Η κατάντια της κοινωνίας μας είναι άνευ προηγουμένου.
- Από την μία οι "κυρ-Παντελήδες" (άντρες και γυναίκες) που περιμένουν πως και πως να βγει κάθε φορά και κάτι επίμαχο, για να τους δοθεί η ευκαιρία να δείξουν "ηθική ανωτερότητα" επειδή αυτοί σπεύδουν να ενταχθούν στους πειθήνιους αμνούς, ενώ οι άλλοι είναι τα ατίθασα ερίφια.
- Από την άλλη η χαιρεκακία για τον άλλον, αν δεν συμφωνούσε με την δική μας οπτική γωνία και τελικά έπαθε κάτι κακό...
Ποιος χαίρεται με αυτού του είδους τους διχασμούς;
Μήπως κάποιος από τα δύο μέρη; Οχι βέβαια! Η όποια χαρά τους είναι γηπεδικού τύπου (θέλουν να κερδίσει η "ομάδα" τους) και προσωρινή.
Αλλοι χαίρονται, που συνεχίζουν ανενόχλητοι να αρμέγουν και τους δύο και να εξουσιάζουν και τους δύο, όσο αυτοί τρώγονται μεταξύ τους...
Στην παρούσα περίπτωση, οι μόνοι που έχουν αληθινή χαρά είναι:
1) η πολιτική εξουσία, που ενίσχυσε την επιβολή της πάνω στο λαό και
2) οι γιατρέμποροι και φαρμακέμποροι, που φούσκωσαν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, με το να σιγοντάρουν τους πρώτους.
Οι δημοσιογράφοι και μέλη Δ.Σ. του thePressProject, Νάντια Ρούμπου και Μηνάς Κωνσταντίνου καταγγέλλουν την «απροειδοποίητη και αναιτιολόγητη καταγγελία της σύμβασή μας -κατ’ εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη- από ένα καθεστώς συγκεντρωτισμού, αυταρχισμού, απαξιωτικών συμπεριφορών και προσωπικής αυτοπροβολής, χωρίς να προηγηθεί καμία συλλογική απόφαση».
Διαβάστε ολόκληρη την καταγγελία, όπως αυτή δημοσιεύθηκε από τους καταγγέλοντες δημοσιογράφους:
«Την περασμένη εβδομάδα μας επιδόθηκε η απροειδοποίητη και αναιτιολόγητη απόλυσή μας από τη διοίκηση του ThePressProject.
Τον Νοέμβριο του 2018, η πίστη μας στο όραμα για ένα διαφορετικό υπόδειγμα μέσου ενημέρωσης και για την ανεξάρτητη, αδέσμευτη και υποστηριζόμενη αποκλειστικά από τους αναγνώστες ερευνητική δημοσιογραφία που ονειρευόμασταν, μας οδήγησε να περιβάλλουμε με εμπιστοσύνη, καλή πίστη και δημιουργικό πάθος συγκεκριμένα πρόσωπα και να βάλουμε μαζί τους την υπογραφή μας στο καταστατικό του ThePressProject της μετά Εφήμερου εποχής.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής ο κόσμος βρέθηκε δίπλα μας, πίστεψε και μας έδωσε τα φτερά να ζήσουμε την πραγματοποίηση αυτών των συναρπαστικών ιδεών, ως υπερήφανοι εργαζόμενοι και ως μέτοχοι της εταιρείας.
Σήμερα, τρία χρόνια μετά από το ξεκίνημα αυτή της πορείας και πέντε χρόνια από την ημέρα που ο Κώστας Εφήμερος μας υποδεχόταν στα γραφεία του Μεταξουργείου ως απλούς εργαζόμενους, λαμβάνουμε την απροειδοποίητη και αναιτιολόγητη καταγγελία της σύμβασή μας -κατ’ εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη- από ένα καθεστώς συγκεντρωτισμού, αυταρχισμού, απαξιωτικών συμπεριφορών και προσωπικής αυτοπροβολής, χωρίς να προηγηθεί καμία συλλογική απόφαση. Μεγάλες ιδέες, μικροί άνθρωποι.
Προφανώς και η απόλυση δύο δημοσιογράφων μέσα στο ζοφερό μηντιακό τοπίο δεν αποτελεί είδηση. Ωστόσο, αποφασίσαμε να την δημοσιοποιήσουμε καθώς αυτή η τελευταία εξέλιξη έρχεται να επισφραγίσει μία σειρά αποφάσεων και συμπεριφορών που πλήττουν την ίδια την ουσία και τον προσανατολισμό του εγχειρήματος. Οι ιδέες δεν πεθαίνουν, τις είδαμε να ζουν και θα συνεχίσουν να μας κινούν. Καλή τύχη και καλή δύναμη».
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, εξαιτίας της ειδικής βαρύτητας που έχει πολιτικά η θρησκευτική δεξιά, το θέμα των αμβλώσεων είναι ένα από τα πλέον διαφιλονικούμενα. Αυτό εξηγεί συχνά και τις έντονες διαιρέσεις των πολιτικών ανάμεσα στους υποστηρικτές του δικαιώματος στην έκτρωση (Pro Choice) και τους υποστηρικτές της απαγόρευσης (Pro Life). Μεγάλο μέρος των Ρεπουμπλικάνων επενδύουν ιδιαίτερα στο αίτημα να απαγορευτούν οι αμβλώσεις, ιδίως σε Πολιτειακό επίπεδο, και υπάρχει ένα μεγάλο φάσμα οργανώσεων που δραστηριοποιούνται.
Ο στόχος όλων αυτών είναι μια ιστορική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που αφορούσε την υπόθεση Roev. Wade το 1973. Η απόφαση αναγνώριζε ότι είναι θεμελιώδες δικαίωμα μιας γυναίκας να αποφασίζει εάν θα κρατήσει ένα παιδί ή θα κάνει άμβλωση. Τεχνικά η υπόθεση αφορούσε το εάν οι νόμοι του Τέξας που απαγόρευαν τις περισσότερες αμβλώσεις είναι συνταγματικοί και η πλειοψηφούσα άποψη ήταν ότι δεν ήταν. Η απόφαση στηρίχτηκε σε μια επέκταση του δικαιώματος στην ιδιωτικότητα (privacy) όπως το συνήγαγε από μια πρόβλεψη της 14ης Τροποποίησης του Συντάγματος των ΗΠΑ.
