Το όνομά του είναι Ντέιβιντ Άντλερ, συνάδελφος, αγαπητός φίλος, μέλος της ευρύτερης οικογένειάς μας. Η διαβόητη φυλακή στην οποία μαραζώνει ονομάζεται Κέτζιοτ και βρίσκεται στην έρημο Νεγκέβ. Οι απαγωγείς του είναι όργανα του Ισραηλινού κράτους που απήγαγαν τον David σε διεθνή ύδατα, μαζί με εκατοντάδες άλλους δικούς μας ανθρώπους– μια πράξη (νομικά αδιαμφισβήτητης) πειρατείας εναντίον των πληρωμάτων της Διεθνούς Φλοτίλας Αλληλεγγύης που είχαν βάλει πλώρη για την λεγόμενη Λωρίδα της Γάζας – την οποία το Διεθνές Δικαστήριο, στις 19 Ιουνίου 2024, κήρυξε παράνομα κατεχόμενο έδαφος που το Ισραήλ έπρεπε να εκκενώσει αμέσως. Αντ' αυτού, όλη την περασμένη χρονιά, το Ισραήλ ενίσχυσε την πολιορκία της Γάζας ώστε να συνεχίσει τη σκόπιμη γενοκτονία του λαού της.

Η ισραηλινή προπαγάνδα πρόβαλε τρία γιγάντια ψέματα για να δικαιολογήσει την πειρατεία και τις απαγωγές: Πρώτον, ότι ο Ντέιβιντ Άντλερ και οι σύντροφοί του εισήλθαν απερίσκεπτα σε ζώνη πολέμου και παραβίασαν ζώνη ασφαλείας. Δεύτερον, ότι, αν πραγματικά ενδιαφέρονταν να παραδώσουν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, θα έπρεπε να την είχαν παραδώσει στις ισραηλινές αρχές, οι οποίες στη συνέχεια θα την παρέδιδαν στον λαό της Γάζας. Τρίτον, ότι τα πληρώματα του στόλου χρηματοδοτούνταν, και μάλιστα «κατευθύνονταν», από τη Χαμάς.

Είναι πολύ εύκολο να αποδειχθεί ότι πρόκειται για γιγαντιαία ψέματα.

Πρώτον, ο Ντέιβιντ Άντλερ και οι σύντροφοί του δεν εισήλθαν σε καμία πολεμική ζώνη, αλλά σε «ζώνη» γενοκτονίας. Ο μόνος που παραβίασε το διεθνές δίκαιο ήταν το ίδιο το Ισραήλ, κηρύσσοντας ζώνη ασφαλείας γύρω από τη Γάζα για να περιφρουρήσει τη γενοκτονία του εντός της Γάζας. Σε αντιδιαστολή, η φλοτίλα έπλεε νομιμότατα σε διεθνή ύδατα με μόνα όπλα βρεφικό γάλα και λίγα σιτηρά.

Δεύτερον, ο λαός της Γάζας λιμοκτονεί (όταν δεν κονιορτοποιούνται από τις ισραηλινές βόμβες) επειδή το Ισραήλ, όπως έχουν δηλώσει αρκετοί υπουργοί του, σχεδίασε σχολαστικά το πώς θα αποτρέψει την είσοδο τροφίμων, νερού και φαρμάκων στη Γάζα. Υπό αυτή την έννοια, είναι τουλάχιστον γελοία η ιδέα ότι τα πληρώματα του στόλου θα έπρεπε να παραδώσουν τη βοήθειά τους στο Ισραήλ (Γιατί; Για να προστεθεί στα ήδη τεράστια αποθέματα βοήθειας που το Ισραήλ εμποδίζει ενεργά να φτάσουν στη Γάζα;).

Τρίτον, το να αποκαλείς τον Ντέιβιντ Άντλερ και τους συντρόφους του υποστηρικτές της Χαμάς ή, ακόμα χειρότερα, όργανα της Χαμάς, αποκαλύπτει την «συγκινητική» προσπάθεια της ισραηλινής κυβέρνησης να κολλήσει το λογότυπο της Χαμάς στο μέτωπο οποιουδήποτε θέλει να σκοτώσει, να απαγάγει ή να δυσφημίσει. 

Μπορεί να ρωτήσετε: Γιατί εστιάζω στον Ντέιβιντ Άντλερ; Ο λόγος γίνεται προφανής σε μια ανάρτηση του Ντέιβιντ πριν από την πολυαναμενόμενη απαγωγή του: 

«Σχεδόν ποτέ δεν γράφω «ως Εβραίος». Όπως κι άλλοι, βρίσκω πολύ κουραστικό το να αναγκάζομαι να θέτω τα συναισθήματά μου ως Εβραίος πάνω από όλα... Αλλά σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω επ΄ αυτού — ως ο μοναδικός Εβραίος σε αυτή την αποστολή... Αν υπάρχει κάποιο μέρος του Τορά που ακόμα θυμάμαι, είναι η κορυφαία υποχρέωση που μας επιβάλλει: «Δικαιοσύνη, δικαιοσύνη θα επιδιώκεις»... Πώς θα μπορούσαμε να παραμείνουμε αμέτοχοι ενώ το Κράτος του Ισραήλ διαστρεβλώνει αυτή την ιερή υποχρέωση, προχωρώντας το ολοκαύτωμα του Παλαιστινιακού λαού; Συμμετείχα σε αυτή την αποστολή όπως και κάθε άλλος συμμετέχων — για να υπερασπιστώ την ανθρωπότητα, πριν να είναι πολύ αργά. Αλλά την ιερή Ημέρα της Εξιλέωσης (YomKipur), θυμάμαι ότι βρίσκομαι εδώ και επειδή το απαιτεί η εβραϊκή μου κληρονομιά.

