To Σπίτι στην Εθνική - Ένα Ήσυχο Μέρος

του Αλφρέδο Σανθόλ

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ

Σκηνοθεσία: Ντέπυ Πάγκα

Πρεμιέρα 12 Νοεμβρίου στο Θέατρο ΑΛΦΑ

Κάθε Τετάρτη στις 19.00 και Πέμπτη στις 21.00

Διάρκεια: 85’ χωρίς διάλλειμα

Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/theatro-alfa-to-spiti-stin-ethniki-ena-isyxo-meros/

EARLY BIRDS 12 ευρώ (μέχρι 27 Οκτωβρίου)

Ο διακεκριμένος Ισπανός συγγραφέας και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού θεάτρου Μαδρίτης, Αλφρέδο Σανθόλ, καταθέτει ένα έργο γεμάτο χιούμορ, περιπέτεια και δράση. «Το χιούμορ άλλωστε, λέει ο ίδιος, είναι ο τρόπος να μιλήσεις για τις συγκρούσεις που συνθέτουν την πραγματικότητα, να διαχειριστείς τον πόνο της μνήμης, να δημιουργήσεις δυνατότητες για λύσεις.» Η καταξιωμένη μεταφράστρια Ισπανικού, Καταλανικού και Ισπανόφωνου θεάτρου Μαρία Χατζηεμμανουήλ, μετέφρασε μια ανατρεπτική κωμωδία και η Ντέπυ Πάγκα με τη σκηνοθεσία της, μας υπόσχεται ένα ταξίδι στη μνήμη και το απρόσμενο.

Λίγα λόγια για το έργο:

Δύο εντελώς διαφορετικές αδελφές και η κληρονομιά τους. Το παλιό οικογενειακό σπίτι με ένα μεγάλο μειονέκτημα. Η Εθνική Οδός περνάει πέντε μέτρα από την πόρτα τους. Η Τρίνι θέλει να το πουλήσει, προσηλωμένη στο μέλλον, αποφασισμένη να κόψει δεσμούς. Η Γουάδα θέλει να το υπερασπιστεί, με την καρδιά στο παρελθόν, δεμένη με μνήμες. Κι επειδή οι επιχειρηματολογίες δεν οδηγούν πουθενά, καταφθάνουν δύο ζευγάρια αδελφών για να «βοηθήσουν»: οι επαγγελματίες Κλέμεν και Φελίπε και οι απόκοσμοι Μάρτιν και Μαρτίνα. Για ένα Σαββατοκύριακο όλοι αυτοί θα βρεθούν στο Σπίτι δίπλα στην Εθνική… και η λύση είναι μονόδρομος.

Τι φέρνουμε από το παρελθόν και τι αφήνουμε πίσω;

Μνήμες; παιδικά καλοκαίρια, γκρίνιες στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου; Σιωπές που βάραιναν τα δωμάτια;

Τι κάνεις όταν εσύ θέλεις να προχωρήσεις και κάποιος άλλος επιμένει να μείνει πίσω;

Και αν αυτός ο "κάποιος" είναι οικογένεια;

Μπορείς να ξεχάσεις ένα κομμάτι από την ιστορία σου;

Αν ξεχάσουμε το παρελθόν, πώς φτιάχνουμε το μέλλον;

Το «Σπίτι στην Εθνική – Ένα Ήσυχο Μέρος», είναι μια φωτεινή κωμωδία για όλα αυτά που μας ενώνουν – και μας χωρίζουν. Για τις ανεπανάληπτες οικογενειακές στιγμές που ειλικρινά, ούτε το σπίτι δεν τις αντέχει άλλο. Χιούμορ και συγκίνηση για τις οικογένειες που μας διαμόρφωσαν, τα σπίτια που δεν ξεχνιούνται, για αδέλφια που αγαπιούνται βαθιά, αλλά δεν θα το παραδεχτούν ποτέ… Και για τα «φαντάσματα» μας, που δεν λένε να φύγουν.

 

Θέατρο Άλφα

(28ης Οκτωβρίου 37)

Πρωταγωνιστούν:

Βάνα Πεφάνη

Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου

Γαλήνη Τσεβά

Σωτήρης Σκάντζικας

Φώτης Λαζάρου

Στέλιος Ψαρουδάκης

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Ντέπυ Πάγκα

Σκηνικά – Κοστούμια: Αριάδνη Βοζάνη

Σχεδιασμός Φωτισμού: Βασίλης Κλωτσοτήρας

Μουσική επιμέλεια: Τάκης Γιαννούτσος

Ηχητικός σχεδιασμός: Μάνος Αντωνιάδης

Βοηθός Σκηνοθέτη – Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρία Απατσίδου

Βοηθός Σκηνογράφου: Χρύσα Μαλτέζου

Φωτογραφίες promo: Δημήτρης Ασπιώτης

Φωτογράφιση Αφίσας: Γιώτα Εφραιμίδου

Γραφιστικός σχεδιασμός: Γιάννης Απέργης

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Νταίζη Λεμπέση

Social media: Ελένη Βαζάκα

Παραγωγή: TWOCLEVERCATS

Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=61580005597050

Instagram: https://www.instagram.com/twoclevercats/

 

 

Ο Φοίβος Οικονομίδης γράφει στο ''ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ'' (12.10.2015) για την επέλαση της βαρβαρότητας κάτω από γυαλιστερές επιφάνειες και το «καδράρισμα» της ψυχής της Αθήνας, η οποία μετατρέπεται σε ένα απέραντο εργοτάξιο

Λάμπες φθορίου. Στο βάθος, μία τρεμοπαίζει. Οι μισές δεν ανάβουν καν. Περπατώντας σε διάδρομο δημόσιου κτιρίου. Πανομοιότυπες πόρτες, κλειστές, τις προσπερνάς. Κενοί χώροι αναμονής σε επαρχιακό αεροδρόμιο αργά τη νύχτα. Πλήρης στατικότητα. Περαστικά άδεια γραφεία όπως προχωράς έξω από τις ανοιχτές πόρτες κίτρινου διαδρόμου εταιρείας ακινήτων.

