Το σύννεφο καπνού έχει αγγίξει τα εννέα χιλιόμετρα ύψους

Το ηφαίστειο της Αίτνας ξύπνησε και πάλι: από τον νοτιοανατολικό κρατήρα του πύρινου γίγαντα της Σικελίας βγαίνει καπνός, ενώ εκτοξεύθηκαν, επίσης, θραύσματα από πυρακτωμένα πετρώματα και περιορισμένη ποσότητα λάβας.

Μέχρι στιγμής, η λειτουργία του αεροδρομίου της πόλης της Κατάνης (η οποία βρίσκεται κοντά στην Αίτνα) δεν έχει επηρεασθεί, ενώ το σύννεφο καπνού έχει αγγίξει τα εννέα χιλιόμετρα ύψους.

Η στάχτη κάλυψε μπαλκόνια και δρόμους της γύρω περιοχής, ιδίως στα χωριά Τζάρε, Φονρνάτσο, Ριπόστο και Μασκάλι.

Πρόκειται για χωριά τα οποία δεν είχαν ακόμη καταφέρει να καθαρίσουν αποτελεσματικά τους δρόμους τους από την στάχτη των εκρήξεων που σημειώθηκαν τις περασμένες εβδομάδες.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Χθες το ΥΠΕΞ εδέησε μετά από μήνες να κάνει διάβημα στην Τουρκία για τα όσα πράττει με τα αλιευτικά της σκάφη στο Αιγαίο! Από εκείνη την ώρα οι τηλεοράσεις “ανακάλυψαν” τις προκλήσεις των Τούρκων και “παίζουν” το θέμα το οποίο αγνοούσαν τουλάχιστον από τον περασμένο Ιούλιο, για να μην πάμε πιο πίσω χρονικά!

Τα τουρκικά αλιευτικά όλο το καλοκαίρι ήταν παντού! Ακόμη και στα Κύθηρα! Οι κάτοικοι έστελναν φωτογραφίες με τουρκικά αλιευτικά και κανένας δεν ασχολήθηκε στην Αθήνα! Ήταν το με το ζόρι “γαλήνιο καλοκαίρι” που ήθελε η κυβέρνηση; Ήταν κάτι άλλο; Από κάπου πάντως είχε “πέσει γραμμή” το θέμα των τουρκικών προκλήσεων με τα αλιευτικά να “θαφτεί” . Και “θάφτηκε”.

Τώρα το…ανακάλυψαν.

21 Αυγούστου: Η ομάδα ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ δημοσιοποιεί βίντεο από τις προκλήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο. ΕΔΩ

Στις 24 Αυγούστου ο βουλευτής Δωδεκανήσων του ΣΥΡΙΖΑ Νεκτάριος Σαντορινιός θέτει το θέμα της ανεξέλεγκτης δράσης των τουρκικών αλιευτικών στο Αιγαίο. Ακόμη περιμένει απάντηση.ΕΔΩ

17 Αυγούστου: Το Militaire δημοσιεύει ρεπορτάζ για την έξοδο 103 αλιευτικών των Τούρκων στο Αιγαίο!ΕΔΩ

2 Αυγούστου: Ρεπορτάζ για 88 τουρκικά αλιευτικά στο Αιγαίο! ΕΔΩ

30 Ιουλίου: Ρεπορτάζ για προώθηση μεταναστών με την κάλυψη τουρκικών αλιευτικών. ΕΔΩ

15 Ιουλίου: Τουρκικά αλιευτικά σε Σέριφος-Σύρο! ΕΔΩ

14 Ιουλίου: Τουρκικά αλιευτικά στα Κύθηρα!!! Ρεπορτάζ ΕΔΩ

12 Ιουλίου: Χάρτες με τις πορείες των τουρκικών αλιευτικών στα Κύθηρα!!! ΕΔΩ

10 Ιουλίου: Κάτοικοι φωτογραφίζουν τουρκικά αλιευτικά 600 μέτρα από το Καψάλι στα Κύθηρα!!! Οι φωτογραφίες ΕΔΩ

