Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας

της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς 

Σύλληψη- Ερμηνεία:
Κάτια Γέρου, Ναταλία Γεωργοσοπούλου 

Θέατρο Φούρνος
(Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα) 

2^η Χρονιά Παραστάσεων 

Πρεμιέρα:
Σάββατο 30 Νοεμβρίου, στις 21.00

Παραστάσεις:

Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00 

Προπώληση:
https://www.more.com/theater/o-polemos-den-exei-prosopo-gynaikas-1/

Προσφορά Προπώλησης: 10€
(η προσφορά ισχύει από 17/10 έως 15/11) 

“Το χαμένο δεν ήταν χαμένο,

η καρδιά είναι ένας τόπος οχυρός.”

Paul Celan

Νέος κύκλος παραστάσεων για το έργο της βραβευμένης με Νόμπελ Λογοτεχνίας (2015) Λευκορωσίδας δημοσιογράφου και συγγραφέως Σβετλάνα Αλεξίεβιτς, «Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας», μια δουλειά, που επανέρχεται στο θέατρο «Φούρνος» σε σύλληψη και ερμηνεία Κάτιας Γέρου - Ναταλίας Γεωργοσοπούλου. 

Η παράσταση μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη της παρουσίαση κατά την καλλιτεχνική περίοδο 2023-2024, θα παρουσιάζεται εκ νέου από το τις 30 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή. 

Την δραματουργική επεξεργασία υπογράφει ο Παντελής Μπουκάλας. 

Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως στις 28 Γενάρη η παράσταση παρουσιάστηκε στο Eθνικό Θέατρο του Μαρόκο (Ραμπάτ) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ JASSAD “Festival International des femmes metteuses en scène”.

Δύο γυναικείες φιγούρες στη σκηνή καταθέτουν ένα σύγχρονο μαρτυρολόγιο για τη συμμετοχή της σοβιετικής γυναίκας στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Αφηγούνται την τραγική ιστορία της θηλυκότητας μέσα στα πεδία των μαχών, δημιουργώντας ένα τοπίο μνήμης, όπου συνδέονται το παρόν με το παρελθόν, το πραγματικό με το ονειρικό.

Ο σκηνικός χρόνος, γεμάτος ρωγμές και ρήγματα, δημιουργεί τον τόπο όπου ανασαίνει η ανθρώπινη ψυχή. Οι δύο θηλυκές φιγούρες αποκαλύπτουν προσωπικά βιώματα γεμάτα συγκρούσεις και αντιφάσεις και την ίδια στιγμή φωτίζουν το ανείπωτο βάθος των συναισθημάτων τους, των απόκρυφων επιθυμιών και των ονείρων τους.

Μεταξύ έρωτα και πολέμου, μνήμης και ιστορίας, οργής και χιούμορ, οι γυναίκες αυτές επαναδιεκδικούν τις ζωές τους, τα σώματά τους, τα συναισθήματά τους, τους εαυτούς τους. Κατά τη διάρκεια της παράστασης η σκηνή μετατρέπεται σε χώρο εξέγερσης του ανθρώπινου πάθους απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης.

Το βιβλίο της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς είναι ένα πολυφωνικό ντοκουμέντο, μια εξομολόγηση της γυναικείας μνήμης από τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Κυκλοφορεί σε μετάφραση Ελένης Μπακοπούλου από τις εκδόσεις Πατάκη.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου

Σύλληψη- Ερμηνεία: Κάτια Γέρου, Ναταλία Γεωργοσοπούλου

Kαλλιτεχνική Επιμέλεια: Σάββας Στρούμπος

Δραματουργική επεξεργασία: Παντελής Μπουκάλας

Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης

Σκηνική εγκατάσταση: Ηλίας Παπανικολάου

Κοστούμια: Κατερίνα Σωτηρίου

Τρέιλερ: Στέφανος Κοσμίδης/ ΟΡΚΗ

Φωτογραφίες: Δημήτρης Μαόφης

Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας (Cont Act)

Οργάνωση παραγωγής: Ομάδα θεάτρου Άλας

Το σκηνικό της παράστασης είναι εμπνευσμένο από την εικαστική εγκατάσταση του Κυριάκου Κατζουράκη "Ιερά οδός". Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του.

Ευχαριστούμε θερμά το «Θέατρο Φούρνος» για την συμβολή του στην υλοποίηση της παράστασης.

Έγραψαν για την παράσταση:

«Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας», της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς, σε σύλληψη και ερμηνεία των Κάτιας Γέρου και Ναταλίας Γεωργοσοπούλου, στο θέατρο Φούρνος, είναι από εκείνες τις σημαντικές παραστάσεις με τα χαρακτηριστικά του μανιφέστου για την αυτοδιάθεση και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών, σε καιρό πολέμου ή ειρήνης». [Ζωή Τόλη, Enetpress.gr] 

«Μια παράσταση που αξίζει να δείτε. Να είστε προετοιμασμένοι για μια σκληρή και αληθινή

παράσταση που θέλει απόλυτη συγκέντρωση και γερό στομάχι. Αξίζει πραγματικά». [Έφη Κουφοπούλου, Streetradio.gr] 

«Μια παράσταση που την «κουβαλάς» μετά μαζί σου.[…] Στη σκηνή βλέπουμε τις Κάτια Γέρου και Ναταλία Γεωργοσοπούλου να γίνονται αυτές οι γυναίκες και οι αναμνήσεις τους, με ερμηνείες απλές, εκφραστικές αλλά ανεπιτήδευτες, αξιοποιώντας το σώμα και τα σκηνικά αντικείμενα. […] Γι’ αυτό και η παράσταση δεν είναι εύκολη «τροφή» για τον θεατή, όπως ακριβώς και το βιβλίο. Σε «χτυπάει» με τα μικροπράγματά της, με τρόπο που σε αναγκάζει να κουβαλάς το «βάρος» τους και μετά το τέλος» [Ιωάννα Βαρδαλαχάκη, Clickatlife.gr] 

«Δυο γυναίκες πάνω στη σκηνή, η Κάτια Γέρου και η Ναταλία Γεωργοσοπούλου,  μιλάνε για τις εμπειρίες των πολλών γυναικών που πολέμησαν στις γραμμές του Κόκκινου Στρατού κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.  Δεν πρόκειται για μια ακόμη περιγραφή ηρωικών εμπειριών – οι ηρωικές εμπειρίες είναι παρούσες και διάχυτες, ασφαλώς, τόσο στο έργο όσο και στη συνείδησή μας σήμερα – αλλά για μια αφήγηση της τραγικής ιστορίας της θηλυκότητας μέσα στον πόλεμο. [...] Αξίζει τον κόπο να δείτε το έργο για έναν λόγο ακόμη. Οι δυο γυναίκες πάνω στη σκηνή είναι υπέροχες. Υπάρχει κάτι συγκλονιστικό στην παρουσία της Κάτιας Γέρου. Είναι γνωστό σε όλους πως πρόκειται για μια σπουδαία ηθοποιό. Εδώ όμως είναι σα να απογειώνει όλη την εμπειρία, το ταλέντο και το συναίσθημά της». [Θανάσης Σκαμνάκης, Kommon.gr]

Δείτε το trailer:

https://youtu.be/QGud0zK6F9E 

Info:

Τοποθεσία: Θέατρο Φούρνος, Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα

Ημερομηνία: Πρεμιέρα: Σάββατο 30 Νοεμβρίου, στις 21.00. Παραστάσεις:

Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00.Διάρκεια: 65 λεπτά

Πληροφορίες: Τηλ.: 210646 0748, 6947656041

Τιμές εισιτηρίων: 15€γενική είσοδος, 10€φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ & συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65. Ισχύουν εκπτώσεις σε ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων.