Στη βάση αυτής της απόφασης επιτράπηκαν πλήρως οι αμβλώσεις κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης, στο δεύτερο τρίμηνο μπορούσαν να μπουν περιορισμοί και στο τρίτο τρίμηνο μπορούσαν να απαγορευτούν εκτός από περιπτώσεις κινδύνου για τη ζωή. Αυτές ήταν οι κατευθύνσεις για τις Πολιτειακές νομοθεσίες.
Η απόφαση αυτή μέχρι τώρα δεν έχει ανατραπεί στο Ανώτατο Δικαστήριο και αυτό διαμόρφωνε πάντοτε ένα εμπόδιο στα όρια των περιορισμών που μπορούσαν να επιβληθούν σε Πολιτειακό επίπεδο από τα τοπικά νομοθετικά σώματα.
Τώρα, όμως, το Τέξας προσπαθεί να παρακάμψει ουσιαστικά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Η απόφαση έχει προκαλέσει κύμα διαμαρτυριών από φεμινιστικές οργανώσεις που υποστηρίζουν ότι η απόφαση στερεί από τις γυναίκες το στοιχειώδες δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό ως προς αποφάσεις που αφορούν το ίδιο τους το σώμα.
Διαδήλωση οπαδών της απαγόρευσης των αμβλώσεων
Τι προβλέπει ο νέος νόμος του Τέξας για τις εκτρώσεις
Ο νέος νόμος του Τέξας για τις αμβλώσεις περιλαμβάνει δύο βασικές τομές:
Η πρώτη είναι ότι απαγορεύει όλες τις αμβλώσεις από τη στιγμή που μπορεί να καταγραφεί ο καρδιακός παλμός του εμβρύου. Ο ορισμός που δίνει για αυτόν είναι τέτοιος που ισοδυναμεί με απαγόρευση των εκτρώσεων μετά την 6η εβδομάδα της κύησης, δηλαδή μια περίοδο στην οποία συχνά μια εγκυμοσύνη δεν έχει γίνει αντιληπτή ως τέτοια. Και αυτό γιατί ο υπολογισμός των εβδομάδων της κύησης γίνεται από την τελευταία περίοδο, ουσιαστικά η απαγόρευση ξεκινά ισχύει περίπου δύο εβδομάδες μετά από μια περίοδο που δεν ήρθε, δηλαδή εξαιρετικά νωρίς. Επομένως, ισοδυναμεί με καθολική απαγόρευση των αμβλώσεων.
Η δεύτερη αλλαγή είναι ότι η απαγόρευση αυτή δεν εφαρμόζεται από τις δημόσιες αρχές οποιασδήποτε μορφής. Δηλαδή, δεν είναι μια απαγόρευση που καλούνται να την εφαρμόσουν οι αρχές της Πολιτείας του Τέξας. Και αυτό γιατί σε αυτή την περίπτωση θα ισοδυναμούσε με νομοθετικό περιορισμό της άμβλωσης σε περιθώρια μικρότερα από αυτά που αναφέρει η απόφαση Roev. Wade και άρα θα μπορούσε εύκολα να προσβληθεί ως αντισυνταγματική στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Αντίθετα, την απόφαση καλούνται να την εφαρμόσουν οι ίδιοι οι πολίτες οι οποίοι καλούνται να υποβάλλουν αστικές αγωγές κατά των ανθρώπων που με τον οποιονδήποτε τρόπο βοήθησαν να γίνει μια άμβλωση (δεν επιτρέπεται η αγωγή κατά των ίδιων των εγκύων). Μάλιστα, όχι μόνο καλούνται τρόπον τινά οι πολίτες «να πάρουν το νόμο στα χέρια τους» αλλά υπάρχει και μια ανταμοιβή εάν το κάνουν: αν η αγωγή τους στα δικαστήρια στεφθεί με επιτυχία, τότε οι ενάγοντες θα μπορούν να πάρουν 10.000 δολάρια και τα δικαστικά τους έξοδα.
Γι’ αυτό και πολλοί υποστήριξαν ότι ο νόμος ουσιαστικά καλεί τους πολίτες να φέρονται ως «κυνηγοί επικηρυγμένων» για να μπορέσουν να πάρουν τα 10.000 δολάρια.
Ο νόμος επίσης έχει διάφορες προβλέψεις που θωρακίζουν τους αξιωματούχους του Τέξας έναντι αμφισβητήσεων του νόμου αλλά και αποτρέπουν ακόμη και δικηγόρους να αμφισβητήσουν στα δικαστήρια αυτόν τον νόμο.
Ήδη από την εκκίνηση της εφαρμογής του μειώθηκε σημαντικά ο αριθμός των αμβλώσεων που πραγματοποιούνται στο Τέξας εξαιτίας του φόβου για αγωγές.
Κατακραυγή κατά της στάσης του Ανώτατου Δικαστηρίου
Εναντίον του νόμου υπήρξε προσφυγή αμέσως στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ. Ωστόσο, με ψήφους 5-4 το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή, χρησιμοποιώντας μάλιστα την πρακτική του shadow docket στην οποία δεν υπάρχουν εκτενείς καταθέσεις επιχειρημάτων και αντεπιχειρημάτων ούτε αναλυτική απόφαση του δικαστηρίου, πρακτική που κανονικά αφορά επείγουσες διαδικασίες. Μάλιστα η συγκεκριμένη σύντομη απόφαση δεν είχε καν υπογεγραμμένο σκεπτικό, στοιχείο που σχολιάστηκε ως αποφυγή των δικαστών που υπερψήφισαν να αναλάβουν την ευθύνη της επιχειρηματολογίας. Η απόφαση δεν απαγορεύει άλλες προσφυγές κατά της συνταγματικότητας του νόμου, αλλά προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και για το περιεχόμενο της απόφασης και για τη διαδικασία που επελέγη.
