η τέχνη δεν πρέπει να σταματά ποτέ, όποιοι και αν είναι οι περιορισμοί.

Πατήστε ΕΝΤΕR, χωρίς αντίτιμο ή χρονικό περιορισμό, και περιπλανηθείτε στα έργα καλλιτεχνών που δίνουν φωνή στο σήμερα.

Αναλυτικά

Madeline Best & Brian Rogers / The Chocolate Factory Theater, 4 Fixations

Video / audio | Διάρκεια: 9΄35΄΄

Μια βιαστικά φτιαγμένη σύντομη ηχογράφηση συγκροτεί τη μουσική επένδυση για το teaser του πιο αδιάφορου, μηδενικού προϋπολογισμού φιλμ επιστημονικής φαντασίας, που (δεν) έγινε ποτέ. Περιλαμβάνει οικιακές ηχογραφήσεις σε modular συνθεσάιζερ που έγιναν σε μισοκοιμισμένη κατάσταση, καθώς και απόκοσμες εικόνες από κοινά υλικά (γυρισμένες συχνά με υπερβολικά κοντινά πλάνα). Αναφέρεται στους νυχτερινούς τρόμους που ελλοχεύουν κάτω από την (και μέσα στην) καθημερινή εμπειρία της παρατεταμένης απομόνωσης –για να μην αναφέρουμε την προχωρημένη αϋπνία των δημιουργών του– ρωτώντας: πώς είναι δυνατόν το τέλος του κόσμου να είναι τόσο… βαρετό;

Η Madeline Best είναι σχεδιάστρια φωτισμών και διευθύντρια λειτουργίας του The Chocolate Factory Theater. Αποφοίτησε από το Bennington College, στο Βερμόντ, μεγάλωσε στο Ντάραμ, στη Βόρεια Καρολίνα, και σήμερα ζει στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες συνεργασίες της, ως σχεδιάστρια φωτισμών, είναι με τους Aki Sasamoto, Lauren Bakst, Juliana F. May, luciana achugar, Big Dance Theater, Moriah Evans, Yve Laris Cohen. Έχει αναλάβει επίσης επερχόμενα πρότζεκτ για τους Anna Sperber, Heather Kravas, Milka Djordjevich και Efraín Rozas. Συνεργάζεται εδώ και πολλά χρόνια με τον Brian Rogers και αυτό το πρότζεκτ είναι μία από τις πολλές συνεργασίες τους. Έχει εμφανιστεί επίσης σε δουλειές των Juliana F. May, Shaun Irons και Lauren Petty.

Ο Brian Rogers είναι σκηνοθέτης, κινηματογραφιστής και καλλιτέχνης του ήχου, συνιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του The Chocolate Factory Theater, το οποίο υποστηρίζει τη δημιουργία θεάτρου, χορού, μουσικής και πολυμεσικών παραστάσεων στις εγκαταστάσεις του στο Κουίνς, συνολικού εμβαδού 800 τ.μ. Από το 1997 μέχρι σήμερα, ο Μπράιαν Ρότζερς έχει υπογράψει και/ή σκηνοθετήσει δεκάδες φιλμ και περφόρμανς, μεγάλης κλίμακας, είτε στο The Chocolate Factory είτε αλλού, ανάμεσά τους τα: Screamers (Abrons Arts Center, 2018 / Baryshnikov Arts Center, 2019), Hot Box (Σεπτέμβριος 2012, συμπαρουσίαση με το Crossing The Line Festival του FIAF / Ιανουάριος 2013, COIL Festival του PS122 / Φεβρουάριος 2013, EMPAC Center, Τρόι στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης – με την υποστήριξη μιας χορηγίας του Ιδρύματος MAP), το υποψήφιο για βραβείο Bessie Selective Memory (Ιούλιος 2010, Mount Tremper Arts / Σεπτέμβριος 2011, The Chocolate Factory / Ιανουάριος 2011, COIL Festival του PS122) και the horror the horror (Movement Research Festival 2011, Abrons Arts Center / 2012). Πρόσφατα, συνέθεσε τη μουσική επένδυση για την ταινία των Shaun Iron και Lauren Petty, Standing By: Gatz Backstage, ενώ έχει συνεργαστεί, ως καλλιτέχνης ήχου και βίντεο, με δεκάδες πειραματικούς καλλιτέχνες θεάτρου και χορού στη Νέα Υόρκη και αλλού. Εκτός από τη δική του δουλειά, ο Μπράιαν επιμελείται το Πρόγραμμα Επισκεπτών Καλλιτεχνών του The Chocolate Factory (που διανύει πλέον το 15ο του έτος), το οποίο στηρίζει το έργο πάνω από εκατό καλλιτεχνών από τους χώρους του θεάτρου, του χορού, της μουσικής και των νέων μέσων κάθε χρόνο.

Εικόνες: Madeline Best & Brian Rogers

Σκηνοθεσία, Σύνθεση & Μοντάζ: Brian Rogers

Tei Blow, Essay in Idleness (Δοκίμια οκνηρότητας)

Video | Διάρκεια: 8΄

Το Essay in Idleness είναι μια ανασύνθεση των «Δοκιμίων Οκνηρότητας» (Tsurezuregusa), ενός κλασικού κειμένου του 14ου αιώνα που συνέθεσε ο μοναχός Ζεν και ποιητής Γιοσίντα Κένκο, ο οποίος έγραψε 243 σύντομα λήμματα για την αισθητική ομορφιά της φύσης, τους κοινωνικούς κανόνες, τον βουδισμό Ζεν και την έννοια της παροδικότητας. Αν και ο ίδιος δεν είχε ποτέ την πρόθεση να δημοσιεύσει αυτά τα κείμενα, μετά τον θάνατό του συγκεντρώθηκαν σε μια συλλογή που επρόκειτο να γίνει κλασικό έργο της ιαπωνικής λογοτεχνίας. Σε αυτή τη διασκευή, ο καλλιτέχνης διερευνά 88 αντικείμενα από το σπίτι του και την επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή του, πλαισιώνοντας τον κόσμο του Κένκο στον δικό του.

Το έργο του Tei Blow συνδυάζει ζωντανές περφόρμανς, βίντεο και ήχο με τυχαία μέσα και έχει παρουσιαστεί σε διάφορους χώρους, στη Νέα Υόρκη (Dance Theater Workshop, Lincoln Center Festival, The Kitchen, BAM, The Public Theater, The Broad Stage, Kate Werble Gallery, Baryshnikov Arts Center), στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ (Hartford Stage, The Wadsworth Atheneum), στο Σικάγο (MCA), στη Βοστόνη (MFA) και σε άλλα θέατρα ανά τον κόσμο. Εκτός του Big Dance Theater, έχει παρουσιάσει και σχεδιάσει για το Laboratory of Dmitry Krymov, τον Mikhail Baryshnikov και τον David Neumann/Advanced Beginner Group. Το 2015 τιμήθηκε με βραβείο Bessie (New York Dance and Performance Award) για εξαιρετικό σχεδιασμό ήχου, ενώ έχει τιμηθεί επίσης με Creative Capital Award (2016), καλλιτεχνική χορηγία του Συμβουλίου Τεχνών της Πολιτείας της Νέας Υόρκης (2016) και με υποτροφία Cage/Cunningham από το Baryshnikov Arts Center (2018). Είναι ιδρυτικό μέλος του Royal Osiris Karaoke Ensemble, ενός μουσικού ιερατείου που διερευνά σύγχρονες μυθολογίες αγάπης και σύνδεσης.

Το Essay in Idleness είναι διασκευή, παραγωγή και ερμηνεία του Tei Blow

Χρησιμοποιούνται αποσπάσματα από διάφορες μεταφράσεις των «Δοκιμίων Οκνηρότητας» του Γιοσίντα Κένκο

keyon gaskin, How to Get Away With Westworld (Πώς να τα βγάλεις πέρα με τον Δυτικό Κόσμο)

Video | Διάρκεια: 2΄43΄΄

Παίρνοντας μια επιταγή.

O keyon gaskin είναι ένας (ψευδο-)καλλιτέχνης.

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: keyon gaskin

Dynasty Handbag, Untitled Emergency (Άτιτλη κατάσταση ανάγκης)

Video | Διάρκεια: 2΄21΄΄

Η Dynasty Handbag πρέπει να ετοιμάσει ένα σακίδιο έκτακτων περιστάσεων για μια αόριστη καταστροφή. Ποια είναι τα απαραίτητα που θα πάρει μαζί της στο άγνωστο μέλλον; Υπάρχει ένα και μοναδικό αντικείμενο, το οποίο να εγγυάται μια για πάντα την επιβίωσή της, την αυτοεκτίμησή της, το νεανικό και όμορφο παρουσιαστικό της και το ολοκληρωτικό δυναμικό της;

Η Jibz Cameron είναι περφόρμερ, video artist και ηθοποιός που ζει στο Λος Άντζελες. Οι πολυμεσικές περφόρμανς της, υπό το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Dynasty Handbag, έχουν παρουσιαστεί τα δεκαπέντε τελευταία χρόνια σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς. Οι New York Times έχουν αποκαλέσει τις παραστάσεις της ως τις «πιο διασκεδαστικές και πιασάρικες, ιδανικές περφόρμανς που έχουμε δει εδώ και χρόνια». Έχει γράψει και παράγει επτά περφόρμανς μεγάλης διάρκειας, δεκάδες μικρότερα έργα, μυριάδες βίντεο και δύο άλμπουμ με δική της μουσική. Επιπλέον, εργάζεται ως καθηγήτρια περφόρμανς και κωμωδίας. Η Τζιμπς Κάμερον ακολουθεί επίσης επαγγελματική καριέρα ηθοποιού και έχει συμμετάσχει σε πολλές διαδικτυακές σειρές, χαμηλού προϋπολογισμού, τις οποίες δεν έχει δει κανένας.