Προπώληση: https://www.more.com/theater/o-polemos-den-exei-prosopo-gynaikas-1/

Προσφορά Προπώλησης: 10€

(Η προσφορά ισχύει έως 15/11)

Oι ίδιες εικόνες από κοντέινερ σε κατάσταση αποσύνθεσης, με τρωκτικά και έντομα να κάνουν πάρτι, οι ίδιες διαμαρτυρίες για ελλείψεις σε ατομικά είδη υγιεινής, σε κουβέρτες και σε στρώματα, τα ίδια παράπονα για ανεπαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ιδια και χειρότερη με πέρσι είναι η κατάσταση στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Μαλακάσας, όπως την καταγράφουν σε χθεσινή τους ανακοίνωση οι οργανώσεις Equal Rights Beyond Borders, Refugee Legal Support και Mobile Info Team επικαιροποιώντας αναλυτική έκθεση των δύο τελευταίων οργανώσεων από τον περασμένο Νοέμβριο.

Σημαντικότερο ακόμη από τις συνθήκες διαβίωσης είναι η δυσκολία να κλείσουν οι πρόσφυγες ραντεβού για να πάνε στη Μαλακάσα να καταγράψουν το αίτημά τους για άσυλο (πρόκειται για το ένα από τα δύο Κέντρα της ηπειρωτικής Ελλάδας όπου μπορούν να καταγράψουν το αίτημά τους όσοι ήρθαν στην Ελλάδα από τα χερσαία σύνορα χωρίς να περάσουν από τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου). Η ψηφιακή πλατφόρμα του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου άλλοτε είναι αδύνατο να ανοίξει, άλλοτε εμφανίζει τεχνικό πρόβλημα και άλλοτε βγάζει το μήνυμα ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα ραντεβού.

Ξεκρέμαστοι

Τέτοια προβλήματα πρόσβασης ήταν συχνά τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, θυμίζοντας, όπως παρατηρούν οι τρεις οργανώσεις, το καλοκαίρι του 2023 όταν η πλατφόρμα έμεινε κλειστή τρεισήμισι μήνες λόγω τεχνικής αναβάθμισης που προφανώς είχε πάει εντελώς στραβά. Αλλά κάθε άλλο παρά τεχνικό είναι το ζήτημα. Αν δεν καταγραφεί το αίτημα για άσυλο, ο πρόσφυγας είναι ξεκρέμαστος νομικά, εκτεθειμένος σε πιθανή σύλληψη και κράτηση, ίσως και απέλαση, ενώ δεν έχει δικαίωμα σε στέγη, σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, γενικώς στις συνθήκες υποδοχής που προβλέπει ο νόμος.

Οι οργανώσεις αναφέρουν την περίπτωση πρόσφυγα που πήγαινε στη Μαλακάσα για να καταγράψει το αίτημά του, αλλά στον δρόμο συνελήφθη και πέρασε μήνες σε κέντρο κράτησης, όπου παραμένει τουλάχιστον μέχρι τις αρχές της εβδομάδας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μπόρεσε να καταγράψει το αίτημά του όντας στο κέντρο κράτησης μόνο τρεις μήνες μετά τη σύλληψή του. Αναφέρουν επίσης την περίπτωση άστεγου πρόσφυγα που προσπαθούσε επανειλημμένα μέσα στον Οκτώβριο να μπει στην πλατφόρμα να κλείσει ραντεβού χωρίς να τα καταφέρει, με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να διανυκτερεύει σε πάρκα της Αθήνας.

Αλλά και όσοι καταφέρουν να πάνε στη Μαλακάσα έχοντας κλείσει ραντεβού, κινδυνεύουν να μείνουν μέσα πολύ περισσότερο από 25 μέρες, το ανώτατο όριο που προβλέπει ο νόμος, σε καθεστώς ντε φάκτο κράτησης και μάλιστα παράνομης. Ως προς την παράταση της παράνομης κράτησης, στη Μαλακάσα τα πράγματα φαίνεται ότι έχουν επιδεινωθεί πολύ σε σχέση με πέρσι. Στην περσινή τους έκθεση οι οργανώσεις Mobile Info Team και Refugee Legal Support κατέγραφαν ότι περίπου οι μισοί πρόσφυγες κρατούνταν μέχρι δύο εβδομάδες, ενώ ένας είχε κρατηθεί περισσότερο από 25 μέρες. Οι τρεις οργανώσεις σημειώνουν φέτος ότι η ντε φάκτο στέρηση της ελευθερίας των προσφύγων στη Μαλακάσα φτάνει σε πολλές περιπτώσεις τις 50 μέρες, αναφέρονται σε αποφάσεις στέρησης της ελευθερίας μόνο στα ελληνικά, χωρίς μετάφραση, κάτι που παραβιάζει τον νόμο, ενώ οι πρόσφυγες αναγκάζονται εκβιαστικά να τις υπογράψουν υπό την απειλή ότι δεν θα γίνει η καταγραφή του αιτήματός τους.

Ανήλικοι

Ανάμεσα στους ντε φάκτο κρατούμενους της Μαλακάσας οι οργανώσεις κατέγραψαν περίπου 100 ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες. Καθώς μάλιστα το αίτημα για άσυλο αργεί να καταγραφεί για διάστημα που προσεγγίζει τους δύο μήνες, αυτός ο χρόνος μπορεί να μετρήσει σε ορισμένες περιπτώσεις σε βάρος της ασφυκτικής προθεσμίας που έχουν οι πρόσφυγες για να ζητήσουν οικογενειακή επανένωση από τη στιγμή που περάσουν την είσοδο της δομής και δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα.

Πηγή: efsyn.gr

Ημερίδα:

 «Τεχνητή Νοημοσύνη – Πρόοδος ή Κίνδυνος για το μέλλον της Ανθρωπότητας;»

Πέμπτη, 31/10/2024, ώρα 18:00

Aίθουσα Καυταντζόγλου (Συγκρότημα Πατησίων), Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Ε.Μ.Π.)

Υπό την αιγίδα:

Δήμος Αθηναίων

Με την ευγενική υποστήριξη:

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Ε.Μ.Π.)

