Μαζική και καθολική είναι η ανταπόκριση και η συμμετοχή των Ναυτεργατών στην 48ωρη απεργία που κήρυξαν τα Ναυτεργατικά Σωματεία και η Ομοσπονδία τους σε Πανελλαδική κλίμακα για τις 22-23/9/2016.
Στον Πειραιά, την Κρήτη, την Πάτρα, την Κέρκυρα, την Μυτιλήνη, την Ρόδο, τον Βόλο, την Ραφήνα, το Λαύριο και σε όλες τις μεγάλες Πορθμειακές γραμμές η συμμετοχή αγγίζει το 100%.

Κεντρικά αιτήματα του απεργιακού μας αγώνα είναι η ανάκληση του αντιασφαλιστικού νόμου Κατρούγκαλου καθώς και όλοι οι άλλοι αντιασφαλιστικοί νόμοι με τους οποίους έχουν συρρικνωθεί σε τραγικά χαμηλά επίπεδα οι συντάξεις των ελλήνων ναυτικών όπως και για όλους τους ασφαλισμένους.

Ειδικότερα η απεργία επικεντρώνεται στην ανάκληση της περικοπής των επικουρικών συντάξεων που προώθησε το ΕΤΕΑ και το Υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης και προβλέπεται νέα μείωση σε όλες τις επικουρικές κατά 40.24% (όταν το άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης ξεπερνά τα 1300 ευρώ).

Ταυτόχρονα παλεύουμε ενάντια στα νέα μέτρα που αναμένεται να θίξουν τους ασφαλισμένους Ναυτικούς και συνδέονται με τον επαναϋπολογισμό των συντάξεων και τα ποσοστά αναπλήρωσης.

Στην ίδια αρνητική κατεύθυνση κινούνται και τα σχετικά μέτρα που έχουν ανακοινωθεί για τα Ταμεία Πρόνοιας και τις εφάπαξ παροχές των Ναυτικών.

Παράλληλα τα προβλήματα τα οποία επιδεινώνονται δραματικά το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι η ανεργία που ανέρχεται σε διπλάσια ποσοστά σε σύγκριση με τον χερσαίο χώρο!!!

Είναι τέλος η σταθερή και πάγια απαίτησή μας να υπογραφούν ΣΣΕ σε όλες τις κατηγορίες πλοίων με όρους εργασίας και αμοιβής που θα ανταποκρίνονται στις σημερινές συνθήκες και ανάγκες της Ναυτεργατικής οικογένειας.

Κυβέρνηση και συναρμόδια Υπουργία (Ναυτιλίας – Κοινωνικής Ασφάλισης) πιστοί στις νεομνημονιακές πολιτικές τους οδηγούν συστηματικά τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τα μικρομεσαία στρώματα και την μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας στην φτωχοποίηση, την εξαθλίωση και την κοινωνική τους περιθωριοποίηση.

Στις συνθήκες αυτές επιβάλλεται η πιο πλατιά συσπείρωση, κοινή συντονισμένη πάλη της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων σε ένα κοινό μέτωπο για την ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, των δανειστών και του μεγάλου κεφαλαίου.

Ένα κοινό μέτωπο το οποίο θα θέτει ως προτεραιότητα και άμεσο στόχο την ανατροπή των παλιών και νέων μνημονιακών μέτρων αλλά θα χαράζει και την στρατηγική για την έξοδο της χώρας από τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών δεσμεύσεων και εξαρτήσεων και την νεοαποικιακή πολιτική των δανειστών.

Η πάλη, η αντίσταση, η αντεπίθεση και η ανατροπή πρέπει να είναι στην ημερήσια διάταξη των αγωνιστικών συνδικάτων και ευρύτερα του εργατικού κινήματος της χώρας μας.



Με εντολή Διοίκησης

Ο Πρόεδρος                                           Ο  Γεν. Γραμματέας

Νταλακογεώργος Αντώνης                   Κροκίδης Νικόλαος

ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

Να σταματήσει η δίωξη του Κ.Πελετίδη για άρνηση διευκολύνσεων στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής

Να σταματήσει η προβολή των νεοναζί από την ΕΡΤ

Η απόφαση του Δήμου Πατρέων με εισήγηση του Δημάρχου Κώστα Πελετίδη να μην δώσει χώρους για ναζιστική προπαγάνδα στους χρυσαυγίτες στις εκλογές του 2015 και να μην απαντήσει σε ρατσιστικού τύπου έρευνες βουλευτών του ναζιστικού μορφώματος για την εθνική καταγωγή των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς, είναι υπόδειγμα της λειτουργίας που όφειλαν να έχουν όλοι οι θεσμοί απέναντι στην φασιστική απειλή.

Είναι σκάνδαλο ότι στέλνεται στα δικαστήρια γι αυτή του τη στάση όταν η Βουλή ψήφισε νόμο με τον οποίο ανέστειλε την χρηματοδότηση στην Χρυσή Αυγή.

Η Βουλή θεώρησε ότι είναι αδιανόητη η χρηματοδότηση σε κόμμα, που ερευνάται δικαστικά η εμπλοκή του διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Στην αιτιολογική έκθεση του ν. 4203/2013, αναφέρεται «όταν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι, υπό τον μανδύα ή υπό την κάλυψη ενός πολιτικού κόμματος, τελούνται από ηγετικά στελέχη αυτού, σοβαρές εγκληματικές δραστηριότητες οι οποίες στρέφονται άμεσα κατά της ίδιας της χώρας ή πλήττουν βάναυσα τη δημόσια τάξη αυτής, ανακύπτει ανάγκη αποτροπής του ενδεχομένου άμεσης ή έμμεσης κατάχρησης της κρατικής χρηματοδότησης και οικονομικής ενίσχυσης για τη στήριξη των ως άνω εγκληματικών δραστηριοτήτων».

Η άρνηση των διευκολύνσεων στους υπόδικους νεοναζί για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης μετά την χρειάζεται να προχωρήσει παντού και όχι μόνο στους Δήμους.

Οφείλει η ίδια η Βουλή να προχωρήσει σε ξεκάθαρη απόφαση που δεν θα αφήνει τους Δημάρχους η τις διοικήσεις οργανισμών που προχωράνε στην αυτονόητη υπεράσπιση της λειτουργίας των κοινωνικών υπηρεσιών και του δημόσιου χώρου απέναντι στις ρατσιστικές προκλήσεις και τις φασιστικές επιθέσεις των νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

Η επίκληση της συμμετοχής στη Βουλή άλλωστε δεν εμπόδισε το εισαγγελικό βούλευμα 215/2015 να χαρακτηρίζει την Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση με το μανδύα πολιτικού κόμματος.

Είναι αδιανόητο να μηνύουν οι νεοναζί Δημάρχους και οι υποθέσεις να φτάνουν στο ακροατήριο η να στέλνουν εξώδικα επιζητώντας τη λογοκρισία δημοσιογράφων στα ΜΜΕ και την ίδια ώρα να τους δίνεται βήμα στην ΕΡΤ. Είναι αδιανόητο να ξυλοκοπούνται δημοσιογράφοι στον Πειραιά και η ΕΡΤ να καλύπτει τον φύρερ. Είναι σκάνδαλο να οργανώνονται επιθέσεις σε βάρος δημοσιογράφων στη Χίο και την Λέσβο και να επικαλούνται οι καναλάρχες το...ΕΣΡ για τη τήρηση της δεοντολογίας!

