Να ακυρωθεί η Συμφωνία για τις Βάσεις!

Κοινή, διεθνιστική πάλη των λαών της περιοχής ενάντια στις φιλοπόλεμες κυβερνήσεις και τους ιμπεριαλιστές

Όλοι στις διαδηλώσεις – Πέμπτη 14/10

Στις 14/10, ο ΥΠΕΞ Ν. Δένδιας θα πάει στην Ουάσιγκτον για πενταετή ανανέωση της «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» (MDCA) με τις ΗΠΑ (το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θέλει επ’ αόριστον!). Η περσινή μονοετής ανανέωση μετέτρεπε σε βάσεις του ΝΑΤΟ όλες τις εγκαταστάσεις των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ παράλληλα ενίσχυε τις βάσεις σε Σούδα, Λάρισα Αλεξανδρούπολη κ.ά. Αν και δεν έχει γίνει πλήρως γνωστό το περιεχόμενο της φετινής ανανέωσης, φαίνεται πως ο κύριος κορμός της θα δίνει το δικαίωμα στις ΗΠΑ να έχουν βάσεις σε όλη σχεδόν την ελληνική επικράτεια, μεταξύ άλλων σε Ξάνθη, Σκύρο, Ανδραβίδα – μέχρι και σε νησιά του Αιγαίου.

Παίρνοντας την σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ, η φιλοπόλεμη κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται για άλλη μια φορά να δώσει «γη και ύδωρ» στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Ο τυχοδιωκτισμός της έχει ξεπεράσει κάθε όριο: τη μια μέρα υπογράφει συμφωνίες για αγορά φρεγατών από τον γαλλικό ιμπεριαλισμό, την άλλη συμφωνίες με τον αμερικάνικο, αναφέροντας ότι η μια δεν είναι «ανταγωνιστική» με την άλλη. Βλέπει συμμάχους στα αιμοσταγή καθεστώτα της Αιγύπτου, του Ισραήλ και της Σ. Αραβίας. Μετατρέπεται σε «πρόθυμο» εξυπηρετητή των πιο βρώμικων συμφερόντων των Δυτικών ιμπεριαλιστών, που βιώνουν τη μια ήττα μετά την άλλη (Αφγανιστάν, Συρία, Ιράκ) και βρίσκονται σε υποχώρηση. Τέτοιες απελπισμένες αλλά εξαιρετικά επικίνδυνες κινήσεις βάζουν τη χώρα μας όλο και βαθύτερα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τον ελληνικό λαό σε μεγαλύτερους κινδύνους. Επιθετικές κινήσεις, που οξύνουν τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, φέρνουν όλο και πιο κοντά μια σύρραξη, σπέρνουν τον μιλιταρισμό και εθνικισμό, ενδυναμώνοντας την ακροδεξιά και τις νεοναζιστικές συμμορίες.

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δίνει δισεκατομμύρια για πολεμικές συμφωνίες και νέα εξοπλιστικά προγράμματα, κοροϊδεύει τους πυρόπληκτους και σεισμόπληκτους, το ΕΣΥ καταρρέει, τα σχολεία και οι σχολές υπολειτουργούν και ο ελληνικός λαός αντιμετωπίζει ένα νέο κύμα ακρίβειας και καταστολής, σωρεία αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων. Αλλά για την κυβέρνηση της ΝΔ και κάθε μνημονιακό κόμμα (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κ.ά.) χρήματα που πάνε στις κοινωνικές ανάγκες είναι πεταμένα λεφτά – τα δίνουν όλα σε εξοπλισμούς και καταστολή, σε τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις.

Οι λαοί δεν είναι κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και των αστικών ανταγωνισμών. Είναι επείγουσα ανάγκη να αναπτύξουμε ένα αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, για να μην πολεμήσουμε για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, των ιμπεριαλιστών και των αστικών τάξεων σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.  Να απαιτήσουμε λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες, όχι για εξοπλισμούς, καταστροφικές εξορύξεις και αγωγούς. Κλείσιμο των βάσεων και έξοδο από το ΝΑΤΟ και τους αντιδραστικούς, επιθετικούς «άξονες». Ενάντια στους ιμπεριαλιστές και εθνικιστές, με την κοινή πάλη και τον διεθνισμό των εργατών και λαών σε Ελλάδα και Τουρκία – τη μόνη πραγματική εγγύηση για να μην συρθούμε σε πολεμικά «επεισόδια» και σφαγεία.

• Όχι στη νέα Συμφωνία με τις ΗΠΑ και στις συμφωνίες με τον Γαλλικό ιμπεριαλισμό
• Να κλείσουν όλες οι βάσεις – Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ.
• Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες – Ούτε ένα ευρώ για νέους εξοπλισμούς
• Ενάντια στον πατριδοκάπηλο εθνικισμό & μιλιταρισμό της ελληνικής αστικής τάξης. Κοινός αντιπολεμικός αγώνας – Διεθνιστική πάλη των λαών ενάντια σε κυβερνήσεις, αστικές τάξεις, ιμπεριαλιστές

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η ταρίφα ήταν συγκεκριμένη. Για να σβηστεί ένα πρόστιμο της τάξης των 10.500 ευρώ που επιβλήθηκε από την Επιθεώρηση Εργασίας, το λάδωμα θα κόστιζε 2.000 ευρώ μπροστά και 2.000 με το που θα ολοκληρωνόταν η δουλειά. Τα πρώτα δύο χιλιάρικα δόθηκαν σε αστυνομικό που υπηρετούσε στο υπουργείο Εργασίας, ο οποίος θα τα «έσπρωχνε», όπως καταγγέλλεται, σε ειδικό συνεργάτη του τότε υπουργού, Νότη Μηταράκη. Ο ειδικός συνεργάτης βρίσκεται σήμερα στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, όπου εν τω μεταξύ μετακινήθηκε ο κ. Μηταράκης.