Για πολλούς είναι άλλη μια ένδειξη των αρνητικών επιπτώσεων που είχε το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είχε τη δυνατότητα να υποδείξει 3 δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου στη Διάρκεια της θητείας του, εκμεταλλευόμενος τη Ρεπουμπλικανική πλειοψηφία στη Γερουσία (που είναι το σώμα που εγκρίνει τις προτάσεις για Ανώτατους Δικαστές).
Είναι χαρακτηριστικό ότι η τελευταία εκλογή, αυτή της Δικαστού Έιμι Κόνεϊ Μπάρετ, που διαδέχθηκε την εμβληματική εκπρόσωπο του αμερικανικού δικαστικού φιλελευθερισμού Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπουργκ, ολοκληρώθηκε ελάχιστες μέρες πριν τις Προεδρικές εκλογές του 2020, με πολλούς να υποστηρίζουν ότι εκτός όλων των άλλων ο Τραμπ ήθελε ένα ευνοϊκό Ανώτατο Δικαστήριο σε σχέση με τα ζητήματα αμφισβήτησης του εκλογικού αποτελέσματος.
Ο συντηρητικός προσανατολισμός της τρέχουσας σύνθεσης του Ανώτατου Δικαστηρίου φάνηκε και σε μια άλλη πρόσφατη απόφαση, αυτή που ακύρωνε το προσωρινό «πάγωμα» των εξώσεων που είχε αποφασιστεί της ΗΠΑ για να αντιμετωπιστούν οι κοινωνικές επιπτώσεις από την πανδημία.
Το Τέξας πρωτοπόρο στη συντηρητική νομοθεσία
Η Πολιτεία του Τέξας είναι από αυτές που κατεξοχήν προωθούν τη νομοθετική ατζέντα των Ρεπουμπλικάνων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο τρόπος που προσπαθούν να περιορίσουν το δικαίωμα της ψήφου. Θυμίζουμε ότι στην Αμερική βασικό στοιχείο της ρητορικής του Τραμπ αλλά και της πολιτικής των Ρεπουμπλικάνων είναι η τάση να αντιμετωπίζουν αρνητικά οποιοδήποτε μέτρο αυξάνει τη συμμετοχή στις εκλογές, από την επιστολή ψήφο μέχρι το αυξημένο ωράριο των εκλογικών κέντρων, γιατί θεωρούν ότι αυτό διευκολύνει τα τμήματα του εκλογικού σώματος που δεν ψηφίζουν Ρεπουμπλικάνους (από τις μειονότητες μέχρι τους εργαζόμενους σε δύσκολες βάρδιες).
Έτσι, πρόσφατα το Τέξας πέρασε νέο νόμο που στην πραγματικότητα περιορίζει το δικαίωμα στη ψήφο.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν προσφεύγει κατά της Πολιτείας του Τέξας
Το μεγάλο πρόβλημα από τη νομοθεσία του Τέξας που ουσιαστικά απαγορεύει τις αμβλώσεις και την άρνηση του Ανώτατου Δικαστηρίου να τον απορρίψει ως αντισυνταγματικό, είναι ότι θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα για άλλες Πολιτείες.
Αυτό θα διαμόρφωνε ένα «κύμα» Πολιτειών με Ρεπουμπλικανική πλειοψηφία που θα προσπαθούσαν με αυτό τον τρόπο να ακυρώσουν την απόφαση Roe v. Wade και ουσιαστικά να θέσουν ξανά τις αμβλώσεις εκτός νόμου στις ΗΠΑ.
Τυπικά ο νόμος του Τέξας μπορεί να αμφισβητηθεί ξανά ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου. Αυτό, όμως, θα σήμαινε να υπάρξει μια αγωγή στη βάση του νόμου, αυτή να κριθεί υπέρ του ενάγοντος και ο εναγόμενος να αμφισβητήσει την απόφαση σε όλες τις βαθμίδες δικαστηρίων μέχρι να φτάσει ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου, μια διαδικασία εμφανώς χρονοβόρα κατά τη διάρκεια της οποίας ο νόμος θα παρέμενε εν ισχύ.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης της ομοσπονδιακής κυβέρνησης έχει υποβάλει αγωγή κατά της Πολιτείας του Τέξας σε σχέση με αυτόν τον νόμο, υποστηρίζοντας από το Πολιτειακό νομοθετικό σώμα κινήθηκε «σε ανοιχτή αμφισβήτηση του Συντάγματος».
Η αγωγή υποβλήθηκε στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Ώστιν και κατηγορεί το Τέξας ότι υιοθέτησε μια «χωρίς προηγούμενο» μεθόδευση για να θωρακίσει το νόμο από τυχόν νομικές αμφισβητήσεις με το να μετατρέπει τους πολίτες σε «κυνηγούς των χρημάτων της επικήρυξης» και με το να προσπαθεί να ακυρώσει εκ των προτέρων κάθε δυνατότητα αμφισβήτησης εντός του δικαστικού συστήματος.
Λίγες εβδομάδες μετά τις πλεον καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών, την ώρα που έχουν κλείσει κάμερες και μικρόφωνα, οι κάτοικοι της βόρειας Εύβοιας μετρούν ακόμα τις πληγές τους ζώντας στο απόλυτο γκρίζο, στο οποίο καταδικάστηκε ο τόπος τους για τα επόμενα χρόνια.
Σε μια περιοχή της Ελλάδας, η οποία είχε καταφέρει να κρατήσει ανθρώπους νέους στα χωριά τους, ανθρώπους που ζούσαν από τη ρητίνη, από τα μελίσσια, από την κτηνοτροφία ακόμα και στη δύσκολη δεκαετία της οικονομικής κρίσης, πολλοί σκέφτονται ήδη τη φυγή.
Εχοντας απομείνει με μηδενικά εισοδήματα, χωρίς δουλειά και σε κάποιες περιπτώσεις και χωρίς κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, δε βλέπουν πια μέλλον στον τόπο που τους γέννησε ή – σε άλλες περιπτώσεις – τους φιλοξένησε για δεκαετίες. Το μόνο που περιμένουν είναι η εξειδίκευση των μέτρων που τους αφορούν για να πάρουν μάλλον τη σημαντικότερη απόφαση για τη ζωή τους.