Η κινητοποίηση διαμαρτυρίας στην ΕΡΤ την Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη στις 6μμ στο Ραδιομέγαρο στέλνει το μήνυμα φτάνει πια με την ανοχή στην ναζιστική προπαγάνδα.

Ο αγώνας των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ βρίσκεται πλέον ευθέως στο στόχαστρο των δικαστικών αρχών, μετά από αυτεπάγγελτη(!) προκαταρκτική έρευνα από την εισαγγελία πρωτοδικών Θεσσαλονίκης. Μετά από αναφορά - καταγγελία του συνδίκου της πτώχευσης της ΒΙΟΜΕ ότι δεν του επιτράπηκε η είσοδος στο εργοστάσιο, έχουν κληθεί για κατάθεση όλα τα μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων της ΒΙΟΜΕ. Πρόκειται για ένα σοβαρό βήμα κλιμάκωσης των πολύχρονων και πολύμορφων προσπαθειών για καταστολή και ακύρωση του αγώνα μας.

Ό,τι δεν κατάφεραν με την οικονομική εξόντωση, με τους πλειστηριασμούς των οικοπέδων, με την ανοιχτή καταστολή των ΜΑΤ που ζήσαμε τον Ιούλη έξω από το υπουργείο Εργασίας, επιχειρούν τώρα να το καταφέρουν δρομολογώντας μια δίωξη που στρέφεται ενάντια στην “καρδιά” του αγώνα μας: την άρνησή μας να εγκαταλείψουμε το εργοστάσιο αποδεχόμενοι τον αργό θάνατο της ανεργίας και της κατάθλιψης, της απόφασής μας να αγωνιστούμε για τις δουλειές μας και την αξιοπρέπειά την δικιά μας και των οικογενειών μας, της απόφασής μας να λειτουργήσουμε το εργοστάσιο με αυτοδιαχείριση και εργατικό – κοινωνικό έλεγχο. Μας κατηγορούν για παράνομη βία επειδή κάθε μέρα είμαστε στο εργοστάσιο, παρόλο που ξέρουν ότι δεν έχουμε απολυθεί και βρισκόμαστε σε επίσχεση από το 2011. Επειδή φυλάσσουμε και συντηρούμε τα μηχανήματα και τα κτήρια που αν δεν ήμασταν εμείς θα ήταν τώρα ερείπια και παλιοσίδερα. Επειδή τολμάμε να παράγουμε χρήσιμα προϊόντα την ώρα που τα αφεντικά «παράγουν» μόνο χρέη και νέα δάνεια. Επειδή σε όλη την χώρα και την Ευρώπη μαθαίνουν και άλλοι εργαζόμενοι ότι εικοσιτρείς εργάτες από την Θεσσαλονίκη τα καταφέρνουν καλύτερα από αφεντικά και διευθυντάδες. Όλα αυτά είναι παράνομη βία;  Αν θέλουν για αυτή την κατάληψη να μας δικάσουν θα μας δικάσουν μαζί με όλους και όλες που αγωνίστηκαν μαζί μας όλα αυτά τα χρόνια. Θα μας δικάσουν για να δικαιώσουν την παρανομία των πρώην αφεντικών μας.

Η “αμερόληπτη” δικαιοσύνη δεν ενοχλήθηκε που πεταχτήκαμε απλήρωτοι στο δρόμο, που τα αφεντικά χρωστάνε εκατομμύρια στο ΙΚΑ και το Δημόσιο, που τις καταδίκες για φυλακή τις εκτίουν από τα πολυτελέστατα σπίτια τους. Δεν ενοχλήθηκαν που η πτωχευτική διαδικασία και οι πλειστηριασμοί δεν αφήνουν περιθώριο για ικανοποίηση των αναγνωρισμένων απαιτήσεών μας για μισθούς και αποζημιώσεις. Όλα αυτά δεν είναι παράνομη βία; Ενοχλήθηκε μόνο από ένα πράγμα: την αμφισβήτηση του “ιερού δικαιώματος” της ατομικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και την έμπρακτη απόδειξη ότι μπορούμε χωρίς αφεντικά. Δεν περιμέναμε φυσικά κάτι καλλίτερο από αυτούς που σπεύδουν να βγάλουν σχεδόν κάθε απεργία “παράνομη και καταχρηστική”, που καταδικάζουν σωματεία και αγωνιστές για τον αγώνα τους ενάντια στις παράνομες απολύσεις (όπως πρόσφατα για τα φροντιστήρια “Μπαχαράκης” και τον “Καφεναί”), που διώκουν ως “τρομοκράτες” τους κατοίκους που αγωνίζονται για την προστασία της ζωής και του περιβάλλοντος (όπως στη Χαλκιδική), που αντιμετωπίζουν ως “έγκλημα” την αλληλέγγυα παροχή στέγης σε μετανάστες (όπως συνέβη με την καταστολή των καταλήψεων στέγης στη Θεσσαλονίκη).

Η δικαίωση του αγώνα μας, ξέρουμε πολύ καλά ότι μόνο από την αγωνιζόμενη και αλληλέγγυα κοινωνία μπορεί να έρθει. Από όλους και όλες που όλα αυτά τα χρόνια βαδίζουμε μαζί στις απεργίες, τα συλλαλητήρια, τις καταλήψεις, ενάντια στις πολιτικές της κοινωνικής ερημοποίησης. Από όλες και όλους που όλα αυτά τα χρόνια οικοδομούμε μαζί σχέσεις και δομές μιας άλλης οικονομίας, συνεργατικής, αυτοδιευθυνόμενης από τους ίδιους τους εργαζόμενους και προσανατολισμένης στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών και όχι στο κέρδος των ιδιωτών. Από όλους και όλες που όλα αυτά τα χρόνια, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχουμε υφάνει ένα πυκνό και  θερμό δίκτυο αλληλεγγύης ικανό να εξασφαλίζει την επιβίωση πέρα από την αγορά και το κράτος. Μαζί θα αντιμετωπίσουμε και τη νέα πρόκληση, όπως μαζί ματαιώσαμε τους πλειστηριασμούς, μαζί υπερασπιστήκαμε και προστατεύσαμε την αυτοδιαχείριση του εργοστασίου, μαζί εξασφαλίσαμε τη διάθεση των προϊόντων μας.

Και τώρα ο λόγος ανήκει και πάλι, όπως από την πρώτη στιγμή αυτής της πορείας, σε όλους/ες μας. Ας κάνουμε για άλλη μια φορά ξεκάθαρο προς κάθε εξουσία, με όλα τα αγωνιστικά και αλληλέγγυα μέσα που διαθέτουμε, ότι η ΒΙΟΜΕ θα μείνει σε χέρια εργατικά, ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε αυτά που με πολύ κόπο και αγώνα δημιουργήσαμε και μας κράτησαν στη ζωή δημιουργώντας μια νέα ζωή, ότι το δίκαιο της αντίστασης θα βρει τους τρόπους να επιβληθεί τελικά πάνω στη θεσμοθετημένη ανομία και στο δίκαιο της κυριαρχίας.