Τραπέζια, τραπέζια, τραπέζια. Αποκαλούνται μεταιχμιακοί χώροι. Είναι χώροι μετάβασης· ούτε αφετηρίες ούτε προορισμοί. Χώροι χωρίς χρόνο, χώροι οικείοι που όμως σε κάνουν να αισθάνεσαι ανοίκεια. Τώρα: δώσ’ τους αλουμινένια τραπέζια και καρέκλες. Μωσαϊκό. Μεγάλα παράθυρα. Γραμματοσειρά μίνιμαλ. Γυαλιστερά τετράγωνα λευκά πλακάκια. Γράψε το μενού με μαρκαδόρο πάνω στα πλακάκια. Listening bar.

Πούλα καφέ, πούλα φυσικά κρασιά, πούλα μικρά πιάτα, σε μαγαζί των Εξαρχείων, της Κυψέλης, του Νότινγκ Χιλ, του Μεταξουργείου, του Μπρούκλιν, του Λε Μαρέ. Το ίδιο μαγαζί απ’ άκρη σ’ άκρη της Ευρώπης και του Ατλαντικού. Χώροι χωρίς χρόνο, χώροι οικείοι που όμως σε κάνουν να αισθάνεσαι ανοίκεια, η ισοπέδωση της αισθητικής είναι η σημαία του εξευγενισμού.

Στα ισόγεια διαμερίσματα έρχονται ψηφιακοί νομάδες που θα προτιμούσαν να μη βρίσκονται πουθενά. Στα ημιυπόγεια που ζουν τρεις-τρεις πρόσφυγες και μετανάστες έρχονται ιδιωτικοί υπάλληλοι που δεν μπορούν να πληρώσουν ισόγειο να τους πετάξουν έξω. Από το μισό παράθυρο θα βλέπουν ανυπόμονα πόδια κάτω από λευκά τραπεζομάντιλα, από το άλλο μισό δεν θα βλέπουν τίποτα. Κάτι εξευγενίζεται. Κάτι ισοπεδώνεται.

Η βιομηχανική αισθητική του γκρεμισμένου ανήκει, εξάλλου, σε αυτό που αποκαλούμε aesthetic και το γεγονός ότι χρησιμοποιούμε σκέτη την ίδια τη λέξη «aesthetic» για να μιλήσουμε για αυτή τη συγκεκριμένη-αλλά-θολή αισθητική, την αισθητική χωρίς περιεχόμενο, την αισθητική-πακέτο σε μόνιμη ταυτοτική σύγχυση, είναι κι αυτό εξευγενισμός.

Η αισθητική χωρίς περιεχόμενο γεννάει χώρους χωρίς ψυχή. Η γωνιά ενός τάπας μπαρ, τρία βινύλια σε ένα τραπεζάκι παλαιοπωλείου, ένα κερί που λιώνει πάνω από τον «Ξένο» του Καμί στο πρωτότυπο, μια ξύλινη επιφάνεια, ανοιχτή κουζίνα, υπόλευκο ή λευκό μάρμαρο Νάξου. Μπορείς να έρχεσαι κάθε μέρα, δεν θα γίνει στέκι σου ποτέ.

Οι χώροι της ισοπεδωμένης αισθητικής είναι άνετοι και ευχάριστοι. Εύκολοι και προβλέψιμοι σαν το σκρόλινγκ, την τεχνητή νοημοσύνη, τον λαϊκισμό. Πας αλλά δεν φθάνεις. Φεύγεις πιο άδειος απ’ ό,τι πήγες. Τέλεια καδραρισμένοι και φωτογραφίσιμοι. Πλησιάζεις, κάθεσαι, αλλά πάντα βρίσκεις στο τζάμι της κορνίζας, σε κρατάει πάντα σε ασφαλή απόσταση.

Πάντα ξεχνάς το όνομα του μπαρίστα, όσες φορές κι αν σου το πει. Κι αν ανοίξεις την πόρτα δίπλα στην τουαλέτα του wine bar της Νεάπολης, θα βγεις στο εστιατόριο με την καλή πρώτη ύλη στου Ψυρρή. Αν κατέβεις στο υπόγειό του, θα σε βγάλει στο new-age τσιπουράδικο στην Ανω Κυψέλη. Μεταιχμιακοί χώροι, περασμένοι από την κιμαδομηχανή των αλγορίθμων, ομογενοποιημένοι τόσο όσο τα γραφεία πολυεθνικών, το duty free των αεροδρομίων και τα διαμερίσματα βραχυχρόνιας μίσθωσης.

Το αυθεντικό συσκευάζεται και μεταπωλείται, το εναλλακτικό τυποποιείται, καθώς μαζικά αναζητείται αυτό το κάτι που λείπει, αυτό το κάτι που θα έρθει στον αντίποδα μιας ματαίωσης που κανείς πασχίζει να εξηγήσει με λέξεις ενώ πίνει το πανάκριβο κοκτέιλ του στο μπαρ που όλοι ήθελαν να πάνε, και τώρα που πήγαν προσπαθούν να καταλάβουν γιατί.