Με το χειμώνα μπροστά, με το βλέμμα στον ουρανό φοβούμενοι για μια βροχή που θα φέρει πλημμύρα καταστρέφοντας και την τελευταία ελπίδα και το καμένο δάσος που η γενιά τους δε θα ρητινεύσει ξανά αφού για να αναγεννηθεί και να ωριμάσει απαιτούνται περί τα 40 χρόνια, δεν κρύβουν ότι η υπομονή τους στερεύει.
rΟ κίνδυνος να ερημώσουν ολόκληρα χωριά, τα οποία μέχρι το καλοκαίρι στηρίζονταν αποκλειστικά στην πρωτογενή παραγωγή ή στις ήπιες μορφές τουρισμού είναι κάτι παραπάνω από ορατός με ορισμένους που είχαν μία εναλλακτική να έχουν ήδη εγκαταλείψει την περιοχή.
Ενας απ' αυτούς ο Ρολάνδος Παύλου, ο οποίος ερχόμενος από την Κύπρο βρήκε στο χωριό Αχλάδι τον «παράδεισο» που αναζητούσε δημιουργώντας εκεί όχι μόνο τη μικρή του επιχείρηση, αλλά και την οικογένειά του. Οταν είδε το σπίτι του και τα χωράφια του, στα οποία καλλιεργούσε αρωματικά φυτά για τα καλλυντικά που έφτιαχνε να γίνονται στάχτη, πήρε τη δύσκολη απόφαση να φύγει και να εξασκήσει το επάγγελμά του ως γιατρός στην Αθήνα.
«Η επιθυμία μου είναι να αποκαταστήσω το σπίτι και να επιστρέψω. Είδα με μεγάλη ελπίδα ότι ορισμένα φυτά που καλλιεργούσα σε ένα τμήμα του κτήματος, από το οποίο πέρασε επιφανειακά η φωτιά, <ξανάδωσαν>. Αυτό μου δίνει ένα κίνητρο επιστροφής, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Πολλά θα εξαρτηθούν από τα μέτρα που θα ανακοινωθούν. Προς το παρόν το τοπίο γύρω είναι σεληνιακό. Η απόλυτη καταστροφή. Δεν είχα άλλη επιλογή. Αλλωστε δεν είχα ούτε που να μείνω. Μέχρι σήμερα δεν έχω πάει ακόμα την κόρη μου να δει από κοντά το σπίτι».
Ο κ. Παύλου είχε έρθει για σπουδές στην Ελλάδα από την Κύπρο. Εγκαταστάθηκε στο Αχλάδι προ 20 ετών παρά το γεγονός ότι έως τότε είχε ζήσει μόνο σε πόλεις. Αρχικά είχε πάει στη βόρεια Εύβοια ως τουρίστας, αλλά αγάπησε τον τόπο. Με την πρώην σύζυγό του αποφάσισαν να ζήσουν στη φύση. Την πρώτη χρονιά νοίκιασαν ένα κτήμα στα Βασιλικά. Στη συνέχεια δημιούργησαν το σπίτι και το εργαστήριο παραγωγής «σπιτικών», φυτικών καλλυντικών στο Αχλάδι. Το προιόν το δημιουργούσαν και το παρακολουθούσαν από το χωράφι μέχρι τη συσκευασία και την πώληση. Από την πρώτη ύλη, την οποία καλλιεργούσαν στο κτήμα τους μέχρι την επεξεργασία του που ολοκλήρωναν στο εργαστήριό τους που βρισκόταν κάτω από το σπίτι τους.
Αν και ο ίδιος είχε μια εναλλακτική, δεν παύει να σκέφτεται τους «ρετσινάδες», τους μελισσοκόμους και τους κτηνοτρόφους του χωριού: «Αυτή τη στιγμή κανείς στο χωριό δεν μπορεί να πει ότι διατηρησε το εισόδημά του. Η οικοδομική δραστηριότητα είχε ατονήσει τα χρόνια της κρισης και όλοι συμπλήρωναν το εισόδημά τους από αγροτικές πηγές. Η νεολαία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα τεράστιο πρόβλημα. Δεν έχουν να ασχοληθούν με τίποτα. Προς το παρόν ίσως απασχολούνται στα προσωρινά αντιπλημμυρικά έργα, αλλά το πρόβλημα θα είναι μακροπρόθεσμο».
Απόγνωση στα χωριά των «ρετσινάδων»
«Το χωριό έχει περίπου 300 μόνιμους κατοίκους. Εκτός των συνταξιούχων είναι σχεδόν όλοι ρητινοκαλλιεργητές και περίπου 2% - 3% είμαστε κτηνοτρόφοι. Ήμαστε ένα ζωντανό χωριό με νέους ανθρώπους. Να φανταστείτε ότι στο Δημοτικό μας φοιτούν 21 παιδάκια. Τώρα τι κάνουμε...» επισημαίνει ο πρόεδρος της κοινότητας, Βασίλης Χριστοδούλου.
Για πολλούς από τους ρητινοκαλλιεργητές, αυτή είναι ακόμα μία φορά που καλούνται να ξεκινήσουν από την αρχή καθώς είτε προέρχονται από οικογένειες απολυμένων είτε ήταν οι ίδιοι τότε νεαροί εργαζόμενοι στο εργοστάσιο του Σκαλιστήρη στο Μαντούδι, το οριστικό κλείσιμο του οποίου τη δεκαετία του ΄90 μετέτρεψε την περιοχή σε θύλακα ανεργίας με ποσοστό που έφτανε το 75%!
«Ο λόγος που έμειναν στην περιοχή ήταν τα πεύκα και η ρητίνη, αλλά πλέον με όλα τα πεύκα καμένα βρίσκονται σε απόγνωση, ζουν σε απόλυτη ανασφάλεια χωρίς να ξέρουν τι θα τους ξημερώσει αύριο. Ημαστε το πρώτο χωριό στην Ελλάδα στην παραγωγή ρητίνης με 700 τόνους από έναν τόπο με 300 κατοίκους. Ολοι περιμένουμε το πρόγραμμα να δούμε τι είναι και πότε θα ξεκινήσει» λέει ο κ. Χριστοδούλου.