Άλλωστε έχουμε έναν ολόκληρο κόσμο να υπερασπιστούμε πια! Μικρό και αδύναμο μέχρι τώρα, αλλά με το σπόρο της συλλογικής χειραφέτησης να επωάζεται μέσα του.

 

Η συνέλευση της Σ.Ε.ΒΙΟΜΕ

Βασιλική Σιούτη
αναδημοσίευση από marketfair.gr

Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ  ωστόσο,  το θέμα της Τράπεζας Αττικής ήταν γνωστό εδώ και πολύ καιρό, όπως ήταν γνωστά και τα σχέδια της κυβέρνησης και οι περίπλοκες σχέσεις κυβερνητικών στελεχών μαζί της εδώ και χρόνια.

Ανησυχία υπάρχει και  στο κόμμα και στην κυβέρνηση.  Περισσότερο θορυβημένοι όμως αυτή την περίοδο είναι τα μέλη της Επιτροπής και ο Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας Λ. Κρέτσος που ενέκριναν τα  "Πόθεν Έσχες" των πλειοδοτών χωρίς να έχει γίνει ουσιαστικός έλεγχος,  όπως προκύπτει από τις  δημοσιογραφικές αποκαλύψεις που βγαίνουν στο φως. Φαίνεται πως έχουν λόγο να αγωνιούν,  καθώς εγείρονται ακόμα και θέματα ποινικών ευθυνών, όχι μόνο από νομικούς,  αλλά και από στελέχη της κυβέρνησης. Γνωστός νομικός που φέρεται να εκπροσωπεί τηλεοπτικό σταθμό, ιδιαίτερα φιλικό προς την κυβέρνηση μέχρι πρότινος,  προανήγγειλε ότι θα καταθέσει μήνυση εναντίον της πενταμελούς Επιτροπής του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες και του γενικού γραμματέα ενημέρωσης «για κακουργηματική ψευδή βεβαίωση με τις επιβαρυντικές περιστάσεις των καταχραστών του δημοσίου» , γεγονός που τρομοκράτησε όσους υπέγραψαν.

Κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι μέλη της επιτροπής μετέφεραν πρόσφατα την αγωνία τους  στον Ν. Παππά,  εκφράζοντας την ανησυχία τους για όλα αυτά που δεν περίμεναν ότι θα ακολουθούσαν. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, εκείνος τους καθησύχασε και προέβη στη δήλωση της 19ης Σεπτεμβρίου υποστηρίζοντας ότι ο οικονομικός έλεγχος «έγινε με το γράμμα του νόμου»  και ότι απλώς οι υποψήφιοι ασκούν τα δικαιώματα τους δια των ενστάσεων.  Με τη δήλωσή εκείνη υπενθύμιζε ότι ο διαγωνισμός τελείωσε και προσέθετε ότι «δεν περνάνε οι θρασύδειλες απειλές εναντίον των μελών της Επιτροπής» .

Παρόλα αυτά,  οι κυβερνητικές πηγές επιμένουν ότι στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει έντονος προβληματισμός σχετικά με τη στάση που θα κρατήσουν μετά  τον καταιγισμό των αποκαλύψεων, τις οποίες διαπιστώνουν τώρα ότι  αδυνατούν να συγκρατήσουν,  παρά τα σχέδια επικοινωνιακής αντεπίθεσης. 

Υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη που εύχονται πλέον να δώσει τη λύση το ΣτΕ, ακυρώνοντας τον διαγωνισμό.  Εκτιμούν ότι ίσως μόνο έτσι μπει ένα τέλος στην υπόθεση Καλογρίτσα κι εκείνοι στη συνέχεια θα μπορούν να υποστηρίζουν τη γραμμή ότι έδωσαν τη μάχη για να μπει τάξη στα κανάλια,  αλλά δεν τους άφησαν τα συμφέροντα.  Υπάρχουν όμως και άλλοι, ισχυρότεροι παίκτες εντός της κυβέρνησης, που δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να κάνουν ούτε βήμα πίσω. 

Εκτιμούν ότι «μπόρα είναι και θα περάσει» και όλα θα ξεχαστούν, για αυτό δεν πρέπει να υποχωρήσουν αλλά να υποστηρίξουν το σχέδιό τους μέχρι τέλους. Το τι θα πράξει τελικά ο πρωθυπουργός, αν θα επιμείνει ή αν θα υποχωρήσει, θα φανεί σύντομα. Ο προβληματισμός του διαφάνηκε πάντως (ή σκόπιμα άφησε την εντύπωση αυτή) και στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή, όταν είπε πως όποιος πλειοδότης έχει πρόβλημα θα εκπέσει,  παρότι στενοί συνεργάτες του δεν θέλουν να θυσιάσουν τον Καλογρίτσα. 

Ενόχληση έχει εκφραστεί -από ελάχιστα είναι αλήθεια  κυβερνητικά και κομματικά στελέχη και μόνο σε βαθμό απλού παραπόνου- και για την εμπλοκή στην όλη υπόθεση δύο πρώην  στελεχών του ΠΑΣΟΚ  που ήταν κατηγορούμενοι και στο σκάνδαλο Κοσκωτά.  Ο ένας είναι ο Γ. Μαντζουράνης ο οποίος είχε φυλακιστεί για την υπόθεση Κοσκωτά και το Μαξίμου τώρα του ανάθεσε την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος σχετικά με τον διαγωνισμό των αδειών. Ο άλλος είναι ο Π. Ρουμελιώτης που του είχαν αποδοθεί μεν κατηγορίες,  αλλά λόγω της ασυλίας που απέκτησε ως ευρωβουλευτής,  κατάφερε να μην δικαστεί.  Στον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν,  κάποιοι εκτιμούν ότι η εμπλοκή των Μαντζουράνη και Ρουμελιώτη προκαλεί ευθέως συνειρμούς που θυμίζουν το σκάνδαλο Κοσκωτά, δυσχεραίνοντας τη θέση της κυβέρνησης αλλά και το επικοινωνιακά έργο τους.

Στο Μαξίμου η γραμμή προς τα ΜΜΕ είναι ότι ο πόλεμος που δέχονται υποκινείται από τη ΝΔ και τον Β. Βενιζέλο, τον οποίο αναφέρουν ονομαστικά και φαίνεται να τον διαχωρίζουν από το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ , ενώ  δεν κρύβουν τον εκνευρισμό  που τους προκαλεί η τακτική του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας καθώς και το πρέσινγκ που ασκεί στην Τασία Χριστοδουλοπούλου.

Κυβερνητικοί παράγοντες πάντως, προειδοποιούν και στέλνουν μηνύματα στους πολιτικούς τους αντιπάλους ότι «πάνε για μαλλί και θα βγουν κουρεμένοι»,  όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν.  Εκτιμούν ότι ο υπουργός Μεταφορών Χρ.  Σπίρτζης,  που κάποιοι  στο κόμμα χαρακτηρίζουν ως αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης  λόγω της σχέσης με τον Καλογρίτσα και τη θητεία στο ΤΕΕ, μπορεί παρόλα αυτά να μετατραπεί σε  «υπερόπλο», υπονοώντας ότι γνωρίζει πολλά και για τα πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ στην τράπεζα Αττικής και αν χρειαστεί θα προβούν και αυτοί σε αποκαλύψεις. 