Ο Όμιλος για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος, στο πλαίσιο των πολιτιστικών και επιμορφωτικών του δράσεων, διοργανώνει ημερίδα με τίτλο: «Τεχνητή Νοημοσύνη – Πρόοδος ή Κίνδυνος για το μέλλον της Ανθρωπότητας;», που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2024 και ώρα 18:00, στην αίθουσα Καυταντζόγλου (Συγκρότημα Πατησίων) του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.).

Σκοπός του Ομίλου μέσα από αυτή τη διοργάνωση, είναι η ενημέρωση του κοινού σχετικά με την εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης σε σημαντικούς τομείς, όπως υγεία, ενέργεια, παιδεία, δικαιοσύνη, τέχνη και πολιτισμός, καθώς επίσης και η επίδραση της ορθής ή αλόγιστης χρήσης της στη ζωή μας, επηρεάζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο θετικά ή αρνητικά την καθημερινότητα των ανθρώπων.

Ομιλητές:

Ευάγγελος Μαρινάκης – Επικ. Καθηγητής Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.), Πρόεδρος ΔΑΕΜ

Δημήτριος Ασκούνης - Καθηγητής Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.)

Κωνσταντίνα Σπ. Νικήτα - Καθηγήτρια Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.)

Φερενίκη Παναγοπούλου – Αναπλ. Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, Δικαίου Προστασίας Δεδομένων και Βιοηθικής, Παντείου Πανεπιστημίου

Γεώργιος Στάμου - Καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.), Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών

Αναστασία Φύλλα - Δικηγόρος

Συντονισμός – παρουσίαση:

Δημήτριος Ασκούνης – Καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.)

Πληροφορίες εκδήλωσης:

Ημερομηνία: Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου 2024

Έναρξη: 18:00 - Ώρα προσέλευσης: 17:00 – 17:45

Χώρος: Αίθουσα Καυταντζόγλου (Συγκρότημα Πατησίων), Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.).

Διεύθυνση: Πατησίων 42, Τ.Κ. 106 82, Αθήνα

Είσοδος ελεύθερη.

Πληροφορίες: Γραμματεία Ομίλου για την UNESCO Τεχνών Λόγου & Επιστημών Ελλάδος

Τηλέφωνο: 210 9514523 - Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ανησυχία έχουν προκαλέσει οι εικόνες από δορυφόρο που κατέγραψαν ασυνήθιστη δραστηριότητα σε ρωσικό χώρο ο οποίος στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν ως στρατιωτικό κέντρο ερευνών για όπλα βιολογικού πολέμου.

Το μέρος με την ονομασία Sergiev Posad-6, είχε παραμείνει αδρανές για δεκαετίες, αλλά το ψυχροπολεμικό του παρελθόν ήταν έντονα αμφιλεγόμενο καθώς αποτελούσε ένα σημαντικό κέντρο ερευνών για βιολογικά όπλα, με πειράματα σε ιούς όπως η ευλογιά, ο Έμπολα και οι αιμορραγικοί πυρετοί.

Δορυφορικές εικόνες των τελευταίων δύο ετών, από την έναρξη δηλαδή του πολέμου με την εισβολή στην Ουκρανία, καταγράφουν εκτεταμένες ανακατασκευές και προσθήκες, με τουλάχιστον δέκα νέα κτίρια, συνολικής έκτασης άνω των 23.000 τετραγωνικών μέτρων. Αρκετά από αυτά φέρουν χαρακτηριστικά βιολογικών εργαστηρίων, σχεδιασμένα για τη διαχείριση εξαιρετικά επικίνδυνων παθογόνων.

Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι τέτοια όπλα έχουν χρησιμοποιηθεί στη σύγκρουση με την Ουκρανία, ωστόσο η κατασκευή νέων εργαστηρίων στο Sergiev Posad-6 παρακολουθείται στενά από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και ειδικούς βιολογικών όπλων, καθώς ο πόλεμος διανύει τον τρίτο του χρόνο και οι ανησυχίες για τις προθέσεις της Μόσχας αυξάνονται.

Οι εικόνες που φέρνει στη δημοσιότητα η Washington Post, και οι οποίες προέρχονται από Google Earth, MAXAR και Planet Labs, φανερώνουν πως οι νέες εγκαταστάσεις διαθέτουν δεκάδες συστήματα εξαερισμού στις οροφές, υπόγεια υποδομή, αυξημένα μέτρα ασφαλείας και πιθανώς ένα ηλεκτροπαραγωγό σταθμό. Πρόσφατα, Ρώσοι αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν δημόσια ότι οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν τα εργαστήρια για τη μελέτη θανάσιμων μικροβίων, όπως ο ιός Έμπολα, με στόχο την ενίσχυση της άμυνας της χώρας έναντι της βιοτρομοκρατίας και μελλοντικών πανδημιών.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ, η έρευνα για τον Έμπολα περιορίζεται σε εργαστήρια ασφαλείας «Βιολογικής Ασφάλειας Επιπέδου 4» (BSL-4), εξοπλισμένα για να διαχειρίζονται τους πιο θανάσιμους και ανίατους ιούς και βακτήρια.

Τα εργαστήρια της σοβιετικής εποχής στο Sergiev Posad-6 που ερευνούσαν την όπλιση ιών παρόμοιων με τον Έμπολα είχαν «πολύ ασφαλές σύστημα εξαερισμού» για να αποτρέπεται η διαρροή παθογόνων, όπως ανέφερε ο Michael Duitsman, ειδικός στη ρωσική και σοβιετική τεχνολογία πυραύλων και μη διάδοση πυρηνικών στο Κέντρο James Martin. Η εγκατάσταση περιλαμβάνει επίσης ένα κτίριο με ψηλές καμινάδες εξαγωγής, το οποίο αρκετοί ειδικοί πιστεύουν ότι είναι μικρός ηλεκτροπαραγωγός σταθμός. Ένας ανεξάρτητος από την τοπική ενεργειακή υποδομή σταθμός είναι κρίσιμος για τη διατήρηση της θερμοκρασίας και της κυκλοφορίας του αέρα που απαιτεί ένα BSL-4, σύμφωνα με τον Andrew C. Weber πρώην υψηλόβαθμο αξιωματούχο του Πενταγώνου.

Δορυφορικές εικόνες από τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2023 δείχνουν επίσης την κατασκευή μιας υπόγειας σήραγγας πλάτους 11 μέτρων που συνδέει τα εργαστήρια με τον ηλεκτροπαραγωγό σταθμό — αρκετά μεγάλη ώστε να επιτρέπει τη διέλευση οχημάτων και προσωπικού σε έναν ασφαλή και περιβαλλοντικά ελεγχόμενο χώρο, ενώ διαθέτει και σωληνώσεις για μεταφορά ατμού για θέρμανση και για αποστειρωτές που καθαρίζουν μολυσμένο εργαστηριακό εξοπλισμό. Οι εικόνες πριν από την κατασκευή της οροφής αποκαλύπτουν έναν περίπλοκο σχεδιασμό, με πολλά χωριστά δωμάτια, που σύμφωνα με ειδικούς, πιθανότατα λειτουργούν ως προθάλαμοι απολύμανσης.