Το όνομα του αστυνομικού είναι Νίκος Φλέσσας. Το όνομα του ειδικού συνεργάτη, ο οποίος αναβαθμίστηκε σε υποδιοικητή της Υπηρεσίας Ασύλου, είναι Γιάννης Σφυράκης. Ο κ. Σφυράκης διαθέτει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό. Καλές σπουδές, γνώστης της Τουρκικής, εμπειρία. Άτομο με προοπτικές, δηλαδή. Η υπόθεση εκτυλίχθηκε το 2020, εν μέσω πανδημίας, και αφορά πρόστιμο το οποίο επιβλήθηκε σε επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στον Πειραιά. Βεβαίως, η μετακίνηση του ειδικού συνεργάτη του υπουργού στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής «μπλόκαρε» την όλη υπόθεση, με αποτέλεσμα η «δουλειά» να μην ολοκληρωθεί ποτέ. Ουδείς ενδιαφέρθηκε να κλείσει η υπόθεση, από τη στιγμή που ο πρωταγωνιστής βρισκόταν, πια, σε άλλο υπουργείο.

Ο επιχειρηματίας Διαμαντής Κονδράρος μίλησε στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, καταγγέλλοντας το «θεσμικό λάδωμα» των δύο δημοσίων υπαλλήλων και, ως φαίνεται όσον αφορά τον Γιάννη Σφυράκη, της απολύτου εμπιστοσύνης του υπουργού Νότη Μηταράκη. Ο επιχειρηματίας από τον Πειραιά είχε, ωστόσο, φροντίσει να διατηρήσει στο ηλεκτρονικό αρχείο του κινητού του τα μηνύματα που αντάλλαξε με τα άτομα των οποίων τις έκνομες ενέργειες καταγγέλλει και τις συνομιλίες. Όλα αυτά τα μηνύματα παρουσιάζονται αυτούσια από τη «Ζούγκλα».

Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος ενημέρωσε τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής για το δημοσίευμα της «Ζούγκλας». Ο κ. υπουργός την Παρασκευή το μεσημέρι βρισκόταν στο Λουξεμβούργο για υπηρεσιακούς λόγους.

Παρακολουθήστε τη συνομιλία του επιχειρηματία Διαμαντή Κονδράρου με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο:

Πρεμιέρα 3 Νοεμβρίου 2021

Το Θέατρο της οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής, ένα από τα σημαντικότερα και επιδραστικότερα θέατρα της αθηναϊκής σκηνής, περνάει στη νέα του εποχή. Χτίζοντας γέφυρες με τη σπουδαία ιστορία του ιδρυτή του και με το βλέμμα ταυτόχρονα στραμμένο μπροστά, o πολιτιστικός οργανισμός ‘Λυκόφως’ του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου αναλαμβάνει για τα επόμενα 10 χρόνια το ιστορικό θέατρο της Κυψέλης.

Οι πόρτες ανοίγουν στις 3 Νοεμβρίου με το έργο-σταθμός της ρώσικης δραματουργίας ‘Συμφορά από το πολύ μυαλό’ του Αλεξάντρ Γκριμπογέντοφ σε σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού, με μια καινούργια 13μελή ομάδα νέων και παλαιότερων ηθοποιών και σε νέα έμμετρη μετάφραση της Έλσας Ανδριανού. Το θεμελιώδες αυτό κείμενο ανέβηκε για πρώτη φορά από τον Λευτέρη Βογιατζή το 1986 και έκτοτε δεν παρουσιάστηκε ποτέ ξανά στην Ελλάδα.

Η νέα σύγχρονη προσέγγιση του Στάθη Λιβαθινού πάνω στην κλασική αυτή ρώσικη κωμωδία επιχειρεί να αναδείξει τις -σχεδόν σκανδαλώδεις- αναλογίες του με το δικό μας “σήμερα” και συνομιλεί με τη δηκτική ανατομία των αρχών του ρωσικού 19ου αιώνα που έχει φιλοτεχνήσει ο Γκριμπογέντοφ αξιοποιώντας τα μοτίβα της κλασικής ευρωπαϊκής κωμωδίας κάτω από τα οποία αναδύονται συνεχώς η ανελέητη κριτική και η πικρή επίγνωση.

Η ματαιωμένη επιστροφή και η κανιβαλική κατακρήμνιση του ευφυούς πολυτάλαντου που αρνείται με απόλυτο τρόπο να προσαρμοστεί σε μια κοινωνία που αποθεώνει τη μετριότητα, η μετωπική σύγκρουση μιας ειλικρινούς ιδεολογικής στάσης με την αέναη προσαρμογή που εξασφαλίζει την επιτυχία, η απουσία ελπιδοφόρας πολιτικής δράσης σε εποχές που υπάρχει απόλυτη ανάγκη αλλαγής ενώ το νέο δεν διαφαίνεται ακόμη, η αντιπαράθεση ενός πολιτισμού εικονικής ελαφρότητας με τις πραγματικές ανάγκες επιβίωσης, ο χρόνος που αλλοιώνει τα πάντα οδηγώντας τα στο αναπόφευκτο τέλος, η ερωτική προδοσία που ακυρώνει σχέσεις ζωής αντικαθιστώντας τις με ανούσιες συμβατικές, είναι μόνο μερικά από τα θέματα που εντοπίζονται, τόσο στο χαοτικό παρόν μας, όσο και στην κοινωνία την οποία στοχοποιεί η οξεία σατιρική ματιά του Γκριμπογέντοφ.

Η παράσταση σηματοδοτεί την επιστροφή του Στάθη Λιβαθινού στο ελεύθερο θέατρο, καθώς πρόκειται για την πρώτη του σκηνοθεσία μετά τη θητεία του ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου.

Μετάφραση: Έλσα Ανδριανού 

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός 

Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου

Μουσική: Δημήτρης Μαραμής

Κίνηση:Πάρις Λεόντιος

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Βοηθοί σκηνοθέτη: Έμιλυ Λουϊζου, Σοφία Παλάτη

Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Έμιλυ Κουκουτσάκη.

