του Αλέξανδρου Γιατζίδη M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος (1940-1941)

Στον τομέα της Υγειονομικής Υπηρεσίας, εξαιτίας του αγώνα σε ιδιαίτερα ορεινό έδαφος, αρχικά παρουσιάστηκαν πολλές δυσχέρειες και προβλήματα.
Από την Έκθεση του Διευθυντή της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Τμήματος Στρατιάς Ηπείρου (ΤΣΗ), από τις 18 Δεκεμβρίου 1940 μέχρι τη διάλυσή του, διαβάζουμε:

 

«... Η φύσις του εδάφους και η τακτική του πολέμου ιδίως με τας αεροπορικός επιδρομάς, ως και αι εκτάσεις των τομέων εκάστης μεραρχίας εκώλυον την ταχείαν και έγκαιρον ιατρικήν περίθαλψιν των τραυματιών και ασθενών ...».Στη συνέχεια όμως, για την εξυπηρέτηση των αναγκών του Στρατού ενισχύθηκαν τα στρατιωτικά νοσοκομεία, δημιουργήθηκαν νέα, αναπτύχθηκαν νοσηλευτικοί σχηματισμοί εκστρατείας, ορεινά χειρουργεία, μετακινήθηκαν ανεφοδιαστικά όργανα και συστάθηκαν ειδικά σώματα διακομιδής. Οι διακομιδές πραγματοποιούνταν κατ' ανάγκη τη νύχτα για την αποφυγή των αεροπορικών επιδρομών, με αποτέλεσμα τις γνωστές δυσμενείς επιπτώσεις για τους διακομιζόμενους και το προσωπικό.

Τέλος, η υγειονομική υποστήριξη των μαχομένων υπήρξε αρκετά ικανοποιητική και με τη βοήθεια του Υπουργείου Εθνικής Πρόνοιας, την εθελοντική προσφορά υπηρεσιών των Αδελφών Νοσοκόμων, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, διαφόρων οργανώσεων και συλλόγων και τέλος πολλών επώνυμων και ανώνυμων Ελληνίδων.

  Ένα άλλο σοβαρότατο πρόβλημα που δημιουργήθηκε και στους δύο αντιμαχόμενους εξαιτίας του ορεινού εδάφους, του ύψους του χιονιού και του πολικού ψύχους που επικρατούσε, ήταν τα κρυοπαγήματα που τις περισσότερες φορές προκαλούσαν μεγαλύτερες απώλειες απ' αυτές των σκληρών μαχών (25.000 Έλληνες - 22.000 Ιταλοί παγόπληκτοι). Στην Έκθεση της Διευθύνσεως Υγειονομικής Υπηρεσίας του Γενικού Στρατηγείου αναφέρεται συγκεκριμένα:

 «... Καθ' όλον το εξάμηνον διάστημα διεκομίσθησαν εβδομήντα πέντε χιλιάδες (75.000) σχεδόν τραυματίαι, παγόπληκτοι και ασθενείς ήτοι αναλυτικώς τριάκοντα χιλιάδες (30.000) περίπου τραυματιαι, είκοσι πέντε χιλιάδες (25.000) παγόπληκτοι και είκοσι χιλιάδες (20.000) ασθενείς... ».
Από ελληνικής πλευράς, παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό, το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε με επιτυχία με τη χρήση λιπαντικών ουσιών και ειδικών μάλλινων επιδέσμων και καλτσών, που κατά χιλιάδες οι Ελληνίδες κάθε ηλικίας έπλεκαν και έστελναν στο μέτωπο.

Ο ιατρός Βασίλειος Μαστακούρης του XVα Ορεινού χειρουργείου κατά την περίοδο

Την περίοδο 1940-41 η κάλυψη του Κεντρικού μετώπου από υγειονομικής πλευράς γινόταν κυρίως από τους υγειονομικούς σχηματισμούς που αναπτύχθηκαν στα χωριά Κοσίνα, Πακομίτι, Κούταλι και Λεσκοβίκι Πρεμετής. Στο χειρουργείο παρέμεναν οι ετοιμοθάνατοι, κατόπιν διαλογής. Οι Α΄ τραυματίες και ασθενείς διακομίζονταν αναλόγως του επείγοντος της θεραπείας στο χειρουργικό χειρουργείο του Β’ Σώματος Στρατού στο Λεσκοβίκι. Οι Β’ ανάγκης διακομίζονταν επίσης στο Λεσκοβίκι  και οι Γ’ ανάγκης τραυματίες και ασθενείς στο Νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων.

 

Στις 22 Δεκεμβρίου 1940 στο χωριό Κοσίνα αναπτύχθηκαν το Β1 Πεδινό χειρουργείο, το Β1 Πεδινό νοσηλευτικό τμήμα της XV Μεραρχίας καθώς και το Σ7 Εφεδρο χειρουργικό συνεργείο, στα οποία διακομίζονταν από τους τραυματιοφορείς και τα κτήνη της (μεταγωγικά) οι απώλειες υγείας της, με καιρικές συνθήκες πολύ δυσμενείς και άθλιο οδικό δίκτυο.

Αυτός ο σχηματισμός ήταν ο μεγαλύτερος και ο πιο προωθημένος υγειονομικός σχηματισμός χειρουργικών επεμβάσεων Α’ ανάγκης τραυματιών και ο μεγαλύτερος σχηματισμός  διαλογής και διακομιδής προς τους μετόπισθεν υγειονομικούς σχηματισμούς με τελικό προορισμό το νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων. Στο χειρουργείο παρέμεναν οι ετοιμοθάνατοι, κατόπιν διαλογής. Οι Α΄ τραυματίες και ασθενείς διακομίζονταν αναλόγως του επείγοντος της θεραπείας στο χειρουργικό χειρουργείο του Β’ Σώματος Στρατού στο Λεσκοβίκι. Οι Β’ ανάγκης διακομίζονταν επίσης στο Λεσκοβίκι  και οι Γ’ ανάγκης τραυματίες και ασθενείς στο Νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων. Όλες οι μονάδες αντιμετώπισαν σοβαρές δυσκολίες στο ζήτημα της διακομιδής των απωλειών υγείας. Τα δρομολόγια γίνονταν από δύσβατα μέρη και πολλές φορές αποκλείονταν από τα χιόνια.