Πονοκέφαλο όμως στο Μαξίμου προκαλεί και άλλη μία άγνωστη μέχρι πρότινος σχέση κυβερνητικού στελέχους με την τράπεζα Αττικής που ήρθε δειλά δειλά στο φως τις τελευταίες μέρες. Πρόκειται για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης που έχει και την ευθύνη της τραπεζικής πολιτικής, Γ.Δραγασάκη, ο οποίος όπως αποκαλύφθηκε, υπήρξε σύμβουλος της διοίκησης της τράπεζας. Περισσότερα για τη σχέση αυτή δεν έχουν γίνει γνωστά καθώς και ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν έχει δώσει ιδιαίτερες εξηγήσεις. Υπουργοί που ρωτήθηκαν όμως από δημοσιογράφους,  καθώς και σύντροφοι του στο κόμμα, δηλώνουν ότι δεν γνώριζαν τίποτα.

Σε τουλάχιστον 43 ανέρχονται οι νεκροί, σύμφωνα με νεότερο απολογισμό, από το ναυάγιο ενός σκάφους που μετέφερε 600 πρόσφυγες και μετανάστες που επιχειρούσαν από τις αιγυπτιακές ακτές να διαπλεύσουν τη Μεσόγειο, με προορισμό την Ευρώπη.

Το σκάφος βυθίστηκε στα ανοιχτά του Ρασίντ (Ροζέτα), στην επαρχία Μπεχέιρα της βόρειας Αιγύπτου. Όπως ανέφεραν αξιωματούχοι, περισυνελέγησαν 31 πτώματα, εκ των οποίων 20 άνδρες, 10 γυναίκες και 1 παιδί. Ένας ανταποκριτής του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς αργότερα ανέφερε πως αντίκρισε μια ψαρόβαρκα να φέρνει 12 ακόμη νεκρούς, ανεβάζοντας τον μέχρι τώρα απολογισμό στους 43.

Οι διασώστες έχουν ανασύρει ζωντανούς 154 ανθρώπους, σύμφωνα με αξιωματούχους, γεγονός που σημαίνει ότι περίπου 400 άνθρωποι ακόμη αγνοούνται.

Το σκάφος μετέφερε Αιγύπτιους, Σουδανούς, Ερυθραίους και Σομαλούς μετανάστες και πρόσφυγες.

Σε ένα σημείο ελέγχου της ακτοφυλακής στο Ρασίντ, όπου η Μεσόγειος συναντά τον ποταμό Νείλο, δεκάδες άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί, αγωνιώντας να λάβουν νέα για συγγενείς τους που αγνοούνται.

"Δεν πρόκειται να φύγω μέχρι να δω τον Μοχάμεντ", είπε κλαίγοντας η Ρατίμπα Γκονίμ. Ο 16χρονος αδερφός της έφυγε από ένα κοντινό πάμφτωχο χωριό για την αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.

Ο Μοχάμεντ Νασράουι, ένας Αιγύπτιος ψαράς, δήλωσε πως γνώριζε επτά από τους επιβαίνοντες στο ναυάγιο, με τους δύο από αυτούς ακόμη να αγνοούνται.

Ο ίδιος έκανε πριν ένα χρόνο μια ανεπιτυχή προσπάθεια να ταξιδέψει προς την Ελλάδα.

"Κοιτάξτε πως αυτό το περιστατικό συγκλόνισε τον κόσμο, αλλά σήμερα το βράδυ περισσότεροι άνθρωποι πρόκειται να αποπλεύσουν", τόνισε στο Ρόιτερς.

Δεν κατέστη άμεσα σαφές ποιος ήταν ο προορισμός του σκάφους, με αξιωματούχους να τονίζουν ότι πιστεύουν ότι ταξίδευε προς την Ιταλία.

Ο πρωθυπουργός της Αιγύπτου Σερίφ Ισμαήλ τόνισε πως θα διατεθούν όλες οι πιθανές πηγές για την επιχείρηση διάσωσης, διαμηνύοντας πως οι υπεύθυνοι για το ναυάγιο θα οδηγηθούν στην δικαιοσύνη.



πηγή ΑΠΕ

Ο κυβερνήτης της Βόρειας Καρολίνα κήρυξε το Σάρλοτ σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω των βίαιων επεισοδίων στην πόλη, όπου ένας άνδρας τραυματίσθηκε από σφαίρα και βρίσκεται σε «κρίσιμη κατάσταση».

Ο κυβερνήτης Πατ ΜακΚρόρι ζήτησε την ανάπτυξη της Εθνοφυλακής και της Αστυνομίας των Εθνικών Οδών για την υποστήριξη τοπικής αστυνομίας του Σάρλοτ, όπως έγραψε στο twitter.

Για δεύτερη συνεχή νύκτα, οι διαδηλώσεις σημαδεύτηκαν από βίαια επεισόδια ανάμεσα στην αστυνομία και το εξοργισμένο από τον θάνατο ενός μαύρου από πυρά αστυνομικού πλήθος.

Οι δημοτικές αρχές ανακοίνωσαν ότι ένας άνδρας τραυματίσθηκε από σφαίρα και ότι βρίσκεται «υπό μηχανική υποστήριξη της αναπνοής σε κρίσιμη κατάσταση, αλλά δεν έχει πεθάνει», αφού προηγουμένως είχαν ανακοινώσει ότι ένας άνδρας σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια βίαιων επεισοδίων «μεταξύ πολιτών».

Δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου (AFP), ο οποίος βρισκόταν στον τόπο της διαδήλωσης, δήλωσε ότι είδε έναν άνδρα να πέφτει, προφανώς τραυματισμένος από σφαίρα, και να αιμορραγεί ακατάσχετα.

Τα επεισόδια ξεκίνησαν όταν εκατοντάδες διαδηλωτές έσπασαν βιτρίνες και πέταξαν αντικείμενα κατά των δυνάμεων της τάξης, οι οποίες έκαναν χρήση διακρυγόνων, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο.

Ο λόγος της οργής των διαδηλωτών είναι ο θάνατος του Κιθ Λαμόντ Σκοτ, μαύρου 43 ετών. Σύμφωνα με την αστυνομία, ο Σκοτ τραυματίσθηκε θανάσιμα από σφαίρα όταν αρνήθηκε να αφήσει το περίστοφό του. Άτομα του περιβάλλοντός του δηλώνουν αντίθετα ότι δεν κρατούσε παρά ένα βιβλίο.

Στον τόπο του φονικού συγκεντρώθηκαν εκπρόσωποι θρησκευτικών κοινοτήτων, μέλη οργανώσεων για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κάτοικοι.

Το όπλο είναι «ψέμα», δήλωσε στο AFP γειτόνισσα του Σκοτ.

«Αφαίρεσαν το βιβλίο και το αντικατέστησαν με ένα περίστροφο. Ο άνδρας αυτός καθόταν εδώ κάθε μέρα περιμένοντας το σχολικό λεωφορείο του γιου του», είπε.

Ο θάνατος του Κιθ Λαμόντ Σκοτ, ο τελευταίος μίας σειράς ανάλογων περιστατικών στις ΗΠΑ, προκάλεσε μία πρώτη διαμαρτυρία των κατοίκων από το βράδυ της Τρίτης. Όμως, την αρχικά ειρηνική διαμαρτυρία ακολούθησαν βίαια επεισόδια κατά τα οποία 16 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας τραυματίσθηκαν, σύμφωνα με την αστυνομία, καθώς και άγνωστος αριθμός διαδηλωτών.