9 Ιουλίου: Τουρκικά αλιευτικά ΕΔΩ

6 Ιουλίου: Τουρκικό δίχτυ με αλιευτικά στο Αιγαίο! ΕΔΩ

21 Μαίου: Ο ΣΥΡΙΖΑ ρωτά την κυβέρνηση τι συμβαίνει με τα αλιευτικά των Τούρκων. Απάντηση καμία. ΕΔΩ

Ο 20χρονος Vinessen Magon από τη χώρα Μαυρίκιος ένα νησιωτικό κράτος του Ινδικού ωκεανού ανατολικά της Μαδαγασκάρης αποφασίζει τελικά να εμβολιαστεί. Θέλει να πάει στον δίδυμο αδερφό του στον Καναδά. Χωρίς υγειονομικό διαβατήριο το σχέδιο του ήταν αδύνατο! Αντιτιθέμενος με τον εμβολιασμό, ο νεαρός αποφασίζει να υποταχθεί σε αυτόν τον “εξαναγκασμό”. Εάν υποβληθεί, θα είναι μόνο με το AstraZenecca.

O Γιώργος Σεφέρης παρέμεινε σε ολόκληρη τη ζωή του ένα ελεύθερο πνεύμα, υπηρετώντας την ελεύθερη ποίηση. Από τη δεκαετία του '50 το έργο του Σεφέρη μεταφράστηκε και εκτιμήθηκε στο εξωτερικό. Συνεπεία αυτού ήταν η βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας τον Δεκέμβριο του 1963, «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες», όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας. Κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, έσπασε τη σιωπή του στις 28 Μαρτίου του 1969 και στηλίτευσε τη χούντα με την περίφημη δήλωσή του στο ραδιόφωνο του BBC.

«Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά» τόνισε μεταξύ άλλων.

Στις αρχές Αυγούστου του 1971 ο Γιώργος Σεφέρης εισάγεται στον Ευαγγελισμό και εγχειρίζεται στον δωδεκαδάκτυλο. Θα πεθάνει από μετεγχειρητικές επιπλοκές τα ξημερώματα της 20ης Σεπτεμβρίου του 1971.

Η κηδεία του, δύο ημέρες αργότερα θα λάβει αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Στη νεκρώσιμη πομπή προς το Α' Νεκροταφείο, μπροστά στην Πύλη του Αδριανού, το πλήθος σταματά την κυκλοφορία και αρχίζει να τραγουδά το απαγορευμένο τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Σεφέρη Άρνηση (Στο περιγιάλι το κρυφό, όπως είναι πιο γνωστό). Στις 23 Σεπτεμβρίου, δημοσιεύεται στην εφημερίδα Το Βήμα, το τελευταίο ποίημα του Γιώργου Σεφέρη Επί Ασπαλάθων, που έγραψε στις 31 Μαρτίου 1971 και αποτελεί μία ακόμη καταγγελία κατά της δικτατορίας.

Μερικά από τα πιο αγαπημένα έργα του: 

Ἄρνηση

Στὸ περιγιάλι τὸ κρυφὸ

κι ἄσπρο σὰν περιστέρι

διψάσαμε τὸ μεσημέρι

μὰ τὸ νερὸ γλυφό.

Πάνω στὴν ἄμμο τὴν ξανθὴ

γράψαμε τ᾿ ὄνομά της

ὡραῖα ποὺ φύσηξεν ὁ μπάτης

καὶ σβήστηκε ἡ γραφή.

Μὲ τί καρδιά, μὲ τί πνοή,

τί πόθους καὶ τί πάθος

πήραμε τὴ ζωή μας· λάθος!

κι ἀλλάξαμε ζωή.

Στροφή

Στιγμή, σταλμένη ἀπὸ ἕνα χέρι

ποὺ εἶχα τόσο ἀγαπήσει

μὲ πρόφταξες ἴσια στὴ δύση

σὰ μαῦρο περιστέρι.

Ὁ δρόμος ἄσπριζε μπροστά μου,

ἁπαλὸς ἀχνὸς ὕπνου

στὸ γέρμα ἑνὸς μυστικοῦ δείπνου...

Στιγμὴ σπυρὶ τῆς ἄμμου,

ποὺ κράτησες μονάχη σου ὅλη

τὴν τραγικὴ κλεψύδρα

βουβή, σὰ νὰ εἶχε δεῖ τὴν Ὕδρα

στὸ οὐράνιο περιβόλι.

