Η Άννα Κορακάκη χάρισε στην Ελλάδα το πρώτο της μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, καθώς ήταν τρίτη στον τελικό του αεροβόλου πιστολιού 10 μέτρων.

Μόλις στην πρώτη της συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, η Άννα Κορακάκη κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο αεροβόλο πιστόλι 10 μέτρων, χαρίζοντας έτσι στην Ελλάδα το πρώτο της μετάλλιο στο Ρίο.

Είναι η πρώτη φορά που αθλητής από την Ελλάδα παίρνει μετάλλιο στη σκοποβολή, από το 1896.

Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια επιβεβαίωσε τα προγνωστικά που την ήθελαν μεταξύ των φαβορί για μία διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Ζανέιρο.

Στη δεύτερη θέση στις πρώτες έξι βολές

Συγκεντρωμένη από την αρχή, η Κορακάκη ηγήθηκε της κατάταξης στις πρώτες βολές του τελικού.

Οι πρώτες έξι βολές την βρήκαν στη δεύτερη θέση και από τη στιγμή που άρχισαν οι αποκλεισμοί σκοπευτριών, η εκπρόσωπός μας κατάφερε να διατηρεί στις πρώτες θέσεις.

Στο τέλος, η Κινέζα Μένγκζουε Ζανγκ και η Ρωσίδα Βιταλίνα Μπατσαράσκινα κατάφεραν να την προσπεράσουν, ωστόσο η Κορακάκη άντεξε στη μάχη με τη Μεξικανή Αλεχάντρα Σαβάλα Βάσκες και έφτασε στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου.
Τα αποτελέσματα του τελικού:

1. Μενγκξούε Τζανγκ (Κίνα) 199.4 Ολυμπιακό ρεκόρ

2. Βιτάλινα Μπατσαράσκινα (Ρωσία) 197.1

3. Άννα Κορακάκη (Ελλάδα) 177.7

4. Αλεχάνδρα Σαβάλα Βάσκες (Μεξικό) 157.1

5. Αφάφ Ελχοντχόντ (Αίγυπτος) 137.1

6. Σόνια Φράνκετ (Ισπανία) 116.5

7. Μπομπάνα Βελίτσκοβιτς (Σερβία) 96.4

8. Εκατερίνα Κορσούνοβα (Ρωσία) 73.5

Τα 12 μετάλλια (3 χρυσά, 4 αργυρά, 5 χάλκινα) που έχει κατακτήσει στη σκοποβολή η Ελλάδα σε Ολυμπιακούς Αγώνες:

1896 - ΑΘΗΝΑ

Χρυσό

1. Ιωάννης Φραγκούδης - Αυτόματο πιστόλι από 25μ.

2. Παντελής Καρασεβδάς - Καραμπίνα από 200μ.

3. Γεώργιος Ορφανίδης - Καραμπίνα τριών στάσεων από 300μ.

Αργυρό

4. Γεώργιος Ορφανίδης - Αυτόματο πιστόλι από 25μ.

5. Παύλος Παυλίδης - Καραμπίνα από 200μ.

6. Ιωάννης Φραγκούδης - Καραμπίνα τριών στάσεων από 300μ.

Χάλκινο

7. Νικόλαος Μωράκης - Στρατιωτικό πιστόλι από 25μ.

8. Ιωάννης Φραγκούδης - Ελεύθερο πιστόλι από 30μ.

9. Νικόλαος Τρικούπης - Καραμπίνα από 200μ.

1908 - ΛΟΝΔΙΝΟ

Χάλκινο

10. Αναστάσιος Μεταξάς - Τυφέκιο κατά πήλινων στόχων

1920 - ΑΜΒΕΡΣΑ

Αργυρό

11. Εθνική Ομάδα Σκοποβολής - Αυτόματο πιστόλι από 30μ. (Αλέξανδρος Θεοφυλάκης, Ιωάννης Θεοφυλάκης, Γεώργιος Μωραϊτίνης, Ιάσων Σαππάς, Αλέξανδρος Βρασιβανόπουλος)

2016 - ΡΙΟ

Χάλκινο

12. Άννα Κορακάκη - Αεροβόλο πιστόλι από 10μ.

Μεγάλος θρήνος ξέσπασε με το άκουσμα της είδησης, όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Καθημερινή, ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού σχεδιάζει να κηρύξει αρχαιολογικό χώρο ένα μεγάλο κομμάτι της έκτασης του Ελληνικού. Η ίδια εφημερίδα που αποκάλυψε το σχετικό έγγραφο, το οποίο διακινήθηκε από την Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΥΠΠΟ, δείχνει εξαιρετικά ανήσυχη που μία τόσο «μεγαλειώδης» εκποίηση δημόσιου πλούτου (παραπλανητικά ονομάζεται επένδυση) κινδυνεύει τάχα να καταστραφεί λόγω των αρχαιολόγων, οι οποίοι άλλο τίποτα δεν κάνουν παρά να παρακωλύουν το αναπτυξιακό έργο των κυβερνήσεων.

Για να βάλουμε, λοιπόν, τα πράγματα στη θέση τους:

Πρώτον: Ας σταματήσει ο θρήνος ότι η δήθεν επένδυση θα εμποδιστεί ή και θα σταματήσει. Η κήρυξη μιας έκταση σε αρχαιολογικό χώρο δεν ακυρώνει τα προβλεπόμενα έργα ,κάτι που θα το ευχόμασταν στην περίπτωση του Ελληνικού. Υποχρεώνει, όμως, σε αρχαιολογικό έλεγχο κατά τη διάρκεια των εκσκαφών. Υποχρεώνει δηλαδή στην αναγκαστική εφαρμογή του αρχαιολογικού νόμου. Βέβαια το αστικό κράτος δεν διστάζει να ακυρώσει ακόμα και τους προστατευτικούς νόμους και θεσμούς που το ίδιο επέβαλε όταν αυτοί οι νόμοι παύουν να εξυπηρετούν τα σχέδιά του. Οσα, λοιπόν, γράφονται περί εμπλοκής στο «έργο» είτε δηλώνουν άγνοια είτε ηθελημένα επιδιώκουν να προκαλέσουν συσκότιση και σύγχυση στη βάση του χυδαίου και αγοραίου διλήμματος «ανάπτυξη ή αρχαία».

Δεύτερον: Η απαράδεκτη σύμβαση παραχώρησης του Ελληνικού που υπεγράφη μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και τηςLamda Development και πρόκειται να κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή, προβλέπει τα εξής ομοίως απαράδεκτα: ο χαρακτηρισμός μέρος του ακινήτου ως δάσος, η εύρεση αρχαιοτήτων καθώς και η μόλυνση του εδάφους αποτελούν «γεγονός αποζημίωσης». Δηλαδή ο ευρών αρχαία, δηλαδή η Αρχαιολογική Υπηρεσία, αποζημιώνει τον αγοραστή! Επίσης, στην περίπτωση 6 του άρθρου 9 της Σύμβασης ορίζεται ότι «σε περίπτωση εύρεσης αρχαιοτήτων το γραφείο Ελληνικού θα ενημερώσει την Αρχαιολογική Υπηρεσία, η οποία εντός προθεσμίας 60 ημερών πρέπει να υποδείξει μεθόδους συνέχισης των εργασιών και να προβεί σε ενέργειες για την προστασία των ευρημάτων». Αν οι 60 ημέρες παρέλθουν χωρίς να έχουν γίνει οι σχετικές ενέργειες από την Αρχαιολογική Υπηρεσία αυτό αποτελεί «γεγονός καθυστέρησης του Δημοσίου». Δηλαδή η κατάπτυστη Σύμβαση υποχρεώνει τους αρχαιολόγους να στριμώξουν το αρχαιολογικό έργο, δηλαδή το επιστημονικό έργο σε 60 ημέρες, αλλιώς το Δημόσιο πρέπει να αποζημιώσει τον αγοραστή. Εδώ όμως λέει και κάτι άλλο: Λέει ότι τα αρχαία, αν βρεθούν, δεν θα βρεθούν από τους αρχαιολόγους αλλά από τον εργολάβο ο οποίος θα ενημερώσει την Αρχαιολογική Υπηρεσία! Με άλλα λόγια οι αρχαιολόγοι δεν θα είναι παρόντες στη διάρκεια των εκσκαφών κατά παρέκκλιση της αρχαιολογικής νομοθεσίας. Δηλαδή παρακάμπτεται ο αρχαιολογικός νόμος.

Επομένως, η επικείμενη κήρυξη μεγάλου μέρους του Ελληνικού ως αρχαιολογικού χώρου επί της ουσίας αποκαθιστά τη νομική τάξη, δηλαδή τον επιβεβλημένο από το νόμο αρχαιολογικό έλεγχο. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση ο νόμος μάλλον… δεν είναι βολικός.

Ωστόσο, σύμφωνα με τα όσα προβλέπει η Σύμβαση εάν βρεθούν αρχαιότητες εκτός των ορίων της κήρυξης που προτείνει η Αρχαιολογική Υπηρεσία, τότε και πάλι το Δημόσιο πρέπει να αποζημιώσει τον αγοραστή!