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Dynasty Handbag

Annie-B Parson, 6΄

Αναπροσαρμοσμένο βίντεο ζωντανής παράστασης | Διάρκεια: 3΄10΄΄

Απέναντι από ένα βίντεο που δείχνει χορευτές σε αποστάσεις 2 μέτρων (6 ποδιών, εξού και ο τίτλος), η Πάρσον διαβάζει έναν ημερολογιακού ύφους διαλογισμό πάνω στα χωρικά πρωτόκολλα που μας έχουν τεθεί στον νέο κόσμο συμπεριφοράς με τον Covid-19. Εμφορούμενη από μια χορογραφική λογική, η Πάρσον αποδομεί ό,τι μας ζητείται να κάνουμε σωματικά, προκειμένου να αποτρέψουμε την εξάπλωση της ασθένειας. Αναλύοντας αυτά τα πρωτόκολλα, επισημαίνει ότι η χωρική συνειδητοποίηση έρχεται αίφνης στο προσκήνιο για τους πεζούς, καθώς ζητείται από όλους, υπό μία έννοια, να αποκτήσουν την προοπτική ενός χορευτή. Αντιπαραθέτει τις σκέψεις της με υλικό βίντεο από ένα χορευτικό έργο που έκανε την προηγούμενη χρονιά, όταν οι χορευτές έμπαιναν μαζί στην πρόβα, με τα σώματά τους σχεδόν σε άμεση επαφή το ένα με το άλλο. Η Πάρσον συνεργάζεται με τη video artist Ντέμπορα Τζόνσον (γνωστή και ως CandyStations), η οποία αναπλάθει αυτή την παράσταση μέσω αναφορών στο βικτωριανό ζωοτρόπιο, που ήταν μια από τις πρώιμες μορφές κινούμενης εικόνας και πρόδρομος του σύγχρονου κινηματογράφου. Το ζωοτρόπιο έφερε στον νου της Τζόνσον τους κώδικες της κοινωνικής απομάκρυνσης, καθώς βασίζεται σε μια συγκεκριμένη δομική απόσταση μεταξύ των εικόνων. Μαζί με ένα θρηνητικό τραγούδι, γραμμένο από τους Τζακ Λάζαρ και Νόα Σέβρον, δημιουργούν ένα βίντεο έργο ενσυναίσθησης, που εκφράζει το πώς είναι να ζεις αυτή στη στιγμή.

Η Annie-B Parson είναι χορογράφος και καλλιτεχνική διευθύντρια της βραβευμένης με Obie ομάδας Big Dance Theater, με την οποία έχει δημιουργήσει περισσότερα από 20 μεγάλης κλίμακας έργα, σε χώρους όπως οι BAM (Νέα Υόρκη), The Japan Society (Νέα Υόρκη), The Old Vic (Λονδίνο), Sadler’s Wells (Λονδίνο), The Walker Art Center (Μινεάπολις), Théâtre National de Chaillot (Παρίσι) και The Kitchen (Νέα Υόρκη). Η Πάρσον έχει κάνει επίσης χορογραφίες για ροκ συναυλίες, παρελάσεις φιλαρμονικών, ταινίες, μουσεία, αντικείμενα, τηλεόραση, επαυξημένη πραγματικότητα, όπερα, μπαλέτα, θέατρο, συμφωνικές ορχήστρες, κουαρτέτα εγχόρδων και για μια χορωδία 1.000 ερασιτεχνών τραγουδιστών.

Ορισμένοι από τους καλλιτέχνες με τους οποίους έχει συνεργαστεί είναι ο David Byrne, ο David Bowie, η St. Vincent, ο Mikhail Baryshnikov, η Wendy Whelan, η Anne Carson, ο Jonathan Demme και ο Spike Lee, ενώ δύο έργα της έχουν συμπεριληφθεί στο ρεπερτόριο της Martha Graham Dance Company. Οι συνεργασίες της με τον Ντέιβιντ Μπερν μετρούν πάνω από δεκαετία, με πιο πρόσφατη το ανέβασμα του άλμπουμ του, American Utopia, στο Μπρόντγουεϊ και το ντοκιμαντέρ που έχει γυρίσει ο Σπάικ Λι από αυτό.

Χορογραφία & Κείμενο: Annie-B Parson

Βίντεο: Deborah Johnson/CandyStations

Μουσική: Jack Lazar & Noah Chevan

Παραγωγή: Big Dance Theater

Το 6΄ δημιουργήθηκε από την Annie-B Parson, σε συνεργασία με τη video artist Deborah Johnson (aka CandyStations)

Μαγνητοσκόπηση των μελών της Martha Graham Dance Company στο έργο της Annie-B Parson, I used to love you: Anne O’Donnell, Leslie Andrea Williams, Laurel Dalley Smith και Xin Ying.

Chocolate Factory Theater

Το Chocolate Factory Theater υπάρχει για να ενθαρρύνει καλλιτέχνες των παραστατικών τεχνών στη διαδικασία της έρευνάς τους. Συνδέεται με μια κοινότητα καλλιτεχνών που θέτουν προκλήσεις στους εαυτούς τους και, κατ’ επέκταση, και στον Οργανισμό. Το Chocolate Factory Theater πιστεύει πως, υποστηρίζοντας τον μόχθο των καλλιτεχνών και τη δημόσια παρουσίαση του έργου τους, συνεισφέρει στην ανύψωση της Νέας Υόρκης ως μιας ακμάζουσας και πιο δίκαιης πηγής ιδεών.

Είναι ένα εκκολαπτήριο που διοικείται και λειτουργεί από καλλιτέχνες για την υλοποίηση πειραματικών παραστάσεων, ένας οργανισμός παροχής υπηρεσιών σε καλλιτέχνες, ένα τοπικό αγκυροβόλι και χώρος υπερηφάνειας για την κοινότητα του Δυτικού Κουίνς, μια δυνατή φωνή μέσα στην Πόλη της Νέας Υόρκης για την ενίσχυση της χρηματοδότησης και την ευαισθητοποίηση πάνω στη δύναμη των τεχνών, καθώς και ένας διεθνής προορισμός για να παρακολουθήσει κανείς υψηλής ποιότητας ριζοσπαστικές παραστάσεις και εκτός του Μανχάταν.

ENTER | Αναθέσεις νέων έργων από το Ίδρυμα Ωνάση

Νέα έργα από 25 Μαΐου 2020

Madeline Best & Brian Rogers / The Chocolate Factory Theater, 4 Fixations

Video / audio: 9΄35΄΄

Tei Blow, Essay in Idleness (Δοκίμια οκνηρότητας)

Video | Διάρκεια: 8΄

keyon gaskin, How to Get Away With Westworld (Πώς να τα βγάλεις πέρα με τον Δυτικό Κόσμο)

Video: 2΄43΄΄

Dynasty Handbag, Untitled Emergency (Άτιτλη κατάσταση ανάγκης)

Video: 2΄21΄΄

Annie-B Parson, 6΄

Αναπροσαρμοσμένο βίντεο ζωντανής παράστασης | Διάρκεια: 3΄10΄΄

Διατίθενται ήδη

Ηλίας Αδάμ, ΑΜΛΕΤ, a desktop performance

Video | Διάρκεια: 34΄11´´

Σίμος Κακάλας, Tarantino

Σειρά Videos | Διάρκεια 1ου video: 3΄04΄΄

Εύη Καλογηροπούλου, Πλακάκια (Tiles)

Video | 10´28´´

Δημήτρης Καραντζάς, Φυτά εσωτερικού χώρου

Video | Διάρκεια: 4΄03´´

Βασίλης Κεκάτος, Όταν κοιμάσαι ο κόσμος αδειάζει

Video | Διάρκεια: 12΄33΄΄

Λένα Κιτσοπούλου, Λάλκα

Video | Διάρκεια: 13´21´´

Μαρία Παπαδημητρίου, Alter Ego

Video | Διάρκεια: 2´41´´

Κωστής Σταφυλάκης, Τεό Τριανταφυλλίδης, Αλέξης Φιδετζής,

Σημειώσεις για την ετοιμότητα: Βήμα πρώτο (Notes to Readiness: Step 1)

Παιχνίδι ρόλων, Video σε live-streaming στο YouTube

Στέφανος Τσιβόπουλος, Untitled (Junkopia Redux)

Video | Διάρκεια: 4΄17΄΄

Ευθύμης Φιλίππου, Βίντεο 2: Μέλη του σώματος, υφάσματα και σπορ

Video | Διάρκεια: 15΄37΄΄

Αντώνης Φωνιαδάκης, st Dominique bd Arago

Video | Διάρκεια: 4΄01΄΄

600 HIGHWAYMEN, Fighting World

Video | Διάρκεια: 10´57´´

Ziad Antar, Το μικρό καράβι (Ήταν ένα…) (The Little Boat [Il Était un...])

Video | Διάρκεια: 3΄

Maria Antelman, AntiBody

Video | Διάρκεια: 1´12´´

Kimberly Bartosik, The Game

Video | Διάρκεια: 5´19´´

Annie Dorsen, Training Text, Step 2250

Video | Διάρκεια: 6´16´´

Kathryn Hamilton (Sister Sylvester), Every Hologenome For Themselves

Video | Διάρκεια: 8΄49΄΄

Emily Johnson, inbetween Kwimiak, blue

Video | Διάρκεια: 22΄47΄΄

Kareem Kalokoh, Swim

Video | Διάρκεια: 3΄30΄΄

Radiohole, Happy Hours

Video | Διάρκεια: 10´29´´

RootlessRoot, Σειρά videos

Untitled, Μέρος 1 | Διάρκεια: 2΄56΄΄

Take your Time | Διάρκεια: 2΄46΄΄

Τα πέλματά μας (Our Feet) | Διάρκεια: 1´27´´

Isabella Rossellini & Paul Magid, Darwin, What? (Δαρβίνος, τι;)

Video | Διάρκεια: 8´22´´

Risa Puno & Avi Dobkin, The Quiet: Part 1

Παιχνίδι

Akira Takayama, Heterotopia Garden

Οδηγίες για να φτιάξετε έναν κήπο στο σπίτι σας

QUEENSBOUND 2020 (Nadia Q. Ahmad, Rosebud Ben-Oni, Pichchenda Bao, Nana Brew-Hammond, Jared Harel, Abeer Y. Hoque, Joseph O. Legaspi, Robert Ostrom, KC Trommer), In the here and now | Queens Museum