Προσωρινά οι κάτοικοι του χωριού απασχολούνται στις εργασίες κοπής των πεύκων εκατέρωθεν της κεντρικής επαρχιακής οδού: «Αλλά κι αυτή είναι μια εργολαβία που σε λίγες ημέρες τελειώνει. Πολλές οικογένειες σκέφτονται ήδη να φύγουν».
Μόνο στον δήμο Μαντουδίου – Λίμνης - Αγίας Άννας ο αριθμός των ανέργων φτάνει αυτή τη στιγμή τα 800 άτομα, όπως εξηγεί στο «ethnos.gr» ο δήμαρχος, Γιώργος Τσαπουρνιώτης: «Φοβόμαστε την ερήμωση. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος. Οι άνεργοι ρητινοκαλλιεργητές στο δήμο μας είναι 310. Με τους μελισσοκόμους και τους κτηνοτρόφους ξεπερνάμε τους 500 και αν συνυπολογίσουμε και όσους έχασαν τις δουλειές τους από τον κλάδο του τουρισμού, μιλάμε για 800 ανέργους μόνο σε ένα δήμο».
Αυτό, στο οποίο ελπίζουν, είναι το πρόγραμμα της 7ετούς κοινωφελούς εργασίας, το οποίο έχει ήδη εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, αν και τους προβληματίζει το ότι δεν έχει εξειδικευτεί τίποτα περαιτέρω: «Αναμένουμε διότι από τα λόγια στην πράξη υπάρχει απόσταση. Πρωταρχικό μέλημα να μη φύγει κόσμος από δω γιατί ήδη αρκετοί σκέφτονται τη φυγή» λέει ο κ. Τσαπουρνιώτης προσθέτοντας ότι ο Σταύρος Μπένος, ο οποίος έχει τεθεί επικεφαλής του σχεδίου για την ανασυγκρότηση της βόρειας Εύβοιας και βρεθηκε για αρκετές ημέρες στην περιοχή την περασμένη εβδομάδα, έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του.
Η παράμετρος «μένουμε στον τόπο μας» και το ανθρώπινο δυναμικό αποτελούν και έναν από τους βασικούς πυλώνες του σχεδίου που παρουσίασε ο κ. Μπένος, ο οποίος μάλιστα ονόμασε και τον πρόεδρο των ρητινοκαλλιεργητών, Βαγγέλη Γεωργαντζή σύμβουλό του.
Το «ethnos.gr» επικοινώνησε με τον κ. Μπένο προκειμένου να αποσαφηνιστούν οι προθέσεις ως προς την επαγγελματική αποκατάσταση των πολιτών στις πληγείσες περιοχές. Ωστόσο ο ίδιος επεσήμανε ότι όλα τα ζητήματα ακόμα μελετώνται από τους συνεργάτες του και θα ανακοινωθούν όταν θα υπάρχουν ολοκληρωμένες προτάσεις.
Σε 40 χρόνια ξανά δυνατότητα ρητίνευσης στο καμμένο δάσος
Τη διερεύνηση από την Πολιτεία της δυνατότητας ρητίνευσης σε δάση σε νοτιότερες περιοχές της Εύβοιας ή ακόμα και νησιών όπως η Σκιάθος και η Σκόπελος προτείνει ο επίκουρος καθηγητής Δασολογιας του ΔΠΘ, Γιώργος Κοράκης.
«Οι άνθρωποι είχαν αυτήν την παραδοσιακή ασχολία, την οποια δεν είχαν αφήσει όπως συνέβη σε άλλες περιοχές, για παράδειγμα στα Μέγαρα, στα Γεράνεια Ορη. Κάποιοι οικισμοί ήταν 100% εξαρτώμενοι από την παραγωγή της ρητίνης και ίσως και καυσοξύλου. Είχε καλή ποιότητα, είχε καλή ποσότητα. Μπορεί να γίνει μια προσπάθεια αυτοί οι άνθρωποι να ρητινεύσουν νοτιότερα στο δάσος του Προκοπίου ανάμεσα στην Κύμη, το Προκόπι και τη Δίρφη. Υπάρχουν πευκοδάση που χωρούν κάποιους απ΄αυτούς – αν και όχι όλους - να μετακινηθούν νοτιότερα. Αυτά τα ενδεχόμενα πρέπει να εξεταστούν σοβαρά από την Πολιτεία. Θα μπορούσε να γίνει σχετικά γρήγορα σε συνεννόηση με τους δασοκτήμονες και τη Δασική Υπηρεσία καθώς υπάρχουν δημόσια και ιδιωτικά δάση» επισημαίνει ο ίδιος στο «ethnos.gr» συμπληρώνοντας μετά την περιοδεία του στην περιοχή πως η καταστροφη αγγίζει 19 χωριά με πολλούς κατοίκους να έχουν απομείνει πλέον με μηδενικό εισόδημα.
