Πριν την έναρξη του αγώνα φούτμπολ ανάμεσα στους San Francisco 49ers και τους Green Bay Packers, ο κούορτερμπακ των 49ers, o Colin Kaepernick αρνήθηκε να σηκωθεί όρθιος κατά την ανάκρουση του αμερικανικού εθνικού ύμνου.

«Δεν πρό­κει­ται να σταθώ όρ­θιος και να δείξω πε­ρη­φά­νια για τη ση­μαία μιας χώρας που κα­τα­πιέ­ζει τους μαύ­ρους αν­θρώ­πους και όλους τους έγ­χρω­μους», δή­λω­σε αρ­γό­τε­ρα.

Η ενέρ­γειά του, έχει ήδη προ­κα­λέ­σει σο­βα­ρή αντι­πα­ρά­θε­ση στις ΗΠΑ. Ο τε­λευ­ταί­ος διά­ση­μος αθλη­τής που έκανε κάτι αντί­στοι­χο, ο μπα­σκε­τμπο­λί­στας Mahmoud Abdul-Rauf των Ντέν­βερ Νά­γκετς, είχε απο­βλη­θεί προ­σω­ρι­νά από το NBA και αντι­με­τώ­πι­σε προ­βλή­μα­τα στη συ­νέ­χεια της κα­ριέ­ρας του.

Ο Kaepernick δη­λώ­νει έτοι­μος να υπο­στεί τις όποιες συ­νέ­πειες, γνω­ρί­ζο­ντας ότι "έπρα­ξε το σωστό".

«Για μένα, αυτό είναι πολύ σπου­δαιό­τε­ρο από το φου­τμπολ και θα ήταν εγω­ι­στι­κό εκ μέ­ρους μου να γυ­ρί­σω το βλέμ­μα μου αλλού. Υπάρ­χουν πτώ­μα­τα στους δρό­μους και άν­θρω­ποι που παίρ­νουν πλη­ρω­μέ­νες άδειες και τη γλι­τώ­νουν ενώ έχουν δο­λο­φο­νή­σει»…




πηγή rproject

Έχω γράψει πολλές φορές για το κέντρο «φιλοξενίας» των προσφύγων στην Ριτσώνα και θα ξαναγράψω τώρα γιατί η κατάσταση όσο περνάει ο καιρός γίνεται και πιο απάνθρωπη.

Τα τε­λευ­ταία νέα έχουν ως εξής. Την προη­γού­με­νη Δευ­τέ­ρα 22/08 μετά από τα πολλά κρού­σμα­τα ηπα­τί­τι­δας Α τα οποία συ­νε­χί­ζουν και τον συ­νε­χή εμπαιγ­μό των προ­σφύ­γων από τους δια­χει­ρι­στές του στρα­το­πέ­δου, από τις μκο ,το πρώην δί­κτυο αλ­λη­λεγ­γύ­ης το οποίο με­το­νο­μά­στη­κε σε ΙΟΜ και το Ερυ­θρό Σταυ­ρό ελ­λη­νι­κό και διε­θνή ένας με­γά­λος αριθ­μός των προ­σφύ­γων με κά­ποια μικρά γε­γο­νό­τα τα οποία όμως ξε­χεί­λι­σαν το πο­τή­ρι έδιω­ξαν από το στρα­τό­πε­δο τους πά­ντες. Ταυ­τό­χρο­να μια-δυο ημέ­ρες μετά 10 έγκυ­ες γυ­ναί­κες ξε­κί­νη­σαν απερ­γία πεί­νας και νερού το οποίο γε­γο­νός βάζει σε με­γά­λο κίν­δυ­νο και τα κυο­φο­ρού­με­να έμ­βρυα αλλά και τις ίδιες. Οι πρό­σφυ­γες ξε­κί­νη­σαν κα­θη­με­ρι­νά να κά­νουν συ­νε­λεύ­σεις και να επι­κοι­νω­νούν με άλλα κέ­ντρα φι­λο­ξε­νί­ας ανά την Ελ­λά­δα.