Κάθε τέτοιος νέος χώρος-μη-χώρος που ανοίγει είναι οιωνός αυξήσεων ενοικίων και έμμεσων εξώσεων. Οι ντόπιοι εξοργίζονται. Τα γκράφιτι βρίζουν τους χίπστερ και τους τουρίστες για να φύγουν από τη γειτονιά. Οι τουρίστες βγάζουν σέλφι με τα γκράφιτι. Οι χίπστερ απολογούνται: δεν ήθελαν να έρθουν. Ανοιξαν μια πόρτα και βρέθηκαν εδώ. Με τη σειρά της απολογείται και η ισοπεδωμένη αισθητική. Εκείνη ήρθε απλώς να διακοσμήσει τα ερείπια· δεν κάλεσε τις μπουλντόζες.

Η Αθήνα είναι ένα απέραντο εργοτάξιο. Πυκνό δάσος στην κυνηγετική περίοδο, χωράφι γόνιμο για αυτό που ακαδημαϊκά papers αποκαλούν financialisation της στέγασης: ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα μπαίνουν σε πορτφόλιο και αγοράζονται από funds και άλλα επενδυτικά σχήματα. Διακόσια μέτρα από εκεί που θα ανοίξει σύντομα στάση του μετρό, ξένες και εγχώριες άμεσες επενδύσεις καταβροχθίζουν ολόκληρες πολυκατοικίες και ξερνούν πολυτελείς κατοικίες και μπουτίκ ξενοδοχεία. Ιστορίες σβήνονται για να πέσει πάνω τους η στάμπα της Golden Visa. Μαζική συγκέντρωση κεφαλαίου σε χέρια λίγων, χρήματα που περνούν πάνω από την πόλη και φεύγουν.

Αλλά αν μιλάμε για την ίδια την πόλη, αν μιλάμε για τα πλατιά σκαλιά της εκκλησίας, τα βράχια στον λόφο, τη θέα στο Αιγαίο, το σινεμά στη στοά, το ψηλό δέντρο στο απέναντι οικόπεδο που είχες αγαπήσει από την πρώτη στιγμή μέχρι προχθές, που έβαλαν λαμαρίνες, αριθμό αδείας και το έριξαν, αν μιλάμε για την ίδια την Αθήνα, αυτή δεν αλλάζει χέρια. Η ψυχή της δεν περνάει στους τουρίστες, τους επενδυτές, τους χίπστερ. Λιμοκτονεί, ξεγυμνώνεται και κρυώνει, μένει ορφανή και δεν ανήκει σε κανέναν. Καδράρεται τέλεια και μπαίνει πίσω από το τζάμι. Γίνεται άχρηστη.

Οχι, δεν θα ήταν καλύτερα αν την αφήναμε να μαραζώσει, να ερημώσει και να πέσει μόνη της. Οι υποβαθμισμένες γειτονιές δεν θα ήταν καλύτερες. Ηταν όμως η μόνη μας εναλλακτική το ξεπούλημα και ο εξευγενισμός; Και, τελικά, ποιος είναι αυτός που διώχνει τους κατοίκους από την πόλη τους;

Από όλους τους υπουργούς, μια έμμεση απάντηση ήρθε να δώσει ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου. Θα επιχειρήσει, όπως δήλωσε, να μεταφέρει τις αυτόνομες προσφυγικές δομές εκτός του κέντρου της Αθήνας και να καταργήσει την επιδότηση ενοικίου για πρόσφυγες που συμμετέχουν στο ενταξιακό πρόγραμμα HELIOS: «Τα διαμερίσματα που μισθώνονται στο κέντρο της Αθήνας […] θα ξαναγίνουν διαθέσιμα για τους κατοίκους της Αθήνας».

Ποιοι είναι οι «κάτοικοι της Αθήνας» και γιατί μπορεί να έχουν Golden Visa, αλλά όχι επιδότηση ενοικίου προσφύγων; Η ισοπέδωση μαίνεται, μάλιστα απελευθερώνεται. Αν υπάρχουν υπαίτιοι, τότε σίγουρα δεν είναι οι κατακτητές-επενδυτές. Τι να σου πω, ίσως να είναι όσοι ζούσαν τρεις-τρεις στα ημιυπόγεια. Ο εξευγενισμός έχει ταξικά κριτήρια, που μπορούν να είναι και ρατσιστικά.

Είναι ωραίο να βλέπεις τη γειτονιά να ζωντανεύει. Είναι ωραία τα μαγαζιά που ανοίγουν, ωραίες οι καθαρές τζαμαρίες, ωραία τα γεμάτα τραπέζια. Αλλά σηκώνεσαι να πας στην τουαλέτα και από λάθος κατεβαίνεις τις σκάλες αντί να ανέβεις πάνω, και η μουσική σβήνει, και ξάφνου προχωράς μόνος σε έναν μακρύ διάδρομο με τετράγωνο πλακάκι και πανομοιότυπες πόρτες, και κάτι δεν πάει καλά.

Το βολικό δεν είναι αναγκαστικά καλύτερο, το γνώριμο δεν είναι αναγκαστικά προτιμότερο, η ομογενοποίηση έχει πολλά πρόσωπα και τα περισσότερα είναι άσχημα. Η βαρβαρότητα έρπεται γλιστρώντας κάτω από γυαλιστερές επιφάνειες.

Αλλά η Αθήνα έχει σωθικά πανάρχαια, χωμάτινα και πέτρινα, τραχιά και μυτερά. Και οι Αθηναίοι έχουν μάθει να ζουν σε μια πόλη σκληρή. Σε ανομοιογενές έδαφος. Κάτι πρέπει να υπάρχει που δεν εξευγενίζεται.

*Ο κ. Φοίβος Οικονομίδης είναι συγγραφέας και τακτικός συνεργάτης του «Βήματος».