Ειδικός δήλωσε ότι η διαρρύθμιση ήταν «συμβατή με το σχεδιασμό εργαστηρίων» και ότι πιθανότατα υποδεικνύει εργαστήρια «μέγιστης συγκράτησης». Αμερικανοί αξιωματούχοι και ειδικοί στον έλεγχο όπλων, εκφράζουν ανησυχίες για τη μυστικότητα που περιβάλλει αυτή τη στρατιωτική εγκατάσταση, για το πώς η Ρωσία σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τα νέα εργαστήρια. «Αυτό είναι το μέρος όπου όπλιζαν την ευλογιά», δήλωσε ο Duitsman. «Οι νέες τεχνολογίες θα μπορούσαν να ενισχύσουν τις δυνατότητες ενός ανανεωμένου προγράμματος».

Οι υπηρεσίες πληροφοριών και οι ειδικοί βιοάμυνας τονίζουν ότι είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ο σκοπός της επέκτασης του χώρου μόνο από τις δορυφορικές φωτογραφίες καθώς ακόμα και ένα εργαστήριο εξοπλισμένο για μελέτη του θανατηφόρου ιού Έμπολα, για την ανάπτυξη εμβολίου, μπορεί να μοιάζει εξωτερικά ίδιο με εκείνο που διεξάγει έρευνα για τη χρήση του ιού ως όπλο.

Το νέο κτιριακό συγκρότημα στο Sergiev Posad-6 έχει τα χαρακτηριστικά μιας ρωσικής τοποθεσίας υψηλής ασφάλειας, τα οποία συνάδουν με τις προφυλάξεις που λαμβάνονται σε μια εγκατάσταση BSL-4, δήλωσαν πέντε ειδικοί στην Washington Post. Τα σημεία ελέγχου, ο σχεδιασμός των δρόμων, η αποψίλωση των δέντρων και οι διαδοχικοί φράχτες ελέγχουν αυστηρά την κίνηση στον χώρο και ευνοούν την εποπτεία του. «Αυτό ονομάζεται “επίπεδο άμυνας κρεμμυδιού”», ανέφερε ο William Goodhind, στρατιωτικός αναλυτής εικόνων στο Contested Ground. «Όσο περισσότερα επίπεδα υπάρχουν, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να καταστραφούν».

Η περιμετρική ασφάλεια στον χώρο Sergiev Posad-6 καθαρίστηκε από δέντρα ώστε να υπάρχει καθαρή ορατότητα, σύμφωνα με τον ειδικό Michael Duitsman, σε αντιστοιχία με τις αμυντικές τακτικές άλλων υψηλής ασφάλειας στρατιωτικών εγκαταστάσεων της Ρωσίας. «Οι αποθηκευτικοί χώροι πυρηνικών όπλων βρίσκονται σε δάση, αλλά έχουν σαφείς περιμέτρους για να μπορούν να εντοπίσουν οποιονδήποτε προσπαθήσει να πλησιάσει», σημειώνει.

Ο Weber συνδέει την επέκταση του ερευνητικού κέντρου με τις αόριστες απειλές του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν για χρήση πυρηνικών όπλων, εάν η σύγκρουση στην Ουκρανία κλιμακωθεί. Αν και τα βιολογικά και χημικά όπλα απαγορεύονται βάσει διεθνών συνθηκών, η Ρωσία φαίνεται να προειδοποιεί τους αντιπάλους της ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μη συμβατικά όπλα αν πιεστεί. «Ο Πούτιν μιλά ανοιχτά στα μέσα ενημέρωσης», δήλωσε ο Weber. «Αλλά επειδή δεν θα παραδεχθούν ποτέ ότι έχουν βιολογικά όπλα, η απόδειξη προκύπτει μέσω αναφορών σε αυτές τις εγκαταστάσεις. Το μήνυμα είναι σαφές: ‘Έχουμε αυτή τη δυνατότητα. Και μην νομίζετε ότι δεν θα τη χρησιμοποιήσουμε’».

Σε συνέντευξη του Απριλίου στην εφημερίδα του ρωσικού στρατού, Red Star, ο διοικητής των εργαστηρίων, Sergey Borisevich, χαρακτήρισε την εγκατάσταση ως τη «ραχοκοκαλιά του βιολογικού αμυντικού συστήματος της χώρας». Ο Borisevich εξήγησε ότι ο χώρος σχεδιάστηκε για τη δημιουργία «ιατρικών μέσων προστασίας στρατευμάτων και πολιτών από βιολογικά όπλα».

Στις δορυφορικές φωτογραφίες, η εκκαθάριση του χώρου γίνεται ορατή αρχικά ττον Μάιο του 2022, λίγους μήνες μετά την έναρξη της πλήρους ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Τον Ιούνιο του 2022, οι Ρώσοι αξιωματούχοι κατέθεσαν επίσημη καταγγελία στον ΟΗΕ, υποστηρίζοντας – χωρίς αποδείξεις – ότι η Ουκρανία ετοίμαζε βιολογικά όπλα εναντίον των ρωσικών δυνάμεων.

Οι ΗΠΑ και άλλες χώρες κατηγορούν τη Μόσχα για κατασκευή απαγορευμένων νευροτοξικών ουσιών και χρήση τους σε απόπειρες δολοφονίας αντιπολιτευόμενων και αποστατών, όπως ο Σεργκέι Σκριπάλ, πρώην αξιωματικός της ρωσικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, ο οποίος δηλητηριάστηκε το 2018 στο Σάλσμπερι της Αγγλίας. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ κατηγόρησε τη Ρωσία σε αναφορά του Απριλίου ότι επανειλημμένα χρησιμοποιεί απαγορευμένα χημικά ως όπλα στην Ουκρανία, επικαλούμενο βίντεο Ρώσων στρατιωτών που δείχνουν ρίψεις χημικών χειροβομβίδων σε θέσεις Ουκρανών στρατιωτών. Επισήμως, το Κρεμλίνο αρνείται την ύπαρξη τέτοιων όπλων στη Ρωσία.

Ο πρώην Ρώσος πρόεδρος, Μπόρις Γιέλτσιν, παραδέχθηκε το 1992 ότι η Σοβιετική Ένωση είχε κατασκευάσει οπλοστάσιο βιολογικών όπλων, αλλά το Κρεμλίνο ανακάλεσε αργότερα τη δήλωση, επιμένοντας ότι ποτέ δεν κατασκευάστηκαν τέτοια όπλα. Υπό τον Πούτιν, η Μόσχα συχνά κατηγορεί τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους ότι σχεδιάζουν τη χρήση βιολογικών όπλων εναντίον Ρώσων. Οι ΗΠΑ σταμάτησαν την παραγωγή βιολογικών και χημικών όπλων το 1969 και ολοκλήρωσαν την καταστροφή των αποθεμάτων τους υπό πολιτική εποπτεία το 1972.