Video | Διάρκεια: 4´46´´

Samita Sinha, Into the day | Queens Museum

Video | Διάρκεια: 3´

Frisly Soberanis, Forces of a city #1 | Queens Museum

Video | Διάρκεια: 3´43´´

Alina Tenser & Gabo Camnitzer, A Compass for the House Door | Queens Museum

Video | Διάρκεια: 11´06´´

Xin Liu, Sleepwalk | Queens Museum

Videogame

Περισσότερες πληροφορίες στο onassis.org/enter  

Παρακαλούμε όπως παραμείνει ή προστεθεί το αντίστοιχο link προς τη σελίδα που δίνεται στο σχετικό Δ.Τ, έτσι ώστε να μπορούν να ενημερωθούν οι χρήστες με όλες τις σωστές πληροφορίες στην επίσημη πηγή του onassis.org

«Το δικό μου δωμάτιο»  σε κείμενο και σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά από Σεπτέμβρη στο Θέατρο 104

Βασισμένο στο Α room of one’s own της Virginia Woolf

Ο Γιάννης Λασπιάς , μετά τα πετυχημένα Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας και Camille Claudel Mudness , παρουσιάζει  τον  Σεπτέμβρη στο Θέατρο 104, με την προϋπόθεση της λειτουργίας των θεάτρων και των θεατρικών δράσεων, την performance “Το δικό μου δωμάτιο”, σε κείμενο και σκηνοθεσία του. Το έργο του βασίζεται  στο δοκίμιο της Virginia Woolf « Α room of one’s own » αλλά και σε όλες τις γυναικείες φωνές  που πάλεψαν και παλεύουν ακόμα για τα δικαιώματα τους.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι  Πηνελόπη Μαρκοπούλου, η Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, η Μαρλέν Σαϊτη και η Άντα Κουγιά . Την επιμέλεια της κίνησης υπογράφει η Βρισηίδα Σολωμού. Ο μουσικός και συνθέτης Γιώργος Κατσάνος στο μουσικό περιβάλλον. Το σκηνικό περιβάλλον επιμελείται η Αρετή Μουστάκα, και το σχεδιασμό των κοστουμιών η Βασιλική Σύρμα. Στο σχεδιασμό του φωτισμού ο Βαγγέλης Μούντριχας.

Πόσο έχει αλλάξει η θέση και ο ρόλος της γυναίκας από την εποχή της Virginia Woolf;

Οι γυναίκες έχουν πλέον ίσες υποχρεώσεις και ίσα δικαιώματα; Ποια είναι η δική τους φωνή; Ποιο είναι το δικό τους δωμάτιο; Άντρας, γυναίκα – και τίποτε άλλο; 

Το διάσημο δοκίμιο της Virginia Woolf που αποτελεί ορόσημο στο θέμα της γυναικείας χειραφέτησης, βασίζεται σε δύο κείμενα που διαβάστηκαν στο Σύλλογο Τεχνών στο κολέγιο Νιούνχαμ και στο Κολέγιο Girton στο Cambridge τον Οκτώβριο του 1928 σ’ ένα εξ ολοκλήρου γυναικείο ακροατήριο.

Αναλύοντας με έναν μοναδικό τρόπο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η γυναικεία συγγραφική δημιουργικότητα πρόσφερε στον κόσμο μια απόλυτα πρωτοποριακή για την εποχή εκείνη άποψη και κατέγραψε μια από τις πιο σημαντικές φεμινιστικές πολεμικές του 20ου αιώνα.

Στην θεατρική διασκευή του Γιάννη Λασπιά, 4 γυναίκες διαφορετικών εποχών και ιδιοσυγκρασιών, μοιράζονται τον ακόμα επίκαιρο διάσημο φεμινιστικό λόγο της Virginia Woolf,  θέτοντας τους προβληματισμούς τους στο χθες και στο σήμερα.

Σύλβια : Είμαστε αυτές που πάνω μας πέφτει όλο το βάρος του σπιτιού, οι δουλειές, η ανατροφή των παιδιών, η φροντίδα όλης της οικογένειας.

Σιμόν : Είμαστε αυτές που ταυτόχρονα πρέπει να είμαστε εργατικές, όχι όμως επιθετικές, όμορφες, όχι όμως πρόστυχες, φιλόδοξες, αλλά τόσο όσο...

Βιρτζίνια :Είμαστε αυτές που πληρωνόμαστε λιγότερο από τους άντρες συναδέλφους μας για μια ίδια δουλειά 

Τζούντιθ : Είμαστε αυτές που τα σώματά μας με δυσκολία χωράνε στα πρότυπα ομορφιάς, που χρησιμοποιούνται και αντιμετωπίζονται συχνά ως αντικείμενα

Σύλβια :Που άλλοτε πρέπει να είναι ντυμένα για να μην προκαλούν το βιασμό μας και άλλοτε να είναι γυμνά για να θέλγουν.

Σιμόν : Είμαστε αυτές που η σεξουαλική παρενόχληση, οι σεξιστικές πρακτικές και ο σεξιστικός λόγος, ακόμα και η βία προς εμάς, συνήθως υποτιμώνται και αντιμετωπίζονται ως υπερβολές υπερευαίσθητων γυναικών από τα ίδια τα θεσμικά όργανα του κράτους και ως γκρίνια,, ακόμα και στο ίδιο μας το περιβάλλον.

Βιρτζίνια: Είμαστε αυτές με το μικρότερο ποσοστό παρουσίας σε κυβερνητικές θέσεις.

Σύλβια: Είμαστε αυτές που κρύβουμε την εγκυμοσύνη μας για να μη μας διώξουν από τη δουλειά.

Το βιρτζινικό δωμάτιο είναι το κλειδωμένο δωμάτιο της ιστορίας· ό,τι δεν μπορεί να διαβαστεί στη βιβλιοθήκη, εξαιτίας του ότι οι γυναίκες είχαν αποκλειστεί από την ιστορία. Και σ’ αυτό ακριβώς το σκηνικό του αποκλεισμού θα έπρεπε από δω και στο εξής να δημιουργήσουν.

Η  γυναίκα πρέπει να έχει ένα δωμάτιο δικό της, για να μπορέσει μέσα σε αυτό να εντοπίσει, να εφεύρει, να ανασύρει το εγώ της. Είναι ο πολιτικός και πολιτισμικός χώρος της γυναίκας (μιας και οι άντρες έχουν καταλάβει το δημόσιο χώρο), το δημόσιο και το ιδιωτικό ταυτόχρονα, αλλά και ο τρόπος να διεισδύσουν σε χώρους που θεωρούνται αποκλειστικά ανδρικοί.

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, με αφορμή τη συμπλήρωση 2.500 χρόνων από την ναυμαχία της Σαλαμίνας, ζωντανεύει την ιστορία, δημιουργώντας νέες εφαρμογές εικονικής πραγματικότητας

στο Δήμο Σαλαμίνας

Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, ο πρώτος ερευνητικός φορέας στον τομέα της εικονικής πραγματικότητας και της  χρήσης αυτής στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ξεκινάει τη δημιουργία εικονικής αναπαράστασης της «Ναυμαχίας της Σαλαμίνας». Πρόκειται για μια παραγωγή εικονικής πραγματικότητας που θα ζωντανεύει τα γεγονότα που αφορούν στη διεξαγωγή της Ναυμαχίας, με συγκεκριμένη ιστορική αφήγηση ώστε να υπάρχει ροή και συνοχή στην πληροφορία που παρέχεται στο θεατή. Επιπλέον, θα δημιουργηθούν εκπαιδευτικές διαδραστικές επιφάνειες, οι οποίες, με τη χρήση της εικονικής πραγματικότητας και των πολυμέσων, θα παρουσιάζουν περισσότερες πληροφορίες για τη σημασία της ναυμαχίας και την απήχησή της. Σε συνδυασμό με τα εκθέματα και την παραγωγή εικονικής πραγματικότητας, σκοπός είναι να δημιουργηθεί  ένας διαδραστικός ψηφιακός  χώρος αφιερωμένος στην Ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά είναι ένα από τα γεγονότα που συνέβησαν  κατά τη  διάρκεια της δεύτερης εισβολής των Περσών στην Ελλάδα. Παράλληλα, η δεύτερη αυτή εισβολή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς τη γνώση της πρώτης. Σε διαδραστικό χάρτη θα προβάλλονται οι δύο φάσεις της περσικής εισβολής με τους κυριότερους σταθμούς και τα αντίστοιχα γεγονότα, καθώς και τα πρόσωπα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο.

Μέσα από την εικονική αναπαράσταση της ναυμαχίας, ο επισκέπτης θα μπορεί να παρακολουθήσει μια απεικόνιση της ιστορικής σύγκρουσης Ελλήνων και Περσών. Η εφαρμογή που θα αναπτυχθεί στο πλαίσιο αυτό θα περιλαμβάνει ρεαλιστική αναπαράσταση του τοπίου, με την δημιουργία κατάλληλου υπόβαθρου, η οποία θα προσφέρει στον επισκέπτη μια συνολική εποπτική εικόνα  του χώρου, όπως αυτός ήταν την εποχή της μάχης. Στην περιοχή αυτή θα τοποθετηθούν τα τυχόν τοπόσημα της εποχής. Εντός της περιοχής θα αναπτυχθεί συμβολική σχηματική απεικόνιση των αντίπαλων στόλων, που θα αντικατοπτρίζει τα συγκριτικά μεγέθη, με εικονικό τρόπο.

Επιπλέον, οι Εκπαιδευτικές Διαδραστικές Επιφάνειες, με καινοτόμο σύστημα προβολής διαδραστικού περιεχομένου, θα επιτρέπουν την ταυτόχρονη παρακολούθηση και ενεργό συμμετοχή πολλών επισκεπτών. Το σύστημα βασίζεται στην χρήση οθόνης αφής και ενδείκνυται για την παρουσίαση εκπαιδευτικού περιεχομένου μέσα από παιχνίδια, πολυμέσα και ψυχαγωγικές εφαρμογές, προάγοντας τη συνεργασία και την ομαδικότητα.  Μέσα από αυτές, ο επισκέπτης αντλεί πληροφορίες για το ιστορικό πλαίσιο της μάχης, μαθαίνοντας τι προηγήθηκε και τι ακολούθησε, καθώς και το πώς αυτή επηρέασε την ιστορική εξέλιξη.