Άλλος παράγοντας που επέδρασε δυσμενώς στο δύσκολο έργο των διακομιδών ήταν η ιταλική αεροπορία.

Στις 31 Δεκεμβρίου 1940 βομβάρδισε και πυροβόλησε το χωριό Κοσίνα, όπου ήταν ανεπτυγμένοι οι υγειονομικοί σχηματισμοί των I και XV Μεραρχιών.

 

Το Ελληνικό Ναυτικό το 1940

Κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το Εκπαιδευτικό του Πολεμικού Ναυτικού «Άρης» χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο. Το πλοίο αυτό ναυπηγήθηκε στη Γαλλία το 1926 –27 και ήταν εκτοπίσματος 2.380 τόνων. Διέθετε 110 κλίνες και 3 δωμάτια για τη νοσηλεία Αξιωματικών. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη νοσηλεία ασθενών των Πολεμικών Πλοίων αλλά και για διακομιδές ασθενών και τραυματιών του Στρατού Ξηράς. Για το λόγο αυτό πραγματοποίησε δύο πλόες από το Μεσολόγγι και διακόμισε περί τους 500 ασθενείς και τραυματίες.

Ένα άλλο Πλωτό Νοσοκομείο, με σημαντική προσφορά, ήταν και το «Αττική», χωρητικότητας 2.561 τόνων και δυνάμεως 362 κλινών. Ωστόσο, η προσφορά αυτή σταμάτησε βίαια, όταν στις 11.25 την νύκτα της 11ηςΑπριλίου 1941 κατευθυνόμενο προς τη Σύρο (με σκοπό να αποβιβάσει το Προσωπικό του εκκενωθέντος Νοσοκομείου Δράμας), πλέοντας κατάφωτο και φέρον τα διεθνή χαρακτηριστικά των Π/Ν στο στενό του Καφηρέα, δέχθηκε επίθεση από γερμανικό βομβαρδιστικό αεροπλάνο. Το αποτέλεσμα ήταν να βυθισθεί και τα θύματα να ανέλθουν σε 27. Αριθμός ναυαγών, χρησιμοποιώντας τις σωστικές λέμβους, αποβιβάσθηκαν σε ακτή της Εύβοιας, ενώ άλλος αριθμός ναυαγών περισυλλέχθηκε, το άλλο πρωί, από το Αντιτορπιλλικό Κουντουριώτης. Διευθυντής του Π/Ν «Αττική» ήταν ο Υποπλοίαρχος Ιατρός Θ. Θωμόπουλος.

Την ίδια τύχη είχε και ένα άλλο Πλωτό Νοσοκομείο, το επίτακτο επιβατηγό «Πολικός», το οποίο είχε χωρητικότητα 870 τόνους και διέθετε 200 κλίνες. Στις 23 Απριλίου του 1941, στο λιμένα της Κορίνθου, δέχθηκε επίθεση από σμήνος γερμανικών αεροπλάνων, χωρίς όμως να βυθισθεί. Κάτι όμως που δεν απέφυγε δύο μέρες αργότερα, στο λιμάνι του Πόρου, όταν εκ νέου βομβαρδίστηκε από γερμανικά αεροπλάνα και βυθίστηκε.

 

Αποβίβαση τραυματιών στο λιμάνι του Πειραιά από το μέτωπο του πολέμου

Αναφέρεται επίσης και το επίτακτο επιβατηγό «Έσπερος», το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο και βυθίστηκε στις 21 Απριλίου 1941 έξω από το Μεσολόγγι. Επίσης και το επίτακτο επιβατηγό «Ελληνίς» χωρητικότητας 876 τόνων που χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο 263 κλινών. Ομοίως και αυτό δέχθηκε αεροπορική επίθεση και βυθίστηκε στις 21 Απριλίου πλησίον της Πάτρας. Αναφέρεται ότι ήταν πλήρες τραυματιών πριν βυθισθεί, αλλά χάρη σε υπεράνθρωπες προσπάθειες, κατόρθωσε να προσαράξει και να αποβιβάσει όλους σχεδόν τους διακομισθέντες τραυματίες, ώστε τελικά οι απώλειες να είναι σχετικά ελάχιστες. Την ίδια επίσης ημέρα, εβλήθη από γερμανικά αεροπλάνα και το Π/Ν «Σωκράτης», το οποίο ευρισκόταν αγκυροβολημένο στον όρμο των Αντικυθήρων, και ήταν κι αυτό ένα επίτακτο επιβατηγό πλοίο, που διέθετε 190 κλίνες.

Τέλος, εκτός από τα ανωτέρω, κατά την περίοδο 1940 – 41 ως Πλωτά Νοσοκομεία αναφέρεται, για ιστορικούς λόγους, ότι χρησιμοποιήθηκαν και τα επίτακτα επιβατηγά πλοία «Άνδρος», «Αρντένα», «Αλμπέρτα», «Πύλαρος», «Τήνος», και «Μοσχάνθη». Συνολικά, η μεταφορική ικανότητα όλων αυτών έφθανε τους 2.220 τραυματίες και ασθενείς, διακομιζομένους σε κλίνες και καθήμενους.

Ο Ερυθρός Σταυρός και οι Νοσηλεύτριες Ερυθροσταυρίτισσες το 1940

Το 1935 ιδρύθηκε το πρώτο Κέντρο Υγείας στην Αθήνα, στην περιοχή Αμπελοκήπων. Πρώτη Διευθύνουσα του Κέντρου τοποθετήθηκε η Ευριδίκη Αποστολάκη, που εκπαιδεύτηκε σαν Επισκέπτρια Αδελφή Υγιεινής στο Παρίσι. Το 1938 ιδρύθηκε στην Υγειονομική Σxολή Αθηνών στους Αμπελοκήπους, η Σxολή Επισκεπτριών Αδελφών και Νοσοκόμων, με πρώτη διευθύνουσα την Ελένη Βασιλοπούλου, την οποία στη συνέχεια διαδέχτηκε η Ευριδίκη Αποστολάκη. Στον πόλεμο του 1940 οι Αδελφές εργάστηκαν υποδειγματικά κάτω από δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες.

Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός παρέχει νοσηλευτική φροντίδα, στελεχώνει νοσοκομειακές μονάδες και σταθμούς πρώτων βοηθειών για την περίθαλψη των τραυματιών, διοργανώνει συσσίτια και διανέμει κουβέρτες και είδη ρουχισμού. Σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, υποκαθιστά, στην ουσία, το κράτος προσφέροντας υπηρεσίες πρόνοιας και διαθέτοντας τις υποδομές του για τη στήριξη του ελληνικού λαού μέσα στις κακουχίες του πολέμου και της επώδυνης Κατοχής.

Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός όπως ήταν φυσικό και όπως προβλέπεται από τις Συμβάσεις της Γενεύης ήρθε συμπαραστάτης και βοηθός στην Υγειονομική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατεύματος. ΄Έθεσε στη διάθεση του μαχόμενου Στρατού, χειρουργεία εκστρατείας, ένα νοσοκομείο διακομιδής, το Νοσοκομείο του στην Αθήνα και το τμήμα του στη Θεσσαλονίκη.

Έγινε ο διαμεσολαβητής της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό προς τον άμαχο πληθυσμό. Συγκρότησε το Σώμα Αδελφών Νοσηλευτικής που πρόσφερε πολύ μεγάλη συνδρομή στη λειτουργία των Νοσηλευτικών Σχηματισμών. Συνολικά διατέθηκαν περίπου 2800 Εθελόντριες Αδελφές και Νοσηλευτικά Στελέχη. Οι υπηρεσίες τους ήταν πολυτιμότατες στη ζώνη των πρόσω όπου οι τραυματίες, οι ασθενείς και οι κρυοπαγημένοι μαχητές έβρισκαν τη θερμή μητρική στοργή και περίθαλψη.

Κυρίες και δεσποινίδες προερχόμενες από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και αρκετές με πολλές ανέσεις και οικονομική ανεξαρτησία εγκατέλειψαν την άνετη ζωή, παρακολούθησαν ένα ταχύρρυθμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα και προσέτρεξαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για να απαλύνουν τον πόνο των ηρωικών μαχητών. Ο μικρός αυτός στρατός συναγωνιζόμενος σε ενθουσιασμό, επιμέλεια και εργατικότητα τις μόνιμες Αδελφές του Στρατού νοσήλευσε 55.000 τραυματίες και ασθενείς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου σε 58 Στρατιωτικά Νοσοκομεία, σε πολυάριθμους Υγειονομικούς Σταθμούς, σε Ορεινά Χειρουργεία του Μετώπου, σε Νοσοκομεία Εκστρατείας, σε Νοσοκομεία Διακομιδής, σε Υγειονομικούς Σιδηροδρομικούς Συρμούς, σε 4 πλωτά Νοσοκομεία, σε Κέντρα Διαλογής, σε Σταθμούς Πρώτων Βοηθειών και Παθητικής Αεράμυνας. Αλλά και στη ζώνη των μετόπισθεν η παρουσία των Εθελοντριών ήταν ουσιαστική σε όλους τους Υγειονομικούς Σχηματισμούς του Στρατού, όπως οι Γωνιές του Τραυματία, το Δέμα του Στρατιώτη, το Γραφείο Αιχμαλώτου και το τμήμα Ψυχαγωγίας του Στρατιώτη.

Διανομή γάλακτος στα Εξάρχεια. Αθήνα, 23 Σεπτ. 1943

Την τεράστια ευθύνη της προετοιμασίας του σχεδίου επιστράτευσης των Εθελοντριών και της εφαρμογής του είχαν τα Νοσηλευτικά Στελέχη με κορυφαία την Αθηνά Μεσολωρά. Αν η εργασία του Νοσηλευτικού Προσωπικού είναι τόσο δύσκολη και τόσο απαιτητική σε δυνάμεις, χρόνο και μέσα στους ήσυχους καιρούς ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι ηρωισμός χρειάζεται να καλυφθούν οι νοσηλευτικές ανάγκες πολιτών και στρατεύματος σε περιόδους πολέμου κάτω από την απειλή των βομβαρδισμών σε χώρους ακατάλληλους για νοσηλεία ασθενών και τραυματιών και με ελάχιστα μέσα.

Παντού όπου εργάστηκαν οι Αδελφές του Ερυθρού Σταυρού πρόσφεραν με αυταπάρνηση ανεκτίμητες υπηρεσίες, ξαγρύπνησαν, ταλαιπωρήθηκαν, αποκλείσθηκαν από τα χιόνια, δέχθηκαν εχθρικές αεροπορικές επιθέσεις, αιχμαλωτίστηκαν και κάποιες από αυτές έδωσαν και τη ζωή τους. Οι γενναίες αυτές Ελληνίδες Ερυθροσταυρίτισσες αντιμετώπισαν άξια τις οξυμένες νοσηλευτικές ανάγκες πρόσφεραν κουβέρτες για ζεστασιά, σκηνές για στέγαση, τρόφιμα στους πεινασμένους, εμβολιασμοί για πρόληψη, φάρμακα για τους αρρώστους, έδεσαν τραύματα και φρόντιζαν τα κρυοπαγημένα πόδια των ηρώων στρατιωτών.

 

ΠΗΓΕΣ: 1. ΓΕΣ  Η υγειονομική υπηρεσία του Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41
2.Κ. Χατζής, «Στοιχεία από τη δράση της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Π.Ν. κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων, τ.22, 1988, σ. 65 – 93.
3. Της Πόπης Κεσίδου, εθελόντριας του παραρτήματος Λάρισας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού

Πηγή: medlabnews.gr

Του Ιωάννη Αθ. Μπαλτζώη*

Την 28η Οκτωβρίου του 40, με ιταμό τελεσίγραφο ο Μουσολίνι, που επέδωσε ο Ιταλός πρέσβης στις 03:00 ώρα στον κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά, ζητούσε  διαβατήριο για την αθανασία του ιδίου ζητούσε παράδοση της αιώνιας Ελλάδας, χωρίς όρους, ζητούσε να διαγραφεί το ένδοξο παρελθόν της, αγνοώντας την ιστορία της.

Ο πρέσβης της Ιταλίας Εμμανουέλλε Γκράτσι έγραψε στο βιβλίο του «Η αρχή του τέλους – η επιχείρηση κατά της Ελλάδος» : «Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις τρεις, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να του εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: «Alors, c’est la guerre» (Λοιπόν, έχουμε πόλεμο).»