(συλλογή Στροφή, ὁμώνυμο ποίημα)

Ελένη (απόσπασμα)

Δακρυσμένο πουλί, στὴν Κύπρο τὴ θαλασσοφίλητη

ποὺ ἔταξαν γιὰ νὰ μοῦ θυμίζει τὴν πατρίδα,

ἄραξα μοναχὸς μ᾿ αὐτὸ τὸ παραμύθι,

ἂν εἶναι ἀλήθεια πὼς αὐτὸ εἶναι παραμύθι,

ἂν εἶναι ἀλήθεια πὼς οἱ ἄνθρωποι δὲ θὰ ξαναπιάσουν

τὸν παλιὸ δόλο τῶν θεῶν.

ἂν εἶναι ἀλήθεια

πὼς κάποιος ἄλλος Τεῦκρος, ὕστερα ἀπὸ χρόνια,

ἢ κάποιος Αἴαντας ἢ Πρίαμος ἢ Ἑκάβη

ἢ κάποιος ἄγνωστος, ἀνώνυμος, ποὺ ὡστόσο

εἶδε ἕνα Σκάμαντρο νὰ ξεχειλάει κουφάρια,

δὲν τὄχει μὲς στὴ μοίρα του ν᾿ ἀκούσει

μαντατοφόρους ποὺ ἔρχονται νὰ ποῦνε

πὼς τόσος πόνος τόση ζωὴ

πῆγαν στὴν ἄβυσσο

γιὰ ἕνα πουκάμισο ἀδειανὸ γιὰ μίαν Ἑλένη.

Επί Ασπαλάθων

Ἦταν ὡραῖο τὸ Σούνιο τὴ μέρα ἐκείνη τοῦ Εὐαγγελισμοῦ.

πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη.

Λιγοστὰ πράσινα φύλλα γύρω στὶς σκουριασμένες πέτρες

τὸ κόκκινο χῶμα καὶ οἱ ἀσπάλαθοι

δείχνοντας ἕτοιμα τὰ μεγάλα τους βελόνια

καὶ τοὺς κίτρινους ἀνθούς.

Ἀπόμερα οἱ ἀρχαῖες κολόνες, χορδὲς μιᾶς ἅρπας ποὺ ἀντηχοῦν

ἀκόμη...

Γαλήνη

-Τί μπορεῖ νὰ μοῦ θύμισε τὸν Ἀρδιαῖο ἐκεῖνον;

Μιὰ λέξη στὸν Πλάτωνα θαρρῶ, χαμένη στοῦ μυαλοῦ

τ᾿ αὐλάκια.

Τ᾿ ὄνομα τοῦ κίτρινου θάμνου

δὲν ἄλλαξε ἀπὸ κείνους τοὺς καιρούς.

Τὸ βράδυ βρῆκα τὴν περικοπή:

«τὸν ἔδεσαν χειροπόδαρα» μᾶς λέει

«τὸν ἔριξαν χάμω καὶ τὸν ἔγδαραν

τὸν ἔσυραν παράμερα τὸν καταξέσκισαν

ἀπάνω στοὺς ἀγκαθεροὺς ἀσπάλαθους

καὶ πῆγαν καὶ τὸν πέταξαν στὸν Τάρταρο κουρέλι».

Ἔτσι στὸν κάτω κόσμο πλέρωνε τὰ κρίματά του

Ὁ Παμφύλιος ὁ Ἀρδιαῖος ὁ πανάθλιος Τύραννος

31 τοῦ Μάρτη 1971

Λίγο ἀκόμα

Λίγο ἀκόμα θὰ ἰδοῦμε

τὶς ἀμυγδαλιὲς ν᾿ ἀνθίζουν.

Λίγο ἀκόμα θὰ ἰδοῦμε

τὰ μάρμαρα νὰ λάμπουν,

νὰ λάμπουν στὸν ἥλιο

κι ἡ θάλασσα νὰ κυματίζει.

Λίγο ἀκόμα, νὰ σηκωθοῦμε

λίγο ψηλότερα.

Ὑστερόγραφο

Ἀλλὰ ἔχουν μάτια κάτασπρα χωρὶς ματόκλαδα

καὶ τὰ χέρια τοὺς εἶναι λιγνὰ σὰν τὰ καλάμια.