Τρίτον: Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού δεν είναι η αντιπολίτευση της κυβέρνησης! Αντίθετα, όταν οι ίδιοι που θρηνούν για το Ελληνικό θρηνούσαν για τη χαμένη τάχα «επένδυση» στο Αφάντου της Ρόδου, καθώς και εκεί η Αρχαιολογική Υπηρεσία κήρυξε αρχαιολογικό χώρο το σύνολο της έκτασης, τότε το Υπουργείο Πολιτισμού έσπευσε να καθησυχάσει τους σφόδρα ανησυχούντες με Δελτίο Τύπου το οποίο διευκρίνιζε ότι «η πράξη της αναοριοθέτησης του αρχαιολογικού χώρου ουδόλως θέτει σε αμφισβήτηση το σύνολο του εγχειρήματος για το οποίο η κυβέρνηση έχει αναλάβει τη δέσμευση να υλοποιήσει και τούτο διότι η κήρυξη αρχαιολογικού χώρου δεν συνεπάγεται την ταυτόχρονη απαγόρευση δόμησης, αλλά την παρακολούθηση των εργασιών από την αρχαιολογική υπηρεσία, όροι που ούτως ή άλλως είχαν τεθεί κατά την έγκριση του ΕΣΧΑΔΑ από αρχαιολογικής πλευράς… Εξάλλου, για το θέμα των επενδύσεων στο Αφάντου, έχει αναπτυχθεί συνεχής και γόνιμη συνεργασία όλων των εμπλεκομένων πλευρών – ΤΑΙΠΕΔ, συναρμόδια Υπουργεία Πολιτισμού και Αθλητισμού, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθώς και της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών μεταξύ των οποίων υπάρχει ομοφωνία ότι η αναοριοθέτηση δεν θέτει σε αμφισβήτηση την πραγματοποίηση της επένδυσης».

Στην περίπτωση του Ελληνικού, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Σε Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Πολιτισμού αναφέρονται τα εξής: «Η πρόταση κήρυξης – οριοθέτησης αρχαιολογικού χώρου αφορά σε μία ευρύτερη περιοχή στους Δήμους Αλίμου και Ελληνικού – Αργυρούπολης, περιλαμβάνοντας τμήμα της επένδυσης στο Ελληνικό και όχι ολόκληρη την επένδυση, όπως ανακριβώς αναφέρεται στα δημοσιεύματα. Στο σύνολο της περιοχής αυτής έχουν ανασκαφεί στο παρελθόν και υπάρχουν ορατές αρχαιότητες, που ανήκουν στους αρχαίους Δήμους Αλιμούντος και Ευωνύμου.Η πρόταση περιλαμβάνει εκτάσεις των συνεκτικών πολεοδομικών ιστών των σύγχρονων δήμων Αλίμου και Ελληνικού – Αργυρούπολης και εκτείνεται σε τμήμα της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού. Κριτήριο για τον καθορισμό ορίων είναι η αρχαιολογική έρευνα πεδίου και οι αρχαιότητες που έχουν εντοπιστεί.Όπως έχει επανειλημμένα εξηγηθεί και στην περίπτωση Αφάντου, όπου η στάση του Υπουργείου Πολιτισμού δικαιώθηκε απόλυτα και από το Συμβούλιο της Επικρατείας, η κήρυξη – οριοθέτηση αρχαιολογικού χώρου δεν δεσμεύει την περιοχή ούτε μεταβάλλει επί τα χείρω τους συνήθεις όρους που ισχύουν γενικότερα από την πλευρά του αρχαιολογικού νόμου για δημόσια και ιδιωτικά έργα σε ολόκληρη τη χώρα.Η μόνη υποχρέωση που προκύπτει από την κήρυξη είναι ότι τα έργα που εκτελούνται στην περιοχή που οριοθετείται, πρέπει να εγκρίνονται από το Υπουργείο Πολιτισμού, μετά από γνώμη του αρμόδιου Συμβουλίου, και να παρακολουθούνται από την αρχαιολογική υπηρεσία. Πρόκειται για συνήθεις όρους που ούτως ή άλλως τίθενται σε περιοχές όπου έχουν εντοπιστεί ή είναι ορατές αρχαιότητες, όπως στη συγκεκριμένη. Συνεπώς, η κήρυξη – οριοθέτηση αρχαιολογικού χώρου δεν προκαλεί κανένα πρόβλημα στην εξέλιξη της επένδυσης του Ελληνικού ούτε στρέφεται ενάντιά της. Απλά επισημαίνει και γνωστοποιεί με θεσμικό τρόπο ότι στην ευρύτερη περιοχή έχουν εντοπιστεί και υπάρχουν ορατές αρχαιότητες, συνεπώς θα πρέπει να τηρούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες του αρχαιολογικού νόμου, που ισχύουν σε όλα τα μεγάλα και μικρά έργα σε ανάλογες περιπτώσεις».

Αρα, κανένας λόγος ανησυχίας. Η «επένδυση» δεν κινδυνεύει…

Τέταρτον: Ουδέποτε μέχρι σήμερα σταμάτησε κανένα μεγάλο έργο παρά τα εκατοντάδες αρχαία κατάλοιπα που έφερναν οι αρχαιολόγοι στο φως. Δεν σταμάτησε ή έστω τροποποιήθηκε ακόμα και όταν η σημασία των αποκαλυμένων αρχαίων το επέβαλε, αφού προείχε να μη δυσαρεστηθεί (οικονομικά εννοείται) ο εργολάβος. Θυμίζουμε ότι χάριν του αεροδρομίου στα Σπάτα ξυρίστηκε ολόκληρος λόφος με προϊστορικό οικισμό, ο λόφος Ζάγανι, παρά τις δραματικές εκκλήσεις και τις διαμαρτυρίες του επιστημονικού κόσμου.

Πέμπτον: Προφανώς ετούτος ο αχός και κουρνιαχτός έχει στόχο να εμποδίσει ακόμα και την εφαρμογή των δικών τους νόμων, να εκφοβίσει τους εν ενεργεία αρχαιολόγους να κάνουν αυτό που υποχρεούνται απέναντι στην Πολιτιστική Κληρονομιά: Να την προστατεύουν.

Εκτον: Φιλολογικές πηγές, αναφορές σε κείμενα περιηγητών, αλλά και προηγούμενες ανασκαφικές έρευνες στη περιοχή τεκμηριώνουν ότι στην περιοχή του πρώην αεροδρομίου αναμένεται να βρεθούν αρχαιότητες που χρονολογικό εκτείνονται από τα προϊστορικά ως και τα βυζαντινά χρόνια. Ακόμα χειρότερα, στα στοιχεία του ακινήτου έτσι όπως καταγράφονται στη σελίδα του ΤΑΙΠΕΔ αποκαλύπτεται ότι ήταν γνώστες του αρχαιολογικού ενδιαφέροντος της περιοχής, αφού μεταξύ άλλων έχουν καταγραφεί τα εξής:

«Τέσσερα Κτίρια χαρακτηρίζονται αυτή τη στιγμή ως «Διατηρητέα Κτίρια», ειδικότερα:

• Το κτίριο του πρώην «Ανατολικού Αεροδρομίου Αθηνών», σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Eero Saarinen.

• Τρία υπόστεγα της Πολεμικής Αεροπορίας.

Το Αεροδρόμιο περιλαμβάνει επίσης τους διαδρόμους του πρώην αεροδρομίου, καθώς και άλλα κτίρια της Ελληνικής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ).

Επιπρόσθετα, το Ακίνητο περιλαμβάνει μικρής έκτασης περιοχές με αρχαιολογικά ευρήματα, όπως ενδεικτικά:

• Ένα νεκροταφείο της Γεωμετρικής Περιόδου ευρισκόμενο στο Βορειοανατολικό τμήμα του Αεροδρομίου.

• Μία μικρή ομάδα τάφων ευρισκόμενων εντός των εγκαταστάσεων του σταθμού μετρό της Αργυρούπολης.

• Χαρακτηρισμένη Αρχαιολογική Ζώνη εντός της παραλιακής ζώνης του Αγίου Κοσμά, που περιλαμβάνει και έναν αρχαίο ναό

(4ου – 5ου αιώνα π.Χ).

• Αρχαία ερείπια πλησίον των εγκαταστάσεων κανό-καγιάκ».

Δηλαδή, παραχωρήθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ για εκποίηση διατηρητέα μνημεία και αρχαιολογικοί χώροι!