Παίζουν (αλφαβητικά): Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Θέμης Θεοχάρογλου, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Αθανασία Κουρκάκη, Νέστωρ Κοψιδάς, Μάριος Κρητικόπουλος, Πάρις Λεόντιος, Νεφέλη Μαϊστράλη , Λίλλυ Μελεμέ, Ερρίκος Μηλιάρης, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Δημήτρης Φιλιππίδης, Γιλμάζ Χουσμέν

Μια παραγωγή του Πολιτιστικού Οργανισμού «Λυκόφως»

~*~

Θέατρο Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής

Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας, Κυψέλη

Τηλ.: 2108217877

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη 19:00, Πέμπτη, Παρασκευή 20:30, Σάββατο 21:00, Κυριακή 20:00

Τιμές εισιτηρίων:

Τετάρτη έως Παρασκευή: 18 ευρώ Ανέργων/Φοιτητικό/ΑΜΕΑ: 15 ευρώ

Σάββατο και Κυριακή: 20 ευρώ Ανέργων/Φοιτητικό/ΑΜΕΑ: 17 ευρώ

Προπώληση:

Ticketservices.gr: https://www.ticketservices.gr/event/symfora-ap-to-poly-myalo

Viva.gr:https://www.viva.gr/tickets/festival/theater/symfora-ap-to-poly-myalo

~*~

Το ολοκληρωμένο πρόγραμμα του θεάτρου για τη σεζόν 2021-2022 θα ανακοινωθεί προσεχώς.

Σάββατο 9 & Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021

Κύκλος: Ελληνική επανάσταση

Το Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Μαρία Κάλλας του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) ανοίγει ξανά την αυλαία του, το Σάββατο 9 και την Κυριακή 10 Οκτωβρίου, με την παράσταση Αχιλλεύς. Ελλάς Εκλιπαρούσα από την θεατρική ομάδα bijoux de kant.

Το ιστορικό θέατρο στο θρυλικό κτίριο της οδού Ακαδημίας στην καρδιά της Αθήνας επιστρέφει  στην καρδιά της πολιτιστικής ζωής της πόλης, με νέα ορμή, νέο όραμα κι ένα πλούσιο και δυναμικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Mε κεντρικό θέμα – μέχρι και το τέλος του 2021 – τον εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την ελληνική επανάσταση, η έναρξη της νέας σεζόν πραγματοποιείται με μια ξεχωριστή συνάντηση, αυτή της δραστήριας ομάδας των bijoux de kant με το ηρωικό δράμα του Αθανάσιου Χριστόπουλου Αχιλλεύς (1804), η οποία διερευνά και επαναδιαπραγματεύεται την έννοια της ελληνικότητας και της συλλογικότητας μέσα από το μύθο της οργής του Αχιλλέα απέναντι στον Αγαμέμνονα.

Η πλεονεκτική συμπεριφορά του πρώτου από τη μία και η περηφάνια και ο εγωισμός του δεύτερου από την άλλη θέτουν σε κίνδυνο τις δυνάμεις του ελληνικού στρατεύματος και την επιτυχή έκβαση του Τρωικού Πολέμου έως ότου έρθει η πολυπόθητη συμφιλίωσή τους. Ανασυνθέτοντας τα υλικά μιας «παλιάς θεατρικότητας», καταδυόμενη στις ρίζες του νεοελληνικού λόγου και της αρχαιοελληνικής μυθολογίας,  η bijoux de kant προσεγγίζει το ηρωικό δράμα μέσα από μια γλυκόπικρη αίσθηση αλλά και συγχρόνως κωμική και ανάλαφρη ματιά θίγοντας  μερικά από τα βασικότερα ζητήματα της νεοελληνικής ιστορίας.

«Ενώ αυτή μας η ζωή είν’ παντελώς ολίγη
αναντιρρήτως την μισήν ο πόλεμος την πνίγει.
Ή έπρεπεν ο άνθρωπος να μην γεννιέται διόλου
παρά με μίση κι  έχθρητες να πάει κατά διαόλου.»

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
Δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Παπαδάκης
Σκηνικά-κοστούμια-φωτισμοί: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
Κειμενικές προσθήκες: Γλυκερία Μπασδέκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Παπασωτηρόπουλος

Παίζουν: Θανάσης Δήμου, Θανάσης Δόβρης, Θανάσης Βλαβιανός, Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης, Βασίλης Ζιάκας και η Φλομαρία Παπαδάκη

Εκτέλεση Παραγωγής: bijoux de kant

*Η πρώτη παρουσίαση της παράστασης έγινε στο πλαίσιο του θεσμού ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ – Πρόγραμμα 2021, του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Πληροφορίες:

Ημερομηνίες:
Σάββατο 9 & Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021
Ώρα: 20.30

Διάρκεια παράστασης: 80’

Εισιτήρια:
Θέσεις περιορισμένης ορατότητας: €3
Δ’ Ζώνη (Φοιτητικό, πολύτεκνοι, νέοι έως 25 ετών, άνεργοι, άνω των 65 ετών): €5
Γ’ Ζώνη: €6
Β’ Ζώνη: €8
Α’ Ζώνη: €10
Διακεκριμένη Ζώνη: €12
Προεδρικό θεωρείο: €15

Προπώληση:
www.ticketservices.gr

Πώληση εισιτηρίων θα γίνεται και δύο ώρες πριν την έναρξη της παράστασης στο θέατρο.

Φωτογραφίες σε υψηλή ανάλυση μπορείτε να κατεβάσετε εδώ.

Covid-19:

Σε όλες τις εκδηλώσεις στο Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» τηρούνται όλα τα ισχύοντα μέτρα κατά της πανδημίας.

Το θέατρο είναι covid free.

Η είσοδος στους χώρους του θεάτρου προϋποθέτει πιστοποιητικό εμβολιασμού (τουλάχιστον 14 ημερών) ή νόσησης (έως 6 μήνες από τη διάγνωση), ενώ πραγματοποιείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας.