«Οι Ρώσοι δεν έχουν υπάρξει ποτέ διαφανείς όσον αφορά τις εγκαταστάσεις του Υπουργείου Άμυνας», δήλωσε η Mallory Stewart, βοηθός γραμματέας στο Γραφείο Ελέγχου Όπλων, Αποτροπής και Σταθερότητας του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. «Αυτό εγείρει ερωτήματα για το τι κρύβουν».

Η κατασκευή εργαστηρίων στο Sergiev Posad-6 έχει δώσει νέα πνοή σε ένα στρατιωτικό συγκρότημα που για χρόνια θεωρούνταν μια “νεκρή” κληρονομιά του σοβιετικού παρελθόντος της Ρωσίας. Το Sergiev Posad-6, το οποίο βρίσκεται περίπου 100 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Μόσχας, δημιουργήθηκε από τον Κόκκινο Στρατό τη δεκαετία του 1950 ως μία από τις «κλειστές» στρατιωτικές πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης, που περικλείονταν γύρω από απόρρητα εργοστάσια και ερευνητικά κέντρα για πυρηνικά, χημικά και βιολογικά όπλα, με αυστηρά περιορισμένη πρόσβαση, περιλαμβάνοντας και απαγόρευση σε ξένους επισκέπτες.

Το οχυρωμένο συγκρότημα, αρχικά γνωστό ως Zagorsk-6, χτίστηκε στα περίχωρα του Sergiev Posad, μιας πόλης 110.000 κατοίκων. Μέσα στα τείχη, ζούσαν έως και 6.000 επιστήμονες και μέλη των οικογενειών τους, σε κρατικά διαμερίσματα με παιδικές χαρές και τουλάχιστον ένα σχολείο.

Μία από τις ρωσικές στρατιωτικές μονάδες που λειτουργούν στο Sergiev Posad, το 48ο Κεντρικό Ινστιτούτο Επιστημονικής Έρευνας, τελεί υπό κυρώσεις από τις ΗΠΑ για φερόμενη συμμετοχή σε παράνομες δραστηριότητες όπλων, συμπεριλαμβανομένης της συνδρομής στην ανάπτυξη χημικών όπλων που χρησιμοποιήθηκαν στην απόπειρα δολοφονίας του Σεργκέι Σκριπάλ.

Οι δορυφορικές εικόνες φανερώνουν ανακατασκευή της ζώνης των πολιτικών εγκαταστάσεων του συγκροτήματος, όπου διαμένουν οι επιστήμονες, με την κατασκευή νέας δομής που ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2022 και ανακαινίσεις ενός υφιστάμενου κτιρίου το καλοκαίρι του 2024.

Παράλληλα, αναφορές σε ρωσικά μέσα ενημέρωσης και σε μελέτες της μεταψυχροπολεμικής εποχής υποδηλώνουν ότι το κέντρο συνέχισε να διεξάγει έρευνες σε λοιμώδεις ασθένειες ακόμα και μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Το 2020, οι επιστήμονες του Sergiev Posad-6 βοήθησαν στην ανάπτυξη του εμβολίου Sputnik-V κατά του COVID-19.

Ωστόσο, τα περισσότερα από όσα συμβαίνουν εκεί παραμένουν κρυφά. Το Sergiev Posad-6 είναι μία από τις τρεις ρωσικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις που δεν παραχώρησαν ποτέ πρόσβαση σε διεθνείς εμπειρογνώμονες κατά τη δεκαετία του 1990, όταν η Μόσχα προσπαθούσε να διασφαλίσει ότι τα όπλα και τα εξαρτήματα της σοβιετικής εποχής δεν θα κλαπούν.

Αμερικανοί αναλυτές των μυστικών υπηρεσιών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι στις εγκαταστάσεις του Sergiev Posad-6 διατηρούνται ακόμη κατεψυγμένες συλλογές ιών που μελετήθηκαν και δοκιμάστηκαν κατά τη σοβιετική περίοδο.

Στη διακοπή της συνεργασίας τους με τον συγγραφέα Αριέλ Λεκαδίτη προχωρούν οι Εκδόσεις Αρμός, όπως ανακοίνωσαν σε ανάρτησή τους στα social media.

Συγκακριμένα, οι Εκδόσεις έβαλαν τέλος στη συνεργασία τους με τον συγγραφέα, μετά από ένα χυδαίο tweet του τελευταίου στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, που αφορούσε τον πόλεμο στη Γάζα.

Ο Αριέλ Λεκαδίτης είχε δημοσιεύσει μια φωτογραφία με βομβαρδισμένα κτίρια και συντρίμμια στη Γάζα, πανηγυρίζοντας για την καταστροφή και τον όλεθρο που εκτυλίσσεται στην περιοχή, η οποία μετρά κάθε μέρα νεκρούς.

Στην ανακοίνωσή τους, οι Εκδόσεις Αρμός υπογραμμίζουν πως το περιεχόμενο της ανάρτησης του συγγραφέα “έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες” τους και πως “αποστασιοποιούμαστε πλήρως από τις εκφρασθείσες απόψεις του κ. Λεκαδίτη”.

Η ανακοίνωση των Εκδόσεων Αρμός

“Οι Εκδόσεις Αρμός ανακοινώνουν τη διακοπή της συνεργασίας τους με τον συγγραφέα Αριέλ Λεκαδίτη.

Η απόφαση αυτή ελήφθη μετά τις πρόσφατες δημόσιες χυδαίες αναρτήσεις του συγγραφέα, το περιεχόμενο των οποίων έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες των Εκδόσεων Αρμός. Ο εκδοτικός μας οίκος, με μακρά παράδοση στον χώρο του ελληνικού βιβλίου, δεσμεύεται στην προώθηση του πολιτισμού και του εποικοδομητικού διαλόγου.

Με σεβασμό στην πνευματική μας κληρονομιά και στο αναγνωστικό μας κοινό, δηλώνουμε κατηγορηματικά πως αποστασιοποιούμαστε πλήρως από τις εκφρασθείσες απόψεις του κ. Λεκαδίτη“.

"Η ζωγράφος Δον Κιχώτης"

Κάτια Βαρβάκη

«Φυσάει ο Χρόνος στα Όνειρα»

Εγκαίνια 1η Νοεμβρίου 2024

Γκαλερί Αστρολάβος Δεξαμενή

Η διακεκριμένη ζωγράφος Κάτια Βαρβάκη παρουσιάζει από την 1η Νοεμβρίου 2024 στην γκαλερί Αστρολάβος τη νέα συναρπαστική ενότητα έργων της με τον αινιγματικό, ανοιχτό σε ενδοσκοπική θέαση και ερμηνεία τίτλο «Φυσάει o Χρόνος στα Όνειρα».