Τόσο γύρω από το πρώην Αεροδρόμιο και σε επαφή με αυτό όσο και εντός της έκτασης του Αεροδρομίου έχουν εντοπιστεί αρχαιότητες (οικιστικά, ταφικά και οδικά κατάλοιπα) οι οποίες αποδίδονται στους τρεις αττικούς δήμους, του Αλιμούντος, του Ευωνύμου και της Αιξωνής, οι οποίοι διαμορφώθηκαν από τον Κλεισθένη περί το 506 π. Χ. και συμμετείχαν στην Αθηναϊκή Βουλή των 500. Οι μελετητές τους τρεις αρχαίους δήμους τους τοποθετούν στην περιοχή των δήμων Αλίμου, Αργυρούπολης – Ελληνικού και Γλυφάδας. Μάλιστα στο παρελθόν είχαν υπάρξει προτάσεις για την δημιουργία αρχαιολογικών περιπάτων στην περιοχή, αλλά και την κατασκευή Αρχαιολογικού Μουσείου στο Ελληνικό, που θα στέγαζε τα ευρήματα της περιοχής. Ηδη, η περιοχή του Αγίου Κοσμά είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος. Εντός του αεροδρομίου διασώζεται ο λόφος Χασάνι, στο περιβάλλον του οποίου έχουν εντοπιστεί αρχαιότητες των προϊστορικών και ιστορικών χρόνων. Επίσης, εντός του Αεροδρομίου βρίσκεται και ο επιβλητικός ταφικός περίβολος του Ελληνικού του 4ου αι. πΧ., ο οποίος το 1960 μεταφέρθηκε στο τότε Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων, στο χώρο δηλαδή που σήμερα στεγάζεται η Υ.Π.Α., επειδή εμπόδιζε στην επέκταση του Αεροδρομίου προς τα ανατολικά.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω καλό θα ήταν να μην υπήρχαν… Μπορεί η επικείμενη αρχαιολογική κήρυξη να μην παρακωλύει την εκποίηση της δημόσιας έκτασης, αλλά, αλίμονο, δημιουργεί καθυστερήσεις στον «επενδυτή» και ο χρόνος είναι χρήμα… Επιπλέον, οι αρχαιολόγοι θέλουν να βάλουν και άλλο μπελά, αφού επιθυμούν να χαρακτηρίσουν νεότερο μνημείο το πρώην Αμερικανικό Κολλέγιο Αθηνών. Το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ στην έκθεση που συνέταξε τον Ιούνιο του 2016 και με την οποία τεκμηριώνει την αρχιτεκτονική σπουδαιότητα κτηρίων και εγκαταστάσεων στο χώρο του Αεροδρομίου και προτείνει το χαρακτηρισμό τους ως μνημεία, σημείωνει για το Κολλέγιο Αθηνών: «Κατασκευάστηκε το 1932 για τη στέγαση του Κολεγίου σε έκταση που παραχωρήθηκε από το Ελληνικό Κράτος. Πρόκειται για αρκετά αξιόλογες κατασκευές με λιτό ύφος, οι οποίες δεν εμφανίζουν σημάδια επιτήδευσης. Το στυλ της αρχιτεκτονικής παραπέμπει σε ύστερο νεοκλασικισμό με κυρίαρχη την ισχυρή συμμετρία των όψεων, αλλά και των διατάξεων στο χώρο. Χαρακτηριστικό του συγκροτήματος είναι και η υψηλή φύτευση κυρίως με πεύκα».

Στη θέση αυτού του κτηρίου και αφού γκρεμιστεί η Lamda Development σκοπεύει να κατασκευάσει το καζίνο. Διότι τι λείπει από τους άνεργους, εξαθλιωμένους, άστεγους, συνταξιούχους χωρίς σύνταξη… Μα φυσικά ένα καζίνο!

Τουλάχιστον 15 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 22 τραυματίστηκαν από σφοδρή καταιγίδα που συνοδευόταν από πολύ ισχυρούς ανέμους και έπληξε χθες βράδυ την πρωτεύουσα της FYROM.

Σε εξέλιξη έρευνες των αρχών για τον εντοπισμό έξι αγνοούμενων. Η βροχή σταμάτησε νωρίς το πρωί, όμως οι μετεωρολόγοι προβλέπουν νέες καταιγίδες απόψε.

«Στις 8.30 σήμερα το πρωί εντοπίσαμε 15 νεκρούς», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Λία Μπεντέφσκα, εκπρόσωπος των αστυνομικών αρχών, σημειώνοντας ότι οι αστυνομικοί συνεχίζουν τις έρευνές τους στην περιοχή για τον εντοπισμό και άλλων θυμάτων.

Πολλά αυτοκίνητα παρασύρθηκαν από τα νερά και ο αυτοκινητόδρομος που περιβάλλει την πρωτεύουσα έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από τις πλημμύρες.

Η βροχή σταμάτησε νωρίς το πρωί, όμως οι μετεωρολόγοι προβλέπουν νέες καταιγίδες απόψε το βράδυ.

«Είναι πολύ λυπηρό, υπάρχουν πολλά θύματα», ανέφερε αξιωματικός της αστυνομίας.

Το Πελίτι είναι μια καλή αρχή για την έρευνά σας.

Αλληλέγγυα και Ανταλλακτικά Δίκτυα, Τράπεζες - Ανταλλακτήρια Σπόρων, Οικοκοινότητες, Αστικοί Λαχανόκηποι, Αγορές Απευθείας Διάθεσης Τροφής, Εναλλακτική Εκπαίδευση, Χαριστικά-Ανταλλακτικά Παζάρια,Οικολογικές - Περιβαλλοντικές Οργανώσεις - Αειφορία, Φεστιβάλ, Ατομικές Ελευθερίες - Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα, Οικογιορτές


















Ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης, από προσωπική του ανάγκη, ίδρυσε το1995 το ΠΕΛΙΤΙ (που στα ποντιακά σημαίνει βελανιδιά) στο Μεσοχώρι Παρανεστίου Δράμας.

Μια οικοκοινότητα και ένα δίκτυο με στόχο τη συλλογή, διατήρηση και διάδοση των ντόπιων ποικιλιών καθώς και την ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών χωρίς τη μεσολάβηση χρήματος.






Το ΠΕΛΙΤΙ είναι πλέον το μεγαλύτερο Εθνικό Δίκτυο απ’ όπου περισσότεροι από 120.000 ερασιτέχνες παραγωγοί προμηθεύονται και ανταλλάσσουν σπόρους από παραδοσιακές ποικιλίες και οικόσιτα ζώα, υπό εξαφάνιση.






Έχει οργανώσει  12 δραστήριες τοπικές ομάδες που καλύπτουν όλη την χώρα και αγκαλιάζει πολλούς και  διαφορετικούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. 




Στις δραστηριότητές τους συνδράμουν γεωργοί, κτηνοτρόφοι, ακτιβιστές, πανεπιστημιακοί και καλλιτέχνες. Στην οικοκοινότηταλειτουργούν εργαστήρια, οργανώνονται θεατρικές και μουσικές παραστάσεις ενώ εκπαιδεύονται ομάδες μαθητών και φοιτητών.











Η συνάντηση αυτή το 2012 μεταφέρθηκε στο Μεσοχώρι, στη γη του Πελίτι, και έγινε μαζί με τη 12η Πανελλαδική Γιορτή Ανταλλαγής Ντόπιων Ποικιλιών με τη συμμετοχή εκπροσώπων από 13 χώρες και περισσότερους από 7.000 επισκέπτες.




Ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης εκτός των άλλων, το 2009 τιμήθηκε από το Bioversity International και τον Δήμο της Ρώμης με το βραβείο του Φύλακα της βιοποικιλότητας της Μεσογείου.







Το σήμα του "Πελίτι"





Κατά συνέπεια ο καθένας μας κρατάει ένα μέρος από τη λύση των προβλημάτων σε προσωπικό και σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν είμαστε θύματα καταστάσεων ούτε φταίνε οι άλλοι γίa αυτά που ζούμε εμείς.



Εστιάζουμε την προσοχή μας στα θετικά πράγματα που γίνονται και αυτά ως δια μαγείας αυξάνουν. Δε γνωρίζουμε τι είναι το καλό και τι το κακό.
Δε γνωρίζουμε γιατί γίνονται κάποια γεγονότα. 

Αν δούμε τα πράγματα μέσα στην πορεία του χρόνου, αυτό που σήμερα είναι πόνος αύριο θα είναι χαρά και μετά μπορεί να είναι πάλι πόνος κ.ο.κ 


Δεν έχει σημασία η κοινωνική ή η οικονομική μας θέση. Η σκέψη μας είναι πολύ δυνατή και αρκετή για να κατευθύνει τα πράγματα. Όλοι μαζί έχουμε ακόμη πιο μεγάλη δύναμη. Το σημαντικό δεν είναι να βλέπουμε τι κάνουν οι άλλοι αλλά τι κάνουμε εμείς. 
--
Το πρόβλημα δεν είναι αν θα βγει στην αγορά ένα καινούριο προϊόν. Το ζήτημα είναι αν θα το στηρίξουμε ή όχι. Οι πολυεθνικές κάνουν τη δουλειά τους κι εμείς τη δική μας.


Το Πελίτι στην Καντόνα του Μεξικού


Συλλογή, διατήρηση και διάδοση των ντόπιων ποικιλιών
Το Πελίτι ασχολείται με τη συλλογή, διάδοση και διάσωση των ντόπιων ποικιλιών. Επίσης ασχολείται και με την καταγραφή των αυτόχθονων αγροτικών ζώων. 





                       Αποστολές σπόρων

Το Πελίτι έχει την δυνατότητα να δίνει μικρές ποσότητες σπόρων σε καλλιεργητές. Οι σπόροι αυτοί είναι αβελτίωτες ποικιλίες και δίνονται δωρεάν . 


Η περίοδος αποστολής σπόρων με το ΕΛ. ΤΑ είναι από τον Οκτώβριο ως το Φεβρουάριο.

Δωρεάν σπόροι διανέμοντα και μέσα από τις εκδηλώσεις του Πελίτι. 

Υπολογίζουμε ότι διανέμουμε δωρεάν πάνω από 20.000 φακελάκια με σπόρους το χρόνο.

Την περίοδο Οκτώβριος 2012 -  Φεβρουάριος 2012 απαντήθηκαν 2.000 γράμματα μόνο από το γραφείο του Πελίτι, χωρίς να υπολογίσουμε τις τοπικές ομάδες και τους συμμετέχοντες στα «Κατά Τόπους Αγροκτήματα…» 


Πανελλαδική Γιορτή Ανταλλαγής Ντόπιων Ποικιλιών 
Το Μάρτιο του 1999, το Πελίτι οργάνωσε την πρώτη συνάντηση ανταλλαγής ντόπιων ποικιλιών, στην Κάρπη του νομού Κιλκίς.