Κατά την άφιξή των θεατών στο θέατρο:

·         Προς αποφυγή συνωστισμού προτείνεται στους θεατές να προσέρχονται στο θέατρο τουλάχιστον μία (60’) ώρα πριν την έναρξη της παράστασης

·         Κατά την είσοδο τους στο θέατρο να τηρούνται οι προβλεπόμενες αποστάσεις
Κατά τη διάρκεια της παράστασης οι θεατές κάθονται μόνο στις θέσεις τους και δεν αλλάζουν θέση

·         Η χρήση ιατρικής μάσκας είναι υποχρεωτική καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής του κοινού στον χώρο της παράστασης, από την είσοδο μέχρι και την έξοδό τους

·         Μετά το πέρας της παράστασης θα γίνεται σταδιακή αποχώρηση από το θέατρο ακολουθώντας τις οδηγίες της ταξιθεσίας 

·         Δεν θα υπάρχει διάλειμμα

Συμπληρωματικές πληροφορίες για το έργο

Το πρώτο νεοελληνικό θεατρικό έργο που αντλεί την υπόθεσή του από τον τρωικό κύκλο είναι το «Δράμα ηρωικόν εις την αιολοδωρικήν διάλεκτον (Αχιλλεύς)» του Αθανάσιου Χριστόπουλου, που γράφτηκε στα τέλη του 1804 και δημοσιεύτηκε στα 1805. Πρόκειται για ένα έργο γραμμένο στο πνεύμα του Διαφωτισμού, που αναφέρεται στο περιστατικό της οργής του Αχιλλέα εναντίον του Αγαμέμνονα και στις συνέπειές της ως τον θάνατο του Πατρόκλου. Το έργο συνεκδόθηκε με τη Γραμματική της «Αιολοδωρικής Γλόσσας», στην οποία ο Αθανάσιος Χριστόπουλος αναλύει το γραμματικό του σύστημα για τη συγκεκριμένη γλώσσα, την οποία θεωρεί την καθομιλουμένη των Ελλήνων. Το δράμα γράφτηκε σε συμφωνία με τη γραμματική αυτή, σε ιδιόμορφη απλή καθαρεύουσα και ποικίλα μέτρα (κυρίως δεκαπεντασύλλαβοι ομοιοκατάληκτοι αλλά και επτασύλλαβοι στα χορικά).

Ο θαυμασμός για την αρχαία ελληνική μυθολογία και την κλασική αρχαιότητα αποτελεί χαρακτηριστικό της αρχαιολατρίας του 18ου και 19ου αιώνα στο δυτικό κόσμο. Η τάση αυτή μεταφέρθηκε στην καθ’ ημάς παιδεία και αποτέλεσε ένα ανεξάντλητο υλικό για τη συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας. Στο έργο Αχιλλεύς, ωστόσο, εντοπίζει κανείς όχι μόνο τις αξίες που εξυπηρετούν την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης αλλά ταυτόχρονα μια υποχώρηση του διδακτικού ύφους καθώς και την έντονη παρείσφρηση του προσωπικού βιώματος. Η κατανοητή, ζωντανή και ομιλούμενη «αιολοδωρική διάλεκτος» του Α. Χριστόπουλο, ο ομοιοκατάληκτος στίχος και οι λυρικές εξάρσεις καθιστούν το έργο κάτι περισσότερο από ένα ιδεολογικό όχημα.

Η σύγκρουση του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα οδηγεί τον πρώτο να αποσχιστεί από το στράτευμα των Ελλήνων. Τα εσωτερικά συστήματα ιεραρχίας και η άδικη μεταχείριση δύνανται να μεταβάλουν το αίσθημα του «ανήκειν» στο άτομο. Έτσι, η συλλογική ταυτότητα των Ελλήνων κλυδωνίζεται από την πραγματικότητα της ζωής και των συναισθημάτων. Η πλεονεκτική συμπεριφορά του Αγαμέμνονα από τη μία και η περηφάνια και ο εγωισμός του Αχιλλέα από την άλλη θέτουν σε κίνδυνο τις δυνάμεις του ελληνικού στρατεύματος. Η εθνική συνείδηση διαμορφώνεται, λοιπόν, μέσα από μια βιωμένη πραγματικότητα. Δεν αποτελεί μια στείρα θεωρητική κατασκευή ή ένα σύστημα εκλογικευμένων αξιών αλλά συμφύεται με τον συναισθηματικό κόσμο και την προσωπικότητα των ηρώων.

Η επανάσταση αποτελεί εκτός από συλλογικό και ένα διαρκές προσωπικό αίτημα. Μια ανάγκη για την ανατροπή του υπάρχοντος και τη συγκρότηση ενός νέου κόσμου. Από που αφορμώνται, όμως, οι επαναστάσεις; Ο Αχιλλεύς του Α. Χριστόπουλου έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός ήρωα, είναι ένας άλλος οπλαρχηγός της Επαναστάσεως. Ο θάνατος του Πάτροκλου, η απώλεια του αγαπημένου άλλου, αναζωπυρώνει το αίσθημα της συλλογικότητας, οδηγεί τον Αχιλλέα να συγχωρέσει τον Αγαμέμνονα και να επανενταχθεί στο στράτευμα. Με άλλα λόγια, το προσωπικό βίωμα, η άμεση αναφορά έχει τη δύναμη να μετακινήσει τη στάση απέναντι στη συλλογικότητα και την κοινή συνείδηση.