Η Ίρις Κρητικού Αρχαιολόγος, Ιστορικός της Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης σημειώνει χαρακτηριστικά:

“Στις περισσότερες ενότητες της δουλειάς της, η Κάτια Βαρβάκη επανέρχεται στο θέμα της αειφόρου νεότητας, θίγει τον χρόνο που περνά, τις εποχές που αλλάζουν. Ακόμη και εάν οι εικόνες της αφορούν σε ειδυλλιακά φυσικά τοπία, άλλοτε κενά από ανθρώπινη παρουσία και άλλοτε κατοικημένα από παιδιά, νύμφες, νεράιδες και νέα κορίτσια, γνωρίζουμε σε βάθος πόσο την απασχολεί η επερχόμενη μεταβολή της τρυφερής αυτής ώρας, η Άνοιξη ως συνθήκη αιμάσσουσα, πολύτιμη αλλά συχνά ρευστή και τραυματική.

Το πέρασμα στην Τρίτη ηλικία, που συμπίπτει με το πέρασμα της ζωγράφου στην δεύτερη ενηλικίωση και την εν δυνάμει αυτογνωσία, την έχει επίσης απασχολήσει καθώς μας έχει χαρίσει έναν σπουδαίο σχετικό εικονογραφικό κύκλο.

Στα έργα της ζωγράφου εικονίζονται παιδιά που δεν θέλουν να μεγαλώσουν, ενήλικες που θα ήθελαν να ξαναγίνουν παιδιά. Μικρά ενορχηστρωμένα θαύματα συντελούνται πίσω από γυάλινους διάφανους τοίχους, δέντρα μπλε θροΐζουν σε κάμπους άγνωστους, ένας μικρούλης κουρασμένος δράκος αποκοιμιέται τρυφερά και μια Αλίκη μας καλεί σε νέα χώρα θαυμάτων. Στα διάστικτα ετούτα από πυκνά επεισόδια παλίμψηστα πεδία με τα μαγικά ιπτάμενα χαλιά-κήπους, τις ευρηματικές καλειδοσκοπικές διαφάνειες και τα τολμηρά αιωρούμενα χρώματα που συνδέονται με επίπονα επάλληλα σχεδιάσματα, εκτοξεύοντας μωβ, γαλανούς και ρόδινους παφλασμούς εναιωρούμενης ύλης, συναντούμε και γευόμαστε απαλά την άλλη διάσταση των πραγμάτων. Το πέρασμα σε ένα λιβάδι ονείρων, κεντημένο με άγνωστα παραμύθια, μυστικούς γρίφους και χειροποίητα παιδικά αθύρματα, σπαρμένο με λεπτή σκόνη εξαίσιας δαντελωτής μνήμης και συντελεσμένου μα ωσεί παρόντος χρόνου.

Τα έργα της Βαρβάκη, ακολουθούν αόρατα πεφταστέρια, αναστρέφοντας την ειμαρμένη του Χρόνου, αναποδογυρίζοντας την κλεψύδρα της λογικής, ανατρέποντας τη νενομισμένη παραδοχή των πραγμάτων, εισχωρώντας κρυφά στο τούνελ του Ασπροκούνελου, κλιμακώνοντας την παιδική ενηλικιωμένη επιθυμία, αναζωογονώντας την χαμένη εγγενή τρυφερότητα. Η μεταβατική διάφανη ύλη τους, με διαίσθηση σχεδόν μεταφυσική, με απαράμιλλη χάρη και πληθωρικό ζωγραφικό ταλέντο, θωπεύει το ορατό, κελεύει το αόρατο”.

Info

Εγκαίνια: 1η Νοεμβρίου 2024, 20.00 – 22. 30 μμ

Γκαλερί Αστρολάβος στη Δεξαμενή στο Κολωνάκι
Ωράριο έκθεσης: Τρίτη με Παρασκευή 12 - 4 μμ και 5 μμ - 8 μμ Σάββατο 11 πμ - 3 μμ

Ποια είναι η Κάτια Βαρβάκη

Η Κάτια Βαρβάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Από το 1986 μέχρι το 1991 σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, με δασκάλους τον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη και τον Δημήτρη Μυταρά, από όπου αποφοίτησε με άριστα 30/30. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητήριου Ελλάδας.

Έχει πραγματοποιήσει 18 ατομικές εκθέσεις. Το 1991 στην Αθήνα στην Γκαλερί «Ώρα», Νέοι Δημιουργοί. Το 1993 στην Κύπρο, Λευκωσία, στην Γκαλερί «OPUS». Το 1994 στην Θεσσαλονίκη στην Γκαλερί «Anny Balta». Το 1995 στον Πειραιά, στην Γκαλερί «Αστρολάβος». Το 1997 στην Αθήνα στην Γκαλερί «Espace Kreonidis». Το 1997 στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Hilton, «Αrt Café». Το 1997στην Κρήτη, στο Ρέθυμνο, στην Γκαλερί «Δίμιτο». Το 1998 στην Κύπρο, στην Λευκωσία, στην Γκαλερί «OPUS». Το 1998 στην Χαλκίδα, στην Γκαλερί «Τesserα». Το 2000 στην Αθήνα, στο Κολωνάκι, στην Γκαλερί «Αστρολάβος». Το 2002 στην Ζάκυνθο, στην Γκαλερί «Κρύπτη». Το 2006 στην Αθήνα, στο Κολωνάκι, στην Γκαλερί «Αστρολάβος Art life». ΟΙΚ -Υ -ΜΑΤΑ. Το 2008 στα Ιωάννινα, στην Γκαλερί «Αμυμώνη». Το 2009 στα Μέγαρα, Πολιτιστικό Κέντρο «Θέογνης». Το 2010 στην Αλεξανδρούπολη, στην γκαλερί «Art gallery». Το 2014 στην Αθήνα, στο Κολωνάκι, στην Γκαλερί «Αστρολάβος». Τόπος εκεί. Το 2015 στην Κεφαλονιά, στο Αργοστόλι, στο Ξενοδοχείο «Μουίκης», Ουτοπίες ονείρων. Το 2016 στην Άνδρο, Ξενοδοχείο Αneroussa, Υδάτινες ιστορίες

Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο, στο Κάιρο, στην Ρωσία, στην Γενεύη και στην Κύπρο.

Μπροστά σε μια απρόσμενη εικόνα βρέθηκαν φέτος τα μέλη της σπηλαιολογικής ομάδας του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου (ΕΟΣ) Καβάλας 1933 στην ετήσια εξερεύνηση που πραγματοποίησαν στο μη επισκέψιμο τμήμα του σπηλαίου των πηγών του ποταμού Αγγίτη.

Με έκπληξη διαπίστωσαν πως η στάθμη του νερού στο μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο της Ελλάδας, είναι η ιδιαίτερα χαμηλή, «η χαμηλότερη των τελευταίων ετών», όπως τονίζουν χαρακτηριστικά και στην ανακοίνωσή τους.

Συνολικά δεκατρία μέλη, σπηλαιολόγοι του Ε.Ο.Σ Καβάλας 1933, μετά από άδεια, που ευγενικά τους παραχώρησε η Εφορία Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας Βόρειας Ελλάδας βρέθηκαν στο μη επισκέψιμο τμήμα του σπηλαίου «Πηγών Αγγίτη» (Μααράς), που τροφοδοτείται υδρολογικά, τόσο από το Μενοίκιο όρος όσο και τις καταβόθρες του λεκανοπεδίου του Κάτω Νευροκοπίου.