Παράλληλα πραγματοποιούνται δεκάδες γιορτές ανταλλαγής ντόπιων ποικιλιώνς   σε όλη την Ελλάδα. Στην Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Ορεστιάδα, Δράμα, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Αλμυρό, Αθήνα, Εύβοια, Αίγινα, Ηράκλειο, κ.α.

Αυτές οι εκδήλωσεις πέρασαν τα σύνορα της χώρας μας και γίνοντε πλέον στη γειτονική Τουρκία .


Κατά τόπους αγροκτήματα 


Τα «Κατά Τόπους Αγροκτήματα...» είναι ένα δίκτυο καλλιεργητών. 


Ξεκίνησε το 2000 από το Πελίτι με σκοπό τη ζωντανή διατήρηση, διάδοση και διάσωση των ντόπιων ποικιλιών.

"Κατά τόπους αγροκτήματα..." ονομάζετε και το έντυπο που εκδίδει το Πελίτι που κυκλοφορεί κάθε Σεπτέμβριο όπου παρουσιάζονται όσα έγιναν και αυτά που πρόκειται να συμβούν.   Τα "κατά τόπους αγροκτήματα" έχουν κι ένα χάρτη 'οπου καταγράφουν τους καλλιεργητές ανά περιοχή και τις ποικιλίες που διατηρούν.



Το 2002 ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης πρότεινε στο δάσκαλο Νίκο Δομπάζη να μοιράσουν οι μαθητές του φυτά από ντόπιες ποικιλίες στην Κεντρική πλατεία της Κομοτηνής.
Από αυτή την πρώτη δημόσια διανομή  καθιερώθηκε η "7η Απριλίου" ως μέρα αφιερωμένη στις ντόπιες ποικιλίες.


Τράπεζα σπόρων του Πελίτι

"Η οργάνωση αυτή ήταν πλέον επιτακτική γιατί ορισμένα από τα δείγματα σπόρων είναι αρκετά παλιά κινδυνεύοντας να χάσουν την βλαστικότητά τους και το κυριότερο, ότι μπορεί να είναι μοναδικά. 

Επίσης, αποτέλεσμα της ελλιπούς οργάνωσης ήταν η καταστροφή ενός αριθμού δειγμάτων – ευτυχώς μικρού- λόγω πλημμύρας της αποθήκης στην οποία βρίσκονταν.

Η πραγματοποίηση αυτού του εγχειρήματος είναι μια πρόκληση μιας και είναι κάτι που στήνεται από την αρχή.

Υπάρχουν αρκετά προβλήματα και εμπόδια που αντιμετωπίζουμε, όπως οι περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες και η έλλειψη εξοπλισμού και προσωπικού.

Επίσης, λόγω της συσσώρευσης των σπόρων όλα αυτά τα χρόνια χωρίς κάποια ουσιαστική καταγραφή, υπάρχουν δείγματα για τα οποία δεν έχουμε καμία πληροφορία (όνομα ποικιλίας, χαρακτηριστικά, τόπος συλλογής, ηλικία δείγματος κ.α.).

--

Τα δείγματα αυτά πρέπει σιγά - σιγά να τα καλλιεργήσουμε και να καταγράψουμε τα χαρακτηριστικά τους, να τα αξιολογήσουμε και να δούμε κατά πόσο διαφέρουν από τα ήδη καταχωρημένα. 


Ήδη φέτος (2013) θα προσπαθήσουμε να ανανεώσουμε και να χαρακτηρίσουμε περίπου 100 από τα δείγματα της συλλογής.


Ένα ακόμα πρόβλημα που παρουσιάστηκε, ήταν ότι κάποια δείγματα είχαν προσβληθεί από διάφορα έντομα. Με την μεταφορά όλων των δειγμάτων σε ένα σημείο, οι προσβολές μεταφέρθηκαν και σε άλλα δείγματα που δεν ήταν σωστά συσκευασμένα.

Ευτυχώς, υπάρχει κόσμος με εμπειρία πάνω στο θέμα της διαχείρισης σπόρων, ο οποίος είναι πρόθυμος να μοιραστεί μαζί μας τεχνογνωσία και πληροφορίες και να μας συμβουλεύει για την επίλυση των διαφόρων προβλημάτων που παρουσιάζονται.











Συνέντευξη του Παναγιώτη Σαϊτανούδη στον Ανδρέα Ρουμελιώτη - "6μέρες"




Παναγιώτης Σαϊτανούδης: «Ο φύλακας της βιοποικιλότητας στη Μεσόγειο»

Προσκεκλημένος μας σήμερα ο Παναγιώτης Σαϊτανούδης. Ενας σύγχρονος Εθνικός ευεργέτης! Το ελληνικό κράτος παριστάνει ότι δεν τον ξέρει. Στο εξωτερικό τον βραβεύουν. Εκτός των άλλων, το 2009 τιμήθηκε από το Bioversity International και τον Δήμο της Ρώμης με το βραβείο του Φύλακα της βιοποικιλότητας της Μεσογείου.

Παναγιώτη, διάβασα πως από τις ντόπιες παραδοσιακές ποικιλίες που υπήρχαν το 1950 καλλιεργείται πλέον στην Ελλάδα μόνο το 3%. Γιατί συνέβη αυτό;


Σύμφωνα με τον FAO (2004), περίπου το 75% του φυτικού γενετικού υλικού παγκοσμίως και το 90% των ντόπιων ποικιλιών έχουν εκλείψει τα τελευταία 100 χρόνια, επειδή οι γεωργοί σε όλον τον κόσμο σιγά σιγά εγκατέλειψαν τις ποικιλίες που καλλιεργούσαν παραδοσιακά, για να τις αντικαταστήσουν με ομοιόμορφες βελτιωμένες ή «εξωτικές» ποικιλίες υψηλών αποδόσεων. 

Αποτέλεσμα αυτής της εγκατάλειψης είναι η παγκόσμια διατροφή να βασίζεται σήμερα κατά 75% σε 12 μόνο φυτά, με κύρια το ρύζι, τον αραβόσιτο και το σιτάρι.

Η αυξανόμενη γενετική ομοιομορφία, η μείωση της γενετικής βάσης των καλλιεργειών και η γεωργική εκμετάλλευση τεράστιων εκτάσεων με μία μόνο ποικιλία οδήγησε σταδιακά στην αύξηση της γενετικής ευπάθειας των καλλιεργειών, στα εξελισσόμενα παθογόνα, με εμφανείς τις αρνητικές συνέπειες και σε πολλές περιπτώσεις την εκδήλωση επιδημιών.

Πώς χάθηκε εκείνη η ντομάτα που την έτρωγες και «κοκκίνιζε» το μάγουλό σου;

Η ντομάτα αυτή δεν χάθηκε τελείως. Μάλιστα, τα τελευταία δέκα χρόνια οι εναπομείνασες ντόπιες ποικιλίες έχουν κερδίσει έδαφος στο τραπέζι μας και στη γη μας. Είναι στο χέρι μας, μέσα από τις διατροφικές μας επιλογές και συνήθειες, να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο. Καθημερινά ψηφίζουμε με το πιρούνι μας τι γεωργία και τι πλανήτη θέλουμε.

Πόσες ντόπιες ποικιλίες έχουν διασώσει οι τράπεζες σπόρων;


Πολύ μεγάλος ο αριθμός ποικιλιών διατηρείται σε τράπεζες σπόρων. Για παράδειγμα, μόνο για τις ντομάτες ξέρουμε ότι υπάρχουν 12.000 ποικιλίες παγκοσμίως. Οι σπόροι είναι κάτι ζωντανό και μεταβάλλονται με την πάροδο του χρόνου. Το θέμα δεν είναι να διατηρούνται μέσα σε τράπεζες, αλλά να συνεχίζουν το ταξίδι τους στη γη και να μπορούν οι αγρότες να έχουν πρόσβαση σ’ αυτούς.



Τι έχει καταφέρει το δίκτυο του Πελίτι διά της σποράς, μέσω της ανταλλακτικής οικονομίας;

Το Πελίτι ξεκίνησε το 1995. Το 1999 οργάνωσε την πρώτη γιορτή ανταλλαγής ντόπιων ποικιλιών. Το 2000 στήθηκε το Πανελλαδικό Δίκτυο Διάδοσης και Διάσωσης των Ντόπιων Ποικιλιών και των Αυτόχθονων Αγροτικών Ζώων του Πελίτι: «Κατά Τόπους Αγροκτήματα». Ηταν το πρώτο πετυχημένο ανταλλακτικό δίκτυο στην Ελλάδα. Σήμερα συμμετέχουν περίπου 250 καλλιεργητές και κτηνοτρόφοι. 

Ανοίξαμε τον δρόμο και όλα αυτά τα χρόνια «σπέρνουμε» τις ντόπιες ποικιλίες παντού στην Ελλάδα και δημιουργούμε «γέφυρες» ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν ντόπιους σπόρους και σ’ εκείνους που τους αναζητούν. Η ανταλλακτική οικονομία και τα δίκτυα σαν του Πελίτι παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της ποιότητας της τροφής μας και της καθημερινότητάς μας.

--

Δώσε μας μια εικόνα του κινήματος των τοποφάγων που αναπτύσσεται στην Ευρώπη και της σύγκρουσης με τη Monsado και τις άλλες πολυεθνικές, οι οποίες προωθούν τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα.

