Συναντήθηκαν σήμερα αντιπροσωπείες της ΛΑ.Ε. με επικεφαλής τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και του ΣΧΕΔΙΟΥ Β με τη συμμετοχή του Αλέκου Αλαβάνου.            
Στην αντιπροσωπεία της ΛΑ.Ε   συμμετείχαν, ο Δημ. Στρατούλης, πρώην υπουργός και μέλος της Π.Γ. της ΛΑ.Ε, ο Στ. Λεωτσάκος Συντονιστής του Π.Σ. της ΛΑ.Ε και ο Δημ. Σαραφιανός μέλος του Π.Γ. της ΛΑ.Ε, ενώ στην αντιπροσωπεία του ΣΧΕΔΙΟΥ Β συμμετείχαν, ο Τάσος Σταυρόπουλος, Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής του ΣΧΕΔΙΟΥ Β, η Κατερίνα Καστρίτη και ο Κώστας Παπουλής,   μέλη της Πολιτικής Επιτροπής του ΣΧΕΔΙΟΥ Β.

            Οι αντιπροσωπείες της ΛΑ.Ε. και του ΣΧΕΔΙΟΥ Β συζήτησαν, σε θερμό κλίμα, τις πολιτικές εξελίξεις και τα τραγικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η χώρα και ο ελληνικός λαός εξαιτίας της μνημονιακής καταστροφικής πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα, η οποία πολιτική έχει τη συναίνεση και των άλλων μνημονιακών κομμάτων της Βουλής.

            Οι δύο αντιπροσωπείες συζήτησαν ιδιαίτερα την κατάσταση στον χώρο της Αριστεράς και πρώτα απ' όλα τις πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να αναληφθούν από την Αριστερά για τα όλο και πιο οξυμμένα προβλήματα που βασανίζουν τον τόπο και το λαό στην κατεύθυνση της ανατροπής του σημερινού μνημονιακού σκηνικού, για μια νέα, απαλλαγμένη από την ηγεμονία του Βερολίνου, των Βρυξελλών και του ΔΝΤ, προοδευτική πορεία ανασυγκρότησης και διεξόδου από την κρίση, με εθνικό νόμισμα, απαραίτητο εργαλείο ρευστότητας και εφαρμογής ενός ριζοσπαστικού προγράμματος,, σε σύγκρουση με την ΕΕ και με ορίζοντα ένα σοσιαλισμό του 21ου αιώνα, που θα ανταποκρίνεται στις κοινωνικές και δημοκρατικές ανάγκες και προσδοκίες των λαών και θα αξιοποιεί τις δυνατότητες και τους ορίζοντες, που προσφέρει η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας στην εποχή που ζούμε, ιδιαίτερα για τις νεότερες γενιές.

            Οι δύο πλευρές τόνισαν ότι αποδίδουν κεντρική σημασία στους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες και τα κινήματα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του ελληνικού λαού, στις λαϊκές συσπειρώσεις στις γειτονιές, στις δημιουργικές πρωτοβουλίες της νέας γενιάς, στην αφύπνιση των ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών,για μια προοδευτική διέξοδο από την κρίση.

            Συναποφάσισαν να αναλάβουν, όσο το δυνατόν πιο συντονισμένα, πιο ουσιαστικές πρωτοβουλίες για την αναζωογόνηση των κοινωνικών αγώνων των κινημάτων, για κοινές δράσεις στα επίκαιρα μέτωπα και την πραγματοποίηση κοινών εκδηλώσεων που θα ενισχύουν τους αγώνες των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας για τα δικαιώματα τους,για ένα διάλογο με ευρύτερες δυνάμεις της κοινωνίας που, χωρίς να ταυτίζονται πλήρως στις απόψεις μαζί μας, βιώνουν την αγωνία αυτού του τόπου κι αναζητούν μια διέξοδο για το άμεσο μέλλον.

            Οι δύο πλευρές επιβεβαίωσαν την μεταξύ τους συμπόρευση, συνεργασία και συμπαράταξη και τόνισαν την ανάγκη να καταστήσουν αυτή τη συνεργασία, πέρα από τις όποιες διαφορές τους, πιο στενή, πιο ουσιαστική και αποτελεσματική.

            Η ΛΑ.Ε. και το ΣΧΕΔΙΟ Β τόνισαν ότι σήμερα είναι πιο αναγκαία από ποτέ η συγκρότηση του πιο πλατιού δυνατού μετώπου αριστερών ριζοσπαστικών προοδευτικών απελευθερωτικών δυνάμεων που κατανοούν τη στρατηγική σημασία της ύπαρξης ενός συγκεκριμένου εναλλακτικού και υλοποιήσιμου σχεδίου και που θα εκφρασθεί τόσο σε κοινωνικό επίπεδο μέσα στους κοινωνικούς αγώνες όσο και σε πολιτικό επίπεδο για μια βαθιά προοδευτική ανατροπή στη χώρα.

            Υπογράμμισαν ότι θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για το σχηματισμό αυτού του μετώπου στη βάση ενός κοινού ριζοσπαστικού προγράμματος για την ήττα του μνημονιακού μπλοκ, της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης και για μια συνεπή προοδευτική πορεία της χώρας.

            Τέλος ΛΑ.Ε. και ΣΧΕΔΙΟ Β συναποφάσισαν να πυκνώσουν και να συστηματοποιήσουν τις μεταξύ τους επαφές και συζητήσεις για την επίτευξη των συμφωνημένων κοινών στόχων και προσπαθειών τους.

Ο χαιρετισμός της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη χθεσινή συγκέντρωση των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ στον κινηματογράφο Δεξαμενή:

Νομίζω ότι δε χρειάζεται να πω πολλά.

Αυτά που υπερασπιζόμαστε είναι τα αδιαπραγμάτευτα, τα πολύτιμα, τα ανεκτίμητα, αυτά που μας προσδιορίζουν. Δεν είναι μόνο τα δικαιώματα, δεν είναι μόνο οι αναπαλλοτρίωτες ελευθερίες και εγγυήσεις ενός κράτους δικαίου, είναι και τα δημόσια αγαθά, τα κοινά σε όλους πράγματα, τα πιο ζωτικά στοιχεία, όπως το Νερό, τα πιο πολύτιμα εργαλεία, όπως τα Δίκτυα.

Ότι ένα καθεστώς το οποίο εποφθαλμιά όχι απλώς τη Δημοκρατία που έχει καταλύσει αλλά και την ίδια την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ανθρώπινη ύπαρξη βάζει στο στόχαστρο τα Δίκτυα και τα ζωτικά αγαθά, την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, τη ΔΕΗ, εκείνα τα οποία αποτελούν τα εργαλεία επιβίωσης, εκείνα τα οποία αποτελούν τις εγγυήσεις για την ανάκαμψη και τη χειραφέτηση του λαού μας, δεν είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη.