Η Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, κα Σοφία Κουνενάκη Εφραίμογλου δήλωσε σχετικά με το έργο: «Είναι τιμή μας που, μετά το Ψηφιακό Μουσείο στις Θερμοπύλες,μας δίνεται η ευκαιρία να δημιουργήσουμε τον ψηφιακό χώρο για τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας.Το έργο αυτό καταδεικνύειτη σημασία των Περσικών πολέμων, μια περίοδο που η Παγκόσμια Ιστορία -όπως την ξέρουμε σήμερα- κρεμόταν από μία κλωστή, όταν οι λίγοι νίκησαν τους πολλούς στην πιο κρίσιμη σύγκρουση πολιτισμών, που θα καθόριζε τα μελλοντικά επιτεύγματα του πολιτισμού στην τέχνη, τη φιλοσοφία, την πολιτική».

Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού

Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»

Πειραιώς 254, Ταύρος

Τ. 212 254 0000

Περισσότερες πληροφορίες:

Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, σε συνεργασία και με το Δήμο Σαλαμίνας, υπέγραψε σύμβαση με το ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΗΜΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΝΗΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ και θα υλοποιήσει το έργο «Εφαρμογές εικονικής πραγματικότητας για την ναυμαχία της Σαλαμίνας» ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΜΕΤΡΟΥ 19.2, του ΜΕΤΡΟΥ 19, Τοπική Ανάπτυξη με Πρωτοβουλία Τοπικών Κοινοτήτων, (ΤΑΠΤοΚ) του ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ (Π.Α.Α.) 2014-2020. Το έργο συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σεμινάρια και Εργαστήριο Υποκριτικής
με τον Θωμά Μοσχόπουλο στο θέατρο ΠΟΡΤΑ

9-13 & 16-20 Ιουνίου 2020

“Για τον ανατρεπτικό χαρακτήρα της πανδημίας έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά. Άλλα καίρια και αφυπνιστικά, άλλα πάλι φαντασιωσικά κι επιπόλαια, ενώ ταυτόχρονα όλοι λίγο πολύ ταλανιστήκαμε αυτό το διάστημα μεταξύ δράσεων, αντιδράσεων σπασμωδικών ή μη και κατατονικής αδράνειας. Δεν σκοπεύουμε να κάνουμε τον ήδη σοβαρό αυτόν καταιγισμό πληροφορίας ακόμη μεγαλύτερο με καινοφανείς εμπρηστικές δηλώσεις. Πεποίθησή μας απλώς είναι- όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι εξοικειωμένοι με τη δραματική τέχνη ως τέχνη της «δράσης»- πως το τι κάνεις είναι πάντα σημαντικότερο του τι δηλώνεις. Πήραμε, λοιπόν, μετά από πολλή σκέψη και ενδελεχή εξέταση των νέων όρων «συνύπαρξης» που επιβάλλουν οι νέοι κανόνες προφύλαξης της υγείας μας, σωματικής και ψυχικής, την απόφαση να επανέλθουμε σε «δράση» μετά την αναγκαστική, απαραίτητη και κυρίως αιφνιδιαστική αυτή παύση, στην οποία όλοι βρεθήκαμε. Το πρώτο δικό μας προσεκτικό βήμα μας μετά την πανδημία δεν πρόκειται να είναι ρηξικέλευθο ή καινοτόμο. Ούτε θα προτείνει «θαυματουργές λύσεις» στη χωρίς προηγούμενο κρίση που βιώνουμε μαζί με όλους εξίσου- ίσως και περισσότερο- εμείς που βρισκόμαστε επάνω και γύρω από τη σκηνή ενός θεάτρου. Ίσως, απλώς, η πρώτη μας αυτή δράση να σταθεί η άκρη ενός νήματος, που θα αρχίζει να μας συνδέει ξανά με εκείνο το νόημα που προς στιγμή κλονίστηκε για όλους μας. Το νόημα δηλαδή που συνδέεται με το να κάνει κανείς θέατρο σε έναν κόσμο, ο οποίος έχει ανάγκη πιο «πρακτικά» λειτουργήματα, όπως γιατρούς και νοσηλευτές.

Το θέατρο είναι ένας τρόπος που έχουν οι άνθρωποι να μοιράζονται τις ιστορίες τους και μάλιστα  κατεξοχήν τις επώδυνες. Το θέατρο, όμως, είναι ταυτισμένο με το «μαζί». Δεν υφίσταται θεατρική πράξη χωρίς αυτήν την προϋπόθεση και καθήκον της τέχνης του θεάτρου είναι να διατηρήσει αυτήν ακριβώς τη φυσική ανθρώπινη συνύπαρξη (όπως και εφόσον αυτή είναι δυνατή εντός των ορίων ασφάλειας). Το θέατρο είναι περισσότερο η επιβεβαίωση της δημιουργικής, συλλογικής δύναμης της «ομήγυρης» παρά μια απλή αφήγηση «ιστοριών» και «καλλιτεχνική εκτόνωση». Στο Θέατρο ΠΟΡΤΑ δεν υπήρξαμε ποτέ φίλοι των προτάσεων που δεν έχουν δοκιμαστεί σε συνθήκες και κυρίως σε χρόνο επαρκούς «ωρίμασης», γι’ αυτό και προσπαθούμε ό,τι καινούριο προτείνουμε να μην αποκόπτεται από τη γραμμή μιας δημιουργικής και ορθολογικής συνέπειας και συνέχειας. Με άλλα λόγια, πιστεύουμε στην έννοια της «εμπειρίας» και της «παιδείας». Εφόσον, λοιπόν, η καλλιτεχνική παιδεία είναι το πρώτο «οχυρό που απελευθερώνεται» σε αυτήν την πρώτη μετά την καραντίνα φάση, εδώ θα επενδύσουμε κι εμείς προσδοκώντας ένα πιο ευοίωνο μέλλον. Εδώ και εφτά χρόνια τα εαρινά-θερινά σεμινάρια του Θεάτρου ΠΟΡΤΑ έχουν γίνει ένας μικρός θεσμός. Η πεποίθησή μας ότι συμβάλλουν ουσιαστικά σε έναν ανοιχτό και άμεσο δημιουργικό διάλογο, καθώς και η δηλωμένη τους αποτελεσματικότητα (σταθερά τα τελευταία χρόνια ένα ικανό ποσοστό συνεργατών μας προκύπτει μέσα από αυτές τις συναντήσεις) μας ενθαρρύνουν να τα συνεχίσουμε ευχόμενοι να είναι αυτή μας η «επιστροφή» η αρχή της επόμενης ημέρας σε έναν κόσμο που ίσως αρχίσει κάποτε να μαθαίνει από τα «λάθη» αλλά και τα «σωστά» του.    

Μετά την παρουσίαση των δύο θεματικών που προτείνονται στα εν λόγω σεμινάρια, ακολουθεί αναλυτική περιγραφή των όρων και μέτρων λειτουργίας, υγιεινής και ασφάλειας που θα ληφθούν από το Θέατρο ΠΟΡΤΑ, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί μια καθ’ όλα ασφαλής συνύπαρξη όλων μας κατά τη διάρκεια των συναντήσεων. Ας σημειωθεί, ότι αναγνωρίζοντας τις ειδικές οικονομικές συνθήκες που έχουν προκύψει, έχουμε προχωρήσει σε μια κατά το δυνατόν σημαντική μείωση του κόστους συμμετοχής σε σχέση με προηγούμενες χρονιές.”

ΘΩΜΑΣ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ

Α’ ΚΥΚΛΟΣ|Σεμινάριο Υποκριτικής

«Κλειδιά και τεχνικές για τη δόμηση και συστημική διερεύνηση ενός ρόλου»

Το σεμινάριο του Θωμά Μοσχόπουλου «Κλειδιά και τεχνικές για τη δόμηση και συστημική διερεύνηση ενός ρόλου» απευθύνεται σε ηθοποιούς που επιθυμούν να οργανώσουν και να εξελίξουν την προσωπική τους τεχνική, καθώς και να διερευνήσουν τρόπους επικοινωνίας και δημιουργικής λειτουργίας στη διάδρασή τους με τους συμπαίκτες και το κοινό τους. Στόχος του σεμιναρίου είναι η εισαγωγή μιας σειράς βασικών τεχνικών, που επιτρέπουν την αποτελεσματική αντιμετώπιση προβλημάτων ανάλυσης και σύνθεσης ρόλων. Οι κώδικες που προτείνονται είναι απλοί, κατανοητοί και άμεσα εφαρμόσιμοι, και μπορούν να οδηγήσουν στη μετεξέλιξή τους σε ιδιαίτερα σύνθετες και απαιτητικές εφαρμογές σκηνικής ερμηνείας.

Διάρκεια σεμιναρίου: 30 ώρες κατανεμημένες σε πέντε 6ωρες συναντήσεις.