πηγή ΑΠΕ

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου και οι δικηγόροι Δημήτρης Κλούρας – τέως Γεν. Γραμματέας Δημόσιας Περιουσίας, Φώτης Μαζαράκης και Κώστας Ζηκογιάννης, ιδρυτικά μέλη του νομικού φορέα υπεράσπισης της Δικαιοσύνης που συστήνεται με πρωτοβουλία της Πλεύσης Ελευθερίας, επισκέφθηκαν την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κυρία Ξένη Δημητρίου-Βασιλοπούλου και προέβησαν σε επίσημο διάβημα για το έγκλημα ξεπουλήματος του Ελληνικού, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου είναι  η αποψινή ψηφοφορία στη Βουλή.

Εξερχόμενη της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, η Ζωή Κωνσταντοπούλου δήλωσε:

«Καμμία εξουσία και κανένας αρμόδιος φορέας δεν δικαιούται να παριστάνει τον ανήξερο, τον ανίδεο ή τον ανενημέρωτο. Υπάρχουν ευθύνες σε κάθε δημόσια, πολιτειακή και συνταγματική λειτουργία. Υπάρχει ευθύνη στον καθένα μας να προστατεύσουμε την Δημόσια Περιουσία και Ιδιοκτησία και το Δημόσιο Συμφέρον από τη σύληση η οποία δρομολογείται.

Απόψε το απόγευμα στις 6:30′ θα είμαστε κοντά στους πολίτες που μάχονται για την υπεράσπιση του Ελληνικού και της Δημόσιας Περιουσίας.

Από αύριο θα πραγματοποιήσουμε σειρά επαφών για την προστασία της Δημόσιας Περιουσίας και Ιδιοκτησίας και την ερχόμενη Τρίτη θα καταθέσουμε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, στην ίδια την κυρία Εισαγγελέα που μας το ζήτησε, αναφορά με τα στοιχεία εκείνα που τεκμηριώνουν την ποινική ευθύνη των εμπλεκομένων κυβερνητικών εκπροσώπων, Υπουργών, του Πρωθυπουργού και όλων των βουλευτών που απόψε το απόγευμα θα ψηφίσουν “ναι” σε εκείνα στα οποία οφείλουν να ψηφίσουν “όχι”.»

Σήμερα στη 1 το μεσημέρι η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα πραγματοποιήσει προγραμματισμένη συνάντηση για το θέμα του Ελληνικού και για τη σύσταση του νομικού φορέα διεκδίκησης Δικαιοσύνης με την Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κα Ανδρονίκη Θεοτοκάτου. Θα ακολουθήσει σειρά συναντήσεων και διαβημάτων προς άλλους αρμόδιους θεσμικούς φορείς.

Πέθανε την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου ο Γιώργος Καστρινάκης, δημοσιογράφος και στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης ο οποίος αγωνίσθηκε για μια καλύτερη ποιότητα ζωής των νεφροπαθών και γενικότερα των ατόμων με αναπηρία.

Ο Γιώργος Καστρινάκης γεννήθηκε στον Στύλο Χανίων Κρήτης το 1956. Εισήχθη στο Νομικό τμήμα της Νομικής Αθηνών το 1974 και δούλεψε σε όλη τη διάρκεια των σπουδών του ως συντάκτης του αθλητικού ρεπορτάζ με το οποίο ασχολήθηκε από 16 ετών (1972).

Ήταν τακτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ και μέλος του Μικτού Διοικητικού Συμβουλίου και τακτικό μέλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου στον οποίο διετέλεσε επί 15ετία διοικητικό στέλεχος.

Η προσφορά του Γιώργου Καστρινάκη στην κοινωνία ήταν μεγάλη, καθώς από το 1985, που υποβλήθηκε για πρώτη φορά σε αιμοκάθαρση, αφιέρωσε τη ζωή του για τη βελτίωση των συνθηκών νοσηλείας και επιβίωσης των Νεφροπαθών και γενικότερα των πολιτών με αναπηρία. Μέχρι σήμερα και επί σειρά ετών ήταν πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Νεφροπαθών, ενώ υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με αναπηρία και βασικό διοικητικό της στέλεχος επί εννιά χρόνια.

Μακρά ήταν και η θητεία του στην Αυτοδιοίκηση (πρώτος σε σταυρούς δημοτικός σύμβουλος Αμαρουσίου, εκλεγμένος σε όλη τη διαδρομή της τοπικής Αυτοδιοίκησης και πρώτος πανελλαδικά σε σταυρούς στις περιφερειακές εκλογές του 2010 με 13.754 σταυρούς στο Βόρειο Τομέα της Περιφέρειας Αττικής.

Η ΕΣΗΕΑ

Ο Γιώργος Καστρινάκης υπήρξε ένας ξεχωριστός συνάδελφος με ήθος και ευγένεια. Μειλίχιος, ήρεμος, γλυκομίλητος, συναδελφικός και αξιοπρεπής, αλλά ταυτόχρονα άνθρωπος με χαλύβδινη θέληση. Αγωνιστής έως την τελευταία στιγμή, θα μείνει πάντα φωτεινό παράδειγμα θέλησης και κουράγιου σε όλους εκείνους που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να συνεργαστούν μαζί του.

Το διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται θερμά τη σύζυγό του Μαρία και την κόρη του, επίσης δημοσιογράφο Αθηνά.

Το αναπηρικό κίνημα της χώρας, σύσσωμη η ΕΣΑμεΑ, πενθεί το χαμό του αγωνιστή της ζωής, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης Γιώργο Καστρινάκη.

Αυτό τονίζεται σε  ανακοίνωση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία, μόλις έγινε γνωστό το θλιβερό γεγονός, για τον πραγματικό μαχητή της ζωής από την τεράστια κοινωνική προσφορά του και τους αγώνες του για την βελτίωση των συνθηκών νοσηλείας και επιβίωσης των Νεφροπαθών και γενικότερα των πολιτών με αναπηρία.


Φτωχότερη η Ελληνική κοινωνία

Η ΕΣΑμεΑ, το κίνημα των νεφροπαθών, η ελληνική κοινωνία είναι φτωχότερη. Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του, στο χώρο των νεφροπαθών. Η εξόδιος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί αύριο το μεσημέρι στη γενέτειρά του στον Στύλο Χανίων.

Η ΕΣΑμεΑ σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Νεφροπαθών και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Νεφροπαθών θα τιμήσουν τον Γιώργο Καστρινάκη σε ειδική εκδήλωση.



πηγή ΑΠΕ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ «ΕΡΓΑΝΗ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ

Το μεγαλύτερο αρνητικό ισοζύγιο προσλήψεων - απολύσεων για το μήνα Αύγουστο, διαχρονικά από το 2012, δείχνουν τα στοιχεία του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ.
Παράλληλα, επιβεβαιώνεται η τάση κυριαρχίας των ελαστικών και προσωρινών μορφών απασχόλησης.
Σχετικά με το ισοζύγιο προσλήψεων - απολύσεων, τον Αύγουστο του 2016 έγιναν 16.128 απολύσεις περισσότερες από τις προσλήψεις.