Όμως δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη και η δική μας αντίσταση, η δική μας αντίδραση, η δική μας ανυπακοή, με όλα τα μέσα, με όλους τους τρόπους, με αταλάντευτη και ανυποχώρητη αποφασιστικότητα και με υπεράσπιση εκείνων που βάλλονται, των εργαζομένων, των πολιτών, των περιθωριοποιημένων και εξαθλιωμένων ανθρώπων, τους οποίους αυτό το σύστημα θέλει να καθυποτάξει.

Το δικαίωμα στο Νερό είναι οικουμενικό δικαίωμα, είναι αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα, είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.

Υπερασπιζόμενοι το Νερό, υπερασπιζόμενοι την ΕΥΔΑΠ από την ιδιωτικοποίηση, συμπαραστεκόμενοι, συμπαριστάμενοι και συμμαχώντας με τους εργαζομένους που δίνουν μία μάχη που δεν είναι συντεχνιακή αλλά είναι μάχη όλων μας, διατρανώνουμε ότι αυτό το καθεστώς θα πέσει. Θα πέσει γιατί θα το ρίξουμε. Θα πέσει με πάταγο, με κρότο. Και, βέβαια, όλα αυτά τα οποία βίαια αφαιρούνται, όλα αυτά που αντισυνταγματικά διασπαθίζονται και αλώνονται, ο λαός μας θα τα πάρει πίσω και θα τα αξιοποιήσει.

Γιατί ανάπτυξη και επένδυση δεν είναι, βέβαια, η παράδοση στα εγχώρια και ξένα αρπακτικά.

Ανάπτυξη και επένδυση δεν είναι να κομματιάζεις τη χώρα και να χαρίζεις τα κομμάτια της.

Ανάπτυξη υπάρχει μόνο με μία κοινωνία η οποία ευημερεί και επένδυση δε νοείται εκείνη η οποία δεν έχει ως πρώτο μέλημα, ως πρώτο στην ιεραρχία, τον άνθρωπο.

Θα δώσουμε, λοιπόν, τη μάχη.

Ξέρουμε να δίνουμε τις μάχες.

Ξέρουμε να τις δίνουμε καλύτερα από εκείνους που σήμερα ως τζάμπα μάγκες θέλουν να πουλήσουν το σύμπαν. Και είμαστε σίγουροι ότι θα νικήσουμε.

Να ΄στε καλά.

Καλούμε όλους και όλες αύριο, Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016 και ώρα 6:00μμ στη Βουλή, στο Παλλαϊκό Συλλαλητήριο υπεράσπισης των δημοσίων κοινωνικών αγαθών και της λαϊκής περιουσίας.


Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με το πολυνομοσχέδιο που σχεδιάζει να ψηφίσει στη Βουλή αύριο, Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016, μεταφέρει έξι μεγάλες ΔΕΚΟ ανεκτίμητης εθνικής, οικονομικής και κοινωνικής σημασίας και συγκεκριμένα την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, τη ΔΕΗ, το ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, την ΕΛΒΟ και τις Κτιριακές Υποδομές, στην Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ).
Η ΕΔΗΣ θα λειτουργεί υπό την «ομπρέλα» του γνωστού Υπερταμείου για τις ιδιωτικοποιήσεις, το οποίο ουσιαστικά θα διευθύνεται από τους πιστωτές και στο οποίο σταδιακά θα κατευθυνθεί προς εκποίηση όλη η εθνική περιουσία.

Σκοπός της μεταφοράς των 6 ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο και της ψήφισης με συνοπτικές διαδικασίες του σχετικού νομοσχεδίου, είναι το fast track, ξεπούλημα όλων αυτών των ΔΕΚΟ οι οποίες θα κατευθυνθούν, όπως είναι προφανές, σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μεταβίβαση αξιών και το μεγαλύτερο ξεπούλημα εθνικού πλούτου στα χρονικά της χώρας μας, το οποίο, μάλιστα, κατευθύνει τους πιο στρατηγικούς και ζωτικούς τομείς-κλειδιά του τόπου στους ιδιώτες!

Δυστυχώς, οι πιστωτές παίρνουν στα χέρια τους, μέσω του Υπερταμείου, τις ΔΕΚΟ προκειμένου από το ξεπούλημα τους να εξοφληθεί ένα μέρος του παράνομου και επονείδιστου χρέους, που υποτίθεται έχει και πρέπει να αποπληρώσει η χώρα.

Η Ελλάδα, έτσι, μεταφέροντας το οξυγόνο με το οποίο αναπνέει σε ξένα ιδιωτικά συμφέροντα χάνει οριστικά κάθε ίχνος κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ για να αποτραπεί η ιδιωτικοποίηση.
Ο αγώνας για να ακυρωθούν τα σχέδια Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ. – κεφαλαίου – κυβέρνησης μας αφορά όλους: εργαζόμενους, συνταξιούχους, ανέργους, νέους και νέες.

Καλούμε όλους και όλες αύριο, Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016 και ώρα 6:00μμ στη Βουλή, στο Παλλαϊκό Συλλαλητήριο υπεράσπισης των δημοσίων κοινωνικών αγαθών και της λαϊκής περιουσίας.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ, του έργου και των υπηρεσιών σημαντικών φορέων του Δημοσίου.

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ το αποικιακό Υπερταμείο.

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ παλαιά και νέα μνημόνια.

ΔΙΑΓΡΑΦΗ του χρέους τώρα.

Υγεία, Παιδεία, Ρεύμα και Νερό

δεν είναι εμπορεύματα

ανήκουν στο Λαό




Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στις ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων φορέων που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σκοπεύει να εντάξει στο Υπερταμείο.

Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τους συναδέλφους εργαζομένους σε ΕΥΔΑΠ – ΔΕΗ – ΕΛΒΟ – ΕΥΑΘ – ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ – ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ και δηλώνουμε ότι θα συμμετέχουμε στις όποιες αγωνιστικές κινητοποιήσεις αυτοί εξαγγείλουν.

Καλούμε τα Σωματεία μέλη μας, τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους νέους, τις νέες και τους συνταξιούχους του Λεκανοπεδίου στη συγκέντρωση της ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ, στο κτήριο της Λαοδικείας, τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου και ώρα 12:00. Θα ακολουθήσει πορεία στη Βουλή για επίδοση ψηφίσματος στον Πρόεδρο της Βουλής.

Ο αγώνας συνεχίζεται και αύριο Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου με συγκέντρωση στις 18:00, στην πλατεία Συντάγματος, όπου θα πραγματοποιηθεί παράσταση διαμαρτυρίας, κατά τη διάρκεια ψήφισης του νομοσχεδίου για το Υπερταμείο.

Με ανακοίνωσή του ο Γιάννης Καλογρίτσας δηλώνει ότι αποχωρεί από την προσπάθεια οριστικής απόκτησης τηλεοπτικής άδειας «για τους λόγους τους οποίους όλοι πλέον αντιλαμβάνονται». Ο μέχρι σήμερα υπερθεματιστής προσθέτει ότι θα προστατεύσει τον εαυτό του και την οικογένειά του «παρότι χάνω 3 εκατομμύρια ευρώ, που αντιστοιχούν στην εγγυητική επιστολή, την οποία έχω καταθέσει».