Για το δάσος που κάηκε ο κ. Κοράκης επισημαίνει ότι επρόκειτο για ένα ώριμο και ιδιαίτερα παραγωγικό δάσος, το οποίο όχι μόνο δεν είχε εξαντλήσει το ποσοστό της παραγωγής του, αλλά είχε χαλέπιο πεύκη σε μεγάλη έκταση και καλή ηλικία και θα μπορούσε να αποδώσει ακόμα περισσότερο. Πλέον όμως θα χρειαστούν δεκαετίες για να επανέλθει στο σημείο αυτό: «Το δάσος σταδιακά θα αναγεννηθεί. Για να έχει τη διάμετρο που απαιτείται ώστε να κάνεις μέτωπο ρητίνευσης όμως, θα απαιτηθούν τουλάχιστον 30 χρόνια ίσως και 40. Στο ίδιο δάσος θα μπορέσει να ασχοληθεί η επόμενη γενιά ρητινοπαραγωγών» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Δεδομένης της πρωτοφανούς καταστροφής και της ανάγκης πολλά πράγματα να επανεκκινήσουν από την αρχη, ο καθηγητής του ΔΠΘ υπογραμμίζει ότι αυτό είναι μια ευκαιρία να γίνει προσπάθεια δημιουργίας σταθμού εκμετάλλευσης της ρητίνης και επιτόπου με στόχο να μην ακολουθήσουν τα χωριά της περιοχής την πορεία ορεινών χωριών της Ελλάδας που κάποτε είχαν 200 οικογένειες και πλέον έχουν 10 ανθρώπους, όπως λέει: «Να μη φεύγει το προιόν αυτό χωρίς προστιθέμενη αξία για προορισμούς εκτός Εύβοιας ώστε να γίνεται αλλού η επεξεργασία και η μεταπώλησή του. Θα μπορούσε να γίνει κάποια μονάδα επεξεργασίας ώστε να αυξηθεί η πρόσοδος, ακολούθως να αυξηθεί το κατά κεφαλήν εισόδημα των απασχολουμένων και να αμβλυνθούν οι συνέπειες της καταστροφής. Να ακολουθηθεί ένα νέο μοντέλο εκμετάλλευσης που θα είναι πιο κάθετο και δε θα αφορά μόνο τη συλλογή κι εξαγωγή από την Εύβοια».
Σύμφωνα με την ενημέρωση που είχε ο ίδιος από το Δασαρχείο Λίμνης, για τη μετάβαση στην επόμενη μέρα το ιδανικό σε πρώτη φάση είναι να ενισχυθούν τα δασαρχεία, να εκπονήσουν με αυτεπιστασία τα αντιπλημμυρικά έργα για την προστασία των οικισμών αλλά και τα αντιδιαβρωτικά για την προστασία του οικοσυστήματος απασχολώντας τον ντόπιο πληθυσμό ως δασεργάτες σε πρώτη φάση για φέτος.
Στη συνέχεια οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούσα να δουλέψουν στις συμπληρωματικές φυτεύσεις όπου χρειαστεί να βοηθηθεί η φυσική αναγέννηση του δάσους, ενώ ορισμένοι θα μπορούσαν να απασχοληθούν και σε βάθος 10ετίας στην «καλλιέργεια» του νέου δάσους για να προστατευτεί από εξωτερικούς παραγοντες και να αυξηθεί. Πρόκειται γι΄αυτό που οι δασολόγοι ονομάζουν καθαρισμούς και αφορά μια πρώτη αραίωση: «Οι κινήσεις αυτες θα βοηθούσαν τους μεγαλύτερους να συμπληρώσουν τα ένσημα που τους λείπουν και να αποτελέσουν μια γέφυρα μέχρι τη συνταξιοδότησή τους» τονίζει ο κ. Κοράκης.
1821-2021:Τα 200 χρόνια από τη συμβολή των Ελλήνων της Διασποράςστην αφύπνιση του έθνους και την έναρξη της Επανάστασης
τιμά ηΈνωση Ανταποκριτών Ελληνικού Τύπου Εξωτερικού (ΕΑΕΤΕ)
Η Ένωση Ανταποκριτών Ελληνικού Τύπου Εξωτερικού (ΕΑΕΤΕ), με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, θα πραγματοποιήσειεπετειακή εκδήλωση στις 15 Σεπτεμβρίου 2021, στις 19:00, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
«Ο στόχος της εκδήλωσής μας είναι διπλός. Από τη μία, να τιμηθούν οι Έλληνες της Διασποράς που συνέβαλαν στη μεταφορά των ιδεών του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού στην Ελλάδα, στην αφύπνιση του έθνους και την έναρξη της Επανάστασης του 1821. Από την άλλη, να γιορτάσουμε μία σημαντική επέτειο για την ΕΑΕΤΕ, που έχει ήδη συμπληρώσει οκτώ (8) δεκαετίες επιτυχημένης παρουσίασης και δράσεων από την ίδρυσή της», αναφέρει, με αφορμή την εκδήλωσηη Πρόεδρος της Ένωσης, κα Ρούλα Σκουρογιάννη.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, θα τιμηθούν δύο εξαίρετοι Έλληνες επιστήμονες που τιμούν τον Ελληνισμό σε όλο τον κόσμο: ο κορυφαίος Αστροφυσικός και Ακαδημαϊκός, κ. Δημήτρης Νανόπουλος, και ο διακεκριμένος Γενετιστής και Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, κ. Στυλιανός Αντωναράκης. Και οι δύο κορυφαίοι Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού έχουν αφήσει ισχυρό παγκόσμιο αποτύπωμα στην επιστημονική κοινότητα.
Επίσης, θα τιμηθεί εκ μέρους των Ελλήνων ανταποκριτών του εξωτερικού, που συνεχίζουν τη μακρά παράδοση της διάχυσης των σημαντικών ειδήσεων της χώρας μας παγκοσμίως και της προβολής της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό, ο ανταποκριτής τουANT1 &REALFMστο Λονδίνο, Ισαάκ Καριπίδης.
Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα της Γεν. Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του υπουργείου Εξωτερικών, της Περιφέρειας Αττικής και της Επιτροπής «Ελλάδα 2021».
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την Περιφέρεια Αττικής για τη χορηγική στήριξη της εκδήλωσης.
Η Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου, είναι μια ιδιαίτερη μέρα για τα πρωτάκια, τους μαθητές που θα περάσουν για πρώτη φορά το κατώφλι της Α Δημοτικού και θα καθίσουν στα θρανία του νέου τους σχολείου.
Οι αλλαγές για τα μικρά μας είναι μεγάλες και, συχνά, λυγίζουν υπό το βάρος ενός άγχους που μια μέρα θα τους φαίνεται ανούσιο, αλλά εκείνη τη μέρα μπορεί να γίνει συντριπτικό. Αν έχετε πρωτάκια, το κλειδί είναι να είστε ψύχραιμοι και να έχετε αφιερώσει λίγο χρόνο στη προετοιμασία του παιδιού για το ταξίδι που μόλις ξεκινά.