Πηγή: ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«Ο Μισάνθρωπος» του Μολιέρου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπουραζάνα

 

 

«Μου σκοτεινιάζει η διάθεση, βαθιά νιώθω μια θλίψη,

σαν βλέπω, πως αρέσκονται να ζουν σε τέτοια σήψη.

Ειν’ όλοι τους μικρόψυχοι, μ’ άκρατη κολακεία

πράττουν, για το συμφέρον τους. Με υστεροβουλία.

Είμαι έξαλλος, δεν πρόκειται να τ’ ανεχτώ πια άλλο,

κι αμετακλήτως, έτοιμος, μ’ όλους τους να τα βάλω»

Αλσέστ, «Ο Μισάνθρωπος» 

 

Με την έμμετρη, αιχμηρή κωμωδία του Μολιέρου «Ο Μισάνθρωπος» θ’ αναμετρηθεί τη χειμερινή σεζόν η ομάδα Aether, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Μπουραζάνα. Τη μετάφραση υπογράφει η Θεοδώρα Τσάμη, η οποία κρατά και τον ρόλο της Αρσινόης.

 

«Ο Μισάνθρωπος»

Του Μολιέρου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπουραζάνας
Μετάφραση: Θεοδώρα Τσάμη

Πρεμιέρα

15 Οκτωβρίου 2025 Στο Altera Pars

Προπώληση: https://t.ly/u0NDU 

 

Λίγα λόγια 

… για την υπόθεση 

Ο Αλσέστ δεν μισεί τους ανθρώπους· απλώς δεν μπορεί να τους αγαπήσει έτσι όπως είναι. Θέλει έναν κόσμο καθαρό, ειλικρινή, απόλυτο – όπως και τον έρωτα που νιώθει για τη Σελιμέν. Εκείνη τον αγαπά, αλλά όχι με τον τρόπο που εκείνος απαιτεί. Το χάσμα ανάμεσά τους δεν είναι έλλειψη αγάπης, αλλά ασυμφωνία στις προσδοκίες.

Καθώς ο Αλσέστ παλεύει να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο για να χωρέσει την αγάπη του, όλα γύρω του γκρεμίζονται. Και τελικά μένει μόνος – όχι γιατί δεν υπήρξε αγάπη, αλλά γιατί δεν άντεξε τίποτα λιγότερο από την τελειότητα.

«Ο Μισάνθρωπος» του Μολιέρου είναι ένα δεικτικό σχόλιο για την υποκρισία της κοινωνίας και την ίδια στιγμή στηλιτεύει μοναδικά τα-αέναα- ελαττώματα των ανθρώπων. Μια έμμετρη κωμωδία σε πέντε πράξεις που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Παρίσι το 1666 και όμως, τόσους αιώνες μετά, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη.

 

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Στον Μισάνθρωπο δεν είδα έναν κόσμο μίσους. Είδα έναν κόσμο γεμάτο έρωτα – έρωτα ανεκπλήρωτο, αδέξιο, σπαρακτικό. Όλοι οι ήρωες του έργου αγαπούν κάποιον, αλλά κανείς δεν αγαπιέται έτσι όπως έχει ανάγκη.

Η σκηνοθεσία εστιάζει στην επιθυμία και στη μοναξιά που τη συνοδεύει. Ο έρωτας δεν οδηγεί στην ένωση, αλλά στην απομάκρυνση. Κανένα ζευγάρι δεν ολοκληρώνεται. Μονάχα βλέμματα που χάνονται, λέξεις που δεν φτάνουν, χέρια που δεν ακουμπούν.

Ένας κόσμος γεμάτος πόθο, που όμως δεν συναντιέται ποτέ.

Μπουραζάνας Ιωάννης

 

Ταυτότητα παράστασης 

«Μισάνθρωπος» του Μολιέρου 

 

Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπουραζάνας 

Μετάφραση: Θεοδώρα Τσάμη 

Σκηνικά: 6 degrees

Κοστούμια: Χριστόφορος Πανταζής 

Φωτισμοί: Λίνα Μπατζανοπούλου

Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου

Αφίσα: Σοφία Τασχουνίδου

Δημιουργία τρέιλερ: Λάζαρος Παρασκευαΐδης

Παραγωγή: Aether Arts Productions 

Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will

 

Ηθοποιοί:

Γεωργιάδης Παναγιώτης (Αλσέστ)

Ανθίας Μπαλής (Φιλέντ) 

Δημήτρης Κατσίκας (Ορόντ) 

Σωτηρία Τσάμη (Σελιμέν) 

Μιχαέλα Δεληγιαννάκη (Ελιάντ) 

Θεοδώρα Τσάμη (Αρσινόη) 

Άγγελος Λιάγκος (Κλιτάντρ) 

Ηλίας Μαυροειδής (Ακάστ )

 

Πού: Altera Pars, Μεγάλου Αλεξάνδρου 123, Αθήνα, Τ.Κ: 104 35, τηλ.: 210 3410011
Πότε: Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15.

Διάρκεια: 100 λεπτά

Εισιτήρια: 16€ Κανονικό 12€ Φοιτητικό, Ανέργων 8€ ΑμεΑ, Συνοδός ΑμεΑ δωρεάν
κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με το θέατρο

Ομαδικές κρατήσεις στο τηλ.6955239712

Προπώληση: https://t.ly/u0NDU 

 

Η αστυνομία του Περούαναγνώρισε χθες Πέμπτη πως μέλος της ευθύνεται για τον θάνατο από σφαίρες διαδηλωτή στις εκτεταμένες ταραχές οι οποίες ξέσπασαν προχθές Τετάρτη το βράδυ στη Λίμα, στις οποίες τραυματίστηκαν άλλοι 113 άνθρωποι – 84 αστυνομικοί και 29 πολίτες –, σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο απολογισμό, που δημοσιοποιήθηκε χθες από τις αρχές.