–Γκράτσι: «Pas nécessaire, mon excellence» (όχι απαραίτητα εξοχότατε)-Μεταξάς: «Non, c’est nécessaire» (όχι, είναι απαραίτητο). Αυτό το ΟΧΙ του πρωθυπουργού έγινε Σημαία, σύμβολο, κραυγή στα στόματα ΟΛΩΝ των Ελλήνων και μετουσιώθηκε με το σύνθημα ΑΕΡΑ κατά τις αντεπιθέσεις του Ελληνικού στρατού στο μέτωπο της Ηπείρου, σε πορεία μεγαλειώδους  νίκης, με καταλυτικές εξελίξεις, απαράμιλλης σημασίας  για τις συμμαχικές δυνάμεις και την τελική έκβαση του πολέμου, που θα αναφερθούμε  στην συνέχεια.

Στις 28 του Οκτώβρη του 1940 ο φασισμός που ταυτίζεται με την έννοια του σκοταδισμού και της καταπίεσης, χτυπούσε την πόρτα της Ελλάδας. Ζητούσε «γην και ύδωρ». Ζητούσε να καθυποτάξει την περήφανη ελληνική ψυχή, να κουρελιάσει την προαιώνια αρετή του Έλληνα. Τότε, όπως και πάντα, δεν υπήρξε κανένα δίλημμα. Όταν ήλθε η φασιστική επίθεση, ο Ελληνικός λαός ενωμένος και σύσσωμος ξεχύθηκε στους δρόμους με δύναμη, με πάθος, με ενθουσιασμό. Οι Έλληνες πατριώτες πρόταξαν τα στήθια τους στο ξένο φασισμό και όρθωσαν το ΟΧΙ τους δυναμικό και νικηφόρο, γράφοντας το δοξασμένο έπος της Αλβανίας.  Ο Ελληνικός λαός, αψηφώντας τότε αριθμητικές αναλογίες και ρεαλιστικούς υπολογισμούς, όπως και σήμερα κάποιοι επικαλούνται για την Τουρκία, καταξίωσε το ένδοξο παρελθόν και το μεγαλείο της φυλής. Επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά ότι η μεγαλοσύνη στους λαούς μετριέται με το αγωνιστικό φρόνημα, την απόφαση για θυσία και «της καρδιάς το πύρωμα».

Η ιαχή “ΑΕΡΑ»  σκόρπισε, σαν φθινοπωρινά φύλλα, τις 5 από τις 9 Ιταλικές καλά  εξοπλισμένες Μεραρχίες,  των δύο Σωμάτων Στρατού,  του XXV Σ.Σ. Τσαμουριάς και του XXVI Σ.Σ. Κορυτσάς .  Από αυτούς, 14.000  περίπου έπεσαν  νεκροί στα παγωμένα βουνά, 18.000 ήταν τραυματίες και άχρηστοι από κρυοπαγήματα και 13.000 συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Ήταν  οι πρώτες νίκες του ελευθέρου κόσμου.  Η αρχή της συντριβής του φασισμού. Από Ελληνικής πλευράς η ηρωική Ηπειρώτικη VIII Μεραρχία Πεζικού ενισχυμένη με διάφορες Μονάδες και Συγκροτήματα, που είχε στον τομέα της όλο το μέτωπο της Ηπείρου, με Διοικητή τον Υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο. Οι  δε Ελληνικές απώλειες ήταν 7.989 νεκροί.

Να  αναφερθεί, ότι τακτικά η Ελλάδα παρέταξε άμυνα  επί ολόκληρης της μεθορίου της από την Ήπειρο, ως την Μακεδονία και την Θράκη, με 5 Σώματα Στρατού, των 2 έως 3 Μεραρχιών  Πεζικού, συνολικής δύναμης μετά την επιστράτευση περίπου 300.000 ανδρών. Στο μέτωπο της Ηπείρου και Θεσσαλίας  ήταν το Α΄Σ.Σ. με την ΙΙα-ΙΙΙη και VIIIη Μεραρχία, η  οποία αντιμετώπισε 5 Μεραρχίες από τις 10 Μεραρχίες των Ιταλών.

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.

Αναλύοντας τις πολεμικές επιχειρήσεις και τα αποτελέσματά των διαπιστώνονται τα παρακάτω:

Α.  Η επιλογή του Γενικού Επιτελείου της τοποθεσίας αμύνης «Ελαία – Καλαμά» υπήρξε επιτυχής.

Β. Το Ιταλικό σχέδιο επιχειρήσεων κατά της Ελλάδος, ως στρατηγική σύλληψη ήταν αριστοτεχνικό. Κατά την εφαρμογή του όμως απέτυχε, λόγω σφαλμάτων και παραλείψεων της ηγεσίας του.

Γ. Βασικό σφάλμα της Ιταλικής Διοίκησης υπήρξε η υπεραισιοδοξία της και ταυτόχρονα η υποτίμηση του αντιπάλου, ως και τις δυνατότητες του Ελληνικού Στρατού. Έτσι διέπραξε τα εξής ολέθρια λάθη:

1. Εξεδήλωσαν την επίθεση παραμονές της χειμερινής περιόδου, με αποτέλεσμα την μειωμένη απόδοση τόσο της αεροπορίας, όσο και των αρμάτων μάχης.

2. Δεν προικοδότησε δια αναλόγων δυνάμεων την κυρία προσπάθεια στην Ήπειρο, διαθέτοντας από τις δέκα Μεραρχίες μόνο τις πέντε.

3. Οι Ιταλικές δυνάμεις ενισχυόμενες είχαν κατά την έναρξη των επιχειρήσεων 10 Μεραρχίες Πεζικού, 1 Θωρακισμένη Μεραρχία, 1 Μεραρχία Ιππικού, 4 Συντάγματα Βερσαλιέρων και 8 Τάγματα Αλβανών. Το Ελληνικό Α’ Σώμα Στρατού 3 Μεραρχίες Πεζικού.

4. Υπέστη η Ιταλική ηγεσία και τα στρατεύματα της μεγάλο αιφνιδιασμό λόγω  της εκπληκτικής αντίστασης των ελληνικών δυνάμεων, καθόσον η πεποίθηση και το κλίμα αισιοδοξίας που διακατείχε τους πάντες ήταν ότι επρόκειτο για ένα υγιή περίπατο και σε 2-3 εβδομάδες θα ήταν στην Αθήνα.   