Πώς συνδέονται η φουστανέλα και η καραγκούνα με το αρχαίο κάλλος; Τα κλέφτικα τραγούδια με τους αρχαίους ήχους; Η αρχαία τραγωδία με τη ρομαντική δραματουργική παραγωγή; Ανασυνθέτοντας τα υλικά μιας «παλαιάς θεατρικότητας», τις θεατρικές πρακτικές των μπουλουκιών, τη δόνηση του έμμετρου λόγου, τις αρχετυπικές στάσεις του σώματος και τη στομφώδη υποκριτική, η σκηνοθετική προσέγγιση αποβλέπει να προσεγγίσει το «ηρωικό δράμα» μέσα από μια γλυκόπικρη αίσθηση αλλά και συγχρόνως κωμική και ανάλαφρη ματιά που σκοπεύει να θίξει μερικά από τα βασικότερα ερωτήματα της νεοελληνικής πορείας. Πώς διαμορφώνεται η συνεχώς διαρρηγνυόμενη από την εθνική διχόνοια ελληνική ταυτότητα ανά τους αιώνες; Ποια είναι η σύγχρονη ελληνικότητα;

Λίγα λόγια για την bijoux de kant

Η bijoux de kant είναι η συνύπαρξη πολλών ιδεών, πολλών αισθητικών, πολλών εκφράσεων. Έγινε πεδίο για ένα γόνιμο διάλογο ανάμεσα στο θέατρο, τις καλές τέχνες, τη μουσική, το χορό, τη θεωρία και την επιστήμη. Η bijoux de kant είναι μία καλλιτεχνική εγγραφή που σχηματίστηκε για να υποστηρίξει και να προωθήσει τη δημιουργική έκφραση και την κριτική σκέψη, τον ποιητικό λόγο και τα διαφορετικά ιδιώματα. Στηρίζει τη συλλογικότητα και στοχεύει μέσα από τη συνεργασία της με καλλιτέχνες, ακαδημαϊκούς και όλους όσους πιστεύουν στην τέχνη στη δημιουργία καλλιτεχνικών έργων με υψηλή αισθητική αξία αλλά και κριτική στάση απέναντι στην επικαιρότητα.

Facebook | Instagram | YouTube

Ευχαριστίες

Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Bright Special Lighting S.A.

Την ατομική έκθεση του Χρήστου Χρυσόπουλου, με τίτλο «Αυτοβιογραφία», παρουσιάζει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) από 12 Οκτωβρίου έως 28 Νοεμβρίου 2021 στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» Δήμου Αθηναίων.

Η Αυτοβιογραφία του Χρήστου Χρυσόπουλου είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο, το οποίο αποτελείται από δεκάδες φωτογραφίες Polaroid τραβηγμένες τα τελευταία πέντε χρόνια. Υιοθετώντας το μέσο της φωτογραφίας για να αυτοβιογραφηθεί, ο καταξιωμένος συγγραφέας διερευνά τη σχέση του ιδιωτικού με το δημόσιο, μια σχέση που ως γνωστόν καθορίζει το είδος της αυτοβιογραφίας. Απέναντι σε αυτό το «ταυτόχρονα συμβατικό και απατηλό» είδος γραφής, όπως εύστοχα το περιγράφει ο Pierre Bourdieu, ο Χρυσόπουλος έρχεται να προτείνει μια αντισυμβατική και θραυσματική εικονοποίηση του εαυτού. Η Αυτοβιογραφία του είναι υποθετική, κατασκευασμένη με εικόνες χωρίς λέξεις, χωρίς τον σαρτρικό κανόνα του (πρώτα) «διαβάζω» και (μετά) «γράφω».

Το βλέμμα του Χρυσόπουλου εστιάζει σε ορφανά, μοναχικά αντικείμενα, όπως ένα μαξιλάρι πεταμένο στον δρόμο ή έναν κομμένο κορμό δέντρου. Πολλά από αυτά δεν μπορείς εύκολα να τα αναγνωρίσεις. Το σχήμα, η ταυτότητα και ο λόγος ύπαρξής τους είναι ακαθόριστα. Η εφήμερη διάστασή τους, σε συνδυασμό με την τυχαία πολλές φορές συνάντηση μαζί τους, φαίνεται πως ελκύει τον συγγραφέα ώστε να τα απαθανατίσει με τη μηχανή του.

Ο δρόμος και οι εσωτερικοί χώροι έχουν εδώ την τιμητική τους. Τα τοπία που καταγράφει ο Χρυσόπουλος δεν είναι μόνο αθηναϊκά. Ο ίδιος είναι από τους συγγραφείς που ταξιδεύουν πολύ -Γαλλία, Ελβετία και αλλού-, προκειμένου να ανατροφοδοτήσει την μπενγιαμινική οπτική του. Ως εκ τούτου, οι έννοιες του ταξιδιού και της περιπλάνησης υπάρχουν και σε αυτές τις Polaroids. Ο Χρυσόπουλος ταξινομεί το ταξιδιάρικο βλέμμα του οδηγώντας μας ομαλά από τον εσωτερικό στον δημόσιο χώρο, αλλά και αντίστροφα. Ένα κίτρινο τραπεζομάντιλο μπορεί να αποτελέσει τη γέφυρα ανάμεσα σε ένα φυτό εσωτερικού χώρου και στα κιτρινισμένα, μαραμένα φοινικόφυλλα. Αντίστοιχα, από τη στιλπνή επιφάνεια ενός μαρμάρινου αγάλματος οδηγείσαι στην ανθρώπινη σάρκα, στο γυμνό σώμα του ίδιου του Χρυσόπουλου, το οποίο παρεμβάλλεται συχνά, υπενθυμίζοντάς μας ότι ο βίος που περιγράφεται εδώ ανήκει σε συγκεκριμένο υποκείμενο. Το λιπόσαρκο σώμα του φωτογράφου παρουσιάζεται σχεδόν πάντα διπλωμένο, πτυχωμένο, σαν ένα ζωντανό άγαλμα.

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι η Αυτοβιογραφία περιέχει όλες τις προηγούμενες φωτογραφικές δουλειές του Χρυσόπουλου. Παράλληλα, όσοι είναι εξοικειωμένοι με το λογοτεχνικό του έργο, δεν θα δυσκολευτούν να αναγνωρίσουν εδώ στιγμιότυπα από τα κείμενά του. Το σίγουρο είναι πως εικόνα και λόγος έχουν μια ισοδύναμη παρουσία: το συγγραφικό του έργο επηρεάζεται από τη φωτογραφία, με τον ίδιο τρόπο που η δεύτερη καθορίζει το πλαίσιο των αφηγήσεών του, αποκαλύπτοντας το ενδιαφέρον του για το απόσπασμα και το φλανάρισμα στην πόλη.