Χιλιάδες άνθρωποι, ανταποκρινόμενοι σε κάλεσμα της συλλογικότητας Gen Z, συμμετείχαν σε κινητοποίηση, αρχικά ειρηνική, προτού ξεσπάσουν τα επεισόδια, εκφράζοντας την απόρριψη της περουβιανής πολιτικής τάξης στο σύνολό της και τη διαμαρτυρία τους για την ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας στη χώρα των Άνδεων.

Στα επεισόδια έχασε τη ζωή του από πυρά ο Εδουάρδο Ρουίς, 32 ετών, όπως μεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο και αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Σχεδόν αμέσως μη κυβερνητική οργάνωση, η Εθνική Συντονιστική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (CNDDHH) τόνισε πως το θύμα «χτυπήθηκε από πυρά αστυνομικούμε πολιτικά».

Χθες το πρωί, η εισαγγελία ανακοίνωσε πως διενεργεί έρευνα για να «εξακριβώσει τις περιστάσεις» του θανάτου του, διατάσσοντας «να συγκεντρωθεί οπτικοακουστικό υλικό και βαλλιστικά στοιχεία».

Το βράδυ ο επικεφαλής της αστυνομίας, ο στρατηγός Οσκάρ Αριόλα, επιβεβαίωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι πράγματι υπαξιωματικός πυροβόλησε τον διαδηλωτή.

Η κρίση ασφαλείας στο Περού θεωρείται πως υπήρξε καταλύτης των διεργασιών που οδήγησαν στην καθαίρεση με διαδικασία-εξπρές από το Κογκρέσο της πρώην προέδρου Ντίνας Μπολουάρτε τη 10η Οκτωβρίου.

Ο μέχρι την περασμένη εβδομάδα πρόεδρος του περουβιανού κοινοβουλίου Χοσέ Χερί, 38 ετών, τη διαδέχθηκε όπως προβλέπει το Σύνταγμα και θα κυβερνήσει ως τις εκλογές τον Απρίλιο του 2026.

Ο δεξιός νέος πρόεδρος ζήτησε χθες από το κοινοβούλιο να του δώσει «νομοθετικές εξουσίες» για να προωθηθούν επείγοντα μέτρα δίχως έγκριση του Κογκρέσου.

«Ζητώ νομοθετικές εξουσίες» για την προώθηση μέτρων που αφορούν κυρίως «την ασφάλεια των πολιτών (…) η οποία είναι το κυριότερο πρόβλημα» στη χώρα σήμερα, είπε ο κ. Χερί στον Τύπο. Σε αυτό συμπεριλαμβάνεται «το ζήτημα των φυλακών», μέσα από τις οποίες οργανώνονται και συντονίζονται οι εκβιάσεις, πρόσθεσε χωρίς να υπεισέλθει σε περισσότερες λεπτομέρειες.

Το «Χάρης, χάρηκα» είναι ένα άλμπουμ με τραγούδια που κουβαλούν το προσωπικό αποτύπωμα του Χάρη Νικολαΐδη. Γραμμένα μέσα σε μια ενιαία δημιουργική περίοδο, τα κομμάτια αντλούν έμπνευση από την καθημερινότητα και αποτυπώνουν στιγμές, εικόνες και συναισθήματα με άμεσο και ειλικρινή τρόπο. 

Η μουσική ισορροπεί ανάμεσα στο λυρικό και το ρυθμικό στοιχείο, δημιουργώντας έναν δίσκο που συνομιλεί με τον ακροατή μέσα από απλές αλλά ουσιαστικές ιστορίες.

 

Ακούστε ολόκληρο το album στο YouTube ΕΔΩ και στο Spotify ΕΔΩ

Credits
Παραγωγή: Θοδωρής Ζευκιλής
Στίχοι, μουσική: Χάρης Νικολαΐδης
Πλήκτρα: Ραφαήλ Μελετέας
Drums: Γιάννης Παπαδούλης
Κιθάρες: Χάρης Νικολαΐδης
Mastering: Γιώργος Δεληγιάννης
Φωτογραφίες: Ελένη Σπαθή

Λίγα λόγια για τον Χάρη Νικολαΐδη

Ο Χάρης Νικολαΐδης είναι ένας νέος δημιουργός, γεννημένος στη Αθήνα, που έχει χαράξει τη δική του πορεία στη μουσική. Η σχέση του με τη μουσική ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία με την κιθάρα, ενώ στα εφηβικά του χρόνια συμμετείχε σε punk συγκρότημα, πραγματοποιώντας εμφανίσεις σε underground σκηνές της Αθήνας αλλά και σε φεστιβάλ.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Αγγλία δημιούργησε ένα hard rock συγκρότημα, συνεχίζοντας να εξερευνά διαφορετικά μουσικά μονοπάτια και αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία μέσα από ζωντανές εμφανίσεις.

Σήμερα ο Χάρης εκφράζεται κυρίως μέσα από το έντεχνο τραγούδι, με έμφαση στη μελωδία και τον στίχο. Τα τραγούδια του είναι αφηγηματικά και δημιουργώντας εικόνες, συνομιλεί με την καθημερινότητα και τα συναισθήματα. Παράλληλα, διδάσκει μουσική σε παιδιά Δημοτικού και Γυμνασίου, μεταδίδοντας τη γνώση και την αγάπη του για τη μουσική. 

Να εκφοβίσουν και να τρομοκρατήσουν τον γνωστό Ιταλό δημοσιογράφο της δημόσιας τηλεόρασης Rai, Σιγκφρίντο Ρανούτσι, επιχείρησαν χθες το βράδυ άγνωστοι, καθώς είχαν τοποθετήσει - κατά πάσα πιθανότητα - εκρηκτικούς μηχανισμούς σε δύο αυτοκίνητά του, τα οποία καταστράφηκαν από την έκρηξη.