Δ. Ολέθριο σφάλμα για την Ιταλική διοίκηση ήταν η ακαμψία του σχεδίου επιχειρήσεων, εν αντιθέσει προς τα ελληνικά σχέδια, που ήταν εύκαμπτα, αναπροσαρμόσιμα στις  απαιτήσεις  του αγώνα και εφαρμόσθηκαν με μεγάλη επιτυχία. Επέμεινε η ιταλική διοίκηση στην κυρία κατεύθυνση, στον κεντρικό άξονα  Καλπάκι-Ιωάννινα και δεν εκμεταλλεύτηκε την επιτυχία δευτερευουσών κατευθύνσεων, με αποτέλεσμα την συνεχή φθορά και τελικά την ήττα. Ο Νότιος παραθαλάσσιος άξονας σημείωνε επιτυχία και προήλαυνε, ο δε Βόρειος άξονας σημείωσε διάσπαση με την Μεραρχία Τζούλια στην περιοχή του Μετσόβου, με αποτέλεσμα να επέμβει αποφασιστικά η Μεραρχία Ιππικού και μετά από σκληρότατες μάχες τελικά να την αναχαιτίσει, να προελάσει  και να σημειώσει αρχές Νοεμβρίου την πρώτη νίκη  κατά του άξονα στην Ευρώπη και αυτή ήταν Ελληνική.

Ε. Οι επιτεθέμενες Ιταλικές δυνάμεις  προσπάθησαν να διασπάσουν την τοποθεσία Καλπακίου σε σχηματισμούς μάλλον παρελάσεως παρά επιθέσεως, καθιστάμενες έτσι άριστος στόχος του εξαιρετικού Ελληνικού πυροβολικού, με την εκπληκτική του ευστοχία και αποτελεσματικά πυρά.

Στ. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι δεν αρκεί μόνο η υλική ισχύς για να καταβληθεί ένα Έθνος, που εγείρεται σύσσωμον και αποφασίζει εθελοντικά να εξασφαλίσει την ελευθερία του.

Ζ. Τέλος θα πρέπει να καταρριφθεί ο μύθος ότι οι Ιταλοί δεν πολέμησαν γενναία και για αυτό νίκησε ο ελληνικός στρατός. Αντιθέτως, τόσο οι Ιταλοί, όσο  και οι Έλληνες πολέμησαν γενναία, έδωσαν σκληρότατες  μάχες, η δε  μάχη στο ύψωμα 731 ήταν οι σύγχρονες Θερμοπύλες του Ελληνισμού και αυτό το αποδεικνύει ο μεγάλος αριθμός νεκρών και τραυματιών και από τις δύο πλευρές.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ και του έπους του 1940, ας ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον. Με αισιοδοξία και αγάπη προς την πατρίδα οι αβεβαιότητες γίνονται ευκαιρίες. Ας φανούμε υπεύθυνοι συνεχιστές των ηρωικών  προγόνων μας. Μας συντροφεύουν οι αόρατες σκιές των ηρώων μας , οι συνολικά 13.936 νεκροί και οι  41.217 τραυματίες και εξαφανισθέντες. Και επιτακτική ανάγκη, να βρούμε όλους τους 7.989 νεκρούς μας  που έπεσαν στην Βόρειο Ήπειρο και ελάχιστοι είναι σήμερα ενταφιασμένοι σε  μόνο δύο οργανωμένα Ελληνικά Στρατιωτικά Κοιμητήρια  που υπάρχουν στους Βουλιαράτες και την Κλεισσούρα και να τους τιμήσουμε όπως επιβάλλει η ηθική κάθε  λαού, αλλά και η Ελληνική παράδοση.   80 χρόνια και ακόμη χιλιάδες ήρωες είναι θαμμένοι σε ομαδικούς τάφους, σε πολλά σημεία στην Βόρειο Ήπειρο. Ως Ηπειρώτης  και ως Έλληνας δεν μπορώ να δεχτώ την δικαιολογία, ότι δεν μας επίτρεψε τόσα χρόνια η Αλβανία.

*Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος ε.α. με Μεταπτυχιακό (M.Sc.) στην Γεωπολιτική και πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ. 

Πηγές: Με πληροφορίες και στοιχεία από τα αρχεία της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού του ΓΕΣ.
            militaire.gr

Ο γνωστός δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης, που μαζί με τους συναδέλφους του Ηλία Γιαννόπουλο και Αλεξάνδρα Καραγιάννη ανέλαβαν την εκπροσώπηση της οικογένειας του Νικόλαου Σαμπάνη, με ανάρτησή του στο facebook έκανε λόγο για λήξη της κουβέντας περί "νόμιμης χρήσης" όπλων μετά την δημοσιοποίηση των διαλόγων μεταξύ της ομάδας ΔΙΑΣ και του κέντρου επιχειρήσεων της ΕΛ.ΑΣ.

Το Δικαστήριο της ΕΕ καταδίκασε σήμερα την Πολωνία να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ημερήσιο πρόστιμο 1.000.000 ευρώ, για την παράλειψη αναστολής των διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας που αφορούν τους τομείς δικαιοδοσίας του Πειθαρχικού Τμήματος του Ανώτατου Δικαστηρίου.

«Η συμμόρφωση με τα προσωρινά μέτρα που διατάχθηκαν στις 14 Ιουλίου 2021 είναι απαραίτητη προκειμένου να αποφευχθεί σοβαρή και ανεπανόρθωτη βλάβη στην έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις αξίες στις οποίες βασίζεται η Ένωση, ιδίως σε αυτήν του κράτους δικαίου», τονίζει στην ανακοίνωσή του το Δικαστήριο της ΕΕ.

Υπό το πρίσμα των συνθηκών της υπόθεσης και της ικανότητας πληρωμής της Πολωνίας, ο Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου της ΕΕ, διέταξε την Πολωνία να καταβάλει στην Επιτροπή περιοδική χρηματική ποινή ύψους 1.000.000 ευρώ την ημέρα, από την ημερομηνία κατά την οποία η σημερινή διαταγή κοινοποιήθηκε σε αυτήν και έως ότου το εν λόγω κράτος μέλος συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη διάταξη της 14ης Ιουλίου 2021 ή, εάν δεν το πράξει, μέχρι την ημερομηνία έκδοσης της τελεσίδικης απόφασης.