Όπως τονίζει “Πρωτάκια όλου του κόσμου ενωθείτε ! Και ξεπεράστε το άγχος και την ανησυχία σας με απλές μικρές συμβουλές και τεχνικές! Που πριν πάρω πρώτη φορά Α’ δημοτικού δεν είχα καν σκεφτεί πόσο σημαντικές μπορεί να αποβούν για την καλή προσαρμογή των μικρών μας φίλων στο σχολείο. Καλή αρχή , κυρίως στα πρωτάκια που βουτάνε στα βαθιά!“.
ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ 5 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ Α ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
Υπάρχουν κάποια παιδιά που θα έρθουν στο σχολείο με το ίδιο περσινό παντελόνι κι ας είναι πια ξεθωριασμένο και στενό…
Υπάρχουν κάποια παιδιά που θα έχουν την ίδια κασετίνα,την ίδια τσάντα αλλά και τα ίδια όνειρα,τα ίδια χαμόγελα με πέρυσι…
Υπάρχουν κάποια παιδιά που θα κοιτούν με λαχτάρα το θερμοθάλαμο του κυλικείου αλλά δε θα μπορούν να αγοράσουν κάτι από εκεί…
Υπάρχουν κάποια παιδιά που δε θα τα συνοδεύσει η μητέρα τους γιατί εκείνη “ταξίδεψε” νωρίς και τώρα τα καμαρώνει απ’τον ουρανό…
Υπάρχουν κάποια παιδιά που θα έρθουν στο σχολείο με ένα κενό στην ψυχή γιατί οι γονείς τους δε μοιράζονται πια το ίδιο σπίτι κι ίσως δε μιλιούνται καν μεταξύ τους…
Υπάρχουν κάποια παιδιά που δε βρίσκουν εύκολα παρέα και συνήθως τα συναντάς μόνα και σκυθρωπά σε μια γωνιά της σχολικής αυλής…
Υπάρχουν κάποια παιδιά που ήρθαν από άλλη πόλη ή χώρα και στο παιδικό τους μυαλό φωλιάζει ο τρόμος μπροστά στο άγνωστο περιβάλλον…
Υπάρχουν κάποια παιδιά που δυσκολεύονται να αφομοιώσουν γνώσεις αλλά έχουν υψηλή συναισθηματική ευφυΐα,ενσυναίσθηση κι ευγένεια στη συμπεριφορά τους…
Υπάρχουν κάποια παιδιά διαφορετικά,με ιδιαιτερότητες που γίνονται συχνά αντικείμενο χλευασμού και κοροϊδίας…
Υπάρχουν κάποια παιδιά ίσως πιο ατίθασα και ζωηρά απ’τα υπόλοιπα που μπλέκουν σε καβγάδες και που δεν πήραν όση αγάπη χρειάζονταν απ’το σπίτι και δεν τα συμβούλεψε ποτέ κανείς…
ΟΛΑ τα παιδιά αξίζουν τη σκέψη μας αλλά και μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά…
Τους φαίνεται αδιανόητη η ανθρώπινη ανάγκη του να μην κρύβεσαι και να αναγκάζεσαι να κάνεις αισθητή την παρουσία σου.
Να αγωνίζεσαι -με όλες τις υπερβολές του κόσμου- για να μην είσαι “αόρατος’’.
Να χρειάζεται ακόμα και να “ενοχλήσεις”, για το μίνιμουμ δικαίωμα της αποδοχής και των δικαιωμάτων που για όλους τους υπόλοιπους φαντάζουν δεδομένα.
Για το "έγκλημα" του ν' αγαπάς και να ηδονίζεσαι.
Το Athens Pride, με όλες τις παθογένειες που μπορεί να έχει ένα κίνημα, είναι αυτό που πρέπει να είναι. Μια γιορτή ορατότητας, μια εκδήλωση διαμαρτυρίας, ένα ξέσπασμα υπερβολής. Κάτι που αφορά πολύ παραπάνω από τους συμμετέχοντες, αυτούς κυρίως που κάνουν πως δεν βλέπουν ή δεν κάνουν απολύτως τίποτα.
«Δε χρειάζεται να μας επιδεικνύουν τις διαστροφές τους», λένε.
Λες και υπάρχει μεγαλύτερη διαστροφή, πιο εμφανής προσβολή της αξιοπρέπειας του ατόμου –γυναικών και ανδρών- από τις πατριαρχικές νόρμες, «την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα του λαού μας».
Από τη ζούγκλα και την ανθρωποφαγία του alt-right νεοφιλελευθερισμού που έχει επιστρέψει πιο διψασμένος για αίμα από ποτέ (και ήδη επιχειρεί pink washing μπαλωματάκια για να μακιγιάρει το πρόσωπο του τέρατος)
Από τις μαθητικές παρελάσεις.
Τους παπάδες να τσαλαβουτάνε παιδιά σε κολυμπήθρες για να τα αναγνωρίσουν από την "στάμπα" στον παράδεισο.
Το ότι εξακολουθούμε να ζούμε στη χώρα όπου οι ομοφυλόφιλοι, οι διεμφυλικοί, οι non-binary, οι intersex κ.λπ., είναι «ανώμαλοι», ενώ είναι "φυσιολογικό" για παράδειγμα, γενειοφόροι άντρες με μαύρα χρυσοποίκιλτα φουστάνια, που ραντίζουν ανήλικα παιδάκια με ένα ματσάκι βασιλικού, βουτηγμένο σε νερό βρύσης, μέσα σε εκπαιδευτικές δομές;
Το σημερινό -και όσα Athens Pride έχουν προηγηθεί- είναι από τα πιο "φυσιολογικά" πράγματα που μπορούν να συμβούν αυτή τη στιγμή, σε αυτή τη χώρα.