Τον Αύγουστο του 2012 οι απολύσεις ήταν περισσότερες κατά 2.178, το 2013 και το 2014 οι προσλήψεις ήταν περισσότερες κατά 10.969 και 1.311 αντίστοιχα και το 2015 οι απολύσεις ήταν περισσότερες κατά 441. Επίσης, οι προσλήψεις σε θέσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης τον Αύγουστο του 2016 αποτελούν το 53,3% επί του συνόλου των προσλήψεων, όπως συμβαίνει και με τους προηγούμενους μήνες. Από τον Αύγουστο του 2013, οι προσλήψεις μερικής απασχόλησης έχουν αυξηθεί κατά 135%, οι εκ περιτροπής κατά 266% και συνολικά (μερική και εκ περιτροπής) κατά 161%!

Συνεχόμενη αυξητική τάση παρουσιάζουν και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, στοιχείο που δείχνει την προσωρινότητα της απασχόλησης. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει εμμέσως πλην σαφώς από τα στοιχεία που αφορούν στη λήξη τέτοιων συμβάσεων. 
Έτσι, τον Αύγουστο του 2016 έληξαν 53.212 συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αυξημένες κατά 170% συγκριτικά με τις 19.670 συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έληξαν τον Αύγουστο του 2013.
Τέλος, τεράστια είναι η αύξηση των αποκαλούμενων «οικειοθελών» απολύσεων αφού από τον Αύγουστο του 2012 έως τον Αύγουστο του 2016 έχουν αυξηθεί κατά 310%!




πηγή 902.gr

Εισαγωγή

Στις 17 /8/2016 το Υπουργείο Περιβάλλοντος έδωσε για διαβούλευση το σχέδιο ΚΥΑ με θέμα:«Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του».

Η διαδικασίατης ανάρτησης για διαβούλευση μόνο το δημοκρατικό και δημόσιο διάλογο δεν ενθαρρύνει αφού η καταγραφή των όποιων απόψεων ή προτάσεων δεν αποτελεί υλικό για δημόσια συζήτηση και αντιπαράθεση αλλά στην καλλίτερη περίπτωση αντικείμενο επεξεργασίας υπηρεσιακών παραγόντων. Με αυτή την έννοια, δεν είναι δυνατόν να περνάνε κορυφαίας σημασίας θέματα όπως η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ και στην ουσία η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του νερού χωρίς ουσιαστικό διάλογο με επιστημονικούς, κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς φορείς σχετικούς με το νερό.

Επιστημονικά και τεχνικά θέματα που έχουν σχέση με το ερευνητικό αντικείμενο του ΙΓΜΕ (όπως και το λατομικό ) θα έπρεπε να γνωστοποιούνται τόσο στο Ινστιτούτο (σαν φορέα) όσο και στις συλλογικότητες (Συνδικάτο, ΟΜΕ κα) πριν κυκλοφορήσουν οπότε η όποια πολιτική ή και επιστημονική ένσταση ή ακόμη και εναντίωση πολύ λίγο επηρεάζει την ουσιαστική διαβούλευση. Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ όφειλε να γνωρίζει ότι το ΙΓΜΕ μέσω της Δ/σης Υδρογεωλογίας είχε εκπονήσει σχετική μελέτη που αφορούσε κοστολόγηση των δραστηριοτήτων που αφορούν στο νερό της Κέρκυρας που αποτελεί μια χαρακτηριστική περίπτωση εκμετάλλευσης των υπόγειων νερών με πολλές και ανταγωνιστικές χρήσεις. Αν κρίνουμε από τους ορισμούς , αλλά και τη μεθοδολογία κοστολόγησης αμφιβάλλουμε αν έλαβαν οι αρμόδιοι υπόψη την σχετική μελέτη.

Επειδή σαν Συνδικάτο έχουμε πάρει πρωτοβουλίες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση του νερού και ήμασταν σε συνεννόηση με τα σωματεία της ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και παράλληλα συμμετείχαμε σε κινήματα όπως το SAVEGREEKWATER πήραμε την πρωτοβουλία για τη διοργάνωση σχετικής συνέντευξης τύπου με την συμμετοχή όλων των σχετικών φορέων προκειμένου να οικοδομηθεί ένα ενιαίο μέτωπο πάλης.


Γενικά

Είναι προφανές ότι η τιμολόγηση του νερού δεν μπορεί να συμβάλλει, όπως ισχυρίζεται στην εισηγητική έκθεση της ΚΥΑ, στην βελτίωση των υπηρεσιών που εμπλέκονται στην διαχείριση, προστασία και ανάπτυξη των υδατικών πόρων αφού και τις υπηρεσίες αυτές τις έχει διαλύσει η πολιτική της μέχρι σήμερα εφαρμογή της Οδηγίας και η εθνική εξειδίκευση της.

Εξάλλου η πρακτική από την μέχρι σήμερα εφαρμογή της Οδηγίας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κανένα περιβαλλοντικό πρόβλημα, που συνδέεται με την υποβάθμιση των νερών, δεν έχει επιλυθεί αλλά και η παραγωγική ανάπτυξη των υδατικών πόρων έχει εγκαταλειφθεί με πρόσχημα την αναφορά της οδηγίας, στο περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη που τελικά ούτε ανάπτυξη είναι ούτε περιβαλλοντικά συμβατή αλλά η όποια αναπτυξιακή δραστηριότητα γίνεται με αποκλειστικό γνώμονα τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Δεδομένου ότι η επίκληση της υπάρχουσας Νομοθεσίας (Ν 3199. ΠΔ51/2007) από την Κυβέρνηση για την έκδοση ΚΥΑ τιμολόγησης του νερού δεν την απαλλάσσει των πολιτικών ευθυνών της για την υλοποίηση της Οδηγίας που σε ότι αφορά το Νερό (υπόγειο και επιφανειακό) στοχεύει στην εμπορευματοποίηση του και τελικά στην ιδιωτικοποίηση του. Επίσης δεν πρέπει να μας διαφεύγει, ότι στα πλαίσια του νέου μνημονίου τόσο η ΕΥΔΑΠ όσο και η ΕΥΑΘ βρίσκονται στο στόχαστρο της ιδιωτικοποίησης.

Δυστυχώς ότι δεν μπορεί να περάσει απευθείας με την άμεση ιδιωτικοποίηση, με πλάγιο τρόπο και μάλιστα με “περιβαλλοντικό περιτύλιγμα”, με την θεσμοθέτηση της τιμολόγησης η ΕΕ αλλά και η Κυβέρνηση δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την πλήρη εμπορευματοποίηση όχι μόνον των υπηρεσιών ύδρευσης αλλά και του ίδιου του νερού της χώρας μας.

Στη λογική του “ο ρυπαίνων πληρώνει” και “ο καταναλώνων πληρώνει ” επιβλήθηκε η πάγια πολιτική των πολυεθνικών εταιριών που στην λογική της αγοράς αναθέτουν την επίλυση οικολογικών και κοινωνικών θεμάτων με μια ρητορική που εν προκειμένω υπερασπίζεται την καλή κατάσταση των οικοσυστημάτων και των υδατικών αποθεμάτων. Έτσι με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ, τέθηκε θέμα Ανάκτησης Πλήρους Κόστους για της Υπηρεσίες Ύδατος που θα περιλαμβάνει το Χρηματοοικονομικό κόστος, το Περιβαλλοντικό κόστος και το Κόστος Πόρου.