Στην επιστολή του κ. Καλογρίτσα αναφέρεται:

«Μετά από 44 χρόνια κοινής ζωής με τον πατέρα μου Χρήστο Καλογρίτσα, ανακάλυψα πως η διαπλοκή βρίσκεται μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Επί ένα περίπου μήνα, κανιβαλίστηκα μαζί με την οικογένειά μου, έμαθα πως είμαι ανήθικος, πως χρωστάω στο Δημόσιο, πως φοροδιαφεύγω και αν δεν είχα την τύχη να έχω γεννηθεί μετά το 1962, ίσως να μου χρέωναν και τη δολοφονία του Κέννεντυ.

Από όλα τα εγκλήματα που μου αποδόθηκαν, το  μοναδικό πραγματικό έγκλημά μου ήταν πως αποφάσισα ως νέος επιχειρηματίας να διεκδικήσω τηλεοπτική άδεια. Δηλαδή να μπω σφήνα, μέσα σε ένα κλειστό κύκλο συμφερόντων, που θέλουν να εξουσιάζουν όχι μόνο τα κανάλια αλλά και τη χώρα.

Έτσι, προκειμένου να εξοντωθώ ανακάλυψαν στο πρόσωπό μου όσα έχουν διαπράξει οι ίδιοι. Η φοροδιαφυγή για την οποία ελέγχεται ο κύριος Αλαφούζος ύψους 21 εκατομμυρίων ευρώ και η φοροδιαφυγή για την οποία κατηγορείται ο κύριος Κοντομηνάς, ύψους 41 εκατομμυρίων, αποδόθηκαν σε μένα που δεν χρωστάω ούτε ένα ευρώ και δεν έχω καμία καταδίκη.

Όπως έκαναν  σε όλη τους την πορεία αντέστρεψαν την πραγματικότητα. Η διαπλοκή ανακάλυψε διαπλοκή σε μένα που ούτε εργολάβος είμαι, ούτε δημόσια έργα παίρνω. Αυτοί που έπαιρναν θαλασσοδάνεια με (κατ' ομολογία τους) «αέρα» και έφτιαξαν ζημιογόνες επιχειρήσεις, οι οποίες αφήνουν εργαζόμενους στο δρόμο, απέδωσαν σε εμένα - έναν άγνωστο αλλά σίγουρα όχι διαπλεκόμενο  που ταλάνισε τη δημόσια ζωή επί χρόνια - όλα τα κακά. Αμφισβήτησαν ακόμη και την περιουσία μου, που οι δικές τους Τράπεζες είχαν αποτιμήσει. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι με την ανθρωποφαγία τους επιχείρησαν να κομματιάσουν την τιμή μας και την αξιοπρέπειά μας.

Δεν σταμάτησαν όμως εκεί, αφού στην πραγματικότητα όλη αυτή η συμπεριφορά στόχευε και δυστυχώς πέτυχε, να με αποκόψει από τις πηγές και τις διαδικασίες χρηματοδότησής μου. Οι τράπεζες προενοχοποιημένες από τα ψευδή δημοσιεύματα, αρνήθηκαν να λειτουργήσουν νόμιμα απέναντί μου. Διαρροές ακόμη και από την Τράπεζα της Ελλάδος άφηναν να εννοηθεί πως είμαι ελεγχόμενος για δάνεια, που ουδέποτε έλαβα. Διαμόρφωσαν, όπως ήθελαν, τις εντυπώσεις και τελικώς παραπλάνησαν την κοινή γνώμη. Τέτοια κανάλια θέλουν και γι' αυτό τα θέλουν.

Αν και γι' αυτό το τελευταίο το λόγο θα έχει η Δικαιοσύνη, για τα υπόλοιπα το λόγο θα έχει η ζωή και οι πολίτες αυτής της χώρας, που γνωρίζουν πλέον τι συμβαίνει.

Αποχωρώ, λοιπόν, για τους λόγους τους οποίους όλοι πλέον αντιλαμβάνονται. Θα προστατεύσω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου, παρότι χάνω 3 εκατομμύρια ευρώ, που αντιστοιχούν στην εγγυητική επιστολή, την οποία έχω καταθέσει.

Η παρεμπόδισή μου αυτή είναι πρόσκαιρη. Θα είμαι εδώ και στα Μέσα Ενημέρωσης και φυσικά όλοι θα κριθούμε στη ζωή. Αν και νομίζω πως πολλοί απ' αυτούς θα κριθούν από την Ελληνική Δικαιοσύνη.

ΙΩΑΝΝΗΣ-ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Χ.ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ»

Αίτημα για παράταση 48 ωρών 

Νωρίτερα η εταιρεία «Τ.Π.Κ. μ.α.ε. ΙΩΑΝΝΗΣ-ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Χ. ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ» έστειλε στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, αίτημα με το οποίο ζητούσε να χορηγηθεί προθεσμία 48 ωρών, προκειμένου να προβεί στην καταβολή της πρώτης δόσης επειδή, λόγοι που δεν σχετίζονται με δικές της επιλογές, εμπόδισαν την καταβολή της δόσης αυτής εντός της σήμερον.

Από τη Γενική Γραμματεία δόθηκε η παρακάτω απάντηση: «Σύμφωνα με τον όρο 8.4 της προκήρυξης η πρώτη δόση του τιμήματος καταβάλλεται εντός δεκαπέντε ημερών από την ανακήρυξή των οριστικών υπερθεματιστών. Ως εκ τούτου η ανωτέρω προθεσμία αποτελεί ρητό και απαράβατο όρο της προκήρυξης 1/2016 και δεν μπορεί να τροποποιηθεί».

Συνεπώς το σχετικό αίτημα δεν έγινε αποδεκτό.

Πρώτος επιλαχών για την τέταρτη άδεια είναι η εταιρία του Ιβάν Σαββίδη 

Μετά την αποχώρηση της εταιρείας του Ι. Καλογρίτσα από τη διαδικασία για τις τηλεοπτικές άδειες ως πρώτος επιλαχών με βάση τη δημοπρασία, εμφανίζεται η εταιρεία του Ιβάν Σαββίδη.

Η προσφορά της εταιρείας Σαββίδη κατά τη δημοπρασία των αδειών ανήλθε στο ποσό των 61.500.000 εκατομμυρίων ευρώ.

Η διαδικασία που θα ακολουθηθεί όπως έγινε και με τους κύριους υπερθεματιστές, είναι ο έλεγχος του πόθεν έσχες του κ. Σαββίδη και ακολούθως η καταβολή της πρώτης δόσης που ανέρχεται στο ποσό των 20.500.000 ευρώ

Σε περίπτωση που υπάρξει πρόβλημα η άδεια περνάει στον επόμενο επιλαχόντα που είναι η εταιρεία του Δ. Κοντομηνά.