Βίντεο ντοκουμέντο που καταγράφει τη στιγμή που ένας αστυνομικός των ΜΑΤ με το γκλοπ του σπάει το τζάμι καταστήματος κάνει τον γύρο του διαδικτύου.

Αυτή η εν ψυχρώ καταστροφή ξένης περιουσίας έγινε κατά τη διάρκεια της επίθεσης που εξαπέλυσαν τα ΜΑΤ κατά πολιτών το απόγευμα της Τρίτης στα Εξάρχεια.

Μέσα στο κατάστημα βρίσκονται εργαζόμενοι και πελάτες οι οποίοι φωνάζουν έντρομοι από την επίθεση, ενώ ακούγεται μια κοπέλα να τον ρωτάει «τι κάνεις, είσαι τρελός»; Με τον αστυνομικό των ΜΑΤ να απαντά «ναι, είμαι τρελός».

Για το περιστατικό έχει διαταχθεί διοικητική έρευνα.

Τα επεισόδια σημειώθηκαν το μεσημέρι της Τρίτης στην Σόλωνος στα Εξάρχεια, όταν αστυνομικές δυνάμεις με χημικά και ξύλο διέλυσαν συγκέντρωση του αντιεξουσιαστικού χώρου ενάντια στην κρατική καταστολή και την αυθαιρεσία.

Στα βίντεο, που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου, εμφανίζονται τα ΜΑΤ να προσπαθούν να μπουν σε ιδιωτική επιχείρηση και μάλιστα να σπάνε το τζάμι της πόρτας. Παράλληλα προσπαθούν να συλλάβουν ένα άτομο το οποίο βρίσκεται πάνω στο μηχανάκι του. Επίσης έχει καταγραφεί και ο τραυματισμός κοπέλας, η οποία έτυχε να περνά την ώρα της επίθεσης των ΜΑΤ.

Άνδρας των ΜΑΤ γρονθοκοπεί διαδηλωτή ο οποίος έχει ακινητοποιηθεί 

Στο 0.19 η κλωτσιά του άνδρα των ΜΑΤ στον πεσμένο διαδηλωτή

Δικηγόρος καταγγέλει αστυνομική βία

Σε καταγγελία για χειροδικία αστυνομικού εναντίον του προχώρησε ο δικηγόρος Βασίλης Αρχιμανδρίτης κατά τη διάρκεια των επεισοδίων που σημειώθηκαν νωρίτερα την Τρίτη στο κέντρο της Αθήνας.

Ο ίδιος διερχόμενος από τα Εξάρχεια με κατεύθυνση το γραφείο του, βρέθηκε τυχαία μπροστά στην άγρια επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων εναντίον των διαδηλωτών.

Όπως δήλωσε μιλώντας στο koutitispandoras.gr στάθηκε για να παρατηρήσει την εξέλιξη της πορείας πριν ακόμη αρχίσουν τα επεισόδια. «Ακριβώς μπροστά μου, κυριολεκτικά, χωρίς καμία αφορμή και αιτία, ένας Ματατζής ρίχνει μια φυσουνιά δακρυγόνο και άλλος ένας πετάει δακρυγόνο στους διαδηλωτές. Κατευθείαν τα υπόλοιπα ΜΑΤ τους κυνηγάνε και αρχίζουν τα γκλομπ. Ένας αναρχικός, τότε, ανοίγει έναν πυροσβεστήρα. Τέσσερις-πέντε πέφτουν κάτω και τους πιάνουν τα ΜΑΤ», περιγράφει.

Τότε ένας άνδρας των ΜΑΤ «πατάει το λαιμό ενός, πεσμένου στο έδαφος, διαδηλωτή». «Στέκομαι από πάνω του αμίλητος και όταν βλέπω να μην κουνιέται ο διαδηλωτής λέω στον ΜΑΤατζή “μήπως να μην του πατάτε το λαιμό μην έχουμε κανένα ”ατύχημα”. Αμέσως παίρνει το πόδι του», σημειώνει ο δικηγόρος.

Ενας άνδρας των ΜΑΤ τον πλησίασε και του είπε να απομακρυνθεί. «Αμέσως, χωρίς να προλάβω να πω τίποτα - δεν υπερβάλω - έρχεται ο επικεφαλής και μου ρίχνει μπουνιά στη μούρη! Τονίζω δεν είχα πει τίποτα!».

Ο Βασ. Αρχιμανδρίτης δήλωσε αμέσως τη δικηγορική του ιδιότητα στους άνδρες των ΜΑΤ για να λάβει την απάντηση, «στ’ αρχ..ια μου τι είσαι ρε», ενώ ο επικεφαλής δίνει την εντολή σε υφιστάμενό του, «διώξε τον μα..κα». Τότε μάλιστα δέχτηκε και χτύπημα με ασπίδα.

Παράλληλα ο δικηγόρος επισημαίνει ότι τη τζαμαρία ενός φωτοτυπικού μαγαζιού την έσπασε άνδρας των ΜΑΤ και όχι διαδηλωτής. Όπως περιγράφει χαρακτηριστικά «δύο διαδηλωτές είχαν μπει σε ένα φωτοτυπάδικο στη γωνία και ένας ΜΑΤατζής έσπασε τη τζαμαρία του μαγαζιού βρίζοντας χυδαία. Ξαναλέω, την τζαμαρία την έσπασε ΜΑΤατζής», ενώ αναφέρει και ότι οι αστυνομικοί των ΜΑΤ έβριζαν χυδαία όποιον περνούσε από μπροστά τους.

Ο Βασ. Αρχιμανδρίτης παρέπεμψε και σε σχετικές φωτογραφίες του πρακτορείου INTIME, τις οποίες δημοσίευσε και η ιστοσελίδα kathimerini.gr, και στις οποίες φαίνεται ο ίδιος να στέκεται πάνω από τον διαδηλωτή που δέχεται την αστυνομική βία, με τα χέρια πίσω από την πλάτη.

Νέο θύμα προστέθηκε στον ήδη μακρύ κατάλογο των ζώων που έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων στην ελληνική ύπαιθρο, όπως έκανε γνωστό η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

Απειλούμενος χρυσαετός περίπου τριών ετών εντοπίστηκε νεκρός πριν μία εβδομάδα στην περιοχή του χωριού Περίβλεπτο Παρανεστίου Δράμας με τη δηλητηριασμένη τροφή στο ράμφος.