Τα αυτοκίνητα ήταν παρκαρισμένα έξω από το σπίτι του δημοσιογράφου, στην παραθαλάσσια περιοχή Κάμπο Ασκολάνο, λίγο έξω από την Ρώμη, ενώ το ένα από τα δύο χρησιμοποίει η κόρη του.

«Θα μπορούσε να χάσει την ζωή της η κόρη μου, η οποία μόλις είχε φύγει. Πρόκειται να καταθέσω μήνυση», δήλωσε ο Ρανούτσι, ο οποίος εδώ και χρόνια παρουσιάζει την ερευνητική εκπομπή Report στο τηλεοπτικό κανάλι Rai Tre.

Η εκπομπή έχει ασχοληθεί επανειλημμένα με υποθέσεις διαφθοράς, με το οργανωμένο έγκλημα και με παράνομες εργολαβίες και ο Σιγκφρίντο Ρανούτσι είχε δεχθεί πολλές φορές απειλές κατά της ζωής του.

Πέρυσι, όπως αποκάλυψε, ο ίδιος και συγγενείς του είχαν βρει δύο σφαίρες στην είσοδο του σπιτιού τους.

“Stigmes"

 ΚΥΡΙΑΚΗ 23 & 30 Νοεμβρίου στις 20.30

 ΚΥΡΙΑΚΗ 7 & 14 Δεκεμβρίου στις 20.30

Η Nefelopetra πάει θέατρο και παρουσιάζει την παράσταση “Stigmes"

Ένα υπερθέαμα για μικρούς και μεγάλους ,

με 6 Performers Πολυ-εργαλεία ,

που υπόσχονται να σας μαγέψουν με τις αιθέριες χορογραφίες τους ,να σας ταξιδέψουν με τις μελωδίες τους και να σας ξαφνιάζουν με τα επικίνδυνα ακροβατικά τους !

Αφεθείτε στη μαγεία της Nefelopetra!

 “If you are a Dreamer..Come in!”

Η Nefelopetra , μετά από 12 χρόνια επιτυχημένων , Sold out παραστάσεων στα μεγαλύτερα θέατρα της Αθήνας ,σε γνωστά Bar theaters και περιοδείες σε ολόκληρη την Ελλάδα και στις εξωτικές Μαλδίβες και Σεϋχέλλες ,επιστρέφει με μια παράσταση που συγκεντρώνει τις πιο ανατρεπτικές , αγαπημένες , συγκινητικές και ιδιαίτερες δημιουργίες της !

 Ζωντανή μουσική , Xορός ,Tραγούδι και Eναέρια Aκροβατικά είναι τα εργαλεία μας!

Φαντασία , Όνειρο , Πιρουέτες , Χορός στον αέρα , Πάθος για την Τέχνη μας , ο οδηγός μας..

 

Μια παράσταση με “Stigmes” που μας ταρακούνησαν ,τις χειροκροτήσατε ,τις αγαπήσατε και τις ζωντανεύουμε ξανά στη θεατρική σκηνή του θεάτρου Αυλαία ,για 4 Μοναδικές Παραστάσεις !

Γιατί φέτος η Nefelopetra πάει θέατρο !

«Προσδεθείτε!»

Θίασος :

Πέτρος Πολίτης

Νεφέλη Μαρκάκη

Παναγιώτα Αδαμοπούλου

Αναστασία Καπρέτσου

Αλέξιος Δερμιτζάκης

Φαίη Μάλαμα

Ηχοληψία : Κώστας Χατζηβασιλείου

Μουσική- Διασκευές-Μουσικές Επιλογές : Πέτρος Πολίτης

Χορογραφίες ~κοστούμια : Νεφέλη Μαρκάκη

Σκηνοθεσία : Nefelopetra

You Tube : https://www.youtube.com/watch?v=MskXSwLFM1M

Παραστάσεις : ΚΥΡΙΑΚΗ 23 & 30 Νοεμβρίου στις 20.30

ΚΥΡΙΑΚΗ 7 & 14 Δεκεμβρίου στις 20.30

Διάρκεια Παράστασης : 90 λ. ( Με Διάλειμμα )

Τιμές εισιτηρίων : Γενική είσοδος - Κανονικό :15 ευρώ

Φοιτητικό , κάτω των 12 ετών , ΑΜΕΑ ,Ανέργων :12 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων : https://www.ticketservices.gr/event/polychoros-avlaia-stigmes/

Τηλεφωνικές Κρατήσεις στο 2104297771-6906461616

 

Κουντουριώτου 182

Πειραιάς

 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΔΑΡΓΑΚΗΣ

Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Ίσραελ Κατζ έδωσε εντολή στις IDF να τοποθετήσουν σήματα στη λεγόμενη «αρχική γραμμή απόσυρσης» των ισραηλινών δυνάμεων στη Γάζα έτσι ώστε να προειδοποιούν τους Παλαιστίνιους ότι απαγορεύεται να τη διασχίσουν.

Το Ισραήλ συνεχίζει να ελέγχει το 53% της Λωρίδας της Γάζας

Στο σχέδιο Τραμπ και όπως αποτυπώνεται στον παρακάτω χάρτη η «αρχική γραμμή απόσυρσης» ονομάζεται «Κίτρινη Γραμμή».

Το Ισραήλ συνεχίζει να ελέγχει το 53% της Λωρίδας της Γάζας και μετά τη συμφωνία για εκεχειρία.