Κύριε, ὄχι μ᾿ αὐτούς. Γνώρισα

τὴ φωνὴ τῶν παιδιῶν τὴν αὐγὴ

πάνω σὲ πράσινες πλαγιὲς ροβολώντας

χαρούμενα σὰ μέλισσες καὶ σὰν

τὶς πεταλοῦδες μὲ τόσα χρώματα.

Κύριε ὄχι μ᾿ αὐτούς, ἡ φωνή τους

δὲ βγαίνει κἂν ἀπὸ τὸ στόμα τους.

Στέκεται κεῖ κολλημένα σὲ κίτρινα δόντια.

Δική σου ἡ θάλασσα κι ὁ ἀγέρας

μ᾿ ἕνα ἄστρο κρεμασμένο στὸ στερέωμα,

Κύριε, δὲ ξέρουνε πῶς εἴμαστε

ὅ,τι μποροῦμε νὰ εἴμαστε

γιατρεύοντας τὶς πληγές μας μὲ τὰ βότανα

ποῦ βρίσκουμε πάνω σὲ πράσινες πλαγιὲς

ὄχι ἄλλες, τοῦτες τὶς πλαγιὲς κοντά μας,

πῶς ἀνασαίνουμε ὅπως μποροῦμε ν᾿ ἀνασαίνουμε

μὲ μιὰ μικρούλα δέηση κάθε πρωὶ

ποῦ βρίσκει τ᾿ ἀκρογιάλι ταξιδεύοντας

στὰ χάσματα τῆς μνήμης.

Κύριε, ὄχι μ᾿ αὐτούς.

Ἂς γίνει  ἀλλιῶς  τὸ θέλημά Σου.

Στις 8:00 το βράδυ (τοπική ώρα) αναμενόταν να φτάσει στη θάλασσα η λάβα που ελκύεται από το ηφαίστειο Κούμπρε Βιέχα που εξερράγη στο ισπανικό νησί Λα Πάλμα έπειτα από αρκετές ημέρες έντονης σεισμικής δραστηριότητας.

Σύμφωνα με τη δήλωση του περιφερειακού ηγέτη, Άνχελ Βίκτορ Τόρες, «το ηφαίστειο παραμένει ενεργό και θα συνεχίσει να είναι ενεργό για τις επόμενες λίγες ημέρες».

Κίνδυνος για τοξικά αέρια

Το Ινστιτούτο Ηφαιστειολογίας των Καναρίων Νήσων ανακοίνωσε χθες, Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου, ότι όταν η λάβα φθάσει στη θάλασσα, θα μπορούσε να δημιουργήσει τοξικά αέρια, καθώς το τετηγμένο πέτρωμα κρυώνει γρήγορα.

Μάλιστα, ενόψει του ενδεχομένου μείωσης της ορατότητας, οι λιμενικές αρχές απαγόρευσαν σήμερα τον διάπλου πλοίων στην περιοχή, προς το δυτικό τμήμα της νήσου, όπου αναμένεται η λάβα να φθάσει στο νερό. 

Χιλιάδες κάτοικοι εγκατέλειψαν τις εστίες τους

Σημειώνεται ότι το κύμα της λάβας έχει ήδη καταπιεί 20 σπίτια στο χωριό Ελ Πάσο όπως και κάποιους δρόμους.

Νωρίτερα ο δήμαρχος, Σέρχιο Ροντρίγκεθ, δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό TVE ότι η λάβα κατευθύνεται προς το γειτονικό χωριό Λος Λιάνος δε Αριδάνε όπου κινδυνεύουν εκατοντάδες σπίτια.

«Παρακολουθούμε τη ροή της λάβας», εξήγησε.

Οι τοπικές αρχές έχουν απομακρύνει περίπου 5.000 ανθρώπους από τέσσερα χωριά, περιλαμβανομένων των Ελ Πάσο και Λος Λιάνος δε Αριδάνε.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της περιφέρειας των Καναρίων, Άνχελ Βίκτορ Τόρες, δεν θα χρειαστεί να απομακρυνθούν άλλοι κάτοικοι από τα σπίτια τους.

«Η λάβα κινείται προς τις ακτές και οι ζημιές θα είναι μόνο υλικές. Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν περίπου 17 με 20 εκατομμύρια κυβικά μέτρα λάβας», επεσήμανε.