Τα κρού­σμα­τα ηπα­τί­τι­δας Α συ­νε­χί­ζουν, οι υπο­δο­μές συ­νε­χί­ζουν να πα­ρα­μέ­νουν ίδιες και αυτές η γε­νε­σιουρ­γός αιτία των κρου­σμά­των, συ­νε­χί­ζουν οι κρα­τι­κοί φο­ρείς να μην ενη­με­ρώ­νουν τους πρό­σφυ­γες για το τι θα γίνει με τις αι­τή­σεις ασύ­λου και ο εμπαιγ­μός συ­νε­χί­ζε­ται, χωρίς να μπο­ρούν να μπουν μέσα στον χώρο του στρα­το­πέ­δου κα­νέ­νας εκτός από ανε­ξάρ­τη­τους αλ­λη­λέγ­γυους που δεν έχουν ως επάγ­γελ­μα την αλ­λη­λεγ­γύη και οι πρό­σφυ­γες το γνω­ρί­ζουν πολύ καλά αυτό.

Όμως όταν έρ­χο­νται τα στρα­βά και οι μι­κρές ήττες για το κρα­τι­κό σύ­στη­μα και τα υπο­συ­στή­μα­τά του υπάρ­χουν τρό­ποι που χρη­σι­μο­ποιούν για να τα αντι­με­τω­πί­σουν. Ένας τέ­τοιος τρό­πος φά­νη­κε να είναι το ρε­πορ­τάζ του Λαμια σταρ το οποίο αντί να κα­τα­γρά­ψει και να κα­τα­δεί­ξει την απελ­πι­σία των προ­σφύ­γων από τις απάν­θρω­πες συν­θή­κες και το αβέ­βαιο μέλ­λον, τους πα­ρου­σί­α­σε ως αχά­ρι­στους οι οποί­οι θέ­λουν να οι­κειο­ποι­η­θούν τον χώρο του στρα­το­πέ­δου κά­νο­ντας κα­τά­λη­ψη. Μια συ­νέ­λευ­ση των δια­χει­ρι­στών η οποία δεν έγινε από τον φόβο των «κα­νί­βα­λων» προ­σφύ­γων μέσα στον χώρο του στρα­το­πέ­δου.

Αν αυτή την στιγ­μή που τα πράγ­μα­τα φαί­νο­νται να οξύ­νο­νται πα­ντού δεν κά­νου­με κάτι στο πολύ κο­ντι­νό μέλ­λον θα εί­μα­στε υπό­λο­γοι στην συ­νεί­δη­σής μας. Γιατί με το πρό­βλη­μα(πρό­βλη­μα αυ­τούς που δη­μιούρ­γη­σαν πρό­σφυ­γες) που υπάρ­χει σχε­τι­κά με την συμ­φω­νία Τουρ­κί­ας-Ε.Ε.-Ελ­λά­δας αλλά και το κε­φά­λι που πάνε να ση­κώ­σουν οι ίδιοι οι πρό­σφυ­γες(πράγ­μα που με χα­ρο­ποιεί ιδιαί­τε­ρα) νο­μί­ζω ότι θα δούμε κα­τα­στά­σεις ιδιαί­τε­ρα σκλη­ρές για τους πρό­σφυ­γες αλλά και για αυ­τούς που δεν επαγ­γέ­λο­νται αλ­λη­λέγ­γυοι.

Ευχής έργο θα ήταν να υπάρ­ξει ένας πα­νελ­λα­δι­κός συ­ντο­νι­σμός με­τα­ξύ των προ­σφύ­γων σε όλη την Ελ­λά­δα με έναν ταυ­τό­χρο­νο συ­ντο­νι­σμό των ανε­ξάρ­τη­των αλ­λη­λέγ­γυων. Η αλ­λη­λεγ­γύη είναι το δικό μας όπλο που άνετα μπο­ρεί να ανα­με­τρη­θεί με αυ­τούς που δο­λο­φο­νούν αν­θρώ­πους και μετά τους με­τα­τρέ­πουν σε σκλά­βους.

Γιώργος Μητραλιάς

Η εβδομάδα που πέρασε σημαδεύτηκε από εξελίξεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν καίρια το παρόν και το μέλλον των ΗΠΑ, αλλά και όλου του κόσμου. Στην κυριότερη από αυτές τις εξελίξεις, διαψεύδοντας τις ποικίλες Κασσάνδρες που είχαν προβλέψει τη διάλυσή του, το πρωτοφανές σε διαστάσεις κίνημα που δημιουργήθηκε για να στηρίξει την εκλογική καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς μετεξελίσσεται τώρα σε ένα λαϊκό ενωτικό κίνημα/οργάνωση με το όνομα «Η Επανάστασή μας» (Our Revolution), που θα λειτουργεί και θα δρα ανεξάρτητα από εκλογικές σκοπιμότητες και αναμετρήσεις!