Ημερομηνίες: Τρίτη 9/6 έως Σάββατο 13/6
Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 20 άτομα (Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας)
Τιμή συμμετοχής: 150€ + ΦΠΑ
Ώρες: 10.00-16.00
Χώρος: ΠΟΡΤΑ (Μεσογείων 59)

Β’ ΚΥΚΛΟΣ|Σεμινάριο-Εργαστήριο Υποκριτικής

«ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ- Στιγμές ζωής με επίγνωση των ορίων της, όπως καταγράφονται σε Σαιξπηρικούς μονολόγους με στοιχεία Παράβασης»

 ©Πάτροκλος Σκαφίδας

Λίγοι δραματουργοί στην ιστορία του θεάτρου έχουν να επιδείξουν ανάλογη εμβάθυνση στον τομέα της αναζήτησης των ορίων της ανθρώπινης συνειδητότητας αλλά και της ίδιας της ζωής. Οι ήρωες του βάρδου, ακόμα και κάποιοι που δεν έχουν παρά ένα ελάχιστο πέρασμα από τη σκηνή των έργων του, δεν παύουν να διερωτώνται «Τι είναι η ζωή; Τι αξία έχει; Να ζεις ή να μην ζεις, όταν οι δυσκολίες κατακλύζουν τα πάντα και η ματαίωση καραδοκεί ανά πάσα στιγμή;». Από την άλλη πάλι, η χαρά της ζωής, οι μικρές τρυφερές λεπτομέρειές της, ο έρωτας και το γέλιο κατακλύζουν τα έργα του. Τόσο πειστικές είναι οι θέσεις και των αισιόδοξων και των απαισιόδοξων θεατρικών προσώπων που παρελαύνουν στους επί σκηνής στοχασμούς του, αλλά και συνάμα τόσο αντιφατικές και αντικρουόμενες οι θέσεις τους, που είναι αδύνατον να φανεί ξεκάθαρα ποια θέση ακριβώς πρεσβεύει ο ίδιος ο ποιητής και με ποια «πλευρά» συντάσσεται. Μία οπτική, όμως, εμφανίζεται σαφέστατη και μάλιστα επαναλαμβάνεται τόσο συχνά, ώστε να γίνεται χαρακτηριστικό μοτίβο της Σαιξπηρικής φιλοσοφίας: όσο η ζωή είναι περατή, φευγαλέα και ο άνθρωπος σχεδόν καταδικασμένος να έχει μερική- αν όχι λανθασμένη- επίγνωση του νοήματός της, άλλο τόσο η θεατρική σκηνή και η φανταστικοί κόσμοι που γεννιούνται στο πλαίσιό της είναι απέραντοι, ατελείωτοι, συναρπαστικοί και αποκαλυπτικοί. Η δυσκολία τους να ερμηνευτούν με τρόπο πλήρη και ικανοποιητικό τα έργα αλλά και οι ρόλοι που τα απαρτίζουν έγκειται εν μέρει και στο γεγονός ότι ο ερμηνευτής τους οφείλει να ακροβατεί σταθερά ανάμεσα στον κόσμο του φανταστικού και στον κόσμο της πραγματικότητας, δημιουργώντας ένα μόνιμο αντίβαρο σε όποια τάση ή άποψη τείνει να κατακτήσει αυταρχικά και αυτάρεσκα τη σκηνή. Με λίγα λόγια, προτείνει το θέατρο ως τρόπο εγκόλπωσης και δημιουργικής διαχείρισης της όποιας αβεβαιότητας μέσα από την υιοθέτηση μιας ποιητικής και δραματικής ρευστότητας. Το Σεμινάριο- Εργαστήριο θα αποτελέσει μια απόπειρα εισαγωγικής προσέγγισης στο Σαιξπηρικό πνεύμα αυτής της «θεατρικότητας» και τους τρόπους που θα μπορούσαν να καταστήσουν την παράμετρο αυτή σύγχρονη, μέσα στα πλαίσια μιας ευρύτερης αναζήτησης των ορίων της θεατρικής γλώσσας, δίχως αμήχανες υπεραπλουστεύσεις και μορφολογικούς ακροβατισμούς.

Στον συγκεκριμένο Κύκλο Μαθημάτων θα δοθεί προτεραιότητα συμμετοχής σε όσους έχουν παρακολουθήσει- είτε τη φετινή χρονιά είτε προηγούμενες- κάποιον από τους βασικούς κύκλους μαθημάτων υποκριτικής του Θωμά Μοσχόπουλου.

Διάρκεια σεμιναρίου: 30 ώρες κατανεμημένες σε πέντε 6ωρες συναντήσεις.
Ημερομηνίες: από  Τρίτη 16/6 έως Σάββατο 20/6
Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 20 άτομα (Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας)
Τιμή συμμετοχής: 180€ + ΦΠΑ
Ώρες: 10.00-16.00
Χώρος: ΠΟΡΤΑ (Μεσογείων 59)

Για εγγραφές στο Σεμινάριο ή/και τον Κύκλο Μαθημάτων: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
(Απαραίτητη η αποστολή βιογραφικού σημειώματος με φωτογραφία.)

Μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας

Τα Σεμινάρια και το Εργαστήριο Υποκριτικής θα διεξαχθούν εντός των χώρων του θεάτρου ΠΟΡΤΑ (Μεσογείων 59, Αμπελόκηποι) σε τμήματα 15-20 συμμετεχόντων. Συγκεκριμένα, θα χρησιμοποιηθούν η πλατεία, η σκηνή και οι κοινόχρηστοι χώροι. Όλοι οι προαναφερθέντες χώροι απολυμαίνονται τακτικά με εγκεκριμένα από τον Ε.Ο.Φ. απολυμαντικά (σταθεροποιημένο διοξείδιο του χλωρίου) ενάντια σε μικροοργανισμούς, μικρόβια, βακτήρια, ιούς και το νέο στέλεχος του κορονοϊού SARS CoV-2. Επιπροσθέτως, με τη μέθοδο του υπέρξηρου ατμού έχουν πραγματοποιηθεί όλες οι απαιτούμενες αποστειρώσεις. Η καθημερινή καθαριότητα και η φροντίδα για την υγιεινή των χώρων είναι αυτονόητη.

Οι χώροι του θεάτρου έχουν εφοδιαστεί κατά προτεραιότητα με τα παρακάτω:

• Αντισηπτικά αλκοολούχα διαλύματα
• Υγρά κρεμοσάπουνα για τις τουαλέτες
• Χειροπετσέτες για τις τουαλέτες
• Κοινά καθαριστικά και απολυμαντικά κατάλληλα για τον καθαρισμό επιφανειών με δράση κατά του ιού (οικιακή χλωρίνη και αλκοολούχα διαλύματα με τουλάχιστον 70% αλκοόλη).
• Χειρουργικές και μη ιατρικές μάσκες. Είναι προαιρετική η χρήση μη-ιατρικής προστατευτικής μάσκας, τηρώντας τους όρους σωστής χρήσης της. Η χρήση της μάσκας αποτελεί συμπληρωματικό μέτρο και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς τους απαραίτητους κανόνες υγιεινής
• Γάντια μίας χρήσεως

Η  απόσταση μεταξύ των συμμετεχόντων θα είναι ίση τουλάχιστον με δυο μέτρα μήκος με κοινό προσανατολισμό, ώστε να μειώνεται κατά το μέγιστο δυνατό η έκθεση όλων σε σταγονίδια.

Σε ό,τι αφορά στις εγκαταστάσεις κλιματισμού του θεάτρου έχουν ληφθεί όλα τα προτεινόμενα μέτρα που περιγράφονται στην εγκύκλιο Αρ. Πρωτ:Δ1(δ)/ ΓΠ οικ. 26635 - 23.04.2020 με θέμα «Λήψη μέτρων διασφάλισης της Δημόσιας Υγείας από ιογενείς και άλλες λοιμώξεις κατά την χρήση κλιματιστικών μονάδων». Τα μέτρα αποσκοπούν στον περιορισμό της μηχανικής διάδοσης του ιού μέσω των ρευμάτων αέρα, που αναπτύσσονται κατά τη λειτουργία των κλιματιστικών μονάδων.

“Μια ΠΟΡΤΑ ορθάνοιχτη”! Για να την κρατήσεις ανοιχτή:
http://www.porta-theatre.gr/index.php/el/stirikse-mas

Μεσογείων 59
115 26, Αθήνα
τηλ.: 210 77 11 333
www.porta-theatre.gr

Η μελέτη για τη βελτίωση της επισκεψιμότητας των μνημείων, στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, για τα άτομα με δυσκολία στην κίνηση, απασχόλησε χθες το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, το οποίο και γνωμοδότησε ομόφωνα θετικά για την εφαρμογή της.

Μετά το πέρας της συνεδρίασης η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη δήλωσε ότι «Όταν ολοκληρωθεί το έργο, η εμπειρία της επίσκεψης στον Ιερό Βράχο, όχι μόνο για τα άτομα με δυσκολία στην κίνηση, αλλά για το ευρύ κοινό θα είναι διαφορετική. Θα υποδέχονται τους επισκέπτες ομαλές ανθεκτικές και σταθερές επιφάνειες, εξασφαλίζοντας την απρόσκοπτη και ασφαλή κίνηση, ενώ τα αμαξίδια θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα και όχι γραμμικά. Έτσι θα γίνεται αντιληπτός ο ελεύθερος, κατά την αρχαιότητα, χώρος».

Η αρχαία χωρική συγκρότηση της Ακρόπολης δεν είναι εύκολα αντιληπτή στον σημερινό επισκέπτη, ο οποίος εκλαμβάνει το σύνολο, ως μια ανώμαλη και δύσβατη πλατεία με μαρμάρινα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, που περιέργως το κάτω μέρος τους είναι άτεχνο και ευτελές με συχνά έκδηλα συμπτώματα καλπάζουσας φθοράς. Λιγότεροι είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται ότι το ευτελές μέρος ήταν αφανές και καλά προστατευμένο μέσα σε τεχνητές εδαφικές διαμορφώσεις, ανταποκρινόμενες σε μια πανάρχαια μνημειακής κλίμακας λειτουργική οργάνωση μεγάλης ιστορικής, αρχαιολογικής και αισθητικής αξίας.

Προβλέπεται ακόμη η δημιουργία νέων διαδρομών και η επίστρωση των υφιστάμενων, η  δημιουργία πλατωμάτων για την καλύτερη θέαση των μνημείων, ενώ θα προστατευτούν τα ίδια τα μνημεία, στα σημεία που φέρουν λαξεύματα και αρχαιολογικά τεκμήρια.

Σύμφωνα με την γνωμοδότηση του ΚΑΣ οι νέες διαδρομές θα αναπτυχθούν σε ευθείες και τεθλασμένες γραμμές, ενώ θα αποφευχθούν καμπύλες κατά τον σχεδιασμό. Τόσο οι διάδρομοι των επισκεπτών όσο και τα πλατώματα θα πρέπει να διαστρωθούν με το ίδιο υλικό. Η χρωματική διαφοροποίηση θα αξιοποιείται μόνο για τη δήλωση τον αρχαίων οδεύσεων. Ως εκ τούτου, θα διακρίνεται χρωματικά μόνον η οδός Παναθηναίων (δηλαδή το τμήμα της διαδρομής από τα Προπύλαια έως τη ΒΑ γωνία του Παρθενώνα) και αργότερα η βόρεια οδός, ενώ όλα τα πλατώματα και οι συμβατικές διαδρομές θα αποδίδονται, με άλλη απόχρωση υλικού. Επίσης, θα επισημανθούν με διαφοροποίηση υλικού ή χρώματος τα όρια σημαντικών - αλλά αθέατων μέχρι στιγμής- κτισμάτων επί του βράχου. Προτείνεται να διατηρηθεί και η δυνατότητα κίνησης αμαξιδίων ΑΜΕΑ και στην περιοχή νοτίως του Παρθενώνα.