«Μέχρι στιγμής δεν έχουν αναφερθεί τραυματισμοί και δεν θα υπάρξουν εφόσον όλοι συμπεριφερθούν με σύνεση», σχολίασε ο ηφαιστειολόγος Νεμέσιο Πέρεθ.

Με πληροφορίες από: ΑΠΕ

Αποκαλυπτικά για την εργασιακή πραγματικότητα που εδραίωσε με τον νόμο Χατζηδάκη η κυβέρνηση της ΝΔ, είναι τα στοιχεία που έδωσε μιλώντας στο Open o πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό και Τουρισμό (ΠΟΕΕΤ) Γιώργος Χόντζογλου. «Θα κοινοποιήσουμε με εξώδικο την κινητοποίηση της Τετάρτης», είπε ο κ. Χότζογλου, «το εξώδικο θα κοινοποιηθεί στην ψηφιακή πλατφόρμα που έστειλε τα μηνύματα στους 211 συναδέλφους μας για κατάργηση των συμβάσεών τους και μετατροπή τους σε εξωτερικούς συνεργάτες, αλλά και στη ΓΣΕΒΕΕ ως τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο».

Σε μαζική συμμετοχή στη στάση εργασίας την Τρίτη 21 Σεπτέμβρη από τις 10 π.μ. ως τις 3 μ.μ. και στις συγκεντρώσεις των σωματείων των εργαζομένων και των Ενώσεων των νοσοκομειακών γιατρών σε όλη τη χώρα καλεί η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).

Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Η προκλητική κυβερνητική επιμονή στη στοχοποίηση των υγειονομικών - για να συγκαλύψει τις τεράστιες ευθύνες της για τη νέα εξάπλωση της επιδημίας - έχει σαν αποτέλεσμα να τεθούν σε αναστολή εργασίας περισσότεροι από 5.500 εργαζόμενοι, τη στιγμή που τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας στενάζουν κάτω από το βάρος των τραγικών ελλείψεων σε προσωπικό, υποδομές και εξοπλισμό και το δημόσιο σύστημα υγείας «πιέζεται» λόγω της αύξησης των εισαγωγών ασθενών με COVID αλλά και της εκτίναξης της λοιπής νοσηρότητας.

Τα μέτρα που ψηφίστηκαν με προκάλυμμα τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς και με πρόσχημα τα κενά που προέκυψαν εξαιτίας της εφαρμογής του νόμου για την υποχρεωτικότητα, είναι η πρόβα τζενεράλε για το νέο ΕΣΥ.

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τις αναστολές εργασίας για την γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων με ημερομηνία λήξης σε βάρος της μόνιμης εργασίας με πλήρη δικαιώματα, την "αντικατάσταση" μονίμων εργαζομένων με 3μηνίτες, την επιτάχυνση τις προαποφασισμένων ιδιωτικοποιήσεις μιας σειράς υπηρεσιών του δημόσιου συστήματος υγείας.

Στοχοποιεί τους υγειονομικούς που δίνουν 18 ολόκληρους μήνες τη μάχη στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της πανδημίας τη στιγμή που η βασική πηγή διασποράς δεν είναι η ενδονοσοκομειακή. Οι ασθενείς δεν κινδυνεύουν από τους υγειονομικούς. Κινδυνεύουν από την πολιτική της κυβέρνησης που αφήνει το δημόσιο σύστημα υγείας αθωράκιστο, που αρνείται να πάρει μέτρα προστασίας της υγείας τους στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, τις σχολές και τα ΜΜΜ γιατί κοστίζουν στο κράτος και την εργοδοσία.

Συνεχίζουμε, δυναμώνουμε τον αγώνα μας για να επιστρέψουν στη δουλειά οι συνάδελφοι μας που είναι σε αναστολή. Συνεχίζουμε, δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που βάζει στη ζυγαριά του κόστους οφέλους τα δικαιώματά μας και τις ανάγκες των ασθενών μας για τα κέρδη των λίγων. Μπλοκάρουμε τα εγκληματικά σχέδια της κυβέρνησης για το νέο ΕΣΥ.