Στην ιδρυτική ομιλία του που παρακολούθησαν τουλάχιστον 200.000 οπαδοί του συσπειρωμένοι σε πάνω από 2.600 σημεία της χώρας, ο Μπέρνι Σάντερς διαβεβαίωσε ότι «Η Επανάστασή μας» έχει ως στόχο να ανεβάσει την πολιτική συνείδηση των πολιτών, να δώσει μάχες για να προωθήσει τις προοδευτικές της διεκδικήσεις και πρωτίστως, να αναδείξει και να στηρίξει με όλες της τις δυνάμεις σε όλες τις τοπικές και εθνικές εκλογές, ριζοσπάστες υποψηφίους που ενστερνίζονται το πρόγραμμα και τα πιστεύω του Μπέρνι Σάντερς. Ωστόσο, ενώ ο Μπέρνι ανάπτυξε με τη γνωστό παθιασμένο τρόπο του, την ανάγκη να αναπτυχθούν οι κινητοποιήσεις και οι αγώνες για οικονομική δικαιοσύνη και πλήρη ιατροφαρμακευτική  περίθαλψη όλων των πολιτών, και ενάντια στο θεσμικό ρατσισμό, στη κλιματική καταστροφή, στη Γουώλ Στρητ και - πριν από όλα - στη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου (ΤΤΙΡ), είναι χαρακτηριστικό ότι παρέλειψε κάθε αναφορά στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Ούτε λέξη για τους ατέλειωτους πολέμους που διεξάγει η χώρα του ειδικά στη Μέση Ανατολή, και για τους άλλους που αρχίζει (Λιβύη) ή ετοιμάζεται να αρχίσει στο αμέσως προσεχές μέλλον…



Όλα δείχνουν ότι αυτή η «παράλειψη» δεν είναι άσχετη με τις διαφοροποιήσεις που σημειώνονται - και ήδη κλιμακώνονται - στο εσωτερικό αυτού που ήταν το γιγάντιο ριζοσπαστικό κίνημα υποστήριξης στην υποψηφιότητα του Μπέρνι Σάντερ, και που έριξαν τη βαριά σκιά τους πάνω στην ίδρυση της «Επανάστασής μας». Συγκεκριμένα, οκτώ από τα δεκαπέντε διευθυντικά στελέχη της καμπάνιας του Σάντερς διαχώρισαν τη θέση τους και παραιτήθηκαν από το νέο κινηματικό εγχείρημα λίγες μέρες πριν από την επίσημη ίδρυσή του, διαφωνώντας με την επιλογή του επικεφαλής της «Επανάστασής μας» από τον κ. Σάντερς. Αν και στις δηλώσεις τους αναφέρονται κυρίως στη διαφωνία τους σχετικά με το νομικό καθεστώς που επιλέχθηκε για την «Επανάστασή μας», είναι πλέον φανερό ότι η παραίτησή τους, που ισοδυναμεί με διάσπαση, παραπέμπει σε πολύ πιο σημαντικά ζητήματα και πολιτικές επιλογές για το μέλλον αυτού του ιστορικού βορειοαμερικανικού κινήματος.



Στη πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει τώρα στις ΗΠΑ είναι ότι μόλις τώρα αρχίζουν οι (αναπόφευκτες) μεγάλες ιστορικές διεργασίες μέσα στο υπό διαμόρφωση λαϊκό κίνημα καθώς γινόμαστε ήδη μάρτυρες των πρώτων σκιρτημάτων της κλασικής διαφοροποίησης μεταξύ ριζοσπαστών και μετριοπαθών, ανεξάρτητων και θεσμικών, ρεφορμιστών και επαναστατών! Έτσι, βλέπουμε να ασκείται κριτική στην «Επανάστασή μας» για την έλλειψη εσωτερικής δημοκρατίας που προδίδει το γεγονός ότι τα μέλη της περιορίζονται στο ρόλο του απλού οπαδού καθώς είναι ο Μπέρνι Σάντερς που όχι μόνο ορίζει το προγραμματικό περιεχόμενό της αλλά και διορίζει την ηγεσία της! Και όλα αυτά προκειμένου να εξασφαλιστεί -προφανώς- ο έλεγχος ενός ιδιαίτερα ριζοσπαστικού κινήματος που έτεινε να ξεφύγει από τον Μπέρνι Σάντερς (1) καθώς η βάση δυσανασχετούσε ή ακόμα και εξεγειρόταν ενάντια σε επιλογές όπως η υποστήριξη στην Χίλαρι Κλίντον στο όνομα της –κατά τα άλλα υπαρκτής- ανάγκης να συντριβεί ο εξαιρετικά επικίνδυνος ρατσιστής και ακροδεξιός Ντόναλντ Τραμπ…