Ο εντοπισμός του προστατευόμενου αετού κατέστη εφικτός καθώς το πτηνό έφερε δορυφορικό πομπό στο πλαίσιο διδακτορικής διατριβής για τη μελέτη του είδους στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Ακολουθώντας την πορεία του πουλιού εντοπίστηκε κοντά στο Πολυνέρι Παρανεστίου το δηλητηριασμένο δόλωμα που αποτέλεσε την αιτία θανάτου του: εντόσθια που προέρχονται από ζαρκάδι, επίσης προστατευόμενο και απειλούμενο είδος. Ο

Οι θάνατοι απειλούμενων ειδών από φόλες που προορίζονται για άλλα είδη όπως ο λύκος είναι συχνό φαινόμενο στην Ελλάδα. Τα δηλητηριασμένα δολώματα και τα σκάγια από δηλητηριώδη μόλυβδο θεωρούνται βασικές αιτίες για την εξαφάνιση του χρυσαετού (Aquila chrysaetos) από μεγάλο μέρος της Ελλάδας.

Στη Δράμα, τα ευρήματα συλλέχθηκαν για εξετάσεις από τη Δασική Υπηρεσία και τον Φορέα Διαχείρισης, ενώ την υπόθεση έχει αναλάβει το Δασαρχείο Δράμας.

Όπως επισήμανε η Ορνιθολογική, το τελευταίο περιστατικό συνέβη εντός του Καταφυγίου Άγριας Ζωής Πρινόλοφου – Μαυροκορδάτου, το οποίο έχει εξελιχθεί σε «hot-spot» παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων.

Μόνο την τελευταία διετία έχουν καταγραφεί 11 περιστατικά χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων εντός του Εθνικού Πάρκου Οροσειράς Ροδόπης, ενώ τουλάχιστον άλλα έξι έχουν σημειωθεί στην ευρύτερη περιοχή.

«Είναι χρέος όλων των αρμόδιων υπηρεσιών και φορέων να λειτουργήσουν συντονισμένα, ενεργοποιώντας τα «Τοπικά Σχέδια Δράσης για την καταπολέμηση της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων» προκειμένου να καταπολεμηθεί το φαινόμενο αυτό αποτελεσματικά και στη ρίζα του» καταλήγει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα που βασίζεται σε παράγωγα και κερδοσκοπικά τοξικά προϊόντα, έφτασε πλέον στο τέλος του. Η ψευτο-πανδημία ήταν το πρώτο στάδιο συγκάλυψης αυτού ακριβώς του τέλους. H γενικευμένη διακοπή ρεύματος θα είναι το δεύτερο, ενώ το τρίτο, θα είναι τα μόνιμα κλιματικά lockdown.

Η Μοζαμβίκη είναι μια μεγάλης έκτασης χώρα στις νοτιοανατολικές ακτές της Αφρικής με περίπου 31 εκατ. κατοίκους.

Μετά την ανεξαρτητοποίηση της από τους Πορτογάλους το 1975 η χώρα έγινε Λαϊκή Δημοκρατία και εγκαθιδρύθηκε σοσιαλιστικό κράτος.

Oμως πολέμιοι του νέου καθεστώτος δημιούργησαν ένα κίνημα που πήρε την μορφή ένοπλου αγώνα. Από το 1977 μέχρι το 1995 η χώρα βίωσε ένα σκληρό αιματηρό ανταρτοπόλεμο που κόστισε τη ζωή σε περίπου 1 εκατ. ανθρώπους και οδήγησε στην εξορία άλλους τόσους. Για να συντηρηθούν οικονομικά οι αντιμαχόμενες πλευρές εξόντωναν συστηματικά τους ελέφαντες για να εμπορεύονται το ελεφαντόδοντο. Υπολογίζεται ότι στο χρονικό διάστημα που υπήρχε ο πόλεμος εξοντώθηκε το 90% του πληθυσμού των ελεφάντων της Μοζαμβίκης.

Oπως αναφέρει σε δημοσίευμα της η βρετανική εφημερίδα Telegraph η κατάσταση αυτή προκάλεσε ένα εξελικτικό φαινόμενο στους εναπομείναντες ελέφαντες. Οι νεότερες γενιές ελεφάντων γεννιούνται χωρίς χαυλιόδοντες. «Είναι μια αχτίδα φωτός σε μια καταιγίδα αρνητικών ειδήσεων για την βιοποικιλότητα» αναφέρει ο Ρόμπερτ Πρινγκλ, του Πανεπιστημίου Πρίνστον και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που μελετά το φαινόμενο. Υπάρχει όμως και ένα ανησυχητικό σημείο σε αυτή την εξελικτική διαδικασία. Το φαινόμενο παρατηρείται σχεδόν αποκλειστικά στους θηλυκούς ελέφαντες οι οποίοι περνούν τα επίμαχα γονίδια στα παιδιά τους και ειδικά στα θηλυκά. Επιπλέον παρατηρείται ότι τα δύο τρίτα των νεογέννητων ελεφάντων στη Μοζαμβίκη τα τελευταία χρόνια είναι θηλυκοί γεγονός που περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Οι ερευνητές λένε ότι οι γονιδιακές αναλύσεις που έχουν κάνει δείχνουν ότι υπάρχει μια μετάλλαξη στο χρωμόσωμα Χ η οποία μπορεί να δημιουργεί θανατηφόρες επιπλοκές στα αρσενικά έμβρυα ελεφάντων. Αυτό σημαίνει ότι από την μια πλευρά οι ελέφαντες μπορεί να γλιτώσουν από τους λαθροκυνηγούς που δεν θα έχουν πλέον κάποιο λόγο για να εξοντώνουν τα συμπαθή θηλαστικά αλλά από την άλλη η έλλειψη αρσενικών θα συνεχίσει να συρρικνώνει τους πληθυσμούς τους. Στο Εθνικό Πάρκο Gorongosa της Μοζαμβίκης έχουν απομείνει μόλις 700 ελέφαντες. Η Μοζαμβίκη είναι πατρίδα επίσης και του ζώου που βρίσκεται στην κορυφή της λίστας εκείνων που κινδυνεύουν άμεσα με εξαφάνιση: του λευκού ρινόκερου. Eχει απομείνει πλέον μόνο ένα θηλυκό και γίνεται μάχη για να μπορέσει το είδος αυτό να συνεχίσει να υπάρχει. 