Το Πελίτι είναι ένα κίνημα με θετική πρόταση και όχι καταγγελτικό. Προσπαθούμε με απλές καθημερινές πρακτικές να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Μας ενδιαφέρουν τα θετικά που συμβαίνουν γύρω μας και αυτά στηρίζουμε για να ανθήσουν. Αναγνωρίζουμε τη δική μας ευθύνη για όσα συμβαίνουν και προσπαθούμε να την αναλάβουμε, γιατί μόνο έτσι μπορούν να γίνουν οι μεγάλες αλλαγές.

Πολλοί φοβούνται ότι έτσι όπως εξελίσσεται η όλη… φάση, θα πεινάσουμε. Μπορούμε μόνο με τις ντόπιες παραδοσιακές ποικιλίες, τους αστικούς λαχανόκηπους και τις τοποφαγικές αγορές απευθείας διάθεσης τροφής να ταΐσουμε τον πληθυσμό; Δεν αποτελεί πολυτέλεια να λέμε «μπλιαχ, τα υβρίδιά τους είναι άγευστα και δεν μοσχοβολάνε»;

--
Οι παγκόσμιοι οργανισμοί έχουν προειδοποιήσει για ενδεχόμενη επισιτιστική κρίση, λόγω της αλλαγής του κλίματος και της παγκόσμιας αύξησης του πληθυσμού. Το 2011 συμμετείχα στο διεθνές συνέδριο που διοργάνωσε το Bioversity International μ’ αυτό το θέμα.

Οι ντόπιες ποικιλίες μπορούν να θρέψουν τον παγκόσμιο πληθυσμό! Στις μέρες μας υπάρχει πείνα στον πλανήτη γιατί αυτή είναι η πολιτική που ακολουθείται.

Οταν επιλέγουμε προϊόντα από τοπικές αγορές, κάνουμε οικονομία στους φυσικούς πόρους, οπότε αφήνουμε τροφή και για τα παιδιά μας. Οι ντόπιες ποικιλίες είναι προσαρμοσμένες στην περιοχή που βρίσκονται, οπότε αντέχουν στις ασθένειες και μπορούν να αντεπεξέλθουν καλύτερα και στις κλιματικές αλλαγές. Δεν έχουν μεγάλες απαιτήσεις σε λιπάσματα και δεν καταστρέφουν τη γονιμότητα του εδάφους.

Βεβαία, θα πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς καταναλωτικές συνήθειες. Αν ζητάμε ντομάτες μέσα στον χειμώνα, φρούτα και λαχανικά απ’ όλο τον κόσμο όλο τον χρόνο, τότε σίγουρα θα οδηγηθούμε σε διατροφικό αδιέξοδο.

«Τοπική παραγωγή για τοπική κατανάλωση» μας λέει ο Γιώργος Δαουτόπουλος, πρώην καθηγητής του ΑΠΘ της Γεωπονικής Σχολής".




Για περισσότερες πληροφορίες

Το γραφείο του Πελίτι είναι ανοιχτό από Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 9:00 το πρωί έως τις 13:00 το μεσημέρι. Βρίσκεται στο Μεσοχώρι Παρανεστίου του νομού Δράμας. Για να μας επισκεφθείτε θα πρέπει πρώτα να έχουμε κλείσει ραντεβού, τηλ.2524022059"

---

                          Σπέρνοντας Όνειρα 
«Είναι φανταστικό!!! Η Ελλάδα είναι μια καταπληκτική χώρα καθώς μπορεί να αναγνωριστεί η σπουδαιότητα του έργου σας. Η τιμή αυτή δεν θα μπορούσε να δοθεί ποτέ στη Γαλλία, δηλαδή ο πρόεδρος της Δημοκρατίας  να τιμήσει τον Ντομινίκ Γκουλέτ για το έργο που έχει κάνει το Κοκοπελλί στη Γαλλία ή κάποιο άλλο αντίστοιχο πρόσωπο....»

(επιστολή του προέδρου της οργάνωσης “Terre Humaine”, η οποία εδρεύει στη Γαλλία και στην Ελβετία, σχετικά με τη βράβευση του Πελίτι από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας στα πλαίσια του θεσμού ΝΗΣΙΔΕΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ 2013, που συνδιοργανώνεται από την Κίνηση Πολιτών και το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού).

Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τους ντόπιους σπόρους δεν γνώριζα τίποτε για το θέμα και τις προεκτάσεις που έχει. Σήμερα μετά από 22 χρόνια (1991-2013) ενασχόλησης με τους ντόπιους σπόρους, συνεχίζω να μαθαίνω τα μυστικά αυτού του καταπληκτικού πλούτου της Ελλάδας. 

Όλα ξεκίνησαν όταν ο Γιάννης Διαμαντόπουλος μου ζήτησε να αγοράσω ένα πακέτο με σπόρους που είχε φέρει από τη Λατινική Αμερική (Ιανουάριος 1991). Μέσα στο πακέτο υπήρχαν σπόροι από φυλές ινδιάνων. Οι φυλές είχαν ήδη εξαφανιστεί, οι σπόροι τους όμως συνέχιζαν να καλλιεργούνται. Αυτό με συγκλόνισε. Τότε μέσα από το "Εργαστήρι Οικολογικής Πρακτικής" στη Θεσσαλονίκη, οργανώνω την πρώτη δράση στην Ελλάδα σε μη κυβερνητικό επίπεδο για το θέμα των ντόπιων ποικιλιών.

Το δεύτερο μεγάλο γεγονός έγινε το 1992, στο χωριό μου στη Βαμβακούσα Σερρών μοίραζα τα προσκλητήρια γάμου του αδερφού μου, σε μια αυλή είδα ένα μαύρο κοντόροκο καλαμπόκι. Ρώτησα την ηλικιωμένη κυρία τι κάνει με τα καλαμπόκια, μου είπε ότι τα κάνει ποπ κορν για τα εγγόνια της. Της ζήτησα λίγους σπόρους που μου έδωσε πολύ ευχαρίστως, μετά μου ήρθε η ιδέα σε κάθε σπίτι που θα πηγαίνω να ρωτάω τι σπόρους έχουν και να ζητάω να μου δώσουν. Γύρισα όλο το χωριό και γέμισα μια αγκαλιά με φασόλια, κολοκύθες, πεπόνια κ.λ.π.

Το 1995 σε μια στιγμή προσωπικής αναζήτησης μου ήρθε η ιδέα να κάνω ένα κέντρο για τη σωτηρία των ντόπιων ποικιλιών. Τότε ζούσα στο Δασωτό Κ. Νευροκοπίου, μια μεγάλη βελανιδιά που είναι στο χωριό μου έδωσε το όνομα της ομάδας, "Πελίτι" που θα πει: Πελίτ στα ποντιακά βελανιδιά.
Η βελανιδιά ήταν ένα σημείο συνάντησης για τους ανθρώπους του χωριού, έτσι και το δικό μου "Πελίτι" ήθελα να είναι ένα σημείο συνάντησης για όλους τους ανθρώπους.

Ξεκίνησα με τα πόδια και με ώτο-στοπ να μαζεύω σπόρους και να συναντώ ανθρώπους. Ταξίδεψα όπου μάθαινα ότι υπάρχουν άνθρωποι που κρατάνε σπόρους, δεν είχα τίποτα αλλά είχα τα πάντα, το σύμπαν μου πρόσφερε ότι χρειαζόμουν. Έζησα σε διάφορες περιοχές γι' αυτό το σκοπό τελευταίος σταθμός αυτής της περιοδείας μου (1995-2001) ήταν τα Πομακοχώρια του νομού Ροδόπης.



--

Τότε συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να βγω στην κοινωνία και να μεταφέρω το μήνυμα των σπόρων στους ανθρώπους. Ως τότε ζούσα χωρίς να εργάζομαι (με οικονομικούς όρους), ζούσα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και ταξίδευα με ώτο-στοπ.

Το 2001 οργανώνω την 4η Πανελλαδική Γιορτή Ανταλλαγής Ντόπιων Ποικιλιών στην κεντρική πλατεία των Σερρών.
Αυτή η γιορτή σηματοδοτεί το άνοιγμα του Πελίτι προς την κοινωνία.

Το 2002 παντρεύομαι τη Σοφία Γίδα, ο γάμος μας δυναμώνει το έργο του Πελίτι. Μαζί με τη Σοφία στήνουμε την ίδια χρονιά το Πανελλαδικό Δίκτυο Ανταλλαγής Αγαθών και Υπηρεσιών χωρίς χρήματα.
Εκδίδουμε το έντυπο "από χέρι σε χέρι και από καρδιά σε καρδιά" μια παγκόσμια πρωτοτυπία.

Την ίδια χρονιά (2002) ξεκινάμε μαζί με τον Νίκο Δομπάζη την καθιέρωση της 7ης Απριλίου ως μέρας για τους ντόπιους σπόρους στην Ελλάδα.
Σήμερα πραγματοποιούνται δεκάδες γιορτές εκείνες της ημέρες, με διανομή δωρεάν σπόρων και φυτών σε όλη τη χώρα.

Το 2005 ο Άρης Παύλος ξεκινάει την πρώτη τοπική ομάδα του Πελίτι στην Αίγινα. Σήμερα υπάρχουν 12 τοπικές ομάδες σε όλη τη χώρα. (Ομάδα Κομοτηνής, Βασιλικών Θεσσαλονίκης, Λήμνου, Κοζάνης, Ιωαννίνων, Αλμυρού, Ευβοίας, Περατιάς, Αίγινας, Αρχαίας Ολυμπίας, Μήλου και Ηρακλείου).