Η «Κίτρινη Γραμμή» στη Γάζα:

Αυτά είναι τα σήματα που αναμένεται να τοποθετήσει ο ισραηλινός στρατός:

Τη φωτογραφία έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Άμυνας του Ισραήλ σήμερα 17 Οκτωβρίου.

Ο Κατζ δήλωσε ότι τα σήματα θα αποτελούν προειδοποίηση για «τους τρομοκράτες της Χαμάς και τους κατοίκους της Γάζας και κάθε παραβίαση ή απόπειρα να περάσουν τη γραμμή θα αντιμετωπιστεί με πυρά».

Οι IDF έχουν σκοτώσει τουλάχιστον 23 Παλαιστίνιους παρά την εκεχειρία, υποστηρίζοντας ότι ορισμένοι από αυτούς επιχείρησαν να περάσουν την «Κίτρινη Γραμμή».

Το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα ζητά να εισέλθουν περισσότερα τρόφιμα στη Λωρίδα

Το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) του ΟΗΕ ζητά να τηρηθεί η εκεχειρία και να εισέλθουν περισσότερα τρόφιμα στη Γάζα.

Από την ώρα που ξεκίνησε η εφαρμογή της εκεχειρίας, το WFP σημειώνει ότι μεταφέρει 560 τόνους καθημερινά στη Λωρίδα, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.

Η υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών ενημερώνει ότι έχει αρκετά τρόφιμα για να ταΐσει τον πληθυσμό της Λωρίδας για τρεις μήνες.

Δείτε σχετική ανάρτηση:

Πηγή: in.gr

Το “Hotel Amour”, το νέο πρωτότυπο μιούζικαλ των Γεράσιμου Ευαγγελάτου και Θέμη Καραμουρατίδη, σε σκηνοθεσία Σμαράγδας Καρύδη, ανοίγει τις πόρτες του, κάθε Δευτέρα & Τρίτη, από τις 20 Οκτωβρίου, στο Θέατρο Ακροπόλ.

Το “Hotel Amour”, ανοίγει την αυλαία, ανάβει τα φώτα και σας υποδέχεται διακριτικά και εχέμυθα σε μια νύχτα αλλιώτικη απ’ τις άλλες, σε μια νύχτα όπου όλα επιτρέπονται.

Ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής στην καρδιά της Αθήνας φιλοξενεί τέσσερα ετερόκλητα ζευγάρια με τις κρυφές επιθυμίες, τις φαντασιώσεις και τις προσδοκίες τους. Θέτει απενοχοποιημένα και με χιούμορ το θεμελιώδες ερώτημα: τί είναι τέλος πάντων το σεξ, ποια βαθιά ανάγκη μας, έρχεται να εξηγήσει και με τί κόστος;

Το “Hotel Amour”, η πολυαναμενόμενη νέα συνάντηση του Γεράσιμου Ευαγγελάτου (κείμενο - στίχοι) και του Θέμη Καραμουρατίδη (μουσική) μετά την επιτυχημένη «Απλή Μετάβαση», είναι ένα σύγχρονο, ελληνικό πρωτότυπο μιούζικαλ που εξερευνά με ευαισθησία και ειλικρίνεια την επιθυμία, τον έρωτα και τη φθορά του, το σεξ και την αμηχανία του, αλλά και τη βαθιά ανάγκη όλων μας για επαφή. Με φόντο ένα σκηνικό απόλυτης ελευθερίας, και υπό τους ρυθμούς μιας εκρηκτικής ζωντανής ορχήστρας, μετατρέπει την παρακμή σε ποίηση και το τραγούδι σε καταφύγιο.

Την ανατρεπτική σκηνοθεσία υπογράφει η Σμαράγδα Καρύδη, το πολυμορφικό σκηνικό ο Γιώργος Γαβαλάς, τα εντυπωσιακά κοστούμια η Ηλένια Δουλαδίρη και τις δυναμικές χορογραφίες η Νεφέλη Θεοδότου.

Τους ερωτευμένους ενοίκους ερμηνεύουν οι λαμπεροί: Κατερίνα Παπουτσάκη, Γιώργος Παπαγεωργίου, Χαρά Κεφαλά, Ιβάν Σβιτάιλο, Φοίβος Ριμένας, Γιλμάζ Χουσμέν, Βασίλης Μηλιώνης και Αλεξάνδρα Κολαΐτη.

Το “Hotel Amour” σας προσκαλεί να αφήσετε αντιστάσεις και ενδοιασμούς στη reception και να το επισκεφτείτε, κάθε Δευτέρα και Τρίτη από τις 20 Οκτωβρίου, στο Θέατρο Ακροπόλ.

HOTEL AMOUR

Θέατρο Ακροπόλ

από 20 Οκτωβρίου

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Σκηνοθεσία: Σμαράγδα Καρύδη

Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς

Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη

Χορογραφίες: Νεφέλη Θεοδότου

Σχεδιασμός φωτισμών: Περικλής Μαθιέλλης

Σχεδιασμός ήχου: Γιάννης Παξεβάνης

Sound Supervisor: Χρήστος Λαμπρόπουλος

Μουσική Διεύθυνση: Αντώνης Παλαμάρης

Φωνητική διδασκαλία: Απόστολος Ψυχράμης

Παρτιτούρες: Άρης Ζέρβας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη

Βοηθός Ενδυματολόγου: Γιώργος Κατσώνης

Χειριστής Ήχου FOH: Χρήστος Λαμπρόπουλος

Χειριστής Ήχου Stage: Αλέξανδρος Γεράνης

Trailer - Φωτογραφίες – Graphic Design: Χρήστος Συμεωνίδης

Social Media: Pop Communications – Κάλλη Μαυρογένη

ΠΑΙΖΟΥΝ

Κατερίνα Παπουτσάκη

Γιώργος Παπαγεωργίου

Χαρά Κεφαλά

Ιβάν Σβιτάιλο

Φοίβος Ριμένας

Γιλμάζ Χουσμέν

Βασίλης Μηλιώνης

Αλεξάνδρα Κολαΐτη

ΖΩΝΤΑΝΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ

Αντώνης Παλαμάρης – Επιμέλεια ορχήστρας, πιάνο, πλήκτρα

Κωστής Πυρένης – Ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος – Μπάσο

Δημήτρης Τσόλης – Τύμπανα

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Από 20 Οκτωβρίου

Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Κάντε κλικ ΕΔΩ

τηλεφωνικά στa

211 800 51 41

και στα ταμεία του θεάτρου

ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Prime Entertainment - Arise Entertainme