Πηγή: Protagon.gr

«Λογοτέχνες με Ψυχική Νόσο και Εγκλεισμό» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του γιατρού - λογοτέχνη Γεράσιμου Α. Ρηγάτου που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις. Πρόκειται για πέντε μελέτες αναφερόμενες σε λογοτέχνες που βίωσαν ψυχική νόσο και ψυχιατρικό εγκλεισμό. Όλοι τους αντιμετώπισαν όχι μόνο τους φρικτούς εσωτερικούς τους δαίμονες, αλλά και τη βαναυσότητα του πλήθους, για να εγκλεισθούν τελικά σε ιδρύματα με θεραπευτικές προθέσεις, αλλά με τις αντικειμενικές δυσχέρειες της εποχής τους και της φύσης των παθήσεων.

Το θέμα των λογοτεχνών που πέρασαν το κατώφλι της πραγματικότητας και βρέθηκαν στον κόσμο της τρέλας, είτε διάβηκαν το σύνορο μία φορά είτε πηγαινοέρχονταν, πάντοτε γοήτευε, πιθανώς γιατί το έργο τους αποτελεί, αν όχι μαρτυρία, πάντως έναν οδοδείκτη και μία καταγραφή, λίγο-πολύ κρυμμένη ή υφέρπουσα, του παράξενου ταξιδιού τους. Η ποιητική μετάπλαση της εμπειρίας τους μας συναρπάζει για έναν ακόμη λόγο: το υψιπετές, το έργο τέχνης, βρίσκεται σε απόσταση ασφαλείας από εμάς και την πραγματικότητά μας, τη συνείδησή μας μέσα της, δηλαδή ό,τι πιο σίγουρο διαθέτουμε στη ζωή. 

Ο συγγραφέας του βιβλίου εξετάζει τις περιοχές όπου η ζωή και το έργο πέντε λογοτεχνών (Γ. Βιζυηνός, Γ. Βώκος, Γ. Ζάρκος, Μ. Μητσάκης και Ρ. Φιλύρας) συγκινούν ακόμη και σήμερα. Χωρίς καμία διάθεση απλούστευσης ή ωραιοποίησης, και έχοντας στο νου του τη δυσκολία του εγχειρήματος, φωτίζει στοιχεία ή στιγμές από το έργο τους, που ίσως έγιναν πλουσιότερες από το βάθος των ψυχονοητικών τους εμπειριών. 

Το βιβλίο κοσμείται με προσωπογραφίες των πέντε λογοτεχνών που φιλοτέχνησε ο γνωστός γλύπτης, καθηγητής της ΑΣΚΤ, Θεόδωρος Παπαγιάννης.    

Ο Γεράσιμος Α. Ρηγάτος εργάσθηκε ως γιατρός ειδικότητας Παθολόγου-Ογκολόγου επί 40 χρόνια, πολλά από τα οποία ως Διευθυντής στο Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας». Εκτός από το επιστημονικό, έχει πλούσιο και σημαντικό συγγραφικό έργο στους τομείς της Ιστορίας, της Λαογραφίας και του Πολιτισμού της Ιατρικής, καθώς και στην πεζογραφία. Για το συγγραφικό έργο του έχει τιμηθεί με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα του Παιδαγωγικού Τμήματος Δ.Ε. του ΕΚΠΑ, με το χρυσό μετάλλιο «Γρηγόριος Ξενόπουλος» (δύο φορές), με έπαινο «Μάρκος Αυγέρης» και με το βραβείο «Άγις Θέρος» από την «Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών»,  με υποτροφία από το Τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Princeton, με βραβείο Α΄ τάξεως από την Ακαδημία Αθηνών και με άλλες διακρίσεις. Πρόσφατα εορτάστηκαν τα 42 χρόνια συγγραφικού του έργου. 

Πληροφορίες-κεντρική διάθεση του βιβλίου: ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις, Αδριανείου 3 & Κατεχάκη, 115 25 Αθήνα (Ν. Ψυχικό), Τηλ.: 210 - 67 14 371, 67 14 340.

 

Στις 11.00 απόψε το βράδυ πρόκειται να συζητηθεί στο ΚΑΣ το θέμα της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τα αιολικά πάρκα στην Εύβοια.

Είναι πάγια τακτική του Γιώργου Διδασκάλου, γενικού γραμματέα του ΥΠΠΟΑ και προέδρου του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, να επιλέγει τις προχωρημένες ώρες για τα σοβαρά θέματα που απαιτούν διαύγεια και μακρά συζήτηση των μελών. Γιατί άραγε; Επίσης πάγια τακτική του είναι να αναπτύσσουν πρώτα τις θέσεις τους οι εργολάβοι των έργων και στη συνέχεια όσοι επιχειρηματολογούν κατά αυτών. Αυτό τουλάχιστον συμβαίνει κατ εξακολούθηση στα δύο χρόνια που προεδρεύει και δεν θα μας εκπλήξει αν επαναληφθεί και σήμερα η ίδια σειρά. 

Ο Σύλλογος Οικιστών Νημποριού Στύρων, που θα πραγματοποιήσει παράσταση στο ΚΑΣ με μέλη του και τη δικηγόρο Έφη Μουγκαράκη, θα ζητήσει αναβολή του θέματος, όπως και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων. Ο Σύλλογος Νημποριού κατέθεσε χθες (25/1021) δύο αιτήματα: ένα προς τη Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, για προσωρινή οριοθέτηση του αρχαιολογικού χώρου χωρίς γνωμοδότηση του ΚΑΣ (κατ' άρθρο 12 παρ. 2 του νόμου 3028/2002, γιατί το έργο της εγκατάστασης των αιολικών πάρκων αποτελεί χωρική ρύθμιση με ισχυρές χωρικές επιπτώσεις σε χώρο που αποτελεί καμένη και αναδασωτέα δασική έκταση και υπό κήρυξη αρχαιολογικό χώρο) κι ένα προς τον γενικό γραμματέα κ. Διδασκάλου, για αναβολή.