Η πρώτη συνέπεια ολκής αυτής της «διαφοροποίησης» δεν άργησε να εκδηλωθεί και σημειώθηκε λιγότερο από μια εβδομάδα μετά από την ίδρυση της «Επανάστασής μας». Το μεγαλύτερο και ίσως σημαντικότερο από τα δεκάδες επί μέρους κινήματα που απάρτιζαν το κίνημα υποστήριξης στην καμπάνια του Μπέρνι, το Millennials for Bernie που οργανώνει πάνω από 100.000 νέους από 18 μέχρι 35 ετών πάνω σε μια πολύ ριζοσπαστική και ταξική βάση, ανακοίνωσε ότι αλλάζει το όνομά του σε  Millennials for Revolution και δεν μετέχει στο νέο κίνημα του Μπέρνι Σάντερς! (2)



Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε παρουσιάζοντας άλλα παραδείγματα αυτής της διαδικασίας διαφοροποίησης, αλλά προτιμάμε - προς παρόν - να σταματήσουμε εδώ προκειμένου να κλείσουμε αυτό το άρθρο με μια σημαντική και πολλά υποσχόμενη για το μέλλον διαπίστωση: Είτε πρόκειται για τους Millennials, είτε για τα οκτώ παραιτηθέντα διευθυντικά στελέχη της καμπάνιας του Μπέρνι Σάντερς, είτε ακόμα και για όλους εκείνους τους πρώην συνεργάτες του που έχουν ήδη προσχωρήσει στο στρατόπεδο της υποψηφίου των Πρασίνων Τζιλ Στάιν, όλοι τους εξακολουθούν να πλέκουν το εγκώμιο του Μπέρνι και να τον ευχαριστούν ολόκαρδα για την ανεκτίμητη προσφορά του στην αφύπνιση και ριζοσπαστικοποίηση της αμερικανικής κοινωνίας. Ταυτόχρονα, όλοι τους και ανεξάρτητα από το αν στηρίζουν ή δεν στηρίζουν την Χίλαρι ή κάνουν ο,τιδήποτε άλλο, διατρανώνουν δημόσια την απόφασή τους να εργαστούν ενωμένοι για να υλοποιήσουν το διεκδικητικό πρόγραμμα της καμπάνιας του Σάντερς! Με άλλα λόγια, ούτε ίχνος από τους αφορισμούς και τις λοιπές κατάρες που συνοδεύουν συνήθως τις πολιτικές διαφοροποιήσεις και διασπάσεις της ελληνικής αριστεράς…

Σε τελική ανάλυση, τα διαδραματιζόμενα στο εσωτερικό του νέου βορειοαμερικανικού κινήματος μάς εισάγουν ήδη στο «αιώνιο» -και πάντα άλυτο- πρόβλημα της χειραφέτησης της αριστεράς και του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ από το Δημοκρατικό κόμμα. Μέσα ή έξω από αυτό; Ή με άλλα λόγια, είναι ή δεν είναι δυνατή η μεταρρύθμιση και μετατόπιση του Δημοκρατικού κόμματος στα αριστερά; Για τον Μπέρνι Σάντερς και πολλούς από τους στενότερους συνεργάτες, κυρίως τους συνδικαλιστές, η απάντηση είναι σαφής: Ναι, μπορούμε να μεταρρυθμίσουμε το Δημοκρατικό κόμμα σε ένα κόμμα των πλατιών λαϊκών και εργατικών μαζών, και η απόδειξη είναι ότι η πίεσή μας το οδήγησε ήδη να υιοθετήσει «το πιο αριστερό πρόγραμμα της ιστορίας του». Για όλους τους άλλους ισχύει όμως το ακριβώς αντίθετο και στόχος παραμένει εκείνος που όρισε ήδη πριν από 117 ολόκληρα χρόνια (!) ο πατέρας του αμερικανικού (επαναστατικού) σοσιαλισμού - και μέντορας του Μπέρνι Σάντερς - Eugene Debs: η δημιουργία του μαζικού και εντελώς ανεξάρτητου «Τρίτου κόμματος» των εργαζόμενων και των καταπιεσμένων!