Το 2009 η οργάνωση “BioversityInternational” και ο δήμαρχος της Ρώμης, με τίμησαν ως "φύλακα της βιοποικιλότητας της Μεσογείου". Μια πολύ μεγάλη ανταμοιβή και αναγνώριση.

Το 2011 το Πελίτι συμμετέχει στις Διεθνείς Ημέρες Σπόρων στις Βρυξέλλες, αυτή η συνάντηση μας ανοίγει το δρόμο και μας συνδέει με τις οργανώσεις της Ευρώπης για το θέμα των ντόπιων ποικιλιών και μας βάζει και σ' έναν πιο κινηματικό δρόμο.

Το 2012 και το 2013 μεταφέρουμε τις Διεθνείς Ημέρες Σπόρων στην Ελλάδα με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων απ' όλο τον κόσμο. Το μικρό Μεσοχώρι Παρανεστίου των 70 κατοίκων που είναι σήμερα η έδρα του Πελίτι, γίνεται ένα παγκόσμιο κέντρο αναφοράς για της ντόπιες ποικιλίες. 


Ο Μισέλ και η Τζούντ Φάντομ, από την Αυστραλία από την οργάνωση seedsavers (www.seedsavers.net ) που εργάζονται από το 1986 για το θέμα των ντόπιων ποικιλιών σε όλο τον κόσμο δήλωσαν ότι οργανώσαμε τη μεγαλύτερη ανταλλαγή ντόπιων ποικιλιών παγκοσμίως, στις διεθνείς ημέρες σπόρων στις 11, 12 και 13 Μαΐου 2013.

Μέσα από αυτές τις διεθνείς συναντήσεις που οργανώσαμε, το Πελίτι παίζει πλέον έναν παγκόσμιο ρόλο για τη διατήρηση της γεωργικής βιοποικιλότητας.

Στις 7 Οκτωβρίου 2013, στις εκδηλώσεις που οργανώσαμε για την ελευθερία των σπόρων σε συνεργασία με το Δήμο Αθηναίων το Υπουργείο Περιβάλλοντος και το παγκόσμιο κίνημα για την ελευθερία των σπόρων ( http://seedfreedom.in) η Δρ. Βαντάνα Σίβα, απευθυνόμενοι στους Έλληνες από την πλατεία Συντάγματος, μας λέει: ότι η Ελλάδα η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και η χώρα με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα της Ευρώπης κινδυνεύει να πληγεί περισσότερο, από άδικους νόμους για τη βιοποικιλότητα, και είναι η χώρα που μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση των ντόπιων ποικιλιών της Ευρώπης.

Το βασικό περιοδικό έντυπο του Πελίτι τα "Κατά Τόπους Αγροκτήματα....", όπου παρουσιάζουμε το Πανελλαδικό Δίκτυο Διάδοσης και Διάσωσης των Ντόπιων Ποικιλιών και των Αυτόχθονων Αγροτικών Ζώων, με τη φετινή του 13η έκδοση έχει ξεπεράσει τις 22.000 αντίτυπα.

Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε προσφέρει σπόρους σε πάνω από 120.000 καλλιεργητές ερασιτέχνες και επαγγελματίες. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μπόρεσαν να διατηρήσουν ένα μέρος της διατροφικής τους αυτάρκεια όταν ήρθε η οικονομική κρίση στη χώρα. Είχαν τροφή και σπόρους που αναπαράγονταν ελεύθερα και είχαν τη δυνατότητα να κρατήσουν την αξιοπρέπεια τους.

Κάθε φορά που χάνεται ένας σπόρος χάνεται ένα κομμάτι από την Ιστορία μας και τη μνήμη μας. Κάθε φορά που χάνεται ένας σπόρος χάνεται ένα κομμάτι από τη Δημοκρατία και την ελευθερία μας.

Σήμερα που ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας μας απονέμει τιμητική διάκριση για τον εθελοντισμό στα πλαίσια του θεσμού ΝΗΣΙΔΕΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ 2013 επιλέξαμε να ανακοινώσουμε τις επόμενες τέσσερις μεγάλες δράσεις μας.

1. Διεθνές Καραβάνι αλληλεγγύης για τους σπόρους. Θα ξεκινήσει από το Πελίτι στις 27 Απριλίου 2014 και θα πάει στη Γαλλία στην οργάνωση Κοκοπελλί όπου οργανώνει φέτος τις Διεθνείς Ημέρες Σπόρων. Στο καραβάνι θα συμμετέχουν σημαντικές προσωπικότητες όπως η Δρ. Βαντάνα Σίβααπό την Ινδία.

2. Όχι πατέντες στη ζωή, το Πελίτι για πρώτη φορά παίρνει μέρος σε μια καμπάνια ενάντια στη πατέντα που ζητάει η εταιρία Syngenta στην πιπεριά.

3. Αυτή την περίοδο στις επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει αρχίσει η συζήτηση για την αναθεώρηση της νομοθεσίας σχετικά με την εμπορία των σπόρων και του υπόλοιπου πολλαπλασιαστικού υλικού.

Το Πελίτι μαζί με τις οργανώσεις της Ευρώπης λέει όχι σε άδικους νόμους που είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της βιομηχανίας σπόρων, (Ανοιχτή επιστολή του Πελίτι προς τους Έλληνες Ευρωβουλευτές που είναι μέλη της επιτροπής περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).

4. Αν χάσουμε τη γη μας δεν έχουν κανένα νόημα οι σπόροι μας. Έτσι θέλουμε να ζητήσουμε από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην υπογράψει νόμους που θα οδηγήσουν στην αρπαγή Ελληνικής γης.

Η χώρα μας κατέχει τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα της Ευρώπης. Ο κάθε ένας από τη θέση που βρίσκεται θα πρέπει να την υπερασπιστεί. Η βιοποικιλότητα είναι ένα ελεύθερο αγαθό στο οποίο θα πρέπει να έχουν ελεύθερη πρόσβαση όλοι οι πολίτες.

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους παππούδες και γιαγιάδες, άντρες γυναίκες και παιδιά που στήριξαν το έργο του Πελίτι όλα αυτά τα χρόνια. Θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της ΕΡΤ που ανέδειξαν το έργο του Πελίτι και το έκαναν γνωστό σε όλη την Ελλάδα.

Αεροπορική επιδρομή έπληξε χθες νοσοκομείο στη βορειοδυτική Συρία σκοτώνοντας 10 αμάχους, μεταξύ των οποίων τρία παιδιά.

Το νοσοκομείο που βομβαρδίστηκε βρίσκεται στην πόλη Μελές, περίπου 15 χλμ. από την πόλη Ιντλίμπ στην ομώνυμη επαρχία, που ελέγχεται από τις δυνάμεις των ανταρτών.

Πολεμικά αεροσκάφη της συριακής κυβέρνησης και της Ρωσίας διεξάγουν επιχειρήσεις στη Συρία, αλλά δεν έχει καταστεί σαφές τα αεροσκάφη ποιας χώρας πραγματοποίησαν την επιδρομή, τόνισε το Παρατηρητήριο.

Ανθρωπιστικές οργανώσεις έχουν απευθύνει επανειλημμένα έκκληση για τερματισμό των αεροπορικών επιθέσεων εναντίον ιατρικών εγκαταστάσεων.

Οι οργανώσεις της συριακής αντιπολίτευσης υποστηρίζουν πως οι συριακές και οι ρωσικές δυνάμεις στοχοθετούν εσκεμμένα κτίρια ιατρικής περίθαλψης.

Η Συριακή-Αμερικανική Ιατρική Ένωση (SAMS) τόνισε πως κατά τη διάρκεια του Ιουλίου επλήγησαν περισσότερες ιατρικές εγκαταστάσεις απ' ό,τι οποιονδήποτε άλλο μήνα του πενταετούς πολέμου στη Συρία.

«Μέσα στον Ιούλιο σημειώθηκαν 43 επιθέσεις σε ιατρικά κέντρα στη Συρία, περισσότερες από μια επίθεση κάθε μέρα», υπογράμμισε με ανακοίνωση της η SAMS.

Από την πλευρά της, η συριακή κυβέρνηση κατηγορεί τους αντάρτες ότι στοχεύουν ιατρικές εγκαταστάσεις στην πόλη του Χαλεπιού.




πηγή efsyn

Αναδημοσίευση από το insideoutborders

Δύο χρόνια μετά την σφαγή των Γεζίντι στο βόρειο Ιράκ, 3.200 γυναίκες και κορίτσια εξακολουθούν να κρατούνται σε αιχμαλωσία από τους τζιχαντιστές του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους, που απειλούν να τις εκτελέσουν εξαιτίας των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.

Όταν οι τρομοκράτες του ISIS, στις 3 Αυγούστου του 2014, εισέβαλαν στις πεδιάδες του Σιντζάρ και της Νινευή, κυνηγώντας τους Γεζίντι, έπιασαν αιχμάλωτα τα κορίτσια και τις γυναίκες ενώ εξέτασαν τις μασχάλες των αγοριών.

Όσα είχαν τρίχες τα εκτέλεσαν ενώ όσα δεν είχαν τα πήραν μαζί τους για να τα υποβάλλουν σε πλύση εγκεφάλου ώστε να στρατολογηθούν στη συνέχεια στην υπηρεσία του αυτόκλητου Χαλιφάτου του Ιράκ και της Συρίας.