πηγή ΑΠΕ

Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης (Αθήνας) στη ΒΙΟΜΕ καλεί σωματεία, συλλογικότητες και αγωνιστές\τριες των κοινωνικών κινημάτων σε σύσκεψη ενημέρωσης για τις τελευταίες εξελίξεις και διερεύνησης κοινών δράσεων για την υπεράσπιση της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ και την αντιμετώπιση της προσπάθειας ποινικοποίησης και καταστολής του αγώνα των εργαζομένων της. Την Τετάρτη 28 Σεπτέμβρη, 19:00, στο στέκι της Λαϊκής Συνέλευσης Εξαρχείων, Θεμιστοκλέους και Βαλτετσίου, στην πλατεία Εξαρχείων.



Ακολουθεί η ανακοίνωση της συνέλευσης των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ για τις τελευταίες εξελίξεις:


Ποινικοποιούν το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ!

Ο αγώνας των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ βρίσκεται πλέον ευθέως στο στόχαστρο των δικαστικών αρχών, μετά από αυτεπάγγελτη(!) προκαταρκτική έρευνα από την εισαγγελία πρωτοδικών Θεσσαλονίκης. Μετά από αναφορά - καταγγελία του συνδίκου της πτώχευσης της ΒΙΟΜΕ ότι δεν του επιτράπηκε η είσοδος στο εργοστάσιο, έχουν κληθεί για κατάθεση όλα τα μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων της ΒΙΟΜΕ. Πρόκειται για ένα σοβαρό βήμα κλιμάκωσης των πολύχρονων και πολύμορφων προσπαθειών για καταστολή και ακύρωση του αγώνα μας.

Ό,τι δεν κατάφεραν με την οικονομική εξόντωση, με τους πλειστηριασμούς των οικοπέδων, με την ανοιχτή καταστολή των ΜΑΤ που ζήσαμε τον Ιούλη έξω από το υπουργείο Εργασίας, επιχειρούν τώρα να το καταφέρουν δρομολογώντας μια δίωξη που στρέφεται ενάντια στην “καρδιά” του αγώνα μας: την άρνησή μας να εγκαταλείψουμε το εργοστάσιο αποδεχόμενοι τον αργό θάνατο της ανεργίας και της κατάθλιψης, της απόφασής μας να αγωνιστούμε για τις δουλειές μας και την αξιοπρέπειά την δικιά μας και των οικογενειών μας, της απόφασής μας να λειτουργήσουμε το εργοστάσιο με αυτοδιαχείριση και εργατικό – κοινωνικό έλεγχο. Μας κατηγορούν για παράνομη βία επειδή κάθε μέρα είμαστε στο εργοστάσιο, παρόλο που ξέρουν ότι δεν έχουμε απολυθεί και βρισκόμαστε σε επίσχεση από το 2011. Επειδή φυλάσσουμε και συντηρούμε τα μηχανήματα και τα κτήρια που αν δεν ήμασταν εμείς θα ήταν τώρα ερείπια και παλιοσίδερα. Επειδή τολμάμε να παράγουμε χρήσιμα προϊόντα την ώρα που τα αφεντικά «παράγουν» μόνο χρέη και νέα δάνεια. Επειδή σε όλη την χώρα και την Ευρώπη μαθαίνουν και άλλοι εργαζόμενοι ότι εικοσιτρείς εργάτες από την Θεσσαλονίκη τα καταφέρνουν καλύτερα από αφεντικά και διευθυντάδες. Όλα αυτά είναι παράνομη βία;  Αν θέλουν για αυτή την κατάληψη να μας δικάσουν θα μας δικάσουν μαζί με όλους και όλες που αγωνίστηκαν μαζί μας όλα αυτά τα χρόνια. Θα μας δικάσουν για να δικαιώσουν την παρανομία των πρώην αφεντικών μας.

Η “αμερόληπτη” δικαιοσύνη δεν ενοχλήθηκε που πεταχτήκαμε απλήρωτοι στο δρόμο, που τα αφεντικά χρωστάνε εκατομμύρια στο ΙΚΑ και το Δημόσιο, που τις καταδίκες για φυλακή τις εκτίουν από τα πολυτελέστατα σπίτια τους. Δεν ενοχλήθηκαν που η πτωχευτική διαδικασία και οι πλειστηριασμοί δεν αφήνουν περιθώριο για ικανοποίηση των αναγνωρισμένων απαιτήσεών μας για μισθούς και αποζημιώσεις. Όλα αυτά δεν είναι παράνομη βία; Ενοχλήθηκε μόνο από ένα πράγμα: την αμφισβήτηση του “ιερού δικαιώματος” της ατομικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και την έμπρακτη απόδειξη ότι μπορούμε χωρίς αφεντικά. Δεν περιμέναμε φυσικά κάτι καλλίτερο από αυτούς που σπεύδουν να βγάλουν σχεδόν κάθε απεργία “παράνομη και καταχρηστική”, που καταδικάζουν σωματεία και αγωνιστές για τον αγώνα τους ενάντια στις παράνομες απολύσεις (όπως πρόσφατα για τα φροντιστήρια “Μπαχαράκης” και τον “Καφεναί”), που διώκουν ως “τρομοκράτες” τους κατοίκους που αγωνίζονται για την προστασία της ζωής και του περιβάλλοντος (όπως στη Χαλκιδική), που αντιμετωπίζουν ως “έγκλημα” την αλληλέγγυα παροχή στέγης σε μετανάστες (όπως συνέβη με την καταστολή των καταλήψεων στέγης στη Θεσσαλονίκη).

Η δικαίωση του αγώνα μας, ξέρουμε πολύ καλά ότι μόνο από την αγωνιζόμενη και αλληλέγγυα κοινωνία μπορεί να έρθει. Από όλους και όλες που όλα αυτά τα χρόνια βαδίζουμε μαζί στις απεργίες, τα συλλαλητήρια, τις καταλήψεις, ενάντια στις πολιτικές της κοινωνικής ερημοποίησης. Από όλες και όλους που όλα αυτά τα χρόνια οικοδομούμε μαζί σχέσεις και δομές μιας άλλης οικονομίας, συνεργατικής, αυτοδιευθυνόμενης από τους ίδιους τους εργαζόμενους και προσανατολισμένης στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών και όχι στο κέρδος των ιδιωτών. Από όλους και όλες που όλα αυτά τα χρόνια, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχουμε υφάνει ένα πυκνό και  θερμό δίκτυο αλληλεγγύης ικανό να εξασφαλίζει την επιβίωση πέρα από την αγορά και το κράτος. Μαζί θα αντιμετωπίσουμε και τη νέα πρόκληση, όπως μαζί ματαιώσαμε τους πλειστηριασμούς, μαζί υπερασπιστήκαμε και προστατεύσαμε την αυτοδιαχείριση του εργοστασίου, μαζί εξασφαλίσαμε τη διάθεση των προϊόντων μας.