Όλοι στη στάση εργασίας την Τρίτη 21/9 στις 10:00-15:00 και στις συγκεντρώσεις των σωματείων των εργαζομένων και των Ενώσεων των Νοσοκομειακών Γιατρών σε όλη τη χώρα».

Κινητοποίηση και στάση εργασίας την Τρίτη 21 Σεπτέμβρη

Του Στέλιου Σοφιανού

Οταν το δάσος τους ξαναγίνει πράσινο, θα είναι από καιρό ενήλικα. Προς το παρόν βλέπουν, μυρίζουν, αναπνέουν την καταστροφή και εμείς ελπίζουμε αυτή η πληγή στη φύση και η απώλεια στην καθημερινότητά τους να μην τα πονέσει περισσότερο – αυτά που σε τίποτα δεν φταίνε 

«Μπαμπά, πότε θα ξαναγίνει πράσινο το δάσος για να πάμε πάλι βόλτα;».

Στον δρόμο προς τον αγιασμό, πρώτη ημέρα της νέας σχολικής χρονιάς, η ερώτηση της 7χρονης ήταν μαχαιριά στην καρδιά. Που είχε ήδη αρχίσει να ματώνει (η καρδιά), καθώς ο δρόμος προς το σχολείο «περνάει» από τα πρώτα καμένα.

Τις τελευταίες εβδομάδες απέφευγα να κατευθύνομαι προς τα εκεί, τουλάχιστον υπό το φως της ημέρας. Για κάποιο λόγο θέλω να κάνω ότι δεν υπάρχουν. Και όσο δεν τα βλέπω, «δεν υπάρχουν». Είναι εκεί, όμως. Και τώρα που πηγαίνουμε κάθε πρωί στο σχολείο (όσο, τέλος πάντων, διαρκέσει αυτό), περνάμε μπροστά και δίπλα από εκείνο που έως πριν από 40 ημέρες ήταν ο αμέσως προσιτός «παράδεισος» μας. Τώρα τον κλαίμε, του κάνουμε το μνημόσυνο και ξέρουμε ότι θα ζήσουμε χωρίς αυτόν για… πόσα χρόνια είπες, μπαμπά;

Δεν της είπα. Και τι να της πω; Οτι θα είναι κοντά στα 30, όταν το δάσος ξαναγίνει όπως ήταν (και αν…) και τότε θα με πηγαίνει εκείνη βόλτα; Πώς μπορεί να το ακούσει αυτό ένα παιδί; Και πώς μπορείς να του το πεις; Εδώ καλά καλά δεν το λέμε μεταξύ μας οι μεγάλοι. Γιατί, είπαμε, κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε.

Ομως, εκείνη, ο αδελφός της, τα δεκάδες παιδιά του δημοτικού σχολείου το βλέπουν. Και βλέπουν ότι…

Το δασάκι στο ρέμα, στην άλλη πλευρά του δρόμου, αυτό που «έκοβε» το κρύο τον χειμώνα και έκανε σκιά το καλοκαίρι, δεν υπάρχει πια.

–Το πράσινο «τείχος» γύρω από τα γήπεδα μπάσκετ, τένις και ποδοσφαίρου, επίσης.

–Το πευκόφυτο πάρκο όπου ακούμπαγε η παιδική χαρά «τους», το ίδιο. Εκεί έπαιζαν κρυφτό, εκεί έφτιαχναν σκηνές από τα πεσμένα κλαδιά που άφησε η «Μήδεια» και τις έκαναν καταφύγιο, εκεί φαντάζονταν τον εαυτό τους ήρωα σύγχρονων ή παλαιών παραμυθιών, εκεί τα μεγαλύτερα φλέρταραν ίσως για πρώτη φορά.

Τα βλέπουν, τα μυρίζουν, τα αναπνέουν, τα ζουν. Και παρ’ όλα αυτά, δείχνουν μια εντυπωσιακή ψυχραιμία, τόση που δεν τη βρίσκεις σε εμάς τους μεγάλους, παρά μόνο μπροστά τους.

Γιατί προσπαθούμε να μείνουμε ψύχραιμοι, ελπίζοντας αυτή η πληγή στη φύση και η απώλεια στην καθημερινότητά μας να μην τα πονέσει περισσότερο – αυτά που σε τίποτα δεν φταίνε.