Τα λεωφορεία ήταν έτοιμα για να παραλάβουν πρώτα τις γυναίκες και τα κορίτσια, που υποβλήθηκαν σε αφάνταστα, συνεχή βασανιστήρια και καταναγκασμούς.

«Σκότωσαν τους άνδρες», λέει η Νιχάντ που απήχθη από τους τζιχαντιστές στα 15 της χρόνια και κατάφερε να ξεφύγει, 15 μήνες μετά την αιχμαλωσία της, στη διάρκεια της οποίας χρησιμοποιήθηκε ως σκλάβα του σεξ.



«Δεν ήθελαν τις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, φώναζαν σκοτώστε είτε επί τόπου είτε έξω από τα σπίτια τους. Μας απήγαγαν μαζί με άλλα κορίτσια, μας βίασαν, και πήραν τα μωρά μας».

«Μας πήγαν πρώτα στη Συρία και στη συνέχεια πίσω στην Μοσούλη στο Ιράκ».

Εκεί συνάντησε πολλές άλλες κοπέλες Γεζίντι, οι οποίες είχαν πουληθεί και μεταπουληθεί πολλές φορές μεταξύ του Ιράκ και της Συρίας. Μερικές είχαν αποσταλεί ως «δώρα».

«Οι άνδρες πιστεύουν ότι είναι διασκεδαστικό να ανταλλάζουν τις γυναίκες. Ένα κορίτσι που γνώρισα είχαν μεταπωληθεί 15 φορές».



Ο ΟΗΕ κάνει λόγο για γενοκτονία στη Σιντζάρ, αφού πριν από δύο χρόνια οι τζιχαντιστές σκότωσαν 5.000 άνδρες Γεζίντι και πήραν αιχμάλωτους πάνω από 7.000 γυναίκες και παιδιά της ίδιας μειονότητας, που διατηρεί ήθη και παραδόσεις των Κούρδων και των Ιρανών ενώ η θρησκεία τους περιλαμβάνει στοιχεία του ζωροαστρισμού.

Η θρησκεία τους, αλλιώς Γιαζιντισμός, αποτελεί κλάδο του Γιαζντανισμού και θεωρείται ως ένα εξαιρετικώς συγκριτικό θεολογικό σύμπλεγμα τοπικών κουρδικών πίστεων, που περιέχει ζωροαστρικά στοιχεία, ενώ προστέθηκαν και τμήματα του ισλαμικού σουφικού δόγματος, το οποίο εισήχθη στην περιοχή τον 12ο αιώνα μ.Χ.

Οι Γεζίντι πιστεύουν στον Θεό ως δημιουργό του κόσμου, ο οποίος έθεσε υπό τη φροντίδα των ανθρώπων επτά θεϊκές υπάρξεις ή αγγέλους, αρχηγός των οποίων είναι ο Μελέκ Τάους, ο άγγελος Παγώνι όπως ονομάζεται.



Αυτός ο άγγελος των Γεζίντι θεωρείται από τους φανατικούς ισλαμιστές «Σατανάς» και το Ισλαμικό Κράτος χαρακτηρίζει τους Γεζίντι «προσκυνητές του διαβόλου», τους οποίους θα αφανίσει από το πρόσωπο της γης, σύμφωνα με το τελευταίο άρθρο των τζιχαντιστών, που δημοσιεύτηκε στην τέταρτη έκδοση του περιοδικού τους «Dabiq».



Το άρθρο έχει τίτλο «Σκλάβες: κορίτσια ή πόρνες;» και υποτίθεται ότι γράφτηκε από μια γυναίκα η οποία δίνει θρησκευτική αιτιολόγηση στην υποδούλωση των γυναικών των Γεζίντι και έχει σχεδιαστεί για να πυροδοτήσει την οργή και τη θλίψη του αναγνώστη μέσα από μια προκλητική γλώσσα.

Σε αυτό δικαιολογείται η σκλαβιά με τον ισχυρισμό «ότι είναι θρησκευτικά επιτρεπτό να λαμβάνονται σκλάβες οι γυναίκες των οποίων οι σύζυγοι είναι εχθροί των μαχητών του Ισλάμ».

Οι Γεζίντι με διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο για την ημέρα της σφαγής ζήτησαν την απόδοση δικαιοσύνης, να βρεθούν οι δράστες και να καταδικαστούν.



Η διεθνής κοινότητα καλείται να συμβάλλει και να δείξει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ατιμωρησία για τα εγκλήματα κατά των Γεζίντι, που συνιστούν γενοκτονία.

Χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ, και τα κράτη μέλη της ΕΕ εξετάζουν ήδη την προτεραιότητα στην υποδοχή ως προσφύγων των Γεζίντι που επέζησαν της γενοκτονίας  και έχουν ανάγκη από ιατρική και ψυχολογική φροντίδα.

Η Γερμανία έχει υποδεχθεί, ήδη, περίπου 1.000 Γεζίντι.

Αναδημοσίευση από το insideoutborders

Το αποκεφαλισμένο πτώμα του ομοφυλόφιλου Σύρου πρόσφυγα, που βρέθηκε στο Γενικαπί της Κωνσταντινούπολης, είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου, στο ανελέητο και βάρβαρο πογκρόμ που υφίσταται η LGBT κοινότητα στην Τουρκία.

Σύμφωνα με την οργάνωση για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων στην Τουρκία «kaosgl», υπάρχει αύξηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που βασίζονται στον σεξουαλικό προσανατολισμό τα τελευταία χρόνια και η οργάνωση έχει καταγράψει υπό τον τίτλο «εγκλήματα μίσους» πέντε δολοφονίες, 32 επιθέσεις και τρεις αυτοκτονίες τον τελευταίο χρόνο.



Ο αριθμός των δολοφονιών κατά τα τελευταία έξι χρόνια είναι πάνω από 50, όπως καταγγέλλει.

Ο Μουχάμεντ Ουίσαμ Σανκάρι, που βρέθηκε αποκεφαλισμένος στις 25 Ιουλίου είχε επανειλημμένα αναφέρει στις αστυνομικές αρχές επιθέσεις που είχε δεχτεί εδώ και ένα χρόνο που βρισκόταν ως πρόσφυγας από τη Συρία στην Τουρκία.



«Περίπου πριν από πέντε μήνες, μια ομάδα απήγαγε τον Ουίσαμ στο Φατίχ» ανέφερε ο φίλος του Ράιαν. «Τον πήγαν σε ένα δάσος, τον χτύπησαν και τον βίασαν. Επρόκειτο να τον σκοτώσουν, αλλά κατάφερε να τους ξεφύγει. Πήγαμε μαζί και το καταγγείλαμε στην αστυνομία, αλλά δεν έγινε τίποτα».

Ο Ντίγια, ένας άλλος ομοφυλόφιλος και γνωστός του Σανκάρι, είπε ότι όλοι τους είναι τρομοκρατημένοι γιατί η βία και οι διακρίσεις κατά των ομοφυλοφίλων είναι κοινός τόπος στην Τουρκία.


«Φοβάμαι πολύ. Νομίζω ότι όλοι με κοιτάζουν. Με έχουν απαγάγει δύο φορές. Κανείς δεν νοιάζεται για εμάς. Είτε είσαι Σύρος, είτε είσαι Τούρκος, δεν έχει καμία διαφορά. Αν είναι ομοφυλόφιλος, γίνεσαι στόχος» τόνισε για να προσθέσει «τώρα όλοι αναρωτιόμαστε ποιος θα είναι ο επόμενος».

Οι βασανιστές και δολοφόνοι του Σανκάρι δεν έχουν βρεθεί ακόμα.

«Έφυγε το Σάββατο από το σπίτι παρόλο που φοβόμασταν και του είπαμε να μείνει μέσα» λέει ο φίλος του Σύρου πρόσφυγα Γκόρκεμ.

«Μας είπε ότι θα πήγαινε μια βόλτα για 15 λεπτά και εξαφανίστηκε».

«Την Κυριακή η αστυνομία μας κάλεσε. Πήγαμε στο Γενικαπί με τον Ράιαν. Τον είχαν με τόση μανία που δύο μαχαίρια είχαν σπάσει μέσα του. Τον είχαν αποκεφαλίσει και το πάνω μέρος του κορμιού του ήταν πέρα από κάθε αναγνώριση, αφού είχαν βγάλει έξω τα εσωτερικά του όργανα. Τον αναγνωρίσαμε μόνο από το παντελόνι που φορούσε» υποστηρίζει φανερά συντετριμμένος.

Επιθέσεις σε μέλη της LGBT κοινότητας  στην Τουρκία γίνονται ως επί το πλείστον από υπερσυντηρητικούς μουσουλμάνους και μια εθνικιστική ομάδα νέων, τις εστίες μαχητών «ALPEREN», που συνδέονται με τους διαβόητους Γκρίζους Λύκους.



Το πογκρόμ τους σχετίζεται επίσης με την αύξηση της ρατσιστικής ομοφοβικής ρητορικής σε συντηρητικές εφημερίδες και τα τουρκικά social media.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετές τουρκικές εφημερίδες γράφοντας για τη σφαγή στο γκέι μπαρ του Ορλάντο χαρακτήριζαν τα δεκάδες θύματα «διεστραμμένους γκέι».