Το προσωρινό μας συμπέρασμα είναι ότι όντως τώρα αρχίζουν στις ΗΠΑ τα σπουδαία και ότι καθήκον των απανταχού γης αριστερών είναι όχι απλώς να παρακολουθούν αλλά και να μετέχουν, να παρεμβαίνουν στις βορειοαμερικανικές διεργασίες. Εξάλλου, είτε πρόκειται για την αποτροπή της εφιαλτικής Διατλαντικής Συμφωνίας Εμπορίας, είτε για την απόκρουση της φασίζουσας απειλής που ενσαρκώνει ο Τραμπ, είτε για την αντίσταση στη πολεμική βαρβαρότητα που εγγυάται η προεδρία του διεφθαρμένου γερακιού που ονομάζεται Χίλαρι Κλίντον, είτε για την σωτηρία του πλανήτη και των κατοίκων του από την κλιματική καταστροφή, εκείνοι που καλούνται να βγάλουν το φίδι από την τρύπα περισσότερο από κάθε άλλο σε αυτό τον πλανήτη είναι εκείνοι και εκείνες που ζουν και αγωνίζονται στη καρδιά του ιμπεριαλιστικού τέρατος. Δηλαδή,  το πρωτοφανές σε διαστάσεις ριζοσπαστικό κίνημα που ξεκίνησε και αναπτύχθηκε στηρίζοντας τον Μπέρνι Σάντερς, και που ωριμάζει τώρα μπαίνοντας στη δεύτερη, και τόσο καθοριστική, φάση της πολλά υποσχόμενης ύπαρξής του…





Πηγή tvxs.gr

Λαϊκή Ενότητα:

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑΤΙ ΣΙΩΠΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑ;

Η Τουρκία κλιμακώνει για τέταρτη μέρα την απαράδεκτη, παράνομη και επικίνδυνη στρατιωτική παρουσία και δράση της στο Συριακό έδαφος.

Η κυβέρνηση της χώρας μας γιατί δεν αντιδρά σε αυτήν την τουρκική στρατιωτική εισβολή στη Συρία, η οποία έχει επικίνδυνες ευρύτερες στοχεύσεις;

Γιατίδεν την αποδοκιμάζει;

Ποιους δεν θέλει να ενοχλήσει και σιωπά;

Ή μήπως συναινεί και συμφωνεί;

Ο ένας στους δύο Γερμανούς δεν επιθυμεί τέταρτη υποψηφιότητα της προέδρου του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (CDU) για την καγκελαρία, όπως προκύπτει από δημοσκόπηση, την οποία δημοσιεύει η κυριακάτικη Bild.

Σύμφωνα με την έρευνα, την οποία διεξήγαγε το Ινστιτούτο Emnid, μόνο το 42% των ερωτηθέντων επιθυμεί να θέσει και πάλι η Άνγκελα Μέρκελ υποψηφιότητα για την καγκελαρία, ενώ το 50% την απορρίπτει.

Μεταξύ των ψηφοφόρων του κόμματός της το ποσοστό το οποίο τάσσεται υπέρ της υποψηφιότητας της ανέρχεται σε 70% και μόνο το 22% των ερωτηθέντων κατά.

Σύμφωνα με τα συγκριτικά στοιχεία της δημοσκόπησης η συμπάθεια για την Άνγκελα Μέρκελ φθίνει, δεδομένου ότι πέρυσι το Νοέμβριο τάσσονταν υπέρ της υποψηφιότητάς της το 45% των ερωτηθέντων και την απέρριπτε το 48%.


πηγή ΑΠΕ

Την κατάργηση των διοδίων ζητάει ο δήμος Πατρέων, χαρακτηρίζοντας το αίτημα «ώριμο και δίκαιο που πρέπει να ικανοποιηθεί άμεσα».

Στη σχετική ανακοίνωση σημειώνεται ότι «δύο νέοι σταθμοί διοδίων θα προστεθούν στον υπό κατασκευή αυτοκινητόδρομο Πατρών – Κορίνθου, αυξάνοντας σημαντικά τα ήδη υπέρογκα ποσά που καταβάλλουν τα λαϊκά στρώματα για να χρησιμοποιήσουν το συγκεκριμένο δρόμο και τους υπόλοιπους οδικούς άξονες».