Επιμέλεια έκθεσης: Χριστόφορος Μαρίνος, ιστορικός τέχνης, επιμελητής εικαστικών εκθέσεων και δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ, σε συνεργασία με τον Βαγγέλη Ιωακειμίδη

Φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης και κείμενα μπορείτε να κατεβάσετε εδώ.

Στον εκθεσιακό χώρο θα τηρηθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την τήρηση των υγειονομικών κανόνων, αλλά και των κανόνων λειτουργίας των χώρων, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ και της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας.

Hείσοδος, σύμφωνα με τα ισχύοντα υγειονομικά πρωτόκολλα, επιτρέπεται σε όσους/-ες έχουν:

·         εμβολιαστεί

·         νοσήσει (έως 6 μήνες από τη διάγνωση) και

·         έχουν πραγματοποιήσει αρνητικό PCR εντός 72 ωρών ή rapid test αντιγόνου εντός 48 ωρών, σε περίπτωση που δεν έχουν εμβολιαστεί.

Η χρήση ιατρικής μάσκας είναι υποχρεωτική κατά την παραμονή του κοινού στον εκθεσιακό χώρο.

Η έναρξη της έκθεσης θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2021

Διάρκεια έκθεσης: 12 Οκτωβρίου – 28 Νοεμβρίου 2021

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή: 11:00-19:00, Σάββατο-Κυριακή 10:00-15:00, Δευτέρα κλειστά

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» Δήμου Αθηναίων: Ηρακλειδών 66 και Θεσσαλονίκης - Θησείο
Πληροφορίες: 210 3452150, στάση Μετρό: Κεραμεικός |www.opanda.gr

Πρεμιέρα: 15 Οκτωβρίου 2021

Κάθε Τετάρτη με Κυριακή στο Μικρό ‘Ανεσις

Θεατρικό Κουίζ: Ελάτε να βοηθήσουμε την Άντζελα!

Τι πιστεύεται ότι μπορεί να κάνει μία χαριτωμένη σαρανταπεντάρα, και συγκεκριμένα η Άντζελα Κέννεντι Λίπσκυ, όταν ο ‘‘αγαπημένος’’ της σύζυγος την εγκαταλείπει μετά από τριάντα πέντε χρόνια έγγαμης ζωής γεμάτης όρκους πίστης και αφοσίωσης;

1) Τρελαίνεται απ’ τη χαρά της;

2) Σκέφτεται να διεκδικήσει τον πενηνταπεντάρη σύζυγο της από την εικοσιτεσσάρων Μεξικανή ερωμένη του;

3) Αγοράζει βιτριόλι και ετοιμάζεται για επίθεση;

3) Παίρνει ό,τι χάπια βρεί μπροστά της;

4) Κοιμάται με τον πρώτο τυχόντα;

5) Πάει σε ψυχίατρο;

6) Ξυρίζει το κεφάλι της;

7) Αρχίζει τις πλαστικές;

8) Τρέχει στα sex shop;

9) Πάει ταξίδια σε εξωτικά νησιά;

10) Προσπαθεί να ξαναερωτευθεί;

Στο Μικρό ‘Ανεσις από 15 Οκτωβρίου η Φαίδρα Δρούκα, θα σας δίνει όλες τις απαντήσεις του κουίζ, ερμηνεύοντας την Άντζελα Κέννεντι Λίπσκυ στο έργο της Geraldine Aron «ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟ».

Η Ιρλανδή συγγραφέας, με χιούμορ, αυτοσαρκασμό και ζωντάνια, μάς παροτρύνει να ζήσουμε μαζί με την χωρισμένη Άντζελα, όλες τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις αποφάσεις, και τις καινούργιες εμπειρίες μιας γυναίκας που βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της ζωής της,…στο αναπάντεχο διαζύγιο! Μιας γυναίκας έξυπνης μεν αλλά και παιδιάστικα αφελής -λόγω συζυγικών υποχωρήσεων- τρυφερής, δοτικής αλλά και συνάμα φοβισμένης, επίσης λόγω συζυγικών υποχωρήσεων, χαρούμενης και ταυτόχρονα θλιμμένης.

Μια από τις γυναίκες που συναντάμε κάθε μέρα.

Ίσως μια γυναίκα σαν όλες εμάς.

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Το Υπέροχό μου Διαζύγιο

Η Άντζελα Λίπσκυ, η ηρωίδα της Ιρλανδής συγγραφέως Geraldine Aron στο θεατρικό έργο Το Υπέροχό μου Διαζύγιο, σήμερα, τώρα, πρέπει να πάρει απόφαση και να αλλάξει δρόμο στη ζωή της.  Ή για να είμαστε πιο ακριβής, πρέπει να μετακινηθεί απ’ την στασιμότητα που έχει βρεθεί εδώ και χρόνια. Να δει ξανά γύρω της, να σκεφτεί και να βρει λάθη και παραλήψεις, να αξιολογήσει εξαρχής φίλους και συγγενείς, συνήθειες και καινούργιες γνωριμίες. Να ξαναδεί τις εικόνες αλλιώς. Aιτία; Το αιφνιδιαστικό διαζύγιο.                                                               

Όταν, λοιπόν ο μεσόκοπος σύζυγος, και μοναδικός άντρας που γνώρισε στην ζωή της η ηρωίδα, τής αναγγέλλει περίλυπος ότι ερωτεύθηκε μια εικοσιπεντάχρονη και της ζητάει διαζύγιο, κι από δίπλα, την ίδια μέρα, η κόρη της, της ανακοινώνει ότι κι αυτή θα φύγει απ’ το σπίτι για να μείνει με τον σύντροφό της, η Άντζελα μένει μετέωρη σε ένα καινούργιο σύμπαν που δεν γνωρίζει.                                                                                                                                                                                                                      