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ*  

Όποιος έχει δημόσιο λόγο πρέπει να είναι προετοιμασμένος να δεχτεί τον αντίλογο. Αλλιώτικα, έχουμε τυραννία. Δηλαδή μια αλήθεια εξ αποκαλύψεως που δεν σηκώνει καμιά αμφισβήτηση. Η άλλη άποψη είναι εξ ορισμού λάθος και συχνά ποινικό αδίκημα που μπορεί να επιφέρει ακόμα και την εσχάτη των ποινών. Υποτίθεται πως ο ναός του δημόσιου λόγου – αντιλόγου είναι το Κοινοβούλιο. Θεωρητικά, εκεί θα έπρεπε το ένα επιχείρημα να αποδομεί το άλλο επιχείρημα και να επικρατεί εκείνος ο λόγος που πείθει τους περισσότερους. Αν και αυτό ήταν το θεμέλιο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, σήμερα μια τέτοια άποψη μοιάζει ουτοπική. Γιατί υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Οι Αθηναίοι πολίτες είχαν την εξουσίαστα χέρα τους, ενώ σήμερα η πραγματική εξουσία είναι κρυφή και αόρατη. Στην πραγματικότητα αυτοί που ψηφίζουμε δεν είναι εκπρόσωποι μας, αλλά επιστάτες της πραγματικής εξουσίας.  

Οι φεουδάρχες κατά κανόνα διόριζαν τους επιστάτες τους. Αλλά αν βρισκόταν κάποιος καινοτόμος και έδινε ψήφο στους κολίγους του για να επιλέξουν επιστάτη, δεν θα άλλαζαν ιδιαίτερα τα πράγματα. Οφεουδάρχης θα είχε πάντοτες την περιουσία του και ο επιστάτης θα έκανε πάντα τη δουλειά του. Και αυτό το ξέρουν καλά τα κόμματα εξουσίας, που στην ουσία είναι οργανισμοί παροχής υπηρεσιώνστην πραγματική εξουσία. Για όποιον έχει αμφιβολία, συνιστώ τα πονήματα των εκλεκτών συναδέλφων – ερευνητών Τ. Κωστόπουλου και Δ. Ψαρρά για τους δύο εμβληματικούς μας εθνάρχες,Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου. Ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες και οι δυο -μια γενιά πολιτικών που δεν υπάρχει πια, σήμερα μετράει το τηλεοπτικό προφίλ-, οι οποίοι χωρίςΗΠΑ και Παλάτι ήταν αδύνατο να κρατηθούν στην εξουσία.
Με στόχο πάντα να μην ορθοποδήσει ποτέ η Αριστερά.  

Κάποιοι θα προβάλλουν ενστάσεις και θα πουν πως επιτέλους έχουμε μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Και εδώ μπαίνει ο αντίλογος που λέγαμε στην αρχή. Είναι όντως ο ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά ή απλά είναι έναδεξιό κόμμα με αριστερή ρητορική; Υπάρχει βέβαια και η άποψη πως τα σχήματα Αριστερά - Δεξιά είναι ξεπερασμένα, ο κόσμος είναι δεδομένος και δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε και επομένως πρέπει να είμαστε ρεαλιστές γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Η Βόρεια Κορέα ή ακόμα ηΚούβα είναι ένα άλλο ελκυστικό μοντέλο;
Σε αυτά τα επιχειρήματα υπάρχει σκοταδισμός που εμφανίζεται σαν διαφωτισμός. Γιατί οι διακρίσεις υπάρχουν. Το κέρδος πάνω από τον άνθρωπο είναι η Δεξιά και ο άνθρωπος πάνω από το κέρδος είναι η Αριστερά. Δηλαδή η ευημερία του συνόλου της κοινωνίας και όχι μια ελάχιστης ελίτ. Ποια θα έπρεπε να είναι τα χαρακτηριστικά μιας αριστερήςκυβέρνησης στην Ελλάδα; Θα αναφερθώ σε απόψεις που έχουν ήδη διατυπωθεί από πολλούς ανθρώπους αλλά είχαν ελάχιστη απήχηση στην κοινωνία.  

Το πρώτο πράγμα ήταν το πάγωμα του χρέους. Είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε τα χρέη της χούντας για τους σκοτωμούς, τους βασανισμούς, τις φυλακίσεις: Είναι σαν να ζητάς από τον Χριστό να πληρώσει τα έξοδα του σταυρού του και των καρφιών του. Το δεύτερα θα ήταν εγγυημένο κατώτατοεισόδημα για όλους για να μπορέσει να κινηθεί η αγορά. Όπως επίσης θα μπορούσε να υπάρχειπλαφόν για τα ανώτερα εισοδήματα. Το τρίτο θα ήταν η κοινωνικοποίηση των τραπεζών για να επενδύσουν στην ανάπτυξη και όχι στην κερδοσκοπία. Η δημόσια περιουσία είναι και πατρίδα μας και πλουτοπαραγωγική πηγή. Αν το λιμάνι του Πειραιά είναι κερδοφόρο για την COSCO, γιατί τοδώσαμε; Το ίδιο ισχύει και με τα αεροδρόμια. Μήπως αυτές οι ''επενδύσεις'' είναι για να επιταχύνουντην εξαθλίωση αυτού του λαού; Ακόμα, θα έπρεπε να υπάρχουν μεγάλα δημόσια έργα. Και φυσικά μια γεωργική παραγωγή με βάση την τοπικότητα, με αντικειμενικό στόχο την αυτάρκεια και να μη φέρνουμε σκόρδα από την Κίνα και λεμόνια από την Αργεντινή. Και να μη μιλήσουμε για επενδύσεις στην Υγεία και την Παιδεία, που αποδίδουν πολύ περισσότερα από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε. Και υπάρχουν και πολλά άλλα ακόμα. Εδώ σκεφτόμαστε τα προφανή.  

Έκανε τίποτα από όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ; Αποδείχτηκε ένα ακόμα εξουσιαστικό κόμμα, που το μόνο που ενδιαφέρει είναι η παραμονή του στην κεντρική πίστα και από κει όλα τα παιχνίδια είναι θεμιτά. Να δούμε όμως μέχρι πότε. Προς το πατρόν έχει αντιπολίτευση τους θιασώτες της δικής τους πολιτικής. Τα υπόλοιπα είναι επικοινωνιακά παιχνίδια. Και ο παίχτης ελπίζει πάντοτε στο κέρδος. Εκεί δίνει όλη του την ενέργεια. Και όλα αυτά γίνονται ερήμην της κοινωνίας, που προς το παρόν βρίσκεται ύπνωση.  


*Πηγή: ''Εφημερίδα Συντακτών'' 

Με επιστολή του προς το ΤΑΙΠΕΔ και τα αρμόδια υπουργεία το υπουργείο Πολιτισμού ενημερώνει ότι οι υπηρεσίες του πρόκειται να κινήσουν τη διαδικασία οριοθέτησης αρχαιολογικού χώρου σε περιοχή που εκτείνεται στους Δήμους Αλίμου και Ελληνικού-Αργυρούπολης» και ουσιαστικά καλύπτει το σύνολο της προς παραχώρηση έκτασης.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής», η επιστολή της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του υπουργείου, με ένδειξη εξαιρετικά επείγουσα, κοινοποιείται μεταξύ άλλων και στο ΤΑΙΠΕΔ, τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας και την υπό παραχώρηση Ελληνικό Α.Ε.

Ζητάει, δε, από τους αποδέκτες της επιστολής τις απόψεις τους εντός δύο μηνών προκειμένου να προβούν στις περαιτέρω ενέργειες.

Το ζήτημα δεν αφορά μόνο νέους χαρακτηρισμούς κτιρίων ως διατηρητέων αλλά και την κήρυξη του Ελληνικού ως αρχαιολογικού χώρου.

Και αυτό την ώρα που η ολοκλήρωση παραχώρησης του Ελληνικού αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση και καταληκτική ημερομηνία για την ολοκλήρωση των προαπαιτούμενων είναι η 16η Νοεμβρίου του 2016.






πηγή efsyn

Υπό την πολιορκία ανταρτών και μελών τζιχαντιστικών οργανώσεων βρίσκεται τις τελευταίες ώρες το Χαλέπι της Συρίας, το οποίο μέχρι στιγμής, ελέγχεται από τις δυνάμεις του συριακού καθεστώτος.
Σκληρές μάχες διεξάγονται μεταξύ του συριακού στρατού κι ανταρτικών δυνάμεων, μέσα σε μια στρατιωτική βάση στο Χαλέπι, μόλις μερικές ώρες μετά την επίθεση που πραγματοποίησαν οι αντάρτες προκειμένου να καταλάβουν τη βάση.

Στρατιωτική πηγή δήλωσε στο κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua, ότι οι μάχες διεξάγονται μεταξύ των συριακών δυνάμεων και μιας σειράς ανταρτικών ομάδων εντός της σχολής πυροβολικού στην νοτιοδυτική πεδιάδα του Χαλεπίου, με το συριακό πυροβολικό να σφυροκοπεί τους αντάρτες εντός της βάσης.


"Ο Στρατός της Κατάκτησης Τζαΐς αλ Φάταχ, έθεσε υπό τον έλεγχό του την ακαδημία ανεφοδιασμού, όπου βρίσκονται σημαντικές ποσότητες πυρομαχικών, και το μεγαλύτερο μέρος της σχολής πυροβολικού. Είναι έτοιμος να αποκόψει την οδό ανεφοδιασμού που οδηγεί στις συνοικίες" του Χαλεπιού που ελέγχονται από το καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ, υποστήριξε ο Ράμι Άμπντελ Ραχμάν, ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου που παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Συρία από το 2011.