Και τώρα ο λόγος ανήκει και πάλι, όπως από την πρώτη στιγμή αυτής της πορείας, σε όλους/ες μας. Ας κάνουμε για άλλη μια φορά ξεκάθαρο προς κάθε εξουσία, με όλα τα αγωνιστικά και αλληλέγγυα μέσα που διαθέτουμε, ότι η ΒΙΟΜΕ θα μείνει σε χέρια εργατικά, ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε αυτά που με πολύ κόπο και αγώνα δημιουργήσαμε και μας κράτησαν στη ζωή δημιουργώντας μια νέα ζωή, ότι το δίκαιο της αντίστασης θα βρει τους τρόπους να επιβληθεί τελικά πάνω στη θεσμοθετημένη ανομία και στο δίκαιο της κυριαρχίας.

Άλλωστε έχουμε έναν ολόκληρο κόσμο να υπερασπιστούμε πια! Μικρό και αδύναμο μέχρι τώρα, αλλά με το σπόρο της συλλογικής χειραφέτησης να επωάζεται μέσα του.

Η συνέλευση της Σ.Ε.ΒΙΟΜΕ

Γιώργος Αρχοντόπουλος


αναδημοσίευση από ergasianet.gr

Τι σημαίνει η ένταξη μιας ΔΕΚΟ στο νέο υπερταμείο για 99 χρόνια; Οι εταιρείες που εντάσσονται στο υπερταμείο θα μπορούν να πωληθούν σε ιδιώτες ή εξ ολοκλήρου ή ένα σημαντικό ποσοστό τους το οποίο συνήθως συνοδεύεται με το management της εταιρείας.

Πώς επη­ρε­ά­ζει την ΕΥΑΘ η έντα­ξη της στο νέο Υπερ­τα­μείο; Με την ει­σα­γω­γή της ΕΥΑΘ στο Υπερ­τα­μείο ου­σια­στι­κά αλ­λά­ζει ο σκο­πός και ο ρόλος της εται­ρεί­ας. Σή­με­ρα σκο­πός της ΕΥΑΘ είναι να πα­ρέ­χει κα­θα­ρό και ποιο­τι­κό νερό, καθώς και ασφα­λείς συν­θή­κες υγιει­νής στους Θεσ­σα­λο­νι­κείς. Πλέον ο σκο­πός της ΕΥΑΘ στο Υπερ­τα­μείο θα είναι η απο­πλη­ρω­μή του Χρέ­ους, κάτι που συ­νε­πά­γε­ται ανα­γκαία αύ­ξη­ση κερ­δών για το σκοπό αυτό, η οποία ανα­πό­φευ­κτα θα επι­διω­χθεί με αύ­ξη­ση της τιμής του νερού. Το νερό, λοι­πόν, με­τα­τρέ­πε­ται σε είδος προς κερ­δο­σκο­πία, ένα ΕΜΠΟ­ΡΕΥ­ΣΙ­ΜΟ είδος, όπως π.χ. ένα ανα­ψυ­κτι­κό ή μια μπύρα! Εκ των πραγ­μά­των δεν υπάρ­χει πλέον χώρος για δια­φά­νεια, συμ­με­το­χή των πο­λι­τών, οι­κο­λο­γι­κές και βιώ­σι­μες πρα­κτι­κές και άλλες μη χρη­μα­το­θη­ρι­κές πα­ρα­μέ­τρους.

Είναι η πώ­λη­ση του 23% της ΕΥΑΘ ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση; Σή­με­ρα το 74% της ΕΥΑΘ ανή­κει στο Δη­μό­σιο μέσω του ΤΑΙ­ΠΕΔ. Το επι­χεί­ρη­μα της κυ­βέρ­νη­σης είναι ότι που­λώ­ντας το 23% σε ιδιώ­τη, το δη­μό­σιο θα συ­νε­χί­σει να έχει τον έλεγ­χο αφού θα κα­τέ­χει το 51%. Αυτό δεν ισχύ­ει: ο πρω­θυ­πουρ­γός ανα­κοί­νω­σε στη ΔΕΘ ότι θα μπει στρα­τη­γι­κός επεν­δυ­τής (και) στην ΕΥΑΘ, δη­λα­δή ο ιδιώ­της -πέρα από το 23%- θα έχει λόγο ΚΑΙ στη διοί­κη­ση της εται­ρεί­ας. Πρό­κει­ται λοι­πόν για μια έμ­με­ση ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση, για ένα ΣΔΙΤ (Σύ­μπρα­ξη Δη­μό­σιου και Ιδιω­τι­κού Τομέα). Εκ­θέ­σεις της ίδιας της Πα­γκό­σμιας Τρά­πε­ζας προ­τρέ­πουν πλέον τις πο­λυ­ε­θνι­κές να στα­μα­τή­σουν τις πλή­ρεις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και να στρα­φούν στα ΣΔΙΤ, ως πιο επι­κερ­δείς και χα­μη­λό­τε­ρου ρί­σκου επεν­δύ­σεις.

Αφού το Δη­μό­σιο θα ελέγ­χει το 51% πώς είναι ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση; Το ίδιο μο­ντέ­λο ακο­λου­θή­θη­κε στο Πα­ρί­σι και στο Βε­ρο­λί­νο. Η εται­ρεία ύδρευ­σης τε­λι­κά επέ­στρε­ψε στον δήμο. Τα απο­τε­λέ­σμα­τα του ΣΔΙΤ ήταν:

• Αύ­ξη­ση της τιμής του νερού.
  
  
• Υπο­βάθ­μι­ση της ποιό­τη­τάς του, λόγω των επεν­δύ­σε­ων που ΔΕΝ έκανε (για λό­γους οι­κο­νο­μί­ας) η ιδιω­τι­κή εται­ρεία.
  
  

Κα­τό­πιν αυτών ο δήμος ανα­γκά­στη­κε να σπά­σει τη σύμ­βα­ση με τον ιδιώ­τη, γε­γο­νός που οδή­γη­σε σε απο­ζη­μί­ω­ση ύψους σχε­δόν 1 δισ. ευρώ από την πλευ­ρά του δήμου. Να το­νί­σου­με ότι στη σύμ­βα­ση πα­ρα­χώ­ρη­σης της ΕΥΑΘ το 2014 είχε επί­σης προ­βλε­φθεί ανά­λο­γος όρος απο­ζη­μί­ω­σης του ιδιώ­τη, ακόμη και των πι­θα­νών μελ­λο­ντι­κών του κερ­δών σε πε­ρί­πτω­ση που το Δη­μό­σιο τον έδιω­χνε!

Όπως σε όλα τα μο­ντέ­λα ΣΔΙΤ, το κρά­τος ή η κοι­νό­τη­τα αφή­νει τη δια­χεί­ρι­ση στον ιδιω­τι­κό τομέα, υπο­στη­ρί­ζο­ντας ότι το Δη­μό­σιο εξα­κο­λου­θεί να κα­τέ­χει το 51% ή πα­ρα­πά­νω. Αυτό δεν είναι τί­πο­τα πε­ρισ­σό­τε­ρο από ένα επι­κοι­νω­νια­κό κόλπο, για να νο­μί­ζουν οι πο­λί­τες ότι εξα­κο­λου­θεί να είναι υπό δη­μό­σιο έλεγ­χο.