Ένας άλλος κόσμος τώρα. Άγνωστος και σκοτεινός που πρέπει μόνη της να βρει που είναι το φως, κι αν δεν υπάρχει φως, να το κατασκευάσει. Δραματικές στιγμές, αστείες στιγμές, αμήχανες γρήγορες αποφάσεις που προκαλούν άλλοτε γέλιο, άλλοτε συγκίνηση, αλλά πάνω απ’ όλα, αυτό που έρχεται στη ζωή της και την τρομάζει περισσότερο, είναι η γνωριμία της με την μοναξιά. Δεν είναι η επιλεγμένη μοναχικότητα. Είναι η επιβεβλημένη μοναξιά από τρίτους. Πολλές φορές οι άνθρωποι προτιμάμε να συζούμε με ληγμένα ερωτικά αισθήματα, μόνο και μόνο για να μην μείνουμε μόνοι, μόνο και μόνο για να μην ακούμε …εκείνη την νεκρική σιγή που ακούς μέχρι και το νερό στο καλοριφέρ…     

Κάπου εδώ αρχίζει ο αγώνας της Άντζελα Λίπσκυ να ξαναβρεί τον εαυτό της. Να θυμηθεί τα πιστεύω της, τις εφηβικές της αναζητήσεις, αυτά που ήθελα κάποτε, και που, μετά από τον πολύχρονο βαρετό συζυγικό βίο, χλόμιασαν, αποδυναμωθήκαν, σχεδόν ξεχάστηκαν.

Ξαναμετράει τις ανάγκες της κι αρχίζει πάλι να ονειρεύεται,…με πήρε αγκαλιά και με ξάπλωσε κάτω. Ζέστανε τα κρύα μου χέρια πάνω στα ζεστά του μάγουλα. Με φίλησε και πετάξαμε κι οι δυο. Πρώτα πετάξαμε πάνω απ’ το Λονδίνο και μετά στρίψαμε προς τη θάλασσα. Ήταν υπέροχα. Ήμουν ελεύθερη σαν πουλί. Και ελαφριά… ελαφριά… ελαφριά…    

Για τρία χρόνια, χρόνο το χρόνο, παρακολουθούμε την Άντζελα Λίπσκυ, μετά από πολλές άκαρπες προσπάθειες στην αρχή, αποδοτικές όσο περνάει ο καιρός, να ξαναβρίσκει τον δυναμισμό και την αποφασιστικότητά της,…όπως περπατούσα, έπεσε το μάτι μου σε ένα υπόγειο και είδα μια νεαρή οικογένεια αγκαλιά στον καναπέ να βλέπει καρτούν στην τηλεόραση. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα τόσο αποκλεισμένη, τόσο έρημη που η καρδιά μου συσπάστηκε προκαλώντας μου ένα δυνατό πόνο. Και, τότε, σκέφτηκα, μα, αν είναι να περάσω έτσι την υπόλοιπη ζωή μου, αν από δω και πέρα ούτε θα αγαπάω ούτε θα με αγαπάνε, πώς θα το αντέξω; Και κείνη τη στιγμή το αποφάσισα. Θα πάλευα, δεν ξέρω πώς, να μη ξανανιώσω ποτέ αυτό τον πόνο.     

Και έτσι, σιγά σιγά, αλλάζει την καθημερινότητα της, αρχίζει και βαδίζει σε δρόμους που την βοηθάνε να ξαναδεί τη ζωή με τα μάτια μιας ώριμης γυναίκας πενήντα χρονών που έχει όμως ξαναβρεί την νεανική της τόλμη και μαχητικότητα.

   Κοραής  Δαμάτης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Μετάφραση : Μαργαρίτα Δαλαμάγκα Καλογήρου

Σκηνοθεσία - Σκηνικά - Κοστούμια : Κοραής Δαμάτης

Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη

Φωτογραφία : Γιώργος Καλφαμανώλης

Video: Πάτροκλος Σκαφίδας

Ερμηνεύει η Φαίδρα Δρούκα 

Παραγωγή: ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πρεμιέρα: 15 Οκτωβρίου 2021

Μέρες & ‘Ωρες παραστάσεων:

Τετάρτη στις 20:00

Πέμπτη στις 21:00

Παρασκευή στις 21:00

Σάββατο στις 21:00

Κυριακή στις 20:00

Εισιτήρια: 15 κανονικό, 12 φοιτητικό, άνω των 65

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/to-yperocho-mou-diazygio/

Διεύθυνση: Μικρό ‘Ανεσις, Λεωφ. Κηφισίας 14, Αθήνα 115 26

Τηλέφωνο κρατήσεων: 21 0771 8943

Η είσοδος για την παράσταση TO YΠΕΡΟΧΟ ΜΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟ στο ΜΙΚΡΟ ΑΝΕΣΙΣ θα πραγματοποιείται πάντοτε σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις για την είσοδο σε αμιγείς κλειστούς χώρους. Συγκεκριμένα, οι θεατές θα εισέρχονται κατόπιν υποχρεωτικής επίδειξης κατά την είσοδο [α] πιστοποιητικού εμβολιασμού ή [β] πιστοποιητικού νόσησης, που εκδίδεται τριάντα (30) ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως εκατόν ογδόντα (180) ημέρες μετά από αυτόν συνδυαστικά προς  αστυνομική ταυτότητα ή δίπλωμα οδήγησης ή διαβατήριο ή άλλο αποδεικτικό ταυτότητας, προκειμένου να διενεργείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας προς τα ανωτέρω. Τα ανωτέρω πιστοποιητικά επιδεικνύονται είτε σε έγχαρτη μορφή είτε ηλεκτρονικά μέσω κινητής συσκευής του θεατή, τα οποία ο ιδιοκτήτης ή νόμιμος εκπρόσωπος της επιχείρησης (ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο) σαρώνει ηλεκτρονικά μέσω της ειδικής εφαρμογής του άρθρου 33 του ν. 4816/2021 (Α' 118) Covid Free GR. Εναλλακτικά, εφόσον ο αλλοδαπός προέρχεται από τρίτη χώρα (εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης), τα πρόσωπα του προηγούμενου εδαφίου ελέγχουν τα ανωτέρω πιστοποιητικά σε έγχαρτη μορφή.