Το επιχείρημα ότι η αύξηση της τιμής του νερού θα οδηγήσει σε εξοικονόμηση και ορθολογική χρήση, αποτελεί πλήρη διαστρέβλωση της οικονομικής πραγματικότητας αφούο έχων θα μπορεί άνετα να συνεχίσει να πληρώνει την υπερβολική κατανάλωση ενώ ο οικονομικά ασθενέστερος θα μετρά το νερό με το σταγονόμετρο, με αποτέλεσμα μέσα από αυτή την έμμεση φορολόγηση, να απειλείται το ανθρώπινο δικαίωμα για πρόσβαση σε νερό και υγιεινή,όπως αυτό ορίστηκε από τον ΟΗΕ και να φθάσουμε σε καταστάσεις όπως στην Βολιβία που φορολογείται ακόμη και η κατακράτηση του νερού της βροχής.

Ανάλυση των άρθρων της ΚΥΑ

Από το πεδίο εφαρμογής της ΚΥΑ γίνεται φανερό ότι η τιμολόγηση περιλαμβάνει κάθε παραγωγική δραστηριότητα που συνδέεται με το νερό και η εφαρμογή της θα πλήξει κύρια την αγροτική παραγωγή και ιδιαίτερα τους αγρότες τους εξυπηρετούμενους από ατομικές αρδευτικές γεωτρήσεις.

Από τους ορισμούς όπως περιγράφονται στην παρούσα ΚΥΑ έχουν τις ίδιες σκόπιμες ασάφειες που είχε και ο Ν. 3199 σε ότι αφορά τη ποιότητα του νερού με σκοπό την διευκόλυνση της πολιτικής ηγεσίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αναφορά σε περιγραφικούς όρους όπως :«καλή κατάσταση επιφανειακών υδάτων», «καλή κατάσταση υπόγειων υδάτων», «καλή χημική κατάσταση επιφανειακών υδάτων», «καλή χημική κατάσταση υπόγειων υδάτων» η ποσοτικοποίηση και η εξειδίκευση των οποίων γίνεται με τρόπο που να καλύπτει κυβερνητικές ευθύνες.

Έτσι είναι και οι ορισμοί της ΚΥΑ που αναφέρονται :«ως “Κοστολόγηση”, “Χρηματοοικονομικό κόστος ” ,“Περιβαλλοντικό κόστος”, “Κόστος πόρου”, “Περιβαλλοντικό τέλος”, “Ανάκτηση κόστους” ως το ποσοστό των συνολικών εσόδων (χρεώσεων προς τους χρήστες υπηρεσιών ύδατος) επί του συνολικού κόστους των υπηρεσιών ύδατος και τέλος στην “Τιμολόγηση” που ορίζεται ως η διαδικασία χρέωσης των υπηρεσιών ύδατος από πάροχο υπηρεσιών ύδατος σε άλλους φορείς ή απευθείας στον τελικό χρήστη με βάση την κοστολόγηση των υπηρεσιών ύδατος και την επιδιωκόμενη ανάκτηση κόστους»

Από την αποκωδικοποίηση των όρων της ΚΥΑ γίνεται καθαρός ο στόχος για είσπραξη κάθε δημόσιας δαπάνης που έγινε ή θα γίνει, του λειτουργικού κόστους, αλλά και του περιβαλλοντικού τιμήματος προκειμένου με το κατάλληλο μίγμα τιμολογίου να προωθείται η πολιτική του επιλεγμένου αναπτυξιακού μοντέλου αλλά και η φοροεισπαρακτική πολιτική.

Επισημαίνουμε παραδείγµατα της σκόπιμης ασάφειας:

στο "Περιβαλλοντικό τέλος" δεν διευκρινίζεται πως θα υπολογίζεται το περιβαλλοντικό τέλος. Σε ενδεχόµενη πτώση στάθµης υδροφόρου ορίζοντα, είναι δύσκολο να υπολογισθεί εάν οφείλεται σε υπεράντληση (από υπαιτιότητα του ιδιώτη) ή σε φυσικά αίτια, όπως είναι οι µετεωρολογικές συνθήκες είτε η κλιµατική αλλαγή.

Η «Ανάκτηση κόστους» υπεισέρχεται στην τιμολόγηση µε τρόπο που ενέχει τον κίνδυνο ο τελικός χρήστης να κληθεί να πληρώσει για συνέπειες που οφείλονται σε φυσικά αίτια και όχι στον ίδιο το χρήστη με αποτέλεσμα να πρέπει να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις επιπτώσεις των φυσικών αιτίων στις καλλιέργειές του, αλλά και την υπερτιμολόγηση, λόγω της διαδικασίας «ανάκτησης κόστους».

Τα «Συµπληρωµατικά µέτρα» όπως αναφέρονται στην ΚΥΑ, είναι δύσκολο να κοστολογηθούν, αφού είναι µεταβαλλόµενα εξαρτώμενα από το εκάστοτε ισχύον Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταµών (ΛΑΠ). Το γεγονός λοιπόν ότι ένας περιοδικά μεταβαλλόμενος παράγοντας υπεισέρχεται στην τιμολόγηση, µπορεί να έχει ως συνέπεια ανασφάλεια σε όλο το σύστηµα της τιμολόγησης και απρόβλεπτες χρεώσεις.

Ο προσδιορισµός του «Περιβαλλοντικού Κόστους» σε· επίπεδο Υδατικού Συστήµατος (ΥΣ) ή ανά οµάδα ΥΣ, δηλαδή σε τόσο µεγάλη κλίµακα, και όχι σε επίπεδο υδροφορέα, ενέχει τον κίνδυνο αδικίας.

Η αρμοδιότητα της τιμολόγησης θεωρητικά μόνο αποκεντρώνεται αφού ο προσδιορισμός του Κόστους Πόρου εγκρίνεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και αναπροσαρμόζεται σε ετήσια βάση, ανάλογα με τον βαθμό διαφοροποίησης του εκτιμώμενου κόστους των Συμπληρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΛΑΠ), ενώ με την δυνατότητα αναπροσαρμογής δίνει το δικαίωμα συνεχούς χαρατσώματος.

Σε ότι αφορά τον εισπρακτικό μηχανισμό τον μεταφέρει στους ΟΤΑ (έναντι ενός ποσοστού 2.5%) προκειμένου να έχουν την μομφή του φοροεισπάκτορα, ενώ το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου ανά κυβικό μέτρο που αντιστοιχεί στους τελικούς χρήστες το καθορίζουν οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις. Από το ανωτέρω ποσό, το 2,5% παρακρατείται από τους παρόχους, για ίδιο λογαριασμό, με εξαίρεση τις πολυμετοχικές επιχειρήσεις ύδρευσης αποχέτευσης που είναι «εισηγμένες» στο χρηματιστήριο, όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, έναντι του κόστους παροχής των σχετικών υπηρεσιών προκειμένου να προστατέψουν την τιμή της μετοχής τους που θα καθορίζεται με όρους αγοράς.