Δε θα αυ­ξη­θούν οι θέ­σεις ερ­γα­σί­ας λόγω των επεν­δύ­σε­ων των ιδιω­τών; Στο Βε­ρο­λί­νο ΧΑ­ΘΗ­ΚΑΝ 7.000 θέ­σεις ερ­γα­σί­ας από μι­κρο­με­σαί­ες επι­χει­ρή­σεις που συ­νερ­γά­ζο­νταν με την εται­ρεία ύδρευ­σης, λόγω των απο­ε­πεν­δύ­σε­ων που έγι­ναν στο όνομα της οι­κο­νο­μί­ας και της κερ­δο­σκο­πί­ας των ιδιω­τών.

Δεν θα ωφε­λη­θεί η ΕΥΑΘ από την τε­χνο­γνω­σία του ιδιώ­τη με τον οποίο θα συ­νερ­γα­στεί; Όχι. Τα πα­ρα­δείγ­μα­τα διε­θνώς έχουν δεί­ξει ότι οι ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες δη­μιουρ­γούν μι­κρό­τε­ρες θυ­γα­τρι­κές οι οποί­ες στη συ­νέ­χεια «που­λά­νε» εξει­δι­κευ­μέ­νες υπη­ρε­σί­ες στην εται­ρεία ύδρευ­σης, οδη­γώ­ντας σε μια πλήρη εξάρ­τη­σή της από αυτές. Η απο­χώ­ρη­ση έμπει­ρων στε­λε­χών λόγω συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης και η μη ανα­νέ­ω­ση του προ­σω­πι­κού της εται­ρεί­ας δη­μιουρ­γούν ένα «έλ­λειμ­μα γνώ­σης» και οδη­γούν σε μια κα­τά­στα­ση ομη­ρί­ας της από τις συ­νερ­γα­ζό­με­νες θυ­γα­τρι­κές, που έχουν τε­λι­κά και όλη την τε­χνο­γνω­σία. Ακόμη κι αν επα­να­κρα­τι­κο­ποι­η­θεί η ΕΥΑΘ, θα πα­ρα­μεί­νει όμη­ρος των θυ­γα­τρι­κών αυτών.

Το Δη­μό­σιο θα έχει τον έλεγ­χο, πως μπο­ρεί να αλ­λά­ξει η δομή της ΕΥΑΘ; Ακόμη κι αν η ΕΥΑΘ τε­λι­κά επα­να­κρα­τι­κο­ποι­η­θεί, η εται­ρεία ύδρευ­σης δε θα είναι ποτέ ίδια με πριν. Η όλη δομή της εται­ρεί­ας θα έχει αλ­λά­ξει. Ακόμη κι αν το κρά­τος ή ο δήμος είναι ο μο­να­δι­κός ιδιο­κτή­της, θα εξα­κο­λου­θεί να εξαρ­τά­ται από τις θυ­γα­τρι­κές εται­ρεί­ες των πο­λυ­ε­θνι­κών και θα ανα­γκα­στεί να αγο­ρά­σει τη γνώση που είχε κλα­πεί από αυτήν. Το πα­ρά­δειγ­μα του Βε­ρο­λί­νου (όπως και άλλες πε­ρι­πτώ­σεις) δεί­χνει ότι, από τη στιγ­μή που αυτή η νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη δομή εγκα­θι­δρυ­θεί σε μια εται­ρεία ύδρευ­σης, στη συ­νέ­χεια και παρά την επα­να­κρα­τι­κο­ποί­η­ση, η λο­γι­κή του κέρ­δους πα­ρα­μέ­νει.

Τι θα γίνει με το κοι­νω­νι­κό τι­μο­λό­γιο της ΕΥΑΘ; Η ΕΥΑΘ σή­με­ρα ως δη­μό­σια εται­ρεία ασκεί κοι­νω­νι­κή πο­λι­τι­κή, είτε με μειω­μέ­νο τι­μο­λό­γιο σε ευ­πα­θείς ομά­δες είτε ακόμη και με την πα­ρο­χή ΔΩ­ΡΕ­ΑΝ νερού σε οι­κο­νο­μι­κά ασθε­νείς οι­κο­γέ­νειες. Ο ιδιώ­της θα έρθει στην ΕΥΑΘ για να κερ­δί­σει, κα­νείς δεν εγ­γυά­ται τη συ­νέ­χι­ση του κοι­νω­νι­κού προ­γράμ­μα­τος.

Αφού το 51% θα ανή­κει στο Δη­μό­σιο τι κερ­δί­ζει ο ιδιώ­της; Οι ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες έχουν εγ­γυ­η­μέ­νο κέρ­δος, που προ­βλέ­πε­ται στη σύμ­βα­ση που υπο­γρά­φουν. Για να εξα­σφα­λι­στεί αυτό, οι συμ­βά­σεις:

• είναι πάντα μα­κρο­πρό­θε­σμες, συχνά για 30 χρό­νια
  
  
• εγ­γυώ­νται κέρ­δος για όλη τη διάρ­κεια της σύμ­βα­σης (η τιμή που η κυ­βέρ­νη­ση του Βε­ρο­λί­νου κα­τέ­βα­λε για τις με­το­χές Veolia και RWE βα­σί­στη­κε στο εγ­γυ­η­μέ­νο κέρ­δος τους μέχρι το 2028!)
  
  
• είναι μυ­στι­κές, επει­δή το αντι­κεί­με­νο της δια­πραγ­μά­τευ­σης υπά­γε­ται στο πλαί­σιο του εμπο­ρι­κού δι­καί­ου
  
  
• όλη η δια­χεί­ρι­ση είναι στα χέρια της ιδιω­τι­κής εται­ρεί­ας (αυτό μπο­ρεί να κα­λύ­πτε­ται από χω­ρι­στές συμ­φω­νί­ες μέσα στη σύμ­βα­ση).
  
  

Τι είναι το fix price; Είναι ένα κόλπο για να πει­στεί η κοινή γνώμη ότι δεν επη­ρε­ά­ζε­ται η τιμή του νερού. Για μια μικρή πε­ρί­ο­δο (π.χ. 5 χρό­νια), η τιμή πα­ρα­μέ­νει στα­θε­ρή σύμ­φω­να με τη σύμ­βα­ση, στη συ­νέ­χεια όμως ο ιδιώ­της ανε­βά­ζει την τιμή σύμ­φω­να με τα συμ­φέ­ρο­ντα του, στο Πα­ρί­σι οι αυ­ξή­σεις έφτα­σαν το 260%.