4 άτομα έμαθαν τυχαία, μετά από την κλήτευση του ενός, ότι καλούνται να δώσουν υποχρεωτικά δείγμα DNA στην ΕΛ.ΑΣ., χάρη σε μια ασύνδετη σύνδεση που έκανε η αστυνομία ανάμεσα στην κατάληψη της πρυτανείας του ΕΜΠ τον Νοέμβριο του 2020 στην οποία συμμετείχαν, με μια «επίθεση κατά αστυνομικών» που έγινε τον Δεκέμβριο του 2014. Όταν οι περισσότεροι ήταν ανήλικοι και κάποιοι ζούσαν εκτός Αθήνας
(Αναδημοσίευση από το omniatv με την άδεια του συντάκτη)
Τα δείγματα DNA είναι από τα πιο προσφιλή «στοιχεία» των διωκτικών αρχών και, ιδίως, της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας (ΔΑΕΕΒ, λεγόμενη και «αντιτρομοκρατική»). Πρόκειται για έναν επιστημονικοφανή τρόπο να παρουσιαστεί κάτι ασαφές ως βέβαιο και να κατασκευαστούν στοιχεία εναντίον προσώπων, ομάδων, πολιτικών χώρων ή και απλά ολόκληρων περιοχών, ανάλογα με τους στόχους της ΕΛ.ΑΣ.
14 κλητεύσεις για υποχρεωτική λήψη δείγματος DNA
14 άτομα έμαθαν τυχαία, μετά από την κλήτευση του ενός, ότι καλούνται να δώσουν υποχρεωτικά δείγμα DNA στην ΕΛ.ΑΣ., χάρη σε μια ασύνδετη σύνδεση που έκανε η αστυνομία ανάμεσα στην κατάληψη της πρυτανείας του ΕΜΠ τον Νοέμβριο του 2020 στην οποία συμμετείχαν, με μια «επίθεση κατά αστυνομικών» που έγινε τον Δεκέμβριο του 2014. Όταν οι περισσότεροι ήταν ανήλικοι και κάποιοι ζούσαν εκτός Αθήνας.
Μιλήσαμε με 4 από τους 14 κλητευθέντες για αναγκαστική λήψη DNA. Στη συνέντευξη εκθέτουν τόσο τα ίδια τα γεγονότα, όσο και τα πολιτικά συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτή την καινοτομία της ΕΛ.ΑΣ.
Η εμμονή της ΕΛ.ΑΣ. με το DNA
Η παρουσίαση ενός δείγματος DNA ως στοιχείου ταυτοποίησης και όχι αποκλεισμού υπόπτου – όπως είναι η κοινή πρακτική διεθνώς – αποσκοπεί στην εκμετάλλευση της άγνοιας των περισσότερων δικαστικών για τη μοριακή βιολογία και τον τρόπο που λαμβάνονται και εξετάζονται τα δείγματα αυτά. Έτσι, είναι εξαιρετικά πιθανό οι δικαστές να «πειστούν» από την συνοδευτική έκθεση της ΕΛ.ΑΣ. ή από την κατάθεση ενός ειδικού που εργάζεται στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών (ΔΕΕ) της ΕΛ.ΑΣ.
Παρ’ όλα αυτά, αρκετές υποθέσεις για τις οποίες συνέταξε τη δικογραφία η ΔΑΕΕΒ με ραχοκοκκαλιά τα «δείγματα DNA» κατέρρευσαν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα την τελευταία δεκαετία: η σκευωρία κατά του Τάσου Θεοφίλου, που κόστισε 5 χρόνια φυλάκισης πριν την τελεσίδικη και αμετάκλητη αθώωση, η υπόθεση της Ηριάννας που κόστισε ένα έτος φυλάκισης πριν την αθώωση και οι διώξεις εναντίον των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής που κόστισαν χρόνια δικαστικής ομηρίας πριν την απαλλαγή τους.
Στην Ελλάδα δεν προβλέπεται νομικά κάποια «τράπεζα δειγμάτων DNA», ωστόσο η διαχείριση των όποιων δειγμάτων συλλέγει η ΕΛ.ΑΣ. είναι απόλυτα αδιαφανής. Οι νομικές διαδικασίες που μπορεί να ακολουθήσει κάποιο άτομο, από το DNA του οποίου η αστυνομία κατέχει δείγμα, είτε για να ζητήσει την καταστροφή του είτε απλώς για να ενημερωθεί για την διατήρηση ή μη του δείγματος, είναι εξαιρετικά χρονοβόρες και με αμφίβολα αποτελέσματα.
Ακούστε τη συνέντευξη που έδωσαν 4 από τους 14 κλητευθέντες για αναγκαστική λήψη DNA στο omniatv:
Ένας άνδρας, 55 ετών από το Κρυονέρι, ο οποίος είχε υποστεί σοβαρά εγκαύματα στην πρόσφατη πυρκαγιά της Βαρυμπόμπης, απεβίωσε χθες, Σάββατο 11/9, έπειτα από 38 ημέρες νοσηλείας στο ΚΑΤ, σύμφωνα με πληροφορίες του zougla.gr.
Ο άτυχος άνδρας είχε σπεύσει μαζί με δύο ακόμα άτομα, να διασώσουν τα ζώα του ενός, που βρίσκονταν στα βασιλικά κτήματα. Τα κατάφεραν, όμως δυστυχώς η πύρινη λαίλαπα τους έπιασε στον δρόμο, και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το αγροτικό όχημα στο οποίο επέβαιναν, στην περιοχή της Δροσοπηγής. Οι τρεις άνδρες βρήκαν καταφύγιο σε μια οικοδομή, όμως η φωτιά πέρασε από το σημείο προκαλώντας σοβαρά εγκαύματα και στους τρεις.
Στη συνέχεια, οι άνδρες εντοπίστηκαν από την πυροσβεστική και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με σοβαρά εγκαύματα.
Σημειώνεται ότι η κατάσταση του 55χρονου το τελευταίο διάστημα έδειχνε να βελτιώνεται, δυστυχώς όμως απεβίωσε, βυθίζοντας στη θλίψη τους οικείους του.
Ο ιδιοκτήτης των ζώων πήρε εξιτήριο από το ΚΑΤ πρόσφατα, ενώ ο δεύτερος άνδρας παραμένει νοσηλευόμενος μέχρι και σήμερα.