Δεκάδες δημοσιογράφοι που καλύπτουν το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ εγκατέλειψαν τα γραφεία τους στο Πεντάγωνο και επέστρεψαν τα διαπιστευτήριά τους την Τετάρτη, σε μια σχεδόν ομόφωνη απόφαση των αμερικανικών ΜΜΕ. Η αντίδραση αυτή έρχεται μετά τους νέους κανονισμούς που επιβάλλει η κυβέρνηση Τραμπ σχετικά με την κάλυψη των θέματων του Πενταγώνου, που απαιτεί πλέον να δημοσιεύονται μόνο ρεπορτάζ που έχουν εγκριθεί από κυβερνητικό αξιωματούχο.

Ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Πιτ Χέγκσεθ, με ένα 17σέλιδο υπόμνημα, επέβαλε πρωτοφανείς περιορισμούς στους διαπιστευμένους δημοσιογράφους του Πενταγώνου. Με αυτόν τον «όρκο σιωπής» μετατρέπει τους ρεπόρτερς σε αναμεταδότες εγκεκριμένων δελτίων Τύπου. Με τη δέσμευση να μην αποκαλύπτουν ούτε καν μη διαβαθμισμένες πληροφορίες χωρίς έγκριση, απειλούνται με απώλεια διαπίστευσης και αποκλεισμό. Η απόφαση έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων από πολιτικούς και κορυφαία μέσα ενημέρωσης, που καταγγέλλουν ευθεία επίθεση στην ελευθερία του Τύπου και στη συνταγματική λογοδοσία. Την ώρα που ο Χέγκσεθ ενισχύει την παρουσία φιλικών προς τον Τραμπ μέσων και αποκλείει παραδοσιακά δίκτυα, περιορίζοντας ακόμα και τη φυσική πρόσβαση των ρεπόρτερ στο Πεντάγωνο, διαμορφώνει ένα περιβάλλον ελεγχόμενης πληροφόρησης.

Το Πεντάγωνο απαιτεί από όλους τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους να υπογράψουν δέσμευση ότι δεν θα δημοσιοποιούν καμία πληροφορία, ακόμα και μη διαβαθμισμένη, εάν δεν έχει προηγουμένως εγκριθεί από τις αρμόδιες αρχές. Η παραβίαση της εντολής συνεπάγεται απώλεια της διαπίστευσης και κατ’ επέκταση της πρόσβασης στο Πεντάγωνο.

Τουλάχιστον 30 ειδησεογραφικοί οργανισμοί μεταξύ των οποίων το Reuters, το Associated Press, άλλα και το Fox News, αρνήθηκαν να υπογράψουν τη νέα πολιτική, καταγγέλλοντας απειλή για την ελευθερία του Τύπου και την ικανότητά τους να διεξάγουν ανεξάρτητη δημοσιογραφική έρευνα για τον πιο ισχυρό στρατό του κόσμου.

Πολλοί από τους δημοσιογράφους περίμεναν να φτάσει η προθεσμία των 4 μ.μ. που είχε ορίσει το Υπουργείο Άμυνας για να τεθούν σε ισχύ οι νέοι κανονισμοί, ώστε να βγουν από το κτίριο. Καθώς πλησίαζε η ώρα, κουτιά με έγγραφα παρατάσσονταν σε έναν διάδρομο του Πενταγώνου και οι δημοσιογράφοι μετέφεραν καρέκλες, ένα φωτοτυπικό μηχάνημα, βιβλία και παλιές φωτογραφίες στο πάρκινγκ από τους ξαφνικά εγκαταλελειμμένους χώρους εργασίας. Λίγο μετά τις 4, περίπου 40 με 50 δημοσιογράφοι έφυγαν μαζί, αφού παρέδωσαν τις διαπιστεύσεις τους.

Η Ένωση Τύπου του Πενταγώνου, η οποία εκπροσωπεί περισσότερους από 100 ειδησεογραφικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένου του Reuters, ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι η Τετάρτη ήταν «μια μαύρη μέρα για την ελευθερία του Τύπου, η οποία εγείρει ανησυχίες σχετικά με την αποδυνάμωση της δέσμευσης των ΗΠΑ για διαφάνεια στη διακυβέρνηση, για δημόσια λογοδοσία στο Πεντάγωνο και για ελευθερία λόγου για όλους».

Ο επικεφαλής εκπρόσωπος του Πενταγώνου, Σον Πάρνελ, δήλωσε σε ανακοίνωσή του τη Δευτέρα: «Η πολιτική δεν τους ζητά να συμφωνήσουν, απλώς για να αναγνωρίσουν ότι κατανοούν ποια είναι η πολιτική μας. Αυτό έχει προκαλέσει συναισθηματική κατάρρευση στους δημοσιογράφους, που παριστάνουν τα θύματα στο διαδίκτυο Υποστηρίζουμε την πολιτική μας επειδή είναι ό,τι καλύτερο για τα στρατεύματά μας και την εθνική ασφάλεια αυτής της χώρας».