Η κυ­βέρ­νη­ση ισχυ­ρί­ζε­ται ότι η μπο­ρεί να ελέγ­ξει τον ιδιώ­τη μέσω της Ρυθ­μι­στι­κής Αρχής Υδά­των. Η Ρυθ­μι­στι­κή Αρχή Υδά­των δεν έχει συ­στα­θεί ακόμη, την υπο­κα­θι­στά η ει­δι­κή γραμ­μα­τεία υδά­των. Σε ερώ­τη­ση μας το 2014 πως θα επο­πτεύ­ει τον ιδιώ­τη που θα μπει στην ΕΥΑΘ η απά­ντη­ση ήταν: « με εξω­τε­ρι­κούς συ­νερ­γά­τες», δη­λα­δή θα βά­λουν έναν το­πι­κό ιδιώ­τη συ­νερ­γά­τη να επο­πτεύ­ει τις με­γα­λύ­τε­ρες πο­λυ­ε­θνι­κές του νερού!

Συμ­φέ­ρει η πώ­λη­ση του 23% της ΕΥΑΘ; Πόσα θα ει­σπρά­ξει η κυ­βέρ­νη­ση (η τρόι­κα); Με ση­με­ρι­νή τιμή με­το­χής, η αξία του 23% εκτι­μά­ται γύρω στα 30.000.000 ευρώ. Η ΕΥΑΘ έχει κα­θα­ρά κέρδη 14.000.000 ευρώ το χρόνο, ενώ έχει και 50.000.000 ευρώ στα απο­θε­μα­τι­κά της. Γί­νε­ται εύ­κο­λα κα­τα­νοη­τό ότι σε δύο χρό­νια ο ιδιώ­της θα κάνει από­σβε­ση των χρη­μά­των του.

Η αξία του 23% είναι κυ­ριο­λε­κτι­κά στα­γό­να στον ωκε­α­νό του χρέ­ους!

* Ο Γιώρ­γος Αρ­χο­ντό­που­λος είναι πρό­ε­δρος του Συλ­λό­γου Ερ­γα­ζο­μέ­νων στην ΕΥΑΘ

Δήλωση Δημήτρη Στρατούλη, μέλους της ΠΓ της ΛΑΕ και πρώην αν. Υπουργού Κοινωνικής Ασφάλισης, για την πρόταση της εκπροσώπου του ΔΝΤ για νέα μείωση των συντάξεων.

«Το ένα μνημόνιο φέρνει το άλλο και στο τέλος οι συντάξεις θα γίνουν απλή ανάμνηση»




Η πρόταση Βελκουλέσκου του ΔΝΤ για νέα μείωση τουλάχιστον κατά 20%, μέσω της περικοπής της προσωπικής διαφοράς, των ήδη καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων, περιγράφει ένα από τους νέους εκβιασμούς των δανειστών είτε σε νέα αξιολόγηση είτε στην προετοιμασία νέου, 4^ου, μνημονίου.

Με δεδομένα αφενός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν έχει ούτε θέλει να έχει εναλλακτική λύση στα μνημόνια της Γερμανικής Ευρωζώνης και αφετέρου ότι οι ευρωπαίοι δανειστές θεωρούν απολύτως αναγκαία τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο δανειακό πρόγραμμα τη χώρας μας, το σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση μαζί με τη ΝΔ και όλη τη μνημονιακή αντιπολίτευση θα υποχωρήσουν και σε αυτή τη νέα συνταξιοκτόνα απαίτηση των δανειστών.

Η μόνη λύση είναι να πραγματοποιηθεί με παλλαϊκό ξεσηκωμό και μέτωπο των αριστερών και αντιμνημονιακών δυνάμεων η αντιμνημονιακή ανατροπή. Αλλιώς το ένα μνημόνιο θα διαδέχεται το άλλο και στο τέλος οι συντάξεις θα γίνουν για τους συνταξιούχους μία απλή ανάμνηση.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, οι δικηγόροι Φώτης Μαζαράκης και Κώστας Ζηκογιάννης, ιδρυτικά μέλη του νομικού φορέα υπεράσπισης της Δικαιοσύνης και μέλη της Πλεύσης Ελευθερίας και πολυμελής αντιπροσωπεία της Πλεύσης Ελευθερίας συναντήθηκαν σήμερα με την Ομοσπονδία Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ (ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ).

Η Πλεύση Ελευθερίας τάσσεται σθεναρά εναντίον της ιδιωτικοποίησης του νερού και των δικτύων, που επισπεύδεται με την ένταξη ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ-ΔΕΗ στο Υπερταμείο Ιδιωτικοποιήσεων.

Η αντιπροσωπεία ενημερώθηκε για τις επικείμενες κινητοποιήσεις των εργαζομένων αλλά και για τη συνολική κατάσταση της ΕΥΔΑΠ.

Βγαίνοντας από τη συνάντηση, η Ζωή Κωνσταντοπούλου δήλωσε:

“Επισκεφθήκαμε την Ομοσπονδία Εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ προκειμένου να δηλώσουμε την αμέριστη συμπαράσταση και συμπαράταξη της Πλεύσης Ελευθερίας στον αγώνα για την προστασία της ΕΥΔΑΠ, την προστασία του δημόσιου χαρακτήρα του Νερού και των Δικτύων από την βίαιη ιδιωτικοποίηση που δρομολογείται με την υπαγωγή της επιχείρησης στο Υπερταμείο και, συνολικά, με τη μνημονιακή πολιτική.

Θα είμαστε δίπλα στους εργαζόμενους αλλά και δίπλα στους πολίτες στην υπεράσπιση αυτού του συλλογικού αγαθού, δίπλα σε κάθε πράξη ανυπακοής και αντίστασης απέναντι στην μνημονιακή άλωση”.

Άρης Χατζηστεφάνου
Η κυκλοφορία στις ΗΠΑ της νέας ταινίας του Ολιβερ Στόουν για τον Εντουαρντ Σνόουντεν και τις αποκαλύψεις σχετικά με το πρόγραμμα παρακολουθήσεων των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών μάς θύμισε μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: οι διασημότεροι whistleblowers δεν ήθελαν να αλλάξουν το σύστημα από μέσα. Ηταν το σύστημα.

Ούτε ο νόμος ούτε η ψήφος των δικαστών θα φέρουν αποτέλεσμα, εάν κάποιος δεν βγει να καταδικάσει τον παραβάτη

Λυκούργος Κατά Λεωκράτους

Whistleblower. Κυριολεκτικά σημαίνει αυτός που φυσάει τη σφυρίχτρα -μια σαφής αναφορά στους διαιτητές που επισημαίνουν κάποια παράβαση.

Η ελληνική απόδοση του όρου ως «πληροφοριοδότης» είναι ατυχέστατη, αφού η αγγλική λέξη δημιουργήθηκε ακριβώς για να διακρίνει ανθρώπους όπως ο Σνόουντεν από τους κοινούς καταδότες και τους ρουφιάνους (snitch).