Οι νέες διαστρωματώσεις θα φέρουν μέσο πάχος 8 εκατοστών. Θα επιλεγούν υλικά, με μεγάλη αντοχή, συμβατά με τα μνημεία. Η τελική επιλογή θα γίνει μετά από αξιολόγηση δοκιμαστικών εφαρμογών επί τόπου. Επιγραμματικά οι κατηγορίες των εργασιών που περιλαμβάνονται στην παρούσα μελέτη είναι οι κάτωθι:

• • Αφαίρεση σαθρών, καθαρισμός
• • Επισκευή και επίστρωση υφιστάμενων διαδρομών, από σκυρόδεμα
• • Κατασκευή νέων διαδρόμων κίνησης και η επίστρωση τους με αρχιτεκτονικό σκυρόδεμα
• • Επιστρώσεις περιοχών με υδατοπερατό σκυρόδεμα ή άλλο μαλακό υλικό
• • Βελτίωση επιφάνειας πλατωμάτων με γαρμπίλι

Η τεκμηρίωση των αρχαιολογικών πληροφοριών της μελέτης θα ακολουθήσει τα σχέδια των Stevens και Κορρέ, ενώ θα τηρηθούν τα οριζοντιογραφικά και υψομετρικά δεδομένα ώστε το αποτέλεσμα να μπορεί να ενταχθεί αρμονικά στη μελλοντική επέκταση του έργου. Η σχετική μελέτη εκπονήθηκε με χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση στο πλαίσιο του συνολικού χορηγικού προγράμματος που αφορά στην αναβάθμιση των προσφερομένων υπηρεσιών στην Ακρόπολη των Αθηνών.

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΦΙΛΟΣ
Τίτλος ταινίας του WIM WENDERS- 1977
 

Η Αυτού ο Εξοχότης ο Covid -19 μας ταλαιπώρησε και θα συνεχίσει να μας ταλαιπωρεί.

1. NICHOLAS KAZAΝ-Σεναριογράφο, θεατρικό συγγραφέα & σκηνοθέτη- LOS ANGELES        https://www.imdb.com/name/nm0443582/?ref_=fn_al_nm_1
2. ROBIN SWICORD - Σεναριογράφο, θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη-LOS ANGELES

3. SAMMI CANNOLD  - Σκηνοθέτη – BOSTON

4. BETHANY FORMICA - Χορεύτρια και χορογράφο  - PHILADELPHIA
5. GRACE GELLER  - Διευθύντρια Δημοσίων σχέσεων του AMERICAN REPERTORY THEATER-BOSTON

Την Κυριακή όμως οι καλεσμένοι του ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ θα μας μεταφέρουν την εμπειρία και τις σκέψεις τους για το θέατρο (κλειστά η ανοιχτά θέατρα, ζωντανές η διαδικτυακές παραστάσεις) , τον κινηματογράφο (Netflix η multiplex), για τον χορό και για την οργάνωση της καλλιτεχνικής δημιουργίας την ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα. πήρε ο Πρόεδρος Τραμπ. Η πληροφόρηση από την Αμερική είναι πλούσια -thanks to Media- τα ξέρουμε σχεδόν όλα μέχρι και πόσες δόσεις  υδροξυχλωροκίνη

Η μετάδοση του LIVE STREAMING θα γίνει μέσα από τη σελίδα του ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ στο facebook:  https://www.facebook.com/ToposAllouAeroplio/   την Κυριακή 24/05  στις 20.00 
 

 (Η συζήτηση θα γίνει στα Αγγλικά)
 

Οι προηγούμενες ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ με τον Δημήτρη Λιγνάδη, Βασίλη Παπαβασιλείου, την Λυδία Κονιόρδου, Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, Μάξιμο Μουμούρη καθώς και με τον Θανάση Παπαγεωργίου, Σάββα Πατσαλίδη, Τάκη Τζαμαριά είναι στο παραπάνω link και μπορεί να τις δει όποιος ενδιαφέρεται. 

Μουσική: Περικλής Κούκος

Κείμενο, σκηνοθετική επιμέλεια: Χριστόφορος Χριστοφής

Κυριακή 24 Μαΐου, 9:00 μ.μ.

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, εποπτευόμενος

φορέας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού,

συμμετέχει ενεργά στην πρωτοβουλία του ΥΠΠΟΑ

να προσφέρει ψηφιακό πολιτιστικό υλικό σε όλους

Η αυλαία του Μegaron Online ανοίγει και πάλι την Κυριακή 24 Μαΐου στις 9 το βράδυ για να φιλοξενήσει στην ψηφιακή σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών τη Μαρία Φαραντούρη στη σκηνική καντάτα «Ημερολόγιο για περαστικούς στα τέλη του αιώνα» για άλτο, κόντρα τενόρο, αφηγήτρια, σεξτέτο τζαζ-ροκ και συμφωνικό σύνολο. Το έργο γράφτηκε ειδικά για τη μεγάλη ερμηνεύτρια από τον καταξιωμένο συνθέτη Περικλή Κούκο (παραγγελία ΟΜΜΑ) και παρουσιάστηκε σε πρώτη εκτέλεση τον Νοέμβριο του 1996.

Η σύνθεση βασίζεται σε λιμπρέτο του σημαντικού σκηνοθέτη και λογοτέχνη Χριστόφορου Χριστοφή, ο οποίος είχε αναλάβει επίσης τη σκηνοθετική επιμέλεια της μουσικής παράστασης. Το λιμπρέτο είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο του «Ημερολόγιο για περαστικούς στα τέλη του αιώνα» που κυκλοφόρησε το 1993, με κείμενα περιπλάνησης, νοσταλγίας και στοχασμού. Καλύπτει μια χρονική περίοδο από το 1974 ως το 1992 και διατηρεί όλη την ποιητική διάθεση που υπήρχε στο βιβλίο. Η μουσική γλώσσα που χρησιμοποίησε ο Περικλής Κούκος συγκεράζει τη λόγια παράδοση του 20ού αιώνα με στοιχεία της τζαζ και της ροκ. Όπως λέει η Μαρία Φαραντούρη: «Είναι ευτυχία για έναν καλλιτέχνη-ερμηνευτή να συναντιέται με την έμπνευση της δημιουργίας, και μάλιστα σε μια εποχή που λείπουν οι μεγάλες ανατάσεις στην τέχνη, και ειδικότερα στο τραγούδι.».

Το ερμηνευτικό πλαίσιο της καντάτας συμπληρώνουν μια αφηγήτρια (Φιλαρέτη Κομνηνού) και ένας κόντρα τενόρος (Άγγελος Φωτιάδης) που δημιουργούν παράλληλη δράση επί σκηνής. Λαμβάνει επίσης μέρος το Φωνητικό Κουαρτέτο της Χορωδίας Fons Musicalis. Τους πλαισιώνουν η ορχήστρα δωματίου «Οι Σολίστ της Πάτρας» και το τζαζ-ροκ σεξτέτο του Γιώργου Φακανά (ηλεκτρικό μπάσο), στο οποίο συμμετέχουν ο Θανάσης Αποστολόπουλος (πιάνο), ο Αχιλλέας Γουάστωρ (πλήκτρα), ο Νίκος Καπηλίδης (ντραμς), ο Αντώνης Λαδόπουλος (σαξόφωνο) και ο Απόστολος Τουρκογιώργης (ηλεκτρική κιθάρα). Τα μουσικά σύνολα και τους σολίστ διευθύνει ο διακεκριμένος μαέστρος Νίκος Τσούχλος. Η μαγνητοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1996. 

Δείτε τη Μαρία Φαραντούρη στο «Ημερολόγιο για περαστικούς στα τέλη του αιώνα» (διάρκεια: 114 λεπτά), το πρόγραμμα και τους συντελεστές της συναυλίας εδώ:

http://www.megarononline.gr/

Megaron Online

Η ψηφιακή σκηνή του Μεγάρου υποδέχεται την Τετάρτη 27/5 (9:00 μ.μ.) έναν από τους σπουδαιότερους μαέστρους της εποχής μας, τον Ζούμπιν Μέτα, και την παγκοσμίου φήμης Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ισραήλ. Σολίστ η διεθνώς καταξιωμένη λυρική ερμηνεύτρια Χριστίνα Πουλίτση σε δεξιοτεχνικές άριες από διάσημες όπερες.

Megaron on demand

Στην ιστοσελίδα του Μεγάρου διατίθενται οn demand η μονόπρακτη όπερα «Η ανθρώπινη φωνή» του Φρανσίς Πουλένκ με τη διάσημη ελληνίδα υψίφωνο Ζανέτ Πηλού, το βίντεο (Making-of) με πλάνα από την προετοιμασία της παράστασης «Ο Νάνος» του Αλεξάντερ φον Τσεμλίνσκυ καθώς και η ταινία «Νίκος Σκαλκώτας: Οι μουσικές αναπνοές μιας ιδιοφυΐας» σε σενάριο-σκηνοθεσία Θωμά Κιάου.

Στη σελίδα του Megaron Plus είναι επίσης διαθέσιμες on demand ομιλίες διακεκριμένων ελλήνων και ξένων επιστημόνων, διανοητών και καλλιτεχνών (σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μποδοσάκη).

Live συναυλίες του ECHO

Στο μεταξύ συνεχίζονται οι συναυλίες του ECHO (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Κέντρων Συμφωνικής Μουσικής) στο facebook του Μεγάρου κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη στις 9:00 μ.μ. Οι περισσότερες από αυτές είναι διαθέσιμες στο fb και μετά τη live προβολή τους.

Όλες οι αναμεταδόσεις πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της συνεργασίας του ΟΜΜΑ με την υπηρεσία ΔΙΑΥΛΟΣ (diavlos.grnet.gr) του ΕΔΥΤΕ. Η βιντεοσκόπηση των εκδηλώσεων του Μegaron Plus έγινε από τον ιστότοπο του Ιδρύματος Mποδοσάκη (www.blod.gr).

Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα του Πολιτισμού, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σε αγαστή σύμπραξη με τις Διεθνείς Επιτροπές για την Επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, ανοίγουν μια νέα δυναμική σελίδα στη διεκδίκηση για την επιστροφή τους στην Ελλάδα. Μια έκρηξη νεοεφιλελληνισμού σημειώνεται στις επιστολές που στάλθηκαν στην Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη από τους Προέδρους των Επιτροπών, που εν όψει του 2021, προτείνουν  συντονισμένες δράσεις πίεσης προς το Βρετανικό Μουσείο, προκειμένου να αποφασίσει την οριστική επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στον γενέθλιο τόπο τους, στην Αθήνα.

Πρώτη φορά, από συστάσεως των Διεθνών Επιτροπών, διατυπώνεται τέτοια ομόθυμη έκφραση ενθουσιασμού για το μήνυμα που εξέπεμψε σε όλο τον κόσμο η επαναλειτουργία του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης, μετά από 64 μέρες σιωπής λόγω της πανδημίας του covid-19. Στις 18 Μαΐου, όταν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, συνοδευόμενη από την υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, σε μία κίνηση υψηλού συμβολισμού άνοιξε τον μοναδικό αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, το μήνυμα του κλασικού πολιτισμού έλαμψε και πάλι σε όλο τον κόσμο, ως σταθερή αξία του Ανθρωπισμού. Η απήχηση της συμβολικής κίνησης του ΥΠΠΟΑ υπήρξε τεράστια. Εγκώμια για την επιτυχία της Ελλάδας στον περιορισμό της πανδημίας και ένθερμα μηνύματα από τις Επιτροπές με κοινό στόχο την οριστική επιστροφή των Γλυπτών στην Ελλάδα, δηλώνοντας ότι «χωρίς πολιτισμό ζούμε στη σιωπή και το σκοτάδι».

Οι Πρόεδροι των Διεθνών Επιτροπών, οι οποίες εργάζονται άοκνα για την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα, βλέποντας στα ΜΜΕ των δικών τους χωρών, το άνοιγμα του μνημείου της Ακρόπολης να γίνεται πρώτη είδηση, δηλώνουν την εκ νέου στήριξη τους στον αγώνα για την επιστροφή των δημιουργημάτων του Φειδία, εκεί όπου ανήκουν. «Χωρίς το ύψιστο σύμβολο του πολιτισμού, τον Παρθενώνα, ο δυτικός πολιτισμός δεν μπορεί να υπάρξει και αυτό το σύμβολο αξίζει να το επανενώσουμε με τα ξενιτεμένα γλυπτά του» είναι το μήνυμα που διαπνέει τις επιστολές που εστάλησαν στην Υπουργό Πολιτισμού, εκφράζοντας την επιθυμία των Επιτροπών να αναληφθούν δράσεις από το ΥΠΠΟΑ και την κυβέρνηση, ώστε το άνοιγμα του μοναδικού αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης  να σηματοδοτήσει την αρχή μιας νέας εκστρατείας για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα, στο πνεύμα της νέας αλληλεγγύης των λαών, μετά την πανδημία,  μέσω του Πολιτισμού.

Η πρόεδρος της Βρετανικής Επιτροπής, κ. Dame Janet Suzman, στην επιστολή της συγχαίρει την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Υπουργό Πολιτισμού για το γενναίο άνοιγμα του ιερού βράχου, «τη στιγμή που το Βρετανικό Μουσείο παραμένει ακόμα κλειστό. Ίσως είναι ευκαιρία«, γράφει, «περισυλλογής για τη Μ. Βρετανία για τα θέματα της πολιτιστικής πολιτικής. Διαφορετικά τα βρετανικά μουσεία θα θεωρούνται πλέον απαρχαιωμένοι αποικιοκρατικοί θεσμοί. Άλλωστε όλες οι δημοσκοπήσεις αποδεικνύουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Βρετανών είναι, επί δεκαετίες, σαφώς υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων στη γενέτειρα τους». 

Η αντιπρόεδρος της Αυστραλιανής Επιτροπής κ. Elly Symons, γράφει: «Προτρέπουμε τη Βρετανική κυβέρνηση να επανενώσει το βεβηλωμενο αριστούργημα, να διορθώσει αυτό το ιστορικό και ηθικό λάθος και να επανορθώσει τη σοβαρή αδικία σε όλους τους ανθρώπους που στερήθηκαν να βλέπουν το σύνολο των τέλειων Γλυπτών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, σμιλευμένα σε πεντελικό μάρμαρο και σκαλισμένα στην Ακρόπολη, δημιουργώντας την πιο πολύτιμη αρχιτεκτονική του Δυτικού Πολιτισμού, τον Παρθενώνα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα Τέχνης στην Ιστορία. Η αποκατάστασή του θα τιμήσει τη φιλία μεταξύ Αγγλίας και Ελλάδας. Αυτό το αψεγάδιαστο κάλλος ζει μόνον στο Αττικό φως. Η επανένωση των Γλυπτών στην Αθήνα αποτελεί καλλιτεχνική, πολιτιστική και ηθική επιταγή”.

Οι πρόεδροι κ.κ. David Hill και G Vardas, της άλλης Επιτροπής από την Αυστραλία δήλωσαν την άμεριστη στήριξη τους στο έργο του Υπουργείου Πολιτισμού.  Ο κ. Hill τονίζει ότι «θα πρέπει όλοι να θέλουμε να υπηρετούμε το μνημείο των μνημείων». Ο κ. Vardas πιστεύει ότι «η παραμονή των Γλυπτών στο Βρετανικό Μουσείο κατορθώνει να απομειώνει ακόμη και το μεγαλείο των ίδιων Γλυπτών, όταν η έκθεσή τους είναι στερημένη από την ουσία τους: Μόνο στο Αττικό φως αποκτούν νόημα».

Ο πρόεδρος της Σουηδικής Επιτροπής κ. Krister Kumlin θέτει τις δυνάμεις της Επιτροπής στο πλευρό της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού δηλώνοντας ότι «η επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα είναι θέμα αρχών και σεβασμού προς το παρελθόν μας. Η Επιτροπή μας προτρέπει την άμεση επανέναρξη συνομιλιών μεταξύ της ελληνικής και βρετανικής πλευράς για την εξεύρεση λύσης ενόψει του 2021».

Οι πρόεδροι της νεοσύστατης Επιτροπής Λουξεμβούργου κ.κ. Edouard Wolter και Francois Roelands du Vivier θεωρούν ότι «η ερώτηση που τίθεται είναι πότε θα επιστρέψουν τα ξενιτεμένα τμήματα του Παρθενώνα στην Αθήνα και όχι αν θα επιστρέψουν. Όλος ο κόσμος πρέπει δυναμικά να σταθεί στο πλευρό της ελληνικής κυβέρνησης για να επισπευσθούν οι διαδικασίες».

Ο κ. Δημοσθένης Βαλαβανίδης, πρόεδρος της Σερβικής Επιτροπής και η αντιπρόεδρος κ. Ines Kljakovic-Misovic δήλωσαν ότι «στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της UNESCO ResiliArt, η οποία προβλέπει διαβουλεύσεις γύρω από μείζονα θέματα πολιτισμού, η τέχνη μας φέρνει πιο κοντά από ποτέ. Για αυτό πρέπει να αναλάβουμε νέες πρωτοβουλίες για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Ο συνεχιζόμενος διαμελισμός απλά ενισχύει διακρίσεις, αδικία, στασιμότητα, κοινωνικό διχασμό και διάλυση. Τώρα είναι η ώρα για περισυλλογή και δράση».

Η πρόεδρος της Κυπριακής Επιτροπής κ. Άννα Μαραγκού χαιρετίζει τη πρωτοβουλία της Υπουργού Πολιτισμού να ανοίξει την Ακρόπολη και στέκεται δίπλα στο ΥΠΠΟΑ για τις καλύτερες μέρες που ανατέλλουν. «Τώρα», δηλώνει, «οι παγκόσμιες εκκλήσεις για επιστροφή των Γλυπτών πρέπει να γίνουν πρωτοσέλιδα στα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Η Κυπριακή Επιτροπή ενώνει τη φωνή της στο δίκαιο αίτημα της Ελλάδας για την αποκατάσταση του πιο εμβληματικού μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς».

Η κ. Alexandra Pistofidou, πρόεδρος της Αυστριακής Επιτροπής, γράφει ότι «οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να σκεφθούν το παρελθόν τους και από αυτό να διδαχθούν για το παρόν και το μέλλον τους. Η Ευρώπη έχει ανάγκη την επανένωση του πιο ισχυρού συμβόλου της, του Παρθενώνα, στο όνομα της ηθικής, της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των ανώτερων αξιών».

Ο πρόεδρος της Ελβετικής Επιτροπής κ. Dusan Sidjanski, τονίζει ότι «οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιθυμούν, μετά την πανδημία και την οικονομική κρίση, να ξαναχτίσουν την Ευρώπη. Η ενότητα της Ευρώπης απαιτεί την εμβληματική κίνηση με την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα και την αποκατάσταση της ακεραιότητας του εξέχοντος αυτού μνημείου. Είναι η στιγμή για μια ευγενή και ηθική πρωτοβουλία που οφείλει η Μ. Βρετανία».

Ο κ. Λευτέρης Καρμίρης, της Αμερικανικής Επιτροπής, δηλώνει «την υποστήριξη του για το δίκαιο και ηθικό αίτημα επανένωσης των Μαρμάρων του Παρθενώνα, συμβόλου του δυτικού πολιτισμού». Η Επιτροπή είχε προβλέψει εκδήλωση στο αμερικανικό Καπιτώλιο, η οποία αναβλήθηκε λόγω του κορωνοϊού.

Η πρόεδρος της Ρωσικής Επιτροπής κ. Irina Korobina γράφει ότι «το νέο άνοιγμα της Ακρόπολης σηματοδοτεί νέα εποχή για τον Παρθενώνα σε παγκόσμιο επίπεδο. Η πανδημία απέδειξε την ευθραυστότητα του κόσμου ολόγυρα μας. Η μόνη ελπίδα επιβίωσης και σωτηρίας είναι ο πολιτισμός και η αξιοπρέπεια. Η παγκόσμια κοινότητα έχει χρέος να διατηρήσει τον Παρθενώνα και όλοι οι άξιοι και έντιμοι άνθρωποι τάσσονται υπέρ της επανένωσης του».