Η σημερινή κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες, υλοποιώντας την γενικότερη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν παραδώσει με τις περιβόητες συμβάσεις παραχώρησης και τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ), τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα στο κεφάλαιο με ληστρικούς όρους.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, ο λαός που πληρώνει τους επιχειρηματικούς ομίλους για την κατασκευή των έργων, να ξαναπληρώνει για τη χρήση τους Η άμεση κατάργηση όλων των διοδίων, αποτελεί ώριμο και δίκαιο αίτημα που πρέπει να ικανοποιηθεί τώρα.

«Ο λαός πρέπει να απαιτήσει τη δημιουργία ενός δημόσιου φορέα που θα ιεραρχεί, θα μελετά, θα κατασκευάζει και θα λειτουργεί τα δημόσια έργα, όχι με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου, αλλά με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες», καταλήγει ο δήμος*.


*Κώστας Πελετίδης, ο δήμαρχος της Πάτρας 


πηγή efsyn.gr

Προς την τρίτη διαδοχική εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων 12 μηνών, οδεύει η Ισπανία, καθώς ο εκτελών χρέη πρωθυπουργού, Μαριάνο Ραχόι, δύσκολα θα λάβει την ψήφο εμπιστοσύνης της ισπανικής Βουλής.

Παρά την εκλογική του νίκη στις αναμετρήσεις του Δεκεμβρίου και του Ιουνίου, ο Ραχόι αδυνατεί να συγκροτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, καθώς τόσο το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, όσο και οι Podemos αρνούνται να συνεργαστούν με το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα.

Μοναδικός πρόθυμος «σύμμαχος» αποτελεί το Κόμμα των Πολιτών, η στήριξη του οποίου ωστόσο, δεν επαρκεί για την εξασφάλιση της ψήφου εμπιστοσύνης. Σημειώνεται ότι η σχετική διαδικασία θα διεξαχθεί την Τετάρτη και την Παρασκευή. Βάσει του ισπανικού συντάγματος, στην πρώτη ψηφοφορία απαιτείται αυξημένη πλειοψηφία, ενώ στη δεύτερη, αρκεί ακόμη και η απλή πλειοψηφία.

Εφόσον ο Ραχόι δεν καταφέρει να εξασφαλίσει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής - σενάριο, το οποίο συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες - θα ακολουθήσουν νέες διαβουλεύσεις μεταξύ των κομμάτων, διάρκειας δύο μηνών, προκειμένου να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια συγκρότησης νέας κυβέρνησης.

Μετά τη λήξη της συγκεκριμένης προθεσμίας, προκηρύσσονται αυτομάτως νέες βουλευτικές εκλογές.

Το πολύμηνο πολιτικό αδιέξοδο έχει εγείρει την έντονη ανησυχία των αναλυτών, δεδομένης και της οικονομικής κατάστασης στην ιβηρική χώρα. Παρά την ισχυρή ανάπτυξη των προηγούμενων μηνών, αναγκαία projects, όπως οι επενδύσεις στις υποδομές, εμφανίζουν σημαντικές καθυστερήσεις.

«Η απουσία κυβέρνησης έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία» σχολιάζει ο Μιγκέλ Καρντόζο, αναλυτής της BBVA, ο οποίος εκτιμά ότι η αβεβαιότητα στο πολιτικό σκηνικό της χώρας στερεί 0,7% του ΑΕΠ από την ανάπτυξη της οικονομίας.




πηγή naftemporiki

Τουλάχιστον 20 άμαχοι σκοτώθηκαν σήμερα από πυρά του τουρκικού πυροβολικού και βομβαρδισμούς τουρκικών αεροσκαφών στη βόρεια Συρία, όπου η Άγκυρα διεξάγει επιχείρηση για να πλήξει ταυτόχρονα την τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος και τους κούρδους πολιτοφύλακες, ανακοίνωσε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

"Τουλάχιστον 20 άμαχοι σκοτώθηκαν και 50 ακόμη τραυματίστηκαν από πυρά του τουρκικού πυροβολικού και τις τουρκικές αεροπορικές επιδρομές σήμερα το πρωί στο χωριό Τζεμπ ελ-Κούσα, νοτίως της συριακής πόλης Τζαραμπλούς, ανακοίνωσε ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου Ραμί Αμπνέλ Ραχμάν.

Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων που έχει καταγραφεί από την έναρξη, την Τετάρτη, της τουρκικής επιχείρησης "Ασπίδα του Ευφράτη" που έχει στόχο να εκδιώξει το ΙΚ από τα τουρκικά σύνορα και να σταματήσει την προώθηση των κούρδων αυτονομιστών.







πηγή ΑΠΕ

Στάση εργασίας την Τετάρτη 31 Αυγούστου από τις 11 π.μ. ως τις 3 μ.μ. θα πραγματοποιήσουν οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός».

Στις 11.30 π.μ. θα συγκεντρωθούν στα επείγοντα.

Διαμαρτύρονται για τις ατομικές συμβάσεις και απαιτούν να πληρωθούν τώρα όλα τα δεδουλευμένα. Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους.

Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των κλάδων, άμεση χρηματοδότηση του νοσοκομείου από τον κρατικό προϋπολογισμό.








πηγή www.902.gr

Του Γρηγόρη Τραγγανίδα

Την περασμένη εβδομάδα, στην Ζάκυνθο, ένας 19χρονος «ντελιβεράς», ο Μιχάλης Τζαβαλάς, σκοτώθηκε πάνω στην δουλειά. Τον έκλαψαν οι δικοί του άνθρωποι, οι φίλοι του, η τάξη του. 


«Στα παιδιά που δουλεύουν ως delivery τη θερινή σεζόν ο κίνδυνος για τη σωματική τους ακεραιότητα αυξάνεται λόγω της μεγάλης αύξησης της κίνησης, της εντατικοποίησης της δουλειάς από την άλλη και την πίεση στους εργαζόμενους για να βγαίνει γρήγορα η δουλειά αλλά και του κακού οδικού δικτύου που είναι μεγάλη πληγή δυστυχώς στο νησί» έγραψε, μεταξύ άλλων, το σωματείο εργατοϋπαλλήλων ιδιωτικού τομέα Νομού Ζακύνθου αποχαιρετώντας τον.

Το delivery είναι κλασική εργασιακή «γαλέρα». Τα μηχανάκια «σερφάρουν» σε «κύματα» θανάτου για μεροκάματα πείνας, με την «ευέλικτη» και «μαύρη» δουλειά να είναι καθεστώς, με τις εξαιρέσεις να επιβεβαιώνουν τον κανόνα ή και να τον ενισχύουν: «Τα κόλπα των εργοδοτών είναι γνωστά: Ένας επιχειρηματίας μπορεί να έχει 10 υπαλλήλους, αλλά να ασφαλίζει μόνο τους δύο. Οι υπόλοιποι δουλεύουν «μαύρα». Και όλα αυτά με μισθό 3 και 3,5 ευρώ την ώρα για τους ντελιβεράδες. Υπάρχει φοβερή εντατικοποίηση της εργασίας η οποία μεταφράζεται σε συχνά και σοβαρά εργατικά ατυχήματα. Λέει το αφεντικό στον υπάλληλο: «Πήγαινε την παραγγελία αυτή όσο πιο γρήγορα μπορείς και γύρνα αμέσως να πας και τις άλλες». Αυτό σημαίνει ότι ο υπάλληλος αναγκάζεται να μετακινηθεί με το μηχανάκι του όσο πιο γρήγορα μπορεί και πάνω στην βιασύνη του να προλάβει, συμβαίνουν και τα ατυχήματα. Τρακαρίσματα, σπασμένα χέρια, σπασμένα πόδια και άλλα χειρότερα (…)» δηλώνει ο αντιπρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Επισιτισμού – Τουρισμού Αθηνών, Γιάννης Βλάχος.

«Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που εργάζονται ως delivery είναι νέοι με χαμηλή κοινωνική δράση, κάτι που επεκτείνεται και στην συνδικαλιστική τους εμπειρία. Η επίλυση αυτού του θέματος έγκειται σε εμάς. Πρέπει να σκύψουμε πάνω από τα προβλήματα και να τους δείξουμε πως μπορούν να αγωνιστούν για τα δικαιώματα τους. Οι εργοδότες από την πλευρά τους πατούν πάνω στο νεαρό της ηλικίας και τους καλλιεργούν επιδέξια την λογική της προσωρινότητας. Επειδή πολλοί είναι φοιτητές, που δεν θέλουν να επιβαρύνουν τις οικογένειες τους και παλεύουν για να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, οι επιχειρηματίες τους λένε: «Εντάξει, μην ζητάς πολλά από την δουλειά αυτή, είναι προσωρινή, εσύ σπουδάζεις κάτι άλλο, μείνε με αυτά που σου δίνουμε και όλα καλά». Πως εκφράζεται αυτό στην πράξη; Εξαναγκάζουν τους εργαζόμενους να χρησιμοποιούν τα δικά τους μηχανάκια χωρίς να τους αποζημιώνουν για τις φθορές που προκύπτουν, ούτε καν για τις βενζίνες που τις περισσότερες φορές τις πληρώνουν από τις τσέπες τους» λέει o πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Τουρισμού – Επισιτισμού Θεσσαλονίκης, Χαλκιδικής, Πιερίας Αντώνης Τσιαούσης.