Οι ως άνω υποχρεώσεις περιλαμβάνουν ανηλίκους από δώδεκα (12) ετών και άνω. Οι ανήλικοι από πέντε (5) έως έντεκα (11) ετών, δύνανται να προσκομίζουν, εναλλακτικά, δήλωση αυτοδιαγνωστικού ελέγχου (self-test) τελευταίου εικοσιτετραώρου, στην οποία προβαίνει είτε οιοσδήποτε γονέας, ακόμα και μη έχων την επιμέλεια, είτε κηδεμόνας. Δεν απαιτείται φυσική παρουσία του γονέα ή κηδεμόνα.

Σε όλους τους χώρους είναι υποχρεωτική η χρήση μάσκας.

Η Εταιρεία Θεάτρου Υπερίων στην ένατη παραγωγή της εξακολουθεί να μελετά τα λιγότερο γνωστά έργα πολύ γνωστών συγγραφέων, και αναμετράται για τέταρτη φορά με έργο του Σαίξπηρ. Αυτή τη φορά δοκιμάζεται πάνω στον «Τρωίλο και τη Χρυσηίδα» που ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου Αργώ σκηνοθετημένο από τον Αλέξανδρο Κοέν.

Ο σκηνοθέτης συνεργάζεται για έκτη φορά με το Θέατρο Αργώ και την Αιμιλία Υψηλάντη, και δημιουργώντας ένα κατά συντριπτική πλειοψηφία γυναικείο θίασο ετερόκλιτων θεατρικών σχολών και γενεών μελετά ζητήματα όπως η θηλυκοποίηση της κοινωνίας, η κρίση των αξιών και η κατάρρευση των ιδανικών. Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως η παράσταση προκαλεί καινούργια μετάφραση του σαιξπηρικού κειμένου.

Μέσα από το μηχανισμό του πολέμου ο Σαίξπηρ μελετά μια εποχή βαθιάς ηθικής κρίσης, όπου κάθε αξία και ιδανικό έχουν καταρρεύσει. Μέσα σε αυτό το σαθρό περιβάλλον θ’ αναπτυχθεί ένας έρωτας που σε τίποτε δε θυμίζει τους αγνούς και ρομαντικούς έρωτες άλλων έργων του Σαίξπηρ. Όλα εδώ είναι ιδωμένα από μια οπτική κυνική, αιρετική και βλάσφημη –καμία ωραιοποίηση, καμία εξιδανίκευση. Ένα έργο που σήμερα (περισσότερο απ’ ό,τι στην εποχή του Σαίξπηρ) είναι σύγχρονο μια και τολμά ν’ αντικρίζει τα διαχρονικά ζητήματα στις πραγματικές τους διαστάσεις.

Βρισκόμαστε στον έβδομο χρόνο του Τρωικού πολέμου και οι μάχες έχουν ατονήσει. Από την πλευρά των Ελλήνων υπάρχει ανησυχία επειδή ο Αχιλλέας αρνείται να μπει στη μάχη, και από την πλευρά των Τρώων υπάρχει αναποφασιστικότητα για το εάν θα πρέπει να επιστραφεί η Ελένη και να δοθεί τέλος στον πόλεμο. Παρά τις αντιρρήσεις του Έκτορα, οι Τρώες αποφασίζουν να συνεχίσουν τον πόλεμο. Σ’ αυτό το ιδιότυπο πολεμικό κλίμα ο Τρωίλος (νεαρός γιος του βασιλιά της Τροίας Πρίαμου) ερωτεύεται τη Χρυσηίδα (κόρη του μάντη Κάλχα). Ο έρωτας αυτός έχει ακριβό τίμημα, αφού οι Τρώες συμφωνούν με τους Αχαιούς να ανταλλάξουν τη Χρυσηίδα μ’ έναν αιχμάλωτο πολεμιστή. Ο θείος της ο Πάνδαρος μεσολαβεί, ώστε η Χρυσηίδα να ξεπεράσει τα όρια του ερωτικού πάθους και να καταλήξει στην αχαλίνωτη λαγνεία. Η Χρυσηίδα θα προδώσει πολύ σύντομα την αγάπη του Τρωίλου και θα προβληθεί ως ένα σύμβολο της απόλυτης σαρκικής απιστίας.

μετάφραση-σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν
σκηνικά: Γιάννης Αρβανίτης
κοστούμια: Χριστίνα Κωστέα
φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
δραματολόγος: Ξένια Γεωργοπούλου
βοηθός σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Μικέλης
βοηθός σκηνογράφου: Μελίνα Αναλυτή

παίζουν: Αιμιλία Υψηλάντη, Νεκταρία Γιαννουδάκη, ΡαφίκαΣαουίς, Αγγελική Καρυστινού, Ιωάννα Αγγελίδη, Χαρά Αδαμίδου, Κατερίνα Μοίρα, Μουράτ Αλή Κεχαγιά.

επικοινωνία-προβολή: Αγλαΐα Παγώνα
φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
διεύθυνση παραγωγής: Λευτέρης Κώτσης
γραφιστική επιμέλεια: Πέτρος Παράσχης

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.

έναρξη παραστάσεων: 22 Νοεμβρίου 2021
κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00

τιμές εισιτηρίων: € 15&€ 12 (μειωμένο)

προπώληση στο viva.gr

Το Θέατρο Αργώ τηρεί αυστηρά όλες τις οδηγίες των υγειονομικών αρχών για την προστασία από τον COVID-19 τόσο για το κοινό όσο και για τους εργαζόμενους.