Οι κανόνες τιμολόγησης γίνεται κατά τρόπον ώστε τα συνολικά έσοδα να καλύπτουν το συνολικό κόστος των υπηρεσιών ύδατος του συγκεκριμένου παρόχου. Σε περίπτωση που ο πάροχος δεν ανακτά το συνολικό κόστος, τα έσοδα πρέπει να διασφαλίζουν κάθε χρόνο τη βελτίωση της ανάκτησης του κόστους.

Με τον τρόπο τιμολόγησης που αποτελείται από ένα σταθερό τέλος και ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα όγκου νερού (ογκομετρική χρέωση ανά κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού), προκύπτει αυθαίρετη δυνατότητα με τον καθορισμό των μεταβλητών τελών ανά τιμή μονάδας νερού έτσι ώστε η κύρια τιμή μονάδας νερού να αφορά τη πλειοψηφία των καταναλωτών και να δημιουργούν την καθοριστική μάζα των εσόδων. Αυτός είναι ο ορισμός τηςΦΟΡΟΛΗΣΤΕΙΑΣ

Σε ότι αφορά την παροχή υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση τα προβλεπόμενα περιβαλλοντικά τέλη επιβάλλονται στους τελικούς χρήστες, για πρώτη φορά από την πρώτη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης και, σε αρχικό στάδιο, κλιμακωτά μέχρι την δεύτερη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης, με βασικό κριτήριο την αποτροπή της απότομης και υπερβολικής επιβάρυνσης των χρηστών, ώστε να μην επέρχεται αδυναμία κάλυψης των βασικών τους αναγκών. Με τη διάταξη αυτή δεν αποκρύπτεται ο κεντρικός στόχος που αφορά την αγροτική παραγωγή που με τον τρόπο εφαρμογής προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι για να μην αντιδράσουν οι αγρότες.

Ο τρόπος τιμολόγησης από τους παρόχους των υπηρεσιών για αγροτική χρήση στους τελικούς χρήστες γίνεται βάσει ενός μικτού συστήματος χρέωσης. Το σύστημα χρέωσης αποτελείται από δύο μέρη: α) ένα σταθερό τέλος και β) ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα νερού (ογκομετρική χρέωση ανά κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού). Το σταθερό τέλος εφαρμόζεται στην άρδευση ανά στρέμμα καλλιέργειας. Τα μεταβλητά τέλη ανά κυβικό μέτρο εφαρμόζονται στους χρήστες, ανάλογα με την μετρηθείσα ποσότητα του ύδατος για αγροτική χρήση που καταναλώθηκε. Στα μεταβλητά τέλη περιλαμβάνεται και το περιβαλλοντικό τέλος.

Η τιμολόγηση των χρήσεων ύδατος εκτός οργανωμένων συλλογικών δικτύων, είναι αναλογική με την κατανάλωση ύδατος κάθε χρήστη (χρέωση ανά κυβικό μέτρο). Σε περιπτώσεις ύδατος αγροτικής χρήσης, όπου δεν είναι εφικτή η καταμέτρηση του, η οικεία Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σε συνεργασία με τον οικείο ΟΤΑ Α’ βαθμού, εκτιμά την ποσότητα του ύδατος αγροτικής χρήσης.




Στους γενικούς κανόνες και κατευθύνσεις βελτίωσης υπηρεσιών ύδατος ορίζονται κατευθύνσεις πρώτης προτεραιότητας που αποβλέπουν στη μείωση του κόστους και της ενδεχομένως διαπιστούμενης υπερβολικής χρήσης νερού. Στην περίπτωση που οι ενέργειες αυτές δεν δύναται να οδηγήσουν σε βελτίωση της ανάκτησης κόστους των υπηρεσιών ύδατος, εξετάζεται προσαρμογή χρεώσεων. Δηλ. αν πληρώνουμε ήδη ακριβά το νερό στην κατανάλωση και δεν γίνουν επενδύσεις για την μείωση του κόστους (πχ απώλειες δικτύου) θα μα χαρατσώσουν και άλλο έστω και σταδιακά.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Σύμφωνα με αυτή την ΚΥΑ:

Όποιος έχει χρήματα μπορεί να πληρώνει και μπορεί να σπαταλά τους υδατικούς πόρους της χώρας.

Στο όνομα της περιβαλλοντικής προστασίας και της διαφύλαξης των αποθεμάτων και της ποιότητας των υδατικών πόρων η τιμολόγηση ουδέποτε έπαιξε ουσιαστικό ρόλο, αντίθετα το τιμολόγιο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη τιμή της μετοχής της ΕΥΔΑΠ.

Ο πραγματικός σκοπός με την θεσμοθέτηση της τιμολόγησης είναι οι δημοσιονομικοί στόχοι, για να ξαναπληρώσουν οι φορολογούμενοι για έργα υποδομών και δανείων που σήμερα αποτελούν μέρος του δυσβάσταχτου δημοσίου χρέους. Επίσης να πληρώσουν για μια σειρά, υπό κατασκευή έργων υποδομώνκαθώς και τα κέρδη των υπεργολάβων που λυμαίνονται δημόσιες ή δημοτικές υπηρεσίες αφού μες το λειτουργικό κόστος συνυπολογίζεται και το «κόστος σύναψης συμβάσεων παροχής υπηρεσιών με τρίτους», ενώ καλούνται να πληρώσουν ακόμη το κόστος του Κεφαλαίου σε σχέση με εναλλακτικές τοποθετήσεις του. Παράλληλα σε μια σειρά περιοχές της χώρας οι αρμόδιες υπηρεσίες (πάροχοι) αδυνατούν να παρέχουν καθαρό πόσιμο νερό, ενώ δεν υπάρχουν καν αποχετευτικά δίκτυα.

Οι κάτοικοι της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης καλούνται να καλύψουν και το «εύλογο κέρδος» των ιδιωτών επενδυτών σε ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ.

Η ανάκτηση του πλήρους κόστους του νερού έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον χαρακτήρα μιας υπηρεσίας κοινής ωφέλειας,χαρακτήρα που οι επιχειρήσεις ύδρευσης στην Ελλάδα φέρουν ακόμη αλλά και επιβάλλεται από το Σύνταγμα.

Τέλος βασικός στόχος της τιμολόγησης του νερού αγροτικής χρήσης είναι η αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα αφού η τιμολόγηση του νερού θα αποτελέσει πρόσθετο κόστος στην παραγωγή και η ήδη προβληματική αγροτική παραγωγή θα περάσει στα χέρια ολίγων επιχειρηματικών ομίλων.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση μια μόνο απάντηση μπορεί να υπάρξει. Η διαμόρφωση ενός κοινωνικο-πολιτικού μετώπου που θα καταργήσει την ΚΥΑ της τιμολόγησης αλλά θα αποκρούσει και τις μνημονιακές δεσμεύσεις για ξεπούλημα των υδατικών πόρων της χώρας.

Οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ παράλληλα με τον αγώνα που δίνουν για την ουσιαστική επαναλειτουργία του Ινστιτούτου θα παλέψουν και για την ουσιαστική υδρογεωλογική έρευνα της χώρας για να διασφαλισθεί η ορθολογική διαχείριση, προστασία και ανάπτυξη των υδατικών πόρων της χώρας.



ΤΟ ΔΣ