Πριν λίγες μέρες, οι «ντελιβεράδες» της εταιρείας «Deliveroo» στο Λονδίνο προχώρησαν σε μαζική απεργία λόγω της πρόθεσης της εταιρείας να τσακίσει ακόμη περισσότερο το μεροκάματο και από 7 λίρες την ώρα συν 1 λίρα ανα παράδοση να το κατεβάσει στις 3,75 λίρες την ώρα χωρίς καμία επιπλέον αμοιβή.

Ο Fahran είπε στον Guardian, ότι τα έξοδά του παραμένουν τα ίδια και γι’ αυτό η απειλή για μείωση του μισθού τον οδήγησε στην απεργία. «Εχω δυο παιδιά που πρέπει να πληρώσω γι’ αυτά»…

Για τον Amir Ali το ισχύον μεροκάματο είναι «καλό» και είναι «ok, αν δουλέψεις σκληρά. Αλλά τώρα το κατεβάζουν πιο κάτω και από το βασικό». «Δουλεύουμε στο χιόνι, στην βροχή. Δεν σου δίνουν μια γωνιά να κάτσεις».

Ένας συνάδελφός του που καλύπτει το κέντρο του Λονδίνου λέει, ανώνυμα, στην εφημερίδα, ότι η εταιρεία προσπαθεί να μειώσει το κόστος της για να αυξήσει τα κέρδη της. «Εμείς διακινδυνεύουν τη ζωή μας κάθε μέρα για τη δουλειά. Η Deliveroo είναι μια μεγάλη startup, αλλά χωρίς εμάς δεν είναι τίποτα». «Έχουμε παιδιά, έχουμε ενοίκιο, δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την αβεβαιότητα».



Ενας ακόμη εργαζόμενος στην εταιρία, φοιτητής, διηγείται ότι τον περασμένο Χειμώνα έμεινε άφραγκος. Δεν ήταν ο μόνος και η εταιρία το ήξερε. Εμφανίστηκε λοιπόν στο πανεπιστήμιο στα τέλη του 2015 ψάχνοντας για φθηνό «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό. «Η δουλειά φάνηκε να προσφέρει όλα όσα χρειάζομαι: Ευέλικτο ωράριο, καμία απαίτηση προηγούμενης εμπειρίας και το πιο σημαντικό, αμοιβή πιο πάνω από τον κατώτατο μισθό. Πάνω από τους τελευταίους εννέα μήνες, αυτές οι υποσχέσεις έχουν ξεθωριάσει μία προς μία και αυτή την εβδομάδα ακούμε ότι η Deliveroo θα εφαρμόσει νέο συμβόλαιο που θα αποδεκατίσει το εισόδημά μας».

Μια εργάσιμη μέρα στην Deliveroo δεν ξεκινά στις 9 και λήγει στις 5. Θα αρχίσει στις 11.30 το πρωί μέχρι τις 13:30 και θα ξεκινήσει πάλι στις 5.30 μέχρι τις 21:30. Για πολλούς, δεν έχει νόημα να πάνε στο σπίτι κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης διακοπής, έτσι συνεχίσουν να εργάζονται, όχι όμως με 7 λίρες την ώρα – αφού τυπικά είναι διακοπή – αλλά με 3 ή 4 λίρες την ώρα.

Αν «θέλεις» φυσικά. Το αφεντικό δεν «πιέζει»… Ετσι κι αλλιώς τυπικά είσαι «αυτοαπασχολούμενος», άρα, «σε περίπτωση ατυχήματος ή τραυματισμού, είμαστε εντελώς μόνοι και δεν έχουμε πρόσβαση σε νομική βοήθεια ή επίδομα ασθενείας»…

Στον καπιταλισμό, ακόμη και ο θάνατος είναι «ευέλικτος»…

Το Περιοδικό