Προσπαθούμε να τους δείξουμε ότι υπάρχουν διέξοδοι: φορτώνουμε πατίνια και ποδήλατα στο αυτοκίνητο και πάμε βόλτες αλλού, μακριά, κάπου όπου το πράσινο είναι περισσότερο από γκρι και μαύρο (σαν να ακούω να σκέφτεστε «ακόμη»…). Και εκείνα, ορμάνε στο άλλο πάρκο και στο άλλο δάσος και με το παιχνίδι τους και το γέλιο τους, μας δανείζουν λίγη από την ψυχραιμία που ώρες ώρες μας λείπει, μας χαλαρώνουν…

Παιδιά που γίνονται «πρόσφυγες» για το παιχνίδι, «μετανάστες» για λίγη χαρά μέσα στη φύση. Υπάρχουν πολύ χειρότερα, θα πείτε, και δικαίως. Αλλοι έχασαν το σπίτι τους, αλλού κάηκαν περιουσίες, άλλοτε είχαμε και παιδιά καμένα, αγκαλιά με τους γονείς, τον παππού και τη γιαγιά – για να μη μιλήσουμε για το δράμα της πραγματικής προσφυγιάς και της αναγκαστικής μετανάστευσης.

Σωστά όλα αυτά, αλλά δεν μπορείς να τα πεις σε ένα παιδί που έχασε το δάσος του. Μπορείς όμως να τα λες στον εαυτό σου, κάθε φορά που φορτώνεις τα ποδήλατα και τα πατίνια στο αυτοκίνητο για τα επόμενα… πόσα χρόνια είπες, μπαμπά;

Πηγή: Protagon.gr

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ- ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

«Θα πάρω χώμα και νερό από τον Ψηλορείτη, να το σκορπίσω να γενεί όλος ο κόσμος Κρήτη». Με αυτό το μότο στην καρδιά της, η Εύα Παρακεντάκη θέλησε να κάνει πράξη την αγάπη της για την Κρήτη και μέσα από ένα πρωτότυπο βιβλίο μαγειρικής. Όλες οι γεύσεις, οι μυρωδιές, τα συναισθήματα από τον «τόπο που δεν γεννήθηκα, αλλά που είμαι σίγουρη ότι θέλω να γεράσω!», όπως η ίδια δηλώνει.

Η Κρήτη των γεύσεων, του έρωτα και της λεβεντιάς καταγράφεται μέσα από 100 συνταγές, κατανεμημένες με μαεστρία στις 4 εποχές του χρόνου, όπως δηλώνει και ο τίτλος του πρωτοποριακού αυτού βιβλίου: «100 Αυθεντικές Κρητικές Συνταγές», διά χειρός Εύας Παρακεντάκη, της μαγείρισσας με κρητική καταγωγή που αποφάσισε να γίνει μόνιμο μέλος της κρητικής οικογένειας, μετακομίζοντας με την οικογένειά της στη μεγαλόνησο του Κρητός και του Δία, της Ρέας και της Αμάλθειας, κι εκεί να μεγαλουργήσει η ίδια ρουφώντας αρχικά κάθε γεύση της ευλογημένης αυτής γης, και τώρα μεταδίδοντάς μας τις γνώσεις της μέσα από αυτόν τον πολυτελή τόμο.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτού του πονήματος είναι τόσο η καταχώρηση των συνταγών στις 4 εποχές του χρόνου, όσο και οι πρόλογοι της συγγραφέως σε κάθε ενότητα, που μας μεταφέρουν στο κρητικό κλίμα κάθε εποχής και στα έθιμά του.

Οι συνταγές παρουσιάζονται λιτά και απέριττα, έτσι ώστε να είναι εφικτή η εκτέλεσή τους ακόμη και από τον πιο ερασιτέχνη, ενώ οι αντίστοιχες υπέροχες έγχρωμες φωτογραφίες που τις συνοδεύουν μας προκαλούν να τις απολαύσουμε.

Ένα βιβλίο μαγειρικής , που δεν μοιάζει με κανένα άλλο, μας κλείνει το μάτι για να το ξεφυλλίσουμε και να λαχταρήσουμε το περιεχόμενό του. Από τις 23 Σεπτεμβρίου σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Creamy W Publications.