Η στάθμη του νερού στο μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο της Ελλάδας, είναι η ιδιαίτερα χαμηλή

«Στα αξιοσημείωτα της επίσκεψης – εξερεύνησης, πέρα από τις μεγάλες και εντυπωσιακές σε διαστάσεις και σπηλαιοθέματα αίθουσες, είναι η πιο χαμηλή στάθμη νερού που έχουμε παρατηρήσεις όλα αυτά τα χρόνια των επισκέψεών μας. Η μείωση αυτή οφείλεται στις αυξημένες θερμοκρασίες και τις μειωμένες βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις, δείγμα προφανώς των δεινών, που οι αλόγιστες ανθρώπινες παρεμβάσεις προκαλούν στους καρστικούς υδροφορείς και το παγκόσμιο κλίμα», επισημαίνεται στη σχετική ανακοίνωση.

Οι σπηλαιολόγοι του Ε.Ο.Σ. Καβάλας 1933 πραγματοποιούν τακτικές εξερευνήσεις στο μη επισκέψιμο τμήμα στο σπήλαιο του Αγγίτη, στο οποίο δεν έχουν πρόσβαση οι χιλιάδες επισκέπτες που συρρέουν όλο τον χρόνο για να θαυμάσουν από κοντά αυτό το μοναδικό μνημείο της φύσης. Ωστόσο, το μη επισκέψιμο τμήμα θεωρείται ακόμα πιο εντυπωσιακό για όσους έχουν το προνόμιο να το δουν από κοντά.

Δυστυχώς, η σημερινή εικόνα του παραποτάμιου σπηλαίου είναι αποκαρδιωτική

Το σπήλαιο του Αγγίτη βρίσκεται 23 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Δράμας, στην κοινότητα Κοκκινογείων του δήμου Προσοτσάνης και είναι το μόνο εκμεταλλεύσιμο ποτάμιο σπήλαιο στην Ελλάδα.

Το φυσικό περιβάλλον εντυπωσιάζει τον επισκέπτη, ενώ οι καταρράχτες που σχηματίζονταν μέσα στο φαράγγι όταν υπήρχε επάρκεια νερού δημιουργούσαν μια ατμόσφαιρα μοναδικής φυσικής ομορφιάς.

Δυστυχώς, η σημερινή εικόνα του παραποτάμιου σπηλαίου είναι αποκαρδιωτική για όσους το είχαν επισκεφθεί στο παρελθόν και σήμερα αντικρίζουν ένα σχεδόν στεγνό φυσικό τοπίο.

Κ. Παπαδόπουλος: «Χρειάζονται χιόνια για να εμπλουτιστεί ο υδροφόρος ορίζοντας»

«Τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια είναι η πρώτη φορά που η στάθμη του ποταμού έπεσε τόσο χαμηλά», τονίζει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, προϊστάμενος του τμήματος Πολιτισμού – Τουρισμού του δήμου Προσοτσάνης, που διαχειρίζεται το σπήλαιο του Αγγίτη. «Η εικόνα είναι στενάχωρη», συνεχίζει, «και χωρίς το νερό το φυσικό τοπίο του σπηλαίου και του περιβάλλοντα χώρου έχει μεταβληθεί. Είναι μεγάλη, μάλιστα, η έκπληξη εκείνων των επισκεπτών που έχουν έρθει ξανά στο σπήλαιο και θυμόνται το νερό να αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο και σήμερα διαπιστώνουν πως το νερό είναι πραγματικά ελάχιστο».

Το σπήλαιο του Αγγίτη, βέβαια, παραμένει ένα εντυπωσιακό μνημείο της φύσης. Ωστόσο, η έλλειψη νερού αποτελεί ένα στοιχείο καθοριστικό. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως αυτό δημιουργήθηκε από τη διάβρωση των ασβεστολιθικών πετρωμάτων του Φαλακρού Όρους. Σε ένα ταξίδι 12 χλμ. που αρχίζει εδώ και χιλιάδες χρόνια από τις καταβόθρες της κλειστής λεκάνης του Νευροκοπίου, όπου συγκεντρώνεται το νερό από τα χιόνια του χειμώνα και τις βροχές, μεταφέρεται ο υγρός θησαυρός μέχρι τη δραμινή πεδιάδα.

Το σπήλαιο, βέβαια, παραμένει ένα εντυπωσιακό μνημείο της φύσης. Ωστόσο, η έλλειψη νερού αποτελεί ένα στοιχείο καθοριστικό

Ο κ. Παπαδόπουλος υπογραμμίζει πως δεν αρκούν μόνο οι βροχές για να εμπλουτιστεί ο υδροφόρος ορίζοντας, πρέπει να υπάρξουν ικανές χιονοπτώσεις ώστε να ποτιστεί η γη και να γεμίσουν ξανά οι υπόγειες φυσικές δεξαμενές.

   Αύξηση 18% στην επισκεψιμότητα του σπηλαίου του Αγγίτη

Το σπήλαιο του ποταμού Αγγίτη παρέμενε συνήθως κλειστό τρεις με τέσσερεις μήνες τον χρόνο, γιατί ανέβαινε η στάθμη του ποταμού και ήταν δύσκολη η πρόσβαση.

«Οι καιρικές συνθήκες επηρεάζουν καθοριστικά την πρόσβαση στο ποτάμιο σπήλαιο», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Παπαδόπουλος και προσθέτει: «συνήθως είναι ανοιχτό εννέα με δέκα μήνες τον χρόνο.

Υπήρχε μια χρονιά που το σπήλαιο έμεινε κλειστό εφτά ολόκληρους μήνες, καθώς οι βροχοπτώσεις ήταν πολλές, με αποτέλεσμα να μην κατέβει για καιρό η στάθμη του ποταμού. Επιπλέον, οι χιονοπτώσεις επηρεάζουν το σπήλαιο, αφού με το λιώσιμο του χιονιού σχηματίζονται μεγάλες ποσότητες νερού που το διαπερνούν, βρίσκοντας διέξοδο στον κάμπο.

Το σπήλαιο έχει την μοναδική ικανότητα να αναγεννάται από μόνο του. Το γεγονός ότι κάποιους μήνες τον χρόνο είναι κλειστό και δεν υπάρχει καμία ανθρώπινη παρουσία διατηρεί τη φυσική ισορροπία του». Το 2024, το σπήλαιο δεν έκλεισε καθόλου αφού η στάθμη του νερού ήταν χαμηλή, οπότε μπορούσε να παραμένει επισκέψιμο ολόκληρο τον χρόνο.