Οι κ.κ. Emanuel Comino και Russel Darnley, από την Αυστραλιανή Επιτροπή, τονίζουν ότι «τώρα η Βρετανική κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να επιδείξει ένα ηγετικό ρόλο, να διορθώσει μια αδικία και να επιστρέψει τα Γλυπτά στην Ελλάδα».

Η κ. Celina Lage, της Βραζιλιανής Επιτροπής, τονίζει πως «ο κώδικας δεοντολογίας του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων ICOM απαιτεί τη συνεργασία μεταξύ των μουσειακών οργανισμών στο πλαίσιο των αρχών των διεθνών συμβάσεων προστασίας των πολιτιστικών αγαθών». Είναι η ώρα το Βρετανικό Μουσείο να συνεργαστεί με το Μουσείο της Ακροπόλεως ώστε τα Γλυπτά να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν.

Ο πρόεδρος της Ιταλικής Επιτροπής κ. Louis Godart στην επιστολή του προς την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη, σημειώνει ότι με το άνοιγμα της Ακρόπολης, «όλος ο κόσμος συγκεντρώνει και πάλι τις σκέψεις του στον Παρθενώνα για να αντλήσουν δύναμη και κουράγιο μετά την καραντίνα και τις νέες προκλήσεις που προκύπτουν. Τα μαθήματα που μας διδάσκει ο Παρθενώνας είναι μαθήματα θάρρους, δύναμης και σεβασμού, αν αναλογιστεί κανείς ότι χτίστηκε σε εποχές που ο πολιτισμένος κόσμος οφείλει να ξαναχτιστεί μετά τις περσικές επιδρομές. Ο Andre Malraux, από το 1959, τόνιζε ότι στο μοναδικό αυτό μνημείο συγκατοικούν το πνεύμα και το θάρρος. Και σήμερα αντλούμε τα ύψιστα μηνύματα από τον Παρθενώνα. Η Αγγλία δε μένει παρά να τιμήσει τις ύψιστες αυτές αξίες με τον επαναπατρισμό των Μαρμάρων» .

Τέλος, η πρόεδρος της Ένωσης των διεθνών Επιτροπών για την επανένωση των Μαρμάρων του Παρθενώνα και πρόεδρος της Βελγικής Επιτροπής κ. Christiane Tytgat με την επιστολή της προς την Υπουργό Πολιτισμού σημειώνει πως «η μέρα που ξανάνοιξε την αγκαλιά της η Ακρόπολη ήταν μια γλυκόπικρη στιγμή για όλους. Χαρά για το άνοιγμα και λύπη που τα γλυπτά παραμένουν διαμελισμένα στην λαμπρή αίθουσα του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, επειδή δεν έχουν επιστρέψει ακόμα τα υπόλοιπα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Έχουμε να μάθουμε πολλά από μια τέτοια στιγμή. Η κλασική Αθήνα αντιμετώπισε τον φονικό λιμό, στον οποίο χάθηκε ο ίδιος ο Περικλής, αλλά ο Παρθενώνας ολοκληρώθηκε για να μεταλαμπαδεύει την αιώνια δόξα του κλασικού πνεύματος. Μόνο στην Αθήνα, μπορούν να εκτεθούν σωστά στο φυσικό και ιστορικό τους περιβάλλον τα γλυπτά του Παρθενώνα και μάλιστα στο Μουσείο της Ακρόπολης το οποίο πλέον αναγνωρίζεται ως ένα από τα πιο σημαντικά μουσεία διεθνώς. Η επανένωση των Μαρμάρων του Παρθενώνα, είναι ηθική αναγκαιότητα και η βρετανική πλευρά θα είχε μόνο όφελος αν συναινούσε στην απαίτηση της παγκόσμιας κοινότητας για επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα. Το αίτημα διεκδίκησης των Μαρμάρων έχει πλέον καταστεί παγκόσμιο, ακόμη και η ίδια η UNESCO δυναμικά υποστηρίζει την ανάγκη για διευθέτηση του ζητήματος με την επιστροφή των γλυπτών μέσω διαπραγματεύσεων των δυο πλευρών. Το BREXIT οδηγεί την Βρετανία σε απομόνωση και η εμβέλεια του Βρετανικού Μουσείου πλέον αδυνατίζει. Οι Ευρωπαϊκές χώρες έχουν όμως ανάγκη τον συμβολισμό του Παρθενώνα τώρα πιο πολύ από ποτέ».

Η IARPS, η Παγκόσμια Ένωση για την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα συσπειρώνει 21 Εθνικές Επιτροπές και υποστηρίζει τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης.

Σήμερα 21 Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Πολιτισμού, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την προτροπή του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, ανοίγει νέο κεφάλαιο στη διεκδίκηση των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Συγκροτεί νέα συμβουλευτική Επιτροπή για την επανένωση των Μαρμάρων του Παρθενώνα, με πρόεδρο τον κ. Χριστόφορο Αργυρόπουλο. Ταυτόχρονα ξεκινά νέο κύκλο επικοινωνίας με τις ξένες Επιτροπές για τον καλύτερο συντονισμό του ζητήματος. 

Η κ. Λίνα Μενδώνη αποφάσισε να συγκαλέσει διεθνή συνάντηση όλων των Επιτροπών, στις αρχές του επόμενου χρόνου, για τον καλύτερο συντονισμό και την υποστήριξη νέας διεθνούς καμπάνιας που θα οργανώσει το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Από τις 25 Μαΐου ο Τεχνοχώρος Φάμπρικα ανοίγει ξανά τις πόρτες του, προσαρμοζόμενος στις νέες συνθήκες και ακολουθώντας όλους τους κανόνες που προβλέπει η επανεκκίνηση της λειτουργίας των υπηρεσιών εστίασης. Όπως και κάθε καλοκαίρι, η υπέροχη αυλή της Φάμπρικα μας φέρνει λίγο αέρα νησιού στο κέντρο της πόλης, με τον ιδιαίτερο φωτισμό, τις επιλεγμένες μουσικές και τα δροσερά κοκτέιλ της.

Αυτή τη φορά, η Πολυδραστική Ομάδα Τέχνης Fabrica Athens και οι άνθρωποί της βγαίνουν από μία πολύ ιδιαίτερη περίοδο, που έπληξε διπλά την ομάδα: τόσο στη λειτουργία του καφέ-μπαρ, όσο και στη λειτουργία του Τεχνοχώρου και του Θεάτρου, όπου σταμάτησαν όλες οι παραστάσεις, τα φυσικά εργαστήρια και οι εκθέσεις. Όμως η ανησυχία και η δημιουργία δε σταμάτησαν ποτέ! Με τη βοήθεια της τεχνολογίας, το εργαστήριο του Θεάτρου της Έρευνας συνεχίστηκε και μάλιστα ετοιμάζεται να παρουσιάσει σύντομα τα αποτελέσματά του, με ηλεκτρονικό βέβαια τρόπο. Παράλληλα, τα μέλη της Φάμπρικας εργάζονται στον χώρο, προκειμένου να είναι απόλυτα συμβατός με τους νέους κανόνες λειτουργίας και σκέφτονται πώς θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μία ξεχωριστή εμπειρία για τους επισκέπτες. Έτσι λοιπόν, η αυλή της θεατρικής ομάδας Fabrica Athens θα γεμίσει με απρόσμενα καλλιτεχνικά δρώμενα-έκπληξη! Κάθε μέρα διαφορετικοί καλλιτέχνες θα παρουσιάζουν διαφορετικές σύντομες δράσεις, που θα ομορφαίνουν την έξοδό μας και τα ποτά μας.

Ένα από αυτά τα δρώμενα θα είναι και η ανάγνωση των ποιημάτων του Αλέξανδρου Β., ποιήματα που γράφτηκαν κατά τον εγκλεισμό του στην ψυχιατρική μονάδα των φυλακών Κορυδαλλού και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στις 7 Μαρτίου, στα εγκαίνια της έκθεσης Πρώτη Απόπειρα στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα, που όσοι παραβρέθηκαν θυμούνται με μεγάλη συγκίνηση. Η έκθεση ήταν μία δράση –  κατάθεση ψυχής από δυο μέλη της θεατρικής ομάδας και της ομάδας εικαστικής έκφρασης του Ψυχιατρείου Κρατουμένων Κορυδαλλού, σε συνεργασία με την Κοινωνική Υπηρεσία του Ψυχιατρείου Κρατουμένων Κορυδαλλού. Εκτός από την ποιητική συλλογή του Αλέξανδρου Β., παρουσιάστηκαν και πορτραίτα και αυτοπροσωπογραφίες του πρόσφατα αποφυλακισμένου Σωτήρη Λαλιώτη. Η Fabrica Athens θέλησε να δώσει στην Πρώτη Απόπειρα τον χρόνο που της άξιζε, ειδικά τώρα που η εμπειρία του εγκλεισμού μας έχει αγγίξει όλους.

Όπως μας λέει η ομάδα της Fabrica Athens: Όλη η ομάδα, οι ηθοποιοί και οι καλλιτέχνες της Fabrica Athens εκ των πραγμάτων αφήσαμε τους μονολόγους και σηκώσαμε για μία ακόμη φορά τα μανίκια μας. Με μεράκι και προσωπικό κόπο, ανακαινίσαμε και ετοιμάσαμε τον χώρο του καφέ, την αυλή αλλά και το χειροποίητο θέατρό για να φιλοξενήσουμε με ασφάλεια και χαρά τους επισκέπτες μας.

Στόχος της Πολυδραστικής Ομάδας Τέχνης Fabrica Athens είναι ο χώρος να αποτελέσει σημείο συνάντησης όπου θα απολαύσουμε δροσερά κοκτέιλ στην αυλή αλλά και να φιλοξενήσει θεατρικά και μουσικά δρώμενα, εκθέσεις, και βραδιές κινηματογράφου ζωντανεύοντας ξανά μια γωνιά του Κεραμεικού και στηρίζοντας τους ανθρώπους της τέχνης σε αυτήν την δύσκολη εποχή.

Τεχνοχώρος Φάμπρικα

Μεγάλου Αλεξάνδρου 125, Κεραμεικός

Τηλ: 210 34 11651