Δεν είναι άλλωστε διόλου τυχαίο ότι εν αναμονή της κυκλοφορίας της νέας ταινίας του Ολιβερ Στόουν η αμερικανική κυβέρνηση εξαπέλυσε μια επικοινωνιακή σταυροφορία ώστε να μη χρησιμοποιείται ο θετικά φορτισμένος όρος whistleblower για τον Σνόουντεν.



Οι προσπάθειες όμως έπεσαν στο κενό καθώς, όπως όλα δείχνουν, ο Ολιβερ Στόουν καταφέρνει με τη σκηνοθετική του μαεστρία να ηρωοποιήσει τον πρώην συνεργάτη της CIA που αποκάλυψε το δαιδαλώδες δίκτυο παρακολουθήσεων που έχουν στήσει οι ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο.

Η πρωτοτυπία της ταινίας όμως έγκειται στο ότι παρουσιάζει τον ήρωά της, όχι σαν έναν αφελή ανθρωπιστή, που επιχειρεί να ανατρέψει το σύστημα εκ των έσω, αλλά σαν σάρκα από τη σάρκα των μυστικών υπηρεσιών.

Οπως υπενθύμισε ο Ολιβερ Στόουν, μιλώντας στο «Democracy Now», ο πατέρας αλλά και ο παππούς του Σνόουντεν εργάζονταν στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ενώ ο ίδιος επιχείρησε να καταταγεί στις ειδικές δυνάμεις για να υπηρετήσει την πατρίδα του στο Ιράκ.

Αυτή ακριβώς είναι άλλωστε και η πεμπτουσία του whistleblower (ας τον ονομάσουμε τελικά «πληροφοριοδότη δημοσίου συμφέροντος»). Η προσωπικότητά του μεταλλάσσεται και αποκαλύπτει τα κακώς κείμενα ενός συστήματος, στρεφόμενος συχνά εναντίον των προσωπικών του συμφερόντων ή ακόμη και της ίδιας του της τάξης.

Ο Βαρθολομαίος ντε λας Κάζας, παραδείγματος χάριν, που θεωρείται από πολλούς ο πρώτος πληροφοριοδότης δημοσίου συμφέροντος, επειδή αποκάλυψε τη γενοκτονία των ιθαγενών από τους Ισπανούς κονκισταδόρες, συμμετείχε και ο ίδιος στην κατάληψη της αμερικανικής ηπείρου ως ιεραπόστολος.

Για την ιστορία μάλιστα, ταξίδεψε μέχρι την Αμερική με τον συμφοιτητή του Χερμάν Κορτέζ, ο οποίος κέρδισε επάξια τον τίτλο του γενοκτόνου.

Αυτή ακριβώς η μεταστροφή του χαρακτήρα του whistleblower συγκινεί εδώ και δεκαετίες τον κινηματογράφο – καθιστώντας σήμερα ακόμη πιο δύσκολο για την αμερικανική κυβέρνηση να παρουσιάσει τον Σνόουντεν σαν εχθρό της πατρίδας του και απειλή για την εθνική ασφάλεια.

Ο περίφημος Serpico, που έγινε ευρύτερα γνωστός από την ομώνυμη ταινία με τον Αλ Πατσίνο με τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, ήταν και ο ίδιος αστυνομικός στο Τμήμα της Νέας Υόρκης το οποίο κατήγγειλε για εκτεταμένη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα.

Ο Τζέφρι Γουίγκαντ, η ιστορία του οποίου αποτυπώθηκε στην ταινία «The Insider» με τον Ράσελ Κρόου, ήταν αντιπρόεδρος στο τμήμα έρευνας και ανάπτυξης της καπνοβιομηχανίας Brown & Williamson, όταν αποκάλυψε ότι η εταιρεία του αυξάνει την περιεκτικότητα νικοτίνης στα τσιγάρα της για να προκαλεί εθισμό στους αγοραστές.

Στο ίδιο πνεύμα η ταινία «Το Σύνδρομο της Κίνας», για τους κινδύνους ενός πυρηνικού ατυχήματος, κατέγραψε την αληθινή ιστορία τριών υψηλόβαθμων μηχανικών που εργάζονταν στην General Motors.

Ελαφρώς πιο σύνθετη ήταν η περίπτωση του Μαρκ Γουάιτακρ (γνωστού από την ταινία «The Informant» με τον Ματ Ντέιμον), ο οποίος συνεργάστηκε με το FBI για να αποκαλύψει το σκάνδαλο χειραγώγησης μετοχών στο οποίο εμπλεκόταν η εταιρεία Archer Daniels Midland της οποίας ήταν… πρόεδρος.

Αντίθετα, το Χόλιγουντ δεν τόλμησε ποτέ να αγγίξει τη μυθιστορηματική ιστορία του Μορντεχάι Βανούνου, ο οποίος αποκάλυψε το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ.

Η περιπέτειά του, που περιλαμβάνει μια πανέμορφη πράκτορα της Μοσάντ και τη μαφιόζικου τύπου απαγωγή του από τις μυστικές υπηρεσίες, δεν φάνηκε να συγκινεί κανέναν σεναριογράφο στην αμερικανική βιομηχανία του θεάματος.

Ακόμη όμως και η θρυλική φιγούρα του Ντάνιελ Ελσμπεργκ, ο οποίος το 1971 έφερε στο φως τα έγγραφα του Πενταγώνου για τον βρόμικο πόλεμο στο Βιετνάμ, πέρασε ξυστά από το Χόλιγουντ με ορισμένα ντοκιμαντέρ αλλά καμία πολυδάπανη παραγωγή.

Ο Ελσμπεργκ ήταν στρατιωτικός αναλυτής στο διαβόητο κέντρο ερευνών Rand Corporation, το οποίο χρησιμοποιείται από την αμερικανική κυβέρνηση αλλά και ιδιωτικές εταιρείες και προσφέρει τις υπηρεσίες του στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ.

Η μεταστροφή του ήταν ακόμη μια απόδειξη για το τεράστιο ψυχολογικό τραύμα που προκαλούν σε κρατικές υπηρεσίες ή πολυεθνικές επιχειρήσεις οι διαρροές πληροφοριών. Μάλιστα όσο πιο αγνή είναι η αυτοθυσία του whistleblower τόσο μεγαλύτερη η οργή που προκαλούν οι πράξεις του στο σύστημα που κάποτε υπηρετούσε.

Δείτε

 Israel, Vanunu and the Bomb (2007) Ενα από τα σπάνια ντοκιμαντέρ για τον ξεχασμένο ήρωα που αποκάλυψε τα όπλα μαζικής καταστροφής που διαθέτει το Ισραήλ.

Διαβάστε

Η καταστροφή των Ινδιάνων

Ο Βαρθολομαίος ντε λας Κάζας αποκαλύπτει τη γενοκτονία των ιθαγενών της Αμερικής σε ένα βιβλίο που εξακολουθεί να ενοχλεί εθνικιστές ιστορικούς στην Ισπανία, μισή χιλιετία μετά την έκδοσή του.

info-war.gr


από efsyn