Έχουν εξερευνηθεί 12 χιλιόμετρα

Για πρώτη φορά το 1978 Έλληνες και Γάλλοι σπηλαιολόγοι καταδύθηκαν στο νερό και προχώρησαν στα πρώτα 500μ. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν εξερευνηθεί περίπου 12 χλμ. και έχουν χαρτογραφηθεί 10 χλμ. διαδρομής. Από το 2000, που ξεκίνησε η λειτουργία του σπηλαίου, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα πρώτα 500 μέτρα. Το σπήλαιο του ποταμού Αγγίτη ποταμού αποτελεί ένα εντυπωσιακό μνημείο της φύσης. Χιλιάδες χρόνια μετά παραμένει ένα ενεργό και δραστήριο σπήλαιο. Ο επισκέπτης γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της δημιουργίας ενός σταλαχτίτη ζώντας από κοντά το μεγαλείο της φύσης.

Αυτός είναι και ο λόγος που τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι το επισκέπτονται και το θαυμάζουν από κοντά. Ο κ. Παπαδόπουλος τονίζει «ότι τη φετινή χρονιά, η επισκεψιμότητα παρουσίασε αύξηση της τάξης του 18%. Μάλιστα, είχαμε και ξένους τουρίστες, που βρέθηκαν για πρώτη φορά στην περιοχή της Δράμας και το επισκέφθηκαν».

Τρία χρόνια συμπληρώνονται την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου από τον θάνατο του λιμενεργάτη Δημήτρη Δαγκλή εν ώρα εργασίας στην προβλήτα ΙΙ της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά και οι συνάδελφοί του, μέλη του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, εργαζόμενοι στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ,  προχωρούν σε 24ωρη απεργία, έπειτα από απόφαση της σημερινής Γενικής Συνέλευσης.

Οι λιμενεργάτες με την απεργία τους τιμούν τη μνήμη του συναδέλφου τους, παράλληλα όμως διεκδικούν την υπογραφή νέας ΣΣΕ και μέτρων ασφάλειας και υγιεινής. Στις 10 το πρωί θα πραγματοποιηθεί απεργιακή συγκέντρωση στο ΣΕΜΠΟ, στο μνημείο του Δημήτρη Δαγκλή.

«Δεν θα αφήσουμε να συνεχιστεί η εργοδοτική ζούγκλα που οδηγεί σε εργοδοτικά εγκλήματα λόγω έλλειψης μέτρων υγεία και ασφάλειας. Εδώ και τώρα να συσταθούν και να διευρυνθούν ελεγκτικές μικτές επιτροπές που θα ελέγχουν τις παραβάσεις στα μέτρα υγείας και ασφάλειας στο σύνολο των δραστηριοτήτων των εργασιών που εκτελούνται στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ. Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας για να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια και να γυρνάμε υγιείς στις οικογένειές μας», τονίζει η ΕΝΕΔΕΠ.

FLOW από τον Αλέξανδρο Μιχαήλ

Long duration performance στον δημόσιο χώρο

24 – 27 Οκτωβρίου 2024 | Διασταύρωση Λ. Στρατού & Αγγελάκη,

στο πλαίσιο του 59^ου Φεστιβάλ Δημητρίων

Στις 24, 25, 26 και 27 Οκτωβρίου πραγματοποιείται ο δεύτερος και τελευταίος κύκλος της δράσης «FLOW | Long duration performance στον δημόσιο χώρο» του καλλιτέχνη Αλέξανδρου Μιχαήλ, με το σημείο να μεταφέρεται από τις Ομπρέλες Ζογγολόπουλου στη Διασταύρωση Λ. Στρατού με Αγγελάκη. Ο πρώτος κύκλος του FLOW ήταν μια μοναδική εμπειρία για το κοινό της Θεσσαλονίκης, που είχε την ευκαιρία να ανακαλύψει πόσο σημαντικό είναι το «τώρα», χωρίς το χθες και το αύριο, να καλωσορίσει την αβεβαιότητα της ζωής και να απολαύσει στιγμές γαλήνης και σύνδεσης με τον περιβάλλοντα χώρο, τους ανθρώπους και την πόλη. Οι αντιδράσεις του κόσμου που ήρθε σε επαφή με το FLOW ήταν εντυπωσιακές, ενώ την «παράσταση» έκλεψαν τα μικρά παιδιά με τις αθώες απορίες τους: «Είναι άνθρωπος ή ρομπότ; Μήπως είναι από το διάστημα;»

Η long duration performance FLOW είναι μια σωματική εξερεύνηση της διαλεκτικής έντασης του μέσα και του έξω, του ιδιωτικού και του δημόσιου. Αυτοπεριοριζόμενος σε ανοιχτή σφαιρική αρχιτεκτονική δομή σε δύο πολυσύχναστα σημεία της Θεσσαλονίκης, σαν σε αντεστραμμένο panopticon, ο καλλιτέχνης μετατρέπει τον εαυτό του σε έκθεμα, σε ζωντανό γλυπτό που κινείται σε αέναη ροή, αλλάζοντας διαρκώς, αργά αλλά σταθερά, σχήμα(τα). Συνδυάζοντας την εκπαίδευσή του στη μιμοδυναμική, το σωματικό θέατρο και τον χορό με την εμπειρία του ως μοντέλο για καλλιτέχνες, αφήνει το σώμα του να κινηθεί μόνο του, σαν σε ελεύθερο συνειρμό, χωρίς συνειδητή εμπλοκή, μπαίνοντας σε κατάσταση ενιαίας ρευστότητας όπου όλα ενώνονται: μέσα και έξω, πάνω και κάτω, περιβάλλον και εαυτός. Πρόκειται για μια σωματική και πνευματική δοκιμασία καταβύθισης και ανάδυσης, η οποία εμπνέεται από την προσωκρατική φιλοσοφία και τις διαβατήριες τελετές για να μας υπενθυμίσει ότι η μόνη σταθερά στον φυσικό κόσμο, στη ζωή και στην ανθρώπινη εμπειρία είναι η διαρκής αλλαγή.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύλληψη – Επιτέλεση: Αλέξανδρος Μιχαήλ

Σχεδιασμός παραστατικού χώρου: Φώτης Σαγώνας

Σχεδιασμός κοστουμιού: Μαρία Καραδελόγλου

Κατασκευή σφαίρας: Γιάννης Παπαδόπουλος – Χριστόφορος Τρυφίδης (Metalleio Metalleio)

Κεντρική φωτογραφία: Χρήστος Κυριαζίδης

Τεκμηρίωση (φωτογραφίες & βίντεο): Μηνάς Τσιτσής

Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου

Παραγωγή: vatiras

Συμμετοχή στο 59^ο Φεστιβάλ Δημητρίων

Με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ημέρες, ώρες, τοποθεσία Flow:

24-25-26 Οκτωβρίου 2024, 16:00-19:00 & 27 Οκτωβρίου 2024, 15:00-18:00 | Διασταύρωση Λ. Στρατού & Αγγελάκη

Αναλυτική παρουσίαση Flow: https://e-dimitria.gr/ekdhlwseis/flow-long-duration-performance-ston-dimosio-choro/

Ακολουθήστε τον οργανισμό vatiras στα social media:

Facebook: vatiras.skg

Instagram: __vatiras__