Όταν ήταν έφηβος, ο παππούς μου Ζακ Άντλερ (βλ. φωτογραφία του Ντέιβιντ και του Ζακ) εντάχθηκε στην Παρισινή Αντίσταση, ρισκάροντας τη ζωή του για να σαμποτάρει τις επιχειρήσεις των Ναζί την ώρα που οι φίλοι και η οικογένειά του στέλνονταν στο θάνατο σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αυτή είναι η παράδοση την οποία καλούμαι να τιμήσω και ο ορισμός της «δικαιοσύνης» που ανταποκρίνεται στην εβραϊκή μου ταυτότητα — καθώς η ίδια γενοκτονική μανία που στόχευσε τους προγόνους μου έχει τώρα κυριεύσει τα κύρια θύματά της… 

Αν οι ισραηλινές δυνάμεις μας αναχαιτίσουν την Ημέρα της Εξιλέωσης, ας δουν τότε πώς είναι η αληθινή εξιλέωση. Όχι να νηστεύουν με όλες τους τις ανέσεις ενώ οι γείτονές τους λιμοκτονούν. Όχι να προσεύχονται με ασφάλεια ενώ ρίχνουν βόμβες πάνω τους. Εξιλέωση σημαίνει δράση. Έτσι, καθώς ο ήλιος θα δύει απόψε και θα αρχίζει η νηστεία, ελπίζω ότι οι υπόλοιποι Εβραίοι θα ενωθούν μαζί μου επαναπροσδιορίζοντας την προσέγγισή τους στην εξιλέωση — μαζί με σιωπηλή προσευχή και προς την θαρραλέα δράση ώστε να τερματιστεί αυτή η φρικτή γενοκτονία. G'marchatimatova.»

Για αυτόν λοιπόν τον λόγο αφιερώνω τούτες τις γραμμές στον φίλο μου Ντέιβιντ Άντλερ, χωρίς φυσικά να παραμελώ ή να υποτιμώ τις θυσίες των άλλων συντρόφων μας του ΜέΡΑ25, άλλων φορέων, ανένταχτων αγωνιστών, που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε ισραηλινή αιχμαλωσία: Επειδή ο Ντέιβιντ είναι ο μόνος Εβραίος στα χέρια των Ισραηλινών εγκληματιών πολέμου που πιστεύουν πραγματικά ότι διαπράττουν γενοκτονία εκ μέρους του εβραϊκού λαού.

Μανιακοί γενοκτόνοι, όπως ο Ισραηλινός υπουργός Ασφάλειας Ιταβάρ Μπεν-Γκβίρ, μισούν έναν έντιμο Εβραίο αγωνιστή όπως ο Ντέιβιντ Άντλερ περισσότερο από ό,τι μισούν ακόμη και τη Χάμας. Γιατί είναι η γενναία στάση του Ντέιβιντ Άντλερ που ξεσκεπάζει  το ψέμα τους ότι δήθεν η Παγκόσμια Σουμούντ Φλοτίλα ήταν ένας αντισημιτικός στολίσκος κακομαθημένων, παραπλανημένων παλιόπαιδων. Γιατί ο Ντέιβιντ αποτελεί ζωντανή υπενθύμιση (όπως ήταν και ο παππούς του, που αντιστάθηκε στους Ναζί πριν από δεκαετίες) της εγκληματικότητας εκείνων που καταδικάζουν έναν ολόκληρο λαό σε θάνατο. Γιατί άνθρωποι που πάνε κόντρα στο κράτος του Ισραήλ που λέει ότι τους εκπροσωπεί,  όπως ο Ντέιβιντ, είναι το λαμπρότερο παράδειγμα της μακροχρόνιας αντίστασης του εβραϊκού λαού στην οργανωμένη μισανθρωπία, στα πογκρόμ, στη γενοκτονία.

Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο φοβάμαι για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα του Ντέιβιντ Άντλερ περισσότερο από οποιονδήποτε από τους απαχθέντες συντρόφους μας: Επειδή οι γενοκτόνοι απαγωγείς του αισθάνονται τόσο μικροί, τόσο ασήμαντοι, μπροστά σε αυτόν τον Εβραίο.

* πολιτικός, οικονομολόγος, γενικός γραμματέας ΜέΡΑ25.

Πηγή: efsyn.gr